hossein rahimsoroush
-
مقدمه
با توجه به کمبود مواد غذایی در جهان، افزایش تولید برنج یکی از خواسته های بازار جهانی و از اهداف مهم بسیاری از کشورهای تولیدکننده این محصول می باشد. عملکرد نهایی هر محصول تحت تاثیر پتانسیل ژنوتیپ، اثر محیط و برهمکنش ژنوتیپ و محیط قرار می گیرد. برهمکنش ژنوتیپ و محیط موجب می شود ژنوتیپ های مختلف تحت شرایط محیطی متفاوت واکنش یکسانی نداشته باشند. ژنوتیپ هایی که بتوانند در مناطق مختلف و یا تحت شرایط محیطی متفاوت، عملکرد بالاتری تولید کنند و پایداری عملکرد خود را حفظ کنند، ارقام موفقی به شمار می آیند. در این پژوهش، نه لاین امیدبخش برنج با منشاء هاشمی به همراه دو رقم هاشمی و گیلانه در دو منطقه و طی دو سال از نظر عملکرد دانه مورد ارزیابی قرار گرفتند. هدف از مطالعه نیز ارزیابی پایداری لاین های مورد مطالعه و معرفی پایدارترین آن ها به منظور معرفی رقم های جدید بود.
مواد و روش هامواد گیاهی این آزمایش، تعداد نه لاین امیدبخش برنج با منشاء رقم هاشمی به عنوان یک رقم برنج محلی ایرانی با کیفیت مطلوب بود که به همراه دو رقم هاشمی و گیلانه به عنوان رقم های شاهد آزمایش در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار در دو منطقه، موسسه تحقیقات برنج کشور (گیلان، رشت) و ایستگاه تحقیقات چپرسر (مازندران) به مدت دو سال 1396 و 1397 مورد ارزیابی قرار گرفتند. صفات مورد مطالعه شامل عملکرد دانه، روز تا 50 درصد گلدهی، درصد برنج سالم، راندمان تبدیل، طول شلتوک، محتوای آمیلوز و درجه حرارت ژلاتینی شدن بود. برای تجزیه و تحلیل آماری داده ها، ابتدا تجزیه واریانس ساده برای عملکرد دانه انجام شد و سپس، آزمون بارتلت جهت بررسی یکنواختی خطاهای آزمایش صورت گرفت. تجزیه واریانس مرکب و مقایسه میانگین ها به روش دانکن با نرم افزار SAS انجام شد. به منظور ارزیابی پایداری لاین های مورد مطالعه نیز از روش های لین و بینز و GGE-biplot استفاده شد.
یافته های تحقیق:
نتایج تجزیه واریانس مرکب داده ها نشان داد که اثر ژنوتیپ و سال و همچنین برهمکنش سال× مکان و سال × مکان × ژنوتیپ بر عملکرد دانه معنی دار بود. به این ترتیب، پایداری عملکرد دانه ژنوتیپ های مورد مطالعه با استفاده از روش های لین و بینز و GGE-biplot ارزیابی شد. نتایج روش لین و بینز نشان داد که ژنوتیپ های گیلانه و 19603 (Hashemi/IR74720-85-1-2-1) با داشتن کم ترین واریانس درون مکانی برای عملکرد دانه، به ترتیب پایدارترین ژنوتیپ های این آزمایش بودند. نتایج حاصل از روش گرافیکی GGE-biplot نیز نشان داد که در بای پلات عملکرد دانه، ژنوتیپ های 19607، هاشمی و گیلانه که رئوس چند ضلعی را تشکیل دادند، بهترین و یا ضعیف ترین ژنوتیپ ها در برخی از محیط ها و یا همه محیط ها بودند. در مقابل، بررسی همزمان پایداری و عملکرد دانه ژنوتیپ ها، لاین امیدبخش 19603 را به عنوان بهترین ژنوتیپ معرفی کرد. نمودار ژنوتیپ ایده آل نیز نشان داد که لاین امیدبخش 19603 کم ترین فاصله را از ژنوتیپ ایده آل فرضی نسبت به سایر ژنوتیپ ها داشت و بنابراین برترین ژنوتیپ این آزمایش بود.
نتیجه گیرینتایج ارزیابی پایداری عملکرد ژنوتیپ های برنج با استفاده از روش های لین و بینز و GGE-biplot، لاین امیدبخش 19603 را به عنوان پایدارترین ژنوتیپ این آزمایش معرفی کرد. این لاین به همراه لاین امیدبخش 19607، بالاترین میانگین عملکرد شلتوک را در تمامی محیط های ارزیابی شده تولید کردند. این ژنوتیپ ها، با تعداد روز تا 50 درصد گلدهی کم تر از 95 روز، طول دانه بیش از هفت میلی متر و میزان آمیلوز و دمای ژلاتینی شدن متوسط، در ردیف ژنوتیپ های میان رس، دانه بلند (صدری) و با کیفیت پخت مطلوب قرار گرفتند. بنابراین، دو لاین امیدبخش 19603 و 19607 به منظور اجرای برنامه های معرفی رقم، پیشنهاد می شوند.
کلید واژگان: تجزیه گرافیکی, دوره رسیدگی, ژنوتیپ ایده آل, کیفیت پختIntroductionConsidering the lack of food in the world, increasing the production of rice is one of the demands of the global market and one of the important goals of many countries producing this crop plant. The final performance of each organism is affected by the genotypic potential, the environmental effects and the interaction between genotype and environment. The interaction of genotype and environment causes that different genotypes do not have the same reaction under different environmental conditions. Genotypes that can produce higher yields in different regions or under different environmental conditions and maintain their performance stability are considered as successful genotypes. In this study, nine promising rice lines originating from the Hashemi variety, along with two varieties Hashemi and Gilaneh, were evaluated for grain yield in two regions during two years. The objective of this study was to evaluate the stability of the studied lines and introduce the most stable ones in order to introduce the new varieties.
Materials and methodsThe plant materials of this experiment were nine promising rice lines originating from the Hashemi variety, as a Iranian local variety with good quality, along with two varieties Hashemi and Gilaneh as control varieties. The experiment was conducted in a randomized complete block design with four replications in two regions, Rice Research Institute of Iran (Guilan province, Iran) and Chaparsar Research Station (Mazandaran province, Iran), in two years, 2017 and 2018. The studied traits included grain yield, days to 50% flowering, head rice percentage, milling efficiency, grain length, amylose content and gelatinization temperature. For data statistical analysis, simple analysis of variance was firstly performed for grain yield, and then Bartlett's test was done to check the uniformity of the experimental errors. Combined analysis of variance and comparison of means by Duncan's method was performed with SAS software. To evaluate the stability of the studied lines, Lin and Binns and GGE-biplot methods were used.
Research findingsThe results of combined analysis of variance showed that the effects of genotype and year as well as the interaction of year × place and year × place × genotype on grain yield were significant. Therefore, grain yied stability of the studied genotypes was evaluated using Lin and Binns and GGE-biplot methods. The results of Lin and Binns method indicated that two genotypes Gilaneh and 19603 (Hashemi/IR74720-85-1-2-1), with the lowest intra-location variance, were the most stable genotypes in this experiment. The results of GGE-biplot graphical method also showed that the genotypes 19607, Hashemi and Gilaneh, which formed the vertices of the polygon in the grain yield biplot, were the best or the weakest genotypes in some environments or in all environments. Also, the simultaneous evaluation of stability and grain yield of the studied genotypes identified the promising line 19603 as the best genotype. The graph of ideal genotype also showed that the promising line 19603 had the smallest distance from the hypothetical ideal genotype compared to other genotypes, so it was the best genotype of this experiment.
ConclusionThe results of stability analysis of rice genotypes using Lin and Binns and GGE-biplot methods introduced genotype 19603 as the most stable genotype of this experiment. This promising line along with the promising line 19607 produced the highest average paddy yield in all studied environments. These genotypes with the number of days to 50% flowering less than 95 days, grain length more than seven mm, and medium amylose content and gelatinization temperature, were considered as genotypes with mid-maturing, long-grain (Sadri) and good cooking quality. Therefore, two promising lines 19603 and 19607 are suggested for cultivar introduction programs.
Keywords: Cooking quality, Graphic Analysis, Ideal genotype, Maturity period -
به منظور ارزیابی تنوع صفات مهم زراعی و گروه بندی ژنوتیپ های برنج، این آزمایش با 49 ژنوتیپ برنج از کشورهای جمهوری آذربایجان، قزافستان، افغانستان، ترکیه، قرقیزستان، عراق و ازبکستان همراه با هفت ژنوتیپ از ایران در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال های 1398 و 1399 در مزرعه آزمایشی موسسه تحقیقات برنج کشور- رشت اجرا شد. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که اثر ژنوتیپ برای کلیه صفات مورد ارزیابی معنی دار بوده و برهمکنش سال و ژنوتیپ برای هیچ یک از صفات معنی دار نبود. نتایج مقایسه میانگین ها نشان داد که رقم Marjan (قزاقستان) با 100 روز تا رسیدگی (از بذرپاشی)، زودرس ترین رقم در بین ژنوتیپ های مورد بررسی بود. کمترین ارتفاع بوته با 3/79 سانتی متر متعلق به رقم QazNIIR-7 (قزاقستان) و بیشترین ارتفاع بوته با 8/149 سانتی متر متعلق به رقم Avanqard (آذربایجان) بود. کمترین عملکرد دانه با 2200 کیلوگرم در هکتار مربوط به رقم BT7 (عراق) و بیشترین عملکرد دانه با 7400 کیلوگرم در هکتار مربوط به رقم Mishkab2 (عراق) بود. نتایج تجزیه همبستگی بین صفات نشان داد که بین عملکرد دانه و طول برگ پرچم در ژنوتیپ های برنج همبستگی منفی وجود داشت. بر اساس نتایج تجزیه خوشه ای، ژنوتیپ های برنج در هفت گروه مجزا قرار گرفتند. با توجه به وجود تنوع بالا در ژنوتیپ های برنج مورد ارزیابی، به نظر می رسد که این ژنوتیپ ها امکان بهره برداری برای بهبود عملکرد ارقام ایرانی را دارا هستند.
کلید واژگان: برگ پرچم, برنج, تجزیه تابع تشخیص, تجزیه خوشه ای و همبستگیRice is the staple food of half of the world's population and one of the most important crops in Central and West Asia. To assess variation in some important agronomic traits and grouping of rice genotypes, this study was performed and 49 genotypes from Azerbaijan, Kazakhstan, Afghanistan, Turkey, Kyrgyzstan, Iraq, and Uzbekistan along with 7 genotypes from Iran were evaluated using randomized complete block design with three replications in 2019 and 2020 cropping season in experimental field of Rice Research Institute of Iran, in Rasht, Iran. Analysis of variance showed genotypes were significantly different for all studied traits. Genotype × year interaction effect was not significant for any of the studied traits. The lowest grain yield (2.2 t.ha-1) belonged to BT7 cultivar (Iraq) and the highest grain yield (7.4 t ha-1) belonged to Mishkab2 (Iraq). The shortest plant height (79.3 cm) belonged to QazNIIR-7 (Kazakhstan) and the highest plant height (149.8 cm) recorded for Avanqard (Azerbaijan). Marjan cultivar (Kazakhstan) was the earliest maturity among the studied rice genotypes with 100 days to physiological maturity (after seeding). Correlation studybetween traits indicated negative correlation between grain yield and flag leaf length. Cluster analysis grouped the studied genotypes into seven distinct groups. In general, the existence of high diversity for agronomic traits and grain yield in the studied genotypes showed that this set of germplasm has the potential for to be used in the national rice breeding programs to improve Iranian rice cultivars.
Keywords: Cluster analysis, Correlation, Discrimination function analysis, Flag leaf, Rice -
صفات ظاهری دانه برنج بر ترجیح مصرف کنندگان و پذیرش بازار تاثیر می گذارند و برنج های دانه بلند در بازارهای بین المللی دارای مشتری زیادی هستند. به منظور تعیین مکان های ژنی کنترل کننده طول، عرض و نسبت طول به عرض (شکل) دانه برنج و برهمکنش آن ها با محیط، آزمایشی بر روی دو مجموعه لاین خالص نوترکیب از دو جمعیت برنج حاصل از تلاقی IR/ علی کاظمی (ALIR) و صالح/ علی کاظمی (ALSA) انجام شد. تیمار های هر جمعیت RIL به همراه پنج رقم شاهد در قالب طرح آگمنت بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی در 5 تکرار در دو منطقه رشت و تنکابن در شمال ایران ارزیابی شدند. نقشه پیوستگی هر دو جمعیت با استفاده از 87 نشانگر ریز ماهواره (SSR) چندشکل، 1356 سانتی مورگان از ژنوم برنج را با فاصله متوسط 58/15سانتی مورگان بین نشانگر ها پوشش داد. در این تحقیق در مجموع 13 QTL اصلی و ده جفت QTL اپیستاتیک برای سه صفت مذکور شناسایی گردید که شامل هفت QTL اصلی و پنج جفت QTL اپیستاتیک برای جمعیت ALIR و شش QTL اصلی و پنج جفت QTL اپیستاتیک برای جمعیت ALSA بودند. دو مکان ژنی qRGL4 (1.1)و qSGL5 (1.01)با اثر افزایشی مثبت و بیشترین واریانس فنوتیپی توجیه شده به ترتیب به مقدار2/25 و 4/18 درصد، باعث افرایش طول دانه شدند. دو خوشه QTL روی کروموزوم سه شناسایی شدند که با دارا بودن آلل هایی از والد مشترک علی کاظمی در کنترل هر سه صفت ارزیابی شده در دو جمعیت موثر بودند. سومین خوشه QTL روی کروموزوم هفت (qGW7 و qGSh7) برای عرض دانه و شکل دانه در جمعیت ALIR مشخص گردید. بنابراین می توان گفت که QTLهای هر خوشه یا به شدت پیوسته بوده و یا دارای اثرات پلیوتروپیک با تاثیر قابل توجه در کنترل صفات APQ برنج بودند. در این تحقیق در مجموع ده جفت QTL اپیستاتیک شامل پنج جفت برای هر جمعیت برای سه صفت شناسایی گردید. اثرات اپیستاتیک در جمعیت ALIR عمدتا تحت تاثیر QTLهای اصلی معنی دار (80 درصد) بیان شدند. در حالی که اثرات اپیستازی در جمعیت ALSA بیشتر توسط QTLهای غیر معنی دار (60 درصد) بروز یافتند. سهم واریانس فنوتیپی توجیه شده QTLهای اصلی در کنترل ژنتیکی صفات کیفیت ظاهری دانه بیشتر از QTLهای اپیستاتیک بود. بررسی برهمکنش QTL با محیط نشان داد که فقط یک QTL اصلی دارای برهمکنش معنی دار با محیط بود، درحالی که هیچ یک از جفت QTLهای اپیستازی دارای برهمکنش افزایشی× افزایشی معنی دار با محیط نبودند. مکان های ژنی مطلوب و نشانگرهای پیوسته این تحقیق می توانند بعد از ریز نقشه یابی و اعتبار سنجی، در برنامه به نژادی برای بهبود کیفیت ظاهری دانه برنج استفاده شوند.
کلید واژگان: برنج, اپیستازی, محیط, شکل دانه, QTLRice grain appearance quality traits (APQ) affect consumer preference and marketing acceptance and long grain rice has many customers on the international markets.In order to identify QTLs controlling grain length, width and length to width ratio (shape) and QTL by environment interactions a study was conducted on two set of recombinant inbred lines (RILs) of two rice populations derived from crosses of Alikazemi / IR67017-180-2-1-2 (ALIR population) and Alikazemi / Saleh (ALSA) cultivars.The treatments of each RIL population with five check varieties were evaluated in augmented based on randomized complete block design with 5 replications in two regions of Rasht and Tonekabon in northern of Iran. Linkage map of the two populations using 87 polymorph microsatellite markers (SSR) covered 1356.0 cM of rice genome with an average distance of 15.58 cM between two markers. In this study, a total of 13 main QTLs (M-QTLs) and 10 pairs of epistatic QTLs (E-QTLs) were identified for three above mentioned traits, including seven M-QTLs and five pairs of E-QTLs for the ALIR population and six M-QTLs and five pairs of E-QTLs for the ALSA population. Two QTLs, qRGL4 (1.1) and qSGL5 (1.01), were increased the grain length with positive additive effect and the highest justified phenotypic variance of 25.2 and 18.4%, respectively. In this study, three QTL clusters were identified for APQ traits. Of these, two clusters were identified on chromosome 3 that was effective in controlling all APQ traits in two populations with alleles from a common Alikazemi parent. The third QTL cluster was determined on chromosome 7 consisting of qGW7 and qGSh7 for grain width and shape in the ALIR population. Therefore it could be stated that the QTLs on each cluster were either tightly linked or had pleiotropic effects with considerable influences in controlling rice APQ traits. A common marker of RM5955 was found in the ALIR population with a genetic distance of about 3.7 centimeters with QTLs of all three traits, and could be considered as a linked marker in breeding program. In this study, ten pairs of E-QTL were identified for three traits including five pairs per population. The epistatic effects in the ALIR population were mostly expressed by significant main QTLs (80%), while they were expressed in the ALSA population more by non-detected main QTLs (60%).The contribution of explained phenotypic variances of M-QTLs in controlling APQ traits were more than epistatic QTLs. QTL by environment interactions revealed that only one main QTL had significant interaction with environment, while no epistatic QTLs with additive × additive effect were found to be interacted with environment. The appropriate QTLs and linked markers in this study can be used in the breeding program to improve the appearance quality of rice grains after fine-mapping and validation.
Keywords: Rice, Epistasis, Environment, Grain Shape, QTL -
عملکرد دانه یک صفت پیچیده و یکی از اهداف اصلی مورد توجه در برنامه به نژادی برنج است. این پژوهش به منظور شناسایی QTL های اصلی و اپیستاتیک عملکرد دانه و اجزای عملکرد در یک جمعیت IR67017-180-2-1-2 / علی کاظمی (جمعیت IRA)، شامل 129 لاین خالص نوترکیب برنج F6 در دو منطقه (رشت و تنکابن) در سال 1394 اجرا شد. آزمایش مزرعه ای به صورت طرح آگمنت بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی با پنج شاهد و پنج تکرار انجام شد. نقشه پیوستگی جمعیت متشکل از 87 جفت نشانگر ریزماهواره (SSR) در دوازده گروه پیوستگی، 1356 سانتی مورگان از ژنوم برنج را با فاصله متوسط 58/15 سانتی مورگان بین دو نشانگر مجاور پوشش داد. تجزیه QTL به روش مکان یابی فاصله ای مرکب، در مجموع تعداد 13 QTL اصلی روی شش کروموزوم برای پنج صفت مورد مطالعه شناسایی کرد. مکان های ژنی،qTN3 با تبیین تنوع فنوتیپی 9/13 درصد برای تعداد پنجه، qFG4 با 6/11 درصد برای تعداد دانه پر در خوشه و qGY6 با 6/15 درصد برای عملکرد دانه، دارای اثر افزایشی مثبت بودند. مکان ژنی qSG1 با توجیه تنوع فنوتیپی 9/19 درصد، دارای اثر افزایشی منفی روی تعداد دانه پوک در خوشه بود، بنابراین می توان از این مکان های ژنی با اطمینان بیشتری در برنامه های به نژادی جهت بهبود عملکرد دانه استفاده کرد. برهمکنش QTL (افزایشی) با محیط برای عملکرد دانه و تعداد دانه پوک درخوشه معنی دار ولی برای سایر صفات غیرمعنی دار بود. در مجموع 18 جفت QTL با اثرات اپیستاتیک (افزایشی× افزایشی) معنی دار برای تمام صفات مورد مطالعه شناسایی شدند. بیشترین اثرات اپیستاتیک مربوط به عملکرد دانه و تعداد دانه پوک درخوشه با تعداد شش جفت QTL برای هر صفت بود. فقط بین مکان های ژنی qSG1-2 و qSG6 برای تعداد دانه پوک درخوشه، برهمکنش اپیستاتیک معنی دار با محیط وجود داشت که 4/3 درصد از تنوع فنوتیپی را توجیه کرد. چند مکان ژنی که همزمان چندین صفت را کنترل می کردند به صورت خوشه ژنی بین عملکرد دانه با تعداد خوشه و تعداد دانه پر در خوشه شناسایی شدند. بر اساس نتایج این آزمایش نشانگر های RM7551، RM3417 - RM8218 و RM283 RM5302- با فاصله 2/0 تا پنج سانتی مورگان به ترتیب به عنوان نشانگرهای پیوسته با QTLهای qGY6، qFG4 و qSG1 شناسایی شدند که می توانند در برنامه به نژادی انتخاب به کمک نشانگر در برنج مورد توجه قرار گیرند.
کلید واژگان: اپیستازی, برنج, تنوع فنوتیپی, خوشه ژنی و مکان یابی ژنیRice yield as a complex trait is the main target in most rice breeding programs. To map the main and epistatic QTLs controlling grain yield and yield components, an experiment was carried out using a 129 F6 recombinant inbred lines population (IRA population) originated from a cross between Alikazemi / IR67017-180-2-1-2, in 2015 growing season in two locations, Rasht and Tonekabon, Iran. The experimental design was augmented design arrangment with five check cultivars in randomized complete block design with five replications. Analysis of variance showed that the linkage map consisted of 87 Single Sequence Repeats (SSRs) covering 1356.0 cM of rice genome in 12 linkage groups with an average distance of 15.58 cM spamming two markers. The results of combined analysis of variance for two locations, using composite interval mapping method, identified a total of 13 main QTLs on rice chromosomes for five measured traits. The qTN3 with 13.9% for tiller number per plant, the qFG4 with 11.6% for filled grain per panicle and the qGY6 with 15.6% for grain yield had significant positive additive effect. Furthermore, the qSG1 with 19.9% phenotypivc variation had a negative additive effect on the number of unfilled grain.panicle-1. These finding suggest that these QTLs can be used in rice breeding programs for improving grain yield. The interaction between additive effect (A) of QTLs and environment (E) was significant on grain yield and number of unfilled grain.panicle-1, but it was not significan on other traits. A total of 18 QTL pairs with significant additive × additive (AA) epistatic effect were identified for all traits. The highest epistasic effects were related to grain yield and number of unfilled grain.panicle-1 with six pairs of QTLs for each of these traits. Only one of the epistatic effects between qSG1-2 and qSG6 had significant AAE effect with a R2aae = of 3.4%. In addition, some QTLs were identified as three gene clusters controlling the grain yield, number of tiller.plant-1 and number of filled grain.panicle-1. Furthermore, five microsatellite markers including RM7551, RM8218-RM3417 and RM5302- RM283 0.2 to 5 cM distance from were identified as linked markers with qGY6, qFG4 and qSG1, respectively. These markers can be considered in the marker-assisted rice breeding program.
Keywords: Epistasis, Gene cluster, Phenotypic variation, QTL mapping, Rice -
به منظور شناسایی QTLهای اصلی و اپیستاتیک و برهمکنش آن ها با محیط برای برخی صفات مهم زراعی برنج، تعداد 242 لاین خالص نوترکیب از دو جمعیت نسل F6حاصل از تلاقی IR67017-180-2-1-2 / علی کاظمی (جمعیتIRA) و صالح / علی کاظمی (جمعیتSA) در دو منطقه مورد ارزیابی قرار گرفتند. نقشه پیوستگی دو جمعیت با استفاده از 87 نشانگر ریزماهواره (SSR)، 1356 سانتی مورگان از ژنوم برنج را با فاصله متوسط 58/15سانتی مورگان بین نشانگر ها پوشش داد. در مجموع بیست QTL اصلی و 33 QTL اپیستاتیک با آثار مثبت و منفی شناسایی شدند. تعداد پنج QTLاصلی و پنج QTL اپیستاتیک دارای برهمکنش معنی دار با محیط بودند و هشت QTLاصل یوده QTLاپیستاتیک کنترل کننده صفات زراعی مطلوب شناسایی شدند که هیچ گونه برهمکنش معنی داری با محیط نداشتند. اینQTLها شامل: دوQTL اصلی و دو QTL اپیستاتیک برای کاهش ارتفاع بوته، سه QTLاصلی و سه QTL اپیستاتیک برای کاهش تاریخ خوشه دهی، یک QTLاصلی و یک QTL اپیستاتیک برای افزایش طول خوشه و دو QTL اصلی و چهارQTL اپیستاتیک برای افزایش عملکرد دانه بودند که بین 11/12 درصد (qHD6) تا 24/5درصد (qGY1) از تنوع فنوتیپی صفات مربوطه را توجیه کردند. بنابراین، از این QTLهای مطلوب می توان در برنامه هرمی کردن ژن ها برای بهبود صفات مورد مطالعه استفاده کرد. همچنین، شش نشانگر پیوسته (RM421، RM178، RM3441، RM5101، RM7551 و RM5302) با فاصله کم تر از پنج سانتی مورگان با این QTLها شناسایی شدند که می توان از آن ها در برنامه های انتخاب به کمک نشانگر به منظور به نژادی لاین های برنج برای صفات مطلوب در نسل های در حال تفکیک استفاده کرد.
کلید واژگان: اپیستازی, عملکرد دانه, لاین های خویش آمیخته نوترکیب, نقشه پیوستگیTo detect main and epistatic QTLs and their environmental interactions for rice important agronomic traits, 242 recombinant inbred lines (RIL) from two F6 rice populations derived from crosses between Alikazemi / IR67017-180-2-1-2 (IRA population) and Ali Kakami / Saleh (SA) cultivars were evaluated in two locations. Results of the present experiment showed that the linkage map of the two populations using 87 polymorph microsatellite markers (SSR) covered 1356.0 cM of rice genome with an average distance of 15.58 cM between two markers. A total of 20 main QTLs (M-QTLs) and 33 epistatic QTLs (E-QTLs) were identified with positive and negative effects. Five M-QTLs and five E-QTLs had a significant interaction with the environment. Eight M-QTLs and ten E-QTLs with significant effect on agronomic traits were stable and did not have any significant interaction with the environment. These QTLs include two M-QTLs and two E-QTLs for reducing plant height, three M-QTLs and three E-QTLs for decreasing heading date, an M-QTL and an E-QTL for increasing panicle length and two M-QTLs and four E-QTLs to increase grain yield. These main QTLs explained 11.12% (qHD6) and 24.5% (qGY1) phenotypic variation, respectively. Therefore, such useful QTLs can be used for gene pyramiding programs to improve rice agronomical traits. Furthermore, six linked SSR markers (RM421, RM178, RM3441, RM5101, RM7551 and RM5302) were identified with less than 5 cM distance from important QTLs, suggesting that such SSR markers can be used in marker-assisted selection to select rice lines with desirable traits in segregation generations.
Keywords: Epistasis, Grain yield, Linkage map, Recombinant inbred lines
- در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو میشود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشتههای مختلف باشد.
- همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته میتوانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
- در صورتی که میخواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.