فهرست مطالب نویسنده:
sanam mirzaie
-
سابقه و هدفشیلوتوراکس مادرزادی به تجمع مایع لنفاتیک درون فضای پلور گفته می شود. مواردی که به درمان محافظه کارانه پاسخ نمی دهند، معمولا نیاز به جراحی دارند. اگرچه اکترئوتاید (آنالوگ سوماتواستاتین) به طور موفقیت آمیزی برای درمان شیلوتوراکس استفاده شده است، اما مکانیسم اثر آن کاملا مشخص نمی باشد و اعتقاد بر این است که از طریق کاهش جریان لنف احشایی اثر می کند.
معرفی بیمار: در این گزارش به معرفی دو مورد درمان شیلوتوراکس مادرزادی با اکترئوتاید که به درمان حمایتی (حمایت تغذیه ای و درناژ) پاسخ نداده بودند و به دلیل اجتناب سرویس جراحی از مداخله، با هدف کمک به بیمارانجام شده، پرداخته می شود. مورد اول یک شیرخوار50 روزه با ظاهر سندرم نونان و دیگری نوزادی 18 روزه مبتلا به شیلوتوراکس مادرزادی ایدیوپاتیک می باشد. درمان با بهبودی سریع علائم تنفسی در مدت کوتاهی از شروع مصرف اکترئوتاید همراه بود و بهبودی کامل علائم بالینی در شیرخوار اول 12 روز و در بیمار دوم 10 روز بعد از شروع درمان اتفاق افتاد. انفوزیون اکترئوتاید ابتدا با دوز mic.gr/kg/hr 3 شروع شد و روزانه mic.gr/kg/hr 1 افزوده شد و به حداکثر دوز mic.gr/kg/hr 8 رسید. در پیگیری 2 ماه بعد بیماران مشکلی نداشتند.نتیجه گیریبه نظر می رسد درمان با اکترئوتاید به صورت انفوزیون به عنوان روشی موثر و ایمن و جایگزین جراحی در درمان شیلوتوراکس مادرزادی مقاوم در نوزادان و شیرخواران قابل استفاده باشد. البته برای مشخص شدن نقش واقعی اکترئوتاید در درمان شیلوتوراکس مادرزادی نیاز به مطالعات بیشتری می باشد.
کلید واژگان: شیلوتوراکس مادرزادی, افیوژن پلور, سندرم دیسترس تنفسیFeyz, Volume:18 Issue: 3, 2014, PP 281 -285BackgroundCongenital chylothorax is the accumulation of lymphatic fluid within the pleural space. Cases unresponsive to conservative management usually require surgery. Although octreotide has been used successfully to treat chylothorax, the exact mechanism of its action is uncertain and it is believed to reduce the lymphatic drainage through a direct action on splanchnic lymph flow. Case Report: We report two cases of congenital chylothorax who did not respond to supportive therapy (nutritional support and drainage) and where surgery service was avoided with the compassionate trial of octreotide. The first case was a 50-day-old infant with Noonan syndrome phenotype and another was an 18-day-old neonate with idiopathic congenital chylothorax. Treatment was associated with prompt respiratory improvement soon after starting the octerotide treatment and in the first and second cases the clinical symptoms resolved completely in 12 and 10 days after the onset of the treatment, respectively. Octreotide infusion was started at an initial dosage of 3 μg/kg/hour and increased daily by 1 μg/kg/hour to maximum 8 μg/kg/hour. The patients were well 2 months after the treatment.ConclusionOctreotide infusion appears to have a good safety profile in newborns and remains a promising alternative to surgery for recalcitrant cases of chylothorax. Further studies are required to ascertain its true value in congenital chylothorax.Keywords: Congenital chylothorax, Pleural effusion, Respiratory distress syndrome
بدانید!
- در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو میشود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشتههای مختلف باشد.
- همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته میتوانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
- در صورتی که میخواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.