به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
فهرست مطالب نویسنده:

sedighe kahrizi

  • Mona Herasi, Sedighe Kahrizi, Maryam Hoviattalab
    Introduction

    The flexible-bar with a small amplitude of 5 Hz, which transmits vibrations to the trunk, enables the activation of the core muscles that can be used to rehabilitate subjects with low back pain. Two types of exercise direction that can affect trunk muscles of low back pain subjects similar control group are not known. This study aimed to evaluate and compare exercises with two directions of the oscillating flexible poles in people with and without low back pain (LBP).

    Materials and Methods

    Twelve women with Mean±SD age of 28.75±2.92 years, and body mass index (BMI) of 22.31±2.10 kg/m2 and a history of low back pain, and 12 healthy subjects with Mean±SD age of 28.75±2.49 years and BMI of 21.59±1.50 kg/m2 voluntarily participated in this study. The electromyography (EMG) signals of trunk muscles were measured during two handheld oscillating flexible bars in two directions. The root means square (RMS) of signals for each muscle is normalized by the maximum RMS.

    Results

    The results of comparing two types of exercise in two groups showed significant differences for left external oblique (P=0.017), right external internal oblique (0.002), and left internal oblique (0.008). Also, the difference in the interaction between group×exercise was significant only for left internal oblique (P=0.026).

    Conclusion

    Muscle activity in the low back pain group appears different while performing exercises with a flexible-bar compared to the control group. This confirms motor control impairment in these populations and having different strategies for trunk co-activation during exercise.

    Keywords: Non-specific chronic low backpain, Flexi-bar, Trunk muscleactivation, Electromyography
  • Soha Bervis, Sedighe Kahrizi, Mohamad Parnianpour, Yalda Amirmoezzi, Seyyed Mohammadreza Shokouhyan, Alireza Motealleh *
    Background
    Recently, the oscillatory bar has been proposed as a new and effective rehabilitation tool in people with nonspecific low back pain (NSLBP), although its effects on muscular control in this population have not been well documented, especially in lower extremity muscles and different support surface conditions.
    Objective
    This study aimed to evaluate and compare the effects of flexi-bar use on stable and unstable surfaces on electromyographic activity of trunk and lower extremity muscles in healthy persons and those with NSLBP.
    Material and Methods
    18 healthy men and 18 men with NSLBP participated in this cross-sectional study. The root mean square value of electromyographic activity was calculated in the trunk and lower extremity muscles during 4 different task conditions: quiet standing (QS) or flexi-bar use on a rigid or foam support surface. A repeated measures test was used for statistical analysis.
    Results
    The results showed that the amplitude activity of almost all muscles was significantly greater during flexi-bar use than in the QS condition (P<0.05). The rectus femoris, tibialis anterior, and gastrocnemius demands were significantly greater on the foam than the rigid surface (P<0.05). 
    Conclusion
    This study showed that oscillatory forces caused by flexi-bar use can increase muscle activation in multiple segments (hip and ankle in addition to trunk muscles) that are crucial for postural stability. Furthermore, the foam surface appeared to target the rectus femoris in addition to the ankle muscles. Using a flexi-bar may be helpful in NSLBP rehabilitation, and exercising on a foam surface may enhance additive hip muscle activity in people with NSLBP.
    Keywords: Electromyography, Muscles, Lower Extremity, Low back pain, Task Performance, Analysis, Oscillatory Device, Rehabilitation
  • Shoeib Rezaee, Sedighe Kahrizi *, Seyed Massood Nabavi, Mehdi Hedayati
    Background

    Aerobic exercise has been shown to decrease the functional disorders related to multiple sclerosis (MS). Nevertheless, the effect of aerobic exercise training on the cytokines and neuroprotective mediators associated with the disease activity has remained relatively unknown.

    Objectives

    The present research was conducted to evaluate the responses of the vascular endothelial growth factor (VEGF) and tumor necrosis factor-alpha (TNF-α) to single-bout and six-week aerobic exercise training in the patients with MS.

    Methods

    Totally, 20 subjects ((n = 10) patients with MS and (n = 10) controls) who were matched in terms of gender, weight, body mass, and age were included in the study. Participants received aerobic exercise training at approximately 60% of VO2max in 30-min sessions 3 times a week for six weeks. Serum concentrations of the VEGF and TNF-α were analyzed pre- and post-exercise training (in the first session and after 18 sessions of the study).

    Results

    Serum concentration of the TNF-α decreased significantly after a single bout and 6-week aerobic exercise training (P = 0.002 and P = 0.005) in the intervention group. Serum concentration of the VEGF increased significantly only after exercise in the first and 18th sessions in the intervention group (P = 0.017 and P = 0.022).

    Conclusions

    Our results revealed that exercise may influence the VEGF regulation in patients with MS. Although, further research is needed to determine the effect of exercise on the immune variables in patients with MS.

    Keywords: Multiple Sclerosis, VEGF, Aerobic Exercise, TNF-α
  • Maryam Zolghadr, Sedighe Kahrizi, Alireza Soltanian
    Introduction
    With regard to unilateral pain in some patients with low back pain (LBP), it is advisable to evaluate asymmetrical thickness of lateral abdominal muscles. This study aimed to compare abdominal muscle thickness asymmetry in patients with non specific unilateral LBP during rest and practicing several stabilizing exercises with hollowing maneuver.
    Materials And Methods
    This research has a case-control design. Sixteen female subjects with left and right unilateral LBP and 8 healthy subjects participated in this study. Internal oblique, external oblique and transversus abdominal muscles thickness were evaluated by ultrasound imaging technique in both sides of the subjects’ bodies during rest and hollowing maneuver with 3 stabilizing exercises; bridging, four point kneeling and abdominal crunch.
    Results
    According to the findings, abdominal muscle thickness asymmetry during exercises was more than resting position in two groups but it is not statistically significant. Also, no significant difference was seen between case and control groups regarding abdominal muscle thickness asymmetry.
    Conclusion
    Considering the appearance of asymmetry in healthy subjects, it seems that asymmetry in abdominal muscles cannot be interpreted as pathologic phenomena in LBP subjects.
    Keywords: Low back pain, Abdominal muscle, Symmetry, Exercise, Hollowing, Ultrasonography
  • Hoda Niknam, Ali Esteki, Mahyar Salavati, Sedighe Kahrizi
    Background
    Reconstruction surgery is one of the treatment methods after an anterior cruciate ligament (ACL) injury especially in athletes. Reconstructed ACL is associated with altered joint biomechanics, abnormal muscle strength, gait disorder and decreased athletic performance. Abnormal walking pattern has been shown to be one of the functional consequences of ACL reconstruction..
    Objectives
    The aim of this study was to investigate the reliability of kinematic and spatiotemporal gait parameters after ACL reconstruction using Zebris ultrasound movement analysis system..
    Methods
    A sample of convenience including 20 healthy athletes and 20 athletes 4 to 6 months after ACL reconstruction participated. Subjects walked on a treadmill for one minute at preferred, high and low speeds and kinematic and spatio - temporal parameters including stride time, stride length, maximum knee flexion, maximum knee flexion velocity and maximum knee extension velocity are calculated..
    Results
    In the patient group, relative reliability measures for almost all parameters were high at low (ICC: 0.7 - 0.97), preferred and high speeds (ICC: 0.75 - 0.97). This was also true for the control group, were reliability for all parameters was high at low, preferred (ICC: 0.74 - 0.99) and high (ICC: 0.83 - 0.99) speeds, except for stride time of the left leg which showed moderate reliability. Additionally, at high speed, all parameters revealed very high reliability..
    Conclusions
    Zebris movement analysis system is a highly reliable instrument for the measurement of gait parameters at different speeds in healthy athletes and those after ACL reconstruction surgery. This implies its use in the assessment and treatment process of gait deficits in such a clinically important population..
    Keywords: Anterior Cruciate Ligament Reconstruction, Walking, Gait, Reliability, Spatiotemporal Analysis, Kinematic
  • Sedighe Kahrizi *, Fatemeh Mirzae, Manijeh Mokhtari Dizaji
    Background
    The comparison between Voluntary and automatic contraction of deep abdominal muscles in patients with Nonspecific Low Back Pain (nLBP) may justify being the best treat for them. The aim of this case-controlled study was to compare changes in the thickness of the Transverses Abdomin is (TrA) and Internal Oblique (IO) muscles during the Abdominal Drawing-In Maneuver (ADIM) and the Active Straight-Leg Raise (ASLR) test.
    Methods
    This study involved 30 women including 20 women with and 10 women without non-specific low back pain. The abdominal muscle thickness in the supine crook-lying, ASLR, and ADIM exercises were measured. Two-way repeated-measures ANOVA was used to compare the thickness ratio results between the two groups.
    Results
    There were significant differences between the TrA (p
    Conclusion
    These findings suggest that in both groups the deep abdominal muscles (the TrA and the IO) respond differently according to the variable type of activities such as voluntary or automatic, therefore, in training programs, in addition to a voluntary workout, automatic type of exercises should also be taught.
    Keywords: Nonspecific Low Back Pain, Ultra sonography, Abdominal draw, in maneuver (ADIM), Active Straight Leg Raise (ASLR)
  • وحید صمدی، صدیقه کهریزی، محمود رضا آذغانی، پرویز آزاد فلاح، محمد غلامی فشارکی
    سابقه و هدف
    مطالعات متعددی تغییر کنترل وضعیتی را در بیماران مبتلا به کمردرد به اثبات رسانده اند. با این حال، تفاوت پارامترهای نوسانات مرکز فشار بدن این بیماران در شرایط اعمال ناپایداری تا حدی نامشخص است. بنابراین هدف مطالعه حاضر بررسی تاثیر ناپایداری بار و سطح تکیه گاه بر کنترل وضعیتی بیماران مبتلا به کمردرد مزمن بود.
    مواد و روش ها
    از 20 بیمار مبتلا به کمردرد مزمن (با میانگین سنی 30/31 سال و میانگین شاخص توده بدنی 20/25 کیلوگرم بر مجذور متر) و 20 فرد سالم (با میانگین سنی 00/30 سال و میانگین شاخص توده بدنی 12/24 کیلوگرم بر مجذور متر) خواسته شد که در حالت ایستاده باری به میزان 10 درصد وزن بدن خود را در دست نگه دارند. شرایط آزمایشگاهی از نظر پایداری بار (پایدار یا ناپایدار) و سطح تکیه گاه (سفت یا فوم) تغییر می کرد. پارامترهای نوسان مرکز فشار شامل دامنه نوسان (و انحراف معیار آن) و سرعت نوسان (و انحراف معیار آن) در دو جهت قدامی- خلفی و طرفی توسط صفحه نیرو اندازه گیری شدند.
    یافته ها
    بیماران مبتلا به کمردرد در مقایسه با افراد گروه کنترل دامنه نوسان کم تری در جهت قدامی- خلفی نشان دادند (03/0=P). هم چنین هنگام نگه داشتن بار ناپایدار سرعت نوسان طرفی کم تر (05/0=P)، ولی هنگام ایستادن روی فوم دامنه نوسان طرفی بیش تری داشتند (04/0=P).
    نتیجه گیری
    بیماران مبتلا به کمردرد مزمن هنگام ناپایداری بار و سطح تکیه گاه الگوی کنترل وضعیتی متفاوتی نسبت به افراد سالم نشان می دهند. در چنین شرایطی، اختلال حس عمقی و به کارگیری استراتژی سفت کردن می تواند احتمال آسیب های ستون فقرات را افزایش دهد
    کلید واژگان: کمردرد, کنترل وضعیتی, بار ناپایدار, سطح تکیه گاه
    Vahid Samadi, Sedighe Kahrizi, Mahmood Reza Azghani, Parviz Azadfallah, Mohammad Gholami Fesharaki
    Introduction
    Several studies have demonstrated the postural control alterations in patients with low back pain. However, the difference in center of pressure (COP) parameters in the body sway in unstable conditions is relatively unknown in these patients. Therefore, the aim of the present study was to investigate the effects of unstable load and support surface on postural control in chronic low back pain (CLBP) patients.
    Materials And Methods
    CLBP patients (n=20) (mean age 31.30 years and mean BMI 25.20 kg/m2) and 20 healthy subjects (mean age 30.00 years and mean BMI 24.12 kg/m2) were asked to hold a load weighing 10 percent of their body weight while standing. Experimental conditions were manipulated based on stability of load (stable or unstable) and support surface (firm or foam). Using a force plate, COP sway parameters including sway amplitude (and its standard deviation) and sway velocity (and its standard deviation) in anteroposterior (AP) and mediolateral (ML) directions were measured.
    Results
    Patients with CLBP exhibited less AP sway amplitude compared to control subjects (P=0.03). Furthermore, they had less ML sway velocity while holding the unstable load (P=0.05) and more ML sway amplitude while standing on foam (P=0.04).
    Conclusion
    In compare to healthy subjects, patients with CLBP demonstrated a different pattern of postural control during instability of load and support surface. In these conditions, altered proprioception and stiffening strategy can increase the risk of spine injuries.
    Keywords: Low Back Pain, Postural Control, Unstable Load, Support Surface
  • رزیتا هدایتی *، صدیقه کهریزی، محمد پرنیان پور، فریبا بهرامی، انوشیروان کاظم نژاد، بهرام مبینی
    سابقه و هدف
    انجام تمرینات درمانی به عنوان یکی از مهم ترین مداخلات درمانی در بیماران مبتلا به کمر درد مزمن مطرح شده است. از جمله مهم ترین تمرینات کاربردی در این بیماران، تمرینات ثباتی است. بررسی تاثیر این تمرینات بر عوامل روانی هم راه با درد و ناتوانی عمل کردی ناشی از کمردرد از جمله ابهاماتی است که تاکنون به آن پاسخ داده نشده است. هدف از این تحقیق بررسی تاثیر انجام تمرینات ثباتی بر ترس از درد، حرکت و ناتوانی عمل کردی در این بیماران، می باشد.
    مواد و روش ها
    این تحقیق به صورت تجربی بر روی 21 بیمار مبتلا به کمردرد غیر اختصاصی تکرار شونده (14 نفر در گروه آزمایش و 7 نفر در گروه کنترل) انجام شد. نمره پرسش نامه های ترس از درد، ترس از حرکت و ناتوانی این افراد ثبت گردید. سپس افراد گروه آزمایش، تمرینات به داخل کشیدن شکم و انقباض هم زمان عضلات شکم را در سه تکرار ده تایی با فواصل استراحت دو دقیقه بین هر تکرار، به صورت ایزوله، در طی 20 جلسه و در حضور فیزیوتراپیست با استفاده از بیوفیدبک فشاری، در وضعیت های طاق باز، نشسته بر روی صندلی، ایستاده ثابت و ایستاده هم راه با بالا بردن اندام فوقانی با حداکثر سرعت، یک بار در روز تمرین می گردید یک بار در روز تمرین کردند. پس از پایان دوره تمرین درمانی متغیرهای مورد بررسی در این تحقیق در هر دو گروه آزمایش و کنترل مجددا مورد ارزیابی قرار گرفتند.
    یافته ها
    بررسی نتایج نشان داد که انجام تمرینات ثباتی تاثیری بر عوامل اجتنابی ناشی از درد (ترس از درد و حرکت) ندارد (P >0.05)، در حالی که می تواند ناتوانی ناشی از کمر درد را کاهش دهد (01/ 0=P).
    نتیجه گیری
    بررسی نتایج نشان داد که عوامل روان شناختی هم راه با درد در بیماران مبتلا به کمر درد غیر اختصاصی تکرار شونده که یکی از عوامل تداوم کمردرد است، نمی تواند با انجام تمرینات ثباتی بهبود یابد.
    کلید واژگان: ترس از درد, ترس از حرکت, ناتوانی, تمرینات ثباتی, کمر درد
    Rozita Hedayati *, Sedighe Kahrizi, Mohammad Parnianpour, Fariba Bahrami, Anushiravan Kazem Nejad, Bahram Mobini
    Introduction
    Therapeutic exercises are regarded as one of most important therapeutic interventions for patients with chronic low back pain. Stabilization exercises are among the most practical ones for these patients. Effects of these exercises on psychological factors associated with pain and consequential functional disabilities are still remained unknown. The purpose of this study was to assess the effect of stabilization exercises on fear of pain, movement and disability in patients with low back pain.
    Materials And Methods
    Twenty one patients with recurrent non-specific low back pain (14 in experimental, 7 in control group) were participated in this study. The scores for fear of pain, fear of movement and disability were recorded in the questionnaires. The experimental group performed isolated abdominal hollowing and bracing exercises in three sets of ten for each with two minutes rest between each repeat. Patients performed exercises with the use of pressure biofeedback and under the supervision of a physiotherapist in different positions including supine, sitting on a chair, standing still and standing with rapid arm raises with maximum acceleration once a day and for 20 sessions. The variables studied in this research were evaluated in both experimental and control groups after training sessions.
    Results
    Performing the stabilization exercises did not affect the fear-avoidance belief (P >0.05), while decreased the disability associated with back pain (P=0.01).
    Conclusion
    This study showed that the psychological fears associated with pain in patients with recurrent non-specific low back pain, which also leads to continuity of back pain cannot be alleviated by performing stabilization exercises.
    Keywords: Fear of Pain, Fear of Movement, Disability, Stability Exercises, Low Back Pain
  • Mojtaba Mirakhorlo, Mahmood Reza Azghani, Sedighe Kahrizi
    Background
    Lifting methods, including standing stance and techniques have wide effects on spine loading and stability. Previous studies explored lifting techniques in many biomechanical terms and documented changes in muscular and postural response of body as a function of techniques. However, the impact of standing stance and lifting technique on human musculoskeletal had not been investigated concurrently.
    Methods
    A whole body musculoskeletal model of lifting had been built in order to evaluate standing stance impact on muscle activation patterns and spine loading during each distinctive lifting technique. Verified model had been used in different stances width during squat, stoop and semi-squat lifting for examining the effect of standing stance on each lifting technique.
    Results
    The model muscle''s activity was validated by experimental muscle EMGs resulting in Pearson''s coefficients of greater than 0.8. Results from analytical analyses show that the effect of stance width on biomechanical parameters consists in the lifting technique, depending on what kind of standing stance was used.
    Conclusion
    Standing stance in each distinctive lifting technique exhibit positive and negative aspects and it can’t be recommended either one as being better in terms of biomechanical parameters.
    Keywords: Lifting, Biomechanical, Musculoskeletal model, Lifting Techniques, Standing stance
  • طاهره سید حسین پور، صدیقه کهریزی*، بهرام مبینی
    مقدمه

    خستگی عضلات کمر یکی از عوامل خطرزا در محیط کار و زندگی محسوب می شود. در شرایط خستگی، بار بین بافت های فعال و غیرفعال به صورت غیربهینه پخش می شود که ممکن است خطر آسیب حتی با اعمال بار کم را نیز به دنبال داشته باشد. با توجه به اهمیت عضلات شکمی در ایجاد و حفظ پایداری ستون فقرات در شرایط ناپایدار بررسی این عضلات در مقابله با خستگی عضلات کمر ضروری به نظر می رسد. با توجه به اینکه بررسی عضلات عمقی با روش الکترومیوگرافی سطحی امکان پذیر نیست و در این مطالعه روش تصویربرداری اولتراسونیک روش جایگزین مناسبی برای بررسی این عضلات در نظر گرفته شده است.

    مواد و روش ها

    پژوهش حاضر یک مطالعه تجربی است که بر روی 15 زن سالم غیر ورزشکار انجام شده است. ضخامت عضلات شکمی این افراد توسط دستگاه اولتراسوند real-time از بخش لترال شکم (عضله عرضی شکمTransverse abdominis (TrA)، مایل داخلی شکم Internal oblique abdominis (IO)، مایل خارجی شکم External oblique abdominis (EO)) قبل و بعد از پروتکل خستگی عضلات اکستانسور کمری در حالت ایستاده حین تحمل بار 25% وزن بدن و بدون تحمل این مقدار بار مورد ارزیابی قرار گرفت. آزمون آماری تحلیل واریانس با اندازه گیری های مکرر برای بررسی اثر دو متغیر بار محوری و خستگی عضلات اکستانسور کمر بر تغییرات ضخامت عضلات شکمی استفاده شد.

    یافته ها

    اگر چه بار قرینه محوری به اندازه 25% وزن بدن هر فرد شرکت کننده، نتوانست تغییر ضخامت معنی داری در هیچ یک از عضلات شکمی ایجاد کند. اما به دنبال خستگی عضلات اکستانسور کمر افزایش معنی دار در ضخامت عضله مایل داخلی شکم دیده شد (009/0P=).

    نتیجه گیری

    نتایج نشان داد به دنبال خستگی عضلات اکستانسور کمر، رفتار عضلات شکمی به صورت افزایش ضخامت عضلات شکمی تغییر می کند تا احتمالا پایداری ستون فقرات در آن وضعیت حفظ شود.

    کلید واژگان: خستگی عضلات اکستانسور کمر, ضخامت, عضلات شکم, بار
    Tahere Seyed Hoseinpoor, Sedighe Kahrizi, Bahram Mobini
    Introduction

    Back muscles fatigue is one of the risk factors in workplace and throughout daily activities. Under fatigue conditions، loads will be redistributed among active and passive tissues in a non-optimal manner، where a single tissue may become overloaded and thus increasing the risk of injury with minimal loads. Because of the importance of abdominal muscles in producing and maintaining spinal stability in unstable conditions، it was necessary to investigate the response of these muscles in the presence of back muscles fatigue. Since it is not possible to study deep muscles with surface electromyography (EMG) techniques، in this study the function of abdominal muscles after lumbar extensor fatigue was investigated by ultrasound imaging technique.

    Materials And Methods

    Fifteen healthy women participated in this experimental study. Abdominal muscles thickness was measured from the lateral abdominal wall (Transverse abdomen (TrA)، Internal oblique abdomen (IO)، External oblique abdomen (EO)) using ultrasound imaging technique before and after the back extensor muscles fatigue protocol in upright standing with and without axial loading equal to 25% of the participants’ body weight. Repeated measure ANOVA was used to test the main effects of the load and back extensor muscle fatigue on the thickness of the abdominal muscles.

    Results

    Although، symmetric axial loads equal to 25% of each participant weight had no significant effect on the thickness of abdominal muscles، back extensor muscles fatigue increased IO thickness significantly (P=0. 009).

    Conclusion

    The results showed that abdominal muscles response changes with back extensor muscles fatigue. By increasing the thickness of abdominal muscle، the stability of the spine could be maintained.

    Keywords: back extensor muscles fatigue, thickness, abdominal muscles, load
  • محسن ناجی*، سید محمد فیروزآبادی، صدیقه کهریزی
    سیگنال های الکترومایوگرام (EMG) که از عضلات تنه، مانند عضله راست شکمی و عضله مایل خارجی، برداشت می شوند؛ غالبا تحت تاثیر فعالیت الکتریکی عضله قلب (ECG) قرار می گیرند. در این مقاله روشی جدید برای حذف تداخل ECG از EMG بر اساس تجزیه سیگنال به حالت تجربی معرفی شده است. روش پیشنهادی با روش فیلتر بالاگذرباترورث مقایسه شد و نتایج حاصل از تحلیل سیگنال های تداخل یافته مصنوعی و واقعی عملکرد بهتر الگوریتم پیشنهادی را برای حذف تداخل ECG ازEMG نشان داد.
    کلید واژگان: الکترومایوگرام, تجزیه حالت تجربی, الکتروکاردیوگرام
    Mohsen Naji *, Seyed Mohammad Firouzabadi, Sedighe Kahrizi
    The collected electromyogram (EMG) signals from trunk musculature (e.g., rectus abdominis and external oblique muscle) are often contaminated with the heart muscle electrical activity (ECG). This paper introduces a novel method, the Empirical Mode Decomposition, for elimination of ECG contamination from EMG signals. The method is compared to a Butterworth high pass filtering. Results obtained from the analysis of generated and experimental EMG signals show that our method outperforms the high pass filtering for elimination of ECG contamination from trunk EMG signals.
    Keywords: Surface Electromyogram, Empirical Mode Decomposition, Electrocardiogram
  • سها برویس، صدیقه کهریزی*، محمد پرنیان پور، بهرام مبینی
    زمینه و هدف

    تغییرات در میزان نیرو حین حفظ بار غیرقرینه می تواند همراه با افزایش خطر به هم خوردن تعادل و آسیب های مهره ای باشد؛ بنابراین بررسی پایداری وضعیتی در چنین شرایطی مانند حفظ بار متغیر دینامیکی در وضعیت غیرقرینه تنه جهت ارزیابی آسیب های شغلی و طراحی برنامه های پیشگیری و توانبخشی از اهمیت به سزایی برخوردار می باشد.

    روش کار

    در یک پژوهش مقطعی، دامنه و سرعت نوسان مرکز فشار بدن در 14 مرد سالم حین حفظ بار استاتیک و متغیر دینامیک در وضعیت قرینه و غیرقرینه تنه مورد مطالعه قرار گرفت.

    یافته ها

    پاسخ های پارامترهای مرکز فشار در جهت قدامی- خلفی به هر دو وضعیت قرینه و غیرقرینه تنه یکسان بود؛ در حالی که این پاسخ در جهت داخلی- خارجی در وضعیت غیرقرینه نسبت به قرینه به طور معنی داری بیشتر بود (05/0p<). حفظ بار متغیر دینامیکی در وضعیت غیرقرینه منجر به افزایش پارامترهای تعادل در هر دو جهت داخلی- خارجی و قدامی- خلفی گردید (05/0p<)؛ در حالی که در وضعیت قرینه تنها افزایش در جهت قدامی- خلفی مشاهده شد (05/0p<).

    نتیجه گیری

    نتایج نشان داد که بار متغیر دینامیکی کنترل پایداری وضعیتی فرد را به مخاطره می اندازد که این اثر در شرایط غیرقرینه بیشتر می گردد.

    کلید واژگان: پایداری وضعیتی, بار متغیر دینامیکی, وضعیت غیرقرینه تنه
    Soha Bervis, Sedighe Kahrizi, Mohammad Parnianpour, Bahram Mobini
    Background

    Changes in load during asymmetric holding may be associated with particularly high risk of loss of balance and spinal injury. Therefore، in order to assess occupational lesions and to make preventive rehabilitation programs in such conditions like holding dynamic loads in asymmetric postures could be important.

    Methods

    In a cross-sectional study، COP amplitude and velocity sway were studied in 14 normal male volunteers during holding static and dynamic load in symmetric and asymmetric postures.

    Results

    Similar Anterior-Posterior responses to the postures were seen، although asymmetric postures showed a larger Medial-Lateral COP amplitude and velocity sway (p<0. 05). While dynamic load increased Anterior-Posterior and Medial-Lateral postural parameters in asymmetric posture (p<0. 05)، we observed increase only in Anterior-Posterior direction in symmetric posture (p<0. 05).

    Conclusion

    The results showed that dynamic load challenges the postural stability control، with a higher effect in asymmetric posture.

    Keywords: Postural stability, Variable dynamic load, Asymmetric posture
  • ندا ارشاد، صدیقه کهریزی*، محمد پرنیان پور، محمود رضا آذغانی، انوشیروان کاظم نژاد
    مقدمه

    کمردرد ناشی از فعالیت های باربرداری و نگهداشتن بار، عامل مهمی در ایجاد ناتوانی عملکردی برای بیمار و ضررهای سنگین اقتصادی است. هنگام نگهداری بارهای دینامیکی مقدار گشتاور وارد شده به ستون فقرات در حال تغییر است که می تواند ثبات ستون فقرات را به مخاطره بیندازد. هدف از این تحقیق، بررسی تاثیر نوع بار (دینامیک یا استاتیک) بر فعالیت عضلات تنه به منظور بررسی دقیق تر ضایعات ستون فقرات بود.

    مواد و روش ها

    12 مرد سالم در این مطالعه شرکت کردند. افراد بارهای دینامیک و استاتیک را در دو وضعیت ایستاده و خمیده تنه (12 آزمون)، در یک جلسه آزمایش حفظ کردند. فعالیت عضلات [درصد ماکزیمم انقباض ارادی (Maximum voluntary contraction یا MVC)] راست شکمی، مایل داخلی و خارجی شکمی، ارکتوراسپاین پشتی و کمری و مولتی فیدوس مورد ارزیابی قرار گرفت.

    یافته ها

    فعالیت عضله ارکتوراسپاین کمری حین نگهداری بارهای دینامیکی در مقایسه با بار استاتیک به طور معنی داری افزایش یافت. فعالیت عضلات شکمی، مولتی فیدوس و ارکتوراسپاین پشتی حین نگهداری بارهای دینامیکی افزایش یافت، اما معنی دار نبود.

    نتیجه گیری

    افزایش فعالیت عضلات ارکتوراسپاین حین حفظ بارهای دینامیکی منجر به افزایش نیروهای فشاری روی ستون فقرات می گردد. بنابراین جهت جلوگیری از بروز آسیب، علاوه بر مقدار بار (کیلوگرم)، نوع بار خارجی (استاتیک یا دینامیک) نیز باید در فعالیت های باربرداری و نگهداشتن بار مورد توجه قرار گیرد.

    کلید واژگان: بار دینامیک, الکترومیوگرافی, عضلات تنه, حفظ بار
    Neda Ershad, Sedighe Kahrizi, Mohammad Parnianpour, Mahmod Reza Azghani, Anoushirvan Kazemnejad
  • ندا ارشاد، صدیقه کهریزی، محمد پرنیانپور، محمود رضا آذغانی، انوشیروان کاظم نژاد
    زمینه و هدف
    کمردرد ناشی از فعالیت های باربرداری و نگهداشتن بار عامل مهمی در ایجاد ناتوانی عملکردی برای بیمار و ضررهای سنگین اقتصادی است. در بارهای دینامیکی مقدار گشتاور وارده به ستون فقرات در حال تغییر است که می تواند تعادل را به مخاطره بیندازد. هدف ازاین مطالعه مقایسه پارامترهای مرکز فشار (Center of Pressure -COP) حین حفظ بار های دینامیکی بین افراد مبتلا به کمردرد غیر اختصاصی و سالم به منظور ارزیابی دقیق تر ضایعات ستون فقرات کمری می باشد.
    روش کار
    این مطالعه از نوع نیمه تجربی می باشد. 12 مرد مبتلا به کمردرد و 12 مرد سالم در این مطالعه شرکت کردند. افراد بارهای استاتیک و دینامیکی را در دو وضعیت نوترال و خمیده تنه (12 آزمون) حفظ کردند. دامنه جابه جایی، سرعت مرکز فشار و انحراف معیار آن ها در دو جهت قدامی- خلفی و طرفی و طول مسیر جابه جایی مورد ارزیابی قرار گرفت.
    یافته ها
    نتایج با استفاده از آزمون های آنالیز واریانس چند عاملی و تی مستقل نشان داد که مقدار جابه جایی طرفی مرکز فشار در افراد مبتلا به کمردرد حین حفظ بارهای دینامیکی 10 و 15 هرتز (31/1 و 22/1 سانتی متر) بیشتر از سالم (03/1 و 10/1 سانتی متر) است؛ جابه جایی قدامی- خلفی، سرعت طرفی و انحراف معیار آن، طول مسیر، انحراف معیار جابه جایی طرفی در وضعیت خمیده و سرعت قدامی- خلفی در وضعیت ایستاده، حین حفظ بار دینامیکی در مقایسه با بار استاتیک افزایش می یابد.
    نتیجه گیری
    به نظر می رسد افزایش جابه جایی مرکز فشار درافراد مبتلا به کمردرد به دلیل بالا رفتن آستانه حسی در این بیماران باشد. اغتشاشات ناشی از بارهای دینامیکی منجر به افزایش نوسانات وضعیتی و احتمال آسیب به ستون فقرات می گردد. بنابراین جهت جلوگیری از بروز آسیب، علاوه بر مقدار (کیلوگرم) نوع (استاتیک یا دینامیک) بار خارجی نیز باید مورد توجه قرار گیرد.
    کلید واژگان: کمردرد غیر اختصاصی, پایداری وضعیتی, بار دینامیکی
    Neda Ershad, Sedighe Kahrizi, Mohammad Parnian Pour, Mahmud Reza Azghani, Anoushiravan Kazemnejad
    Background
    Epidemiological studies showed that low back pain after load-carrying and holding is the most common disorder in industrialized countries and cause of dysfunction and economic problems. Variable dynamic loads impose varying moments about the intervertebral joints and cause a threat to balance. The aim of the present study was to compare the postural stability while holding dynamic load among subjects with and without nonspecific low back pain.
    Methods
    In this semi-experimental study 24 men (12 healthy and 12 low back pain (participated. Subjects held static and dynamic loads in neutral and flexed trunk position (12 conditions). Center of pressure (COP) data were used to calculate: displacement, velocity and its standard deviation in Anterior- Posterior (AP) and Medial-Lateral (ML) directions, and path length.
    Results
    The results of repeated measurements and independent T- tests showed that displacement of COP in ML direction in low back pain patients (1.31, 1.22 cm) during holding dynamic loads (10-15 Hz) is more than healthy subjects (1.03, 1.10 cm). AP displacement, ML velocity and its standard deviation, path length, standard deviation of ML displacement in flexed and AP velocity in standing position during holding dynamic loads are more than static loads.
    Conclusion
    The increased displacement of COP in subjects with low back pain during holding dynamic loads is probably due to higher sensory threshold in this patient. In addition, external perturbations in dynamic loads increase postural sway and may cause spinal injury.
    Keywords: Nonspecific low back pain, Postural stability, Dynamic load
  • Shoeib Rezaee, Sedighe Kahrizi, Mehdi Hedayati
    Introduction

    This research was aimed at examining acute responses of hormones such as growth hormone (GH), total testosterone (TT), free testosterone (FT), free fatty acid (FFA) and cortisol to resistance (R), endurance (E) and endurance-resistance (ER) exercise.

    Methods

    The participants of this study were 10 healthy young men. R protocol included bench press, lateral pull down, leg extension and leg curl. E protocol comprised of 30 minutes pedaling by cycle ergometer at 70% maximum heart rate. In the ER protocol, the participants first went through the E protocol and after an interval of 15 minutes they performed the R protocol. In the control group they did not do any exercise. Blood samples were collected before, immediately after and 15 minutes after exercise.

    Results

    Results indicated that GH and FT were significantly increased after all 3 protocols (P<0.05). TT and FFA were significantly increased after R and E protocols, respectively (P<0.05). Comparison between groups indicated a significant difference between GH and FT. Cortisol was significantly decreased in the E and ER protocols and the control group (P<0.05) but it did not have a significant decrease in the R protocol.

    Conclusion

    The E and ER protocols can increase GH with lower lactate and cortisol production, while the R protocol provides better anabolic environment for development and hypertrophy of muscle fiber because of higher stress, metabolic and hormonal responses. The increase of FFA after the E protocol was probably the cause of reduction of GH and TT secretion in the ER protocol.

سامانه نویسندگان
  • صدیقه کهریزی
    صدیقه کهریزی

اطلاعات نویسنده(گان) توسط ایشان ثبت و تکمیل شده‌است. برای مشاهده مشخصات و فهرست همه مطالب، صفحه رزومه ایشان را ببینید.
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال