به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
فهرست مطالب نویسنده:

vahid sobhani

  • Hesam Iranmanesh, Hossein Shirvani *, Amin Amini, Alireza Shamsoddini, Vahid Sobhani
    Background
    The purpose of this research is to investigate the effectiveness of different training methods of dual task on balance and cognitive function in the elderly.
    Method
    The participants in this study were 36 elderly individuals aged 65 years and older, who met the research's entry criteria. The selected individuals were divided into three groups of 12 people each based on the pre-test Berg balance scores. The research groups included dual task balance training with fixed and variable priority and a control group. The Berg balance test was used to assess functional balance in the elderly, and the Serial reaction time test was used to assess cognitive function. Data analysis was conducted using covariance analysis and the Bonferroni post hoc test.
    Result
    The results of the data analysis showed that in the balance test, there was no significant difference between the control group and the dual task group with fixed and variable priority (P≥0.05). In addition, the serial reaction time test results showed that the dual task groups performed significantly better than the control group (P≤0.05), And the variable priority dual-task group had a significantly lower reaction time than the fixed priority dual-task training group (P≤0.05).
    conclusion
    The results of this research demonstrated that dual task training, particularly with variable priority, resulted in faster information processing in the elderly. Therefore, it appears that, in addition to the theory of limited attention capacity, other mechanisms such as the allocated attention ability can effectively impact balance and cognitive performance
    Keywords: Elderly, Fixed Priority, Variable Priority, Attention, Information Processing
  • Vahid Sobhani, Hossein Shirvani, Hossein Mehrabian *, Seyed ebrahim Hashemi
    Background

     The most common musculoskeletal disorder among military personnel, especially office workers, is chronic low back pain due to lumbar disc herniation.

    Objectives

     This study aimed to investigate the effect of selected motor control retraining exercises after conventional treatments on the persistence of changes in pain, functional disability, and range of motion in male military personnel with lumbar disc herniation.

    Methods

     Military personnel with lumbar disc herniation were divided into two groups of intervention (N = 18) and control (N = 18) after 10 sessions of conventional exercises. The intervention group performed 60 minutes of motor control retraining exercises three times a week for eight weeks, while the control group continued the usual stretching for back pain.

    Results

     The average scores of pain intensity, functional disability, and range of motion after conventional and selected motor control retraining exercises showed a significant difference (P < 0.001).

    Conclusions

     Motor control retraining exercises after conventional treatments can improve pain, functional disability, and range of motion in male military personnel with chronic back pain caused by lumbar disc herniation. This technique may improve the quality of life and function for military personnel who are at high risk of this disorder. More research is needed to confirm these findings and examine the intervention's long-term effects. These physical exercises may be appropriate for treating people with similar symptoms.

    Keywords: Chronic Low Back Pain, Lumbar Disc Herniation, Male Military Personnel, Pain, Selected Motor Control Retraining Exercises
  • Leila Alizadeh, Khaled Rezaie*, Vahid Sobhani, Ali Amiri, Mansoureh Samadi, Hossein Shakeri, Saman Salehi
    Introduction

    Ultrasonography is a common tool for assessing muscle morphology. This study aims to investigate the intra-rater reliability of ultrasonography measurements of the masseter and lateral pterygoid muscles (LPM) in subjects with and without temporomandibular disorder (TMD) and to compare the measurements between the two groups.

    Materials and Methods

    A total of 30 individuals (15 subjects with TMD and 15 subjects without TMD) participated in the study. Imaging of the masseter muscle at rest and contraction, in addition to LPM, was performed using sonography in 2 sessions with a 2-day interval and the thickness of these muscles was measured. To assess the reliability, the intraclass correlation coefficient (ICC(3, 3)), standard error of measurement, minimal detectable change, and limits of agreement were used. Additionally, for the between-group comparison of measurements, the independent sample t-test was used. The Cohen d was used to determine the size of the differences.

    Results

    ICC(3, 3) for intra-rater reliability of masseter thickness in rest and clenched positions and LPM were 0.89, 0.80, and 0.86 in the asymptomatic group, and 0.88, 0.80, and 0.90 in the TMD group, respectively. The values of absolute reliability parameters, such as standard error of measurement and minimal detectable change were in a small range. Additionally, compared to the asymptomatic group, the TMD group had thicker masseter muscle in the rest position and the effect size revealed a large difference between the groups. No significant differences were found between the groups for the thickness of the masseter muscle in contraction position and LPM.

    Conclusion

    The results of the intra-reliability study revealed that ultrasonography is a reliable method to measure the thickness of the masticatory muscles in TMD subjects and asymptomatic subjects. Additionally, TMDs can change the thickness of the masticatory muscles.

    Keywords: Temporomandibular disorder, Ultrasonography, Masticatorymuscle, Reliability
  • تاثیر 12 هفته مکمل دهی ال- آرژنین بر روی آزمون آمادگی رزم و توان بی هوازی پایوران بسیجی
    میرزا حسین نوروزی کمره، حسین شیروانی*، محمد صمدی، وحید سبحانی
    هدف

    حفظ آمادگی رزم برای نظامیان جهت بهبود عملکرد و توانایی دفاع از کشور امری ضروری است. مکمل ال- آرژنین تاثیر مثبتی بر عملکرد جسمانی دارد. هدف ما در این مطالعه بررسی تاثیر 12 هفته مکمل دهی ال- آرژنین بر آزمون آمادگی رزم و توان بی هوازی در نظامیان است.

    روش شناسی:

     20 فرد نظامی بسیجی مرد به صورت داوطلبانه در این مطالعه شرکت کردند. آن ها به صورت تصادفی به دو گروه 10 نفره ال- آرژنین و دارونما تقسیم شدند. قبل و 12 هفته بعد از مکمل دهی آزمودنی ها، آزمون آمادگی رزم (ACRT) و آزمون بی هوازی را اجرا کردند. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل کواریانس (ANCOVA) ارزیابی و سطح معناداری 05/0p≤ در نظر گرفته شد.

    یافته ها

    نتایج نشان داد ال- آرژنین نسبت به دارونما موجب کاهش معنی داری در زمان اجرای آزمون ACRT (P=0.001)و افزایش معنی داری در توان بی هوازی (P=0.027) می شود.

    نتیجه گیری

    این مطالعه نتیجه می گیرد که 12 هفته مکمل دهی ال- آرژنین می تواند باعث افزایش توان رزم و افزایش توان بی هوازی و در نتیجه بهبود عملکرد جسمانی در نظامیان شود.

    کلید واژگان: ACRT, ال- آرژنین, توان بی هوازی, نظامیان
    The effect of 12 weeks of L-arginine supplementation on Payoran Basiji's test of combat readiness and anaerobic capacity
    Mirza Hossein Nowrozi, Hossein Shirvani *, Mohammad Samadi, Vahid Sobhani
    Objective

    Maintaining combat readiness for the military is essential to improving the performance and ability to defend the country. L-Arginine supplementation has a positive effect on physical function. The aim of this study was to evaluate the effect of 12 weeks of L-arginine supplementation on Army Combat Readiness Test (ACRT) and anaerobic power in the military.

    Methods

    Twenty male military volunteers participated in the study and were randomly divided into two groups of 10 L-arginine and placebo. Before and 12 weeks after supplementation, subjects performed the ACRT and anaerobic tests. Data were analyzed using analysis of covariance (ANCOVA). Significance level was considered p≤0.05.

    Results

    The results showed that L-arginine significantly decreased the ACRT test time (P = 0.001) and significantly increased anaerobic power (P = 0.027) compared to placebo.

    Conclusions

    This study concludes that 12 weeks of L-arginine supplementation can increase combat power and increase anaerobic power and thus improve physical performance in the military.

    Keywords: ACRT, L-Arginine, Anaerobic Power, Military
  • آرمان ضربی زاده، محمدمهدی سالاری، محسن صابری اسفیدواجانی، محمدابراهیم قمرچهره، وحید سبحانی، مرتضی رمضانی*
    مقدمه

    با تغییر الگوی مصرف مواد غذایی و زندگی ماشینی، اضافه وزن و چاقی رو به افزایش بوده و شیوع بیماری های قلبی عروقی و مرگ زودرس ناشی از آن بیشتر شده است. هدف از این مطالعه، تعیین تاثیر هشت هفته تمرینات هوازی تناوبی شدید بر شاخص توده بدنی و قند خون ناشتا در پرستاران بیمارستان بقیه الله (عج) بود.

    روش کار

    مطالعه حاضر از نوع نیمه تجربی سه گروهه و از نوع کارآزمایی بالینی تصادفی بوده است. نمونه های مطالعه به صورت هدفمند در دسترس شامل 30 نفرپرستار بود که به صورت تصادفی به سه گروه ورزش های تناوبی نوع یک (10) نفر، ورزش های تناوبی نوع دو (10) نفر و گروه کنترل (10) نفر تقسیم شدند. قد ،وزن و قند خون ناشتای همه آزمودنیها قبل از شرکت در فعالیت ورزشی اندازه گیری شد. پس از هشت هفته فعالیت ورزشی، دوباره قد، وزن و قند خون ناشتای همه آزمودنیها اندازه گیری شد. برای تحلیل آماری از نرم افزارSPSS  نسخه 22 و برای تحلیل استنباطی داده ها از آزمون Repeated measures) ANOVA) استفاده گردید. سطح معناداری در آزمون (p<0/05) در نظر گرفته شد.

    یافته ها

    مداخله 8  هفته فعالیت ورزشی منظم، باعث کاهش معنی دار مقادیر قند خون ناشتا و کاهش میزان توده بدنی آزمودنیها در دو گروه ورزشی گردید (p<0/05). بر این اساس، گروه آزمون یک (میانگین قند خون ناشتا قبل از مداخله 21±98 ، بعد از مداخله 11±90 و شاخص توده بدنی قبل از مداخله 1/59±26/68 ، بعد از مداخله 0/09±25/30)  و گروه آزمون دو (میانگین قند خون ناشتا قبل از مداخله 6/06±99 ، بعد از مداخله 13±96 و شاخص توده بدنی قبل از مداخله 1/34±27/46 ، بعد از مداخله 0/08±26/27)  بیشترین اثر کاهش در قند خون ناشتا را داشتند.

    نتیجه گیری

    در مجموع بر اساس یافته های پژوهش حاضر انجام برنامه های ورزشی منظم و با شدت معین که قابلیت اجرا در محل کار دارند، جهت کنترل و کاهش وزن و قند خون ناشتا افراد چاق که دارای جمعیتی رو به افزایش هستند، در مراکز بهداشت و سلامت جامعه کارایی مناسبی خواهد داشت.

    کلید واژگان: پرستاران, شاخص توده بدنی, قند خون ناشتا, ورزش
    Arman Zarbizadeh, MohammadMahdi Salari, Mohsen Saberi Esfeedvajani, MohammadEbrahim Ghamarchehreh, Vahid Sobhani, Morteza Ramezani*
    Introduction

    With the change in the feeding patterns and modern life style, overweight and obesity have been increasing and so, the prevalence of cardiovascular diseases and premature death caused by it has increased. The aim of this study was to determine the effect of eight weeks of intense intermittent aerobic exercise on body mass index and fasting blood sugar in the nurses of Baqiyatallah Hospital.

    Methods

    The current study was a semi-experimental and a randomized clinical trial study of three groups. The population of study included 30 nurses who were randomly divided into three groups of intermittent exercise type one (10), intermittent exercise type two (10) and control group (10). The height, weight and fasting blood sugar of all the subjects were measured before and after the study. SPSS version 22 software was used for statistical analysis and ANOVA (repeated measurement) was used for inferential data analysis. The p<0.05 was considered as significance difference.

    Results

    8 weeks of regular exercise activity resulted in a significant decrease in fasting blood sugar values ​​and a decrease in the BMI in two exercise groups (p<0.05). also, group one (mean fasting blood sugar before intervention 98±21, after intervention 90±11 and BMI before intervention 26.68±1.59, after intervention 25.30±0.09) and group two (mean fasting blood sugar before intervention 99±6.06, after intervention 96±13 and BMI before intervention 27.46±1.34, after intervention 26.27±0.08 ) had the greatest reduction in fasting blood sugar.

    Conclusion

    In general, based on the findings of the present research, regular exercise programs with a certain intensity, which can be implemented at the workplace, will be effective in controlling weight and reducing fasting blood sugar in obese people, who have an increasing population.

    Keywords: Nurses, body mass index, fasting blood sugar, exercise
  • Vahid Sobhani, Zahra Rezvani, Gholam Hossein Meftahi, Fahimeh Ghahvehchi-Hosseini, Boshra Hatef *
    Introduction

    This study evaluated the brain activity based on the linear and nonlinear features of surface electroencephalography (EEG) in the Stroop Color and Word Test (SCWT) and the effect of learning in the test response and related EEG features.

    Materials and Methods

    A total of 21 women and 19 men with physical and mental health participated in this study. Four stages of this SCWT, consistently in the first and second stages and inconsistently in the third and fourth stages, were taken twice by the participants with a 10-min interval. Besides, EEG recording was simultaneously taken for 1 minute at each stage.

    Results

    The number of correct responses in the inconsistent stages was lower than that in the consistent stages, while the delay of correct responses was more in the consistent stages. EEG features showed that the relative power band of alpha 1 (8-10 Hz) frequency reduced during the test compared to the resting state. In contrast, the gamma 2 (40-50 Hz) frequency band showed a significant increase. There was no significant difference between various stages of the test and between two repetitions in the test indices and EEG features.

    Conclusion

    Compared to the resting state, the relative power of alpha 1 and gamma 2 frequency bands changed during SCWT without considering the stage of the test.

    Keywords: Stroop color, word test, Electroencephalograpy (EEG), Nonlinear, Artificial neural network model
  • MohammadMehdi Salaree, Masoud Sirati Nir, Vahid Sobhani, Abbas Ali Delavari*, Seyyed AliReza Mosavi
    Introduction

    The Neck Bournemouth Questionnaire (NBQ) is being used widely in various countries. This study evaluated the validity and reliability of the Persian version of NBQ.

    Methods

    This methodological study investigated 170 patients with chronic neck pain (NP). The psychometric properties of NBQ were evaluated in two stages. First, the standard scale was translated based on Guillemin’s guidelines for cross-cultural adaption and face validity tested in a pilot group (N = 25). Second, it was conducted on a sample of 170 diverse chronic pain patients. Construct validity was determined with convergent validity by short-form McGill pain questionnaire. Then, the reliability was confirmed using Cronbach’s alpha and the intraclass correlation coefficient.

    Results

    The instrument demonstrated a good face validity and the participants made minor changes. A slight change was applied on content validity. In construct validity, Pearson’s correlation coefficient was 0.85, which was statistically significant and showed strong correlation. A Cronbach’s alpha of 0.87 was obtained. This confirmed the remarkable internal consistency and stability (0.92).

    Conclusion

    The Persian version of NBQ showed a good internal consistency and reliability and it could be considered as a valuable tool for assessing patients with cervical pain in Iranian population.

    Keywords: Neck Bournemouth Questionnaire, Reliability, Validity, Persian
  • میرزا حسین نوروزی کمره، حسین شیروانی*، محمد صمدی، وحید سبحانی
    هدف

    حفظ آمادگی رزم برای نظامیان جهت بهبود عملکرد و توانایی دفاع از کشور امری ضروری است. مکمل ال- آرژنین تاثیر مثبتی بر عملکرد جسمانی دارد. هدف ما در این مطالعه بررسی تاثیر 12 هفته مکمل دهی ال- آرژنین بر آزمون آمادگی رزم و توان بی هوازی در نظامیان است.

    روش شناسی:

     20 فرد نظامی بسیجی مرد به صورت داوطلبانه در این مطالعه شرکت کردند. آن ها به صورت تصادفی به دو گروه 10 نفره ال- آرژنین و دارونما تقسیم شدند. قبل و 12 هفته بعد از مکمل دهی آزمودنی ها، آزمون آمادگی رزم (ACRT) و آزمون بی هوازی را اجرا کردند. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل کواریانس (ANCOVA) ارزیابی و سطح معناداری 05/0≤p در نظر گرفته شد.

    یافته ها: 

    نتایج نشان داد ال- آرژنین نسبت به دارونما موجب کاهش معنی داری در زمان اجرای آزمون ACRT (P=0.001) و افزایش معنی داری در توان بی هوازی (P=0.027) می شود.

    نتیجه گیری:

     این مطالعه نتیجه می گیرد که 12 هفته مکمل دهی ال- آرژنین می تواند باعث افزایش توان رزم و افزایش توان بی هوازی و در نتیجه بهبود عملکرد جسمانی در نظامیان شود.

    کلید واژگان: ACRT, ال- آرژنین, توان بی هوازی, نظامیان
    Mirza Hossein Norouzi Kamareh, Hossein Shirvani *, Mohammad Samadi, Vahid Sobhani
    Objective

    Maintaining combat readiness for the military is essential to improving the performance and ability to defend the country. L-Arginine supplementation has a positive effect on physical function. The aim of this study was to evaluate the effect of 12 weeks of L-arginine supplementation on Army Combat Readiness Test (ACRT) and anaerobic power in the military.

    Methods

    Twenty male military volunteers participated in the study and were randomly divided into two groups of 10 L-arginine and placebo. Before and 12 weeks after supplementation, subjects performed the ACRT and anaerobic tests. Data were analyzed using analysis of covariance (ANCOVA). Significance level was considered p≤0.05.

    Results

    The results showed that L-arginine significantly decreased the ACRT test time (P = 0.001) and significantly increased anaerobic power (P = 0.027) compared to placebo.

    Conclusions

    This study concludes that 12 weeks of L-arginine supplementation can increase combat power and increase anaerobic power and thus improve physical performance in the military.

    Keywords: ACRT, L-Arginine, Anaerobic Power, Military
  • مهسا عاشقان، سید ابراهیم هاشمی، وحید سبحانی*، ابوالفضل شکیبایی، عمید الدین خطیبی عقدا، احسان عرب زاده
    زمینه و هدف

    پوسچر نامناسب بدن و اختلاف در زوایای ستون فقرات منجر به آسیب های ارتوپدی می شود. وضعیت سر به جلو و کیفوز از جمله عوارض ناشی از پوسچر نامناسب می باشد که می تواند به کمردرد ختم شوند. هدف از مطالعه حاضر بررسی ارتباط بین وضعیت سر به جلو و کیفوز پشتی با کمردرد مزمن غیر اختصاصی در مردان نظامی بود.

    روش ها: 

    در این مطالعه تحلیلی- مقطعی، 60 مرد نظامی میانسال به صورت در دسترس هدفمند به دو گروه 30 نفره دارای کمر درد مزمن غیر اختصاصی و سالم تقسیم شدند (با دامنه سنی:سالم 10/01 ± 43/4 سال و کمردرد 6/6 ± 45/1 سال). سپس اطلاعات مرتبط با کیفوز پشتی با کایفومتر، دامنه حرکات کمر به وسیله گونیامتر، وضعیت سر رو به جلو به کمک دستگاه بادی ویژن جمع آوری شد. برای طبیعی بودن توزیع داده ها از آزمون Kolmogorov-Smirnov و برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های Independent t و chi-square در نرم افزار SPSS 19 با سطح معنی داری استفاده گردید (0/05> P).

    یافته ها:

     نتایج نشان داد که بین وضعیت سر روبه جلو در افراد با کمر درد مزمن و بدون کمر درد تفاوت معنی داری وجود داشت (P = 0/036). در حالی که بین کیفوز در افراد با کمر درد مزمن و بدون کمردرد تفاوت معنی داری وجود نداشت (P = 0/73). در بررسی همبستگی نیز مشخص شد که بین کیفوز با سر رو به جلو در افراد با کمر درد مزمن (P = 0/0924) و افراد سالم (P = 0/062) ارتباط معنی داری وجود نداشت. میزان زاویه دامنه حرکت کمر ارتباط معنی داری با میزان زاویه کیفوز ناحیه توراسیک در افراد با کمر درد مزمن (P = 0/088) همچنین افراد سالم (P = 0/544) نداشت. علاوه بر این وضعیت سر به جلو ارتباط معنی داری با VAS در افراد با کمر درد مزمن نداشت (P = 0/330)، اما ارتباط معنی داری بین وضعیت سر به جلو با VAS در افراد سالم تایید شد (P = 0/006).

    نتیجه گیری:

     با معاینه ستون مهره و بررسی دردهای گردنی در مردان سالم نظامی می توان تغییرات وضعیتی را تشخیص داد و از ایجاد کمر دردهای مزمن جلوگیری کرد. همچنین ارزیابی پوسچر کمک می کند تا با تجویز ورزش های اصلاحی هرگونه درد و وضعیت غیرطبیعی عضلات ضعیف را اصلاح کنیم.

    کلید واژگان: سر رو به جلو, کیفوز, کمردرد مزمن غیراختصاصی
    Mahsa Asheghan, Seyed Ebrahim Hashemi, Vahid Sobhani*, Abolfazl Shakibaee, Amidoddin Khatibi Aqda, Ehsan Arabzadeh
    Background and Aim

    Improper body posture and differences in spinal angles can lead to orthopedic injuries. Forward head and kyphosis are some of the complications of improper posture that can lead to back pain. The aim of the present study was to investigate the relationship between forward head position and dorsal kyphosis with non-specific chronic low back pain in military mans.

    Methods

    In this cross-sectional study, 60 middle-aged military men aged were purposefully divided into two groups of 30 people with non-specific chronic low back pain and healthy (Age range: healthy 43.4 ± 10/10 years and low back pain 45.1 ± 6.6 years). Then, information related to dorsal kyphosis was collected with a kyphometer, range of motion of the back by goniometer, and forward head position using a body-vision device. Kolmogorov – Smirnov test was used for data normality and Independent t and chi-square tests were used for data analysis in Spss19 software with significant level (P <0.05).

    Results

    The results showed that there was a significant difference between forward head position in patients with chronic low back pain and without low back pain (P = 0.036). While there was no significant difference between kyphosis in people with chronic low back pain and without low back pain (P = 0.73). In the correlation study, it was found that there was no significant relationship between kyphosis and forward head in people with chronic back pain (P = 0.924) and healthy people (P = 0.062). The angle of range of motion of the lumbar spine was not significantly related to the angle of the thoracic kyphosis angle in patients with chronic low back pain (P = 0.088) and healthy individuals (P = 0.544). In addition, forward head position was not significantly associated with VAS in patients with chronic low back pain (P = 0.330), but a significant association between forward head position and VAS was confirmed in healthy subjects (P = 0.006).

    Conclusion

    By examining the spine and examining neck pain in healthy military men, it is possible to detect postural changes and prevent chronic back pain. Postural evaluation also helps to correct any pain and abnormal condition of weak muscles by prescribing corrective exercises.

    Keywords: Forward head, Kyphosis, Non-specific chronic low back pain
  • ابوالفضل شکیبائی، وحید سبحانی*، حمید رجبی، محسن صابری اسفیدوجانی
    زمینه و هدف

    آمادگی جسمانی سهم عمده ای در آمادگی رزم دارد و آزمون های فعلی، آمادگی جسمانی مورد نیاز در رزم را نمی سنجند. هدف از مطالعه حاضر طراحی و اعتبار سنجی آزمون آمادگی جسمانی عملیاتی، جهت تعیین حدنصاب قابل قبول از نظر جسمانی برای اعزام به عملیات های معاصر بود.

    روش ها: 

    آزمودنی های این مطالعه را مردان نظامی با میانگین سنی 14/4±5/30 سال تشکیل دادند. پس از طراحی آزمون، از روایی محتوا، ملاک و تمایز برای سنجش روایی و از روش آزمون-آزمون مجدد برای سنجش پایایی آزمون استفاده شد. شاخص های فیزیولوژیک ضربان قلب، لاکتات خون و میزان درک فشار بورگ (RPE)، برای تعیین شدت آزمون طراحی شده بکار رفتند. برای تحلیل داده ها از نرم افزارSPSS-18  استفاده شد.

    یافته ها: 

    آزمون به صورت چرخه ای و متشکل از 11 ماده پشت سر هم طراحی شد. در بررسی روایی محتوایی، اجزایی از آزمون که شاخص روایی محتوایی آنها کمتر از حد مورد قبول بود، اصلاح و تغییرات لازم در آن‏ها انجام شد. سپس مراحل روایی آنها تکرار شد تا مقدار مطلوب، یعنی نسبت روایی محتوا بیش از 56/0 و شاخص روایی محتوا بیشتر از 79/0 بدست آمد. بین زمان آزمون طراحی شده با زمان آزمون آمادگی رزم آمریکا (ACRT) همبستگی مثبت و با میانگین مجموع سه آزمون استقامتی و با مسافت طی شده در آزمون کوپر همبستگی منفی و معنادار مشاهده شد. زمان انجام آزمون در تکاوران نخبه و غیرنخبه اختلاف معنادار داشت. بین زمان آزمون و زمان آزمون مجدد همبستگی معنادار مشاهده شد.

     نتیجه گیری:

     نتایج این مطالعه نشان داد که آزمون طراحی شده از روایی محتوایی، ملاکی و تمایز و همچنین پایایی قابل قبولی برخوردار است. همچنین متغیرهای فیزیولوژیک ضربان قلب و غلظت لاکتات خون و RPE قبل و بعد از آزمون نشان دادند که شدت آزمون، بیشینه است.

    کلید واژگان: آزمون آمادگی جسمانی عملیاتی, روایی, پایایی, مردان نظامی
    Abolfazl Shakibaee, Vahid Sobhani*, Hamid Rajabi, Mohsen Saberi
    Background and Aim

    Physical fitness is a major contributor to combat readiness, and current military tests do not measure it appropriately. The purpose of this study was to design a combat readiness test that could reliably and consistently determine the level of physical fitness distinctly required prior to deployment into the battlefield.

    Methods

    The subjects of this study were military personnel with an average age of 30.5±4.14 years. After the initial design of the test, content, criterion and discriminant validity were assessed. The reliability was evaluated through the test-retest method. Physiological parameters such as heart rate and blood lactate as well as Borg Rating of Perceived Exertion (RPE) were used to determine the severity of the designed test. Data analysis was done by SPSS-18.

    Results

    The test was designed in a circuit and consisted of 11 items. After validity assessment, questions with CVI (content validity index) and CVR (content validity ratio) of less than the limit were modified and corrected. The validation process was repeated until the desired amount of CVR of 0.56 and the CVI greater than 0.79 were obtained. There was a positive correlation between the time of the designed test and the time of the American army combat readiness Test (ACRT). The time taken to complete the test was significantly different between elite and non-elite volunteers was significantly different. A significant correlation was found between test and retest results.

    Conclusion

    Results indicate that the test has acceptable content validity, criterion, discriminant validity, and reliability. The physiological variables of heart rate and blood lactate concentration and RPE before and after the test showed that the severity of the test was maximal.

    Keywords: Combat Readiness Test, Validity, Reliability, Military Personnel
  • Vahid Sobhani, Mohammad Mehrtash*, Hossein Shirvani, MahdiFasihi‑Ramandi
    Background

    Nowadays, the use of green tea supplements has increased. Studies have shown that green tea can have positive effects on anti‑inflammatory and antioxidative factors, as well as improve aerobic performance capacity. Therefore, in this study, we investigate the effects of this supplement on inflammatory factors, total antioxidant capacity responses, and maximum oxygen uptake (VO2 Max) of healthy young men in summer.

    Methods

    This study is a double‑blind randomized controlled trial (RCT) in which 15 young men (age 25.06 ± 2.1) were randomly assigned into the green tea (GT) and placebo groups. Subjects performed maximum aerobic exercises (shuttle run 20 m) in separate workouts (14 days) in summer. They consumed 640 mg green tea extracts or maltodextrin 90 min before exercise in a double‑blind design. Blood samples were collected before and after the exercise and then evaluated in the biochemistry laboratory. In this study, one way analysis of variance (ANOVA) tests were used for the statistical analysis.

    Results

    The results of this study show that green tea supplement significantly slowed down the increasing tumor necrosis factor alpha (TNF‑α) (GT: 15.03 ± 4.31 [pg/ml], placebo: 31.38 ± 7.18 [pg/ml], [P = 0.000]); increased the total antioxidant capacity (GT: 1.04 ± 0.06 [mm], placebo group: 0.72 ± 0.04 [mm], [P = 0.001 VO2 ]); and Max (GT: 44.43 ± 3.06 [ml/kg/min], placebo group: 34.88 ± 1.30 [ml/kg/min], [P = 0.001]) in the supplement group than placebo. In addition, no significant differences in interleukin 1 beta (IL‑1β) was observed between thee groups (GT: 26.86 ± 5.05 [pg/ml], placebo group: 23.47 ± 3.16 [pg/ml], [P = 0.251]).

    Conclusions

    The consumption of green tea supplements 90 min before aerobic exercise may decrease inflammation and oxidative stress factors and improve VO2 Max in summer.

    Keywords: Exercise, hot temperature, inflammation, oxidative stress, tea
  • مریم مشکانی فراهانی*، مظفر شیردل، وحید سبحانی، محسن صادقی قهرودی، منیژه فلاح
    زمینه و هدف

    با تمرینات ورزشی منظم، قلب دستخوش تغییرات ساختاری و عملکردی می شود. هدف از این مطالعه بررسی تغییرات بطن راست افراد نظامی شرکت کننده در تمرینات ورزشی استقامتی یا قدرتی بوسیله اکوکاردیوگرافی است.

    روش ها

    کارآزمایی بالینی حاضر روی 40 نفر از دانشجویان نظامی مرد در یک دانشگاه علوم پزشکی نظامی در شهر تهران در سال 1396 انجام شد. انتخاب نمونه ها تصادفی بود. قبل از مطالعه برای همه افراد اکوکاردیوگرافی انجام و داده های بالینی ثبت شد و سپس افراد در دو گروه بطور تصادفی تقسیم شدند. برای یک گروه تمرینات ورزشی استقامتی و برای گروه دیگر تمرینات ورزشی قدرتی به صورت حرفه ای به مدت 10 هفته زیر نظر مربی ورزش انجام شد. بعد از پایان تمرینات، مجددا برای هر دو گروه اکوکاردیوگرافی انجام و داده های بالینی ثبت شد و تغییرات ایجاد شده بررسی و آنالیز شد.

    یافته ها

    میانگین سن و داده های بالینی در ابتدای مطالعه، در 2 گروه تفاوت معنی دار نداشت. در انتهای مطالعه، پس از 10 هفته تمرینات ورزشی، افزایش معنی داری اندازه بطن راست در دیاستول (RVAD)، و نسبتE  به e`(E/é)، در هر دو گروه استقامتی یا قدرتی ثبت شد. E/e’، ضخامت دیواره بین بطنی (SWTD) و ضخامت نسبی دیواره قلب (Relative wall thickness) در گروه قدرتی افزایش معنی داری نسبت به گروه استقامتی نشان داد. در اندازه سطح بطن راست در سیستول (RVAS)، مداخله تمرینی باعث کاهش در هر دو گروه شد که در گروه استقامتی این کاهش معنی دار بود. درSWDT  و اندکس توده بطن چپ (LV mass Index) نیز فقط در گروه استقامت افزایش معنی داری ثبت شد. فشار شریان ریوی (PAP) فقط در گروه قدرتی بعد از ورزش افزایش معناداری داشت و تنها شاخصی بود که علاوه بر افزایش معنی دار در محدوده ابنرمال نیز قرار گرفت. در بقیه شاخص های اندازه گیری شده در دو گروه استقامتی یا قدرتی قبل و بعد از 10 هفته تمرینات ورزشی و نسبت به هم اختلاف معناداری وجود نداشت.

    نتیجه گیری

    نتایج مطالعه حاضر نشان داد هر دو نوع تمرینات ورزشی قدرتی یا استقامتی روی وضعیت عملکردی قلب افراد نظامی تاثیر مثبت دارند با این حال ورزش های قدرتی دارای تاثیر بیشتری می باشند.

    کلید واژگان: تمرینات ورزشی قدرتی, تمرینات ورزشی استقامتی, اکوکاردیوگرافی, افراد نظامی
    Maryam Moshkani Farahani*, Mozafar Shirdel, Vahid Sobhani, Mohsen Sadeghi Ghahroodi, Manijeh Fallah
    Background and Aim

    With regular exercise, the heart undergoes structural and functional changes. The purpose of this study was to evaluate the right ventricular changes by echocardiography in military personnel participating in endurance or strength training.

    Methods

    This clinical trial was performed on 40 male military students at a military medical university in Tehran, Iran in 2018. Echocardiography was performed for all subjects at the baseline and clinical data were recorded and then the subjects were randomly divided into two groups. For one group endurance training and for the other group strength training was performed professionally for 10 weeks under the supervision of a sports coach. Echocardiography was performed for both groups after the end of the training and clinical data were recorded and changes were evaluated and analyzed.

    Results

    Mean age and clinical data at baseline were not significantly different between the two groups. At the end of the study, after 10 weeks of exercise, a significant increase in RVAD and E/e 'was observed in either endurance or strength groups. The E/e', SWDT and Relative wall thickness showed a significant increase in the strength group compared to the endurance group. The exercise intervention decreased the RVAS in both groups, which was significant in endurance group. In SWDT and LV mass index, only significant increase was observed in endurance group. PAP only increased significantly in the strength group after exercise and was the only index that was in the abnormal range. In the other measured indices, there was no significant difference between endurance or strength groups before and after 10 weeks of exercise training.

    Conclusion

    The findings of the present study showed that both types of strength or endurance exercise have an impact on the functional status of the military heart, however, the strength exercise is more effective.

    Keywords: Strength Exercise, Endurance Exercise, Echocardiography, Military
  • Mohammad Fallah Mohammadi*, Vahid Sobhani
    Introduction

    Musculoskeletal injuries are prevalent among active individuals, such as military personnel, which may lead to high health costs. The injuries, specifically in lower extremity joints, are mostly taking place during movements such as jumping. This study investigates the correlation between trunk muscle endurance and three-dimensional knee kinematics during jump-landing among military personnel.

    Materials and Methods

    Thirty commandoes (Mean±SD age: 29.45±4.76) participated in the study. The researchers performed McGill standardized testing battery (core muscle endurance tests). Our subjects underwent jump-landing maneuver and 3D motion analysis of knee joint kinematics. Then the investigators analyzed the obtained data using the Pearson correlation test (P<0.05). The main outcome measures were trunk muscles’ endurance and knee joint angles of flexion-extension, abduction-adduction, and internal rotation-external rotation estimated using MATLAB scripts for three trials during peak angle of knee flexion just before the rebound. We also calculated the average value for the aforementioned motions from initial contact to the take-off phase.

    Results

    The Pearson correlation test indicated a statistically significant correlation between the peak and average value of knee flexion angle and right (rpeak=0.511, raverage=0.505/ Ppeak=0.021, Paverage=0.023) and left (rpeak=0.486, raverage=0.445/ Ppeak=0.030, Paverage=0.049) side bridge tests. Moreover, we observed a significant negative correlation between average knee internal rotation and trunk flexors’ endurance test value (r=-0.496, P=0.026).

    Discussion

    The trunk muscles provide knee stability in dynamic tasks. Particularly, strengthening abdominal and lateral muscles of the trunk high shown to decrease knee rotation and flexion, respectively, during landing from a jump. Consequently, the authorities should emphasize this fact while designing conditioning or rehabilitation programs.

    Keywords: Core muscle endurance, Jumplanding, McGill protocol, Kneejoint alignment
  • Hamzeh Pasban Aliabadi *, Vahid Sobhani, Saeed Esmaeili Mahani, Hamid Najafipour, Alireza Askari, Hamid Reza Jalalian

    Pistacia atlantica is one of the species of Anacardiaceae that grows in the wild in different regions of Iran. Traditionally, anacardiaceae family has antibacterial, fungicidal and cytotoxic properties. Therefore, the present study was designed to investigate the possible cytotoxic and anti-proliferative properties of Baneh gum. Cytotoxicity of the plant gum was determined using MTT assay on MCF-7 human breast cancer cells. The cellular makers of apoptosis (caspase3 and P53) and cell proliferation (Cyclin-D1) were evaluated by western blotting. Doxorubicin was used as anticancer control drug in combination treatment. The result showed that Baneh gum (100 µg/ml) significantly induced cell damage, activated caspase3 and increased P53 protein level. In addition, Cyclin-D1 was significantly decreased in gum-incubated cells. Furthermore, combination treatment of cells with Baneh gum (25 µg/ml) and doxorubicin (200 nM) produced a significant cytotoxic effect as compared to each drug alone. In conclusion, Baneh gum (100 µg/ml) has a potential pro-apoptotic/anti-proliferative property against human breast cancer cells and its combination with doxorubicin in low doses may induce cell death effectively and be a potent modality to treat this type of cancer.

    Keywords: Baneh gum, anti-apoptotic, anti-proliferative, MCF-7, and doxorubicin
  • محمدفلاح محمدی*، وحید سبحانی
    زمینه و هدف

    یکی از مشکلاتی که افراد پرتحرک به ویژه نظامیان با آن روبرو هستند، میزان بالای وقوع آسیب های عضلانی-اسکلتی و به دنبال آن از دست رفتن زمان خدمت و هزینه های گزاف ناشی از آن است. این آسیب ها به دلایل مختلفی اتفاق می افتند که برخی از آنان قابل اصلاح و پیشگیری هستند. هدف از مطالعه حاضر بررسی ارتباط همبستگی بین برخی ویژگی های آنتروپومتریک، استقامت عضلات ناحیه مرکزی بدن و ثبات پاسچرال پویا می باشد.

    روش ها

    در مطالعه حاضر 30 تکاور نظامی (سن 4/76 ± 29/45) بودند که تحت ارزیابی و اندازه گیری قرار گرفتند. ابتدا ویژگی های آنتروپومتریک شامل قد، وزن و شاخص توده بدن (BMI)، مورد ارزیابی قرار گرفت. سپس آزمون های میدانی مگیل (استقامت عضلات ناحیه مرکزی بدن) و آزمون سنجش ثبات پاسچرال پویا روی آنان اجرا گردید. در انتها داده های به دست آمده از طریق آزمون همبستگی پیرسون (0/05>P) تحلیل شد.

    یافته ها

    نتایج آزمون همبستگی پیرسون نشان داد که بین شاخص های مورد نظر آنتروپومتری و استقامت عضلات ناحیه مرکزی بدن آزمودنی ها و شاخص DPSI همبستگی معناداری وجود ندارد. اما بین برخی شاخص ه ای آنتروپومتری و استقامت عضلات ناحیه مرکزی بدن همبستگی معنادار وجود داشت (0/05>P).

    نتیجه گیری

    نتایج پژوهش حاضر نشان داد بین برخی ویژگی های آنتروپومتریک (وزن، BMI) و استقامت عضلات ناحیه مرکزی بدن (آزمون های پلانک) ارتباط معناداری وجود دارد. بدین معنا که هر چه وزن و BMI افراد کاهش پیدا کند نمرات آزمون مگیل به ویژه آزمون های پلانک و پلانک از طرفین بهتر خواهند شد. در نتیجه، کنترل وزن به ویژه در کارکنان نظامی به منظور کاهش ضعف در عضلات ناحیه مرکزی و در نهایت جلوگیری از بروز کمردرد که امری نسبتا شایع می باشد ضروری است.

    کلید واژگان: ویژگی های آنتروپومتریک, استقامت عضلات ناحیه مرکزی, ثبات پاسچرال پویا, آسیب های عضلانی-اسکلتی
    MohammadFallah Mohammadi*, Vahid Sobhani
    Background

    One of the problems encountered by active population, especially military personnel, is high incidence of musculoskeletal injuries leading to lose work time and high expenses. These injuries occur due to so many reasons, some of which are considered to be modifiable. The aim of the present study was to investigate correlation between some anthropometrical characteristics, core muscle endurance, and dynamic postural stability.

    Methods

    Thirty commandoes (age of 29.45 ± 4.76) selected for this study and underwent assessments. Some anthropometrical indices (height, weight, BMI) have been measured. Then, McGill standardized testing battery (core muscle endurance tests) and dynamic postural stability test have been conducted. Data were analyzed using Pearson correlation test (P<.05).

    Results

    Pearson correlation test showed no significant relationship between anthropometrical characteristics, core muscle endurance, and dynamic postural stability index. But significant and negative correlation have been found between some anthropometrical features (weight, BMI) and core muscle endurance tests (P<.05).

    Conclusion

    The findings of the present study showed that there are significant correlation between some anthropometrical features (weight, BMI) and McGill tests (plank, side plank). It means that higher weight and BMI, leads to worse McGill test scores. Therefore, weight control -especially among military personnel- is recommended in order to reduce core muscle weakness and prevent low back pain which is a relatively common problem.

    Keywords: Anthropometrical characteristics, Core muscle endurance, Dynamic postural stability, musculoskeletal injuries
  • مصطفی رحیمی*، بهزاد بازگیر، حسین شیروانی، علیرضا شمس الدینی، وحید سبحانی، علیرضا عسگری
    زمینه و هدف

    اندازه گیری و ارزیابی میزان فعالیت بدنی و همچنین بررسی وضعیت آمادگی جسمانی امری ضروری است زیرا بدون داشتن اطلاعات اولیه و پایه نمی توان برنامه ریزی صحیحی برای بهبود و ارتقاء آمادگی جسمانی انجام داد. بنابراین هدف پژوهش حاضر تعیین سطح آمادگی جسمانی- حرکتی دانشجویان پسر در یک مرکز پزشکی-نظامی بود.

    روش ها

    مطالعه حاضر یک مطالعه توصیفی مقطعی است. جامعه و نمونه آماری پژوهش حاضر، دانشجویان پسر بورسیه در مرکز پزشکی-نظامی در سال 1395 و 1396 بودند. پس از ارزیابی پزشکی و کنار گذاشتن افراد بیمار یا با مشکل خاص و تکمیل پرسشنامه تندرستی و فعالیت بدنی و تاریخچه پزشکی، آزمون های آنتروپومتریکی و آمادگی جسمانی شامل ترکیب بدن، استقامت عضلانی میان تنه و بالا تنه، انعطاف پذیری، استقامت قلبی- عروقی و عوامل آمادگی حرکتی مانند چابکی و سرعت اندازه گیری شد.

    یافته ها

    در 581 دانشجوی پسر بورسیه در یک مرکز پزشکی-نظامی، میانگین های شاخص توده بدن 15/23 کیلوگرم در مترمربع، درصد چربی 19/13، انعطاف پذیری 87/36 سانتی متر، حداکثر اکسیژن مصرفی (VO2max) 08/31 میلی لیتر در کیلوگرم در دقیقه، استقامت عضلانی میان تنه و بالاتنه به ترتیب 57 و 30 تکرار می باشند. رکورد چابکی 52/11 ثانیه و دویدن 60 متر سرعت 21/9 ثانیه بدست آمد.

    نتیجه گیری

    در رابطه با شاخص توده بدنی آزمودنی ها در دامنه وزن طبیعی و در رابطه با درصد چربی بدن، در وضعیت متوسط قرار داشتند. در شاخص استقامت عضلانی میان تنه، وضعیت خوب است، اما استقامت عضلات بالا تنه بسیار ضعیف است. انعطاف پذیری دانشجویان در حد معمولی بود، درحالی که استقامت قلبی- تنفسی و چابکی بسیار ضعیف است.

    کلید واژگان: آمادگی جسمانی, دانشجو, نظامی
    Mostafa Rahimi*, Behzad Bazgir, Hossein Shirvani, Alireza Shamsodini, Vahid Sobhani, Alireza Asgari
    Background and Aim

    Measurement and evaluation of physical activity and physical fitness are essential because without proper basic data, proper planning can’t be made to improve and promote physical fitness. Therefore, the aim of this study was to evaluate the level of health and skill-related physical fitness of male students in a military center in order to manage the students' physical fitness.

    Methods

    In this descriptive cross sectional study, the population and the sample of the study were all male students in a military center in 2018 and 2019. After physical and medical examinations, those with a specific illness or problem were excluded from the study. Health and physical activity and medical history questionnaires were completed by the subjects. Then, anthropometric and physical-motor fitness tests were measured by the specialists of this field. The body composition, the muscular endurance of the trunk and the upper body, the flexibility, the cardiovascular endurance, agility and speed were measured.

    Results

    Of the 581 scholarship male students in a military center, the mean of body mass index was 23.15 kg/m2, the body fat percentage was 13.19 percent, the muscular endurance of the trunk and the upper muscle endurance was 57 and 30 repetitions, respectively. Their flexibility was 36.87 cm, their aerobic fitness (VO2max) was 31.08 ml/kg/min, and their agility and speed were 11.52 and 9.21 seconds, respectively.

    Conclusion

    The body mass index of subjects was within the range of normal weight and the body fat percentage was moderate. The status of the muscular endurance of the trunk was good, but the muscular endurance of the upper trunk was very weak. Students' flexibility was normal, while cardio-respiratory endurance and agility were very weak.

    Keywords: Physical Fitness, Student, Military
  • Vahid Sobhani, Mahmoudreza Taghizadeh, Maryam Moshkani, Farahani
    BACKGROUND
    It has been indicated that the acute exercise increases the thrombotic events that stem from platelet hyper-reactivity. The present randomized controlled trial study was carried out with the aim to compare high-intensity interval exercise (HIIE) with moderate intensity continuous exercise (MICE) in terms of platelet indices and function in patients who had undergone post coronary artery bypass graft (CABG).
    METHODS
    30 men with a history of CABG were recruited and divided into 3 groups (MICE, HIIE-1, and HIIE-2). The MICE protocol consisted of running for 40 minutes with 65% of maximal heart rate (HRmax). Subjects in HIIE-1 group performed an interval exercise with work to rest ratio of 1:1 in which 10 rounds of running (95% HRmax) were followed by active recovery (35% HRmax). HIIE-2 subjects performed an interval exercise with work to rest ratio of 2:1 in which 7 rounds of running (85% HRmax) were followed by active recovery (45% HRmax). Before and immediately after the exercise protocols, blood samples were taken from subjects and analyzed to measure the variables.
    RESULTS
    Although platelet count (PLT) and hematocrit (HCT) were increased significantly after HIIE-1 and HIIE-2 in comparison to MICE (P < 0.050), the other platelet indices [mean platelet volume (MPV), platelet distribution width (PDW), plateletcrit (PCT)] were not significantly changed among groups (P > 0.050). The platelet aggregation and fibrinogen were further increased after HIIE-1 and HIIE-2 as compared with MICE; however, such increment were significant between HIIE-2 and MICE (P < 0.050).
    CONCLUSION
    It seems that HIIE, regardless of the type, has higher thrombotic potentials compared with MICE. Accordingly, MICE is safer than HIIE for rehabilitation in patients undergoing CABG.
    Keywords: High-intensity Intermittent Exercise, Aerobic Exercise, Rehabilitation, Platelets, Fibrinogen
  • Meissam Sadeghisani*, Vahid Sobhani, Hadi Azimi, MohammadTaghi Karimi

    Background:

     Low Back Pain (LBP) is a prevalent phenomenon in athletes and asymmetrical loading on the limbs has been proposed as a risk factor related to this disease.

    Objectives

    The purpose of the present study was to compare the asymmetry of loading applied on the legs between men with and without LBP during gait.

    Methods

    A total of 40 participants, comprising 20 men with non-specific LBP who practiced martial arts and 20 men without LBP, participated in the study. The participants walked in gait lab and forces applied on the legs were recorded in three dimensions using a force plate. Also, asymmetry of the forces applied on the dominant and non-dominant limbs was measured.

    Results

    The Asymmetry Indexes (ASI) of the first, second, and third peaks of vertical forces were respectively 3.1%, 3.4%, and 4.1% for normal participants and 4.2%, 4.2, and 2.1 for the participants who had LBP (p>0.05).

    Conclusion

    It can be concluded that martial arts athletes with LBP apply symmetrical loads on the lower extremities, similar to healthy people.

    Keywords: Low Back Pain, Asymmetry, Gait, Weight-Bearing
  • محسن یزدانیان، کیومرث مرادی*، وحید سبحانی، حامد اکبری، مریم کاظمی پور، علیرضا شمس الدینی، الهه طهماسبی
    زمینه و هدف
    اختلالات اسکلتی- عضلانی مرتبط با کار یکی از دلایل اصلی از کارافتادگی شغلی در حرفه دندانپزشکی می باشد. اتخاذ وضعیت های تکراری در طولانی مدت، انجام حرکات تکراری و قرار گرفتن در وضعیت نامناسب از جمله ریسک فاکتورهای اختلالات اسکلتی عضلانی محسوب می شوند. هدف از پژوهش حاضر بررسی و ارزیابی شیوع اختلالات اسکلتی- عضلانی و وضعیت پوسچر حین کار در دندانپزشکان یک کلینیک دندانپزشکی وابسته به یک دانشگاه نظامی می باشد.
    روش ها
    در پژوهش حاضر 66 نفر از دندانپزشکان یکی از کلینیک های دندانپزشکی وابسته به یک دانشگاه نظامی جهت ارزیابی سریع تمام بدن حین کار با استفاده از روش REBA (یکی از روش های ارزیابی سریع بدن) و برای بررسی اختلالات اسکلتی- عضلانی دندانپزشکان با استفاده از پرسشنامه نوردیک، مورد ارزیابی قرار گرفتند. جهت آنالیز اطلاعات از نرم افزار SPSS نسخه 18 استفاده شد.
    یافته ها
    آزمودنی ها شامل 29 مرد و 37 زن دارای میانگین سنی 83/40 سال و میانگین سابقه کاری 56/14 بودند. نتایج ارزیابی نمره REBA نشان داد که بترتیب 1/56 درصد از دندانپزشکان در محدوده ریسک بالا، 4/39 درصد در محدوده ریسک متوسط و 5/4 درصد در محدوده ریسک بسیار بالا قرار دارند. بیشترین میزان شیوع درد و ناراحتی اسکلتی عضلانی در نواحی مختلف طی 12 ماه گذشته در ناحیه گردن (66 درصد) مشاهده شد. همچنین رابطه بین اختلالات اسکلتی عضلانی با جنسیت و زمان کاری معنادار بود.
    نتیجه گیری
    نتایج مطالعه نشان داد که میزان شیوع اختلالات اسکلتی عضلانی در دندانپزشکان شرکت کننده در مطالعه بالا بوده و بیشترین فراوانی در ناحیه گردن مشاهده گردید. همچنین سطح ریسک بروز اختلالات اسکلتی عضلانی در سطح بالایی قرار داشت. به منظور کاهش میزان بروز اختلالات، انجام اقدامات اصلاحی هر چه سریعتر در آینده نزدیک ضروری بنظر می رسد.
    کلید واژگان: روش REBA, دندانپزشک, اختلالات اسکلتی, عضلانی
    Mohsen Yazdanian, Kiumars Moradi *, Vahid Sobhani, Hamed Akbari, Maryam Kazemipour, Alireza Shamsoddini, Elahe Tahmasbi
    Background And Aim
    Musculoskeletal disorders related to work are one of the main causes of disability in the dentistry profession. Long term adoption of a repeated position, repetitive movements and inappropriate posture are risk factors for musculoskeletal disorders and need to be addressed. The present study aimed to evaluate the prevalence of work-related musculoskeletal disorders and inappropriate posture at the dentistry clinic of a military college
    Methods
    In this study, 66 dentists of the dental clinic affiliated with a military college were evaluated by REBA (a method for quick assessment of the body) and the Nordic musculoskeletal disorders questionnaire to assess the body while working. SPSS software version 18 were used to analyze the data.
    Results
    This population study included 29 men and 37 women with a mean age of 40.83 years who had worked for an average of 14.56 years in the dentistry clinic. REBA score in 56.1% of dentists was in the high-risk range, 39.4% was in the medium-risk range and 4.5% were in the high-risk range.
    Over the past 12 months, the most prevalence of musculoskeletal pain and discomfort in different areas was observed in the neck (66%). There was a statistically significant relationship between the loss of ability to perform daily activities during the past 12 months and gender and reduced working time due to musculoskeletal discomfort (P≤0.05).
    Conclusion
    The results showed that the prevalence of musculoskeletal disorders in the dentistry clinic is high, particularly in the neck. In order to reduce problems, corrective actions should be taken as soon as possible.
    Keywords: REBA, Dentist, Musculoskeletal Disorders
  • عمیدالدین خطیبی عقدا، وحید سبحانی، احسان عرب زاده*، محمد علی عشقی صابر، سید مرتضی حسینی، حسن دیواندری، محمد مهدی سالاری
    زمینه و هدف
    بهبود کیفیت تمرینات ورزشی و آزمون های نظامی برای ارتقای سطح آمادگی جسمانی نظامیان بسیار مهم می باشد. پژوهش حاضر با هدف ارزیابی آزمون عملکرد مطلوب نظامی Military Optimal Performance Challenge (MOPC) در دانشجویان نظامی انجام شد.
    روش ها
    پژوهش حاضر از نوع توصیفی بود که در سال 1395 انجام شد. جامعه آماری تحقیق حاضر را دانشجویان نظامی یکی از مراکز آموزشی شهر تهران بین سنین 24 تا 39 سال تشکیل می دادند، که به صورت نمونه گیری تصادفی ساده تعداد 60 نفر انتخاب شدند. متغیرهای وزن (با استفاده از ترازوی Seca، حداقل لباس و دقت 1/0 کیلوگرم)، قد (بدون کفش در شرایط استاندارد با دقت 1/0 سانتیمتر توسط متر نواری غیرقابل ارتجاع) و ضربان قلب (نبض رادیال) در آزمودنی ها اندازه گیری شد. شرکت کنندگان جهت ارزیابی، موانع آزمون های 7 گانه (دو 4827 متر، تحرک برای رزم، پرس سینه، بارفیکس، کشیدن مچ پا به بالا، اسکات، تست تخلیه مصدوم شبیه سازی شده) را به صورت کامل و صحیح اجرا کردند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS نسخه 17 استفاده شد.
    یافته ها
    میانگین و انحراف معیار وزن 23/10±90/81 کیلوگرم، قد 09/6±56/174سانتی متر، سن 39/3±83/33 سال، تعداد ضربان قلب هنگام استراحت 83/9±83/86 و تعداد ضربان قلب هنگام اوج اجرا 45/14±96/167بود. آزمون تخلیه مصدوم شبیه سازی شده نیز با 4 خرده آزمون ورزشی (تست پرس سینه: P=0.0001 و 473/0- = r، تست بار فیکس: P=0.011 و 325/0- r=، تست اسکات: P=0.0001 و 485/0- r=، تست کشیدن مچ پا: P=0.0001 و 448/0-= r) ارتباط معنی داری داشت.
    نتیجه گیری
    با توجه به کامل و دقیق بودن بسته آزمون MOPC نسبت به دیگر نمونه های مشابه، این بسته آزمون به عنوان یک آزمون استاندارد برای بالاتر بردن سطح توان نیروهای نظامی امکان انجام و پیاده سازی دارد.
    کلید واژگان: دانشجویان نظامی, آمادگی جسمانی, عملکرد مطلوب نظامی
    Amidodin Khatibi Aghda, Vahid Sobhani, Ehsan Arabzadeh *, Mohammad Ali Eshghisaber, Seyed Morteza Hosseini, Hasan Divandari, Mohammad Mehdi Salaree
    Background And Aim
    Improving the quality of physical exercise and military tests is critical to improving the physical fitness of members of the military. The purpose of this study was to evaluation of Military Optimal Performance Challenge (MOPC) test in military students.
    Methods
    This research was a quasi-experimental study performed in 2017. The study population included 60 military students at a training center of Tehran, Iran (24 to 39 years) who were selected by cluster random sampling. The variables of weight (using the Seca scale, minimum clothing and accuracy of 0.1 kg), height (without shoes, in standard condition with accuracy of 0.1 cm by irreversible tape measure), heart rate and oxygen consumed were measured in subjects. Participants fully and properly performed the obstacles to 7's tests (4827 meter running, mobility for battle, Bench Press, Horizontal bar, Ankles to the Bar, Back Squat, Simulated Casualty Evacuation Test), and reliability was evaluated based on internal correlation test (Cronbach alpha). Analysis was performed using SPSS version 17.
    Results
    The mean weights and heights of students was 81.90 kg and 174.56 cm, respectively and the means of oxygen consumption participants during test was 39.13 ml/kg/min. Also resting heart rate was reported between 61 to 115 beats per minute. Based on the inner correlation (Cronbach's alpha) between MOPC test items, the results showed the reliability of this test is highly acceptable (Cronbach's alpha 0.709). The Simulated Casualty Evacuation Test was significantly associated with four sub-tests (Bench press: P=0.0001and r= -0.473, pull-up: P=0.011 and r= -0.325, Squat: P=0.0001 and r= -0.485, ankles to the bar: P=0.0001 and r= -0.448).
    Conclusion
    According to accurate and complete of MOPC test package compared to other similar test, this test package as a standard model, has possibility to perform and implement to raise the level of military power.
    Keywords: Military students, Physical fitness, Military Optimal Performance Challenge
  • Alireza Shamsoddini, Amideddin Khatibi-Aghda, Hamid Hesari Kia, Mohammad Kazem Emami Meybod, Vahid Sobhani, Vahid Mazloum*
    Background

    Chronic neck pain (CNP) is a common disorder associated with substantial morbidity. Different methods of rehabilitation are used to manage chronic myofascial neck pain.

    Objectives

    The present study aims to assess the effects of dry needling (DN), manual therapy (MT) and Kinesio Taping® (KT) methods on the treatment of patients with chronic myofascial neck pain.

    Methods

    Thirty-nine individuals (mean ± standard deviation (SD): Age 35 ± 10.1 years; height 178.6 ± 7.5 cm; body mass 86.9 ± 7.7 kg) out of 57 patients (age range: 18 - 55 years) were included in the current single-blinded randomized clinical trial. The subjects were assigned into 3 groups (N = 13 subjects in each group) including DN, MT, and KT. Pain intensity, pain catastrophizing scale (PCS), neck disability index (NDI), and cervical spine range of motion (CROM) in different directions were evaluated by self-reported questionnaires and cervical goniometer at baseline and following 5 treatment sessions. Following the evaluation of the normal distribution of variables by Shapiro-Wilk test, the paired-samples t-test and one-way analysis of variance (ANOVA) were used to analyze the data.

    Results

    Pain intensity and catasrophizing, neck disability, and CROM in all directions significantly improved following the 3 interventions (P < 0.05). The score changes in CROM for rotation to right and left in MT group were significantly greater than those of the other 2 groups (P < 0.001). Comparisons of changes in scores of other variables between the 3 groups revealed no significant differences (P > 0.05).

    Conclusions

    It is assumed that DN, MT, and KT can improve pain and neck disability and increase CROM in patients with myofascial CNP. The MT techniques are more effective in increasing CROM for rotation compared to the other 2 methods.

    Keywords: Cervical Spine, Taping, Mobilization, Range of Motion, Disability, Myofascial
  • وحید سبحانی، محمد مهرتاش*، مهدی فصیحی رمندی
    زمینه و هدف
    امروزه مصرف مکمل کافئین در میان ورزشکاران افزایش یافته است. این مکمل دارای اثرات ضدالتهابی است و می تواند عملکرد ورزشی را بهبود بخشد؛ بنابراین، در این تحقیق سعی بر آن داریم تا اثرات این مکمل را بر پاسخ های التهابی و عملکرد دانشجویان نظامی در یک دمای گرم مورد بررسی قرار دهیم.
    روش ها
    15 دانشجوی نظامی مرد سالم پس از تکمیل فرم های رضایت و سلامت در این مطالعه شرکت کردند. سپس آزمودنی ها به صورت تصادفی در دو گروه کافئین (8 نفر) و دارونما (7 نفر) تقسیم شدند. آن ها میزان 6 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن کافئین و مالتودکسترین را به عنوان دارونما 90 دقیقه قبل از اجرای آزمون مصرف کردند. آزمودنی ها فعالیت هوازی بیشینه خود (آزمون وامانده ساز دوی رفت و برگشت 20متر) را در دمای 38 درجه در تابستان انجام دادند. سپس حداکثر اکسیژن مصرفی از طریق فرمول مربوطه (تعداد رفت و برگشت با صدای بوق) محاسبه و جهت ارزیابی TNF-α و IL-1β نمونه خونی قبل و بعد از هر آزمون به میزان 5 سی سی از ورید بازویی آزمودنی ها جمع آوری شد.
    یافته ها
    نتایج تحقیق نشان داد که مکمل کافئین موجب کاهش معنی دار TNF-α (گروه کافئین: 29/5±94/17 و گروه دارونما: 18/7±38/31)، افزایش معنی دار حداکثر اکسیژن مصرفی (گروه کافئین:86/2±73/41 و گروه دارونما: 30/1±88/34) شد و هیچ گونه تاثیر معناداری بر IL-1β (گروه کافئین: 36/3±52/21 و گروه دارونما: 16/3±47/23) نداشت (P≤0.05).
    نتیجه گیری
    با توجه به نتایج می توان نتیجه گرفت که مصرف مکمل کافئین 90 دقیقه پیش از فعالیت می تواند منجر به کاهش TNF-α و بهبود عملکرد هوازی در دمای گرم شود.
    کلید واژگان: عوامل التهابی, حداکثر اکسیژن مصرفی, کافئین, دمای گرم
    Vahid Sobhani, Mohammad Mehrtash *, Mahdi Fasihi-Ramandi
    Background And Aim
    The consumption of caffeine supplements has increased among athletes. This supplement has anti-inflammatory effects and can improve athletic performance. The aim of the present study was to investigate the effects of this supplement on the inflammatory responses and performance of military students in hot environments.
    Methods
    After completing the consent and health forms, 15 healthy male military students participated in the study. Subjects were randomly divided into two groups of caffeine (n=8) and placebo (n=7). They consumed 6 mg/kg of body weight caffeine and maltodextrin as placebo 90 minutes before test. Subjects performed maximal aerobic exercises (20 meter Shuttle Run exhaustive Test) in hot temperatures (38 centigrade) in summer. At the end, the maximal oxygen consumption was calculated by a formula (Number of shuttles with beeps). In order to evaluate TNF-α and IL-1β, 5 cc blood samples were collected from the brachial vein before and after test.
    Results
    The results showed that caffeine supplements significantly decreased TNF-α (caffeine group: 17.94±5.29, placebo group: 31.38±7.18) and increased VO2max (caffeine group: 41.73±2.86, placebo group: 34.88±1.30). At the same time, no significant differences was seen in IL-1β (caffeine group: 21.52±3.36, placebo group: 23.47±3.16) (P≤0.05).
    Conclusion
    It can be concluded that the consumption of caffeine supplements 90 minutes before exercise may decrease TNF-α and improve the performance in hot temperatures.
    Keywords: Inflammatory Factors, VO2max, Caffeine, Hot Temperature
  • Alireza Shamsoddini, Zabihallah Rasti, Minoo Kalantari, Mohammad Taghi Hollisaz, Vahid Sobhani, Hamid Dalvand, Mohammad Kazem Bakhshandeh, Bali
    Cerebral palsy (CP) is the most common movement disorder in children that is associated with life-long disability and multiple impairments. The clinical manifestations of CP vary among children. CP is accompanied by a wide range of problems and has a broad spectrum. Children with CP demonstrate poor fine and dross motor function due to psychomotor disturbances. Early rehabilitation programs are essential for children with CP and should be appropriate for the age and functional condition of the patients. Kinesio taping (KT) technique is a relatively new technique applied in rehabilitation programs of CP. This article reviews the effects of KT techniques on improving motor skills in children with CP. In this study, we used keywords "cerebral palsy, Kinesio Tape, KT and Taping" in the national and international electronic databases between 1999 and 2016. Out of the 43 articles obtained, 21 studies met the inclusion criteria. There are several different applications about KT technique in children with CP. Review of the literature demonstrated that the impact of this technique on gross and fine motor function and dynamic activities is more effective than postural and static activities. Also this technique has more effectiveness in the child at higher developmental and motor stages. The majority of consistent findings showed that KT technique as part of a multimodal therapy program can be effective in the rehabilitation of children with CP to improve motor function and dynamic activities especially in higher developmental and motor stages.
    Keywords: Balance, Cerebral Palsy, Hand Function, Kinesio Taping, Motor Function
  • وحید سبحانی، حسین شیروانی*
    زمینه و هدف
    تاثیر فعالیت های ورزشی بر ترشح هورمون های تیروئیدی، موضوعی بحث برانگیز است. از این رو مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر یک دوره تمرین هوازی منتخب بر سطوح هورمون های تیروکسین (T4)، تری‏یدوتیرونین (T3) و کورتیزول در زنان ورزشکار و غیر‏ورزشکار پس از یک جلسه فعالیت ورزشی درمانده‏ساز به انجام رسید.
    روش ها
    در یک مطالعه نیمه تجربی قبل و بعد، از بین زنان داوطلب، 20 نفر واجد شرایط به طور تصادفی انتخاب و در دو گروه ورزشکار (10‏نفر) و غیرورزشکار (10‏نفر) قرار گرفتند. آزمودنی های در هر دو گروه، فعالیت وامانده‏ساز (آزمون بروس) را قبل و بعد از هشت هفته تمرین هوازی فزاینده ( 3 جلسه در هفته دویدن فزاینده و پله‏نوردی با شدت 45 تا 85% حداکثر ضربان قلب) انجام دادند. نمونه خونی بلافاصله پس از هر بار اجرای فعالیت وامانده‏ساز جمع آوری و با کیت ویژه هر هورمون و روش رادیو‏ایمنواسی آنالیز شد. جهت مقایسه میانگین ها نیز از آزمون های آماری t زوجی، تحلیل واریانس یک طرفه و تعقیبی توکی استفاده شد.
    یافته ها
    نتایج نشان داد که به دنبال هشت هفته تمرین هوازی در گروه ورزشکار سطوح هورمون های تیروکسین (01/0P=) و تری‏یدوتیرونین (002/0P=) در پاسخ به فعالیت وامانده ساز، افزایش معنی دار یافته اما این تغییرات در گروه غیرورزشکار معنی دار نبوده است. از طرفی، مقادیر هورمون کورتیزول در هر دو گروه در پاسخ به این فعالیت کاهش معنی دار (04/0P=) نشان داده است.
    نتیجه گیری
    بطور کلی نتایج تحقیق نشان داد که انجام تمرینات هوازی منظم می تواند پاسخ کورتیزول را به استرس جسمانی در زنان ورزشکار و غیرورزشکار تعدیل نماید اما تاثیر قابل ملاحضه ای بر سطوح هورمون های تیروئیدی T3 و T4 ندارد.
    کلید واژگان: تمرین هوازی, فعالیت وامانده ساز, تیروکسین, تری یدوتیرونین, کورتیزول
    Vahid Sobhani, Hossein Shirvani *
    Background And Aim
    The effect of exercise training on Thyroid hormone secretion is a controversial topic. This study aimed to investigate the effect of a period of selected aerobic training on thyroxin (T4), Triiodothyronine (T3) and cortisol hormone levels in athlete and non-athlete women after exhaustive exercise sessions was performed.
    Methods
    In a quasi-experimental study with pre and post, among the female volunteers, 20 women whom of which qualified were randomly selected and divided into two athlete (n=10) and non-athlete (n=10) groups. Subjects of both groups did exhaustive exercise (Bruce test) before and after eight weeks of progressive aerobic training (increasing running and climbing stairs with 45 to 85% of maximum heart rate and 3 times in a week). Blood samples were collected immediately after each session of exhaustive exercise and analyzed with a specific kit of the hormone and radio-immunoassay method. In order to compare the means, the paired t-test and one-way analysis of variance followed by Tukey’s test was performed.
    Results
    Results indicated that following eight weeks of aerobic training in the athletes group, the T3 (P=0.01) and T4 (P=0.002) hormones’ levels in response to exhaustive activity significantly increased but these changes were not significant in non-athletes. On the other hand, the amounts of cortisol in response to this activity significantly decreased in both groups (P =0.04).
    Conclusion
    Overall, results showed that regular aerobic exercise training can adjust cortisol response to physical stress in female athletes and non-athletes. This is while no considerable effect was seen on thyroid hormone levels T3 and T4.
    Keywords: Progressive aerobic training, Exhaustive exercise, Thyroxine, Triiodothyronine, Athletes, Non-athletes, Cortisol
  • وحید مظلوم *، وحید سبحانی، حسین شیروانی، عمید الدین خطیبی عقدا
    زمینه و هدف
    روش های توانبخشی محافظه کارانه بخش مهمی از درمان مبتلایان به استئوآرتریت زانو محسوب می شوند. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر کینزیوتیپینگ و لیزر کم توان بر شدت درد، عملکرد و حس وضعیت زانو در این بیماران بود.
    روش بررسی
    در این مطالعه نیمه تجربی، تعداد 26 بیمار (میانگین ± انحراف معیار سن: 6/4±5/48 سال) مرد مبتلا به استئوآرتریت یکطرفه زانو به صورت تصادفی به 2 گروه کینزیوتیپینگ (13 نفر) و لیزر کم توان (13 نفر) تقسیم شدند. هر 2 گروه در مدت زمان 10 جلسه علاوه بر درمان معمول فیزیوتراپی، پروتکل درمانی مخصوص به خود را دریافت نمودند. برای ارزیابی شدت درد، عملکرد و حس وضعیت زانو به ترتیب از مقیاس بصری سنجش درد، آزمون برخاستن و راه رفتن و روش بازسازی زاویه هدف در ابتدا و پس از اعمال مداخله درمانی استفاده شد.
    یافته ها
    هر 2 روش به طور معنی داری باعث کاهش شدت درد، کاهش مدت زمان انجام آزمون برخاستن و راه رفتن و کاهش خطای بازسازی زاویه 60 درجه فلکشن زانو شدند (001/0P<). تغییرات میانگین خطای بازسازی زاویه هدف به طور معنی داری در گروه کینزیوتیپینگ بیشتر از گروه لیزر درمانی بود (001/0P<)، در حالی که تفاوت میانگین سایر متغیرها بین 2 گروه معنی دار نبود (05/0P>).
    نتیجه گیری
    کینزیوتیپینگ و لیزر کم توان می توانند باعث بهبود درد، حس وضعیت زانو و عملکرد افراد مبتلا به استئوآرتریت زانو شوند؛ اگرچه اثر کینزیوتیپینگ در بهبود حس وضعیت زانو بیشتر است.
    کلید واژگان: کینزیوتیپینگ, لیزر, استئوآرتریت زانو, فیزیوتراپی
    Vahid Mazloum *, Vahid Sobhani, Hossein Shirvani, Amidaldin Khatibiaghda
    Background And Aims
    Conservative rehabilitation methods are assumed as a fundamental part of treatment in patients with knee osteoarthritis (OA). This study was aimed to investigate the influence of Kinesio Taping® (KT®) and low level laser therapy (LT) on pain intensity, function, and knee joint position sense (JPS) in such patients.
    Methods
    In this quasi-experimental study, 26 male patients (Mean ± SD of age: 48.5 ± 4.6 years) with unilateral knee OA were randomly divided into two groups of KT® (N=13) and LT (N=13). Both groups followed their own specific therapeutic protocol in addition to routine physiotherapy program for 10 sessions. The outcome measurements included pain intensity, function, and knee JPS; which were evaluated using visual analogue scale, Up and Go test, and reproduction of target angle at baseline and after completing the interventions; respectively.
    Results
    Both methods can significantly improve pain intensity, reduce the time to perform Up and Go test, and reduce the angle reproduction error of 60º knee flexion (P0.05).
    Conclusion
    KT® and low level laser can improve pain, knee JPS, and function in patients suffered from knee OA. However, the effect of KT® on knee JPS is more than laser therapy.
    Keywords: Kinesio Taping®, Laser, Knee Osteoarthritis, Physical Therapy
نمایش عناوین بیشتر...
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال