جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "debate" در نشریات گروه "علوم قرآن و حدیث"
تکرار جستجوی کلیدواژه «debate» در نشریات گروه «علوم انسانی»-
سیره و عملکرد حضرات معصومان، خاصه، امام علی بن موسی الرضا (ع) در الگوسازی گفتاری و رفتاری شیعیان نقش اساسی دارد. بررسی محتوای احتجاجات معصومان تاثیر بسزایی در رشد عقل، آگاهی و تحکیم اعتقاد مردم مسلمان دارد. این امر می تواند زمینه ساز جذب انسان ها اعم از مخاطبان و مخالفان باانصاف شود. این مقاله بر اساس سه محور مبانی، شیوه و سبک بیان احتجاجات معصومان، خاصه احتجاجات رضوی نوشته شده و از شیوه بررسی متنی استفاده کرده است. این بررسی نشان داده است که چگونه ذوات مقدسه، خاصه امام رضا (ع) احتجاج می کردند، به چه طریقی بر اساس مبانی آیات قرآن کریم و سیره نبوی به احتجاج می پرداختند، به چه نحوی از استدلال عقلی بهره می جستند، غالبا از کدام یک از سه روش برهان، موعظه حسنه و جدال احسن استفاده می کردند و از چه سبک بیانی بیشتر بهره می جستند. طبق بررسی های انجام شده در باب الحجه اصول کافی خاصه در موضوع لزوم تبعیت از حجت الهی، احتجاجات امام رضا g در رتبه سوم بعد از احتجاجات امام صادق (ع) و امام باقر (ع) روایت شده است.
کلید واژگان: احتجاج, معصومان, احتجاجات رضوی, حجت الهی, کلینیThe conduct and practices of the Infallibles, particularly Imam Ali ibn Musa al-Ridha (PBUH), play a fundamental role in shaping the behavioral and verbal models for Shia Muslims. Examining the content of the debates and discourses of the Infallibles has a significant impact on intellectual growth, awareness, and the strengthening of the beliefs of the Muslim community. This can also serve as a basis for attracting people, including fair-minded opponents and audiences. This article, based on three key areas—principles, methods, and the style of the Infallibles’ debates, specifically those of Imam al-Ridha (PBUH)—employs a textual analysis approach. The study demonstrates how the sacred figures, particularly Imam al-Ridha (PBUH), engaged in debates, how they based their arguments on the foundations of Quranic verses and the Prophetic tradition, how they utilized rational reasoning, which of the three methods—proof, good admonition, or the best argument—they most frequently employed, and which rhetorical style they preferred. According to research conducted in the Kitab al-Hujjah section of Al-Kafi, particularly concerning the necessity of following the Divine Proof, Imam al-Ridha’s (PBUH) debates are ranked third after the debates of Imam al-Sadiq (PBUH) and Imam al-Baqir (PBUH).
Keywords: Debate, Infallibles, Ridha’S Debates, Divine Proof, Kulayni -
هشام بن سالم یکی از شخصیت های برجسته کلامی قرن دوم در مدرسه کوفه و از کسانی است که در منابع رجالی ما توثیق شده است. اگرچه در زمینه دیدگاه های کلامی هشام بن سالم نقد و پاسخ های متعددی در منابع بیان شده است، در زمینه روش کلامی او منبعی یافت نشد. لذا محقق بر آن است با غور کردن در منابع حدیثی، به روش توصیفی تحلیلی، روش کلامی هشام بن سالم را در فرایند بررسی روایات کشف کند. بر این اساس، روایاتی که می توانست سرنخی برای پیدا کردن روش کلامی هشام باشد جمع آوری و دسته بندی شد، سپس با تحلیل و استنباط عقلی، روش کلامی هشام بن سالم به دست آمد. نتایج پژوهش حاکی است روش هشام بن سالم در اثبات دیدگاه های کلامی اش، مبتنی بر حجیت قرآن و مرجعیت ائمه علیهم السلام بوده است. سایر جلوه های روش کلامی وی در قالب مناظره، توجه به گفت وگو و مذاکره، مخاصمه با مردم، اختبار و امتحان، تشویق به کسب یقین، انتقادپذیری، ردیه نویسی، مقابله با مرجئه، قدریه، معتزله رخ می نماید.
کلید واژگان: هشام بن سالم, روش شناسی کلامی, حجیت قرآن, مرجعیت ائمه, اختبار, مناظره, ردیهHesham ibn Salem is one of the prominent theological figures of the second century in the school of Kufa and one of those who have been authorised in our religious sources. Although many criticisms and answers have been expressed in the sources regarding the theological views of Hisham bin Salem, no source was found in the field of his theological method. Therefore, the researcher is supposed to discover the theological method of Hesham ibn Salem in the process of examining hadiths by considering the hadith sources in a descriptive-analytical way. Based on this, the narrations that could be a clue to find Hesham's theological method were collected and categorized, then through analysis and rational inference, Hisham ibn Salem's theological method was obtained. The results of the research indicate that Hesham ibn Salem's method of proving his theological views was based on the authority of the Qur'an and the authority of the Imams (a). Other manifestations of his verbal method occur in the form of debate, paying attention to dialogue and negotiation, conflict with people, testing and examination, encouraging to gain certainty, accepting criticism, writing refutations, confronting authority, Qadiriya, Mu'tazila.
Keywords: Hisham Ibn Salem, Theological Methodology, The Authority Of The Qur'an, The Authority Of The Imams, Testing, Debate, Refutation -
نشریه اسلام شناسی و قرآن پژوهی در جهان معاصر، سال سوم شماره 1 (پیاپی 5، بهار و تابستان 1403)، صص 63 -92
مناظره های امام باقر (ع) به صورت های مختلف، طرح و روایت شده و محققین هم، براساس نیازهای پژوهشی خود، به بررسی و انعکاس آن ها مبادرت کرده اند اما به مناظره ها، بیشتر نگرشی گزارش گونه و تاریخی داشته اند و کمتر به تحلیل و تاثیر آن ها و انعکاس سیره امام (ع) پرداخته اند و به «ریشه یابی جایگاه» قرآن، حدیث و سیره درمناظره ها و «کشف» رویکردهای قرآنی، حدیثی و سیره ای امام (ع) دراستدلال ها و استنادات ایشان، توجه نکرده یا از آن ها غفلت کرده اند؛ مهجوریت قرآن پس از پیامبراکرم (ص) به اعتراف قرآن پژوهان، مقابله مستمر مستشرقین با قرآن و اسلام، مستند به پژوهش های شان، شهرت علمی امام باقر (ع) نزد مستشرقین شیعه پژوه، پاسخ های قرآنی، حدیثی و سیره ای امام (ع) به سائلین و درمناظره ها، و ضرورت روزافزون قرآن پژوهی باتوجه به تغییر مستمر مسائل مبتلا به جهانی، نویسندگان مقاله را بر این داشته تا با روش توصیفی _ تحلیلی و کتابخانه ای و با بهره از گونه شناسی علمی، به واکاوی جایگاه قرآن، حدیث و سیره و رویکردهای استدلالی و استنادی قرآنی، حدیثی و سیره ای امام (ع) درمناظره های شان بپردازند. نویسندگان، برای آوردن قرآن به بطن جامعه، قرآن محوری پژوهش ها، و برای پاسخگویی به مسائل مبتلابه جامعه، قراردادن انگیزه ها و رویکردهای پژوهشی، بر محوریت قرآن و تمسک به سیره ائمه (ع) بویژه امام باقر (ع) را ضروری و مشهود یافته اند.
کلید واژگان: امام باقر(ع), قرآن, حدیث, سیره, مناظره, گونه شناسیThe researchers have investigated and reported the Imam Baqir’s debates based on their research needs, but they’ve had more of a historical approach to the debates and have less focused on their analysis and impact and reporting on the Imam’s biography. They’ve neglected or not looked for the way of life in the debates and they’ve not paid attention to the Quranic, hadith and Imam’s way of life.The abandonment of the Quran after the Holy Prophet (PBUH), the continuous confrontation of the Orientalists with the Quran and Islam, the Imam Baqir’s reputation among the Shiite orientalists and the Imam’s Quranic, hadith and biographical answers, have forced the authors of the article to search the position of Quran, Hadith and Seerah and the argumentative approaches and citations of Imam’s Quranic, Hadith and Seerah in their debates by using the method of scientific typology.In order to bring the Qur'an to the heart of the society and to respond to the issues involved in the society, the authors have found it necessary and evident to place the motivations and research approaches on the axis of the Qur'an and to refer to the lives of the Imams (a.s.), especially Imam Baqir (a.s.).
Keywords: Imam Baqir (AS), Quran, Hadith, Seerah, Debate, Typology -
مناظره به عنوان یکی از شیوه های مرسوم و کارآمد در مواجهه با مخالفان محسوب شده که با اهداف متفاوتی همچون پیروزی بر رقیب و برتری جویی یا تبیین حقیقت صورت می گیرد و در فرهنگ اسلامی نیز دارای پیشینه کهن و درخشانی است. در این میان امام رضا% مناظرات فراوانی با پیروان ادیان و مذاهب به هدف تبیین حقیقت داشته اند. از نظر ایشان، مناظره به هدف حقیقت طلبی دارای مولفه های ویژه و برجسته ای است. بر این اساس پژوهش پیش رو با روش توصیفی تحلیلی، به بررسی مناظرات امام رضا% با مخالفان خود پرداخته است و می کوشد به تبیین مهم ترین مولفه های مناظره حقیقت محور، از دیدگاه امام رضا بپردازد. یافته های پژوهش نشان می دهد، این نوع مناظره از دیدگاه امام رضا% دارای چندین مولفه مهم از قبیل: «تسلط به مفاهیم و مبانی مخالفان»، «استفاده از عقل به عنوان فصل مشترک»، «رعایت اصول و ارزشهای اخلاقی»، «مستندگویی و ارجاع به منابع مورد قبول»، «توجه به اصول مسلم و مشترک»، «فرصت اظهارنظر به رقیب» و «منع از تکفیر مخالف» می باشد. بدیهی است توجه به این مولفه ها در مناظره، می تواند الگوی مطلوب و اسلامی را از مناظره دینی برای هر عصری ترسیم نموده که ترویج این الگو نقش موثری در دفاع از معارف اهل بیت% و شبهه زدایی از آنها خواهد داشت.
کلید واژگان: مناظرات رضوی, حقیقت محوری, مناظره, امام رضا, مخالفانDebate is considered as one of the conventional and efficient ways to face opponents which is done with different goals such as winning over the competitor and seeking superiority or explaining the truth and in Islamic culture, it also has an ancient and brilliant background. In the meantime, Imam Riḍā (as) had many debates with the followers of religions and sects for the purpose of clarifying the truth. According to him, the debate for the purpose of seeking truth has special and outstanding components. Based on this, the upcoming research investigates the debates of Imam Riḍā (as) with his opponents using descriptive and analytical method and tries to explain the most important components of the truth-oriented debate from Imam Riḍā's point of view. The findings of his research show that this type of debate from Imam Riḍā's point of view has several important components such as: "Mastering the concepts and foundations of the opponents", "using reason as common ground", "adherence to moral principles and values", "documenting and referring to accepted sources", "attention to Muslim and common principles", "opportunity to comment on the competitor" and it is "prohibition against excommunication". Obviously, paying attention to these components in the debate, it can draw a desirable and Islamic model of religious debate for every age, and promoting this model will play an effective role in defending the teachings of Ahl al-Bayt (as) and dispelling doubts about them.
Keywords: Razavi's Debates, Truth-Oriented, Debate, Imam Riḍā (As), Opponents -
گفتمان انتقادی در واقع، روند تکوینی تحلیل گفتمان به شمار می رود که در آن با عبور از توصیف صرف داده های زبانی بر فرایندهای موثر در شکل گیری گفتمان توجه می شود. در این نوع تحلیل گفتمان، به دو رویکرد اجتماعی و زبان شناختی پرداخته می شود. در رویکرد اجتماعی به گفتمان، بافت موقعیتی و در رویکرد زبان شناختی، بافت متنی تشریح می شود. مناظرات امام رضا (ع) سرشار از مضامین سیاسی، دینی و اجتماعی است که امام (ع) آن ها را در شرایط گوناگون حاکم بر زمان، برای آگاهی و هدایت مردم به سوی حق وعدالت، با کمال بلاغت بیان کرده اند. این پژوهش به روش توصیفی تحلیلی، به تحلیل تعامل زبانی و ساختاری مناظرات رضوی با فضای مسلط بر جامعه و اندیشه های طرف گفت وگو پرداخته است. نتایج این پژوهش حاکی است که امام (ع) توانسته اند با بهره گیری از سبک ها و واژگان سازگار با فضای مناظره، پیوند وثیقی میان فرهنگ حاکم بر جامعه و انحراف فکری مخاطبان ایجاد کنند. آن حضرت از واژگانی استفاده کرده که بار معنایی ژرفی داشته و در راستای برجسته سازی مفاهیم مد نظر، از دلالت های مختلف زبانی بهره جسته اند. گاهی نیز با کاربرد استفهام، به نوعی اعتقادات طرف مقابل را زیر سوال برده و گفتمان او را به چالش کشیده و به حاشیه رانده است.
کلید واژگان: امام رضا (ع), تحلیل گفتمان انتقادی, ساختار و واژگان, مناظره, گفت وگوCritical discourse, in fact, is considered the formative process of discourse analysis, in which, by going beyond the mere description of linguistic data, attention is paid to the effective processes in the formation of discourse. In this type of discourse analysis, two social and linguistic approaches are discussed. In the social approach, discourse is explained as situational context, and in the linguistic approach, textual context is explained. The debates of Imam Reza (a.s.) are full of political, religious and social themes, which Imam (a.s.) has eloquently expressed in the various conditions of the time, to inform and guide people towards truth and justice. This research has analyzed the linguistic and structural interaction of Razavi’s debates with the atmosphere that dominates the society and the thoughts of the interlocutors. The results of this research indicate that Imam (a.s.) was able to create a close bond between the culture ruling the society and the intellectual deviation of the audience by using styles and words compatible with the atmosphere of the debate. His Holiness (PBUH) used words that had a deep meaning and in order to highlight the concepts in question, they used different linguistic connotations. Sometimes, with the use of questioning, he has somehow questioned the beliefs of the other party and challenged and marginalized his speech.
Keywords: Imam Reza (AS), Critical Discourse Analysis, Structure, Vocabulary, Debate, Dialogue -
زندگی ائمه (ع) مشحون از مبارزات با جهل، شرک و طاغوت بوده است. عصر امام رضا (ع) نیز خالی از این مساله نبود و حکومت عباسی مصداق بارز حکومت طاغوت به شمار می رفت. امام رضا (ع) در دوران «هارون الرشید» و پسرش «امین» شیوه های مختلفی برای مبارزه با آن دستگاه داشتند. این مبارزه در زمان مامون و با توجه به مساله ولایت عهدی رنگ و بویی تازه یافت و از این جهت در تاریخ ائمه (ع) منحصر به فرد به شمار می رود. در این دوره امام (ع) با توجه به ظرفیت های به وجود آمده با استفاده از روش گفتگوی فعال در قالب مناظره و خطابه توانستند اسلوبی مبارزاتی را عملیاتی کرده و به شیعیان خود نیز راه را آموزش دهند. در این نوشته با استفاده از روش «تحلیل اسناد» و روایات موجود با این مساله پرداخته می شود که امام رضا (ع) چگونه با استفاده از روش گفتگو محور در قالب مناظره (جدال احسن) و موعظه (خطابه) به مبارزه با دستگاه عباسی پرداختند؟ بدین منظور جستاری تقریبا جامع در میان روایات موجود از مناظرات و مواعظ حضرت انجام شده است.
کلید واژگان: امام رضا (ع), جدل, خطابه, مبارزهThe life of Imams (as) was full of struggles with ignorance, polytheism and tyranny. The era of Imam Riḍā (as) was not free of this issue and the Abbasid government was considered a clear example of the tāghūt government. Imam Riḍā (as) during the era of Harun al-Rashid and his son, Amin had different ways to fight against that government. This struggle found a new way and method during Ma'mun's time and according to the issue of guardianship, and for this reason, it is considered unique in the history of Imams (as). In this period, Imam (as) was able to implement a combative style and teach his Shiites the way by using the active dialogue method in the form of debate and speech. In this article, using the method of analysis of documents and narratives, it is discussed how Imam Riḍā (as) fought against the Abbasid government by using the dialogue-based method in the form of debate (the best argument) and sermon (Khitābah). For this purpose, an almost comprehensive search has been conducted among the narratives of the debates and sermons of the Imam (as).
Keywords: Imam Riḍā (As), Debate, Speech, Struggle -
نشریه سفینه، پیاپی 82 (بهار 1403)، صص 113 -128
یکی از راهبردها و ابزارهای مبارزاتی و تبلیغی امام صادق با توجه به وجود جریان ها ونحله های دینی، سیاسی و فرهنگی زمانه مناظره است که با سازوکارهای زبانی و غیرزبانی مختلف در جهت ارتباط با فرد مقابل برآمده و به دفاع از اندیشه اسلامی در پرتو گفتگو در تعامل پرداخته اند.نظریه ی گفتار یا منطق گفتگویی میخائیل باختین از رویکردهای جدید در خوانش و نقد متون است باختین نظریه خود را بر مولفه هایی استوار کرده که در شکل گیری سخن و گفته موثرند. وی گفتار را دارای زمینه غیرزبان شناختی و بافت می داند و در حیطه فرا زبان شناسی به مطالعه گفتار می پردازد.این مقاله پس از معرفی مختصر نظریه ی گفتار باختین به عنوان یک مدل برای فهم بهتر روایات به بررسی مولفه های گفتار در مناظرات امام صادق با ابن ابی العوجاء پرداخته و با روش توصیفی- تحلیلی نقش هر یک از این مولفه ها را در فهم جامع تر متن مناظرات بیان می کند.
کلید واژگان: امام صادق؟ع؟, مناظره, باختین, گفتار, ابنابیالعوجاء -
مناظره یکی از روش های مرسوم در دفاع از آموزه های دینی است، اما برخی کوشیده اند با تاکید بر برخی از روایات اهل بیت مبنی بر نهی از مناظره و مذمت مناظره کنندگان، این روش را مخالف سیره اهل بیت نشان داده و به آن خدشه وارد سازند. برخی دیگر با استناد به پیامدهای زیانبار اخلاقی مناظره، این امر را اخلاقی ندانسته و از آن گریزانند، اما از آن طرف، دلایل فراوانی در میان روایات و سیره عملی اهل بیت وجود دارد که نشان می دهد اصل مناظره مورد تایید آنهاست. پژوهش پیش رو با روش توصیفی تحلیلی به بررسی استنادات روایی دیدگاه منع اهل بیت از مناظره پرداخته و استناد دایمی به آنها را به سه جهت مخالفت با آموزه های قرانی، تعارض با آموزه های حدیثی و عدم اطلاق این روایات مخدوش دانسته و به منظوررفع تعارض ایجادشده، خوانشی نو از این احادیث ارایه می دهد. لذا براساس خوانش جدید، اصل مناظره یکی از شیوه های مورد قبول اهل بیت است، و روایات منع از مناظره اطلاق ندارد بلکه ناظر به ده وجه اساسی و مهم است که مناظره را به جدال غیر احسن سوق می دهد.
کلید واژگان: مناظره, جدال, منع از مناظره, جواز مناظره, اهل بیتdebating is one of the conventional methods for pleading religious doctrine. However, some have caused detrimental effects by believing the act of debate to be against the ways of the Ahl-al-Bayt (as) by citing certain narrations surrounding the prohibition of debate and the condemnation of the debaters. On one hand, some believe for debate to be immoral and thus are reluctant to engage in it by referring to the ethically harmful consequences of debating. While on the other hand, there are numerous reasons to believe that debate, in and of itself, is approved by Ahl-al-Bayt (as) by upholding its evident practicality throughout Ahl-al-Bayt’s (as) lives while also researching narrations that encourage the utilization of this method. This study uses the descriptive-analytical method to examine narrative references to Ahl-al-Bayt’s (as) interdiction of debate to argue that the constant citation of these narrations contradicts Quar’anic teachings and remains in conflicts with Hadith convictions. Thus, by proving them to be irrelevant, the following paper offers recently developed realizations of these narrations in an attempt to resolve the created conflicts. Consequently, by the newly founded realizations, the very act of debate is endorsed upon by Ahl-al-Bayt (as) and the hadiths to disagree as such are presumed non-applicable as this research will separately introduce ten major founding aspects that ultimately lead the debate to an ineffective argument.
Keywords: Debate, Conflict, Prohibition of Debate, Approbation of Debate, Ahl-al-Bayt (as) -
مناظرات امام رضا (ع) به دلیل الگو بودن ایشان هماره مطرح و در پژوهش های گوناگون از زوایای مختلف بدان پرداخته شده است. تعداد و تنوع مقالات منتشر شده در این زمینه حکایت از اهمیت این موضوع دارد. هدف این پژوهش فراتحلیل مقالات با موضوع مناظرات رضوی برای ارایه و جمع بندی و دسته بندی یافته ها از اخرین تلاش های علمی انجام گرفته در ارتباط با موضوع و یررسی مولفه های بکارگرفته در این پژوهش ها است. بدین سبب این مقاله در چهارچوب فراتحلیل کیفی _که یکی از برترین کوشش های محققان برای غلبه بر پژوهش های تکراری است_ با شناسایی بیست مقاله علمی_پژوهشی در مجله فرهنگ رضوی به شیوه تمام شماری نمونه های در دسترس به تحلیل و بررسی مطالعات در زمینه مناظرات رضوی پرداخته است چرا که نتایج این پژوهش از یک سو به معرفی کامل همه پژوهش های انجام شده درباره یک موضوع می پردازد و مانع دوباره کاری می شود و از سوی دیگر با ترسیم توانایی ها و کاستی های پژوهش افق های پژوهشی جدیدی را به روی پژوهشگران می گشاید. نتایج این پژوهش نشان می دهد اکثر مقالات منتخب، مشتمل بر موضوعاتی است که به اصول کلی حاکم بر مناظرات نظیر روش شناسی، اهداف، مبانی، محورهای تربیتی مناظره، آزاد اندیشی در مناظره و...می پردازد. مهم ترین مولفه های مطالعات مناظرات رضوی در مقالات ذکر شده از جهت اصول کلی ناظر بر مناظرات شامل اصول اخلاقی، علمی و فنی است. پراکندگی مطالعات نشان می دهد که استان های مرکزی، شمال و شمال شرقی، غرب و سپس جنوب بیشتر مورد توجه محققان قرار گرفته است که این محل بیشتر به دانشگاه های محل تحصیل پژوهشگران وابسته است.
کلید واژگان: مناظره, امام رضا(ع), فراتحلیل کیفی, فصلنامه فرهنگ رضوی, مقالات رضویThe debates of Imam Riḍā (as) have always been discussed because of his role model and have been discussed in various researches from different aspects. The number and variety of articles published in this field indicate the importance of this issue. The purpose of this research is meta-analysis of articles on the topics of Razavi debates to present and summarize and categorize the findings of the latest scientific efforts made in relation to the subject and review the components used in these studies. Therefore, this article has identified twenty scientific-research articles in Farhang Razavi Quarterly within the framework of qualitative meta-analysis - which is one of the best efforts of researchers to overcome repetitive research – then this article has analyzed and reviewed the studies on Razavi's debates using all the available examples; because the results of this research, on the one hand, fully introduce all the research done on a topic and prevent rework, and on the other hand, by drawing the strengths and shortcomings of the research, it opens up new research horizons for the researchers. The results of this research show that most of the selected articles include topics that deal with general principles in debates such as methodology, goals, foundations, educational axes of debate, free thinking in debate, etc. The most important components of Razavi's debate studies in the mentioned articles in terms of the general principles of debates include moral, scientific and technical principles. The distribution of studies shows that central, north and northeast, west and then south provinces have been more interested by researchers, which is more dependent on the universities where researchers study.
Keywords: debate, Imam Riḍā (as), Qualitative meta-analysis, Razavi Culture Quarterly, Razavi Jornal Articles -
توان سخن گفتن، مباحثه و تبیین مسایل، یکی از امور مهم در رهبری سازمان می باشد. با سخنرانی خوب در تبیین برنامه ها و مشکلات و راه حل های موفق، نیروها را دلگرم، کدورت ها را مرتفع ساخته و دوستی و محبت را در بین کارکنان بوجود می آورند. در سازمانها بسیار دیده شده است، گفتگوها نه تنها باعث پیشرفتی در مذاکرات نمی شود بلکه طرفین در عقاید باطل خویش راسخ و استوارتر می شوند. هدف از بحث و مجادله، برتری جویی و تفوق طلبی و شرمنده ساختن طرف مقابل نیست، بلکه هدف، تاثیر کلام و نفوذ سخن در اعماق روح طرف است، و بهترین راه برای رسیدن به این هدف شیوه ی قرآنی است. جدال احسن یا محمود، مناظره ای برای اثبات حق و نفی باطل، و ثمره ی آن رشد و هدایت است. در این مقاله سعی برآن است موضوع جدال احسن در مباحثات و مناظرات سازمانی بر طبق آیات قرآنی و روایات بررسی شود.
کلید واژگان: جدال احسن, جدال نیکو, سازمان, مباحثه, مناظرهThe ability to speak, debate and explain issues is one of the most important things in organizational leadership. By giving a good speech explaining successful plans and problems and solutions, they encourage the forces, remove the ambiguities, and create friendship and love among the employees. It has been seen in many organizations that dialogue not only does not lead to progress in negotiations, but also strengthens the parties in their false beliefs. The purpose of the debate is not to seek superiority and supremacy and to embarrass the other party, but the purpose is the effect of the word and the influence of speech in the depths of the soul of the other party, and the best way to achieve this goal is the Qur’anic method. The controversy of Ahsan or Mahmoud is a debate to prove the truth and the denial of falsehood, and its fruit is growth and guidance. In this article, an attempt is made to examine the issue of good debate in organizational debates and debates according to Quranic verses and hadiths.
Keywords: Good debate, Debate, Discussion, Organization -
هدف این مقاله شناخت ویژگی های ارتباطی امام رضا علیه السلام در مواجهه با مخاطبین خود و تبیین روش های ارتباطی در انجام مناظرات برای تبیین و تبلیغ دین اسلام، رفع اختلافات و عقاید مختلف زمان خود می باشد. بدین منظور از روش مثلث ارتباطی (مدل ارتباطی هایدر) استفاده شد. طبق این مدل بهترین حالت یک ارتباط زمانی است که بین اضلاع سه گانه مثلث ارتباطی یعنی پیام فرست، پیام و مخاطب، رابطه مثبتی برقرار باشد. پژوهش حاضر بر اساس روش کیفی و مبتنی بر سوال اصلی و موضوع تحقیق با استفاده از روش کتابخانه ای انجام شده است. نتایج نشان داد که امام رضا علیه السلام با وجود اثبات حقانیت و ابطال ادعاهای طرف مناظره، از برخورد غیراخلاقی دوری فرموده و در کمال صراحت، دقت، ادب و احترام و با بهره گیری از ویژگی های ارتباطی موثر و تاثیرگذار توانستند، در مواجهه با نمایندگان ادیان و مذاهب گوناگون که مامون آنها را با اهدافی شوم برای انجام مناظرات دعوت کرده بود به عرصه ای برای دفاع از مرزهای اعتقادی اسلام، امامت و عقاید به حق شیعه، به ویژه اثبات صلاحیت و حقانیت امام برای امامت و خلافت تبدیل نمایند. روش مندی مناظرات امام رضا علیه السلام، برخورداری از ویژگی های فردی و اجتماعی مطلوب، توجه به مهارت های بین فردی، روش های مناظراتی و نیز مخاطب شناسی در برقراری ارتباط از جمله یافته های این نتایج بود.کلید واژگان: امام رضا علیه السلام, ارتباط, مناظره, مخاطب, پیام فرست, پیامThe purpose of this article is to know the communication characteristics of Imam Reza (Peace Be Upon Him) in facing his audience and to explain the communication methods in conducting debates to explain and propagate the religion of Islam, to resolve the differences and different opinions of his time. For this purpose, communication triangle method (Heider communication model) was used. According to this model, the best state of a relationship is when there is a positive relationship between the three sides of the communication triangle, i.e. message first, message and audience. The current research is based on the qualitative method and based on the main question and research topic using the library method. The results showed that Imam Reza Reza (Peace Be Upon Him), despite proving the legitimacy and refutation of the debate party's claims, avoided unethical behavior and was able to deal with the representatives of religions with full frankness, precision, politeness and respect and by using effective communication features. And the various religions that Ma'moun had invited for the debates with sinister purposes, turn them into an arena for defending the religious borders of Islam, Imamate and Shia's rightful beliefs, especially to prove the authority and legitimacy of the Imam for Imamate and Caliphate. Imam Reza's method of debates, having desirable personal and social characteristics, paying attention to interpersonal skills, debating methods and audience awareness in establishing communication were among the findings of these results.Keywords: Imam Reza (peace be upon him), communication, debate, audience, message sender, Message
-
مناظره با عالمان و دانشمندان مختلف یکی از ویژگی های عصر امام رضا (ع) است که آن حضرت با روش های مختلف و با استناد به منابع مورد قبول طرفین به سوالات آن ها پاسخ داده و حقانیت دین اسلام یا عقاید شیعه را اثبات کرده است. یکی از مناظره های آن حضرت مربوط به تبیین برترین فضیلت امام علی (ع) در آیات قرآن است که امام با استناد به آیه مباهله (آل عمران، 61) به سوالات مامون پاسخ داده و وی را در برابر استدلال صواب، به تسلیم وادار کرده است. این مقاله با کمک منابع کتابخانه ای و پس از بررسی متون مختلف نقل شده از مناظره مامون و امام رضا (ع) درباره آیه مباهله، به تحلیل آن پرداخته است و می خواهد به این سوالات پاسخ دهد که این مناظره در چه منابعی ذکر شده و صحیح ترین روایت آن کدام است؟ مبانی امام در مناظره چیست و چه نکات نظری و عملی از تحلیل متن مناظره به دست می آید؟ یافته های پژوهش نشان می دهد حضرت علی بن موسی الرضا (ع) در این مناظره با ملاحظه قراین پیوسته لفظی (واژه ها و الفاظ آیه)، قراین پیوسته غیرلفظی (ماجرای تاریخی مباهله) و استفاده از روایات نبوی ناظر به موضوع، بزرگ ترین فضیلت قرآنی امام علی (ع) را قرار گرفتن نفس آن حضرت به منزله نفس پیامبر در آیه مباهله دانسته و به شبهات پاسخ داده است.
کلید واژگان: مناظره, آیه مباهله, امام علی (ع), امام رضا (ع)Debate with different scholars and scientists is one of the characteristics of the era of Imam Riḍā (as) that he answered their questions in different ways and citing sources accepted by both parties and proved the legitimacy of Islam or Shiite beliefs. One of the debates of that Imam is related to explaining the supreme virtue of Imam Ali (AS) in the verses of the Quran, in which the Imam, based on the verse of Mubāhilah (Āl-ʿImrān, 61), answered Maʾmūn's questions and forced him to submit to the correct argument. This study has analyzed it with the help of library sources and after reviewing various texts quoted from the debate between Maʾmūn and Imam Riḍā (as) about the verse of Mubahila, and it wants to answer these questions: in what sources is this debate mentioned and what is the most correct narration of it? What are the principles of the Imam in the debate and what theoretical and practical points can be obtained from the analysis of the text of the debate? The findings of the research show that Imam Ali ibn Mūsá al-Riḍā (as) in this debate, considering the continuous verbal evidence (words and words of the verse), continuous non-verbal evidence (historical story of Mubahila) and the use of prophetic narrations on the subject, expressed the greatest Qurʾanic virtue of Imam Ali (as) to be the soul of that Imam as the soul of the Prophet (pbuh) in the verse of Mubahila, and then he answered the doubts.
Keywords: debate, Verse of Mubāhilah, Imam Ali (AS), Imam Riḍā (as) -
عصر امام صادق (ع) صحنه رویارویی دگراندیشان و تضارب آراء در مسایل مختلف در حوزه جهان اسلام است. ایشان با جریان های فکری متعددی همچون زنادقه، معتزله و اهل رای به مناظره پرداخته است. یکی از مناظرات با معتزله، مناظره آن حضرت با عمرو بن عبید معتزلی درباره موضوع امامت است. این مقاله با مطالعه موردی و با بهره گیری از روش تحلیل گفتمان انتقادی فرکلاف، به منزله رویکرد میان رشته ای به بررسی این مناظره پرداخته است. ضمن آنکه این مناظره در قالب محورهای موضوعی دسته بندی شده و بر اساس بافت موقعیتی، به تحلیل دلالت های سطح کاردبردشناسی و منظورشناسی پیش رفته است. تحلیل مناظره گویای آن است که سبک بیانی مناظره امام(ع)، ایضاحی و از نوع اطناب است. هرچند محور اصلی گفتمان عمرو، طلب بیعت با نفس زکیه است، امام(ع) به جای مخالفت با شخص با فرعی گذاشتن اندیشه محوری گفتمان، مبانی اندیشه عمرو در خصوص حکومت داری را مورد بررسی و انتقاد قرار می دهد و به شکل غیرمستقیم، صلاحیت آن ها را در انتخاب رهبر تخطیه می کند. ایدیولوژی اصلی امام صادق(ع)، تبیین زمامداری اسلامی بر اساس آیات قرآن و سیره نبوی است که ملاک حق بودن گزینش حاکم را تعیین می کند. علم به قوانین اقتصادی برای تحقق عدالت و حسن تدبیر از جمله شروط لازم برای انتخاب رهبر جامعه است که امام(ع) از عمرو پرسیده است.
کلید واژگان: امام صادق, سنت نبوی, عمرو بن عبید, تحلیل گفتمان, مناظره, نفس زکیه, فرکلافHadith Studies, Volume:13 Issue: 26, 2021, PP 187 -214During the lifetime of Imam Ja'far Sadiq (a.s), theological debates and discussions were carried out quite often on various Islamic topics. Imam confronted with different thoughts of his era e.g. Zanadiqa and Mu'tazila. One of his debates was with Amr Ibn Ubayd Mo'tazili on the topic of imāmah. Thus, the present inquiry seeks to review the debate in the light of Norman Fairclough's interdisciplinary approach to critical discourse analysis. Classifying the debate's subjects based on the conditional context, I analyzed the points that imply aims and functions. The CDA findings reveal that Imam Sadiq's discourse is to clarify and Itnāb. In this debate, the main aim of Amr Ibn Ubayd is to bay'ah to Al-Nafs al-Zakiyyah (the oath of allegiance to the Pure Soul). Imam Sadiq (a.s) did not judge his view individually, but he criticized the origins of Amr Ibn Ubayd's thoughts on governing an Islamic society and indirectly showed they are not qualified to be employed in assigning a leader or caliph. Imam's main ideology is that Islamic governing rules are based on the Quranic verses and prophet's sunna. And these two principles are the prominent scales for choosing someone to be granted the caliphate. During the argument, Imam asked questions about the main features of a caliph by which he would abide, including the knowledge of economics, to practice justice, and effective management
Keywords: Imam Sadiq (AS), Prophetic tradition, Amruben Obaid, Discourse Analysis, Debate, Zakia's Nafs, Falklaf -
نقلی از جلسه ازدواج امام جواد(ع) با ام الفضل (دختر مامون) و مناظره امام(ع) با یحیی بن اکثم در آن جلسه موجود است. هدف ما بررسی نسخه های موجود این روایت در کتب روایی، تفسیری و تاریخی است تا با مقابله آنها، مصدر یا مصادر اصلی این روایت کشف شود و میزان صحت این واقعه و جزییات مطرح شده در آن تحلیل و بررسی شود. با اثبات این واقعه تاریخی و بازیابی جزییات آن در منابع حدیثی و تاریخی شیعه و سنی، علم امام به عنوان یکی از دلایل شیعه برای پذیرش امامت ایمه(ع) تایید می شود. بررسی ها نشان می دهد که این روایت، سه منبع اصلی دارد : 1) تفسیر منسوب به علی بن ابراهیم قمی؛ 2) نقل ابن شعبه حرانی از کتاب علی بن ابراهیم قمی در موضوع تزویج امام جواد(ع) با ام الفضل که البته، به دست ما نرسیده است؛ 3) نقل شیخ مفید در کتاب الارشاد. این روایت در دیگر کتب روایی و حدیثی، به صورت نقل مستقیم یا نقل به مضمون درج شده است که نشان از اتفاق نظر علمای شیعه در باره جزییات این واقعه دارد. تصریح متون تاریخی بر وقوع این ازدواج و ذکر اجمالی این روایت در آثار اهل سنت نیز شاهدی دیگر بر صحت اصل واقعه است.کلید واژگان: ازدواج امام جواد(ع), مناظره, مقابله متون, امامت در کودکیEmamat Pajouhi, Volume:10 Issue: 27, 2021, PP 159 -190There is an account of the wedding of Imam Jawad and Umm al-Faḍl which, meanwhile, there happenned a debate between the Imam and Yaḥya b. Aktham. This paper aims to investigate the extant versions of the hadith in the Hadith, Tafsir, and historical sources and through the comparison find the main source of the Hadith and the authenticity of the Hadith could be evaluated. Three main sources of this account are 1) the Ali b. Ibrāhīm’s Tafsir, 2) Tuḥaf al-’Uqūl’s narration of Ali b. Ibrāhīm’s monograph on the wedding, which is not extant today, and 3) Shaykh Mufīd’s al-Irshād. The account is narrated in other Hadith books in two types of direct narration or quotation that implies the consensus of Shiite scholars on the event. The affirmation of the historical books in the wedding and the brief report of the event in Sunnite sources are the proof of the authenticity of the account.Keywords: Imam Jawad’s wedding, debate, Text comparison, The Imamate in Childhood
-
نشریه کلام اسلامی، پیاپی 111 (پاییز 1398)، صص 111 -126
خداوند در آیه 125 سوره نحل، از پیامبر6 می خواهد که برای دعوت به اسلام، از سه شیوه استفاده کند: حکمت، موعظه حسنه و جدال احسن. برخی این سه شیوه را منطبق با سه گونه استدال رایج در منطق (برهان، خطابه و جدل) دانسته اند؛ لکن بین آنها تفاوت هایی وجود دارد. حکمت در قرآن، سخن محکم و خللناپذیر مشتمل بر خیر و سعادت انسان بوده و قلمرو آن، حکمت نظری و عملی را شامل میشود؛ اعم از اینکه مفید یقین منطقی باشد یا نباشد، لکن در برهان مصطلح در منطق، یقین بالمعنی الاخص شرط شده است. مراد از موعظه حسنه، گفتار یا رفتاری است که مشوق دیگران به التزام عملی به دین و آیین حق است. بر این اساس، دعوت قرآنی در عین حکمی بودن، مصداق دعوت با روش موعظه حسنه نیز است، بنابراین با خطابه رایج در منطق متفاوت خواهد بود. هدف از جدل منطقی، غلبه بر خصم است لکن هدف از «جدال احسن»، روشن شدن حقیقت و هدایت طرف مقابل است. نکته ی دیگر، شیوه ی بکارگیری روش های سه گانه قرآنی است. نقش جدال احسن در دعوت به آیین اسلام، ثانوی و در برابر معاندان است، و میان حکمت و موعظه حسنه- با لحاظ مقام نبوت و دعوت پیامبرانه- نسبت تلازم برقرار است.
کلید واژگان: شیوه های دعوت, حکمت, موعظه حسنه, جدال احسن, برهان, خطابه, جدلIn verse 125 of Surah An-Nahl, God asks the Prophet (PBUH) to use three methods to invite people to Islam: Wisdom, good advice and good debate. Some have considered these three methods to be consistent with the three common arguments in logic (argument, rhetoric, and controversy); But there are differences between them. Wisdom in the Qur'an is a strong and unbreakable word that includes the goodness and happiness of human beings, and its realm includes theoretical and practical wisdom; Whether or not logical certainty is useful, but in the argument of the term in logic, there is certainty in a special sense. A good advice is a speech or behavior that encourages others to make a practical commitment to the true religion. Accordingly, the Qur'anic invitation, while having a wisdom, is also an example of invitation with the method of good advice, so it will be different from the common sermon in logic. The purpose of logical argument is to overcome the enemy, but the purpose of "good argument" is to clarify the truth and guide the other side. Another point is the method of using the three Qur'anic methods. The role of the best argument in the call to Islam is secondary to opponents, and there is a connection between wisdom and good advice - in terms of the status of prophethood and prophetic invitation
Keywords: Methods of invitation, wisdom, good advice, good debate, Argument, sermon, debate -
نشریه فرهنگ رضوی، سال هفتم شماره 25 (بهار 1398)، صص 183 -213از شیوه های تبیین معارف دینی در مکتب اهل بیت (علیهمالسلام) در مواجهه با مخالفان، مناظره ها و احتجاج هایی بوده که از سوی آنان در طول تاریخ مدیریت شده است. در این بین، بررسی سیره تعلیمی تربیتی امام رضا (علیهالسلام) در مناظره با اصحاب ادیان و مذاهب مختلف، علاوه برنشاندادن جایگاه علمیامام (علیهالسلام) وشناساندن ایشان به عنوان یک شخصیت کامل انسانی، می تواند الگویی برای تدوین سند چگونگی یک مناظره صحیح و اخلاقمحور و گامی در راستای تعلیموتربیت انسانها در طول تاریخ باشد. پژوهشحاضربهروشتوصیفی تحلیلی، بهدنبال پاسخ به این پرسش اصلی است که محورهای مهم سیره تعلیمی تربیتی امام رضا (علیهالسلام) در مناظره با اصحاب ادیان و مذاهب کدام موارد است؟ بر اساس یافتههای پژوهش، هدف آموزشی، تاکید بر مبانی اساسی اسلام، استناد به متون مقدس و تسلط به زبانها و لهجههای مختلف، جدال احسن، حفظ کرامت انسان، انصاف و عدالت در بحث و... از محورهای مهم سیره تعلیمی تربیتی امام (علیهالسلام) در مناظرات با اصحاب ادیان و مذاهب مختلف است.کلید واژگان: امام رضا (علیهالسلام), مناظره, اصحاب ادیان, مذاهب, سیره تعلیمی تربیتیIn Ahl Al-Bayt (A.S)'s school, debates and arguments, which were managed during the history by them, were employed to explain religious studies while facing with the opponents of Islam. Meanwhile, considering the educational style of Imam Reza (A.S) while debating with the followers of other different religions and schools of thought reflects the scientific position of Imam Reza, introduces him as a perfect human personality, can be a model to compile a document on how to do an accurate and ethics-driven debate, and can be a step towards the educating of humans during the history. The current descriptive-analytical study seeks to answer this main question: What are the main pivots of Imam Reza's educational style while debating with the followers of other religions and schools of thought? Based on the findings of the study, following educational goals, emphasizing key principles of Islam, referring to sacred texts, being dominant on different languages and accents, carrying out best debates, maintaining the human dignity, observing fairness and justice in debates and so on are the main pivots of Imam Reza's educational style while debating with the followers of other religions and schools of thought.Keywords: Imam Reza (A.S), debate, followers of different religions, School of Thought, Educational Style
-
مسئله «توحید» و شبهات مطرح شده در این خصوص، از مهم ترین پرسش های تاریخی در طول بشریت بوده است و فرستادگان الهی تلاش های بسیاری برای پاسخگویی و تبیین این موضوع کرده اند. در پژوهش حاضر تلاش شده است با استفاده از روش «تحلیل محتوا»، موضوع چگونگی اثبات خالق و صانع و وحدانیت خداوند متعال در میان مناظرات امام صادق(ع) با ابن ابی العوجاء واکاوی شود.
ابن ابی العوجاء یکی از زندیقان معروف در عصر امام صادق(ع) با نگرش ماتریالیستی بوده که چندین مناظره جدی در موضوعات مختلف دینی با حضرت داشته است. وجه نوآوری این پژوهش استفاده روشمند از روش «تحلیل محتوا» با رویکرد کیفی به عنوان روشی میان رشته ای برای استخراج، طبقه بندی و مقوله بندی یافته های تحقیق است. یافته های پژوهش گویای آن است که امام(ع) در تبیین مسئله توحید از روش ها و اصول گوناگونی بهره جسته که بر دو مبنای قواعد عقلانی و قواعد حسی تجربی استوار است. بدیهی است استخراج روش مواجهه عالمانه امام صادق(ع) با شبهه افکنان، می تواند الگویی مناسب برای احتجاجات عصر کنونی در مواجهه با آرای مخالفان باشد.کلید واژگان: امام صادق(ع), ابن ابی العوجاء, توحید, مناظره, روش تحلیل محتواThe problem of “monotheism”—and skepticisms concerning it—has been one of the most important questions throughout the human history, and Messengers of God exerted tremendous efforts to respond to, and account for, the problem. In the present research, by deploying the method of content analysis, we try to rediscover how the creator as well as the oneness of God are proved in Imām al-Ṣādiq’s debate with Ibn Abī-l-‘Awjā’.
Ibn Abī-l-‘Awjā’ was a well-known disbeliever and materialist in the period of Imām al-Ṣādiq, and they had a number of serious debates concerning a variety of religious matters. The novelty of our research is the deployment of the method of content analysis with a qualitative approach as an interdisciplinary method for the extraction, classification, and categorization of the findings of the research. The findings show that Imām al-Ṣādiq exploited a variety of methods and principles in his account of the problem of monotheism, which are based on rational rules as well as sensory-experiential rules. Obviously, the extraction of Imām al-Ṣādiq’s scholarly encounter with skeptics can provide a right pattern for today’s debates and argumentations with opponents.Keywords: Imām al-Ṣādiq, Ibn Abī-l-‘Awjā’, monotheism, debate, method of content analysis -
قرآن کریم تکیه گاه نخست مباحث تربیت و تبلیغ است که در کنار حکمت، برهان و موعظه حسنه، اتخاذ روش جدال به نیکوترین وجه را به پیامبر و مومنان دستور داده است. در این مقاله تلاش شده است مفهوم و معیارهای جدال احسن با استفاده از مقدمات قرآنی و روایی روشن شود. در قرآن، جدال در معانی متنوعی ازجمله خصومت در گفتار، گفت وگوی جانبدارانه، دفاع سرسختانه از باطل و مناظره برای مجاب کردن خصم به کار رفته است. در کاربرد قرآنی، جدال به معنای رویارویی و کشمکش گفتاری است که به دو روش احسن و غیراحسن انجام می شود و تنها نوع احسن آن، مجاز است و آیات به آن سفارش کرده اند. ازطرفی، با جمع بندی آیات و رهیافت های لغوی و تفسیری، جدال احسن قرآنی یا جدال به نیکوترین روش، نوعی از گفت وگو میان مومنان و مخالفان است که بر انگیزه و هدف الهی، مقدمات صحیح و مقبول نزد دو طرف و روش های پسندیده و رعایت اخلاق نیکو به ویژه آداب مناظره متکی باشد. هرچند در آیات قرآنی و تفاسیر، بر هر دو موضوع روش صحیح و اخلاقی و محتوای حقانی جدال تاکید شده است، درمجموع، ضابطه اصلی و مهم ترین معیار جدال احسن مطلوب قرآن، اتخاذ شیوه های درست و برخورد نیکو و رعایت آداب مناظره هدفمند و منطقی است و بهره گیری از محتوای حق و صحیح - در عین اهمیت - معیار بعدی و در درجه دوم است.کلید واژگان: جدل, جدال احسن, قرآن, مناظره, مراءThe Holy Quran is the primary base for moral education and preaching. The Holy Quran has ordered the Prophet and the believers, along with the teaching of wisdom, reason and sermon, to follow best practices in their disputes and debates. This article intends to clarify the concept of best practices in disputes and describes its criteria based on the Quran and Hadith. In the Quran, in a protean verbal conflict or dispute has been used with different meanings including conflict in speech, biased argument, stubborn defense of the void idea, and debate used to convince the enemy. In Koranic usage, dispute and controversy refers to two methods of conflict is spoken words that can be either good or bad, only the best of which is recommended in the Holy Quran. What can be understood from the related verses of the Quran is that only the best forms of disputes used by the Moslems against unbelievers are recommendable. This best practice is one which follows a divine goal, uses best techniques, and followed the accepted etiquette. Even though the divine content and form of dispute has been mentioned in the Holy Quran, it can be understood that the main criteria are the standards of argumentation and the adherence to morally acceptable ways. The contents and their truth in a dispute become the second most important aspect based on the verses reviewed.Keywords: Efficient debate, Quran, debate, fussing
-
نشریه فرهنگ رضوی، سال ششم شماره 21 (بهار 1397)، صص 171 -196مناظره گفتگویی برای ایجاد فهم مشترک و درک متقابل توام و یکی از شیوه های مطلوب و موثر برای تبیین و نشر معارف الهی است که انبیا و ائمه معصومین (علیهم السلام) در مواجهه با آرا و اندیشه های مخالفان ادیان الهی از آن بهره می جستند. به دلیل شرایط فرهنگی سیاسی و تضارب آراء که در دوران ولایتعهدی امام رضا (علیه السلام) روی داد، ایشان برای جلوگیری از تحریف اسلام، مناظره هایی با دانشمندان و بزرگان فرقه های مختلف داشتند. حضرت در این مناظره ها با رعایت اصول و دوری جستن از آفت ها و آسیب هایی که مانع اثرگذاری و ثمربخش بودن مناظره می شود، گفتگو را تا روشن شدن حقایق و حصول نتیجه ادامه داده اند. هدف پژوهش حاضر آسیب شناسی مناظره بر اساس الگوی مناظرات امام رضا (علیه السلام) است. پژوهش با استفاده از روش توصیفی تحلیلی و بررسی منابع کتابخانه ای و اطلاعاتی، آسیب های مناظره را با استناد و تحلیل فرایند و محتوای مناظرات امام رضا (علیه السلام) شناسایی کرده است. آسیب های مناظره به دو صورت کلی است: آسیب های علمی (شامل مغالطه در بحث، تکیه بر اصول غیرمشترک، نداشتن نظم و ساختار در بحث و...) و آسیب های اخلاقی (شامل عدول از انصاف، تعصب و تقلید، ارزیابی شخصیت طرف و...). نتایج پژوهش نشان داد امام رضا (علیه السلام) با رعایت اصول مناظره و دوری جستن از آسیب های آن، روند مناظره را طی کرده و سعی در هدایت و روشنگری مخاطب داشته اند و همیشه نیز در میدان مناظرات پیروز می شدند.کلید واژگان: امام رضا (علیه السلام), آسیب شناسی, مناظره, ائمه معصومین (علیهم السلام), ولایتعهدی امام رضا (علیه السلام)The debate is a dialogue for common understanding and is one of the ffecivemthods to explain and educate celestial teachings. It was used by Prophets and Imams(PBUH) while facing with controversial opinions. Because of the political-cultural situation and dictation ov votes happened at the time of Imam Reza, he performed debates with scientists and elders of several sects to prevent distortion of Islam. He avoided the damages of debate and continued dialogue to clarify the facts, a method that approached considerable results. The aim of this study was the damage assessment of debate based onImam Reza,s debate schemes. The research has identified the damages of debate based on Imam Reza,s debates using descriptive analytical methods and extensive literature review. The results showedthe debate damages would be divided to two major types: the scientific damages (e.g. fallacy in the argument, relying on the non-shared principles, lacking of order and structure in argument, etc) and moral damages (e.g. violation of fairness, prejudice and emulate, personality assessments, etc).The results demonstrated he continued his debates using the rules and avoiding the damages, tried to guide and enlighten the audience and always won all of debates.Keywords: Imam Reza, pathology, debate
-
نشریه فرهنگ رضوی، سال ششم شماره 21 (بهار 1397)، صص 111 -146در آیین اسلام تبلیغ جایگاه برجسته و ممتازی دارد. علاوه بر قرآن کریم، سیره ائمه اطهار (علیهم السلام) نیز به عنوان تکیه گاه جبهه توحید، مشحون از روش ها و تجربه های دعوت و ترویج دین الهی است. در همین راستا و با نظرداشت این واقعیت که مخاطب روایات اهل بیت (علیهم السلام) تمام مردمان در همه اعصار هستند، پژوهش حاضر با رویکردی توصیفی تحلیلی و با استناد به منابع متعدد و معتبر روایی، مهم ترین ابزارها، آداب، زمینه ها و تکنیک های تبلیغ را در فرهنگ رضوی بررسی کرده است. نتایج بیانگر آن است که حضرت رضا (علیه السلام) از اهرم ولایتعهدی و شرکت در جلسات مناظره ای، بیشترین بهره را برای ترویج و نشر فرهنگ اصیل اسلامی برده اند. از جمله ویژگی های برجسته پارادایم تبلیغ رضوی این بود که همواره به سطح استعداد و میزان عقل مخاطب توجه داشت و متناسب با حال و درک او، پیام های خویش را تعدیل و مبلغان خود را نیز به این امر سفارش می فرمود. علاوه بر تبلیغ تشیع اعتقادی و تلاش برای بیداری اسلامی، در بخش فرهنگی، تبلیغ آن حضرت بر روی پرورش نخبگان فرهنگی، مقابله با اصطکاک فرهنگی میان جهان اسلام و غرب و نیز ترویج سبک زندگی اسلامی متمرکز بود.کلید واژگان: امام رضا (علیه السلام), مناظره, توحید, امامت, تبلیغPropagation has a prominent place in Islam. In addition to the Holy Quran, the way of Imams lives is also considered as a backrest of monotheism front and filled with methods, call experiences and promotion of divine religion. In this way and with considering the fact that Ahl Albait narrations addresses all people during all periods, this research studies the most important instruments, grounds and propagation technics in Razavi culture with a descriptive analytical approach and with referring to several valid narrative sources. In this research we concluded that Imam Reza used the vicegerent lever and participating in debate meetings the most, to promote the Islamic culture. One of the most prominent features of Razavi propagation paradigm was paying attention to audience's talent and wisdom level. Regulating the massages proportional to their situation and understanding and recommended this to his propagandists. In addition to propagating ideological Shia and trying for Islamic wakefulness in cultural part, his propagation concentrated on training cultural elites, confronting cultural clash between Islamic world and west and also promoting Islamic life style.Keywords: Ali Ibn Mosa? Al Reza, debate, monotheism, Imamat, cultural, propaganda
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شدهاند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شدهاست. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که میخواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.