به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « اربعین » در نشریات گروه « علوم اجتماعی »

تکرار جستجوی کلیدواژه «اربعین» در نشریات گروه «علوم انسانی»
  • عبدالحمید بیات*، محمدتقی کرمی

    کنش های خاص مردم عراق در ایام منتسب به اهل بیت (ع) علی الخصوص در ایام اربعین، در جهانی که مملو از عقلانیت ابزاری و سودانگاری منفعت طلبانه شده است، پدیده ای استثناء و به شدت متفاوت ادراک می شود. پژوهش حاضر تلاش کرده با روش تفسیری گیرتز، از طریق توصیف فربه و تفسیر متکی بر توصیف از منظر مفسر، خود را به پاسخ به سوال تحقیق نزدیک نماید. سوال تحقیق این است که «ایام منتسب به امام حسین (ع) در چه سازوکاری به حیات انسان های حاضر در مراسماتی چون اربعین معنابخشی می کند؟» گردآوری داده ها در بیش از بیست سفر به عراق و 14 بار پیاده روی مسیر نجف تا کربلا در مناسبت های اربعین، عرفه و نیمه شعبان در فاصله سالهای 1387 تا 1401 صورت گرفته است اما دستیابی به تفسیر نهایی و تولد مفاهیم کلیدی برای عبور از توصیف به تفسیر، با سفر به کربلا در روز عاشورای سال 1401 رخ داده است. در نتیجه پژوهش، اهمیت مساله «زمان» و «توان معنادهی زمان به جهان» به عنوان عوامل اصلی بروز چنین کنش هایی معرفی شده اند. «به هم ریختگی زمانی»، «بر انگیختگی زمانی» و «حرکت بینازمانی» مفاهیمی هستند که توان توصیف آن کنش های خاص را دارا هستند. این مفاهیم نشان می دهند که چرا و چگونه عراقی ها آن کنش های منحصر بفرد را صرفا در آن ایام خاص از خود بروز می دهند.

    کلید واژگان: اربعین, عاشورا, به هم ریختگی زمانی, حرکت بینازمانی, برانگیختگی زمانی}
    Abdolhamid Bayat *, Mohammadtaghi Karami Ghahi

    The actions of Iraqi people during Arbaeen are different from their current actions throughout the year and from the normal actions of people all over the world. Hospitality, kindness, respect, provision of water and food, free house and car by Iraqis for pilgrims, and things like that, make an unusual experience for every participant in this event. What is the characteristic of Arbaeen that makes such an event happen? Geertz's method of interpretive anthropology is considered to reach the desired answer. Data collection has been done over many years and more than twenty trips to Iraq and 14 times on walking from Najaf to Karbala on the occasions of Arbaeen, Arafah and half of Sha'ban between 1387 and 1401 but the achievement of the final interpretation and the birth of key concepts to pass from description to interpretation occurred with a trip to Karbala on the day of Ashura in the year 1401. As a result of the research, the importance of the issue of "time" and "the ability of time to give meaning to the world" have been introduced as the main factors in the occurrence of such actions. "Temporal confusion", "temporal excitation" and "Intertemporal movement" are concepts capable of describing those specific actions. These concepts show why and how Iraqis show those unique actions only on those special days. In these days, Iraqis' linear understanding of the movement of time has turned into a circular understanding of it, and it intersects the past, present, and future, and after the end of these days, the understanding of time returns to the same linear understanding and the secret of the fundamental difference between the actions of Iraqis in the days related to the Ashura incident and other days lies in this difference in the understanding of time.Data collection has been done over more than twenty trips to Iraq and 14 times on walking from Najaf to Karbala on the occasions of Arbaeen, Arafah and half of Sha'ban between 1387 and 1401 but the achievement of the final interpretation and the birth of key concepts to pass from description to interpretation occurred with a trip to Karbala on the day of Ashura in the year 1401. As a result of the research, the importance of the issue of "time" and "the ability of time to give meaning to the world" have been introduced as the main factors in the occurrence of such actions. "Temporal confusion", "temporal excitation" and "Intertemporal movement" are concepts capable of describing those specific actions. These concepts show why and how Iraqis show those unique actions only on those special days.

    Keywords: Arbaeen, Ashura, Holy Time, Meaning Of Time To The World, Time Confusion, Intertemporal Movement, Excitement Of Time}
  • تحلیل گفتمان ابعاد فردی و اجتماعی پیاده روی اربعین
    فاطمه امیری رز*، زاهد غفاری

    در سال های اخیر برپایی مراسم پیاده روی اربعین در ابعاد گسترده و با حضور ده ها میلیون نفر از کشورها و ملیت های مختلف، نظر تحلیل گران و پژوهش گران را به خود جلب کرده و پژوهشگران از منظر مطالعات دینی، جامعه شناختی، مردم شناسی، سیاسی و راهبردی به مطالعه آن آورده اند. در این پژوهش از مدل گفتمانی «ارنست لاکلا» و «شانتال موفه» برای مطالعه پیاده روی اربعین استفاده شده است. سوال اصلی مقاله این است که دال های گفتمانی پیاده روی اربعین در ابعاد فردی و جمعی کدام است؟ بر اساس نتیجه این پژوهش، در پیاده روی اربعین، زنده نگه داشتن یاد امام حسین (ع) و شهدای کربلا دال مرکزی است که توانسته با جذب دال های شناور و در ابعاد فردی و جمعی، به مفصل بندی سایر دال ها منجر شود. همچنین پیاده روی اربعین این ظرفیت را دارد که بر اساس هژمونی و رقابت گفتمانی، گفتمان های دیگر مثل سکولاریسم و تکفیر گرایی را به حاشیه براند. پژوهش حاضر با رویکرد کیفی و با روش تحلیل گفتمان انجام گرفته است.

    کلید واژگان: تحلیل گفتمان, اربعین, پیاده روی اربعین, لاکلا و موفه}
    Discourse Analysis Of personal And Social Dimensions Of Arbaeen Walk
    Fatemeh Amiriraz *, Zahed Ghafari

    In recent years, the large-scale Arbaeen Walking Ceremony with the presence of tens of millions of people from different countries and nationalities has attracted the attention of analysts and researchers, and researchers have studied it from the perspective of religious, sociological, anthropological, political and strategic studies. In this research, the discourse model of "Ernest Laclau " and "Chantal Mouffe" has been used to study Arbaeen Walking. The main question of the article is, what are the discourse markers of the Arbaeen walk in individual and collective dimensions? According to the results of this research, in the Arbaeen Walk, keeping alive the memory of Imam Hussain (a.s.) and the martyrs of Karbala is a central sign that can lead to the articulation of other signs by attracting floating signs and in individual and collective dimensions. Also, the Arbaeen Walk has the capacity to marginalize other discourses such as Secularism and Takfirism based on hegemony and discourse competition. The current research was conducted with a qualitative approach and discourse analysis method.

    Keywords: Discourse Analysis, Arbaeen, Arbaeen Walk, Laclau, Mouffe}
  • علی عادل زاده*

    کتاب اربعین اسعد بن ابراهیم اربلی درباره فضایل امیر المومنین (ع) دست کم از قرن هشتم در میان نویسندگان شیعه شهرت یافته است. ناشناخته بودن اربلی در میان شیعیان متاخر و رخ دادن تصحیفاتی در نام او کتاب شناسان شیعه را در شناخت او دچار سرگردانی کرده و باعث پدید آمدن دو شخصیت «اسعد بن ابراهیم الحلی» و «سعد الإربلی» شده است. مقایسه داده های درون متنی کتاب اربعین با اطلاعات تاریخی نشان می دهد که مقصود از اسعد بن ابراهیم اربلی، کسی جز ابو المجد النشابی، شاعر، نویسنده و دیوان سالار برجسته قرن هفتم نیست. از سوی دیگر با مقایسه اربعین اربلی با اربعین محمد بن ابی مسلم بن ابی الفوارس می توان دریافت که اربعین اربلی در واقع تحریری تحریف شده از اربعین ابن ابی الفوارس است. حتی مقدمه اربعین اربلی ساختگی است و بر اساس مقدمه اربعین ابن ابی الفوارس تنظیم شده است. تغییرات تحریر اربلی بسیار گسترده است و از الگوهای نسبتا روشنی پیروی می کند. در نهایت با توجه به گرایش مذهبی و سیاسی اسعد بن ابراهیم و ویژگی های شخصی، اجتماعی و ادبی او به نظر می رسد که انتساب این کتاب به او نادرست است. احتمالا جاعلی متمایل به غلو در قرن هفتم با دست برد در اربعین ابن ابی الفوارس، تحریری جدید از آن را به اسعد بن ابراهیم نسبت داده است.

    کلید واژگان: اربعین, اسعد بن ابراهیم اربلی, محمد بن ابی مسلم بن ابی الفوارس, جعل حدیث}
    Ali Adelzadeh *

    The book “Arba’īn”  by by As'ad ibn Ibrāhim Irbalī has gained recognition among Shiite writers, at least from the eighth century, and discusses the virtues of Amir al-Mu'minin (peace be upon him). Irbalī 's obscurity among later Shiites, coupled with occurrence of changes in recording his names, has led Shiite bibliographers to confusion, resulting in the emergence of two personalities: "As'ad ibn Ibrāhīm al-Ḥillī" and "Sa'd al-Irbalī." A textual analysis of the book Arba’īn, in comparison with historical information, indicates that As'ad ibn Ibrahim Irbalī refers to none other than Abu al-Majd al-Nashābī, a prominent poet, writer, and influential figure of the seventh century. Moreover, by comparing Arba’īn  by Irbalī with Arba’īn  by Muhammad ibn Abi Muslim ibn Abi al-Fawāris, it becomes evident that Irbalī ‘s Arba’īn  is, in fact, a manipulated version of Ibn Abi al-Fawāris’s work. Even the introduction to Irbalī ‘s Arba’īn is fabricated and is based on the introduction of Ibn Abi al-Fawāris’s Arba’īn. The alterations in Irbalī's writing are extensive and follow relatively clear patterns. Finally, considering As'ad ibn Ibrahim's religious and political inclinations, as well as his personal, social, and literary characteristics, it seems inappropriate to attribute this book to him. It is likely that a forger with a penchant for (Ghuluv) exaggeration in the seventh century, by applying changes in Abi al-Fawāris’s Arba’īn, ascribed a new composition to As'ad ibn Ibrahim.

    Keywords: Arba’īn, As'ad ibn Ibrāhim Irbalī, Muhammad ibn Abi Muslim ibn Abi al-Fawāris, fabrication of hadith}
  • امیر هاشمی مقدم*
    هدف

    طی دو دهه گذشته، مراسم اربعین از یک پیاده روی نسبتا ساده که صرفا توسط شهروندان شیعه عراقی انجام می شد تبدیل به یک مراسم گسترده با حضور بیش از 25 میلیون شیعه از سراسر جهان، از جمله حدود سه میلیون نفر ایرانی شده است. طبیعتا این حجم گسترده حضور انسانی در یک نقطه و برای برگزاری یک مراسم که در کمتر جایی در جهان می توان نمونه مشابهش را یافت، در کنار همه دستاوردها و کارکردهایی که دارد، پیامدهای ناخواسته منفی ای هم دارد که می تواند «آسیب هایی» به خود آن مراسم، شرکت کنندگان (زایران) و منسوبان به آن (کل شیعیان و حکومت های ایران و عراق) وارد کند. به ویژه وقتی در نظر بگیریم حضور ایرانیان در مراسم پیاده روی اربعین طی کمتر از یک دهه از چند هزار نفر به چند میلیون نفر رسید؛ رشدی که بسیاری از افراد و نهادها انتظارش را نداشته و بنابراین آمادگی لازم برای رویارویی با پیامدهایش را نیز نداشتند. در این پژوهش بر آنیم تا ابتدا یک آسیب شناسی کلی از این مراسم ترسیم کرده و سپس به تحلیل مهمترین این آسیب ها از نگاه انسان شناسی گردشگری بپردازیم.

    روش شناسی

    در انجام این پژوهش هم از روش های میدانی و هم از مطالعات اسنادی و کتابخانه ای استفاده شده است. در این زمینه تجربه حضور نگارنده در مراسم اربعین و همچنین مصاحبه عمیق با شصت نفر (20 نفر کارشناس، 20 موافق برگزاری اربعین و 20 منتقد برگزاری اربعین به شیوه کنونی) در این راستا جای می گیرد. شیوه نمونه گیری ترکیبی از تصادفی و گلوله برفی بود. ابتدا با چند نفر از دم دست ترین افراد هر گروه مصاحبه شد و سپس از آنان درخواست گردید چنانچه افرادی آگاه به موضوع و مناسب این پژوهش می شناسند معرفی کنند. چند تن از خبرگان و کارشناسان مصاحبه شونده، عراقی هایی بودند که به واسطه سال ها حضور در ایران، با زبان فارسی و فرهنگ ایرانی آشنایی داشتند. همه مصاحبه ها به زبان فارسی انجام و ضبط شد. سپس تبدیل به متن گردید و آسیب ها با تکنیک تحلیل محتوا از دل آنها بیرون کشیده شد. این آسیب ها در دسته بندی هایی تقسیم و چندین بار با یکدیگر ترکیب یا از یکدیگر جدا شد تا نهایتا به دسته بندی نهایی رسیدیم.

    یافته ها

    بر این پژوهش، عمده ترین آسیب های وارد بر مراسم پیاده روی اربعین را می توان در هفت دسته گنجاند: آسیب های دولتی- مدیریتی، فرهنگی- اجتماعی، اقتصادی، محیط زیستی، سیاسی و بین المللی و نهایتا گردشگری. در این میان دو آسیب بیش از بقیه به چشم می آید: نخست دولتی شدن اربعین که در پی برپایی موکب های مجلل توسط بسیاری از نهادهای دولتی، عملا به کم رنگ تر شدن نهادها و موکب های مردمی در اربعین انجامیده است. دوم، تفاوت های فرهنگی میان زایران ایرانی با میزبانان عراقی که گاه باعث ایجاد دلخوری یا حتی تنش میان طرفین شده و کارکرد اربعین را به عنوان آیینی وحدت بخش به مخاطره می اندازد. در پایان نیز راهکارهایی برای برطرف شدن یا کاهش این آسیب ها ارایه گردید. مهمترین راهکارها مداخله و فعالیت دولت در فراهم نمودن زیرساخت های این مراسم (همچون سرویس های بهداشتی برای طول مسیر و یا سامان دهی وسایل نقلیه جابجایی زایران) و سپردن فعالیت های اجرایی، به ویژه در زمینه برپایی موکب ها به بخش مردمی و مدنی و پرهیز بخش های دولتی از برپایی موکب های بزرگ و باشکوه است. همچنین به نهادهای مدنی مرتبط با مراسم اربعین نیز پیشنهاد شده در حوزه آشنا سازی زایران با فرهنگ میزبانان عراقی و آداب زیارت و پرهیز از رفتارهای مغایر با فرهنگ زیارت بیشتر متمرکز و فعال گردند

    کلید واژگان: اربعین, آسیب شناسی, انسان شناسی گردشگری, زیارت, گردشگری دینی, مشاهده مشارکتی}
    Amir H. Moghaddam *
    Purpose

    Over the past two decades, the Arbaeen ceremony has turned from a relatively simple walk carried out only by Iraqi Shia citizens into a widespread event attended by more than 25 million Shias from all over the world, including about three million Iranians. Naturally, this large amount of human presence in one place and to hold a ceremony, along with all the achievements and functions it has, also has negative unwanted consequences that can cause "damages" to the ceremony, to the participants (pilgrims) and those related to it (all Shiites and governments of Iran and Iraq). Especially when we consider that the presence of Iranians in the Arbaeen walking ceremony increased from a few thousand people to several million people in less than a decade; A growth that many people and institutions did not expect and therefore did not have the necessary preparation to face its consequences. In this article, we will first draw a general pathology of this ceremony and then analyze these injuries from the perspective of tourism anthropology.

    Methodology

    In conducting this research, field methods along with document and library studies have been used. In this context, the writer's experience of attending the Arbaeen ceremony and also in-depth interviews with sixty people (20 experts, 20 supporters of holding Arbaeen and 20 critics of holding Arbaeen in the current way) are placed in this direction. Several of the interviewed experts were Iraqis who were familiar with the Persian language and Iranian culture due to their years of presence in Iran. All interviews were conducted and recorded in Farsi. Then it became a text and the problems were extraction of them. These injuries were divided into categories and combined or separated several times until we finally reached the final category.

    Findings

    Based on the findings of this research, the major damages caused to the Arbaeen walking ceremony can be included in seven categories: governmental-administrative, cultural-social, economic, environmental, political and international damages and finally tourism. Subcategories can be found and enumerated in each of these categories, and the most important subcategories have been briefly introduced in the present study. At the end, solutions were presented to eliminate or reduce these damages. The most important solutions are the government's intervention and activity in providing the infrastructure of this ceremony (such as sanitary facilities for the length of the route or arranging vehicles for the transportation of pilgrims) and entrusting executive activities, especially in the field of organizing processions, to the public and civil sectors and avoiding government Mowkebs from making large and magnificent Mowkebs. Also, it is suggested to the civil institutions related to the Arbaeen ceremony to be more focused and active in the field of familiarizing the pilgrims with the culture of the Iraqi hosts and pilgrimage customs and avoiding behaviors contrary to the pilgrimage culture

    Keywords: Arbaeen, pathology, anthropology of tourism, Pilgrimage, Religious tourism, participant observation}
  • محمدرضا پویافر*، مهشید رضایی

    همه گیری کرونا بسیاری از حوزه های اجتماعی از جمله دین را به چالش کشید. در این میان، زیارت ها و زیارتگاه ها نیز چالشی مهم را در دوران همه گیری کرونا تجربه کردند. در این پژوهش به نحوه مواجهه چهار آیین زیارتی پیاده در جهان مسیحی و مسلمان پرداخته شد تا به نوعی مواجهه دین داران و اشتیاق آنها به زیارت در دوره بحران زیستی مورد مطالعه قرار گیرد. گوادالوپ [1] در مکزیک، فاطیما [2] در پرتغال، کامینو د سانتیاگو [3] در اسپانیا، و پیاده روی اربعین در عراق، چهار آیین پیاده روی مورد مطالعه را تشکیل داده اند. روش پژوهش، روش اسنادی به کمک گردآوری اطلاعات از برگزاری آیین های پیاده روی مورد مطالعه در دوران همه گیری کرونا است. این اطلاعات از پایگاه های اطلاعاتی و خبری گردآوری شده اند و پس از طبقه بندی، مورد مقوله بندی و تفسیر کیفی قرار گرفته اند. نتایج پژوهش نشان داد که هیچ یک از چهار آیین مورد بررسی، در دوران همه گیری کرونا، کاملا تعطیل نشده، اما با محدودیت هایی مواجه بوده اند. این محدودیت ها در مورد اربعین در کمترین حد بود. اما سه زیارت دیگر به ویژه فاطیما و گوادالوپ با کمترین میزان زایر با استفاده از ظرفیت های زیارت مجازی و آنلاین برگزار شده است. در سه آیین پیاده روی مسیحی، دولت ها و مقامات بهداشتی در کنار مقامات کلیسا، به طور کامل، محدودیت های سختی را برای حضور زایران اعمال کردند. اما در مورد پیاده روی اربعین، هرچند همراهی و همکاری مناسب بین مرجعیت تشیع در ایران و عراق با نظرات مسیولان بهداشت و درمان وجود داشت، اما زایران در سطحی وسیع و به دلیل باور به عدم بیماری زایر اربعین، دستورالعمل ها و نکات بهداشتی را نقض کرده اند.  [1] Guadalupe گواذالوپه (با ذ و با ه در آخر) صحیح است، ولی در این مقاله شکل رایج تر گوادالوپ را به کار می بریم.

    کلید واژگان: کرونا, آیین زیارتی, اربعین, گوادالوپ, فاطیما, کامینو د سانتیاگو}
  • محمدرضا پویافر*
    آیین پیاده روی اربعین یکی از بزرگ ترین اجتماعات زیارتی سالانه در دنیا است. از ویژگی های این آیین پیاده روی در کنار تجربه دینی حاصل از حضور در آن، مشارکت در فعالیت ها و خدمات رایگان داوطلبانه برای زایران است که مصداق مفهوم خیر دینی است. نمودهای این فعالیت ها و مشارکت های خیر دینی، دو سپهر عراقی و ایرانی دارد. از یک سو، عراقیان سهم اصلی و اکثریت در خدمات به زایران را بر عهده دارند. از سوی دیگر همراه با توجه به افزایش تعداد زایران ایرانی، مشارکت آنان در خدمات به زایران هم در حال افزایش است. روش پژوهش کیفی و با استفاده از تکنیک های مصاحبه و مشاهده مشارکتی با ثبت داده هایی همچون عکس، فیلم و یادداشت های میدانی بوده است. بر اساس یافته های پژوهش هفت نوع فعالیت خیر دینی در خدمات دهی داوطلبانه به زایران شناسایی شد. نتایج پژوهش نشان می دهد که فعالیت ها و خدمات عراقیان و ایرانیان به رغم شباهت های کلی، شامل تفاوت های اساسی، از جمله در شیوه مدیریت و تاسیس موکب ها، نقش حکومت در سازماندهی اجرایی اربعین، انگیزه های سیاسی و انقلابی از فعالیت های خیر دینی و میزان رقابت برای خدمت رسانی می شود. بر این اساس، دلالت های نتایج پژوهش برای سیاستگذاری مناسب در نحوه مواجهه نظام حکمرانی با امر دینی و کنش های خیر در آیین پیاده روی اربعین مورد بحث قرار گرفته است.
    کلید واژگان: خیر دینی, زیارت, اربعین, تجربه دینی}
    Mohammad Reza Pouyafar *
    The Arabeen Ritual March is one of the world’s greatest annual pilgrimage assemblies. In addition to the acquired religious experience through presentence in this march, participation in the voluntary gratuitous activates and services for the pilgrims is a referent of the concept of religious good. The manifestations of these activities and contributions to religious good have two spheres, i.e. Iranian and Iraqi. On the one hand, the Iraqis have the main contribution and render greatest chunk of services to the pilgrims, and, on the other hand, simultaneous with the increase in the number of Iranian pilgrims, their contribution to the services to the pilgrims too are increasing. Qualitative research method was employed and the necessary data was collected through interview and participative observation, including photos, films and field notes. The findings of the research indicate that despite similarities between the Iranian and Iraqi services and activities, there are basic differences between them regarding their management style, establishment of makeshift service stations (mokebs), role of government in organizing the executive affairs of the Arabaeen March, political and revolutionary incentives behind the religious good activities and the level of competition for rendering services. On the basis of the abovementioned findings, the connotations of the findings of this research have been discussed for suitable policymaking related to the way of government’s handling of the religious and good actions during the Arabaeen Ritual March.
    Keywords: Religious Good, Pilgrimage, Arabaeen, religious experience}
  • محمدرضا پویافر*، سعیده داوری مقدم، زینب محمدزاده

    مقایسه بین الگوی تجربه زیارت در دو آیین زیارتی «پیاده روی اربعین» و «پیاده روی زیارتی آخر صفر به مشهد»می تواند شناخت مناسبی از الگوهای زیارتی شیعیان به ویژه ایرانیان به دست دهد. مقاله حاضر با پرسش از این تفاوت ها و شباهت ها، در چارچوب یک پژوهش کیفی با تکنیک های مشاهده مشارکتی و مصاحبه های عمیق نیمه ساخت یافته با زایران و خادمان در هردو آیین پیاده روی، انجام شده است. داده های پژوهش از دو مطالعه تجربی در مورد پیاده روی اربعین و پیاده روی آخر صفر به مشهد، هر دو در سال 1396 گردآوری شده اند. نتایج تحقیق نشان دهنده وجوه شباهت های بنیادین در الگوهای کلی سفر و تجربه زیارت ایرانیان در این دو آیین است. درعین حال، تفاوت های مهمی نیز بین تجربه زیارت زایران در این دو آیین وجود داشته که به ویژه در الگوی غالب سفر، نحوه خدمات رسانی به زایران و ساماندهی این فعالیت ها و همچنین الگوی ابراز هویت و تنوع فرهنگی موجود در بستر این دو آیین، قابل مشاهده است.

    کلید واژگان: زیارت, تجربه دینی, پیاده روی, اربعین, صفر, کربلا, مشهد}
    Mohammad Reza Pouyafar *, Saeideh Davari Moghaddam, Zeinab Mohammad Zadeh

    A comparison between the pattern of pilgrimage experience in the two pilgrimage rituals "Arbaeen Walk" and "Last Zero Pilgrimage to Mashhad" can provide a good understanding of the pilgrimage patterns of Shiites, especially Iranians. The present article, by asking about these differences and similarities, has been conducted in the framework of a qualitative research with participatory observation techniques and in-depth semi-structured interviews with pilgrims and servants in both hiking rituals. The research data were collected from two experimental studies on the Arbaeen walk and the last zero walk to Mashhad, both in 1396. The results show the fundamental similarities in the general patterns of travel and experience of Iranian pilgrimage in these two religions. At the same time, there are important differences between the experience of pilgrims in these two rituals, which can be seen especially in the prevailing pattern of travel, how to serve pilgrims and organize these activities, as well as the pattern of identity and cultural diversity in the context of these two rituals.

    Keywords: Pilgrimage, religious experience, Walking, Arbaeen, Safar, Karbala, Mashhad}
  • صدیقه رمضانی تمیجانی*

    در طول تاریخ تشیع؛ مناسک عاشورایی، آمیختگی شدیدی با وجدان جمعی پیروان این مذهب داشته است. در این میان آیین پیاده روی اربعین که در سال های اخیر تحولات شگرفی را به خود دیده، یک پدیده اجتماعی - فرهنگی ویژه و چندوجهی است که از زوایا و مناظر مختلف پژوهشی از جمله معنا و سازوکارهای درونی شایسته تامل و توجه است. ازاین رو مقاله حاضر قصد دارد با تمرکز بر میدان مشارکت جمعی در پیاده روی اربعین ضمن تفکیک این میدان به سه لایه آشکار، نیمه آشکار و پنهان به توصیف ویژگی های متمایز و منحصربه فرد ابعاد و اجزای پنهان این میدان اجتماعی و یا به عبارتی جهان ذهنی مشارکت کننده بپردازد. برای نیل به این هدف 17 مصاحبه با خادمین و موکب داران ایرانی به عنوان گروهی که بیشترین سطح و حوزه درگیری را با پدیده پیاده روی اربعین دارا هستند؛ پیش گرفته شده است. بررسی و واکاوی محتوای مصاحبه ها با کمک ترکیبی از روش های تحلیل مضمون و نمونه سازی آرمانی صورت گرفت. در نهایت پس از سه مرحله کدگذاری، 13 مضمون فرعی در توضیح جهان ذهنی مشارکت کننده پیاده روی اربعین استخراج شد که ذیل چهار مضمون اصلی ایستارها، ایماژها، انگاره ها و تفسیرها جای گذاری و تشریح گردید.

    کلید واژگان: اربعین, ایستارها, ایماژها, انگاره ها و تفسیرها}
    Sedigheh Ramezani *

    Throughout Shia’s history, the rites of Ashura have been profoundly intermingled with the followers’ collective conscience. Arbaeen pilgrimage, for example, which has undergone remarkable developments in recent years, has become a special and multifaceted socio-cultural phenomenon that deserves reflection from various research angles and perspectives including its meaning and internal mechanisms. This article, therefore, aims to focus on the collective participation in Arbaeen march while dividing its scope into three layers: open, semi-hidden, and hidden to describe the unique and distinctive features of it, especially the subjective or mental world of participants. To achieve this goal, 17 interviews were conducted with Iranian servants and caretakers who have the highest level and scope of engagement with the phenomenon. The content of the interviews was analyzed by using a combination of thematic analysis and ideal typing techniques. Finally, after three coding steps, 13 sub-themes were extracted to explain the participants’ mental world, summarized and described under four main themes of states, images, schemas, and interpretations.

    Keywords: Arbaeen, States, Images, Schemas, Interpretations}
  • اسماعیل شراهی، محمد مهدی ذوالفقارزاده*
    زیارت اربعین یعنی چهلمین روز شهادت امام حسین (ع) که فقط مختص ایشان و پیاده بودن آن سفارش موکد معصوم (ع) می باشد، از عاشورای سال 61 هجری قمری تاکنون همواره برپا بوده است. در سال های اخیر، زیارت اربعینیه، تبدیل به بزرگ ترین اجتماع انسانی و پدیده ای بی نظیر در جهان شده است به طوری که برخی صاحب نظران آن را معجزه الهی زمانه می دانند.
    کنشگران انسانی در اربعین از جهات مختلف دارای تنوع بالایی هستند و در مدت حضور در پیاده روی اربعین رفتارهای جدیدی دارند و هنجارهای مشترکی را رقم می زنند. در این مقاله سعی شده است رفتار مردم عراق و خادمان در میزبانی از زائران اربعینی از دیدگاه و تجربه زیسته زائران روایت شود. نوع تحقیق کیفی و از سنخ مردم شناسی است. روش گردآوری داده ها مشاهده مشارکتی و مصاحبه فردی و گروهی می باشد که پژوهشگران با بهره گیری از آن ها و حضور چندین باره در این پیاده روی و مشارکت در آن، مشاهدات و یافته های خود را دسته بندی و ارائه می نمایند. یافته های تحقیق شامل سه مضمون یا مقوله اصلی سنت، برکت و محبت است. به عبارت دیگر، زائران، رفتار مردم عراق و خدمت بی منت آن ها به زائران در پیاده روی اربعین را به سنت (ریشه های سنتی آن مردمان از جمله رسم ایشان در مهمان نوازی)، برکت (درخواست خیر و برکت از ائمه (ع) به خصوص امام حسین (ع) برای رزق و زندگی خود) و در نهایت محبت بی منت (سرسپردگی و دلدادگی به امام (ع) بدون هیچ گونه چشم داشتی نسبت به خدمت) نسبت می دهند.
    کلید واژگان: اربعین, مردم شناسی, مردم نگاری اربعین, زیارت, خدمت, مردم عراق}
    Esmaeil Sharahi, Mohammad Mahdi Zolfagharzadeh *
    The pilgrimage of Arbaeen, the 40th day of the martyrdom of ImamHussein (peace be upon him), which is exclusively reserved for and highlyrecommended by him, has continually been organized from Ashura in 61AH onward. In recent years, the pilgrimage of Arbaeen has become thelargest human congregation and a unique phenomenon in the world, so thatsome scholars consider it a miracle of the time. Those engaged in Arbaeenare highly diverse and demonstrate new behaviors and common normsduring this celebration.This article gives an account of the behavior of the hosting Iraqi peopleand servitors during Arbaeen from the point of view of those at place.The research is qualitative and of an anthropological type. The data wascollected through collaborative observation and both individual and groupinterviews conducted and classified by the researcher who has participatedin the event on numerous occasions.Research findings include three themes or categories of tradition,blessing and kindness, In other words, the pilgrims, the behavior of theIraqi people and their relentless service all along the path are ascribed totradition (the traditional roots of the people including their custom ofhospitality), blessing (the request for sustenance of blessings from Imams,in particular Imam Hussein) and ultimately an expression of disinterestedlove (devoting oneself to Imam (as) without any expectation ofreciprocation).
    Keywords: Anthropology, Anthropography of Arbaeen, Pilgrimage, Service, Iraqi Nation}
  • محمد رمضانی*

    حفظ و تامین امنیت در مراسم عظیم اربعین با مشارکت میلیون ها نفر از ملیت ها و مذاهب مختلف که در آن شرکت می کنند، نقشی بسزا در گسترش کمیت و کیفیت آن در سال های آتی خواهد داشت؛ مبتنی بر تجربیاتی که بسیج مردمی در ایران و عراق در مقابله با گروه های مختلف تروریستی و تکفیری کسب نموده اند و همچنین آسیب شناسی سال های گذشته، راهبردهایی برای ارتقاء سطح امنیت و بومی سازی آن با دریافت نظرات خبرگان و کارشناسان ارائه می گردد. این پژوهش با روش فرایند عمومی برنامه ریزی با مدل دیوید و ترسیم ماتریس سوات و با استفاده از چارچوب نظری مکتب امنیتی کپنهاگ انجام و مهمترین راهبردهای بدست آمده گسترش استفاده از ظرفیت های حشدالشعبی در تامین امنیت مراسم اربعین، آموزش و آگاه سازی زائران و موکب داران و شبکه سازی تخصصی مستقیم حشدالشعبی از آن ها در مسیرهای مراسم اربعین برای تامین امنیت است.

    کلید واژگان: امنیت, اربعین, بسیج مردمی, تروریسم}
    Mohammad Ramazani *

    Ensuring security of the great solemn Arbaeen ritual with millions of participants of a variety of national and religious origins has a significant role in improving both the quantity and quality of the event in the years to come. Based on the experience gained by Iranian and Iraqi mobilized forces from their confronting different terrorist groups and recognizing the previous shortcomings, this paper offers strategies for improving the security level and its domestication by relying on expert opinions. The research has been done with general planning process based on David's model and Swot matrix following Copenhagen School approach to security. Its most important findings are the necessity of utilizing more and more from hashd-al- sha'abi potentials in establishing security and informing the pilgrims and volunteer service groups.

    Keywords: Security, Arbaeen, People's Mobilization, Terrorism}
  • سید محمد موسوی*، رضا بیات

    آیین اربعین حسینی، به عنوان یک پدیده بزرگ دینی، در طول 14 قرن گذشته، همواره محور ماندگاری نهضت عاشورا و گفتمان امام حسینعلیه السلام بوده است. شرکت زائران حسینی در پیاده روی این آیین، هر ساله نمودی از معنویت، فرهنگ، سیاست و اجتماع آنان می باشد. در واقع، شیعیان در این گردهمایی عظیم، از طرفی موجودیت خود را در ابعاد متفاوت به جهانیان اعلام می دارند و از سوی دیگر، حضور خود زائران در این مراسم، موجب تاثیر پذیری و تاثیر گذاری متقابل آنها می شود. لذا این جریان سهم قابل توجهی در اغناء مولفه های اجتماعی و سیاسی شرکت کنندگان پیاده روی اربعین و همچنین بازخورد بیرونی آن دارد.در این مقاله، سوال اصلی عبارت است از اینکه آیین پیاده روی اربعین، چه تاثیراتی داشته است؟ نگارندگان در این مکتوب، در دو بعد سیاسی و اجتماعی، سوال فوق را پاسخ و مورد بررسی و واکاوی قرار می دهند و از این دریچه پژوهشی، به جستار کارکردهای " اجتماعی" نظیر هویت یابی، سبک زندگی، اصلاح جامعه، زمینه سازی ظهور و...، و هچنین به کارکردهای "سیاسی" نظیر مقاومت، وحدت، امنیت آفرینی، استکبارستیزی و... می پردازند.

    کلید واژگان: اربعین, پیاده روی اربعین, آیین, کارکردهای اجتماعی اربعین, کارکردهای سیاسی اربعین}
    Seyed Mohammad Mousavi *, Reza Bayat

    Ensuring security of the great solemn Arbaeen ritual with millions of participants of a variety of national and religious origins has a significant role in improving both the quantity and quality of the event in the years to come. Based on the experience gained by Iranian and Iraqi mobilized forces from their confronting different terrorist groups and recognizing the previous shortcomings, this paper offers strategies for improving the security level and its domestication by relying on expert opinions. The research has been done with general planning process based on David's model and Swot matrix following Copenhagen School approach to security. Its most important findings are the necessity of utilizing more and more from hashd-al- sha'abi potentials in establishing security and informing the pilgrims and volunteer service groups.

    Keywords: Arbaeen March, Ritual, Social Functions, Political Functions}
  • ندا رضوی زاده *
    از دیرباز و هم زمان با رشد گردشگری در دهه های اخیر، زیارت و سفرهای زیارتی داخلی و خارجی در ایران یکی از فعالیت های مذهبی بوده و استقبال زیادی از آن شده است. زیارت پیاده اربعین یکی از اشکال نوظهور سفر زیارتی است که پیش از این ایرانیان توجه زیادی به آن نداشته اند؛ به همین دلیل پژوهش های تجربی، به ویژه از منظر جامعه شناختی در این زمینه انجام نشده یا هنوز منتشر نشده است. مقاله حاضر با اتکا به رویکرد کیفی و با تحلیل مصاحبه هایی که با 36 زائر پیاده زن و مرد ایرانی در مسیر نجف به کربلا انجام شده، درصدد واکاوی ادراک و تفسیر این زائران از تجربه زیسته خود از این سفر است. پس از تحلیل داده های کیفی، سه مضمون اصلی شناسایی شد:تجربه تعلیق امر مادی؛
    رنج مقدس؛ به مثابه مولد معنا؛
    برانگیزانندگی عاطفی مناسک جمعی زیارت.
    این مقولات اصلی شامل شش مقوله فرعی بودند، از جمله: تعلیق عقلانیت ابزاری، به تعلیق درآمدن نظم سلسله مراتبی قشربندی اجتماعی، ادراک امر قدسی و غیبی، چشمداشت پاداش، احساس تعلق هویتی به اجتماع مذهبی با بازسازی تجربه تاریخی رنج آلود و اعلان عملی باور به عقیده مذهبی با بازسازی تجربه تاریخی رنج آلود. مقوله فرعی «تعلیق عقلانیت ابزاری» نیز خود شامل دو جزء بود: اختیار وانهاده و بازتفسیر امنیت. در انتها درباره این یافته ها بحث، و دلالت های عملی مرتبط ارائه می شود.
    کلید واژگان: اربعین, جامعه شناسی زیارت, زیارت, زیارت پیاده, گردشگری مذهبی, مناسک}
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال