mehdi aragh bidi kashani
-
زمینه و هدف
زنجیره های الاستومریک (چین ها) یکی از ابزارهای رایج برای جابجایی های دندانی در درمان های ارتودنسی به شمار می روند. هدف از انجام این مطالعه مقایسه رفتار الاستومریک و میزان اضمحلال نیرو در چین های با برندهای تجاری مختلف موجود در ایران در بازه های زمانی مختلف است.
روش بررسییازده چین الاستومریک مورد استفاده در این مطالعه از برند های: ClassOne، ASTAR، G&H، TSNPT، MIB (چینی)، MIB(فرانسوی(، ultra chainو دو برند American و Orthotechnology در دو نوع ساده و حافظه دار انتخاب شده بودند. چین ها به طولی که در آن، قادر به اعمال 150 گرم نیرو باشند کشیده شده و سپس میزان اضمحلال نیرو در هر یک از گروه ها در بازه های زمانی 1، 3 و 24 ساعت و 3، 7 و 21 روز و ضریب الاستیسیته در اولین مرحله و در روز 21 مورد ارزیابی قرار گرفت. داده های به دست آمده با استفاده از آنالیزهای آماری ANOVA و Tukey و Games-Howel مورد تحلیل قرار گرفتند.
یافته هاتمام چین ها تا روز 21 افت معنی دار ضریب الاستیسیته (به جز G&H، Class One، Ortho Technology ساده) و اضمحلال معنی دار نیرو را (به جز گروه (memory chain) American) نشان دادند. بالاترین میزان اضمحلال معنادار نیرو در بازه 21 روزه مربوط به گروه ASTAR خاکستری (05/0<p) و کمترین آن در ultra chain و MIB (فرانسوی) و American بود (05/0<p).
نتیجه گیریهمه چین ها اضمحلال نیروی معنی دار وابسته به زمان (بیشتر در روز اول) را نشان می دهند. فقط در برند (memory) American این میزان در هیچ یک از بازه های زمانی از نظر آماری معنی دار نبود. در میان بقیه چین ها پس از روز 21 بیشترین اضمحلال نیرو به برند Astar خاکستری و کمترین به ultra chain، MIB (فرانسوی) تعلق داشت.
کلید واژگان: چین الاستومریک, اضمحلال نیرو, ضریب الاستیسیتهBackground and AimsElastomeric chains are known as a current device with the purpose of dental movement in orthodontic treatments. The aim of this study was to compare the elastomeric behavior and force degradation rate between different elastomeric chains existing in Iran in different time durations.
Materials and Methods11 different elastomeric chains used in this study were: Class One, ASTAR, G&H, TSNPT, MIB (French and Chinese type), Ultra Chain and both American, Ortho Technology (simple and memory type). All chains were stretched upon to exert 150 g force and then force degradation rate in 6 time duration (1, 3, 24 hours and 3, 7, 21 days) and modulus of elasticity (MOE) in 2 time duration (start and 21 days) were investigated. All Data were analyzed statistically by ANOVA, Tukey, Games-Howel tests.
ResultsAll chains up to the 21th day showed a significant decrease in MOE except for the G&H, ClassOne, simple orthotechnology and a significant force degradation except for the American (memory type). The most significant force degradation rate was in ASTAR gray (P<0.05) and the least in MIB (French), Ultra Chain, and American (P<0.05).
ConclusionAll chains showed significant time-dependent force degradation (mostly in the first day). Only, this rate was not significant in any time duration for the American (memory). In all groups, the most force degradation rate belonged to ASTAR gray and the least to Ultra Chain, MIB (French) and American after 21th day.
Keywords: Elastomeric chain, Force degradation, Modulus of elasticity -
مقدمهخارج ساختن دندان پرمولر اول و به تبع آن حرکت مزیالی دندان مولر، سبب حرکت Counter clockwise فک پایین و موجب کاهش ارتفاع صورت می گردد. از طرفی اکستروژن مولرها در طی درمان های ارتودنسی، باعث تغییر در ارتفاع عمودی صورت می شود. در نتیجه با حفظ موقعیت عمودی دندان های خلفی، می توان از تغییرات ارتفاع عمودی صورت جلوگیری کرد. این مطالعه با هدف ارزیابی تغییرات رخ داده در ارتفاع عمودی صورت در بیماران Class II div I درمان شده با کشیدن پرمولرهای اول ماگزیلا، طراحی شد.مواد و روش هادر این مطالعه ی مقطعی، تعداد 20 بیمار با متوسط سنی 17/8 سال از مطب خصوصی، جهت شرکت در مطالعه انتخاب شدند. نمونه ها دارای مال اکلوژن Class II div I و با رشد عمودی نرمال بودند. برای کاهش اثر رشد روی نتیجه ی مطالعه، بیماران به گونه ای انتخاب شدند که بیشتر از 15 سال داشته باشند. پرمولر اول بالا جهت درمان، در همه ی نمونه ها خارج شده بود. لترال سفالومتری های بیماران به صورت دیجیتال درآورده شد. تصاویر تهیه شده توسط نرم افزار View box 3.1.1 مورد آنالیز قرار گرفت. داده های جمع آوری شده به وسیله ی نرم افزار SPSS نسخه ی 20 تحلیل شد. مقایسه ی هر یک از متغیرها، قبل و بعد از درمان، با استفاده از آزمون تی صورت گرفت (0/05 = p value).یافته هادر این مطالعه، متغیرهای اسکلتی، هیچ کدام از نظر آماری تغییر معنی دار پیدا نکردند. متغیرهای دندانی U1-FH، U1-NA، U1-NA (mm)، Overjet دچار کاهش معنی داری شدند (0/05 > p value). هیچ کدام از تغییرات متغیرهای مربوط به انسیزور های پایین، از نظر آماری معنی دار نبود. متغیرهای U6-Palatal P interincisal angle، U1- Palatal P افزایش معنی داری را نشان دادند.نتیجه گیرینتایج مطالعه ی حاضر نشان داد، درمان بیماران Class II div I همراه با خارج کردن دو پرمولر اول بالا، باعث اکستروژن مولرها و کاهش پروتروژن انسیزورهای ماگزیلا می شود، ولی ارتفاع عمودی صورت تغییر نمی کند.کلید واژگان: ارتفاع عمودی, خارج ساختن دندان, مال اکلوژن Class II div IIntroductionExtraction of the upper first premolars and mesial movement of molars result in mandibular counterclockwise rotation and reduced facial vertical dimension. On the other hand, molar extrusion during the orthodontic treatment changes facial vertical dimension. Therefore, it is possible to avoid vertical changes of the face by maintaining the vertical position of posterior teeth. This study was designed to evaluate changes in the vertical dimension of the face in class II div I patients treated by extraction of the upper first premolars.Materials and methodsThis cross-sectional study was conducted on 20 patients, with a mean age of 17.8 years, who were selected from a private office. The subjects had class II malocclusion and normal vertical growth. To decreasing the effect of growth on the results, we selected subjects >15 years of age. As a part of their orthodontic treatment their upper first premolars had been extracted. The lateral cephalometric radiographs of the patients were digitized. Image analyses were conducted using View box 3.1.1 software program and data was analyzed with SPSS 20. Paired t-test was used to compare each variable before and after treatment (α = 0.05).ResultsIn this study, there was no statically significant differences in skeletal variables. However, dental variables of U1-NA (mm), U1-NA, U1-FH, and overjet exhibited significant decreases (p value < 0.05). There was no significant differences in lower incisor variables. U6-palatal P, interincisal angle, U 1-palatal P exhibited significant increases.ConclusionThe results of this trial showed that treatment of class II div I through extraction of upper first premolars results in molar extrusion and in a decrease in upper incisor protrusion with no changes in the facial vertical dimension.Keywords: Class II malocclusion, Tooth extraction, Vertical dimension
-
مجله دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران، سال بیست و هشتم شماره 2 (پیاپی 83، تابستان 1394)، صص 138 -145مقدمههدف از این مطالعه توصیفی طولی تعیین نوع دندان هایی که بیشتر دچار شکست باند براکت شده اند بود و بررسی رابطه شکست باند براکت در این دندان ها با عوامل مداخله گری چون سن بیمار، نوع مال اکلوژن و جنس، در بیماران یک مرکز خصوصی انجام شد.روش بررسیبرای تعیین حجم نمونه ابتدا با استفاده از Pilot study، تعداد 20 پرونده از بیماران بررسی شد و با توجه به نتیجه به دست آمده حجم نمونه حداقل 576 بیمار تعیین شد. با استفاده از روش Kaplan-Meier متوسط زمان باقی ماندن براکت در هر دندان به طور جداگانه محاسبه شد. جهت بررسی اثر سن، جنس و نوع مال اکلوژن دندانی و متوسط زمان باقی ماندن براکت بر روی هر دندان به طور جداگانه از مدل Cox Regression استفاده شد. کلیه عملیات آماری با استفاده از نرم افزار SPSS20 انجام گردید.یافته هانتایج نشان دادند که درصد شکست ناخواسته باند براکت ها برای هر دندان متفاوت بود و تنها در دندان های پنج در هر دو فک با مال اکلوژن ارتباط معنی دار داشت (037/0 P= و 004/0 P=).نتیجه گیریدر دندان های پنج فک بالا بیشترین درصد شکست ناخواسته باند براکت در مال اکلوژن CL II و در دندان های پنج فک پایین در مال اکلوژن CL I بود. در بقیه دندان ها فاکتورهای سن، جنس، مال اکلوژن روی شکست ناخواسته باند براکتشان تاثیر نداشت.
کلید واژگان: براکت, باندینگ, استحکام باندBackground And AimsThe aim of this descriptive longitudinal study was to determine the type of teeth that were more prone in accidental bracket debonding and also to investigate the relationship between broken bracket bond and intervening factors such as age, type of malocclusion and sex.Materials And MethodsWe used a pilot study to determine the correct sample size for this study. According to the pilot study which consisted of 20 records of patients, it was concluded that 576 patient’ records was needed. The mean time for a bracket before it fails was also measured using Kaplan-Meier method. Cox regression analysis was done to examine the effect of age, gender, and class of malocclusion on each tooth with broken bracket. Data were analyzed using the software SPSS 20.ResultsResults showed that the percentage of unexpected broken bracket bond for each tooth varied and they were significantly related only in second premolars in both jaws with malocclusion that was different for each tooth (P=0.037, P=0.004).ConclusionMaxillary second premolars and mandibular second premolars had the highest rate of unexpected broken bracket bond in CL II CL I malocclusion respectively. Age, gender and malocclusion had no effect on the unexpected broken bracket bond for other teeth.Keywords: Bracket, Bonding, Bond strength
- در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو میشود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشتههای مختلف باشد.
- همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته میتوانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
- در صورتی که میخواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.