فوتوداینامیک تراپی در درمان تومورهای وازوپرولیفراتیو و همانژیومای مویرگی شبکیه

گزارش نتایج فوتوداینامیک تراپی (PDT) در درمان تومورهای وازوپرولیفراتیو و همانژیومای مویرگی شبکیه.
روش پژوهش: این مطالعه گذشته نگر بر روی 6 تومور وازوپرولیفراتیو در 5 چشم و 3 همانژیومای مویرگی شبکیه در 3 چشم که تحت PDT با ورتپورفین (Verteporfin)قرار گرفته بودند؛ انجام شد. بهترین دید اصلاح شده (BCVA) و ابعاد تومور قبل و سپس 1، 3 و 6 ماه پس از درمان و پس از آن بر اساس شرایط چشم مورد مطالعه، در زمان های خاص بررسی شدند.
به طور میانگین 33/1 جلسه (1 تا 2 جلسه) فوتوداینامیک تراپی برای هر تومور انجام شد. میانگین مدت پی گیری پس از درمان 9/3±1/7 ماه بود. کاهش ارتفاع تومورهای وازوپرولیفراتیو و همانژیوماهای مویرگی درمان شده، بعد از درمان (73/0±73/1 میلی متر) نسبت به قبل از درمان (83/0±53/3 میلی متر)، در مجموع معنی دار بود (001/0P<). تفاوت BCVA قبل (06/1±70/1 لوگمار) و بعد (8/0±88/0 لوگمار) از درمان نیز بدون در نظر گرفتن نوع تومور، معنی دار بود (017/0P=). در تحلیل زیرگروه مبتلایان به تومورهای وازوپرولیفراتیو، بهبود میانگین BCVA (04/0P=) و میانگین ارتفاع تومور (04/0P=) بعد از درمان معنی دار بود. در مبتلایان به همانژیوماهای مویرگی شبکیه، میانگین BCVA بعد از درمان تفاوت معنی داری با BCVA قبل از درمان نداشت (4/0(P= ولی میانگین ارتفاع تومور بعد از درمان کاهش معنی داری داشت (024/0P=). حدت بینایی همه بیماران یا بهبود یافت یا در همان حد قبل از عمل ثابت ماند. در همه موارد، تومور پس رفت کرد. در آخرین معاینه، مایع زیرشبکیه در همه بیماران (به جز یک مورد با ویتریورتینوپاتی پرولیفراتیو قبل از درمان) جذب شده بود.
PDT با ورتپورفین، درمان موثری در همانژیوماهای مویرگی و تومورهای وازوپرولیفراتیو شبکیه می باشد.