به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
فهرست مطالب نویسنده:

sedighe hoseini

  • مقدمه

    رشد مناسب آندومتر یکی از فاکتورهای اساسی جهت لانه گزینی جنین و بارداری می باشد. آندومتر نازک با کاهش میزان بارداری در روش های کمک باروری همراهی دارد. در برخی از موارد عدم رشد مناسب آندومتر منجر به کنسل شدن سیکل های انتقال جنین برگشت از فریز می گردد.

    هدف

    این مطالعه با هدف بررسی اثر تزریق داخل رحمی پلاسمای غنی شده با پلاکت در درمان آندومتر نازک انجام شد.

    موارد و روش ها

    72 بیمار با سابقه کنسل شدن سیکل انتقال جنین برگشت از فریز به علت رشد نامناسب آندومتر در سال های 2016 و 2017 در مطالعه شرکت کردند. 12 نفر به علل متفاوت از مطالعه خارج شدند و 60 نفر به طور تصادفی به دو گروه تخصیص یافتند. جهت آماده سازی آندومتر هورمون با روش یکسان در دو گروه تجویز شد. تزریق داخل رحمی پلاسمای غنی شده با پلاکت و یا استفاده از کاتتر شم در روز 12-11 سیکل در صورت عدم رشد مناسب آندومتر انجام شد و در صورت لزوم 48 ساعت بعد تکرار شد.

    نتایج

    افزایش ضخامت آندومتر 48 ساعت پس از مداخله در هر دو گروه گزارش شد. تمامی افراد به علت عدم رشد مناسب آندومتر نیاز به مداخله دوم پیدا کردند. ضخامت آندومتر پس از دومین مداخله، در گروه پلاسمای غنی شده با پلاکت 18/0±2/7 میلی متر و در گروه شم کاتتر 97/0±76/5 میلی متر گزارش شد و اختلاف معنی داری بین دو گروه بدست آمد. انتقال جنین در تمام افراد گروه پلاسمای غنی شده با پلاکت و در 6 مورد از افراد گروه شم کاتتر انجام گرفت. حاملگی شیمیایی در 12 نفر از افراد گروه پلاسمای غنی شده با پلاکت و 2 نفر از افراد گروه شم کاتتر گزارش شد.

    نتیجه گیری

    بر اساس این تحقیق، به نظر می رسد تجویز پلاسمای غنی شده با پلاکت در رشد آندومتر در افراد با سابقه آندومتر نازک موثر می باشد.

    کلید واژگان: پلاسمای غنی شده با پلاکت, آندومتر, انتقال جنین, کارآزمایی بالینی دوسوکور
    Leila Nazari*, Saghar Salehpour, Sedighe Hoseini, Shahrzad Zadehmodarres, Eznoallah Azargashb
    Background

    Adequate endometrial growth is principal for implantation and pregnancy. Thin endometrium is associated with lower pregnancy rate in assisted reproductive technology. Some frozen-thawed embryo transfer cycles are cancelled due to inadequate endometrial growth.

    Objective

    To assess the effectiveness of autologous platelet-rich plasma (PRP) intrauterine infusion for the treatment of thin endometrium.

    Materials and Methods

    A total of 72 patients who had a history of cancelled frozenthawed embryo transfer cycle due to the thin endometrium (< 7mm) were assessed for the eligibility to enter the study between 2016 and 2017. Twelve patients were excluded for different reasons, and 60 included patients were randomly assigned to PRP or sham-catheter groups in a double-blind manner. Hormone replacement therapy was administered for endometrial preparation in all participants. PRP intrauterine infusion or shamcatheter was performed on day 11-12 due to the thin endometrium and it was repeated after 48 hr if necessary.

    Results

    Endometrial thickness increased at 48 hr after the first intervention in both groups. All participants needed second intervention due to an inadequate endometrial expansion. After second intervention, endometrial thickness was 7.21 ± 0.18 and 5.76± 0.97 mm in the PRP group and sham catheter group, respectively. There was a significant difference between the two groups. (p < 0.001). Embryo transfer was done for all patients in PRP group and just in six cases in the sham-catheter group. Chemical pregnancy was reported in twelve cases in the PRP group and two cases in the shamcatheter group.

    Conclusion

    According to this trial, PRP was effective in endometrial expansion in patients with refractory thin endometrium.

    Keywords: Platelet-rich plasma, Endometrium, Embryo transfer, Randomizedcontrolled trial
  • لیلا نظری*، ساغر صالح پور، صدیقه حسینی، شهرزاد زاده مدرس
    مقدمه

    شکست مکرر لانه گزینی از مشکلات اساسی در طب تولید مثل می باشد و تا کنون روش درمان قطعی در این خصوص وجود ندارد.

    هدف

    این مطالعه با هدف بررسی اثر تجویز پلاسمای غنی شده با پلاکت در بهبود میزان باروری در افراد دچار شکست مکرر لانه گزینی انجام شده است.

    مواد و روش ها

    20 بیمار کاندید انتقال جنین برگشت از فریز با سابقه شکست مکرر لانه گزینی در این مطالعه شرکت کردند. تزریق داخل رحمی ml 5/0 از پلاسمای غنی شده با پلاکت با غلظت پلاکتی 4 تا 5 برابر خون محیطی، 48 ساعت قبل از انتقال جنین در مرحله بلاستوسیت جهت افراد انجام شد. میزان حاملگی شیمیایی و کلینیکی ثبت شد.

    نتایج

    حاملگی شیمیایی در 18 نفر از بیماران گزارش شد. یک مورد سقط و یک مورد حاملگی مولار و 16 مورد حاملگی بالینی گزارش شد که تا کنون سیر حاملگی بصورت نرمال ادامه داشته است.

    نتیجه گیری

    بر اساس نتایج حاصله به نظر می رسد، پلاسمای غنی شده با پلاکت در بهبود مبزان باروری در افراد دچار شکست مکرر لانه گزینی موثر می باشد.

    کلید واژگان: پلاسمای غنی شده با پلاکت, شکست مکرر لانه گزینی, لقاح آزمایشگاهی, میزان باروری
    Leila Nazari *, Saghar Salehpour, Sedighe Hoseini, Shahrzad Zadehmodarres, Ladan Ajori
    Background

    Repeated implantation failure (RIF) is a major challenge in reproductive medicine and despite several methods that have been described for management, there is little consensus on the most effective one.

    Objective

    This study was conducted to evaluate the effectiveness of platelet-rich plasma in improvement of pregnancy rate in RIF patients.

    Materials And Methods

    Twenty women with a history of RIF who were candidates for frozen-thawed embryo transfer were recruited in this study. Intrauterine infusion of 0.5 ml of platelet-rich plasma that contained platelet 4-5 times more than peripheral blood sample was performed 48 hrs before blastocyst transfer.

    Results

    Eighteen participants were pregnant with one early miscarriage and one molar pregnancy. Sixteen clinical pregnancies were recorded and their pregnancies are ongoing.

    Conclusion

    According to this study, it seems that platelet-rich plasma is effective in improvement of pregnancy outcome in RIF patients.

    Keywords: Platelet, rich plasma, Implantation, Fertilization in Vitro, Pregnancy rate, Repeated implantation failure
  • ملک سلیمانی مهرنجانی*، مجید مهدیه، صدیقه حسینی، آتناسادات عظیمی
    مقدمه و هدف
    سدیم آرسنیت از طریق القای استرس اکسیداتیو باعث اختلال در تمایز سلول های بنیادی مزانشیم مغز استخوان رت rMSCs)) به استئوبلاست می گردد. در مطالعه حاضر، هدف بررسی اثر تیمار همزمان سدیم آرسنیت و ویتامین E بر تمایز آزمایشگاهی rMSCs به استئوبلاست بود.
    روش کار
    در محیط کشت حاوی 15% سرم جنین گاوی، rMSCs کشت داده شد. تیمار با سدیم آرسنیت (20 نانومولار)، تیمار با ویتامین E (50 میکرومولار) انجام شد. بدین ترتیب که در پایان پاساژ سوم سلول ها به 4 گروه: کنترل، تیمار با سدیم آرسنیت، تیمار با ویتامین E و سدیم آرسنیت + ویتامین E تقسیم و برای مدت 21 روز، در محیط استئوژنیک حاوی 10% سرم جنین گاوی کشت داده شدند. توانایی زیستی، معدنی شدن ماتریکس استخوانی، کلسیم داخل و خارج سلولی، فعالیت آلکالین فسفاتاز، آسیب DNA و تغییرات مورفولوژیکی سلول ها بررسی شد. داده ها با روش آماری آنالیز واریانس یک طرفه (Anova) تجزیه و تفاوت میانگین ها در سطح P<0.05 معنی دار درنظر گرفته شد.
    نتایج
    توانایی زیستی، معدنی شدن ماتریکس استخوانی، رسوب کلسیم، فعالیت آلکالین فسفاتاز و قطر هسته در گروه سدیم آرسنیت کاهش معنی داری یافت (P<0.05). پارامترهای فوق، در گروه سدیم آرسنیت + ویتامین E، در حد گروه کنترل بهبود یافت (P<0.05).
    نتیجه نهایی: ویتامین E با کاهش سمیت سدیم آرسنیت، تمایز استئوژنیک در سلول های بنیادی مزانشیم مغز استخوان را افزایش می دهد.
    کلید واژگان: تمایز استئوژنیک, توانایی زیستی, سدیم آرسنیت, سلول های بنیادی مزانشیم, ویتامین E
    Malek Soleimani Mehranjani, Majid Mahdiyeh, Sedighe Hoseini, Atena Sadat Azimi
    Introduction &
    Objective
    Sodium arsenite disturbs the differentiation of adult rat bone marrow mesenchymal stem cells (rMSCs) to Osteoblast through oxidative stress. We aimed to investigate the preventive effect of vitamin E, a strong antioxidant, in sodium arsenite toxicity on rMSCs differentiation to osteoblast.
    Materials and Methods
    rMSCs were cultured in Dulbecco’s Modified Eagles Medium containing 15% Fetal Bovine Serum and divided into: control, sodium arsenite (20 nM), vitamin E (50 µM) and sodium arsenite + vitamin E for 21 days in the osteogenic media containing 10% of fetal bovine serum. Cell viability, bone matrix mineralization, intercellular and extracellular calcium, alkaline phosphatase activity, DNA damage and cell morphological changes were evaluated. Data were analyzed using one-way ANOVA and Tukey's test and means were considered significantly different at P<0.05.
    Results
    Cell viability, bone matrix mineralization, calcium deposition, alkaline phosphatase activity and nuclei diameter decreased significantly in the sodium arsenite group. The mentioned parameters increased significantly in cells treated with sodium arsenite + vitamin E to the control level (P<0.05). Cytoplasmic extensions were also observed in the vitamin E group.
    Conclusions
    Vitamin E reduces sodium arsenite toxicity, increasing osteogenic differentiation in rMSCs.
    Keywords: Cell Viability, Mesenchymal Stem Cells, Osteogenic Differentiation, Sodium arsenite, Vitamin E
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال