mahmoud reza tadayon
-
به منظور بررسی اثر سطوح زئولیت و کم آبیاری روی برخی صفات فیزیولوژیک، عملکرد روغن و پروتئین گیاه بزرک، آزمایشی به صورت کرت های خردشده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 1396 در دانشگاه شهرکرد به اجرا درآمد. کم آبیاری بهعنوان عامل اصلی در چهار سطح، شامل 50 (شاهد)، 80، 130و 180 میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر کلاس A و مصرف زئولیت به عنوان عامل فرعی در سه سطح شامل عدم کاربرد (شاهد) و کاربرد به میزان 5 و 10 تن در هکتار در نظر گرفته شد. نتایج آزمایش نشان داد کاربرد زئولیت در سطح احتمال یک درصد بر محتوای کلروفیل a، کلروفیل b، کلروفیل کل و کاروتنوئید برگ، عملکرد روغن، درصد نیتروژن، درصد پروتئین و عملکرد پروتئین دانه اثر معنی دار داشت، درصد روغن تحت تاثیر این تیمار قرار نگرفت. هم چنین سطوح مختلف آبیاری نیز بر روی کلیه صفات مذکور در سطح یک درصد معنی دار شد. برهم کنش اثر ساده تیمارها بر درصد پروتئین، درصد نیتروژن و کلروفیل a و کلروفیل کل در سطح احتمال یک درصد و بر عملکرد روغن و کلروفیل b در سطح احتمال پنج درصد معنی دار بود و بر درصد روغن، عملکرد پروتئین و کاروتنوئید عدم معنی داری را نشان داد. بیش ترین میزان صفات فوق از تیمار شاهد (آبیاری معمولی) و کاربرد 10 تن زئولیت در هکتار و کم ترین میزان صفات در تیمار 180 میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر و عدم کاربرد زئولیت، به دست آمد. نتایح آزمایش نشان داد که در شرایط بدون تنش، تا شرایط تنش خشکی متوسط، کاربرد زئولیت به گونه معنی داری سبب بهبود عملکرد گیاه برزک شده است.کلید واژگان: درصد پروتئین, درصد روغن, درصد نیتروژن, کلروفیلAbstractIn order to investigate the effect of different levels of zeolite and defficit irrigation on some physiological traits, oil and protein yield of lineeed crop, in a split plot experiment were conducted in based on a randomized complete blocks design with three replications in Shahrekord University in 2016. Defficit irrigation as the main factor in four levels, including 50 (control), 80, 130 and 180 mm of evaporation from the class A evaporation pan, and the use of zeolite as a secondary factor in three levels, including non-use (control) and the use of 5 and 10 tons/hectares were considered. The results of the experiment showed that the application of zeolite at a probability level of 1% had a significant effect on the content of chlorophyll a, chlorophyll b, total chlorophyll and carotenoids of leaves, oil yield, nitrogen percentage, protein percentage and seed protein yield, allthogh, the oil percentage was not affected by this treatment. Also, different levels of irrigation were significant on all the mentioned traits at the level of 1%. The interaction of the simple effect of the treatments on protein percentage, nitrogen percentage, chlorophyll a and total chlorophyll was significant at the 1% probability level and on oil yield and chlorophyll b at the 5% probability level, and showed non-significance on the oil percentage, protein yield and carotenoid . The highest amount of the above traits was obtained from the control treatment (normal irrigation) and the application of 10 tons zeolite /hectare, and the lowest amount of the traits was obtained from the treatment of 180 mm of evaporation from the evaporation pan and no application of zeolite. The results showed that the application of zeolite has significantly improved the performance of the lineeed crop in non-stress conditions to moderate drought stress conditions.IntroductionOilseeds are big sources of energy and protein. Linseed (Linum usitatissimum) is an oilseed crop with a history of several thousand years of cultivation, which seeds contain 30 to 50% edible oil. Linseed is a one-year herbaceous plant belonging to the Linaceae family, which is believed to have originated in the western Mediterranean (Omidbeighi, 2014). The protein content of linseed seeds is between 29-44%. It has been reported (Iran-Nejad, 2014). Water defficit is one of the significant and important stresses affecting the growth, development and functions crops. Water stress in plants may lead to physiological disorders such as reduction of photosynthetic pigments, reduction of assimilates. and reduce growth (Petropoulos et al., 2008). water stress reduces the absorption of nutrients through the roots due to the reduction of soil water and the reduction of the distribution of nutrients in the soil tissue; it also reduces the transfer of nutrients from the roots to When plants are under stress, their chlorophyll content decreases and as a result, photosynthetic activity also decreases in plants under stress.Materials and MethodsThe field experiment has been conducted as a split plot based on a randomized complete block design with three replications at the research farm of Shahrekord University on linseed crop in 2016. The main factor water stress included four levels of 50 (control), 80, 130, the lowest irrigation level and 180 mm of evaporation from the evaporation pan, and the secondary factor of zeolite consumption in three levels, including control (without zeolite), 5 and 10 tons of zeolite per hectare. The traits of chlorophyll concentration (a, b and total), yield and yield components, thousand seed weight, oil percentage, seed oil yield, seed nitrogen percentage, protein percentage and seed protein yield were measured.Results and DiscussionThe experiment results showed that the application of zeolite on chlorophyll a, chlorophyll b, total chlorophyll and carotenoid, oil yield, nitrogen percentage, protein percentage and seed protein yield was significant at the probability level of 1% and it was not significant on oil percentage. Also, different irrigation levels were significant on all the mentioned traits at the level of 1%. The interaction effect of treatments on protein percentage, nitrogen percentage, chlorophyll a and total chlorophyll was significant at one percent probability level, and on oil yield and chlorophyll b at five percent probability level. It was not significant on oil percentage, protein yield, and carotenoid. The results showed that deficit irrigation reduced all investigated traits. So that the maximum amount of the above traits were obtained from the control treatment (normal irrigation) and the application of 10 tons of zeolite per hectare, and the lowest amount of traits was obtained from of 180 mm evaporation from the evaporation pan and the absence of zeolite application. The results showed that the use of zeolite, has significantly increased the yield of linseed crop under non-stress conditions to moderate drought stress conditions, but under severe stress conditions, the limiting effects of drought stress have significantly reduced the studied traits.ConclusionThe results showed that the use of zeolite, due to its property of absorbing water, maintaining and increasing the availability of moisture, reduces the intensity of drought stress and moderates the destructive effects of drought stress on the content of chlorophyll, carotenoid, and protein in plants. In this research, it was found that the use of 10 tons of zeolite per hectare had a favorable effect on reducing the damage caused by drought stress in linseed crops, and considering the abundance of zeolite in different parts of the country and its reasonable economic price, as well as, the problem of drought stress in Iran, the use of Zeolite can improve plant access to soil water and increase yield and quality of oil and protein of linseed under water deficit conditions.Keywords: Protein Percentage, Oil Percentage, Nitrogen Percentage, Chlorophyll
-
نیتروژن به عنوان مهم ترین عنصرغذایی مورد نیاز گیاه برنج بوده و بخش زیادی از آن در شالیزارها از طریق آبشویی از دست می رود که خود می تواند منجر به بروز مشکلات زیست محیطی و کاهش کارایی مصرف کود اوره در کشت برنج شود. از این رو آزمایش حاضر با هدف بررسی اثر کاربرد کودهای مختلف آلی و شیمیایی نیتروژنه به منظور کاهش و یا رفع این مشکل در سال 1400، به صورت کرت های خرد شده با طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. فاکتور اصلی شامل اسید هیومیک، اسید فولویک و کاربرد کود نیتروژن (اوره گرانوله، اوره با پوشش گوگردی، سولفات آمونیوم، اوره و نیترات آمونیوم، ترکیب اوره با پوشش گوگردی و اوره گرانوله و شاهد) به عنوان فاکتور فرعی در نظر گرفته شد. مقایسه میانگین اثرات ساده نشان داد که بیش ترین عملکرد شلتوک با کاربرد اسید هیومیک به دست آمد که در مقایسه با شاهد افزایش 19 درصدی داشت. بالا ترین ارتفاع بوته و عملکرد بیولوژیک با کاربرد اوره با پوشش گوگردی و یا اوره با پوشش گوگردی همراه با اوره گرانوله به دست آمد. کم ترین درصد باروری خوشه به تیمار شاهد و بالا ترین وزن خشک خوشه در بوته، وزن خشک تک بوته و تعداد پنجه بارور در بوته به تیمار کاربرد اوره با پوشش گوگردی و یا کاربرد اوره با پوشش گوگردی همراه با اوره گرانوله با کاربرد اسید هیومیک تعلق داشت. بنابراین به نظر می رسد کاربرد اسید هیومیک همراه با آب آبیاری می تواند در بهبود رشد برنج در خاک های تحت کشت برنج خوزستان مفید باشد.
کلید واژگان: اوره گرانوله, پوشش گوگردی, سولفات آمونیوم, کودآلی, نیترات آمونیومNitrogen is the most important nutritional element required by the rice plant, and a large part of it is lost in paddy fields through leaching, which can lead to environmental problems and reduce the efficiency of urea fertilizer use in rice cultivation. Therefore, the present experiment was conducted with the aim of investigating the effect of using different organic and chemical nitrogen fertilizers in order to reduce or solve this problem in 2021, in a split plot experiment based on a randomized complete blocks design with three replications was implemented.The main factor including humic acid, fulvic acid and application of nitrogen fertilizer (granular urea, sulfur coated urea, ammonium sulfate, urea and ammonium nitrate, combination of sulfur coated urea and granular urea, and control) were considered as secondary factors. Comparison of the average of simple effects showed that the highest yield of paddy was obtained with the application of humic acid, which increased by 19% compared to the control. The highest plant height and biological yield were obtained by applying sulfur coated urea or sulfur coated urea with granulated urea. The highest dry weight of the cluster per plant, a single plant dry weight and the number of fertile tillers in plant belonged to the application of sulfur coated urea or the co-application of sulfur coated urea with granular urea with humic acid application. Therefore the fertigation of humic acid can be useful in improving the growth of rice in rice-cultivated soils in Khuzestan.
Keywords: Ammonium nitrate, Ammonium sulfate, Granule Urea, Organic fertilizer, Sulfur coating -
کشاورزی ارگانیک یک سیستم کشاورزی تلفیقی مبتنی بر اصول و قوانین طبیعی بوده که در آن، کیفیت محصولات مهم تر از کمیت آن هاست. مطالعه حاضر به منظور بررسی اثر دو نوع کود زیستی و آلی بر رشد و عملکرد دو گونه لوبیا تحت تنش خشکی در مزرعه پژوهشی دانشگاه شهرکرد انجام شد. آزمایش به صورت کرت های دوبار خرد شده (اسپلیت اسپلیت پلات) در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی و در سه تکرار اجرا گردید. مولفه های مورد بررسی شامل 1) تنش خشکی در سه سطح 60، 90 و 120 میلی متر تبخیر از سطح تشتک کلاس A؛ فاکتور دوم در چهار سطح: کود زیستی EM، کود آلی ویناس، ترکیبی از هر دو، و شاهد؛ و فاکتور سوم: گونه با دو سطح (لوبیا یام مکزیکی، لوبیا قرمز رقم گلی) بود. در این آزمایش صفات ارتفاع بوته، تعداد شاخه فرعی، رطوبت نسبی آب برگ، شاخص پایداری غشای سلولی، تعداد غلاف در بوته، عملکرد بیولوژیک، عملکرد دانه و شاخص برداشت اندازه گیری شد. نتایج تجزیه واریانس داده ها نشان داد که اثر فاکتورهای مورد بررسی و برهمکنش آن ها (به غیر از برهمکنش تنش×کود بر صفت تعداد غلاف در بوته و شاخص پایداری غشای سلولی) بر تمامی صفات معنی دار بود. نتایج نشان داد که بیشترین تاثیر را تیمار ترکیبی کودی (ویناس+EM) در گیاه لوبیا قرمز و تنش 60 بر روی صفات عملکرد دانه (8834 کیلوگرم در هکتار)، شاخص برداشت (66/64%)، ارتفاع بوته (117 سانتی متر)، تعداد غلاف در بوته (33/32)، تعداد شاخه فرعی (14) داشت و در همین تیمار کودی و در تیمار شاهد تنش، بیشترین تاثیر بر روی صفت شاخص پایداری غشای سلولی در گیاه لوبیا قرمز (7/57%) و رطوبت نسبی آب برگ (88/91%) و عملکرد بیولوژیک (35710 کیلوگرم در هکتار) در گیاه یام مکزیکی بود. به طور کلی می توان گفت که این آزمایش نشان دهنده برتری اثر تیمار کودی تلفیقی بر گیاه لوبیا قرمز تحت تنش خشکی نسبت به گیاه یام مکزیکی بود.
کلید واژگان: یام مکزیکی, لوبیای قرمز, کود زیستی EM, کود آلی ویناس, تنش خشکیOrganic agriculture is an integrated farming system, based on natural principles and laws, where the quality of products is more important than their quantity. Therefore, the present study was conducted in order to investigate the effect of two types of biological and organic fertilizers on the growth and yield of two types of beans under drought stress in the research farm of Shahrekord University. The experiment was carried out in the form of split split plots in the form of a completely randomized block design, and in three replications. The investigated factors include 1- drought stress at three levels of 60, 90 and 120 mm of evaporation from the surface of the class A pan and the second factor at four levels: EM biological fertilizer, Vinas organic fertilizer, a combination of both, and control; and the third factor: species of two levels (Mexican yam beans, red beans of the flower variety). In this experiment, the traits of plant height, number of secondary branches, relative humidity of leaf water, cell membrane stability index, number of pods per plant, biological yield, seed yield and harvest index were measured. The results of variance analysis of the data showed that the effect of the studied factors and their interaction (except for the interaction of stress × fertilizer on the number of pods per plant and cell membrane stability index) was significant on all traits. The results showed that the combined fertilizer treatment (vinas + EM) in red bean plant and stress 60 had the greatest effect on the characteristics of seed yield (8834 kg/ha), harvest index (64.66%), plant height (117 cm), the number of pods per plant was (32.33), and the number of sub-branches (14). In the same fertilizer treatment and in the control stress treatment, the greatest effect was on the trait of cell membrane stability index in red bean plant (57.7%) and relative humidity. Leaf water (91.88%) and biological yield (35710 kg/ha) were in Mexican yam plant. Generaly, it can be said that this experiment showed the superiority of combined fertilizer treatment on red bean plant under drought stress compared to Mexican yam plant.
Keywords: Mexican yam, red bean, EM biofertilizer, Vinas organic fertilizer, Drought stress -
به منظور بررسی اثر تنش خشکی و تاریخ کاشت بر برخی شاخص های فیزیولوژیک و رشد گیاه لمون گراس (Cymbopogon citratus)، آزمایش مزرعه ای به صورت کرت های یک بار خرد شده در قالب طرح پایه بلوک های کاملا تصادفی با سه تکرار، با سطوح مختلف آبیاری شامل (100% آبیاری کامل به عنوان شاهد، 75 و 50 % آبیاری کامل) و سه سطح تاریخ کاشت شامل 20 اردیبهشت، 30 اردیبهشت و 10 خرداد ماه در منطقه رهدار رودان در استان هرمزگان در سال 1399 اجرا شد. در این پژوهش شاخص های رشد شامل LAI (شاخص سطح برگ)، CGR (سرعت رشد محصول)، NAR (سرعت جذب خالص)، LAD (دوام سطح برگ)، ارتفاع بوته، عملکرد تر و خشک بوته به همراه میزان کلروفیل a، کلروفیلb، کلروفیل کل، کاروتنوییدها، کربوهیدرات محلول و پرولین مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج پژوهش نشان داد تیمار سطوح مختلف آبیاری بر روی تمامی صفات مورد مطالعه در سطح 1 % معنی دار بوده است. هم چنین تیمارهای تاریخ کاشت بر روی کلروفیل کل، کاروتنوییدها، کلروفیل a و کلروفیل b، کربوهیدرات محلول و پرولین معنی دار شده ولی تاثیری بر ارتفاع بوته، عملکرد تر و خشک بوته نداشته است. از طرفی برهمکنش سطوح مختلف آبیاری و تاریخ کاشت باعث تغییر معنی دار صفات کلروفیل کل، کاروتنوییدها، کلروفیل a و کربوهیدرات محلول شده است. تیمار خشکی 50 % باعث کاهش سطح برگ، سرعت رشد محصول، سرعت جذب خالص و دوام سطح برگ لمون گراس شد؛ ولی تیمارهای تاریخ کاشت تاثیری بر صفات فیزیولوژیکی گیاه لمون گراس نداشتند. از این رو می توان نتیجه گرفت که لمون گراس گیاهی است که نسبت به تنش ملایم مقاوم ولی نسبت به تنش شدید حساس است.
کلید واژگان: ارتفاع بوته, تنش کم آبی, سرعت جذب خالص, گیاه صنعتیIn order to investigate the effect of dehydration stress and planting date on some physiological indices and growth of Cymbopogon citratus, a field experiment in the form of a split plot in a randomized complete block design with 3 replications, including 3 levels of different irrigation (100% full irrigation as a control, 75 and 50% full irrigation) and 3 levels of planting date including 20 May, 30 May and 10 June in Rahdar Rudan area in Hormozgan province in 1399. In this study, physiological growth traits including LAI (leaf area index), CGR (crop growth rate), NAR (net uptake rate), LAD (leaf area durability), plant height, wet and dry plant yield along with chlorophyll a, chlorophyll b, total chlorophyll , carotenoids, soluble carbohydrates and proline were examined. The results showed that drought treatment was significant in all the studied traits at the level of 1%. Also, planting date was significant in total chlorophyll, carotenoids, chlorophyll a, chlorophyll b, soluble carbohydrates and proline but did not have any effect on plant height, wet and dry plant yield. On the other hand, the interaction between drought and planting date had caused significant changes in total chlorophyll, carotenoids and chlorophyll a and soluble carbohydrates. Drought treatment reduced leaf area, crop growth rate, net uptake rate and leaf area of Lemongrass grass by 50%, but the treatments of planting date had no effect on the physiological traits of Lemongrass plant growth. Therefore, it can be concluded that Lemongrass is a plant that is resistant to mild stress but sensitive to severe stress.
Keywords: Dehydration stress, Net uptake rate, Plant height, Industrial-medicinal plant -
به منظور بررسی اثر منابع مختلف کود های آلی و نیتروژن بر برخی ویژگی های فیزیولوژیکی، کمی و کیفی برنج در کشت مستقیم، آزمایشی مزرعه ای در سال زراعی 1400-1399، به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در اهواز انجام شد. فاکتور اصلی کاربرد کودهای آلی در سه سطح (اسید هیومیک، اسید فولویک و تیمار شاهد) و کاربرد کود نیتروژن در شش سطح (کود اوره گرانوله، کود اوره با پوشش گوگردی، کود سولفات آمونیوم، محلول اوره و نیترات آمونیوم، ترکیب کود اوره با پوشش گوگردی و کود اوره گرانوله و عدم مصرف هیچ گونه کود نیتروژنه به عنوان تیمار شاهد) به عنوان فاکتور فرعی بودند. مقایسه میانگین اثرهای ساده نشان داد که بیش ترین درصد پروتیین کل برگ، عملکرد شلتوک، وزن هکتولیتر، طول دانه شلتوک، عرض دانه سفید پس از پخت و کم ترین درصد خرد شدن دانه ها پس از سفید شدن در کاربرد اسید هیومیک مشاهده شد. افزایش عملکرد شلتوک، طول دانه شلتوک و عرض دانه سفید پس از پخت در تیمار کاربرد اسید هیومیک در مقایسه با شاهد به ترتیب 4/19، 4/5 و 6/5 درصد بود. بیش ترین درصد پروتیین کل برگ، طول دانه شلتوک، عرض دانه سفید پس از پخت و کم ترین درصد خرد شدن دانه ها پس از سفید شدن با کاربرد اوره با پوشش گوگردی و یا اوره با پوشش گوگردی همراه با اوره گرانوله به دست آمد. مقایسه میانگین برهم کنش فاکتورها نشان داد که بیش ترین شاخص سطح برگ به تیمار کاربرد اوره با پوشش گوگردی و یا کاربرد اوره با پوشش گوگردی همراه با اوره گرانوله × کاربرد اسید فولویک و بیش ترین میزان کلروفیل a، b، کاروتنوییدها و طول دانه سفید پس از پخت به تیمار کاربرد اوره با پوشش گوگردی همراه با اوره گرانوله × کاربرد اسید هیومیک تعلق داشت. به نظر می رسد فراهمی نیتروژن در خاک در مراحل مختلف رشد و نمو برنج تحت کاربرد تیمارهای کودهای نیتروژنی و بهبود ویژگی های خاک در اثر کاربرد کودهای آلی و در نتیجه دستیابی کافی به عناصر غذایی، بهبود ویژگی های فیزیولوژیک، کمی و کیفی برنج را در پی داشته است. بر اساس نتایج این آزمایش به نظر می رسد کاربرد ترکیبی اسید هیومیک و یا اسید فولویک همراه با کود اوره با پوشش گوگردی و یا اوره با پوشش گوگردی همراه با اوره گرانوله در شرایط مشابه قابل توصیه باشد.
کلید واژگان: اسید فولویک, اسید هیومیک, اوره با پوشش گوگردی, برنج, سولفات آمونیوم, نیترات آمونیومIn order to investigate the effect of different sources of organic fertilizers and nitrogen on some of the physiological, quantitive and qualitive characteristics under direct cultivation, a field experiment in the crop season 2020-2021, in a split plot experiment based on a randomized complete block design with three replications were implemented in Ahvaz. the main factor at three levels (humic acid, fulvic acid and control) and the use of nitrogen fertilizer at 6 levels (granulated urea fertilizer, sulfur coated urea, ammonium sulfate fertilizer, urea and ammonium nitrate, sulfur coated urea and granulated urea fertilizer and no application of nitrogen fertilizer as a control) were a secondary factor. Mean comparison of simple effects showed that the highest percentage of total protein of leaf, rice yield, hectoliter weight, rice grain length, white grain width after cooking and the lowest percentage of grain crushing after bleaching were observed by humic acid application. The increase in rice yield, rice grain length and white grain width after cooking in humic acid application treatment compared to the control was 19.4, 5.4 and 5.6 percentage respectively. The highest percentage of total protein of leaf, rice grain length, white grain width after cooking and the lowest percentage of grain crushing after bleaching were obtained by applying sulfur coated urea or sulfur coated urea with granular urea. The mean comparison of interaction effect of the factors on other studied traits showed that the highest leaf area index was observed with the application of sulfur coated urea or the application of sulfur coated urea with granular urea × application of fulvic acid and the highest amount of chlorophyll a, b, carotenoids and white grain length after cooking belonged to the treatment of application of sulfur coated urea along with granular urea × application of humic acid. It seems that the supply and availability of nitrogen in the soil at different growth stages of rice under the application of nitrogen fertilizer treatments and the improvement of soil characteristics due to the use of organic fertilizers and as a result of sufficient access to nutrients at different stages of plant growth and development, improvement of physiological characteristics, has affected the quantity and quality of rice. Based on the results of this experiment, it seems that the combined application of humic acid or fulvic acid with sulfur coated urea fertilizer or sulfur coated urea with granulated urea is recommended in similar conditions.
Keywords: Fulvic acid, Humic acid, Sulfur coated urea, Rice, Ammonium sulfate, Urea, ammonium nitrate -
اثر تیمارهای آب شور و برخی کودهای آلی بر صفات فیزیولوژیکی و رشد گیاه لمون گراس (Cymbopogon citratus)
به منظور بررسی تاثیر شوری آب و برخی کودهای آلی شور بر شاخص های فیزیولوژیکی و رشد گیاه لمون گراس (Cymbopogon citratus)، آزمایش گلخانه ای با هفت سطح شوری شامل آب غیرشور به عنوان شاهد، آب شور در سه سطح 4، 10و 15 دسی زیمنس بر متر و کودهای آلی شور در سه سطح شامل کود پودر ماهی با شوری 2/5، کود مایع ماهی با شوری 9/4 و کود فرآوری کشتارگاه طیور با شوری 6/4 دسی زیمنس بر متر در 4 تکرار در گلخانه پژوهشی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی هرمزگان در قالب طرح کاملا تصادفی در 4 تکرار اجرا شد. در این پژوهش، صفات فیزیولوژیک رشد شامل سطح برگ، وزن تر و خشک برگ، وزن تر و خشک ریشه، ارتفاع بوته، تعداد پنجه و کلروفیل کل مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج پژوهش نشان داد شوری آب و کودهای آلی بر تمام صفات مورد بررسی اثر معنی دار داشت. بیشترین تاثیر منفی را تیمار آب آبیاری با شوری 15دسی زیمنس بر متر بر روی تمامی صفات مورد مطالعه داشت، و بیشترین تاثیر بر وزن خشک ریشه به میزان 37/0 گرم مشاهده شد. از طرفی تیمار کود پودر کشتارگاه طیور با شوری 6/4 دسی زیمنس بر متر باعث بهبود تمام صفات فیزیولوژیک رشدی نسبت به شاهد به غیر از تعداد پنجه (با میانگین 2/4 عدد) در بوته شد. به طور کلی، نتایج نشان داد گیاه لمون گراس نسبت به شوری بالای 5 دسی زیمنس بر متر حساس است اما شوری کمتر از 5 دسی زیمنس بر متر را تحمل می کند و امکان استفاده از کودهای آلی نسبتا شور مورد مطالعه به عنوان منبع غذایی در زراعت این گیاه وجود دارد.
کلید واژگان: شوری, کود پودر ماهی, کود مایع ماهی, کود کشتارگاه طیور, گیاه داروییIntroductionSalinity is a basic non-living environmental factor that reduces the yield worldwide. In arid and semi-arid regions, the salinity of water and soil limits crop production. Therefore, it is crucially important to assess the salinity tolerance of medicinal herbs if they are to be cultivated in saline areas.
Materials and MethodsTo investigate the effect of water salinity and some saline organic fertilizers on the lemongrass' (Cymbopogon citratus) physiological features and growth, a greenhouse experiment was carried out in the research greenhouse of Hormozgan Agricultural and Natural Resources Research Center through a completely randomized design with four replications at seven salinity levels including non-saline water as a controlling factor, saline water at 4, 10, and 15 ds/m levels, and saline organic fertilizers at three levels including fish meal fertilizer with salinity rate of 5/2, liquid fish manure with salinity rate of 4/9, and poultry slaughterhouse fertilizer with salinity rate of 4/6 ds /m. Moreover, the physiological growth features, including the leaf area, the leaf's fresh and dry weight, the root's fresh and dry weight, the plant's height, the number of tillers, and total chlorophyll were investigated.
Discussion and ConclusionThe study's results indicated that water salinity and organic fertilizers had a significant effect on all studied features. It was also found that treating Irrigation water with a salinity of 15 ds /m had the most negative effect on all studied features, with the root's dry weight affected the most. On the other hand, treating poultry slaughterhouse fertilizer with a salinity of 4/6 ds/m improved all physiological growth features compared to the control factor except the number of tillers per plant. The results also showed that lemongrass was sensitive to over 5 ds/m salinity but tolerated less than 5 ds/m salinity and that it was possible to use the relatively saline organic fertilizers studied as a food source in cultivating this plant.
Keywords: Salinity, Medicinal Herb, Poultry Slaughterhouse, Liquid Fertilizer, Fish Powder -
این پژوهش باهدف بررسی اثر کودهای شیمیایی نیتروژن، فسفر، گوگرد و کود زیستی بر برخی شاخص های رشدی گیاه کاملینا در سال زراعی 1395 در مزرعه ای واقع در کازرون و به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. تیمارها شامل کود زیستی بارور2 حاوی باکتری حل کننده فسفات (باکتریPseudomonas putida Strain 13P وagglomerans Pantoea Strain 5P) به عنوان عامل اول در 2 سطح (مصرف و عدم مصرف) و عامل دوم کود شیمیایی شامل تیمارهای شاهد، کودهای نیتروژن، فسفر، گوگرد (به ترتیب50 ،200 و 100کیلوگرم در هکتار) به تنهایی در حد بهینه و تیمار کودهای شیمیایی با 30 درصد کمتر از حد بهینه بودند. نتایج نشان داد که مصرف کودهای زیستی تنها بر صفات کارایی زراعی و جذب فسفر، گوگرد و نیتروژن معنی دار بود. تیمار کود شیمیایی بر تمامی صفات معنی دار بود و برهمکنش تیمار کود زیستی همراه با کود شیمیایی بر صفات عملکرد دانه، کارایی زراعی و جذب فسفر، گوگرد و نیتروژن معنی دار بود. کاربرد تلفیقی کودهای زیستی با تیمارکود شیمیایی نیتروژن+ فسفر+ گوگرد نسبت به شاهد، باعث افزایش 85/ 86 درصدی عملکرد دانه، بهبود کارایی زراعی فسفر، گوگرد و نیتروژن به ترتیب 48/19، 62/12 و90/14 کیلوگرم بر کیلوگرم و کارایی جذب آن عناصر به ترتیب 02/42، 01/30 و 97/36 درصد شد. کاربرد تلفیقی کودهای شیمیایی همراه با کود زیستی نسبت به تیمار شاهد باعث افزایش60/13 درصدی شاخص سطح برگ، افزایش 78/23 درصدی نسبت وزن برگ و سطح ویژه برگ شد. تیمار نیتروژن + فسفر نسبت به شاهد بر صفت سرعت رشد گیاه، 64/53 درصد افزایش نشان داد. نتایج نشان داد تلفیق تیمارهای کودهای شیمیایی حاوی نیتروژن، فسفر و گوگرد با کودهای زیستی منجر به افزایش عملکرد گیاه کاملینا خواهد شد.
کلید واژگان: سرعت رشد گیاه, شاخص سطح برگ, عملکرد دانه, کارایی زراعی و جذب, کاملینا, کود شیمیاییThe aim of this study was to investigate the effect of chemical fertilizers of nitrogen, phosphorus, sulfur and biofertilizer on some growth indicators of Camelina sativa L. experimental plant during the crop year 2016 in a farm located in Kazerun and as a factorial in the form of complete randomized block design with three replications. Treatments include fertile biofertilizer 2 containing phosphate solvent bacteria (Pseudomonas putida Strain 13P bacteria and agglomerans Pantoea Strain 5P) as the first factor in 2 levels (consumption and non-consumption) and the second factor including chemical fertilizers including control treatments, nitrogen, phosphorus, sulfur fertilizers (50 respectively). (200 and 100 kg / ha) alone were optimal and chemical fertilizer treatment was 30% less than optimal. The results showed that the application of biofertilizer was significant only on crop yield and phosphorus, sulfur and nitrogen uptake traits. Chemical fertilizer treatment was significant on all traits, and the interaction of biofertilizer treatment with chemical fertilizer on grain yield, crop yield and phosphorus, sulfur and nitrogen adsorption traits was significant. The combined use of biofertilizers with nitrogen + phosphorus + sulfur chemical fertilizer compared to control increases grain yield by 86.85%, improves crop yield of phosphorus, sulfur and nitrogen by 19.48, 12.62 and 14.90 kg / kg, respectively, and its adsorption efficiency. The elements were 42.2%, 30.01 and 36.97%, respectively. The combined use of chemical fertilizers with biofertilizer compared to control increased the leaf area index by 13.60%, increased the plant weight ratio by 23.78% and the leaf surface area. Nitrogen + phosphorus treatment compared to control showed an increase in plant growth rate of 53.64%. The best fertilizer combination in this experiment to increase the yield of whole plants was the combination of chemical fertilizer treatments containing nitrogen, phosphorus and sulfur with biofertilizers.
Keywords: crop efficiency, uptake, Camelina sativa L., chemical fertilizer, grain yield, leaf area index, plant growth rate -
به منظور بررسی اثر کودهای شیمیایی و زیستی بر برخی ویژگی های فیزیولوژی، عملکرد و اجزای عملکرد گیاه کینواChenopodium) quinoa Willd.) تحت رژیم های کم آبی در خاک شور، آزمایشی به صورت اسپلیت پلات فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 1398-1397 در مزرعه ای واقع در منطقه دستگرد اصفهان انجام شد. در این آزمایش چهار سطح آبیاری (100، 75، 50 و 25 درصد ظرفیت زراعی مزرعه) به عنوان عامل اصلی و چهار سطح کود زیستی (شاهد، نیتروکسین، بیوفسفر و تلفیق نیتروکسین و بیوفسفر) و دو سطح کود شیمیایی (عدم کاربرد و کاربرد تلفیقی کودهای شیمیایی نیتروژن و فسفر) به عنوان عوامل فرعی مورد مطالعه قرارگرفت. میانگین حجم آب مصرفی در تیمارهای 100، 75، 50 و 25 درصد ظرفیت زراعی مزرعه به ترتیب 1/4204، 2/3427، 6/2665 و 8/2184 مترمکعب در هکتار بود. تیمارهای کود شیمیایی نیز بر اساس نتایج آزمون خاک و توصیه کودی توسط آزمایشگاه، به مقدار 250 کیلوگرم کود اوره و 75 کیلوگرم کود سوپر فسفات تریپل در هکتار اعمال شدند. نتایج نشان داد که در تمامی تیمارهای کودی، افزایش سطوح تنش خشکی موجب کاهش کلیه صفات اندازه گیری شده (شامل میزان کلروفیل کل، شاخص سطح برگ، تعداد خوشه در مترمربع، تعداد دانه در خوشه وزن هزار دانه، عملکرد دانه و شاخص برداشت) در کینوا گردید. با این وجود، کلیه صفات اندازه گیری شده تحت تیمار کاربرد کودهای شیمیایی در مقایسه با شرایط عدم کاربرد کودهای شیمیایی افزایش معنی داری داشت. به نحوی که بیشترین عملکرد دانه (38/2225 کیلوگرم در هکتار) و بالاترین درصد شاخص برداشت (12/41 درصد) کینوا در شرایط کاربرد کودهای شیمیایی و آبیاری مطلوب (تیمار آبیاری 100 درصد ظرفیت زراعی مزرعه) حاصل شد و شرایط تنش شدید خشکی (تیمار آبیاری 25 درصد ظرفیت زراعی مزرعه)، عملکرد دانه و شاخص برداشت این گیاه را به ترتیب حدود 88 و 36 درصد نسبت به شرایط آبیاری مطلوب با تیمار کودی مشابه (کاربرد کودهای شیمیایی) کاهش داد. از طرفی، در سطوح مختلف تنش، استفاده هم زمان از کودهای زیستی نیتروکسین و بیوفسفر بیشترین تاثیر را بر تعدیل اثرات تنش خشکی و افزایش معنی دار کلیه صفات مورد بررسی داشت. به طوری که در شرایط تنش شدید خشکی و کاربرد کودهای شیمیایی، تیمار کاربرد تلفیقی کودهای زیستی نیتروکسین و بیوفسفر ، میزان کلروفیل، شاخص سطح برگ، تعداد دانه در خوشه و وزن هزار دانه کینوا را به ترتیب حدود 32، 35، 36 و 15 درصد نسبت به شرایط عدم کاربرد کودهای زیستی در همان سطح خشکی افزایش داد. نتایج در مجموع نشان داد که با وجود شوری خاک محل آزمایش، گیاه کینوا حتی در سطح آبیاری 25 درصد ظرفیت زراعی مزرعه (تنش شدید خشکی)، دوره رشد خود را کامل کرده و بذر تولید کرد که نشان دهنده مقاومت بالای کینوا به شرایط تنش های شدید محیطی است.
کلید واژگان: تاج خروس, بیوفسفر, تنش اسمزی, شاخص برداشت, نیتروکسینAgroecology journal, Volume:13 Issue: 2, 2021, PP 251 -270Introduction
Considering prolonged drought condition in the country, water shortage, and water and soil salinity, some crop and current horticulture productions in the arid zone of the country face many constraints in terms of water supply for growth and yield loss. In this way, introducing new plants with high production yield is at the top of the agenda of the Iran Ministry of Agriculture to obtain high-quality production. Quinoa (Chenopodium quinoa Willd.) is an annual plant originated from Latin America. In addition to high nutrition value, this crop shows considerable resistance against a broad range of abiotic stresses such as drought, salinity and cold; and can be cultivated in marginal lands. Considering inability of most agricultural soils in the country to thoroughly supply nutrients for plants, chemical fertilizer consumption in Iran is much higher than the global average. Thus, in order to increase nutrient use efficiency, fertilizer utilization should change to render essential nutritious available for plants during a long time. Using bio-fertilizer dissolving phosphorus and nitrogen stabilizer is an optimal cultivation method, which improves adsorption of nutrition by plants and decreases soil salinity, and environmental contamination caused by indiscriminate use of chemical fertilizers.
Materials and MethodsIn order to evaluate the chemical and bio-fertilizer effects on yield, yield component and some physiological properties of Quinoa under water deficit in saline soil, an experiment was conducted as split plot factorial layout based on the randomized complete block design with three replications in 2018-2019 crop season at Dastgerd area in Isfahan province. In this experiment four levels of irrigation (25, 50, 75 and 100 % of field capacity) as the main factor, and the combination of biofertilizer including control (without bio-fertilizer), Nitroxin, Biophosphorus and combination of Nitroxin, Biophosphorus and chemical fertilizer in two levels of no application and integrated application of nitrogen and phosphorus fertilizers as sub-factor were considered. The average amount of water used in treatments of 100, 75, 50 and 25% of field capacity was 4204.1, 3427.2, 2665.6 and 2828.8 m3, respectively. Chemical fertilizer treatments (250 kg urea and 75 kg triple super phosphate fertilizer per hectare) were based on the results of soil test and fertilizer recommendation by the laboratory.
Results and DiscussionResults showed that in all fertilizer treatments with drought stress increment, measured physiological traits (total chlorophyll and leaf area index), and seed yield component including the number of clusters per square meter, seed number in cluster and seed thousand weight decreased, and consequently seed yield and Quinoa harvest index decreased. Under severe drought stress (25% field capacity irrigation treatment), grain yield and harvest index decreased by about 76 and 22%, respectively, compared to non-stress conditions (100% field capacity irrigation treatment). However, in all stress levels and both application and non-application of chemical fertilizers, simultaneous inoculation with both Nitroxin, Biophosphorus bio-fertilizers made the largest contribution to decreased stress influences and significantly increased all traits studied. The nitrogen fertilizer resources had the most effect on decreasing osmotic stress consequence in chlorophyll content, leaf area index and spike number per square meter. Therefore, since spike number is the main part of seed yield, it could be stated that nitrogen fertilizer applied in this experiment had the largest contribution to increase of seed yield. Phosphorus fertilizer resources available in this study also showed the highest influence to decrease in stress effects of 1000-seed weight. This could be attributed to nitrogen influence on vegetative growth and physiological role of phosphorus to generate flower and seed production.
ConclusionOur results revealed that despite soil salinity of surveyed area, Quinoa can complete growth period even in a 25% level of field capacity (severe drought stress) and produce seeds. This highlights the high resistance of Quinoa to severe environmental stress conditions.
Keywords: Biophosphorus, Chenopodiaceae, Leaf Area Index, Nitroxin, Osmotic stress -
تنش خشکی عامل اصلی کاهش عملکرد چغندر قند است. از این رو به کار بردن راهکار هایی جهت کاهش آثار سوء آن ضروری است. بنابراین به منظور بررسی اثر تیمار های محلول پاشی بر برخی صفات کیفی، مورفوفیزیولوژیک و عملکرد ریشه چغندر قند تحت شرایط تنش خشکی، آزمایشی به صورت کرت های یکبار خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 1398 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه شهرکرد انجام شد. تیمار های آبیاری شامل: آبیاری پس از 70، 100 و 130 (به ترتیب I3, I2, I1) میلی متر تبخیر تجمعی از تشتک تبخیر کلاس A در کرت های اصلی و تیمار های کودی به صورت محلول پاشی شامل: شاهد (بدون مصرف کود)، پتاسیم (K)، بور (B) و تلفیق بور + پتاسیم (B + K) در کرت های فرعی قرار گرفتند. نتایج نشان داد؛ اثر تیمار های آبیاری، محلول پاشی و برهمکنش آبیاری × محلول پاشی بر شاخص سطح برگ، محتوای پرولین برگ، محتوای نسبی آب برگ، درصد قند قابل استحصال، محتوای سدیم و پتاسیم ریشه چغندر قند معنی دار شد. بیشترین شاخص سطح برگ و محتوای نسبی آب برگ مربوط به محلول پاشی بور + پتاسیم و تیمار آبیاری I1 بود. بالاترین محتوای پرولین برگ از محلول پاشی پتاسیم و تیمار آبیاری I3 بدست آمد. بیشترین درصد قند قابل استحصال از محلول پاشی بور و تیمار آبیاری I2 حاصل شد. به عبارتی تیمار کم آبیاری I2 اندکی درصد قند قابل استحصال را افزایش داد که با تیمار I1 تفاوت معنی دار نداشت. کمترین محتوای پتاسیم و سدیم ریشه نیز به محلول پاشی بور + پتاسیم و آبیاری I1 اختصاص داشت. هم چنین اثر تیمار های آبیاری و محلول پاشی بر وزن خشک کل بوته، شاخص سبزینگی برگ، ضریب استحصال شکر، عملکرد قند ناخالص و عملکرد ریشه معنی دار شد. به طوری که بیشترین مقادیر صفات ذکر شده از محلول پاشی بور + پتاسیم و تیمار آبیاری I1 بدست آمد. برهمکنش آبیاری × محلول پاشی اثر معنی دار بر این صفات نداشت. آلکالیته نیز فقط تحت تاثیر تیمار های محلول پاشی قرار گرفت و بالاترین آلکالیته به محلول پاشی پتاسیم اختصاص داشت. به طور کلی محلول پاشی عناصر بور و پتاسیم به طور معنی داری سبب بهبود صفات مورفوفیزیولوژیک، کمی و کیفی چغندر قند می شود و از آثار نامطلوب تنش خشکی می کاهد که احتمالا به واسطه نقش مهم این عناصر در فرایند تنظیم اسمزی و سایر واکنش های فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی گیاهان است. بنابراین در زراعت چغندر قند محلول پاشی عناصر بور و پتاسیم، خصوصا در شرایط تنش خشکی، توصیه می شود.
کلید واژگان: آبیاری, پرولین, تنظیم اسمزی, قند قابل استحصالDrought stress is the most important factor of yield reduction in sugar beet. Therefore, adopting effective strategies for diminish of the drought adverse effects in sugar beet is necessary. This field experiment was conducted in order to study the effects of foliar application of potassium (K) and boron (B) on morpho-physiological responses, quality and root yields of sugar beet (Beta vulgaris L.) under drought stress conditions, using a split plot experiment based on randomized complete block design with three replications, in Shahrekord University, in 2019. The main plots were allocated to irrigation treatments including: irrigation after 70, 100 and 130 mm (I1, I2 and I3, respectively) cumulative evaporation from class A evaporation pan and the sub plots were allocated to fertilizer treatments in the form of foliar spraying including: control (no fertilizer application), K, B and B + K. Results showed that the effect of irrigation, foliar spraying and interaction of irrigation × foliar spraying treatments was significant regarding to leaf area index (LAI), leaf proline content, relative water content (RWC), extractable sugar, sodium and potassium content of sugar beet. The highest value of LAI and RWC was related to interaction of I1 irrigation and B + K spraying treatments. The highest value of leaf proline content was obtained by interaction of I3 irrigation and K spraying treatments. The highest percentage of extractable sugar was observed in interaction of I2 irrigation and B treatments. In other words, I2 irrigation treatment slightly increased the percentage of extractable sugar, which did not have significant difference with I1 irrigation treatment. The lowest amount of root sodium and potassium content was obtained under interaction of I1 irrigation and B + K treatments. The effect of irrigation and foliar application treatments on total plant dry weight, chlorophyll index, extraction coefficient of sugar (ECS), sugar and root yield was significant, as the highest amount of mentioned traits were recorded in B + K and I1 irrigation treatments. Interaction of irrigation×foliar spraying did not have a significant effect on these traits. Alkalinity coefficient was only affected by foliar spraying treatments and the highest amount of alkalinity coefficient was observed in K fertilizer treatment. Generally foliar application of B and K significantly improved the morpho-physiological, quantitative and qualitative properties of sugar beet and reduced the adverse effectss of drought stress, probably due to the important role of these elements in the osmotic adjustment and other plant physiological and biochemical processes. Therefore, in sugar beet cultivation especially under drought stress conditions, spraying of B and K is recommended.Drought stress is the most important factor of yield reduction in sugar beet. Therefore, adopting effective strategies for diminish of the drought adverse effects in sugar beet is necessary. This field experiment was conducted in order to study the effects of foliar application of potassium (K) and boron (B) on morpho-physiological responses, quality and root yields of sugar beet (Beta vulgaris L.) under drought stress conditions, using a split plot experiment based on randomized complete block design with three replications, in Shahrekord University, in 2019. The main plots were allocated to irrigation treatments including: irrigation after 70, 100 and 130 mm (I1, I2 and I3, respectively) cumulative evaporation from class A evaporation pan and the sub plots were allocated to fertilizer treatments in the form of foliar spraying including: control (no fertilizer application), K, B and B + K. Results showed that the effect of irrigation, foliar spraying and interaction of irrigation × foliar spraying treatments was significant regarding to leaf area index (LAI), leaf proline content, relative water content (RWC), extractable sugar, sodium and potassium content of sugar beet. The highest value of LAI and RWC was related to interaction of I1 irrigation and B + K spraying treatments. The highest value of leaf proline content was obtained by interaction of I3 irrigation and K spraying treatments. The highest percentage of extractable sugar was observed in interaction of I2 irrigation and B treatments. In other words, I2 irrigation treatment slightly increased the percentage of extractable sugar, which did not have significant difference with I1 irrigation treatment. The lowest amount of root sodium and potassium content was obtained under interaction of I1 irrigation and B + K treatments. The effect of irrigation and foliar application treatments on total plant dry weight, chlorophyll index, extraction coefficient of sugar (ECS), sugar and root yield was significant, as the highest amount of mentioned traits were recorded in B + K and I1 irrigation treatments. Interaction of irrigation×foliar spraying did not have a significant effect on these traits. Alkalinity coefficient was only affected by foliar spraying treatments and the highest amount of alkalinity coefficient was observed in K fertilizer treatment. Generally foliar application of B and K significantly improved the morpho-physiological, quantitative and qualitative properties of sugar beet and reduced the adverse effectss of drought stress, probably due to the important role of these elements in the osmotic adjustment and other plant physiological and biochemical processes. Therefore, in sugar beet cultivation especially under drought stress conditions, spraying of B and K is recommended.
Keywords: Extractable sugar, Irrigation, Osmotic adjustment, Proline -
کمبود آب آشامیدنی و آب شیرین برای مصارف کشاورزی از بزرگترین مشکلات حال حاضر اکثر کشورهای خشک و نیمه-خشک میباشد. بنابراین شورزدایی آبهای شور، برای تولید آب شرب و کشاورزی ضروری میباشد. با توجه به توان تابشی مناطق جنوب ایران، مطالعه یک سیستم آبیاری زیرسطحی خورشیدی به صورت تجربی و تیوری در شهر دهدشت با طول جغرافیایی 57/50 درجه و عرض جغرافیایی 78/30 انجام پذیرفت. در این سیستم از یک استخر خورشیدی و یک مبدل حرارتی جریان معکوس زیرسطحی استفاده شد. مخلوط هوای گرم و مرطوب داخل استخر خورشیدی، توسط فن، به لوله زیرزمینی هدایت و با استفاده از فرآیند میعان، آب مورد نیاز آبیاری زیرسطحی حاصل گردید. با تزریق چای کمپوست به آب خالص تولید شده، یک محلول با ترکیب مناسب برای آبیاری و تامین مواد مغذی خاک و گیاه تولید گردید. با اندازهگیری و پایش اطلاعات محیطی و تعیین معادلات گرمایی سیستم و استفاده از نرمافزار متلب، یک سیستم فازی طراحی شد و تغییرات دما، نسبت رطوبت و جرم آب تولید شده، بررسی گردید. با توجه به شبیهسازی انجام شده در متلب، بیشینه وکمینه دمای هوای استخر به ترتیب، برای مرداد و فروردین، °c90 و °c60 بدست آمد. در قیاس با مقادیر تجربی آن، مقدار خطا به ترتیب %8/5 و %9 گردید. مقدار بیشینه و کمینه آب تولید شده به ترتیب، 13/6 و 09/3 لیتر در روز، برای مرداد و فروردین حاصل شد. در قیاس با مقدار تجربی، مقدار خطا به ترتیب %7 و %15 محاسبه گردید. با توجه به نتایج، با افزایش پارامترهای تابش خورشیدی، دمای محیط، دمای آب، قطر لوله کندانسور و قطر لوله هوای گرم مرطوب و همچنین با کاهش پارامترهای دمای آب کندانسور، رطوبت نسبی هوای محیط و ارتفاع آب استخر، میزان آب تولید شده افزایش یافت. با توجه به نتایج، این روش برای مناطق با اقلیم گرم و خشک مناسب میباشد.
کلید واژگان: آبیاری چگالشی, انرژی خورشیدی, مدل پیش بینی فازی, تحلیل گرمایی, چای کمپوست, مبدل حرارتی جریان معکوسLack of drinking water and fresh water for agricultural purposes is one of the biggest problems in most arid and semi-arid countries. Therefore, desalination of saline water is necessary for the production of drinking water and irrigation. Due to the irradiative potential of south regions of Iran, the study of a solar subsurface irrigation system was performed experimentally and theoretically in Dehdasht. The system used a solar still and a subsurface reverse flow heat exchanger. The mixture of hot and humid air inside the solar still was directed to the underground pipe by a fan. Using the condensation process, the required water for subsurface irrigation was obtained. Using a suitable system for injecting compost tea into the pure water, a solution with a suitable composition was produced to irrigate and supply soil and plant nutrients. By measuring and monitoring environmental information and using MATLAB software, a fuzzy inference model was designed and Temperature changes, humidity ratio and mass of produced water were investigated. According to the simulation performed in MATLAB, the maximum temperature of the still reached 90°c in August and 60°c in April. Compared with its experimental values, the error values were reached 5.8% and 9%, respectively. The maximum and minimum amount of condensed water in the pipe was 6.13 liters and 3.09 liters per day for August and April, respectively. Compared to the experimental value obtained, the error values were 7% and 15%, respectively. According to the results, increasing the parameters such as solar radiation, ambient temperature, water temperature, diameter of condenser pipe and diameter of hot air pipe, as well as decreasing parameters such as condenser water temperature, relative humidity and pool water height, increased the amount of water produced. Therefore, this method is suitable for arid and semi-arid areas.
Keywords: Condensation Irrigation, Solar Energy, Fuzzy Forecasting Model, Heat Analysis, Compost Tea, Underground Reverse Flow Heat Exchanger -
این آزمایش به صورت اسپلیت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 1397-1398 در مزرعه ای شور (هدایت الکتریکی 2/5 دسی زیمنس بر متر)، واقع در منطقه دستگرد اصفهان انجام شد. چهار سطح آبیاری (100، 75، 50 و 25 درصد ظرفیت مزرعه) به عنوان عامل اصلی و چهار سطح کود زیستی (شاهد، نیتروکسین، بیوفسفر و تلفیق نیتروکسین و بیوفسفر) و دو سطح کود شیمیایی (عدم کاربرد و کاربرد تلفیقی کودهای شیمیایی نیتروژن و فسفر) به عنوان عوامل فرعی مورد مطالعه قرار گرفتند. تنش شدید خشکی 25 درصد ظرفیت مزرعه فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدان کاتالاز، پراکسیداز و سوپر اکسید دیسموتاز، میزان پرولین و میزان مالون دی آلدیید در کینوا را به ترتیب حدود 46، 52، 142، 42 و 39 درصد نسبت به شرایط بدون تنش آبیاری 100 درصد ظرفیت مزرعه افزایش داد و در نتیجه موجب کاهش معنی دار عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیک (به ترتیب حدود 76 و 49 درصد) در این گیاه گردید. با این وجود در تمامی سطوح تنش خشکی، تیمار تلفیق نیتروکسین و بیوفسفر در شرایط کاربرد هم زمان کودهای شیمیایی نیتروژن و فسفر بیش ترین تاثیر را بر تعدیل اثرات تنش خشکی، کاهش معنی دار فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدان و در نتیجه افزایش عملکرد در مقایسه با سایر تیمارهای کودی در همان سطح خشکی داشت. نتایج در مجموع نشان داد که گیاه کینوا با وجود شوری خاک محل آزمایش، توانست حتی در شرایط تنش شدید خشکی، دوره رشد خود را کامل کند و بذر تولید نماید.
کلید واژگان: تنش اسمزی, فسفر, کاتالاز, کینوا, نیتروژنThe present experiment has been conducted as a split plot factorial based on completely randomized block design with three replications in 2018-2019 crop season on a saline farm (with an electrical conductivity of 5.2 dS/m) in Dastgerd area, Isfahan Province. Four levels of irrigation (25%, 50%, 75%, and 100% of FC) compose the main factors and biofertilizer (the control, Nitroxin, Biophosphorus, and their combination) as well as chemical fertilizer in two level of no application and integrated application of nitrogen and phosphorus fertilizers are the sub-factor. Severe drought stress (25% FC irrigation treatment) increase the measured traits (antioxidant enzyme activity including catalase, peroxidase, and superoxide dismutase along with Proline and Malondialdehyde content) in quinoa by about 46%, 52%, 142%, 42%, and 39%, compared to non-stress conditions (100% FC irrigation treatment), respectively. Also, they significantly reduce grain and biological yield in this plant (by about 76% and 49%, respectively). However, at all drought stress levels , the combination of nitroxin and biophosphorus under conditions of simultaneous use of chemical fertilizers of nitrogen and phosphorus shows the maximum effect on moderation of drought stress effects, significantly reducing the activity of antioxidant enzymes and, consequently, increasing yield, compared to other treatments at the same drought level. Overall, the results demonstrate that despite the salinity of the tested soil, quinoa has been able to complete its growth and seed production even under severe drought stress conditions.
Keywords: Catalase, nitrogen, Osmotic stress, Phosphorus, Quinoa -
به منظور بررسی اثر کودهایی با عمل زیستی و شیمیایی بر عملکرد وبرخی ویژگی های بیوشیمیایی کینوا، آزمایشی به صورت فاکتوریل سه عامله در قالب طرح کاملا تصادفی با 3 تکرار در سال زراعی 1398-1397 در منطقه برخوار اصفهان اجرا شد. در این آزمایش ارقام ساجاما وتیتیکاکا به عنوان فاکتوراول، چهار سطح کود زیستی شامل عدم تلقیح، تلقیح با نیتروکسین، تلقیح با بیوفسفر و تلقیح توام با نیتروکسین وبیوفسفر به عنوان فاکتوردوم و چهار سطح کود شیمیایی شامل شاهد، اوره، سوپر فسفات تریپل و تلفیق اوره و سوپر فسفات تریپل به عنوان فاکتور سوم مورد ارزیابی قرار گرفتند.نتایج نشان داد که اثرات برهم کنش سه گانه رقم، کود زیستی و کود شیمیایی بر میزان کاروتنوییدها،کربوهیدرات کل پروتئین محلول، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک و شاخص برداشت کینوا معنی دارشد. هرچند بیشترین عملکرد دانه در رقم ساجاما مشاهده شد، اما شاخص برداشت که نشان دهنده ی تخصیص مواد به مقصدهای فیزیولوژیکی (دانه) است، تفاوت معنی داری در این دو رقم نداشت. همچنین طول دوره رشد در رقم ساجاما 32 روز بیشتر از از رقم تیتیکاکا بود که این موضوع علاوه بر افزایش نیاز آبی در رقم ساجاما، موجب به تاخیر افتادن کشت بعدی مزرعه شد. از طرفی تمامی صفات بیوشیمایی اندازه گیری شده (شامل میزان کلروفیل کل، کاروتنوییدها،کربوهیدرات کل و پروتئین محلول) در رقم تیتیکاکا بیشتر از رقم ساجاما بود.از این رو با توجه به نتایج این پژوهش، توسعه ی کشت رقم تیتیکاکا به همراه استفاده از کودهای زیستی را می توان به عنوان راهکاری کاربردی جهت دستیابی به محصول باکیفیت تر و مصرف بهینه کودهای شیمیایی در راستای تحقق اهداف کشاورزی پایدار در زراعت کینوا معرفی کرد.
کلید واژگان: پروتئین محلول, فسفر, عملکرد بیولوژیک, کربوهیدرات کل, کینوا, نیتروژنTo study the effect of organic and chemical fertilizers on the yield and some of the biochemical characteristics of quinoa, a three-factor factorial experiment was carried out in the form of a completely randomized design with three replications in the region of Borkhar, Isfahan, Iran, in the 2018-2019 crop year. In this experiment, Sajama and Titicaca cultivars as the first factor, four levels of bio fertilizer including: without inoculation, nitroxin inoculation, biophosphorus inoculation, and inoculation with nitroxin and biophosphorus as the second factor, and four levels of chemical fertilizer including control, urea, triple superphosphate (TSP), and urea and superphosphate combination as the third factor were evaluated. Results showed that the interaction of the cultivar, bio fertilizer, and chemical fertilizer were significant on carotenoids, total carbohydrate, soluble protein, grain yield, biological yield and harvest index of quinoa. Thus, the integrated application of bio fertilizers along with all used chemical fertilizer treatments significantly increased the measured traits in both cultivars compared to the control treatment. Although the highest grain yield was observed in Sajama cultivar, Harvest index, which indicated material allocation to physiological destinations (grain), was not significantly different between the two cultivars. In addition, the growth period in Sajama cultivar was 32 days longer than Titicaca that resulted in water requirement increase, and subsequent crop cultivation delay, in Sajama cultivar. On the other hand, all the measured biochemical traits (total chlorophyll, carotenoids, total carbohydrates and soluble protein) in Titicaca cultivar were more than those of Sajama cultivar. Therefore, according to the results of this research, cultivation of Titicaca cultivar along with the application of bio fertilizers as supplements can be considered as an applied strategy to achieve higher quality crops and optimum use of chemical fertilizers to realize the goals of sustainable agriculture in quinoa cultivation.
Keywords: Biological Yield, Nitrogen, Phosphorus, Quinoa, Soluble Protein, Total Carbohydrate -
به منظور بررسی تیمار های کم آبیاری و محلول پاشی با اسید جاسمونیک و اسید آسکوربیک بر برخی صفات مورفوفیزیولوژیک ژنوتیپ های گلرنگ آزمایشی به صورت اسپلیت پلات فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه شهرکرد، طی دو سال 1395-1396 انجام شد. در این آزمایش سه سطح آبیاری)100، 75 و 50 درصد نیاز آبیاری گلرنگ) به عنوان فاکتور اصلی و سه ژنوتیپ گلرنگ)محلی اصفهان، فرامان و سینا) و محلول پاشی با سه سطح شامل (غلظت صفر، محلول پاشی با اسید جاسمونیک با غلظت 5/0 میلی مولار و محلول پاشی با اسید آسکوربیک با غلظت 20 میلی مولار) به عنوان فاکتور فرعی انتخاب شدند. نتایج نشان داد که بیشترین محتوای نسبی آب برگ، کلروفیل، شاخص سطح برگ، عملکرد دانه، درصد روغن و عملکرد روغن مربوط به ژنوتیپ سینا و تیمار آبیاری 100 درصد نیاز آبیاری گلرنگ و کمترین میزان این صفات مربوط به ژنوتیپ محلی اصفهان و تیمار آبیاری 50 درصد نیاز آبی گلرنگ بود. برهمکنش ژنوتیپ × محلول پاشی و تنش کم آبیاری در محلول پاشی تنها بر عملکرد روغن و کلروفیل a معنی دار شد. محلول پاشی با اسید جاسمونیک و اسید آسکوربیک نیز موجب افزایش کلیه صفات در مقایسه با تیمار بدون محلول پاشی شد. نتایج نشان داد که تفاوت های موجود در بین ژنوتیپ ها و همچنین تاثیر این محلول پاشی ها جهت افزایش میزان صفات مورد بررسی می تواند در انتخاب ژنوتیپ ها و ترکیبات مناسب جهت کاهش اثرات نامطلوب تنش کم آبی به منظور دستیابی به افزایش تولید از آن ها استفاده کرد.
کلید واژگان: درصد روغن, دوام سطح برگ, سرعت رشد محصول, شاخص سطح برگ, عملکرد روغنIn order to evaluate the effect of deficit irrigation treatment and foliar application of ascorbic acid and jasmonic acid on morphophysiological traits of safflower genotypes (Carthamus tinctorius L.), the experiment was set out in a split plot factorial in a randomized complete block design with three replications at Shahrekord University Agricultural Research Station during the two years, i.e. 2016-2017. The main factor consisted of three levels of irrigation of 100%, 75% and 50% of the plant's water requirement of safflower and sub-factor including safflower genotypes including Sinai, Isfahan local, Faraman and foliar application with three levels including (0 concentration, foliar application of jasmonic acid with 0.5 mM concentration and foliar application of ascorbic acid with 20 mM concentration(. The results showed that the highest cholliorophyll a, cholliorophyll b, relative water content, leaf area index, crop growth rate, oil percentage, grain yield and oil yield related to Sina genotype and 100% of the plant's water requirement and The least of these traits were from Isfahan local genotype and 50% of the plant's water requirement. The results of this study showed that the interaction effects of genotype× deficit irrigtion and genotype× foliar application were significant only on cholliorophyll a and oil yield. Also foliar application of Jasmic acid and ascorbic acid increased all traits compared to non foliar application treatment. The results of this study showed that the differences between the genotypes and also effect of foliar application of jasmonic acid and ascorbic acid to increase of these traits were important components that could be used to select genotypes and suitable compounds to reduce undesirable effects of water stress in order to achieve increased economic performance.
Keywords: crop growth rate, leaf area durability, leaf area index, oil percentage, oil yield -
کاملینا (Camelina sativa L) از خانواده براسیکاسه، گیاه دانه روغنی جدید، دارای ویژگی های زراعی مطلوب، سازگار به شرایط آب و هوایی معتدل و به عنوان ماده اولیه تولید بیودیزل می باشد. به منظور بررسی اثر کود زیستی و کود شیمیایی بر عملکرد و برخی ویژگی های بیودیزل تولیدی از کاملینا، پژوهشی مزرعه ای در سه تکرار در سال زراعی 1395 در مزرعه ای واقع در کازرون و به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی اجرا شد. تیمارها شامل کود زیستی بارور2 حاوی باکتری افزایش دهنده حلالیت فسفات (باکتریPseudomonas putida Strain 13P وStrain 5P agglomerans Pantoea) به عنوان عامل اول در 2 سطح (مصرف و عدم مصرف) و کود شیمیایی به عنوان عامل دوم شامل تیمارهای شاهد، کودهای نیتروژن، فسفر، گوگرد به تنهایی و دو مقدار در حد توصیه شده (به ترتیب 200، 50 و 100 کیلوگرم در هکتار) و 30 درصد کمتر از حد توصیه شده بودند. با ایجاد شرایط تغذیه ای برای گیاه کاملینا، عملکرد دانه، درصد روغن، عملکرد روغن و پروتئین دانه و همچنین صفات بیودیزل شامل: چگالی، عدد یدی و عدد صابونی و درصد گوگرد مطالعه شدند. نتایج نشان داد که عملکرد دانه و عملکرد روغن در تیمار نیتروژن+فسفر+گوگرد با مصرف کودزیستی بیش از سایر تیمارها بوده است. تیمارکودهای شیمیایی گوگرددار در حد مطلوب بدون مصرف کود زیستی و تیمار نیتروژن+فسفر+گوگرد بدون مصرف کود زیستی به ترتیب بیشترین افزایش درصد روغن و پروتئین دانه را داشته اند. بیشترین چگالی، عدد یدی و عدد صابونی و گوگرد (به ترتیب 9248/0 کیلوگرم بر مترمکعب، 94/26 میلی گرم ید بر 100 گرم روغن و 1/227 میلی گرم هیدروکسید سدیم بر گرم روغن و 027/0 درصد وزنی) در بیودیزل تولیدی تحت تیمارهای نیتروژن و فسفر و نیز تیمار کودزیستی و گوگرد در حد مطلوب و تیمار نیتروژن+گوگرد و فسفر در حد مطلوب بدون مصرف کود زیستی، به دست آمد در مجموع نتایج پژوهش نشان داد که کاربرد کودهای زیستی به همراه کودهای شیمیایی باعث بهبود ویژگی های روغن و بیودیزل تولیدی از دانه کاملینا می شود.
کلید واژگان: کاملینا, درصد روغن, پروتئین دانه, عدد یدی, عدد صابونی, گوگردCamelina sativa L. is from the family of Brassicaceae, new oilseed crops, has desirable agronomic characteristics, adapted to temperate climates and as raw material for biodiesel production. In order to evaluate the effect of bio-fertilizer and chemical fertilizer on yield and some characteristics of biodiesel from Camelina sativa L., field experiment with three replications during 2017 in a field located in Kazeroun, a factorial in a randomized complete block design was applied. Treatments biofertilizerBarvar 2 containing phosphate solubilityenhancing bacteria (bacteria Pseudomonas putida Strain 13P and Strain 5P agglomerans Pantoea) as the first factor in 2 levels (consuming and not consuming) and chemical fertilizer as the second factor included control treatments, nitrogen fertilizers, phosphorus, sulfur alone and two values were recommended at the considered levels (200, 50 and 100 kg / ha, respectively) and 30% lower than recommended levels. Camelina sativa L. by creating conditions for plant nutrition, grain yield, oil percentage, oil yield and protein content lso, biodiesel characteristics including density, iodine number and saponification number and percentage of sulfur were studied. The results showed that grain yield and oil yield were higher in fertilizer phosphorus nitrogen than in other treatments. Sulfur chemical treatments had the highest increase in seed oil and protein content without using biofertilizers and nitrogen + phosphorous + sulfur without fertilizer application, respectively. The highest density, iodine number and saponification number and percentage of sulfur (0.9248 kg / m3, 26.94 mg iodine per 100 g oil and 227.1 mg sodium hydroxide per gram of oil and 0.027 % by weight) The production of biodiesel was carried out under nitrogen and phosphorus treatments, as well as bio fertilizer and sulfur treatment, and nitrogen + sulfur and phosphorus treatments were optimum without using bio fertilizer. In general, the results of this study showed that the application of biological fertilizers with chemical fertilizers improves the oil and biodiesel characteristics of whole grains is Camelina sativa L.
Keywords: Camelina sativa L., oil percentage, grain protein, iodine number, soap number, sulfur -
به منظور بررسی واکنش های جوانه زنی بذر چغندرقند تحت پتانسیل های آبی مختلف و بهبود شاخص های جوانه زنی با اسید جاسمونیک، مطالعه ای در آزمایشگاه زراعت، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهرکرد به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملآ تصادفی با 4 تکرار در سال 1395 انجام گرفت. در این آزمایش تیمارها شامل پنج سطح پتانسیل آب (شاهد یا آب مقطر، 0.2- ، 0.6- ، 1- و 1.4- مگاپاسکال با پلی اتیلن گلایکول) و قرار گرفتن بذور در محلول های 5 و 10 میکرومولار اسید جاسمونیک و آب مقطر (شاهد) بودند. صفات درصد و سرعت جوانه زنی، طول ساقه چه و ریشه چه، وزن ساقه چه، متوسط زمان جوانه زنی، ضریب سرعت جوانه زنی، جوانه زنی نسبی، ضریب آلومتری، شاخص بنیه طولی و وزنی اندازه گیری شدند. مقایسه میانگین برهمکنش سطوح خشکی و اسید جاسمونیک بر درصد و سرعت جوانه زنی نشان داد که بالاترین میزان مربوط به تیمار شاهد (عدم تنش) و پیش تیمار با 5 میکرومولار اسید جاسمونیک به ترتیب با 100 درصد بذر جوانه زده و سرعت 24.83 بذر در روز بود و بیشترین طول ساقه چه و ریشه چه در تیمار برهمکنش بدون تنش و آب مقطر بود. تحت پتانسیل های آبی مختلف، پیش تیمار بذور با اسید جاسمونیک باعث شد ضریب سرعت جوانه زنی، جوانه زنی نسبی، ضریب آلومتری، شاخص بنیه طولی و وزنی نسبت به پیش تیمار بذرها فقط با آب مقطر بیشتر باشد. در نهایت، پیش تیمار بذر با اسید جاسمونیک در سطح 5 میکرومولار به طور موثری می تواند تحمل به تنش خشکی در چغندرقند را بهبود دهد.کلید واژگان: پلی اتیلن گلایکول, شاخص بنیه بذر, ضریب آلومتری, ضریب سرعت جوانه زنیIntroduction Drought stress has become the major limitation factor on plant yield at global scale. It is due to the current environmental changes not only in dry areas but also in temperate ones. Deficit irrigation allows to the plants receive water lower than request. Sugar beet production requires supplementary irrigation in sugar beet producing areas such Mediterranean regions, but recently drought stress has restricted sugar beet cultivation in these areas. In arid and semi-arid regions, sugar beet production is limited by insufficient rainfall or restricted the availability of irrigation water. Breeding new cultivar for drought tolerance, developing new irrigation and soil management techniques and innovating new cultural practices may contribute to improve yield and quality of sugar beet under drought conditions. Sugar beet is one of the most important crops. It is also well recognized that drought stress is the main restrictive factor for sugar beet yield. However, the response of sugar beet to drought stress has been insufficiently studied. Jasmonic acid is a member of plant growth regulators named jasmonates which are important cellular regulators involved in several developmental processes such as seed germination, root growth, fertility, fruit ripening and senescence. Most of the plant parts contain jasmonates and the highest concentration appears to be present in reproductive tissues whereas much lower levels are found in roots and mature leaves. Till now it is considered that jasmonates particularly methyl esters of JA (Me-JA) as a chemical stress agent mimicking the effect of that appear in response to external stress factors inducing senescence. Materials and methods To explore the germination mechanism of drought-stressed sugar beet improved by exogenous jasmonic acid, and provide a theoretical basis to sugar beet direct sowing technology for water deficit and the effects of soaking with jasmonic acid on germination status, an experiment was conducted in factorial randomized complete design with four replications in laboratory, Faculty of Agriculture, University of Shahrekord in 2016. In this experiment, treatments included five levels of drought treatments (distilled water,-0/2,-0/6,-1 and-1/4 MPa with PEG) and seed soaking with jasmonic acid (0 (control), 5 and 10 µM for 2 days. Germination percentage and rate, shoot and length, shoot weight, mean germination time, coefficient of velocity of germination, relative germination, allometry coefficient, seed length and weight vigor index were measured. Results and discussion The results showed that drought stress and jasmonic acid on germination indexes including germination percent and rate, shoot and root length, shoot weight, coefficient of velocity of germination, relative germination, allometry coefficient and seed length and weight vigor index significantly decreased under drought stress, while, mean germination time increased. Drought stress in 1/4 MPa level decreased germination percentage and rate, shoot and root length, shoot weight 90, 84, 49, 44 and 33 percent as compared with control, respectively. In other hand, soaking with exogenous jasmonic acid improved all of germination indexes, while mean germination time decreased under drought stress. Moreover, interaction effect drought and jasmonic acid on germination indexes showed 5 µM jasmonic acid had highest germination percent and rate, shoot length and weight, coefficient of velocity of germination, relative germination, and seed length and weight vigor index. The highest germination percentage and rate was detected when 5 µM jasmonic acid under non-stress that increased 21% as compared with control, while the lowest was detected when pre-soaking water under 1/4 MPa. Also, highest increase in mean germination time was recorded under 1/4 MPa with pre-soaking water, whereas, the lowest was measured under non-stress with 5 and 10 µM jasmonic acid. To conclude, soaking with 5 µM jasmonic acid improved drought tolerance in sugar beet.Keywords: Allometry coefficient, Coefficient of velocity of germination, PEG, Seed vigor index
-
شوری یکی از موانع اصلی افزایش تولید محصولات زراعی است. بر این اساس، به منظور ارزیابی محلول پاشی پرولین و اسید سالیسیلیک در کاهش اثرات شوری بر گیاه سویا (Glycine max L.)، آزمایشی به صورت اسپیلیت پلات در قالب طرح کاملا تصادفی در چهار تکرار در سال 1395 در جعبه های کاشت در فضای باز دانشکده کشاورزی دانشگاه شهرکرد اجرا شد. عامل اصلی شامل آبیاری با آب شور و با هدایت های الکتریکی 2 (آب مزرعه)، 5 و 10 دسی زیمنس بر متر و عامل فرعی محلول پاشی با 10 میلی مولار پرولین، اسید سالیسیلیک 3 میلی مولار، ترکیب پرولین 10 میلی مولار با اسید سالیسیلیک 3 میلی مولار و شاهد (محلول پاشی با آب) بودند. نتایج نشان داد اثرات اصلی سطح شوری 5 و 10 دسی زیمنس بر متر کلرید سدیم به ترتیب باعث افزایش و کاهش رنگیزه های فتوسنتزی نسبت به شاهد شدند. تحت تنش شوری محتوای پرولین و قندهای محلول افزایش یافتند، در حالی که شاخص پایداری غشا و محتوای نسبی آب برگ کاهش یافتند. اثر متقابل سطوح شوری و تیمارهای محلول پاشی نشان داد که سطح 5 دسی زیمنس بر متر کلرید سدیم و تیمار ترکیبی پرولین و اسید سالیسیلیک بالاترین محتوای کلروفیل b، کاروتنویید و پرولین را با افزایش به ترتیب 93، 53 و 143 درصد نسبت به شاهد داشتند. شاخص پایداری غشا و محتوای نسبی آب در سطح شوری 100 میلی مولار و محلول پاشی با آب به ترتیب کاهش 63 و 38 درصدی نسبت به شاهد داشتند. بنابراین محلول پاشی پرولین 10 میلی مولار به همراه اسید سالیسیلیک 3 میلی مولار بر شاخص های فیزیولوژیک سویا به عنوان بهترین تیمار جهت کاهش اثرات سمی شوری شناخته شد. بنابراین، کاربرد پرولین به عنوان املاح سازگار در تنظیم اسمزی گیاه و اسیدسالیسیلیک نقش حفاظتی از طریق واکنش های فیزیولوژیکی تحت تنش شوری موثر می باشد.کلید واژگان: رنگیزه های فتوسنتزی, پرولین, قندهای محلول, شاخص پایداری غشاSalinity is one of the major challenges to increasing crop productivity. Besides these, in order to investigate of proline and salicylic acid in the modulation of salt stress on soybean (Glycine max L.) , an experiment was conducted as split plot arrangement in a randomized completely design with four replication in 2016 in College of Agriculture, Shahrekord University. Main plot included three level irrigation by saline water with electrical conductivity 2 (control), 5 and 10 dS m-1 NaCl) and sub plot in four level of foliar applied (10 mM proline, in combination with 10 mM proline + 3 mM salicylic acid, 3 mM salicylic acid and sprayed with water (control)). The results showed that the 5 and 10 dS m-1 NaCl lead to increased and decreased of photosynthetic pigments compared with the control, respective. Proline and soluble sugars were increased under salt stress, while membrane stability index and relative water content decreased. Interaction between salt stress and foliar treatments showed that the highest increase in chl. b, carotenoid and proline were recorded in 5 dS m-1 NaCl and proline plus salicylic acid with increase of 93, 53 and 143% as compared to the control, respectively. Membrane stability index and relative water content were decreased 63 and 38% as compared to the control, respectively. So, foliar application of 10 mM proline with 3 mM salicylic acid on physiological parameters of soybean was the best treatment to mitigate the detrimental effects of salt stress. So, proline function as compatible solute in osmotic adjustment and salicylic acid with the protective role through physiological reactions under salt stress.Keywords: Photosynthetic pigments, proline, soluble sugars, membrane stability index
-
مقدمهاستفاده از فنآوری نانو به عنوان رشته ای متنوع و کاربردی تقریبا در تمامی زمینه های علمی در حال انجام است. کودها و مواد مغذی نانو دارای خواص موثری هستند که به تولید گیاهان بر حسب نیاز آن جهت تنظیم رشد گیاه کمک می کنند. نانو دی اکسید تیتانیوم خاصیت فتوکاتالیستی بالایی دارد و به عنوان یک کاتالیزور بطور عمده در آب، دستگاه های الکترونیکی، تجهیزات تبدیل و ذخیره ی انرژی و به صورت سوسپانسیون استفاده می شوند. منابع دی اکسید سیلیسیوم بسیار متنوع است که شامل نانو ذره های طبیعی، آنتروپوژنیک و نانوذره های مهندسی هستند. اگرچه سیلیسیوم در بسیاری از گیاهان زراعی عنصری ضروری برای رشد محسوب نمیشود، اما اثرات سودمندی بر رشد و نمو گیاهان دارد. امروزه نانو تیوب های کربنی یکی از مهم ترین مواد کاربردی در برنامه های صنعتی هستند. این مواد با روش های تولید متفاوت و ویژگی های خاص می توانند نقش مهمی در تولید مواد کامپوزیت، کاربرد در پزشکی، الکترونیک و ذخیره انرژی داشته باشند. گیاه دان سیاه با نام علمی abyssinica Goizotia، متعلق به خانواده ی کاسنی (Asteraceae) است. بذر آن در داروسازی، صنعت غذا، کودسبز و برای خوراک پرنده ها و تغذیه گاو استفاده می شود. لذا هدف از آزمایش حاضر بررسی اثر نوع و غلظت سه نانو ذره بر برخی ویژگی های جوانه زنی و محتوای آنتوسیانین های گیاه دارویی - روغنی دان سیاه بود.مواد و روش هاآزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در چهار تکرار انجام شد. تیمار های نوع نانو ذرات دی اکسید تیتانیوم، دی اکسید سیلیسیوم و نانو تیوب کربن به عنوان فاکتور اول و غلظت های آن ها در چهار سطح صفر، 10، 30 و 60 میلی گرم بر لیتر به عنوان فاکتور دوم بودند. در این مطالعه صفات درصد، سرعت و متوسط جوانه زنی روزانه، شاخص جوانه زنی و بنیه گیاهچه، طول، وزن تر و وزن خشک ریشه چه و ساقه چه، محتوای آنتوسیانین و درصد مقاومت ریشه چه اندازه گیری شد.یافته هابا افزایش غلظت نانو ذرات میزان درصد، سرعت و متوسط جوانه زنی روزانه کاهش یافت. تاثیر مطلوب دی اکسید تیتانیوم بر صفت شاخص جوانه زنی در غلظت 30 میلی گرم بر لیتر و وزن خشک ریشه چه در غلظت 10 میلی گرم بر لیتر نسبت به تیمار شاهد حاصل شد. اثر مثبت دی اکسید سیلیسیوم بر شاخص جوانه زنی و وزن خشک ریشه چه در غلظت های 10 و 60 میلی گرم بر لیتر، محتوی آنتوسیانین ها و وزن تر و خشک ساقه چه در غلظت 60 میلی گرم بر لیتر نسبت به شاهد بدست آمد. همچنین، تاثیر مناسب نانو تیوب کربن بر شاخص جوانه زنی در غلظت های 10 و 30 میلی گرم بر لیتر، محتوی آنتوسیانین ها و وزن خشک ریشه چه در غلظت 60 میلی گرم بر لیتر و وزن تر ساقه چه در غلظت 30 میلی گرم بر لیتر، نسبت به تیمار شاهد مشاهده شد.نتیجه گیریبا توجه به نتایج پژوهش حاضر، به نظر می رسد تاثیر نانو ذرات در گیاهان علاوه بر اینکه به گیاه، گونه، نوع و غلظت نانو ذرات بستگی دارد، تاثیر این مواد بسته به مرحله رشدی و فیزیولوژی گیاه نیز متفاوت است. به نظر می رسد نانو ذرات می توانند در برخی غلظت ها با اثرات مثبت خود سبب بهبود جذب آب توسط بذر و افزایش رشد گیاهچه شوند. آنتوسیانین ها به دلیل فعالیت آنتی اکسیدانی که دارند، به هنگام مواجهه شدن گیاه با شرایط تنش تولید می شوند. به طور کلی می توان بیان داشت که افزایش غلظت نانو ذرات سبب ایجاد و افزایش تنش اکسیداتیو در گیاه گردید. بنابراین، پیشنهاد می شود با بررسی اثرات سوء نانو ذرات بر گیاه، در صورت لزوم، برای افزایش کارایی گیاه از نانو ذرات در غلظت های پایین (کمتر از 60 میلی گرم بر لیتر) استفاده شود. جنبه های نوآوری: 1- بررسی اثر نوع و غلظت نانو ذرات بر شاخص های جوانه زنی بذر و محتوی آنتوسیانین گیاهچه دان سیاه 2- بررسی اثر متقابل نوع و غلظت نانو ذرات به عنوان عامل پرایمینگ فیزیکی بذر بر جوانه زنی بذر گیاه چند منظوره دان سیاهکلید واژگان: دی اکسید تیتانیوم, دی اکسید سیلیسیوم, متوسط جوانه زنی روزانه, نانو تیوب کربن, وزن خشک ریشه چهIntroductionThe use of nanotechnology as a diverse and applied discipline is ongoing in almost all areas of science. Fertilizers and nano-nutrients have the effective properties which help the production of plants depending on their needs to regulate the plant growth. Plants under stress conditions are willing to produce natural nanoparticles to continue their growth. Nano TiO2 has a high photocatalytic effect and as a catalyst, it is mainly used in water, electronic devices, conversion and storage equipment of Energy as suspension. Sources of SiO2 are very diverse, including natural nanoparticles, anthropogenic particles and engineering nanoparticles. Although, silicon in many crops is not an essential element for growth, it has beneficial effects on plants growth and development. Today, carbon nanotubes are one of the most important materials in industrial programs. These materials, with different methods and specific properties, can play an important role in the production of composite materials, application in medicine, electronic and energy storage. The Niger plant, with the scientific name of Goizotia abyssinica (L.F) Cass, belongs to the Asteraceae family. Its seed, are used in pharmacy, food industry, green manure and for feeding birds and cows. Therefore, the purpose of this experiment was to investigate the effect of type and concentration of three nanoparticles on some of germination characteristics and anthocyanins content in Niger medicinal-oily plant.Materials and MethodsIn order to evaluate the effect of three nanoparticles on seed germination of Niger, an experiment was conducted as factorial in a completely randomized design with four replications. The treatments of TiO2, SiO2, and CNT were as the first factor while their concentrations in four levels (zero, 10, 30 and 60 mg/l) were as the second factor. In this study the traits of germination percentage, germination rate and mean of daily germination, germination and vigour index, length, fresh and dry weight of radicle and plumule, anthocyanin content and radicle resistance percentage were measured.ResultsThe germination percentage, germination rate and mean of daily germination decreased by increasing of nanoparticles concentration. The favorable effect of TiO2 on germination index at the concentration of 30 mg/l and radicle dry weight at the concentration of 10 mg/l, was gained compared to control. The positive effect SiO2 on germination index and radicle dry weight at the concentrations of 10 and 60 mg/l, the anthocyanin content and the fresh and dry weight of plumule at the concentration of 60 mg/l was obtained compared to control. Also, the appropriate effect of CNT on germination index at the concentration of 10 and 30 mg/l, the anthocyanin content and radicle dry weight at the concentration of 60 mg/l and plumule fresh weight at the concentration of 30 mg/l, was observed.ConclusionsAccording to the results of this study, it seems that the effect of nanoparticles in plants, in addition to the plant, species, type and concentration of nanoparticles, varies depending on the growth stage and physiology of the plant. It seems that nanoparticles at some concentrations can increase the water absorption of seeds and increase seedling growth with their positive effects. Anthocyanins are produced by exposure to stress due to their antioxidant activity. In general, it can be stated that increasing the concentration of nanoparticles caused and increased the oxidative stress in plant. Therefore, it is recommended by investigating the bad effects of nanoparticles on plants, if necessary, use nanoparticles at low concentrations (less than 60 mg/l) to increase the plant's efficiency. Highlights: The effect of nanoparticles kind and concentration on seed germination indices and anthocyanin content of Niger seedling. Investigating the interaction of nanoparticle type and concentration as the physical priming factor of seeds on seed germination of multi-purpose Niger plant.Keywords: CNT, Mean of daily germination, Radicle dry weight, SiO2, TiO2
-
تنش های محیطی به ویژه خشکی، از مهمترین عوامل کاهش رشد در مراحل رشد و نمو گیاه به ویژه مرحله جوانه زنی گیاه است. بنابراین به منظور بررسی مکانیسم جوانه زنی و بهبود شاخص های جوانه زنی بذر چغندرقند تحت تنش خشکی با استفاده از پلی اتیلن گلیکول و تحت پیش تیمار با پرولین، مطالعه ای در آزمایشگاه زراعت، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهرکرد به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با 4 تکرار در سال 1395 انجام گرفت. در این آزمایش تیمارها شامل پنج سطح پتانسیل آب (شاهد یا آب مقطر، 2- ، 6- ، 10- و 14- بار) و قرار گرفتن بذور در محلول های 5 و 10 میلی مولار پرولین و آب مقطر (شاهد) بودند. صفات درصد جوانه زنی، ضریب سرعت جوانه زنی، جوانه زنی نسبی، زمان جوانه زنی، ضریب آلومتری، شاخص طولی بنیه و وزنی بذر چغندرقند اندازه گیری شدند. صفات درصد جوانه زنی، ضریب سرعت جوانه زنی، جوانه زنی نسبی، شاخص طولی بنیه و وزنی بذر چغندرقند با افزایش سطوح خشکی کاهش یافتند، در حالی که متوسط زمان جوانه زنی و ضریب آلومتری افزایش داشتند. پیش تیمار بذر با پرولین، درصد جوانه زنی، ضریب سرعت جوانه زنی، جوانه زنی نسبی و شاخص طولی بنیه و وزنی چغندرقند را تحت تنش خشکی افزایش داد. به علاوه، پیش تیمار بذر با 10 میلی مولار پرولین باعث کاهش به ترتیب 10 و 25 درصدی متوسط سرعت جوانه زنی و ضریب آلومتری نسبت به تیمار شاهد شد. در نهایت، پیش تیمار بذر با پرولین به طور موثری می تواند اثرات بازدارنده تنش خشکی بر صفات جوانه زنی بذر چغندرقند را کاهش دهد.کلید واژگان: پرولین, ضریب سرعت جوانه زنی, متوسط زمان جوانه زنی و چغندرقندEnvironmental stress, especially drought stress, can play an important role in the reduction of the plant growth stage, specifically during germination. To explore the germination mechanism of drought-stressed germination indices of sugar beet improved by exogenous proline, an experiment was conducted in factorial randomized complete design with four replications in laboratory, Faculty of Agriculture, University of Shahrekord in 2016. In this experiment, treatments included five levels of drought treatments (distilled water,-2,-6,-10 and-14 bar) and seed soaking with Proline (0 (control), 5 and 10 mM. Results indicated that germination percent, coefficient of velocity of germination, relative germination and seed length and weight vigor index of sugar beet seeds significantly decreased under drought stress, while increased mean germination time and allometry coefficient. Soaking with exogenous proline improved the germination percent, coefficient of velocity of germination, relative germination and seed length and weight vigor index of sugar beet under drought stress. Moreover, application of 10 mM proline decreased mean germination time and allometry coefficient 10 and 25% as compared to the control, respectively. In a word, soaking with proline could effectively alleviate the inhibitory effects of drought stress on sugar beet seed germination.Keywords: Exogenous proline, coefficient of velocity of germination, mean germination time, sugar beet
-
به منظور بررسی محلول پاشی جاسمونیک اسید و تنش کم آبی بر کارایی مصرف نور و تجمع ماده خشک گیاه چغندرقند، آزمایشی در سال 1394 به صورت کرت های خردشده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه شهرکرد اجرا شد. تیمار آبیاری در 3 سطح (100 درصد شاهد، 75 و 50 درصد نیاز آبی گیاه چغندرقند) به عنوان عامل اصلی و محلول پاشی جاسمونیک اسید در دو سطح 5 و 10 میکرومولار و محلول پاشی با آب (شاهد) به عنوان عامل فرعی و رقم کاستیل به عنوان رقم مورد آزمایش در نظر گرفته شد. نتایج آزمایش نشان داد که بین سطوح آبیاری و محلول پاشی جاسمونیک اسید بر درصد نور جذب شده، ضریب استهلاک نوری و برهمکنش آن ها تفاوت معنی داری مشاهده شد. مقایسه میانگین اثر متقابل آبیاری و محلول پاشی جاسمونیک اسید نشان داد، تیمار 100 درصد آبیاری مورد نیاز گیاه و محلول پاشی 10 میکرومولار جاسمونیک اسید بیشترین میزان درصد نور جذب شده (07/73) و ضریب استهلاک نوری (58/0) را به خود اختصاص داد. افزایش تیمارهای تنش باعث کاهش کارایی مصرف نور و تیمار جاسمونیک اسید باعث افزایش کارایی مصرف نور شد. بیشترین شاخص سطح برگ، تجمع ماده خشک اندام هوایی و ریشه در تمام طول فصل رشد مربوط به تیمار 100 درصد نیاز آبی گیاه و محلول پاشی 10 میکرومولار جاسمونیک اسید بود. کاربرد جاسمونیک اسید باعث کاهش اثرات منفی تنش خشکی بر رشد و بیوماس گیاه چغندرقند می شود.کلید واژگان: تنش کم آبی, شاخص سطح برگ, ضریب استهلاک نوری, وزن خشک ریشهPlant Production, Volume:41 Issue: 4, 2019, PP 111 -124Background and ObjectivesDrought stress is a major limitating factor on crop production and plant distribution worldwide. Reduction of RUE, water stress also affects foliage expansion and eventually radiation capture. Water stress almost decreases fresh root weight. Sugar beet (Beta vulgaris L.) is an important commercial crop that supplies approximately 30% of the world’s sugar. Research has showed reduction in the leaf area and a smaller decrease in the taproot growth of sugar beet when subjected to drought stress. Phytohormones are part of signaling pathways or their presence may stimulate signaling reactions molecules that are responsible for plants to response stresses. Exogenously applied jasmonates elicit several different physiological responses to stress and therefore increase plant resistance. For instance, MeJA was reported to improve resistance against drought in rice.Materials and MethodsThis research was carried out in 2015 in the research field station of Shahrekord University, Shahrekord, Iran (50051/N, 32019/E and 2050 m a.s.l). A field experiment was conducted as split-plot arrangement in a randomized completely block design with three replications on sugar beet (Monogerm Castille seed). The main plot included three irrigation treatments 100% (control), 75% and 50% of water requirement and the sub plot included 3 levels of jasmonic acid applied sprayed with water (control), 5 and 10 µM jasmonic acid. Foliar spray was done at 6-8, 12-16 and 20-24 leaf stages. Plants were grown under full irrigation until the 16-20 leaf stage, when water stress was applied.ResultsThe result showed that light absorption percent and extinction coefficient were significantly affected by irrigation level, jasmonic acid applications and their interactions. The interaction between drought level and jasmonic acid application showed the highest increase in light absorption percent (73.07) and extinction coefficient (0.58) were recorded in 100% of water requirement and 10 µM jasmonic acid application. Drought levels led to decrease of radiation use efficiency. Jasmonic acid increased radiation use efficiency. In terms of the trend of the leaf area index, dry matter accumulation of shoot and root had the highest in 100% of water requirement and application 10 µM jasmonic acid. The improvement of leaf characters of sugar beet by jasmonic acid of treatment may be due to the fact that jasmonate antagonistically regulates the expression of stress inducible proteins, associated with drought stress in rice.DiscussionWith the increase in leaf area index, dry matter accumulation increased. Jasmonic acid improved sugar beet growth under drought stress by inducing plants to increase organic osmoprotectants. JA spray could be adopted as a potential growth regulator or antioxidant to improve growth under water deficit stress on sugar beet.Keywords: Leaf area index, Radiation use efficiency, Root dry weight, Water deficit stress
-
به منظور بررسی اثر کمآبیاری و کاربرد زئولیت بر راندمان مصرف آب، عملکرد روغن و فنولوژی شاهدانه، آزمایشی به صورت کرتهای خرد شده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در دانشگاه شهرکرد انجام شد. تیمارها شامل آبیاری به عنوان عامل اصلی در چهار سطح (تامین 40، 60، 80 و 100 درصد نیاز آبی گیاه) و کاربرد زئولیت به عنوان عامل فرعی در سه سطح (عدم کاربرد، کاربرد 5 و 10 تن در هکتار) بود. نتایج نشان داد طول دوره زایشی تحت تاثیر آبیاری و زئولیت و برهمکنش آنها قرار گرفت و با کاهش تامین آب آبیاری، طول دوره رشد کاهش یافت؛ که سهم مراحل زایشی بیش از مراحل رویشی بود. با افزایش شدت کمآبیاری عملکرد روغن، به عنوان تابعی از عملکرد دانه و درصد روغن، کاهش معنیداری داشت، اما کاربرد زئولیت تا حدودی سبب جلوگیری از کاهش عملکرد روغن گردید. زئولیت مصرف آب در ازای هر واحد عملکرد تولیدی را در تیمار تنش خفیف و متوسط به ترتیب 9/19 و 5/17 درصد نسبت به شرایط بدون تنش بهبود داد. کاربرد 10 تن زئولیت در هکتار به همراه تامین 60 و به ویژه 80 درصد نیاز آبی، سبب کاهش خسارت تنش خشکی به گیاه شاهدانه میشود.کلید واژگان: بهره وری آب, فاز زایشی, تنش خشکی, محتوای آب برگTo study the effect of deficit irrigation and zeolite application on water use efficiency, oil yield and phenology of hemp, a split plot experiment was conducted in a randomized complete block design with three replications in Shahrekord University. Treatments included irrigation at four levels (supplying 40, 60, 80 and 100% water requirement of crop) as the main plot and application of zeolite at three levels (no application, application of 5 and 10 tons of zeolite per hectare) as sub plot.
The results showed that the length of the reproductive period was affected by irrigation and zeolite treatments and their interactions. By decreasing irrigation water supply, the length of the growth period decreased, although the reproductive stages were more sensitive than the vegetative stages. With increasing defficit irrigation intensity, oil yield, as a function of grain yield and oil content, decreased significantly. But, zeolite application prevented the oil yields to be reduced to some extent. Zeolite improved the water consumption per unit of yield on low and medium levels of drought stress with 19.9% and 17.5% than control treatment. Application of 10 tons of zeolite per hectare, at 60 and 80 percent supplying of the crop water requirement, modified the adverse effects of drought stress to hemp.Keywords: water productivity, reproductive phase, drought stress, leaf water content -
به منظور بررسی تنش کم آبی بر عملکرد دانه و اجزای عملکرد ژنوتیپ های گلرنگ، آزمایشی به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه شهرکرد، در بهار سال 1395 انجام شد. در این پژوهش تیمار ها شامل سه سطح آبیاری بر اساس100 ، 75 و 50 درصد نیاز آبی گیاه و ژنوتیپ های گلرنگ شامل سینا، محلی اصفهان و فرامان بودند. نتایج نشان داد تنش کم آبی موجب کاهش معنی دار تعداد شاخه های جانبی در هر بوته، ارتفاع بوته، تعداد غوزه در بوته، تعداد دانه در غوزه، وزن هزار دانه، عملکرد دانه، درصد روغن، عملکرد روغن، زیست توده و شاخص برداشت شد. کمترین عملکرد دانه (1196 کیلوگرم در هکتار) و عملکرد روغن (313 کیلوگرم در هکتار) از تیمار تنش کم آبی50 درصد و بیشترین عملکرد دانه (2310 کیلوگرم در هکتار) و عملکرد روغن (659 کیلوگرم در هکتار) از تیمار 100 درصد نیاز آبی به دست آمد. همچنین نتایج نشان داد در بین ژنوتیپ های گلرنگ از نظر صفات مورد مطالعه تفاوت معنی داری وجود داشت به طوری که بیشترین عملکرد دانه (1998 کیلوگرم در هکتار) و عملکرد روغن (561 کیلوگرم در هکتار) در ژنوتیپ سینا و کمترین عملکرد دانه (1659 کیلوگرم در هکتار) و عملکرد روغن (426 کیلوگرم در هکتار) در ژنوتیپ محلی اصفهان مشاهده شد. نتایج نشان داد تفاوت های موجود در بین ژنوتیپ ها از نظر صفات مورفولوژیک، درصد روغن و عملکرد روغن از مولفه های مهم بوده که می تواند در انتخاب ژنوتیپ ها و یا ارقام مناسب تحت شرایط خشکی از آن استفاده کرد.کلید واژگان: درصد روغن, زیست توده, شاخص برداشت, عملکرد روغن, وزن هزار دانهIn order to evaluate the effect of water deficit stress on seed yield and yield components of safflower genotypes (Carthamus tinctorius L.), an experiment was conducted as a split plot with three replicates at the research filed of University of Shahrekord in spring 2016. Treatments consisted of three levels of irrigation based on 100%, 75% and 50% of the plants water requirement and three selected safflower genotypes including Sina, Isfahan and Faraman. Results indicated that deficit irrigation caused a significant reduction in all traits including the number of lateral branches per plant, plant height, head number per plant, number of seed per head, seed thousand weight, seed yield, oil percentage, oil yield, biological yield and harvest index. The lowest values of seed yield (1196 kg.ha-1) and oil yield (313 kg.ha-1) were obtained in the deficit irrigation treatment of 50 %plant water requirement and the highest seed yield (2310 kg.ha-1) and oil yield (561kg.ha-1) were obtained in 100% plant water requirement. The results showed that there was a significant difference among investigated safflower genotypes, and the highest seed yield (1998kg.ha-1) and oil yield (561kg.ha-1) were obtained in Sina genotype and the lowest seed yield (1659kg.ha-1) and oil yield (426 kg.ha-1) were obtained in local Isfahan genotype. The results showed that the differences among genotypes in terms of morphological traits, oil percentage, and oil yield were important components that could be used to select genotypes or appropriate cultivars with drought conditions.Keywords: Biological yield, grain thousand weight, harvest index, oil percentage, oil yield
-
شناسایی و استفاده از ارقام مقاوم به عنوان یکی از اقتصادی ترین و بی خطر ترین روش های مدیریتی در اولویت می باشد. در این تحقیق به منظور ارزیابی عکس العمل تعدادی از ارقام سویا نسبت به نماتد ریشه گرهی (Meloidogyne javanica)، نمونه های ریشه آلوده به نماتد ریشه گرهی از یک گلخانه گوجه فرنگی در استان اصفهان جمع آوری شده و به آزمایشگاه منتقل شدند. توده تخم منفرد جدا شده از گال ها، برای تکثیر در مجاورت ریشه های سالم نشاء گوجه فرنگی رقم ps در گلدان های حاوی خاک سترون قرار داده شدند. جهت تشخیص و شناسایی گونه نماتد از خصوصیات ریخت شناسی و نشانگرهای مولکولی استفاده گردید و با توجه به الگوی خطوط شبکه کوتیکولی انتهای بدن ماده های بالغ، تکثیر باند 670 جفت بازی از DNA استخراجی از تخم، گونه نماتد M. javanica شناسایی گردید. عکس العمل ارقام مختلف سویا شامل سحر، الیت، ویلیامز، 033، L-17، DPX و JK به این گونه در آزمایشی در قالب طرح کاملا تصادفی با پنج تکرار مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور در مرحله 5-4 برگی ارقام سویا، تعداد 8000 تخم در 5/2 کیلوگرم خاک اطراف ریشه این گیاهان تلقیح شد. 80 روز پس از تلقیح صفات رشدی و فیزیولوژیک گیاهان شامل وزن تر و خشک ریشه و اندام هوایی به همراه طول ریشه و اندام هوایی، تعداد غلاف در بوته، تعداد دانه در غلاف، وزن دانه، نسبت سطح برگ (LIR)، شاخص سطح برگ (LIA) اندازه گیری شد. سپس برای ارزیابی میزان مقاومت ارقام، از سیستم مبتنی بر دو فاکتور تولیدمثل نماتد و میزان آلودگی ریشه استفاده شد. نتایج نشان داد که رقم JK حساس و ارقام الیت و ویلیامز متحمل می باشند و چهار رقم 033، L-17، DPX و سحر مقاوم شناخته شدند.کلید واژگان: سویا, مقاومت, نماتد ریشه گرهیIntroductionUsing nematode-resistant cultivars is the most economical and environmentally friendly management strategy for the management of the pathogens like nematodes known for causing great yield losses. Root knot nematode (Meloidogyne javanica) is distributed in all soybeans - producing regions of the world and can result in yield losses in almost all soybean-growing areas. The most important species in Iran is M. javanica, which has the widest host ranges of any of the root-knot nematodes. Control of M. javanica is accomplished through the use of pesticides, crop rotation and resistant cultivars. Resistance to nematodes is usually defined as a plants ability to inhibit nematode reproduction. Soybean, Glycine max (L.) Merrill, which had economic and nutritional significance, is currently the most important oil - seed crop cultivated in the world. The relationship between crop yield response and initial nematode densities is an important property of a crop resistance. The purpose of the current study was to determine damage functions of M. javanica for some soybean cultivars.Materials And MethodsThe experiments were conducted under greenhouse conditions and temperature maintained at 25±3°C. Pots (2500 grams) were fumigated with methyl bromide to eliminate existing biotic factors prior to planting and then were filled with a sterile soil composed of sand 60%, clay 14%, silt 26%, at pH 7. For evaluating the reaction of some soybean cultivars to the target nematode, infected roots collected from Isfahan province, identified using morphological methods, perineal pattern of adult females as well as molecular markers, amplification of 670 bp band of extracted DNA from egg and larvae using single egg mass culture. Then the nematode mass was cultured around the roots of 2-4 leaf stage tomato cultivar Ps using completely randomized design with five replications. Soybean plants inoculated with 8000 eggs of M. javanica per 2.5 kg of soil. After 80 days, the growth and physiologic factors of host plant such as root length, root fresh and dried weight, shoot length, shoot fresh and dried weight, pod number in plant, seed per pod, 100- seed weight, chlorophyll concentration, leaf area index (LAI) and leaf area ratio (LAR) as well as gall index, egg mass and reproductive factors of nematode was measured.Results And DiscussionThe purpose of this study was to determine damage function of M. javanica for some resistant and susceptible soybean cultivars. Similar to M. javanica, the other nematode species was identified using morphological as well as molecular markers as. In greenhouse condition, results showed that the root weight of the infected soybean cultivars increased in comparison to that of healthy roots and the reason is the hormonal imbalance and the gall formation in the roots by the target nematode. The shoot length and shoot fresh weight in infected plants decreased due to the absorption of nutrients and internodes distance reduction. Seed per pod is dependent characteristics on the genotype, and largely is independent of environmental factors and specific environmental stresses may affect grain formation period. The number of seeds per pod was completely genetic trait, indicating significant differences among cultivars, but the cultivars were not affected by nematode infection. The JK cultivar has the most final population of nematodes and Sahar cultivar has the least one. The JK cultivar was sensitive to 2.65 gall index and Williams and Elit cultivars were tolerant and showed less gall index and Sahar, L- 17, 033 along with DPX were recognized as resistant soybean cultivar, among which Sahar cultivar with 0 reproductive factor and 0.6 gall index was most resistant one. The use of resistant soybean cultivars is the most efficient and control methods for root- knot nematode.ConclusionsThe different soybean cultivars have varying degrees of sensitivity, tolerance and resistance to root-knot nematode infection. The present research indicates that using breeding methods as well as biotechnological techniques, tolerant and resistant cultivars can be produced and the farmers can choose the resistant ones to reduce application of hazardous chemicals. On the other hand it is necessary that by a thorough examination of nematode resistant genes in soybean plants and their incorporation in the sensitive plant, the nematode damage would get reduced. The use of resistant soybean cultivars is the most efficient and adequate control measure.Keywords: Glycine max, Meloidogyne javanica, Resistant cultivar
-
In order to study the morpho-physiological traits of cotton cultivars ýunder the Influence of humic acid in saline conditions, a factorial field experiment was conducted in a randomized complete block design with three replications in Kashan in the growing seasons of 2014. The first factors included three cotton cultivars: Varamin, line 43200 and khordad, and the second factor consisted six foliar treatment included without humic acid and inadequate soil nitrogen (T1), without humic acid under adequate soil nitrogen (T2), 3 liter per hectare humic acid under adequate soil nitrogen (T3), 1 liter humic acid per hectare under adequate soil nitrogen (T4), 3 liter humic acid per hectare under adequate soil nitrogen (T5), and 6 liter humic acid per hectare under adequate soil nitrogen (T6). The results showed that foliar application of humic acid significantly affected number of leaf ý, NAR, LAD, RGR, seed number per fruitý, seed index, lint index and cotton yield. So that, the highest LAD, seed index, lint index and cotton yield were achived in application of 3 liters per hectare humic acid under adequate soil nitrogen in all cultivars and the highest leaf number, NAR, and RGR were obtained under 6 liters per hectare. finally the application of ý3 liters per hectare humic acid under adequate soil nitrogen improved the morphophysiological parameters of cotton plantý and increased yield.Keywords: Net Assimilation Rate (NAR), Leaf Area Duration)LAD), Reltivly Growth Rate (RGR), Foliar Application, lint index
-
نشریه بوم شناسی کشاورزی، سال نهم شماره 4 (زمستان 1396)، صص 1117 -1135هدف از این مطالعه شبیه سازی اثرات تغییر اقلیم بر مراحل فنولوژیکی، شاخص سطح برگ، عملکرد زیست توده و غده سیب زمینی (Solanum tuberosum L.) در شرایط تغییر اقلیم آینده منطقه فریدون شهر اصفهان بود. برای این منظور پیش بینی دو مدل گردش عمومی HadCM3 و IPCM4 تحت سه سناریوی A1B، B1 و A2 در سال های 2030، 2060 و 2090 به کار گرفته شد. برای شبیه سازی پارامترهای اقلیمی از مدل LARS-WG و برای شبیه سازی مراحل رشد سیب زمینی از مدل SUBSTOR-Potato و نرم افزار DSSAT استفاده گردید. نتایج ارزیابی مدل SUBSTOR-potato نشان داد مدل برآورد مناسبی (RMSE≤10) برای پیش بینی صفات عملکرد غده، حداکثر شاخص سطح برگ، روز تا گلدهی و روز تا رسیدگی فیزیولوژیک گیاه سیب زمینی در شرایط آب و هوایی فریدون شهر دارا می باشد. نتایج شبیه سازی نشان داد که در تمام سناریوهای مورد بررسی، رشد و نمو سیب-زمینی تحت تاثیر پدیده تغییر اقلیم در آینده قرار خواهد گرفت و عملکرد آن نسبت به سال مبنا کاهش خواهد یافت. به طوری که بیشترین کاهش عملکرد غده در سناریوی A2 و در سال 2090 برای هر دو مدل گردش عمومی HadCM3 و IPCM4 شبیه سازی شد. میزان کاهش عملکرد غده در سناریوی B1 نسبت به دو سناریوی دیگر کمتر بود. گیاه سیب زمینی در سناریوی A2 در مقایسه با دو سناریوی دیگر از شاخص سطح برگ کمتری برخوردار بود. همچنین طول مرحله کاشت تا گلدهی و مدت زمان رسیدگی سیب زمینی در منطقه فریدون شهر در شرایط تغییر اقلیم آینده نسبت به شرایط فعلی کاهش خواهد یافت که دلیل اصلی این کاهش، افزایش درجه حرارت (بسته به سناریوهای مختلف بین 1/1 تا 4/5 درجه سانتی گراد) و در نتیجه افزایش سرعت رشد گیاه در شرایط تغییر اقلیم آینده می باشد.کلید واژگان: سناریوهای انتشار, شبیه سازی عملکرد, مدل LARS-WG, مراحل فنولوژیکیAgroecology journal, Volume:9 Issue: 4, 2018, PP 1117 -1135IntroductionThe historical trend of Iran annual average temperature of shows a 0.05 °C.year-1 increase which indicates that future emissions of greenhouse gases will continue to increase temperature and consequently cause to climatic change in the country. This change in environment will have a serious impact on different growth and development processes of crops. Increasing temperature could affect physiological processes like photosynthesis, respiration and partitioning of photo-assimilates. The negative impacts of climate change on potato production are reported in the literature. The present study was conducted to quantify the potential impacts of climate change on phenology, growth and tuber yield of potato.
Materials and MethodsThe climate projections of Hadley Centre Coupled Model version 3 (HadCM3), France and Institute of Pierre Simon Laplace (IPCM4), United Kingdom, was used to simulate the future conditions based on A2, B1 and A1B SRES (Special Report on Emissions Scenarios) scenario at three time periods including 2015-2045 (2030), 2046-2075 (2060) and 2076-2105 (2090)with a baseline of 1988-2012 (2012). For each period, the year shown in the parenthesis was considered as target year. The SUBSTOR-Potato model, one of the sixteen models embedded within the DSSAT (v4.5) program, was used to simulate the baseline and future yield and growth characteristics of potato. The model was calibrated and validated during 2012 and 2013 with two different farm experiments. In these experiments, the effects of different amounts of nitrogen fertilizer on yield and morphological traits of three potato cultivars were investigated. Six levels of nitrogen fertilizer (0, 50, 100, 200, 300 and 400 kg urea. ha-1) and three commonly planted potato cultivars in the region (Arinda, Santeh and Agria as early, medium and late maturity varieties, respectively) were studied as a factorial arrangement based on a randomized complete block design with three replications. Several criteria were used to quantify the difference between simulated and observed data. The root mean-squared error (RMSE-N (%)) was computed to measure the coincidence between measured and simulated values, while mean deviation (RMD) was calculated to evaluate the systematic bias of the model and model efficiency (ME) to estimate the model performance in relation to the observed mean.
Results and DiscussionThe evaluation of the SUBSTOR-Potato model showed adequate accuracy for simulating tuber yield, LAI, DTA and DTH of potato (Table 3). The results showed that the RMSE-N (%) was low for all the parameters. In both GCMs, number of days from planting to anthesis stages of potato decreased in compare to baseline of Fereydoon-Shahr region. Modeled values of day to anthesis in all scenarios and models (except B1 scenario in HadCM3 model) showed a decrease over the time, with the lowest amount in 2090. Under all scenarios and GCMs, the length of planting to harvest period will be declined in compareto baseline. Tuber yield will decline in compare to the baseline with a reduction range from 11.21% to 27.53% for HadCM3 model and from 12.60% to 30.58%for IPCM4 model. In HadCM3, B1 scenario in 2030 had the least difference with the baseline period (29.15 t ha-1) (Table 5), which is about 11.21% lower than the current condition. In IPCM4 model, the highest tuber yield was simulated under B1 scenario in 2030 (25.48 t ha-1), which shows a reduction of about 12.60% in compare to the baseline. A2 scenario in both GCMs showed the lowest tuber yield in 2090 (21.13 t ha-1 for HadCM3 and 20.24 t ha-1 for IPCM4), means a drop of 27.53% and 30.58% in tuber yield in compare to the baseline. In fact, in A1B, A2 and B1 scenarios, a decline of 20.29%, 27.53% and 16.04% in tuber yield for HadCM3 and a reduction of 20.88%, 30.58% and 17.90% for IPCM4 model was simulated, respectively.
ConclusionThe results indicated that tuber yield of common varieties of potato under all scenarios (A1B, A2 and B1) in both GCMs and during the evaluated years will decline in compare to the baseline in Fereydoon-shahr region.Keywords: GCM, LARS Model, Scenario, Simulation -
به منظور بررسی تاثیر چای ورمی کمپوست در کاهش اثرات تنش و بهبود عملکرد چغندرقند، آزمایشی به صورت کرت های یک بار خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در مزرعه دانشگاه شهرکرد و منطقه شلمزار استان چهارمحال بختیاری در فصل زراعی 1394 اجرا شد. کرت های اصلی شامل سه سطح آبیاری تامین 100، 75 و 50 درصد نیاز آبی گیاه و کرت های فرعی شامل سه سطح محلول پاشی: چای ورمی کمپوست به میزان 27 و 54 لیتر در هکتار و محلول پاشی با آب مقطر (شاهد) بودند. نتایج نشان داد محلول پاشی چای ورمی کمپوست باعث افزایش شاخص پایداری غشا، میزان سبزینگی، شاخص سطح برگ، تعداد برگ در بوته، قطر ریشه، وزن خشک اندام هوایی و ریشه، شکر قابل استحصال، عملکرد ریشه و عملکرد قند و کم آبیاری باعث کاهش این صفات به استثنای شکر قابل استحصال گردید. مقایسه میانگین برهمکنش تیمارهای آبیاری و محلول پاشی چای ورمی کمپوست نشان داد که بیشترین شاخص پایداری غشا، میزان سبزینگی برگ، قطر ریشه و عملکرد ریشه با محلول پاشی 54 لیتر چای ورمی کمپوست در هکتار در تامین 100 درصد نیاز آبی گیاه به دست آمد. در بین صفات، شاخص پایداری غشا، میزان سبزینگی، تعداد برگ، شاخص سطح برگ و قطر ریشه همبستگی بالایی با وزن خشک ریشه نشان داد. تاثیر مثبت چای ورمی کمپوست با تحریک رشد موجب کاهش اثرات منفی کمبود آب بر گیاه چغندرقند شد.کلید واژگان: شاخص سطح برگ, شکر قابل استحصال, محلول پاشی, وزن خشک اندام هوایی و وزن خشک ریشهJournal of Sugar Beet, Volume:33 Issue: 2, 2018, PP 177 -191In order to investigate the effect of vermicompost tea application on of the reduction of stress effect and improving sugar beet performance, a field experiment was conducted in split plot arrangement based on randomized complete block design with three replications at two regions including Shahrekord University and Shalamzar in 2015. Main plots consisted of three irrigation levels including 100%, 75% and 50% irrigation based on plants water requirement and sub-plots were allocated to three soluble including 27 and 54 lit ha-1 vermicompost tea application and sprayed with water (control). Result showed that foliar application of vermicompost tea increased membrane stability index, SPAD value, leaf area index, leaf number, root diameter, shoot and root dry weight, white sugar content, root yield and sugar yield. Water stress decreased all the above mentioned traits except white sugar content. Interaction between irrigation treatment and vermicompost tea application showed that the highest membrane stability index, SPAD value, root diameter, and root yield was achieved with 54 lit ha-1 vermicompost tea application × 100% irrigation based on plants water requirement. High correlation was observed between membrane stability index, SPAD value, leaf area index, leaf number, and root diameter with root dry weight.Keywords: Foliar application, Leaf area index, Shoot, root dry weight, White sugar content
- در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو میشود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشتههای مختلف باشد.
- همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته میتوانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
- در صورتی که میخواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.