به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
فهرست مطالب نویسنده:

masoud gomarian

  • رضا نوروزی اصفهانی*، شهاب خاقانی، امیر عزیزی، مسعود گماریان، فروغ مرتضایی نژاد

    اخیرا پیش تیمار دانه ها با لیزر هلیوم - نیون به عنوان یکی از ایمن ترین شیوه های تقویت جوانه زنی دانه، رشد دانه و افزایش مقاومت گیاهان به تنش ها، علاقه جامعه علمی را به خود جلب کرده است. به علت حساس بودن فیتوکروم ها به نور قرمز، با پرتودهی نور لیزر He-Ne به بذر گیاه در طول موج nm 8/632، می توان فعالیت آنزیم های مرتبط با رشد و گلدهی را افزایش داد. در این مطالعه، اثر لیزر بر خصوصیات مورفولوژیک و فیزیولوژیک گیاه دارویی خرگوشک (Verbascum Songaricum.) در شرایط نرمال و تحت تنش آبی بررسی گردید. ابتدا اثر لیزر هلیوم - نیون با مدت زمان های (صفر و 30 دقیقه) و تنش کم آبی در دو سطح آبیاری معمول و تنش کم آبی (آبیاری در زمان پنجاه درصد ظرفیت زراعی خاک) بر جوانه زنی بذر در یک آزمایش به صورت کرت های خردشده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار در شرایط مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد واحد اصفهان ارزیابی شد و بهترین ارتفاع ساقه گیاه، طول ریشه، تعداد گل ساقه اصلی را در اثر متقابل لیزر و تنش کم آبی به ترتیب25/294 سانتی متر، 90/38 سانتی متر، 471 عدد و بیشترین مقدار سوپراکسیددیسموتاز، کاتالاز، پرولین به ترتیب 12/58، 43/0، 74/117 میلی گرم نشان داد. لیزر هلیوم - نیون با یک الگوی وابسته به مدت زمان تابش، جوانه زنی بذر، گلدهی گیاه خرگوشک و رشد بذر را در هر شرایط با تنش کم آبی بهبود بخشید.

    کلید واژگان: آنتوسیانین, جوانه زنی, خرگوشک, کاتالاز
    Reza Norouzi Esfahani *, Shahab Khaghani, Forough Mortazaeinezhad, Amir Azizi, Masoud Gomarian

    Recently, the pretreatment of seeds with helium-neon laser has attracted the interest of the scientific community as one of the safest ways to enhance seed germination, seed growth and increase the resistance of plants to stresses. Due to the sensitivity of phytochromes to red light, the activity of enzymes related to growth and flowering can be increased by irradiating plant seeds with He-Ne laser light at a wavelength of 632.8 nm. In this study, the effect of laser on the morphological and physiological characteristics of Verbascum songaricum under normal conditions and under water stress was investigated. First, the effect of helium-neon laser with durations (0 and 30 minutes) and water deficit stress at two normal irrigation levels and water deficit stress (irrigation at 50% soil capacity) on seed germination in an experiment in the form of chopped plots in the form of a block design Complete randomization was evaluated in four replicates in the conditions of the research field of Azad University, Isfahan branch, and it showed the best plant stem height, root length, number of main stem flowers in the interaction effect of laser and water deficit stress. Helium-neon laser improved seed germination, flowering and seed growth of safflower in a time-dependent pattern under all water stress conditions.

    Keywords: Anthocyanin, Catalase, Germination, Verbascum
  • اعظم بختیار، شهاب خاقانی، عبدالله قاسمی پیربلوطی، مسعود گماریان*، سعید چاوشی

    در این تحقیق با استفاده از 15 آغازگر ISSR تنوع ژنتیکی در سه گونه کاکوتی شامل tenuior از 19 منطقه persica از 5 منطقه و capitata از 5 منطقه جغرافیایی ایران مورد بررسی قرار گرفت. در مجموع 154 قطعه تکثیر شد که به ترتیب در گونه tenuior، persica و capitata 67/86، 13/81 و 84 درصد از باندها چندشکل بودند. متوسط تعداد باند برای هر آغازگر در تمام گونه ها برابر 26/10 و متوسط تعداد باندهای چند شکل در گونه های tenuior، persica و capitata به ترتیب برابر 8/3، 6/7 و 8/6 بود. بیشترین محتوای اطلاعات چندشکل (PIC) در گونه های tenuior، persica و capitata به ترتیب متعلق به آغازگرهای (46/0) 805UBC-، (35/0) 811UBC- و (37/0) 824UBC- بود. نتایج تجزیه خوشه ای حاکی از آن بود که نشانگر ISSR توانست به راحتی گونه tenuior را از دو گونه دیگر یعنی persica و capitata تفکیک نماید، هرچند که در تفکیک دو گونه اخیر ناتوان بود. تجزیه واریانس مولکولی نشان داد از کل تنوع ژنتیکی مشاهده شده، 38 درصد مربوط به بین جمعیت ها و 62 درصد مربوط به درون جمعیت ها می باشد. نتایج تجزیه به مختصات اصلی بیانگر آن بود که دو بردار اول در مجموع 3/80 درصد از واریانس کل را توجیه نمودند، که نشان از همبستگی بالای آغازگرهای انتخابی داشت. بنابراین با تعداد کمتر آغازگر و در نتیجه هزینه، امکان تفکیک گونه tenuior از دو گونه دیگر نیز وجود دارد. با توجه به اینکه آغازگرهای 805UBC-، 811UBC- و 812UBC- در گونه tenuior حاوی بیشترین اطلاعات چند شکلی و شاخص نشانگر بودند و چند شکلی صد درصدی نیز نشان دادند، می توان آن ها را آغازگرهای کارآمدی برای بررسی تنوع ژنتیکی در این گونه در نظر گرفت. در کل تنوع ژنتیکی بالایی در گیاه کاکوتی در این مطالعه شناسایی شد که در مدیریت و نگهداری ذخایر توارثی این گیاه می تواند مفید باشد.

    کلید واژگان: تجزیه به مختصات اصلی, تجزیه خوشه ای, گیاه دارویی, نشانگر مولکولی
    Azam Bakhtiar, Shahab Khaghani, Abdollah Ghasemi Pirbalouti, Masoud Gomarian*, Saeid Chavoshi

    In this study, ISSR marker was employed to measure the genetic diversity within and among 29 accessions of Ziziphora specie from different regions of Iran including Z. tenuior, Z. persica and Z. capitata from 19, 5 and 5 geographical region, respectively. A total of 154 bands were amplified, and 86.67%, 81.13% and 84% were polymorphic in Z. tenuior, Z. persica and Z. capitata, correspondingly. Average number of amplified bands for each primer in 29 accessions was 10.26, while average number of amplified bands for each primer in Z. tenuior, Z. persica and Z.capitata was 3.8, 7.6 and 6.8, respectively. The most Polymorphic information content among tenuior, persica and capitata species belonged to UBC-805 (0.46), UBC-811 (0.35) and UBC-824 (0.37) primers respectively. The results of cluster analysis indicated that the ISSR marker could easily separate the tenuior species from the other two species, persica and capitata, although it was unable to separate the latter two species. Analysis of molecular variance (AMOVA) showed that there is a significant differences within the samples. Indeed, 38% of the observed genetic diversity is related to genetic diversity between populations and 62% is related to genetic diversity within populations. The results of principal coordinate analysis (PCoA) demonstrated that the first two vectors explained an 80.3% of the total variance, which shows the high correlation of the selected primers. Therefore, with a smaller number of primers and, as a result, the cost, it is possible to separate the tenuior species from the other two species. Considering that the primers UBC-805, UBC-811 and UBC-812 in the tenuior species contained the most polymorphic information and marker index and also showed 100% polymorphism, they can be used as efficient primers to investigate genetic diversity in this species. Overall, high genetic diversity in the Ziziphora sp. plants were identified in this study, which can be useful in the management and maintenance of the germplasm of this plant.

