جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "بالکان" در نشریات گروه "علوم سیاسی"
تکرار جستجوی کلیدواژه «بالکان» در نشریات گروه «علوم انسانی»-
ایران پس از انقلاب اسلامی و به ویژه از دهه 1990 همواره تلاش کرده است پیوندهای فرهنگی، سیاسی، نظامی و اقتصادی برای حضور و کسب نفوذ در بالکان استفاده کند، اما با استقلال کوزوو و فروکش کردن نسبی بحران 200 ساله، ماهیت فضای سیاسی در بالکان دگرگون شده است. تغییر در محیط سیاسی منطقه و ایجاد فضای کنشگری جدید باعث تغییر در محیط سیاسی داخلی بازیگران منطقه ای و همچنین تغییر در ترکیب و اولویت های بازیگران فرامنطقه ای حاضر در آن شده است. در این مقاله قصد داریم به این پرسش پاسخ دهیم که سیاست خارجی ایران در طول سال های 2008 تا 2023 با چه فرصت ها و تهدید هایی در فضای کنشگری جدید در بالکان مواجه بوده است؟ یافته ها نشان می دهند که ایران با توجه به گسترش ناتو و اتحادیه اروپا در میان بالکانی ها در فضای پسامنازعه نتوانسته است از ابزارهای نظامی و اقتصادی خویش برای افزایش نفوذ خود استفاده کند. ازاین رو با اتکا بر پیوندهای فرهنگی کوشیده است دیپلماسی فرهنگی خاصی را با راهبردهای استفاده از حضور مسلمانان در منطقه، افزایش نفوذ زبان فارسی و در مقطعی بهره گیری از سنت سلطه ستیزی چپ سیاسی در بالکان به اجرا بگذارد. این حضور و نفوذ نیز به نوبه خود مسبب شکل گیری تهدیدهای نوینی در بالکان علیه ایران شده است که از مهمترین آنها می توان به گسترش ناتو، استقرار سپر دفاع موشکی آمریکا، رشد سلفی گرایی و استقرار مجاهدین خلق در این منطقه اشاره کرد. در اینجا با رویکرد برنامه ریزی استراتژیک، از مدل SWOT برای شناسایی و تحلیل این فرصت ها و چالش ها استفاده شده است.
کلید واژگان: ایران, بالکان, سیاست خارجی, برنامه ریزی استراتژیک, مدلSWOTIntroductionIn international politics, states are continually working to expand their influence in other countries and regions. The need to maintain a balance of power between rival or adversarial states has been a fundamental aspect of the nation-state system. Consequently, states are persistently seeking to identify and engage balancing forces in their surroundings to counter threats posed by alliances and coalitions of opposing powers.However, when a state cannot find balancing forces within its immediate region, it may seek to counterbalance threats by extending its influence beyond its territorial neighborhood. This strategy allows the state to shift the dynamics of power and reduce pressure from adversaries. The Islamic Republic of Iran's growing focus on non-neighboring countries and regions outside the Middle East reflects this approach. Over the past four decades, regional rivals and adversaries have exerted substantial pressure on Iran, leading to significant developments such as the eight-year Iran-Iraq war and extensive international sanctions. In response, Iran's foreign policy has actively sought allies beyond its region, from Central Asia and North Africa to the Arabian Peninsula, South America, and, more recently, West Africa. In this context, Southeast Europe, particularly the Balkans, has also emerged as a key area of focus.Since the Islamic Revolution, particularly from the 1990s onward, Iran has actively sought to leverage cultural, political, military, and economic ties to establish its presence and influence in the Balkans. However, Kosovo's independence and the relative resolution of the longstanding 200-year crisis have transformed the political landscape in the region. These changes have created a new dynamic environment, altering the domestic political conditions of regional actors and reshaping the priorities and presence of trans-regional actors. This paper seeks to address the question, “What opportunities and challenges did Iran's foreign policy encounter in the Balkans between 2008 and 2023 within an evolving political context?”
MethodologyIn this study, a strategic planning approach is employed using the SWOT model to identify and analyze the opportunities and challenges faced by Iran's foreign policy in the Balkans. The analysis begins by evaluating Iran's internal strengths and weaknesses in its interactions with other influential states in the region following the significant changes in 2008. Subsequently, the opportunities and threats emerging from this diplomatic landscape are outlined. Finally, the paper examines how Iran has leveraged international opportunities in the Balkans to mitigate its internal weaknesses and counter regional threats by capitalizing on its own capabilities.
Discussion and ResultsThe findings reveal that Iran has struggled to use its military and economic tools to bolster its influence in the post-conflict Balkans, particularly given the expansion of NATO and the European Union in the region. As a result, Iran has shifted its focus to cultural diplomacy, using its ties with the Muslim population, promoting the Persian language, and at times, focusing on leftist anti-establishment sentiments to enhance economic exchanges with Balkan countries. However, this approach has also exposed Iran to new threats in the Balkans, including NATO's expansion, increased activities by Israel and Saudi Arabia to counter Iran's influence, the establishment of the U.S. missile defense shield, the spread of Salafism, and the presence of the Mujahedeen-e Khalq in the region.
ConclusionResearch data indicate that Iran has attempted to leverage its military, economic, and cultural resources to enhance its influence in the post-conflict Balkans. However, in the military-security domain, factors such as NATO's eastward expansion and the perception of the Balkans as a traditional sphere of influence by Russia and Turkey have limited Iran's ability to get a foothold. Economically, the gradual integration of Balkan states into the European Union, coupled with competition from rivals like China, Saudi Arabia, and Israel, has created significant challenges for Iran. Moreover, international sanctions have critically undermined Iran's capacity to fully utilize its economic potential in the region.Culturally, Iran's focus on forging ideological connections, rather than promoting its cultural heritage, Persian language, and historical ties, has sparked concerns about the spread of its political Islam in the Balkans. This ideological approach has also been ineffective in countering the growth of Sunni Salafism among the region's Muslims. As a result, Iran's confrontational cultural strategy in the post-conflict Balkans, rather than fostering stronger political and economic relationships, has fueled Iranophobia. Ultimately, it should be said that a shift in Iran's cultural diplomacy and emphasizing its cultural assets and language, could open new political and economic opportunities in the Balkans.
Keywords: Iran, Balkans, Foreign Policy, Strategic Planning, SWOT -
واکاوی سیاست خارجی ایران در منطقه بالکان؛ مطالعه موردی بوسنی و هرزگوین؛ بالکان در معنای خاص اصطلاحی است برای اشاره به مجموعه کشورهای جنوب شرقی اروپا که به دنبال فروپاشی یوگسلاوی سابق استقلال یافته و عموم آنها در مسیر عضویت در اتحادیه اروپا قرار دارند. بالکان با تنوع قومی بسیار، محل تلاقی سه مذهب اسلام، مسیحیت کاتولیک و مسیحیت ارتدوکس است و با توجه به سوابق گذشته، منطقه ای بحران خیز در جوار اتحادیه اروپا محسوب می گردد. ایران از دیرباز پیوندهای عمیق فرهنگی با کشورهای این منطقه داشته و زبان فارسی در گذشته نزد فرهیختگان این حوزه از جاذبه فراوانی برخوردار بوده است. اما بدون تردید حضور و نقش آفرینی ایران در بحران بوسنی و هرزگوین در دهه 1990 میلادی جدی ترین نقش آفرینی ایران در این منطقه از اروپا محسوب می گردد. پژوهش حاضر در تلاش برای واکاوی سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران در منطقه بالکان با تاکید بر نقش ایران در کشور بوسنی و هرزگوین است. یافته تحقیق نشان می دهد سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران در منطقه بالکان با رویکرد سازه انگاری در روابط بین الملل همخوانی داشته و این منطقه از ظرفیت های قابل توجهی در حوزه های فرهنگی، سیاسی و اقتصادی برای توسعه روابط برخوردار است.
کلید واژگان: بالکان, بوسنی و هرزگوین, سازه انگاری, سیاست خارجی, جمهوری اسلامی ایرانThe Balkans, in a specific sense, refers to the collection of countries in Southeast Europe that gained independence following the collapse of the former Yugoslavia, most of which are on the path to membership in the European Union. The Balkans, with its great ethnic diversity, is the intersection of three religions: Islam, Catholic Christianity, and Orthodox Christianity, and regarding its historical background, it is considered a crisis-prone area next to the European Union. Iran has long-standing deep cultural ties with the countries of this region, and the Persian language has historically held significant appeal among the intellectuals of this area. However, undoubtedly, Iran's presence and role in the Bosnian crisis during the 1990s is considered the most significant involvement of Iran in this part of Europe. The present study aims to explore the foreign policy of the Islamic Republic of Iran in the Balkans region, emphasizing Iran's role in Bosnia. The results indicated that the foreign policy of the Islamic Republic of Iran in the Balkans is consistent with the constructivist approach in international relations, and this region possesses considerable potential in cultural, political, and economic fields for the development of relations.
Keywords: : Balkans, Bosnia, Herzegovina, Constructivism, Foreign Policy, Islamic Republic Of Iran -
کوزوو به عنوان تنها کشور اروپایی که 90 درصد جمعیت آن را مسلمانان تشکیل میدهند، همچنان بر سر استقلال خود با صربستان مناقشه دارد. بعد از سالها مذاکره، سرانجام توافقنامه واشنگتن در شهریور 1399 میان صربستان و کوزوو به امضا رسید تا گامی برای حل این مناقشه باشد. آمریکا پس از مسئله کره شمالی، توافق با گروه شبهنظامی طالبان، ادعای پایان بحران سوریه، ارایه طرح معامله قرن، خروج از برجام، انتقال سفارتها به بیتالمقدس و عادیسازی روابط برخی کشورهای عربی با رژیم صهیونیستی، وارد مناقشه قدیمی بالکان شد تا ترامپ در آستانه انتخابات ریاستجمهوری، توافق صلح دیگری را به کارنامه دستاوردهای سیاست خارجی خود اضافه کند. اما این توافقنامه ابعاد دیگری نیز دارد؛ دولت کوزوو و رژیم صهیونیستی یکدیگر را به رسمیت میشناسند و صربستان نیز سفارت خود را به بیتالمقدس منتقل میکند. واکاوی عوامل تاثیرگذار در استقلال کوزوو، همچنین انعقاد این توافقنامه و آثار و نتایج آن از موضوعات مهم روز در جهان سیاست به شمار میآید. از این رو مقاله حاضر ابعاد و زوایای پیدا و پنهان توافقنامه صربستان و کوزوو را مورد موشکافی و تجزیه و تحلیل قرار میدهد. به نظر میرسد توافقنامه واشنگتن بیش از حل و فصل یکی از قدیمیترین منازعات منطقه بالکان، منافع ترامپ و رژیم صهیونیستی را تعقیب کرده است.
کلید واژگان: کوزوو, بالکان, صربستان, آمریکا, رژیم صهیونیستی, توافق نامه واشنگتنKosovo is the only European country that 90% of its population is Muslim, but the country's independence is still in dispute with Serbia. After years of negotiations, in September 2020, the Washington Agreement was finally signed between Serbia and Kosovo as a step towards resolving this conflict. The United States after the North Korean issue, agreement with Taliban, claiming the end of the Syrian crisis, presenting the deal of the century, withdrawing from JCPOA and moving embassies to Jerusalem and normalizing relations of some Arab countries with the Zionist regime, entered the old Balkan dispute. This agreement has other dimensions too, The Kosovo government and the Israeli regime recognize each other, and Serbia moves its embassy to Jerusalem. Analysis of the factors involved in Kosovo's independence, as well as the results of the agreement and its effects, is one of the most important issues in the world of politics. Therefore, the present article examines the visible and invisible dimensions of the Serbia-Kosovo agreement. It seems that the Washington agreement has pursued the interests of Trump and the Zionist regime more than resolving one of the oldest conflicts in the Balkans.
Keywords: Kosovo, Balkan, Serbia, Occupying regime of Israel, the Washington agreement -
حوزه های اختلاف میان روسیه و غرب در دوره چهارم ریاست جمهوری پوتین
با انتخاب مجدد پوتین در 19 مارس 2018، دوره جدیدی از روابط میان روسیه و غرب آغاز شده است. همزمان با دوره چهارم ریاست جمهوری پوتین، روسیه پیغامهای متضادی را در مورد روابط با اتحادیه اروپا و آمریکا ارسال میکند. با توجه به این که پوتین از سال 1999 به عنوان نخست وزیر در ساختار قدرت حضور داشته است در پایان دوره چهارم ریاست جمهوری خود به اندازه برژنف در قدرت حضور خواهد داشت. در دوره حضور پوتین در کرملین، روابط میان غرب و روسیه، مقاطعی از تنش و همزیستی مسالمت آمیز را تجربه کرده است. در اوایل دهه 90 میلادی این خوش بینی وجود داشت که روسیه به حکومتی دموکراتیک تبدیل خواهد شد و بخشی از چارچوب ارزشی و هنجاری غرب خواهد بود. روسیه پس از پایان جنگ سرد با توجه به تلقی خود به عنوان قدرت بزرگ به دنبال آن بود تا عضوی برابر با سایر کنشگران در نظام بین الملل باشد و مخالف دیکته شدن دستورالعمل از سوی کشورهای غربی و اجبار برای پذیرفتن چارچوب ارزشی و هنجاری آنها بود. با این حال به ویژه از اوایل هزاره سوم برخی موضوع ها و اختلاف نظرها موجب دور شدن دو طرف از یکدیگر و ایجاد تنش در روابط روسیه و غرب شده است. پرسش اصلی مقاله عبارت است از «حوزه های اختلاف میان فدراسیون روسیه و غرب چگونه قابل ارزیابی است؟» فرضیه مطرح شده نیز عبارت است از پندار متفاوت روسیه و غرب نسبت به نظام بین الملل پس از پایان جنگ سرد، تلاش روسیه برای تثبیت جایگاه خود به عنوان قدرتی فراگیر، عدم اعتقاد نخبگان جدید روس به ارزشهای بنیادین سنتی غربی و عدم پذیرش وجود حوزه های خاص نفوذ روسیه از سوی غرب و مغایرت داشتن رفتار روسیه موجب دور شدن روسیه و غرب از یکدیگر و در نتیجه بروز بحران های مختلف میان دو طرف شده است.
کلید واژگان: روسیه, بالکان, قطب شمال, ناتو, جنگ هیبریدی, بحران اوکراین, کنترل تسلیحات و پوتینAreas of Disagreement between Russia and West During Putin's Fourth Presidential TermWith Putin's reelection on March 2018, a new era of relations started between Russia and the West. During the period of Putin's presence in the Kremlin, relations between West and Russia have experienced some periods of tension and peaceful concords. In early 1990s, there were prospects about Russia’s becoming a democratic state and becoming part of the normative framework of the West. After the end of the Cold War, Russia sought an equal status in international system and it also was against Western values and normative imposition. The main question of the article is "how the areas of disagreement between the Russian Federation and the West can be assessed?" The author believes that there has been a divergence between Russia and the West’s attitude towards the international system after the end of the Cold War. Russia tries to stabilize its position as a global power and the rejects the existence of its specific spheres of influence that is claimed by the West.
Keywords: Russia, Balkan, Arctic, NATO, Hybrid War, Ukraine Crisis, Arms Control, Putin -
شبه جزیره بالکان (در اروپای جنوب شرقی) یکی از مناطقی است که محل حضور پیروان ادیان و فرهنگ های متعدد می باشد و به عنوان پلی میان شرق و غرب، همیشه مورد توجه تمدن ها بوده است. پراکندگی اقوام مختلف با زبان ها، آیین ها، اعتقادات، فرهنگ ها و هویت های مختلف در حوزه بالکان، وجود مسلمانان بومی و فرقه های علوی و همزیستی مسالمت آمیز آنان با یکدیگر و با سایر پیروان ادیان، وجود زمینه های مساعد جهت حضور و مشارکت فعال و همکاری موثر نهادهای فرهنگی، پیشینه حضور فرهنگی ایران و جایگاه زبان و ادب فارسی در منطقه و بسیاری از نکات دیگر، از برجستگی های ممتاز اروپای شرق و بالکان است که ضرورت دارد به منظور معرفی وضعیت این جمعیت اثرگذار در منطقه، مورد بررسی و تحقیق قرار گیرد.
کلید واژگان: اروپای جنوب شرق, بالکان, مسلمانان, شیعیان, فرقه های علوی, ظرفیت هاBalkan Peninsula (in the Southeast Europe) is among the areas of religions and cultures presence and it has always regarded by civilizations as a bridge between East and West. Distribution of different ethnic groups with different languages, faiths, beliefs, cultures and identities in the Balkans, existence of native and Alawite sects of Muslims and their peaceful coexistence with each other and with other faiths, existence of appropriate grounds for effective participation and collaboration of cultural institutions, Iran's cultural background and status of Persian language and literature in the area and many other things, are among the most important privileges of East Europe and the Balkans that is necessary to be studied and researched to Introduce the status of this effective population in the area.Keywords: South, East Europe, Balkans, Muslims, Shiites, Alawite sects, capacities -
منطقه بالکان یکی از نقاط مهم دنیا می باشد که از لحاظ مذهبی تنوع زیادی داشته و از گذشته دور تا به حال به دلیل گرایشات مختلف دینی، مذهبی و قومی، جنگ های مختلفی در این منطقه شکل گرفته است. مسلمانان بجز در دوره عثمانی، در سایر زمان های تاریخی، همواره تحت فشار حاکمان بوده اند. یکی از ویژگی های بارز مسلمانان این منطقه آن است که آنها به جای تاکید بر زبان یا قومیت، اسلام و تصوف را مهم ترین عنصر هویت ساز خود قلمداد نموده و لذا بر همین مبناست که آنها تحت فشارهای حکومت های مختلف، هویت خود را حفظ نموده اند. در سال های اخیر، کشورهای فرامنطقه ای برای رسیدن به ساختارهای اجتماعی فکری همسو در منطقه بالکان و هدایت کشورها به سمت سیاست های مطلوب خود، با قلمداد نمودن تصوف به عنوان فرصت/ تهدید، درصدد بهره مندی از این موقعیت برآمده و از این روی نهادهای ایرانی با توجه به اهمیت فرهنگ ایرانی اسلامی در منطقه و انگاره های مشترک بین صوفیان و شیعیان، لازم است تا برنامه های متناسب با این ظرفیت ها را در پیش گیرند. در این راستا نگارندگان این مقاله با بررسی روند تاریخی تصوف و طریقت های صوفیه معاصر در منطقه بالکان، بدنبال آن هستند تا ضمن رقیب شناسی در نحوه تعامل با صوفیان منطقه، راه کارهایی را جهت بهره مندی بهتر از ظرفیت های موجود تمدن اسلامی و مشترکات فرهنگی ارائه دهند.
کلید واژگان: تصوف, بالکان, جمهوری اسلامی ایران و رقیب شناسی -
مسلمانان اسلاو جنوبی، با وجود خاطرات فرح انگیز از میراث افتخارآمیز علمی خود و بزرگان پرشمار تاریخ منطقه ی بالکان که تمام جهان اسلامی بدان ها می بالد، هرگز مغلوب و مقهور هجمه های مدرنیسم نمی شدند مگر زمانی که مبانی اصلی علم آن ها عمیقا مورد تعرض، واقع و مفهوم جدیدی از علم محقق می گشت که تمام سنت متقدم عقلانی را با بدعت مساوی بداند و به تبع آن، ارزش عالمان سابق را از بین برده و آثارشان را از میراث علمی آن مردم حذف نماید. بدین جهت، اتریش مجارستان بی درنگ ایده ی ضرورت دنیوی سازی و به اصطلاح به روزسازی نظام آموزشی مسلمانان دین مدار را مطرح نمود. روشنفکران از میان مسلمین اسلاو جنوبی هم، در پایان قرن نوزده و آغاز سده ی بیستم، با شعار ضرورت پیشرفت، مردم خود را به سمت حوزه ی معرفتی جدید علم مدرن هدایت نمودند. برخی از مسلمانان، که در فرهنگ دینی خود نهاد علم را همیشه مقدس می شمردند، با غفلت از زمینه های معرفتی و استعدادهای فرهنگی علم تجربی ای که آن را مایه ی تعالی غرب می دانستند، در انتقال سریع و عجولانه ی نتایج آن علم سطح وسیعی از جامعه ی خود سهیم شدند. آن ها تنها راه حفظ اسلام را در این دیدند که نشان بدهند پیام دینی اسلام هیچ ناسازگاری ای با علم جدید ندارد و لذا جریان های متعدد و متنوع نوگرایانه ی دینی، هر کدام اسلام و آموزه های الهی و مقدس آن را در قالب نظام های معرفتی جدیدی تفسیر می کردند که بسیاری از مبانی آن نظام ها، حضور عناصر علمی، انسان شناختی و اجتماعی سیاسی وحیانی را در چهارچوب های شناختی خود تحمل نمی کردند. این که آموزش اسلامی اسلاوهای جنوبی، در آغاز سده ی بیستم، به دلایل گوناگونی وارد یک دوره ی بانشاط خود شد غیر قابل انکار است. لیکن، آن چه که باید زیر ذره بین تحقیق قرار گیرد میزان موفقیت نیروی روحانیت است در این که در متن اصلاحات سریع مدارس علمیه، متعهد به مبانی اصیل حوزه ی معرفتی اسلام بماند و نه آن که پیشرفت را، لزوما، با مدرنیسم برابر انگارد.
کلید واژگان: اسلام, بالکان, حوزه های علمیه, عالمان برجسته ی اسلاو جنوبی, نظام آموزش دینی سنتی و مدرن
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شدهاند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شدهاست. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که میخواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.