جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "successive complements" در نشریات گروه "ادبیات و زبان ها"
تکرار جستجوی کلیدواژه «successive complements» در نشریات گروه «علوم انسانی»جستجوی successive complements در مقالات مجلات علمی
-
بررسی دو مقوله «تنافر کلام» و«تتابع اضافات» که از عیوب فصاحت کلام شمرده می شوند، نشان می دهد که این دو چندان که باید با ویژگی های ادب فارسی همگام نیستند و چون دیگر مسائل بلاغت فارسی برگرفته از بلاغت عربی است و معمولا بلاغت نویسان بی توجه به این مساله به ذکر مثالهای نادرست پرداخته اند؛ مثالهایی که نه تنها عیبی در آن وجود ندارد، خود مشتمل بر آرایه ای ادبی است که از آن به واج آرایی یا نغمه حروف تعبیر می شود. در بلاغت عربی نیز این نکته قابل ارزیابی است؛ از آنجا که عده ای از ادب پژوهان پیشین به مقوله تکرار حرف، نگاه مثبتی نداشتند، بلاغت نویسان نیز معمولا هر تکرار حرفی را نکوهش کرده و ذیل تنافر کلام مطرح کرده اند. تتابع اضافات هم از چنین ضعفی به دور نبوده و در بیشتر کتب بلاغی عربی با نوعی سطحی نگری همراه است. پژوهش حاضر ضمن بررسی آرای مختلف ادب پژوهان، به تحلیل جایگاه این دو موضوع در بلاغت فارسی و عربی می پردازد، و بر این باور است که ذکر مباحثی از این دست نیازمند ژرف نگری بیشتر و ضابطه مند شدن است تا هم در آوردن سرفصلهای مشابه پرهیز نمود که بعضا بی توجه به ویژگی های یک زبان است و هم از ذکر مثالهای نادرست اجتناب کرد.
کلید واژگان: بلاغت فارسی و عربی, فصاحت, تنافر در کلام, تتابع اضافات, تکرارStudying two categories of speech dissonance and successive complements as the defects speech's eloquence defects, indicates that these two factors have not kept pace with the features of Persian literature and since other aspects of Persian rhetoric is roots from Arabic rhetoric and rhetoricians usually provided false examples without considering the mentioned issue; examples not only had not any problem but also comprised of literary devices. In Arabic rhetoric this is of great importance and some senior literary writers do not have a positive opinion on the subject of repetition of the letters; rhetoricians too usually reprimand such a thing and have talked about speech dissonance. Successive complement is not an exception to such weakness and most Arabic books of rhetoric is accompanied with shallow perspective. The present study, in addition to the opinions of various literary men, analyzes the place of the two issues in Persian and Arabic rhetoric and believes that discussion of such issues requires a deeper and more disciplined attention to avoid similar subheadings which is an evidence of heedlessness of the characteristics of a language and prevent giving wrong examples.Keywords: Persian, Arab rhetoric, Eloquence, Speech dissonance, Successive complements, Repetition
نکته
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شدهاند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شدهاست. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که میخواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.