جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « توسل » در نشریات گروه « علوم قرآن و حدیث »
تکرار جستجوی کلیدواژه « توسل » در نشریات گروه « علوم انسانی »-
چیستی روح (نفس) و مباحث مرتبط با آن، همواره از پرسش های اساسی متکلمان و فلاسفه مسلمان بوده است. ابن تیمیه، به عنوان یکی از شخصیت های مشهور و البته موثر بر اندیشه دینی اعصار بعد از خود، شناخت حقیقت روح را میسر نمی داند و در کتب خود، به بیان لوازم و عوارض آن می پردازد. او انسان را موجودی دو ساحتی مادی می داند. بدن، جسم متراکم و شناخته شده است و روح، جسم لطیف و مادی. او برای روح، شرافت، تقدم و جنبه الهی قائل است و ارتباط روح با بدن را اتصالی و اتحادی می داند؛ به طوری که روح در تمام بدن سریان دارد. با توجه به ارتباط مستقیم امکان و تحقق مسائل مهمی مانند توسل و استغاثه به اولیاء الهی، پس از مرگ با حقیقت روح، در این مقاله با تکیه بر کتب ابن تیمیه، حقیقت روح از منظر وی تبیین شده و سپس، به بررسی و تحلیل آن پرداخته می شود.
کلید واژگان: ابن تیمیه, روح, بدن, مجرد و مادی, توسل}One of the main questions of Muslim theologians and philosophers has been the essence of soul and the issues surrounding it. Ibn Taymiyyah, as one of the famous and influential scholars on the Islamic thought had a great impact on the other scholars coming after him. In his viewpoint, we cannot discern the true nature of soul. He has discussed about the soul and its incidents at his works. He considers man to be a two-dimensional material being. The body is a dense and known entity, and the soul is a subtle and material entity. He believes that the soul has dignity, precedence and a divine aspect, maintaining that there is a connection between the soul and the body, causing the soul to flows throughout the body. Since there is a direct connection between the issues like supplication, invocation to the saints after their death with the true nature of soul, it is necessary for us to explain this matter form the viewpoint of Ibn Taymiyyah as an opponents of supplication and resorting to the saints.
Keywords: Ibn Taymiyyah, soul, Body, Physical, non-physical, supplication} -
جریان سلفی گرای قرآنیان با طرح دیدگاه های کلامی سلفیت برخی از بنیان های عقیدتی شیعه را تخطیه کرده است. اکثر عناصر این جریان، مانند مصطفی حسینی طباطبایی مولف تفسیر بیان معانی در کلام ربانی، در تفسیر خود علی رغم وجود آیاتی مبنی بر توسل به دعای پیامبران، شفاعت خواهی را رد کرده و از جمله دلایل آن را ناتوانی شنیدن پیامبران پس از مرگ و محدود کردن آن به زمان حضور پیامبران دانسته اند. بنابراین با دلایل قرآنی و روایی موضوع را بررسی و نتایج آن را به صورت استدلالی و به روش توصیفی تحلیلی بیان خواهیم کرد که بر خلاف ادعای این جریان فکری، با توجه به اطلاق آیات مربوط به توسل، دعای پیامبران فقط به زمان حضور پیامبران محدود نیست، بلکه آیات قرآن و روایات به روشنی گواهی می دهند که یکی از راه های آمرزش گناهان درخواست دعا از اولیای الهی است و سماع موتی بر اساس قرآن و روایات صحیح السند قابل اثبات است.کلید واژگان: طلب شفاعت, توسل, وهابیت, قرآن بسندگان, قرآنیان}The Salafist Quranist movement draws upon certain theological perspectives of Salafism to challenge some doctrinal foundations of Shiism. Many members, including Mostafa Hosseini Tabatabai, the author of the Quranic exegesis Bayān-i maʿānī dar kalām-i rabbānī, reject the doctrine of intercession (shifāʿa), despite Quranic verses indicating the practice of seeking the prayers of prophets. They argue that prophets cannot hear our prayers after death, suggesting these verses are limited to their lifetime. This argument is analyzed through the lens of Quranic evidence and hadiths using a descriptive-analytic method. Contrary to these claims, it is concluded that the verses on intercession are not restricted to the prophets' lifetimes. Both Quranic verses and reliable hadiths affirm the efficacy of seeking saints' prayers for forgiveness and indicate that the deceased can hear our prayers.Keywords: Seeking intercession, making recourse, Wahhabism, Quranists, sufficiency of the Quran}
-
اصل جواز توسل به عنوان آموزه ای مشروع، مورد قبول تمام فرق اسلامی است؛ اما درباره پاره ای از مصادیق آن اختلاف نظر وجود دارد. سه مورد از مصادیق مورد اتفاق توسل بدین شرح است: تقرب به خدا با توسل به اسماء و صفات الهی، توسل به اعمال صالح، و توسل به دعای صالحان در حال حیات ایشان. از میان مذاهب اسلامی، عموم سلفیان، با تبعیت از ابن تیمیه، توسل به اموات را مطلقا ممنوع و مصداق بدعت می دانند و درباره زندگان نیز توسل به ذوات و جاه و مقام ایشان را مردود و از مصادیق شرک دانسته اند. با توجه به مخالفت عموم مسلمانان با این موضع، برخی از صاحب نظران معاصر سلفی سعی در مستدل کردن دیدگاه خود و پاسخ به اعتراض مخالفان داشته اند. در این مقاله ادله این گروه، با تاکید بر دیدگاه های ناصرالدین البانی، مورد نقد و بررسی قرار گرفته و ناکافی بودنشان مستدل شده است. رویکرد مقاله، بررسی دلالی و سندی روایات مربوط به توسل است که مورد استناد مخالفان و موافقان بوده است. اثبات مشروعیت توسل، حتی بر اساس مصادر مورد قبول سلفیان، می تواند زمینه ساز کاستن اختلاف نظرهایی شود که درگیری های مذهبی دیرین و سوءاستفاده جریان های تکفیری معاصر را در پی داشته است.کلید واژگان: توسل, توسل به ذات, مصادیق توسل, سلفیان معاصر, ناصر الدین البانی}Emamat Pajouhi, Volume:12 Issue: 31, 2024, PP 237 -268Although Tawassul is accepted among all Muslims ' the Salafis oppose the rest of Muslims in that .They accept some cases and reject some, for example To make Tawassul with the names and attributes of Almighty Allah is permissible according to them but to make Tawassul to Allah through the rank and position of certain individuals, alive or deceased, in the sight of Almighty Allah This includes the Prophets the martyrs and any other pious servant of Allah, is illegal, they say. Naser al-Din al-Bani tried to defend this view in his works. Because of his important position among Salafists We are going to criticize his views and arguments here. There are numerous proofs that support the permissibility of Tawassul through individualsBut we rely on Islamic traditions and Quranic verses, which are also accepted by Salafis.Proving this matter will help to reduce the unfortunate differences between Muslims.And this is our purpose of writing this article.Keywords: Tawsal, examples of Tawsal, contemporary Salafists, Naser al-Din al-Albani}
-
از کاکردهای مطالعات تطبیقی در تفسیر، کشف وجوه تمایز آیینی خاص مانند وهابیت و سلفی گری و تبیین روش نورانی اسلام ناب تجلی یافته در مکتب اهل‌بیتm است. آیه ناشنوایی مردگان (فاطر: 22) ازجمله آیاتی است که سلفیه به آن تمسک کرده، معتقدند مردگان هیچ چیزی نمیشنوند و مانند بتها از شعور بیبهره بوده، مراد از قبر در آن، حفره خاکی داخل گورستان است؛ لذا نباید از شخص مرده حتی اگر پیامبر اکرمj بوده باشد، درخواستی نمود و یا توسل جست. در مقابل مفسران شیعه و بسیاری از مفسران اهل تسنن بر این باورند که آیه مذکور در مقام تشبیه است که مشرکان را بسان مردگانی لحاظ می‌کند که هیچ نمیشنوند. در حقیقت غرض از این تشبیه توجه دادن به عدم تاثیر آیات بر این سلک است. توجه منظومهای و کلی نگر به آیات دیگر قرآن، التفات به صنایع ادبی مانند تشبیه، کمک گرفتن از سیره نبوی و صحابه و روایات فریقین به عنوان قراین منفصله تفسیری ازجمله دلایلی است که کژی اعتقاد سلفیها و راستی باور مفسران شیعه و مشهور اهل تسنن را اثبات مینماید.
کلید واژگان: آیه, تفسیر تطبیقی, سلفی, توسل, ناشنوایی مردگان} -
محل اختلاف مسلمانان با وهابیت در مسیله توسل عبارت است از «توسل به اشخاص» که در قالب «توسل به ذات و جاه، مقام، حق و منزلت اشخاص» صورت می گیرد. در این نوشتار از چهار منظر به محل بحث پرداخته شده است: الف) توسل در سنت نبوی؛ ب) توسل در سیره اهل بیت (؛ ج) توسل در سیره صحابه؛ د) توسل از دیدگاه علمای مذاهب اسلامی. در این مباحث آیات و روایات از حیث دلالی و سندی بررسی شده اند. همچنین در انتها به سه شبهه مهم در این زمینه اشاره شده است.
کلید واژگان: توسل, توسل به جاه, توسل به مقام, توسل به ذات, وهابیت و توسل}The dividing point between Muslims and Wahhabis in the issue of Supplication is that the Wahhabi believe that Supplication is "appealing to persons". In this essay and with a descriptive - analytic method, the issue of Supplication will be explained in four domains: Supplication in the tradition of the Holy prophet (PBH), Supplication in the life of the Ahlulbayt, Supplication in the life of companions of the Holy prophet, Supplication from viewpoint of Islamic scholars. At the end, some answers is given to the doubts of Wahhabism on this regard.
Keywords: supplication, dignity, Position, Wahhabism} -
محمد سعید رمضان البوطی که از متفکرین معاصر اهل سنت می باشد، معتقد است که افضلیت پیامبر6 بر جمیع خلق، یکی از دلایل توسل مردم به ایشان می باشد. اما البانی که یکی از علماء و بزرگان وهابیت محسوب می شود، در کتاب التوسل انواعه و احکامه، بعد از تقسیم توسل به مشروع و غیرمشروع، توسل به انبیاء و اولیاء را غیرمشروع قلمداد کرده و با طرح اشکالاتی، ادله توسل به انبیاء و اولیاء را رد می کند. او معتقد است که ادعای البوطی، مبنی بر افضلیت پیامبر اکرم6 بر جمیع خلق، هیچ دلیل محکم قرآنی و روایی ندارد. البانی در حالی چنین ادعایی را مطرح کرده و افضلیت مطلق پیامبر6 را زیر سوال می برد که برخی از آیات قرآن و همچنین روایات فراوانی از طریق عامه که بسیاری از آنها را البانی تصحیح کرده است، اثبات کننده افضلیت پیامبر6 بر جمیع مخلوقات می باشند.
از آنجایی که البانی مدعی پیروی از کتاب، سنت و اقوال سلف می باشد، پژوهش حاضر بر آن است که با تبیین دیدگاه وی و ارجاع آن به کتاب و سنت و اقوال بزرگان عامه، صحت و سقم ادعای او، مبنی بر عدم دلالت آیات و روایات بر افضلیت پیامبر6 را مورد بررسی قرار دهد.کلید واژگان: افضلیت, پیامبر$, انبیاء, البانی, ملائکه, توسل}One of the biggest contemporary Sunni scholars is Dr. Muhammad Saeed Ramadan al-Buti. He maintains that our Holy prophet Muhammad is superior from all of other creatures and people can supplicate toward him. On the other hand, Albani, as one of the Salafi great scholars believes that there are two kinds of supplication: legal and illegal. He has a book named " the Supplication, its kinds and its rules". Albani tries to reject the supplication to saints and Imams, maintaining that Buti's claims on the absolute supremacy of our Holy Prophet Muhammad on other creatures is not true. But if we have a closer look, we will know that there are so many Quranic verses and narrations that indicate on the supremacy of the Holy Prophet (PBH) on other creatures. Since Albani claims that he follows the Holy Quran, tradition of the Holy Prophet and great Sunni scholars, in this essay, the supremacy of our Holy prophet will be proved according to the above-mentioned sources.Keywords: the Supremacy, the Holy Prophet Muhammad, the Prophets, Albani, the Angels, the Supplication} -
سید مصطفی حسینی طباطبایی متولد سال 1314 است. او یکی از قرآنیان شیعه است؛ قرآنیان کسانی هستند که به انکار افراطی احادیث می‌پردازند. وی به نقد برخی مبانی شیعه می‌پردازند که بیانگر متاثر بودن او از اهل‌تسنن است. ایشان مسایلی مانند: توسل به اهل‌بیت و زیارت اهل‌بیت را صحیح نمی‌داند. برخی اعیاد و مناسبتهای شیعی مانند: تولد و شهادت اهل‌بیت را ساخته‌ی مردم می‌داند. او فقط عید فطر و عید اضحی(قربان) را عید اسلام می‌داند. وی به فقه اهل‌تسنن عمل می‌کند و برخی کتابهای او در عربستان منتشر شده است و برخی وب سایتها متعلق به عربستان و اهل‌تسنن به نشر الکترونیکی آثار او می‌پردازند. همه‌ی موارد ذکر شده بیانگر تاثیر پذیری مصطفی حسینی طباطبایی از اهل‌تسنن می‌باشد.
کلید واژگان: توسل, زیارت, قرآنیان شیعه, مصطفی حسینی طباطبایی}Sayyed Mostafa Hosseini Tabatabai was born in 1314. He is one of the Shiite Qur’anists; the Qur’anists are those who deny the extremism of the hadiths. He criticizes some Shiite principles that show that he is under the influence of some principles of the Sunnis. He does not consider issues such as recourse to the Ahl al-Bayt (as) and pilgrimage to the Ahl al-Bayt to be correct. He knows that he considers only Eid al-Fitr and Eid al-Adha as Eid al-Islam. He practices Sunni jurisprudence, and some of his books have been published in Saudi Arabia, and some Saudi-owned and Sunni websites publish his works electronically. All of the above indicate that Mustafa Hosseini Tabatabai is influenced by Sunnis.
Keywords: Mustafa Hosseini Tabatabai, Shiite Quranists, Denial of pilgrimage} -
استمرار حیات نبی مکرم (ص) استمرار حیات نبی مکرم برقراری ارتباط با آن حضرت بعد از وفاتش، حقیقتی پذیرفته شده نزد غالب ملل اسلام، غیر از سلفی ها است. سلفی ها با نپذیرفتن امکان ارتباط متقابل، «توسل» و «شفاع خواهی» دینداران از پیامبر را بعد از وفاتش، پوچ و بدعت میانگارند. اهم مستندات مدافعان این پندار ناصواب، علاوه بر انگاره نفی حیات و آگاهی پس از وفات، عبارتند از: 1. مانع بودن « «برزخ» ؛ 2. روایات ناظر به انقطاع عمل بعد از مرگ. نگارنده در این مقاله ضمن نقد این دو پندار، اهم ادله و شواهد وحیانی امکان ارتباط با نبی مکرم پس از مرگ را بررسی کرده است که عبارتند از: 1. استمرار جایگاه نظارتی نبی مکرم نسبت به اعمال امت، بعد از وفات 2. سخن گفتن پیامبر با هلاک شدگان در جنگ بدر؛ 3 وجوب سلام دادن به پیامبر به صیغه خطاب در تشهد
کلید واژگان: برزخ, حیات برزخی, انقطاع عمل, عرضه اعمال, توسل} -
از سوی دشمنان دین و با بهره جستن از دینداران ناآگاه و یا متعصبی چون وهابیت و به قصد ریشه کن کردن اسلام ناب محمدی این شبهه مطرح می‌شود که «توسل» به اولیاءالله شرک است! بر همین اساس می‌گویند نباید به زیارت امامان بروید؟ این پژوهش با روشی تحلیلی توصیفی به پاسخ این شبهه پرداخته است. شبهه بر دو محور استوار است: 1- کسی را واسطه‌ی بین خود و خدا قرار دادن غلط است. 2- اگر هم بشود به آدم زنده توسل جست، به مرده نمی‌‌شود. پاسخ محور اول: قرآن خود امر به استفاده از وسیله برای تقرب به خدای متعال کرده است وکلمه‌ی وسیله را عام آورده و مصادیقی از انبیاء وپیروانشان نیز ذکر کرده که از توسل بهره جسته‌اند؛ مانند: فرزندان حضرت یعقوب (ع) که پدر را واسطه‌ی آمرزش گناهان خود قرار دادند. پاسخ محوردوم: اولیاء مرده نیستند، چون به تصریح قرآن شهدا زنده‌‌اند و توسل به اولیاء، توسل به زنده است، نه مرده. توسل، دنیا و آخرت بشر را به کاملترین وجه میسازد و چون در نایاب است مورد حمله‌ی دشمنان و مخالفان قرار گرفته‌‌است.
کلید واژگان: ائمه(علیهم السلام), پیامبر(ص), توسل, روایات, قرآن, وسیله}“Appealing” to God’s friends (Avlia-allah) is Shrek (ascribing partner to Allah)! Why do you go to the Imams pilgrimage? These are some questions every day are being asked from Shi’a. But by whom? Why? Such suspicions have been raised by the enemies of religion and by the use of ignorant religionists such as Wahhabism and the intent to eradicate pure Islam. Their suspicion is based on two things: 1) It is wrong to put someone in the middle between yourself and God. 2) If it is possible to appeal to the living person, it is not possible to appeal to the dead. Replying to the first question: The Qur’an itself commands the use of a means to draw near to the Almighty God. It is used the word “means” generally and mentioned examples of prophets and their followers who used the appeal. Like the descendants of Prophet Jacob who made the Father forgive their sins. Replying to the second question: The friends of God are not dead, because the Qur’an states that martyrs are alive; and appealing to the God’s friends is appealing to the living people, not dead. The appealing is elixir, making the world and the hereafter of humans in the most perfect way. The appealing is worthless, and therefore has been attacked by enemies and opponents. And yet, if something was not worthwhile or influential, it would not have received the attention of both friends and foes.
Keywords: Qu’ran, Traditions, Appealing, Means, Intermediary, Opposition, Shia} -
موضوع زیارت حضرات معصومین(ع)، به عنوان یکی از مصادیق اصلی توسل و تقرب‌جویی بندگان برای رسیدن به هدف آفرینش و معرفت الهی می‌باشد. از میان زیارت‌های مختلف منسوب به امام حسین(ع)، زیارت اربعین ایشان، به عنوان میثاق ولایی شیعیان و نشانه مومنان واقعی مورد عنایت ویژه‌ای واقع شده است. همچنین در کتب روایی شیعه، زیارت‌نامه‌ای معتبر برای روز اربعین، از مصدر امام صادق(ع) صادر شده است که تعمق و بررسی بیشتر محتوای آن، اهداف قیام و صفات و شخصیت جامع امام حسین(ع) را به عنوان خلیفه الهی نمایان‌تر میسازد.
کلید واژگان: توسل, زیارت, ارتباط با معصومین(ع), امام حسین(ع), زیارت اربعین}A purpose of reciting ziarat-texts in favor of the Infallibles is drawing well-nigh to them for receiving their blissful attention and intercession. Among the various ziarat-texts in favor of Imam al-Husayn, that of Arbaeen, originally issued by the sixth Infallible Imam Jafar al-Sadiq, is replete with profound concepts as to the sublime aims of Imam al-Husayn, his character, and his lofty status as the rightly appointed leader.
Keywords: Intercession, ziarat-text, communication with the Infallibles, Imam al-Husayn, the Arbaeen Ziarat-text} -
نشریه ره توشه، پیاپی 5 (بهار 1400)، صص 119 -128زیارت جامعه کبیره، یکی از برترین زیاراتی است که با فرازهای بلندش به جایگاه ایمه اطهار(ع) نظر دارد، زمینه معرفت برتر و عرفان کامل تر را فراهم می کند و ادب حضور آستان مقربان معصوم(ع) را به زایر می آموزد. معارف فراوان، عمیق و گسترده ای در این زیارت نهفته است که به تبیین نیاز دارد تا هم مقام حقیقی آن ذوات مقدس روشن شود و هم میزان تاثیر و کارآمدی آنان در همه عوالم وجود و شیون هستی دانسته شود. بر این اساس زیارت جامعه کبیره، یکی از مهم ترین ذخایر عالم تشیع در باب امام شناسی به شمار می رود و یک دوره کامل دانشگاه امام شناسی است. از محورهای مهم این زیارت نامه، آثار دنیوی و اخروی سه محور «ولایت به معنی محبت»، «ولایت تشریعی» و «ولایت تکوینی» است که در این زیارت نامه مطرح شده است. این نوشتار می کوشد بعضی آثار دنیوی و اخروی اقسام ولایت اهل بیت(ع) را بیان نماید؛ با این تفاوت که این آثار بدون تفکیک اقسام ولایت ارایه شده است.کلید واژگان: فیض رسانی, ایمان افزایی, تقوا افزایی, پاسداری از دین, توسل, شفاعت}
-
در دوران شیوع ویروس کرونا رویدادها و تحولات گوناگونی اتفاق افتاد. یکی از رویدادها و تحولات مهم، برآمدن یا بازتولید پرسش‌ها و شبهات دینی است. عبدالکریم سروش در مصاحبه‌ای با سایت زیتون، مطالب پراکنده و مختلفی در باب برخی از آموزه‌های سیاسی، دینی و مذهبی بیان کرد که بیشتر آن مطالب، از لحاظ مبنایی، روش‌شناسی علمی و استناد به منابع و اطلاعات معتبر، از بی‌اعتباری رنج می‌برد.
در نوشتار حاضر با روش تحقیق توصیفی تحلیلی و شیوه جمع‌آوری داده‌های کتابخانه‌ای و با مرور ادعاها و دلایل مطرح شده از سوی وی، به تحلیل، بررسی و نقد مبنایی و روش‌شناختی آن پرداخته‌ایم.کلید واژگان: شهر مقدس قم, توسل, دکتر سروش, روحانیت, طب اسلامی, ویروس کرونا}During the outbreak of the Coronavirus, various developments and changes occurred, one of the most important of which was the emergence or recurrence of religious questions and doubts. In an interview with Zeitoon website, Abdolkarim Soroush raised diverse fragmentary points regarding some political and religious teachings, most of which lack credibility in terms of their underlying foundation, scientific methodology as well as reference to authentic sources and data. Reviewing his claims and arguments the present research has utilized the descriptive-analytical research methodology and the collection of library data to provide an analysis, examination as well as a fundamental and methodological critique of his claims and proofs.
Keywords: the holy city of Qom, invocation (Tawassul), Dr. Soroush, the clergy, Islamic medicine, the Coronavirus} -
اعتقاد وهابیان به حجیت ظواهر آیات و روایات و برداشت از آنها بر این اساس ، دلیل اصلی نوع تفکر و عملکرد و مخالفتشان با سایر مسلمین است. استناد این فرقه به آیات قرآن و شیوه استدلالشان نیاز به تحلیل و بررسی دارد ؛ از این رو نقد استنادات آنها به آیات الهی می تواند در جهت شناخت این تفکر و شیوه های استدلال آنها موثر باشد. استفاده از نظرات پژوهشگران حوزه دین و مفسرین و محدثین شیعه و سنی در رد و تعدیل تفکر وهابی و بیان تفسیر دقیق و صحیح از آیات توحیدی در این زمینه کارساز و راهگشا خواهد بود چراکه مبنا در این نقد نه ظاهر این آیات بلکه تبیین و تطبیق آنها با سایر آیات قرآن و روایات صحیح است. بررسی دیدگاه وهابیون درمورد مفاهیمی همچون توحید و شرک و مصادیق آنها و همچنین مفهوم عبادت و چگونگی تطبیق این مفاهیم با آیات توحیدی و برداشت از آنها بر مبنای ظواهر آیات بدون درنظر گرفتن حجیت عقلی و توجه به هرگونه تفسیر و تبیین آیات -که خود مبنای قرآنی هم دارد - نمایی از شیوه غلط استدلالی این فرقه به دست می دهد.
کلید واژگان: وهابیت, توحید و شرک, آیات توحیدی و روایات, شفاعت, توسل} -
سنت و بدعت یکی از آموز ه های دین اسلام است که مورد اتفاق مذاهب مختلف می باشد؛ اما ابن تیمیه سنت ترکیه را ابداع کرده و آن را یکی از منابع تشریع معرفی می کند و به سبب آن، افعال مباح و بلکه مستحب را بدعت می نامد؛ لذا اکثر مسلمانان را، به دلیل عمل به این افعال، بدعت گذار می خواند؛ در حالی که سنت ترکیه ای که ابن تیمیه و اتباع ایشان مطرح می کنند، مردود است؛ اما با فرض صحت سنت ترکیه، در این نگاشته موارد مورد خدشه ابن تیمیه، با استناد به سنت ترکیه، استخراج شده است؛ سپس با تمسک به عمل پیامبر6 و صحابه، پاسخ داده می شود. توسل، طلب حاجت، بنای بر قبور، برپایی عزاداری و جشن موالید از اموری است که ابن تیمیه با استناد به سنت ترکیه، آن را بدعت معرفی می کند. در این مقاله به روش توصیفی تحلیلی، با آیات قرآن و سنت قطعی پیامبر6 و صحابه، پاسخ ابن تیمیه داده خواهد شد.
کلید واژگان: سنت, بدعت, سنت ترکیه, ابن تیمیه, توسل, طلب حاجت, بنای بر قبور, عزاداری, جشن موالید}One of the main teachings of Islam is the traditional and non-traditional acts. Almost all of the Muslims agree on the senses of this rule. However, Ibn Taymiyyah contrived the expression "abandoned tradition", believing that we must consider that as a source of Islamic legislation. According to this idea, many of the halal deeds will be forbidden. While, the expression "abandoned tradition" posing by Ibn Taymiyyah has no validity in Islam. In this essay, the cases that Ibn Taymiyyah believes is against the "abandoned tradition" by the Holy Prophet will be verified solved according to the tradition of the Holy Prophet and his companions. Some of the instances that Ibn Taymiyyah believes is against the "abandoned tradition" are as the following: supplication to the saints, grooming the tombs, funeral and birthday celebrations. In this essay and by Descriptive Analytical method.
Keywords: Heresy, Abandoned Tradition, Ibn Taymiyyah, supplication, Funeral} -
یکی از عبارت هایی که در دعاهای ماثور از اهل بیت^ تکرار شده، فراز «بحق محمد و آل محمد» است. فراوانی این عبارت و مشابهات آن، دو پرسش را ایجاد می کند؛ نخست این که چگونه می توان حق مخلوق بر خالق را تصور کرد؟ دوم این که بیان این فراز، چه تاثیری در اجابت دعا دارد. از آن جا که خداجویان همواره دغدغه کشف راه های اجابت درخواست های خود از خداوند را دارند، پژوهشی علمی در این راستا شایسته است. هدف این تحقیق، تبیین معنای حق مخلوق بر خالق و چگونگی اثرگذاری عبارت «بحق محمد و آل محمد» بر اجابت دعاست. تاکنون پژوهشی مستقل در این موضوع منتشر نشده است.
کلید واژگان: حق اهل بیت علیهم السلام, توسل, آداب دعا, کلام نقلی, معارف حدیثی} -
هرچند همه مذاهب اسلامی راجع به اصل توسل اتفاق نظر دارند، ولی درباره حدود آن بحث های فراوانی وجود دارد. توسل اولیای الاهی پس از مرگ ایشان در حیات برزخی از جمله مسایل اختلافی است. رویکرد غالب پژوهش های صورت گرفته در این زمینه نقلی است. مقاله پیش رو توسل به اولیای الاهی در حیات برزخی ایشان را با رویکرد کاملا عقل گرایانه و بر اساس مبانی علم النفس فلسفی صدرایی بررسی می کند. در نظر بدوی چنین می نماید که برخی از مبانی نفس شناسی صدرا به نفع وهابیت و در جهت امتناع عقلی چنین توسلی می تواند استفاده شود. وابستگی شدید نفس به جسم، در نظریه حدوث جسمانی نفس، گویی موید نظریه وهابیت در «کالمعدوم بودن مردگان» است. همچنین، ابزاربودن جسم برای نفس، در نظر ابتدایی، دلیل عقلی بر بسته بودن دست مردگان و امتناع عقلی شنوایی آنها است (امتناع سماع موتی). از سوی دیگر، چندبودن ابدان نفس و وجود بدن مثالی در لایه زیرین، و به یک معنا فراتر از بدن مادی، امکان عقلی حیات برزخی را اثبات می کند. احاطه عالم مثال بر عالم ماده و همچنین تبیین کمال نهایی انسان از دیدگاه ملاصدرا که در اتحاد با عقل فعال صورت می گیرد و با فراغت از بدن هر گونه تصرف در عالم ماده را عقلا ممکن می کند، راه توسل به اولیای الاهی در حیات برزخی، بلکه استمداد از ایشان را می گشاید.کلید واژگان: نفس, بدن, توسل, وهابیت, بدن مثالی, عقل فعال, انسان کامل, علم النفس صدرایی}Although all Islamic denominations agree upon tawassul (recourse to divine saints), they disagree over its limits. Recourse to divine saints after their deaths, and in their life in barzakh, is a controversial issue. Research in this area often tends to be based on transmitted evidence. The present paper considers recourse to divine saints during their life in barzakh in purely rationalistic terms—in terms of Sadraean psychological principles. Prima facie, it seems that some psychological principles of Ṣadrā can be deployed in favor of Wahhabism—in defense of rational impossibility of such recourse. The strong dependence of the soul on the body in the theory of corporeal incipience (al-ḥudūth al-jismānī) of the soul seems to support the Wahhabi theory of “the dead as almost inexistent.” Moreover, the body’s instrumentality for the soul is, prima facie, evidence for their inability to do actions and impossibility of their hearing. On the other hand, multiplicity of the soul’s bodies and the existence of imaginal body in the inferior layer, and in a sense, over the material body, supports the rational possibility of life in barzakh. The idea that the material world is encompassed by the imaginal world (‘ālam al-mithāl), and Mullā Ṣadrā’s account of ultimate human perfection in its union with Active Intellect (al-‘aql al-fa‘‘āl)—rationally enabling any manipulation in the material world regardless of bodies—pave the path for recourse to divine saints in life in barzakh and asking them for help.Keywords: soul, Body, tawassul (recourse to saints), Wahhabism, imaginal body, active intellect, Perfect Human, Sadraean psychology}
-
در قرن هشتم هجری، ظهور ابن تیمیه با دیدگاه های جدیدی که برخلاف دستورات اسلام و سیره مسلمانان بودند، باعث شد علمای جهان اسلام به پا خاسته تا از گسترش این تفکرات جلوگیری کنند. از جمله این علما، علمای بزرگ و صاحب نظر شافعی مذهب هستند که از زمان حیات ابن تیمیه تاکنون، علیه او موضع گرفته اند. آنان با استفاده از ابزارهایی از قبیل مناظره، تالیف کتاب، و نیز ردیه نویسی در بعضی موضوعات خاص مانند شد رحال، توسل و همچنین استغاثه به پیامبر$، به معرفی انحرافات فکری و شخصیتی ابن تیمیه اقدام نموده و به مقابله با وی پرداخته اند.
کلید واژگان: ابن تیمیه, علمای شافعی, تقابل, شد رحال, توسل}In the eighth century (Hegri), Ibn Taymiyyah opposing the mainstream Muslims and their way of lives, has raised so many problems. So many scholars from all over the Muslim world have tried to refute his views. The Shafi'i scholars mainly disagree with Ibn Taymiyyah views and have spoken out in this regard. They have written so many book, booklets and so on to disprove his ideas on preparation to travel to holy places, supplication and appealing for help from the Holy prophet Muhammad. The Shafi‘i scholars consider Ibn Taymiyyah as an apostate and try to confront with his deviations. In this article, this issue in a descriptive – analytic method is discussed.
Keywords: Ibn Taymiyyah, The Shafi‘i scholars, Confrontationpreparation to travel, Supplication} -
اصطلاح «نواقض الاسلام» به معنای اموری است که ارتکاب آنها موجب ارتداد و خروج شخص از دایره اسلام می شود. این اصطلاح در آیات قرآن، روایات نبوی، سخنان صحابه و تالیفات علمای اهل سنت استعمال نشده است و نخستین فردی که آن را برای موجبات ارتداد به کار برد، محمد بن عبدالوهاب است. وی ده مورد از موارد مهم نواقض الاسلام را نام می برد که از مهم ترین آنها، واسطه قراردادن میان خود و خداست. پیش از او، ابن تیمیه بدون ذکر این اصطلاح و به عنوان مواردی که اسلام را از بین می برد، مصادیق نواقض الاسلام را در تالیفات خود آورده است.
کلید واژگان: نواقص الاسلام, محمدبن عبدالوهاب, بقدعت, ارتداد, وهابیت, شرک, توسل}The expression "Nawaqid al-Islam" (lit. nullifiers of Islam) refer to things that invalidate Islam. They have been called "nullifiers" because if a person commits any one of them, he becomes an apostate and goes out of the pale of Islam. This is a term which has not been used anywhere in any Quranic verses and prophetic traditions, sayings of the companions of the Prophet (S) and works of Sunni scholars. The first person to use this expression to allude to the causes of apostasy was Muahmmad b. Abdul Wahhab. He has enumerated as many as 10 nullifiers or invalidators of Islam and believed that placing intermediaries between oneself and Allah is one of the most important nullifiers. Before him and in his work, Ibn Taymiyyah made mention of instances of nullifiers of Islam without using this expression.
Keywords: Nawaqid al-Islam (nullifiers of Islam), Muhammad b. Abdul Wahhab, innovation, Wahhabism, polytheism, tawassul}
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
©2000-2024 magiran.com All Rights Reserved.