    Keywords: Cluster Analysis, Medicinal plant, Molecular marker, Principle Coordinate Analysis
  • رضا نوروزی اصفهانی، شهاب خاقانی*، فروغ مرتضایی نژاد، مسعود گماریان، امیر عزیزی
    از آنجا که کاربرد سالیسیلیک اسید می تواند موجب افزایش تحمل تنش خشکی از طریق بهبود مسیرهای متابولیک و افزایش فتوسنتز خالص شود و به منظور بررسی تاثیر کاربرد سالیسیلیک اسید و تنش کم آبی در روی برخی صفات مورفولوژیک و فیزیولوژیک گل ماهور((Verbascum songaricum ، آزمایش به صورت کرت های خردشده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار در شرایط مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد واحد اصفهان انجام پذیرفت. بررسی حاضر باهدف تعیین تاثیر کاربرد سالیسیلیک اسید در سه سطح شاهد، 50 و 150 پی پی ام و تنش کم آبی در دو سطح آبیاری معمول و تنش کم آبی (آبیاری در زمان ظرفیت زراعی خاک 50 درصد) انجام پذیرفت. درنهایت، طول ریشه، وزن خشک، تعداد شاخه فرعی، تعداد برگ، تعداد گل ساقه اصلی، ارتفاع ساقه گل دهنده، کاروتنویید، کلروفیل b، کلروفیل a، آنتی اکسیدان و آنتوسیانین ارزیابی شد. نتایج آزمایش نشان داد که تنش، اثر کاهنده روی رشد و عوامل موثر در عملکرد داشت. در اثر تنش، نسبت سطح برگ ابتدا کاهش ولی با افزایش خشکی افزایش یافت. کاهش ابتدایی این ویژگی به دلیل کاهش سطح برگ و افزایش نهایی آن به دلیل کاهش شدیدتر وزن خشک کل اندام هوایی نسبت به برگ بود. کاربرد سالیسیلیک اسید باعث بهبود صفات مورفولوژیک و فیزیولوژیک گل ماهور در شرایط تنش کم آبی شد. درحالی که تیمار 50 پی پی ام سالیسیلیک اسید بیش ترین تاثیر را بر اکثر صفات موردبررسی نشان داد. درنتیجه، برای بهبود رشد رویشی و افزایش راندمان زایشی گیاه گل ماهور و کاهش هزینه های تولید در شرایط تنش، کاربرد سالیسیلیک اسید قابل توصیه است. در مطالعه حاضر محلول پاشی سالیسیلیک اسید کارآیی بالایی در افزایش عملکرد گیاه گل ماهور در شرایط آب و هوایی اصفهان از خود نشان داد.
    کلید واژگان: اسیدهای آلی, خشکی, فتوسنتز, گیاهان دارویی
    Reza Norouzi Esfahani, Shahab Khaghani *, Forough Mortazaeinezhad, Masoud Gomarian, Amir Azizi
    Since application of salicylic acid can increase tolerance to drought stress by improving metabolic pathways and increasing net photosynthesis, and in order to investigate the effect of application of salicylic acid and drought stress on some morphological and physiological traits of the Verbascum plant, the experiment was conducted in the form of chopped plots in the form of a complete block design. Randomization was done in four replications in the conditions of the research farm of Azad University, Isfahan Branch. The present study was conducted with the aim of determining the effect of salicylic acid application at three control levels, 50 and 150 ppm, and water deficit stress at two levels of regular irrigation and water deficit stress (irrigation at the time of 50% soil crop capacity). Finally, root length, dry weight, number of secondary branches, number of leaves, number of flowers on the main stem, height of flowering stem, carotenoid, chlorophyll b, chlorophyll a antioxidant and anthocyanin were evaluated. The test results showed that stress had a reducing effect on growth and effective factors on performance. As a result of stress, the ratio of leaf area first decreased, but increased with increasing dryness. The initial decrease of this characteristic was due to the decrease in the leaf area, and its final increase due to the more severe decrease in the dry weight of the entire aerial organ compared to the leaf. The application of salicylic acid improved the morphological and physiological characteristics of verbascum under the stress of low irrigation. While, the treatment of 50 ppm salicylic acid showed the greatest effect on most of the studied traits. As a result, the use of salicylic acid is recommended to improve the vegetative growth and increase the reproductive efficiency of the Verbascum plant and reduce production costs under stress conditions. In the present study, salicylic acid foliar application showed high efficiency in increasing the yield of the Verbascum plant in Isfahan weather conditions.
    Keywords: Organic acids, Drought, Photosynthesis, Medicinal Plants
  • فتانه غلامیان*، مهدی چنگیزی، علیرضا اطمینان، شهاب خاقانی، مسعود گماریان

    تعیین تنوع ژنتیکی یک مرحله مهم و اساسی در برنامه های به نژادی محسوب می شود. گونه وحشی T. urartu به عنوان دهنده ژنوم A به گندم های زراعی، به واسطه دارا بودن تنوع اللی غنی از نظر صفات مهمی از جمله ویژگی های زراعی، کیفیت پروتیین و تحمل به تنش های زنده، منبع ژنتیکی ارزشمندی برای اصلاح گندم می باشد. در این مطالعه، تنوع ژنتیکی و ساختار جمعیت در 85 اکسشن مختلف T. urartu جمع آوری شده از مناطق مختلف جغرافیایی ایران با استفاده از نشانگرهای ISSR مورد بررسی قرار گرفت. تعداد 16 آغازگر ISSR در مجموع 164 باند را تکثیر نمودند که همگی آنها چندشکل بودند. متوسط شاخص محتوای اطلاعات چندشکل (PIC) و شاخص نشانگر (MI)  بترتیب 44/0  و 53/4 به دست آمد که بیانگر قدرت تفکیک بالای آغازگرهای مورد استفاده بود. دندروگرام حاصل از تجزیه کلاستر به روش NJ و بر اساس ضریب عدم تشابه جاکارد تمام 85 اکسشن مختلف را در دو گروه اصلی طبقه بندی نمود که این طبقه بندی با نتایج تجزیه ساختار جمعیت با استفاده از نرم افزار STRUCTURE مطابقت داشت. تجزیه واریانس مولکولی (AMOVA) نشان داد که سهم بالایی (96درصد) از تنوع کل مربوط به تنوع درون جمعیت ها بوده و سهم تنوع بین گروه ها بسیار کمتر (4درصد) می باشد. بر اساس شاخص های تنوع مانند تعداد الل موثر (Ne) شاخص شانون (I) و شاخص تنوع  Nei(He) تنوع نسبتا برابری در داخل جمعیت های مورد مطالعه مشاهده شد. این نتایج نشان داد مقدار قابل توجهی از تنوع ژنتیکی در بین اکسشن های مورد مطالعه وجود دارد که این یافته ضرورت حفاظت از این ذخایر ژنتیکی ارزشمند و همچنین پتانسیل قابل توجه خویشاوندان وحشی گندم را برای استفاده در برنامه های به نژادی یادآور می شود.  این نتایج همچنین بیانگر کارایی نشانگرهای ISSR به عنوان تکنیکی قابل اعتماد و کارآمد در بررسی تنوع و مطالعات انگشت نگاری می باشد.

    کلید واژگان: فرسایش ژنتیکی, گندم, خویشاوندان وحشی, تنوع ژنتیکی, نشانگرهای ملکولی
    Fataneh Gholamian*, Mehdi Changizi, Alireza Etminan, Shahab Khaghani, Masoud Gomarian

    Genetic diversity identification is an important step for plant breeding procedure. Triticum urartu as the A-genome donor of wheat, is a valuable source for wheat breeding due to its rich allelic diversity for important traits such as agronomic characteristics, protein quality and biotic stress tolerance. In this study, the genetic diversity and population structure of 85 T.urartu accessions collected from different geographic regions of Iran were investigated using ISSR markers. 16 ISSR primers generated 164 fragments which all were polymorphic. The average of polymorphism information content (PIC) and marker index (MI) were 0.44 and 4.53 respectively, revealed a high resolving power of ISSR primers. The dendrogram generated using the NJ algorithm based on Jaccard’s dissimilarity coefficient, classified all 85 accessions into two main groups which was confirmed by Structure analysis. Analysis of molecular variance (AMOVA) showed a higher distribution of genetic diversity within populations (96%), than between them (4%) and according to the diversity indexes including number of effective alleles (Ne), Shannon’s index(I) and Nei’s gene diversity (He), there were an equal variation within seven investigated populations. The results showed a high amount of genetic variation among tested accessions, which provide further insights into conservation and future utilization of wild wheat resources. Besides, these results confirmed the efficiency of ISSR markers as reliable technique in estimating the genetic diversity and fingerprinting.

    Keywords: Genetic erosion, Genetic diversity, Wheat, Wild relatives, Molecular markers
  • مسعود گماریان*، افشار فلاح ایمانی، منصور قربان پور، پروین رامک، سعید چاووشی

    در این تحقیق تغییرات مورفولوژیکی و فیتوشیمیایی مریم گلی ایرانی (Salvia mirzayanii L.) در شرایط تیمار خشکی و سطح متفاوت نانو سریم اکساید، پژوهشی گلدانی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با آزمایش اسپلیت پلات در سه تکرار بررسی گردید. فاکتور اصلی شامل تنش خشکی در 4 سطح 25، 50، 75 و 100 (شاهد) درصد ظرفیت زراعی و فاکتور فرعی محلول پاشی با نانوسریم اکساید در پنج سطح عدم مصرف (شاهد)، 125، 250، 500 و 1000 میلی لیتر در لیتر بود. اسانس گیری از اندام ها با استفاده از روش تقطیر با آب صورت گرفت و ترکیبات با استفاده از GC/MS جداسازی و شناسایی گردیدند.نتایج نشان داد اثر متقابل شرایط بدون تنش خشکی × 1000 میلی لیتر نانو سریم اکساید نسبت به تیمار شاهد بیشترین اثر را بر افزایش ارتفاع بوته (35 درصد)، طول ریشه (22 درصد)، وزن خشک ریشه (9/14 درصد)، درصد اسانس (19 درصد)، کلروفیل a (32 درصد)، کلروفیل b (31 درصد) و کاتالاز (16 درصد داشت. همچنین اثر متقابل تنش خشکی در سطح 25 درصد در 125 میلی لیتر نانو سریم اکساید بیشترین اثر را بر کاهش وزن خشک بوته (12 درصد)، طول ریشه (13 درصد)، وزن خشک ریشه (19 درصد)، درصد اسانس (10 درصد)، کلروفیل a (14 درصد) داشت. ترکیب دکان (53/19 درصد) در شرایط بدون تنش خشکی، ترکیبات اسپاتولیول (86/35 درصد)، دودکانه (4/18 درصد)، بوتانیک اسید (8/19 درصد) و لینالول (03/25 درصد) در شرایط تنش خشکی 50 درصد ظرفیت زراعی و اوکتان (76/13 درصد بنابراین غلظت 1000 میلی گرم در لیتر نانو اکسید سریم بیشترین تاثیر را بر بهبود ویژگی های مورفوفیزیولوژیکی مریم گلی گذاشت. اما در شرایط 50 درصد ظرفیت زراعی ترکیبات ثانویه اسپاتولیول، دودکانه، بوتانیک اسید و لینالول بیشترین و در شرایط 75 درصد ظرفیت زراعی ترکیبات ثانویه اوکتان، تریمتیل و هگزیل ایزووالرات بیشترین مقدار را داشتند.

    کلید واژگان: اسانس, تنش خشکی, مریم گلی ایرانی, مورفولوژی, نانو سریم اکساید
    Masoud Gomarian *, Afshar Fallahimani, Mansour Ghorbanpour, Parvin Ramak, Saeid Chavoshi

    In this split plot study, the morphological and phytochemical changes of Iranian Salvia (Salvia mirzayanii L.) under drought stress and cerium oxide nanoparticle treatment in a randomized complete block design with three replications were investigated. The main plot included drought stress at 4 levels of 25, 50, 75 and 100 (control) percentage of the field capacity (FC).  The sub-plot was foliar spray of Cerium oxide nanoparticle at five levels of non-consumption (control), 125, 250, 500 and 1000 ml/l. Essential oils were extracted from the organs using water distillation method and the compounds were separated and identified using GC/MS. The results showed that the interaction effect of conditions without drought stress × 1000 ml of nanocerium oxide compared to the control treatment had the greatest effect on increasing plant height (35%), root length (22%), root dry weight (14.9%), essential oil (19%), chlorophyll a (32%), chlorophyll b (31%) and catalase (16%). In addition, drought stress at the level of 25% in 125 ml nano cerium oxide decreased plant dry weight (12%), root length (13%), root dry weight (19%), essential oil percentage (10%), and chlorophyll a (14%). Based on the GS/MS results, decane compound (19.53%) in the condition without drought stress, the compounds of spatholeol (35.86%), docane (18.4%), butanic acid (19.8%) and linalool (25.03%) under condition of stress dryness of 50% field capacity and octane (13.76%) were included. Therefore, the concentration of 1000 mg/liter of cerium nanooxide had the greatest effect on improving the morphophysiological characteristics of Salvia. However, in the condition of 50% field capacity, the secondary compounds of spatholeol, dodecane, butanic acid and linalool were the highest, but in the condition of 75% of the field capacity, the highest amount belonged to the secondary compounds of octane, trimethyl and hexylisovalerate.

    Keywords: Drought stress, essential oil percentage, nano cerium oxide, Iranian Salvia
  • Mohammad Hassanvand, Mahdi Changizi, Shahab Khaghani, Masoud Gomarian, Ezatollah Sedaghatfar

    In a study to select sensitive and tolerant soybean lines to drought-stress and selection of superior genotypes, 80 soybean lines obtained from crosses of Karbin×Fora cultivars immediately with control (cultivar L.17) in crop rotation 2016-2017 In the Lurestan-Saraab research farm sit, they were evaluated in the form of a Lattice design 9×9 with two replications. The results of the analysis of variance showed significant differences between the control line and other lines there was a significant difference between the blocks for different traits. According to the results of stepwise regression and PCA traits were grouped into four components, accounting for about 62% of the total variation. The evaluation of grain yield potential and accurate evaluation with PCA of traits led to the selection of lines superior lines in the experiment. The results of this study showed that plant height, number of pods per plant, number of seeds per pod, and 100- seed weight can be used as criteria for selection to improve seed yield in drought-stress condition soybeans.

    Keywords: PCA, stepwise regression, soybean, selection, Glycine max
  • اسحاقعلی بیاتی، مسعود گماریان*، حسین میرزایی ندوشن، مهدی چنگیزی، شهاب خاقانی

    از طریق کشت ریزنمونه مریستم انتهایی و ایجاد تنوع سوماکلونال ژنوتیپ امیدبخش از رقم سیب زمینی آگریا بر اساس رشد بیشتر کالوس در محیط کشت و همچنین ریشه زایی و ساقه زایی بیشتر که با تولید برگ و سرعت رشد بیشتری نیز همراه بود انتخاب شد. ژنوتیپ جدید همراه با رقم والدی در یک آزمایش مزرعه ای در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار برای تعدادی از صفات مورفولوژیک مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که صفات میزان ماده خشک (%5/13)، تعداد (%3/12) و وزن (%6/8) غده در هر بوته و طول استولون (%4) در ژنوتیپ امیدبخش نسبت به رقم آگریا به طور معنی داری بیشتر و همچنین صفت روز تا 50 درصد گلدهی (%4/11) و زمان رسیدن (%6/7) در این ژنوتیپ به طور معنی داری کمتر از رقم والدی بود. برخی از خصوصیات تغذیه ای نیز در دو ژنوتیپ در قالب طرح کاملا تصادفی با 3 تکرار ارزیابی شد. نتایج نشان دهنده آن بود که فعالیت آنتی اکسیدانی قابل توجهی در ژنوتیپ جدید (% 6/35) در مقایسه با رقم والدی (% 3/25) وجود داشت. به علاوه، ژنوتیپ تولید شده به طور معنی داری حاوی مقدار نیتریت کمتر (%2/81) و مقدار آهن (%7/20) و نشاسته (%2/21) بیشتری بود. بنابراین، به نظر می رسد رقم حاصل واجد پتانسیل های قابل قبول جهت کشت و جایگزینی با رقم های موجود است.

    کلید واژگان: آنتی&lrm, اکسیدان, تنوع سوماکلونال, زمان رسیدن, ژنوتیپ امیدبخش, نیتریت
    Eshaghali Bayati, Masoud Gomarian *, Hossein Mirzaie Nodoushan, Mahdi Changizi, Shahab Khaghani

    In a laboratory experiment conducted in Kabudarahang, Hamadan, a promising potato genotype was selected through somaclonal variation from Agria commercial cultivar, based on the callus size on growth media, shoot and root regeneration. A field experimental design with three replications was carried out to assess the new genotype along with its parental commercial cultivar for several morphological traits. Results revealed that total dry matter per plant (13.5%), total number of tubers (12.3%), tuber weight per plant (8.6%), and stolon length (4%) were significantly higher than in the new genotype. Also, days to 50% flowering (11.4%) and maturity date (7.6%) were significantly less in comparison with the parental cultivar. Several nutritional traits were also studied by which more antioxidant activity was observed on the new genotype (35.6%) than Agria cultivar (25.3%). Furthermore, the new genotype had a lower nitrite (81.2%) and higher iron (20.7%) and starch content (21.2%) comparing with Agria cultivar. Therefore, it seems that the new genotype has an acceptable potential for cultivation and replacement with existing cultivars.

    Keywords: antioxidant, Somaclonal variation, Maturity date, Promising genotype, nitrite
  • کرامت الله محمدی، سعید چاوشی*، حسینعلی اسدی قارنه، مسعود گماریان، بهزاد ادریسی

    گل مریم جز با ارزش ترین گیاهان زینتی و جز پنج گل برتر شاخه بریده جهان که دارای ارزش اقتصادی بالایی می باشد. از مهم ترین مشکلات توسعه صادرات گلهای شاخه بریده بویژه مریم به دلیل عمر کم پس از برداشت و به دلیل به هم خوردن روابط آبی گیاه در اثر رشد و افزایش جمعیت میکروبی در محلول گلجایی می باشد. در کشاورزی مدرن در سالهای اخیر از نانو ذرات به خاطر خواص ضد میکروبی در صنعت پس از برداشت در محصولات کشاورزی استفاده می شود. کیفیت و ماندگاری گل ها تا حدود زیادی به پایداری ساقه و سیستم آنتی اکسیدانی بستگی دارد. در این پژوهش اثرات نانو نقره بر روی گلهای شاخه بریده های مریم رقم دزفولی در قالب طرح کاملا تصادفی به صورت تیمار پالسی (24h) ساعته انجام شد. گل های شاخه بریده در چهار غلظت نانو نقره(Control,NS10,NS20,NS30) به همراه ساکارز 3% تیمار شدند و سپس گل های تیمار شده تا انتها در آب دیونیزه شده قرارداده شد.. نتایج نشان داد بکار گیری تیمار نانو نقره باعث افزایش مثبت فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی و بهبود شرایط پس از برداشت در گل های شاخه بریده مریم شد نانو نقره همچنین باعث کاهش تجمع مالون دی آلدیید در ساقه های گل گردید و همچنین باعث تاثیر مثبت بر میزان افزایش کلروفیل نسبت به شاهد گردید. بکار گیری نانو نقره منجر به افزایش عمر پس از برداشت گل های تمیار شده نسبت به شاهد گردیده و باعث افزایش جذب محلول، وزن تر، شکوفایی در گل های شاخه بریده شد. نتایج این تحقیق دلالت بر آن دارد نانو به عنوان یک تنظیم کننده رشد در پس از برداشت می باشد.در این آزمایش غلظت 10میلی گرم در لیتر بهترین نتیجه را به همراه داشت.

    کلید واژگان: نانو نقره, گل شاخه بریده مریم, آنتی اکسیدانی, عمر پس از برداشت, ساکارز
    Keramatallah Mohammadi, Saeid Chavoshi *, Hossein Ali Asadi-Gharneh, Masoud Gomarian, Behzad Edrisi

    Tuberose is an valuable ornamental plant with a high economic value, which is among the five leading cut flowers of the world. The major obstacle hindering the development of cut flower exports, especially tuberoses, is their short postharvest vase life caused by the disruption of the plant’s water relations due to growth and an increase in vase solution microbial load. The quality and longevity of flowers are highly dependent on their stem stability and antioxidant systems. This research investigated the effect of Nano-silver (NS) applied to the cut flowers of tuberoses cv. ‘Dezfuli’ in 24 h pulse treatments in a randomized complete design. The cut flowers were treated with NS at four rates (0 as control, 10, 20, and 30 mg/L) along with 3% sucrose. Then, the treated flowers were fully immersed in deionized water. The results showed that the application of NS treatment positively increased the activity of antioxidant enzymes and improved postharvest conditions in Polianthes tuberosa L. (cut tuberose flower). Moreover, NS reduced the accumulation of malondialdehyde (MDA) in flower stems and also had a positive effect on the rate of chlorophyll increase compared to the control. NS extended the postharvest vase life of the treated flowers versus the control and increased solution uptake and fresh weight of the cut flowers. In this experiment, the 10 mg/L rate of NS exhibited the best results.

    Keywords: Antioxidant, nano-silver, postharvest, Sucrose, Vase life, Polianthes tuberosa
  • قدرت الله شرفی، مهدی چنگیزی، مسعود رفیعی*، مسعود گماریان، شهاب خاقانی

    این آزمایش به منظور بررسی اثر تنش خشکی و کود زیستی ورمی کمپوست بر برخی خصوصیات مورفوفیزیولوژیک آویشن باغی (Thymus vulgaris L.) در گلخانه مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی خرم آباد به صورت فاکتوریل دو عاملی در قالب طرح کاملا تصادفی در سه تکرار به صورت آزمایش گلدانی به اجرا در آمد. فاکتورها شامل میزان کود ورمی کمپوست در سطوح صفر، 30، 50 و 75 درصد حجم گلدان و تنش آبی شامل آبیاری بر اساس 85 (شرایط نرمال رطوبتی به عنوان شاهد)، 70 (تنش متوسط)، و 55 (تنش شدید) درصد رطوبت ظرفیت زراعی بود. نتایج نشان داد که با افزایش شدت تنش خشکی میزان رنگیزه های فتوسنتزی (کلروفیل a و کلروفیل b)، آنزیم آنتی اکسیدان کاتالاز، پروتئین، متابولیت های ثانویه آلفاترپینن، تیمول و کارواکرول و صفات مورفولوژیک ارتفاع بوته، تعداد شاخه های فرعی، وزن تر و وزن خشک بوته کاهش معنی داری یافت، اما تنش خشکی آنزیم های آنتی اکسیدان پراکسیداز و هیدروژن پراکسیداز، میزان قندهای محلول غیرساختاری و اسید آمینه پرولین را به طور معنی داری افزایش داد. افزایش مصرف ورمی کمپوست موجب افزایش معنی دار کلروفیل b، هیدروژن پراکسیداز، آلفاترپینن، تیمول، کارواکرول، درصد اسانس، ارتفاع بوته، تعداد شاخه های فرعی، وزن تر و وزن خشک بوته شد، اما کلروفیلa و قندهای محلول غیرساختاری را کاهش داد. بر اساس نتایج این آزمایش، تنش خشکی و ورمی کمپوست مستقل از یکدیگر عمل نمودند. با افزایش شدت تنش خشکی علی رغم اقدام گیاه به دفاع آنتی اکسیدانی و تنظیم اسمزی، تولید اغلب متابولیت های ثانویه و رشد گیاه به طور معنی داری کاهش یافت؛ اما مصرف ورمی کمپوست موجب افزایش این صفات شد. نتایج این آزمایش از طرفی حساسیت زیاد آویشن باغی به تنش خشکی و از سوی دیگر اهمیت کاربرد ورمی کمپوست در افزایش تولید و ارزش دارویی این گیاه را تایید نمود.

    کلید واژگان: آنزیم های آنتی اکسیدان, تنظیم اسمزی, رنگیزه های فتوسنتزی, متابولیت های ثانویه
    GhodratAllah Sharafi, Mahdi Changizi, Masoud Rafiee*, Masoud Gomarian, Shahab Khagani

    This experiment was conducted to investigate the effect of drought stress and vermicompost biofertilizer on some morphological, physiological and biochemical characteristics of Thymus vulgaris in greenhouse of Khorramabad Agricultural and Natural Resources Research and Training Center in a completely randomized design with three replications. The pot experiment was performed. Factors included vermicompost fertilizer levels at 0, 30, 50 and 70% of pot volume and water stress including post-discharge irrigation (85 (control), 70 (moderate stress), and 55 (severe stress). The moisture content was the field capacity. The results showed that with increasing drought stress, the amount of photosynthetic pigments (chlorophyll a and chlorophyll b), antioxidant enzyme catalase, protein, secondary metabolites of alpha-terpinene, thymol and carvacrol and morphological traits of plant height, number of sub-branches, fresh weight and dry weight of plants decreased significantly, but drought stress of antioxidant enzymes and hydrogen peroxidase significantly increased the amount of unstructured soluble sugars and amino acid proline. Increased consumption of vermicompost significantly increased chlorophyll b, hydrogen peroxidase, alphaterpinene, thymol, carvacrol, essential oil percentage, plant height, number of sub-branches, fresh weight and dry weight of plant, but chlorophyll a and unstructured soluble sugars reduced. According to the results of this experiment, with increasing the severity of drought stress, despite the plant's antioxidant defense and osmotic regulation, the production of most secondary metabolites and the growth of the thyme stress-sensitive plant decreased significantly; However, consumption of vermicompost increased secondary metabolites, growth and fresh and dry weight of the plant.

    Keywords: antioxidant enzymes, Osmotic regulation, photosynthetic pigments, secondary metabolites
  • Mojtaba Pourrezvani, Mahdi Changizi *, Shahab Khaghani, Masoud Gomarian, Davood Ghanbari
    Nanotechnology is now an integrated feature of most modern research in agriculture. Nanomaterials are being widely used for enhancing soil fertility and strengthening its organic cycle and subsequently, improving yields of important crops. These particles can be prepared easily through different chemical, physical, and biological approaches. In this paper, biological method of preparation of Zinc, Iron, and Silver nanoparticles are described using the extracts of three medicinal plants which are commonly used for their important pharmaceutical properties, namely chamomile, licorice, and aloe vera. Also, the analytical techniques used to confirm the quality of the produced bio-NPs are explained.
    Keywords: aloe vera, biological synthesis, Chamomile, Herbal extract, licorice, nanoparticles
  • مژده فرازمندی، عباس میرزاخانی*، نورعلی ساجدی، مسعود گماریان، محمد نصری

    گل رز از مهمترین گل های بریده در جهان است. پژوهشی به منظور بررسی اثرات بنزیل آدنین و 1- متیل سیکلو-پروپن جهت کاهش فعالیتهای تسریع کننده فرایند پیری توسط اتیلن و افزایش ماندگاری گل رز رقم رویال باکارا در سال 2017در منطقه پاکدشت استان تهران انجام گردید. این آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا بود و فاکتورهای مورد بررسی شامل بنزیل آدنین در سه سطح صفر (شاهد)، 75 و 150 پی پی ام و 1- متیل سیکلوپروپن در سه سطح صفر (شاهد)، یک و دو میکرو لیتر بر لیتر بودند. روش نگهداری پس از برداشت گل شاخه بریده به صورت تیمار کوتاه مدت (پالسینگ) بود . نتایج نشان داد که اثر متقابل کاربرد بنزیل آدنین و 1- متیل سیکلوپروپن بر محتوای اتیلن، مارکر زیستی مالون دی آلدیید (MDA)، آنزیم سوپراکسید دیسموتاز (SOD)، مارکر زیستی تخریب دی تیروزین، درصد نشت یونی غشاء سلول، میزان پتاسیم وعمر گلدانی گل رز معنی دار بود. بیش ترین میزان آنتی اکسیدانSOD، عمرگلجایی و میزان پتاسیم از تیمار 150 پی پی ام بنزیل آدنین با 2 میکرولیتر بر لیتر 1- متیل سیکلوپروپن حاصل شد و این تیمار، کمترین محتوای مارکرهای زیستی تخریب مالوندی آلدیید و دی تیروزین، تولید اتیلن و درصد نشت یونی را داشت که بیانگر تاثیر مثبت بنزیل آدنین و 1- متیل سیکلوپروپن بر ماندگاری گل شاخه بریده رز می باشد. نتایج کلی این تحقیق نشان داد که با کاربرد توام یک یا دو میکرو لیتر در لیتر 1- متیل سیکلوپروپن و 150 میلی گرم در لیتر بنزیل آدنین می توان ماندگاری گل شاخه بریده رز را بهبود داد.

    کلید واژگان: بنزیل آدنین, رز, سوپر اکسید دیسموتاز, مالون دی آلدئید, ماندگاری گل, 1- متیل سیکلو پروپن
    MOJDEH FARAZMANDI, Abbas Mirzakhani *, Noorali Sajedi, Masoud Gomarian, MOHAMMAD NASRI

    In order to investigate the application effects of different levels of benzyl adenine ( BA) and 1-methylcyclopropene (1-Mcp) on some bio-chemical characteristics and vase life of rose (Rosa hybrid L. cv. Royal Bacara),an experiment was carried out as factorial based on completely randomized design with three replications during 2017. Experimental factors included BA in three levels of 0, 75, and 150 ppm, and 1-Mcp in three concentrations of 0, 1, and 2 (µlit.lit). The results showed that the interaction of BA and 1-Mcp was significant on the biochemical characteristics and the vase life of roses.The highest antioxidant rate SOD, K and vase life in the treatment of 150 ppm BAalong with 2 µlit/lit 1-Mcp was achieved. This treatment was allocated the lowest rate MDA, DT and Ec. This results indicated that BA and 1-Mcp have effect on durability of rose.In general, the result showed that application of 1 or 2 µlit/lit 1-Mcp along with150 ppm AB was improve some physiological and biochemical characteristics and vase life ofrose cut flower.

    Keywords: Benzyl adenine, Malondialdeide, Methylcyclopropane, Rose, superoxide dismutase, vase life
  • زهرا ادیب زاده، نورعلی ساجدی*، حمید مدنی، مسعود گماریان، سعید چاوشی
    ت -تراکم بوته و الگوی کاشت از ابزارهای مدیریتی کارآمد برای به حداکثر رساندن عملکرد محصول با بهینه سازی استفاده از منابع مانند نور، مواد مغذی، آب و کاهش تبخیر سطح خاک است. این آزمایش با هدف بررسی تاثیر الگوی کاشت و تراکم بوته بر صفات فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی لوبیای تپاری (Phaseolus acutifolius L.) به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار طی سال های 2017 و 2018 در ایستگاه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی اراک اجرا شد. عامل اصلی شامل الگوی کاشت در دو سطح (کاشت یک ردیف و کاشت دو ردیف) و عامل فرعی تراکم بوته در سه سطح تراکم 30 ، 40 و50 بوته در متر مربع بودند. نتایج نشان داد که در سال دوم در کاشت یک ردیف، تراکم 40 بوته در متر مربع ​​به ترتیب 75 و 65 درصد عملکرد دانه را در مقایسه با تراکم 30 و50 بوته در متر مربع در همین الگوی کاشت افزایش داد. مقدار کلروفیل در سال اول تحت کاشت دو ردیف و کاشت با تراکم متوسط ​​در مقایسه با کاشت با تراکم زیاد و تراکم کم، 20 درصد افزایش یافت. بیشترین میزان تجمع کربوهیدرات های بذر با 26/38 میلی گرم در گرم در کشت دو ردیف و کاشت با تراکم متوسط ​​در سال دوم به دست آمد. در مقایسه با کاشت دو ردیف و کاشت با تراکم متوسط​​، محتوای نسبی آب برگ به طور قابل توجهی تا 24 درصد در گیاهان تحت کاشت یک ردیف و کاشت با تراکم کم کاهش یافت. کمترین محتوای مالون دی آلدیید و تجمع پرولین به ترتیب با 2/3 و 225 میکرومول در گرم به ترتیب در کاشت دو ردیف و کاشت با تراکم متوسط ​​بدست آمد. در نهایت، الگوی کشت دو ردیف و تراکم متوسط ​​برای بدست آوردن عملکرد مطلوب لوبیای تپاری توصیه می گردد.
    کلید واژگان: کربوهیدرات, رنگدانه های فتوسنتزی, پرولین, عملکرد دانه
    Zahra Adibzadeh, Nourali Sajedi *, Hamid Madani, Masoud Gomarian, Saeid Chavoshi
    Planting pattern and plant density are efficient management tools for maximizing crop yield by reducing soil surface evaporation and optimizing resource utilization such as light, nutrients, and water. A two-year (2017-18) field trial was conducted to determine the effects of plant density and planting pattern on some agro-physiological and biochemical traits of Tepary bean (Phaseolus acutifolius L.) at the Research Station of Islamic Azad University, Arak Branch, Iran. The experiment was performed as a split-plot arranged in a randomized complete block design with three replications. The treatments were two planting patterns (one-row and two-row plantations) and three plant densities (30, 40, and 50 plants per m2). The results showed that that one-row planting pattern and 40 plants per m2 improved seed yield by 75% and 65% compared to 30 and 50 plants per m2 in one-row planting pattern in the second year, respectively. The plant chlorophyll content increased by 20% with two-row plantation and medium plant density compared to high and low plant density in the first year. The highest accumulation of seed carbohydrates (38.26 mg. g-1 FW) was obtained with two-row cultivation and medium plant density in the second year. The relative seed water content significantly decreased with one-row plantation and low plant density compared to a two-row plantation and medium plant density. The least malondialdehyde and proline aggregation (3.2 and 225 µ mol. g-1 FW, respectively) was achieved with two-row plantation and medium plant density. Finally, a two-row planting pattern with medium-density cultivation is recommended to obtain optimal Tepary bean seed yield in the region.
    Keywords: Carbohydrate, Photosynthetic pigments, Proline, Seed yield
  • تبسم قدیمیان، حمید مدنی*، نورعلی ساجدی، مسعود گماریان، سعید چاوشی
    Tabasom Ghadimian, Hamid Madani *, Nourali Sajedi, Masoud Gomarian, Saeed Chavoshi

    Plants adjust physiochemical attributes to maintain sustainable growth under different agricultural practices such as the management of sowing date and planting pattern.The present experiment aims to investigate the important role of sowing date (SD) and planting pattern (row arrangement) on physiochemical attributes of tepary bean (Phaseolusacutifolius L.) as a split-split plot designs with three replications during 2017 and 2018 .The main plots were two planting patterns (PP1: one-row and PP2: two-row plantation) and sub plots were three sowing dates (early, medium and late planting respectively June 15:SD1, June 30:SD2, and July15:SD3). The results showed increased chlorophyll (Chl) and carotenoid content was observed under two-row plantation and medium sowing date . Although Chl content improved at PP2, carotenoid had no response to planting pattern .The greater relative water content (RWC) was observed in plants under SD2, but the increased proline accumulation was reported at SD3. The least catalase and superoxide dismutase aggregation with 19 and 9.3(Umg-1protein) was obtained in plants under two-row plantation and medium sowing date respectively. Photosynthesis pigments represented the significant and positive correlation with RWC, but they negatively correlated with proline, CAT and SOD. Sowing date and planting pattern influence the microclimate of tepary bean, which affect the physiochemical properties. Therefore, physiochemical attributes are recommended to observe the optimal situation of tepary bean under the management of sowing date and planting pattern in arid and semiarid areas.

    Keywords: Phaseolus acutifolius, Photosynthetic pigments, Proline, Catalase, superoxide dismutase
  • آتنا علاقمند، شهاب خاقانی*، محمدرضا بی همتا، مسعود گماریان، منصور قربان پور

     تنش آبی یکی از عوامل محدود کننده رشد گیاهان می باشد. به منظور بررسی اثر کیتوزان و نانوکیتوزان بر گیاه سیاهدانه (Nigella sativa L.)تحت تنش خشکی، آزمایشی به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اراک در سال 1395 اجرا گردید. کرت اصلی شامل محلول پاشی با کیتوزان، نانوکیتوزان و شاهد و کرت فرعی شامل ارقام اراک، آذربایجان، سمیرم، یاسوج و تربت حیدریه بود. از ابتدای کاشت تا مرحله گلدهی آبیاری منظم وسپس آبیاری قطع و اقدام به محلول پاشی شد. بعد از ظهور 80 درصد گلچه در مزرعه نمونه برداری از کرتها انجام و صفات تعداد شاخه های فرعی، تعداد کپسول در گیاه، ارتفاع بوته، وزن هزار دانه و درصد روغن مورد ارزیابی قرار گرفت. درصد روغن و درصد اسیدهای چرب با استفاده از روش کروماتوگرافی گازی اندازه گیری شد. نتایج آزمایش نشان داد که اعمال تنش خشکی اجزاء عملکرد سیاهدانه را کاهش داد ولی سبب ارتقاء فاکتورهای کیفی همچون درصد روغن و برخی از اسیدهای چرب شد.بیشترین درصد روغن دانه در رقم آذربایجان (76/28 درصد) و کمترین در رقم سمیرم (39/26 درصد) مشاهده گردید.رقم یاسوج را میتوان به واسطه داشتن مقادیر بالای تعداد کپسول، وزن هزار دانه و وزن در متر مربع به عنوان رقم متحمل به تنش خشکی در نظر گرفت. تاثیر نانو کیتوزان در تعدیل اثرات ناشی از تنش بهتر از کیتوزان بود. ارقام آذربایجان و سمیرم بیشترین مقدار اولییک اسید (امگا9)، رقم یاسوج بیشترین مقدار لینولییک اسید (امگا6) و ارقام تربت حیدریه و اراک بیشترین مقدار لینولنیک اسید (امگا3) را به خود اختصاص دادند.

    کلید واژگان: اسید چرب, تنش, سیاهدانه, کیتوزان, نانوکیتوزان
    Atena Alaghmand, Shahab Khaghani *, MohamadReza Bihamta, Masoud Gomarian, Mansour Ghorbanpour

    Water stress is one of the limiting factors of plant growth. In order to investigate the effect of chitosan and nano-chitosan on Nigella sativa L. under drought stress, a split plot experiment based on randomized complete block design was conducted in research Field of Islamic Azad University Arak Branch in 2016. The main plots consisted of spraying with chitosan, nano-chitosan and water as control and the sub plots consisted of cultivars Arak, Azerbaijan, Semirom, Yasuj and Torbat-e-Heydariyeh. Irrigation was performed regularly from the beginning of planting until flowering stage and then stopped and spraying was achieved. After 80% emergence of floret, plots were sampled and number of secondary branches, capsules per plant, plant height, 1000 seed weight and oil percentage were evaluated. Percentages of oil and fatty acids were measured by gas chromatography.Experimental results were showed that drought stress reduced the components of black cumin yield but improved qualitative factors such as oil and fatty acids percentage. The highest and lowest seed oil content was in Azarbaijan (28.76%) and Semirom (26.39%), respectively. Yasuj can be considered as a drought tolerant cultivar due to its high content of capsules, 1000-grain weight and weight/m2. The effect of nano-chitosan in moderating stress-induced effects was better than chitosan. Azerbaijan and Semirom cultivars had the highest amount of oleic acid (Omega 9), Yasuj cultivar had the highest amount of linoleic acid (Omega 6) and Torbat Heydariyeh and Arak cultivars had the highest amount of linoleic acid (Omega 3).

    Keywords: Agronomic properties, Chitosan, Drought stress, fatty acid, nano chitosan, Nigella sativa L
  • نجمه وثوقی، مسعود گماریان*، عبدالله قاسمی پیر بلوطی، شهاب خاقانی، فاطمه ملک پور

    مریم گلی یکی از مهم ترین گیاهان دارویی و معطر و دارای اثرات ضدسرطانی، آنتی اکسیدانی و ضدمیکروبی می باشد. یکی از اجزای اصلی اسانس این گیاه، مونوترپن 1و8-سینیول است که مسیول برخی از این اثرات می باشد. در این تحقیق، اثر تنش خشکی در سه سطح 60 (ملایم)، 75 (جزیی) و 100 (کنترل) درصد ظرفیت زراعی مزرعه و محلول پاشی برگی کیتوزان در چهار سطح آب مقطر (کنترل)، اسید استیک (کنترل)، 25/0 و 5/0 گرم در لیتر کیتوزان بر بیان ژن سینیول سنتاز در ریشه و محصول نهایی این ژن، 1و8-سینیول، در شاخساره های گیاه مریم گلی در یک آزمایش فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی در 3 تکرار در شرایط گلخانه مورد بررسی قرار گرفت. بیان ژن نسبی سینیول سنتاز و مقدار 1و8-سینیول به ترتیب با استفاده از روش Real-Time PCR  و دستگاه کروماتوگرافی متصل به طیف سنج جرمی (GC-MS) اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که تنش خشکی بیان ژن مورد مطالعه و ماده 1و8-سینیول را به شدت افزایش می دهد. همچنین محلول پاشی کیتوزان، به ویژه در مقدار 5/0 گرم در لیتر موجب افزایش بیان ژن سینیول سنتاز در ریشه و ماده 1و8-سینیول در شاخساره های این گیاه شد. در کل، تنش خشکی موثرتر از کیتوزان در افزایش میزان بیان ژن سینیول سنتاز و مقدار 1و8-سینیول بود. بیشترین میزان بیان ژن سینیول سنتاز و مقدار 1و8 سینیول در حضور همزمان تنش خشکی (ملایم) و کیتوزان (5/0 گرم در لیتر) به دست آمد. در شرایط تنش خشکی جزیی، بیان ژن مورد مطالعه افزایشی نداشت اما افزایش محصول نهایی آن در شاخساره ها مشاهده شد. این نتایج برای اولین بار نشان داد که تنش خشکی و کیتوزان می توانند باعث افزایش بیان ژن سینیول سنتاز در سطح رونوشت برداری در ریشه های گیاه مریم گلی شوند. بنابراین، با اعمال تنش رطوبتی همراه با کیتوزان، متابولیت 1و8-سینیول می تواند در گیاه مریم گلی افزایش یابد.

    کلید واژگان: اسانس, مونوترپن, real time- PCR, GC-MS
    Najmeh Vosoughi, Masoud Gomarian*, Abdollah Ghasemi Pirbalouti, Shahab Khaghani, Fatemeh Malekpoor

    Common sage (Salvia officinalis) is one of the most important medicinal and aromatic plants and possesses anticancer, antioxidant and antimicrobial properties. One of the essential oil components of the sage plant is monoterpene, 1,8-cineole, that is responsible for some of these effects. The effect of foliar application of chitosan (control, 0.0, 0.25 and 0.50 g/L) under different levels of water deficit (FC = 60, 75 and 100%) were investigated on the expression level of cineole synthase gene in the roots and accumulation of 1,8-cineole content in the leaves of the sage plants. The experiment was conducted as factorial based on completely randomized design with three replications. The level of gene expression was determined by real time PCR in plant roots and the 1,8-cineole content was identified by gas chromatography/mass spectrometry in leaves. Results indicated that the expression of studied gene and 1,8-cineole content were strongly up-regulated with water deficit. Furthermore, foliar application of chitosan (specially in 0.5 g/L) effectively up-regulated the cineole synthase gene expression in roots and 1,8-cineole content in the shoots. Overall, water deficit stress was more effective than chitosan in the up regulation of cineole synthase gene and 1,8-cineole synthase content. The maximum level of cineole synthase gene expression and 1,8-cineole content were observed in mild drought stress and 0.5 g/L chitosan condition. Slight water deficit stress had no effect on gene expression but the final product was increased in shoots. For the first time, our results indicated that water deficit stress and chitosan could increase cineole synthase gene expression in the roots of common sage. Therefore, chitosan along with water deficit probably increase 1,8-cineole content in shoots, in part, through increasing the expression level of 1,8-cineole synthase gene in roots.

    Keywords: Essential oil, GC-MS, Monoterpene, real time PCR
  • محمد حسنوند، شهاب خاقانی*، مهدی چنگیزی، مسعود گماریان، عزت الله صداقت فر

    به منظور بررسی تنوع ژنتیکی اینبرد لاین های سویا، مدل سازی عملکرد دانه و انتخاب ژنوتیپ های برتر، 80 لاین سویا حاصل از تلاقی ارقام کاربین در فورا به همراه رقم شاهد رقم  L.17 در مزرعه تحقیقاتی سراب چنگایی خرم آباد در قالب طرح لاتیس 9 × 9 ارزیابی گردید. اختلاف معنی داری در صفات مورد مطالعه بین رقم شاهد و لاین های مورد بررسی مشاهده شد. بین عملکرد دانه و اکثر صفات مورد ارزیابی از جمله تعداد غلاف در بوته، درصد جوانه زنی، ارتفاع بوته، تعداد دانه در غلاف و تعداد دانه در بوته همبستگی مثبت و معنی داری وجود داشت. صفات ارتفاع بوته، تعداد غلاف در بوته، تعداد دانه در غلاف و وزن صد دانه 82% عملکرد را توجیه کردند. با استفاده از تجزیه به عامل ها، 17 صفت مورد مطالعه در قالب چهار مولفه حدود 62% از تغییرات کل را توجیه نمودند. صفات عملکرد دانه در کرت و عملکرد دانه در بوته که در عامل اول قرار داشتند، مهمترین صفات مورد ارزیابی بودند. بنابراین، صفات ارتفاع بوته، تعداد غلاف در بوته، تعداد دانه در غلاف، وزن صد دانه را می توان به عنوان معیارهایی برای گزینش لاین های برتر در جهت بهبود عملکرد دانه در سویا در نظر گرفت.

    کلید واژگان: تنوع ژنتیکی, مدلسازی, همبستگی ژنتیکی, همبستگی فنوتیپی
    Mohammad Hassanvand, Shahab Khaghani *, Mahdi Changizi, Masoud Gomarian, Ezatollah Sedaghatfar

    To study the genetic diversity of soybean inbred lines, grain yield modeling and selection of superior genotypes, 80 lines of soybean obtained from crosses of Karbin × Fora cultivars along with L.17 soybean cultivar as control were studied in research farm of Agriculture Khorram Abad Sarab Chenghaey in 9 ×9lattice design. Significant differences were observed between control and studied soybean lines.  There was a positive and significant correlation between seed yield and most of the traits evaluated, including the number of pods per plant, percentage of germination, plant height, number of seeds per pod, and number of seeds per plant. Stepwise regression analysis showed that plant height, number of pods per plant, number of seeds per pod and 100-seed weight explained 82% of yield. Using factor analysis, 17 traits in four components explained about 62% of the total variation. Therefore, plant height trait, number of pods per plant, number of seeds per pod, 100-seed weight can be considered as criteria for selection of superior lines to improve grain yield in soybean.

    Keywords: genetic correlation, genetic diversity, genotypic correlation, phenotypic correlation
  • Atena Alaghemand, Shahab Khaghani *, Mohammad Reza Bihamta, Masoud Gomarian, Mansour Ghorbanpour
    In order to study the effect of drought stress at budding stage on five black cumin (Nigella sativa L.) ecotypes (Arak, Yasuj, Semirom, Azarbaijan, and Torbat Heydarieh), an experiment was conducted in based on a  factorial randomized complete block design (RCBD) with four replications in Islamic Azad University, Arak branch, Arak, Iran. Treatments included control (normal irrigation) and drought stress (stop irrigation at budding stage until the end of the growth period). Oil percentage, oleic acid, linoleic acid, and linolenic acid were affected by drought and the highest values of oil percentage (2.6%), oleic acid (0.27%), linoleic acid (13.02%) and linolenic acid (1.57%) were observed in Arak, Torbat Heydarieh, Yasuj, and Torbat Heydarieh ecotypes, respectively. Results of tolerance indices showed that Torbat Heydarieh had the highest value of GMP (233.8), STI (2.26), and SSI (84.64). The correlation analysis showed Yp with GMP (r=+0.89**), STI (r=+0.95**), and MP (r=+0.89**). Based on the present study, Torbat Heydarieh ecotype is recommended for planting in arid and semi-arid regions.
    Keywords: Oleic acid, Linoleic acid, linolenic acid, oil percent, black cumin
  • تبسم قدیمیان، حمید مدنی، مسعود گماریان
    به منظور بررسی واکنش لوبیا قرمز رقمD81083 به قطع آبیاری و اسید هیومیک، آزمایشی به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی94-1393 در ایستگاه تحقیقات کشاورزی اراک اجرا شد. سطوح آبیاری به عنوان عامل اصلی در سه سطح شامل آبیاری کامل، قطع آبیاری در مرحله گلدهی و در مرحله غلاف دهی و محلول پاشی با اسید هیومیک به عنوان عامل فرعی در سه سطح شامل عدم مصرف اسید هیومیک، مصرف 5/1 و سه لیتر در هکتار اسید هیومیک درنظرگرفته شد. نتایج نشان داد که قطع آبیاری بر کلیه صفات مورد بررسی تاثیر معنی داری داشت. در اکثر صفات مهم اندازه گیری شده مانند عملکرد دانه، محلول پاشی اسید هیومیک هم در شرایط آبیاری کامل و هم در شرایط قطع آبیاری در مرحله گلدهی و غلاف دهی در مقایسه با تیمار شاهد موجب افزایش معنی دار شد. در مورد عملکرد دانه و وزن صد دانه از نظر مصرف اسید هیومیک بین مقادیر 5/1 و سه لیتر در هکتار تفاوت معنی داری مشاهده نشد. بیشترین میزان پروتئین، آهن و روی دانه و همچنین مقدار کلروفیل در تیمار قطع آبیاری در زمان گلدهی به دست آمد. از بین اجزای عملکرد تعداد دانه در غلاف بیشترین همبستگی را با عملکرد دانه داشت. بر اساس نتایج به دست آمده اثر قطع آبیاری در مرحله غلاف دهی مشابه اثر تیمار شاهد بود و از طرفی به نظر می رسد در بهبود خصوصیات زراعی، کیفی و فیزیولوژیکی لوبیا اسید هیومیک می تواند موثر باشد.
    کلید واژگان: اسید هیومیک, پروتئین, تنش کم آبیاری, عناصر میکرو, لوبیا
    Tabassom Ghadimian, Hamid Madani, Masoud Gomarian
    IntroductionRapid population growth in developing countries have resulted to adverse effect such as food shortages and malnutrition. Lack of protein in the diet is accounted for the largest portion. Pulses with high amounts of protein are the second largest source of food after cereals. Among pulses, beans as a supplier of plant proteins in many countries, particularly developing countries has high consumption. Area under cultivation of bean is 240000 hectares with an average yield of 1500 kg per hectare in Iran. In arid and semi-arid area due to excessive exploitation of water resources, the water shortage is constantly evolving and according to the climatic conditions that are considered hot and dry, and sensitivity of bean to drought further research in this field is clear. Humic acid is extracted from different sources, such as humus and, soil and using chelating essential elements improve and increase fertility and productivity of soil, especially in conditions of stress. As we mentioned before, purpose of this study was evaluating effect of water stress and use of humic acid on agronomic, physiological and quality traits.
    Materials & MethodsThis experiment was performed at agricultural Research Station in Arak, Iran in 2014. The experiment was performed in split plot arangment based on randomized complete block design with three replications. The main factor was irrigation hold at 3 levels: complete irrigation (control), irrigation hold at flowering stage and irrigation hold at pod stage and sub factor was humic acid foliar application in three levels of non humic acid application (control), 1.5 and 3 liters per hectare humic acid 12% at pre flower satage and pod stges applications. In this study the red bean seed was from D81083 cultivar. In this study, biological yield, grain yield, number of seeds per pod, number of pods per plant, harvest index, seed weight, chlorophyll a, b and a content, RWC, iron, zinc and protein contents in grains and also, leaf electrolyte electrical conductivity were measured. Analysis of data was done with SAS software and comparisons of means were performed with Duncans multiple range test at 0.05 statistically significant level.
    Results & DiscussionMean comparison of irrigation treatment indicated that the highest seed yield was in complete irrigation and hold irrigation at pod stage and lowest rate was for hold irrigation at flowering stage. In this experiment, use of humic acid in normal conditions and in conditions of hold irrigation at flowering and pod stage could be increase the yield. The highest harvest index was in complete irrigation and hold irrigation at pod stage. The results showed that the highest 100 seed weight was from control and hold irrigation at pod stage treatment and the least weight was from hold irrigation at flowering stage which shows the sensitive stage for bean is cut-irrigation at flowering stage and maybe the need for water is low in pod stage. Among yield components, seeds per pod had significant correlation with yield. The highest number of pods per plant during irrigation hold was at flowering stage and control treatment and irrigation hold at pod stage had the lowest rate of pods per plant. Most of seed protein obtained from hold irrigation at flowering stage and the lowest amount of it was in hold irrigation at pod stage. The effect of hold irrigation and the effect of humic acid opplication was as well as the interaction bouth. There were significant differences on levels of iron and zinc in seeds. The highest amount of chlorophyll a, b and a were in hold irrigation at flowering stage. The effect of 3.5 liter per hectare foliar application of humic acid could be increase total chlorophyll. Hold Irrigation treatment also had a significant effect on the leaf relative water content in pod stage.
    ConclusionThe results showed that the irrigation hold had significant effect on all studied traits. Generally, the highest and lowest yield was related to complete irrigation treatment but in some cases the hold irrigation at flowering stage was the same result. The effect of hold irrigation at pod stage was the same as complete irrigation treatment which this point can be used in saving water. Also, Spraying with different amounts of humic acid showed that the humic acid improved the agronomic characteristics and quality of the beans in range of 1.5 litter per ha. Therefore, Using of humic acid may improve agronomic, qualitative and physiological characteristics of red bean.
    Keywords: Deficit irrigation stress, Humic acid, Micro elements, Protein, Red Bean
  • Atena Alaghemand, Shahab Khaghani *, Mohammad Reza Bihamta, Masoud Gomarian, Mansour Ghorbanpour
    zinc oxide nanoparticles have been synthesized using nigella sativa L. seed extract. Nigella sativa L. is an annual herbaceous plant belonging to the Ranunculaceae family. Concentration of plant extract plays a vital role in the synthesis of nanoparticles zinc oxide. Nanostructures were characterized by X-ray diffraction (XRD), scanning electron microscopy (SEM). This experiment was conducted in Arak University in an experiment based on randomized complete block design with four replications. Each replication consisted of one fertilizer levels including 2 per thousand of Zn-nanoparticles in one stages of growth (8 or 12 leaves). During the experiment, the height of plant, number of branches was investigated. This study showed that using spraying had significant differences in the factors like plant height number of branches. Also, using all microelement treatments had significant effects to the level of 1%. In case of using spraying treatments, the best results for number of branches and height were related to 2.perthousand of Zn- nanoparticles and the least were related to control. This formulation can be used for increasing yield, enhancing the products and removing food deficiencies.
    Keywords: Extract, Height, Nanoparticles, Nigella sativa L, ZnO
  • Hamid Madani *, Masoud Gomarian, Seid Rasol Mohammadi Hosseini
    The application of zeolite to soils increases cation exchange capacity, and as increases nutrient retention capacity. Imbalanced nutrient management is one of the reasons responsible for low yield of potato in Iran. This study was carried out in research field of Islamic Azad University; Arak Branch at central of Iran to evaluate effect of zeolite particles and phosphorus fertilizer on agro-physiological traits of potato via factorial arrangement based on randomized complete block design with three replications in 2011. The factors included four concentration of zeolite particles (0, 2, 4 and 6 t.ha-1) and three level of triple super phosphate fertilizer (75, 150 and 225 kg.ha-1). Result of analysis of variance indicated effect of different rate of zeolite on all measured traits (instead tuber dry weight) was significant, also chemical phosphorus treatment can affected the mean tuber weight, biomass yield and tuber dry weight significantly. Interaction effect of treatments on mean tuber weight and biomass yield was significant at 5% probability level. The number of stem per plant, mean tuber weight, tuber phosphorus concentration, tuber yield and biomass yield generally improved by increase zeolite rates. Mean of tuber weight, biomass yield and tuber dry weight increased linearly with increasing phosphorus fertilizer rate from 75 to 150 kg.ha-1, the trends of changes in mean of mentioned traits were reduced by high amount of triple super phosphate application (250 kg.ha-1) significantly. Finally according result of this research the highest biomass yield (58 t.ha-1) was achieved by use of 6.0 t.ha-1 zeolite and 150 kg.ha-1 triple super phosphates, therefore, with a lower consumption of phosphate fertilizer (up to 225 kg.ha-1) it can be saved fertilizer without any significant reduction in yield.
    Keywords: Biomass yield, phosphorus, Tuber dry weight
  • بررسی ناپایداری غشای سلولی ارقام مختلف آفتابگردان روغنی تحت تنش کمبود آب و مصرف سالیسیلیک اسید
    محمد سیبی، محمد میرزاخانی، مسعود گماریان، سیدحسام الدین یعقوبی
    آزمایشی در سال زراعی 1389 به صورت اسپلیت پلات فاکتوریل در قالب طرح پایه ی بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار اجرا شد. تنش آبی به عنوان عامل اصلی در سه سطح آبیاری بر اساس 100 (شاهد)، 80 و 60 درصد نیاز آبی گیاه در کرت های اصلی و ارقام مختلف آفتابگردان شامل سه رقم آذرگل، آلستار و اروفلور و مصرف سالیسیلیک اسید در دو سطح، عدم مصرف سالیسیلیک اسید و مصرف سالیسیلیک اسید به عنوان عوامل فرعی به صورت فاکتوریل در کرت های فرعی قرار داده شد. نتایج نشان داد که سطوح مختلف تنش کمبود آب و ارقام مختلف آفتابگردان بر صفاتی چون قطر ساقه، تعداد برگ، تعداد دانه پوک، عملکرد بیولوژیک، نشت یونی (ناپایداری غشاء سلولی)، درصد آب برگ، محتوای آب اولیه و آب نهایی برگ اثر بسیار معنی داری (01/0>P) داشت. همچنین مصرف سالیسیلیک اسید بر صفاتی مانند: تعداد برگ، نشت یونی (ناپایداری غشاء سلولی)، درصد آب برگ، محتوای آب اولیه و آب نهایی برگ در سطح آماری یک درصد معنی دار شد ولی بر صفاتی چون: قطر ساقه، تعداد دانه ی پوک و عملکرد بیولوژیک اثر معنی داری را از لحاظ آماری نشان نداد. براساس نتایج به دست آمده با افزایش شدت تنش کمبود آب نشت یونی سلول افزایش یافت به طوری که بیشترین میزان آن با میانگین 9/2854 میکروزیمنس بر سانتی متر متعلق به تنش شدید (آبیاری بر اساس 60 درصد نیاز آبی گیاه) بود. در بین ارقام مختلف آفتابگردان نیز بیشترین نشت یونی با میانگین 45/3505 میکروزیمنس بر سانتی متر مربوط به رقم اروفلور بود.
    کلید واژگان: تنش آبی, سالیسیلیک اسید, عملکرد بیولوژیک, محتوای آب اولیه, نشت یونی سلول
    Evaluation of Cell membrane Instability of Oily Sunflower Varieties under Water Deficit and Salicylic Acid Application
    Mohammad Sibi, Mohammad Mirzakhani, Masoud Gomarian, Hesamedin Yaqobi
    Experimental treatments comprised of water stress as a major factor in three levels including I0 = irrigation water requirement of crop (control), I1= 80 percent of the amount of irrigation water requirements of crop, I2= 60 percent of the amount of irrigation water requirements of crop in the main plots and different varieties of sunflower including V1= Azargol, V2= Alstar, V3= Ariflor and two levels of salicylic acid containing SA0= without salicylic acid and SA1= with salicylic acid (sprayed) as a minor factor in a factorial combination of sub-plots. The results showed the very significant effect (p
    Keywords: Biological yield, Initial water content, Ion leakage cell, Salicylic acid, Water dificit stress
  • Mohammad Akbari, Noorali Sajedi, Masoud Gomarian, Mohsen Akbari
    In order to determine aqueous extract effects of cool-season turfgrass mixture clipping on germination and seedling growth of four weed species, laboratory and outdoor pot experiments were done at the experimental laboratory and greenhouse of the Doroud Parks and Landscape Organization, located in Doroud, Lorestan, Iran. The first factor was the concentration of sport turfgrass clipping extract (5, 10, 15, 20, 25% and 10, 25, 50, 75% (w/v) at laboratory and outdoor pot experiments, respectively) and the second factor was the type of weeds [dandelion (Taraxacum officinale), plantain (Plantago major), prostrate pigweed (Amaranthus blitoides) and common bermudagrass (Cynodon dactylon)]. A. blitoides was the most sensitive in both experiments. In both of the experiments, roots were more susceptible than shoots. For identifying phenolic acids, gas chromatography mass analysis displayed that this extract contained trans-cinnamic acid, 3,4,5-trimethoxybenzoic acid, syringic acid, p-coumaric acid, caffeic acid, gentisic acid, protocatechuic acid and ferulic acid. The results demonstrated that sport turfgrass clipping extracts have an inhibitory property on germination and initial seedling growth of noxious weed species and could be potentially used as preemergence bioherbicide.
    Keywords: Allelochemicals, GC, Mass, Germination, weed
  • نورعلی ساجدی، علی مرتضی چراغی، مسعود گماریان
    1390 انجام شد. عوامل مورد بررسی شامل سلنیوم در چهار سطح 0، 6، 12، 18 گرم در هکتار و اسید سالیسیلیک در سه سطح 0، 100 و 200 میلی گرم در لیتر بودند. نتایج نشان داد با محلول پاشی 12 و 18 گرم در هکتار سلنیوم، میزان نشت یونی سلول نسبت به شاهد به ترتیب، 6/ 11 و 8/ 18% کاهش نشان داد. اثر متقابل تیمارها نشان داد که بیشترین عملکرد دانه معادل 6/ 1687 کیلوگرم در هکتار از اثر متقابل 200 میلی گرم در لیتر اسید سالیسیلیک توام با 18 گرم در هکتار سلنیوم حاصل شد که نسبت به تیمار شاهد 79/ 30% افزایش نشان داد. بیشترین غلظت سلنیوم دانه معادل 2119 قسمت در بیلیون از اثر متقابل 100 میلی گرم در لیتر اسید سالیسیلیک توام با 18 گرم سلنیوم در هکتار حاصل شد که غلظت سلنیوم دانه نسبت به تیمار شاهد 9 /3 برابر افزایش نشان داد. بیشترین مقدار پروتئین دانه معادل 8/ 20% ار تیمار 100 میلی گرم در لیتر اسیدسالیسیلیک توام با 12 گرم سلنیوم در هکتار حاصل شد که نسبت به تیمار شاهد 8/ 3% افزایش نشان داد.
    کلید واژگان: عملکرد دانه, تنش خشکی, نشت یونی, سلنیت سدیم, غلظت سلنیوم
    Nourali Sajedi, Ali Morteza Cheraghi, Masoud Gomarian
    This experiment was carried out as factorial based on randomized complete block design with four replications in 2011-2012 growing season. The experimental factors were Selenium in four levels 0, 6, 12 and 18 g ha-1 and salicylic acid in three levels 0, 100 and 200 mg L-1. Results showed that foliar application of selenium at rate of 12 and 18 g ha-1 decreased ion leakage by 11.6 and 18.8% compared with control, respectively. The treatments interaction effects showed that maximum grain yield equal to 1687.6 kg ha-1 was recorded from 200 mg L-1 salicylic acid along with 18 g ha-1 selenium that increased by 30.79% compared with control. The highest selenium concentration equal to 2119 ppb was obtained from 100 mg lit-1 salicylic acid along with 18 g ha-1 selenium that increased by 3.9 times compared with control. The maximum grain protein equal to 20.8% belonged to treatment of 100 mg L-1 salicylic acid along with 12 g ha-1 selenium that increased by 3.8% compared with control.
    Keywords: Drought stress, Grain yield, Ion leakage, Selenit sodium, Selenium concentration
  • محمد سیبی، محمد میرزاخانی، مسعود گماریان، سید حسام الدین یعقوبی
    به منظور بررسی اثر تنش کمبود آب و مصرف اسید سالیسیلیک بر عملکرد روغن و برخی خصوصیات فیزیولوژیک ارقام مختلف آفتابگردان، آزمایشی در سال 1389 به صورت اسپلیت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار اجرا شد. در این آزمایش تنش آبی عامل اصلی در سه سطح I0 آبیاری بر اساس 100درصد نیاز آبی گیاه (شاهد)، I1 آبیاری به میزان 80 درصد نیاز آبی گیاه، I2 آبیاری به میزان 60 درصد نیاز آبی گیاه (تنش شدید) در کرت های اصلی و ارقام مختلف آفتابگردان در سه سطح V1 رقم آذرگل، V2 رقم آلستار، V3 رقم اروفلور و مصرف اسید سالیسیلیک در دو سطح SA0 عدم مصرف اسید سالیسیلیک و SA1 مصرف اسید سالیسیلیک به مثابه عوامل فرعی به صورت فاکتوریل در کرت های فرعی قرار داده شد. نتایج نشان داد سطوح مختلف تنش کمبود آب و ارقام مختلف آفتابگردان بر صفاتی چون عملکرد دانه، وزن هکتولیتر، شاخص برداشت، درصد روغن، عملکرد روغن، میزان آب نسبی، کمبود آب اشباع و سرعت از دست دادن آب اختلاف بسیار معناداری (01/0>P) نشان داد. همچنین، مصرف اسید سالیسیلیک نیز روی تمامی صفات اندازه گیری شده به غیر از عملکرد دانه در سطح آماری 1درصد معنادار شد. طبق نتایج به دست آمده در بین ارقام مختلف آفتابگردان بیشترین عملکرد روغن با میانگین 1278 کیلوگرم در هکتار مربوط به رقم آلستار بود. همچنین، با محلول پاشی اسید سالیسیلیک نیز عملکرد روغن افزایش پیدا کرد، به طوری که محلول پاشی اسید سالیسیلیک باعث افزایش 33/5 درصدی عملکرد روغن نسبت به تیمار عدم مصرف آن شد.
    کلید واژگان: اسید سالیسیلیک, تنش آبی, رطوبت نسبی, شاخص برداشت, وزن هکتولیتر
    Mohammad Sibi, Mohammad Mirzakhani, Masoud Gomarian, Seyed Hesamedin Yaqobi
    A field study was carried out at the Islamic Azad University of Arak in 2010 to find out the effects of salicylic acid and water deficit stress on oil yield and some physiological characteristics of different varieties of sunflower. The experiment was laid out in a factorial split plot based on a randomized complete block design with four replications. Treatments consisted of water stress in three levels (I0:100% of required irrigation water (control)، I1:80% of the amount of irrigation water requirement، I2 = 60 % of the amount of irrigation water requirement] in the main plots، and different varieties of sunflower at three levels V1: Azargol، V2: Allstar and V3: Ariflor) and two levels of salicylic acid (SA0: no salicylic acid and SA1: salicylic acid (sprayed)) in a factorial combination in sub-plots. The results showed that the different levels of water stress and different varieties of sunflower had significant effects (P<0. 01) on traits such as: grain yield، test weight، harvest index، relative water content، water saturation deficit and rate of water loss. In addition، application of salicylic acid had significant effect (P<0. 01) on all measured traits except grain yield. The present study indicated that the Alstar variety exhibited the maximum yield of sunflower oil with an average of 1278 kg ha-1. The application of salicylic acid also resulted in 5. 33% higher oil yield in comparison with treatment of no salicylic acid.
    Keywords: harvest index, relative water content, salicylic acid, test weight, water deficit stress
  • عباس احمدی*، مسعود گماریان، حمید ترنج زر، معصومه سنجری
    این مطالعه به منظور مقایسه کیفیت علوفه دو گونه شورپسند بومی مراتع شورروی کویر میقان اراک شامل Camphorosma monspeliaca و Limonium iranicum انجام گرفت. زی توده هوایی این گونه ها در سه مرحله رشد فنولوژیکی (رشد رویشی، گلدهی کامل و رسیدن بذر) جمع آوری گردید. شاخص های کیفیت علوفه شامل پروتئین خام (CP)، درصد ماده خشک قابل هضم (DMD)، درصد ماده خشک مصرفی(DMI)، دیواره سلولی عاری از همی سلولز (ADF)، دیواره سلولی عاری از همی سلولز (NDF)، انرژی متابولیسمی (ME)، فسفر و ارزش غذایی نسبی (RFV) برای گونه های مختلف تعیین گردید. نتایج حاکی از وجود اختلاف معنی دار بین گونه های مورد مطالعه و مراحل مختلف رشد فنولوژیکی بود. گونه L. iranicum دارای بیشترین میزان پروتئین خام در مرحله رشد رویشی (62/14 درصد) بود، در حالی که گونه C. monspeliaca در مرحله گلدهی کمترین میزان پروتئین (39/5 درصد) را دارا بود. همچنین بیشترین ارزش غذایی نسبی (9/135) برای گونه C. monspeliaca محاسبه گردید که به طور معنی داری با گونه L. iranicum تفاوت داشت. در هردو گونه شاخص های CP، DMD و ME با پیشرفت مراحل فنولوژی کاهش و شاخص های ADF و NDF افزایش یافتند. یافته های این تحقیق نشان داد که گونه های شورپسند محتوی سطوح قابل اطمینانی از پروتئین هستند که قادر است میزان ازت مورد نیاز دام چرا کننده را تامین نماید اما میزان فسفر برای گوسفند ناکافی بوده و بر ضرورت استفاده از مکمل های غذایی تاکید می شود. نتایج همچنین قابلیت خوب گیاهان شورپسند و مقاوم به شوری را به عنوان منبع علوفه دام و نیز اصلاح و احیای مراتع خشک و نیمه خشک تبیین می نماید.
    کلید واژگان: کیفیت علوفه, مراحل رشد فنولوژیکی, گیاهان شورپسند, ارزش غذایی نسبی
    Abbas Ahmadi *, Masoud Gomarian, Mojdeh Sanjari
    This study was conducted to compare forage quality of two native halophytespecies Camphorosma monspeliaca and Limonium iranicum collected from Meighansaline rangelands near Arak city in center of Iran. Edible biomass of both species wassampled on three phonological stages (vegetative growth, full flowering and seedripening). Forage quality indices such as Crude Protein (CP), Dry Matter Digestibility(DMD), Dry Matter Intake (DMI), Metabolizable Energy (ME), Acid Detergent Fiber(ADF), Neutral Detergent Fiber (NDF) and Phosphorus (P) were evaluated. The resultsindicated there were significant differences (p<0.01) between species and phenologicalstages. L. iranicum had the highest CP (14.62%) in vegetative stage while C. monspeliacahad the lowest CP (5.39%) in flowering stage. C. monspeliaca also exhibited the highestRelative Feeding Values (RFV=135.9), which was significantly different from those of L.iranicum. In both species, the CP, DMD and ME were decreased with progressingphonological stages while ADF and NDF, increased. Our findings showed that thesehalophyte species contain reasonable CP level which could provide N requirements ofgrazing animals whereas Phosphorus was deficient for sheep, suggesting supplementaryfeeding. The results support the good potential of halophytes and salt tolerant plants assource of livestock fodders and arid and semi-arid rangelands improvement.
    Keywords: Forage quality, Phenological stages, Halophytes, Relative feeding value
نمایش عناوین بیشتر...
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال