robabe hosseinisadat
-
مجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران، سال هشتاد و یکم شماره 12 (پیاپی 275، اسفند 1402)، صص 993 -999زمینه و هدف
یکی از عوامل موثر بر نتیجه بارداری، شاخص توده بدنی اولیه و مقدار وزن گیری دوران بارداری است. هدف مطالعه حاضر، بررسی ارتباط بین BMI اولیه مادر و افزایش وزن دوران بارداری با پیامدهای بارداری بود.
روش بررسیمطالعه مقطعی حاضر از شهریور 1400 تا شهریور 1401، روی 455 زن باردار مراجعه کننده به بیمارستان افضلی پور کرمان انجام شد. برای گردآوری داده ها، وزن اولیه مادر، قد مادر، میزان افزایش وزن طی بارداری و BMI محاسبه و به چهار طبقه پایین تر از نرمال، نرمال، اضافه وزن و چاق تقسیم شد. عوارض مادری-جنینی در فرم ثبت اطلاعات درج شد. برای تجزیه وتحلیل داده ها از روش های آمار توصیفی، تحلیلی و SPSS software, version 24 (IBM SPSS, Armonk, NY, USA) استفاده شد.
یافته هامیانگین سن زنان 82/6±56/27 سال بود. BMI بیش از 40% آنها (4/44%)، نرمال (26-8/19) و بیش از 45% آنها دارای اضافه وزن 5/11-16 بودند (5/45%). بین BMI اولیه با افزایش وزن دوران بارداری (001/0=P)، دیابت بارداری (001/0=P) و وزن نوزادان (019/0=P) ارتباط معناداری وجود داشت. بین افزایش وزن دوران بارداری با زایمان زودرس (001/0=P)، زایمان طبیعی (001/0=P)، دیابت بارداری (001/0=P) و آپگار نوزادان (001/0=P) نیز ارتباط معناداری دیده شد.
نتیجه گیریبالا بودن BMI مادر و افزایش وزن دوران بارداری می توانند موجب عوارضی در مادر و جنین شوند. بنابراین، مراقبت های دوران بارداری باید با دقت بیشتری انجام شوند و ارایه دهندگان مراقبت های خدمات سلامت، باید مادرانی را که BMI غیرطبیعی و افزایش وزن بارداری نامناسب دارند در گروه پرخطر و تحت مراقبت خاص قرار دهند تا عوارض مادری و جنینی به حداقل برسد.
کلید واژگان: شاخص توده بدنی, جنین, عوارض مادری, بارداری, افزایش وزنBackgroundOne of the factors affecting the outcome of pregnancy is the primary body mass index (BMI) and the amount of weight gain during pregnancy. This study aimed to check the relationship between mother's initial body mass index and weight gain in pregnancy with pregnancy outcomes.
MethodsThis cross-sectional study was conducted on 455 pregnant women referred to Afzalipour Hospital in Kerman, Iran, from August 2021 to August 2022. These pregnant women were included in the study through easy and accessible sampling. The mother's initial weight was recorded through the mother's health card. The height of the mother was measured using a standard meter and the final weight of the mother before delivery was measured using a standard scale available in the department. Other information of the mothers was extracted from their records. Weight gain during pregnancy and initial body mass index were calculated and divided into four categories, less than normal, normal, overweight and obese. Maternal-fetal complications were included in the information registration form. Descriptive and analytical statistical methods and SPSS version 24 software were used to analyze the data.
ResultsThe average age of women was 27.56±6.82 years. Body mass index of more than 40% of them (44.4%) was normal (19.8-26) and more than 45% of them were overweight 11.5-16 (45.5%). There was a significant relationship between initial body mass index and weight gain during pregnancy (P=0.001), gestational diabetes (P=0.001) and newborn weight (P=0.019). There was also a significant relationship between weight gain during pregnancy with premature birth (P=0.001), vaginal delivery (P=0.001), gestational diabetes (P=0.001) and newborn Apgar (P=0.001).
ConclusionHigh body mass index of the mother and weight gain during pregnancy can cause complications in the mother and the fetus. Therefore, prenatal care should be done more carefully and health care providers should place mothers who have abnormal body mass index and inappropriate weight gain in pregnancy in the high-risk group and under special care to minimize maternal and fetal complications.
Keywords: Body Mass Index (BMI), Fetus, Maternal Complications, Pregnancy, Weight Gain -
International Journal of Reproductive BioMedicine، سال بیستم شماره 3 (پیاپی 146، Mar 2022)، صص 221 -230مقدمه
ویتامین D و گلوکز در سیستم تولید مثل زنان نقش مهمی دارد.
هدفهدف از این مطالعه بررسی تاثیر سرم ویتامین D و مایع فولیکولی بر نتایج تکنیک های کمک باروری (ART) بود.
مواد و روش ها102 زن نابارور در این مطالعه مقطعی وارد مطالعه شدند. همه بیماران نابارور تحت درمان روتین قرار گرفتند. در روز تخمک کشی، نمونه ای از خون محیطی و مایع فولیکولی آنها برای تعیین سطح ویتامین D و گلوکز جمع آوری شد. ما همچنین نتایج ART از جمله تعداد تخمک، 2PN و تعداد جنین، میزان لانه گزینی، حاملگی شیمیایی، کلینیکال و میزان سقط را ارزیابی کردیم. سرانجام اثر ویتامین D و گلوکز سرم و مایع فولیکولی بر نتیجه ART ارزیابی شد.
نتایجدر حاملگی کلینیکال مثبت و منفی سطح ویتامین D سرم، ویتامین D مایعات فولیکولی، گلوکز ناشتا وگلوکز مایع فولیکولی تفاوتی وجود نداشت. اختلاف معنی داری بین نتایج ART بر اساس سطح ویتامین D وجود نداشت. گلوکز مایع فولیکولی در سه گروه کمبود، ناکافی و کافی ویتامین D به ترتیب 65/14 ± 20/65، 90/14 ± 47/63 و 64/15 ± 97/55 بود. گلوکز مایع فولیکولار در گروه کافی ویتامین D از گروه های دیگر کمتر و از نظر آماری معنی دار بود (01/0 = p). هیچ ارتباطی بین سه سطح ویتامین D مایع فولیکولی و نتایج ART وجود نداشت. از نظر آماری در گلوکز ناشتا سرم طبیعی سطح ویتامین D مایع فولیکولی به طور قابل توجهی پایین تر از گلوکر ناشتا پره دیابتی بود (001/0 > p).
نتیجه گیریمطالعه حاضر نشان داد که سطح ویتامین D سرم، میزان ویتامین D مایع فولیکولی، گلوکر ناشتای سرم و قند مایع فولیکولار پارامترهای قابل پیش بینی برای نتایج ART نیستند.
کلید واژگان: ویتامین D, مایع فولیکولی, حاملگی, تکنیک های کمک باروریBackgroundVitamin D and glucose play an important role in the female reproductive system.
ObjectiveThe aim of this study was to assess the effect of serum and follicular fluid vitamin D on assisted reproductive technique (ART) outcomes.
Materials and Methods102 infertile women were enrolled in the study. All cases received the routine in vitro fertilization protocol. On the oocyte retrieval day, a sample of their peripheral blood and follicular fluid was obtained to determine the level of vitamin D and glucose. We also evaluated ART outcomes including oocytes, 2 pronucleus and embryo number, implantation, chemical and clinical pregnancy, and abortion rate. Finally, the effect of serum and follicular fluid vitamin D and glucose on the ART outcomes was assessed.
ResultsThere was no difference in the characteristics, serum vitamin D, follicular fluid vitamin D, fasting blood sugar (FBS), or follicular fluid glucose between the women with vs. without a positive clinical pregnancy. There was no significant difference between the ART outcomes based on vitamin D level. The mean follicular fluid glucose levels in women who were deficient, insufficient and sufficient in vitamin D were 65.20 ± 14.65, 63.47 ± 14.90 and 55.97 ± 15.64, respectively. Follicular fluid glucose was lower in women with sufficient vitamin D levels and this difference was statistically significant (p = 0.01). There was no relationship between the three follicular fluid vitamin D levels and ART outcomes. In women with normal FBS levels, the level of follicular fluid vitamin D was significantly lower than in the women with pre-diabetic FBS status (p < 0.001).
ConclusionThe present study showed that serum vitamin D level, follicular fluid vitamin D level, FBS, and follicular fluid sugar were not predictive parameters for ART outcomes.
Keywords: Vitamin D, Glucose, Follicular fluid, Pregnancy, Assisted reproductive techniques -
The authors of article entitled "The effect of endometrial injury on pregnancy rate in frozen-thawed embryo transfer: A randomized control trial " requested some corrections in their article due to re-analyze their data. The authors reviewed the data and confirmed the critical but inadvertent statistical analysis errors which had occurred during research. As the authors explain in their letter to the editor, the errors are listed as: The recruitment end date has been changed from January 2016 to December 2015. The Fisher exact test has been added in statistical analysis section. A typographical error has occurred in eligible woman which mistyped 210 instead of 120. Also, in the first group, 45 women were analyzed at the end, of which 48 were incorrectly stated. Some numbers in tables has been changed and statistical tests has been revised.
-
The authors of article entitled " Effect of granulocyte colony stimulating factor (G-CSF) on IVF outcomes in infertile women: An RCT" requested some corrections in their article due to re-analyze their data. The authors reviewed the data and confirmed the critical but inadvertent statistical analysis errors which had occurred during research. As the authors explain in their letter to the editor, the errors are listed as: The Mann-Whitney test has been added in statistical analysis section. Some numbers in tables has been changed and statistical tests has been revised. One of the readers of the article informed the corresponding author that there seems to be a number of errors in presenting data, so the authors re-analyzed the data and due to the selection of an inappropriate statistical test, some numbers were incorrect. The corrected article has been provided with corrections to the paper; and relevant tables. The authors have confirmed that there are no other errors. The corrected article has been reviewed by our editorial team, and we have confirmed that the overall conclusion has not been changed as stated in the updated article available at: http://dx.doi.org/ 10.18502/ijrm.v17i12.5795 (updated on August 29, 2021).
-
تزریق داخل رحمی گنادوتروپین کوریونی انسان (HCG) در روز تخمک کشی و تاثیر آن بر نتایج درمان کمک باروریInternational Journal of Reproductive BioMedicine، سال نوزدهم شماره 9 (پیاپی 140، Sep 2021)، صص 773 -780مقدمه
واسطه های متعددی در لانه گزینی جنین نقش دارند. یکی از این واسطه ها گنادوتروپین کوریونی انسان (HCG) است.
هدفهدف از این مطالعه بررسی تاثیر تزریق داخل رحمی HCG در روز تخمک کشی بر نتایج تکنیک های کمک باروری بود.
مواد و روش ها126 بیمار داوطلب، در این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی شرکت کردند. تمام بیماران نابارور پلن درمانی معمول را دریافت کردند. در گروه مورد بعد از تخمک کشی، 1000 واحد HCG به داخل حفره رحم تزریق شد. در گروه کنترل، پروتکل های درمانی کاملا مانند گروه مورد بودند اما در روز تخمک کشی هیچ گونه دارویی به داخل حفره رحم تزریق نشد. میزان لانه گزینی، میزان حاملگی شیمیایی و بالینی و میزان سقط جنین در دو گروه مقایسه شد.
نتایجمیزان حاملگی شیمیایی در 15 نفر (3/27%) از گروه HCG و 14 نفر (5/25%) از گروه کنترل مثبت بود. حاملگی بالینی در 13 نفر (6/23%) از هر گروه مثبت بود. حاملگی شیمیایی و بالینی در دو گروه از نظر آماری معنی دار نبود. میزان سقط جنین در گروه کنترل بالاتر از گروه HCG بود اما این بالاتر بودن از نظر آماری معنا دار نبود (9/42 در مقابل 7/26).
نتیجه گیریدر مطالعه حاضر، برای اولین بار، ما تزریق داخل رحمی 1000 واحد HCG پس از تخمک کشی را بررسی کردیم و به این نتیجه رسیدیم که این روش باعث بهبود میزان لانه گزینی، میزان حاملگی شیمیایی و بالینی در سیکل های درمانی کمک باروری نمی شود. در این زمینه، مطالعات بیشتری لازم است تا نقش تزریق داخل رحمی HCG در روز تخمک کشی را در نتایج کمک باروری نشان دهد.
کلید واژگان: تخمک کشی, گنادوتروپین کوریونی انسان (HCG), حاملگی, تکنیک های کمک باروریBackgroundSeveral mediators play an important role in implantation. One of these mediators is human chorionic gonadotropin (HCG).
ObjectiveTo evaluate the effects of HCG intrauterine injection on the day of oocyte retrieval on the result of assisted reproductive techniques (ART).
Materials and MethodsIn this randomized clinical trial study, 126 women who were referred to Afzalipour Infertility Center between December 2018 to December 2019 undergoing in vitro fertilization/intracytoplasmic sperm injection cycles were enrolled and assigned to two groups of: a case (n = 62) and a control group (n = 64). The protocols for both groups were the same; except that the case group was injected with the protocols for both groups were the same, except that the case group was injected with 1000 IU of HCG into uterine cavity following the oocyte puncture, while no medication was administered to the control group. The implantation rate, chemical pregnancy, clinical pregnancy, and abortion rates were compared between the two groups.
ResultsPositive chemical pregnancy was seen in 15 (27.3%) cases of the case group and 14 (25.5%) of the control group. No significant difference was seen in the chemical and clinical pregnancy rates between the groups. The abortion rate was higher in the control group but that was not significant.
ConclusionA 1000 IU of HCG intrauterine injection after oocyte retrieval does not improve implantation, chemical or clinical pregnancy rates in ART cycles. Further studies are needed to clearly understand the role of HCG intrauterine injection in the day of oocyte retrieval in ART outcomes.
Keywords: Oocyte retrieval, Chorionic gonadotropin, Pregnancy, Assisted reproductive techniques -
International Journal of Reproductive BioMedicine، سال پانزدهم شماره 4 (پیاپی 87، Apr 2017)، صص 231 -238مقدمه
درمان بیماران با پاسخ ضعیف هنوز هم به عنوان چالش عمده در روش های کمک باروری (ART) می باشد. پروتکل شروع تاخیری آنتاگونیست GnRH یکی از روش های درمان است که به این بیماران توصیه می شود، اما مطالعه در مورد این پروتکل ناکافی است.
هدفهدف از انجام این مطالعه بررسی پروتکل شروع تاخیری آنتاگونیست GnRHدر بیماران با پاسخ ضعیف و اثر آن بر نتایج IVF است.
موارد و روش هااین مطالعه یک کارآزمایی بالینی تصادفی بود. 60 زن نابارور با معیارهای بولونیا برای تشخیص پاسخ دهندگان ضعیف تخمدان که کاندید لقاح آزمایشگاهی (IVF) بودند در دو گروه قرار گرفتند. در گروه مورد (30 نفر) که از پروتکل شروع تاخیری آنتاگونیست GnRH استفاده شد، استروژن در اوایل فاز فولیکولی تجویز شد سپس 7 روز قبل از تحریک تخمدان با گنادوتروپین درمان با آنتاگونیست GnRH انجام شد. گروه شاهد (30 نفر) تحت درمان با پروتکل آنتاگونیست قرار گرفتند. در نهایت تعداد تخمک های بالغ، تعداد جنین و میزان حاملگی در دو گروه مورد مقایسه قرار گرفت.
نتایجبارداری شیمیایی و بالینی، در حال پیشرفت و میزان لانه گزینی در پروتکل شروع تاخیری بالاتر بود هرچند که از نظر آماری معنی دار نبود. ضخامت آندومتر در گروه مورد به طور معنی داری بالاتر بود. تفاوت آماری معنی داری در تعداد تخمک بالغ، پرونوکلیوس ها، تشکیل جنین و نتایج لقاح خارج رحمی در دو گروه وجود نداشت.
نتیجه گیریبر اساس نتایج به دست امده از مطالعه ما، پروتوکل شروع تاخیری انتاگونیستGNRH و پروتوکل انتاگونیست معمول تفاوت معنی داری در نتایج IVF در بیماران با پاسخ ضعیف تخمدان نداشت.
کلید واژگان: نتایج حاملگی, پاسخ دهندگان ضعیف, لقاح آزمایشگاهی, پروتکل انتاگونیست GnRHBackgroundManagement of poor-responding patients is still major challenge inassisted reproductive techniques (ART). Delayed-start GnRH antagonist protocol isrecommended to these patients, but little is known in this regards.
ObjectiveThe goal of this study was assessment of delayed-start GnRH antagonistprotocol in poor responders, and in vitro fertilization (IVF) outcomes.
Materials And MethodsThis randomized clinical trial included sixty infertilewomen with Bologna criteria for ovarian poor responders who were candidate forIVF. In case group (n=30), delayed-start GnRH antagonist protocol administeredestrogen priming followed by early follicular-phase GnRH antagonist treatment for7 days before ovarian stimulation with gonadotropin. Control group (n=30) treatedwith estrogen priming antagonist protocol. Finally, endometrial thickness, the ratesof oocytes maturation, , embryo formation, and pregnancy were compared betweentwo groups.
ResultsRates of implantation, chemical, clinical, and ongoing pregnancy indelayed-start cycles were higher although was not statistically significant.Endometrial thickness was significantly higher in case group. There were nostatistically significant differences in the rates of oocyte maturation, embryoformation, and IVF outcomes between two groups.
ConclusionDelayed-start GnRH antagonist protocol can be a new hope method totreatment poor ovarian responders.
Keywords: Pregnancy outcome, Poor responder, In vitro fertilization, GnRH antagonist protocol -
International Journal of Reproductive BioMedicine، سال چهاردهم شماره 7 (پیاپی 78، Jul 2016)، صص 453 -458مقدمه
شکست لانه گزینی یکی از مهم ترین عوامل محدودکننده موفقیت در درمان نازایی می باشد. اکثر مقالات نشانگر تاثیر مطلوب خراش اندومتر در موفقیت لانه گزینی به ویژه در زنان با شکست مکرر لانه گزینی می باشند.
هدفهدف ازاین مطالعه نشان دادن تاثیر خراش اندومتر بر نتایج حاملگی در سیکل های برگشت از فریزمی باشد.
مواد و روش هاما یک مطالعه آینده نگر بر روی 93 بیمار مراجعه کننده به مرکز ناباروری ترتیب دادیم. زنان مورد مطالعه قرار بود درسیکل برگشت از فریز قرار بگیرند. زنان درگروه مداخله تحت خراش اندومتربا کاتترپایپل درسیکل قبل از کاشت فریز قرار گرفتند. پیامدهای اولیه شامل میزان حاملگی بالینی و میزان لانه گزینی بودند.
نتایج45 بیمار در گروه مداخله با 48 بیمار در گروه کنترل مورد مقایسه قرار گرفتند. تفاوت آماری معنی داری در ویژگی های پایه و سیکلیک بین دو گروه وجود نداشت. تفاوت در میزان لانه گزینی از نظر آماری تقریبا معنی دار بود. میزان حاملگی شیمیایی و بالینی و ادامه یافته در گروه مداخله کمتر از گروه کنترل بود. میزان حاملگی دوقلویی و میزان سقط در گروه مداخله کمتر از گروه کنترل بود.
نتیجه گیریبر اساس نتایج این مطالعه خراش اندومتر در سیکل قبل از کاشت جنین فریز تاثیر منفی بر میزان لانه گزینی و میزان حاملگی بالینی داشت.
کلید واژگان: خراش اندومتر, جنین فریز, کاتتر پایپل, لانه گزینیBackgroundImplantation failure is one of the most important factors limiting success in IVF treatment. The majority of trials have demonstrated favorable effect of endometrial injury on implantation success rate especially in women with recurrent implantation failure, while some studies failed to detect any benefit.
ObjectiveThe purpose of our trial was to explore whether endometrial injury in luteal phase prior to frozen-thawed embryo transfer cycles would improve pregnancy outcomes?
Materials And MethodsWe conducted a prospective controlled trial of 93 consecutive subjects at a research and clinical center for infertility. All women were undergone frozen-thawed embryo transfer (FTE) cycles. Women in the experimental group underwent endometrial biopsy with a Pipelle catheter in luteal phase proceeding FET cycle. Primary outcomes were implantation and clinical pregnancy rates and secondary outcomes were chemical, ongoing and multiple pregnancy and miscarriage rates.
Results45 subjects who underwent endometrial injury (EI) were compared with 48 control group which did not include any uterine manipulation. There were no significant differences in baseline and cycle characteristics between two groups. The difference in implantation rate was trend to statistically significance, 11.8% in EI group vs. 20.5% in control group (p=0.091). The chemical, clinical and ongoing pregnancy rates were lower in EI group compared with control group but not statistically significant. The multiple pregnancy rate and miscarriage rate also were lower in EI group compared with control group.
ConclusionBased on results of this study, local injury to endometrium in luteal phase prior to FET cycle had a negative impact on implantation and clinical pregnancy rates.
Keywords: Endometrial injury, Frozen, thawed embryo transfer, Pipelle catheter, Implantation rate, Pregnancy rate -
International Journal of Reproductive BioMedicine، سال چهاردهم شماره 5 (پیاپی 76، May 2016)، صص 341 -346مقدمه
علیرغم پیشرفت هایی که درتکنیک های کمک باروری ایجاد شده است، میزان لانه گزینی همچنان پایین است. یکی از درمان هایی که در مطالعات سبب افزایش میزان لانه گزینی شده است انفوزیون داخل رحمی فاکتور محرک کولونی گرانولوسیتی است.
هدفبررسی تاثیر انفوزیون داخل رحمی فاکتور محرک کولونی گرانولوسیتی بر میزان حاملگی شیمیایی و بالینی و میزان لانه گزینی و سقط در بیماران با ضخامت اندومتر نرمال.
مواد و روش هااین مطالعه یک کارآزمایی بالینی مطالعه تصادفی شده، موازی، کور نشده و بدون دارونما می باشد. 113 بیمار با ضخامت اندومتر نرمال که کاندید لقاح داخل ازمایشگاهی بودند وارد مطالعه شدند. بیماران با سابقه بیماری های اندوکرین، اندومتریوز شدید، ضایعات اکتسابی یا مادرزادی رحمی و وجود کنترااندیکاسیون برای فاکتور محرک کلونی گرانولوسیتی (بیماری کلیه، کم خونی داسی وبدخیمی) از مطالعه خارج شدند. بیماران پس از دادن رضایت نامه اگاهانه، به صورت تصادفی به یکی از دو گروه کنترل و مداخله وارد شدند. در گروه مداخله 55 بیماردر روز تخمک کشی 300 میکرو گرم فاکتور محرک کولونی گرانولوسیتی از طریق سرویکس به داخل حفره رحمی تزریق شد. گروه کنترل تحت لقاح ازمایشگاهی و انتقال جنین به روش معمول قرار گرفتند. متغیر پیامد اصلی: میزان حاملگی شیمیایی، حاملگی بالینی، میزان لانه گزینی و سقط.
نتایجتعداد اووسیت های بالغ و کل اووسیت های بدست آمده، تعداد دو پرونوکلیوس ها، تعداد کل جنین ها، جنین های منتقل شده و کیفیت جنین های انتقال داده شده و میزان باروری در بید دو گروه اختلاف معنی داری نداشت. همچنین میزان حاملگی شیمیایی، کلینیکی، لانه گزینی، میزان باروری و سقط در بین گروه ها اختلاف آماری معنادار نداشت.
نتیجه گیرینتایج ما نشان دادند که در بیماران نرمال کاندید لقاح داخل ازمایشگاهی که ضخامت اندومتر نرمال دارند، تزریق داخل رحمی فاکتور محرک کولونی گرانولوسیتی تاثیر مثبتی بر پیامدهای درمان ندارد.
کلید واژگان: فاکتور محرک کولونی گرانولوسیتی, لقاح داخل ازمایشگاهی, میزان حاملگی, مطالعه تصادفی کنترل شدهBackgroundDespite major advances in assisted reproductive techniques, the implantation rates remain relatively low. Some studies have demonstrated that intrauterine infusion of granulocyte colony stimulating factor (G-CSF) improves implantation in infertile women.
ObjectiveTo assess the G-CSF effects on IVF outcomes in women with normal endometrial thickness.
Materials And MethodsIn this randomized controlled clinical trial, 100 infertile women with normal endometrial thickness who were candidate for IVF were evaluated in two groups. Exclusion criteria were positive history of repeated implantation failure (RIF), endocrine disorders, severe endometriosis, congenital or acquired uterine anomaly and contraindication for G-CSF (renal disease, sickle cell disease, or malignancy). In G-CSF group (n=50), 300 µg trans cervical intrauterine of G-CSF was administered at the oocyte retrieval day. Controls (n=50) were treated with standard protocol. Chemical, clinical and ongoing pregnancy rates, implantation rate, and miscarriage rate were compared between groups.
ResultsNumber of total and mature oocytes (MII), two pronuclei (2PN), total embryos, transferred embryos, quality of transferred embryos, and fertilization rate did not differ significantly between two groups. So there were no significant differences between groups in chemical, clinical and ongoing pregnancy rate, implantation rate, and miscarriage rate
Conclusionour result showed in normal IVF patients with normal endometrial thickness, the intrauterine infusion of G-CSF did not improve pregnancy outcomes.
Keywords: G, CSF, In vitro fertilization, Pregnancy rates, Randomized controlled trial
- در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو میشود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشتههای مختلف باشد.
- همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته میتوانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
- در صورتی که میخواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.