khosro hoseini pajooh
-
زمینه مطالعه
در سال های اخیر تحت جمعیت جدیدی از مونوسیت ها که پذیرنده Tie2 را بیان می کنند و در رگ زایی تومور نقش بسزایی دارند، شناسایی شده اند. همچنین مشخص شده است که حذف انتخابی مونوسیت های بیان کننده Tie2 سبب نقص رگ زایی در تومورهای موش و تحلیل متعاقب تومور می گردد. علاوه بر این نشان داده شده که برخی از این ماکروفاژها در مجاورت عروق خونی تومور مستقر می شوند و به شکل پاراکراین از عروق در حال تشکیل در این مناطق طی فرایند رگ زایی حمایت می کنند.
هدفبررسی نقش جایگاه های مهم فسفریلاسیون پذیرنده Tie2 در برهمکنش ماکروفاژهای تومور و سلول های اندوتلیال.
روش کار:
در مطالعه حاضر با هدف بررسی نقش هر یک از جایگاه های فسفریلاسیون پذیرنده Tie2 در اتصال فیزیکی ماکروفاژها به سلول های اندوتلیال و نیز نقش آن ها در رگ زایی از یکسری از وکتورهای با Tie2 جهش یافته استفاده شد. پس از ترانسفکت ماکروفاژهای مشتق از تومور با این وکتورهای جهش یافته با استفاده از روش SPR اتصال فیزیکی بین سلول اندوتلیال و ماکروفاژها ارزیابی و با همکشنی این ماکروفاژها با سلول های اندوتلیال میزان رگ زایی بررسی شد.
نتایجموتاسیون در جایگاه های 1106و 1111 فسفوریلاسیون Tie2 سبب کاهش اتصال ماکروفاژهای تومور به سلول های اندوتلیال شده و اثر ممانعتی در فعالیت پروآنژیوژنیک آن ها دارد.
نتیجه گیری نهایی:
به طور کلی نتایج مطالعه حاضر نشان دهنده اهمیت پذیرنده Tie2 و مسیرهای مولکولی پایین دست آن در کنش متقابل سلول های ماکروفاژ و سلول های اندوتلیال و نیز القای آنژیوژنز هم به صورت مستقیم به شکل ارتباط فیزیکی و هم غیرمستقیم از طریق ترشح فاکتورهای موثر بر رگ زایی بود. در نتیجه این یافته ها اهمیت درک مکانیسم های مولکولی فعال سازی پذیرنده Tie2 در برهمکنش های سلول های اندوتلیال با ماکروفاژهای تومور و نیز درمان های ضدرگ زایی سرطان را ضروری می سازد.
کلید واژگان: جایگاه های فسفوریلاسیون, رگ زایی, سلول های اندوتلیال, ماکروفاژهای مرتبط با تومور, Tie2BACKGROUNDRecently, a subpopulation of monocytes expressing Tie2 receptors has been identified, playing an important role in tumor angiogenesis. Selective depletion of Tie2-expressing monocytes in tumor-bearing mice can inhibit tumor angiogenesis. Some of these macrophages have been shown to be located near the tumor blood vessels, forming vessels in these areas paracrinely during the angiogenesis process.
OBJECTIVESThis study aims to investigate the role of putative phosphorylation sites on Tie2 receptor in tumor- associated macrophages connected to human endothelial cells.
METHODSIn this study, we used a series of Tie2 mutants. After transfection of tumor-associated macrophages with these mutants, they were evaluated for physical connection using the surface plasmon resonance technique and by non-contact co-culture of these macrophages with endothelial cells.
RESULTSMutation in the tyrosine residues 1106 and 1111 had an inhibitory effect on macrophage binding to endothelial cells, resulting in deterioration of the angiogenic activity of these cells.
CONCLUSIONSTie2 receptor and its downstream molecular pathways such as AKT/PI3 have a role in the interaction of tumor-associated macrophages with human endothelial cells, directly (via physical binding) and indirectly (through secretion of factors affecting angiogenesis). This emphasize the importance of the molecular mechanisms of Tie2 receptor activation in the interactions of endothelial cells with tumor-associated macrophages and as an anti-angiogenic therapy for cancer.
Keywords: angiogenesis, Endothelial cells, Phosphorylation sites, Tie 2, Tumor associated macrophages -
نانوالیاف پلیمر های طبیعی برای ساخت داربستهای مورد استفاده در مهندسی بافت مورد توجه قرار گرفته اند زیرا میتوانند بدرستی ریزمعماری ماتریکس خارج سلولی بافت طبیعی را تقلید کنند. در این تحقیق داربست نانوالیافی از فیبرویین ابریشم-کیتوسان با دو نسبت 70-30 و 50-50 از محلول فیرویین ابریشم 10درصد و کیتوسان 5درصد به روش الکتروریسی جهت استفاده در مهندسی بافت غضروف مفصلی طراحی و ساخته شد. مورفولوژی و قطر نانوالیاف بوسیله تصاویر میکروسکوپ الکترونی روبشی تعیین شد. بررسی گروه های عاملی سطح با دستگاه طیف سنجی فروسرخ انجام شد و استحکام مکانیکی و کشسانی داربست نیز بررسی گردید. تخریب پذیری داربست با قرار گرفتن در بافر فسفات سالین برای 2ماه به طور هفتگی بررسی شد. آنالیز تصاویر میکروسکوپ الکترونی روبشی ، نانوالیافی با قطر میانگین 32 /52±8/148و 51/24 ±5/138 نانومتر به ترتیب برای نسبت 70-30 و 50-50 و با مورفولوژی یکنواخت و بدون مهره را نشان داد. استحکام مکانیکی در داربست 50-50 MPa80/0 و در داربست 70-30 MPa 51/0 بود و به ترتیب پس از 80/2 درصد و 94/4 درصد افزایش از طول اولیه دچار شکست شدند. تخریب پذیری داربست 70-30 پس از 12 هفته 9/0±16/6 درصد و در داربست 50-50 ، 7/0±82/6 درصد از کل وزن داربست بود. با توجه به نتایج، این داربست بخاطر سرعت آهسته تخریب پذیری در شرایط برون تنی و ماهیت پروتیینی آن و ساختار فییزیکی و مشخصات مکانیکی مناسب آن، می تواند بعنوان داربست مناسبی برای ترمیم بافت غضروف مفصلی معرفی شود. و در این بین داربست 70-30 نسبت به 50-50 خواص کشسانی و استحکام مکانیکی بهتری دارد.
کلید واژگان: مهندسی-بافت, الکتروریسی, نانو الیاف, فیبروئین ابریشم, کیتوزانCartilage damages, including degenerative joint diseases, are a current medical problem. Once damaged, adult human articular cartilage has a limited capacity for intrinsic repair. Tissue engineering is becoming promising for cartilage repair. Nano fibers have considered as suitable candidates for improving the tissue engineering scaffold, since they can mimic microarchitecture of tissue extracellular matrix, perfectly. In this research, a biodegradable nanofiber scaffold of 10% silk fibroin and 5% chitosan solution with a ratio of 70-30 or 50-50 respectively, made by electrospinning technique for articular cartilage tissue engineering. By Scanning electron microscope imaging, nanofibers morphology and average diameter were determined. Fourier Transform Infrared spectroscopy was performed to investigate the functional groups of the scaffold surface. Mechanical properties of these scaffolds were determined by measuring of Young´s Module, Elongation at break and Breaking tenacity. PBS buffer was used for in-vitro degradation assay. Scanning electron microscope images analysis showed that the fibers were bead-less with uniform morphology with an average diameter of 148.8 ± 52.32 and 138.5± 24.51 nm respectively for 70-30 and 50-50 scaffolds. After 12 weeks assay, the percentage of degradation for 70-30 and 50-50 scaffold respectively were 6.16 ± 0.9 and 6.82±0.7% of total scaffold weight. As a result, silk fibroin-chitosan nanofiber scaffolds due to containing cell adhesion domains caused by their protein nature and because of their slow degradation, suitable physical structure and mechanical properties are suitable candidates for articular cartilage repair.
Keywords: nanofibers, Electrospinning, Silk fibroin, Chitosan -
انتقال ژن به واسطه ی اسپرم (SMGT) برای اولین بار در سال 1989 معرفی شد و از همان زمان موضوعی چالش انگیز بوده است. از جمله چالش های جدی آن عدم تحرک اسپرم های حاوی DNA خارجی و در نتیجه قابلیت لقاح این اسپرم ها بوده است. هدف از این مطالعه بررسی اثر شرایط محیطی گرمخانه گذاری اسپرم با DNA خارجی و محیط ترانسفکشن و همچنین تاثیر پارامترهای اسپرم در میزان ترانسفکشن اسپرم گوسفند است. در این تحقیق اثر دمای مختلف انکوباسیون (5، 20 و ºC 37)، سه محیط مختلف (PBS، TCM و DMEM)، حضور FBS در محیط، زنده مانی و تحرک اسپرم و ظرفیت پذیری اسپرم در میزان و شدت جذب DNA با استفاده از پلاسمید EGFP نشان دار شده با رودامین ارزیابی شد. نتایج نشان دادند که گرمخانه گذاری اسپرم ها با پلاسمید در 37 درجه ی سانتی گراد میزان جذب بیشتری به دنبال داشت اما محیط های مختلف مورد بررسی و حضور یا عدم حضور FBS اثر معنی داری در میزان ترانسفکشن اسپرم نداشتند. همچنین میزان تحرک اسپرم و ظرفیت گیری اسپرم ها نیز اثر معنی داری در میزان جذب نداشتند. در همه ی آزمایشات انجام شده تمام اسپرم های داری جذب واقعی DNA خارجی (جذب در ناحیه ی پشت آکروزوم) غیرمتحرک بودند و تغییر فاکتورهای مورد آزمایش نتوانست اسپرم ترانسفکت شده متحرک به دست بدهد. با توجه به نتایج مطالعه ی حاضر به نظر می رسد که می توان از اسپرم های با غشای آسیب دیده همراه با تزریق داخل سیتوپلاسمی این اسپرم ها جهت انتقال ژن به واسطه ی اسپرم (SMGT-ICSI) برای تولید حیوانات ترانس ژنیک استفاده کرد.کلید واژگان: انتقال ژن, اسپرم, گوسفند, شرایط محیطیSperm-mediated gene transfer (SMGT) based on the intrinsic ability of sperms to bind and take-up of exogenous DNA was introduced in 1989. From that time on, it has been a challenging topic. One of the serious challenges was the motility of transfected sperms and hence their ability to fertilize the oocyte. The present study aimed to determine the effects of media and incubation conditions and also sperm parameters on the transfection of ovine spermatozoa by foreign DNA. In this study, the effects of various incubation temperature (5, 20 and 37 ºC), three different media (PBS, TCM and DMEM), presence of FBS in medium, viability and motility of sperms and sperm capacitation in DNA absorption rate and intensity were assessed by using rhodamine-labeled EGFP plasmid. Results showed that incubation of spermatozoa with plasmid in 37ºC leads to more transfection rate but various incubation media and presence or absence of FBS had no significant effect on DNA uptake rate and intensity. Motility rate and capacitation of sperms had no significant effects too. However, in sperms with a damaged membrane, the DNA uptake rate increased significantly. All of the spermatozoa with true DNA absorption (post acrosome absorption) were immotile and none of the examined treatments in this study could produce motile transfected spermatozoa. Regarding the results of this study, it seems that membrane-damaged spermatozoa incubated with foreign DNA can be used for SMGT-ICSI to produce transgenic animals.Keywords: Ovine, SMGT, Sperm, Transfection
-
اساس انتقال ژن از طریق اسپرم بر مبنای توانایی سلول های اسپرم برای اتصال به ملکول DNA خارجی و انتقال آن به اووسیت در موقع لقاح است. از مزایای عمده این روش نسبت به سایر روش ها می توان به بهره وری بالا، هزینه کم و سهولت استفاده اشاره کرد. هدف از این مطالعه بررسی امکان انتقال ژن به اسپرم گاو بود. برای این منظور، اسپرم از ناحیه اپیدیدم بیضه گاوهای نژاد هلشتاین استحصال شد. با استفاده از روش لیپوفکشن، حامل حاوی ژن GFP به سلول های اسپرم انتقال داده شد. به منظور بررسی انتقال DNA به اسپرم و همچنین زنده مانی اسپرم های ترانسفکت به ترتیب از رودامین و رنگ آمیزی آکریدین اورنج استفاده شد. نتایج نشان داد، در حدود 19 درصد از اسپرم های حاصل از ناحیه اپیدیدیم بیضه قادر به جذب DNA خارجی بودند و افزایش مدت زمان انکوباسیون کمپلکس DNA- لیپوفکتامین با اسپرم از 30 تا 120 دقیقه اثر معنی داری بر روی جذب DNA خارجی نداشت. همچنین نتایج نشان داد، انتقال ژن به اسپرم گاو تاثیر معنی داری بر روی زنده مانی و تعداد اسپرم های پیش رونده در مقایسه با اسپرم های طبیعی، 120 دقیقه پس از ترانسفکشن نداشت، اگرچه در 30 الی 60 دقیقه اول از ترانسفکشن اختلاف معنی داری در تحرک اسپرم های ترانسفکت مشاهده شد. به منظور بهینه سازی جذب DNA توسط اسپرم پیشنهاد می شود علاوه بر استفاده از ترکیباتی مانند EDTA به منظور حذف DNase، استفاده از سایر حامل ها مانند توربوفکت و FuGene 6 نیز بررسی گردد.کلید واژگان: اسپرم, انتقال ژن به واسطه اسپرم, ترانسفکشن, گاو, لیپوفکتامینIntroduction A simple and efficient method for producing multi-transgenic animals is required for medical and veterinary applications. The principal technique for the production of transgenic animals is pronuclear microinjection, which has a low efficiency for the generation of transgenic farm animals expressing a single transgene. Recently, nuclear transfer has been used to clone large animals, and could allow multiple genetic manipulations to be undertaken in vitro, prior to a single nuclear transfer, rather than complex and time consuming breeding programs. However, at present the frequency of success in cloning large animals is very low and is very expensive. The production of transgenic livestock by sperm mediated gene transfer (SMGT) has a number of advantages compared to other transgenic techniques such as nuclear transfer and microinjection. Both nuclear transfer and microinjection techniques are technically demanding and labor intensive. In contrast, SMGT requires no sophisticated equipment or technical expertise. Furthermore, bovine genetics are distributed through sperm in the dairy industry consequently making it easy to distribute genetically modified sperm. SMGT is based on the ability of sperm to bind to exogenous DNA molecules and transfer it to the oocyte during fertilization. The major benefits of the SMGT technique were found to be its high efficiency, low cost and ease of use compared to other methods. SMGT was first described in a small animal model, with high efficiency reported in the mouse. Recently the technique has been successfully adapted and optimized for use in large animals. Studies have shown that spermatozoa from numerous species, including bovine, can bind and take up foreign DNA and transfer it to the embryo. In bovine studies, the efficiency of SMGT can vary widely depending on both the transgene and the gene transfer method. Liposomes have been shown to be particularly effective in transferring DNA into bovine sperm. However, not all embryos derived from transfected sperm contain the transgene, suggesting that mechanisms exist, which impede SMGT. The aim of this study was to investigate the possibility of gene transfer to bull spermatozoa by using lipofection.
Materials and Methods Ram testes collected from Meysam abattoir slaughterhouse immediately after slaughter and were brought to the laboratory in an ice chest. In the laboratory, the testes were rinsed twice with normal saline and were then trimmed to remove the extra testicular tissue and washed properly with saline containing 0.1% streptomycin sulphate. Connective tissue covering the cauda epididymis was removed by careful dissection, with care to avoid rupturing blood vessels or the epididymal duct. For detection of transfected spermatozoa, they stained with Rodamine. In order to transfection of sperm, 2 μg of Rodamine labeld DNA and 0.5 μl of TurboFect were diluted in 25 μl of transfection medium separately, and incubated for 5 min at room temperature. Then, the diluted DNA was added to diluted TurboFect (total volume=50 μl) and incubated for 20 min at room temperature. 1×106 sperm were added to 50 μl of DNA- TurboFect complexes and mixed gently by rocking the plate back and forth. To evaluation of transfected spermatozoa motility, acridine orange staining was used. Each experiment was replicated at least three times, and for each replicate, at least 50 ES cell colonies were used. Data were analysed with a statistical software program (SPSS 16). Comparisons between two treatments and multiple numeric datasets were performed using t-test and one-way ANOVA followed by Duncan multiple-range test, respectively. Results are expressed as mean±SEM and statistical significance was accepted at P0.05). The comparison of transfected and normal spermatozoa reveal that, motility of transfected spermatozoa at 60 minutes after transfection was significantly lower than normal ones (pKeywords: Bovine, Lipofectamine, SMGT, Sperm, Transfiction -
زمینه مطالعهدر بالغین، سلول های بنیادی اسپرماتوگونی (SSCs) تنها سلول های بنیادی هستند که قادر به انتقال اطلاعات ژنتیکی به نسل بعد می باشند. با در نظر گرفتن این که یک SSC منفرد می تواند به تعداد زیادی از اسپرماتوزوآ تبدیل شود، دستکاری ژنتیکی این سلول ها یک تکنولوژی نوین با کاربردهای عملی در گونه های مختلف حیوانی را مهیا می سازد.هدفدر این مطالعه ارزیابی انتقال ژن (EGFP)رEnhanced Green Fluorescent Protein به کلونی های اسپرماتوگونی گاوی از طریق حامل لیپوزومی و بهترین روز انکوباسیون در جذب ژن توسط کلونی های اسپرماتوگونی بررسی شد.روش کارکارایی انتقال ژن خارجی EGFP به SSCs از طریق Lipofection در سه روز از شروع کشت کلونی های اسپرماتوگونی (روز4،6 و8) توسط میکروسکوپ فلورسنت ارزیابی شد .توسط رنگ آمیزی ایمنوسیتوفلورسنت علیه مارکرهای OCT4 و Vimentin، ماهیت SSCs و سلول های سرتولی تایید شد.نتایجنتایج نشان داد که کلونی های ترانسفکت شده از طریق lipofection در هر سه روز انجام ترانسفکشن در مقایسه با گروه های شاهد به طور معنی داری افزایش یافت (0.05>p). کلونی های ترانسفکت شده در مقایسه با گروه های بدون حامل ژن خارجی نیز بالاتر بود (معنی دار) نرخ آلوده سازی کلونی زمانی که ترانسفکشن در روز 4 کشت انجام شد بود بیشتر بود.
نتیجه گیری نهایی: نتایج بدست آمده از این مطالعه پیشنهاد می کند که لیپوفکتامین می تواند به منظور انتقال مستقیم DNA خارجی به کلونی اسپرماتوگونی به ویژه در روز 4 کشت به صورت ایمن به کار رود.کلید واژگان: ترانسفکشن, سلولهای بنیادی اسپرماتوگونی, lipofectamineBackgroundSpermatogonial Stem Cells (SSCs) are the only stem cells in adults that can transfer genetic information to future generations. Considering that a single SSC gives rise to a vast number of spermatozoa, genetic manipulation of these cells is a potential novel technology with practical application to various animal species.ObjectivesThe aim of this study was to evaluate Enhanced Green Fluorescent Protein (EGFP) gene transfection into bovine spermatogonial colonies via liposome carrier and assess the best incubation day in uptake exogenous gene by spermatogonial colonies.MethodsTransfection efficiency EGFP gene through lipofection was determined different in three days (day 4, 6 and 8) after the beginning of the culture by fluorescent microscope. Immunofluorescent staining against OCT4 and vimentin led to the confirmation of the nature of both SSCs and sertoli cells.ResultsResults showed that the transfected colonies through lipofection increased significantly (pConclusionsIt was concluded that lipofectamine can be used safely for direct loading of exogenous DNA to spermatogonila colony, particularly during the fourth day of culture.Keywords: lipofectamine, spermatogonial stem cells, transfection -
زمینه مطالعهانتقال ژن بواسطه اسپرم به عنوان یک روش ساده و ارزان برای تولید جانوران تراریخته مطرح شده است.هدفهدف از این تحقیق بررسی جذب پلاسمید حاوی ژن لیزوزیم انسانی توسط اسپرم انزالی گوسفند و اثر زمان انکوباسیون و حضور مایع منی در میزان و شدت جذب این پلاسمید و تحرک اسپرم ها بود.روش کاردر آزمایش اول از 3 قوچ و 2 بار از هر قوچ، به روش الکتریکی اسپرم تهیه شده و پس از شستشو و حذف مایع منی، 106 * 1 اسپرم با ng 100 پلاسمید pEGFP-IRES-hLys نشان دار شده با ماده فلورسنت رودامین برای 15، 30، 60 و 120 دقیقه انکوبه شدند. سپس با میکروسکوپ فلورسنت از نظر تعداد و شدت جذب پلاسمید و تحرک بررسی شدند. برای بررسی ورود DNA خارجی به اسپرم، نمونه های اسپرم بعد از 60 دقیقه انکوباسیون تحت تیمار با DNase قرار گرفتند. در آزمایش دوم اثر وجود مایع منی در جذب pEGFP-IRES-hLys، پس از 30 و 60 دقیقه انکوباسیون بررسی شد.نتایجتعداد اسپرم هایی که DNA خارجی را جذب کرده اند و شدت جذب با افزایش زمان انکوباسیون افزایش می یافت اما تنها تا 30 دقیقه این افزایش معنی دار بود (0/05>p) متوسط درصد جذب در 120 دقیقه 60/16 بود تحرک کل و پیش رونده اسپرم های انکوبه شده با پلاسمیدکاهش یافت اما هیچ اسپرم دارای جذب در ناحیه پشت آکروزوم متحرک نبود. پس از تیمار با DNase وجود بازتاب فلورسنت در ناحیه پشت آکروزوم نشان دهنده ورود پلاسمید به سلول بود. وجود مایع منی باعث کاهش میزان و شدت جذب پلاسمید و کاهش تحرک اسپرم ها شد.
نتیجه گیری نهایی: اسپرم انزالی گوسفند می تواند به میزان بالایی پلاسمید حاوی ژن لیزوزیم انسانی را به خود جذب کند. اما هیچ اسپرم ترانسفکت شده ای متحرک نبود. انکوباسیون با مقادیر کمتر از ng 100 پلاسمید و زمان های کمتر ممکن است بتواند اسپرم های متحرک حاوی پلاسمید به دست دهد.
کلید واژگان: لیزوزیم انسانی, گوسفند, انتقال ژن به اسپرمBackgroundAs we all know, sperm has the capacity to take up foreign DNA, therefore, sperm mediated gen transfer can be an inexpensive and simple method in animal transgenesis in various species. However, there is not sufficient evidence of DNA uptake by ovine spermatozoa.ObjectivesThe purpose of the present study was to examine the uptake of human lysozyme gene contained plasmid (pEGFP-IRES-hLys) by ovin spermatozoa.MethodsIn the first experiment, semen was prepared from three ram (each ram two times) by electrical method. After removal of seminal plasma, 1x106 spermatozoa were incubated with rhodamin-labled pEGFP-IRES-hLys in TCM199 for 15, 30, 60 and 120 minutes and then observed for motility, uptake percent and uptake intensity by florescent microscopy. Also after 60 minutes incubation sperms were treated by DNaseI to assay adsorption or uptake of pEGFP-IRES-hLys. In the second experiment, washed and unwashed sperms were incubated with rhodamin-labled pEGFP-IRES-hLys in TCM199 for 30 and 60 minutes to evaluate the effect of presence seminal plasma on sperm uptake and motility.ResultsThe findings showed that increasing incubation time increased number/percentage of spermatozoa carrying exogenous DNA and its intensity. But this different was significant only up to 30 minutes. We found that 60.16% of the cells were bound to DNA after 120 minutes incubation. Incubation with exogenous DNA induced a slightly decrease in sperm total and progressive motility. But no post acrosom uptaked sperm was motile. After treatment with DNaseI, strong florescent emission from post acrosom indicated absorption of pEGFP-IRES-hLys by spermatozoa. Presence of seminal plasma induced a slightly decrease in percent of DNA absorbed spermatozoa and absorption intensity, but did not inhibit completely.ConclusionsRam spermatozoa showed a high capacity to bind DNA quickly and reach a maximum after 30 min. However, no sperm with real uptake (post acrosomal) was motile. Incubation with lower DNA concentration and/or shorter time may be helpful.Keywords: human lysozyme, ram, SMGT
- در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو میشود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشتههای مختلف باشد.
- همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته میتوانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
- در صورتی که میخواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.