shahram lack
-
BACKGROUND
Nitrogen is a crucial component of plant nutrition, and its deficiency limits productivity of crops more than any other element. Organic fertilizers have an effect on the quantity and quality of carbon and soil capacity in storing and releasing nutrients needed for plant growth during process of decomposition and mineralization.
OBJECTIVESThis study was done to assessment effect of different levels of amino acid and Nitrogen macro nutrient on seed yield and its components of Wheat crop.
METHODSCurrent research was carried out via factorial experiment based on randomized complete blocks design (RCBD) with three replications along 2022-2023 agronomic year. The treatments included Amino acid (nonuse or control, 1.5, 3 and 4.5 L.ha-1) and Nitrogen fertilizer from urea source (100% equal 300 kg.ha-1, 70% equal 210 kg.ha-1 and 40% equal 120 kg.ha-1).
RESULTResult of analysis of variance revealed effect of different level of Amino acid, Nitrogen fertilizer and interaction effect of treatments (instead harvest index) on all studied characteristics was significant. Assessment mean comparison result of interaction effect of treatments on all measured traits indicated the maximum amount of number of spike per m-2 (390.5), number of seed per spike (41.30), 1000 seed weight (42.75 g), seed yield (460.70 g.m-2) and biologic yield (1377.44 g.m-2) were noted for 4.5 lit.ha-1 amino acid and 100% Nitrogen (Also it doesn’t had significant differences with 70% Nitrogen) and lowest amount of mentioned traits belonged to nonuse of amino acid and 40% Nitrogen treatment.
CONCLUSIONThe use of foliar application of amino acids along with nitrogen chemical fertilizer can reduce the consumption of nitrogen chemical fertilizer in addition to producing sufficient crops, which significantly contributes to the health of the environment and is an important strategy in the direction of moving towards sustainable agriculture. Therefore, by using 70% of urea fertilizer along with 4.5 liters per hectare of amino acid, it is possible to save the consumption of chemical fertilizers and produce economic yield in studied region.
Keywords: Cereal, Crop Production, Nutrition, Seed Weight, Urea. -
به منظور بررسی تاثیر مدیریت تغذیه رقم های مختلف سیب زمینی بر عملکرد کمی و کیفی و مقدار عناصر غذایی غده سیب زمینی آزمایشی در مرکز تحقیقات کشاورزی صفی آباد دزفول به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در طی دو سال زراعی 1396-1395 انجام شد. تیمارهای مورد بررسی عبارت بودند از تغذیه در سه سطح (تغذیه با کودهای شیمیایی اوره، سوپرفسفات تریپل و سولفات پتاسیم (به ترتیب 180، 150 و 100 کیلوگرم در هکتار)، تغذیه با کود آلی هیومیک اسید و کود بیولوژیکی فسفر بارور2 (به ترتیب 1 کیلوگرم و 100 گرم در هکتار) و تیمار تغذیه تلفیقی با کودهای شیمیایی+هیومیک اسید+فسفر بارور 2، در کرت های اصلی و رقم های سیب زمینی (سانته، آریندا و ساوالان) در کرت های فرعی قرار گرفتند. تیمارهای تغذیه با کود شیمیایی درصد ماده خشک بالاتری از سایر تیمارها داشتند و تیمار تغذیه با کود شیمیایی+هیومیک اسید+فسفر بارور 2 در رتبه بعدی قرار گرفت. رقم سانته در سال دوم تحقیق و تغذیه با کود شیمیایی به مقدار 27/69 درصد، ماده خشک بالاتری از سایر تیمارها داشت و پس از آن رقم ساوالان در همین تیمار تغذیه و در سال دوم کشت با درصد ماده خشک برابر 26/47 درصد قرار داشت. مقدار نیتروژن سیب زمینی در سال دوم نسبت به سال اول افزایش معنی داری داشته و بیشترین غلظت نیتروژن سیب زمینی در تیمارهای مورد مطالعه در سال دوم تحقیق مشاهده شد. بیشترین غلظت فسفر در تیمار تغذیه با هیومیک اسید+ فسفر بارور 2 در سال دوم به میزان 3/31 میلی گرم بر گرم در رقم آریندا به دست آمد. تیمارهای تغذیه با هیومیک اسید در مجموع شرایط بهتری از سایر تیمارها از نظر غلظت فسفر داشتند. بر اساس نتایج صفات کیفی، کمترین مقادیر سم سولانین به میزان 546/4 و 632/2 میکروگرم برگرم ماده خشک در رقم ساوالان به ترتیب در سال اول و دوم به دست آمد. تیمارهای تغذیه با کود شیمیایی و رقم آریندا در هر دو سال تحقیق، کمترین مقدار سم سولانین را به خود اختصاص دادند. رقم ساوالان عملکرد بهتری نسبت به سایر رقم ها داشت و در مجموع استفاده از کود زیستی فسفر بارور 2 و هیومیک اسید باعث بهبود خصوصیات کمی و کیفی سیب زمینی در شرایط اقلیمی شمال خوزستان شد.
کلید واژگان: محرک رشد, ارگانیک, تغذیه متعادل, نیتروژن, سولانینIn order to investigate the effect of nutrition management of different potato cultivars, on the quantitative and qualitative traits and nutrients content in the potato tuber, an experiment was conducted in Safi Abad Agricultural Research Center of Dezful as split plot based on completely randomized block design with three replications during two cropping years 2016-2017. The studied treatments are nutrition at three levels (application of urea, triple superphosphate and potassium sulfate fertilizers (180, 150 and 100 kg.ha-1, respectively), nutrition with humic acid organic fertilizer and phosphorus Barvar-2 (1kg and 100 g.ha-1, respectively) and combined nutrition treatment with chemical fertilizers + humic acid+ phosphorus Barvar-2) in main plots and potato cultivars (Sante, Arinda and Savalan) in sub plots. The results showed that chemical fertilizer treatments had a higher percentage of dry matter than other nutritional treatments and nutritional treatment with chemical fertilizer+ humic acid+Barvar-2 was in the next rank. Also, findings showed that Sante cultivar in the second year with application of chemical fertilizer had higher percentage of dry matter than other treatments by 27.69 percent followed by Savalan cultivar was in the same nutrition treatment in the second year of cultivation 26.47 percent dry matter. Based on the results of mean comparison, the nitrogen content of potato in the second year increased significantly compared to the first year and the highest nitrogen content was observed in the studied treatments in the second year of the study. The highest amount of phosphorus was the humic acid+ Barvar-2 treatment in the second year by 3.31 mg. g-1 in Arinda cultivar. Generally, humic acid treatments were better than other nutritional treatments in terms of phosphorus levels. Also, according to the qualitative traits, the lowest levels of solanine toxin were obtained in the first and second year in Savalan cultivar, by 546.4 and 632. 2μg.g-1 dry matter respectively. In chemical fertilizer nutrition treatments, Arinda cultivar had the lowest amount of solanine toxin in both years of research. Overall, the results of this study showed that Savalan cultivar had better performance than other cultivars and in general, the application of phosphorus Barvar-2 and humic acid improved the quantitative and qualitative characteristics of potatoes in the northern Khuzestan climatic conditions.
Keywords: Balanced Nutrition, Growth Promoting, Nitrogen, Solanin, Organic -
به منظور بررسی اثر کاربرد مقادیر مختلف اسیدهیومیک و سایکوسل بر عملکرد، اجزای عملکرد و میزان انتقال مجدد گندم تحت تنش خشکی انتهای فصل در اهواز، آزمایشی به صورت اسپلیت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار طی سال های زراعی 97-1396 و 98-1397 در مزرعه ای واقع در شهرستان اهواز اجرا شد. عامل اصلی تنش خشکی انتهای فصل با دو سطح آبیاری معمولی و قطع آبیاری در مرحله بعد از گرده افشانی، سایکوسل با سه سطح آب به عنوان شاهد، 5/1 گرم در لیتر و سه گرم در لیتر و هیومیک اسید با سه سطح عدم محلول پاشی (آب به عنوان شاهد)، دو لیتر در هکتار و چهار لیتر در هکتار به صورت فاکتوریل به عنوان عوامل فرعی بود. نتایج نشان داد که برهم کنش تنش خشکی انتهای فصل و سایکوسل بر عملکرد دانه و تعداد دانه در سنبله معنی دار بود. بیشترین عملکرد دانه (5/4840 کیلوگرم در هکتار) با کاربرد سه گرم در لیتر سایکوسل در شرایط آبیاری معمولی حاصل شد که با کاربرد سه گرم در لیتر سایکوسل در شرایط تنش خشکی انتهای فصل تفاوت آماری معنی داری از خود نشان نداد. کاربرد اسیدهیومیک بر تمام صفات آزمایش اثر مثبت و معنی داری داشت. بیشترین عملکرد دانه، تعداد دانه در سنبله و وزن هزار دانه از کاربرد سه لیتر در هکتار اسید هیومیک در شرایط آبیاری معمولی بدست آمد. در شرایط تنش خشکی انتهای فصل میزان فتوسنتز جاری (29 درصد) و سهم فتوسنتز جاری (10 درصد) کاهش و میزان انتقال مجدد (16 درصد) و سهم انتقال مجدد (34 درصد) افزایش یافت. در مجموع می توان برای افزایش عملکرد دانه در شرایط مطلوب و کاهش افت در شرایط تنش، از تنظیم کننده های رشد نظیر سایکوسل با غلظت سه گرم در لیتر و کود آلی اسیدهیومیک به میزان چهار لیتر در هکتار استفاده نمود.کلید واژگان: انتقال مجدد, سایکوسل, قطع آبیاری, عملکرد دانه, وزن هزار دانهIn order to investigate the effect of humic acidic and cycocel on yield, yield components, and remobilization of wheat photosynthetic materials under end-of-the-season drought stress conditions, a split factorial experiment was conducted based on a randomized complete block design with three replications in field in Ahvaz during two years (2017-19). The main factor of drought stress at the end of the season with two levels of normal irrigation and cessation of irrigation in the post-pollination stage, cycocel with three levels of water as a control, 1.5 g/l, and 3 g/l, and humic acid with three levels of non-foliar application (water as control), 2 liters per hectare, and 4 liters per hectare were factorial sub-factors. Results showed that the interaction of end-of-the-season drought stress and cycocel on grain yield and number of grains per spike was significant. The highest grain yield (4840.5 kg ha-1) was obtained by applying 3 g/l cycocel under normal irrigation conditions, which did not show a statistically significant difference from the application of 3 g/l cycocel under drought stress at the end of the season. Application of humic acid had a positive and significant effect on all test traits. The highest grain yield, number of grains per spike, and 1000-grain weight were obtained from the application of 3 liters per hectare of humic acid under normal irrigation conditions. Under end-of-the season drought stress, the current photosynthesis and the share of current photosynthesis decreased by 29% and 10%, respectively while remobilization and contribution of remobilization increased by 16% and 34%, respectively. In general, to increase the rate of grain yield under optimal conditions and reduce the drop in stress conditions, growth regulators such as cycocel by a concentration of 3 g/l and organic acid fertilizer by the concentration of 4 liters per hectare are recommended.Keywords: 1000 grain weight, Grain yield, Cycocel, irrigation cut, Remobilization
-
با هدف بررسی اثر سایکوسل و مصرف ریزمغذی ها بر عملکرد ، صفات فیزیولوژیکی و میزان آنتی اکسیدانت ذرت تحت شرایط کم آبیاری انتهای فصل، آزمایشی به صورت اسپلیت فاکتوریل بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار طی دو سال زراعی 97-1396 و 98-1397 در صفی آباد دزفول انجام شد. تیمار اصلی شامل تنش کمبود آب با سه سطح شاهد (بدون تنش کمبود آب) ، تنش آب در مرحله تشکیل گل ماده و تنش کمبود آب در مرحله تورم دانه بود. عامل مصرف محلول پاشی سایکوسل با سه سطح شاهد (عدم مصرف سایکوسل)، 5/442 و 885 پی پی ام سایکوسل و کودهای ریزمغذی با سه سطح: شاهد (عدم مصرف کود)، محلول پاشی 1000 و 1500 گرم در هکتار به صورت فاکتوریل به عنوان عوامل فرعی در نظر گرفته شدند. نتایج تجزیه واریانس مرکب نشان داد اثر برهم کنش سال، تنش، ریزمغذی و سایکوسل بر رطوبت نسبی برگ، پرولین و عملکرد دانه در سطح احتمال یک درصد و اثر برهم کنش تنش، ریزمغذی و سایکوسل بر پراکسید هیدروژن، گلوتاتیون پراکسیداز و پروتیین های محلول در سطح یک درصد معنی دار بود. نتایج نشان داد که بیش ترین فعالیت آنزیم سوپراکسیددیسموتاز تحت شرایط تنش در مرحله تورم دانه حاصل شد که نسبت به تیمار آبیاری در شرایط مطلوب حدود 37 درصد افزایش نشان داد. میانگین عملکرد دانه در سال دوم با کاربرد 1500 گرم در هکتار محلول پاشی ریزمغذی و 885 پی پی ام محلول پاشی سایکوسل در شرایط بدون تنش نسبت به تنش در مرحله تورم دانه و عدم محلول پاشی ریزمغذی و سایکوسل در حدود 85 درصد افزایش یافت. در مجموع می توان برای افزایش عملکرد دانه در شرایط آبیاری مطلوب و کاهش افت در شرایط تنش، از تنظیم کننده های رشد نظیر سایکوسل با غلظت 885 پی پی ام و محلول پاشی ریزمغذی به میزان1500 گرم در هکتار استفاده نمود.
کلید واژگان: پراکسید هیدروژن, پروتئین, پرولین, تنش آب, رطوبت نسبی برگIn order to investigate the effect of cycocel and micronutrient consumption on yield, physiological traits, and antioxidant content of maize under low irrigation conditions at the end of the season, a split factorial experiment was carried out based on a randomized complete block design with four replications in Safiabad Agriculture Research Center in Dezful during two cropping years 2017-18 and 2018-19. The main treatment included water stress with three levels control (without water stress), water stress in female flower formation stage and water stress in grain swelling stage. Also, foliar application of cycocel at three levels of control (no use of cycocel), 442.5 ppm, and 885 ppm and three levels of micronutrient fertilizers, namely control (no fertilizer application), foliar application of 1000 g. ha-1, and foliar application of 1500 g. ha-1 were considered as the sub-factors. Results of the combined ANOVA showed that the interaction of the effects of year, stress, micronutrient, and cycocel on relative water content, proline and grain yield and also the interaction of the effects of stress, micronutrient, and cycocel on hydrogen peroxide, glutathione peroxidase, and soluble proteins were statistically significant (p≤0.01). The results also showed that the highest activity of superoxide dismutase enzyme was obtained under stress conditions at the grain swelling stage, which showed an increase by about 37% compared to the irrigation treatment under optimal conditions. Foliar application of 1500 g. ha-1 micronutrient and 885 ppm cycocel in non-stress conditions increased the average grain yield (11500 kg. ha-1) in the second year by about 85% compared to stressed condition at grain swelling stage and no application of micronutrient and cycocel. In general, to increase grain yield under optimal irrigation conditions and reduce the drop in stress conditions, growth regulators such as cycocel with a concentration of 885 ppm and micronutrient foliar application at 1500 g. ha-1 are recommended.
Keywords: hydrogen peroxide, Proline, Protein, Relative water content, Water stress -
به منظور ارزیابی واکنش صفات کمی و مرفولوژیکی ارقام گندم بهاره به آرایش کاشت و تراکم در کشت دیر هنگام، این آزمایش در سال های زراعی 94-1393 و 95-1394 به صورت کرت های دو بار خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در مرکز تحقیقات کشاورزی صفی آباد دزفول اجرا شد. تیمارها شامل سه آرایش کاشت: نواری مسطح، دو خط روی پشته و سه خط روی پشته در کرت های اصلی، سه میزان بذر مصرفی شامل: 400، 600 و 800 دانه در مترمربع در کرت های فرعی و چهار ژنوتیپ گندم بهاره شامل: چمران، باژ، چمران2 و لاین S-92-19 در کرت های فرعی فرعی بودند. در این تحقیق تجزیه مرکب برای صفات وزن هزار دانه و طول سنبله و در مورد سایر صفات تجزیه واریانس به تفکیک سال انجام گرفت. نتایج تجزیه واریانس سال اول نشان داد که اثر روش کاشت، تراکم و ارقام بر عملکرد دانه معنی دار بود. هم چنین اثر ژنوتیپ در سال دوم بر تعداد سنبله در مترمربع، تعداد سنبلچه در سنبله، تعداد دانه در سنبله، ارتفاع ساقه و طول ریشک معنی دار بود. بیش ترین عملکرد دانه در سال اول مربوط به آرایش کاشت سه خط روی پشته (56/793 کیلوگرم در هکتار)، تراکم 600 دانه در مترمربع (78/754 کیلوگرم در هکتار) و رقم باژ (3/948 کیلوگرم در هکتار) بود. در حالی که در تجزیه واریانس سال دوم اثر آرایش کاشت بر عملکرد دانه معنی دار نبود و بیش ترین عملکرد متعلق به تراکم 800 دانه در مترمربع (1/3435 کیلوگرم در هکتار) و رقم باژ (1/5704 کیلوگرم در هکتار) بود. در مجموع می توان نتیجه گرفت که عملکرد گندم های بهاره در کاشت بسیار دیرهنگام را با گزینش ارقام، تراکم و آرایش کشت مناسب می توان تا حد اقتصادی بالا برد و از این قابلیت در مناطقی مانند شمال استان خوزستان برای سه یا چهار بار کشت در یک سال بهره جست.
کلید واژگان: آرایش کاشت, طول سنبله, عملکرد دانه و وزن هزار دانهIn order to evaluate the response of quantitative and morphological traits of spring wheat cultivars to planting arrangement and density in late planting, this experiment was conducted in the cropping years of 2014-15 and 2015-2016 as twice split plots in a randomized complete block design in three repetition was performed on agriculture research center in Safiabad Dezful. Treatments include three cultivation method flat strip, two lines on the bed and three lines on the bed in the main plots, three seeds used including: 400, 600 and 800 seeds m-2 in the subplots and four genotypes of spring wheat including: Chamran, Baj, Chamran 2 and ER-92-19 were in the sub-plots. In this study, combined analysis for grain weight and spike length and other characteristics were analyzed in separate years. The results of analysis of variance in the first year showed that the effect of planting method, density and cultivars on grain yield was significant. Also, the effect of genotype in the second year on the number of spikes per square meter, number of spikelets per spike, number of seeds per spike, stem height and awn was significant. Also, the effect of genotype in the second year on the number of spikes per square meter, number of spikelets per spike, number of seeds per spike, stem height and length of awn was significant. Most yield belong to three line on bed cultivation method (793.56 kg ha-1), 600 seed rate (754.78 kgha-1) and Baj cultivar (948.34 kgha-1). In second year, cultivation method was non-significant and the most yield belonged to 800 seed rate (3435.18 kgha-1) and Baj cultivar (5704.19 kgha-1). In general, it can be concluded that the yield of spring wheat in very late planting can be increased economically by selecting the appropriate cultivars, density and arrangement and this ability in areas such as northern Khuzestan province for three or four times in one Years of interest.
Keywords: 1000-Seed weight, cultivation method, grain yield, spike length -
توزیع و پراکنش مناسب ریشه جذب عناصر غذایی را تسهیل نموده و منجر به بهبود عملکرد گیاهان زراعی می شود. این مطالعه با هدف ارزیابی ساختار ریشه و شاخساره ارقام کینوا در پاسخ به کاربرد عناصر فسفر و روی در مرکز تحقیقات، آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان خوزستان به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی و با سه فاکتور شامل کاربرد کود شیمیایی سوپرفسفات تریپل در 4 سطح (صفر، 6، 12 و 18 میلی گرم بر کیلوگرم وزن خاک)، محلول پاشی سولفات روی در 3 مقدار (آب بدون سولفات روی (شاهد)، محلول پاشی با غلظت 4 و 8 در هزار) و سه رقم کینوا (Giza 1، Q26، Titicaca) در سه تکرار در گلدان اجرا شد. یافته ها نشان داد پارامترهای ریشه نظیر وزن خشک ریشه، عرض ریشه، قطر ریشه، فاصله اولین انشعاب تا نوک ریشه و نسبت وزن ریشه به اندام هوایی تحت تاثیر سطوح کود فسفره و ارقام کینوا قرار گرفت (P≤0.01) و برگ پاشی سولفات روی تنها بر وزن خشک ریشه، عرض ریشه، فاصله اولین انشعاب تا نوک ریشه، چگالی ریشه، نسبت وزن ریشه به اندام هوایی و پارامترهای اندام هوایی اثر معنی دار ایجاد نمود. رقم Q26 به عنوان برترین رقم از نظر توسعه ساختار ریشه ای شناسایی شد که در سطوح کاربرد 18 میلی گرم بر کیلوگرم وزن خاک فسفر و غلظت 4 در هزار سولفات روی بیشترین وزن خشک ریشه (3/23 گرم در بوته)، عرض ریشه (18/06 سانتی متر) و فاصله اولین انشعاب تا نوک ریشه (53/23) را دارا بود. در این سطوح مصرف عناصر، بیشترین تعداد دانه در بوته (4542) در رقم Q26 حاصل گردید. بر اساس نتایج این آزمایش، کاربرد بهینه عناصر با کاهش اثرات آنتاگونیسمی و افزایش اثرات سینرژیستی عناصر فسفر و روی منجر به توسعه ساختار ریشه ای، بهبود جذب عناصر و افزایش مولفه های تولید ارقام کینوا شد.کلید واژگان: ریشه, تعداد دانه در بوته, سوپر فسفات تریپل, سولفات روی, ژنوتیپ, کینواProper distribution of plant root facilitates the uptake of nutrients and improves crop yields. This study aims to evaluate the root and shoot structure of quinoa cultivars in response to the application of phosphorus and zinc in the Research, Agricultural Education and Natural Resources Center of Khuzestan province in a factorial design with three factors including the use of triple superphosphate fertilizer at four levels (0, 6, 12, 18 mg.kg-1 soil weight), foliar application of zinc sulfate in three amounts (water without zinc sulfate (control), foliar application at 4 and 8 per thousand concentrations) and three quinoa cultivars (Giza 1, Q26, Titicaca) were performed in pot and in three replications. The results showed that root parameters such as root dry weight, root width, root diameter, distance from the first branch to the tip root, and the weight ratio of root to shoot were affected by phosphorus fertilizer levels and quinoa cultivars (P≤0.01) and foliar application of zinc sulfate had a significant effect only on root dry weight, root width, distance from the first branch to the root tip, root density, root weight to shoot weight, and aerial part parameters. Q26 cultivar was identified as the best cultivar in terms of root structure development, which at 18 mg.kg-1 phosphorus levels and 4 per thousand zinc sulfate concentration had a maximum root dry weight (3.23 g.plant-1), root width (18.06 cm) and distance from the first branch to the root tip (53.23). At these levels of element consumption, the highest number of grains per plant (4542) were obtained in cultivar Q26. Based on the experiment results, the optimal level of elements by reducing antagonistic effects and increasing synergistic effects of P and ZnSO4 led to the root structure development, improved element uptake and increased production components of quinoa cultivars.Keywords: Root, Number of grains per plant, Triple Superphosphate, zinc sulfate, genotype, Quinoa
-
کاربرد ازتوباکتر به عنوان جایگزین یا همراه مناسب کود شیمیایی نیتروژن با کارایی بالاتر نهاده ها در گیاه گلرنگ به عنوان یک گیاه سازگار به اقلیم های گوناگون از جمله راه کارهای کشاورزی پایدار است. بر این اساس به منظور بررسی تاثیر ازتوباکتر و کود شیمیایی نیتروژن بر میزان جذب نیتروژن، نیتروژن دانه وکاه و کلش، شاخص های کارایی نیتروژن و عملکرد دانه شش ژنوتیپ گلرنگ تحت شرایط دیم، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در دو سال زراعی 95-1394 و 96-1395 در ایستگاه تحقیقات کشاورزی سرابله در استان ایلام اجرا شد. فاکتورهای آزمایش شامل ترکیبی از تلقیح بذر با ازتوباکتر همراه با مصرف کود شیمیایی اوره در چهار سطح (بدون مصرف هیچ منبع کودی (شاهد)، تلقیح بذر با ازتوباکتر، تلقیح بذر با ازتوباکتر+ 50 درصد نیتروژن از منبع اوره و 100 درصد نیتروژن از منبع کود شیمیایی اوره) و شش ژنوتیپ گلرنگ بود. نتایج تجزیه واریانس مرکب برای دو سال نشان داد که اثرات اصلی منبع کود نیتروژن و ژنوتیپ و هم چنین اثر برهم کنش سال× منبع نیتروژن بر کلیه صفات اندازه گیری شده و شاخص های کارایی نیتروژن معنی دار بودند. نتایج مقایسه میانگین ها نشان داد که تیمار تلقیح با ازتوباکتر+ 50 درصد کود شیمیایی نیتروژن نسبت به تیمار 100 درصد مصرف کود شیمیایی نیتروژن کارایی مصرف نیتروژن بالاتری داشت و نیز تفاوت معنی داری در عملکرد دانه بین این دو تیمار وجود نداشت، ژنوتیپ سینا با داشتن بیش ترین عملکرد دانه و بالاترین کارایی مصرف نیتروژن در مقایسه با سایر ژنوتیپ ها برای کشت در شرایط دیم منطقه مطلوب تر است.کلید واژگان: ازتوباکتر, جذب نیتروژن, عملکرد دانه, کارایی مصرف نیتروژن, نیتروژن کاه و کلشJournal of Crop Improvment, Volume:24 Issue: 4, 2023, PP 1147 -1160Application of Azotobacter as a substitute or suitable companion of nitrogen chemical fertilizer with higher efficiency of inputs in safflower plant as a plant adapted to different climates is one of the sustainable agricultural strategies. Therefore, in order to study the effects of Azotobacter chroococcum and nitrogen fertilizer on nitrogen uptake, grain nitrogen and straw, nitrogen efficiency indices and grain yield of six safflower genotypes under rainfed conditions, a factorial experiment has been conducted based on a randomized complete block design with three replications in during growing season of 2015-2016 and 2016-2017 at the Agricultural Research Station Sarableh in Ilam Province. Experimental factors inoculate a combination of seed inoculation with Azotobacter chroococcum with urea chemical fertilizer application at four levels (non-inoculated with Azotobacter chroococcum and urea as control, seed inoculation with Azotobacter, inoculation with Azotobacter chroococcum + 50 Percent N from urea, and inoculation with Azotobacter chroococcum + 100% N from Urea) and six genotypes of safflower. The combined analysis of variance for two years show that the main effects of nitrogen source and genotype and also year× nitrogen source have had significant effect on all of the measured traits and nitrogen efficiency indices. The results from comparison of means show that inoculation treatment with Azotobacter chroococcum + 50% nitrogen fertilizer had higher Nitrogen use efficiencythan 100% nitrogen fertilizer use, with no significant difference in grain yield between the two treatments. Sina genotype with the highest grain yield and nitrogen use efficiency, compared to other genotypes, is more desirable for cultivation in rainfed conditions of the region.Keywords: Azotobacter, Grain yield, nitrogen uptake, Nitrogen use efficiency, straw nitrogen
-
BACKGROUNDNutrient management may be achieved by the involvement of organic sources, bio-fertilizers, and micro-nutrients. Indiscriminate use of chemical fertilizers to achieve high yield and to compensate for lack of nutrients and consequently the increase of production costs and destruction of soil and water resources have made the specialists interested in healthy and stable crop systems in terms of ecology.OBJECTIVESThis research was done to assess effect of different levels of biologic and chemical fertilizer on quantitative and qualitative characteristics of Bread wheat.METHODSCurrent study was conducted according split plot experiment based on completely randomized block design with three replications. The main plot included Biofertilizer at two levels (a1: nonuse of biofertilizer, a2: use of biofertilizer) also the chemical fertilizer in six levels (b1: nonuse of fertilizer use, b2: 100% triple superphosphate, b3: 100% liquid phosphorus, b4: 50% triple superphosphate + 50% phosphorus liquid, b5: 75% triple superphosphate + 25% liquid phosphorus, b6: 25% triple superphosphate + 75% liquid phosphorus) were belonged to sub-plot.RESULTAccording result of analysis of variance effect of different level of Biofertilizer, phosphorus fertilizer and interaction effect of treatments on all measured traits was significant. Evaluation mean comparison result of interaction effect of treatments on all measured traits revealed the highest amount of seed yield (488.4 gr.m-2), plant height (95.2 cm), spike length (11.4 cm), leaf area index (5.4) and seed protein content (14%) were noted for use of biofertilizer and 75% triple superphosphate + 25% liquid phosphorus and lowest amount of mentioned traits belonged to control treatment.CONCLUSIONGenerally apply 75% triple superphosphate + 25% liquid phosphorus treatment resulted in an increase of about 22.5% compared to the control treatments and can be advised to producers in studied region.Keywords: Leaf area index, Nutrition, phosphorus, Spike length, Yield
-
این پژوهش با هدف بررسی صفات فنولوژیک، فیزیولوژیک و عملکرد دانه شش ژنوتیپ گلرنگ در شرایط تنش خشکی و بدون تنش در دو آزمایش مستقل، هر یک به صورت آزمایش های فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار طی دو سال زراعی 95- 1394 و 96-1395 در ایستگاه تحقیقات کشاورزی سرابله اجرا شدند. یکی از آزمایش ها تحت شرایط بدون تنش آبیاری بر اساس نیاز گیاه و آزمایش دیگر به صورت تنش خشکی بدون هیچ گونه آبیاری و صرفا با استفاده از نزولات آسمانی انجام گردید. میزان کل بارش در طی دوره رشد گیاه در سال های 95-1394 و 96-1395 به ترتیب 410/7 و 388/5 میلی متر بودند که با توزیع نامناسب در طی فصل رشد اتفاق افتادند. تیمارهای آزمایشی، فاکتور اول شامل شش ژنوتیپ گلرنگ و فاکتور دوم شامل تلقیح بذر با ازتوباکتر همراه با مصرف کود شیمیایی اوره در چهار سطح بدون مصرف هیچ منبع کودی (شاهد)، تلقیح بذر با ازتوباکتر، تلقیح بذر با ازتوباکتر+ 50 درصد نیتروژن از منبع اوره و 100 درصد نیتروژن از منبع کود شیمیایی اوره بر اساس نتایج آزمایش خاک، بودند. نتایج نشان داد اثر منبع نیتروژن و ژنوتیپ در هر دو شرایط تنش خشکی و بدون تنش بر روی کلیه صفات مورد بررسی در این آزمایش معنی دار بود. در شرایط تنش خشکی بیشترین عملکرد دانه متعلق به ژنوتیپ سینا در تیمارهای کاربرد 100 درصد کود شیمیایی نیتروژن و تیمار تلفیقی ازتوباکتر+ 50درصد مصرف کود شیمیایی نیتروژن (به ترتیب با میانگین 1408 و 1336 کیلوگرم در هکتار) برآورد شدند، که اختلاف معنی داری با یکدیگر نداشتند. در شرایط بدون تنش بیشترین عملکرد دانه به تیمار 100 درصد مصرف کود شیمیایی نیتروژن و ژنوتیپ PI-306974 با میانگین 2185 کیلوگرم در هکتار اختصاص داشت. در نتیجه، در شرایط بدون تنش ژنوتیپ PI-306974 با مصرف 100 درصد کود شیمیایی نیتروژن جهت حصول حداکثر عملکرد گلرنگ و تحت شرایط تنش خشکی کشت ژنوتیپ سینا با کاربرد 50 درصد کود شیمیایی نیتروژن به همراه ازتوباکتر می تواند در منطقه آزمایش به کار روند.کلید واژگان: تنش خشکی, تعداد غوزه در بوته, کلروفیل, عملکرد دانهThis study was to investigate the phenological, physiological traits, seed yield and oil yield of six safflower genotypes under drought stress and non-stress conditions in two independent experiments. Each of the experiment was a factorial with randomized complete block design with three replications during cropping seasons of 2015-16 and 2016-17 at Sarabela Agricultural Research Station in ILAM province. In one experiment under non stress condition, irrigation was based on the need of the plant, while the in the other experiment, plant growth was as rainfed where rainfalls was enough. The total amount of precipitation during the plant growth period in 2015-16 and 2016-17 were 410.7 and 388.5 mm, respectively, but it occurred with inappropriate ditribution during the growing season. Experimental treatments consisted of six safflower genotypes plus inoculation of seeds with Azotobacter and use of urea fertilizer application with four levels: 1- no fertilizer application (as control), 2- Azotobacter seed inoculation, 3- Azotobacter seed inoculation + 50% nitrogen from urea source and 4- to 100% nitrogen from urea fertilizer based on soil testing recommendation. The results showed that nitrogen source and genotype were significantly affected all traits both under drought and non-stress conditions. Under drought stress conditions, the highest grain yield belonged to Sina genotype by using 100% nitrogen fertilizer and Azotobacter + 50% nitrogen fertilizer treatments (with mean yield of 1408 and 1336 kg.ha-1 reapectively), which were not significantly different. Under non-stress conditions, the highest grain, with mean yield of 2185 kg.ha-1, was attributed to PI-306974 genotype with 100% nitrogen fertilizer treatment. Thus, this genotype, under non-stress conditions, by using 100% nitrogen fertilizer for maximum yield of safflower and under drought stress, it was Sina genotype by using 50% nitrogen fertilizer with Azotobacter can be recommanded to the experimental region.Keywords: Bolls per plan, Chlorophyll, Drought stress, Grain yield
-
اثر کاربرد مقادیر مختلف بیوچار و اسید هیومیک بر خصوصیات فیزیولوژیکی و عملکرد دانه ذرت هیبرید سینگل کراس 704 تحت تنش کمبود آب طی آزمایشی به صورت کرت های دو بار خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال های زراعی 97-1396 و 98-1397 در مزرعه ای واقع در شهرستان اهواز ارزیابی شد. کرت اصلی شامل تنش کمبود آب با سه سطح آبیاری، پس از تخلیه 30، 40 و 50 درصد ظرفیت زراعی، به ترتیب به عنوان آبیاری مطلوب، تنش ملایم و تنش شدید، کرت فرعی شامل بیوچار با 2 سطح (شاهد، عدم کاربرد بیوچار) و کاربرد 4 تن در هکتار بیوچار و کرت فرعی فرعی شامل اسید هیومیک با 4 سطح (شاهد، عدم کاربرد اسید هیومیک)، کاربرد 2، 4 و 6 لیتر در هکتار اسید هیومیک بودند. نتایج نشان داد که اثرات برهمکنش تنش کمبود آب و بیوچار، همچنین تنش کمبود آب و اسید هیومیک بر عملکرد دانه، وزن هزار دانه، تعداد دانه در بلال، شاخص کلروفیل فعالیت آنزیم سوپراکسید دیسموتاز و کاتالاز در سطح احتمال یک درصد معنی دار بودند. در شرایط تنش شدید، عملکرد دانه (36 درصد) تعداد دانه در بلال (22 درصد) و شاخص سطح برگ (36/30 درصد) کاهش و میزان فعالیت آنزیم سوپراکسید دیسموتاز (37 درصد) افزایش یافت. اسید هیومیک بر تمام صفات آزمایش اثر معنی داری داشت. بیشترین عملکرد دانه (18/8995 کیلوگرم در هکتار) مربوط به تیمار آبیاری پس از تخلیه 40 درصد ظرفیت زراعی و کاربرد 4 تن در هکتار بیوچار بود. در مجموع استفاده از 4 لیتر در هکتار اسید هیومیک در شرایط تنش رطوبتی متوسط به دلیل نقش مثبتی که بر رشد و افزایش 42 درصدی عملکرد نسبت به تیمار تنش شدید و عدم مصرف اسید هیومیک داشت می تواند در شرایط خشک و نیمه خشک برای صرفه جویی در مصرف آب و کاهش اثرات تنش کمبود آب قابل توصیه باشد.
کلید واژگان: آبیاری مطلوب, آنزیم سوپراکسید دیسموتاز, شاخص کلروفیل, عملکرد دانه, هیومیک اسیدTo evaluate the effect of different rates of biochar and humic acid applications on physiological characteristics and grain yield of single cross 704 hybrid corn under water deficit stress, a split split plot experiment based on a randomized complete block design with three replications, was conducted during two years (2017-19) at Ahvaz. The main plot devoted to water deficit stress, with three levels irrigation (after depleting 30, 40, and 50% of field capacity as optimum irrigation, moderate stress, and severe stress, respectively) and sub-plot to biochar with 2 levels, non-application of biochar (control) and application of 4 tons per hectare of biochar, and the sub-sub plots to humic acid with 4 levels non-application of humic acid (control), and application of 2, 4, and 6 liters per hectare of humic acid. The results showed that the interaction effect of water shortage by biochar stress and water shortage by humic acid stress on grain yield, 1000-grain weight, number of grains per ear, superoxide dismutase, chlorophyll index and catalase were significant at 1% probability level. Under severe stress conditions grain yield (36.54%), number of grain per ear (36%) and leaf area index (30.36%) decreased and activity of superoxide dismutase (37.7%) increased. Acidic acid had a significant effect on all traits under study. The highest grain yield (8995.18 kg.ha-1) was related to irrigation treatment after 40% depletion of field capacity and application of 4 tons per hectare of biochar. Based the results obtained application of 4 liters per hectare of humic acid under moderate moisture stress conditions, could be recommended in arid and semi-arid conditions to save water consumption and reduce the effects of water deficit stress.
Keywords: Chlorophyll index, Grain yield, Humic acid, Optimal irrigation, superoxide dismutase -
به منظور بررسی اثر محلول پاشی آهن، روی و کاربرد سوپرجاذب در شرایط تنش کم آبی بر عملکرد دانه و فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدان ذرت، آزمایشی به صورت کرت های دو بار خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار طی سال های زراعی 96-1395 و 97-1396 در مزرعه ای واقع در شهرستان شوشتر اجرا شد. عامل اصلی شامل رژیم های آبیاری با سه سطح (آبیاری پس از تخلیه 30، 40 و 50 درصد ظرفیت زراعی به ترتیب آبیاری مطلوب، تنش ملایم و تنش شدید) که زمان اعمال تنش حدود 60 روز بود، عامل فرعی شامل پلیمرسوپرجاذب با دو سطح (شاهد (عدم مصرف سوپرجاذب) و 200 کیلوگرم در هکتار) و عامل فرعی فرعی شامل محلول پاشی عناصرریزمغذی با چهار سطح (شاهد (آب معمولی)، محلول پاشی آهن، محلول پاشی روی و محلول پاشی آهن و روی) بود. نتایج تجزیه واریانس مرکب نشان داد تاثیر رژیم آبیاری و سوپرجاذب بر عملکرد دانه، وزن هزار دانه، تعداد دانه در بلال، آنزیم کاتالاز و سوپراکسیددیسموتاز معنی دار بود. در شرایط تنش کم آبی عملکرد دانه، تعداد دانه در بلال و آسکوربات پراکسیداز کاهش یافت اما فعالیت آنزیم های کاتالاز و سوپراکسیددیسموتاز افزایش یافت. از طرفی برهمکنش رژیم آبیاری و سوپرجاذب بر عملکرد دانه معنی دار شد. بیشترین عملکرد دانه (8530.69 کیلوگرم در هکتار) مربوط به تیمار آبیاری پس از تخلیه 40 درصد ظرفیت زراعی و کاربرد 200 کیلوگرم در هکتار سوپرجاذب بود. همچنین برهمکنش رژیم آبیاری و محلول پاشی آهن و روی بر عملکرد دانه، سوپراکسیددیسموتاز معنی دار بود. محلول پاشی آهن و روی در شرایط تنش رطوبتی موجب افزایش عملکرد دانه، تعداد دانه در بلال و سوپراکسیددیسموتاز شد. به طور کلی با توجه به پایداری چندین ساله سوپرجاذب در خاک می توان بیان نمود که کاربرد 200 کیلوگرم در هکتار سوپرجاذب و محلول پاشی آهن و روی در شرایط رطوبتی تنش ملایم می تواند موجب افزایش عملکرد دانه، اجزای عملکرد ذرت و در کل بهبود 45 درصدی تولید ذرت شود.
کلید واژگان: آبیاری مطلوب, آهن, سوپرجاذب, عملکرد دانه, کاتالازIntroductionMaize (Zea mays L.) is one of the most important cereal grains that is cultivated in more than 180 million hectares, and its production is over 1000 million tons. The occurrence of water stress causes metabolic disorders in plant cells, such as the increase in the production of active forms of oxygen such as radical superoxide, hydrogen peroxide and radical hydroxyl as one of the major factors in metabolic abnormalities in the cell. Plants against oxidative stress induced, efficient defense system that can destroy or neutralize free radicals. This defense system includes superoxide dismutase, catalase and ascorbate peroxidase. Correct management practices and the application of advanced techniques to maintain moisture storage and increase water holding capacity are effective measures to increase the efficiency of irrigation and thus improve the utilization of water resources. One of the new methods for increasing irrigation efficiency is the use of superabsorbents. Superabsorbent polymers can absorb large amounts of water or aqueous solutions and swell. These water storage tanks, when placed in the soil, absorb irrigation water and rainfall and prevent it from quenching. After the environment is dry, the water inside the polymer is gradually evacuated, and thus the soil for a period of Long and no need to re-irrigate, it's moisturizing, it also increases the impact of plant and nutrients, and, on average, reduces phosphorus losses by 84 percent, reducing nitrogen to 83 percent. Therefore, the purpose of this study was to investigate the effect of iron, zinc, and superabsorbent application of water deficit stress on quantitative yield and corn antioxidant enzymes activity in Shushtar climate.
Materials and methodsThis research was carried out in two years between 2016-2017 and 2017-2018 in a farm located in Shushtar with a longitude 48 degrees and 49 minutes east and a latitude 32 degrees and 14 minutes north and a height of 110 meters from the sea level. The experiment was carried out as split split plot in a randomized complete block design with three replications. The main factor was irrigation regime with three levels (irrigation after 30, 40 and 50% field capacity depletion, respectively). Sub-factor was composed of twolevels of polyurethane foam (super-adsorbent, 0 and 200 kg ha-1) and sub-subplots including spraying of nutrients with four levels [control (water), iron spraying, zinc spraying and spraying Iron + zinc].
ResultsCombined analysis of variance showed that the effect of water deficit and superabsorbent stress on grain yield, 1000 grain weight, number of grain per ear, catalase enzyme and supraoxydisodium were significant. In dehydration conditions, grain yield, number of seeds per ear and ascorbate peroxidase decreased, but the activity of catalase and superoxide dismutase enzymes increased. On the other hand interaction of dehydration and superabsorbent stress was significant on grain yield. The highest grain yield (8530.6 kg ha-1) was attributed to irrigation after 40% capacity utilization and application of 200 kg/ha superabsorbent. Spray application of iron and zinc resulted in increased grain yield, number of seeds per ear, catalase and superoxide dismutase.
ConclusionOverall, the results showed that foliar application of micronutrients and superabsorbent important role in the growth and development of corn plants as well as the fact that the highest values of grain yield and activities of antioxidant enzymes of fertilizer zinc and iron from micro-nutrients are, It can be concluded that using such fertilizers can provide the best conditions for obtaining maximum yield and biochemical traits in corn. On the other hand, iron and zinc micronutrient spraying caused a decrease of 45% damage caused by water deficit stress on grain yield. The superabsorbent effect is also more pronounced in lower moisture content. The application of superabsorbent hydrogels in the soil increased plant yield and saved water consumption, therefore the use of this substance in less water can be effective in increasing the yield and reducing the adverse effects of stress in conditions of water shortage. Therefore, according to the results obtained in irrigation conditions after discharge of 40% of the crop capacity, the application of polyester absorbent and micronutrient application of iron and zinc improved seed yield and biochemical traits of corn.
Keywords: Catalase, Grain yield, Iron, Optimal irrigation, superabsorbent -
این پژوهش جهت بررسی تاثیر روشهای مختلف آبیاری بر ویژگیهای فیزیولوژیک رشد هیبریدهای ذرت دانهای طبق آزمایش کرت خرد شده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار، طی سالهای زراعی 94-93 و 95-94 در دو فصل بهار و تابستان اجرا شد. عامل اصلی شامل چهار روش آبیاری مختلف و عامل فرعی شامل ارقام سینگل کراس 704، سینگل کراس 701 (کارون) و سینگل کراس 616 (مبین) بود. نتایج تجزیه آماری دادهها نشان داد در کشت بهاره و تابستانه، اثر روشهای مختلف آبیاری و هیبرید بر ماده خشک کل و شاخص سطح برگ، سرعت رشد محصول و سرعت جذب خالص، سرعت رشد نسبی و دوام سطح برگ معنیدار بود. نتایج مقایسه میانگینها نشان داد تیمار 2I (آبیاری یک جویچه در میان طی مراحل 4 تا 12 برگی و 12 برگی تا ظهور ابریشم بلال و آبیاری مرسوم از ظهور ابریشم بلال تا رسیدگی) کمترین ماده خشک کل، شاخص سطح برگ، سرعت رشد محصول، سرعت جذب خالص، سرعت رشد نسبی و دوام سطح برگ را داشت و بیشترین کاهش را در صفات اندازهگیری شده نسبت به تیمار 1I یا شاهد (آبیاری مرسوم) به خود اختصاص داد، لذا اجرای کم آبیاری در مراحل ابتدایی و میانی رشد (چهار برگی تا ظهور ابریشم بلال) توصیه نمیشود. برتری سینگل کراس 704 نسبت به سایر هیبریدها در صفات اگروفیزیولوژیک را میتوان به پتانسیل عملکرد بالاتر، زودرسی و انطباق بیشتر با شرایط محیطی مرتبط دانست. نتایج مقایسه کشت بهاره و تابستانه بیانگر تفاوت معنیدار در صفات اندازهگیری شده (به جز سرعت جذب خالص) بود. اعمال کم آبیاری در تیمار 3I (آبیاری یک در میان جویچه در مرحله 12 برگی تا ظهور ابریشم بلال) کمترین کاهش را در شاخصهای رشد (در مقایسه با سایر تیمارهای کم آبیاری) نسبت به آبیاری مرسوم داشت، لذا آبیاری کامل در مرحله ظهور ابریشم بلال تا رسیدگی دانه و کم آبیاری در مراحل میانی رشد (12 برگی تا ظهور برگ ابریشم) به عنوان مناسبترین گزینه برای مقابله با محدودیت منابع آب قابل توصیه میباشد.
کلید واژگان: رقم, شاخص سطح برگ و ماده خشک کلThe present research was conducted to investigate the effect of different irrigation regimes on growth physiological characteristics of corn hybrids according to split plot experiment based on randomized complete blocks design with three replications in spring and summer during 2014-2015 and 2015-2016 cropping years. The main factor included four different irrigation regimes and the sub factor included single cross 704, single cross 701 (Karun) and single cross 616 (Mobin) cultivars. The results of statistical analysis of data showed that in spring and summer cultivation, the effect of different irrigation regimes and hybrid on total dry matter and leaf area index, crop growth rate and net uptake rate, relative growth rate and leaf area durability were significant. The results of comparing the means showed that I2 treatment (irrigation of a furrow during the stages of 4 to 12 leaves and 12 leaves until the emergence of cob silk and conventional irrigation from the emergence of cob silk to maturity) had the lowest total dry matter, leaf area index, crop growth rate, net uptake rate, relative growth rate and leaf area durability and allocated the highest decrease in measured traits compared to treatment I1 or control (conventional irrigation). Therefore, low irrigation application is not recommended in the early and middle stages of growth (four leaves until the emergence of cob silk). The superiority of single cross 704 over other hybrids in agraphiological traits can be related to higher yield potential, early maturity and greater adaptation to environmental conditions. The results of comparing spring and summer cultivation showed significant difference in the measured traits (except for net uptake rate). Applying low irrigation in treatment I3 (irrigation one among furrows in 12-leaf stage until emergence of cob silk) had the least decrease in growth indices (compared to other low irrigation treatments) compared to conventional irrigation. Therefore, full irrigation in the stage of emergence of cob silk until seed maturity and low irrigation in the middle stages of growth (12 leaves until the emergence of silk leaves) is recommended as the most appropriate option to deal with limited water resources.
Keywords: Cultivar, Leaf area index, Total dry matter -
BACKGROUNDThe macro and micronutrients play an important role in the crop nutrition and thus they are important for achieving higher yields, better growth and development of plants.OBJECTIVESThis study aimed to investigate the effect of supplemental nutrition (chemical and organic fertilizer) on quality parameters and grain yield of wheat cultivars under irrigation condition with drain water of farms.METHODSThis experiment was carried out as a split-split plot in a randomized complete block design with three replications. The treatments included irrigation at two levels of drain water and pure water irrigation in the main plot, fertilizer compounds at six levels, growth promotion and high potassium in sub-plot and sub-sub plot including wheat cultivars (Mehregan, Shoosh, and Chamran2).RESULTThe results indicated that the traits of grain yield, harvest index, number of tillers, number of spikelet per spike, number of grain per spike were affected by fertilizer treatment and grain yield, biological yield, and harvest index were affected by irrigation. The number of grains per spike in irrigation with pure water had a higher average. The highest thousand grain weight and the number of tillers were obtained in Chamran2 cultivar. The highest grain protein content was achieved in Mehregan cultivar. The results of correlation analysis revealed that the number of tillers had a significant direct correlation with the variables of number of spikelet per spike, number of grains per spike, and grain yield. In examining the interaction of treatments, the highest grain yield was obtained in the application of humic acid seed inoculation and growth promotion of Shoosh wheat cultivar under drain water irrigation.CONCLUSIONthe highest amounts of grain yield were obtained approximately 6925 kg per hectare by applying humic and growth-promoting fertilizers in irrigation conditions with drain water of fields in Shoosh wheat cultivar.Keywords: Correlation, Growth promotion, Humic acid, Proline, Seed weight
-
به منظور بررسی تاثیر ازتوباکتر و کود شیمیایی نیتروژن بر صفات مورفولوژیکی، میزان جذب نیتروژن، میزان روغن، عملکرد دانه و کارایی مصرف نیتروژن شش ژنوتیپ گلرنگ تحت شرایط دیم، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در دو سال زراعی 95-1394 و 1395-96 در ایستگاه تحقیقات کشاورزی سرابله در استان ایلام اجرا شد. فاکتورهای آزمایش شامل ترکیبی از تلقیح بذر با ازتوباکتر همراه با مصرف کود شیمیایی اوره در چهار سطح (بدون مصرف هیچ منبع کودی (شاهد)، تلقیح بذر با ازتوباکتر، تلقیح بذر با ازتوباکتر+ 50 درصد نیتروژن از منبع اوره و 100 درصد نیتروژن از منبع کود شیمیایی اوره) و شش ژنوتیپ گلرنگ (312-S6-697، PI-401478، PI-253895، PI-306974، پدیده و سینا) بودند. نتایج تجزیه واریانس مرکب برای دو سال نشان داد که اثرات اصلی منبع کود نیتروژن و ژنوتیپ بر کلیه ویژگی های گیاهی اندازه گیری شده معنی دار بودند. اثرات برهمکنش منبع نیتروژن × ژنوتیپ تنها بر صفات حجم ریشه، شاخص سطح برگ، تعداد شاخه فرعی، نیتروژن دانه، نیتروژن کاه و کلش و میزان جذب کل نیتروژن معنی دار بود. نتایج مقایسه میانگین ها نشان داد که تیمار تلقیح با ازتوباکتر + 50 درصد کود شیمیایی نیتروژن نسبت به تیمار 100 درصد مصرف کود شیمیایی نیتروژن، کارایی مصرف نیتروژن بالاتری داشت ولی، تفاوت معنی داری در عملکرد دانه بین این دو تیمار وجود نداشت. مقایسه میانگین ژنوتیپ ها نشان داد، سینا با بیشترین عملکرد دانه (1203 کیلوگرم در هکتار) و کارآیی مصرف نیتروژن (49/17 کیلوگرم بر کیلوگرم) رقم برتر بین ژنوتیپ های بررسی شده شناخته شد.بنابراین با توجه به ضرورت کاهش خطرات زیست محیطی در اثر مصرف بیش از حد کود شیمایی نیتروژن، استفاده از ارقام مناسب (سینا) با کاربرد 50 درصد مقدار توصیه شده کود شیمیایی نیتروژن به همراه ازتوباکتر برای زراعت گلرنگ تحت شرایط دیم منطقه توصیه می شود.کلید واژگان: ژنوتیپ سینا, حجم ریشه, جذب نیتروژن, شاخص سطح برگ, وزن هزار دانهThis study was performed for the evaluation of the effect of Azotobacter and nitrogen levels on morphological traits, plant nitrogen uptake rate, seed oil and yield and nitrogen use efficiency of six safflower (Carthamus tinctorius L.) genotypes under rainfed conditions, as a factorial experiment based on a randomized complete block design with three replications, during 2015-2016 and 2016-2017 growing seasons. Experimental factors were seed inoculation with Azotobacter and urea chemical fertilizer application (Non-inoculated with Azotobacter and urea as control, seed inoculation with Azotobacter, inoculation with Azotobacter + 50% N and inoculation with Azotobacter + 100% N) and six genotypes of safflower (312-S6-692, PI-401478, PI-253895, PI-306974, padide and sina). The combined analysis of variance for two years showed that the main effects of fertilizer and genotype had significant effect on all of the traits. The interaction of nitrogen × genotype was significant on root volume, leaf are index, number of lateral branches, grain nitrogen, straw nitrogen and total nitrogen uptake. Result showed that inoculation with aztobacter + 50% use of nitrogen had higher nitrogen use efficiency than aztobacter + 100% use of nitrogen. However, there was no significant difference in the grain yield between those fertilizer treatments. Sina with the highest values of grain yield (1203 kg.ha-1) and nitrogen use efficiency (17.49 kg.kg) was considered as superior variety. Therefore, with the aim of reducing environmental pollution by excessive use of N chemical fertilizer, application of Azotobacter is suitable for safflower production under daryland conditions.Keywords: Sina cultivar, Root volume, Nitrogen uptake, leaf area index, thousand grain weight
-
به منظور مطالعه اثر تنش خشکی، سطوح مختلف کود نیتروژن و پتاسیم بر برخی صفات فیزیولوژیکی و زراعی ذرت، تحقیقی در مرکز تحقیقات کشاورزی بایع کلا (نکاء) طی دو سال زراعی 1394و 1395 انجام پذیرفت. آزمایش به صورت اسپلیت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار روی هیبرید ذرت سینگل کراس 704 اجرا شد. تنش خشکی به عنوان عامل اصلی در 4 سطح (آبیاری پس از 75، 100، 125 و 150 میلی-متر تبخیر از تشتک تبخیر کلاس A) و نیتروژن سه سطح (80، 160 و 240 کیلوگرم در هکتار) وپتاسیم در سه سطح (75، 150 و 225 کیلوگرم در هکتار) به عنوان عامل فرعی در نظر گرفته شد.مقایسه میانگین ها اثر متقابل نشان داد که با افزایش مقادیر نیتروژن و پتاسیم شاخص برداشت 52/30 درصد کاهشیافت.همچنین کمترین شاخص برداشت نیتروژنتحت اثر متقابلدور آبیاری×نیتروژن مربوط به تیمار دور آبیاری 150 میلی متر تبخیر با مصرف 240 کیلوگرم نیتروژن در هکتار به میزان 91/30 درصد کاهش داشت. بیشترینمحتوای نسبی آب و شاخص مقدار کلروفیل برگدر دور آبیاری 75 میلی متر تبخیر از تشت تبخیر و مصرف 240 کیلوگرم نیتروژن در هکتار مقایسه میانگین هابه ترتیب برابر 12/94%و 59/61%حاصل شد. بیشترین عملکرد دانه و نیتروژن برگ بلال برای سال دوم در دور آبیاری 75 میلی-متر تبخیر و مصرف 240 کیلوگرم نیتروژن در هکتار به ترتیب با میانگین 12807 کیلوگرم در هکتار و 72/2 درصدبدست آمد. لذا باافزایش تنش خشکی، نیتروژن و پتاسیمصفات شاخص برداشت و شاخص برداشت نیتروژن کاهش یافت.کلید واژگان: تنش خشکی, ذرت, عملکرد دانه, محتوای نسبی آب برگ, نیتروژن و پتاسیمIn order to study the effect of drought stress, different levels of nitrogen and potassium fertilizers on the growth of corn this research were done at the agricultural research center of biokola (Neka) during two years 2015 and 2016. The experiment was conducted as split factorial in a completely randomized block design with three replications on S.C704. The main factor was 4 levels of drought stress (irrigation after 75, 100, 125 and 150 millimeter evaporation from class A evaporation pan) and the sub-factor three levels of nitrogen (80, 160 and 240 kg.ha-1) and three levels of potassium (75, 150 and 225 kg.ha-1) were considered.The mean comparison results showed that with increasing nitrogen and potassium consumption, the harvest index decreased by 30.52%. Also, the lowest nitrogen removal index under the interaction of irrigation × nitrogen irrigation intervals with irrigation intervals of 150 mm evaporation from class an evaporation 240 kg N/ha decreased by 30.91%.The highest relative leaf water content and leaf chlorophyll content were obtained for irrigation intervals of 75 mm with kg.N.ha-1, 94.12% and 61.59%, respectively.Also, the highest grain and nitrogen yield were obtained for the second year in 75 mm irrigation interval and 240 kg.N.ha-1 with average 12807 kg/ha and 2.72%, respectively. So after increasing in drought stress, nitrogen and potassium, the traits as harvest index and nitrogen removal index decreased.Keywords: corn, drought stress, Grain Yield, Relative water content, Nitrogen, Potassium
-
BACKGROUNDSuitable and useful usage of different kind of fertilizers is the main way for reformation and potential of soil fertility and increasing of crops yield. Microelements are the critical elements for plants; also play the important role in crop productivity where it is used in low rate. Optimum plant nutrition and maximum yield is achieved when nutrient elements are available for plant during the growing season.OBJECTIVESThis research was carried out to evaluate response of seed yield, materials redistribution and current photosynthesis of wheat under apply different level of microelements (Zinc and Manganese).METHODSCurrent study was conducted according factorial experiment based on randomized complete blocks design with three replications along 2018 year. The first factor included spray different level of Zinc (0, 2.5, 5 and 10 kg.ha-1) and second factor consisted spray Manganese at three level (0, 2 and 4 gr.1000L-1).RESULTEvaluation of analysis of variance indicated effect of different level of zinc on all measured traits was significant, also effect different level of Manganese (instead contribution and efficiency of redistribution) and interaction effect of treatments (instead efficiency of current photosynthesis) on all measured traits had similar result. Mean comparison result of different level of zinc revealed the maximum amount of seed yield (5258 kg.ha-1), rate of redistribution (150.2 gr.m-2), contribution of redistribution (28.5%), efficiency of redistribution (12.6 gr.gr-1), rate of current photosynthesis (375 gr.m-2), efficiency of current photosynthesis (48.5%) was noted for 10 kg.ha-1 zinc fertilizer. Also compare different level of manganese and interaction effect of treatments showed similar result.CONCLUSIONFinally according result of current study the highest of amount of crop production and agrophysiological traits belonged to spray 10 kg.ha-1 zinc and 4 gr.1000L-1 manganese micronutrient and under studied region it can be advised to farmers.Keywords: Current photosynthesis, Fertilizer, Nutrition, Redistribution, Seed yield
-
BACKGROUNDAddition of fertilizers to supplement the natural soil fertility is essential for modern crop production, and precise management of nutrient elements is essential for a sustainable agriculture production.OBJECTIVESCurrent study was conducted to assessment effect of different level of micronutrient crop production and seed protein content of wheat.METHODSThis research was carried out via factorial experiment based on randomized complete blocks design with three replications along 2018 year. The first factor included spray different level of Zinc (0, 2.5, 5 and 10 kg.ha-1) and second factor consisted spray Manganese at three level (0, 2 and 4 gr.1000L-1).RESULTResult of analysis of variance revealed effect of zinc and manganese on all measured traits (instead protein percentage) was significant also interaction effect of treatments on all measured traits (instead plant height, spike length and protein percentage) was significant. Mean comparison result of different level of zinc indicated the highest amount of plant height (89 cm), spike length (11cm), number of spike per square meter (403), number of seed per spike (42), 1000-seed weight (40gr), seed yield (5595 kg.ha-1), biologic yield (10364 kg.ha-1), harvest index (54%) and protein percentage (13%) was noted for 10 kg.ha-1 zinc fertilizer. Also compare different level of manganese and interaction effect of treatments showed similar result.CONCLUSIONAccording result of current research the maximum amount of seed yield, its components, harvest index and protein percentage was belonged to consume spray 10 kg.ha-1 zinc and 4 gr.1000L-1 manganese fertilizer and it can be advised to producers.Keywords: Harvest index, Nutrition, Plant height, Qualitative trait, Spike number
-
امروزه در کشاورزی پایدار علاوه بر کمیت تولید به کیفیت، ثبات و پایداری در تولید محصول نیز توجه خاص میشود. این تحقیق بر اساس آزمایش کرت خرد شده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در سال 96-95 در منطقه رامهرمز اجرا گردید. سطوح کودهای زیستی و شیمیایی فسفر در چهار سطح (عدم کاربرد کود فسفر، کود زیستی فسفر، کود زیستی فسفر+150 کیلوگرم در هکتار کود سوپرفسفاتتریپل و 200 کیلوگرم در هکتار کود سوپرفسفاتتریپل) به عنوان کرتهای اصلی و محلولپاشی عناصر ریزمغذی (روی، آهن و منگنز) در سه سطح (عدم محلولپاشی، محلولپاشی دو در هزار، محلولپاشی چهار در هزار) به عنوان کرتهای فرعی در نظر گرفته شدند. نتایج نشان داد اثر متقابل کود شیمیایی و زیستی×محلولپاشی عناصر ریزمغذی بر عملکرد دانه، اجزای عملکرد، ارتفاع بوته، طول سنبله، درصد و عملکرد پروتئین معنیدار بود. مقایسه میانگین ها نشان داد که تیمار کود زیستی فسفر+150کیلوگرم سوپرفسفاتتریپل حداکثر تعداد سنبله در مترمربع، تعداد دانه در سنبله، وزن هزار دانه، شاخص برداشت، درصد پروتئین، عملکرد پروتئین، ارتفاع بوته و طول سنبله را به خود اختصاص داد. بیشترین عملکرد دانه از تیمار کود زیستی فسفر + 150 کیلوگرم در هکتار کودسوپرفسفاتتریپل و محلولپاشی عناصر میکرو در غلظت چهار در هزار و کمترین مقدار از تیمار شاهد (عدمکاربرد کود) به دست آمد. در مجموع، جهت کاهش مصرف کودهای شیمیایی و هزینه تولید، تیمار کود زیستی فسفر + 150 کیلوگرم سوپرفسفات تریپل به همراه محلولپاشی عناصر کم مصرف با غلظت چهار در هزار می تواند در شرایط منطقه تحت آزمایش مورد توجه باشد.کلید واژگان: پروتئین, عملکرد دانه, طول سنبله, محلولپاشی عناصر ریزمغذیNow-a-days, in addition to the quantity of production its quality, stability and sustainability are taken into account. This research was conducted in a split plot experiment based on randomized complete block design with three replications at Ramhormoz region in 2016-2017. The main treatments consisted of phosphorus fertilizers and bio-fertilizers with four levels (without using phosphorus fertilizer as control, bio-fertilizer, phosphorus bio-fertilizer + 150 kg.ha-1 superphosphate fertilizer and 200 kg.ha-1 superphosphate fertilizer) and foliar application of micro-nutrients (zinc, iron and manganese) with three levels (without application of micro-nutrients as control, spraying of micro-nutrients with 0.002 and 0.004 concentrations) assigned to sub plots. The analysis of variance of data showed that the combined effect of chemical and biological phosphorus fertilizer and foliar application of micronutrient on seed yield, its components, protein yield and its percentage, plant height and spike length were significant. Mean comparisons indicated that phosphorus bio-fertilizer + 150 kg.ha-1 superphosphate fertilizer produced highest number of spike per m2, seeds per spike, 1000-seed weight, harvest index, protein percentage, protein yield, plant height and spike length. The highest seed yield belonged to phosphorus bio-fertilizer + 150 kg.ha-1 superphosphate fertilizer and foliar application of micro-nutrients with 0.004 concentration and the lowest to the control treatment. Generally, to reduce the use of chemical fertilizers, cost of production and the prevention of soil contamination use of phosphorus bio-fertilizer +150 kg.ha-1 superphosphate fertilizer and spraying micronutrients with 0.004 concentration can be recommended to the farmers of the region.Keywords: Micronutrient foliar application, Protein, Seed yield, Spike length
-
در کشاورزی پایدار کاربرد کودهای زیستی نقش ویژه ای در افزایش تولید محصول و حفظ حاصل خیزی پایدار خاک دارد. به همین منظور جهت بررسی تاثیر توام کودهای زیستی و شیمیایی فسفره و عناصر ریزمغذی بر خصوصیات مرفوفیزیولوژیکی مرتبط با عملکرد جو این تحقیق بر اساس آزمایش کرت های خرد شده در قالب طرح آماری بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در رامهرمز در سال زراعی 96-1395 اجرا گردید. تیمار کودهای زیستی و شیمیایی فسفر در چهار سطح (عدم کاربرد کود فسفر، کود زیستی بارور2، کود زیستی بارور2+150 کیلوگرم در هکتار کود سوپرفسفات تریپل و 200 کیلوگرم در هکتار کود سوپرفسفات تریپل) در کرت های اصلی و تیمار محلول پاشی عناصر ریزمغذی (روی، آهن و منگنز) در سه سطح عدم محلول پاشی، محلول پاشی دو در هزار، محلول پاشی چهار در هزار به کرت های فرعی تعلق گرفتند. نتایج تجزیه واریانس نشان داد تاثیر تیمارهای کاربرد توام کودهای زیستی و شیمیایی فسفره و عناصر ریزمغذی بر صفات اندازه گیری شده معنیدار بود. نتایج نشان داد تیمار بارور2+150 کیلوگرم سوپر فسفات تریپل حداکثر مقدار طول پدانکل (46/9 سانتی متر)، طول ریشک (95/11 سانتی متر)، شاخص سطح برگ (5/4)، شاخص کلروفیل (26/40) و روز تا رسیدگی (185 روز) را به خود اختصاص داد، همچنین مقایسه میانگین محلول پاشی عناصر ریزمغذی نشان داد غلظت چهار در هزار بیشترین مقدار صفات نامبرده را کسب کرد. طبق نتایج مقایسه میانگین برهمکنش تیمارها، بیشترین عملکرد دانه (1/400 گرم در مترمربع) و وزن سنبله اصلی (89/2 گرم) به تیمار کود زیستی بارور2 + 150 کیلوگرم در هکتار کود سوپرفسفات تریپل و محلول پاشی عناصر ریز مغذی با غلظت چهار در هزار تعلق داشت، لذا تیمار فوق قابل توصیه به کشاورزان می باشد.
کلید واژگان: طول پدانکل, ریزمغذی, شاخص سطح برگ, کلروفیلApplication of bio-fertilizers in Sustainable Agriculture perform important role at increasing of crop pro-duction and improving soil fertility. In order to investigate combine application of biological and chemical phosphorus fertilizers and micronutrients on morpho-physiologic characteristics of barley, present research was conducted via split plot experiment according randomized complete blocks design with three replications in Ramhormoz during 2016-17. The main treatments consisted of phosphorus fertilizers and bio-fertilizers in four levels (Non use phosphorus fertilizer or control, bio-fertilizer “Barvar2”, bio-fertilizer “Barvar2” with 150 kg.ha-1 superphosphate fertilizer and 200 kg.ha-1 superphosphate fertilizer) and spray micro-nutrient (included micronutrients of zinc, iron and manganese) at three levels (no spray micro-nutrient or control, spray micro-nutrient at 0.002 and 0.004 concentration) belonged to sub plots. Results of analysis of variance indicated effect of combine application of biological and chemical phosphorus fertilizers and micronutrients on measured traits was significant. Mean comparison result of phosphorus fertilizers showed that bio-fertilizer “Barvar2” with 150 kg.ha-1 superphosphate fertilizer had maximum peduncle length (9.46 cm), awn length (11.95 cm), leaf area index (4.5), chlorophyll index (40.26) and days to rippening (185 day) also spray micro-nutrient at 0.004 concentration achieved maximum rate of mentioned traits. According mean comparison results of interactions of treatments the highest seed yield (400.1 g.m-2) and main spike weight (2.89 gr) belonged to bio-fertilizer “Barvar2” with 150 kg.ha-1 superphosphate fertilizer and spray micro-nutrient at 0.004 concentration. Generally to achieved optimum yield use bio-fertilizer “Barvar2” with 150 kg.ha-1 superphosphate fertilizer and foliar application micro-nutrient at 0.004 concentrations for Ramhormoz weather conditions can be advised.
Keywords: Chlorophyll, leaf area index, Micronutrient, Peduncle length -
BACKGROUNDHumic acid is a natural polymeric composition which is produced as a result of decaying organic matters in soil, peat and lignin to increase crop product.OBJECTIVESAssessment the effect of different irrigation regime and humic acid on red bean production and correlation coefficient between measured traits.METHODSCurrent research was done via split plots experiment based on completely randomized blocks design with three replications. Main factor consisted irrigation halt at three levels (I1: Complete irrigation or control, I2: halt irrigation at flowering stage, I3: halt irrigation at pod stage) and humic acid foliar application dosages at three levels (H1: Control, H2: using 1.5 L.ha-1, H3: 3 L.ha-1 humic acid) belonged to subplots.RESULTThe effect of irrigation halt and humic acid on biological yield, seed yield, harvest index, number of pods per plant and seeds per pod and 100 seed weight were significant. Mean comparison result of interactions effect of treatments revealed the highest seed yield (3758.4 kg.ha-1) was in complete irrigation with 3 L.ha-1 humic acid consumption and the lowest one (2170.1 kg.ha-1) belonged to irrigation halt at flowering stage. So, this reduction in the irrigation at flowering stage was about 6% by consumption of 3 L.ha-1, and was improved to 38%.CONCLUSIONflowering stage is the most critical stage of growth of red beans in response to irrigation regimes and foliar application of humic acid could be used as a new method to decrease damage caused by halt irrigation, so halt irrigation in pod stage with use 3 L.ha-1 humic acid is recommended to achieve maximum yield.Keywords: Foliar application, Humus, Phaseolous vulgaris, Phenology
-
در اغلب مناطق با آب وهوای مدیترانه ای مانند ایران، زراعت گندم در دوره پر شدن دانه با تنش خشکی و گرما روبه رو شده و این تنش ها سبب کاهش شدید عملکرد دانه می شود. برای بررسی اثر تنش گرما بر عملکرد رقم های گندم در منطقه جراحی ماهشهر، تحقیقی در سال زراعی 94-1393 بر پایه آزمایش کرت های خردشده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تاریخ کاشت (15/8/93، 15/9/93 و 15/10/93) به عنوان عامل اصلی و سه رقم (چمران، فلات و ویریناک) به عنوان عامل فرعی در سه تکرار اجرا شد. نتایج نشان داد عامل های تاریخ کاشت و رقم بر ویژگی های عملکرد دانه و اجزای آن، ارتفاع بوته، عملکرد زیست توده (بیوماس)، شاخص برداشت، میزان، سهم و کارایی توزیع دوباره، میزان و کارایی نورساخت (فتوسنتز) جاری و طول سنبله تاثیر معنی داری داشت. برهمکنش تاریخ کاشت و رقم بر عملکرد دانه و اجزای آن، میزان، کارایی و سهم نورساخت جاری، عملکرد زیستی، شاخص برداشت، طول سنبله، سهم توزیع دوباره و کارایی نورساخت جاری تاثیر معنی داری نشان داد. بیشترین عملکرد دانه با میانگین 5548 کیلوگرم در هکتار به رقم چمران در تاریخ کاشت اول (15/8/93) و کمترین آن با میانگین 2100 کیلوگرم در هکتار متعلق به رقم فلات در تاریخ کاشت سوم (15/10/93) بود.کلید واژگان: توزیع دوباره, کارایی نورساخت, عملکردIn most regions with mediterraneanclimate such as Iran, wheat farming is faced to drought and heat stresses at grain filling period and consequently a sharp decrease in grain yield. The evaluation of heat stress on wheat cultivars yield in Jarahi Mahshar region, was conducted through a split plot design with randomized complete block basis with three planting dates as the main factors (First: 2014.11.6, Second: 2014.12.6 and Third: 2015.1.5) and three cultivars of wheat (Chamran, Falat, Virinak) as sub-plots with three replications in cropping season 2014-15. Results showed that planting date and the cultivars had a significant impact on grain yield, yield components, spike height, biological yield, harvest index, the scale of redistribution, share of redistribution, efficiency of redistribution, length of spike, amount and efficiency of current photosynthetic. Interaction effect between planting date and the cultivars significantly impact on the numbers of spike per square meters, the number of grains per spike, grain weight (1000 numbers), grain yield, scale of redistribution, efficiency of redistribution, amount of current photosynthesis, biological yield, harvest index, spike length, share of redistribution and current photosynthesis efficiency. Chamran had the highest yield with average of 5548 kg.ha-1 in first planting date and Falat had the lowest yield with an average of 2100 kg.ha-1 in third planting date.Keywords: Photosynthetic efficiency, redistribution, yield
-
In order to identify the effects of different levels of nitrogen fertilizer on seed yield and seed growth indices of some bread and durum wheat genotypes, a field experiment was conducted in 2013-2014 in Khuzestan Agricultural and Natural Resource Research Center. The experiment was designed as a split plot with three replications. Nitrogen application rates (50, 100 and 150 kg N.ha-1) were assigned in the main plots and the sub plots consisted of six wheat genotypes (Bread; Verinak, Star, Chamran and Durum; Karkheh, D-84-5, D-83-8). Results indicated that seed yield, seed protein percentage, seed effective filling rate, remobilization of dry matter and the current photosynthesis, 1000 seed weight and seed effective filling period between genotypes were significant. Maximum and minimum seed filling rate was related to Karkheh genotype in 150 kg N.ha-1, and Verinak in treatment of using 50 kg N.ha-1. The effect of nitrogen levels on seed effective filling period was not significant. The maximum duration of seed filling was devoted to Verinak genotype and the minimum one was for Karkheh genotype. Chamran genotype, by using 150 kg N.ha-1, had maximum seed yield while Verinak genotype, using 50 kg N.ha-1 had minimum seed yield. Maximum 1000 seed weight was devoted to Karkheh genotype in treatment of using 150 kg N.ha-1, also the minimum 1000 seed weight was that of Star genotype in treatment of using 100 kg N.ha-1. The maximum seed protein percentage was observed at D-84-5 line, in 150 kg N.ha-1, and minimum amount of protein was in Chamran and Karkheh in 50 kg N.ha-1. A positive and significant correlation observed between seed yield and seed weight, the current photosynthesis rate and remobilization rate. In general, according to Khuzestan climate conditions, planting Chamran genotypes by using 150 kg N.ha-1, can led to an appropriateyield and it is highly suggested.Keywords: Nutrition, Remobilization, Seed filling period, yield
-
به منظور بررسی تاثیر روابط فیزیولوژیکی و مواد فتوسنتزی در شرایط تنش گرمای انتهای فصل بر عملکرد و اجزای عملکرد رقم چمران 2 گندم، آزمایشی در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهواز در سال زراعی 94-1393به صورت کرت های خرد شده بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار اجرا گردید. کرت های اصلی شامل: دست کاری اجزای منبع و مخزن در چهار سطح (حذف دو برگ بالایی، حذف برگ پرچم، حذف کامل سنبلچه های یک طرف سنبله و شاهد بدون حذف برگ) و کرت های فرعی شامل زمان های مختلف کاشت در سه سطح (اول آذر ماه، 15 آذر ماه و اول دی ماه سال 1393) بودند. نتایج نشان داد که حذف برگ بر تعداد دانه در سنبله، وزن هزار دانه، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک و شاخص برداشت اثر معنی داری داشت. تاریخ کاشت نیز بر تعداد سنبله در مترمربع، تعداد دانه در سنبله، وزن هزار دانه، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک و شاخص برداشت تاثیر معنی داری داشت. اثر متقابل حذف برگ و تاریخ کاشت بر تعداد دانه در سنبله، وزن هزار دانه، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک و شاخص برداشت تاثیر معنی داری نشان داد. بیشترین عملکرد دانه (میانگین 5691 کیلوگرم در هکتار) در شرایط عدم محدودیت منبع و مخزن (تیمار شاهد) در تاریخ کاشت اول و در شرایط کاشت به هنگام رخ داد چراکه دوره پر شدن دانه با تنش گرمای انتهای فصل مواجه نشده و حداکثر بهره برداری از منابع فتوسنتزی صورت گرفته است. کمترین عملکرد دانه (2123 کیلوگرم در هکتار) در کاشت سوم و دیر هنگام و نیز تیمار حذف سنبلچه های یک طرف سنبله در شرایط محدودیت منبع مواد فتوسنتزی و برخورد مرحله رسیدگی با گرما حاصل شد.
کلید واژگان: تاریخ کاشت, گندم, منبع و مخزنTo evaluate effect of photosynthate availability under terminal heat stress on yield and yield components of wheat, this research was conducted in a split plot experiment based on randomized complete block design (RCBD) with three replications at the Research Farm of Islamic Azad University of Ahvaz in 2015 cropping season. Treatments were defoliation in four levels: removal of two upper leaves, flag leaf removal, complete removal of spikelet at one side of spike and control (non-manipulated) which assigned to main plots and three planting date including (Nov. 21st , Dec. 5st and Dec. 21st ) to subplots. Results showed that defoliation had significant effect on number of grains/spike, 1000 grain weight, grain yield, biological yield and harvest index at one percent probability level. Planting date also affected number of spike/m2, number of grains/spike, 1000 grain weight, grain yield, biological yield, and harvest index significantly at one percent probability level. The interaction effect of defoliation and planting date on the number of grains/spike, 1000 grain weight, grain yield, biological yield and harvest index was also significant. The highest grain yield (5691 kg.ha-1) belonged to the control treatment (no defoliation) at first planting date (Nov. 21st). This was due to the not coinciding filling periods to terminal heat stress of growing season where maximum assimilates were produced. The lowest grain yield (2123 kg.ha-1) belonged to delayed sowing and removal of spikelet at one side of spike. Maturity of plants during 3rd planting date (Dec. 21st) was coincided to heat stress and thus reduced assimilate production.
Keywords: Sowing date, Source, sink limitation, Wheat -
کمبود آب و کاهش تدریجی منابع آبی در دسترس، از عوامل محدود کننده تولید گیاهان زراعی می باشند. به منظور بررسی اثر قطع آبیاری بر برخی ویژگی های فیزیولوژیک و عملکرد ژنوتیپ های لوبیا قرمز آزمایشی به صورت کرت های یک بار خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال 1393 در ایستگاه تحقیقات کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اراک اجرا شد. فاکتور اصلی شامل سطوح آبیاری: آبیاری کامل (شاهد)، قطع آبیاری در مرحله گلدهی و قطع آبیاری در مرحله نیام دهی و فاکتور فرعی شامل سه رقم و ژنوتیپ لوبیا قرمز به نام های درخشان و گلی و ژنوتیپ D81083 بودند. نتایج نشان دادند که قطع آبیاری در مراحل گلدهی و نیام دهی بر صفات عملکرد بیولوژیک، عملکرد دانه، شاخص برداشت، تعداد نیام در بوته، تعداد دانه در نیام و میزان آب از دست رفته برگ معنی دار بود. در بررسی اثر متقابل تنش × ژنوتیپ ها، بیشترین عملکرد دانه (4415.30 کیلوگرم در هکتار) در رقم گلی و در تیمار آبیاری کامل (شاهد) مشاهده شد. تنش کم آبی در مرحله گلدهی عملکرد دانه را به طور معنی داری کاهش داد و در بین ژنوتیپ های مورد بررسی، D81083 کمترین میزان افت عملکرد (معادل 60 درصد) را در مرحله قطع آبیاری در گلدهی داشت. در بررسی اجزای عملکرد مشخص شد تعداد دانه در نیام در تیمار قطع آبیاری در مرحله گلدهی کاهش یافته است. کاهش تعداد دانه در نیام رقم درخشان (38 درصد) بیشتر از بقیه ژنوتیپ ها بود. با توجه به نتایج این آزمایش به نظر می رسد که ژنوتیپ های لوبیا در مرحله گلدهی نسبت به تنش کم آبی حساسیت بیشتری دارند در عین حال، ژنوتیپ D81083 و رقم گلی در مجموع نسبت به رقم درخشان از نظر تولید در شرایط کم آبی برتر بودند.
کلید واژگان: ژنوتیپ, قطع آبیاری, لوبیا قرمز, عملکرد دانه, میزان آب نسبی از دست رفته برگWater deficit and graduall reduction of available water resources are the limiting factors of crop production. To investigate the effect of water deficit stress on yield and components of some red bean genotypes a split plot experiment in the form of randomized complete block design with three replications was carried out at the Agricultural Research Station of Islamic Azad University, Arak Branch. The treatments consisted of full irrigation (control), cutting irrigation off during flowering stage, cutting irrigation off of pod filling stage and three genotypes of red bean (derakhshan, goli, and D81083). The results showed that the effect of cutting off irrigation during the growth stages on biological yield, grain yield, harvest index, number of pods per plant, number of seeds per pod was significant. The results also showed that the highest seed yield belonged to the full irrigation (control) treatment, where D81083 and goli produced higher yields than derakhshan. Highest grain yield was belonged to goli at full irrigation (control) treatment. Among the genotypes under study, D81083 had the lowest amount of reduction equal to 60 percent during cutting off irrigation at flowering stage. Number of seeds per pod decreased when irrigation was cutted off during the flowering stage. Derakhshan produced higher yield than the other genotypes and its seed per pod decreased by 38 percent. The results also revealed that red bean genotypes were very sensitive to deficite water stress. As a whole D81083 and goli genotypes were higher yielders than Derakhshan under limited water conditions.
Keywords: Cutting Irrigation off, Genotypes, Grain yield, Red bean, Relative water loss -
به منظور بررسی تاثیر باکتری های حل کننده فسفات در ترکیب با کود شیمیایی فسفره بر عملکرد هیبریدهای ذرت دانه ای آزمایشی در شمال استان خوزستان در تابستان سال های 1393-1392 به روش کرت های دوبار خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار اجرا شد. تلفیق کود شیمیایی و زیستی به عنوان تیمار اصلی در چهار سطح (100درصد کود شیمیایی به تنهایی 25، 50 و 75 درصد تلفیق کود شیمیایی با 100 درصد کود زیستی) در کرت های اصلی، هبیریدهای ذرت دانه ای با سه سطح (سینگل کراس 704، مبین و کارون) در کرت های فرعی قرار داده شدند. در این تحقیق تلفیق کود شیمیایی با کود زیستی برعملکرد بیولوژیکی در سطح احتمال 5 درصد معنی دار و بقیه صفات غیر معنی دار گردید. همچنین نوع هیبرید مورد آزمایش نیز دارای تفاوت معنی داری در عملکرد و اجزای عملکرد بود ولی بر شاخص برداشت اثر غیرمعنی داری بر جای گذاشت. بیشترین عملکرد دانه با مقدار 12875 کیلوگرم در هکتار متعلق به سینگل کراس 704 با تلفیق 25 درصد تلفیق کود شیمیایی و زیستی و کمترین مقدار نیز با 10215 کیلوگرم در هکتار به هیبرید مبین با 25 درصد تلفیق کود شیمیایی و زیستی تعلق داشت. با توجه به نتایج حاصله به نظر می رسد که تلفیق کود شیمیایی با کود زیستی توانست سبب افزایش عملکرد در هیبریدهای سینگل کراس 704 و کارون شود و هیبرید مبین از قابلیت کودپذیری پایین تری برخوردار بود.کلید واژگان: باکتری های حل کننده فسفات, کود شیمیایی فسفره, عملکرد دانه, هیبرید ذرت, کشاورزی پایدارIn order to study the effect of phosphate solubilizing bacteria in combination with phosphorus fertilizer on yield of corn hybrids, the experiment was carried out in the north of Khuzestan province during the summer of 2013-2014 by a split plot design in the form of randomized complete block with four replications. Combining biological and chemical fertilizers as main factors at four levels (100% chemical fertilizer, 75%, 50% and 25% chemical fertilizer combined with 100% bio-fertilizer) were used in the main plots and corn hybrids pellets with three levels (S.C 704, S.C Mobin, S.C Karoon) were used in sub plots. In this study the combination of chemical fertilizer with biofertilizer had a significant effect on biological yield at 5% level while the other traits were not significant. Also, the hybrid type had a significant effect on yield components; however, the harvest index was not significant. It seems that combination of chemical fertilizer with biofertilizer was able to increase the performance of single cross hybrids and cross hybrids 704 and Karun while Mobin hybrid showed a lower capability for fertilizer.Keywords: Corn hybrid, grain yield, Phosphate fertilizer, Phosphate solubilizing bacteria, Sustainable Agriculture
- در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو میشود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشتههای مختلف باشد.
- همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته میتوانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
- در صورتی که میخواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.