mahdi majlesi
-
هدف
در این مطالعه، تاثیر خستگی بر متغیرهای کینتیکی در هنگام فرود پس از اجرای اسپک توسط والیبالیست های حرفه ای مورد بررسی قرار گرفته است. خستگی می تواند تغییرات قابل توجهی در عملکرد ورزشی و افزایش ریسک آسیب دیدگی اندام های تحتانی ایجاد کند، به ویژه در حرکاتی که نیازمند دقت بالایی در فرود هستند.
روش هادر این مطالعه، 28 والیبالیست حرفه ای قبل و پس از اعمال خستگی تکلیف اسپک روی تور و فرود بر روی تخته نیرو را اجرا کردند. متغیرهای کینتیکی شامل نیروهای عکس العمل زمین و نرخ بارگذاری در هر دو مرحله مورد ارزیابی قرار گرفت. برای بررسی تاثیر خستگی بر متغیرهای پژوهش در تکلیف فرود پس از اسپک از آزمون تی وابسته استفاده شد. کلیه مراحل تجزیه وتحلیل آماری داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS و با سطح معناداری 0/05 > p انجام گرفته شده است.
یافته ها12نتایج نشان داد عامل خستگی باعث کاهش معنی دار نیروی عکس العمل عمودی در لحظه برخورد، حداکثر نیروی خلفی و نیروی داخلی-خارجی در لحظه برخورد در پای غالب شده بود و در سایر متغیرها خستگی تاثیر معنی داری نداشت.<p).
نتیجه گیریبا توجه به نتایج میزان نیروی عکس العمل زمین در پای غالب بعد از اعمال خستگی دارای اختلاف معنی داری با قبل از آن بود. با توجه به عدم تقارن مقدار نیروی عکس العمل زمین در دوپای غالب و غیر غالب ضروری است در برنامه های تمرینی به این امر توجه ویژه گردد.</p).
کلید واژگان: والیبال, کینتیک, اسپک, پای غالب و غیرغالبObjectiveThis study examines the impact of fatigue on kinetic variables during landing after performing a spike in professional volleyball players. Fatigue can significantly affect athletic performance and increase the risk of lower limb injuries, particularly in movements that require precise landings.
MethodsIn this study, 28 professional volleyball players performed a spike over the net and landed on a force plate before and after inducing fatigue. Kinetic variables, including ground reaction forces and loading rates, were evaluated at both stages. A paired t-test was used to examine the effect of fatigue on these variables during the landing task after the spike. All statistical analyses were conducted using SPSS software with a significance level set at P<0.05.
ResultsThe results showed that fatigue caused a significant reduction in the vertical ground reaction force at initial contact, the maximum posterior force, and the medio-lateral force at initial contact in the dominant leg. Fatigue did not have a significant effect on the other variables.
ConclusionThe results indicated that the ground reaction force in the dominant leg after inducing fatigue was significantly different from before. Given the asymmetry in ground reaction forces between the dominant and non-dominant legs, it is crucial to address this in training programs.
Keywords: Volleyball, Kinetics, Spike, Dominant, Non-Dominant Foot -
مقدمه
اختلال در الگوی راه رفتن بیماران پارکینسون منجر به افزایش خطر سقوط در این بیماران می شود. هدف پژوهش حاضر بررسی متغیرهای فضایی-زمانی گام برداری در شرایط عبور از مانع و محیط واقعیت مجازی در افراد مبتلا به پارکینسون و مقایسه آن با همتایان سالم بود.
روش کارتعداد 15 بیمار مبتلا به پارکینسون و 17 فرد سالم با قد، وزن و سن مشابه، به روش در دسترس در این مطالعه شرکت کردند. در این پژوهش چهار تکلیف راه رفتن عادی، عبور از مانع، محیط واقعیت مجازی و عبور از مانع در محیط واقعیت مجازی ارزیابی گردید. متغیرهای فضایی-زمانی گام برداری در دو بخش پارامترهای ثابت و زمان بندی نسبی با استفاده از سیستم تحلیل حرکتیVicon ثبت شد. برای تحلیل داده ها از آزمون تی تست مستقل و تحلیل واریانس ویژه داده های تکراری در محیط نرم افزار SPSS-25 و (0/05 > p) استفاده شد.
یافته هانتایج نشان داد متغیرهای زمان گام و قدم، زمان اتکای یک پا، زمان اتکا و نوسان در گروه پارکینسون نسبت به گروه کنترل به طور معنی داری بیشتر است؛ اما کادنس و سرعت گام برداری در گروه پارکینسون کمتر بود (0/05>p). راه رفتن در محیط واقعیت مجازی با و بدون وجود مانع موجب کاهش سرعت و افزایش متغیرهای زمان گام و قدم، زمان اتکا و نوسان گردیده بود؛ اما زمان بندی نسبی در پارامترهای گام برداری تغییری نکرده بود (0/05>p).
نتیجه گیریطبق نتایج محیط واقعیت مجازی بر زمان بندی نسبی گام برداری تاثیر معنی داری نداشت، درحالی که عبور از مانع موجب کاهش معنی دار متغیرهای زمان بندی نسبی گردیده بود. این نتایج نشان دهنده متفاوت بودن الگوی حرکتی در عبور از مانع و مشابه بودن الگوی گام برداری در محیط واقعیت مجازی نسبت به راه رفتن معمولی می باشد. برای تایید این نتایج مطالعات بیشتری مورد نیاز است.
کلید واژگان: پارکینسون, گام برداری, متغیرهای فضایی زمانی, عبور از مانعIntroductionDisruptions in the gait patterns of individuals with Parkinson's disease lead to an increased risk of falls in these patients. The aim of the present study is to investigate spatiotemporal gait variables during obstacle crossing in both real and virtual reality environments in individuals with Parkinson's disease and compare them with healthy counterparts.
MethodsIn this study, 15 Parkinson's disease and 17 healthy individuals with similar heights, weights, and ages participated through convenience sampling. In this study, four walking tasks were evaluated: normal walking, obstacle crossing, walking in a virtual reality environment, and obstacle crossing in a virtual reality environment. The spatiotemporal gait variables were recorded in terms of both invariant parameters and relative timing using the Vicon motion analysis system. The data were analyzed using independent t-tests, and repeated measures ANOVA, in the SPSS-25 software (p < 0.05).
ResultsThe results showed that variables such as step and stride time, single support time, stance and sway time were significantly higher in the Parkinson's group compared to the control group, while cadence and gait speed were lower in the Parkinson's group (p < 0.05). Walking in the virtual reality environment, with or without obstacles, led to decreased speed and increased step and stride time, single support time, and sway. However, relative timing in gait parameters did not change significantly (p < 0.05).
ConclusionAccording to the results, the virtual reality environment did not have a significant impact on the relative timing of gait parameters. However, when it came to obstacle crossing, there was a noticeable reduction in relative timing variables. These findings suggest that there are distinct movement patterns involved in obstacle crossing, while the gait patterns in the virtual reality environment closely resemble those of normal walking. To validate these results, further studies are required.
Keywords: Parkinson's Disease, Gait, Spatiotemporal Variables, Obstacle Crossing -
هدف
عبور از موانع و محیط های پیچیده یک تکلیف چالش برانگیز در زندگی روزمره است و به عنوان بیشترین علت سقوط در افراد مبتلا به پارکینسون (PD) شناخته شده است. هدف این پژوهش ارزیابی تغییرپذیری در متغیرهای فضایی-زمانی گام برداری بیماران مبتلا به پارکینسون در هنگام عبور از مانع می باشد.
روش هااین مطالعه از نوع توصیفی بود که 15 مرد با بیماری پارکینسون و 17 مرد همتا و سالم به روش در دسترس در این مطالعه شرکت داشتند. پارامترهای فضایی-زمانی گام برداری در وضعیت عادی و عبور از مانع با استفاده از یک سیستم تحلیل حرکتی با چهار دوربین (Vicon (Oxford Metrics, Oxford, UK ارزیابی شدند. نتایج با استفاده از آزمون آماری آنالیز واریانس سه طرفه، و با نرم افزار SPSS با سطح آماری 0/05>p تحلیل گردید.
یافته هانتایج نشان دادند کادنس و سرعت راه رفتن کمتر و زمان نوسان، زمان اتکا، زمان گام، زمان قدم، زمان اتکای تک پا و زمان اتکای دوپا بیشتر از ویژگی های گام برداری در گروه PD نسبت به گروه کنترل بود (0/05>p). اختلاف بین دو گروه در ضریب تغییرپذیری متغیرهای زمان اتکای دو پا، زمان اتکای یک پا، زمان قدم، طول قدم و درصد تماس پای مخالف با زمین معنی دار بود. عبور از مانع نیز موجب افزایش زمان قدم، زمان گام، طول قدم و طول گام نسبت به وضعیت راه رفتن معمولی و افزایش تغییرپذیری در زمان نوسان، زمان اتکای تک پا، زمان گام و زمان قدم گردیده بود.<p).
نتیجه گیریعبور از مانع در افراد PD موجب کاهش سرعت راه رفتن و افزایش زمان اتکای دوپا گردید که از مهم ترین ویژگی های مرتبط با ریسک سقوط هستند. همچنین تغییرپذیری بیشتر حین گام برداری عادی و یا عبور از مانع همراه با کاهش عملکردهای شناختی در گروه PD نشانه افزایش ریسک سقوط در فعالیت های دارای چالش می باشد.</p).
کلید واژگان: گام برداری, عبور از مانع, پارکینسون, تغییرپذیریObjectiveIObstacle crossing and navigating through complex environments is a challenging task in daily life and has been identified as a major cause of falls in individuals with Parkinson's disease (PD). The aim of this study is to assess the variability in spatio-temporal variables of gait in patients with Parkinson's disease when crossing obstacles.
MethodsThis descriptive study included 15 men with Parkinson's disease and 17 age-matched healthy men who participated in this study through convenience sampling. Spatio-temporal parameters of gait during normal walking and obstacle crossing were evaluated using a motion analysis system with four cameras (Vicon, Oxford Metrics, Oxford, UK). The results were analyzed using three-way analysis of variance (ANOVA) and SPSS software with a significance level of p < 0.05.
ResultsThe results showed that cadence and walking speed were lower and swing time, stance time, stride time, step time, single support time, and double support time were higher in the PD group compared to the control group (p < 0.05). The difference between the two groups was significant in the variability coefficient of variables such as double support time, single support time, stride time, step length, and percentage of opposite foot contact with the ground. Crossing obstacles also resulted in increased stride time, stance time, step length, and stride length compared to normal walking, and increased variability in swing time, single support time, stride time, and step time.
ConclusionCrossing obstacles in individuals with PD resulted in reduced walking speed and increased double support time, which are among the most important risk factors for falls. Additionally, greater variability during normal walking or obstacle crossing, accompanied by decreased cognitive functions in the PD group, indicates an increased risk of falls during challenging activities.
Keywords: Gait, Obstacle crossing, Parkinson's disease, Variabilityjump -
Introduction
Studying the developmental process, it may be possible to examine the role of sensory and cognitive systems involved in postural control. The aim of this study was to evaluate static postural control in both linear and nonlinear methods in children aged 7 to 12 years and compare them with young-adult.
Materials and MethodsThe center of pressure (COP) in eight postural task was assessed in 420 girls and boys 7 to 12 years old and 20 young adults. The linear method included sway, deviation, the amplitude of CoP and velocity. To characterize the nonlinear evaluation, sample entropy (SampEn) was measured.
ResultsThe results showed that 7 and 8-year-old have the most sway, amplitude, speed of CoP and deviations than others (p< 0.05) and adults had the lowest amount. But the SampEn, decreases significantly with age (p< 0.01). The base of support was greater effect on linear and nonlinear than that other conditions, especially in children (p< 0.001). The closed-eyes condition, were not aligned in linear and non-linear evaluation (p< 0.001).
ConclusionThe differences between age groups were significant in the challenging situation than that stable condition, due to changes in postural control strategies. Task demands did not have a significant effect on balance variability in adults, but it did affect children and linear variables.
Keywords: Postural control, Linear, nonlinear analysis, Sample entropy, Center of pressure -
The study focuses on the design and manufacture of an Eccentric Smith Machine, incorporating specialized mechanical components for enhanced athletic benefits, minimizing injuries, and promoting hypertrophy. The Eccentric Smith Machine comprises three main parts: A stable Smith machine adapted for electrical motor shocks, an electrical component with a panel and motor, and a transmission system using four pulleys and two cables. The mechanical design facilitates acute and smooth bar movement, ensuring safety and ease of use for athletes of varying heights and strengths. The Eccentric Smith Machine demonstrates resilience to electrical motor power, simplicity in usage, and safety advantages. Its adaptability makes it accessible to athletes with diverse physical characteristics, providing a tool for effective and safe resistance training. The designed device has the potential to enhance physical fitness, particularly muscle hypertrophy. It stands as a viable option for athletes, offering a reduced risk of injuries during workouts. The Eccentric Smith Machine presents itself as an alternative for those recovering from minor injuries, contributing to overall workout safety.
Keywords: Sport Equipment, Eccentric, Smith Machine, Manufacture -
The aim of this research was to investigate the effect of acute fatigue on the plantar pressure distribution in professional young male volleyball players. A total of 38 young male volleyball players (aged 16-20 years) volunteered for this study and were randomly divided into two groups: the experimental group (n=20) who performed the functional fatigue protocol, and the control group (n=18) who did not perform the fatigue protocol. The fatigue protocol in this study was of a functional and volleyball-specific nature, consisting of six repetitive cycles of movements until fatigue was reached. Plantar pressure distribution was measured using a foot scanner before and after the application of functional fatigue during walking task. One-way ANOVA was used to investigate between-group differences, and repeated measures ANOVA was used to examine the fatigue effect within each group. The data were analyzed using SPSS software (version 21) at a significance level of p ≤ 0.05. The results showed that after fatigue, between-group differences of plantar pressure distribution increased in both feet. Significant differences between the two groups were observed in the force values of the left small toe, first, second, and third metatarsals, midfoot, and heel medial of the right foot (p < 0.05). The results indicated that fatigue leads to an increase in maximum distributed force. These factors can potentially increase the risk of injury in individuals.
Keywords: Plantar pressure, Fatigue, Footscan, Walking, Volleyball -
سابقه و هدف
مطالعات گذشته ضعف تعادلی و تغییر در الگوی گام برداری کودکان ناشنوا به دلیل اختلال در سیستم دهلیزی را روشن کرده اند. هدف این مطالعه بررسی تعادل ایستا و گام برداری در کودکان ناشنوای حسی عصبی با دو روش ارزیابی خطی و غیرخطی کنترل وضعیت بود.
مواد و روش هااین مطالعه توصیفی بود و در آن، 20 پسر شنوا (سن: 1/46± 10/80) و 20 پسر با اختلال ناشنوایی بیشتر از 75 دسی بل (سن: 1/98± 11/30) شرکت کردند. تعادل ایستا با آزمون ایستادن تندم و جفت پا روی سطح ناپایدار با استفاده از تخته ی نیرو ارزیابی شد. همچنین، متغیرهای کینتیکی و کینماتیکی گام برداری بررسی شدند. از روش تی تست مستقل و وابسته برای بررسی اختلاف بین گروهی و درون گروهی و نرم افزار SPSS با 0/05>P استفاده شد.
یافته هانتایج در تعادل ایستا نشان دهنده ی اختلاف معنی دار بین گروهی در متغیرهای خطی بود. مقدار نوسانات، مسیر، مساحت و سرعت حرکات مرکز فشار در افراد ناشنوا به طور معنی داری بیشتر از گروه کنترل بود (0/05>P)؛ اما آنتروپی (ارزیابی غیرخطی) فقط در آزمون تندم در جهت میانی جانبی معنی دار بود و در سایر موارد، اختلاف معنی داری یافت نشد (0/05<P). کمتربودن سرعت گام برداری و افزایش مولفه ی میانی جانبی نیروی عکس العمل زمین در گروه ناشنوا مشاهده شد (0/05>P).
نتیجه گیریبا توجه به نتایج تحقیق، متغیرهای خطی ارزیابی شده در ناشنوایی و اختلال سیستم دهلیزی حساسیت بیشتری نسبت به متغیر غیرخطی آنتروپی نمونه داشتند. آنتروپی نشانه ی تغییرپذیری و بی نظمی در عملکرد فرد است؛ بنابراین ممکن است افراد ناشنوا به علت بیشتربودن بی نظمی در جهت میانی جانبی احتمال بیشتری برای آسیب پذیری در این جهت داشته باشند.
کلید واژگان: ناشنوایی, حسی-عصبی, آنتروپی, تغییرپذیری, کنترل قامتBackground and ObjectivesBalance weakness and changes in the walking pattern of deaf children due to vestibular disorders have been clarified by past studies. This study aimed to investigate static balance and walking in sensorineural deaf children with two methods of linear and non-linear assessment of posture control.
Materials and MethodsThis descriptive study was conducted on 20 hearing and healthy boys (10.80±1.46 years old) and 20 boys with deafness greater than 75 dB (11.30±1.89 years old). Static balance was evaluated during tandem stance and with feet together on an unstable surface using a force plate. Kinetic and kinematic variables of gait were also investigated. The independent and dependent t-tests were used to assess the inter-group and between-group differences in SPSS21 software with p < 0.05.
ResultsThe results of static balance showed a significant difference between groups in linear variables. The amount of sway, path, area, and speed of the center of pressure movement in the deaf was significantly higher than that in the control group (P<0.05). However, entropy (non-linear evaluation) was only significant in the medial-lateral direction of tandem test (P<0.05). Lower gait speed and an increase in the medial-lateral component of the ground reaction force were observed in the deaf (P<0.05).
ConclusionAccording to the results, the evaluated linear variables were more sensitive to deafness and vestibular system disorder than the nonlinear variable. Entropy is a sign of variability and irregularity in a person's performance; therefore, deaf people may be more likely to be vulnerable in the medial-lateral direction due to more irregularity in this direction.
Keywords: Hearing loss, Sensorineural, Entropy, Variability, Postural control -
مقدمه
فشارهای غیرطبیعی در طول فعالیت های روزانه، از جمله راه رفتن، به عنوان یک عامل خطر در انحطاط مفصل زانو در افراد قطع عضو از ناحیه زانو شناخته شده است. هدف این پژوهش تحلیل نیروی عکس العمل زمین (GRF) و آنتروپی نمونه در افراد قطع عضو زیر زانو بود.
روش کاراین مطالعه از نوع توصیفی-مقطعی بود و در آن 20 فرد قطع عضو زیر زانو از پای راست (گروه TT) و 20 فرد بدون قطع عضو (گروه کنترل) شرکت داشتند. برای ارزیابی نیروی عکس العمل زمین حین گام برداری از سیستم تحلیل حرکتی VICON استفاده شد. از دو روش خطی و غیرخطی برای تحلیل داده های GRF استفاده گردید. آنتروپی نمونه به عنوان روش تحلیل غیرخطی انتخاب شد. برای مقایسه بین گروهی در مولفه های GFR از آزمون آماری ANOVA و برای بررسی اختلاف بین پاها در گروه TT از آزمون T-test وابسته استفاده گردید. تمامی مراحل آماری توسط نرم افزار SPSS با 0/05>p انجام گردید.
یافته هامقدار نیروی GRF در گروه کنترل به طور معنی داری در مولفه های عمودی (اوج اول و سوم) و قدامی-خلفی بیشتر و در اوج دوم مولفه عمودی کمتر از گروه TT بود (0/05>p). همچنین مقدار آنتروپی در تمام مولفه های GRF و در هر دو پای گروه TT به طور معنی داری کمتر از گروه کنترل بود (0/05>p).
نتیجه گیریمطابق نتایج، مقدار نیروی وارده بر مفاصل گروه TT توزیع متقارنی بین دو پا ندارند، بنابراین احتمال ایجاد استیوآرتریت در مفصل پای سالم، بیشتر خواهند بود. کاهش مقدار آنتروپی نشانه عدم وجود افت و خیز طبیعی در GRF می باشد، که نشان دهنده انطباق و هماهنگی کمتر مفاصل پایین تنه در حین گام برداری است.
کلید واژگان: انتروپی نمونه, متغیرهای خطی و غیرخطی, قطع عضو زیر زانوIntroductionAbnormal pressure during daily activities, including walking, is known as a risk factor in knee joint degeneration in knee amputees. The aim of this research was to analyze ground reaction force (GRF) and sample entropy in below-the-knee amputees.
MethodsThis study was a descriptive-cross-sectional type, and 20 people with below-knee amputations of the right leg (TT group) and 20 people without amputations (control group) participated. VICON motion analysis system was used to evaluate the ground reaction force during walking. Two linear and non-linear methods were used to analyze GRF data. Sample entropy was chosen as a nonlinear analysis method. ANOVA statistical test was used for inter-group comparison of GFR components and dependent t-test was used to check the difference between legs in TT group. All statistical steps were performed by SPSS software with p<0.05.
ResultThe amount of GRF force in the control group was significantly higher in the vertical (first and third peak) and anterior-posterior components and lower in the second peak of the vertical component than in the TT group (p<0.05). Also, the entropy value in all GRF components and in both legs of the TT group was significantly lower than the control group (p<0.05).
ConclusionAccording to the results, the amount of force exerted on the joints of the TT group is not symmetrically distributed between the two legs, so the probability of developing osteoarthritis in the healthy leg joint will be higher. The reduction of the entropy value is a sign of the absence of natural fluctuations in the GRF, which indicates less adaptation and coordination of the lower body joints during walking.
Keywords: Sample entropy, Linear, non-linear variables, Below-knee amputees -
This study aimed to investigate the effect of acute functional fatigue on plantar pressure distribution and center of pressure (CoP) in young professional male volleyball players. 38 young volleyball players voluntarily participated in this study and were randomly divided into two experimental and control groups. A plantar pressure scanner measured plantar pressure distribution and CoP during standing and walking. The dependent samples t-test was used to investigate inter-group differences, and the covariance test was used to compare between groups. The data were analyzed by SPSS software (version 21) at a significance level of p≥0.05. The results showed that fatigue had a significant effect on the percentage of plantar pressure distribution in the fore-foot of both feet and the left rear-foot in both control and training groups (p<0.05). Also, the CoP path length and the ellipse area of the CoP after fatigue showed a significant change in the experimental group (p<0.05). The results showed that fatigue increases the contact surface and impulse of the forefoot and the CoP movements. These factors can increase the probability of injury in participants.
Keywords: Acute functional fatigue, Plantar pressure distribution, Center of pressure, Volleyball -
مقدمه
در سال های اخیر تاثیر تمرینات شناختی بر بهبود پارامترهای گام برداری توسط برخی محققین مورد بررسی قرار گرفته است، اما اثرات این تمرینات بر هماهنگی بین مفاصل پایین تنه کمتر مورد توجه بوده است. لذا هدف از این مطالعه بررسی تاثیر تمرین تکلیف دوگانه حرکتی-شناختی بر هماهنگی درون مفصلی حین گام برداری در سالمندان دارای ضعف تعادلی می باشد.
روش کارتعداد 30 سالمند با میانگین سنی 8/73 سال در این مطالعه شرکت کردند. نمره آزمون تعادل عملکردی سالمندان (برگ) در این افراد از 52 پایین تر، و نمره آزمون خلاصه معاینه روانی نیز MMSE از 23 بالاتر بود. این افراد به صورت هدفمند به دو گروه تقسیم شدند، گروه تجربی پس از پیش آزمون در 24 جلسه تمرینی شرکت کردند و گروه کنترل به فعالیت های روزمره معمولی اشتغال داشتند. برای بررسی هماهنگی درون مفصلی شرکت کنندگان می بایست در یک مسیر 12 متری راه می رفتند و هماهنگی بین مفاصل آنها در سطح ساجیتال و در چهار مرحله گام برداری توسط تکنیک برنامه نویسی بردار ثبت گردید. اطلاعات بدست آمده توسط آزمون آماری آنالیز واریانس ویژه داده های تکراری و آنالیز واریانس یک طرفه در سطح معنی داری 05/0>p مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته هایافته های این پژوهش نشان دادند، بعد از تمرین مقدار زاویه کاپلینگ در اکثر مراحل گام برداری کاهش یافته است. بیشترین تاثیر تمرین دوگانه در گروه تجربی در مراحل بارگذاری و بلند شدن پنجه از زمین می باشد (05/0>p). برخی ویژگی های زمانی گام برداری مانند سرعت راه رفتن نیز با تمرین تکلیف دوگانه بهبود معنی داری یافته بود (05/0>p).
نتیجه گیریبا توجه به نتایج می توان بیان کرد تمرین تکلیف دوگانه شناختی-حرکتی موجب بهبود ویژگی های هماهنگی در بین مفاصل پایین تنه گردیده بود. این تغییر در هماهنگی همراه با بهبود برخی پارامترهای زمانی نشانه افزایش تعادل و کنترل قامت بهتر در سالمندان دارای ضعف تعادلی بود.
کلید واژگان: هماهنگی بین مفصلی, گام برداری, تمرین تکلیف دوگانه حرکتی-شناختی, زاویه کاپلینگIntroductionIn recent years, the effect of cognitive exercises on improving gait parameters has been studied, but the effects of these exercises on coordination inter-joint of the lower limbs have received less attention. Therefore, the aim of this study was to investigate the effect of dual task motor-cognitive training on inter-join coordination during walking in elderly with balance impairment.
Methods30 elderlies with the mean age of 73.8 participated in this study. The elderly's functional balance score (Berg) was lower than 52, and the Mini Mental Status Exam (MMSE) was higher than 23. These individuals were purposefully divided into two groups, the experimental group participated in 24 training sessions after the pre-test and the control group engaged in normal daily activities. To assess the inter-join coordination, the participants had to walk a 12-meter path and the coordination was recorded at the sagittal level in four gait cycle by vector coding. The data were analyzed by repeated measures and one-way ANOVA at the significance level of p < 0.05.
ResultsThe findings of this study showed that after training, the amount of coupling angle has decreased in most gait cycles. The greatest effect of dual training in the experimental group is in the loading response and push off (p <0.05). Some temporal characteristics of gait, such as walking speed, were also significantly improved by dual task training (p <0.05).
ConclusionAccording to the results, it can be concluded that the dual task training had improved the coordination characteristics between the lower limbs joints. This change in coordination with the improvement of some temporal parameters was a sign of increased balance and better posture control in the elderly with balance impairment.
Keywords: Inter-join coordination, Gait, Dual motor-cognitive task training, Coupling angle -
بررسی عملکرد شناختی و حرکتی در سالمندان می تواند موجب شناخت ریسک فاکتورهای مرتبط با افتادن گردد. هدف از انجام این پژوهش مقایسه و بررسی رابطه بین عملکرد شناختی و حرکتی در سالمندان با و بدون تجربه افتادن بود. 60 سالمند با و بدون تجربه افتادن به صورت داوطلبانه در این مطالعه شرکت کردند. آزمون خلاصه معاینه روانی (MMSE)، آزمون ظرفیت حافظه کاری، زمان واکنش، آزمون بازداری پاسخ، تست برگ (Berg)، آزمون تعادل تاندم، 6 دقیقه پیاده روی و اعتماد تعادل در گروه ها مورد ارزیابی قرار گرفت. برای مقایسه داده های در دو گروه، از آزمون تی تست و برای بررسی رابطه بین متغیرها و پیش بینی سقوط از ضریب همبستگی پیرسن و رگرسیون چند متغیری استفاده شد. سطح معنی داری (05/0>p) در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد سالمندان دارای تجربه افتادن در آزمون های تعادلی و شناختی عملکرد ضعیف-تری نسبت به سالمندان بدون تجربه افتادن داشتند. نتایج همبستگی و رگرسیون نشان دادند، تست برگ، تعادل تاندم، بازداری و MMSE بیشترین ارتباط را با سقوط دارند. با توجه به این نتایج، افتادن در سالمندان با ضعف در عملکرد تعادلی و همچنین زوال شناختی همراه است. سن، یکی از فاکتورهای پیش بینی کننده افتادن می باشد و تقریبا بیش از 25 درصد از عملکرد حرکتی در ارتباط با ظرفیت های شناختی می باشد.
کلید واژگان: سالمندان, افتادن, عملکرد شناختی, تعادلThe evaluation of cognitive and motor performance can lead to a recognition of the risk factors associated with falling. The aim of this study was to compare cognitive and motor functions in elderly with and without experience of falling. In so doing, 60 elderly with and without falling experience voluntarily participated in this study. Mini Mental examination Test, working memory capacity test, reaction time, inhibition test, Berg balance test, tandem balance test, 6-minute walking test and balance confidence test were all administered to the groups. To analyze the data thus obtained, and to examine the relationship between the variables for estimated fall, independent samples t-test and regression analysis were run. The significance level was considered as p<0.05. The results showed that elderly people with fall experience had a weaker cognitive and balance-maintenance performance than those without such experience (p<0.05). The results of correlation and regression analyses indicated that Berg balance test, tandem, inhibition and MMSE had the strongest relationship with falling. Based on these results, it can be claimed that fall in elderly is associated with poor balance as well as cognitive decline. Age is one of the predictors of falling, and about 25% of motor activities are related to cognitive capacities.
Keywords: Elderly, Falling, Cognitive function, Balance -
در مطالعات قبلی، تاثیر کفی کفش با گوه خارجی بر متغیرهای راه رفتن در افراد مبتلا به استیوآرتریت داخلی زانو بررسی شده است. با این حال، هیچ مطالعه ای به بررسی اثر شیب کفی کفش نپرداخته است. این مطالعه به منظور بررسی تاثیر افزایش زاویه کفی کفش با گوه خارجی بر پارامترهای فضایی-زمانی راه رفتن در بیماران مبتلا به استیوآرتریت داخلی زانو انجام شد. ده فرد مبتلا به استیوآرتریت داخلی زانو و 10 فرد سالم با سن، قد و جرم مشابه انتخاب شدند. پارامترهای فضایی- زمانی راه رفتن افراد در چهار شرایط راه رفتن (راه رفتن با پای برهنه، راه رفتن در حالی که کفشهایی با کفی های 0 درجه، 5 درجه، 11 درجه میپوشید) محاسبه شد. از آزمون آنووا ویژه داده های تکراری و آزمون t وابسته برای مقایسه درون گروهی و از MANOVA برای مقایسه بین گروهی استفاده شد. عامل کفی تاثیر معنیداری بر سرعت راه رفتن داشت (000/0 = p). سرعت راه رفتن در پوشیدن کفشهای با کفی 0 و 5 درجه به طور قابل توجهی بالاتر از شرایط دیگر بود. تجزیه و تحلیل درون گروهی نشان داد که سرعت راه رفتن، زمان حمایت دوگانه، درصد لحظه جدا شدن پا و طول گام و قدم در راه رفتن با پای برهنه به طور قابل توجهی کمتر از راه رفتن هنگام استفاده از کفی در هر دو گروه بود. سرعت راه رفتن، طول گام و طول قدم در شرایط پابرهنه تفاوت معنی داری را بین دو گروه نشان داد (05/0 >p). این یافته ها حاکی از آن است که استفاده از کفی در اندام آسیبدیده و غیر آسیبدیده اثر مشابهی داشته است. برای افزایش کارایی راه رفتن، با توجه به نتایج، توصیه میشود از کفی های با لبه خارجی در افراد با استیوآرتریت داخلی زانو استفاده شود.
کلید واژگان: زانو, استئوآرتریت, کفی, راه رفتن, متغیرهای فضایی زمانیIn previous studies, the effect of lateral wedge insole on gait variables in people with medial knee osteoarthritis has been studied. However, No study was found to examine the effect of insole slope. This study was sought to assess the effect of increasing the angle of lateral wedge insole on spatiotemporal gait parameters in patients with medial knee osteoarthritis.Ten individuals with medial knee osteoarthritis and 10 healthy subjects with similar age, height and mass were selected. The spatiotemporal gait parameters of subjects were calculated in four walking conditions (walking barefoot, walking while wearing shoes with 0°, 5°, 11° insoles). Repeated measures and t-test was used in case of intragroup comparison and MANOVA in case of intergroup comparison. The main effect of insole had a significant effect on walking speed (p = 0.000). Walking speed in wearing shoes with 0° and 5° insoles were significantly higher than other condition. The intragroup analysis showed that walking speed, Double Support time, percent of foot off, and stride and step length in walking barefoot were significantly less than walking while using insoles in both groups. The speed of walking, stride and step length in barefoot conditions showed a significant difference between the two groups (p < 0.05). These findings imply that the use of insole was a similar effect in affected and non- affected limb. To increase the efficiency of gait, according to the results, recommended using laterally wedged insoles in people with medial knee OA.
Keywords: Knee, Osteoarthritis, Insoles, Gait, Spatiotemporal parameters -
هدف
گام برداری روی پله یک تکلیف حرکتی ضروری در زندگی روزانه است که در آن افراد در معرض نیروهای ضربه ای مکرر هستند. هدف این پژوهش ارزیابی شدت فعالیت عضلات اندام تحتانی مردان جوان سالم با استفاده از EMG حین بالا رفتن و پایین آمدن از پله با کفش های متفاوت و حمل بار بود.
روش ها9 مرد با دامنه سنی 26/3±94/25 سال و میانگین قد 174±7.4 سانتی متر و وزن 25/95±8/70 انتخاب شدند. چهار پله طراحی شد و فعالیت الکترومیوگرافی عضلات اندام تحتانی (دو عضله در ناحیه خلف ساق پا و سه عضله از گروه عضلات چهار سر ران) سمت راست بدن با استفاده از دستگاه EMG 16 کاناله 300 MA حین بالا رفتن و پایین آمدن از پله اندازه گیری شد. این آزمون ها در دو حالت با و بدون حمل بار انجام شد. اندازه بار به میزان 15درصد وزن بدن بود که درون جعبه ای به شکل مکعب مستطیل قرار داده شد. سه حالت پوشش پا شامل بدون کفش، با کفش ورزشی و کفش رسمی در نظر گرفته شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون Repeated measure در سطح معنی داری 05/0>P استفاده شد.
یافته هایافته ها نشان داد که عامل بار، اثر معنی داری در شدت فعالیت عضلات دارد. شدت فعالیت عضلات در بالا رفتن از پله بیشتر از پایین آمدن است. در پایین آمدن از پله شدت فعالیت عضله پهن داخلی از عضله پهن خارجی و راست قدامی بیشتر است که باعث کشش بیشتر کشکک به سمت داخل شده و در درازمدت ساییدگی غضروف داخلی مفصل کشککی رانی را به همراه دارد.
نتیجه گیرینتایج نشان می دهد بالا رفتن از پله فشار بیشتری روی مفاصل مچ پا و زانو وارد می کند. هنگام حمل بار روی پله استفاده از کفش مناسب تا حدود زیادی می تواند از شدت فعالیت عضله کاسته و خستگی را به تعویق بیندازد. بنابراین توصیه می شود افراد مبتلا به ساییدگی غضروف کشککی رانی داخلی تا جای ممکن، از پله استفاده نکنند.
کلید واژگان: حمل بار, کفش, بالا و پایین آمدن از پله, فعالیت عضلانیObjectiveStair ascent and descent is an essential movement task in daily life in which individuals are subjected to repetitive impact forces. The purpose of this study was to evaluate the intensity of Electromyographic (EMG) activity in lower extremity muscles of healthy young men during stair ascent and descent task wearing different type of shoes and carrying loads.
MethodsNine men with a mean age of 25.94±3.26 years, mean height of 174±7.4 cm, and mean weight of 70.95±8.25 kg were selected. Four stairs were fabricated and the electromyographic activity of their lower extremity muscles (two muscles in the posterior leg and three quadriceps muscles) in the right side of the body was measured using the 16-channel EMG system MA300 during the task. These tests were conducted in two conditions of with and without load carrying. The load was a cube-shaped box weighing 15% of the body weight. Three cases of footwear were set: barefoot, athletic shoes, and formal shoes. Repeated measure ANOVA was used for data analysis at the significant level of P<0.05.
ResultsThe load factor had a significant effect on the intensity of muscle activity. The intensity of muscle activity during ascending stairs was higher than that during descending. In stair descent task, the EMG activity of the vastus medialis muscle was greater than that of the vastus lateralis and rectus femoris muscles, which causes the patella to be pulled inward more leading to patellofemoral articular cartilage wear in the long term.
ConclusionStair ascent puts more pressure on the ankle and knee joints. When carrying the load up stairs, the use of proper shoes can greatly reduce the intensity of muscle activity and delay fatigue. It is, therefore, recommended that people with patellofemoral articular cartilage wear should not use the stairs, if possible.
Keywords: Load carrying, Shoes, Stair Ascent, Descent, Muscle activity -
Stair ascent and descent is a challenging task for people with sight loss. Identifying the effects of lack of visual input in people with sight loss while stair ascent and descent can be effective in planning rehabilitation program and improving locomotion pattern. The purpose of the present study is to evaluate the spatiotemporal variables in stair ascent and descent in people with sight loss and comparing them with people with full-sight. In this study, the spatiotemporal variables of stair ascent and descent in people with sight loss were measured using 3D motion analysis device Vicon with frequency of 100HZ. For within group analysis, repeated measure test and for that of between groups, independent sample t-test were used with level of significance of p<0.05. The spatial‐temporal gait parameters during stair ascent and descent were collected. The results showed that the people with sight loss had less speed, cadence and stride length comparing with people with full-sight (p<0.05). Moreover, stride and step time, single and double support time and stance time were significantly more in people with sight loss comparing with the people with full-sight (p<0.05). There was a significant difference in variables such as cadence and stance time between stair ascent and descent (p<0.05) and in both groups the mentioned difference was the same (p>0.05). Decreased speed and cadence and increased stance time represent motion deficiency in people with sight loss. Regarding the mentioned results, people with sight loss have cautious stair locomotion pattern and spatiotemporal variables in closed eye state in people with full-sight had weaker patterns comparing with people with loss sight.
Keywords: Sight loss, Spatiotemporal variables, Stair ascent, descent, Open, closed eyes -
مقدمه و اهداف
سه نوع الگوی برخوردی پا وجود دارد که دونده ها از این الگوها استفاده می کنند که شامل الگوی پاشنه-پنجه، قسمت میانی پا-پاشنه و پنجه-پاشنه می باشد. هدف پژوهش حاضر بررسی اثرات دویدن با الگوهای مختلف بر مقادیر نرخ بارگذاری، ایمپالس و گشتاور آزاد در سه بعد طی فاز اتکای دویدن می باشد.
مواد و روش هادر مطالعه کار آزمایی و نیمه تجربی حاضر، 13 مرد سالم (سن: 8/2±6/26 سال، وزن بدن: 2/7±4/78 کیلوگرم) داوطلب شدند. داده های نیروی عکس العمل زمین به وسیله یک صفحه نیروی کیستلر (نرخ نمونه برداری: 1000 هرتز) اندازه گیری شد. از آزمون آنالیز واریانس دوسویه جهت تحلیل آماری در سطح معنا داری 05/0 α=استفاده شد.
یافته هایافته های پژوهش حاضر نشان داد که میزان نیروی عکس العمل عمودی زمین طی فاز میانه اتکا دویدن پاشنه-پنجه بدون کفش نسبت به همین الگو در دویدن با کفش بیشتر بود. نیروی خارجی در فاز تماس پاشنه در دویدن پنجه-پاشنه نسبت به دویدن با الگوی پاشنه-پنجه کاهش معنا داری را نشان داد. نرخ بارگذاری عمودی طی دویدن با کفش نسبت به بدون کفش در الگوی پاشنه-پنجه بزرگتر بود.
نتیجه گیریبا توجه به نتایح حاضر می توان بیان نمود که الگوی دویدن پنجه-پاشنه میزان مولفه ی خارجی و بنابراین میزان پرونیشن پا نسبت به الگوی پاشنه-پنجه کاهش پیدا نموده که می تواند سبب کاهش ریسک آسیب گردد.
کلید واژگان: الگوی برخوردی, الگوی پاشنه-پنجه, الگوی میدفوت, الگوی پنجه-پاشنه, نیروی عکس العمل زمینBackground and AimsThere are three types of footstrike patterns that runners use including rearfoot strike, mid- or forefoot strike. The aim of the present study was to investigate the effects of running with different patterns on loading rate, impulse, and free moment values in three dimensions during stance phase.
Materials and MethodsA total of 13 healthy men (age: 26.6±2.8 years; weight: 78.4±7.2 kg) were included in the present trial and semi-experimental study. Ground reaction force data was recorded using a Kistler force platform (sampling rate: 1000 Hz). Two-way ANOVA with a significance level of ɑ=0.05 was used for statistical analysis.
ResultsThe results of the current study showed that the vertical ground reaction force during the mid-stance phase of the rearfoot strike without shoe was more than that of the rearfoot strike with shoe. External force in the heel contact phase showed a significant decrease while running forefoot strike versus running with a rearfoot strike pattern. The vertical loading rate was higher when running with shoes compared to without shoe in the rearfoot strike pattern.
ConclusionAccording to the results, it can be concluded that the rearfoot strike pattern has reduced the amount of external component and thus the amount of foot pronation relative to the forefoot strike pattern, which can reduce the risk of injury.
Keywords: Footstrike patterns, Rearfoot strike, Midfoot strike, Forefoot strike, ground reaction force -
سیستم بینایی اطلاعات محیط اطراف فرد را جمع آوری کرده و در حفظ تعادل و ثبات و برنامه ریزی مسیر حرکت نقش بسزایی دارد. این مطالعه با هدف مقایسه فعالیت عضلات در راه رفتن نابینایان و افراد با بینایی عادی و بررسی تاثیر بستن چشم بر فعالیت عضلات راه رفتن در افراد با بینایی عادی انجام شد. در مطالعه حاضر 20 مرد (نابینا و افراد با دید کامل) شرکت کردند. فعالیت عضلات راه رفتن در افراد نابینا بدون عصا و در افراد عادی با و بدون بینایی اندازه گیری شد. اختلاف بین دو گروه و دو وضعیت گامبرداری از طریق آزمون ANOVA ویژه داده های تکراری در سطح معنی داری 0/05> p تعیین شد. نتایج نشان داد که بستن چشم باعث تغییر معنی داری در فعالیت عضلات انتخابی نشده است. همچنین شدت فعالیت عضلات ساقی قدامی و دوقلوی داخلی در سمت راست در شرایط چشم باز در افراد دارای دید کامل نسبت به گروه نابینا در هر دو مرحله گام برداری تفاوت معنی داری داشت. مقایسه شدت فعالیت عضلات در افراد نابینا و افراد با دید عادی در وضعیت بسته چشم، تفاوت معنی داری در عضلات ساقی قدامی و دوقلوی داخلی در پای راست و راست رانی در پای چپ را نشان داد (0/05>p). این یافته ها حاکی از آن است که افراد نابینا با تغییر الگوی راه رفتن و استفاده از سایر سیستم های حسی توانسته اند بازده حرکتی خود را افزایش دهند.
کلید واژگان: گام برداری, نابینایی, بینایی, فعالیت عضلات, الکترومیوگرافیThe visual system collects the information of the surroundings of the individual and plays a significant role in taking and maintaining balance and stability and planning the course of the movement. This study aimed to compare muscle activity of gait among blind and persons with full-sight and investigate the effects of closing the eyes on muscle activity of gait in persons with full-sight. In the present study 20 male (blind and persons with full-sight) were participated. Muscle activity of gait was measured in blind subjects without a cane and in normal subjects with and without vision. The differences between the two groups and the two walking conditions were determined through repeated measure ANOVA at a significance level of 0.05.
Keywords: Gait, Blindness, vision, Muscle Activity, Electromyography -
مقدمه و اهدافپرونیشن بیش از حد پا یکی از عوامل خطر برای پارگی لیگامان ضربدری قدامی زانو است.هدف از مطالعه ی حاضر بررسی اثرهای فوری استفاده از کفی آنتی پرونیشن با شیب های متفاوت بر مولفه های نیروی عکس العمل زمین در هنگام راه رفتن بود.مواد و روش هاتعداد 15 نفر از افراد سالم به صورت داوطلبانه در مطالعه حاضر شرکت کردند. با استفاده از دستگاه وایکان شامل چهار دوربین و همچنین دو دستگاه صفحه نیروی کیستلر مولفه های نیروی عکس العمل راه رفتن آزمودنی ها با و بدون سه نوع کفی داخل کفش با شیب های 10، 15 و 20 درجه مورد تحلیل قرار گرفت.یافته هانتایج تحقیق حاضر نشان داد که هنگام راه رفتن استفاده از کفی با شیب خارجی 20 درجه سبب افزایش نیروی عکس العمل عمودی (02/0=P) و داخلی-خارجی (02/0=P) شد. همچنین استفاده از کفی های مختلف تاثیری در مقادیر متغیرهای تکانه، نرخ بارگذاری و گشتاور آزاد ایجاد نکرد (05/0<P).نتیجه گیریاستفاده از کفی آنتی پرونیشن با 20 درجه شیب خارجی، نرخ بارگذاری را در مرحله پیشروی کاهش می دهد، اما در مقابل، نیروی عکس العمل عمودی و افقی رو به خارج را افزایش داده و نیز زانو را در وضعیت واروس قرار می دهد که ممکن است با افزایش خطر استئوآرتریت همراه باشد.کلید واژگان: پا, ارتوز پا, نیروی عکس العمل زمین, راه رفتنBackground and AimsExcessive foot pronation is one of the major risk factors for anterior cruciate ligament's injuries.The purpose of the present study was to investigate the immediate effects of anti-pronation foot orthoses with various angles on ground reaction force components during walking.Materials and MethodsA total of 15 healthy volunteers (age: 28.2±8.8 years; height: 179.5±8.4 cm; weight: 76.3±13.5 kg; BMI: 23.7±9.1 kg/m2) participated in the study. A Vicon motion analysis system, including four cameras, and two Kistler force plates were used to measure the ground reaction force components in walking with shoes without foot orthoses as well as walking with shoes and three different foot orthoses (10º, 15º, and 20º of lateral inclinations).ResultsIn foot orthoses with 20º inclination, the ground reaction force in vertical and medial-lateral directions at initial heel contact was greater than those without foot orthoses by 5% (p=0.02) and 110% (p=0.02), respectively. Impulse, loading rate, and free moment were not different between walking with different foot orthoses compared with those of walking without foot orthoses (p>0.05).ConclusionThe application of anti-pronation foot orthoses (20º inclination) can reduce the loading rate at propulsion; however, it may impose loads to the knee which consequently place the knee on genu varum position, facilitating medial knee osteoarthritis.Keywords: foot, Foot orthoses, ground reaction force, Walking
-
زمینه
اورتوزهای پا اغلب برای اصلاح تغییرات الگوی راه رفتن مورد استفاده قرار می گیرند. باوجود این، اثرات استفاده طولانی مدت از کفی حمایت کننده قوس طولی داخلی بر روی مکانیک راه رفتن به خوبی مشخص نشده است. هدف این مطالعه بررسی اثر استفاده طولانی مدت از کفی حمایت کننده قوس طولی داخلی بر روی شاخص های عدم تقارن نیروهای عکس العمل زمین طی فاز استقرار راه رفتن در کودکان دارای کف پای صاف منعطف می باشد.
روش کار15 کودک پسر دارای کف پای صاف منعطف داوطلب شدند که در این پژوهش شرکت نمایند. مقادیر نیروی عکس العمل زمین و کینماتیک حرکت قبل و بعد از 4 ماه استفاده از ارتز پا به ترتیب توسط دستگاه صفحه نیرو و سیستم وایکان طی فاز استقرار راه رفتن ثبت شد. سپس مقادیر شاخص عدم تقارن مولفه های نیروی عکس العمل زمین محاسبه شد. جهت تحلیل آماری از آزمون تی زوجی استفاده شد.
یافته هانتایج نشان داد که شاخص عدم تقارن مولفه داخلی-خارجی نیروی عکس العمل زمین طی پیش آزمون در دو فاز پاسخ بارگیری و هل دادن و همچنین شاخص عدم تقارن زمان رسیدن به اوج آن طی فاز میانه استقرار در پیش آزمون بیشتر از 4 درصد (حد نرمال) می باشد. یافته ها هیچ گونه اختلاف معناداری در شاخص عدم تقارن نیروهای عکس العمل زمین ، زمان رسیدن به اوج ، ایمپالس و نرخ بارگذاری بین دو شرایط پیش آزمون و پس آزمون نشان نداد. شاخص عدم تقارن اوج مثبت گشتاور آزاد کاهش معناداری را طی پس آزمون در مقایسه با پیش آزمون نشان داد.
نتیجه گیریعلی رغم بالا بودن شاخص عدم تقارن اوج مولفه ی داخلی-خارجی نیروی عکس العمل زمین، زمان رسیدن به این اوج در کودکان دارای کف پای صاف طی پیش آزمون، استفاده طولانی مدت از کفی اثری معنی داری را بر بهبود شاخص عدم تقارن مولفه های نیروی عکس العمل زمین نشان نداد. با وجود این، استفاده طولانی مدت از کفی شاخص عدم تقارن اوج مثبت گشتاور آزاد را کاهش داد.
کلید واژگان: ارتز پا, arch support, شاخص عدم تقارن, کف پای صافBackgroundFoot orthoses are often used to correct altered gait patterns. However, effect of long term use of arch support foot orthoses on walking mechanics is not well understood. The aim of this study was to evaluate the effects of long term use of arch support foot orthoses on the asymmetry indices of ground reaction forces during stance phase of walking in male children with flexible flat feet.
MethodsFifteen male volunteered children (with their parents’ permission) with flexible flat feet were evaluated. Walking ground reaction forces and kinematic data before and after four months use of foot orthoses were recorded by force plate and Vicon motion system, respectively. Then, the asymmetry indices of ground reaction force components were calculated.
ResultsThe results show that asymmetry index of the medio-lateral component of ground reaction force in loading response and push off phases during pre-test were higher than 4% (normal value). Also asymmetry index of its time to peak during the mid-stance phase in the pre-test were higher than normal value. Moreover, findings did not show any significant differences in asymmetry indices of other ground reaction force components and their time to peak, impulses and vertical loading rate between pre-test and post-test conditions.
ConclusionDespite the high asymmetry values of the peak medio-lateral component and it’s time to peak in children with flexible flat feet during pre-test; long-term use of the foot orthoses did not show any significant effect on the improvement of the asymmetry index of these components. However, long-term wearing of the foot orthoses reduced asymmetry index of the peak positive free moment amplitude.
Keywords: Foot Orthoses, Arch Support, Asymmetry Index, Flat Feet -
زمینه و هدفاز شاخص عدم تقارن راه رفتن می توان برای درمان های کلینیکی استفاده کرد. این مطالعه به منظور تعیین اثر آنی و طولانی مدت ارتز پا بر شاخص عدم تقارن طیف فرکانس نیروهای عکس العمل زمین در کودکان دارای کف پای صاف حین راه رفتن انجام شد.روش بررسیدر این کارآزمایی بالینی 15 کودک 9 تا 12 ساله پسر دارای کف پای صاف به طور تصادفی در سه گروه عدم استفاده از ارتز، اثر آنی و طولانی مدت ارتز قرار گرفتند. برای ثبت داده های کینماتیکی و کینتیکی طی سه شرایط راه رفتن بدون ارتز، اثر آنی و طولانی مدت به ترتیب از سیستم تحلیل حرکتی و صفحه نیرو استفاده شد.یافته هاشاخص عدم تقارن مولفه داخلی - خارجی طیف فرکانس حین راه رفتن بدون ارتز، اثر آنی و طولانی مدت ارتز در متغیرهای فرکانس میانه و پهنای باند بیشتر از 4 درصد تعیین شد. هیچ اختلاف آماری معنی داری در شاخص عدم تقارن مولفه های طیف فرکانس نیروهای عکس العمل زمین، شاخص عدم تقارن تعداد هارمونی های ضروری، شاخص عدم تقارن مجموع توان هارمونی های ضروری و شاخص عدم تقارن شماره هارمونی پایه در سه محور عمودی، قدامی - خلفی و داخلی - خارجی بین سه شرایط راه رفتن بدون ارتز، اثر آنی و همچنین اثر طولانی مدت ارتز مشاهده نشد. با این حال شاخص عدم تقارن مجموع توان هارمونی های ضروری محور داخلی - خارجی اثر آنی ارتز حین راه رفتن با ارتز تمایل به کاهش را در مقایسه با راه رفتن بدون ارتز نشان داد که از نظر آماری معنی دار نبود.نتیجه گیریعلی رغم بالا بودن شاخص عدم تقارن مولفه داخلی - خارجی طیف فرکانس نیروی عکس العمل زمین حین راه رفتن بدون ارتز، اثر آنی و طولانی مدت ارتز در متغیرهای فرکانس میانه و پهنای باند، ارتز مورد استفاده اثر معنی داری را بر بهبود شاخص عدم تقارن مولفه های طیف فرکانس نیروی عکس العمل زمین نشان نداد.کلید واژگان: ارتز پا, محتوی فرکانسی, کاهش قوس پا, شاخص عدم تقارن, کودکBackground and ObjectiveThe asymmetry index during walking can be used for clinical treatment. This study was done to determine the immediate and long-term effects of foot orthoses on asymmetry of ground reaction forces frequency spectrum in male children with flat foot during walking.MethodsThis clinical trial study was done on fifteen children with flat foot. Subjects were randomly divided into without foot orthoses, immediate and long term usage of foot orthoses groups. The kinematic and kinetic data during three without foot orthoses, immediate and long term use of foot orthoses conditions were recorded by the motion analysis and force platform systems, respectively.ResultsAsymmetry index of medio-lateral frequency spectrum component during walking without foot orthoses, immediate and long term use of orthoses in median frequency and band width were greater than 4 percent. There were not any significant differences in asymmetry index of ground reaction force frequency spectrum components, asymmetry index of essential harmony numbers, asymmetry index of essential harmony total powers, and asymmetry index of fundamental harmony number in vertical, anterior-posterior, and medio-lateral axes between without foot orthoses, immediate and long term use of foot orthoses conditions. However, asymmetry index of essential harmony total power in medio-lateral axis during immediate use of foot orthoses tend to be reduced than that walking without foot orthoses. However, this difference was not significant.ConclusionDespite the high asymmetry index of the ground reaction force frequency spectrum in the medio-lateral component during walking without foot orthoses, immediate and long-term effects of foot orthoses in the median and bandwidth frequency variables, the acute or long term use of foot orthoses did not show any significant effect on improvement of asymmetry index of ground reaction force frequency spectrum components.Keywords: Foot orthoses, Frequency content, Low arch feet, Asymmetry index, Child
-
سابقه و هدفارتزهای پا اغلب برای اصلاح تغییرات الگوی راه رفتن مورد استفاده قرار می گیرند. هدف این مطالعه بررسی این موضوع که چگونه ارتز پا قادر به تعدیل مقادیر کینماتیک سه بعدی مفاصل مچ پا، زانو و ران در طی فاز استقرار راه رفتن در کودکان دارای کف پای منعطف می باشد.مواد و روش هاداده های کینماتیکی سه بعدی از 15 کودک پسر (میانگین سنی: 5/1±3/10 سال) با کف پای صاف متعطف جمع آوری گردید. جهت ثبت داده های کینماتیکی از یک سیستم تحلیل حرکتی Vicon استفاده شد. مداخله پژوهش حاضر استفاده از کفی حمایت کننده قوس طولی داخلی پا بود. جهت تحلیل آماری از آزمون آنالیز واریانس با اندازه های تکراری استفاده شد (05/0=α).یافته هانتایح تحلیل داده ها نشان داد که کفی کفش می تواند سبب کاهش اوج چرخش خارجی زانو (01/0>P) و ران (05/0>P) و اوج زاویه آبداکشن زانو (01/0>P) گردد. در مفصل مچ پا، استفاده از کفی اوج داده های کینماتیکی را در هر سه بعد در سمت غیربرتر تغییر نداد (05/0نتیجه گیریارتز مورد استفاده در پژوهش حاضر اثرات سیستماتیک مثبتی را بر روی داده های کینماتیکی طی فاز استقرار راه رفتن نشان داد. بنابراین می توان استفاده از این کفی را در کوردکان پسر دارای کف پای صاف توصیه نمود. بعلاوه، یافته های پژوهش حاضر می تواند به عنوان راهنمای مناسبی برای تحقیقات آینده در این زمینه مورد استفاده قرار گیردکلید واژگان: اندام تحتانی, زاویه مفصل, ارتز پاFoot orthoses are often used to correct altered gait patterns. The purpose of this study was to investigate how foot orthoses can modify the magnitude of three dimensional ankle, knee, and hip joints kinematics during stance phase of walking in children with flexible flat feet.
Background & PurposeMethodologyThree dimensional kinematic data were collected from 15 male children (age: 10.3 ± 1.5 years) suffering from flexible flat feet. In order to obtain the kinematics data, a Vicon motion capture system was used. Arch support foot orthoses were used as an intervention. ANOVA repeated measure test was used for statistical analysis (α =0.05).ResultsThe results of data analysis showed that shoe insole can decrease the peak knee (P0.05).ConclusionThe foot orthoses used in this study were observed to have positive systematic effects on kinematic data during stance phase of walking. Therefore, using of this orthoses was recommended for male children with flexible flat feet. Moreover, the findings of this study may be used as a guidance for future researches in this fieldKeywords: Lower limb, Joint angle, Foot orthoses -
سابقه و هدفارتباط بین کینماتیک راه رفتن و نقص در شنوایی تاکنون به درستی شناخته نشده است. هدف پژوهش حاضر مقایسه متغیرهای کینماتیکی مفاصل اندام تحتانی طی راه رفتن در کودکان ناشنوا در مقایسه با کودکان سالم بود.مواد و روش ها15 کودک ناشنوا با اختلال شنوایی دو طرفه (سن 79/1±26/11 سال) و 15 کودک سالم به طور هدفمند به عنوان گروه کنترل (سن 55/1±53/10 سال) انتخاب شدند. یک سیستم تحلیل حرکتی با چهار دوربین Vicon (Oxford Metrics, Oxford, UK) جهت ثبت داده های کینماتیک اندام تحتانی (با فرکانس نمونه برداری100 هرتز) استفاده شد. در این پژوهش شاخص عدم تقارن زوایای مفاصل اندام تحتانی طی فاز اتکا و نوسان راه رفتن محاسبه شد. در این مطالعه برای تحلیل آماری از تست تی مستقل استفاده شد و همچنین سطح معناداری برابر 05/0 گرفته شد.یافته هانتایج نشان داد که مقادیر پلنتارفلکشن مچ پای سمت راست در مرحله اتکا و نوسان راه رفتن در گروه ناشنوا نسبت به گروه سالم به ترتیب حدود 37 درصد (0/002=P) و حدود 93 درصد (0/012=P) بالاتر بود. همچنین اوج اولیه فلکشن زانو در اندام سمت چپ، طی مرحله اتکا راه رفتن در گروه ناشنوا کاهش معناداری نسبت به گروه سالم داشت (حدود 12 در صد؛ 0/022=p). مقادیر شاخص عدم تقارن اوج زاویه دورسی فلکشن مفصل مچ پا طی دو فاز اتکا (0/011=p) و نوسان (0/015=P) راه رفتن در گروه ناشنوا بزرگ تر از گروه سالم بود.نتیجه گیریکاهش اوج فلکشن زانو در لحظه تماس پاشنه با زمین و افزایش شاخص عدم در کودکان ناشنوا طی راه رفتن می تواند با نرخ آسیب بیشتر در این افراد مرتبط باشد. از این نتایج می توان در پروتکل توان بخشی کودکان ناشنوا استفاده نمود.کلید واژگان: راه رفتن, کینماتیک, ناشنوا, عدم تقارنThe link between gait kinematics and hearing loss is not well understood. The aim of this study was to compare lower limb kinematics during walking in children with hearing loss compared with healthy control ones.
Background & PurposeMethodologyFifteen deaf children with bilateral hearing impairment and fifteen matched healthy control children, were purposefully selected. A four camera Vicon system (Oxford Metrics,UK) was used to record lower-body kinematic data. In this study, the asymmetric index of lower limb kinematics was calculated during the stance and swing phases of walking. In this study, independent t-test was used for statistical analysis. The significance level was set at PResultsThe results showed that the values of the right ankle plantar flexion angle in the stance and swing phases of walking in the deaf group were higher than that the healthy group by 37% (P=0.002) and 93%, respectively. Also, the initial peak of the left knee flexion angle during stance phase of walking in the deaf group was lower than that in the healthy group. The values of the ankle dorsiflexion asymmetric index in the deaf group were greater than that in the healthy group during both stance (P=0.11) and swing (P=0.015) phases of the walking.ConclusionLower initial peak knee flexion and higher asymmetry index during walking in children with hearing loss could be associated with increased the rate of injuries in these individuals. These results could be used in the rehabilitation protocol of children with hearing loss.Keywords: Walking, Kinematics, Deaf, Asymmetry -
مقدمه و اهداف:
افزایش بیش از حد چرخش داخلی و آداکشن ران یکی از ریسک فاکتورهای ایجاد آسیب در اندام تحتانی می باشد. هدف از مطالعه حاضر ارزیابی اثرات آنی نواربندی چرخش دهندگی و آبداکتوری ران بر روی کینماتیک سه بعدی مفاصل اندام تحتانی طی فاز اتکای دویدن بود.مواد و روش ها24 مرد سالم (سن: 5/2±6/24 سال، جرم: 2/6±8/74 کیلوگرم، و قد 9/7±1/177 سانتی متر) جهت شرکت در مطالعه حاضر داوطلب شدند. کینماتیک سه بعدی مفاصل اندام تحتانی به وسیله سیستم تحلیل حرکت طی دویدن با و بدون نواربندی چرخش دهندگی و آبداکتوری ران اندازه گیری شد. در این مطالعه برای تحلیل آماری از تست تی همبسته استفاده گردید. سطح معناداری برابر 05/0 گرفته شد.یافته هانواربندی ناحیه ران به ترتیب سبب افزایش و کاهش معنادار اوج زاویه اورژن طی فازهای پاسخ بارگیری (001/0=P) و میانه استقرار (001/0=P) شد. اوج زاویه آداکشن زانو طی کل فاز اتکا در شرایط نواربندی نسبت به شرایط بدون نواربندی ران به صورت معناداری کاهش یافت (05/0>P). به علاوه، هر دو اوج چرخش داخلی و آداکشن ران طی شرایط نواربندی (حدود 1 درجه) نسبت به شرایط بدون نواربندی به لحاظ آماری کمتر بود (05/0>P).نتیجه گیرینواربندی چرخش دهندگی و آبداکتوری ران می تواند کینماتیک مفاصل اندام تحتانی (کاهش اورژن مچ پا طی میانه استقرار، کاهش اوج آداکشن زانو، کاهش آداکشن و چرخش داخلی ران طی فاز اتکا) را در طی دویدن تغییر دهد. با این وجود، مقادیر اندازه اثر در همه موارد پایین بود؛ بنابراین مطالعات بیشتری در این حوزه و بر روی بیماران مختلف توصیه می شود.کلید واژگان: نواربندی, دویدن, کینماتیک, اندام تحتانیBackground and AimsHigher excessive hip adduction and internal rotation is one of the risk factors for lower limb injuries. The aim of the present study was to evaluate the immediate effects of hip external rotator and hip abductor muscular taping on three-dimensional lower limb joint kinematics during stance phase of running.Materials and MethodsA total of 24 healthy male participants (age: 24.6±2.5 year; Weight: 74.8±6.2; and Height: 177.1±7.9 cm) were volunteered to participate in the study. Three-dimensional lower limb kinematics were measured using a motion analysis system during running with and without femoral rotational and abductoral taping. Paired sample t-test was used for statistical analysis. Significant level was set at 0.05.ResultsApplication of femoral tapes increased and decreased peak eversion angle during loading response (P=0.001) and mid-stance (P=0.001) phases, respectively. Compared with no tape, femoral tape significantly reduced peak knee adduction angle during the entire stance phase (P<0.05). Moreover, both peak hip adduction and internal rotation during taping condition were about 1° and statistically lower than that of no tape condition (P<0.05).ConclusionsFemoral rotational and abductoral taping could alter lower limb joint kinematics (reduction of ankle eversion during mid-stance, reduce peak knee adduction and peak hip adduction, and internal rotation during stance phase of running. However, effect size values in all cases were low. Therefore, further study is warranted in this field and on different patients.Keywords: Taping, Running, Kinematic, Lower Limb -
زمینه و هدفشاخص عدم تقارن گام برداری یک شاخص مهم در درمان کلینیکی افراد با مشکلات گام برداری می باشد. از آن جایی که تاکنون ارتباط بین شاخص عدم تقارن محتوای فرکانسی نیروی عکس العمل زمین و ناشنوایی مورد ارزیابی قرار نگرفته است، لذا هدف از این مطالعه مقایسه شاخص عدم تقارن طیف فرکانس نیروهای عکس العمل زمین طی گام برداری در کودکان پسر سالم و ناشنوای شهر همدان می باشد.مواد و روش هادر این تحقیق از نوع توصیفی، تعداد 30 کودک پسر از شهر همدان در سال 1396 انتخاب و به طور مساوی به دو گروه سالم و گروه با مشکلات ناشنوایی (گروه ناشنوا) تقسیم شدند. محتوای فرکانسی نیروهای عکس العمل طی راه رفتن با پای برهنه تحلیل گردید. سپس شاخص عدم تقارن تعداد هارمونی های ضروری، پهنای باند، میانه فرکانس، فرکانس با توان 5/99 درصد و دامنه هارمونی برای نیروهای عکس العمل زمین در سه بعد محاسبه شد. از آزمون tمستقل برای تحلیل و مقایسه داده ها استفاده شد.یافته هاناشنوایی با افزایش شاخص عدم تقارن میانه فرکانس (حدود 10 درصد، 011/0 =p) و پهنای باند (حدود 6 درصد، 022/0=p) در راستای قدامی-خلفی همراه بود. شاخص عدم تقارن محتوای فرکانس در دو راستای عمودی و داخلی-خارجی در دو گروه مشابه بود (05/0˃P).نتیجه گیریبیشترین اختلال شاخص های عدم تقارن طیف فرکانس نیروهای عکس العمل زمین در کودکان ناشنوا در راستای قدامی- خلفی می باشد. هم چنین طی راه رفتن بیشترین تغییرات در شاخص عدم تقارن میانه فرکانس، پهنای باند و دامنه هارمونی بود. استفاده از تداخلات درمانی جهت بهبود شاخص های عدم تقارن در متغیرهای مذکور در کودکان ناشنوا پیشنهاد می گردد.کلید واژگان: شاخص عدم تقارن, ناشنوایی, راه رفتن, محتوای فرکانسی, نیروی عکس العمل زمینBackground and ObjectivesGait asymmetry is a useful index that can provide an important role in clinical treatment. Since the link between asymmetry index of gait ground reaction force frequency content and hearing loss is not well evaluated, the aim of this study was to compare the asymmetry index of gait ground reaction force frequency spectrum in deaf and hearing male children of Hamedan city.
Material andMethodsIn this descriptive study, 30 male children from Hamedan city in 2017 were selected and equally divided into a healthy group and a group with hearing loss problems (deaf group). Frequency content of ground reaction forces were analyzed during barefoot walking. Then, asymmetry indices were computed for essential number of harmonics, band width, median frequency, frequency with a power of 99.5%, and amplitudes of harmonics for three-dimensional groud reaction forces. Independent t-test was used for data analysis.ResultsHearing loss was associated with increased asymmetry index of anterior-posterior median frequency (by 10%; p=0.011) and anterior-posterior frequency band width (by 6%; p=0.022). Similar asymmetry index of vertical and medio-lateral frequency content were found in both groups (p>0.05).ConclusionThe greatest asymmetry index value of ground reaction force frequency content in deaf children was in anterior-posterior direction. Also, the highest differences in asymmetry indices were in median frequemcy, band width, and harmonic amplitude during walking. In order to improve above mentioned asymmetry indices, using treatment interventions in deaf children are suggestedKeywords: Asymmetry index, Deafness, Walking, Frequency content, Ground reaction force -
هدفارتباط بین محتوای فرکانس نیروهای عکس العمل زمین طی راه رفتن و ناشنوایی به خوبی شناخته نشده است. هدف این مطالعه بررسی اثر ناشنوایی بر محتوای فرکانس نیروهای عکس العمل زمین طی راه رفتن است.روش هاتعداد 30 کودک پسر به طور مساوی به دو گروه سالم و گروه با مشکلات ناشنوایی (گروه ناشنوا) تقسیم شدند. محتوای فرکانسی نیروهای عکس العمل در طی راه رفتن با پای برهنه تحلیل گردید. آزمون t مستقل برای مقایسه بین گروهی مورد استفاده قرار گرفت. سطح معناداری در همه تحلیل ها برابر 05/ 0˂p بود.یافته هاناشنوایی باعث افزایش پهنای باند فرکانس مولفه ی قدامی-خلفی در پای راست (حدود 53 درصد، 0/020 = p) و تعداد هارمونی های ضروری در راستای قدامی-خلفی در پای چپ (حدود 37 درصد، 0/000 = p) شده بود. محتوای فرکانسی راستای عمودی و داخلی-خارجی در دو گروه مشابه بود (0/05 < p).نتیجه گیرینتایج نشان داد محتوای فرکانس نیروی عکس العمل زمین در کودکان ناشنوا می توانند ارزش کلینیکی را برای توان بخشی این افراد داشته باشد.کلید واژگان: ناشنوا, راه رفتن, نیروی عکس العمل زمین, محتوای فرکانسObjectiveThe link between frequency content of gait ground reaction forces and hearing loss is not well understood. The objective of this study was to investigate the effects of hearing loss on gait ground reaction force frequency content.MethodsThirty male children were equally divided into a healthy group and a group with hearing loss problems (Deaf group). Frequency content of ground reaction forces were analyzed during barefoot walking. Independent samples t-test was used for between group comparisons. The significance level was set at p<0.05 for all analyses.ResultsThe results indicated that hearing loss was associated with increased anterior-posterior frequency band amplitude in right limb (by 53%; p=0.020) and number of anterior-posterior essential harmonics in left limb (by 37%; p=0.000). Similar vertical and medio-lateral frequency content were observed in both groups (p>0.05).ConclusionThe results reveal that gait ground reaction force frequency content in deaf children may have clinical values for rehabilitation of these subjects.Keywords: Deaf, walking, Ground reaction force, Frequency content
-
مقدمه و اهدافافراد دارای کف پای صاف دچار اختلالات حسی-حرکتی هستند که بر روی هماهنگی مفاصل اندام تحتانی اثر می گذارد. هدف مطالعه حاضر مقایسه زوایای کاپلینگ بین مفاصل اندام تحتانی در طی راه رفتن با و بدون کفی حمایت کننده قوس طولی-داخلی پا در کودکان دارای کف پای صاف منعطف بود.مواد و روش ها15 کودک پسر (سن: 5/1±3/10 سال) دارای کف پای صاف منعطف با اجازه والدین خود داوطلب شدند تا در پژوهش حاضر شرکت نمایند. داده های کینماتیکی سه بعدی طی راه رفتن با و بدون کفی ثبت گردید. زوایای کاپلینگ بین مفاصل با استفاده از روش وکتور کدینگ مورد محاسبه قرار گرفت. جهت تحلیل آماری از آزمون t همبسته استفاده شد. سطح معناداری برابر 05/0 قرار گرفت.یافته هانتایج پژوهش حاضر اختلاف معناداری را در میانگین زوایای کاپلینگ مفاصل مچ پا و زانو طی فاز پاسخ بارگیری بین دو شرایط با و بدون ارتز در سطح سجیتال (002/0=P) و فرونتال (035/0=P) نشان داد؛ در حالی که نتایج نشان داد که ارتز پا میزان زاویه کاپلینگ بین زانو-ران در صفحه هوریزنتال را طی فازهای پاسخ های بارگیری (008/0=P)، میانه استقرار (009/0=P) و هل دادن (001/0>P) راه رفتن افزایش می دهد. به علاوه، زاویه کاپلینگ بین مفاصل مچ پا و ران در صفحه هوریزنتال در طی شرایط راه رفتن با ارتز در دو فاز پاسخ بارگیری و میانه استقرار به طور معناداری افزایش پیدا نمود (05/0>P).نتیجه گیریدر شرایط استفاده از ارتز میزان فلکشن زانو بیشتر از حرکت موجود در صفحه سجیتال مفصل مچ پا است که می توان بیان نمود که کفی مورد استفاده در این مورد اثرات مثبتی را در جهت کاهش نرخ بروز آسیب دارا بوده است. ارتز مورد استفاده در پژوهش حاضر در کودکان پسر دارای کف پای صاف بیشترین تغییرات در زوایای کاپلینگ بین مفصلی اندام تحتانی را در طی فاز پاسخ بارگیری ایجاد نمود. با این وجود، اثبات این امر نیاز به انجام پژوهش های بیشتر دارد.کلید واژگان: وکتور کدینگ, کف پای صاف, ارتز پا, اندام تحتانیBackground And AimsIndividuals with flat foot may have sensorimotor impairments that affect coordination at the lower limb joints. The purpose of the present study was to compare joint coupling angles of the lower limbs during walking with and without arch support foot orthoses in children with flexible flat foot.Materials And MethodsA total of 15 male teenagers (age: 10.3±1.5 year) with flexible flat foot, after obtaining their parents permission, volunteered to participate in the study. Three-dimensional kinematic data were collected while subjects walk with and without arch support foot orthoses. The intra-joint coupling angles were calculated using a vector coding technique. Paired sample t-test was used for statistical analysis. Alpha level was set at PResultsThe results demonstrated that there are significant differences in ankle-knee intra-joint coupling angles in both sagittal (P=0.002) and frontal (P=0.035) planes between the control and experimental groups during loading response phase, while the results also demonstrated that foot orthotic device reduce horizontal kneehip coupling angle significantly during loading response (P=0.008), mid stance (P=0.009), and push off (PConclusionsDuring orthoses condition, knee flexion angle was greater than that of sagittal ankle joint motion. This indicated positive effects of orthoses in injury prevention. The arch support foot orthoses that was used in the present study in male children with flat foot caused the highest alterations in lower limb intra-joint coupling angles in loading response phase. However, further study is needed to prove thie claim.Keywords: Vector Coding, Flat foot: Foot Orthoses: Lower Limb
- در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو میشود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشتههای مختلف باشد.
- همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته میتوانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
- در صورتی که میخواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.