به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "bijan elahi" در نشریات گروه "ادبیات و زبان ها"

تکرار جستجوی کلیدواژه «bijan elahi» در نشریات گروه «علوم انسانی»
جستجوی bijan elahi در مقالات مجلات علمی
  • هادی طیطه، عبدالناصر نظریانی

    بیژن الهی از جمله شاعران «شعردیگر» است که در دهه چهل به نوعی از شعر سپید روی می آورد که مفاهیم عرفانی و تاثیرپذیری از آیات قرآن به وفور در آن دیده می شود. چنانچه اگر نمادهای عرفانی، استعاره ها و به طورکلی تصاویر در اشعار وی تاویل نشوند، بخش عظیم و مهمی از محتوا در اشعار الهی مورد غفلت واقع می شود، البته گاه اشاره الهی به آیات قرآن مستقیم و صرفا از طریق سطح لغوی واژگان است، گاه نیز اشارات الهی به آیات قرآن منوط به تاویل تصاویر و رابطه میان اجزاء در محور همنشینی و جانشینی است. نگارندگان در این پزوهش برآنند تا تمامی تاثیرپذیری ها و همچنین نگرش الهی به آیات قرآن را به ترتیب اشعار وی در دو مجموعه شعر «جوانی ها» و «دیدن» به روشی توصیفی- تحلیلی بررسی کنند، همچنین فرآیند شکل گیری معنا به وسیله بهره گیری از قرآن توسط بیژن الهی نیز در این پژوهش مورد توجه نگارندگان است. از نتایج این پژوهش می توان به این نکته اشاره کرد که در مجموعه شعر «دیدن» معشوق غالبا حقیقی و در مجموعه شعر «جوانی ها» معشوق مجازی و نوع عشق غالبا تنانه است.

    کلید واژگان: بیژن الهی, تاثیرپذیری, قرآن, معشوق
    hadi tite, nazariani abdolnaser

    Bijan Elahi is one of the "other poetry" poets who in the 40's turned to a type of white poetry in which mystical concepts and influence from the verses of the Qur'an are abundantly seen. If mystical symbols, metaphors and images in general are not interpreted in his poems, a huge and important part of the content in divine poems will be neglected. Of course, sometimes the Divine Vision refers to the verses of the Qur'an directly and only through the lexical level of words, and sometimes the divine references to the verses of the Qur'an depend on the interpretation of the images and the relationship between the components in the axis of coexistence and succession. In this book, the authors intend to analyze all the influences and also the divine attitude towards the verses of the Qur'an in the order of his poems in the two collections of poems "Youths" and "Seeing" in a descriptive-analytical way, as well as the process of the formation of meaning to The means of using Quran by Bijan Elahi is also of interest to the authors in this research. From the results of this research, it can be pointed out that in the poetry collection "Seeing" the lover is often real, and in the poetry collection "Youths" the lover is virtual and the type of love is often carnal.

    Keywords: Bijan Elahi, influence, Quran, Beloved
  • هادی طیطه، ویدا دستمالچی

    در دهه ی چهل بعد از موج نو احمدرضا احمدی جریان شعریی به نام شعر دیگر شکل گرفت که شاعران آن تمایل وافری به نوگرایی، عرفان، هنجارگریزی، تعهدگریزی، گریز از سنت های ادبی، طبیعت گرایی، سمبولیسم و نوع نگاه انفسی داشتند که آن ها را در یک مبانی فکری و رتوریک مشترک گروه می کرد. بیژن الهی، بهرام اردبیلی، هوشنگ چالنگی، حمید عرفان و هوشنگ بادیه نشین از مهم ترین شاعران این گروه بودند. نگارندگان در این پژوهش برآنند تا با روش توصیفی- تحلیلی مولفه های شعر دیگر را تحلیل کنند و هر کدام از این مولفه ها را در شعر بیژن الهی، بهرام اردبیلی و هوشنگ چالنگی نشان دهند. با توجه به اینکه هر کدام از شاعران دیگر نسبت به هم شگردها و شیوه های متفاوتی را به کار بسته اند، نگارندگان با شیوه ی توصیفی تحلیلی و با به کارگیری منابع کتابخانه ای بررسی مولفه های شعر دیگر را در شعر سه شاعر لازم و ضروری دانسته اند که بتوان آنچه بنا بر بسامد در کارهای شاعران این گروه وجود دارد، مورد بررسی و تحلیل قرار دهند. از نتایج این پژوهش می توان به این مسایل اشاره کرد که نخستین گروهی که شعر سپید فارسی را سمت و سویی عرفانی می بخشد، شعر دیگر است، از سویی دیگر تمایل به هنجارگریزی در سطح زبان در شعر شاعران این گروه بیش از دیگران نمود دارد. تمایل به سمبولیسم اجتماعی و آمیخته کردن آن با عرفان از دیگر شگردهای شعری این گروه از شاعران است.

    کلید واژگان: شعر دیگر, بیژن الهی, بهرام اردبیلی, هوشنگ چالنگی
    hadi tite, vida dastmalchi

    In the 1940s, after the Movje nov of Ahmadreza Ahmadi, a poetic movement called "other poetry" was formed, whose poets had a great desire for modernism, mysticism, norm avoidance, commitment avoidance, avoidance of literary traditions, naturalism, symbolism, and a kind of self-view. which grouped them in a common intellectual and rhetorical basis. Bijan Elahi, Bahram Ardabili, Hoshang Chalangi, Hamid Irfan and Hoshang Badiehneshin were among the most important poets of this group. In this research, the authors intend to analyze the components of other poems with a descriptive-analytical method and show each of these components in the poems of Bijan Elahi, Bahram Ardabili and Houshang Chalangi. According to the fact that each of the other poets have used different methods and methods, the writers have analyzed the components of other poems in the poem of the three poets have found it necessary and necessary to be able to analyze and analyze what is present in the works of poets of this group based on frequency. From the results of this research, it can be pointed out that the first group that gives white Persian poetry a mystical side is other poetry. has it. The desire for social symbolism and mixing it with mysticism is one of the other poetic techniques of this group of poets.

    Keywords: Another poem, Bijan Elahi, Bahram Ardabili, Houshang Chalangi
  • بهاره هوشیار کلویر*، عباس خائفی، علی تسلیمی
    ایده ی مکتبی به نام ایماژیسم در اوایل قرن بیستم در اندیشه ی هیوم پس از مطالعه ی اندیشه های برگسون و پاوند پس از آشنایی با ایده ی فنولوزا و مطالعه ی شعر ژاپنی، جهشی در شعر اروپا به وجود آورد و شعر نو را پس از آرتور رمبو و شارل بودلر، به دقت تصاویر و زبان مشخص متوجه ساخت. ایماژیسم بر یک شیء یا تصویر خاص به عنوان موضوع اصلی شعر با زبانی روشن و مختصر، تمرکز دارد. این مکتب زیرمجموعه ای از مدرنیسم است که تمرکز خود را روی ارایه ی ماهرانه ی تصاویر عینی می گذارد و زمان را برای صحبت در مورد موضوعات پشت تصاویر هدر نمی دهد و به تصویر اجازه می دهد تا خودش حرف بزند. بررسی راهکارهای ایماژیسمی هیوم به عنوان پدر مکتب ایماژیسم، فرصت مناسبی برای پژوهشگران شعر نو فراهم می کند. بیژن الهی نیز به عنوان شاعر نوگرای ایرانی و به دلیل ترجمه ی اشعار نو اروپا و آمریکا توانست این مکتب را در سروده های خویش بازتاب دهد. بازبینی هم زمان هنرنمایی این دو شاعر در این راهکار شعری، به روشن شدن پیش زمینه ی فکری، فلسفی و فرهنگی آن دو می انجامد. الهی و هیوم در ایماژسم شاعران موفقی بودند و تفاوت این دو شاعر علاوه بر بافت فرهنگی و پیشینه ی ذهنی آن دو در این نکته بود که هیوم به عنوان آغازگر این مکتب بیشتر به چهارچوب ایده ی خود پایبند بود ولی الهی پس از عبور از شعر نو و موج نو، در بخش ها و دوره هایی از سرایشش به این مکتب روی آورده بود. پس زمینه ی ذهنی هیوم فلسفه و قوانین کهنسال آن و زوایه ی دید تازه به دنیا و پس زمینه ی ذهنی الهی در بخشی از سروده هایش عرفان شرقی بود.
    کلید واژگان: شعر نو, ایماژیسم, بررسی تطبیقی, ارنست هیوم, بیژن الهی
    Bahare Houshyar Kolvir *, Abbas Khaefi, Ali Tasli
    The formation of the idea of a school called Imagism in the early 20th century in Hulme, after studying Bergson, and Pound, after getting to know Fenollosa and studying Japanese poetry, created a leap in European poetry and paved the way for a new kind of poetry that after Arthur Rimbaud and Charles Baudelaire drew careful attention to the specifity of images and language. Imagism focuses on a specific object or image as the main subject of the poem with clear and concise language. This school is a subset of modernism that focuses on the skillful presentation of objective images, does not waste time talking about the subjects behind the images, and lets the image speak for itself. Examining the imagistic solutions of Hulme, as the father of Imagism provides a suitable opportunity for researchers of modern poetry. Bijan Elahi, a contemporary Iranian poet, due to his translations of modern European and American poems, was able to reflect the features of this school in his poems. The simultaneous analysis of the artistry of these two poets in their poetic style leads to the clarification of their intellectual, philosophical, and cultural backgrounds. Elahi and Hulme were successful poets in Imagism, and the difference between these two poets, in addition to their cultural context and mental background, was that Hulme, as the pioneer of this school, adhered more to the framework of its ideas, but Elahi, having passed through She’r-e-no and Moj-e-no, was faithful to the tenets of the school only partially and in certain periods of his development. Hulme’s mental background was philosophy, old laws, and a new point of view towards the world, whereas Elahi was more influenced by eastern mysticism.
    Keywords: Bijan Elahi, Comparative Study, Imagism, Modern Poetry, T.E.Hulme
  • مریم رامین نیا *

    تی، اس، الیوت، شاعر و منتقد بریتانیایی- امریکایی به واسطه تکنیک‎های فرمی و بیانی و مضمون‌پردازی، یکی از پیشگامان مدرنیسم ادبی دانسته شده است. دفتر «سرزمین ویران» و «چهار کوارتت»، شیوه و دوره‌ جدیدی از فردیت و خوداگاهی در شعر را به نمایش می‌گذارد که در آن سوژه/راوی شعر به تجربه و درک عمیق‌تری از زندگی دست می‌یازد. نسبت سوژه مدرن الیوت با ابژه‌ تماشایش نه تنها بر شعر اروپایی تاثیر می‌گذارد بلکه الگو و منشا الهام شعر مدرن فارسی نیز می‌شود. بیژن الهی، شاعر موج نو، در دفترهای «جوانی‌ها» و «دیدن» نشان می‌دهد به شاخص‌های شعر مدرن نزدیک شده است.این پژوهش با تکیه بر آرا و شیوه نگارش مدرنیستی از دو منظر طرز بیان و درونمایه شعر این دو شاعر را بررسی کرده است. هدف بررسی نشان دادن تاثیرپذیری الهی از مولفه‌های شعر مدرن به ویژه شعر الیوت بوده است. نتایج پژوهش حاکی از آن است که الیوت و الهی به شیوه‌های شخصی‌سازی و غیرشخصی‌سازی، موقعیت انسان/ سوژه‌ای را به تصویر می‌کشند که در مرزهای خودآگاهی و فردیت با تنش‌ها و بحران‌های جهان مدرن روبه‌رو می‌شود و اندوه و یاس خود را از تماشا و تجربه‌ جهانی فاش می‌کند که با فرسودگی، تباهی و ویرانی نشان‌دار می‌شود. گرچه تصویر تباهی و مرگ در سرزمین ویران الیوت پربسامدتر از شعر الهی است و الهی بیشتر از الیوت در تمنای روشنی و امید برمی‌آید اما در نمای کلی، روشنی و امید در شعر الهی کارکردی حاشیه‌ای دارد.

    کلید واژگان: سوژه مدرن, ملال و اطوار, الیوت, بیژن الهی
    Maryam Ramin Nia*

    T.S.Elliott, a British-American poet and critic, is considered one of the pioneers of literary modernism due to his formal, expressive, and thematic techniques. The book "Wasted Land" and "Four Quartets" show a new style and period of individuality and self-awareness in poetry, in which the subject / narrator of the poem achieves a deeper experience and understanding of life. Eliot's modern subject not only influences European poetry but also becomes the model and source of inspiration for modern Persian poetry. Bijan Elahi, the poet of the New Wave, in the books of "Youths" and " Seeing " is close to the characteristics of modern.This study has examined the poetry of these two poets based on modernist writing style. The aim of the study is to show Elahi influence of the components of modern poetry, especially Eliot.The results of the research indicate thatEliot and Elahi portray the situation of a human / subject who faces the tensions and crises of the modern world at the frontiers of self-awareness and individuality. This subject manifests his grief and despair of world in ways of personalization and depersonalization. World that is marked with destruction. Although the image of destruction and death in the Eliot is more frequent than the Elahi. Poetry of Elahi oriented to light and hope more than Eliot, but in general, light and hope in the elahi has a marginal function.

    Keywords: Modern Subject, Boredom, Gesture, Eliot, Bijan Elahi
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال