به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
فهرست مطالب نویسنده:

jahangir abedi koupai

  • Jahangir Abedi-Koupai, Mina Baki, Mohammad Javad Amiri *
    Fertilizers and water play critical roles in supporting plant growth, and enhancing the efficiency of their application is essential, especially in drought-affected regions, to maximize the utilization of these vital resources. In this study, our objective was to examine the impact of water deficit stress and a superabsorbent slow-release fertilizer (SSRF) on the growth, yield, and oil production of Thymus daenensis Čelak.. The experiments were conducted using a total of 27 drainage lysimeters to ensure accurate measurements and observations. The experiment was designed as a completely randomized factorial design, specifically investigating the effects of three fertilizer rates (0, 10, and 50 Mg/ha) and three irrigation regimes (50%, 70%, and 100% of water requirement). The synthesis of the SSRF involved the graft-copolymerization of acrylic acid and acrylamide onto sodium alginate and rapeseed meal biochar. The preparation of the biochar was carried out at a temperature of 300 ºC. The surface morphology analysis of the SSRF provided evidence for the successful occurrence of graft polymerization. Additionally, the graft copolymers exhibited a significant nitrogen content, which greatly contributed to their high free-absorbency capacity of 40%. as determined by the tea bag method. The results of the study indicate that water stress had a negative impact on growth, herbage production, and herbage content. Conversely, water stress had a positive influence on the essential oil content of the plants. Based on the findings, it can be concluded that the application of 50 Mg/ha fertilizer resulted in a significant increase in biomass production compared to the other treatments.
    Keywords: Acrylamide, Growth, Yield, Graft-Copolymerization, Irrigation Regimes, Biochar
  • Jahangir Abedi Koupai∗, Farid Reza Salimi, Mohammadmahdi Matinzadeh, Mohammadmahdi Dorafshan
    Purpose

    In the current study, the effects of compost, natural, and synthetic superabsorbent amendments on soil water retention curve (WRC) were assessed by applying RETC software in a laboratory trial. Moreover, the effects of the mentioned materials on vegetation growth indices of four plants in three different soil textures of urban green space were evaluated.

    Method

    Using the randomized complete blocks-based split-plot design, the field experiment was conducted for a two-year period. The three soil textures were combined with 4 & 6gr/kg hydrogel, as well as pumice, compost, manure, and perlite at 40 & 60 gr/kg levels.

    Results

    According to WRC findings, there was more efficiency associated with hydrogel in sandy loam and loam soils compared to clay soil. Moreover, increased permanent wilting point water content (qpwp), saturated water content (qs), as well as available water (AW) were observed. Statistical analyses indicated a considerable difference in growth indices using perlite+compost in clay soil. Compared with the control soil, a 2.4-time enhancement of AW was observed in loam soil using Pumice+ Hydrogel. A significant growth indices difference was also found for loam soil using pumice+hydrogel. According to WRC results, the highest treatment rate was attributed to compost+hydrogel in sandy loam soils, which led to a 3.3-time enhancement of AW.

    Conclusion

    Statistical analyses revealed that compost+hydrogel could lead to the best treatment on growth indices in sandy loam textures.

    Keywords: Hydrogel, Pumice, Perlite, Compost, Manure Fertilizer
  • جهانگیر عابدی کوپایی*، علیرضا گوهری، سعید اسلامیان، آرمیتا معتمدی
    تلاش به منظور کاهش هزینه اجرای کانال های آبیاری ضمن حفظ خصوصیات، معیارهای فنی، جلوگیری از صدمات وارد بر این سازه، جلوگیری از نشت و هدر رفت آب در مراحل مختلف انتقال و توزیع آب بسیار مورد توجه پژوهشگران است. استفاده از مواد پوزولانی که به عنوان موادی ارزان قیمت جایگزین بخشی از سیمان شده و بنابراین موجب کاهش قیمت تمام شده سیمان می گردد، یکی از راهکارها می باشد . یکی از گیاهان پرکاربرد در این زمینه، بامبو است. به همین دلیل، در این پژوهش، مقادیر 20 و 30 درصد ذرات بامبو در دو شکل طبیعی و در مقیاس نانو به جای سیمان جایگزین شد و ویژگی های بتن حاصله از جهت مقاومت فشاری، کششی، دوام در محیط سولفاته و مدول الاستیسیته بررسی شد. مقاومت فشاری و کششی بتن کنترل در دوره 128 روزه، به ترتیب 11/289، 97/33 کیلوگرم بر سانتی متر مکعب بود و در همه نمونه ها با افزایش سن بتن افزایش یافت. اما تنها نمونه حاوی 20 درصد از نانو ذرات بامبو، عملکردی مشابه بتن کنترل داشت. در محیط سولفاته بتن کنترل بیشترین کاهش وزن را با 43/4 درصد داشت که بیانگر دوام بهتر نمونه های ساخته شده با پوزولان بامبو است. مدول الاستیسیته نیز در نمونه های حاوی ذرات بامبو حداقل 6/38 درصد کمتر از نمونه کنترل بود. در نهایت می توان ادعا نمود که نمونه حاوی 20 درصد نانو ذرات بامبو پتانسیل استفاده به عنوان مواد پرکننده درزهای انبساط و انقباض کانال های بتنی انتقال آب را دارا می باشد، زیرا مقاومت فشاری، کششی، دوام و الاستیسیته بتن را بهبود بخشید.
    کلید واژگان: الاستیسیته, بتن, پوزولان, مقاومت فشاری و کششی, بامبو
    Jahangir Abedi Koupai *, Alireza Gohari, Saeid Eslamian, Armita Motamedi
    The use of practical methods for increasing water conveyance efficiency and optimal use of limited water resources is vital, especially in the world's arid regions, where water scarcity is always a concern. In that respect, efforts to reduce the cost of irrigation canals while maintaining the characteristics, technical standards, prevent damage to the structure, prevent leakage and loss of water at different stages of water transfer and distribution are of great interest to researchers (Abbasi, 2011). One of the solutions is to use pozzolanic materials, which replace a part of cement as cheap materials and thus reduce the finished price of cement. Changes in concrete fluidity and plastic behavior and hydration of cement are the most important physical changes that a pozzolan creates in concrete. Moreover, it can improve the strength and permeability of hardened concrete, resistance to thermal cracks, sulfates, and expansion (Luhar et al., 2019). Regarding using pozzolans to strengthen concrete, one of the most widely used plants in this field is bamboo. Bamboo is a plant that grows in tropical, subtropical and even temperate regions and any favourable regions in terms of ecological factors. On average, 20 million tons of this plant are produced annually in Asian and Latin American countries, which indicates its availability (Frías et al., 2012). Based on observations, Bamboo fibers increase the water absorption ratio (Xie et al., 2015). Furthermore, with the increase in the percentage of bamboo fiber, porosity is also growing (Da Costa Correia et al., 2014). However, Xie et al. (2015) stated that more than 25 to 35% of fiber use reduces stiffness (Xie et al., 2015). Taking these features into consideration, this study aimed to evaluate improvements in compressive strength, tensile strength, durability and elasticity of concrete with bamboo pozzolans.
    Keywords: Elasticity, Compressive, Tensile Strength, Concrete, Pozzolan
  • Jahangir Abedi-Koupai, Arefeh Chehrehrazi, Fatemeh Dadvand, MohammadJavad Amiri*

    The depletion of freshwater resources emphasizes the significance of water desalination, while the high energy consumption and operating costs associated with existing desalination methods necessitate the search for cost-effective solutions. Therefore, this study presents a unique and innovative solution by employing advanced materials, specifically the combination of graphene oxide (GO)-based covalent organic frameworks (COF) and hexadecyltrimethylammonium bromide (HDTMA)-modified Iranian natural zeolite in the desalination of Caspian Sea water and well water in the Dark area of Isfahan. In this regard, GO was synthesized using Homer’s modified method and subsequently functionalized with COF and the clinoptilolite zeolite was modified with HDTMA. A series of 28 column experiments were carried out using response surface methodology (RSM) to examine the elimination of electrical conductivity (EC), sodium (Na+), potassium (K+), calcium (Ca2+), magnesium (Mg2+), and chloride (Cl−) under the influence of five operational parameters: initial salinity (7.3−9.6 ds/m), flow rates (1−5 mL/min), GO amounts (0−30 mg), HDTMA quantities (0−13 g), and COF quantities (0−30 mg). The results revealed that the initial salinity concentration had the most significant impact on the reduction of EC, Na+, K+, and Mg2+. Conversely, the quantities of COF had the greatest influence on the reduction of Ca2+. Regarding Cl−, the interaction between HDTMA and salinity exhibited the most notable effect. Overall, this study highlights the potential of utilizing GO and HDTMA-modified Iranian zeolite for desalination purposes, offering a promising approach for addressing water scarcity and salinity challenges in arid regions.

    Keywords: Desalination, Graphene oxide, Iranian natural zeolite, HDTMA
  • علیرضا گوهری*، جهانگیر عابدی کوپایی، سید سعید اسلامیان، آرمیتا معتمدی
    این پژوهش با هدف استفاده از پوزولان تولیدشده از برگ نخل خرما در مقیاس نانو اجرا گردید و برخی خصوصیات مکانیکی بتن ساخته شده از جمله مقاومت فشاری، مقاومت کششی، الاستیسیته و دوام بتن حاوی پوزالان برگ نخل خرما در محیط سولفاته، مورد بحث و بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که در بتن ساخته شده با پوزولان در سنین کم میزان مقاومت فشاری بتن کم تر از بتن شاهد می باشد. در سنین بیش تر با گذر زمان، میزان مقاومت فشاری و کششی افزایش یافتند، به طوربه طوری که این پارامترها در سن 128 روزه نسبت به هفت روزه به ترتیب حدودا 35/12 و 8/5 برابر افزایش داشت. مقادیر مدول الاستیسیته در تیمارهای حاوی پوزولان کاهش چشم گیر حدود 18 درصدی نسبت به بتن شاهد داشت. عملکرد تیمارهای حاوی نانوذرات برگ نخل در محیط های سولفاته مناسب تر از بتن شاهد بود. در نهایت با توجه به موارد بررسی شده می توان نتیجه گیری نمود که استفاده از پوزولان 20 درصد نانوذرات نخل با داشتن نسبت کرنش 318 نسبت به بتن  شاهد، دارای مقادیر قابلیت تغییر شکل قابل ملاحظه ای می باشد، لذا استفاده از این مواد را به عنوان ماده پرکننده برای درزهای انبساط و انقباض امکان پذیر می سازد.
    کلید واژگان: الاستیسیته, بتن, پوزولان, مقاومت فشاری, مقاومت کششی
    Alireza Gohari *, Jahangir Abedi Koupai, Saeid Eslamian, Armita Motamedi
    This research was conducted using pozzolans produced from date palm leaves at the nanoscale and some mechanical properties of concrete were investigated. The studied properties are compressive strength, tensile strength, elasticity, and durability of concrete containing date palm leaf pozzolans in a sulfated environment. The results of this study showed that in concrete made with pozzolan at low ages, the amount of compressive strength of concrete is less than control concrete, and at older ages over time, the amount of compressive and tensile strength increased; to the point that at 128 days these parameters were approximately 12.35 and 5.8 times higher than that of seven days. The modulus of elasticity values in the treatments containing pozzolan were significantly reduced by nearly 18 percent compared to the control concrete. The performance of treatments containing palm leaf nanoparticles in a sulfated environment was better than control concrete. Finally, according to the cases studied, it can be concluded that the use of 20 percent pozzolanic palm nanoparticles with a strain ratio of 318 compared to control concrete, has significant deformation values. Hence, the use of this makes the material as a filler possible for expansion and contraction joints.
    Keywords: Elasticity, Concrete, Pozzolan, Pushing resistance, Tensile Strength
  • ناهید پورعبدالله*، منوچهر حیدرپور، جهانگیر عابدی کوپایی

    پرش هیدرولیکی برای از بین بردن انرژی در پایین دست سازه های هیدرولیکی از جمله سرریزها، تندآب ها و دریچه ها مورد استفاده قرار می گیرد. در این پژوهش نتایج حاصل از اندازه گیری های آزمایشگاهی و همچنین شبیه سازی عددی پرش هیدرولیکی آزاد با استفاده از نرم افزار Flow 3D در 6 حالت مختلف شیب معکوس، بستر زبر و پله انتهایی با هم مقایسه شد. گفتنی است، برای شبیه سازی عددی از دو مدل آشفتگی k-ε و RNG استفاده شد. بر اساس نتایج، دقت شبیه سازی با کاربرد مدل RNG بیشتر از مدل k-ε بود. شاخص های آماری NRMSE، ME، NS و R2 برای مقایسه نتایج پروفیل سطح آب حاصل از کاربرد مدل RNG به ترتیب 4/34، 0/0052، 0/995 و 0/983 بدست آمد. همچنین مقدار این شاخص ها برای نتایج پروفیل سرعت با استفاده از مدل مذکور به ترتیب 14/92، 0/127، 0/982 و 0/962 محاسبه شد. بطور کلی میزان خطای حاصل از شبیه سازی پروفیل سطح آب و سرعت به ترتیب برابر 5/31 و 12/4 درصد بدست آمد. همچنین بیشینه خطای نتایج شبیه سازی عددی D2/D1، Lj/D2 و Lr/D1 به ترتیب برابر 12± ، 12± و 16± درصد بود. بنابراین استفاده از نرم افزار Flow-3D همراه با کاربرد مدل آشفتگی RNG برای شبیه سازی عددی پرش هیدرولیکی در شرایط مختلف پیشنهاد می شود.

    کلید واژگان: پرش هیدرولیکی, شبیه سازی عددی, پروفیل سطح آب, پروفیل سرعت, مدل های آشفتگی
    N. Pourabdollah*, M. Heidarpour, Jahangir Abedi-Koupai

    Hydraulic jump is used for dissipation of kinetic energy downstream of hydraulic structures such as spillways, chutes, and gates. In the present study, the experimental measurements and numerical simulation of the free hydraulic jump by applying Flow-3D software in six different conditions of adverse slope, roughness, and positive step were compared. It should be noted that two turbulence models including k-ε and RNG were used for numerical simulation. Based on the results, simulation accuracy using the RNG model was more than the k-ε model. The statistical indices of NRMSE, ME, NS, and R2 for comparing the water surface profile were obtained at 34.3, 0.0052, 0.995, and 983 for the application of the RNG model, respectively. Also, using the RNG model, the values of these indices for the velocity profile were obtained at 14.92, 0.127, 0.9982, and 962, respectively. In general, the error of the simulated water surface and velocity profile were obtained at 5.31 and 12.4 percent, respectively. Moreover, the maximum error of the numerical simulation results of D2/D1, Lj/D2, and Lr/D1 was ±12, ±12, and 16%, respectively. Therefore, the use of Flow-3D software with the application of the RNG turbulence model is recommended for numerical simulation of the hydraulic jump in different situations.

    Keywords: Hydraulic jump, Numerical simulation, Water surface profile, Velocity profile, Turbulence models
  • محمدکاظم شعبانی، جهانگیر عابدی کوپایی*، سعید اسلامیان، علیرضا گوهری

    کمبود شدید منابع آب سطحی و زیرزمینی مهم ترین محدودیت توسعه پایدار کشاورزی در مناطق خشک و نیمه خشک می باشد. در مطالعه حاضر به بررسی شناخت تاثیرات توسعه سیستم های آبیاری و تغییر الگوی کشت روی نیاز آبیاری در شرایط تغییر اقلیم پرداخته شده است. برای شبیه سازی پارامترهای اقلیمی در آینده و میزان تاثیر آن ها روی نیاز آبیاری از سناریوهای انتشار RCP2.6، RCP4.5 و RCP8.5 گزارش پنجم تغییر اقلیم استفاده گردید. هم چنین برای بررسی هم زمان اثر بهبود راندمان آبیاری، تغییر اقلیم و تغییر الگوی کشت روی نیاز ناخالص آبیاری؛ ابتدا تغییرات الگوی کشت و سیستم های آبیاری دشت کوار در طی یک دهه مورد ارزیابی قرار گرفت، سپس سناریوهای مدیریتی مختلفی برای کاهش برداشت از آبخوان تعریف گردید. نتایج پیش بینی پارامترهای اقلیمی بیانگر آن است که در هر سه سناریوی انتشار، دما افزایش و بارندگی کاهش می یابد. بر همین اساس میزان افزایش نیاز ناخالص آبیاری برای گیاهان مختلف تحت سناریو RCP2.6 بین چهار تا هشت درصد؛ تحت سناریو RCP4.5 بین شش تا 13و تحت سناریو RCP8.5 بین هشت تا 18 درصد پیش بینی گردید. هم چنین بررسی سطوح الگوی کشت دشت کوار در دهه اخیر نشان داد که افزایش راندمان آبیاری در منطقه موجب افزایش 10 درصدی سطح زیرکشت شده و عدم کاهش برداشت آب از آبخوان را به دنبال داشته است. نتایج اعمال سناریوهای آبیاری مختلف نشان داد با طراحی و تنظیم الگوی کشت و بهبود راندمان های آبیاری سطحی و تحت فشار می توان در شرایط خشک و نرمال بین 21 تا 40 درصد، برداشت از منابع آب زیر زمینی دشت را کاهش داد.

    کلید واژگان: نیاز آبیاری, پیش بینی, دما, بارندگی, سناریوهای آبیاری
    Mohammad Kazem Shaabani, Jahangir Abedi Koupai *, S. Saeid Eslamian, Alireza Gohari

    The Severe shortage of surface and groundwater resources is the most important constraint on sustainable agricultural development in arid and semi-arid regions. Frequent droughts in recent decades have also led to a significant drop in groundwater levels due to uncontrolled abstraction. In the present study, different irrigation scenarios are provided to reduce the withdrawal of water from the aquifer of Kavar plain in Fars province. The results of various studies show that due to climate change, water resources are reduced and irrigation requirements of plants will be increased during the growing season (Goodarzi et al., 2015; Zeinoddini et al., 2019). In this study, to simulate future climate parameters, the outputs of AOGCMs models and emission scenarios RCP2.6, RCP4.5, and RCP8.5 of the Fifth Climate Change Report were used (IPCC,2014). Then irrigation requirements of the study area were calculated by Cropwat software considering the cultivation pattern for the future period. Finally, by defining irrigation scenarios, the simultaneous effects of climate change and cultivation pattern change in the development of irrigation systems (surface and pressurized) on groundwater resources were evaluated.

    Keywords: Irrigation Requirement, Prediction, Temperature, rainfall, Irrigation scenarios
  • سیروس صفرزاده*، جهانگیر عابدی کوپایی، مریم صارمی، منیر دهقانی

    با توجه به خشکسالی های متوالی و اهمیت آب در بخش کشاورزی و همچنین هزینه کردن اعتبارات دولتی در پروژه های عمرانی، اهمیت بررسی راندمان انتقال آب در کانال های آبیاری مشخص می شود. در این تحقیق میزان راندمان انتقال و تلفات آب در 20 مورد از کانال های بتنی و سنگ و ملات در مناطق مختلف شهرستان خرم آباد مورد ارزیابی قرار گرفت. به این منظور، میزان تلفات آب به روش صحرایی و محاسبه دبی ورودی- خروجی تعیین گردید. براساس نتایج بدست آمده، مقادیر راندمان انتقال آب در کانال ها بین 51 تا 9/89 درصد و بطور متوسط 3/77 درصد در طول کل تعیین شده است. کمترین و بیشترین مقدار تلفات کل در کانال ها به ترتیب برابر با 7/13 و 7/168 و بطور متوسط 8/74 لیتر بر ثانیه در  یک کیلومتر اندازه گیری شده است. همچنین کمترین و بیشترین راندمان در کیلومتر، 5/31 درصد و 1/89 درصد به ترتیب مربوط به کانال های باده آبستان و طق و طوق است و میزان تلفات از 4/1 تا 3/6 مترمکعب در مترمربع در روز محاسبه شده است. راندمان بسیار پایین در دو مورد از کانال ها، حجم زیاد تلفات آب را نشان می دهد. با توجه به نتایج این تحقیق، بایستی تمهیدات خاصی جهت افزایش کیفیت اجرا در کانال های آبرسان و آموزش بهره برداران توسط دستگاه ها و ارگان های ذیربط از جمله وزارت جهاد کشاورزی که متولی اجرای کانال های آبرسان این تحقیق می باشد، اندیشیده شود.

    کلید واژگان: بتن, دبی ورودی- خروجی, کانال, کیفیت اجرا
    Sirous Safarzadeh*, Jahangir Abedi-Koupai, Maryam Saremi, Monir Dehghani

    Considering the successive droughts and the importance of water in the agricultural sector, as well as the spending of government credits in construction projects, the importance of investigating the efficiency of water transfer in irrigation canals is determined. In this research, the transfer efficiency and water losses in 20 cases of concrete and stone and mortar canals in different areas of Khorramabad city were evaluated. For this purpose, the amount of water loss was determined by the field method and calculating the input-output flow. Based on the obtained results, the values of water transfer efficiency in the canals have been determined between 51% and 89.9% and on average 77.3% in the total length. The lowest and highest amount of total losses in the canals respectively equal to 13.7 and 168.7 with an average of 74.8 l/s per kilometer has been measured. Also, the lowest and highest efficiency are 31.5% and 89.1% per kilometer respectively related to Badeh Abestan and Tagh and Togh canals and the amount of loss is calculated from 1.4 to 6.3 m3/m2 per day. The very low efficiency in two cases of the canals shows the large volume of water loss. According to the results of this research, special arrangements should be made to increase the quality of implementation in water supply canals and training of users by the relevant institutions and organizations, including the Ministry of Agricultural Jihad, which is in charge of the implementation of water supply canals in this research.

    Keywords: Canal, Concrete, Execution quality, Inlet-outlet flow
  • یاسر سبزواری، جهانگیر عابدی کوپایی*

    برآورد دقیق نفوذ آب در خاک برای طراحی سیستم های آبیاری حایز اهمیت است. از این رو واسنجی مدل های مختلف برآورد نفوذپذیری در مناطق مختلف ضروری است. هدف از پژوهش حاضر واسنجی و ارزیابی مدل های کاستیاکوف، کاستیاکوف اصلاحی، فیلیپ، SCS، ناول و هورتون در بافت های مختلف خاک است. برای ارزیابی دقت مدل ها شاخص های خطاسنجی شامل ریشه میانگین مربعات خطا (RMSE)، میانگین خطای مطلق (MAE)، نسبت میانگین (MR)، درصد خطای تخمین (PE) و ضریب تبیین (R2) استفاده شدند. واسنجی مدل ها با استفاده از Solver نرم افزار اکسل انجام شد. نتایج شاخص های ارزیابی نشان داد که عملکرد مدل نفوذ ناول با مقادیر متوسط RMSE، MAE، MR، PE و R2 به ترتیب برابر 021/0، 0168/0، 999/0، 126/0 و 98/0 نسبت به پنج مدل دیگر در تمام محدوده مطالعاتی بهتر بوده و تحلیل واریانس مدل های مختلف عدم اختلاف معنی دار بین مقادیر محاسباتی و اندازه گیری شده را نشان داد. بررسی عملکرد مدل ها در بافت های مختلف بیان گر حساسیت کم تر مدل های هورتون، ناول، کاستیاکوف و کاستیاکوف اصلاح شده نسبت به تغییرات بافت خاک بود.

    کلید واژگان: مدل فیلیپ, مدل کاستیاکوف, مدل ناول, مدل هورتون, نفوذپذیری
    Yaser Sabzevari, Jahangir Abedi Koupai*

    Accurate estimation of water infiltration into the soil is important for the design of irrigation systems. Therefore, calibration of different models is necessary to estimate the permeability in different regions. The aim of the present study was to calibrate and evaluate the models of Kastiakov, Kastiakov modified, Philip, SCS, Novell, and Horton in different soil textures. To evaluate the accuracy of the models, error indicators including RMSE, MAE, MR, PE, and R2 were used. The models were calibrated using an Excel software solver. Evaluation of evaluation indicators showed that the Novell penetration model with average RMSE, MAE, MR, PE, and R2 equal to 0.021, 0.068, 0.999, 0.126, and 0.98, respectively, has better performance than the five models. The other is in the whole range of studies. In contrast, the analysis of the variance of different models showed no significant difference between the calculated and measured values. The performance of the models in different textures showed that Horton, Novell, Kastiakov, and Kastiakov models were less sensitive to changes in soil texture.

    Keywords: Permeability, Novell model, Philip model, Kastiakov model
  • جهانگیر عابدی کوپایی*، محمدحسین حکیمیان، آرمیتا معتمدی

    با توجه به شدت گرفتن بحران آب در کشور باید در مدیریت فاضلاب تحولی ایجاد شود، تا بتوان تقاضای آینده آب را تامین نمود. اما فاضلاب ها یکی ازمهم ترین عوامل آلوده کننده زیست محیطی بوده و اگر به کیفیت میکروبی پساب و جنبه های بهداشتی آن توجه نشود، استفاده مجدد از آن خطر جدی برای بهداشت و سلامت انسان و محیط زیست به همراه دارد. با توجه به عوارض سوء گندزدایی پساب با استفاده از کلر بر انسان و محیط زیست در این پژوهش امکان استفاده از گیاه پالایی برای بهبود ویژگی های بیولوژیکی آب مورد بررسی قرار گفته است. در همین راستا و با هدف امکان سنجی رشد گیاه وتیور (Vetiver zizanioides L. Nash) در پساب، میزان کاهش EC آب و حذف کلیفرم گوارشی، این پژوهش در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار، انجام شد. مخازن تهیه و سپس از دو نوع فاضلاب خام و تصفیه شده به طور مجزا پر شد و گیاهان به صورت هیدروپونیک درون آن ها قرار گرفت. نتایج نشان داد که روند هوادهی و عدم هوادهی در اکثر تیمارها تاثیر معنی داری بر پارامترهای اندازه گیری شده ندارد. همچنین بهترین نوع فاضلاب نیز فاضلاب با غلظت کمتر یا فاضلاب تصفیه شده شناخته شد، چراکه در این فاضلاب اکثر آلاینده ها و عوامل تاثیرگذار برای مصارف کشاورزی و آبیاری تا حد قابل توجهی حذف شده است. در پارامترهای اندازه گیری شده مشاهده شد که زمان ماند هفت روزه با زمان ماند 14 روزه تفاوت معناداری ندارد، از همین رو بهترین زمان ماند نیز هفت روزه در نظر گرفته شد. بر طبق انجام آزمایش ، کارآمدی حذف کلیفرم در فاضلاب تصفیه شده و در طی دوره 99 درصد می باشد.

    کلید واژگان: حذف آلاینده ها, کشت هیدروپونیک, گیاه پالایی, وتیورگراس
    Jahangir Abedi Koupai *, MohammadHossein Hakimian, Armita Motamedi

    The increasing population and development of agricultural and industrial activities have put excessive pressure on freshwater resources. As a result, wastewater treatment has received growing attention in recent years. It seems more necessary in arid and semi-arid regions such as Iran, where we face climate change and a lack of rainfall (Mohammadi Moghadam et al., 2015; Nikmanesh et al., 2018). However, wastewater is one of the most critical environmental pollutants. If the microbial quality of the effluent and its hygienic aspects are not taken into account, its reuse poses a severe risk to human health and the environment (Abedi-Koupai et al., 2021). Therefore, the primary purpose of disinfection effluent from municipal wastewater treatment plants is to reduce the concentration of water-borne pathogens to less than the amount of infectious. Disinfection is done by physical and chemical methods. In most parts of the world, chlorine is the premier option for disinfecting effluents. That said, the adverse effects of chlorine effluent disinfection on humans and the environment have led to the possibility of using phytoremediation to improve the biological properties of water (Keddy, 2010). The Vetiver (VS) system for wastewater treatment is an innovative phytoremediation technology that has fantastic potential. This plant can grow in saline environments (Sanicola et al., 2019). Moreover, it can significantly improve the water quality parameters (Abedi-Koupai et al., 2021). Therefore, this study aims to investigate the possibility of using Vetiver in urban wastewater hydroponically to evaluate its efficiency in removing and refining pathogens, especially gastrointestinal coliforms. Our purpose is to use the treated water in the agriculture sector for irrigation.

    Keywords: Hydroponic cultivation, Phytoremediation, Removal of pollutants, Vetiver Grass
  • جهانگیر عابدی کوپایی*، امیر زارعی، عیسی معروف پور

    در دهه های اخیر افزایش روزافزون جمعیت، نیازهای انسانی و تغییر الگوهای مصرفی جوامع، برنامه ریزی و مدیریت منابع آب را بیش ازپیش ایجاب می کند. از راه کارهای مدیریتی منابع آب زیرزمینی می توان به جبران این منابع از طریق تغذیه مصنوعی و بهره برداری با توجه به ظرفیت آبخوان ها اشاره نمود. منطقه مورد مطالعه، در حوضه آبریز قروه به مساحت 17/232 کیلومترمربع واقع شده است. در این پژوهش که در دشت قروه در استان کردستان انجام شده، تعداد نه معیار شامل شیب، کاربری اراضی، ضخامت آبرفت غیراشباع، هدایت هیدرولیکی، فاصله از رودخانه، زمین شناسی، هدایت الکتریکی، قابلیت انتقال آبخوان و پوشش گیاهی مورد بررسی قرار گرفت. روش مورد استفاده در این پژوهش، روش ترکیب وزنی-خطی (WLC)، است. وزن های وارد شده در این روش، توسط فرآیند تحلیل سلسله مراتبی (AHP) در نرم افزار Super Decisions استخراج شد. نتایج این روش نشان داد که حدود 4/23 درصد از کل مساحت دشت و به میزان 4/54 کیلومترمربع برای انجام عمل تغذیه، دارای ارزش زیادی است و حدود 19 درصد از کل مساحت دشت نامناسب تشخیص داده شد.

    کلید واژگان: تغذیه مصنوعی, دشت قروه, سیستم اطلاعات جغرافیایی, WLC
    Jahangir Abedi Koupai*, Amir Zareei, Eisa Maroufpoor

    In recent decades, the ever-increasing population, human needs, and changes in the consumption patterns of societies require the planning and management of water resources more than ever. Among the management strategies of underground water resources, we can point out the compensation of these resources through artificial nutrition and exploitation according to the capacity of aquifers. The studied area is located in the Qorve watershed with an area of ​​232.17 km2. In this research, which was carried out in Qorve plain in Kurdistan province, nine parameters of the slope, land use, the thickness of unsaturated alluvium, hydraulic conductivity, distance from the river, geology, electrical conductivity, aquifer transfer capability, and vegetation were investigated. The research method was based on the weighted-linear combination (WLC) method. The weights entered in this method were extracted by the AHP model in Super Decisions software. The results of this method showed that about 23.4% of the total area of ​​the plain and 54.4 km2 have a great value for feeding, and about 19% of the total area of ​​the plain is considered unsuitable.

    Keywords: Artificial Recharge, Qorveh Plain, GIS, WLC
  • جهانگیر عابدی کوپایی*، امیر قدس مطهری، نیلوفر نجفی
    گیاه‏پالایی یکی از روش‏های شوری‏زدایی نوین، اقتصادی و در عین‎حال دوستدار محیط‎زیست است. هدف از پژوهش حاضر بررسی میزان جذب و حذف برخی از عوامل آلاینده و مغذی موجود در آب‏های شور توسط گیاه وتیور گراس (Chrysopogon zizanioides L. Roberty) است. این پژوهش در قالب یک طرح آزمایش کاملا تصادفی به شکل چند عاملی در سه سطح مختلف شوری زه آب (1، 10 و 14 دسی‏زیمنس بر متر) و دو سطح تراکم کشت گیاه (10 و 20 بوته وتیور) با سه تکرار انجام شد. کشت گیاه وتیور در مخازن 220 لیتری با سطح مقطع 23/0 مترمربع واقع در مزرعه آموزشی دانشگاه صنعتی اصفهان صورت‎گرفت. هم‎چنین، تغییرات پارامترهای هدایت الکتریکی، کاتیون‏های کلسیم، منیزیم، سدیم به‎همراه عناصر مغذی نیتروژن، فسفر و پتاسیم با زمان‏ماندهای 3، 7 و 14 روز اندازه‏گیری شدند. نتایج به‎دست آمده حاکی از آن است که گیاه وتیور قادر است در مدت 14 روز هدایت الکتریکی زه‏آب را در محدوده 88/15-14 درصد و کاتیون‏های سدیم، کلسیم، منیزیم، نیترات، فسفات و پتاسیم را به ترتیب در محدوده 36/14-59/5، 67/41-94/32، 14/57-51/29، 03/44-31، 54/15-51/44 و 32/56-37/24 درصد در سطوح شوری مختلف کاهش دهد. تراکم‏های 10 و 20 بوته گیاه وتیور به‎دلیل رشد زیاد گیاه با هم تفاوت معنا‏داری از نظر جذب آلاینده‏ها نشان ندادند.
    کلید واژگان: شوری‏زدایی, وتیور گراس, کشت هیدروپونیک, مدیریت پایدار منابع آب
    Jahangir Abedi Koupai *, Amir Ghods Motahari, Niloofar Najafi
    Phytoremediation is one of the innovative, economical as well as eco-friendly desalination methods. The current study was aimed at investigating the amount of uptake and removal of some contaminants and nutrients from saline waters by vetiver grass (Chrysopogon zizanioides L. Roberty). This research was performed as multi-factorial in a completely randomized design including three different levels of saline effluent (1, 10 and 14 dS/m) and two planting densities (10 and 20 vetiver plants) with three replications.  The vetiver grass was cultivated in 220-liter tanks with a cross-section of 0.23 square meters located in the educational farm at Isfahan University of Technology (IUT), Isfahan, Iran. Moreover, parameters changes including electrical conductivity (EC), cations (Ca, Mg and Na) as well as nutrients (N, P, and K) were measured with a residence time of 3, 7, and 14 days. The obtained results indicate that the vetiver grass can reduce EC (14-15.88%), cations (Ca (32.94-41.67%), Mg (29.51-57.14%), and Na (5.59-14.36%) as well as nutrients N (31-44.03%), P (44.15-51.54%), and K (24.37-56.32%)) from different salinity levels during 14 days. Furthermore, there is no significant difference between 10 and 20 vetiver plants in terms of uptake of contaminants due to high plant growth.
    Keywords: Desalination, hydroponic cultivation, Sustainable Water Resources Management, Vetiver Grass
  • مسعود باتر*، حسین احمدی، جهانگیر عابدی کوپایی

    امروزه بررسی دقیق و علمی یافته های باستان شناختی و اموال تاریخی و فرهنگی در بسیاری از پژوهش ها، به ویژه در رشته های ‏باستان سنجی و مرمت، متکی به کاربرد روش های تجربی است. قابلیت تکرار و تعمیم نتایج حاصل از به کارگیری روش های تجربی با استفاده از روش-های آزمایشگاهی بر روی جامعه آماری مورد نظر، موجب ‏می گردد که پژوهشگران با اطمینان بیشتری از طریق تجزیه و تحلیل نتایج حاصل از آزمایشات عینی به واقعیت دست یابند. با این وجود، ‏یکی از مهمترین الزامات استفاده از روش های تجربی، دسترسی به روش های آزمایشگاهی علمی ‏و استانداردی است که بتوان به کمک آنها به طور دقیق، ویژگی های مختلف فیزیکی، شیمیایی و مکانیکی نمونه های تاریخی و فرهنگی را مورد سنجش و ‏ارزیابی قرار داد. هدف از انجام این پژوهش، یافتن آزمون استانداردی است که بتوان به کمک آن، میزان نفوذپذیری و خاصیت عایق بندی ‏مواد و مصالح به کار رفته در بناهای تاریخی را در مقابل رطوبت اندازه گیری نمود. در این پژوهش، برای دستیابی به این هدف، برای اولین بار برای اندازه گیری خاصیت نفوذپذیری و عایق بندی اندود کاهگل در مقابل رطوبت در بناهای تاریخی و میراث معماری، از آزمون تعیین ضریب نفوذپذیری آب با بار ‏افتان، استفاده شد. به منظور سنجش و ارزیابی کارایی این روش آزمایشگاهی برای بررسی عایق بندی و میزان نفوذپذیری مصالح تاریخی، این ویژگی مهم در نمونه هایی از اندود کاهگل به سازی شده با مواد افزودنی مختلف در مقایسه با نمونه هایی از اندود کاهگل معمولی به عنوان نمونه شاهد مورد بررسی و آزمایش قرار گرفت. نتایج این پژوهش نشان داد که با استفاده از این روش آزمایشگاهی، ‏شرایط و رفتار ‏آب در هنگام جذب و نفوذ به نمونه های تاریخی مصالح تا حد زیادی بازسازی شده و نحوه ‏عملکرد ‏واقعی آنها در مواجه با رطوبت و بارندگی بازنمایی می شود، بنابراین، می توان میزان نفوذپذیری و خاصیت عایق بندی آنها ‏را در مقابل آب به صورت کمی در شرایط اشباع با این روش، اندازه گیری نمود.

    کلید واژگان: مطالعه آزمایشگاهی, مواد و مصالح تاریخی, نفوذپذیری, عایق بندی در مقابل رطوبت, کاهگل, خشت و گل
    Masoud Bater *, Hossein Ahmadi, Jahangir Abedi Koupai

    Today, accurate and scientific study of archaeological findings and historical and cultural property in many studies, especially in the field archeometry and restoration, relies on the use of experimental methods. The ability to replicate and generalize the results of applying experimental methods using laboratory methods on the statistical population makes researchers more confident by analyzing the results of objective experiments to achieve reality. However, access to scientific and standard laboratory methods is one of the most important requirements use of experimental methods that can be employed to accurately measure and evaluate the various physical, chemical, and mechanical properties of historical and cultural samples. The purpose of this study is to find a standard test that can use to measure the permeability and insulation properties of materials used in historic buildings against moisture. In this study, to achieve this goal, for the first time was used to measure the permeability and insulation of traditional and ancient Kahgel plaster against moisture in historical buildings and architectural heritage, a test to determine the Hydraulic conductivity of water with falling head. In order to measure and evaluate the efficiency of this laboratory method to investigate the insulation and permeability of historical materials, this important feature was tested in samples of Kahgel plaster improved with different additives compared to the typical Kahgel plaster samples as a control sample. Results of the study showed that using the laboratory method, reconstructed the conditions and behavior of water during adsorption and penetration into historical samples materials are largely represented and their actual performance in the face of moisture and rainfall, therefore, it is possible to measure their permeability and insulating properties against water ‎quantitatively‏ ‏in saturated conditions with this method‏.‏

    Keywords: Laboratory study, historical materials, permeability, insulation against moisture, Kahgel plaster, mud adobe
  • رضا مقصودی، جهانگیر عابدی کوپایی*، رسول میرعباسی نجف آبادی

    رودخانه از مهمترین منابع برداشت آب جهت شرب وکشاورزی می باشد. از این رو ارزیابی و مدلسازی کیفیت آب رودخانه ها و بررسی تاثیرات کیفی آن بر زندگی انسان، جانداران و محیط زیست غیر قابل انکار است. در این پژوهش، کیفیت آب رودخانه بهشت آباد با استفاده از مدل شبیه سازی QUAL2Kw، شبیه سازی شد. کیفیت آب این رودخانه در دو سرشاخه تشکیل دهنده آن، با طراحی دو سناریو جهت بهبود آن در پایین دست، تحلیل گردید. پارامتر های کیفی شبیه سازی شده (دما، EC، TS، DO، BOD، COD، pH، نیترات، اورتوفسفات، آمونیوم و کلیفرم مدفوعی) در دو سناریو با دبی متفاوت شبیه سازی شدند. نتایج نشان می دهد با جلوگیری از تخلیه آب رودخانه های بالادست (کیار و جونقان) به دلیل آلودگی زیاد و همچنین اضافه شدن آب چشمه باغ رستم در ادامه مسیر، کیفیت آب این رودخانه در پایین دست بهبود خواهد یافت. از جمله غلظت BOD از مقدار 32/7به 23/4 mg/L، غلظت پارامتر COD از 30/19 به mg/L12، غلظت پارامتر DO از 9/4 به mg/L 9/5  و غلظت پارامتر کلیفرم مدفوعی از 1500 به MPN/100 mL160 بهبود خواهد یافت.

    کلید واژگان: رودخانه بهشت آباد, برداشت آب, کیفیت آب, آلودگی, QUAL2K
    Reza Maghsoudi, Jahangir Abedi Koupai *, Rasoul Mir Abbasi Najafabadi

    The river is one of the most important water sources for drinking and agriculture. Therefore, evaluating and modeling the water quality of rivers and examining its qualitative effects on human life, living things, and the environment is undeniable. In this study, the water quality of the Beheshtabad River was simulated using the QUAL2Kw simulation model. The water quality of this river in its two tributaries was analyzed by designing two scenarios to improve it downstream. The simulated qualitative parameters (temperature, Ec, TS, DO, BOD, COD, pH, nitrate, orthophosphate, ammonium, and fecal coliform) were simulated in two scenarios with different flow rates. The results show that by preventing the discharge of water from the upstream rivers (Kiar and Juneqan) due to high pollution and also the addition of water from Bagh-e-Rostam spring along the route, the water quality of this river will improve downstream. Including BOD concentration will improve from 7.32 to 4.23 mg /L, COD parameter concentration will improve from 19.30 to 12 mg/L, DO parameter concentration from 4.9 to 5.9 mg/L, and fecal coliform parameter concentration from 1500 to MPN/100 mL160.

    Keywords: Beheshtabad River, water abstraction, Water quality, Pollution, QUAL2K
  • جهانگیر عابدی کوپایی*، محمدحسین حکیمیان، آرمیتا معتمدی، امیر قدس مطهری
    با توجه به کمبود شدید منابع آب در ایران، استفاده از پساب تصفیه شده شهری در بخش کشاورزی و آبیاری، روشی موثر در برطرف نمودن نیاز آبی گیاهان می باشد. یکی از روش های تصفیه، گیاه پالایی ست. گیاه وتیورگراس در این زمینه، توجهات بسیاری را معطوف خود کرده است. تحقیق حاضر به منظور بهبود کیفیت فاضلاب شهری توسط گیاه وتیورگراس به صورت هیدروپونیک، با هدف استفاده در آبیاری انجام گرفته است. این پژوهش در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار، انجام شد. مخازنی فایبرگلاسی به حجم 1000 لیتر تهیه و سپس از دو نوع فاضلاب خام و تصفیه شده به طور مجزا پر گردید. تیمارها شامل دو تراکم 4 و 8 تایی، شاهد، هوادهی و بدون هوادهی بودند. در این پژوهش از سه زمان ماند 3، 7 و 14 روزه استفاده گردید. نتایج این پژوهش نشان داد که بهترین تراکم در انجام پالایش فاضلاب شهری توسط گیاه وتیورگراس، تراکم 4 تایی بوده به علاوه روند هوادهی و عدم هوادهی تیمارها تاثیر زیادی بر پارامترهای اندازه گیری شده ندارد. در اکثر پارامترهای اندازه گیری شده (به غیر از BOD5) مشاهده شد که زمان ماند 7 روزه با زمان ماند 14 روزه تفاوت معناداری ندارد، از همین رو بهترین زمان ماند نیز 7 روزه در نظر گرفته شد. بر طبق انجام آزمایش ها، کارآمدی حذف ترکیبات BOD5، COD، آمونیوم، نیترات، فسفات و پتاسیم در فاضلاب تصفیه شده و در طی دوره به ترتیب 42، 55، 91، 66، 89، 97 درصد می باشد.
    کلید واژگان: حذف آلاینده ها, کشت هیدروپونیک, گیاه پالایی, وتیورگراس
    Jahangir Abedi Koupai *, Mohammad Hossein Hakimian, Armita Motamedi, Amir Ghods Motahari
    Due to the severe water scarcity in Iran, using treated wastewater for irrigation purposes is an effective method to meet the water requirement of plants. One of the methods is phytoremediation. In this field, Vetiver Grass has received growing attention. The aim of the present study is to improve the quality of municipal wastewater by hydroponic Vetiver grass, for applying in irrigation. This research was conducted in a completely randomized design with three replications. Fiberglass tanks with a volume of 1000 liters were prepared, and then filled separately with two types of raw and treated wastewater. Treatments included 4 and 8 plant densities, control, aerated and non-aerated wastewater. Retention times of 3, 7 and 14 days were used. The results showed that the optimal density in the treatment of municipal wastewater by Vetiver grass is a density of 4. Moreover, the aeration and non-aeration process of the treatments does not have much effect on the measured parameters. It should be noted the retention time of 7 days (except for BOD5) had the best performance with no significant difference with 14 days. The results indicated that BOD5, COD, ammonia, nitrate, phosphate and potassium were reduced by 42, 55, 91, 66, 89 and 97 per cent, respectively.
    Keywords: hydroponic cultivation, Phytoremediation, Removal of Pollutants, Vetiver grass
  • مرتضی عبدالحسینی*، منوچهر حیدرپور، جهانگیر عابدی کوپایی

    روش های متعددی برای نمک زدایی از آب شور ارایه شده که می توان آن ها را در دو گروه اصلی فرآیند های غشایی و حرارتی طبقه بندی نمود. روش های دیگر نیز برای شوری زدایی از آب دریا وجود دارد که مهم ترین آن ها زیست پالایی از جمله گیاه پالایی می باشد. هالوفیت ها گیاهانی هستند که قادرند غلظت هایی از نمک را تحمل کنند که اغلب گیاهان در این شرایط قادر به حیات نیستند. در این پژوهش، از گیاه آتریپلکس لنتی فورمیس به عنوان پالاینده و آب با هدایت الکتریکی 000 15 میکروزیمنس بر سانتی متر به عنوان آب شور استفاده شد. همچنین برای بررسی تاثیر تعداد بوته در واحد سطح، از 3 سطح تراکم (بدون گیاه، 12 و24بوته) استفاده شد و نیز فاکتور زمان ماند در 4 سطح (7، 14، 21 و 28 روز) در نظرگرفته شد. آزمایش در دو حالت مختلف (با تراکم و زیولیت، بدون تراکم و بدون زیولیت) و با سه تکرار انجام شد. هدایت الکتریکی، غلظت یون های کلسیم، منیزیم، سدیم و کلراید قبل و بعد از تصفیه توسط گیاه اندازه گیری و درصدهای متوسط کاهش پارامترهای مذکور محاسبه شد. نتایج به دست آمده نشان دهنده آن است که هدایت الکتریکی مخزن بدون گیاه (مخزن محتوی زیولیت) 1/4 درصد و در تراکم 12 بوته به همراه بستر زیولیت 4/13 درصد و در تراکم 24 بوته به همراه بستر زیولیت 9/15 درصد کاهش یافته است. همچنین یون های کلسیم، منیزیم، سدیم، کلراید به ترتیب 9/35، 25، 18و9/16درصد کاهش یافت.

    کلید واژگان: شوری زدایی, هالوفیت, زئولیت, آتریپلکس, آب های شور
    Morteza Abdolhoseini *, Manouchehr Heidarpour, Jahangir Abedi-Koupai

    There are several methods for desalination which could be divided into two classes of membrane and thermal processes. Other methods are also existed, of which, bioremediation (including phytoremediation), is the most important method. Halophytes are recognized as plants associated with the capability of tolerating those amounts of salt concentrations that could not be tolerated by other plants. Current investigation utilizes Atriplex Lentiformis plant as the purifier and solution of 15000 μS/Cm as the saline water. Three levels of plant density (0, 12, 24 plants) and four retention times (7, 14, 21 and 28 days) were considered in this study. This experiment was carried out without and with the presence of zeolite. Different parameters including; electrical conductivity (EC), concentration of calcium, magnesium, sodium, and chloride ions were measured before and after the treatment and the average reduction percentages of the proposed factors were measured. It was found that the zeolite treatments with 0, 12 and 24 plants reduced the EC 4.1, 13.4and 15.9%, respectively. Also, the concentrations of calcium, magnesium, sodium, and chloride ions were reduced 35.9, 25, 18, and 16.9%, respectively.

    Keywords: Desalination, Halophyte, Zeolite, Atriplex, Saline waters
  • محمد علوی*، جهانگیر عابدی کوپایی، بهروز مصطفی زاده فرد

    هدرروی کودهای نیتروژنه به دلیل پایین بودن کارآیی مصرف کود، منجر به مسایل زیست محیطی می گردد. بنابراین، استفاده از مواد اصلاحی مانند زیولیت ها در خاک اهمیت پیدا می کند. پژوهش حاضر با اهداف بررسی تاثیر اندازه ذرات (میلی متر و میکرومتر) و میزان کاربرد (20 و 60 گرم در کیلوگرم خاک) زیولیت کلینوپتیلولایت طبیعی و زیولیت اصلاح شده با سورفکتانت بر آبشویی نیترات خاک و عملکرد گیاه گندم با استفاده از ستون های خاک و برای آبیاری با پساب در محل گلخانه پژوهشی دانشکده کشاورزی دانشگاه صنعتی اصفهان در سال زراعی 1395-1394 انجام شد. آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی و در سه تکرار برای هر تیمار طراحی گردید. نتایج نشان داد استفاده از اصلاح کننده های زیولیت طبیعی و زیولیت اصلاح شده با سورفکتانت رشد گیاه گندم را بهبود بخشید و میزان نیتروژن برداشت شده توسط گیاه را افزایش داد. به طوری که غلظت نیتروژن دانه و نیتروژن برداشت شده توسط گیاه در ستون های دریافت کننده زیولیت طبیعی به طور معنی داری (45/1 و 49/2 درصد) بیشتر از ستون های دریافت کننده زیولیت اصلاح شده با سورفکتانت بود. با افزایش سطح کاربرد اصلاح کننده میزان نیتروژن نیتراتی خروجی از ناحیه ریشه به طور معنی داری (در سطح 5 درصد) کاهش یافت اما نوع اصلاح کننده بر میزان نیتروژن آبشویی شده اثر معنی داری نداشت.

    کلید واژگان: اصلاح کننده خاک, کلینوپتیلولایت, ستون خاک, آبشویی نیترات, اندازه ذرات اصلاح کننده ها
    mohammad alavi*, Jahangir Abedi-koupai, Behruz Mostafazadeh-fard

    Due to low efficiency of fertilizer use, nitrogen fertilizers result in environmental problems. Therefore, use of soil amendments such as zeolite becomes important. The aims of this study were to investigate the influence of size (mm and μm) and usage (20 and 60 grams per kilogram of soil) of natural zeolite of clinoptilolite (Cp) and surfactant-modified zeolite (SMZ) on soil nitrate and ammonium leaching and on wheat plant performance using soil columns and applying wastewater for irrigation at Greenhouse of Isfahan University of Technology in 2015-2016. The experiment was factorial with completely randomized design with three replications for each treatment. The results showed that these amendments simultaneously improved wheat plant growth and increased the amount of nitrogen uptake by plants. So that, the concentration of nitrogen of the grain and nitrogen harvested by the plant in Cp receptor columns were significantly (1.45 and 2.49%) higher than SMZ receptor columns. Also, with the increasing level of modifier usage, the amount of nitrate-nitrogen in the output decreased significantly (at 5% level). Still, the type of modifier had no significant effect on the amount of leached nitrogen.

    Keywords: Natural zeolite, Surfactant, modified zeolite, Wheat, Soil column, Nitrate leaching
  • جهانگیر عابدی کوپایی*، محمدعلی جمالیان، محمد مهدی درافشان

    با توجه به کمبود شدید منابع آب در کشور، بهره برداری از فاضلاب های تصفیه شده شهری در بخش کشاورزی، روش موثری در برطرف نمودن نیاز آبی گیاهان و همچنین کاهش آلودگی محیط زیست است. گیاه پالایی، به عنوان روشی طبیعی، با مخاطرات زیست محیطی کمتر برای رفع بسیاری از آلاینده ها، معرفی شده است. گیاه وتیور گراس (Vetiver zizanioides L. Nash) و گیاه نی (Phragmites australis) را می توان به عنوان دو گیاه مناسب به سبب ویژگی های فیزیولوژیک و مورفولوژیک دارای پتانسیل بالا در زمینه تصفیه فاضلاب ها و احیای زمین های با ارزش نام برد. پژوهش حاضر در راستای بهبود کیفیت شیرابه زباله با استفاده از گیاهان وتیورگراس و نی و کشت آن به صورت هیدروپونیک در محیط شیرابه زباله و ارزیابی کارایی آن در حذف و پالایش آلاینده ها انجام شد. به این منظور، پایلوتی به حجم کلی 200 لیتر از جنس فایبرگلاس تهیه شد. همچنین در تیمارها از دو تراکم گیاهی (2 تایی و 4 تایی بر960 سانتی متر مربع) و تیمار شاهد (بدون گیاه) و چهار زمان ماند (3، 7، 14 و21 روز)، در قالب طرح کاملا تصادفی استفاده شد. در پایان هر دوره، COD، نیترات و فسفات اندازه گیری و بررسی شد. نتایج نشان داد که میزان کاهش COD، BOD، فسفات و نیترات پس از مدت 21 روز برای مخزن حاوی گیاه وتیور به ترتیب 68، 60، 82 و 83 درصد و برای مخزن حاوی گیاه نی به ترتیب 65، 30، 60 و 63 درصد بود. همچنین، بهترین تراکم در انجام پالایش توسط گیاه وتیورگراس و گیاه نی در محیط بسته، تراکم 4 تایی بوده است. بر اساس نتایج این پژوهش، گیاهان وتیورگراس و نی پتانسیل خوبی در بهبود کیفیت شیرابه محل دفن پسماند دارند.

    کلید واژگان: زیست پالایی, تصفیه شیرابه, هیدروپونیک, وتیور, نی
    Jahangir Abedi Koupai *, MohammadAli Jamalian, MohammadMahdi Dorafshan

    Considering the severe shortage of water resources in Iran, the utilization of treated municipal wastewater in the agricultural sector is an effective way for supplying water requirement of plants and reducing environmental pollution. Phytoremediation is an environmentally- friendly method to eliminate many pollutants. Vetiver (Vetiver zizanioides L. Nash) and reed plant (Phragmites australis) are two special plants for phytoremediation because of their unique physiological and morphological characteristics. The present research was carried out to improve the quality of leachate by vetiver and reed plant and, using hydroponic system evaluate their efficiency in the removal of contaminants. For this purpose a pilot study (containers containing 200 L leachate) was conducted including two plants, two densities, four retention times (3, 7, 14, 21 day) and control (with no plants). All experiments were performed with three replications. At the end of each period, BOD, COD, nitrate and phosphate were determined and evaluated. Results showed that the amount of COD, BOD, phosphate and nitrate was decreased by 68, 60, 82 and 83%, respectively, for the vetiver grass after 21 days. Also, results showed that the amount of COD, BOD, phosphate and nitrate was decreased by 65, 30, 60 and 63%, respectively, for the reed plant after 21 days. Finally, the results indicated that the best density for the treatment of vetiver grass and reed plant was a density of 4 in a closed environment. According to the results of this study, the vetiver plant and the reed plant have good potential to reduce pollutants.

    Keywords: Bioremediation, Leachate Treatment, Hydroponic, Phragmites
  • امیر زارعی، وحید کاکاپور، جهانگیر عابدی کوپائی، رضا رمضانی، صادق طالبی، آزاده نکوئی اصفهانی، سیروان زارعی*
    زمینه و هدف

    تولید زباله نتیجه طبیعی زندگی جوامع بشری بوده و خطرات زیست محیطی ناشی از سوء مدیریت مواد زاید جامد، یکی از مشکلات اساسی است. تعیین مناطق مناسب برای دفن پسماند، از راهکارهای عمومی در مقابله با این بحران است. پژوهش حاضر با هدف یافتن مناطق مناسب دفن پسماند در شهر قروه به دلیل موقعیت خاص آن از نظر کشاورزی و معدنی انجام شد.

    مواد و روش ها

    در این پژوهش توصیفی، تحلیلی و کمی، برای مکان یابی دفن پسماند، ابتدا لایه های اطلاعاتی موثر در مکان یابی دفن محدوده مورد مطالعه شامل شیب، کاربری اراضی، پوشش گیاهی، زمین شناسی، گسل، سکونت گاه های شهری و روستایی، کیفیت آب های سطحی و زیرزمینی، راه ها، صنایع و معادن و خاک شناسایی و با مراجعه به سازمان ها و مراکز اطلاعاتی تهیه و از سامانه سیستم اطلاعات جغرافیایی، فرآیند تحلیل سلسله مراتبی و ارزیابی چندمعیاری مکانی برای تلفیق نقشه ها استفاده شد.

    یافته ها

    در این پژوهش ابتدا فاصله از معیارهای مهم در مکان یابی دفن زباله بر اساس ویژگی های منطقه ، با کاربرد سامانه سیستم اطلاعات جغرافیایی و مدل تحلیل سلسله مراتبی به وسیله نرم افزار Expert Choice ، شناسایی شده و پس از وزن دهی به هر کدام و تحلیل این وزن ها نقشه های هم وزن معیارهای مختلف به دست آمد.با تلفیق دو روش ارزیابی چندمعیاری ترکیب خطی - وزنی و مدل تحلیل سلسله مراتبی، تا حد قابل قبولی محدوده های با اولویت بیشتر شامل فاصله از کانون های جمعیتی (شهر و روستاها)، فاصله از منابع آب های سطحی و زیرزمینی تعیین شدند.

    نتیجه گیری

    پس از استخراج لایه های اطلاعاتی معیارها از روی نقشه ها و اولویت بندی محدوده های مکان یابی معلوم شد. جهت شمالی شهرستان قروه با مساحت 210 هکتار، مناسب ترین پهنه جهت دفن پسماندهای شهری می باشد.

    کلید واژگان: مکان یابی, زباله های شهری, سیستم اطلاعات جغرافیایی, تحلیل سلسله مراتبی, قروه
    Amir Zareei, Vahid Kakapour, Jahangir Abedi Koupai, Reza Ramezani, Sadegh Talebi, Azadeh Nekouei Esfahani, Sirvan Zareei *
    Background and Aim

    Waste production is a natural consequence of human life and mismanagement of solid waste can result in environmental hazards. Determination of an appropriate location to sanitary landfill site is one of the most common ways to deal with this crisis. The purpose of this research is to find an appropriate location for landfill site in Qorveh city due to its specific location in terms of agriculture and mining.

    Materials and methods

    The research method in this study was descriptive, analytical and quantitative. In order to locate the landfill, firstly effective information layers in landfill site study (land use layer, rivers, roads, conservation areas, soils, groundwater, morphology, …) were identified and developed using the collected data from organizations and information centers. Finally,(GIS), (AHP) and (WLC) were used to integrate the maps.

    Results

    The Analytical Hierarchy Process is one of the most efficient techniques designed for multi-criteria decision making, as it enables the formulation of complex problems. Due to limitations, appropriate landfill site options were identified using GIS and used as input data for the hierarchical analysis process. Distance from population centers (towns and villages), distance from surface and groundwater sources are the most important indicators.

    Conclusion

    By combining two methods of multivariate Weighted Linear Combination (WLC) and Analytical Hierarchy Process(AHP) model, the most priority areas were determined with concentration on distance from population centers (towns and villages), distance from surface and groundwater resources,. After extracting the criteria information layers from the maps and prioritizing the 4-storey location ranges, it became clear that the northern direction of Qorveh city with an area of ​​210 hectares is the most suitable area for sanitary landfill of solid wastes.

    Keywords: Site Location, Urban Landfill, GIS, AHP, Qorveh
  • ناهید پورعبدالله*، منوچهر حیدرپور، جهانگیر عابدی کوپایی، جهانشیر محمدزاده هابیلی

    حوضچه های آرامش برای کنترل پرش هیدرولیکی تحت شرایط شیب معکوس و زبری بستر مورد توجه پژوهشگران قرار گرفته است. در این پژوهش اثر هم زمان سه شیب منفی، سه قطر زبری و دو ارتفاع پله مثبت انتهایی بر پروفیل سرعت و نوسانات فشار در اعداد فرود 4 تا 10 بررسی شده است. بر اساس نتایج ضخامت لایه مرزی بی بعد 71/0 محاسبه شد که در مقایسه با بستر صاف قابل ملاحظه بود. هم چنین تنش برشی 6/12 برابر شرایطبسترصاف به دست آمد. نتایج نشان داد سه عامل شیب منفی، زبری بستر و پله مثبت انتهایی باعث کاهش انحراف معیار استاندارد نوسانات فشار نسبت به حالت کلاسیک می شود. بیشترین مقدار ضریب بدون بعد انحراف معیار استاندارد نوسانات فشار و ضریب بدون بعد نوسانات فشار به ترتیب برابر 027/0 و 275/0 محاسبه شد که در مقایسه با حالت کلاسیک به ترتیب 6/65 و 7/64 درصد کاهش داشته است. هم چنین حداقل ضریب کاویتاسیون در این مطالعه برابر 87/3 محاسبه گردید و بنابراین سازه با مشکل کاوی تاسیون مواجه نخواهد بود.

    کلید واژگان: انحراف معیار, تنش برشی, حوضچه آرامش, ضخامت لایه مرزی
    Nahid Pourabdollah *, Manouchehr Heidarpour, Jahangir Abedi Koupai, Jahanshir Mohamadzadeh Habili

    The control of speed and pressure oscillations along the stream, as two critical parameters in designing hydraulic systems, is vital since they have to be set within an acceptable range in order to prevent damages to hydraulic structures. Ead and Rajaratnam (2002) studied the hydraulic jump characteristics on the corrugated bed and calculated the thickness of dimensionless boundary layer to be 0.45. Pourabdollah et al. (2015) investigated the effect of roughness and adverse slope of the bed on the velocity profile and determined the mean shear force coefficient to be 11.5 times more than that of the classical condition. Fiorotto and Rinaldo (1992) stated that in hydraulic jump the pressure is oscillating around the mean pressure value, which is almost equal to piezometric head at each point. Also Lopardo and Solari (1980) determined the pressure oscillations equal to 0.084 for hydraulic jump at downstream of valve. Accordingly, although various studies have been carried out on hydraulic jump characteristics under different conditions, the simultaneous effect of end positive step, bed roughness and adverse slope on hydraulic jump characteristics have not yet been explored. Therefore, the aim of this study was to investigate the velocity profiles, flow surface and pressure oscillations in hydraulic jump within the stilling basin at defined conditions.

    Keywords: Boundary Layer Thickness, Standard Deviation, Shear Stress, Stilling basin
  • خدیجه براتی، جهانگیر عابدی کوپایی*، آرش آذری، الهام درویشی، علی یوسفی
    مطالعه حرکت آب در آبخوان با استفاده از معادلات اساسی جریان یعنی معادلات دارسی، پیوستگی و بقای جرم صورت می گیرد که در مورد آبخوان های محصور و غیرمحصور به صورت متفاوت مورد تجزیه و تحلیل قرار می گیرند. در این معادلات از ضرایب هیدرودینامیک و دیگر مشخصه های آبخوان استفاده می شود. لذا تعیین ضرایب هیدرودینامیک آبخوان لازمه مطالعات آب زیرزمینی می باشد. مهم ترین ویژگی های آبخوان یعنی ضرایب هیدرودینامیک را می توان از طریق مدل سازی در سراسر محدوده آبخوان تعیین نمود. اگر مدل آبخوان درست تهیه شود می تواند ابزار ارزشمندی برای شناخت بهتر ویژگی های آبخوان و همچنین پیش بینی تاثیر طرح های مختلف مدیریتی بر منابع آب منطقه باشد. در این مطالعه، مدل سازی آب زیرزمینی به منظور تعیین ضرایب هیدرودینامیک آبخوان آزاد دشت کرمانشاه با استفاده از نرم افزار GMS 7.1 انجام گرفت. نتایج نشان داد مقدار هدایت هیدرولیکی در آبخوان دشت کرمانشاه، از 1/0 تا 30 متر در روز و مقدار آبدهی ویژه از 02/0 تا 4/0 متغیر است. مقادیر سطح ایستابی محاسبه شده توسط مدل و سطح ایستابی مشاهداتی در پیزومترها دارای همبستگی بالایی هستند و مقدار ریشه میانگین مربعات خطا همواره کمتر از یک است که نشان دهنده دقت قابل قبول مدل برای شبیه سازی وضعیت آبخوان می باشد.
    کلید واژگان: ضریب هدایت هیدرولیکی, آبدهی ویژه, نرم افزار GMS 7, 1
    Khadijeh Barati, Jahangir Abedi Koupai *, Arash Azari, Elham Darvishi, Yousefi Ali
    The water movement in the aquifer is studied using the basic equations of flow, i.e. Darcy, continuity and mass survival equations, which are differently analyzed in the case of confined and unconfined aquifers. In these equations, hydrodynamic coefficients and other characteristics of the aquifer are used. Therefore, the determination of hydrodynamic coefficients of aquifer is necessary for groundwater studies. The most important characteristics of the aquifer i.e. hydrodynamic coefficients can be determined across the aquifer using modeling. If the aquifer model is properly provided, it can be a useful tool for better recognition of aquifer characteristics and also predicting the impact of different management plans on the water resources of the region. In this study, groundwater modeling was performed to determine the hydrodynamic coefficients in the unconfined aquifer of Kermanshah plain using GMS 7.1 software. The results showed that the amount of hydraulic conductivity in the Kermanshah plain aquifer varies from 0.1 to 30 meter per day and the amount of specific yield varies from 0.02 to 0.4. The amounts of computed water table by the model and the observed water table in the piezometers have high correlation and the root mean square error value is always less than one, which indicates the acceptable accuracy of the model for simulating the aquifer status.
    Keywords: Hydraulic conductivity, Specific Yield, GMS 7.1 Software
  • شهاب انصاری، جهانگیر عابدی کوپایی*، بهروز مصطفی زاده فرد، محمد شایان نژاد، محمدرضا مصدقی
    در سال های اخیر پژوهشگران روش های نوینی همچون زهکشی خشک را به دلیل عدم نیاز به آب زیاد و هزینه گزاف به منظور کنترل شوری و رطوبت خاک مناطق تحت کشت اراضی واقع شده در نواحی خشک و نیمه خشک مورد توجه قرار داده اند. بررسی چگونگی حرکت آب و املاح به منظور اطلاع از نحوه عملکرد این سیستم ها ضروری است. در این پژوهش اثر زهکشی خشک بر تغییرات رطوبت، شوری، غلظت یون نیترات و کلر در یک خاک لوم با استفاده از مدلی فیزیکی تحت کاشت گیاه جو بررسی شده است. بر اساس نتایج، زهکشی خشک علاوه بر کنترل رطوبت خاک منطقه آبیاری، بخش قابل توجهی از املاح وارد شده به این منطقه را نیز به منطقه آیش انتقال داده که به ویژه در سطح خاک آن تجمع یافته اند. مطابق نتایج در انتهای دوره آزمایش، حداکثر افزایش شوری، نیترات و کلر در سطح خاک منطقه آبیاری به ترتیب 145، 384 و 135 درصد و در سطح خاک منطقه آیش به ترتیب برابر 270، 1070 و 160 درصد مقدار اولیه در شروع آزمایش بود. بنابر این، سیستم زهکشی خشک قادر به کنترل شوری خاک منطقه آبیاری و انتقال املاح به منطقه آیش به منظور رشد مناسب گیاه جو بوده است.
    کلید واژگان: حرکت آب, شوری, کلر, مدل فیزیکی, نیترات
    Shahab Ansari, Jahangir AbediKoupai *, Behrouz Mostafazadeh, Mohammad Shayannejad, Mohammad Reza Mosaddeghi
    In recent years, researchers have considered new methods such as dry drainage, to control the soil water and salinity of the irrigated area of the fields in the arid and semi-arid regions because traditional drainage methods are expensive and need more water. Investigation of water and salts transport in these systems is essential for studying their function. In this study, effect of dry drainage on the soil water content, salinity, nitrate and chloride ion concentrations in a loamy soil was investigated using a physical model under the barley cultivation. Based on the results, dry drainage led to transport a significant part of the salts entering in the irrigated area to the non-irrigated area that accumulated on its soil surface, in addition to controlling soil moisture in the irrigated area. Based on the results, at the end of the experiment, maximum increase of salinity, nitrate and chloride concentrations on the soil surface of the irrigated area were 145, 384 and 135%, respectively, and for the soil surface of the non- irrigated area were 270, 1070 and 160 %, more than of initial values at the start of the experiment. Therefore, dry drainage system was able to control the soil salinity of the irrigated area by transporting the salutes to the non-irrigated area for proper barley growth
    Keywords: Chloride, Nitrate, Physical Model, Salinity, Water movement
  • شهاب انصاری، جهان گیر عابدی کوپایی، * بهروز مصطفی زاده، محمد شایان نژاد، محمدرضا مصدقی

    در سال های اخیر نظر به کاهش منابع آب، پژوهشگران زهکشی خشک را به دلیل نیاز کمتر به آب، هزینه اجرا و نگهداری برای کاربرد در مناطق خشک مورد توجه قرار داده اند. آگاهی از نحوه و میزان انتقال املاح مختلف از منطقه آبیاری به منطقه آیش برای بررسی عملکرد این سیستم و ارزیابی پیش از اجرای پروژه های تصفیه و بازیافت نمک جمع آوری شده از سطح خاک منطقه آیش ضروری است. در این مطالعه اثر زهکشی خشک بر انتقال کاتیون های مهم و تغییر شوری (EC) در یک خاک لومی با استفاده از یک مدل فیزیکی تحت کاشت گیاه جو در سال 1395 بررسی شد. مدل مذکور از جنس گالوانیزه و دارای طول، عرض و ارتفاع مفید 2، 5/0 و 1 متر بود. بر اساس نتایج، پروفیل تغییرات غلظت سدیم و کلسیم مشابه یکدیگر بود و با پروفیل تغییرات غلظت پتاسیم و منیزیم تفاوت داشت. یون های سدیم، پتاسیم و کلسیم در لایه های فوقانی خاک و منیزیم در لایه های تحتانی خاک منطقه آیش تجمع یافته بودند. همچنین در انتهای دوره آزمایش غلظت سدیم و کلسیم در سطح خاک منطقه آیش به ترتیب به 210 و 410 درصد، پتاسیم و منیزیم به ترتیب به 125 و 115 درصد و مقدار نسبت جذب سدیم به 126 درصد مقدار اولیه در زمان شروع آزمایش رسیده بود. مقدار شوری سطح خاک منطقه آبیاری و آیش نیز در پایان آزمایش به ترتیب به 145 و 270 درصد مقدار اولیه در زمان شروع آزمایش بالغ شده بود.

    کلید واژگان: جو, حرکت کاتیونها, زهکشی خشک, نسبت جذب سدیم
    Shahab Ansari, Jahangir Abedi Koupai*, Behrouz Mostafazadeh Fard, Mohammad Shaian Nejad, Mohammad Reza Mosaddeghi

    In recent years, decreasing water resources stimulated researchers to consider dry drainage in dry area due to less cost and water requirement. Understanding mechanism and the amount of different salts transportation from the irrigated area to the non-irrigated area is necessary to evaluate the performance of this system and the pre-implementation of purification and recovery projects of the salt collected from the non-planted surface area. In this study, the effect of dry drainage on the transportation of important cations and salinity changes (EC) in a loamy soil were investigated using a physical model under barley cultivation in 2017. The physical model was made of galvanize and had useful length, width and height of 2, 0.5 and 1 meter respectively. On the basis of the results, changes in sodium and calcium concentration profiles were similar and they were different from changes in potassium and magnesium concentration profiles. Sodium, potassium and calcium ions were accumulated in the upper soil layer, but magnesium was accumulated in the lower soil layer of the non-planted area. At the end of experiment, sodium, calcium, potassium, magnesium concentrations and SAR at the soil surface of non-irrigated area were 210, 410, 125, 115 and 126 percent of their initial values respectively. At the end of experiment, the soil surface salinity of the planted and non-planted areas was increased up to 145 and 270% of their initial values, respectively.

    Keywords: Barley, Cations transport, Dry drainage, EC, SAR
  • سیروان زارعی*، امیر زارعی، جهانگیر عابدی کوپائی، ایوب محمودی، صادق ابراهیمی، صادق طالبی، وحید مرادی
    سابقه و هدف

    هر بیمار دارای نارسایی کلیوی در هر مرحله دیالیز با حجم زیادی آب روبرو است که مستقیما با خون بیمار در تماس است. وجود هر نوع آلودگی شیمیایی و میکروبی در آب مورداستفاده در دستگاه های همودیالیز می تواند برای این بیماران بسیار خطرناک است. هدف این مطالعه تعیین کارایی سیستم های اسمز معکوس در بهبود کیفیت آب مورداستفاده در تهیه مایع دیالیز است.

    مواد و روش ها

    پژوهش حاضر مطالعه مقطعی - توصیفی که به منظور بررسی شاخص های میکروبی و شیمیایی مرکز دیالیز بیمارستان شهید بهشتی قروه و در سه نوبت و در پایان هر فصل سال 1396 بر روی 18 نمونه شامل آب خروجی از دستگاه اسمز معکوس و منبع ذخیره انجام شد. روش انجام آزمایشات برگرفته از کتاب روش های استاندارد بوده و از آزمون تی مستقل جهت تجزیه وتحلیل در نرم افزار SPSS نسخه 20 مورد آنالیز قرار گرفتند.

    یافته ها

    سیستم اسمز معکوس به طور معنی داری میزان سدیم، منیزیم، کلسیم، نیترات و سولفات آب خروجی از اسمز معکوس را کاهش داد. میانگین پارامترهای شیمیایی به طور معنی داری کمتر از حد استاندارد برآورد گردید. نتایج آزمون در بررسی کارایی اسمز معکوس نشان داد که اختلاف معنی داری بین کیفیت آب، پیش و پس از سیستم تصفیه در بیمارستان وجود دارد.

    نتیجه گیری

    میانگین تمامی ترکیبات اندازه گیری شده در دو آزمایشگاه داخل و خارج استان جهت ارزیابی شاخص های میکروبیولوژی و شیمیایی کمتر از حد استاندارد بوده است این مرکز دارای آلودگی میکروبی و شیمیایی نبوده و حد استاندارد AAMI رادار است.

    کلید واژگان: شاخص های میکروبی, شاخص های شیمیایی, مراکز همودیالیز, استاندارد AAMI, بیمارستان شهید بهشتی قروه
    Sirvan Zareei*, Amir Zareei, Jahangir Abedi Koupai, Ayub Mahmodi, Sadegh Ebrahimi, Sadegh Talebi, Vahid Moradi
    Background and Objectives

    Each patient has renal failure in any dialysis with high water volume, which is in direct contact with the patient's blood. The presence of any chemical and microbial contamination in water used in homodynamic devices can be very dangerous for these patients. The purpose of this study was to determine the efficiency of reverse osmosis open systems in improving the water quality used in the preparation of liquid dialysis.

    Methods

    In this cross-sectional study, a descriptive study was carried out to evaluate the microbial and chemical parameters of the dialysis center of Shahid Beheshti Hospital Qorveh and three times at the end of each season in 1396 on 18 samples including reverse osmosis and the resource is done. The method of conducting the tests from standard book and independent t-test was analyzed for data analysis in SPSS version 20 software.

    Results

    Reverse osmosis system significantly reduced the amount of sodium, magnesium, calcium, nitrate and sulfate. The average of chemical parameters is significantly less than the standard limit. The results of the test for reverse osmosis efficiency showed that there is a significant difference in water quality before and after the purification system in the hospital...

    Conclusion

    The average of all compounds measured in two laboratories inside and outside of the province was lower than the standard for evaluation of microbiological and chemical indices. It does not have microbial and non-clinical chemical and is a standard AAMI radar standard.

    Keywords: Microbial Indices, Chemical Indicators, Hemodialysis Centers, AAMI Standard, Shahid Beheshti Hospital Qorveh
  • ناهید پورعبدالله*، منوچهر حیدرپور، جهانگیر عابدی کوپایی، جهانشیر محمد زاده
    کنترل پرش هیدرولیکی برای کاهش خسارت وارده به ابنیه پایین دست از مسائل مورد توجه محققین است. هر چند تحقیقاتی بر روی کاربرد بستر زبر برای کنترل پرش مستغرق انجام شده است، اما مطالعه ای بر روی کاربرد همزمان شیب معکوس همراه با زبری بستر و پله انتهایی انجام نگرفته است. در این پژوهش، بررسی خصوصیات پرش هیدرولیکی مستغرق در محدوده اعداد فرود اولیه 4 تا 10 و نسبت استغراق 1/0 تا 5/1 بر روی بستر با شیب معکوس، زبری سنگریزه ای و ارتفاع پله انتهایی متفاوت انجام شد. نتایج نشان داد که در یک عدد فرود معین، طول پرش مستغرق و افت انرژی نسبی آن به ترتیب بیشتر و کمتر از این مشخصات برای پرش هیدرولیکی آزاد است. همچنین با افزایش نسبت استغراق اتلاف انرژی به طور متوسط 10 و طول پرش مستغرق در مقایسه با حالت کلاسیک آن 33 درصد کاهش نشان داد. همچنین ضخامت لایه مرزی بی بعد در پرش مستغرق برابر با 37/0 به دست آمد. از سوی دیگر مقادیر ضریب نیروی برشی (ε) به طور متوسط 44/4 برابر حالت کلاسیک محاسبه شد.
    کلید واژگان: پرش مستغرق, عمق استغراق, طول پرش, افت انرژی, پروفیل سرعت
    Nahid Pourabdollah *, Manouchehr Heidarpour, Jahangir Abedi Koupai, Jahanshir Mohamadzadeh
    Control of hydraulic jump to reduce damage to the structures of downstream is one of the issues of interest to researchers. Although several researches have been conducted on the application of rough bed to control submerged jump but, any study has not been published on the simultaneous application of the adverse slope, bed roughness and the positive step. In this research, the effect of different adverse slopes, bed roughness and positive step height were simultaneously investigated on characteristics of submerged hydraulic jump in Froude numbers from 4 to 10 and submerge ratio from 0.1 to 1.5. The results showed that in each special Froude number, the length of submerged jump and its relative energy loss are more and less than these specifications for free hydraulic jump; respectively. In addition to, with increasing the submerge ratio, the average energy loss and the submerged jump length decreased 10 and 33%; respectively as compare to the classical state. Also, the thickness of the dimensionless boundary layer of submerged jump was 0.37. On the other hand, the shear force coefficient (ε) was calculated 4.44 times more than the classic condition.
    Keywords: Submerged jump, Submerged depth, Length of jump, Relative energy loss, Velocity profile
نمایش عناوین بیشتر...
سامانه نویسندگان
  • دکتر جهانگیر عابدی کوپایی
    عابدی کوپایی، جهانگیر
    استاد تمام منابع آب، علوم و مهندسی آب، دانشکده مهندسی کشاورزی، دانشگاه صنعتی اصفهان
اطلاعات نویسنده(گان) توسط ایشان ثبت و تکمیل شده‌است. برای مشاهده مشخصات و فهرست همه مطالب، صفحه رزومه ایشان را ببینید.
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال