به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « مرجئه » در نشریات گروه « علوم قرآن و حدیث »

تکرار جستجوی کلیدواژه « مرجئه » در نشریات گروه « علوم انسانی »
  • علی عربی آیسک، مهدی عبادی*، سید محمد صادق موسوی
    عبارت «اذکروا موتاکم بالخیر» در آداب مربوط به یادکرد اموات، به مثابه یک حدیث شهرت دارد. عده ای با توجه به این عبارت، به هنگام سخن از هر مرده ای، فقط خیر او را ذکر می کنند و حتی گاه با استناد به این گونه روایات، ظالمانی همچون معاویه تطهیر می شوند. لذا تحقیق پیش رو که بر اساس روش توصیفی-تحلیلی و با استناد به منابع کتابخانه ای سامان یافته، به تحلیل سندی و محتوایی این انگاره حدیثی و نقل های مشابه آن پرداخته و نتایج ذیل حاصل آن است؛ تعبیر «اذکروا موتاکم بالخیر» در منابع فریقین به عنوان یک حدیث روایت نشده و تنها احادیثی مشابه به مضمون آن وجود دارد که نوعا در مجامع روایی اهل سنت آمده است. عدم پذیرش این روایات در مجامع حدیثی اهل سنت و احتمال ورود این روایات به منابع حدیثی از ناحیه فرقه مرجئه، از جمله اشکلات سندی آن است، علاوه بر این که اختلاف و تشتت آراء در دلالت و محتوای این روایات و مخالفت داشتن برداشت تطهیر افراد شرور از این روایات، با قرآن و روایات صحیح اهل سنت، از جمله اشکالات دلالی این روایات است که احتمال صدور آن را بسیار ضعیف می کند، اگرچه بر اساس مبنای وثوق صدوری و تعدد راویان در طبقه صحابه و با توجه به ضمائر خطابی در این روایات که مومنان را مخاطب قرار داده، گفته شود که مراد این روایات، ذکر خیر برای اموات مومن بوده است. بنابراین کفار و منافقین و... تخصصا از این روایات خارجند.
    کلید واژگان: یادکرد اموات, اذکروا موتاکم بالخیر, مجامع حدیثی, مرجئه}
    Ali Arabi Ayask, Mahdi Ebadi *, Seyyd Mohammadsadeg Musavi
    Of course, the expression "Azkarwa Mutakam Balkhair" is not mentioned in the sources of Al-Furiqin as a narration, although its content is mentioned in numerous narrations in the books of Sunnis. The result of this article with descriptive and analytical method is that; The evidence of these hadiths in the Hadith gatherings of Ahl al-Sunnah is flawed and is not accepted. Also, regarding the meaning and content of the hadiths, there is confusion and disagreement on this issue, and no unified view is presented; That is, it is sometimes said that it is meant to express good and to forbid the expression of evil so that the living are not bothered by the relatives of the dead. Sometimes it is said that it is because of the sanctity of occultation, and sometimes it is said that it is because of expressing good prayers for the dead, or it is said because he is involved in his actions and we are not the accounting God to judge, etc. Therefore, there is only one possibility that this narration indicates that it is improperly taken and used to purify evil people, which is also against the Qur'an and correct narrations from Sunnis themselves. The pronouns of the audience in these narrations determine the meaning of these narrations. are excluded from these narrations. There is also a possibility that these hadiths were brought up from the reference area and entered the hadith sources.
    Keywords: Azkarwa Mutakam Balkhair, Hadith Gatherings, Reference}
  • محمدحسین نقی زاده، صمد عبداللهی عابد*

    کتاب اصول کافی، یک باب تحت عنوان «ان الإیمان لا یضر معه سییه و الکفر لا ینفع معه حسنه» در بر دارد که مشتمل بر شش روایت است. چنان که از عنوان این باب بر می آید، موضوع آن، بر این مطلب دلالت دارد که ایمان، مانع ضرر رساندن اعمال زشت، و کفر، مانع سود رساندن (قبول شدن) اعمال نیک انسان است. با وجود تایید شدن جمله ی دوم توسط آیاتی از قرآن، اما جمله ی اول، با آیاتی از قرآن در تعارض است. همین تعارض، نگارندگان این سطور را بر آن داشت تا با ترتیب دادن پژوهشی، به بررسی روایات این باب در دو سطح سندی و مفهومی، همت گماشته و گامی در جهت رفع این تعارض بردارند. بر اساس یافته های پژوهش حاضر، تنها دو روایت از شش روایت موجود در این باب، با عنوان آن، ارتباط مستقیم دارند که یکی از آن ها موثق و دیگری ضعیف است. از سوی دیگر، ظاهر این روایات، با قرآن، سنت و عقل، در تعارض بوده و اعتقاد به صحت مفاهیم آن ها، می تواند جامعه ی مومنین را به سوی فساد و تجری سوق دهد و از این جهت، با ادله ی متعارض، قابل جمع نیست. تفکر «لا یضر مع الایمان سییه»، ریشه در عقاید گروهی به نام مرجیه دارد که بارها مورد مذمت و لعن پیامبر (ص) و اهل بیت (ع) قرار گرفته است. این احتمال نیز وجود دارد که پیروان این فرقه، برای اعتبار بخشیدن به کلام خود، این سخن را به ایمه نسبت داده باشند.

    کلید واژگان: کلینی, الکافی, ایمان, کفر, سیئه, حسنه, مرجئه}
    MohammadHossein Naghizadeh, Samad Abdollahi Abed *

    There is a chapter in al-Kafi entitled “along with faith no evil deed will harm, and along with disbelief no good deed will benefit”. It includes six hadiths that imply that evil deeds will cause no harm to the faithful, and good deeds will not benefit the disbelievers. The Quranic verses confirm the latter point but contradict the former one. The authors of this essay intended to resolve this apparent contradiction by examining the text and the transmitters of the hadiths. Only two out of the six hadiths are directly related to the theme of the chapter, of which just one is reliable. On the surface, the hadiths appear to be in contradiction to the Quran, Sunnah and the intellect, which may lead the community of the faithful to corruption. The belief that «along with faith no evil deed will harm» belong to the Morjiite sect which was damned by the Prophet (S) and by his household (A). Perhaps this sect attributed the idea to the Imams (A) in order to authorize their school of thought.

    Keywords: Al-Kulainy, al-Kafi, Faith, disbelief, evil deeds, good deeds, the Morjiite}
  • عباس کیاشمشکی، امیر توحیدی*
    در قرون اولیه اسلام نحله هایی گوناگون براساس اختلاف مسلمانان در مسائل اعتقادی و کلامی خصوصا در مسئله امامت شکل گرفت و هر یک از این فرقه ها آراء و شیوه های خاصی در توجیه مرام و مسلک خود اختیار کردند و مفاهیم مربوط به اصول دین شامل توحید، نبوت و امامت را با دیدگاه و موضع اعتقادی و سیاسی خود تفسیر و تبیین کردند مانند مرجئه، خوارج و قدریه و... که هر کدام منشا پیدایش فرقه ها و مذاهب دیگری شدند. امیرالمومنین در حدیث نورانیت از این فرقه ها و نحله ها با عنوان اهل الاقاویل یاد فرموده و وجه مشترک همه آنها را اقرار به نبوت رسول خدا و اختلاف در پذیرش ولایت خود بیان نموده است. در این مقاله سعی ما بر این است با محوریت روایات اهل بیت علیهم السلام به بررسی این فرق و ویژگی های آنها بپردازیم.
    کلید واژگان: مرجئه, قدریه, خوارج, ناصبیه, مقصره, غالی, ولیجه}
  • احسان دباغ، علی احمد ناصح
    تاریخ انبیاء بیانگر آن است که برنامه های تمام پیامبران در دعوت به اصول، بدون هیچ اختلافی یکسان بوده، هرگاه پیامبری دعوت خود را با دلایلی آشکار می‏ساخت، قوم او به دو گروه مومن و کافر تقسیم می‏شدند. ایمان، امری است دارای مراتب تشکیکی؛ چرا که قابل شدت و ضعف است. ممکن است برخی از مراتب‏ ایمان‏ به گونه‏ای آمیخته به نوعی از شرک خفی باشد. طبق آموزه های دینی، معیار درجه‏بندی و ارتقاء وجودی مومنان، انجام اعمال صالح و مرضی خدای سبحان است؛ یعنی ایمان و عمل صالح، مکمل یکدیگرند. صلاح و شایستگی فعل و حسن فاعلی بستگی به مرتبه ایمان شخص دارد و در مقابل نقش عمل نیز در ایمان، رقم زدن درجات و مراتب آن است. مسلمان نیز همواره بین مراتب اسلام و ایمان قرار دارد است. تعریف جامع کفر عبارت از انکار الوهیت، توحید، رسالت و ضروری دین با التفات به ضروری بودن آن است. پژوهش حاضر به تحلیل مراتب ایمان و کفر و بررسی تعاریف انحرافی از مفهوم ایمان و رابطه آن با عمل در طول تاریخ اسلام و تاثیر آن در ایجاد گروه هایی چون خوارج، مرجئه، معتزله و اشاعره می پردازد و در صدد کشف مهم ترین انحراف در دیدگاه های صدر اسلام و قرون اولیه اسلامی پیرامون تعریف اصطلاحی ایمان و ارتباط آن با عمل است.
    کلید واژگان: تفسیر کلامی, ایمان و کفر, خوارج, مرجئه}
    Ehsan Dabbagh, Aliahamad Naseh
    The history of the prophets` life indicates that all of them have followed the same plans to invite people to the principles, without any difference. When a prophet revealed his invitation with some reasons, his addressed people were divided into believers and disbelievers. Belief is a matter of gradation in weakness and strength. Some grades of belief may be somehow mixed up with some kind of hidden idolatry. According to religious teachings, the criterion believers` existential grading and promoting lies in righteous and Divinely satisfied deeds; that is, belief and righteous action may be complement with regard to each other. The goodness and merit of one`s action as well as its agent`s righteousness are based on one`s grade of belief, and again, belief leads to the strength of belief. A Muslim always lives in the grades of Islam and faith. Comprehensively defined, disbelief is denial of Divinity, monotheism, prophecy, and a necessity of religion as such. This study has sought to analyze the grades of belief and disbelief and to examine the misleading definitions of belief and its relationship with action during the history of Islam and its effect in appearance of such groups as Kharijites, Murjieh, Mutazilites and Asharites, and attempts to discover the most important deviation in the views during the early days and centuries of Islam in the field.
    Keywords: Theological Interpretation, Belief, Disbelief, Kharijites, Murjieh}
  • غلامرضا مهدی راونجی
    چیستی ایمان یکی از مهم ترین مسائل مورد اختلافی بود که فرق کلامی و سیاسی قرن اول و آغاز قرن دوم هجری در قالب مکاتب فکری به بحث درباره آن پرداختند. این مسئله یکی از ریشه ای ترین مسائل اختلافی فرقه های خوارج، مرجئه و شیعه است. امام صادق با تعریف اسلام و ایمان و تحدید حدود این دو مفهوم، صورت بندی جدیدی از مفهوم متدرج ایمان ارائه کرد که از سویی در ارتباط با نظریه امامت ایشان و از سوی دیگر، راه حل جدیدی بر این مسئله تلقی می شد.در این مقاله سعی شده است تا مقایسه ای میان نگاه فرق مختلف به این مقوله بیان شده و دیدگاه امام صادق (ع) نیز در مقایسه تشریح گردد.
    کلید واژگان: ایمان(faith), مرجئه, خوارج, امام صادق, علم کلام}
    Gholām Rezā Mahdi Rāvanji
    The essence of faith was one of the major problems among political and scholastic theological sects of first and early second century after Hijrah. Khawārij, Morji’ah and Shia discussed it in defferent ways. The main issues which can be provided in an integral category are as follows: indication of faith and Islam, asking about the level of accepting faith, determining the level of faith and the quality of a believer’s (Momen’s) rule in this world and future life. In this case, lots of companions’ and students’ questions have been clearly answered by Imam Sadiq in various traditions. In this article, considering the views of different sects, we explain the viewpoint of Imam Sadiq in this regard.
    Keywords: Faith, Morjiah, Khawārij, Imām Sādegh, Theology}
  • محمد ایزدی تبار
    بخش مهمی از آموزه های دین مبین اسلام را مباحث عقیدتی تشکیل می دهد که قرآن کریم در آیات فراوانی بدان پرداخته و مردم را به اعتقاد و ایمان به آن فراخوانده است. مسلمانان در زمان رسول اکرم با توجه به حضور آن حضرت در جامعه اسلامی و نیز به سبب پرهیز بیشتر آنان از هوی و هوس از هرگونه تفرقه و فرقه گرایی عقیدتی به دور بودند، ولی پس از وفات رسول خدا اختلاف نظرها میان آنان آغاز شد و کم کم فرقه های متعددی در میان مسلمانان پدید آمد. بحث از عناصر دخیل در پیدایش فرقه ها، یکی از مباحث مهم در زمینه فرق اسلامی است که در این مقاله با تقسیم بندی عوامل به عوامل داخلی که از درون جامعه اسلامی نشات گرفته است و عوامل بیرونی که ناشی از تعاملات و تبادلات فرهنگی میان مسلمانان و دیگر ملت ها بوده است، تنها به یک عامل از عوامل داخلی پرداخته ایم که نقش عامل سیاست در پیدایش فرقه ها یا ترویج فرقه ای در مقابل فرقه های دیگر است. در این زمینه، اختلاف نظرهای مسلمانان در مسئله امامت و رهبری و پس از آن، دوران حکومت بنی امیه و ترویج اندیشه جبر و سرکوب فکر قدریه بررسی شده است. آن گاه به حمایت حکومت عباسیان از معتزله و بعدها از اشاعره را مطرح کرده و تاثیر سیاست در رواج یا سرکوب یک فرقه را روشن ساخته ایم.
    کلید واژگان: فرقه های اسلامی, شیعه, قدریه, مجبره, خوارج, مرجئه, معتزله, اشاعره, بنی امیه و عباسیان}
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال