mohammad mahdi yaghooti khorasani
-
زمینه و هدف
برای موفقیت در درمان کانال ریشه، دندانپزشک باید از تنوع احتمالی کانال ریشه آگاهی داشته باشد و نه تنها آناتومی طبیعی پالپ بلکه انواع تغییرات احتمالی را نیز باید شناخت، بنابراین قبل از هر چیز باید با اشکال آناتومی احتمالی کانال ریشه دندان آشنا بود و با خارج نمودن کامل انساج ارگانیک موجود در پالپ تاجی و پالپ کانال ریشه شانس موفقیت درمان را بالا برد. لذا در این مطالعه بر آن شدیم تا به بررسی آناتومی داخلی کانال های ریشه در دندان های مولر دائمی فک بالا در شهرستان خوی بپردازیم.
روش بررسیدر این مطالعه آزمایشگاهی تعداد 100 عدد دندان کشیده شده مولر دائمی فک بالا از جمعیت انسانی شهر خوی در استان آذربایجان غربی جمع آوری شد. دندان ها پس از تهیه حفره، دکلسیفیکاسیون، شفاف سازی و رنگ آمیزی با جوهر هندی مورد بررسی قرار گرفتند. اطلاعات جمع آوری شده بر اساس طبقه بندی Vertucci، وارد نرم افزار SPSS23 گردید و برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از آمار توصیفی بصورت تعداد و درصد در جدول و نمودار استفاده گردید.
یافته هابیشترین شکل مشاهده شده در ریشه مزیوباکال مولر اول بالا، تایپ IV به میزان 44%، در ریشه دیستوباکال تایپ I به میزان 92% و در ریشه پالاتال تایپ I به میزان 94% بود. همچنین در ریشه مزیوباکال مولر دوم، تایپ I به میزان 70%، در ریشه دیستوباکال تایپ I به میزان 94% و در ریشه پالاتال تایپ I به میزان %96 بود.
نتیجه گیریریشه مزیوباکال دندان مولر اول دارای بیشترین تنوع آناتومی داخلی بود. همچنین شایعترین تایپ Vertucci در ریشه مزیوباکال دندان مولر اول تایپ IV و در بقیه ریشه های دندان های مولر اول و دوم تایپ I بود.
کلید واژگان: آناتومی داخلی, مولر فک بالا, مورفولوژی کانال ریشهBackground and AimsTo be successful in root canal therapy, the dentists must be aware of the possible variation in the root canal and should know not only the natural anatomy of the pulp, but also a variety of possible morphologies. Frst of all, the dentists should be familiar with the possible anatomy of the root canal and then with the extraction of organic tissue from pulp chamber and root canal, increasing the chances of treatment success. Therefore, in this study, we decided to investigate the internal anatomy of root canals in the maxillary permanent molar teeth in Khoy city.
Materials and MethodsIn this in vitro study, 100 extracted human molars in Khoy city in West Azerbaijan province were collected. In all teeth, the access cavities were prepared, then they were decalcified and colored with India ink and evaluated by clearing technique. Data were collected based on Vertucci's classification which entered into SPSS23 software. The descriptive statistics in the form of numbers and percentages in tables and graphs were used to analyze the data.
ResultsThe most common type observed in the mesiobuccal root of the first molars was type IV by 44%, in distobuccal root was type I by 92%, and in palatal root was type I by 94%. Also, in the mesiobuccal root of the second molars, the most common type was type I by 70%, in distobuccal root was type I by 94%, and in palatal root was type I by 96%.
ConclusionThe mesiobuccal root of the first molar had the most variation in the internal anatomy. Also, the most common type of Vertucci in the mesiobuccal root of first molar was type IV and in the other roots of the first and second molar teeth was type I.
Keywords: Internal Anatomy, Maxillary Molar, Root Canal Morphology -
مقدمه
احساس اطمینان دانشجویان دندانپزشکی، یکی از عوامل اثرگذار بر موفقیت آموزش اندودنتیکس میباشد. مطالعهی حاضر با هدف تعیین میزان احساس اطمینان دانشجویان دندانپزشکی در درمان ریشه در دانشکدهی دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان در سال 1400 طراحی شد.
مواد و روشها:
در این مطالعهی مقطعی، پرسشنامهای شامل اطلاعات دموگرافیک، تجربهی اندودنتیکس، نگرش در رابطه با احساس اطمینان در مراحل مختلف درمان ریشه و همچنین پیشنهادها جهت بهبود کیفیت آموزشی اندودنتیکس همراه با پرسشنامهی اعتماد به نفس عمومی بین 54 دانشجوی سال پنجم و ششم توزیع شد. دادههای جمعآوری شده توسط آزمونهای t-test ، Pearson و ANOVA مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند (0/05 = α).
یافتهها:
از تعداد 49 دانشجو، 24/5 درصد اولین درمان ریشه را سخت عنوان کردند. کمترین نمرهی میانگین اطمینان برای پیدا کردن تمام کانالهای موجود در دندانهایی با چند کانال، تهیهی حفرهی دسترسی و نحوهی صحیح مدیریت مشکلات ناشی از درمان ریشه گزارش شد. میانگین نمرهی کل اطمینان بین دانشجویان سالهای پنجم و ششم، تفاوت معنیداری نداشت (0/648 = p value). همچنین ارتباطی میان اعتماد به نفس عمومی و سطح اطمینان دانشجویان نیز دیده نشد (0/372 = p value). همچنین سطح اطمینان دانشجویان با سن، درجهی سختی درمان کانال ریشه و تعداد درمان کانال ریشه، ارتباط معنیداری نشان نداد (0/05 < p value).
نتیجهگیری:
دانشجویان در برخی مراحل درمان ریشه مانند پیدا کردن تمام کانالهای موجود در دندانهایی با چند کانال، نحوهی صحیح مدیریت مشکلات ناشی از درمان ریشه و تهیهی حفرهی دسترسی اعتماد به نفس پایینتری داشتند. بنابراین آموزش اندودنتیکس میتواند با افزایش جلسات بالینی و استفاده از پیشرفتهای اخیر اندودنتیکس بهبود یابد.
کلید واژگان: احساس اطمینان, دانشجویان دندان پزشکی, درمان ریشه, آموزشIntroductionThe students’ self-confidence level is a key factor affecting the success of endodontics learning. This study aimed to determine the confidence level of dental students who performing root canal treatment at Rafsanjan University of Medical Sciences in 2021.
Materials and MethodsIn this cross-sectional study a questionnaire including demographic information, endodontic experience, attitude toward confidence in performing different stages of root canal treatment, and suggestions for improving the quality of endodontic education was distributed to dentistry students of 54 5th and 6th-year in the last month of the academic semester. Data were analyzed using t-test, Pearson, and ANOVA tests (α = 0.05).
ResultsAccording to the results, from 49 dental students, 24.5% reported the first cases of root canal treatment to be severe. The lowest confidence was reported for finding all root canals in teeth with multiple root canals, preparing access cavity and understanding and managing root canal treatment risks. According to the results of chi-square analysis test, the total confidence score between 5th and 6th year students was not significantly different (p value = 0.648). Also, the relationship between general self-confidence and students' self-confidence level was not seen (p value = 0.372). There was no significant relationship between the Confidence level and age, academic year, the difficulty level of the first endodontic treatment, and number of endodontic treatments (p value > 0.05).
ConclusionStudents had lower self-confidence finding all the canals in multi-canal teeth, how to properly manage the treatment risks, and preparing the access cavity. Endodontics training should also be improved by increasing clinical sessions and using recent advances in endodontics.
Keywords: Self-confidence, Dental student, Endodontics, Education -
مقدمهبا توجه به ارتباط درد بعد و قبل از درمان کانال ریشه، مصرف یک داروی ضد التهاب غیر استروئیدی قبل از درمان، می تواند با روند التهابی بعدی تداخل کند و سبب کاهش درد بعد از درمان شود. هدف از این مطالعه، مقایسه اثر بخشی تجویز پروفیلاکتیک ژلوفن، ادویل و دارو نما بر کنترل درد پس از درمان کانال ریشه بود.مواد و روش هادر این مطالعه کارآزمایی سه سوکور، تعداد 48 بیمار دارای دندان قدامی تک کانال زنده، انتخاب شدند. این دندانها به طور مساوی به سه گروه تقسیم بندی شدند؛ به هر گروه قبل از درمان به صورت رندوم یک کپسول ژلوفن، ادویل یا دارونما داده شد، سپس درمان کانال ریشه به صورت استاندارد و توسط یک دندانپزشک عمومی انجام شد. درد هر بیمار قبل از درمان، 6، 12، 24، 48 و 72 ساعت پس از درمان با معیار (VAS) Visual Analog Scaleثبت شد. پس از جمع آوری داده ها، با کمک روش های آماری Chi-Square ،ANOVA و Repeated measurement تجزیه و تحلیل داده ها انجام شد.یافته هادر گروه ژلوفن وادویل، کاهش درد در تمام دوره های زمانی پس از درمان نسبت به قبل از درمان و نسبت به دارونما مشاهده شد. (001/0>P ) اما در هیچ یک از زمانها تفاوتها بین دو داروی ژلوفن و ادویل از نظر آماری معنادار نبود. (05/0نتیجه گیریبا توجه به نتایج این مطالعه، کاربرد پروفیلاکتیک این داروها در کاهش درد پس از درمان ریشه موثر، اما مزیت خاصی بین دو دارو مشاهده نمی شود.کلید واژگان: درد, درمان کانال ریشه, داروهای ضد التهاب غیر استروئیدیIntroductionDue to the association of post- and pre-endodontic pain, using non-steroidal anti-inflammatory drugs (NSAIDs) before root canal therapy could interfere with the subsequent inflammatory process and reduce post-endodontic pain. The present study aimed to compare the effectiveness of prophylactic gelophen, Advil (two types of NSAIDs), and placebo in controlling the pain after root canal therapy.Materials And MethodsThis triple-blind clinical trial was conducted on 48 patients with a vital, single root canal anterior tooth. The teeth samples were divided into three groups. The patients in each group received one capsule as pre-treatment prophylaxis, which contained gelophen, Advil or placebo depending on the codes. Standard root canal therapy was performed by a general dental practitioner. Level of pain in each patient was recorded before the treatment and at 6, 12, 24, 48, and 72 hours after the treatment using the visual analog scale (VAS). After collecting the data, mean pain score was compared in the study groups. Data analysis was performed using Chi- square and repeated measures ANOVA.ResultsIn the patients administered with Advil and gelophen, pain reduction was more significant than the placebo group at all the intervals after the treatment compared to the pre-treatment phase. However, no statistically significant difference was observed between the intervals in this regard (P>0.05).ConclusionAccording to the results, the prophylactic use of Advil and gelophen is effective in the reduction of post-endodontic pain, while there is no significant difference in their efficacy.Keywords: Pain, Root Canal Therapy, NSAIDs
-
Journal of Dental Research, Dental Clinics, Dental Prospects, Volume:11 Issue: 3, Summer 2017, PP 161 -165Background. Digital radiography has widespread use in endodontics. Determining a correct working length is vital for a proper endodontic therapy. The aim of this study was to compare the accuracy of conventional and digital radiographic techniques for root canal working length determination.
Methods. After determining the real working lengths of 50 permanent maxillary central incisors (gold standard), the conventional (E- and F-speed films) and digital (CCD, PSP) images were obtained using the parallel technique. The mean registered working length of each modality was compared with the other and with the gold standard using one-way ANOVA at PResults. No significant difference was found between the recorded working length values using the conventional and digital radiographic techniques (P=0.828).
Conclusion. Within the limitations of this study, it was concluded that there was no difference between the measurement accuracy of CCD, PSP and conventional imaging techniques in root canal working length determination.Keywords: Digital radiography, endodontics, root canal therapy -
مقدمهباکتری ها و مواد تولیدی آن ها نقش اساسی در شکست درمان های ریشه دارند و حضور پایدارشان در کانال هایی که به ظاهر خوب پرشده اند، موجب اختلال در روندترمیمی پس از درمان می شود. بنابراین استفاده از مواد ضدعفونی کننده مناسب جهت پاک سازی مکانیکی کانال از اهمیت به سزایی برخوردار است. هدف ما در این مطالعه بررسی اثرات ضدمیکروبی ماتریکا و کلرهگزیدین در مقایسه با هیپوکلریت سدیم بر انتروکوکوس فکالیس و کاندیدا آلبیکنس در شرایط آزمایشگاهی بود.مواد و روش هادر این مطالعه آزمایشگاهی میکروارگانیسم های کاندیدا آلبیکنس و انتروکوکوس فکالیس طبق روش کربی بائر به طور سطحی بر روی محیط کشت مولر هینتون آگار کشت داده شدند. سپس دیسک های کاغذی آغشته به ماتریکا (خالص و 50 درصد)، کلرهگزیدین (2/0 درصد و 1/0 درصد) و هیپوکلریت سدیم 1 درصد بر روی محیط کشت قرار گرفتند. 48 ساعت بعد قطر هاله عدم رشد برحسب میلی متر اندازه گیری شد. داده ها توسط نرم افزار SPSS با ویرایش 18 و با آزمون های آماری ANOVA و Tukey مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته هاطبق یافته های این مطالعه، بیشترین میانگین قطر هاله عدم رشد باکتری انتروکوکوس فکالیس و کاندیدا آلبیکنس به ترتیب مربوط به هیپوکلریت سدیم 1 درصد، کلرهگزیدین 2/0 درصد، کلرهگزیدین 1/0 درصد، ماتریکا خالص و ماتریکا 50 درصد بود. (000/0P<)نتیجه گیریباتوجه به نتایج به دست آمده، به نظر می رسد که ترکیب گیاهی ماتریکا در زمینه حذف این میکروب ها به میزان کافی قابل رقابت با هیپوکلریت سدیم وکلرهگزیدین نمی باشد.کلید واژگان: ماتریکا, کلرهگزیدین, هیپوکلریت سدیم, انتروکوکوس فکالیس, کاندیدا آلبیکنسIntroductionBacteria and their products have an important role in root treatment failure and their continued presence in seemingly well-filled canals, cause disturbances in healing process after the treatment. Thus the use of proper disinfectants for mechanical cleaning of canals has a great importance. Nowadays, scientists are seeking better alternatives with greater efficiency and less toxic effect for common chemical disinfectants. Therefore, the aim of this study was to evaluate the antimicrobial effects of Matrica and Chlorhexidine compared to Sodium hypochlorite on Enterococcus faecalis and Candida albicans in the laboratory conditions.Materials and MethodsIn this in vitro study, Candida albicans and Enterococcus faecalis microorganisms were cultured with Kirby Bauer method on Mueller Hinton agar medium. Then paper disks impregnated with Matrica (pure and 50%), chlorhexidine (0.2% and 0.1%) and sodium hypochlorite 1% were placed on the medium. Forty-eight hours later, the zone of growth inhibition was measured in terms of millimeters. Data were analyzed by SPSS-18 software using ANOVA and TUKEY statistical tests.ResultsAccording to the findings of this study, the highest mean diameter of inhibition zone of bacteria Enterococcus faecalis and Candida albicans, was for sodium hypochlorite 1% followed by chlorhexidine 0.2%, chlorhexidine 0.1%, pure Matrica and Matrica 50%, respectively (PConclusionConsidering the results of this study, it seems that the antimicrobial effect of herbal composition of Matrica is not as efficient as sodium hypochlorite and chlorhexidine.Keywords: Matrica, chlorhexidine, sodium hypochlorite, enterococcus faecalis, Candida albicans
-
مقدمهدرمان ریشه دندان سبب حذف دردهای با منشا اندودانتیک می شود اما درد پس از درمان و ناراحتی های همراه آن از جمله پیامدهای ناخواسته است. مطالعات فراوانی بر روی داروهای مختلف برای تسکین دردهای پس از درمان صورت گرفته است. هدف این مطالعه، مقایسه اثربخشی تجویز پروفیلاکتیک ایبوپروفن، تلتونال و دارونما بر کنترل درد پس از درمان ریشه بود.مواد و روش هادر این مطالعه کارآزمایی بالینی سه سوکور، 57 بیمار دارای دندان قدامی تک کانال زنده و دارای پوسیدگی شدید، انتخاب شدند. بیماران به سه گروه مساوی C، B و A تقسیم شدند. به هر گروه قبل از درمان، کپسولی به صورت پروفیلاکسی داده شد که بر اساس کد مربوطه حاوی ایبوپروفن، تلتونال یا پلاسبو بود. شدت درد بیمار قبل از درمان و 6، 12، 24، 48 و 72 ساعت پس از درمان با معیار VAS ثبت شد. اطلاعات جمع آوری شده در محیط SPSS با ویرایش 12 مورد پردازش قرار گرفته و برای مقایسه شدت درد در طول دوره ارزیابی در هر سه گروه مورد بررسی، از آنالیز (Two-way repeated measure ANOVA) استفاده گردید.یافته هادر هر یک از سه گروه مورد بررسی، در طول دوره ارزیابی، میانگین درد به طور معنی داری کاهش یافت (001 /0>P). اما در هیچ یک از زمان ها تفاوت ها از نظر آماری معنی دار نبود (347 /0=P).نتیجه گیریاز آنجا که تاثیر داروهای مورد بررسی در کاهش درد تفاوت آماری معنی داری نشان نداد، بنابراین کاربرد پروفیلاکتیک داروهای فوق برای کاهش درد پس از درمان اندودنتیکس پیشنهاد نمی شود.
کلید واژگان: پروفیلاکتیک, تلتونال, ایبوپروفن, VAS, درد پس از درمان کانال ریشهIntroductionRoot canal therapy of teeth can stop the endodontic pain, but the cousequent post-endodontic pain and discomfort are undesirable effects. There are many studies on various drugs for alleviation of post-endodontic pain. The purpose of this study was to compare the Efficacy of prophylactic use of Teltonal in comparison with Ibuprofen on post- endodontic pain.Materials and MethodsIn this triple-blind clinical trial study, 57 patients with anterior vital single rooted teeth and severe decay were selected. Patients were divided into three groups of A, B and C. One capsule was given to each patient as prophylaxis before the treatment, which according to its code contained Ibuprofen, Teltonal or Placebo. Intensity of pain was recorded by the patients before treatment and 6,12,24,48 and 72 hours after the treatment using a VAS scale. The collected data were processed in SPSS-21, and to compare pain during the evaluation periods in all three groups studied, two-way repeated measure ANOVA was used.ResultsIn each of the three study groups during the evaluation period, the average pain was significantly reduced (P<0.001). However, the difference between the gtoupd was not statistically significant (P=0.347).ConclusionSince no statistically significant difference was observed between the groups, prophylactic use of these drugs for reduction of post-endodontic pain is not suggested.Keywords: Prophylactic, Teltonal, ibuprofen, VAS, post, endodontic pain -
مقدمهسیل آپیکالی نقش مهمی در موفقیت درمان کانال ریشه دارد و لایه اسمیر باعث کاهش سیل آپیکالی می شود. هدف این مطالعه بررسی آزمایشگاهی تاثیر تابش لیزر (Neodymium- doped yttrium aluminum garnet) Nd:YAG بر سیل آپیکالی، در دندان های درمان ریشه شده، با استفاده از روش filtration fluid بود.مواد و روش هادر این مطالعه آزمایشگاهی تعداد 44 دندان سانترال ماگزیلای انسانی انتخاب شد. بعد از آماده سازی، نمونه ها به صورت تصادفی به چهار گروه: گروه A: شاهد (n=20)، گروه B: لیزر ((n=20، گروه C: کنترل مثبت (n=2) و گروه D: کنترل منفی (n=2) تقسیم شدند.
تمامی گروه ها به روش Crown down آماده سازی شدند. گروه B قبل از پرکردن تحت تابش لیزر Nd:YAG قرار گرفت. گروه های A،B و Dبوسیله گوتا پرکا و سیلر و گروه C با گوتا پرکا و بدون سیلر پر شدند. انتهای کرونالی نمونه ها توسط آمالگام سیل و پس از آن به مدت یک هفته در انکوباتور نگه داری شدند. سپس سطح خارجی نمونه های گروه های A، B و Cرا به جز دو میلی متر آپیکالی آن ها و نمونه های گروه D را تماما توسط دو لایه لاک و یک لایه موم چسب مذاب پوشاندیم. در ادامه میزان ریز نشت آپیکالی با روش fluid filtration سنجیده شد. داده ها به وسیله آزمون آماری کولموگروف- اسمیرنوف و آزمون t مستقل آنالیز شدند (05/0=α).یافته هامیانگین ریز نشت آپیکالی در گروه لیزر و شاهد به ترتیب 88/2±35/4 و 13/3±34/5 μL/min/cm H2O به دست آمد، که از لحاظ آماری معنی دار نبود (305/0P-value=).نتیجه گیریبا توجه به محدودیت های پژوهش حاضر نتایج مطالعه فعلی نشان داد که کاربرد لیزر Nd:YAG در درمان کانال ریشه بر روی میزان ریز نشت آپیکالی تاثیری ندارد.
کلید واژگان: لایه اسمیر, لیزر Nd:YAG, نشتIntroductionGood apical seal plays a critical role in the success of endodontic treatment and the smear layer reduces the efficacy of the apical seal. The aim of this study was to evaluate the effect of Nd:YAG laser irradiation on the apical seal of root canal-treated teeth using the fluid filtration technique.Materials And MethodsIn this in vitro study, 44 human maxillary central incisors were selected. After preparation, the specimens were randomly assigned to 4 groups: group A, the control group (n=20); group B, the laser-treated group (n=20); group C, the positive control group (n=2); and group D, the negative control group (n=2). All the groups were prepared using the crown-down technique. Group B was irradiated with Nd:YAG laser before obturation. Groups A, B and D were obturated with gutta-percha and sealer and group C was obturated with gutta-percha and without sealer. The coronal end of the specimens were sealed with amalgam and then stored in an incubator for one week. Then, the outer surface of groups A, B and C, except for 2 mm in the apical area, and group D were entirely covered with two layers of nail polish and one layer of sticky wax. Apical microleakage was then evaluated using fluid filtration technique. Data were analyzed with SPSS 18, using Kolmogorov-Smirnov and independent t-test (α=0.05).ResultsThe means of apical leakage in the laser and control groups were 4.35±2.88 and 5.34±3.13 µL/min/cm H2O, respectively, with no significant differences (p value = 0.305).ConclusionUnder the limitations of this study, use of Nd:YAG laser in root canal therapy had no significant effect on apical microleakage.Keywords: Leakage, Nd:YAG laser, Smear layer -
درمان اندودنتیک سبب ایجاد ترومای موضعی و التهاب متعاقب آن می شود، بنابراین درد و ناراحتی از عوارض جانبی معمول در درمان اندودنتیک است و از آن جا که یک رابطه مهم بین درد بعد از درمان اندو و قبل از درمان وجود دارد، مصرف یک داروی ضد التهاب غیراستروئیدی قبل از درمان کانال ریشه می تواند با روند التهابی قبل از اینکه شروع شود تداخل کند و در نتیجه باعث کاهش درد بعد از درمان کانال ریشه شود. بنابراین هدف از این مطالعه، مقایسه اثر بخشی تجویز پروفیلاکتیک ایبوپروفن و سولینداک (که هر دو از دسته داروهای ضدالتهابی غیر استروئیدی می باشند) و دارونما بر کنترل درد پس از درمان کانال ریشه بود. در این مطالعه کارآزمایی بالینی سه سوکور که به تصویب کمیته اخلاق منطقه ای رسیده است، تعداد 48 بیمار دارای دندان تک کانال زنده، انتخاب شدند. این دندان ها به طور مساوی به سه گروه A،B،C تقسیم بندی شدند و به هر گروه قبل از درمان یک کپسول داده شد که براساس کد مربوطه ممکن بود ایبوپروفن، سولینداک یا دارونما باشد، سپس درمان کانال ریشه به صورت استاندارد و توسط یک نفر (دندانپزشک عمومی) انجام شد. درد هر بیمار قبل از درمان 72و6،12،24،48 ساعت پس از درمان با معیار (VAS) ثبت شد. در نهایت نتایج این پی گیری جمع آوری شد و با کمک روش های آماری Chi-Squere و ANOVA مقایسه میانگین درد بین سه گروه انجام شد. در گروه سولینداک و ایبوپروفن، کاهش درد در تمام دوره های زمانی 72،48،24،12،6 ساعت پس از درمان نسبت به درد قبل از درمان و همچنین نسبت به پلاسبو مشاهده شد. اما در هیچ یک از این زمان ها تفاوت ها از نظر آماری معنی دار نبود. (05/0کلید واژگان: پروفیلاکتیک, سولینداک, ایبوپروفن, VAS, درد پس از درمان کانال ریشهIntroductionEndodontic treatment causes local trauma and subsequent inflammation, making pain and discomfort common side effects of endodontic treatment. Since there is an important relationship between post- endodontic pain and preendodontic pain, use of non-steroidal anti-inflammatory drugs (NSAIDs) before root canal therapy can suppress the inflammatory process before it starts, and reduce the pain after root canal therapy. The aim of this study was to compare the efficacy of prophylactic Ibuprofen Sulindac (both are NSAIDs) and placebo in controlling pain after root canal therapy.Materials and MethodsIn this triple-blind clinical trial study, 48 patients with vital, single rooted anterior teeth were selected. These teeth were divided into three groups. One capsule was given to every group as prophylaxis before the treatment, which according to its code, contained Ibuprofen, Sulindac, or placebo. The treatment was then performed by one person (a general practitioner) according to standard methods. The pain of each patient was recorded before treatment and at 6, 12, 24, 48, and 72 hours after the treatment using a VAS scale. The results were collected and comparison of the means of pain between the three groups was conducted statistically.ResultsA reduction in pain was seen in Sulindac and Ibuprofen group at 6,12,24,48, and 72 hours after treatment compared to before treatment and placebo group, but the difference was not statistically significant (P>0.05).ConclusionSince no statistically significant difference was observed between the groups, prophylactic use of these drugs for reduction of post-endodontic pain is not suggested.Keywords: Prophylacti, sulindac, ibuprofen, VAS, post, endodontic pain
-
مقدمهدهان شویه مناسب می تواند سبب از بین رفتن و یا مهار رشد باکتری ها شود. همچنین کاهش غلظت دهان شویه ها از عوارض جانبی و احتمالی آنها می کاهد. در این پژوهش، حداکثر رقت مهاری دو دهان شویه پرکاربرد بررسی شد.مواد و روش هادر این پژوهش تجربی- آزمایشگاهی، از دو روش رقت در ژلوز و انتشار دیسک 69 پلیت، جهت بررسی تاثیر دو نوع دهان شویه حاوی تیمول و کلرهگزیدین بر باکتری های استرپتوکوکوس موتانس و استرپتوکوکوس سانگوییس استفاده شد. نتایج روش رقت در ژلوز به صورت رشد و عدم رشد و پخش دیسک به صورت میانگین قطر هاله عدم رشد ثبت گردید. داده ها توسط نرم افزار SPSS و با آزمون کروسکال- والیس در سطح معنی داری برابر با 95/0 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته هامیانگین قطر هاله عدم رشد، برای رقت های مختلف دو دهان شویه با افزایش رقت، کاهش یافت. در روش رقت در ژلوز، رقت کمتر از 80 درصد غلظت اولیه برای تیمول و کمتر از 70 درصد برای کلرهگزیدین، مانع رشد باکتری ها نشد. در رقت 100 درصد دهان شویه تیمول(Orion)، قطر هاله عدم رشد برای باکتری استرپتوکوکوس موتانس برابر با 1/0 ± 15/10 میلی متر، و برای استرپتوکوکوس سانگوییس برابر با 16/0 ± 27/9 میلی متر بود. اختلاف میانگین رتبه ای دهان شویه ها در مورد هر دو باکتری مورد مطالعه از نظر آماری معنی دار بود (001/0 > p value).نتیجه گیریهر دو دهان شویه بر رشد باکتری های مورد مطالعه مؤثر بودند، اما این تاثیر بر باکتری استرپتوکوکوس سانگوییس بیشتر بود. دهان شویه کلرهگزیدین در صورت رقیق شدن، توانایی بیشتری در حذف باکتری های مورد مطالعه نسبت به دهان شویه حاوی تیمول نشان داد.
کلید واژگان: دهان شویه, کلرهگزیدین, تیمول, استرپتوکوکوس موتانس, استرپتوکوکوس سانگوییسIntroductionApplying the suitable mouthwash can kill bacteria or reduce the bacterial growth; in the same context, diluting mouthwashes can decrease their probable side effects. In this study, the maximum inhibitory concentrations of two common mouthwashes were evaluated.Materials And MethodsIn this in vitro study, agar dilution and disk diffusion methods were used. Sixty-nine bacterial plates were cultured to evaluate the effects of thymol and chlorhexidine mouthwashes on Streptococcus mutans and Streptococcus sanguis. The results of agar dilution method were recorded as "growth' and "no growth", and the results of disk diffusion were recorded as means of growth inhibitory halos. Data was analyzed by Kruskal-Wallis test using SPSS software. (α = 0.05).ResultsGrowth inhibitory halos for different concentrations of the two mouthwashes decreased with an increase in dilution rate. In agar dilution method, dilutions less than 80% of the initial concentration for thymol-based mouthwash and less than 70% for chlorhexidine could not inhibit bacterial growth. Growth inhibition halos with 100% thymol-based mouthwash (Orion®) were 10.15 ± 0.1 mm for Steptococcus mutans and 9.2 7 ± 0.16 mm for Streptococcus sanguis. Mean rank of the two mouthwashes was statistically significant for the two bacterial strains under study (p value < 0.001).ConclusionBoth mouthwashes were effective on the bacteria under study; however, this efficacy was higher for Streptococcus sanguis. Chlorhexidine mouthwash was more potent to inhibit bacterial growth than thymol-based mouthwash if diluted. -
مقدمهوقوع حوادث اورژانس در مطب های دندانپزشکی مسئله ای انکارناپذیر می باشد و باید برای مقابله با آن آمادگی علمی و عملی کافی را کسب نمود. هدف از انجام این تحقیق بررسی وضعیت دارویی و تجهیزاتی مطب های دندانپزشکی چهار شهر جنوبی ایران جهت مقابله با چنین وقایعی می باشد.مواد و روش هااین مطالعه توصیفی، با استفاده از چک لیست در کل جامعه آماری دندانپزشکان چهار شهر جنوبی کشور در سال 87-1386 انجام شد. روش جمع آوری اطلاعات شامل مراجعه به مطب ها، مصاحبه با دندانپزشکان و مشاهده کیت اورژانس و تکمیل فرم اطلاعاتی توسط کارشناسان آموزش دیده بود. داده ها با آزمون های پارامتریک t-test و تست های غیرپارامتریک Chi-Square و Fisher’s Exact آنالیز شد.یافته هادر مجموع از بین 126 مطب، 117 مورد در مطالعه شرکت کردند، بنابراین میزان پاسخ دهی در مطالعه 9/92% بود. نتایج نشان داد که میانگین سنی دندانپزشکان 6/7±36 سال، میانگین زمان فارغ التحصیلی افراد 2/7±4/8 سال و میانگین مدت تاسیس مطب آنها 9/6±6/6 سال بود. 53% از افراد دوره فوریت های پزشکی را گذرانده و 3/39% از دندانپزشکان دارای کیت اورژانس بودند، که البته تمامی کیت های موجود نیز ناقص بودند.نتیجه گیریبا توجه به عدم وجود کیت اورژانس در بسیاری از موارد و ناقص بودن تمامی کیت های موجود بر ضرورت برگزاری دوره فوریت های پزشکی برای دندانپزشکان و ارائه واحد درسی مربوطه برای دانشجویان دندانپزشکی تاکید می گردد.
کلید واژگان: داروهای اورژانس, تجهیزات اورژانس, دندانپزشکی, شهرهای جنوبی ایرانIntroductionIt is not possible to avoid the occurrence of emergency accidents in private dental offices. In order to manage the emergency accidents, scientific and practical knowledge is necessary. The present study aimed to assess the presence of both medicine and ancillary equipments in dentists’ emergency kit of private dental offices in four southeast cities in Iran.Materials and MethodsIn this descriptive study‚ all dentists working in their private dental offices were invited to help with this survey in four southeast cities in Iran (2007-2008). Data collection method included interview with the dentists‚ observing emergency kit and filling in the checklist by trained experts. Data were analyzed using parametric (t-test) and non-parametric (chi-square & Fisher’s Exact) tests.ResultsAmong the 126 dentists, 117 dentists accepted to help with the survey (Response rate=92.9%). Mean age of respondents was 36±7.6 years. Mean duration of respondents working in their private offices was 6.6±6.9 years. 53% of respondents had participated in emergency medicine courses and only 39.3% had the emergency medical kit in their private offices. Unfortunately‚ all of the kits were incomplete.ConclusionMean age of dentists shows that they would work in their private dental offices for a long time. On the other hand, our results showed that a majority of private dental offices in our study did not have emergency kits or existed emergency kits were incomplete. These results confirm the need for planning and managing emergency medicine courses both for dentists and students in dental schools.
- در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو میشود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشتههای مختلف باشد.
- همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته میتوانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
- در صورتی که میخواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.