به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « دولت یازدهم » در نشریات گروه « علوم سیاسی »

تکرار جستجوی کلیدواژه «دولت یازدهم» در نشریات گروه «علوم انسانی»
  • نصرت الله همتی، حسین تفضلی*، حمید پیشگاه هادیان، محمدعلی خسروی

    سیاست گذاری عمومی به ویژه در حوزه هایی نظیر سلامت از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است. پژوهش حاضر با هدف تحلیل طرح تحول نظام سلامت از منظر فرآیند سیاست گذاری در دولت یازدهم انجام شد. پژوهش از نوع پیمایشی و ابزار جمع آوری داده ها نیز پرسشنامه بود. جامعه آماری شامل ذینفعان طرح تحول نظام سلامت (پزشکان، مردم، پرستاران)؛ که در 557 بیمارستان مجری طرح تحول بودند که بر اساس فرمول کوکران تعداد 360 نفر شامل به شیوه نمونه گیری غیرتصادفی هدفمند سهمیه ای انتخاب شدند. تجزیه و تحلیل داده ها به روش توصیفی و استنباطی از طریق تی تک نمونه ای و برمبنای نظریه مرحله ای صورت گرفت. نرم افزار مورد استفاده برای تجزیه و تحلیل داده ها SPSS24 بود. نتایج نشان داد اجرای طرح تحول نظام سلامت موجب تعارض با قوانین بالادستی می شود. این طرح نه مانند سطح خوب ساختار یافته تنها یک سیاست گذار داشت و نه مانند سطح بد ساختاریافته عناصر تصمیم گیری زیادی داشت لذا با توجه به محدود بودن نهادهای سیاست گذار می توان طرح تحول نظام سلامت را در سطح نیمه ساختار یافته جای داد و تحلیل کرد.

    کلید واژگان: نظریه مرحله ای, طرح تحول نظام سلامت, تعارض با قوانین بالادستی, دولت یازدهم
    Nosrat O Llah Hemati, Hosain Tafazoli *, Hamid Pishgah Hadian, Mohammad Ali Khosravi
  • محمدرضا صارمی، علیرضا رضایی*، قاسم ترابی

    دولت یازدهم اصول و محور های سیاست خارجی دولت خود را در چارچوب تعامل سازنده با جهان معرفی نمود. این ایده در پاسخ به دیپلماسی دولت نهم و دهم اتخاذ شد. ایده تعامل سازنده دولت یازدهم دارای اصول و مولفه هایی است. در پژوهش حاضر تلاش بر آن است که ضمن بررسی ویژگی تعامل سازنده و معرفی سیاست خارجی دولت یازدهم و دوازدهم، پیامدهای سیاست خارجی دولت روحانی بر تعاملات بین المللی جمهوری اسلامی ایران مورد بررسی قرار گیرد. با توجه به موضوع، پژوهش حاضر در پی پاسخ به این پرسش است که: به کارگیری رویکرد تعامل سازنده از سوی دولت یازدهم چه پیامدهایی را بر تعاملات بین المللی جمهوری اسلامی ایران داشته است؟ یافته ها و نتایج نشان داده اند که: رویکرد های تعاملی دولت یازدهم بر تعاملات بین المللی جمهوری اسلامی ایران تاثیر و نتایجی معکوس برای جمهوری اسلامی در سیاست خارجی به همراه داشته است. پیروزی و راهیابی دونالد ترامپ به کاخ سفید و تعریف سیاست ایذا و آزار در قبال ایران و همچنین راه اندازی کارزار فشار حداکثری، خروج از برجام، یارگیری های منطقه ای در عصر ترامپ به زیان جمهوری اسلامی ایران از جمله جریان های عبری- عربی،بر قراری نظام های تحریم در قالب تحریم های ثانویه، رفتار های پاندولیسم و سینوسی اروپا در قبال تعهدات برجامی و عدم اتخاذ سیاست جامع از سوی روسیه و چین به عنوان شرکای غیر اروپایی برجام در شکل دهی این نتایج معکوس نقش داشته اند.پژوهش حاضر در رهیافت نظری خوداز الگوی نظری سازه انگاری بهره برده است.

    کلید واژگان: دولت یازدهم, سیاست خارجی, سازه انگاری, بحران امنیت, تعامل سازنده
    Mohammadreza Saremi, Alireza Rezaei *, Ghasem Torabi

    A constructive interaction with the world was introduced by Rouhani’s administration as the main focus, for its foreign policy. This policy was adopted in response to the diplomacy of the ninth and tenth administrations. The constructive policy of the new administration has some principles and constituents. In this study, much effort is consumed to both address the features of a constructive interaction and introduce the 11th and 12th administrations’ foreign policy and to analyze the repercussions of these administrations’ foreign policy for Iran’s international relations.Concerning the topic under study, in this argument the following question is answered: what repercussions will be brought for Iran’s international relations by Rouhani’s approach to constructive interaction in his foreign policy? The findings suggest that the outcomes of Rouhani’s constructive interaction model of foreign policy have been averse to its international relations.Donald Trump’s move into the white House, his definition of a hostile policy toward Iran and launching a maximum pressure campaign on Iran, the US’s unilateral departure from the JCPOA ( the joint comprehensive Plan of Action or “ Iran nuclear deai “ ), regional favoritistic policies of Tramp’s administration were all disadvantageous to Iran. These disadvantages include Hebro – Arabic trends, imposition of sanction regimes as secondary sanctions, the European pendulous treatment of its obligations toward the JCPOA and no comprehensive policy on the part of Russia and China as the non-European signatories to the Iran nuclear deal. In this study, a constructivist approach is a dopted as it’s theoretical framework.

    Keywords: The 11th administration, Foreign policy, Constructivism, Security Dilemma, constructive interaction
  • سعید محمدی*، مجید بذرافکن
    توسعه در لغت به معنای رشد تدریجی در جهت پیشرفته ترشدن، قدرتمندترشدن و حتی بزرگترشدن است.  به طور کلی توسعه جریانی است که در خود تجدید سازمان و سمت گیری متفاوت کل نظام اقتصادی اجتماعی را به همراه دارد. توسعه علاوه بر اینکه بهبود میزان تولید و درآمد را دربردارد، شامل دگرگونیهای اساسی در ساختهای نهادی، اجتماعی اداری و همچنین ایستارها و دیدگاه های عمومی مردم است. مفهوم توسعه تاریخ تحولات متفاوتی را در جوامع گوناگون داشته است؛ اما عمده نظریات کاربردی توسعه محصول پس از جنگ جهانی دوم است و بسیاری از تجویزها در این دوره به عنوان رویکرد توسعه در کشورهای مختلف به عنوان مسیر و برنامه توسعه برگزیده شد. ایران معاصر هم از تحولات نظری و کاربردی مفاهیم توسعه به دور نبوده است و در دوره های مختلف تاریخی، همچون دوره پیش از انقلاب و پس از آن کم و بیش از تحولات جهانی مفهوم توسعه تاثیر پذیرفته است. پس از انقلاب نیز دولتهای مختلف هر کدام بنا به مشی سیاسی خود، رویکردهای متفاوتی را در حوزه توسعه دنبال کردند. در کنار الگوهای توسعه غیر بومی، درطول دهه اخیر، الگوهای توسعه بومی (الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت و اقتصاد مقاومتی) به عنوان جایگزین توسعه نیز شکل گرفته اند که در صورت تیوریزه شدن و انسجام نظری می تواند راهگشای بسیاری از مسایل در این حوزه باشد. هدف اصلی پژوهش این است که ابتدا ضمن بررسی مبانی نظری دولت یازدهم و سیاستهای آن در موضوعات مختلف، ارتباط و نسبت این سیاستها و مبانی را با الگوهای توسعه بومی در چارچوب شاخصهای مختلف ارزیابی کنیم. روش پژوهش پیش رو، نیز توصیفی تحلیلی در چارچوب الگوی مداخله اسنادی و کتابخانه ای است. یافته های پژوهش بیانگر آن است که گفتمان توسعه در دولت یازدهم در طیفی از عدم نسبت تا نسبت نزدیک و نسبی در ارتباط با الگوی اسلامی ایرانی قرار دارد.
    کلید واژگان: دولت یازدهم, مبانی توسعه, الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت, اقتصاد مقاومتی, اقتصاد برونگرا
    Saeed Mohammadi *, Majid Bazrafkan
    Development in the word means gradual growth in order to become more advanced, more powerful and even larger. Generally speaking, the development of a flow that involves itself in the renewal and diversion of the entire economic-social system. Development, in addition to improving production and income, includes major changes in institutional, social and administrative structures as well as public perspectives and perspectives. The concept of the development of history has had different developments in different societies, but most of the applied theories of product development after the Second World War, and many prescriptions in this period were selected as a development approach in different countries as a route and development plan. Contemporary Iran has not been distorted by theoretical and practical developments of developmental concepts, and has been influenced by the various concepts of development in various historical periods, such as the pre-revolutionary period and then thereafter. After the revolution, various governments pursued different approaches in the field of development, according to their own policy. In addition to non-native developmental patterns, over the past decade, native development patterns (Islamic-Iranian Patterns of Progress and Resistance Economics) have been developed as alternatives to development, which, if theorizing and theoretical coherence, can solve many problems. Be in this area. In this research, first, we first examine the theoretical foundations of the eleventh government and its policies on various issues, to assess the relationship and relation of these policies and foundations with indigenous developmental patterns within the framework of different indicators.
    Keywords: The eleventh government, Development BasicsIslamic Pattern of Iran Progress, Economic Strength, Extrovert Economics
  • مرتضی ملکی*، محمدرحیم عیوضی

    تحلیل گفتمان یک گرایش مطالعاتی میان رشته ای است که در بستر اندیشه پست مدرنیسم و در پی تحولات معرفتی در علوم انسانی و اجتماعی پدیدار گشته است.در دهه های 60 و 70 سده گذشته گرایش به روشمند نمودن فرایند تولید گفتار و نوشتار و بررسی ساختار و کارکرد آن افزایش یافت.رویکردهای تحلیل گفتمانی متعدد و متنوعند.در این نوشتار محققین در نظر دارند تا با بررسی مناظرات تلویزیونی نامزدهای دوره دوازدهم ریاست جمهوری ایران به تحلیل گفتمان سیاسی پرداخته و صورتبندی این گفتمان را بازنمایی کنند.در این تحقیق از نظریه گفتمان لاکلاو و موفه در کنار نظریه گفتمان فرکلاف به عنوان روش تحقیق استفاده شده است. پرسش اصلی این مقاله آن است که گفتمان سیاسی دولت یازدهم در جمهوری اسلامی ایران در عرصه سیاست داخلی از چه مولفه هایی برخوردار بوده و دال مرکزی و دالهای شناور آن چیستند؟تحلیل گفتمان نشان داد که دال مرکزی در گفتمان سیاسی این دولت آزادی بوده و انتقادپذیری،صداقت گفتمانی،مخالفت با انحصارگرایی،آزادی بیان و تنش زدایی؛ وقته های آن را تشکیل می دهند.پژوهش پیش رو به لحاظ ماهیت،کاربردی بوده و با رویکردی کیفی اقدام به گفتمان شکافی سیاسی دولت یازدهم است.

    کلید واژگان: دولت یازدهم, گفتمان سیاسی, حسن روحانی, لاکلاو و موفه, فرکلاف
    Morteza Maleki*

    This paper tries to figure out how to formulate the political discourse of the eleventh government in a competitive atmosphere with other discourses and with regard to the specific conditions and political climate of the Iranian society. The statistical community of the survey was all television debates of the presidential candidates of the twelfth presidential election, This is between the text of the discussions of Hassan Rouhani and Ishaq Jahangiri as the sample society. The way to identify, redefine and redefine discursive slogans and create distinct and distinct boundaries for understanding the dominant approach to discourse space or hegemony. For this purpose, we used interlacing analysis using the Fractal method and then, using the Laclau and Mouffe method, we extracted the central slab and floating slabs, and reflected the formation of the political discourse of the eleventh government in the form of a chart. The method of frackling by equipping the researcher with tools for Understanding how the ballads are represented and the techniques used by the speaker in order to accept the propositions and influence our audience helps us to get an overview of the discourse provided by the eleventh government. The strategies used by the moderation flow showed that this discourse continued. He is the author of the reform dialogue There are suggestions for strengthening civil society and accompaniment with the people to the extent of attracting their votes. In the following, we tried to include the image in the theoretical framework of the study, the method of analyzing the discourse of Laklaw and Mufa, the main condition for the establishment of the discourse, which is the existence of others and the necessity The presence and existence of antitrust and other boundaries gives a more complete picture of this discourse and its implications.

    Keywords: The eleventh government, political discourse, Hassan Rouhani, Laclau, Mouffe, Faiclouh
  • دیپلماسی اقتصادی ایران در آسیای میانه 1396-1384
    علیرضا کوهکن، محمدعلی رحیمی نژاد*

    با توسعه ارتباطات و شکل گیری جامعه جهانی اصولا نباید ظرفیتی برای کشورها ناشناخته مانده و مورد توجه نباشد. ظرفیت های اقتصادی گوناگون در کشورهای مختلف، دلیلی برای همکاری و در پیش گرفتن دیپلماسی فعال با تکیه بر مزیت های نسبی می باشد. شناخت ظرفیتهای بالقوه در عرصه دیپلماسی اقتصادی جمهوری اسلامی ایران در قبال کشورهای آسیای میانه یکی از فرصت های مهم برای پیشرفت اقتصادی کشور است. در همین راستا در این پژوهش به بررسی دیپلماسی اقتصادی جمهوری اسلامی ایران در آسیای میانه طی سال های 1384 تا 1396 پرداخته شده است. سوال اصلی نوشتار چگونگی دیپلماسی اقتصادی ایران با کشورهای آسیای میانه از 1384 تا 1396 بوده است. در مقابل برای پاسخگویی به این سوال فرضیه اصلی عبارت است از اینکه دیپلماسی اقتصادی ایران با کشورهای آسیای میانه آسیای میانه از سال 1396-1384 دارای نگاه مقطعی و کوتاه مدت و فاقد برنامه بلندمدت، مدون و راهبردی و متاثر از جهت گیری های سیاسی و غیراقتصادی بوده است. روش پژوهش توصیفی-تحلیلی مبتنی بر داده های کمی و مطالعات کتابخانه ای بوده است. نتیجه این پژوهش داشتن رویکرد و دیدگاه قطبی دولت های جمهوری اسلامی ایران از سال 1384 تا 1396 بوده است که منجر به داشتن نگاه مقطعی و عدم استفاده مطلوب از ظرفیت های دیپلماسی اقتصادی گردیده است.

    کلید واژگان: دیپلماسی اقتصادی, آسیای میانه, دولت نهم و دهم, دولت یازدهم, جمهوری اسلامی ایران
  • علیرضا رحیمی*
    گفتمان دولت یازدهم بر محور دال برتر «اعتدال» سامان‏یافته و دقیقه‏های این گفتمان را رویکرد تعاملی با جهان خارج؛ الگوی هم‏کنشی اعتدالی در داخل؛ الگوی ایرانی- اسلامی توسعه؛ الگوی غیرامنیتی کرانمند در حوزه اجتماعی؛ مهندسی غیرمکانیکی فرهنگی؛ رویکرد تلفیقی- بومی- اقتصادی به امنیت ملی با گرایش نرم‏افزاری؛ الگوسازی ترویجی از جمهوری اسلامی و رویکرد فرهنگی در مقابله با امپریالیسم تشکیل می‏دهند. بررسی‏ها نشان می‏دهد که گفتمان اعتدال در سطح کارگزاری خود در عرصه‏های امنیت نظامی، امنیت سیاسی و انسجام اجتماعی کارنامه موفقی داشته است؛ در عرصه امنیت اقتصادی برون‏دادی دوگانه داشته و در حوزه امنیت زیست‏محیطی به‏رغم برخی دستاوردها، تا دستیابی به اهداف اعلامی فاصله فراوانی دارد.
    کلید واژگان: گفتمان, دولت یازدهم, مفصل‏بندی, امنیت ملی, اعتدال
    Alireza Rahimi *
    The discourse of the 11th administration has taken shape based on the noble concept of "moderation" and its components include an interactive approach to the outside world, a moderate interaction model inside the country, an Iranian-Islamic model of development, a broad non-securitized model in the social field, non-mechanical cultural engineering, a combined-local-economic approach to national security with software orientation, creating a promotional model of the Islamic Republic, and a cultural approach to the fight against imperialism. Studies show that the moderation discourse has been effective in the fields of military security, political security, and social cohesion; has had a dual outcome in the area of economic security; and has a long way to achieve the stated goals in the field of environmental security despite some accomplishments.
    Keywords: Discourse, 11th Administration, Articulation, national security, moderation
  • محمد محمودی کیا*
    با پیروزی حسن روحانی در یازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری اسلامی ایران و ظهور جریان موسوم به اعتدال گرایی، شاهد بروز گونه متفاوتی از کنش در عرصه سیاست داخلی و سیاست خارجی کشور هستیم. در همین راستا، تعامل گرایی، چندجانبه گرایی، خروج از انزوا و شکست حصر بین المللی ناشی از تحریم های شورای امنیت سازمان ملل متحد از جمله مهم ترین سمت گیری ها و اولویت های سیاست خارجی دولت یازدهم عنوان شد. این رویکرد، در ماه های نخست روی کار آمدن دولت یازدهم، منجر به دستیابی به توافق موسوم به برجام شد که به نظر می رسد این سند و توافق بین المللی موجب گشایش در روابط خارجی کشور و نیز دستیابی به الگوی موفقی از همکاری جمعی برای حل مسائل حاد سیاست بین المللی گردیده است.
    ازاین رو، این پژوهش چنین استدلال می کند که منطق اقدام در عرصه سیاست خارجی دولت یازدهم تا حد بسیاری متاثر از راهبرد چندجانبه گرایی است و این که منطق یادشده در چارچوب یک جهان نگرش خاص و ملهم از بن نگرش های دینی و ارزشی محیط سیاسی داخلی بر اساس ویژگی ضد هژمونیک گرایی انتظام یافته است. لذا، بر اساس این تحقیق، سیاست خارجی دولت یازدهم را می توان در چارچوب نوعی سیاست خارجی « چندجانبه گرای ضد هژمونیک» تحلیل و بررسی کرد.
    کلید واژگان: سیاست خارجی, دولت یازدهم, ضد هژمونیک گرایی, چندجانبه گرایی, تعامل گرایی
    Mohammad Mahmoodikia*

    Coming on victorious of Hasan Rouhani in Iran’s presidential election and emergence of the so-called moderate movement, we are encounter with the new kind of action in field of domestic politics and foreign politics. In this way, interactions, multilateralism, break the isolations and break the international defeat caused by United Nations Security Council were among the most important foreign policy priorities. This approach has led to JCPOA in the first months after coming the 11th administration, which seemed to open up the foreign relations and to achieve a successful model of collective cooperation to solve the acute problem of world polices.
    Hence, this research argue that the 11th government in its logic of action is largely influenced by multilateralism strategy and so. This logic of action is based on a particular worldview inspired by the religious and value insight of the internal political environment based on characteristic Anti-Hegemonic discipline. Thus, according to this research, the 11th government foreign policy can be analyzed in the framework of a kind of “anti-hegemonic multilateralism” foreign policy
    Keywords: Foreign Policy, The 11th Government, Anti-Hegemonic, Multilateralism, interactivity
  • حسین فریدون*، عبدالعلی قوام
    هدف اصلی این نوشتار بررسی عوامل موثر بر گفتمان اعتدال و تاثیر این عوامل بر سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران در دولت یازدهم می باشد. در این نوشتار از پیش نظریه جیمز روزنا (به عنوان نماینده تلفیق دو سطح تحلیل خرد و کلان) جهت بررسی و تجزیه و تحلیل سیاست خارجی دولت اعتدال استفاده شده است. بنابراین سوال اصلی آن است که از بین متغیرهای 5گانه روزنا کدامیک بیشترین تاثیر را بر گفتمان اعتدال در سیاست خارجی دولت یازدهم داشته است؟ ادعای اصلی مقاله آن است که در فهم تغییرات سیاست خارجی ایران بعد از انتخابات سال 1392، هر پنج متغیر پیش نظریه جیمز روزنا دخیل بودند اما از بین عناصر پنج‏گانه، عنصرنقش سیاستمدار و عنصر فردی برای فهم سیاست خارجی دولت یازدهم از اولویت برخوردار بوده است. یافته های پژوهش حاکی از آن است که بسیاری از تصمیمات مهم سیاست خارجی ایران در دولت یازدهم مثل روند مذاکرات هسته ای، نوع تعامل با کشورهای همسایه، منطقه و برخی از کشورهای اروپایی تابع متغیر فرد (سیاستمدار) و شخص رئیس جمهور و به تبع آن متغیر نقش یعنی مسئولیت های قبلی آقای روحانی به عنوان یک حقوقدان بوده که قبلا در مسئولیت هایی مثل رئیس تیم مذاکره کننده هسته ای، دبیر شورای عالی امنیت ملی و نماینده رهبری در شورای عالی امنیت ملی بوده است.
    کلید واژگان: گفتمان اعتدال, اعتدال گرایی, سیاست خارجی, دولت یازدهم, سطح خرد و سطح کلان
    Hossein Fereidoon*, Abdol Ali Ghavam
    This paper aims to study the factors which influence the moderation discourse in the foreign policy of the 11th administration of the Islamic Republic of Iran as well as their effects. We use James Rosena’s proposition as a representative for integration of micro and macro analysis levels to investigate and analyze the foreign policy of Moderation Administration. The main research question asks which of the 5 Rosena’s variables has most affected the moderation discourse in the foreign policy of the 11th administration. This study takes a descriptive analytical approach. Findings indicate that most major decisions in the Iranian foreign policy during the 11th administration such as nuclear negotiations, and the type of transaction with neighboring, regional and many European countries have been influenced by the variable of individual (i.e. politician) and, in particular, the president Hassan Rouhani. Consequently, the variable of role (i.e. the responsibilities of the president as a lawyer in charge of heading the nuclear negotiators, secretary of the National Security Supreme Council, and representative of the supreme leader in the National Security Supreme Council) has affected such decisions.
    Keywords: Moderation discourse, moderationism, foreign policy, 11th administration, micro, macro levels
  • مهدی علیخانی*، مرتضی بختیاری شفیع

    پژوهش حاضر در پاسخ به سوال «اهداف دولت یازدهم در مذاکرات برنامه جامع اقدام مشترک چه بود؟»و فرضیه«اهداف دولت یازدهم در مذاکرات برنامه جامع اقدام مشترک و دفع تهدیدات بین المللی، رفع تحریم های هسته ای، از بین بردن ایران هراسی و کسب منافع ملی» بود. با اهداف «بررسی نتایج رفع تحریم های هسته ای جموری اسلامی ایران، مطالعه فوائد و مضرات برنامه جامع اقدام مشترک، بررسی تاثیر مذاکرات هسته ای در وضعیت معیشت مردم، و بررسی تاثیر برنامه جامع اقدام مشترک در جایگاه بین الملی ایران» مورد بررسی قرار می گیرد. سیاست های دولت یازدهم در خصوص برنامه جامع اقدام مشترک تعامل با قدرت های بزرگ جهان، همکاری با سازمان های بین المللی، حفظ و پیگیری حقوق مردم ایران ، نقش فعال و سازنده در روابط با کشورهای منطقه و جهان بوده است.

    کلید واژگان: سیاست خارجی, دولت یازدهم, مذاکره, برنامه جامع اقدام مشترک
    Mahdi Alikhani*, Morteza Bakhtiyari Shafie

    The main question of the research is: what were the goals of the Rohani administration in negotiations on the Joint Comprehensive Plan of Action (JCPOA)? The hypothesis would be: Rohan administration  sought to obviate threats, to remove nuclear sanctions, and to elim-inate Iran phobia. Moreover, the research would assess the results of the lift of sanctions, advantages and disadvantages of JCPOA, the impact of nuclear negotiation on Iran’s economic condition, and the impact of JCPOA on Iran’s international status. Given JCPOA, Rohan administration would implement policies such as cooperation with great powers and international organization, pursuit of Iranians’ rights.

    Keywords: Foreign Policy, Rohani Administration, Negotiation, JCPOA
  • جواد صالحی*، کریم عباسی

    جامعه مدنی ملازم با قدرت سیاسی است؛ بنابراین، متناظر با انواع قدرت سیاسی، تنوع دارد. جامعه مدنی را می توان در الگوی قبیله، دولت- شهرهای یونان، جوامع سلطنتی، مدینه الرسول (ص)، و نیز، دولت های غرب ملاحظه کرد. جامعه مدنی چیزی نیست که فقط یک شکل و مدل خاصی باشد که تنها غرب از آن سخن می گوید و یا تحت عنوان لیبرالیسم از آن یاد می گردد. برخی از  اپوزیسیون های داخلی و خارجی جامعه مدنی را فقط ابزاری برای براندازی جمهوری اسلامی می دانند و آن تشکل های مد نظر خود را در بحث جامعه مدنی به گونه ای حمایت و تقویت می نمایند که بتواند در این زمینه نقش ایفا کنند.

    کلید واژگان: جامعه مدنی, قدرت سیاسی, دولت, دولت یازدهم
    Javad salehi*, Karim Abbasi

    Civil society is interconnected with political power. Therefore, more kinds of political powers more kinds of civil society. Civil society exis ted in the tribe,Greek city states, monarchies, Medina and Western states. Civil society is not limited to a certain model that the West talk about it or mentioned as liberalism. Some internal and external oppose-  tion groups consider civil society as an instrument to overthrow the Islamic Republic and support their civil societies in order to achieve that goal.

    Keywords: Civil Society, Political Power, State, Rohani Administration
  • احمد محقر*، رئوف رحیمی
    اصل وجود حقوق جهانی بشر، به عنوان اصلی مسلم، هم اکنون مورد پذیرش همه جوامع بوده و قواعد زیادی در مورد آن در سطح ملی، منطقه ای و بین المللی وضع شده است. اما اولا، نحوه تفسیر این حقوق از جامعه ای به جامعه دیگر متفاوت بوده و دیدگاه های متفاوتی در این ارتباط وجود دارد. ثانیا نحوه اجرا نمودن این قوانین بیشتر از موجودیت خود آن ها اهمیت دارد. این رویکرد به نوعی مورد پذیرش قانون اساسی ایران نیز قرار گرفته است. با این وجود اجرای آن در برخی از زمینه ها با موانعی مواجه است. هدف کلی این مقاله این است که نشان دهد میزان اجرای حقوق بشر و یا نقض آن را باید در اقدامات و عملکردهای روزانه هر دولت و بخش خصوصی آن جستجو کرد. از این رو مقاله حاضر به صورت موردی، عملکرد دولت یازدهم ج.ا.ایران را در برخی عرصه ها برای مشخص شدن میزان اجرای حقوق بشر ارزیابی کرده است.
    کلید واژگان: حقوق بشر, دولت یازدهم, مکانیسم های اجرایی, اعتدال, عملکرد
    Ahmad Mohaghar *, Rauf Rahimi
    The universality of human rights, as an established principle, has already been accepted by all communities. A significant number of rules at the national, regional, and international levels, has been laid down in this regard. However, the interpretation of these rights varies from society to society and views are different on the issue. Moreover, the implementation of rules is more important than their existence. This approach has been somehow accepted by the Constitution of the Islamic Republic of Iran. However, the implementation of the said rights has been faced with obstacles in the country. The purpose of this paper is to show that the implementation and the violation of human right must be analyzed in daily actions and performance of the government and the private sector. Therefore, in this paper, as a case study, the performance of the eleventh government of Islamic Republic of Iran in some areas has been evaluated in order to determine the degree of fulfillment of human rights.
    Keywords: Human rights, Iran, Executive Mechanisms, moderation, performance
  • رئوف رحیمی، احمد محقر
    هدف مقاله حاضر ارزیابی گام هایی است که دولت حسن روحانی برداشته است تا وضعیت بین المللی و منطقه ای ایران را تغییر و بهبود بخشد. از این رو، رئیس جمهور منتخب حسن روحانی و کابینه اش تاکید کرده اند که سیاست خارجی میانه رو و سازنده در سراسر دوره مسئولیت دنبال خواهند کرد. سوال اصلی مقاله این است که عوامل موثر بر خروج ایران از انزوای بین المللی در دوره روحانی چیست؟ نتایج تحقیق حاکی از آن است که چرخه نخبگان با سرکارآمدن روحانی، رفع تحریم ها با حل مسئله هسته ای و بهبود نسبی وضعیت اقتصادی از جمله عوامل موثر بر خروج ایران از انزوای بین المللی محسوب می شوند. در واقع، دولت یازدهم موجب شد تصویر عدم همکاری و دشمنی ایران در نزد غرب و جهان عرب تا حدود زیادی کاهش یابد و با فاصله گرفتن از سبک گزافه گویی دیپلماسی، کاهش تنش، کاهش فشار بر برنامه هسته ای و کاهش فشار بر اقتصاد ایران از طریق لغو تحریم های هسته ای، در نهایت خروج ایران از انزوای بین المللی تحقق یابد.
    کلید واژگان: توافق هسته ای, قطعنامه ها, انزوای بین المللی, دولت یازدهم, امریکا
    Raouf Rahimi, Ahmad Mohaghar
    The purpose of the present study is to examine the steps that Rouhani’s administration has taken in order to change and improve Iran’s international and regional position. As such, the elected President Hassan Rouhani and his cabinet have insisted that they will pursue a moderate and constructive foreign policy throughout their era. The main question to be addressed in this study is: what are the major factors contributing to Iran’s exit from International isolation during Rouhani’s presidential term? The results of the study indicated that the use of Elite cycle with Rouhani’s coming to power, the lift of sanctions by solving nuclear issue, and the improvement of economic situation constitute the major factors that can contribute to Iran’s exit from International isolation. Indeed, the eleventh government could realize Iran’s exit from international isolation by changing the uncooperative and hostile image of Iran among the West and the Arab world, staying away from diplomatic exaggeration, resolving tension, reducing pressure on the nuclear program and Iran’s economy through lifting sanctions.
    Keywords: nuclear deal, sanctions, international isolation, the Eleventh government, America
  • صدیقه رحیمی*
    جمهوری اسلامی ایران بعنوان یک قدرت و بازیگر تاثیرگذار در منطقه خاورمیانه همواره از جایگاه بالایی برخوردار بوده است. سیاست اعلامی و اعلانی ایران همواره مبتنی بر ایجاد یک نظم منطقه ای پایدار در این منطقه پرآشوب و بی ثبات بوده است. با پیروزی حسن روحانی در خرداد 1394 بعنوان یازدهمین رئیس جمهور و به ثمر رسیدن توافق هسته ای تحت عنوان برجام، سیاست خارجی ایران نیز با بازگشت به سیاست تنش زدایی و بازیابی به شکل تکاملی آن یعنی تعامل سازنده، متفاوت از گذشته به دنبال ایجاد نظم پایدار منطقه ای در این گستره جغرافیایی پرآشوب جهان یعنی خاورمیانه برآمد که تداوم مولفه های گذشته با همراهی شرایط جدید منطقه ای- جهانی و توافق برجام را تجربه می کرد. در این چارچوب، پرسش اصلی پژوهش بر این مبنا خواهد بود که؛ رویکرد سیاست خارجی ایران نسبت به نظم منطقه ای خاورمیانه در دوران پسابرجام چگونه خواهد بود؟ فرضیه اصلی پژوهش نیز به دنبال پاسخ به پرسش اصلی اینگونه است که، جمهوری اسلامی ایران در دوران پسابرجام با رویکرد مبتنی بر تنش زدایی و تعامل سازنده، سیاست نظم منطقه ای پایدار در چارچوب نظم سازی تعاملی را در پیش می گیرد.
    کلید واژگان: نظم منطقه ای, سیاست خارجی ایران, دولت یازدهم, تنش زدایی, تعامل سازنده
    Sedigheh Rahimi *
    Islamic republic of Iran as a power and an influential actor in the middle east region always has enjoyed from high position announcement policy and the declaration of Iran always was based on creating a sustainable regional order in this tumultuous and unstable area. with the victory of Hassan Rouhani in June 1394 as the eleventh president and to score nuclear agreement under the titleBarjam,Iranian foreign policy also by returning to détente policy and retrieve to its evolutionary form that's mean interaction, different from the past looking for create the regional sustainable order in this tumultuous geographic range of ​​the world that's mean the middle east who would experience continuity of past components with the accompaniment new regional-global conditions and make an agreement Barjam. in this framework, the main research question it will be based on this that; how will be Iranian foreign policy approach relative to the regional order of the middle east in the post Barjam era? The main hypothesis of the research is also looking for to answer the main question is this that, Islamic republic of Iran in the post Barjam era with an approach based on détente and constructive interaction, goes ahead sustainable regional order politics in the framework of interactive ordering.
    Keywords: Regional Order, Iran's Foreign Policy, The Eleventh Government, Détente, Interaction
  • علی محمد حقیقی، مسلم بامری*
    نشاط سیاسی و آرامش روانی در هر کشوری لازمه هماهنگی و بهاء دادن به انجمن های مردم نهاد به ویژه احزاب و تشکل های سیاسی است که نقش بی بدیلی در ارتقاء آگاهی های سیاسی و مشارکت مردم در تعیین سرنوشت امورات خود دارا است؛ موضوعی که به یکی از دل مشغولی های دولت های مختلف در کشورهای کمتر توسعه یافته تبدیل شده است. تشکیل احزاب سیاسی در ایران به بیش از صد سال اخیر می رسد و همواره به دلایل گوناگون دچار فراز و نشیب هایی بوده است. هرگاه احزاب سیاسی و مشارکت مردم در تصمیم گیری رشد پیدا کند توسعه سیاسی و نشاط سیاسی در کشور ملموس می باشد. نکته تاریک در توسعه سیاسی با تکیه بر گسترش و سازمان بندی احزاب این است که اکثر احزاب و تشکل های سیاسی در کشورمان در ایام انتخابات فعالیت می کنند و در سایر ایام غیرفعال می گردند و در همین راستای شخصیت های برجسته ملی و فرهنگ عشیره ای با نفوذ کلامی و جاذبیت خود تاثیر بیشتری دارند تا احزاب. پژوهش حاضر به بررسی احزاب و نهادهای مدنی و تاثیر آن در نشاط سیاسی و اجتماعی مردم در چهار ساله اول دولت روحانی پرداخته است و وضعیت تشکل ها و انجمن های سیاسی با هرگونه سلایق سیاسی مختلف را در این دوران مورد بررسی قرار می دهد.
    کلید واژگان: احزاب, نشاط سیاسی, نهادهای مدنی, دولت یازدهم
    Ali Mohammad Haghighi, Muslim Bameri *
    Political exhilaration and mental relaxation in any country is requisite for coordination and giving price to NGO's forums especially parties and political organizations that has an irreplaceablerole in promoting political awareness and people's participationin determining the fate of their affairs; A subject that has converted to one of worries of various governments in less developed countries. Formation of political parties in Iran reach to more than a hundred years ago and always for a variety of reasons has been ups and downs. Whenever Political parties and people's participation grow in decision making political development and political exhilaration in the country is tangible. A dark point in political development relying on expansion and organize of parties this is that most parties and political organizations in our country active (practice) in the election days and deactivate on other days and in the same vein prominent national figures and tribal culture with verbal influence and their attractiveness have more impact to the parties. Current study has paid to review parties and civil society organizations and its effect at political and social vitality (exhilaration) of the people in the first four years of Rouhani's government and examines the status of the formations and political associations with any political tastes in this era.
    Keywords: Parties, Political Exhilaration, Civil Society Organizations, The Eleventh Government
  • ملک تاج خسروی*
    منطقه خاورمیانه و زیرنظام آن یعنی منطقه خلیج فارس به عنوان منطقه ای منحصر به فرد شناخته می شود که از یک سو به دلیل وجود منابع انرژی و از سوی دیگر به دلیل موقعیت ممتاز ژئوپلیتیک، ژئواستراتژیک و ژئواکونومیک دارای اهمیت بین المللی است. تاریخ تحولات خاورمیانه در دهه های گذشته نشان می دهد که تأمین نظم، امنیت و ثبات، مهم ترین اولویت کشورهای این منطقه و قدرت های فرامنطقه ای بوده است. در نیم قرن گذشته تلاش های متعددی در این راستا، از سوی قدرت های منطقه ای و فرامنطقه ای در خاورمیانه به اجرا در آمده است که هر کدام به دلیل عدم توجه به برخی از مولفه های مهم این منطقه با شکست مواجه شده است.
    با توجه به رویکردهای متفاوت دولت در جمهوری اسلامی ایران به منطقه خاورمیانه و موضوع نظم، هدف اصلی این پژوهش پرداختن به رویکرد سیاست خارجی دولت یازدهم در جمهوری اسلامی ایران به مسئله نظم در منطقه خاورمیانه است. با روی کار آمدن دولت یازدهم، نگاه دستگاه سیاست گذار خارجی به موضوع نظم از یک نگاه تقابلی به یک نگاه تعاملی تغییر جهت داد و دولت روحانی تلاش کرد تا در چهارچوب سیاست تنش زدایی و تعامل سازنده بار دیگر نظم پایدار منطقه ای را شکل دهد.
    مقاله حاضر با استفاده از روش توصیفی – تحلیلی به سئوال اصلی رویکرد سیاست خارجی ایران نسبت به نظم منطقه ای خاورمیانه در دولت یازدهم می پردازد و پس از تجزیه و تحلیل اطلاعات به این نتیجه رسیده است که سیاست خارجی دولت یازدهم با رویکرد مبتنی بر تنش زدایی، سیاست نظم منطقه ای پایدار را در پیش گرفته است.
    کلید واژگان: خاورمیانه, سیاست خارجی ایران, دولت یازدهم, نظم منطقه ای پایدار, تنش زدایی
    Malektaj Khosravi*
    The Middle East region and its sub-system, i.e. the Persian Gulf, are known as a unique region enjoying international importance for possession of energy resources on the one hand and for its outstanding geopolitical, geostrategic and geo-economic position on the other.
    History of developments in the Middle East over the past decades shows that provision of order, security and stability, has been the main priority of the countries in this region and trans-regional powers.
    The Islamic Republic of Iran in different periods has adopted different approaches vis-à-vis the Middle East region and the question of order. The main goal of this research is Iran’s Foreign Policy Approach towards ME Regional Order under 11th Government.
    With the coming to power of the 11th government, the outlook of Iran's foreign policy apparatus towards order changed from one of opposition to one of interaction. The Rouhani administration has tried to reshape the regional sustainable order within the framework of a policy of détente and constructive interaction.
    This research with using descriptive-analysis method is seeking to respond to one main question: What is Iran’s foreign policy approach towards the regional order in the Middle East under the 11th government? Also by analyzing data to conclude that the 11th government has adopted a policy of sustainable regional order based on détente.
    Keywords: Iran's foreign policy, Middle East, Regional order, 11th Government, detent
  • محمدصالح سلطان زاده
    بررسی و تحلیل عوامل موثر بر شکل گیری سیاست خارجی دولت ها، در فهم موقعیت و عوامل شکل گیری تصمیم سازی های صورت گرفته در آن نقش بسزایی دارد. این مقاله باهدف بررسی عوامل اثرگذار بر سیاست خارجی دولت یازدهم؛ الگوهای مختلف تحلیل سیاست خارجی در این حوزه را مورد بررسی قرار داده و مدل جیمز روزنا را به عنوان الگوی مختار برگزیده است. پژوهشگر در این تحقیق به دنبال بررسی سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران در ادوار مختلف پس ازآن، خصوصا دولت یازدهم بوده است. بدین منظور سیاست خارجی دولت های نهم و دهم نیز به عنوان یکی از عوامل اصلی اثرگذار بر سیاست خارجی دولت یازدهم مورد بررسی قرار گرفته است. بر این اساس این تحقیق مشخص می کند تفاوت های سیاست خارجی در دولت یازدهم نسبت به دولت های قبل، خصوصا دولت های نهم و دهم چیست و در چارچوب تحلیلی جیمز روزنا، چه عواملی بر آن تاثیرگذار بوده است. درنهایت بررسی این پژوهش نشان می دهد در شکل گیری الگوی سیاست خارجی دولت یازدهم به ترتیب متغیرهای محیط بین الملل، فرد، نقش، جامعه و حکومت مهم ترین نقش ها را ایفا کرده اند.
    کلید واژگان: سیاست خارجی جمهوری اسلامی, دولت یازدهم, حسن روحانی, برجام, ایران
    Mohammadsaleh Soltan Zade
    Analysis on factors of foreign policy is considered to be a way of figuring position and decision-making process in every state. In this paper, James Rosena’s model was chosen to study foreign policies of Iranian eleventh government besides covering other methods. Since the writer’s effort was to understand foreign policies of the Islamic republic of Iran, those of 9th and 10th governments affecting the 11th has been studied. In this respect, this paper shed light on the difference between 11th government and previous ones, especially 9th and 10th, based on Rosena’s model. At last, it should be said that factors like international sphere, individuals, role, society and state are among the most effective ones when it comes to foreign policies of the Iranian 11th government.
    Keywords: Foreign Policy of the Islamic Republic, Eleventh Government, Hasan Rouhani, JCPOA, Iran
  • دانیال رضاپور*، سید امیر نیاکویی
    نیل به مقاصد سیاسی، امنیتی و اقتصادی، همواره از مهم ترین اهداف کشورها در تدوین و اعمال سیاست خارجی بوده است. برای تحصیل این مقاصد، کشورها به طور سنتی نوعی دیپلماسی مبتنی بر رویکردها و ابزارهای سیاسی، نظامی و اقتصادی را در پیش گرفته اند. با وجود این در نیمه دوم سده بیستم با شکست جریان اصلی روابط بین الملل در پیش بینی اتفاقات ناشی از فروپاشی شوروی، رویکردهای روانشناسی سیاسی به عنوان رویکردی فرعی برای تحلیل مسائل بین المللی مطرح شدند. نقشه ادراکی به عنوان یکی از ابزارهای روانشناسی سیاسی که مبدع آن را می توان (رابرت اکسلرود) نامید، راهی برای بازنمایی گفته های شخص در مورد قلمرویی محدود (مثلا یک مشکل سیاستگذاری) است. این نقشه برای دریافت ساختار دعاوی علی و رسیدن به پیامدهایی که از این ساختار نشئت می گیرند، طراحی می شود. با بررسی نقشه ادراکی دکتر روحانی از طریق سخنرانی ها و مکتوبات موجود، پرسش اصلی این پژوهش چنین مطرح می شود که رویکرد آقای روحانی نسبت به حل وفصل مسائل هسته ای ایران چگونه بوده است؟ یافته های پژوهش حاکی از آن است که نگرش حقوقی و دیپلماتیک دکتر حسن روحانی به مسائل بین المللی، باعث درک مسئله هسته ای ایران به عنوان یک موضوع حقوقی بین المللی شده که با پیروی از چهارچوب قوانین نهادینه شدن بین المللی و با همراهی کشورهایی که منافع مستقیم در ایران دارند، می توان آن را از طریق دیپلماتیک و براساس حفظ مصالح کشور به موفقیت رساند.
    کلید واژگان: نقشه ادراکی, حسن روحانی, پرونده هسته ای, تحلیل سیاست خارجی, دولت یازدهم
  • هادی آجیلی، رحیم افشاریان
    سیاست خارجی کشورها اگرچه راهبرد یکسانی را در نظام بین الملل دنبال می کند اما رویکرد دولت های مختلف به لحاظ روشی، کارکردی و اولویت اجرا متفاوت اند. روی کارآمدن دولت یازدهم در ایران نیز از این قاعده مستثنی نیست. رویکرد اعتدالی بیش از همه در شعار این دولت برجسته است. این گفتمان اگرچه بر مبنای سه اصل «عزت»، «حکمت» و «مصلحت» بنیان شده اما سعی در بازسازی چهره جدیدی از ایران در عرصه بین الملل از یک «تهدید بالقوه» به یک «مطلوب اثرگذار» دارد. تحقیق حاضر در پی پاسخ به این پرسش است که «دال مرکزی در گفتمان اعتدالی سیاست خارجی دولت یازدهم ج.ا.ا. کدام است؟» و در آزمون پاسخ های مختلف، این فرضیه شکل می گیرد که «تعامل موثر و سازنده»، دال مرکزی این گفتمان می باشد.
    ازآنجاکه رویه ها و رفتاراجتماعی در زندگی سیاسی در سنت انتقادی تحلیل گفتمان حائز اهمیت است و نظام های معنایی و ساختارهای هنجاری زمینه ساز کنش و برآیند ویژه ای در آن می شوند، سیاست خارجی اعتدالی در بحث حاضر نیز از این منظر واکاوی می شود. باتوجه به تغییر در نگاه دولت یازدهم به نقش بازیگران بین المللی به ویژه کشورهای غربی، بدیهی است که ادامه کنش گفتاری موصوف با رویکرد مثبت به تعامل سازنده، بازسازی چهره ایران و شکست اجماع ضدایرانی و ساختگی غرب علیه این کشور در عرصه جهانی را به دنبال دارد.
    کلید واژگان: سیاست خارجی, گفتمان اعتدال, نظام بین الملل, تعامل سازنده, دولت یازدهم
  • سید جلال دهقانی فیروزآبادی، مرتضی دامن پاک جامی
    منطقه آسیای مرکزی به دلیل سابقه ارتباطات فرهنگی و تمدنی و اهمیت ژئوپلیتیک آن در سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران در سال های پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، همواره مورد توجه اهداف دیپلماسی اقتصادی ایران بوده است. اکنون 25 سال از استقلال کشورهای این منطقه در مرزهای شمالی ایران می گذرد. در حالی که طی این مدت وجه غالب رفتار سیاست خارجی ایران در منطقه متاثر از گفتمان ژئوپلیتیک و دارای وجهی عمل گرایانه و منفعت محور بوده است، دولت یازدهم نیز در چارچوب گفتمان اعتدال گرایی با اقتصادمحور اعلام کردن سیاست خارجی خود، توجه ویژه ای را به گسترش روابط اقتصادی با جمهوری های آسیای مرکزی معطوف داشته است. سوال اصلی مقاله این است که دستاوردهای دیپلماسی اقتصادی جمهوری اسلامی ایران در منطقه آسیای مرکزی در دوران پس از استقلال این کشورها چیست و علل و عوامل اولویت یافتن دیپلماسی اقتصادی در سیاست خارجی دولت یازدهم در این منطقه کدام هستند؟در پاسخ، فرضیه اصلی تحقیق این است که هر چند سیاست عمل گرایی برگرفته از گفتمان ژئوپلیتیک ایران در آسیای مرکزی در دو دهه گذشته به گسترشنسبی روابط اقتصادی ایران با کشورهای این منطقه منجر شده است، اما ماهیت تعامل گرا و توسعه محور گفتمان اعتدال گرای دولت یازدهم و الزامات ناشی از اهداف سند چشم انداز و سیاست های کلی اقتصاد مقاومتی، باعث اولویت یافتن دیپلماسی اقتصادی در سیاست خارجی دولت یازدهم در آسیای مرکزی شده است. این نوشتار به دنبال آن است تا ضمن بررسی عملکرد دیپلماسی اقتصادی ایران در آسیای مرکزی در دوره پس از استقلال این کشورها، جایگاه و اهمیت دیپلماسی اقتصادی را در سیاست خارجی دولت یازدهم در آسیای مرکزی ارزیابی و تحلیل نماید. روش نگارش این مقاله با توجه به ماهیت آن،توصیفی- تحلیلی است.
    کلید واژگان: آسیای مرکزی, دیپلماسی اقتصادی, دولت یازدهم, گفتمان اعتدال گرایی و سیاست خارجی
    Seyed Jalal Dehghani Firoozabadi, Morteza Damanpak Jami
    Due to its cultural and civilizational relations and geopolitical importance in the foreign policy of the Islamic Republic of Iran, Central Asia has always been under attention of Iran’s economic diplomacy goals, since the collapse of the Soviet Union. During the 25 year independency of Central Asian countries, the dominant dimension of Iran’s foreign policy behavior toward this region has been influenced by geopolitical discourse and therefore has been pragmatist and interest oriented. The eleventh administration of the Islamic Republic of Iran, in the framework of moderation discourse and its economic oriented foreign policy, has paid especial attention to expanding its economic relations with Central Asian Republics. The present article attempts to find out the achievements of the Islamic Republic of Iran’s economic diplomacy in Central Asia and also the reason of prioritization of economic diplomacy in the eleventh administration. The following hypothesis guides this study: Although during last two decades, pragmatist politics, derived from Iran’s geopolitical discourse in Central Asia, has lead to the expansion of economic relations in the region, the cooperative and development oriented nature of the moderation discourse as well as the necessities of Iran’s twenty – year vision plan and its resilient economy has prioritized the economic diplomacy in Iran’s foreign policy towards Central Asia. While scrutinizing Iran’s economic diplomacy in Central Asia, the authors attempt to assess the significance of economic diplomacy in the eleventh administration. Using explanatory – analyzing research method, the authors try to tell why the research findings provide an answer to the research question.
    Keywords: Central Asia, Economic Diplomacy, Eleventh Administration, Moderation Discourse, Foreign Policy
  • ابراهیم عباسی*، لیلا میرزایی

    بدنبال عملکرد دولت های نهم و دهم، بویژه در دو سال منتهی به انتخابات ریاست جمهوری در سال 92، در حوزه های مختلف اقتصادی و سیاسی که منجر به تورم 40 درصدی، کاهش ارزش پول ملی، کاهش ارزش دارایی های مردم، فضای ملتهب سیاسی و... شد انتظار می رفت که مشارکت مردم در انتخابات کاهش چشمگیری داشته باشد. اما با توجه به تقارن و برگزاری همزمان چهارمین دوره انتخابات شوراهای اسلامی شهر و روستا با یازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری شاهد حضور قریب به 70 درصدی مردم در پای صندوق های رای می باشیم. پس از اعلام صلاحیت نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری از سوی شورای نگهبان، شاهد تغییر در گرایش و اقبال مردم به سمت آقای روحانی بودیم. نتایج انتخابات آقای حسن روحانی بنا بر اطلاعیه وزارت کشور که در 25 خرداد 1392 منتشر شد در یازدهمین انتخابات ریاست جمهوری در ایران  با کسب 71، 50 % آراء رسما به عنوان هفتمین رئیس جمهور ایران برگزیده شد.

    کلید واژگان: انتخابات, دولت یازدهم, روحانی, رای دهی, رفتار انتخاباتی, مشارکت سیاسی
    Ebrahim Abbassi*, Laila Mirzaee

    The reason of Rohani's victory in Presidential election on 15 June 2013Dr. Dr.Ebrahim AbbassiLaila MirzaeeAbstract:Due to the performance of ninth and tenth government, especially in the election year, in different political and economic sectors that would lead to 40% inflation, devaluation of national currency, reduction of the asset value of people, and political crisis, it was expected that the participation of people in the election would be decreased considerably. However, given the presidential and city council elections were held simultaneously, 70% eligible people participated in the election. After guardian council qualified Rohani candidacy, people inclined towards Mr. Rohani. According to the statement's internal ministry on 15 June 2013, Rohani elected as seventh President of Iran with 50/71% of the votes.Key Words: Election, Eleventh government, Rohani, Voting, Election behavior, Political participation

    Keywords: Election, Eleventh government, Rohani, Voting, election behavior, political participation
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال