siamak samani
-
Objective
In the present investigation, the discernment and aggregation of stress-inducing environmental variables within the geographical locales of Kohmareh and Tasht Bakhtegan have been meticulously examined.
MethodsTo achieve this objective, data has been acquired through the utilization of structured interviews and comprehensive questionnaires. Consequently, through the application of interviews, the stress-inducing environmental variables were initially recognized in both Kohmareh and Tasht Bakhtegan, followed by an in-depth exploration of these variables via a questionnaire. The instrument employed for this research is grounded in the Likert scaling methodology. In this context, the questionnaire was disseminated among the designated statistical sample. Subsequent to the collection of the questionnaires, the resultant data was systematically inputted into SPSS23 software for analysis.
ResultsThe findings indicate that the p-value for the stress-inducing environmental variables in the regions of Kohmareh and Tasht Bakhtegan exceeds 5%, thereby suggesting the absence of a statistically significant disparity between the stress-inducing environmental variables in these two regions; however, based on the outcomes derived from the one sample T test, the significance of 18 stress-inducing environmental variables was substantiated.
ConclusionsOverall, the results substantiated the significance of these variables while delineating the stressful environmental determinants within the two geographic locales of Kohmareh and Tasht Bakhtegan.
Keywords: Environmental Factors, Stressful Factors, Tasht Bakhtegan Region, Kohmareh Region -
فصلنامه علوم روانشناختی، پیاپی 141 (آذر 1403)، صص 2261 -2276زمینه
در مطالعات متعددی روش های تعاملی والدین با عملکردهای روانشناختی نوجوانان مورد بررسی قرار گرفته و نتایج مثبتی از این روابط گزارش شده است. بااین حال، مطالعه ای به مستقیما به بررسی تاثیر برنامه های آموزش سبک تعاملی والدین برکاهش عوامل آسیب زا بپردازد یافت نشد.
هدفپژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر آموزشی سبک تعامل برای والدین بر کاهش عوامل آسیب زا در روابط والد و نوجوان انجام شد.
روشروش پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون و پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری شامل تمامی دانش آموزان دختر و پسر متوسطه دوم، ناحیه یک و دو شهر شیراز در سال تحصیلی 1401-1400 بود که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده تعداد 60 نفر (30 والد و 30 نفر دانش آموز) به عنوان نمونه انتخاب شد. در پژوهش حاضر برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه عوامل آسیب زای روابط والد و نوجوان (ملاحی و همکاران، 1402) استفاده شده است.
یافته هایافته ها نشان می دهد که بین گروه ها از نظر متغیرهای عوامل آسیب زا روابط والدین و نوجوانان تفاوت معناداری وجود دارد. این به این معناست که پروتکل تدوین شده توانسته است در گروه آزمایش نسبت به گروه گواه، موجب کاهش عوامل آسیب زا مانند شکاف نسلی (117/0)؛ کمال گرا بودن والدین (136/0)؛ عدم استقلال به نوجوانان (198/0)؛ مقایسه فرزندان (237/0)؛ عدم ارتباط صحیح با نوجوانان (117/0)؛ عدم اعتماد به نوجوانان (396/0)؛ سرزنش نوجوانان (203/0)؛ عدم آگاهی والدین (167/0)؛ شرایط نا ایمن (071/0)؛ والدین مستبد (076/0)؛ نظام ارزشی متفاوت (131/0)؛ شرایط مالی والدین (118/0)؛ درگیری بیش از حد والدین (125/0)؛ عدم پذیرش متقابل (211/0)؛ بحران هویت (202/0)؛ فاصله ادراکی والدین و نوجوانان (139/0) گردد.
نتیجه گیریدرک اثربخشی آموزش سبک تعامل می تواند سیاست گذاران را در تخصیص منابع و توسعه برنامه های هدفمند برای حمایت از والدین و بهبود پویایی خانواده راهنمایی کند. یافته های پژوهشی می تواند به اصلاح و بهبود برنامه های آموزشی سبک تعاملی کمک کند و اطمینان حاصل کند که آن ها متناسب با نیازهای خاص والدین و نوجوانان هستند.
کلید واژگان: ارتباط والد و نوجوان, نوجوانان, عوامل آسیب زا روابط والد و نوجوانBackgroundNumerous studies have examined the interaction methods of parents with the psychological functioning of adolescents and have reported positive outcomes from these relationships. However, no study was found that directly investigated the impact of educational programs on parents’ interaction styles in reducing harmful factors.
AimsThe present research was conducted to examine the impact of educational interaction style training for parents on reducing harmful factors in parent-adolescent relationships.
MethodsThe research method was semi-experimental of the pre-test, and post-test type with a control group. The statistical population included all high school female and male students from districts one and two of Shiraz city in the academic year of 2021-2022. A simple random sampling method selected 60 individuals (30 parents and 30 students) as the sample. The questionnaire on harmful factors in parent-adolescent relationships (Malahi et al., 2023) was used for data collection in the present study.
ResultsThe findings indicate that there is a significant difference between the groups in terms of variables related to harmful factors in parent-adolescent relationships. This means that the developed protocol has been able to reduce harmful factors in the experimental group compared to the control group, such as the generational gap (0.117); parental perfectionism (0.136); lack of independence for adolescents (0.198); comparison of children (0.237); improper communication with adolescents (0.117); lack of trust in adolescents (0.396); blaming adolescents (0.203); parental unawareness (0.167); unsafe conditions (0.071).
ConclusionUnderstanding the effectiveness of interactive style training can guide policymakers in allocating resources and developing targeted programs to support parents and improve family dynamics. Research findings can contribute to the reform and enhancement of interactive-style educational programs, ensuring that they are tailored to the specific needs of parents and adolescents. This evidence-based approach can inform the creation and modification of interventions that aim to strengthen family relationships, potentially leading to more cohesive and supportive home environments for parents and adolescents.
Keywords: Parent-Adolescent Relationship, Teenagers, Traumatic Factors Of Parent-Adolescent Relationships -
Objective
The present study was conducted with the main objective of explaining the content validity of the ACT-based intervention package for mothers of children with intellectual disabilities, which was designed by the researcher.
Methods and Materials:
This research is exploratory in terms of its objective and is classified as qualitative in nature. The study population consisted of all books, articles, and dissertations in Persian and English regarding ACT-based therapeutic programs for mothers of children with intellectual disabilities, considering the research’s dependent variables over the last 20 years. Additionally, the population included all experts in the psychology department of Islamic Azad University, Shiraz Branch, who are specialists in the field of intellectual disabilities. The sample from the study population, which included books, articles, and dissertations, was selected using purposeful sampling, and the sampling continued until theoretical saturation was reached. Additionally, from the psychology department of Islamic Azad University, Shiraz Branch, eight psychology professors (experts in the field of special education) were selected. A researcher-made content validity evaluation questionnaire was used to collect experts’ opinions regarding the content validity of the ACT-based intervention program.
FindingsThe findings showed that the ACT-based intervention package had an acceptable level of content validity, with the CVR (Content Validity Ratio) of all sessions in the intervention program ranging between 0.75 and 1, indicating appropriate content validity for this program.
ConclusionIt is recommended that therapists and counselors in the field of therapy use this approach at both educational and therapeutic levels to improve self-compassion, hope, and acceptance in mothers of children with intellectual disabilities.
Keywords: Psychotherapy, Commitment, Acceptance, Intellectual Disability -
اثربخشی بسته نمایش درمانی بر مبنای ذهنی سازی بر تنظیم هیجان کودکان با اختلال نارسایی توجه/ بیش فعالیهدف
هدف از این پژوهش اثربخشی بسته نمایش درمانی بر مبنای ذهنی سازی بر تنظیم هیجان کودکان با اختلال نارسایی توجه/ بیش فعالی بود.
روش پژوهش:
روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون پس آزمون و پیگیری با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی دانش آموزان سنین 9 تا 11 سال با اختلال نارسایی توجه/ بیش فعالی شهر زنجان در سال 1402 - 1401 بود. حجم نمونه شامل 30 نفر بود) 15 نفر گروه آزمایشی و 15 نفر گروه گواه(که از جامعه آماری به شیوه نمونه گیری هدفمند انتخاب شده و در 2 گروه آزمایشی و گواه جایگماری شدند. برای گروه آزمایشی، بسته نمایش درمانی بر مبنای ذهنی سازی اجرا شد درحالی که گروه گواه در فهرست انتظار باقی ماند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه اختلال نارسایی توجه/ بیش فعالی کانرز) 2007 (و پرسشنامه تنظیم هیجان برای کودک و نوجوان) 2012 (بود.
یافته هانتایج نشان داد که نمایش درمانی بر مبنای ذهنی سازی بر بهبود تنظیم هیجان در مراحل پس آزمون و پیگیری تاثیر معنا دار داشته است.(01 / P>0)
نتیجه گیرییافته های این پژوهش اطلاعات مفیدی را در ارتباط با بسته نمایش درمانی بر مبنای ذهنی سازی فراهم می کند و مشاوران و روان شناسان می توانند برای بهبود تنظیم هیجان در کودکان با نارسایی توجه/ بیش فعالی از این مداخله استفاده نمایند.
کلید واژگان: اختلال نارسایی توجه, بیش فعالی, تنظیم هیجان, ذهنی سازی, نمایش درمانیBackground and AimThe aim of this research was the effectiveness of the drama therapy package based on mentalization on the emotion regulation of children with attention deficit/hyperactivity disorder.
MethodThe research method was semi-experimental with a pre-test-post-test design and follow-up with a control group. The statistical population of the research included all students aged 9 to 11 years old with attention deficit/hyperactivity disorder in Zanjan city in 2023. The sample size includes 30 subject (15 subject in the experimental group and 15 subject in the control group) from the statistical population were selected by purposeful sampling and were placed in two control and experimental groups. For the experimental group, the drama therapy package based on mentalization was implemented, while the control group remained on the waiting list. The research tools included Connors Attention Deficit Hyperactivity Disorder Questionnaire (2007) and Emotion Regulation Questionnaire for Children and Adolescents (2012).
ResultsThe results showed that the drama therapy package based on mentalization had a significant effect on improving emotion regulation in the post-test and follow-up stages (P<0.01).
ConclusionThe findings of this research provide useful information regarding the drama therapy package based on mentalization, and counselors and psychologists can use this intervention to improve emotion regulation in children with attention deficit/hyperactivity disorder.
Keywords: Attention Deficit, Hyperactivity Disorder, Drama Therapy, Emotion Regulation, Mentalization -
Objective
The aim of this research was to investigate marital burnout and to determine the effectiveness of a communication skills training protocol.
MethodsThe experimental method employed was a single-subject design with multiple baselines, involving couples seeking counseling at the Raz City Clinic in Shiraz and the Clinic of the General Directorate of Exceptional Education in Fars Province, during the autumn of 2021. Among these couples, three pairs exhibiting the highest levels of marital burnout were selected using a purposive sampling method. The therapeutic program of the communication skills training protocol was conducted by the researcher over 10 sessions, followed by a follow-up in two stages, one month apart. The participants responded to the Marital Burnout Scale at the baseline, post-treatment, and follow-up stages. Data were analyzed using visual analysis methods, the recovery percentage formula, and the reliable change index.
FindingsFindings indicated that the communication skills training protocol enhanced marital quality and reduced marital burnout, with these effects being maintained during the follow-up phase.
ConclusionThe treatment protocol proved to be effective, and couple therapists can utilize these communication skills in their work with couples to reduce marital burnout and enhance marital quality, particularly during the early years of marriage, where it can have a significant impact.
Keywords: Married Couples, Marital Burnout, Communication Skills -
فصلنامه علوم روانشناختی، پیاپی 139 (مهر 1403)، صص 1653 -1668زمینه
یکی از کارکردهای شناختی مهم، حافظه محسوب می شود. حافظه فرآیندی است که به وسیله آن اطلاعات کدگذاری، ذخیره و بعدا یادآوری می شود. برخی ویژگی های شخصیتی مانند کمال گرایی به دلیل تاثیرات مثبت یا منفی که بر خلق می گذارند می توانند به عنوان یک متغیر واسطه ای یا تعدیل کننده بر فرآیندهای شناختی مانند انواع حافظه تاثیر داشته حتی موجب سوگیری های شناختی در این فرآیندها شوند. اما پژوهش های اندکی در زمینه تاثیر القای خلق با توجه به ویژگی کمال گرایی ناسازگارنه وجود دارد.
هدفهدف پژوهش حاضر بررسی اثر القای خلق مثبت و منفی بر حافظه کاری، اتوبیوگرافیک و معنایی در افراد با کمال گرایی ناسازگارانه بود.
روشاین پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری در این پژوهش شامل تمامی دانشجویان دانشگاه پیام نور مرکز تهران در سال تحصیلی 1402-1401 بودند. نمونه آماری شامل 30 دانشجو بود که با استفاده از نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند و به شیوه تصادفی در سه گروه خلق مثبت (10 نفر)، خلق منفی (10 نفر) و خلق خنثی (10 نفر گروه گواه) گمارده شدند. آزمودنی ها قبل و بعد از انجام القای خلق، آزمون های حافظه کاری (کرچنر، 1958)، سیالی کلامی (قاسمیان شیروان و همکاران، 2018) و بازیابی خاطرات سرگذشتی (ویلیامز و برودبنت، 1986) را تکمیل کردند. داده ها به روش تحلیل کوواریانس تک متغیره و با استفاده از نرم افزار SPSS-26 تحلیل شدند.
یافته هانتایج تحلیل داده ها نشان داد القای خلق مثبت می تواند باعث بهبود نمرات حافظه کاری در افراد با کمال گرایی ناسازگارانه گردد (05/0 p<). همچنین القای خلق منفی می تواند باعث کاهش نمرات حافظه کاری و حافظه معنایی در افراد با کمال گرایی ناسازگارانه گردد (05/0 p<).
نتیجه گیریبراساس نتایج مطالعه حاضر، شرایط خلقی مثبت و منفی در تعامل با ویژگی شخصیتی کمال گرایی ناسازگارانه برحافظه فرد تاثیر می گذارد. از یافته های پژوهش حاضر می توان در روند درمان اختلالات هیجانی، با دادن بازخوردهای مکرر درباره نحوه پردازش اطلاعات استفاده نمود.
کلید واژگان: القای خلق, حافظه کاری, حافظه اتوبیوگرافیک, حافظه معنایی, کمال گرایی ناسازگارانهBackgroundOne of the important cognitive functions is memory. Memory is the process by which information is encoded, stored, and recalled later. Some personality traits, such as perfectionism, due to their positive or negative effects on mood, can act as a mediating or modulating variable on cognitive processes such as types of memory, and even cause cognitive biases in these processes. However, there are few researches on the effect of mood induction regarding the characteristics of maladaptive perfectionism.
AimsThe purpose of this study was to investigate the effect of positive and negative mood induction on working, autobiographical, and semantic memory in individuals with maladaptive perfectionism.
MethodsThis research was a semi-experimental type with a pre-test-post-test design with a control group. The statistical population in this research was all the students of Payam Noor University in the center of Tehran in the academic year 2022-2023. The statistical sample consisted of 30 students who were selected using purposive sampling and randomly assigned to three groups: positive mood (10 people), negative mood (10 people), and neutral mood (10 people). Subjects completed Kirchner’s working memory (N-BACK), verbal fluency (GhasemianShirvan et al, 2018), and historical memory retrieval (Williams & Broadbent,1986) tests before and after mood induction. The data were analyzed by covariance analysis using SPSS-26 software.
ResultsThe results of data analysis showed that positive mood induction can improve working memory scores in people with maladaptive perfectionism. Also, the induction of negative mood can reduce the scores of working memory and semantic memory in people with maladaptive perfectionism (p<0.05).
ConclusionBased on the results of the present study, positive and negative mood conditions in interaction with the personality trait of maladaptive perfectionism affect a person's memory.
Keywords: Mood Induction, Working Memory, Autobiographical Memory, Semantic Memory, Maladaptive Perfectionism -
مجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد، سال شصت و هفتم شماره 3 (پیاپی 195، امرداد و شهریور 1403)، صص 897 -910مقدمه
سیاست های کنترل جمعیت و کیفیت جمعیت از دیرباز مورد توجه بوده است، زیرا جمعیت منبع قدرت و رکن توسعه و بهبود هر جامعه ای است با توجه به مطالعات زیادی که در مورد عوامل موثر بر افزایش و کاهش جمعیت ایران انجام شده است، اما مطالعات کمی در مورد علل کاهش جمعیت با تعیین علل ریشه ای انجام شده است بر همین اساس با توجه به اهمیت جمعیت و رشد مطلوب آن در ایران، پژوهش حاضر به بررسی انگیزه کم زوج های جوان به فرزند آوری در شهر شیراز با تدوین مدل مفهومی با استفاده از رویکرد کیفی پرداخت.تحقیق حاضر از لحاظ هدف کاربردی است.
روش کارجامعه آماری در پژوهش حاضر عبارت از کلیه زوج های جوان فاقد فرزند در شهر شیراز در سال 1400 می باشد(طبق آمار سرشماری سال 95 حدود 14% زوجین فاقد فرزند می باشند). در این پژوهش با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس ابتدا از حداقل 30 زوج مصاحبه به عمل آمد و این مصاحبه تا زمان اشباع نتایج ادامه پیدا کرد داده های جمع آوری شده به وسیله ی مصاحبه ی عمیق در سه مرحله ی کدگذاری باز، کدگذاری محوری و کدگذاری گزینشی تحلیل شده و در ادامه در مورد پدیده ی مورد بررسی، نظریه کشف شد. سن تقریبی مصاحبه شوندگان بین 20 الی 41 سال بود و90% دارای تحصیلات دانشگاهی لیسانس و بیشتر بودند.
نتایجبراساس تحلیل داده های کیفی حاصل از مصاحبه ها، مقولات استخراجی گزینشی شامل بازداری از رشد فردی، نگرش معنایی، حمایت اقتصادی، خودپنداره بدنی، مسائل ارتباطی و قضاوت اجتماعی بود. که تحقیق نشان داد طریق رویکرد کیفی با تدوین آزمون مدل مفهومی به بررسی انگیزه کم زوج های جوان به فرزند آوری در شهر شیراز رسید. همچنین با توجه به تحقیق میتوان به محققین پیشنهاد داد، بهبود نگرش در زمینه خودپنداره بدنی، زمینه قضاوت اجتماعی، نگرشی معنایی و زمینه ارتباطی در باب فرزند آوری اشاره داشت.
کلید واژگان: فرزند آوری, کنترل جمعیت, باروری, سیاست های حمایتیPopulation control policies and population quality have been of interest for a long time, because population is the source of power and the pillar of development and improvement of any society, according to many studies that have been conducted on factors affecting the increase and decrease of Iran's population, but few studies Regarding the causes of population decline, the root causes have been determined. Accordingly, considering the importance of the population and its favorable growth in Iran, the present study investigates the low motivation of young couples to have children in Shiraz by developing a conceptual model using The qualitative approach of payment. The current research is practical in terms of purpose. The statistical population in the present study consists of all childless young couples in the city of Shiraz in 1400 (according to the 1995 census, about 14% of couples are childless). In this research, using the available sampling method, at least 30 couples were interviewed first, and this interview continued until the results were saturated. and selective coding was analyzed and then a theory was discovered about the investigated phenomenon. The approximate age of the interviewees was between 20 and 41 years and 90% had a bachelor's degree or more. Based on the analysis of the qualitative data obtained from the interviews, the selective extraction categories included inhibition of personal growth, semantic attitude, economic support, body self-concept, communication issues and social judgment. The research showed that through a qualitative approach, by developing a conceptual model test, it was possible to investigate the low motivation of young couples to have children in the city of Shiraz. Also, according to the research, researchers can be suggested to improve the attitude in the field of physical self-concept, the field of social judgment, semantic attitude and the field of communication about having children.
Keywords: Having Children, Population Control, Fertility, Support Policies -
هدف این پژوهش بررسی اثربخشی درمان فرزندپروری پیشتاز بر مشکلات درونی و بیرونی دانش آموزان دبستانی دارای مشکلات رفتاری بود. روش پژوهش نیمه آزمایشی با گروه آزمایش و کنترل بود. جامعه آماری این تحقیق شامل تمامی دانش آموزان دبستانی شهر شیراز به همراه والدین آنها بود که برای مشکلات روانشناختی به کلنیکهای مشاوره شهر شیراز در سه ماه پاییز 1399 مراجعه کرده بودند. 30 نفر از مادران به همراه فرزندانشان به صورت در دسترس انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل به طور تصادفی جایگزین شدند. مداخله آموزش فرزندپروری پیشتاز در 8 جلسه به صورت هفتگی و به مدت 90 دقیقه انجام شد. جهت جمع آوری داده ها از فهرست نشانه مرضی کودک اسپرلفکین و گادو و پرسشنامه مشکلات رفتاری کانرز فرم کوتاه ویژه والدین کیت کانرز استفاده شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و تحلیل کوواریانس تک متغیره با نرم افزار SPSS نسخه 24 استفاده شد. نتایج نشان داد که درمان فرزندپروری پیشتاز بر مشکلات درونی و بیرونی دانش آموزان دبستانی دارای مشکلات رفتاری تاثیر معناداری داشت (001/0<p). مجذور اتا نشان داد درمان فرزندپروری پیشتاز 61 درصد از تغییرات مشکلات درونی و 65 درصد مشکلات بیرونی دانش آموزان دبستانی دارای مشکلات رفتاری را تبیین می کند. با توجه به نتایج حاصل از این پژوهش، می توان استفاده از درمان فرزندپروری پیشتاز در کاهش مشکلات درونی و بیرونی دانش آموزان دبستانی دارای مشکلات رفتاری را پیشنهاد نمود.
کلید واژگان: فرزندپروری پیشتاز, دانش آموزان, مشکلات درونی, مشکلات بیرونیThe aim of this research was to investigate the effectiveness of Vantaaz parenting therapy on the internal and external problems of elementary school students with behavioral problems. The research method was semi-experimental with experimental and control groups. The statistical population of this research included all the primary school students of Shiraz city along with their parents who had referred to the counseling clinics of Shiraz city in the fall of 2021 for psychological problems. 30 mothers along with their students were selected as available and randomly replaced in two experimental and control groups. Pioneer parenting training intervention was conducted in 8 weekly sessions for 90 minutes. In order to collect data, Sperelfkin and Gado child symptom list and Connors short form behavior problems questionnaire for parents of Keith Connors were used. In order to analyze the data, descriptive statistics tests (mean and standard deviation) and univariate covariance analysis were used with SPSS version 24 software. The results showed that vanguard parenting treatment had a significant effect on the internal and external problems of elementary school students with behavioral problems (P<0.001). The eta square showed that the parenting therapy explains 61% of the changes in the internal problems and 65% of the external problems of elementary school students with behavioral problems. According to the results of this research, it is suggested to use pioneer parenting therapy in reducing the internal and external problems of elementary school students with behavioral problems.
Keywords: Pioneer Parenting, Students, Internal Problems, External Problems -
هدف از این پژوهش اثربخشی نمایش درمانی بر مبنای ذهنی سازی بر توجه پایدار کودکان با اختلال نارسایی توجه/ بیش فعالی بود. روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون - پس آزمون و پیگیری با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی دانش آموزان سنین 9 تا 11 ساله با اختلال نارسایی توجه / بیش فعالی شهر زنجان در سال تحصیلی 1402-1401 بود. حجم نمونه شامل 30 نفر (15 نفر گروه آزمایش و 15 نفر گروه گواه) از جامعه آماری به شیوه نمونه گیری هدفمند انتخاب شده و در دو گروه گواه و آزمایش جایگماری شدند. برای گروه آزمایشی، بسته نمایش درمانی بر مبنای ذهنی سازی اجرا شد در حالیکه گروه گواه در فهرست انتظار باقی ماندند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه اختلال نارسایی توجه/ بیش فعالی کانرز (2007) و آزمون عملکرد پیوسته دیداری و شنیداری یکپارچه (2018) بود. نتایج نشان داد که بسته نمایش درمانی بر مبنای ذهنی سازی بر بهبود توجه پایدار در مراحل پس آزمون و پیگیری تاثیر معنی دار داشته است. یافته های این پژوهش اطلاعات مفیدی را در ارتباط با بسته نمایش درمانی بر مبنای ذهنی سازی فراهم می کند و مشاوران و روان شناسان می توانند برای بهبود توجه پایدار در کودکان با نارسایی توجه/ بیش فعالی از این مداخله استفاده نمایند.
کلید واژگان: نمایش درمانی, ذهنی سازی, توجه پایدار, اختلال نارسایی توجه, بیش فعالیThe purpose of this research was the effectiveness of mentalization-based drama therapy on the sustained attention of children with attention deficit/hyperactivity disorder. The research method was semi-experimental with a pre-test-post-test design and follow-up with a control group. The statistical population of the research included all students aged 9 to 11 years old with attention deficit/hyperactivity disorder in Zanjan city in 2023. The sample size includes 30 subjects (15 subject in the experimental group and 15 subject in the control group) from the statistical population were selected by purposeful sampling and were placed in two control and experimental groups. For the experimental group, the developed drama-therapy package based on mentalization was implemented, while the control group remained on the waiting list. The research tools included Connors Attention Deficit Hyperactivity Disorder Questionnaire (2007) and integrated visual and auditory continuous performance test (1995). The results showed that the drama therapy package based on mentalization had a significant effect on improving sustained attention in the post-test and follow-up stages. The findings of this research provide useful information regarding the drama therapy package based on mentalization, and counselors and psychologists can use this intervention to improve sustained attention in children with attention deficit/hyperactivity disorder.
Keywords: drama therapy, mentalization, emotion regulation, attention deficit, hyperactivity disorder. -
Objective
This research was conducted to develop a marital attachment needs scale based on a mixed method research.
MethodsIn the first phase, attachment interviews were conducted with 35 married people (18 male and 17 female). Based on this step, the first version of the Marital Attachment Needs Scale (MANS) was developed with 12 items. To develop the first version of the MANS, these 12 items are designed on a 5-point scale from strongly disagree to strongly agree. In the second phase of the research, 140 married people (62 female and 78) male completed the initial form of the Marital Attachment Needs Scale. In addition to the marital attachment needs scale, to examine the convergent and divergent validity psychometric indexes, the marital conflicts scale (MCS) and the short form of the experienced close relationship scale (ECR-S) were used.
ResultsFactor analysis showed a G-factor with an eigenvalue of 6.26 and a variance percentage of 52.19. The alpha coefficient and test-retest reliability coefficient for MANS were 0.90 and 0.92, respectively. Also, the results showed efficient convergent and divergent validity for the marital attachment needs scale. To check the G-factor hypothesis, confirmatory factor analysis (ML) was used. The results of the ML confirmatory factor analysis confirm the extracted G-factor in PC exploratory factor analysis for the MANS.
ConclusionsOverall, the results of this research indicated the adequacy of the psychometric properties of the marital attachment needs scale for clinical and research jobs.
Keywords: Marital attachment needs scale, Psychometric properties, Emotional-focused therapy -
زمینه و هدف
وجود کودک کم توان ذهنی در خانواده، والدین را با تنش و فشار روانی فراوانی روبرو می کند. این مطالعه با هدف بررسی اثربخشی بسته درمانی مبتنی بر تعهد و پذیرش بر سطح امید مادران دارای کودکان کم توان ذهنی انجام گرفت.
روش کاراین پژوهش در بخش کیفی ازلحاظ هدف بنیادی و کاربردی، از نوع تحقیقات ترکیبی- اکتشافی بود. جامعه مورد مطالعه در بخش کیفی پژوهش شامل کتب و مقالات تخصصی فارسی و انگلیسی در حوزه درمان مبتنی بر تعهد و پذیرش مادران دارای کودکان کم توان ذهنی در 20 سال اخیر بود که با روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. در نهایت مداخله درمان مبتنی بر تعهد و پذیرش طی 10 جلسه تدوین شد و روایی صوری و محتوایی آن توسط متخصصان تایید شد. روش مطالعه در بخش کمی و بر اساس روش گردآوری داده ها، نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون- پس آزمون- پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل تمامی مادران دارای کودک کم توان ذهنی 20 تا 50 ساله مراجعه کننده به مراکز آموزش و توان بخشی کودکان کم توان ذهنی شهر شیراز در نیمه دوم سال 1401 بود. از بین آن ها تعداد 30 نفر بر اساس ملاک های ورود و به شیوه نمونه گیری هدفمند انتخاب شده و به صورت تصادفی در دو گروه 15 نفره (گروه آزمایش و گروه کنترل) گمارده شدند. مداخله درمان مبتنی بر تعهد و پذیرش برای هر مادران دارای کودک کم توان ذهنی در 10 جلسه 90 دقیقه ای اجرا شد و گروه کنترل در فهرست انتظار قرار گرفتند. ابزار پژوهش شامل مقیاس خود شفقتی، پرسشنامه امید به زندگی و پرسشنامه پذیرش و عمل بود. داده ها با استفاده از روش تحلیل کوواریانس با اندازه گیری مکرر در نرم افزار SPSS نسخه 23 تحلیل شدند.
یافته هانتایج نشان داد بین گروه آزمایش و گروه کنترل در مراحل پس آزمون و پیگیری تفاوت معنی دار وجود داشت؛ و مداخله درمان مبتنی بر تعهد و پذیرش باعث افزایش، سطح امید مادران دارای کودکان کم توان ذهنی شده و تاثیر این مداخله درمانی در مرحله پیگیری نیز پایدار بوده است (5/0<p).
نتیجه گیریبر اساس نتایج پژوهش حاضر، مداخله درمان مبتنی بر تعهد و پذیرش می تواند برای بهبود سطح امید مادران دارای کودکان کم توان ذهنی کارآمد باشد؛ و توصیه می گردد که درمانگران و مشاوران در راستای بهبود سطح امید این مادران از این درمان در کنار سایر مداخلات درمانی استفاده کنند.
کلید واژگان: درمان مبتنی بر تعهد و پذیرش, امید, کودکان کم توان ذهنیBackground & AimsThe existence of a mentally retarded child in a family is considered a kind of crisis. Their parents suffer a lot of stress and psychological pressure when they find out about their child's disability. Therefore, families of disabled children may experience psychological stress, social isolation and mental health problems in various ways. There are several evidences that show that parents of mentally retarded children face social, economic and emotional problems that are often limiting, destructive and pervasive in nature. Taking care of a disabled child with special needs is heavy and stressful for all family members, and the most pressure is on the mother of the family, who spends most of the time caring for the child and interacting with her. One of the most important reasons why mothers are more vulnerable than other family members is that mothers spend more time with children and their presence in the home and family environment is much more than that of fathers. Also, the mother's effort to teach new skills and curb their child's inappropriate behavior usually does not achieve the desired result, so accepting and adapting to this reality requires more effort for mothers compared to normal children. The presence of a child with mental disability in any family can be considered an undesirable and challenging event; Since parents expect a healthy child with normal characteristics before the birth of their child, the birth of a mentally retarded child causes parents to feel guilt and blame, failure and deprivation caused by the child's abnormality. The birth of a mentally retarded child causes more pressure within the family system and endangers the cohesion and compatibility within the family system, and as a result, increases the possibility of family dysfunction. The birth of a mentally disabled child affects the mental health of family members and can often lead to negative consequences, including an increase in physical illnesses such as chronic pain and mental disorders such as depression and anxiety. This may cause adverse consequences for all family members and threaten the compromise, physical and mental health of parents, especially mothers. The person who is most under the pressure of the existence of a mentally retarded child and suffers the most damage is the mother of the family; For this reason, compared to mothers of normal children, mothers of mentally retarded children feel more shame, embarrassment and anxiety and experience a lower level of general health and psychological well-being, marital satisfaction, self-esteem and self-control. On the other hand, worrying about parenting methods or lack of knowledge in this field affects the coping skills and mental health of mothers and increases their psychological problems. This problem can lead to the bad functioning of the family system and generally inappropriate parenting. The child's behavioral problem is more stressful for the family and especially the mother than the child's disability itself. The possible reason for this is that mothers are more involved with the child's problems and are under more pressure. The mothers of these children do not treat them properly because of their children's behavioral problems, and this problem also aggravates their disorder. On the other hand, parents lose their health over time in different dimensions and cannot interact constructively with their child. The different reactions of the mother are due to the various failures resulting from the special behaviors of the disabled child. This feeling of failure results in a kind of dual attitude towards the child, which may vary from high acceptance to complete rejection. This study was conducted with the aim of investigating the effectiveness of a treatment package based on commitment and acceptance on the level of hope of mothers with mentally retarded children.
MethodsIn the qualitative part of this research, in terms of fundamental and practical purpose, it was a mixed-exploratory type of research. The population studied in the qualitative part of the research included Persian and English specialized books and articles in the field of treatment based on commitment and acceptance of mothers with mentally retarded children in the last 20 years, which were selected by purposeful sampling. Finally, the treatment intervention based on commitment and acceptance was formulated in 10 sessions and its formal and content validity was confirmed by experts. The study method was in the quantitative part and based on the data collection method, it was a semi-experimental pre-test-post-test-follow-up type with a control group. The statistical population included all mothers with mentally retarded children between the ages of 20 and 50 who referred to the education and rehabilitation centers for mentally retarded children in Tehran in the second half of 2022. Among them, 30 people were selected based on the entry criteria and using targeted sampling and randomly assigned to two groups of 15 people (experimental group and control group). The treatment intervention based on commitment and acceptance was implemented for all mothers with mentally retarded children in 10 sessions of 90 minutes, and the control group was placed on the waiting list. Research tools included self-compassion scale, life expectancy questionnaire and acceptance and action questionnaire. The data were analyzed using repeated measures analysis of covariance in SPSS version 23.
ResultsThe results showed that there was a significant difference between the experimental group and the control group in the post-test and follow-up stages; And the treatment intervention based on commitment and acceptance has increased the hope level of mothers with mentally retarded children, and the effect of this treatment intervention has been stable in the follow-up phase (P<0.5).
ConclusionWith these explanations, it is necessary to understand the concept of hope for the future from a practical point of view for mothers with intellectually disabled children. Life expectancy can be an effective tool for the mother to fight and overcome mild mood disorders, anxiety, lack of enthusiasm, and lack of desire, and states caused by feelings of helplessness, belongingness, and indecision. The more these mothers have a vision for the future, the more they hope to overcome problems such as anxiety and stress. Therefore, it can be said that the vision of the future can play an important role in their flexibility and adaptability by influencing the level of hope of mothers against negative effects in stressful situations. Molded cognitions in fear of the future or imagining the past cause mothers to become inflexible and avoid accepting their mental processes; Therefore, considering the role of psychological flexibility in the hope levels of these mothers, the underlying reasons for changing their flexibility are very important. It seems that the decrease in the hope level scores in the mothers of mentally retarded children, which occurs due to despair and lack of goal setting in the future, by placing the deceased mother and not being present in the present, causes a decrease in the acceptance of current events and as a result, a decrease in psychological flexibility in her. Therefore, therapy based on commitment and acceptance can help improve the hope levels of these mothers. This approach is one of the most recent theories to explain flexibility, which has also led to new-generation treatments. Conscious attention to the present and the process of acceptance, in addition to the processes of committed action and behavior change, fosters psychological flexibility. In this approach, psychological flexibility is affected by accepting committed action. Accepting and acting towards specific goals and values requires a stronger motivation that keeps the mother hopeful in life. Lack of motivation caused by aimlessness in life can be the most underlying factor of all cognitive processes, including mental acceptance and flexibility. In fact, the mother's efforts to achieve goals and points in the future can affect her progress. Based on the results of the present study, treatment intervention based on commitment and acceptance can be effective for improving the hope level of mothers with intellectually disabled children; and it is recommended that therapists and counselors use this treatment along with other therapeutic interventions in order to improve the hope level of these mothers.
Keywords: Treatment Based On Commitment, Acceptance, Hope, Mentally Retarded Children -
فصلنامه علوم روانشناختی، پیاپی 130 (دی 1402)، صص 2117 -2134زمینه
نوجوانی مرحله ای از چرخه زندگی فرد است که در طی آن یک جوان تغییرات و دگرگونی های همه جانبه جسمی، شناختی، اخلاقی، رفتاری و غیره را تجربه می کند. یکی از اصلی ترین عناصر موثر برای گذر از این دوران و کسب ویژگی های مطلوب در نتیجه این تغییرات، خانواده است. به همین دلیل ضرورت دارد تا عوامل شناختی آسیب زا در روابط والد و نوجوان را شناسایی کرد تا بتوان راهکارهایی به منظور بهبود روابط بین نوجوانان و والدین ارایه کرد.
هدفهدف پژوهش حاضر بررسی تجربه زیسته عوامل شناختی آسیب زا در روابط والد و نوجوان بود.
روشروش پژوهش حاضر آمیخته از نوع اکتشافی بود. نمونه گیری در بخش کیفی به صورت هدفمند و با تکنیک شبکه متخصصان انجام شد که 20 نفر در مصاحبه شرکت کردند. جامعه آماری در بخش کمی تحقیق تمامی دانش آموزان متوسطه دوم در شهر شیراز بود که تعداد 332 نفر به روش نمونه تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده در بخش کیفی و کمی مصاحبه و پرسشنامه ی محقق ساخته است. تحلیل داده های بخش کیفی بر اساس کدگذاری باز، انتخابی و نظری بود و داده های بخش کمی با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی مورد تحلیل قرار گرفت. در بخش کمی پژوهش، از تحلیل عاملی تاییدی و مدل معادلات ساختاری در نرم افزار Smart PLS 3 استفاده شد.
یافته هانتایج نهایی پژوهش بر مبنای مصاحبه ها نشان داد که عوامل شناختی آسیب زا در روابط والد و نوجوان عبارتند از: 1) تفاوت نسلی؛ کمال گرا بودن والدین؛ عدم آگاهی والدین؛ عدم درک والدین؛ نظام ارزشی متفاوت؛ توقعات بیش از حد از همدیگر؛ فاصله ادراکی والدین و نوجوانان . نتایج مدل معادلات ساختاری نشان داد که عوال بر ارتباط والد و نوجوان تاثیر منفی و معکوسی دارد. اما سایر عوامل تاثیر معناداری نداشتند.
نتیجه گیریبر اساس یافته های این پژوهش می توان گفت که شناسایی هر یک از عوامل آسیب زا روابط والد و نوجوان باعث می شود که ریشه های مشکلات بین والدین و نوجوانان شناسایی شود و در نتیجه بهبود یابد.
کلید واژگان: ارتباط والد و نوجوان, نوجوانان, عوامل آسیب زا روابط والد و نوجوانBackgroundAdolescence is a stage of the individual's life during which a young person experiences comprehensive changes and transformations in various aspects such as physical, cognitive, moral, behavioral, and more. One of the most influential factors in successfully navigating this period and acquiring desirable traits as a result of these changes is the family. Hence, it is essential to identify cognitive factors that can be detrimental to parent-adolescent relationships in order to provide strategies for improving relationships between adolescents and parents.
AimsThe aim of the current study was to investigate the lived experience of traumatic cognitive factors in parent-adolescent relationships.
MethodsThe present research employed a mixed-methods exploratory approach. Purposeful sampling using expert network technique was utilized for qualitative data collection, involving 20 participants in interviews. The statistical population for the quantitative segment of the study encompassed all high school students in Shiraz. A total of 332 participants were selected through simple random sampling. The research tools included interviews and a researcher-developed questionnaire for both qualitative and quantitative segments. Qualitative data analysis involved open, selective, and theoretical coding, while quantitative data were analyzed using descriptive and inferential statistics. In the quantitative part of the research, confirmatory factor analysis and structural equation modeling were conducted using Smart PLS 3 software.
ResultsThe final results of the study, based on the interviews, demonstrated that traumatic cognitive factors in parent-adolescent relationships include: 1) Generational differences; parental perfectionism; parental unawareness; lack of parental understanding; divergent value systems; excessive mutual expectations; and perceptual distance between parents and adolescents. The results of the structural equation modeling indicated that trauma has a significant negative and inverse impact on the parent-adolescent relationship. However, the other factors did not show significant effects.
ConclusionBased on the findings of this study, it can be said that identifying each of the traumatic factors in parent-adolescent relationships leads to the recognition of the underlying issues between parents and adolescents, thereby facilitating improvement.
Keywords: Parent-adolescent relationship, adolescents, traumatic factors in parent-adolescent relationships -
هدف
هدف این پژوهش بررسی اثربخشی آموزش فرزندپروری مثبت مادران بر مشکلات درونی و بیرونی کودکان دچار مشکلات رفتاری بود.
روشروش پژوهش نیمه آزمایشی با گروه آزمایش و کنترل بود. جامعه آماری این تحقیق شامل کلیه کودکان دبستانی شهر شیراز به همراه والدین آن ها بود که برای مشکلات روانشناختی به کلنیک های مشاوره شهر شیراز در سه ماه پاییز 1399 مراجعه کرده بودند. 30 نفر از مادران به همراه فرزندانشان به صورت در دسترس انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل به طور تصادفی جایگزین شدند. مداخله آموزش فرزندپروری مثبت در 8 جلسه به صورت هفتگی و به مدت 90 دقیقه انجام شد. جهت جمع آوری داده ها از فهرست نشانه مرضی کودک اسپرلفکین و گادو و پرسشنامه مشکلات رفتاری کانرز فرم کوتاه ویژه والدین کیت کانرز استفاده شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و تحلیل کوواریانس تک متغیره با نرم افزار SPSS نسخه 24 استفاده شد.
یافته هانتایج نشان داد که آموزش فرزندپروری مثبت بر مشکلات درونی و بیرونی کودکان دارای مشکلات رفتاری تاثیر معناداری داشت. میانگین نمرات پس آزمون گروه آزمایش در متغیر مشکلات درونی (001/0P< 92/31F=) و در متغیر مشکلات بیرونی (001/0P< 3/381F=) کاهش معنی داری پیدا کرده است. مجذور اتا نشان داد آموزش فرزندپروری مثبت 41 درصد از تغییرات مشکلات درونی و 36 درصد تغییرات مشکلات بیرونی کودکان دارای مشکلات رفتاری را تبیین می کند.
نتیجه گیریبا توجه به نتایج حاصل از این پژوهش، استفاده از آموزش فرزندپروری مثبت در کاهش مشکلات درونی و بیرونی کودکان دارای مشکلات رفتاری، پیشنهاد
کلید واژگان: فرزندپروری مثبت, کودکان, مشکلات بیرونی, مشکلات درونی, مشکلات رفتاریIntroductionThe purpose of this study was to investigate the effectiveness of positive parenting therapy on the internal and external problems of children with behavioral problems.
methodThe research method was semi-experimental with experimental and control groups. The statistical population of this research included all primary school children of Shiraz city along with their parents who had referred to the counseling clinics of Shiraz city in the fall of 2019 for psychological problems. 30 mothers along with their children were selected as available and randomly replaced in two experimental and control groups. Positive parenting training intervention was conducted in 8 weekly sessions for 90 minutes. In order to collect data, Sperelfkin and Gado child symptom list and Connors short form behavior problems questionnaire for parents of Keith Connors were used. In order to analyze the data, descriptive statistics tests (mean and standard deviation) and univariate covariance analysis were used with SPSS version 24 software.
ResultsThe results showed that positive parenting treatment had a significant effect on the internal and external problems of children with behavioral problems (P<0.001). The mean post-test scores of the experimental group in the internal problems variable (F=31.92 P<0.001) and in the external problems variable (F=381.3 P<0.001) have decreased significantly. Eta square showed that positive parenting treatment explains 41% of changes in internal problems and 36% of external problems of children with behavioral problems.
ConclusionAccording to the results of this research, the use of positive parenting therapy in reducing the internal and external problems of children with behavioral problems is suggested.
Keywords: Positive parenting, Internal problems, External problems, Children, Behavioralproblems -
Introduction
The present study aimed to explain the prediction of marital boredom based on emotional and social maturity among married people in Shiraz.
Materials and MethodsIn this descriptive and correlational study, 362 married people (270 females and 92 males) who have married for ten years were selected by convenience sampling method. The instruments used in this research included Paynes's Marital Boredom Self-Report Scale, Yashvir and Bhargava's Emotional Maturity Scale (EMS), and Rao's Social Maturity Scale (RSMS). In addition to descriptive statistics (mean, standard deviation, and correlation matrix), inferential statistics (structural equation model) were used to analyze the data of the aforementioned scales collected from the sample population by AMOS software.
ResultsResearch findings demonstrated that emotional maturity predicts marital boredom significantly (P < 0.01, β = -0.69), but social maturity is not a significant predictor for marital boredom (P < 0.01, β = -0.09). The model was modified by considering the output modification indicators of Amos software. Overall, the results of this analysis showed that the final model was well fitted.
ConclusionResults of this research showed that the emotional maturity could predict marital boredom significantly, but social maturity is not a significant predictor for marital boredom.
Keywords: Marital boredom, Emotional maturity, Social maturity -
زمینه و هدف
اختلال در روابط دلبستگی با ایجاد اضطراب فرا گیر و بی اعتمادی در کودک می تواند به اختلال های روان شناختی بیانجامد. این پژوهش با هدف تبیین اثربخشی بازی درمانی به شیوه تراپلی بر اضطراب کودک با والد انجام
گرفت.روشروش تحقیق در این پژوهش آزمایشی از نوع تک آزمودنی با طرح AB بود. جامعه آماری شامل تمامی کودکان 5 تا 8 ساله بود که در سال 1400 در مرا کز روان شناسی شهر تهران حضور داشتند . از بین آنها تعداد 3 کودک دو پسر و یک دختر براساس ملاک های ورود و خروج و به شیوه نمونه گیری هدفمند گزینش شدند. مداخله تراپلی برای هر کودک در 21 جلسه اجرا شد. ابزارهای پژوهش شامل فرم روش تعاملی مارشاک، مقیاس اضطراب کودکان اسپنس، 1997 و سیاهه ی رفتاری تراپلی محقق ساخته بود. تحلیل دیداری داده ها در دو سطح درون موقعیتی و بین موقعیتی انجام گرفت.
یافته هایافته های پژوهش نشان داد که مداخله بازی درمانی به شیوه تراپلی به صورت معناداری اضطراب کودک با والد را کاهش می دهد (05 / P>0).
نتیجه گیریمطابق با یافته های پژوهش اثربخشی مداخله بازی درمانی به شیوه تراپلی بر کاهش اضطراب کودک با والد به تایید رسید. بنابراین، این روش را می توان به عنوان یکی از درمان های مفید و کاربردی برای این کودکان درنظر گرفت .
کلید واژگان: اضطراب, بازی درمانی, تراپلی, کودک, والدBackground and purposeDisorder in attachment relationships can lead to psychological disorders by creating general anxiety and distrust in child. The present research aimed to effectiveness of play therapy with the Theraplay method on anxiety of children with parents.
MethodResearch method in this study was experimental of a single-subject with AB designs. The study population consisted of all children aged 5 to 8 years that attended psychological centers in Tehran in 2021. Among them, 3 children (two boys and one girl) were selected based on inclusion and exclusion criteria and by purposive sampling. Trapley intervention was performed for each child in 21 sessions. The research instrument was Marschak Interaction Method (2018) Spence Children Anxiety Scale (1997) and the Theraplay Behavioral Checklist (Made by a researcher). Data were analysed using visual analysis at both within-condition and between-condition levels.
ResultsThe findings showed that the play therapy with the Theraplay method intervention significantlyreduces the anxiety of child with parents (P<0.05).
Discussion and ConclusionAccording to the findings of the research has been confirmed the effectiveness of play therapy with the Theraplay method intervention on reducing the anxiety of child with parents. Therefore, this method can be considered as one of the useful and applicational treatments for these children.
Keywords: Anxiety, parents, Play therapy, Theraplay method -
هدف از مطالعه حاضر تعیین اثربخشی مشاوره مبتنی بر روابط فرازناشویی بر بی ثباتی ازدواج درزوجین دارای روابط فرازناشویی بود. طرح پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون- پس آزمون همراهبا گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل تمامی زوجین دارای روابط فرازناشویی مراجعه کننده به مراکزمشاوره شهر شیراز در سال 1400 بود. 32 زوج به روش نمونه گیری هدفمند به عنوان نمونه انتخاب وبه صورت تصادفی در یک گروه آزمایش) 16 زوج(و یک گروه کنترل) 16 زوج(قرار گرفتند. گروهمداخله طی 11 جلسه تحت درمان روابط فرازناشویی 60 دقیقه ای و به صورت گروهی هفته ای یک بارقرار گرفتند. اما در مورد گروه کنترل اقدامی انجام نشد. ابزارهای پژوهش بی ثباتی ازدواج ادوارد،جانسون و آلن بوث) 1987 (بود. تجزیه و تحلیل داده ها با آزمون های توصیفی)میانگین و انحرافنسخه 23 انجام شد. نشان SPSS استاندارد(و تحلیل کوواریانس تک متغیری و با استفاده از نرم افزاربا توجه .)P> 0/ داد درمان روابط فرازناشویی بر پایداری ازدواج در زوجین خیانت کار تاثیر داشت) 001به نتایج این پژوهش، درمان روابط فرازناشویی از طریق افزایش بینش فرد نسبت به خود و آگاهیدرباره چرایی شکل گیری و تشدید خیانت زناشویی، می تواند برای کاهش مشکلات زوجین و افزایشثبات زندگی آن ها، مورد استفاده قرار گیرد.
کلید واژگان: بی ثباتی ازدواج, روابط فرازناشویی, خیانت زناشویی, زوجینThe purpose of this study was to determine the effectiveness of counseling based on extramarital relationships on marital instability in couples with extramarital relationships. The research design was semi-experimental, pre-test-post-test with a control group. The statistical population included all couples with extramarital relationships who referred to counseling centers in Shiraz in 2021. 32 couples were selected as a sample by purposive sampling and were randomly assigned to an experimental group (16 couples) and a control group (16 couples). The intervention group underwent 60-minute extramarital relationship therapy in 11 sessions, once a week but no action was taken on the control group. The research tools of marriage instability were Edward, Johnson and Alan Booth (1987). Data analysis was done with descriptive tests (mean and standard deviation) and univariate covariance analysis using SPSS version 23 software. It showed that the treatment of extramarital relationships had an effect on the stability of marriage in unfaithful couples (P < 0.001). According to the results of this research, the treatment of extramarital relationships can be used to reduce the problems of couples and increase the stability of their lives through increasing the individual's insight into himself and the awareness of why marital infidelity occurs and escalates.
Keywords: marital instability, extramarital relationships, Infidelity, couples -
مقدمه
اختلال در روابط دلبستگی با ایجاد اضطراب فراگیر و بی اعتمادی در کودک می تواند به اختلال های روان شناختی بیانجامد. این پژوهش با هدف "تبیین اثربخشی بازی درمانی تعاملی با مدل تراپلی بر اضطراب کودکان با آسیب های دلبستگی" انجام گرفت.
روشروش تحقیق در این پژوهش آزمایشی با طرح تک آزمودنی از نوع ABبود. جامعه آماری شامل تمامی کودکان با آسیب های دلبستگی 5 تا 8 سال بود که در سال 1400- 1399 در مراکز روانشناسی شهر تهران حضور داشتند . از بین آنها تعداد 3 کودک (دو پسر و یک دختر) بر اساس ملاک های ورود و خروج و به شیوه نمونه گیری در دسترس گزینش شدند. مداخله تراپلی برای هر کودک در 21 جلسه اجرا گردید. ابزارهای پژوهش شامل فرم روش تعاملی مارشاک 2018 (MIM)، مقیاس اضطراب کودکان اسپنس 1997 (CD-RIS) و چک لیست رفتاری تراپلی (محقق ساخته) بود. تحلیل دیداری داده ها در دو سطح درون موقعیتی و بین موقعیتی بر اساس سه شاخص سطح یا طراز، روند و تغییرپذیری انجام گرفت.
نتایجیافته های پژوهش نشان داد که مداخله تراپلی بصورت معناداری باعث کاهش اضطراب کودک با آسیب های دلبستگی می شود (05/0<p).
بحث و نتیجه گیری :
مطابق با یافته های پژوهش اثربخشی مداخله تراپلی بر روی کاهش اضطراب کودک با آسیب های دلبستگی به تایید رسید. بنابراین، این روش را می توان به عنوان یکی از درمان های مفید و کاربردی برای این کودکان درنظر گرفت.
کلید واژگان: بازی درمانی تعاملی, تراپلی, اضطراب, آسیب های دلبستگیBiannual Peer Review Journal of Clinical Psychology & Personality, Volume:20 Issue: 2, 2023, PP 189 -205IntroductionDisorders in attachment relationships can lead to psychological disorders by causing widespread anxiety and mistrust in children. This research aims to "explain the effectiveness of interactive play therapy with the theraplay model on the anxiety of children with attachment disorders".
MethodThe research method was an experiment with a single-subject AB-type design. The statistical population included all children with attachment disorders aged 5 to 8 who were present in psychological centers in Tehran from 2020 to 2021. Among them, 3 children (two boys and one girl) were selected based on inclusion and exclusion criteria and by available sampling. The three-step intervention was implemented for each child in 21 sessions. The research tools included the Marschak Interaction Method 2018 (MIM), Spence Children Anxiety Scale 1997 (SCAS), and the Theraplay Behavioral Checklist (Researcher-made). Data visual analysis was done at both within-condition and between-condition levels based on three indicators of level, trend, and stability.
ResultThe findings showed that theraplay intervention significantly reduces the anxiety of children with attachment injuries (P<0.05).
Discussion and conclusionAccording to the research findings, the effectiveness of theraplay intervention has been confirmed on reducing the anxiety of children with attachment disorders. Therefore, this method can be considered one of the most useful and applicable treatments for these children.
Keywords: Interactive Play, theraplay, anxiety, Attachment Disorders -
زمینه و هدف
شناسایی احساس تنهایی به منظور پیشگیری از بروز مشکلات عمیق تر ناشی از آن می تواند تاثیر بسزایی بر سلامت خانواده و جامعه بگذارد. هدف پژوهش حاضر، مطالعه کیفی پیامدهای احساس تنهایی زنان در شیراز به قصد شناخت عمیق این پدیده بود.
روش بررسیروش پژوهش، کیفی بود و با استفاده از راهبرد نظریه داده بنیاد با رویکرد عینی گرای استراوس و کوربین (1990) انجام شد. روش نمونه گیری هدفمند بود. جامعه آماری را زنان متاهل و مطلقه و مجرد 30تا55 سال ساکن شهر شیراز در سال 98-1397 تشکیل دادند. نمونه مطالعه شده، 85 نفر، زنان متاهل، مطلقه و مجرد 30تا55 سال و سیزده کارشناس و متخصص مشاوره و روان شناسی بودند. ابزار گردآوری اطلاعات، مصاحبه نیمه ساختاریافته بود. هر مصاحبه بین 10تا35 دقیقه به طول انجامید و اطلاعات در طول یک دوره شش ماهه جمع آوری شد. تحلیل داده ها عبارت بود از: استفاده از کدگذاری باز که از آن مفهوم و مقوله فرعی به دست آمد؛ کدگذاری محوری که ارتباط علی بین مقوله های اصلی حاصل شد؛ کدگذاری انتخابی که مقوله هسته ای به دست آمد.
یافته هانتایج در 21 مفهوم و ده مقوله فرعی و چهار مقوله اصلی از مصاحبه ها احصاء شد و عملکرد احساس تنهایی زنان به عنوان مقوله هسته ای و در قالب الگوی مفهومی داده بنیاد تدوین شد. مقوله های فرعی مریض شدن و اختلال خواب و خوردن مربوط به مقوله اصلی آسیب جسمی و مقوله های فرعی حالات نامساعد روانی، نارضایتی، افسردگی خفیف و افت انگیزش مربوط به مقوله اصلی آسیب روانی بود. همچنین خیانت همسر، ازدواج نامناسب و احساس تنهایی بیشتر مربوط به مقوله اصلی آسیب پذیری خانواده و مقوله های فرعی رشد رفتاری و رشد شناختی مرتبط با مقوله اصلی رشد فردی بود.
نتیجه گیریبراساس نتایج، احساس تنهایی منجربه پیامدهای بسیاری از مشکلات ازجمله آسیب جسمی و آسیب روانی و مشکلات خانوادگی می شود که شناسایی پیامدهای مذکور می تواند نقش مهمی در پیشگیری از بروز این مشکلات جبران ناپذیر داشته باشد.
کلید واژگان: احساس تنهایی, پیامدها, نظریه داده بنیادBackground & ObjectivesOne of the crucial aspects of human development stands out as socialization. People who cannot establish and maintain satisfactory relationships with others and, as a result, have difficulty fulfilling the "need to belong," may experience a sense of deprivation, manifesting as "loneliness." The concept of loneliness goes beyond age, gender, well–being, economic status, or race. It is a global issue associated with the lives of all people. Given that women make up half of society's population and their essential role, especially in the mental and physical growth of children, the leaders of tomorrow's community, it is advisable to conduct qualitative research to investigate the consequences of women's loneliness deeply. Therefore, the present study aimed to qualitatively investigate the consequences of women's loneliness living in Shiraz City, Iran.
MethodsThe research method was qualitative, using the Grounded Theory strategy based on the Strauss and Corbin (1990) approach. The sampling method was purposive. The statistical population consisted of married, divorced, and single women aged 30–55 living in Shiraz in 2018–2019. The studied sample consisted of 98 persons, including 85 married, divorced, and unmarried women aged 30–55 and 13 experts in Counseling and Psychology. The inclusion criteria for participant women were willingness to interview, cooperation in conducting the research, and having a score greater than 50 on the UCLA Loneliness Scale (Russell, 1996). Data collection on research was conducted through in–depth semi–structured face–to–face interviews. The researcher decided to obtain extensive and comprehensive information on the phenomenon of loneliness from diverse people from different places and backgrounds, including educational centers, hospitals, university professors, housewives, public and private jobs, and spiritual/religious places with education backgrounds spanning from diploma to doctorate. The interviews were held over 6 months. Each interview lasted between 10 and 35 minutes, with an average of 22 minutes. Data analysis included open coding from which the concepts and subcategories were derived, axial coding from which the causal relationships between the main categories were obtained, and selective coding from which the core category of the function of women's loneliness was obtained. Data collection was done until reaching theoretical data saturation. To check the reliability of the research, the agreement coefficient was checked with one of the experts on the interviews, and the agreement coefficient was 96%.
ResultsThe results were compiled in 21 concepts, 10 subcategories, and 4 main categories. In the main category of physical harm, the subcategories were getting sick, sleep and eating disorders, and the concepts were crying and shedding, physical problems, insomnia, and anorexia. In the main category of psychological trauma, the subcategories were unfavorable mental states, dissatisfaction, mild depression, and decreased motivation, and the concepts were lack of happiness and satisfaction, carelessness, monotony in life, lack of motivation and hope, loss of self–confidence, disability in doing things, low energy levels, isolation, depression, and mental disorders. In the main category of family vulnerability, the subcategories were inappropriate marriage, feeling more loneliness, and infidelity, and the concepts were infidelity and sexual affairs. In the main category of individual growth, the subcategories were behavioral growth and cognitive development, and the concepts were having a goal, more effort, helping oneself, knowing oneself, and giving oneself value. Thus, the consequences of women's loneliness can be related to the main categories of physical harm, psychological trauma, family vulnerability, and personal development.
ConclusionAccording to the findings, loneliness leads to many problems, including physical injury, psychological trauma, and family problems. Identifying these consequences plays an essential role in preventing these irreparable problems. Thus, awareness of women's loneliness function and its consequences is the basis for planning to educate and promote individual and family health.
Keywords: Loneliness, Consequences, Grounded theory -
هدف
این پژوهش با هدف مقایسه اثربخشی مداخله بهنگام و مداخله بهنگام به همراه آموزش خانواده بر بهبود توانایی شناختی نوآموزان دیرآموز انجام شد.
روشروش پژوهش، آزمایشی با پیش آزمون-پس آزمون با گروه گواه بود. 36 نوآموز دیرآموز به شیوه نمونه گیری در دسترس به عنوان نمونه درنظر گرفته شد. به صورت تصادفی در سه گروه دو گروه آزمایشیی و یک گروه گواه جایگزین شدند. گروه های آزمایشی 20 جلسه 90 دقیقه ای طی یک ماه آموزش دیدند. داده های به دست آمده از آزمون های مهارت های پیش نیاز خواندن، ریاضی و نوشتن، آزمون وکسلر کودکان، آزمون لایتر و آدمک گودیناف با استفاده از روش تحلیل کوواریانس مورد تحلیل قرار گرفتند.
یافته هانتایج نشان داد که مداخله بهنگام و مداخله بهنگام به همراه آموزش خانواده بر عملکرد شناختی در آزمون وکسلر و ازمون لی تر تاثیر داشته است اما بر آزمون آدمک گودیناف تاثیر نداشته است. نتایج آزمون توکی نیز نشان داد که مداخله بهنگام و مداخله بهنگام به همراه آموزش خانواده در آزمون وکسلر با گروه گواه تفاوت معنادار داشتند اما در آزمون لی تر تنها مداخله بهنگام به همراه آموزش خانواده معنادار بود. به ع الوه، در آزمون وکسلر مداخله بهنگام به همراه آموزش خانواده اثربخشی بیشتری داشته است. مداخله بهنگام و مداخله بهنگام به همراه آموزش خانواده در آزمون وکسلر اثربخشی متفاوتی مشاهده شد.
نتیجه گیرییافته های این پژوهش در مجموع اثربخشی مداخله بهنگام و مداخله بهنگام به همراه آموزش خانواده بر بهبود توانایی تحصیلی و عملکردشناختی نوآموزان دیرآموز را تایید کرد.
کلید واژگان: توانایی تحصیلی, عملکرد شناختی, مداخله بهنگام, مداخله بهنگام به همراه آموزش خانواده, نوآموزان دیرآموزPurposeThis research was conducted with the aim of comparing the effectiveness of timely intervention and timely intervention along with family education on improving the academic ability and cognitive performance of late learners.
MethodThe research method was an experiment with a pre-test and a post-test with a control group. 36 late learners were considered as samples using available sampling method. They were replaced randomly in three groups (two experimental groups and one control group). The experimental groups were trained in 20 sessions of 90 minutes during one month. The data obtained from reading, math and writing prerequisite skills tests, Wechsler test for children, Leiter test and Goodinaf dummy were analyzed using covariance analysis method.
ResultsThe results showed that timely intervention and timely intervention along with family education had an effect on the components of academic ability (reading, writing and math prerequisite skills). Also, the results showed that timely intervention and timely intervention along with family education had an effect on cognitive performance in Wechsler's test and Leiter's test, but did not affect Godinaf's dummy test. The results of Tukey's test also showed that timely intervention and timely intervention along with family education were significantly different from the control group in the components of academic ability. In addition, timely intervention along with family education has been more effective in reading prerequisite skills. However, timely intervention and timely intervention along with family education did not have different effectiveness in math and writing prerequisite skills. Also, the results of Tukey's test also showed that timely intervention and timely intervention along with family education in the Wechsler test were significantly different from the control group, but only timely intervention along with family education was significant in the Leiter test. In addition, timely intervention along with family education has been more effective in the Wechsler test. Timely intervention and timely intervention along with family education showed different effectiveness in the Wechsler test.
ConclusionThe findings of this research confirmed the effectiveness of timely intervention and timely intervention along with family education on improving the academic ability and cognitive performance of late learners.
Keywords: academic ability, cognitive performance, late learners, timely intervention, timely intervention alongwith family education -
مقدمه
نوع فرزندپروری می تواند به عنوان یک عامل مهم در میزان مشکلات درونی و بیرونی کودکان عمل کند. بر این اساس هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر درمان مبتنی بر فرزندپروری پیشتاز و درمان مبتنی بر فرزندپروری مثبت بر مشکلات بیرونی و درونی کودکان می باشد.
روش شناسیدر این پژوهش به روش نیمه آزمایشی و طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل بررسی داده ها پرداخته شد. جامعه آماری شامل کلیه کودکان دبستانی شهر شیراز به همراه والدین آنها بود که برای مشکلات روانشناختی به کلینیک های مشاوره در سه ماه پاییز 1399 مراجعه کرده بودند. نمونه آماری 45 نفر از مادران به همراه فرزندانشان (15 نفر برای هر گروه و در مجموع 3 گروه) بود که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به تصادف در گروه های آزمایشی و گواه گمارده شدند. جهت جمع آوری داده ها از فهرست نشانه مرضی کودک (CSI-4) اسپرلفکین و گادو و پرسشنامه مشکلات رفتاری کانرز فرم کوتاه ویژه والدین کیت کانرز استفاده شد.
یافته هانتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که تاثیر درمان مبتنی بر فرزندپروری پیشتاز بر مشکلات درونی [001/0 = P، 15/68 = (26-1)F] و مشکلات بیرونی [001/0 = P، 04/44 = (26-1)F] کودکان معنادار است.
بحثالگوی فرزندپروری پیشتاز با تکیه بر واکنش، زمینه حضور فعال والد به جای تماشای وقایع را فراهم می کند.
نتیجه گیرینتایج نشان می دهد که این طرح های درمانی می توانند به والدین توانمندی و شیوه های لازم را برای مقابله و برخورد با مشکلات رفتاری بیرونی و درونی کودکان ببخشند.
کلید واژگان: درمان مبتنی بر فرزندپروری پیشتاز, درمان مبتنی بر فرزندپروری مثبت, مشکلات بیرونی و درونی کودکانIntroductionThe type of parenting style can play as a vital role in both internalized and externalized problems. Accordingly, the present study aimed to investigate the effect of proactive parenting and positive parenting therapies on externalized and internalized problems of children.
MethodsThe method of this study has been quasi-experimental, pretest and posttest design alongside a control group. The statistical population of the study included most parents with their elementary school students in Shiraz who had referred to counseling clinics due to psychological problems during the autumn 2020. The statistical sample were 45 mothers with their children who were divided into three groups of 15 people through a convenience sampling method. Two of these groups were experimental and one was assigned as a control group. In order to collect data, Child symptom inventory-4 (CSI-4) checklists by Sprafkin and Gadou as well as Conners behavior problems questionnaire related to parents were applied.
ResultsThe results of the analysis of covariance indicated that the effect of proactive parenting therapy on internalized problems [P = 0.001, F (26-1) = 68.15] and externalized problems [P = 0.001, F = (26-1) =44.04] of children was meaningful and significant.
DiscussionProactive parenting style is mostly relied on reactions. This provides the chance for the active presence of parents instead of being merely the observers of the events.
ConclusionThe results indicated that these therapies can enable parents to apply approaches to deal with children internalized and externalized problems.
Keywords: Proactive Parenting Therapy, Positive Parenting Therapy, Externalized, Internalized Problems of Children -
هدف
این پژوهش با هدف مقایسه اثربخشی مداخله بهنگام و مداخله بهنگام به همراه آموزش خانواده بر بهبود توانایی تحصیلی نوآموزان دیرآموز انجام شد.
روشروش پژوهش، آزمایشی با پیش آزمون - پس آزمون و پیگیری همراه با گروه کنترل بود. 30 نوآموز دیرآموز به شیوه نمونه گیری هدفمند به عنوان نمونه در نظر گرفته شدند. به صورت تصادفی در سه گروه (دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل) جایگزین شدند. گروه های آزمایش 20 جلسه 90 دقیقه ای در یک ماه آموزش دیدند. داده های به دست آمده از آزمون های مهارت های پیش نیاز خواندن، ریاضی و نوشتن با استفاده از روش تحلیل کوواریانس تحلیل شدند.
یافته ها:
نتایج نشان داد که مداخله بهنگام و مداخله بهنگام به همراه آموزش خانواده بر مولفه های توانایی تحصیلی (مهارت های پیش نیاز خواندن، نوشتن و ریاضی) تاثیر داشته است و با توجه به مجذور اتا می توان بیان کرد که 51 درصد از تغیرات ناشی از تاثیر مداخله ها است. نتایج آزمون توکی نیز نشان داد که مداخله بهنگام و مداخله بهنگام به همراه آموزش خانواده در مولفه های توانایی تحصیلی با گروه کنترل تفاوت معنادار داشتند. بعلاوه در مهارت های پیش نیاز خواندن مداخله بهنگام به همراه آموزش خانواده اثربخشی بیشتری داشته است. اما مداخله بهنگام و مداخله بهنگام به همراه آموزش خانواده در مهارت های پیش نیاز ریاضی و نوشتن، اثربخشی متفاوتی با هم نداشتند.
نتیجه گیری:
یافته های این پژوهش در مجموع اثربخشی مداخله بهنگام و مداخله بهنگام به همراه آموزش خانواده بر بهبود توانایی تحصیلی نوآموزان دیرآموز را تایید کرد.
کلید واژگان: مداخله بهنگام, مداخله بهنگام به همراه آموزش خانواده, توانایی تحصیلی, نوآموزان دیرآموزObjectiveThe purpose of this study was to compare the effectiveness of Early intervention and Early intervention with family education on improving the academic ability of Slow-Learner.
MethodThe research method was experimental with pretest-posttest and follow-up with a control group. 30 late learners were considered as sample by purposive sampling method. They were randomly assigned to three groups (two experimental groups and one control group). The experimental groups were trained for 20 sessions of 90 minutes in one month. Data obtained from prerequisite reading, math and writing skills tests were analyzed using analysis of covariance.
ResultsThe results showed that Early intervention and Early intervention along with family education had an effect on the components of academic ability (prerequisite skills of reading, writing and mathematics) and according to the Eta square, it can be said that 51% of the changes were due to the effect of interventions. The results of Tukey test also showed that Early intervention and Early intervention along with family education in the components of academic ability were significantly different from the control group. In addition, Early intervention with prerequisite reading skills along with family education has been more effective. But Early intervention and Early intervention along with family education did not differ in the effectiveness of math and writing skills.
ConclusionThe findings of this study generally confirmed the effectiveness of Early intervention and Early intervention along with family education on improving the academic ability of Slow-Learner.
Keywords: Early intervention, Early intervention with family education, academic ability, Slow-Learner -
هدف
روابط فرازناشویی امنیت عاطفی و اعتماد زوج را تخریب می کند و قربانیان خیانت هیجان های منفی شدیدی را در این راستا تجربه می کنند. هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر درمان مبتنی بر کاهش روابط فرازناشویی بر بی ثباتی ازدواج و عملکرد خانواده در زوجین بود.
روشطرح پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون- پس آزمون همراه با گروه کنترل بود. جامعه ی آماری شامل تمامی زوجین دارای روابط فرازناشویی مراجعه کننده به مراکز مشاوره خمینی شهر در سال 1400 بود. 16 زوج به روش نمونه گیری هدفمند به عنوان نمونه انتخاب و به صورت تصادفی در یک گروه آزمایش (8 زوج) و یک گروه کنترل (8 زوج) قرار گرفتند. گروه مداخله طی 11جلسه تحت درمان مبتنی بر کاهش روابط فرازناشویی 90 دقیقه ای و به صورت گروهی هفتهای یک بار قرار گرفتند اما در مورد گروه کنترل اقدامی انجام نشد. پرسشنامه بی ثباتی ازدواج ادوارد، جانسون و آلن بوث (1987) و پرسشنامه سنجش عملکرد خانواده اپشتاین، بالدوین و بیشاپ (1950) در مورد آن ها اجرا شد. تجزیه و تحلیل داده ها با آزمون های توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد) و تحلیل کوواریانس و با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 23 انجام شد. میزان P کمتر از 05/0 معنی داری در نظر گرفته شد.
یافته هانتایج تحلیل کوواریانس نشان داد درمان مبتنی بر کاهش روابط فرازناشویی بر بی ثباتی ازدواج (24/49 = F) و عملکرد خانواد (58/17 = F) در زوجین تاثیر داشت (001/0 <p). میزان این تاثیر در متغیر بی ثباتی ازدواج بر اساس مجذور ضریب اتا برابر با 57 درصد و در متغیر عملکرد خانواده برابر با 31 درصد بود.
نتیجه گیریبا توجه به نتایج این پژوهش، درمان مبتنی بر کاهش روابط فرازناشویی می تواند برای کاهش مشکلات زوجین و افزایش ثبات زندگی آن ها، مورد استفاده قرار گیرد
کلید واژگان: بی ثباتی ازدواج, روابط فرازناشویی, زوجین, عملکرد خانوادهAimThe extramarital relationships damage the emotional security and trust of the couple, and victims of betrayal experience strong negative emotions in this regard. The purpose of this study was to investigate the effectiveness of extramarital relationship treatment on marital instability and family functioning in couples.
MethodsThe design of the semi-experimental research was pre-test-post-test with a control group. The statistical population included all couples with extramarital relationships who referred to Khomeinishahr city counseling centers in the year 2021. Sixteen couples were selected as a sample through purposive sampling method and were randomly divided into an experimental group (8 couples) and a control group (8 couples). The intervention group underwent 90-minute extramarital relationship treatment in 11 sessions and in a group once a week, but no action was taken in the case of the control group. The Edward, Johnson and Alan Booth's Marital Instability Questionnaire (1987) and Epstein, Baldwin and Bishop's Family Functioning Questionnaire (1950) were applied to them. Data analysis was done with descriptive tests (mean and standard deviation) and covariance analysis using SPSS version 23 software. P value less than 0.05 was considered as significant.
ResultsThe results of covariance analysis indicated that the treatment based on reducing extramarital relationships had an effect on marital instability (F= 49.24) and family functioning (F= 17.58) in couples (P<0.001). The amount of this effect in the marriage instability variable based on the square of the eta coefficient was 0.57 and in the family function variable it was 0.31.
ConclusionAccording to the results of this research, the treatment of extramarital relationships can be used to reduce the problems of couples and increase the stability of their lives.
Keywords: marital instability, extramarital relations, couples, family functioning -
مقدمه
این پژوهش با هدف تبیین اثربخشی مداخله سوسیودرام بر کاهش اضطراب کودکان دارای اختلال اضطراب اجتماعی انجام گرفت.
روش کارروش تحقیق در این پژوهش تک آزمودنی آزمایشی از نوع طرحAB بود. جامعه آماری شامل تمامی کودکان 6 تا 7 سال مبتلا به اضطراب اجتماعی بود که در سال 1400 در مراکز روانشناسی شهر تهران حضور داشتند . از بین آنها تعداد 5 کودک دارای اختلال اضطراب اجتماعی (دو پسر و سه دختر) بر اساس ملاک های ورود و خروج و به شیوه نمونه گیری هدفمند گزینش شدند. مداخله سوسیودرام برای هر کودک در 10 جلسه اجرا گردید. ابزارهای پژوهش شامل مقیاس اضطراب کودکان اسپنس (1997) و چک لیست رفتار اجتماعی (محقق ساخته) بود. هر یک از شرکت کنندگان به تفکیک قبل از اعمال مداخله 5-6 بار مورد آزمون ارزیابی قرار گرفتند (مرحله A) و پس از آن به تفکیک تحت آموزش مداخله سوسیودرام قرار گرفتند (مرحله B). تحلیل دیداری داده ها در دو سطح درون موقعیتی و بین موقعیتی انجام گرفت.
یافته هایافته های پژوهش نشان داد که مداخله سوسیودرام سبب کاهش اضطراب کودکان دارای اختلال اضطراب اجتماعی در مقیاس اضطراب کودکان اسپنس شده؛ و میزان بهبودی کلی در هر یک از تک رفتارهای اضطراب و اجتناب در حل مساله، اضطراب و اجتناب در خودکنترلی، اضطراب و اجتناب در مسیولیت پذیری، اضطراب و اجتناب در برقراری ارتباط، اضطراب و اجتناب در دوست یابی، اضطراب و اجتناب در مشارکت و همکاری و اضطراب و اجتناب در ابراز وجود به ترتیب 01/67، 30/83، 80/82، 65/82، 37/77، 88/86 و 78/82 درصد بود. میزان بهبودی کلی بین پنج آزمودنی نیز 42/82 درصد برآورد شد.
نتیجه گیریبا توجه به یافته های پژوهش می توان نتیجه گرفت که مداخله سوسیودرام قادر است سبب کاهش اضطراب کودکان دارای اختلال اضطراب اجتماعی شود. بنابراین، نهادهای خانواده و آموزشی، مراکز خدمات روان شناختی و مشاوره می توانند برای کاهش اضطراب کودکان دارای اختلال اضطراب اجتماعی از مداخله سوسیودرام بهره مند شوند.
کلید واژگان: مداخله سوسیودرام, اضطراب, اختلال اضطراب اجتماعیIntroductionThe aim of this study was to explain the effectiveness of sociodrama intervention to reducing anxiety in children with social anxiety disorder.
MethodsResearch method in this study was a single-subject of AB experimental designs. The study population consisted of all children with social anxiety disorder 6 to 7 years that attended psychological centers in Tehran in 2021. Among them, 5 children with social anxiety disorder (two boys and three girls) were selected based on inclusion and exclusion criteria and by purposive sampling. Sociodrama intervention was performed for each child in 10 sessions. The research instrument was Spence Children Anxiety Scale (1997) and Social Behavior Checklist (Made by a researcher). Each participant was evaluated 5-6 times before the intervention (stage A) and then underwent were trained separately sociodrama (stage B). Data were analyzed using visual analysis at both within-condition and between-condition levels.
ResultsThe results showed that sociodrama intervention reduce anxiety in children with social anxiety disorder in Spence Children Anxiety Scale; and the recovery rate in each of the single behaviors of anxiety and avoidance in problem solving, anxiety and avoidance in self-control, anxiety and avoidance in responsibility, anxiety and avoidance in communicate, anxiety and avoidance in finding friend, anxiety and avoidance in participation and cooperation and anxiety and avoidance in assertiveness respectively was 67.01, 83.30, 82.80, 82.65, 77.37, 86.88 and 82.78 percentage. The total recovery rate among five subjects also 82.42 percent was estimated.
ConclusionsBased on the findings, it can be concluded that the sociodrama intervention can reduce the anxiety in children with social anxiety disorder. Therefore, family and educational institutions, psychological and counseling services centers can benefit from sociodrama intervention to reducing anxiety children with social anxiety disorder.
Keywords: Social anxiety disorder, anxiety, Sociodrama intervention -
هدف
هدف پژوهش حاضر طراحی مدل مفهومی پیشایندها و پسایندهای دلزدگی زناشویی و تعیین اثر بخشی پروتکل آموزش مستخرج از مدل بر بهبود دلزدگی و صمیمیت زناشویی بود.
مواد و روش هاروش پژوهش شبه آزمایشی از نوع طرح تک آزمودنی با خط پایه چندگانه و جامعه آماری زوجین مراجعه کننده به مرکز مشاوره کلینیک راز شهر شیراز و کلینیک اداره کل اموزش و پرورش استثنایی استان فارس در شهر شیراز در پاییز 1400بود از بین زوجین با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند 3 زوج به عنوان نمونه انتخاب شد.برنامه درمانی پروتکل آموزش مستخرج از مدل مفهومی (1400) توسط اساتید راهنما و مشاور ، در طی 10جلسه اجرا شد و پس از خاتمه درمان نیز پیگیری در دو مرحله و با فاصله یک ماه صورت گرفت.آزمودنی ها در مراحل خط پایه، درمان و پیگیری به خرده مقیاس صمیمیت عاطفی از پرسشنامه ارزیابی عاطفی شخصی صمیمیت شافر والسون (1981) و تست دلزدگی زناشویی پاینز (1) پاسخ دادند. داده ها به روش تحلیل دیداری ، فرمول درصد بهبودی و شاخص تغییر پایا تحلیل شد.
یافته هانتایج نشان داد که درمان پروتکل مدل مفهومی موجب افزایش صمیمیت عاطفی و کیفیت زناشویی و کاهش دلزدگی زناشویی زوجین شده و این تاثیر در مرحله پیگیری نیز پایدار مانده است.
نتیجه گیریدرمان پروتکل مدل مفهومی از کارایی لازم برخوردار است و زوج درمانگران می تواننداز این مدل مفهومی در کار با زوجین به منظور کاهش دلزدگی زناشویی و افزایش صمیمیت عاطفی و بالا بردن کیفیت زناشویی مخصوصا در سالهای اولیه ازدواج زوجین که تاثیر بسازایی دارد به کار ببرند.
کلید واژگان: زوجین متاهل, دلزدگی زناشویی, صمیمیت زناشوییPurposeThe purpose of this study was to design a conceptualmodel of the antecedents and consequences of marital boredom andto determine the effectiveness of the training protocol derived fromthe model on improving marital boredom and intimacy.
Materials and methodsThe quasi-experimental research methodwas a single-subject design with multiple baselines and thestatistical population was couples who referred to the consultationcenter of Raz Clinic in Shiraz and the clinic of the GeneralDirectorate of Exceptional Education of Fars Province in Shiraz inthe fall of 1400. Using the purposeful sampling method, 3 coupleswere selected as a sample. The therapeutic program of the trainingprotocol extracted from the conceptual model (1400) wasimplemented by the tutors and counselors during 10 sessions, andafter the end of the treatment, the follow-up was done in two stageswith intervals. It took place for one month. The subjects respondedto the emotional intimacy subscale of Shaffer Valson's (1981)Personal Emotional Evaluation of Intimacy Questionnaire (1981)and Pines Marital Boredom Test (1). The data were analyzed byvisual analysis method, recovery percentage formula and stablechange index.
FindingsThe results showed that the treatment of the conceptualmodel protocol increased emotional intimacy and marital qualityand reduced marital burnout of couples and this effect remainedstable in the follow-up phase.
ConclusionThe conceptual model protocol treatment has therequired efficiency and couple therapists can use this conceptualmodel in working with couples in order to reduce marital boredomand increase emotional intimacy and improve marital quality,especially in the early years of a couple's marriage, which has asignificant effect. to take
Keywords: Married Couple, marital heartbreak, Marital Intimacy -
پژوهش حاضر با هدف تبیین اثربخشی بازی درمانی تعاملی محور بر کیفیت روابط دلبستگی کودک با والد انجام گرفت. روش تحقیق در این پژوهش آزمایشی از نوع تک آزمودنی با طرح AB بود. جامعه آماری شامل تمامی کودکان 5 تا 8 سال با آسیب های دلبستگی بود که در سال تحصیلی 1400- 1399 در مراکز روانشناسی شهر تهران حضور داشتند؛ تعداد این کودکان 10 نفر بود . از بین آن ها تعداد 3 کودک (دو پسر و یک دختر) بر اساس ملاک های ورود و خروج و به شیوه نمونه گیری هدفمند گزینش شدند. مداخله بازی درمانی تعاملی محور برای هر کودک بر اساس دستورالعمل بوث و جرنبرگ (2010)، به صورت 2 جلسه (45 دقیقه ای) در هفته، طی 10 هفته (21 جلسه) و به مدت دو و نیم ماه اجرا گردید. ابزارهای پژوهش شامل فرم روش تعاملی مارشاک (MIM) و چک لیست رفتاری تراپلی (محقق ساخته) بود. تحلیل دیداری داده ها در دو سطح درون موقعیتی و بین موقعیتی بر اساس سه شاخص سطح یا طراز، روند و تغییرپذیری انجام گرفت. یافته های پژوهش نشان داد که مداخله بازی درمانی تعاملی محور بر کیفیت روابط دلبستگی کودک با والد تاثیر معناداری داشت (05/0P<). مطابق با یافته های پژوهش اثربخشی مداخله بازی درمانی تعاملی محور بر روی بهبود کیفیت روابط دلبستگی کودک با والد به تایید رسید. بنابراین، این روش را می توان به عنوان یکی از درمان های مفید و کاربردی برای کودکان در نظر گرفت.
کلید واژگان: بازی درمانی, تعاملی محور, کیفیت روابط دلبستگیDisorder in attachment relationships by distrust can lead to psychocognitive disorders in child. The aim of this study was to explain the effectiveness of interactive Theraplay play therapy on child's quality of attachment relationships with the parent. Research method in this study was experimental of a single-subject with AB designs. The study population consisted of children 5 to 8 years old with attachment pathologies that attended psychological centers in Tehran in the academic year 2020-2021 and the number of children was 10. From among them, 3 children (two boys and one girl) were selected based on entry and exit criteria and by purposive sampling. The intervention of theraplay for each child was done according to the instructions of Booth and Jernberg (2010), performed in 2 sessions (45 minutes) per week for 10 weeks (21 sessions) during two and a half months. The research instruments were Marschak Interaction Method (MIM) and Theraplay Behavioral Checklist (made by a researcher). Data were analyzed using visual analysis at both within-condition and between-condition levels based on three indicators of level, trend and stability. The findings showed that intervention of oriented theraplay- focused play therapy had a significant effect on child' quality of attachment relationships with parents (P<0.05). According to the findings of the study, was confirmed the effectiveness of intervention of oriented theraplay- focused play therapy on improving child' quality of attachment relationships with parents. Therefore, this method can be considered as one of helpful and applicational treatments for these children.
Keywords: Play therapy, Interactive, quality of attachment relationships
- در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو میشود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشتههای مختلف باشد.
- همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته میتوانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
- در صورتی که میخواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.