به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
فهرست مطالب نویسنده:

hamed ghobari

  • سونیا سیفی، حسین مددی*، حامد غباری، مهتاب پیرباوقار
    سابقه و هدف

    بلوط یک گونه رایج و یکی از مهمترین گونه ها در جنگل های زاگرس ایران است. جنگل های زاگرس نقش مهم و موثری در تامین آب، حفظ خاک و تعدیل آب و هوای کشور دارد. متاسفانه بخش قابل توجهی از آن جنگل ها از زوال بلوط رنج می برند. جنگل های زاگرس تقریبا 40 درصد از پوشش جنگلی ایران را دربرمی گیرد که به ویژه در دو دهه اخیر جمعیت درختان بلوط (Quercus sp.) عمدتا به دلیل خشک سالی، بیماری ها و حشرات آفت کاهش یافته است. یکی از آفات مهم در جنگل های غربی بلوط، پروانه جوانه خوار بلوط Tortrix viridana L., (Lep.: Tortricidae) است که از برگ های بلوط به عنوان میزبان اصلی تغذیه می کند.

    مواد و روش ها

    این تحقیق با هدف ارزیابی و پیش بینی میزان خسارت پروانه جوانه خوار بلوط در جنگل های بلوط با استفاده از روش های سنجش از دور و GIS از طریق تحلیل رگرسیونی نسبت های باقی مانده شاخ و برگ بلوط در نقاط نمونه برداری با شاخص های پوشش گیاهی داده های ماهواره سنتیل-2 در طول یکسال بررسی شد. پایش میدانی از 27 آوریل 2020 (8 اردیبهشت 1399) تا 14 می 2020 (25 اردیبهشت 1399) انجام شد. بدین منظور در یک مسیر، با عرض دو کیلومتر، در طول مسیر شهرستان سروآباد تا مرز باشماق با استفاده از نرم افزار GIS، از تعداد 100 مکان به صورت تصادفی نمونه برداری شد. در هر مکان نمونه برداری، چهار درخت در چهار جهت اصلی جغرافیایی (به منظور کاهش تاثیر جهت جغرافیایی بر پراکنش جمعیت T. viridana) انتخاب گردید. سپس چهار شاخه (به طول حدود 100 سانتی متر) به صورت تصادفی به عنوان واحد نمونه برداری با دقت قطع شد و تعداد لاروهای سن پنجم جوانه خوار بلوط شمارش شدند. سپس همبستگی بین تعداد آفت و پارامترهای میزان ارتفاع، شیب، فاصله از جاده، فاصله از رودخانه، فاصله از مناطق مسکونی، شاخص NDVI و شاخص دریافت نور با استفاده از آزمون های آماری شامل آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی چندگانه بررسی شدند. بررسی نرمال بودن داده ها با استفاده از آزمون آماری کولموگروف- اسمیرنوف انجام شد. داده ها با استفاده از SPSS نسخه 26 تحلیل شدند.

    نتایج و یافته ها

    نتایج تحلیل همبستگی پیرسون بین متغیرهای یادشده و جمعیت آفت جوانه خوار بلوط نشان داد، جمعیت آفت بیشترین و کمترین همبستگی را به ترتیب با ارتفاع (651/0=r) و شیب (015/0-=r) دارد. بر اساس رگرسیون خطی چندگانه، متغیر ارتفاع بالاترین ضریب همبستگی را با جمعیت آفت داشت. همچنین، شاخص دریافت نور، NDVI و فاصله از آبراهه ها به ترتیب با همبستگی قوی تا ضعیف رتبه بندی شدند. نتایج نشان داد، رابطه بین زاویه شیب و تراکم پوشش گیاهی نیز معنادار (032/0=P، 214/0=r) بوده است. با توجه به نقشه شدت پراکنش آفت پروانه جوانه خوار بلوط که با استفاده از رابطه رگرسیون خطی چندگانه به دست آمده است نشان داد، بیشترین پراکنش آفت پروانه جوانه خوار بلوط در جنوب غربی شهر سروآباد مشاهده شد.

    نتیجه گیری

    بر پایه نتایج به دست آمده، واضح است که NDVI برای جداسازی میزان مختلف جمعیت شاخص مناسبی است. به علاوه، می توان نتیجه گرفت که جمعیت پروانه جوانه خوار بلوط در ارتفاعات بالا و تراکم بالای درختان بیشتر است. با در دسترس بودن مدل های جمعیتی، می توان اقدام به محدود نمودن پراکندگی T. viridana کرد، زیرا با تشخیص زودهنگام گسترش و پراکنش این آفت، می توان به نحو موثرتری کنترل را انجام داد.

    کلید واژگان: پروانه جوانه خوار بلوط, رگرسیون خطی, سنجش از راه دور, مدل سازی, GIS
    Sonia Seifi, Hossein Madadi *, Hamed Ghobari, Mahtab Bavaghar
    Background and objectives

    Oak is a common and the most important species in Zagros forests of Iran. Zagros forests play a crucial and effective role in water supply, soil conservation and climate modification. Unfortunately, a significant part of those forests suffer from oak decline. Zagros forest covers almost 40% of Iran’s woodland which especially during the last two decades the population of oak trees (Quercus spp.) decreased mainly due to drought, diseases and insect pests. One of the most important pests in western oak forests is green oak leaf roller, Tortrix viridana L., (Lep.: Tortricidae) feed on oak leaves as the main host.  

    Methodology

    This research aimed to assess and predict the degree of damage to the oak forests using remote sensing and GIS methods through regression analysis of the oak foliage remaining ratios of field plots with a vegetation indices of Sentinel-2 data during a year. Field monitoring carried on from April- 27-2020 to May-14-2020. For this purpose, in a two-kilometer-wide vector along the route from Sarovabad city to Bashmaq border, 100 sampling locations were randomly determined using GIS software. In each sampling location, four trees were selected in the four main geographical directions (in order to reduce the effect of directions on distribution of T. viridana population). Then, four branches (length about 100 cm) were randomly cut as a sampling unit, and the number of fifth instar larvae of T. viridana, were counted. The correlation between the number of T. viridana and elevation, slope, distance from the road, distance from the river, distance from residential areas, NDVI and solar radiation index were analyzed using Pearson's correlation test and multiple linear regression. Data normality was checked using the Kolmogorov-Smirnov statistical test. Data were analyzed using SPSS software (Version 26).

    Results

    The results of Pearson's correlation analysis between the those variables and T. viridana population show the highest and lowest correlation of the T. viridana population with elevation (r= 0.651) and slope (r= -0.015), respectively. According to multiple linear regression, elevation had the highest correlation coefficient with T. viridana population density. In addition, solar radiation index, NDVI and distance from the river were ranked with strong to weak correlation, respectively. Results showed that, the relationship between slope and vegetation density is also significant (P= 0.032; r= 0.214). According to the distribution intensity map of the T. viridana, which was obtained using the multiple linear regression equation, it has been shown that the most distribution of the T. viridana was observed in the southwest of Sarovabad city. Clearly NDVI was convenient for separating different levels of damage.

    Conclusion

    It can be concluded that the population of T. viridana is obviously high at high altitude and in high tree densities. The results showed that the population density of T. viridana is higher wherever a dense vegetation was occurred. This research provided a feasible and quantitative method in the spatiotemporal prediction of green leaf roller occurrence by remote sensing and GIS. In conclusion, with the availability of population models, it is possible to limit the spread of T. viridana through earlier detection of pest incidence.

    Keywords: GIS, Green leaf roller, Linear regression, modeling, Remote Sensing
  • رضوان موسیوند*، محمد مجدی، فواد فاتحی، حامد غباری
    یکی از مضرترین آفات جنگل های زاگرس، پروانه ی جوانه خوار بلوط Tortrix viridana (Lep. Tortricidae) است. تنوع ژنتیکی جمعیت های گیاه میزبان پروانه ی جوانه خوار بلوط در جنگل های بلوط شمال غرب ایران و منطقه ی زاگرس شمالی با استفاده از توالی ژن 28s بررسی شد. جمع آوری نمونه ها، در مناطق جنگلی استان های آذربایجان غربی، لرستان، کردستان و کرمانشاه صورت گرفت. نمونه های جمع آوری شده که در مرحله ی لاروی بودند تا زمانی که به شفیره و سپس به حشره ی کامل تبدیل شوند، در آزمایشگاه نگهداری شدند. استخراج DNA به روش CTAB انجام و به منظور تکثیر ناحیه 28s از توالی ژن 28s جنس Tortrix از NCBI برای طراحی پرایمر استفاده شد. ناحیه ی مورد نظر با استفاده از روش PCR تکثیر و محصولات PCR توالی یابی شدند. 21 نمونه برای بررسی تنوع ژنتیکی با استفاده از ژن 28s انتخاب شد که 18 نمونه با کیفیت بالاتر توالی DNA برای بررسی های بیشتر مورد استفاده قرار گرفت. توالی های DNA با استفاده از نرم افزار Bioedit ویرایش و با نرم افزار MegaX تراز شد و درخت فیلوژنتیک به روش UPGMA با 1000 تکرار نمونه برداری ترسیم گردید. ارزیابی ساختار ژنتیکی جمعیت ها نشان داد که تنوع مابین جمعیت ها بیشتر از درون جمعیت ها است. نتایج درخت فیلوژنتیک نیز نشان داد که نمونه های مختلف پروانه ی جوانه خوار بلوط بر اساس فاصله ی جغرافیایی دارای تنوع ژنتیکی هستند. بنابراین زمان ظهور آفت، رفتار و نوع کنترل و مدیریت آفت آنها هم متفاوت است.
    کلید واژگان: Tortrix viridana, آفت, فاصله جغرافیایی, 28s rDNA
    Rezvan Mousivand *, Mohammad Majdi, Foad Fatehi, Hamed Ghobari
    One of the most harmful pests of Zagros forests is the Tortrix viridana (Lep. Tortricidae). Genetic diversity of Tortrix viridana host plant populations in the oak forests of northwestern Iran and the northern Zagros region was investigated using 28s gene sequence. The samples were collected from the forest areas of west Azarbaijan, Lorestan, Kurdistan and Kermanshah provinces. They were in the larval stage, were kept in laboratory conditions until they turned into pupa and then into a complete insect. DNA extraction was done by CTAB method. Also, in order to amplify the 28s region, the 28s gene sequence of Tortrix genus was used from NCBI for primer design. The desired region was amplified using the PCR method and the PCR products were sequenced. 21 samples were selected to investigate genetic diversity using the 28s gene, and 18 sequences DNAs were of suitable quality for further investigations. The DNA sequences were edited using Bioedit software and aligned using MegaX software, and the phylogenetic tree was drawn by UPGMA method with 1000 sampling repetitions. The evaluation of the genetic structure of populations showed that the diversity between populations is greater than within populations. The results of the phylogenetic tree also showed that different samples of the Tortrix viridana have genetic diversity based on geographical distance. Therefore, the time of appearance of the pest, their behavior and their type of control and management are also different.
    Keywords: Tortrix viridana, Pest, geographical distance, 28s rDNA
  • امیر بیرانوند*، حامد غباری، حسین لطفعلی زاده، لیدا فکرت، محمد اله وردی، فاطمه رماسی، حسین طولابی، الناز حمیدی، الدریخ ندود، پیوتر سرینجیر

    سه گونه کفشدوزک Coccinella septempunctata L.، C. undecimpunctata L. و Hippodamia variegata (Goeze) (Coleoptera: Coccinellidae) به عنوان میزبان های زنبور پارازیتویید Dinocampus coccinellae در استان های خوزستان و کردستان ایران ثبت شدند. کفشدوزکC. undecimpunctata به عنوان میزبان جدید برای زنبور D. coccinellae در کشور معرفی شده و این دو استان، به محدوده گسترش زنبور پارازیتویید افزوده می شوند. نرخ پارازیتویید در نمونه های جمع آوری شده C. septempunctata و H. variegata بسیار پایین (زیر یک درصد) و در C. undecimpunctata بالا (7/26 درصد) بود.

    کلید واژگان: سخت بالپوشان, کفشدوزک, دشمنان طبیعی, میزبان جدید, پارازیتوئید
    Amir Beiranvand *, Hamed Ghobari, Hossein Lotfalizadeh, Lida Fekrat, Mohammad Allahverdi, Fatemeh Romasi, Hossein Toulabi, Elnaz Hamidi, Oldřich Nedvěd, Piotr Ceryngier

    Three ladybird (Coleoptera: Coccinellidae) species, Coccinella septempunctata L., C. undecimpunctata L. and Hippodamia variegata (Goeze), were recorded as hosts of Dinocampus coccinellae (Schrank, 1802) (Hymenoptera: Braconidae) in the Iranian provinces of Khuzestan and Kurdistan. Coccinella undecimpunctata is a new host of this parasitoid in the country and both provinces are its new distribution records. The rates of emergence of D. coccinellae from field-collected C. septempunctata and H. variegata were very low (below 1%), while C. undecimpunctata was parasitized to a much higher degree (26.7%).

    Keywords: Coleoptera, Coccinellidae, Natural enemy, new host, Parasitoid
  • سمیه احمدی، حامد غباری، معصومه شایان مهر، کیومرث محمدی سامانی، ایگور کاپروس
    Somayeh Ahmadi, Hamed Ghobari, Masoumeh Shayanmehr*, Kyumars Mohammadi-Samani, Igor Kaprus

    The study was conducted in oak forests and the conifer stands in Marivan county located in west of Kurdistan province. The leaf litter and soils samples from these forests were taken during 2016 to 2019 and specimens were extracted by the Berlese funnels. Results of the study led to identification of 39 species of 11 families. The three genera Doutnacia Rusek, 1974 (Tullbergiidae), Heterosminthurus Stach, 1955 (Bourletiellidae) and Calx Christiansen, 1958 (Entomobryidae) and eight species including Willemia virae Kapruś, 1997, Xenylla tullbergi Börner, 1903 (Hypogastruridae), Axenyllodes caecus (Gisin, 1952) (Odontellidae), Thalassaphorura franzi (Stach, 1946) (Onychiuridae), Doutnacia xerophila Rusek, 1974 (Tullbergiidae), Calx kailashi Mandal, 2018, Seira dori Gruia, Poliakov & Broza, 2000 (Entomobryidae) and Heterosminthurus insignis (Reuter, 1876) (Bourletiellidae) are new for Iranian fauna. All species from the present study are reported for the first time from Kurdistan province. Short explanation of each collected species including material examined, distribution and short description and illustration for the new records are given.

    Keywords: Springtails, northwestern Iran, distribution, new record, checklist
  • حامد غباری*، حجت الله غلامی، هدیه بدخشان، جواد ناظمی رفیع، هیمن صالحی، آرمین نماینده

    شب پره جوانه خوار بلوط Tortrix viridana, Linnaeus, 1758 (Lep. Tortricidae) یکی از آفات مهم گونه های مختلف جنس بلوط Quercus spp. می باشد. لاروهای این آفت از جوانه ها و برگ های درختان بلوط تغذیه می نمایند و باعث بی برگی کامل درختان مورد نظر می شوند. در این تحقیق تفاوت ژنتیکی پروانه جوانه خوار بلوط با استفاده از مارکرهای ISSR بر اساس میزبان های مختلف آن در جنگل های بلوط شمال غرب ایران مورد مطالعه قرار گرفت. 19 جمعیت شامل 171 فرد که از سه گونه بلوط شامل Quercus branti Lindl. 1840, Quercus infectoria Oliv. 1801 و Quercus libani Oliv. 1801 جمع آوری شده بودند، مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که جمعیت های جمع آوری شده از گونه بلوط Q. libani دارای بیشترین تنوع ژنتیکی بودند، در حالیکه جمعیت های جمع آوری شده از دو گونه دیگر بلوط Q. branti و Q, infectoriaتنوع ژنتیکی کمتری را دارا بودند. بررسی ساختار ژنتیکی جمعیت های جمع آوری شده نشان داد که از نظر جغرافیایی تنوع ژنتیکی در درون جمعیت ها (92 درصد) بسیار بیشتر از بین جمعیت ها (8 درصد) می باشد، در حالیکه بررسی اثر گونه های مختلف بلوط بر تنوع ژنتیکی آفت مورد نظر بر اساس روش تخمین بیزین نشان داد که جمعیت های جمع آوری شده از سه گونه میزان مختلف در سه کلاستر مشخص (بر اساس سه گونه میزبان بلوط مورد نظر) قرار گرفتند. این یافته ها نشان از تخصص میزبانی معنی دار جمعیت های جمع آوری شده داد و اینکه میزبان های مختلف آفت مذکور بیشتر از فواصل و موانع جغرافیایی تنوع ژنتیکی جمعیت های مورد مطالعه را تحت تاثیر قرار داده اند.

    کلید واژگان: برون جمعیت, درون جمعیت, جوانه خوار بلوط, میزبان, ISSR
    Hamed Ghobari *, Hojatollah Gholami, Hedieh Badakhshan, Javad Nazemi, Hemn Salehi, Armin Namayandeh

    The green oak leafroller moth, Tortrix viridana Linnaeus, 1758 (Lep. Tortricidae) is one of the key pests on Quercus spp. The larval instars of the moth feed on the developing buds and the leaves and cause oak  trees to be leafless completely,  significantly damaging the oak forest of northwestern Iran each year. The genetic differences in the host plant associated populations of oak leafroller moth have been assessed in the oak forests of northwestern Iran using inter-simple sequence repeat markers (ISSR). In this study 171 specimens representing nineteen populations feeding on various oak tree species including Quercus branti Lindl. 1840, Quercus infectoria Oliv. 1801 and Quercus libani Oliv. 1801 were investigated. Results indicated that populations related to Q. libani had the highest genetic diversity, while populations related to Q. branti and Q, infectoria had lower genetic diversity. Assessment of genetic structure of the populations showed that higher diversity was demonstrated in intrapopulations (92%) than interpopulations (8%) geographically, while strongly significant host-associated differentiation was also indicated by Approximate Bayesian Computation analyses among populations, with major clusters corresponded to the three species of host plants. These findings revealed that the host plant association can have a stronger effect on the genetic variations among the populations of T. viridana than the geographical barriers.

    Keywords: Host, Inter population, Intra population, ISSR, Tortrix viridana
  • مارگارت مرجانیان، حامد غباری*، جاماسب نوذری

    این مطالعه بر اساس بررسی نمونه های جمع آوری شده متعلق به خانواده سخت بالپوشان خانواده Elateridae از عرصه های طبیعی  استان کردستان در طول ماه های اردیبهشت تا شهریور ماه سال 1394 انجام گرفته است. در طی این تحقیق از روش های مختلف شامل تله پنجره ای، تله های سطلی و چسبنده رنگی برای جمع آوری نمونه ها استفاده شد. بر اساس نتایج بدست آمده 15 گونه از 6 جنس شناسایی شدند، که از این تعداد 3 گونه از آنها که شامل گونه هایMelanotus chikatunovi Platia, 2010،  orbachorum Platia, 2010 Melanotus و M. kravchenkoi Platia 2010  برای فون ایران جدید تشخیص داده شدند. علاوه بر این 9 گونه نیز برای اولین بار از استان کردستان گزارش شد. در این تحقیق خلاصه ای از خصوصیات مهم تشخیصی هر کدام ازگونه های جدید برای فون ایران و همچنین پراکنش جغرافیایی هر کدام از گونه های جمع آوری شده، ارایه شده است.

    کلید واژگان: سوسک های پشتک زن, فون, ایران, استان کردستان, جغرافیای جانوری
    Margarit Marjanyan, Hamed Ghobari*, Jamasb Nozari

    This study was carried out in the province of Kurdistan (Iran) during April to August 2015 in order to document the click beetle fauna (Coleoptera: Elateridae) of this region. The specimens were collected using sticky traps, window traps and pan traps. Fifteen species from six genera were identified, of which three species are new for the fauna of Iran: Melanotus kravchenkoi Platia, 2010, Melanotus orbachorum Platia, 2010 and Melanotus chikatunovi Platia, 2010. In addition, nine species are recorded from the province of Kurdistan for the first time. Brief diagnoses for the new record species from Iran and zoogeographical information for all species are provided.

    Keywords: Click beetles, fauna, Iran, Kurdistan province, zoogeography
  • فریده سالاری، شیوا خالص رو*، غلامرضا حیدری، حامد غباری
    به منظور ارزیابی ویژگی های کمی و کیفی گلرنگ و نخود در سریهای افزایشی و جایگزینی کشت مخلوط، آزمایشی در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با 11 تیمار و سه تکرار، در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه کردستان، طی سال زراعی 95-1394 اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل الگوهای مختلف کشت از جمله کشت خالص گلرنگ و نخود، سریهای جایگزینی با الگوهای 4:4، 2:2، 1: 1، 3:1 و 1:3 و سریهای افزایشی 20 و 40 درصد نخود، هرکدام در دو حالت بین (I) و اطراف (II) ردیفهای گلرنگ بودند. نتایج نشان داد که بیشترین و کمترین عملکرد دانه، زیستی و روغن گلرنگ، به ترتیب از الگوهای I40درصد و 4:4 بهدستآمد. بالاترین عملکرد دانه و زیستی نخود نیز از کشت خالص نخود به دست آمد اما تعداد و وزن گره های ریشه در این تیمار، کمترین مقدار را به خود اختصاص دادند. بیشترین LER نیز به سری افزایشی I40درصد تعلق داشت. به نظر می رسد که سری افزایشی مذکور، موجب بهبود عملکرد و کیفیت گلرنگ شد. بنابراین انتخاب الگوی کشت مناسب می تواند تاثیر مثبتی بر عملکرد کمی و کیفی گیاهان داشته باشد.
    کلید واژگان: بقولات, تثبیت نیتروژن, دانه روغنی, کشاورزی پایدار, گیاهان صنعتی
    Faride Salari, Shiva Khalesro *, Gholamreza Heidari, Hamed Ghobari
    In order to evaluate the quantitative and qualitative traits of safflower and chickpea in additive and replacement intercropping series, an experiment was conducted as randomized complete blocks design with 11 treatments and 3 replications at research field of Kurdistan University during 2015-2016 growing season. Experimental treatments included sole cropping of safflower, sole cropping of chickpea, replacement series consisted of 4:4, 2:2, 1:1, 3:1, 1:3 and additive series consisted of 20% and 40% chickpea (in two situations: I, between and II, around of safflower rows). Results showed that the highest and lowest seed, biological and oil yields of safflower obtained from 40% I and 4:4 intercropping patterns, respectively. The highest seed and biological yields of chickpea obtained from its sole cropping, but the minimum number and weight of chickpea root nodules were achieved from this treatment. The highest value of LER obtained from 40% I additive series. It seems that the mentioned treatment improved yield and quality of safflower; therefore choosing the suitable cropping pattern has positive effect on quantitative and qualitative yield of plants.
    Keywords: Industrial plants, Legominosae, Nitrogen fixation, Oil seed, Sustainable agriculture
  • سما نویدی، حامد غباری*، امین صادقی

    در این مطالعه کارایی چندین نوع تله ی مختلف شامل تله های پنجره ای و سطلی جذبی (تله های سطلی سفید، زرد، قرمز، بنفش و آبی) در به دام انداختن حشرات راسته ی سخت بالپوشان در دو عرصه ی مرتعی و زراعی ایستگاه تحقیقات کشاورزی سارال در استان کردستان ارزیابی شد. در طی این تحقیق، 18509 فرد متعلق به 19 خانواده از راسته ی سخت بالپوشان توسط تله های مورد مطالعه به دام افتاد. نتایج نشان داد که منحنی ریرفکشن تله ی پنجره ای نسبت به منحنی های ریرفکشن تله های جذبی رنگی بیشترین هماهنگی و تخمین را از نظر تعداد خانواده و تعداد افراد به دام افتاده با منحنی های ریرفکشن میزان کل هر کدام از دو عرصه ی مورد مطالعه داشت. همچنین در عرصه ی مرتعی مورد مطالعه، بین تله های مختلف در سطح 5 درصد از نظر میزان شاخص شانن-واینر (0=P، 5=df، 07/37=F) و شاخص سیمپسون (0=P، 5=df، 87/10=F) در سطح خانواده تفاوت معنی دار وجود داشت، بطوریکه تله ی پنجره ای با میانگین شاخص شانن-واینر Bit 06/0±9/0 و شاخص سیمپسون 1/1±8/5  بالاترین سطح از تنوع را دارا بود. در عرصه ی زراعی نیز بین تله های مختلف از نظر میزان شاخص شانن-واینر (0=P، 5=df، 84/16=F) و شاخص سیمپسون (0=P، 5=df،  18/9=F) در سطح خانواده تفاوت معنی دار داشتند (α=0/05)، به طوریکه تله ی پنجره ای با میانگین شاخص شانن-واینر Bit 02/0±9/0 و شاخص سیمپسون 5/0±1/6 و تله ی سطلی سفید با میانگین شاخص شانن-واینر Bit 08/0± 8/0 و میانگین شاخص سیمپسون 5/1±6/5 بالاترین سطح از تنوع را در سطح خانواده نشان دادند.

    کلید واژگان: کردستان, سخت بالپوشان, شاخص تنوع, ریرفکشن, تله
    Sama Navidi, Hamed Ghobari *, Amin Sadeghi

    In this study, the efficiency of different traps including window trap and colored pan traps (white, yellow, red, purple and blue ones) to capture members of the order Coleoptera was assessed in the two rangeland and farmland habitats of the Saral Agricultural Station of Kordestan province. During the study, a total of 18509 individuals from 19 families of the Coleoptera were collected using the different traps. The results showed that the rarefaction curve of window trap had the most coordination and estimation with total rarefaction curve. There was significant difference (α=5%) among the traps in value of Shannon-Wiener index (P=0, df=5, F=37.07) and Simpson index (P=0, df=5, F=10.87) in rangeland area. While window trap had higher mean Shannon- Wiener and Simpson indexes (0.9±0.06 Bit and 5.8±1.1 respectively) than colored pan traps. In farmland area, there also was significant difference (α=5%) among the traps in value of Shannon-Wiener (P=0, df=5, F=16.84) and Simpson indexes (P=0, df=5, F=9.18) in, while window trap and white pan traps had highest mean Shannon- Wiener index (0.9±0.02 Bit and 0.8±0.08 Bit respectively) and Simpson index (6.1±0.5 and 5.6±1.5 respectively).

    Keywords: Biodiversity Index, Coleoptera, Kurdistan, Rarefaction, Trap
  • فریده سالاری، شیوا خالص رو، غلامرضا حیدری، حامد غباری*
    مگس گلرنگ با نام علمی Acanthiophilus helianthi Rossi (Dip.: Tephritidae) یکی از آفات مهم گلرنگ در جهان است. کشت مخلوط یکی از روش های مناسب برای کنترل این آفت است، بنابراین اثر الگوهای مختلف کشت مخلوط گلرنگ و نخود (کشت خالص گلرنگ، سری های جایگزینی با الگوهای 4:4، 2:2، 1:1، 3:1 و 1:3 و سری های افزایشی 20 و 40 درصد نخود هرکدام در دو حالت بین (I) و اطراف (II) ردیف های گلرنگ) بر تراکم و خسارت آفت در شرایط مزرعه در قالب طرح بلوک کامل تصادفی در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه کردستان بررسی شد. علاوه بر تراکم جمعیت حشرات بالغ مگس گلرنگ، درصد آلودگی کاپیتول‏ها به عنوان یکی از شاخص‏های خسارت مورد ارزیابی واقع شد. نتایج نشان داد تراکم جمعیت حشرات بالغ مگس گلرنگ به طور معنی داری تحت تاثیر الگوهای مختلف کشت قرار گرفت، به طوری که کمترین جمعیت مگس گلرنگ در الگوهای کشت 1:3 (یک ردیف گلرنگ، سه ردیف نخود) و 3:1 (سه ردیف گلرنگ، یک ردیف نخود) به ترتیب با میانگین 6/0±33/18 و 3±22 مشاهده شد. بررسی میزان آلودگی به مگس گلرنگ نشان داد که میانگین درصد کاپیتول‏های آلوده به ازای یک بوته نیز، در الگوهای کشت مخلوط 1:3 و 3:1 به ترتیب با میانگین 5/0±1/6 و 1/1±3/8 در مقایسه با سایر الگوهای مورد آزمایش کاهش معنی داری را دارا بود. این نتایج مشخص کرد الگوهای کشت 1:3 و 3:1، در بین ده الگوی کشت موردمطالعه، با کمترین تراکم آفت و نرخ آلودگی پتانسیل لازم جهت استفاده در برنامه های مدیریت تلفیقی این آفت در مزارع گلرنگ را دارا هستند.
    کلید واژگان: کشت مخلوط, گلرنگ, مگس گلرنگ, نخود
    Faride Salari, Shiva Khalesro, Gholamreza Heidari, Hamed Ghobari *
    Safflower fly, Acanthiophilus helianthi Rossi (Diptera: Tephritidae), is one of the important pests of safflower in the world. The intercropping pattern can be one of the suitable and safe methods to control the pest. Therefore, the influenceof different intercropping patterns of chickpea and safflower (sole cropping of safflower, replacement series consisted of 4:4, 2:2, 1:1, 3:1, 1:3, and additive series consisted of 20 and 40% chickpea in two situations: between and around of safflower rows) on the population density and infestation rate of this pest was studied in a randomized complete block design at the research field of Kurdistan University. Results showed that different intercropping patterns affected the population density of the pest significantly. The population density of the pest in all intercropping patterns of chickpea and safflower except 20% I pattern was lower than the sole cropping of safflower. 1:3 and 3:1 intercropping patterns resulted in the lowest average population density of the pest among other cropping patterns (18.33 ± 0.6 and 220 ± 3, respectively). Studying the infestation rate of the pest also showed thatthe mean density percentages of the infested capitula per plant were significantly different among the cropping patterns, and 1:3 and 3:1 intercropping patterns had the lowest mean densities of the infestation rate (6.1 ± 1.1 and 8.3 ± 0.5%, respectively). According to the results, 1:3 and 3:1 intercropping patterns showed a high potential for using in the integrated management of safflower fly among the other studied patterns.
    Keywords: Chickpea, intercropping, safflower, safflower fly
  • حامد غباری*، هدا زمانی

    علی رغم محدودیت های طبقه بندی معمول و سنتی باعث شده که هنوز تعداد زیادی از بندپایان و مخصوصا حشرات شناسایی نشوند اما از زمان لینه تا کنون (250 سال پیش)  بررسی تنوع زیستی، توصیف، نامگذاری و طبقه بندی جاندارانی همچون حشرات با تاکید بر صفات و ویژگی های ریخت شناختی و رفتاری موجودات زنده انجام گرفته است در سال های اخیر خط شناسه گذاری دی ان ای ، که بر اساس تنوع توالی کوتاهی از DNA است روش جدید جایگزینی را برای شناسایی گونه ها ارایه نموده است. این روش نو آورانه، سریع، دقیق، قابل اعتماد و قابل استفاده برای طیف وسیعی از جانوران پرسلولی از جمله حشرات است. روش بارکدینگ شاخه مهمی از علوم تنوع زیستی است که خلاء موجود بین روش های مولکولی و سنتی را جهت شناسایی گونه ها پر کرده است. این روش چهارچوب مناسبی را برای شناسایی گونه های بسیار ناشناخته و گونه های مهم و گونه های پنهان را فراهم کرده است. به علاوه زمینه شناسایی گونه های مختلف حشرات را بر اساس مراحل نابالغ (شامل تخم، لارو، پوره) را که به روش های سنتی قابل شناسایی نیستند فراهم کرده است. با تمام این نکات مثبت که در استفاده از روش بارکدینگ وجود دارد اما باز این روش از برخی محدودیت ها رنج می برد. مسایلی مانند گونه زایی، هیبریداسیون و آلوده بودن بیش از حد حشرات به گونه های همزیست همچون باکتری Wolbachia. که نتایج این روش را با مشکل رو به رو می کند باعث ایجاد محدودیت برای این روش شود. از همه مهم تر میزان مورد اتکا و اعتماد بودن روش مذکور با توجه به اینکه بیش از 1 میلیون حشره شناسایی شده و هنوز میلیون ها گونه دیگر از آنها شناسایی نشده است زیر سوال رفته است. این حجم بالا از تنوع گونه حشرات باعث شده که حجم داده های بدست آمده از روش بارکدینگ نتواند پاسخگوی تنوع زیستی بسیار بالای حشرات باشد. با توجه به مطالب بیان شده به نظر می رسد که جهت شناسایی گونه ها باید از تلفیقی از روش های مولکولی مانند بارکدینگ و روش های معمول سنتی  جهت شناسایی جانوران زنده مخصوصا حشرات استفاده کرد.

    کلید واژگان: سیستماتیک سنتی و مولکولی, خط شناسه گذاری دی ان ای, حشرات
    Hamed Ghobari*, Hoda Zamani

    Spite the limitations of classical classification causes many Arthropods especially insect are not identified yet, Investigation of Biodiversity, Description, taxonomy and systematic of different living organisms like insects have been done with emphasis on morphological and behavioral characters since the time of Karl Linneaus about 250 years ago. In recent years DNA barcoding provides an alternative tool for species identification based on a short DNA sequence diversity.DNA barcoding is generally considered as a novel, rapid, accurate, reliable, cost-effective and easy molecular identification tool with a wide applicability across metazoan taxa especially insect. DNA barcoding has established as a mature field of biodiversity sciences filing the conceptual gap between traditional taxonomy and different fields of molecular systematics and have recently been proposed as solutions to the crisis of taxonomy. The method provide a framework for the taxonomy of poorly known groups and comprise large numbers of notorious pest species whose identification often requires highly specialized taxonomic skills and evenly  determine cryptic species. As well as it could be very useful to routinely identify difficult taxa of economic and medical importance.  In addition, DNA barcoding could be pivotal for the identification of certain life stages (e.g. eggs, larvae, nymphs or pupae), which are often impossible to identify otherwise. However, despite these highly positive claims, DNA barcoding also seems to suffer from a number of potential limitations when used for the identification of insects. The recent speciation, the prevalence of paraphyly and the regular interspecific hybridisation in many insect taxa, as well as their often poorly-established taxonomy and their high degree of infection by endosymbiotic bacteria such as Wolbachia  may all negatively affect the performance of insect DNA barcoding. Even more importantly, the reliability of insect DNA barcoding may be questioned because insects include >1,000,000 described species and probably millions of still undescribed taxa. This exuberant species richness may, indeed, severely constrain the ability of the DNA barcode reference databases to adequately represent the overwhelming insect taxonomic diversity. According to mentioned stated content, Integration of Molecular methods like DNA barcoding  is suitable to identify living organism especially insect.

    Keywords: Classical, molecular systematics, DNAbarcoding, insects
  • سونیا سیفی، امین صادقی*، حامد غباری
    علف هرز پیچک صحرایی یکی از مهم ترین علف های هرز مزارع و باغات جهان است و تاکنون مطالعات بسیاری روی کنترل بیولوژیک این علف هرز صورت گرفته است که اکثر آن ها مربوط به کنترل این گیاه توسط حشرات است. در مزارع استان کردستان (شهرستان های سنندج، کامیاران و دیواندره) سوسک برگ خواری مشاهده شد که حشرات کامل و لاروهای سنین مختلف آن از برگ های پیچک صحرایی تغذیه می کنند. مطالعات ما نشان داد که سوسک مذکور گونه Hypocassida subferruginea (Col.، Chrysomelidae) می باشد. بر طبق بررسی های انجام گرفته حشره کامل به رنگ قهوه ای متالیک و نر و ماده به ترتیب 5/4 و 3/5 میلی متر طول دارند. این حشره دارای پنج سن لاروی به انضمام پیش شفیرگی و شفیرگی است که طول بدن حشره در مراحل لارو سن یک، لارو سن دو، لارو سن سه، لارو سن چهار، لارو سن پنج، پیش شفیره و شفیره به ترتیب برابر با 1/0±5/1، 2/0±3/2، 5/0±0/3، 1/0±2/4، 1/0±1/5، 1/0±2/5 و 2/0±4/5 میلی متر است. فرم زمستانگذران این حشره به صورت حشره کامل است که در اوایل اردیبهشت ماه از خاک خارج می شوند و دارای پنج نسل در سال می باشند. همچنین نتایج آزمایش های ترجیح میزبانی نشان داد در بین گیاهان مورد آزمایش، شامل علف هرز پیچک صحرایی، گوجه فرنگی، سیب زمینی، نخود و گندم، سوسک H. subferruginea فقط از علف هرز پیچک صحرایی تغذیه می کند.
    کلید واژگان: تغذیه اجباری, تغذیه اختیاری, شکل شناسی, علف هرز, کنترل بیولوژیک
    Sonia Seifi, Amin Sadeghi *, Hamed Ghobari
    Field bindweed (Convolvulus arvensis) is one of the most important weeds of fields and orchards over the world. Up to now lots of studies have been performed considering its biological control that insects have the highest share. We spotted a leaf-feeder beetle of C. arvensis, named Hypocassida subferruginea (Col.; Chrysomelidae), on farms, in Kurdistan province (Sanandaj, Kamyaran and Divandareh Counties). Adults and larvae feed on the leaves. According to our observations, the body length of male and female is 4.5and 5.3 mm respectively. In addition, this species has 5 larval stages with prepupal and pupal stages. The lengths of all larval instars, prepupa and pupa were calculated as follows: 1st instar: 1.5±0.1 mm, 2nd instar: 2.3±0.2 mm, 3rd instar: 3.0±0.5 mm, 4th instar: 4.2±0.1 mm, 5th instar: 5.1±0.1 mm, prepupa: 5.2±0.1 mm and pupa: 5.4±0.2. Moreover, the insect found to overwinter as adults in the soil and emerged in late April. Therefore, they have five generations per year. The results of host preference tests revealed that H. subferruginea feeds only field bindweed as compared to the other plants such as tomatoes, potatoes, chickpea or wheat.
    Keywords: biological control, facultative feeding, obligated feeding, Morphology, weeds
  • پریسا قرآنی، مسعود حکیمی تبار*، امید جوهرچی، حامد غباری
    این مطالعه به منظور شناسایی فون و تنوع زیستی کنه های خاکزی خانواده Laelapidae در زیستگاه های مختلف منطقه شاهرود در سال 1394 انجام گرفت. در این تحقیق، 19 گونه از 10جنس و 3 زیر خانواده جمع آوری و شناسایی شدند و شاخص های تنوع زیستی در آن ها تعیین شد. بر اساس نتایج به دست آمده گونه Laelaspisella berlesi دارای بیش ترین فراوانی نسبی (45 درصد) و گونه های Gaeolaelaps kargi، Gaeolaelaps angusta وPseudoparasitus hajiganbari  کم ترین فراوانی نسبی (46/0 درصد) است. بیش ترین مقدار شاخص مارگالف و مقدار شاخص شانون مربوط به جنگل و بیش ترین مقدار شاخص عکس سیمپسون مربوط به بسطام است
    کلید واژگان: تنوع زیستی, شاخص سیمپسون, شاخص مارگالف, شاخص شانون, جنگل, مزرعه
    Parisa Qurani, Massoud Hakimi Tabar *, Omid Joharchi, Hamed Ghobari
    This study is based on survey on soil inhabiting Laelapidae that was carried out in year 2015 in different habitats of Shahrood region. In this study, 19 species belonging 10 genera and 3 subfamilies were collected and identified and determine some characteristics of biodiversity. According to results of Laelaspisella berlesi (45) was the most abundant and Gaeolaelaps kargi, Gaeolaelaps angusta and Pseudoparasitus hajiganbari (0/46) were the least abundant. The highest Margalef index and Shannon-Wiener’s diversity index were calculated for forest and Simpson index were calculated for Bastam.
    Keywords: Biodiversity, Simpson index, Margalef index, Shanon index, Forest, Field
  • Hamed Ghobari, Mark Kalashian, Jamasb Nozari
    The results of faunistic survey of jewel beetles (Coleoptera: Buprestidae) carried out in Kurdistan Province of Iran are presented. 30 species belonging to two subfamilies (Buprestinae and Agrilinae) and 8 genera were collected. Of these 1 species is new for Iranian fauna and 19 species are new for Kurdistan Province.
    Keywords: Coleoptera, Buprestidae, Iran, Kurdistan, fauna, new records
  • پریسا قرآنی، مسعود حکیمی تبار، امید جوهرچی، حامد غباری

    کنه های خانواده Laelapidae از نظر شکل و تنوع غنی هستند. این خانواده دارای گونه های شکارگر آزاد زی و مرتبط با بندپایان، پستانداران یا پرندگان است. به منظور شناسایی فون کنه های خاکزی خانواده Laelapidae در زیستگاه های مختلف منطقه شاهرود در سال 1394 از مناطق مختلف شاهرود شامل جنگل و مناطق زراعی نمونه برداری شد، نمونه ها به آزمایشگاه منتقل و کنه ها توسط قیف برلیز استخراج شدند و سپس با روش های رایج از آن ها اسلاید میکروسکوپی تهیه شد. در این تحقیق، 19 گونه از 10جنس و سه زیر خانواده شناسایی شدند که همه گونه های شناسایی شده برای فون کنه های استان سمنان گزارش جدید محسوب می شوند. اسامی گونه های شناسایی شده به شرح زیر است:Subfamily Hypoaspidinae: Cosmolaelaps rectangularis (Sheals, 1926); Cosmolaelaps vacua (Michael, 1891); Cosmolaelaps lutegiensis (Shcherbak, 1971); Gaeolaelaps aculieifer (Canestrini, 1884); Gaeolaelaps angusta (Karg, 1965); Gaeolaelaps kargi (Costa, 1968); Gaeolaelaps nolli (Karg, 1962); Gaeolaelaps queenslandicus (Womersley, 1956); Euandrolaelaps karaawaiewi (Berlese 1903); Euandrolaelaps sardoa (Berles, 1911); Pseudoparasitus dentatus (Halbert, 1920); Pseudoparasitus hajiganbari Kazemi, 2014; Ololaelaps gamagarensis (Jordaan & Loots, 1987); Subfamily Melittiphidinae: Laelaspis pennatus (Joharchi & Halliday, 2012); Laelaspis dariusi Joharchi & Jalaeian, 2012; Laelaspisella berlesi; Joharchi, 2016 Gymnolaelaps myrmophilus (Michael, 1891);. Subfamily Laelapinae: Haemolaelaps shealsi (Costa, 1968); Haemolaelaps casalis (Berlese, 1887).

    کلید واژگان: کنه, Laelapidae, فراوانی, شاخص تنوع, شاهرود
    Parisa Ghorani, Masoud Hakimitabar, Omid Joharchi, Hamed Ghobari

    Laelapidae is a large and cosmopolitan family comprises a multitude of morphologically and behaviorally diverse mites that are free-living predators that inhabit soil-litter habitats or associated with arthropods, mammals, or birds. This study is based on survey on soil inhabiting Laelapidae that was carried in 2015 from different habitats of Shahrood region. Soils and litter were collected then transferred to laboratory and put in Berlese-Tullgren funnel. Mites were extracted using it. Specimens were preserved in 75% ethanol and cleared in Lactic acid. Mites were then directly mounted into Faure medium on microscopic slides. Figures were capture and measurements were calculated using a CH2 Olympus microscope. In this study, 19 species belonging 10 genera and three subfamilies were collected and identified, all species considered as new records for the mite’s fauna of Semnan Province. Identified species are as follows:Subfamily Hypoaspidinae: Cosmolaelaps rectangularis (Sheals, 1926); Cosmolaelaps vacua (Michael, 1891); Cosmolaelaps lutegiensis (Shcherbak, 1971); Gaeolaelaps aculieifer (Canestrini, 1884); Gaeolaelaps angusta (Karg, 1965); Gaeolaelaps kargi (Costa, 1968); Gaeolaelaps nolli (Karg, 1962); Gaeolaelaps queenslandicus (Womersley, 1956); Euandrolaelaps karaawaiewi (Berlese 1903); Euandrolaelaps sardoa (Berles, 1911); Pseudoparasitus dentatus (Halbert, 1920); Pseudoparasitus hajiganbari Kazemi, 2014; Ololaelaps gamagarensis (Jordaan & Loots, 1987); Subfamily Melittiphidinae: Laelaspis pennatus (Joharchi & Halliday, 2012); Laelaspis dariusi Joharchi & Jalaeian, 2012; Laelaspisella berlesi; Joharchi, 2016 Gymnolaelaps myrmophilus (Michael, 1891);. Subfamily Laelapinae: Haemolaelaps shealsi (Costa, 1968); Haemolaelaps casalis (Berlese, 1887).

    Keywords: Acari, Laelapidae, abundant, biodiversity index, Shahrood
  • هیدی یزدانفر، مهرداد قدسخواه دریایی، جلال جلالی سندی*، حامد غباری

    شاخص غذایی، نرخ مصرف و بیولوژی پروانه ی برگ خوار بلوط، Tortix viridana (Linnaeus)، روی سه میزبان بلوط شامل Quercus libani Oliv، Quercus infectoria Oliv و Quercus branti Lindl در شرایط آزمایشگاهی بررسی شد. بالاترین مقدار میانگین برگ خورده شده توسط لاروهای برگ خوار بلوط روی میزبان Q. branti (31/0 گرم) و پایین ترین مقدار آن روی میزبان Q. libani (14/0 گرم) بود. شاخص غذایی (یعنی وزن شفیره تقسیم بر وزن کل برگ خورده شده) روی میزبان Q. libani بالاترین مقدار بود درحالی که دو میزبان دیگر از این نظر اختلاف معنی داری با هم نشان ندادند. در هر سه میزبان ارتباط معنی داری میان مقدار برگ خورده شده و وزن شفیره ها، مشاهده شد. زمان نمو لاروها و شفیره های برگ خوار بلوط روی سه میزبان، متفاوت بود. به طوری که، کوتاه ترین زمان نمو لاروها روی برگ های Q. libani (9/26 روز) و طولانی ترین زمان روی برگ های Q. branti (6/31 روز) بود، زمان نمو روی Q. infectoria (1/28 روز) بود. زنده مانی لاروها و شفیره ها روی سه میزبان مختلف اختلاف معنی داری با هم نشان نداد. شاخص غذایی به عنوان یک شاخص آماری به منظور ارزیابی عملکرد لاروها روی سه میزبان مختلف، استفاده شد. بر این اساس، T.viridana بهترین عملکرد را روی گونه Q. libani و ضعیف ترین عملکرد را روی گونه Q. branti از خود نشان داد.

    کلید واژگان: Tortrix viridana, میزبان, شاخص غذایی, نرخ مصرف
    Hedi Yazdanfar, Mehrdad Ghodskhah Daryaei, Jalal Jalali Sendi, Hamed Ghobari

    Feeding performance of the green oak leaf roller, Tortrix viridana (Linnaeus) was determined on three host plants including Quercus libani Oliv, Quercus infectoria Oliv, and Quercus branti Lindl, under laboratory conditions. Mean total leaf weight consumed by larvae was the highest on Q. branti (0.31 g) and the lowest on Q. libani (0.14 g).The feeding index was the highest on Q. libani while the other two host plants were not significantly different. Significant relationships were found between amount of consumed leaf tissues and resulting pupal weight, on all host plants. Larval and pupal mortality were not significantly different on host plants. Findings indicated that the feeding index could be a key factor to assess performance of T. viridana on Quercus species.

    Keywords: Tortrix viridana, host plants, feeding index, consumption rate
  • حامد غباری، جاماسب نوذری*، حسین الهیاری، مارک کالاشیان

    سوسک های خانواده Buprestidae یکی از اجزای تنوع زیستی در جنگل های استان کردستان هستند. در این تحقیق خصوصیات مختلف تنوع زیستی این سوسک ها در جنگل های مذکور بررسی و مطالعه شد. با استفاده از تله های چسبنده رنگی، سطلی رنگی و تله پنجره ای، طی سال های 1389 و 1390، تعداد 1205 عدد از سوسک های مذکور متعلق به 44 گونه جمع آوری شد. ارزیابی ساختار غالب ترکیب گونه ای با روش طبقه بندی Heydemann مشخص کرد که 3 گونه حالت غالب، 3 گونه حالت نیمه غالب، 12 گونه حالت نادر و 26 گونه حالت خیلی نادر را نشان دادند. نتیجه آزمون برازش نیکویی مربع کای شاخص های پارامتری نیز نشان داد که ساختار کلی تنوع گونه ای در این زیستگاه از سری لگاریتمی پیروی می کند. علاوه بر این، بررسی تغییرات غنای گونه ای و تنوع گونه ای در طول فصل پیدایش حشرات بالغ نشان داد که بیشترین میزان غنای گونه ای به مقدار 30 گونه در خردادماه و کمترین آن به مقدار 1 گونه در مهرماه است، همچنین بیشترین مقدار شاخص تنوع گونه ای در اردیبهشت و خرداد به مقدار Bit 02/4 به ثبت رسید.

    کلید واژگان: تنوع زیستی, جنگل, کردستان, Buprestidae
    Hamed Ghobari, Jamasb Nozari, Hossein Allahyari, Marc Kalashian

    Buprestid beetles are one of the important components of the biodiversity of forest ecosystem in Kurdistan Province. Different characteristics of biodiversity of buprestid beetles were studied by use of window trap، colored pan and colored sticky trap in these forests during 2009 and 2010. A total of 1205 specimens of 44 species were caught by use of considered traps during appearance of adults. Evaluation of dominance structure of species composition by use of Heydemann’s، classification showed that Buprestid beetles of Kurdistan forests include 3 dominant species، 3 subdominant species، 12 rare species and 26 subrare species. X2 test of parametric indices showed that structure of species diversity conformed logarithmic series. Investigation of fluctuations of species richness during appearance of adults showed that maximum and minimum of considered index in May and October were 30 and 1 respectively. As well as maximum of obtained species diversity was 4/02 bit in June.

    Keywords: Forest, Kurdistan, Buprestidae, Biodiversity
  • سمیه صلواتی، حامد غباری*، امین صادقی

    خانواده Sesiidae شامل حدود 1400 گونه در150 جنس است. لارو این حشرات با تغذیه از کامبیوم درخت باعث خشک شدن میزبان می شود. یکی از روش های مناسب برای پایش این آفت در باغ ها استفاده از تله فرمونی است. بنابراین طی تحقیقی که در سال 1393 انجام شد، حضور و پراکنش گونه های مختلف شب پره زنبورمانند در هفت منطقه باغی با فاصله تقریبی20 کیلومتر از یکدیگر در باغات شهرستان سنندج با استفاده از شش عدد تله فرمونی (حاوی کپسول های فرومونی دو گونه(Borkhausen) (Lep.: Sesiidae) Synanthedon myopaeformisو (Synanthedon tipuliformis (Clerck) (Lep.: Sesiidae) در هر منطقه مورد بررسی قرار گرفت. همچنین برای مطالعه دوره فعالیت حشرات کامل گونه های مختلف حشره مذکور، در سه منطقه باغی در هر منطقه تعداد شش تله مستقر گردید که به طور مستمر (هر سه روز یکبار) مورد بازدید قرار می گرفت. نتایج آزمایش ها نشان داد که گونه(Rott.) (Lep.: Sesiidae) Synanthedon tabaniformis در تمام مناطق تله گذاری شده حضور دارد و بالا ترین تراکم این آفت مربوط به منطقه باغات سد قشلاق (43 شب پره در هر تله) است (p< 0.05) و گونه Synanthedon tipuliformis در هیچ کدام از مناطق تله گذاری شده مشاهده نشد، همچنین گونه Synanthedon myopaeformisدر سه منطقه و در تراکم پایین مشاهده شد. بررسی دوره ظهور حشرات کامل گونه غالب S. tabaniformis نشان داد که اولین شب پره ها در تاریخ 16/3/1393 در منطقه باغات سد قشلاق، در منطقه روستای صلوات آباد در تاریخ 20/3/1393 و در منطقه ایستگاه تحقیقاتی گریزه در تاریخ 23/3/1393 بوده است و اوج پرواز در دو منطقه باغات سد قشلاق و ایستگاه تحقیقاتی گریزه در تاریخ 2/4/1393 مشاهده شد و در منطقه روستای صلوات آباد در تاریخ 30/3/1393 بوده است و آخرین حشرات کامل در منطقه روستای صلوات آباد در تاریخ 27/4/1393، در منطقه باغات سد قشلاق در تاریخ 30/4/1393 و در منطقه ایستگاه تحقیقاتی گریزه در تاریخ 3/5/1393 شکار شد.

    کلید واژگان: تله دلتایی, شب پره زنبور مانند, فرمون جنسی
    Somayeh Salavati, Hamed Ghobari *, Amin Sadeghi

    The family of Sesiidae includes about 1400 species in 150 genera. The larvae of these insects feed on the cambium of the tree and dry the tree. Using pheromone trap is one of the suitable methods for monitoring the pest in orchards. Therefore, in this study, the presence and distribution of clearwing moth were examined in the province, in 7 locations with an average distance of 20 km from each other in the city of Sanandaj using 6 pheromone traps in each region. Also in order to study the activity of the adult insects of different species of the mentioned insects in every 3 garden areas 6 traps (pheromone capsule containing two species Synanthedon myopaeformis (Borkhausen) (Lep.: Sesiidae) and Synanthedon tipuliformis (Clerck) (Lep.: Sesiidae)) were deployed that they were continuously (every 3 days) visited. The results showed that Synanthedon tabaniformis (Rott.) (Lep.: Sesiidae) species is present in all regions of trapping and the highest density of this pest is related to Qeshlagh dam garden (43 moths per  trap) (p< 0.05) and the S. tipuliformis species was observed in none of the trapping areas; also species of S. myopaeformis was observed in 3 regions at low concentrations. Studying the emergence period of S. tabaniformis adult insects showed that the first moths were trapped in the region of Qeshlagh dam garden in 2014/6/6, in the region of Salawat Abad in 2014/6/10, and in the region of Grize in 2014/6/13. The peak of the flight was observed in the two regions of Qeshlagh dam garden and Grize in 2014/6/23 and in the region of Salawat Abad in 2014/6/20. Finally, the last moths were trapped in the region of Grize in 2014/7/25, in the region of Salawat Abad in 2014/7/18 and in the region of Qeshlagh dam garden in 2014/7/21.

    Keywords: Clearwing moths, Delta trap, Sexual pheromone
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال