masoud naseripour
-
طی سه دهه پژوهشی تاکنون با وجود موفقیت در تولیدات کمی علمی، کیفیت آنها از نظر توسعه مرزهای دانش و اثربخشی نتایج پژوهشی در شاخص های توسعه کشور ارتقای مطلوبی نداشته است. چرا همزمان با افزایش تولید مقاله ها، به کیفیت آن توجه نشده است؟ چرا همزمان به اثربخشی علم تولید شده بر جامعه بهاء داده نشده است؟ این پرسش ها و پرسش های دیگر از این گونه مواردی است که نگارندگان به آن خواهند پرداخت. در این میان آیا گذشته پژوهشی کشور قابل نقد است یا می توان آن را نقض کرد و این که آیا در سه دهه پژوهشی کشور به اثربخشی تولیدات علمی در توسعه کشور و نظام مدیریت تحقیقات کشور پرداخته شده است یا خیر. هدف از پژوهش حاضر بررسی سه دهه پژوهش در کشور، بررسی دو دیدگاه متفاوت از گفتمان روز در حوزه پژوهش و آسیب شناسی حوزه پژوهش و در نهایت ارائه راهکارهای مختلفی است که می تواند مسیر را هموار کند. آنچه مسلم است بررسی کلی دو پارادایم کمی و کیفی نشان از آن دارد که پژوهش های ایران در گسترش مرزهای دانش، قابلیت اثرگذاری اندکی بر توسعه جامعه داشته اند. بنابراین، ظرفیت های موجود پژوهشی کشور این انتظار را ایجاد می کند که همزمان با افزایش حمایت مالی از پژوهش، ضمن حفظ روند رو به رشد کمی مقاله های علمی؛ نظام پژوهشی کشور به نحوی مدیریت شود که به رشد کیفی مقاله ها و نیز ارتقای شاخص های توسعه جامعه بپردازد که جوانه های آن در چند سال اخیر رشد و نمو کرده است. ایجاد ساختار های مورد نیاز در راستای فناوری و تجاری سازی تحقیقات زمینه های مناسبی برای تغییر پارادایم و نظام مدیریت پژوهشی کشور فراهم کرده است. واکاوی عمیق تر این مسئله نیازمند پژوهش های کاربردی گسترده تر هم از دیدگاه و نگرش مدیران عالی نظام تحقیقاتی کشور و هم نگرش پژوهشگران خواهد بود.کلید واژگان: اثر بخشی پژوهش ها توسعه تولیدات علمی دانشگاه صنعت کمیت کیفیتOver the past three decades of research, despite the success of scientific quantitative production, their quality has not improved in terms of developing the knowledge boundaries and the effectiveness of research results in the country's development indicators. As the article production increased, why did not pay attention to the quality of articles? And simultaneously, why the value of the effectiveness of produced science on the society did not take into consideration? These questions and the other ones of this kind are the cases that the writers will review. In the meantime, whether the country's past research can be criticized, or whether it can be violated, and whether in the three decades of research the country has been affected by the effectiveness of scientific production in the development of the country and the system of research management in the country. The purpose of this research is to investigate the three decades of research in the country, to examine two different perspectives from discourse of the day in the field of research and pathology of the field of research, and finally to present various strategies that can pave the way. It is obvious that the general survey of quantitative and qualitative paradigms shows that Iran's research in extending the knowledge boundaries has little effect on the development of society. Therefore, the existing capacities of research of the country create the expectation that along with increasing the financial support for research, while maintaining the growth of scientific papers numbers, the research system of the country will be managed in a way that will contribute to the quality of the articles as well as to promote the development indicators of society that it’s buds have grown over the last few years. Creating the required structures for technology and commercialization of research has provided the appropriate fields to change the paradigm and the research management system of the country. A deeper analysis of this issue will require more extensive applied research from both the views and attitudes of the top executives of the research system of the country and the researchers' atKeywords: Research Effectiveness , Development, Scientific Production , University , Industry , Quantity, Quality
-
زمینه و هدفرتینوبلاستوما، یکی از شایع ترین تومورهای داخل چشمی است. درصورتی که در مطالعات بقا که برخی از افراد پیشامد مورد نظر هرگز تجربه نکنند، بهتراست از مدل های شفایافته استفاده گردد. ازآن جایی که در بیماری رتینوبلاستوما تعداد زیادی از چشم ها تخلیه نمی شوند و بیمار، شفایافته محسوب می شود، برای شناسایی عوامل موثر بر بقای چشم از مدل های شفایافته آمیخته استفاده شد.مواد و روش هااین مطالعه از نوع مطالعات بقا و آینده نگر می باشد که در آن بقای چشم 170 کودک که طی سال های 1381 تا 1385 به بیمارستان حضرت رسول اکرم (ص) مراجعه کرده بودند، بررسی شد و عوامل موثر بر بقای چشم با استفاده از مدل شفایافته با تابع بقا لگ نرمال و تابع ربط لجیت شناسایی گردید.یافته هادر مدل شفایافته ی آمیخته ی مرحله ی تومور (0/001 > p) و شیمی درمانی (0/001 > p) اثر معناداری بر بقای چشم داشتند. نسبت شفایافتگی در کودکانی که در مرحله ی غیر پیشرفته ی بیماری قرار داشتند، بدون شیمی درمانی و با شیمی درمانی به ترتیب 50% و 90% بود. در کودکانی که در مرحله ی پیشرفته ی بیماری قرار داشتند، بدون شیمی درمانی و با شیمی درمانی به ترتیب 3% و 24% بود. نسبت شفایافتگی در گروه های فوق با استفاده از برآوردگر کاپلان مایر به ترتیب 67%، 90%، صفر% و 25% به دست آمد.نتیجه گیریدرصورت وجود بیماران با بقای طولانی مدت، استفاده از مدل های شفایافته مناسب است. با توجه به عدم برقراری فرض درمعرض خطربودن تمام افراد جامعه دراین مطالعه مدل شفایافته ی آمیخته ی لگ نرمال، می تواند به عنوان جایگزین مدل کاکس در تحلیل بقای چشم بیماران به کاررود.
کلید واژگان: رتینوبلاستوما, آنالیز بقاء, مدل های شفایافته آمیخته, مدل لگ نرمالBackground andPurposeRetinoblastoma is one of the most common intraocular tumors. In survival analysis where some patients have not experienced the event of interest, we prefer to use cure models. Since many of patients among those diagnosed with retinoblastoma will not require enucleation surgery, these cases assumed to be cured. In order to investigate the factors affecting eye survival, mixture cure models were utilized in present study. Methods & Materials: In this prospective study, we investigated and analyzed the eye survival of 170 pediatric patients suffering from retinoblastoma in Rasool-e-Akram Hospital during 2002 to 2007. Factors affecting eye survival were analyzed using a cure model with lognormal survival function and logit link function.ResultsThere were statistically significant effects on eye survival for both tumor stage and chemotherapy in mixture cure model (P<0.001, (P<0.001), respectively. Cure rates among children diagnosed with non-advanced tumor stage, for patients who had been treated with chemotherapeutic regimens and patients who had never received chemotherapy obtained 50% and 90%, respectively. Among children diagnosed with advanced tumor stage, cure rates obtained 3% and 24% (chemotherapy vs. no treatment). Cure rates for mentioned groups were 67%, 90%, 0%, and 25% respectively using Kaplan-Meier estimator.ConclusionIn case of patients with long-term of survival applying a cure model is appropriate. Since in eye survival analysis among patients suffering from retinoblastoma. the assumption that all members of society maybe at risk was not considered here, Cox model can be replaced with Lognormal Mixture cure modelKeywords: Retinoblastoma, Survival analysis, Mixture Cure Models, Lognormal Model -
urpose: To study the pattern of perfusion of central retinal artery (CRA) after 0.1 ml intravitreal injection of bevacizumab to verify the need for any maneuver to decrease the intraocular pressure (IOP) including anterior chamber paracentesis (ACP)
MethodsThis is a prospective, interventional, noncomparative case series. Patients receiving intravitreal injection of bevacizumab for choroidal neovascularization (CNV) secondary to age-related macular degeneration, diabetic macular edema and retinal veno-occlusive diseases were included in the study. Each eye received 0.1 ml intravitreal injection of bevacizumab and the status of perfusion of CRA and its pulsation was monitored by indirect ophthalmoscopy until cessation of visible pulsation. Main outcome measures were patency of CRA, its pulsation and time from injection to cessation of pulsation.
ResultsSeventy seven eyes of 70 patients were studied. At first ophthalmoscopy 30 seconds after injection, CRA was open in all cases with or without pulsation. CRA occlusion was not observed in any case. In 20 eyes (26%) CRA was patent without pulsation. In 57 eyes (74%) CRA pulsation was detected and this visible pulsation of CRA stopped within an average time of 167±99 seconds (range: 30-480 seconds). From 17 eyes which had significant vitreous reflux, only 6 eyes had CRA pulsation which stopped in a mean time of 80±36 seconds. There was a significant difference between pulsation duration in patients with and without vitreous reflux (Mann-Whitney U test, P=0.005). Absence of postinjection vitreous reflux was a risk factor for CRA pulsation after intravitreal injection of 0.1 ml of bevacizumab (relative risk: 2.41, 95% CI: 1.25-4.62).
ConclusionConsidering the absence of CRA closure and the short time needed for the cessation of pulsation after intravitreal injection of 0.1 ml bevacizumab, no treatment including ACP is warranted before or after such injections in nonglaucomatous eyes. Indirect ophthalmoscopy is a noninvasive useful maneuver to ascertain patency of CRA after intravitreal injections.
Keywords: Intravitreal Injection, Central Retinal Artery, Intraocular Pressure -
هدفگزارش نتایج فوتوداینامیک تراپی (PDT) در درمان تومورهای وازوپرولیفراتیو و همانژیومای مویرگی شبکیه.
روش پژوهش: این مطالعه گذشته نگر بر روی 6 تومور وازوپرولیفراتیو در 5 چشم و 3 همانژیومای مویرگی شبکیه در 3 چشم که تحت PDT با ورتپورفین (Verteporfin)قرار گرفته بودند؛ انجام شد. بهترین دید اصلاح شده (BCVA) و ابعاد تومور قبل و سپس 1، 3 و 6 ماه پس از درمان و پس از آن بر اساس شرایط چشم مورد مطالعه، در زمان های خاص بررسی شدند.یافته هابه طور میانگین 33/1 جلسه (1 تا 2 جلسه) فوتوداینامیک تراپی برای هر تومور انجام شد. میانگین مدت پی گیری پس از درمان 9/3±1/7 ماه بود. کاهش ارتفاع تومورهای وازوپرولیفراتیو و همانژیوماهای مویرگی درمان شده، بعد از درمان (73/0±73/1 میلی متر) نسبت به قبل از درمان (83/0±53/3 میلی متر)، در مجموع معنی دار بود (001/0P<). تفاوت BCVA قبل (06/1±70/1 لوگمار) و بعد (8/0±88/0 لوگمار) از درمان نیز بدون در نظر گرفتن نوع تومور، معنی دار بود (017/0P=). در تحلیل زیرگروه مبتلایان به تومورهای وازوپرولیفراتیو، بهبود میانگین BCVA (04/0P=) و میانگین ارتفاع تومور (04/0P=) بعد از درمان معنی دار بود. در مبتلایان به همانژیوماهای مویرگی شبکیه، میانگین BCVA بعد از درمان تفاوت معنی داری با BCVA قبل از درمان نداشت (4/0(P= ولی میانگین ارتفاع تومور بعد از درمان کاهش معنی داری داشت (024/0P=). حدت بینایی همه بیماران یا بهبود یافت یا در همان حد قبل از عمل ثابت ماند. در همه موارد، تومور پس رفت کرد. در آخرین معاینه، مایع زیرشبکیه در همه بیماران (به جز یک مورد با ویتریورتینوپاتی پرولیفراتیو قبل از درمان) جذب شده بود.نتیجه گیریPDT با ورتپورفین، درمان موثری در همانژیوماهای مویرگی و تومورهای وازوپرولیفراتیو شبکیه می باشد.
PurposeTo evaluate the results of Verteporfin photodynamic therapy (PDT) in vasoproliferative tumors (VPT) of the retina and retinal capillary hemangiomas (RCH).MethodsIn a retrospective case series, 6 tumors in 5 eyes with VPT, and 3 RCH in 3 eyes underwent PDT which was performed using intravenous Verteporfin. Eyes were evaluated for tumor regression, final best-corrected visual acuity (BCVA), and final retinal status.ResultsPatients were followed for a mean period of 7.1±3.9 months. Mean number of PDT sessions for each tumor was 1.33 (range 1-2). Overall, mean BCVA improved from 1.7±1.06 to 0.88±0.8 logMAR (P=0.017). Tumor thickness decreased from 3.53±0.83 to 1.73±0.73 mm (P<0.001). Subgroup analysis revealed improvement in BCVA and tumor thickness in the VPT group (P=0.04). However, in the RCH group, there was no statistically significant improvement in BCVA (P=0.43) despite significant reduction in tumor thickness (P=0.024). A favorable outcome characterized by improved or unchanged visual acuity was achieved and the tumor regressed in all eyes. Subretinal fluid was absorbed in all eyes except for one eye with preoperative proliferative vitreoretinopathy.ConclusionVasoproliferative tumors and retinal capillary hemangiomas can be treated effectively by Verteporfin PDT and a favorable outcome can be expected. -
مقدمه
بیماری استحاله وابسته به سن ماکولا یکی از دلایل مهم نابینانی غیر قابل بازگشت در جوامع پیشرفته است. این بیماری باعث می شود تا بیمار کارهایی ساده مثل خواندن، رانندگی کردن و دیگر وظایف روزانه را بخوبی انجام ندهد. در بیماری استحاله وابسته به سن ماکولا عروق جدید خونی در زیر شبکیه رشد می کنند که به این فرآیند، عروق تازه تشکیل شده کوروئیدی گفته می شود. کمی کردن خصوصیات عروق نگاری عروق تازه تشکیل شده کوروئیدی مورد توجه می باشد، زیرا این پارامترها به عنوان نشانه هایی برای بررسی پاسخ به روش های درمانی می تواند مورد استفاده قرار گیرد. امروزه، روش های بررسی عروق تازه تشکیل شده بر اساس تفسیر فردی توسط متخصصین بالینی مجرب است. هدف از این مقاله پیشنهاد الگوریتمی خودکار برای تعیین گستره عروق تازه تشکیل شده می باشد.
مواد و روش هاالگوریتم پیشنهادی برای تجزیه وتحلیل عروق نگارهای ایندوسیانین سبز 12 بیمار دارای عروق تازه تشکیل شده استفاده شد. این عروق نگارها توسط سیستم افتالموسکوپ جاروبگر لیزری هم کانون تهیه گردید. الگوریتم پیشنهادی شامل فیلتر وینر تطبیقی، روش ریخت شناس تاپ - هت و روش آستانه گذاری بر اساس اتسو تغییر یافته است. بعد از اعمال این الگوریتم مساحت هر ضایعه بدست آمده با نتایج بدست آمده توسط پزشک مورد مقایسه قرار گرفت. در نهایت مساحت های موردنظر، با ساخت لوله ای پر از ماده ایندوسیانین سبز به میلی متر مربع تبدیل گشت.
نتایجمساحت عروق تازه تشکیل شده توسط الگوریتم پیشنهادی و یک مشاهده گر بدست آمد که بین آنها اختلاف معنی داری مشاهده نگردید(05/0p>).
بحث و نتیجه گیریاین مطالعه نشان می دهد که الگوریتم پیشنهادی بر اساس اتسو تغییریافته می تواند به طور موثر برای اندازه گیری مساحت انواع عروق تازه تشکیل شده استفاده گردد.
کلید واژگان: فیلتر وینر تطبیقی, عروق تازه تشکیل شده کوروئیدی, عروق نگاری ایندوسیانین سبز, اتسو تغییریافته, بخش بندیIntroductionAge-related Macular Degeneration (AMD) is one of the most important causes of irreversible blindness in the developed world and prevents the affected person from performing simple tasks such as reading, driving and facial recognition. In the AMD, new blood vessels grow underneath the retina in a process called choroidal neovascularisation (CNV). There is much interest in the quantification of the angiographic features of CNV, as these parameters are used as markers for monitoring the response to CNV treatment. To date, the techniques used in angiographic analysis are based on subjective interpretation by experienced clinicians. The goal of the present study was to propose an automatic algorithm for determining the extent of CNV.
Materials And MethodsThe proposed algorithm was used to analyze indocyanine angiograms of 12 patients with CNV. The angiograms were acquired by a confocal scanning laser ophthalmoscope. The algorithm included an adaptive Wiener filtering technique, a top-hat morphology method and a new thresholding technique based on a modification of Otsu’s method. The area of each lesion was obtained and compared with a subjective evaluation of CNV. Finally, each area was expressed in square millimeters by making a cylindrical tube filled with indocyanine green.
ResultsThe CNV area was determined by the proposed algorithm and an observer. No significant differences were observed between the two data sets (p>0.05). Discussion and
ConclusionThis study demonstrates that the proposed algorithm based on a modification of Otsu’s method can be used to measure the area of CNV.
Keywords: Adaptive wiener filter, Choroidal neovasculariztion, Indocyanine green angiography, Modified Otsu, Segmentation -
هدفتعیین بقای کره چشم و بقای بیماران مبتلا به رتینوبلاستوما بعد از شیمی درمانی اولیه و درمان کانونی بر اساس طبقه بندی بین المللی رتینوبلاستوما (A تا E) در یک مرکز ارجاعی سرطان های چشم در ایران.
روش پژوهش: این مطالعه به طور گذشته نگر بر روی 156 چشم از 105 بیمار مبتلا به رتینوبلاستوما انجام شد که به طور پی درپی، از سال 1380 تا 1386 به مرکز انکولوژی چشم بیمارستان حضرت رسول اکرم، مراجعه کرده بودند. تمام یافته های دموگرافیک، سابقه خانوادگی، علایم بروز بیماری، مدت زمان بروز علایم تا تشخیص صحیح، یافته های چشمی و روش های درمانی انجام گرفته برای بیماران جمع آوری شدند. فوت کودک مبتلا، جهت محاسبه میزان بقای بیماران و انجام انوکلیشن، برای محاسبه میزان بقای کره چشم به کار گرفته شدند.یافته هابیماران شامل 58 دختر (2/55 درصد) و 47 پسر (8/44 درصد) با میانگین سنی 23±5/28 ماه (120-3 ماه) در زمان تشخیص بودند. میانگین مدت پی گیری بیماران 0/29±9/30 ماه (72-3 ماه) بود. پنج بیمار دارای سابقه خانوادگی مثبت بودند. رتینوبلاستوما در 52 درصد موارد یک طرفه و در 48 درصد از بیماران دوطرفه بود. انوکلیشن در 76 چشم (7/48 درصد) به طور اولیه و در 11 چشم (1/7 درصد) برای درمان عود بیماری انجام شد. چشم ها در 69 مورد (2/44 درصد) با روش های مختلف درمانی حفظ شدند. بقای 5 ساله کره چشم بر اساس تقسیم بندی بین المللی رتینوبلاستوما، 100 درصد برای گروه A، 5/93 درصد برای گروه B، 7/86 درصد، برای گروه C، 1/57 درصد، برای گروه D و صفر برای گروه E محاسبه شد. بقای 5 ساله بیماران 100 درصد برای گروه های A و B، 3/92 درصد برای گروه C، 2/73 درصد برای گروه D و 9/79 درصد برای گروه E بود. بقای 5 ساله بیماران برای مبتلایان به بیماری گروه A تا D بهتر از مبتلایان به گروه E رتینوبلاستوما بود (004/0 P=).نتیجه گیریتشخیص زودهنگام رتینوبلاستوما و ارجاع سریع و به موقع به مرکز تخصصی درمان سرطان های چشمی کودکان و هم چنین پیش رفت روش های درمانی می توانند بقای کره چشم و بقای کلی بیماران مبتلا را بهبود بخشند.
Outcomes and Prognosis of Treatment for Retinoblastoma with Primary Chemotherapy and Focal TreatmentPurposeTo determine globe and patient survival in children with retinoblastoma at a major referral center in Iran.MethodsHospital records of 156 eyes of 105 patients with retinoblastoma referred to the Ocular Oncology Center at Rasoul Akram Hospital, Tehran, Iran from 2001 to 2007 were reviewed. Demographic data, family history, presenting symptoms, duration of symptoms, ocular findings and treatment modalities were evaluated. Main outcome measures included patient survival with the event of death, and globe survival with the event of enucleation.ResultsMean age at the time of diagnosis was 28.5±23.0 (range 3-120) months. Mean follow-up was 30.9±29.0 (range 3-72) months. Male to female ratio was 47/58. Five patients had positive family history. Involvement was unilateral in 52% and bilateral in 48% of patients. Enucleation was performed as primary treatment in 76 eyes (48.7%) and as secondary treatment for recurrence in 11 eyes (7.1%). Sixty nine eyes (44.2%) were salvaged by different globe preserving modalities. Kaplan-Meier 5-year survival estimate for globe preservation according to the International Classification of Retinoblastoma (ICRB) was 100% for group A, 93.5% for group B, 86.7% for group C, 57.1% for group D and 0% for group E. Kaplan-Meier estimates for 5-year patient survival was 100% for ICRB groups A and B, 92.3% for group C, 73.3% for group D and 79.9% for group E. Five year patient survival rate was better in ICRB groups A to D than in group E (P=0.004).ConclusionAdvances in treatment, early diagnosis and prompt referral have improved the prognosis of patients with retinoblastoma in terms of globe and patient survival. -
هدفگزارش یک مورد رتینوسایتوما که با رتینوبلاستومای دوطرفه همراه بوده است.
معرفی بیمار: دختربچه سه ساله ای به علت اگزوتروپی چشم چپ توسط چشم پزشک معاینه شد که در معاینه زیربی هوشی، یک عدد رتینوسایتومای واضح در چشم چپ به همراه پنج عدد تومور رتینوبلاستومای مجزا در آن چشم و سه عدد تومور مجزای رتینوبلاستوما در چشم راست مشاهده گردید.نتیجه گیریرتینوسایتوما، با آن که اغلب تومور خوش خیمی است ولی ممکن است که با رتینوبلاستوما همراه گردد. لذا در پی گیری این بیماران، باید دقت لازم به عمل آید.
PurposeTo report a case of retinocytoma associated with bilateral retinoblastoma.Case Report: A 3-year-old girl presenting with left eye exotropia was referred to our ophthalmic oncology service for a second opinion. Funduscopy under general anesthesia revealed one prominent retinocytoma associated with five discrete retinoblastomas in the left eye and three discrete retino-blastomas in the right eye.ConclusionAlthough retinocytoma is often a benign tumor, it may be associated with retinoblastoma. Therefore, periodic examination of the fundus is necessary in these patients -
PurposeTo describe the association between vitreous traction on the optic disc and nonarteritic anterior ischemic optic neuropathy (NAION).MethodsEighty three eyes of 83 patients with NAION were evaluated by optical coherence tomography (OCT) for detecting vitreous adhesion to the optic nerve head with separation from the adjacent retina (partial posterior vitreous detachment). Eyes which were negative for such adhesion underwent ultrasonography to detect complete posterior vitreous detachment (PVD).ResultsFifty male and 33 female subjects with mean age of 51.9±10 years were studied. Partial PVD with optic nerve head adhesion was found in 54 patients (65.1%) using OCT. Ultrasonography detected complete PVD in all other eyes with optically empty spaces on OCT.ConclusionVitreous traction on the optic nerve head from partial PVD may play a causative role in some cases of NAION. This traction may impair vascular supply and/or axoplasmic flow leading to signs and symptoms of NAION.
- در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو میشود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشتههای مختلف باشد.
- همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته میتوانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
- در صورتی که میخواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.