جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "خاطره" در نشریات گروه "علوم اجتماعی"
تکرار جستجوی کلیدواژه «خاطره» در نشریات گروه «علوم انسانی»-
ایران در چند دهه اخیر یکی از کشورهای مهاجرفرست جهان به شمار می رود. مهاجرت ایرانیان را می توان در قالب سه موج مهاجرت، به سه دوره زمانی تقسیم بندی کرد: الف) سال های 1979-1950 که عمده مهاجرت ها به منظور تحصیلات عالی و به قصد بازگشت به ایران بود؛ ب) سال های 1995-1979 که بیشتر مهاجرت ها، مهاجرت های اجباری به دلیل انقلاب و جنگ بود؛ ج) سال های 1995 تاکنون که اکثر مهاجرت ها با اهداف اقتصادی و به منظور دستیابی به ثبات و زندگی بهتر و بدون قصد بازگشت به کشور است. هدف این پژوهش بررسی خاطره و احساس نوستالژی ایرانیان مهاجر در این سه دوره زمانی است. بدین منظور از نظریه های حافظه جمعی و نوستالژی برای تحلیل یافته ها استفاده شد. این پژوهش کیفی است و داده های آن از طریق مصاحبه های عمیق مجازی (اسکایپ و واتس اپ) به دست آمد. در این مطالعه با 11 مهاجر ساکن کشورهای استرالیا، آلمان، هلند و سوئد مصاحبه شد. نتایج نشان می دهد خاطرات و نوستالژی ها در گروه اول عمدتا حول خاطرات کودکی، در گروه دوم با محوریت فعالیت های سیاسی و در گروه سوم بر محور مشکلات اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی قرار دارند. خاطرات گروه اول و دوم بیشتر با احساس نوستالژی همراه است و احساس نوستالژی در هر سه دوره در مردان مصاحبه شده بیش از زنان است.کلید واژگان: مهاجرت, خاطره, نوستالژی, وطن, زندگی روزمرهIn recent decades, Iran has been considered one of the leading countries in terms of emigration. Iranian migration can be categorized into three waves, corresponding to three time periods. A) The years 1950-1979, during which most migrations were for higher education with the intention of returning to Iran. B) The years 1979-1995, when most migrations were forced due to revolution and war. C) The years 1995 to the present, where the majority of migrations are for economic reasons, aimed at achieving stability and a better life, without the intention of returning to the country. The aim of this research is to examine the memories and feelings of nostalgia among Iranian migrants during these three time periods. To this end, theories of collective memory and nostalgia were used to analyze the findings. This is a qualitative study, and the data were obtained through in-depth virtual interviews (via Skype and WhatsApp). In this study, interviews were conducted with 11 migrants residing in Australia, Germany, the Netherlands, and Sweden. The results indicate that memories and nostalgias in the first group primarily revolve around childhood memories, in the second group focus on political activities, and in the third group center on economic, social, and cultural issues. Memories from the first and second groups are more closely associated with feelings of nostalgia, and the sense of nostalgia in all three periods is more pronounced among the male interviewees than the female ones.Keywords: Migration, Memory, Nostalgia, Homeland, Daily Life
-
سیل یکی از بلایای طبیعی است. فهم ما از سیل به مثابه یک فاجعه، تفسیری برساختی است. در این مقاله تلاش خواهیم کرد تا با رویکرد غیرمتمرکز و برساختی، روایت سیل را در تجربه زیسته سیل زدگان مورد شناسایی قرار دهیم. سوال اصلی تحقیق این است: مردم شهرستان پلدختر فاجعه سیل را چگونه روایت می کنند. برای پاسخ به این سوال در سنت تحقیق کیفی در چارچوب روش تحلیل روایت و مصاحبه کیفی با هجده نمونه به جمع آوری اطلاعات و تحلیل آن پرداخته ایم. نتایج این مطالعه نشان می دهد فهم سیل زدگان در چارچوب نقصان ها و ناکارآمدی تکنوکراتیک و همچنین ذیل پارادایم دینی به مثابه عقوبت الهی و کفاره گناهان است. سیل نظم مفروض و مستقر جوامع را بر هم می ریزد و کرامت سیل زدگان را مخدوش کرده و رخدادهایی نظیر آوارگی، تحقیر و تبعیض برای آن ها ایجاد می کند. فاجعه سیل همچنین دیالکتیکی از همکاری و تفرقه ایجاد کرده که سامان اجتماعی را دستخوش تغییر می سازد. روایت سیل زدگان از وضعیت پساسیل همچنین گویای آن بود که سیل و بحران به بارآمده پس از آن در یک موقعیت پسینی نوعی نارضایتی محلی و عمومی ایجاد می سازد که می تواند سیل را سیاسی کرده و سرمایه اجتماعی را دچار نوسان نماید. همچنین در پیوستار فاجعه، آسیب پذیری سیل زدگان دو سویه فرهنگی و مادی دارد که در تجربیاتی نظیر فقدان و محتاج شدن نمود پیدا می کند. تاب آوری اجتماعی و سر کردن با فاجعه نیز با توسل به نظام های معنابخش دینی و ایده نجات خود به رغم مرگ دیگری و تجربه فقدان تحقق پیدا می کند.کلید واژگان: سیل, فاجعه, برساخت گرایی, رخداد بحرانی, خاطره, کانکسی شدن زندگی, فراموشیSociological Review, Volume:27 Issue: 57, 2021, PP 361 -393Floods are one of the natural disasters. Our understanding of floods as a catastrophe is a constructivism - interpretive. We will try to identify the flood narrative in the lived experience of the flood victims. The main question of the research is: how do the people of Poledokhtar city narrate the flood disaster? To answer this question in the tradition of qualitative research in the framework of the method of narrative analysis and qualitative interviews with eighteen samples, we have collected information and analyzed it. The results of this study show that the understanding of flood victims is in the context of technocratic shortcomings and inefficiencies, as well as under the religious paradigm as divine punishment and atonement for sins. The flood disrupts the supposed order of the communities and distorts the dignity of the flood victims and creates events such as displacement, humiliation and discrimination for them. The flood disaster has also created a dialectic of cooperation and division that is changing the social order. The flood victims' account of the post-flood situation also suggests that these situations create a kind of local and public dissatisfaction that can politicize the risk of floods and fluctuate social capital. Also in the catastrophic continuum, the vulnerability of flood victims has two cultural and material aspects that are manifested in experiences such as lack and need. Social resilience and dealing with disaster is also achieved by resorting to meaningful religious systems and the idea of self-salvation despite the death of other and the experience of loss.Keywords: Flood, Disaster, critical events, apocalyptic situation, life in a conx, Displacement, forgetfulness
-
The present study intends to read Farhad Pirbal's collection of short stories, Potato Eaters (2000), based on the theory of narrative therapy. Narrative therapy as an interdisciplinary field, founded by Michael White (1988-1988), uses psychological and sociological findings in the treatment of traumatic events on the one hand, and narrative techniques and storytelling on the other to help the patient with the adverse psychological effects of past traumatic events. Based on this outlook, analyzing the character-narrators of Pirbal in this collection of stories, this study attempts to examine personal trauma in the contexts of family, ethnicity, and more extended contexts because a person's pain and concern can be that of a larger group; the problem of a person can be that of a community. The stories of the Potato Eaters explore the traumatic past of the characters and the possibility of rewriting it in a different way to eliminate its effects. This study shows that the narrators of Pirbal, as representatives and survivors of the Iraqi Kurds during the tense period that led to the chemical bombing and genocide of them known as Anfal, by Saddam Hussein, recount and re-story the traumatic events of those times in order to alleviate those wounds. They hope to be able to have peace by rewriting their stories in a different way. Although some of them do not succeed, the fact is the character-narrators attempt to do this.
Keywords: Memory, Narrative Therapy, Farhad Pirbal, identity, Remembering -
عکس گرفتن اساسا دیگر عملی در ارتباط با ثبت خاطره، به منظور محافظت از میراث تصویری خانواده نیست، اما به طور فزاینده ای تبدیل به ابزاری برای شکل دهی هویت افراد و ارتباط شده است. استفاده از دوربین های دیجیتال، دوربین های موبایل، وبلاگ های تصویری و دیگر ابزارهای چندمنظوره عکس را به عنوان زبان مرجح نسل جدیدی از کاربران رواج داده است. هدف این مقاله بررسی این موضوع است که تغییرات تکنیکی (دیجیتال شدن) در ترکیب با بینش های در حال رشد علوم شناخت شناسی و تحولات اجتماعی- فرهنگی، چگونه بر عکاسی شخصی تاثیر گذاشته است. دست کاری فزاینده ی تصاویر عکاسی ممکن است متناسب با نیاز افراد به بازسازی خود، ارتباط لحظه ای و برقراری پیوند باشد. هرچند، همین انعطاف پذیری ممکن است کنترل ما را در آینده جهت هدف گذاری مجدد و بازسازی عکس هایمان کاهش دهد. مقوله ی خاطره بواسطه ی ابزارهای چندمنظوره دیجیتال ریشه کن نشده در عوض همان طور که غالب عکس ها از طریق خطوط ارتباطی فرستاده شده و از فضایی مجازی سر درمی آورند، کارکرد خاطره سازی در ذات شبکه ای و گسترده عکاسی دیجیتال دوباره ظهور می کند.کلید واژگان: تصاویر زندان ابوغریب, فناوری دیجیتال, ساخت هویت, خاطره, عکاسی, فرهنگ بصریTaking photographs seems no longer primarily an act of memory intendedto safeguard a family’s pictorial heritage, but is increasingly becoming atool for an individual’s identity formation and communication. Digitalcameras, cameraphones, photoblogs and other multipurpose devices areused to promote the use of images as the preferred idiom of a newgeneration of users. The aim of this article is to explore how technicalchanges (digitization) combined with growing insights in cognitive scienceand socio-cultural transformations have affected personal photography.The increased manipulation of photographic images may suit the individual’sneed for continuous self-remodelling and instant communication andbonding. However, that same manipulability may also lessen our grip on ourimages’ future repurposing and reframing. Memory is not eradicated fromdigital multipurpose tools. Instead, the function of memory reappears in thenetworked, distributed nature of digital photographs, as most images aresent over the internet and stored in virtual space.Keywords: Abu Ghraib pictures • digital technology • identity formation • memory •_photography • visual culture
-
شخصیت جوزپه تومازی دی لامپه دوزا هم چون آثارش او را فردی خارج از دسته بندی های معمول قرار می دهد. او که وارث یک خانواده اشرافی سیسیلی کهن است با زنی روان کاو که از یک خاندان مهم بالتیک از کشور لیتوانیاست، به نام لیسی ولف، ازدواج می کند. لامپه دوزا که در ادبیات انگلیسی و فرانسه خبره است و نویسنده ای منزوی و درواقع به دور از عرصه اجتماعی و فرهنگی ایتالیای بعداز جنگ جهانی است بیش تر «اروپایی» تا «ایتالیایی» و مطمئنا «سیسیلی» محسوب می شود. یگانه رمان او به نام یوزپلنگ در واپسین سال عمرش به رشته تحریر درآمده است که پیش درآمد، انعکاس، و نشانه هایی از آن در داستان های کوتاهش به خصوص پری دریا و دیگر عناوین بسیار معدود آثار و خاطرات زندگی نامه اش به چشم می خورد. لامپه دوزا در حکایت وقایع یک خانواده اشرافی سیسیلی با پس زمینه نهضت احیای ملی ایتالیا طی بیست سال (1860-1880) به بازآفرینی تجارب خانوادگی اش می پردازد، با انتخاب سیسیل دن فابریتزیو سالینا به منزله استعاره جهانی هستی شکننده و فانی بشر که فراتر از بعد زمان و مکان پیش می رود. شوخ طبعی و درعین حال روحیه تراژیک لامپه دوزا سالینا مفهوم مرگ و بدبینی ذاتی به «تقدیر باشکوه و متعالی» آدمی در عرصه تاریخ جوزپه تومازی را در جایگاه برجسته ترین سبک ادبی سیسیل قرار می دهد.کلید واژگان: خاطره, زمان, تاریخ, سیسیل, تصویر, مفهومLa personalità di Giuseppe Tomasi di Lampedusa, così come la sua opera , sfuggono ad una convenzionale catalogazione. Erede di una antichissima famiglia dellaristocrazia siciliana, sposato alla psicoanalista lettone Licy Wolff a sua volta discendente di un importante casato baltico, raffinato conoscitore della letteratura inglese e francese, lo scrittore è di fatto un outsider nel panorama sociale e culturale dellItalia del dopoguerra, piuttosto "europeo" che "italiano" e sicuramente "siciliano". Autore di un unico romanzo, Il Gattopardo, le cui premesse e i cui echi e riferimenti intertestuali sono da rintracciare anche nel pugno di racconti e in particolare ne La Sirena e nella memoria autobiografica soli altri titoli del suo limitatissimo corpus letterario, e in questo senso di fatto autore di un unico libro, significativamente scritto in articulo mortis, Lampedusa rielabora nel racconto delle vicende di una famiglia aristocratica siciliana nel ventennio 1860-80, sullo sfondo del Risorgimento Italiano, le sue esperienze familiari eleggendo la Sicilia di Don Fabrizio Salina a metafora universale della fragile e caduca vicenda umana che scavalca il tempo storico. Lo spirito ironico e insieme tragico di Lampedusa-Salina, il senso della morte e lintimo disincanto rispetto alle "magnifiche sorti e progressive" delluomo nella storia, riconnettono Giuseppe Tomasi alla più alta linea letteraria siciliana.
-
تاریخ شفاهی، یکی از دموکرات ترین روش های تحقیق کیفی در بسیاری از رشته های علوم انسانی و علوم اجتماعی است که توسط آن واقعیت ها به زبان خود روایان بازگو می شوند؛ تاریخ شفاهی، گفت وگوی عمیق میان دو نفر است که در آن خاطرات افراد در قالب روایت، ثبت و ضبط می شود. خاطره و به یادآوری (چرایی و چگونگی ) آن یکی از مهم ترین بخش های به فعلیت درآمدن تاریخ شفاهی است. در این مقاله، با بررسی روش تاریخ شفاهی، به دنبال ترسیم کاربرد تاریخ شفاهی در انعکاس انواع ترومای جمعی هستیم. ترومای جمعی، یک ضایعه روانی جمعی است که بر حسب رخدادهای طبیعی و غیرطبیعی همچون زلزله و جنگ بسیاری از مردم را با خسران روبه رو می کند و خاطرات دردناک و حزن آلودی را برای ایشان به همراه می آورد که سال ها و شاید دهه ها با آن زندگی می کنند. ایشان یکی از مهم ترین سوژه های تاریخ شفاهی هستند. در این میان، با رجوع به سه اثر از آثار سوتلانا آلکساندرونا آلکسیویچ، برنده جایزه نوبل ادبیات در سال 2015، که به زبان فارسی ترجمه و منتشر شده اند، چگونگی کاربرد انضمامی این روش را در انعکاس انواع ترومای جمعی نشان خواهیم داد.کلید واژگان: تاریخ شفاهی, ترومای جمعی, روش تحقیق کیفی, خاطره, ادبیاتOral History is one of the most democratic qualitative research method in the humanities and social sciences in which narrators retell realities; oral history is a deep dialog between two persons in that their memories are recorded in the format of narrations. Memories and remembering of the memories (why and how) are the most important aspect of implementing of oral history. In this article, we investigate the method of oral history to demonstrate how to apply oral history in the reflection of collective trauma. Collective trauma is a collective psychological damage that makes people feel loss in the case of natural and unnatural events such as earthquake and war, which brings them painful and grieving memories that survive for many years. These people are the most important subjects of oral history. Hence, referring to the works of Svetlana Alexandrovna Alexievich, the winner of the Noble prize in literature in 2015, that are translated and published in Persian, we demonstrate concretely how to apply this method in the reflection of various kinds of collective trauma.Keywords: Oral History, Collective Trauma, Qualitative Research Method, Memory, literature
-
آن چه ما را متعلق به شهر می کند، تصویری است که از آن در ذهن داریم. «تهران» سال هاست در حال تخریب و بازسازی کالبد خویش است. کالبدی که هویت جدید، روابطی جدید و مناسبات نوینی را طلب می کند. اما تصویر ذهنی ساکنین از این کالبد در حال ساخته شدن و تغییر چیست؟ این تصویر چه الگوهای ارتباطی با شهر را برای ساکنین شکل می دهد؟ این مقاله با استفاده از تکنیک مصاحبه و روش تحلیل تماتیک تلاش کرده سوالات فوق را پاسخ دهد که به همین منظور با نمونه گیری نظری، تعداد 22 نفر از ساکنین مناطق 1، 3، 17 و 19 به عنوان توسعه یافته ترین و
کمتر توسعه یافته ترین مناطق شهر تهران انتخاب شده اند و در بخش نظری، از زیمل و مفهوم بلازه، توجه بنیامین به خاطره و معنای شهر، ایده بیگانگی و فضاهای بازنمایی لوفور الهام گرفته است. یافته های پژوهش حاکی از آن است که تصویر شهر تهران در شمال و جنوب تفاوت هایی دارد؛ از جمله آنکه تصویر جنوب شهری ها بیشتر منفی و آسیبی بوده، اما شمال شهری ها به جز موارد کلی نظیر ترافیک، به نسبت تصویر مطلوب تری از شهر دارند که اغلب به خاطره آنان از شهر مربوط می شود. تجربه روند بازسازی شهر از منظر ساکنین با تراژدی زوال خاطره همراه است، چیزی که ساکنان را به حسرت از دست رفتن شهر قدیمی و نوستالژی نسبت به گذشته معطوف می کند. ساکنین شهر تصویری تفکیکی از شمال و جنوب شهر در ذهن دارند. تصویری که با عدم ارتباط و آشنایی حداقلی این مناطق نسبت به هم همراه است. این تصویر تفکیکی در بین ساکنان جنوب همراه با حس محرومیت، نابرابری و نارضایتی است. همچنین ساکنین شهر از کاهش روابط انسانی عمیق و اعتماد اجتماعی دچار حس تنهایی هستند. مجموع تم های تصویر ذهنی شهر نزد ساکنین نشان می دهد که کالبد جدید تهران، ساکنین را به سمت بیگانگی با شهر و کاهش حس تعلق به آن می برد.کلید واژگان: تصویرشهر, تفکیک, نابرابری, خاطره, بیگانگیIn city planning, a fundamental point is to evaluate the city image. The concept of city image is multidimensional. This study evaluate the city image of Tehran and its consequences. Tehran regenerates for many years. This modernization process creates new city image, urban identity and new relationship between residents. This study has qualitative approach. Interview and thematic analysis used for collective and analyses data from 20 citizens. This sample selected equally from north and south of Tehran as developed and undeveloped urban region. Conceptual framework consist Blasé outlook of Simmel, meaning of memory and city of Benjamin and concepts of alienation and spaces of representation in Lefebvre theory. Findings reveal that process of regeneration destroys memories of citizens. They cant relate with new urban spaces. Regeneration makes separation image from north and south of Tehran. Residents of south feel sense of deprivation, exclusion and inequality. Interviewees miss their human relationship like neighbors, so they feel loneliness. Totally, elements of city image of residents show alienated sense of place in Tehran.Keywords: City Image, Segregation, Inequality, Memory, Alienation -
آلبوم های عکس خانوادگی، با انتخاب و چیدمان عکس ها، قسمت هایی گزینش شده از زندگی شخصی و خانوادگی، روایتی بصری را شکل می دهند که بر اساس آن می توان به روایت های درونی هر خانواده راه پیدا کرد. روایت هایی که وجوه مختلف فرهنگی و اجتماعی خانواده را آشکار می کند.
در این مقاله به مفهوم روایت گری در آلبوم های عکس، انواع روایت و روایت شفاهی آلبوم های عکس خانوادگی پرداخته می شود. سپس با رویکرد به آلبوم های عکس خانواده های طبقه متوسط ایرانی، ویژگی های این آلبوم ها از جهات گوناگون مورد کنکاش قرار می گیرد و سعی بر کشف زوایای پنهان و لایه های درونی خانواده ایرانی از طریق این آلبوم ها می شود. نتیجه حاصل بیانگر ارزش ها و ترجیحات خانوادگی و اجتماعی مستتر در آلبوم های عکس خانواده های ایرانی است و نشان می دهد با وجود تحولات اجتماعی چشمگیر در خانواده ایرانی در دوره زمانی مورد بررسی، خانواده همچنان دارای جایگاه مهمی برای افراد است و حتا در صورت رد معیارهای آن توسط فرد، خللی در جایگاه و تصویر آرمانی آن پدید نمی آید.
کلید واژگان: عکس شخصی, خاطره, آلبوم عکس خانوادگی, روایت گری, روایت شفاهیChoosing and arranging the selected parts of photos in familial albums shape a visual narraon that we can pervade to every family’s internal narraon; the narraon which reveal the different socio-cultural aspects of family. In this paper، we address to narraon concept in albums، the kinds of narraon، and verbal narraon in familial albums. Then، the characteriscs of these albums will be deliberated in various aspects by looking at middle class Iranian families’ albums. We try to discover hidden parts and inner layers of Iranian families through studying these albums. The findings demonstrate socio-familiar values and preferences occulted in Iranian families’ albums. Also، we find out family has sll an important posion for persons، despite notable social variaons in Iranian families in researched me period. Also this posion and ideal image is indefecble even when a person refuses its criteria.Keywords: Personal Photo, Memory, Familial Album, Narraon, Verbal Narraon -
این مقاله برگرفته از تحقیقی با همین عنوان است که به بررسی روایات زنان از جنگ ایران و عراق در خاطراتشان از حیث چگونگی رابطه آنها با گفتمان رسمی جمهوری اسلامی می پردازد. فرضیه اصلی آن این است که زنان در روایت خاطراتشان از جنگ ایران و عراق تحت تاثیر گفتمان رسمی جامعه هستند، و خود از این روند اطلاعی ندارند. در واقع دانش آنها از جنگ، شکل گرفته از مفصل بندی گفتمان رسمی جامعه است. چارچوب نظری این مقاله برگرفته از آرای نورمن فرکلاف است، که مفاهیم بنیادین نظرات وی استخراج و درباره آن بحث شده و سپس در بخش تلفیق نظریه و روش تحلیل انتقادی گفتمان، مفاهیم استخراجی در تحلیل خاطرات زنان از جنگ بکار رفته است. به این منظور بخشی از خاطرات جنگ چهارتن از زنان که طی سالهای 59 تا 86 به صورت کتاب چاپ شده با این روش بررسی گردیده است. حاصل تحلیل انتقادی گفتمان این خاطرات، مشاهده گزاره های متعدد گفتمان رسمی جمهوری اسلامی است که خود نشات گرفته از گزاره های گفتمان غیر رسمی انقلاب اسلامی و گفتمان دینی است.
کلید واژگان: گفتمان, گفتمان رسمی, روایت, خاطره, تحلیل انتقادی گفتمانThis essay has obtained from a research with the same subject which examines the content of women’s narration of the Iran-Iraq war in their memories regarding to Islamic Republic’s formal discourse. The main hypothesis of the research is that the narration of women’s recollections of the Iran- Iraq war is influenced by the society’s formal discourse and they are not aware of this process. In fact their knowledge of the war emanates from structure of society’s formal discourse. This research based on Furlough Norman ’s opinions tries to extract his main concepts and after discussing them uses the results in conflation of critical analysis of discourse in theoretical aspect and analyzes women’s recollections of Iran –Iraq war. For this reason part of four women’s recollections of war, published from 1980 to 2007, have been studied with this method. Observing the formal discourse of Islamic Republic in many statements, emanates from the Islamic revolutionary ideas and religious discourse, is the outcome of this analytic survey.
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شدهاند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شدهاست. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که میخواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.