به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
فهرست مطالب نویسنده:

hamed daneshpazhouh

  • نعیمه دهقانی، حامد دانش پژوه *

    اکسی متولون (Oxymetholone) یک استروئید آنابولیک-آندروژنیک فعال خوراکی است. این دارو در سال 1959 با متیله شدن کربن 17 آلفا و اشباع شدن کربن 5 آلفا تستوسترون به دست آمد. این دارو در دوزهای کم جهت درمان بیماریهایی نظیر؛ کم خونی، کمبود رشد در کودکان، کاهش گسترش ویروس ایدز در بدن و نارسایی های قلبی استفاده می شود. متاسفانه؛ برخی ورزشکاران از این دارو به دلیل خاصیت آنابولیکی و تاثیر آن بر رشد عضلانی، به عنوان داروی نیروزا در غلظت های بالا استفاده می کنند. در این مطالعه تاثیر داروی Oxymetholone در دوز بسیار بالاتر از حد فیزیولوژیک بدن، بر روی کبد موش سوری ماده نژاد NMRI مورد بررسی قرار گرفت. به این منظور 12 میلی گرم/کیلوگرم/روز دارو به صورت درون صفاقی به موش های بالغ (45 روزه) به مدت ده روز تزریق شد. نتایج بدست آمده از تزریق درون صفاقی اکسی متولون بر تعداد سلول های کوپفر کبد در موش های بالغ نشان می دهد که تعداد سلول های کوپفر افزایش یافته که این افزایش در 001/0 >p معنی دار است. همچنین با توجه به هیستوگرام های مربوط به تعداد سلول های هپاتوسیت کبد، قطر سلول های هپاتوسیت کبد و تعداد هسته های دوتایی در کبد و نتایج به دست آمده، دیده می شود که هیچ تفاوت معنی داری در مقایسه بین گروه های شم، کنترل و تجربی در 05/0 >p بوجود نیامده است. نتایج مطالعه حاضر نشان می دهد مصرف مکمل های استروییدی اکسی متولون می تواند باعث ایجاد آثار مخرب بر بافت کبد ورزشکاران شود.

    کلید واژگان: داروی نیروزا, اکسی متولون, استروئید, کید, موش
    Naeimeh Dehghani, Hamed Daneshpazhouh*

    Oxymetholone is an oral active anabolic-androgenic steroid. This drug was obtained in 1959 by methylating the 17α carbon and saturating the 5α carbon of testosterone. This drug in low doses are used to treat diseases such as; Anemia, lack of growth in children, reducing the spread of the AIDS virus in the body and heart failure are used. Unfortunately; some athletes use this drug as an energy-boosting drug in high doses due to its anabolic properties and its effect on muscle growth. In this study, the effect of Oxymetholone in a dose much higher than the physiological limit of the body was investigated on the liver of NMRI female mice. For this purpose, 12 mg/kg/day of the drug was injected intraperitoneally to adult mice (45 days old) for ten days. The results obtained from intraperitoneal (IP) injection of oxymetholone on the number of Kupffer cells in the liver in adult rats (NMRI) show that the number of Kupffer cells increased, which is significant at P<0.001. Also, according to the histograms related to The number of liver hepatocyte cells, the diameter of liver hepatocyte cells and the number of double nuclei in the liver and the results obtained, it can be seen that there is no significant difference in the comparison between the sham, control and experimental groups at P<0.05. The results of the present study show that the consumption of oxymetholone steroids can cause harmful effects on the liver tissue of athletes.

    Keywords: Energizing Drug, Oxymetholone, Steroid, Liver, Mice
  • رضا یدی، فاطمه حق شناس گتابی، نعیمه دهقانی*، حامد دانش پژوه

    به دلیل مقاومت روز افزون باکتری های بیماریزا به آنتی بیوتیک های جدید پژوهش گران در پی یافتن مواد ضدمیکروبی با منشا گیاهی به عنوان جایگزین آنتی بیوتیک های غیر موثر هستند. هدف از انجام این مطالعه ارزیابی اثر ضدباکتریایی عصاره هیدروالکلی گیاه آویشن دنایی بر روی باکتری های شیگلا فلکسنری، یرسینیا انتروکولیتیکا و استرپتوکوکوس سالیواریوس می باشد.

    روش بررسی

    در این مطالعه تجربی، گیاه آویشن دنایی جمع آوری و عصاره گیاه به روش خیساندن (ماسراسیون) تهیه و اثرات ضد میکروبی این گیاهان در رقت های 65/0، 25/1، 5/2، 5 و 10میلی گرم بر لیتر با استفاده از روش انتشار در دیسک بر روی باکتری های شیگلا فلکسنری، یرسینیا انتروکولیتیکا و استرپتوکوکوس سالیواریوس در مقایسه با آنتی بیوتیک های پنی سیلین، جنتامایسین، تتراسایکلینو ونکومایسین تعیین و قطر هاله عدم رشد اندازه گیری شد.  هم چنین حداقل غلظت مهار کننده رشد (MIC) و حداقل غلظت کشندگی (MBC) عصاره ها بر علیه سه باکتری موردنظر تعیین گردید.

    یافته ها

    نتایج به دست آمده نشان داد که عصاره گیاه آویشن بر استرپتوکوکوس سالیواریوس در غلظت 10 میلی گرم بر لیتر بیش ترین اثر را داشته و قطر هاله عدم رشد 33/20 اندازه گیری گردید. هم چنین  این عصاره ها بر روی باکتری یرسینیا هیچ اثری نداشتند. برای اثرمتقابل آنتی بیوتیک در باکتری حداکثر قطر هاله عدم رشد برای آنتی بیوتیک تتراسایکلین و باکتری استرپتوکوکوس به دست آمد، اما در اثر متقابل آنتی بیوتیک ونکومایسین و باکتری یرسینیا هاله ای تشکیل نشد. مقدار MIC مربوط به گیاه روی باکتری های استرپتوکوکوس سالیواریوس و شیگلا فلکسنری مقدار مشابهی را نشان داد که برابر 65/0 میلی گرم بر لیتر بود و مقدار MIC روی باکتری یرسینیا انتروکولیتیکا برابر25/1 میلی گرم برلیتر به دست آمد. هم چنین مقدار مولفه MBC برای گیاه آویشن دنایی روی باکتری یرسینیا و شیگلا برابر 5/2 میلی گرم بر لیتر و برای باکتری استرپتوکوکوس سالیواریوس برابر 25/1میلی گرم بر لیتر به دست آمد.

    نتیجه گیری

    بنابراین، عصاره هیدرو الکلی گیاه آویشن دارای اثر بازدارندگی بوده و این عصاره بر باکتری استرپتوکوکوس اثر بیش تری نسبت به دو باکتری یرسینیا و شیگلا نشان می دهد.

    کلید واژگان: آویشن دنایی, شیگلا فلکسنری, یرسینیا انتروکولیتیکا, استرپتوکوکوس سالیواریوس
    Reza Yadi, Fatemeh Haghshenas Gatabi, Naeimeh Dehghani *, Hamed Daneshpazhouh
    Introduction

    Due to increasing resistance of pathogenetic bacteria to the new antibiotics, the researchers are seeking of finding the antimicrobial materials with herbal origins as the replacement of ineffective antibiotics. The aim of doing of this study is evalution of the antibacterial effect of hydro alcoholic extraction of the plant of thymus daensis on the bacteria of shigella flexneri, Yersinia enterocolitica and streptococcus salivarius. 

    Investigation method

    in this practical study, the plant of thymus daensis were collected and the extraction of plant were prepared by the method of maceration and the antimicrobial effects of these plant in the amounts of 0.65, 1.25, 2.5, 5 and 10 mg/l were prepared by using the method of transmission on disk on the bacteria of shigella flexneri, Yersinia enterocolitica and Streptococcus salivarius compared with the antibiotics of Penicillin, Gentamicin, Tetracycline and Vancomycin and drop of halo of lack of growth was measured. Also the minimum concentration of restraining of growth (MIC) and the minimum concentration of lethalithy (MBC) of extractions against three concerned bacteria were determined.

    Results

    The obtained results showed that the extraction of thymus daensis on streptococcus salivarius in the concentration of 10mg/l had the most effect and the drop of halo of lack of growth were respectively measured as 20.83, 20.33, 19. Also this extractions didn’t have any effect on the bacterium of Yersinia for mutuol effect of antibiotic in bacterium the maximum drop of halo of lack of growth for antibiotic of Tetracycline and bacterium of Streptococcus salivarius was achived but in the mutual effect of antibiotic of Vancomycin and the bacterium of Yersinia any halo wasn’t composed. The amount of mic related to thymus daensis on the bacteria of Streptococcus salivarius and Shigella flexneri showed a similar amount the equals to 0.65 mg/l and the amount of mic related to thymus daensis on the bacterium of Yersinia enterocolitica was achieved equals to1.25 mg/l. the amount of mbc component for the plant of Thymus daensis on the bacteria of Yersinia and Shigella was achived equals to 2.5 mg/l and for bacteria of Streptococcus salivarius was achived equals to 1.25 mg/l .

    Conclusion

    There for, the hydro-alcoholic extraction of thymus daensis  has an inhibitory effect, this extractions showed more effect on the bacterium of Streptococcus than two bacteria Yersinia and Shigella.

    Keywords: Thymus Daensis, Shigella Flexneri, Yersinia Enterocolitica, Streptococcus Salivarius‎
  • Hamed Daneshpazhouh, Nasim Hayati Roodbari, Yaser Tahamtani, Zahra Khodabandeh, Mehdi Dianatpour *
    Background
    Autophagy is a conservative mechanism for cell survival as the main response of cells to stress conditions. The present study aimed to assess the effect of docetaxel on the survival, fertilization, and expression of autophagy-related genes in vitrified oocytes. 
    Methods
    The study was conducted in 2018 at the Stem Cells Technology Research Center, Shiraz University of Medical Sciences (Shiraz, Iran). Denuded oocytes were randomly selected and assigned to five groups, namely control (n=133), docetaxel (n=136), docetaxel+cryoprotectants (n=146), docetaxel+vitrification (n=138), and vitrification (n=145). The effect of vitrification on the expression of autophagy-related gene 5 (ATG5) and Beclin-1 was determined using a real-time polymerase chain reaction. Data were analyzed using SPSS software (version 26.0) and GraphPad Prism 9.
    Results
    Survival and fertilization rates in each experimental group were significantly reduced compared to the control group (P=0.001). After in vitro fertilization of oocytes, the 2-cell formation rate was significantly reduced in the docetaxel+vitrification and vitrification groups compared to the control and docetaxel groups (P=0.001 and P=0.001, respectively). Pre-incubation of oocytes with docetaxel reduced gene expression levels of Beclin-1 and ATG5 in the docetaxel+cryoprotectants and docetaxel+vitrification groups (P=0.001 and P=0.019, respectively). The expression level of these genes was also reduced in the docetaxel group compared to the control group (P=0.001). 
    Conclusion
    Incubation of mouse metaphase II oocytes with docetaxel prior to vitrification reduced the expression of autophagy-related genes and increased survival and fertilization rates compared to untreated oocytes.
    Keywords: Oocytes, Vitrification, Docetaxel, Autophagy, Beclin-1, Atg5
  • حامد دانش پژوه، نسیم حیاتی رودباری، مهدی دیانت پور*، یاسر تهمتنی، زهرا خدابنده جهرمی

    انجماد یک روش نگه داری طولانی مدت تخمک می باشد که در روش های کمکی باروری نقش مهمی دارد. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر دو محلول انجمادی و دوستاکسل بر تغییر بیان ژن های اتوفاژی همچون Atg5 و Beclin-1 در تخمک MII موش سوری پس از انجماد شیشه ای با روش کرایوتاپ می باشد. برای رسیدن به این هدف، تخمک های MII موش سوری جمع آوری شده و در دو غلظت متفاوت از محلول های انجمادی اتیلن گلیکول 15%، دی متیل سولفوکساید 15% و سوکروز 5/0 مولار در گروه (VS1) A و اتیلن گلیکول 5/7 %، گلیسرول 5/7 % و سوکروز 5/0 مولار در گروه (VS2) B منجمد شدند و برخی از گروه ها قبل از انجماد تحت تاثیر دوستاکسل قرار گرفتند. پس از ذوب، تخمک ها لقاح داده شدند. درصد زنده مانی و لقاح تخمک های منجمد و ذوب شده ارزیابی و تغییر بیان ژن های (Atg5 و Beclin-1) با روش RT-PCR بررسی شد. نتایج نشان داد تفاوت های معنی داری بین درصد بقا و درصد لقاح گروه های انجمادی در مقایسه با گروه کنترل وجود دارد (P<0.05). درصد زنده مانی و لقاح در گروه VS1 نسبت به گروه VS2 کاهش یافت. همچنین درصد زنده مانی و لقاح گروه های پیش انکوبه شده با دوستاکسل بیشتر از گروه های انکوبه نشده بود. این مطالعه نشان داد انجماد شیشه ای با کرایوتاپ، ترازهای نسخه برداری ژن های اتوفاژی را در اووسیت های MII منجمد ذوب شده تغییر می دهد همچنین پیش انکوبه کردن اووسیت با دوستاکسل قبل از انجماد شیشه ای می تواند تراز نسخه برداری Atg5 و Beclin-1 را در گروه های آزمایشی کاهش دهد و در بالا بردن درصد بقا و درصد تشکیل جنین های دو سلولی موثر واقع شود.

    کلید واژگان: انجماد شیشه ای, تخمک, دوستاکسل, کرایوتاپ, ‏Atg5‎‏ و ‏Beclin-1‎‏ ‏
    Hamed Daneshpazhouh, Nasim Hayati Roodbari, Mehdi Dianatpour *, Yaser Tahamtani, Zahra Khodabandeh

    Freezing is a long-term egg storage method that plays an important role in assisted reproductive methods. The aim of the present study is to investigate the effect of freezing solutions and docetaxel on the expression changes of autophagy genes such as Atg5 and Beclin-1 in mouse MII oocytes after glass freezing by cryotop method. To achieve this goal, mouse MII oocytes were collected and frozen in two different concentrations of 15% ethylene glycol, 15% dimethyl sulfoxide and 0.5 M sucrose in group A (VS1) and 7.5% ethylene glycol, glycerol. 7.5% and 0.5 M sucrose were frozen in group B (VS2) and some groups were affected by docetaxel before freezing. After thawing, the eggs were fertilized.The percentage of survival and fertilization of frozen and thawed oocytes was evaluated and the expression changes of genes (Atg5 and Beclin-1) were investigated by RT-PCR method. The results showed that there are significant differences between the percentage of survival and the percentage of fertilization in the freezing groups compared to the control group (P<0.05). The percentage of survival and fertilization in the VS1 group decreased compared to the VS2 group. Also, the percentage of survival and conception of the groups pre-incubated with Docetaxel was higher than the non-incubated groups. This study showed that vitrification with cryotop changes the transcript levels of autophagy genes in frozen-thawed MII oocytes, and pre-incubation of oocytes with docetaxel before vitrification can decrease the transcript levels of Atg5 and Beclin-1 in the experimental groups and above Increase the percentage of survival and the percentage of formation of two-celled embryos.

    Keywords: vitrification, oocyte, docetaxel, Cryotop, ATG5, Beclin-1‎
  • حامد دانش پژوه، نسیم حیاتی رودباری، مهدی دیانت پور*، زهرا خدابنده جهرمی، یاسر تهمتنی
    زمینه و هدف

    پژوهش حاضر به منظور بررسی مقایسه ای تاثیر ماده دوستاکسل بر روی لقاح آزمایشگاهی، درصد زنده مانی و داربست سلولی تخمک ها پس از انجماد شیشه ای با دو ماده انجمادی متفاوت می باشد.

    روش کار

    برای رسیدن به این  منظور موش های ماده نژاد NMRI با سن 8 تا 10 هفته با تزریق هورمون های PMSG و HCG برای تخمک گذاری تحریک شدند. توده سلولی کومولوس اطراف تخمک با استفاده از آنزیم هیالورونیداز 1/0% برداشته و سپس تخمک ها به 8 گروه آزمایشی شامل گروه های کنترل، دوستاکسل، دوستاکسل+ محلول انجمادی1، دوستاکسل+ محلول انجمادی2، دوستاکسل+ انجماد شیشه ای 1، دوستاکسل+ انجماد شیشه ای2، انجماد شیشه ای 1 و انجماد شیشه ای 2 تقسیم گردیدند. تخمک های بالغ در محلول های انجمادی اتیلن گلیکول و دی متیل سولفوکساید با غلظت 15 درصد و ساکارز 5/0 مولار در گروه انجمادی 1 و محلول های انجمادی اتیلن گلیکول 5/7 %، گلیسرول 5/7 % و سوکروز 5/0 مولار در گروه انجمادی دوم منجمد شدند. پس از ذوب شدن، درصد زنده مانی و لقاح آن ها تا مرحله دو سلولی بررسی گردید. رنگ آمیزی میکروتوبول ها در تخمک ها با آنتی بادی آلفاتوبولین انجام گردید.

    یافته ها

    نتایج نشان می دهد تفاوت های معنی داری بین درصد زنده مانی و درصد لقاح گروه های انجمادی در مقایسه با گروه کنترل وجود دارد (P<0.05). درصد زنده مانی و درصد لقاح در گروه انجمادی اول نسبت به گروه انجمادی دوم کاهش یافت اما این دو گروه از نظر آماری تفاوت معنی داری بایک دیگر نداشتند. هم چنین درصد زنده مانی و درصد لقاح گروه های پیش انکوبه شده با دوستاکسل بیشتر از گروه های انکوبه نشده بود

    نتیجه گیری

    با توجه نتایج حاصل دوستاکسل با کاهش آسیب های وارده به اسکلت سلولی تخمک می تواند در بهبود تکنیک های تولید مثلی موثر باشد.

    کلید واژگان: انجماد شیشه ای, تخمک, محلول انجمادی, دوستاکسل, کرایوتاپ
    Hamed Daneshpazhouh, Nasim Hayati Roodbari, Mehdi Dianatpour *, Zahra Khodabandeh, Yaser Tahamtani
    Inroduction & Objective

    The aim of the present study was to investigate the effect of docetaxel on the survival rate and in vitro fertilization of oocytes after vitrification by two cryopreservation solution.

    Materials and Methods

    For this NMRI mice (8-10 weeks old) were superovulated by injecting PMSG and HCG. Oocytes are surrounded by cumulus and corona cells and must be denuded by 0.1% hyaluronidase enzyme. The oocytes were then divided into 8 experimental groups including control, docetaxel, docetaxel + vitrification 1 solution; docetaxel + vitrification1; vitrification1; docetaxel + vitrification 2 solution; docetaxel + vitrification2; vitrification2. Mature oocytes were vitrified in ethylene glycol and dimethyl sulfoxide solutions at 15% concentration and 0.5 M sucrose in cryopreservation solution1 and ethylene glycol and glycerol at 7.5 concentration and 0.5 M sucrose in cryopreservation solution2. After thawing, their survival and fertilization rates were assessed up to the two-cell stage. Staining of the microtubules in the oocytes was performed with alpha-tubulin antibody.

    Results

    The results showed a significant difference in survive and fertilization rates compared to the control group (P<0.05). The rate of survival and formation of 2-cell embryos in the first cryopreservation group decreased compared to the second cryopreservation group but the two groups were not statistically significant. The results showed that survival and fertilization rates in pre-incubated groups with docetaxel were higher than non-incubated groups.

    Conclusion

    Docetaxel could improve reproductive techniques by reducing the damage to the oocyte cytoskeleton.

    Keywords: Vitrification, oocytes, cryopreservation solution, Docetaxel, cryotop
  • نعیمه دهقانی، مهدی دیانت پور*، سید ابراهیم حسینی، زهرا خدابنده، حامد دانش پژوه

    دوستاکسل به عنوان یک عامل پایدارکننده می تواند به طور بالقوه آسیب وارد شده به اسکلت سلولی تخمک را در طول انجماد شیشه ای کاهش دهد. هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر داروی دوستاکسل بر روی درصد بقا و لقاح آزمایشگاهی تخمک ها پس از انجماد شیشه ای می باشد. موش های ماده نژاد NMRI با سن 8 تا 10 هفته با تزریق هورمون های PMSG و HCGتحریک تخمک گذاری شدند. با استفاده از آنزیم هیالورونیداز 1/0% توده سلولی کومولوس اطراف تخمک برداشته شد. سپس تخمک ها به 5 گروه آزمایشی شامل گروه های کنترل، دوستاکسل، دوستاکسل+ محلول انجمادی، دوستاکسل+ انجماد شیشه ای و انجماد شیشه ای تقسیم شدند. تخمک های بالغ در محلول های انجمادی اتیلن گلیکول و دی متیل سولفوکساید با غلظت 15 درصد و ساکارز 5/0 مولار منجمد شدند. پس از ذوب، درصد بقا و لقاح آنها تا مرحله دو سلولی بررسی گردید. رنگ آمیزی میکروتوبول ها در تخمک ها با آنتی بادی آلفاتوبولین انجام شد. میزان لقاح هر گروه در مقایسه با گروه کنترل کاهش قابل توجهی نشان داد (001/0=P). میزان تشکیل جنین های دو سلولی در هر دو گروه انجمادی (دوستاکسل+ انجماد شیشه ای و انجماد شیشه ای) به طور قابل توجهی نسبت به غیرانجمادی کنترل (001/0=P) و دوستاکسل (004/0=P) پایین تر بود. نتایج نشان داد درصد بقا و لقاح در گروه های پیش انکوبه شده با دوستاکسل بیشتر از گروه های انکوبه نشده بود، بنابراین دوستاکسل با کاهش آسیب های وارده به اسکلت سلولی تخمک می تواند در بهبود تکنیکهای تولید مثلی موثر باشد.

    کلید واژگان: انجماد شیشه ای, تخمک, دوستاکسل, کرایوتاپ‏
    Naeimeh Dehghani, Mehdi Dianatpour *, Seyed Ebrahim Hosseini, Zahra Khodabandeh, Hamed Daneshpazhouh

    As a stabilizing agent, docetaxel can potentially reduce the damage to the oocyte cytoskeleton during vitrification. The aim of the present study was to investigate the effect of docetaxel on the survival rate and in vitro fertilization of oocytes after vitrification. NMRI mice (8-10 weeks old) were superovulated by injecting PMSG and HCG. Oocytes are surrounded by cumulus and corona cells and must be denuded by 0.1% hyaluronidase enzyme. The oocytes were then divided into 5 experimental groups including control, docetaxel, docetaxel+vitrification solution; docetaxel+ vitrification and vitrification. Mature oocytes were vitrified in ethylene glycol and dimethyl sulfoxide solutions at 15% concentration and 0.5 M sucrose. After thawing, their survival and fertilization rates were assessed up to the two-cell stage. Staining of the microtubules in the oocytes was performed with alpha-tubulin antibody. The fertilization rate of each group showed a significant decrease compared to the control group (P=0.001). The rate of formation of 2-cell embryos in both vitrified groups (docetaxel+ vitrified and vitrified vitrified) was significantly lower than non-vitrified (control (P=0.001) and docetaxel ((P=0.004)). The results showed that survival and fertilization rates in pre-incubated groups with docetaxel were higher than non-incubated groups, so docetaxel could improve reproductive techniques by reducing the damage to the oocyte cytoskeleton.

    Keywords: Cryotop, docetaxel, oocytes, vitrification
  • Naeimeh Dehghani, Mehdi Dianatpour *, Seyed Ebrahim Hosseini, Zahra Khodabandeh, Hamed Daneshpazhouh
    Background
    Gamete cryopreservation is an inseparable part of assisted reproductive technology, and vitrification is an effective approach to the cryopreservation of oocytes. The aim of this study was to investigate vitrification effects on the expression levels of mitochondrial transcription factor A (Tfam) and mitochondrial-encoded cytochrome c oxidase subunit 1 (Cox1) in mouse metaphase II oocytes.
    Methods
    Oocytes were selected by simple random sampling and distributed amongst five experimental groups (control [n=126], docetaxel [n=132], docetaxel+cryoprotectant agent [CPA] [n=134], docetaxel+vitrification [n=132], and vitrification [n=123]). After the warming process, the oocytes were fertilized and cultured into a 2-cell stage. Then, the effects of vitrification on the expression of the Tfam and Cox1 genes were determined via real-time reverse transcriptase polymerase chain reaction. Each group was compared with the control group. The data were analyzed with ANOVA using GraphPad and SPSS, version 21.
    Results
    A significant decrease was observed in the fertilization rate of each group in comparison with the control group (P=0.001). The rate of 2-cell formation after in vitro fertilization was significantly lower in both vitrification groups (docetaxel+vitrification and vitrification) than in the non-vitrification groups (fresh control and docetaxel) and control group (P=0.001 and P=0.004). The expression level of Cox1 was significantly higher in the vitrification group than in the control group (P=0.01), while it was lower in the docetaxel group than that in the control group (P=0.04). The expression level of the Tfam gene was significantly high in the vitrification group (vitrification+docetaxel) and the non-vitrified group (docetaxel+CPA) in comparison with the control group (P=0.01).
    Conclusion
    This study indicated that the vitrification of mouse MII oocytes increased the expression of the Tfam and Cox1 genes.
    Keywords: Vitrification, Oocytes, Docetaxel, Mitochondrial transcription factor A
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال