جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "مهایات" در نشریات گروه "فقه و حقوق"
تکرار جستجوی کلیدواژه «مهایات» در نشریات گروه «علوم انسانی»-
از پیدایش تایم شر بیش از چند دهه نمی گذرد و به همین جهت تا جایی که بررسی شده نامی از آن در کتاب های حقوقی فارسی برده نشده است. تایم شرینگ (sharingTime) یا بیع زمانی، قرارداد نوپیدایی است که براساس نیازها و امیال انسان معاصر شکل گرفته است. در تایید مشروعیت و ضرورت مهایات ، مستنداتی معتبر از کتاب ، سنت ، حکم عقل و بنای عقلا وجود دارد .از جمله ارکان اساسی مهایات ، وجود اشاعه در مالکیت یا انتفاع می باشد . این تقسیم ، مسبوق به وجود حالتی از «اشتراک حقوق»بوده و موضوع آن همواره به صورت مشاع است . همین خصیصه ، وجه ممیزه این نهاد از تاسیسات حقوقی مشابه نظیر تایم شرینگ است .موضوع تقسیم مهایاتی باید در برابر استیفای منفعت قابل بقاء باشد .در خصوص ماهیت مهایات ، نظریه صلح دانستن آن از قوت بیشتری برخوردار است .
کلید واژگان: بیع زمانی, فقه امامیه, صلح, مهایات, مالکیت موقت, مصرIt has not been more than a few decades since the creation of timeshare, and for this reason, it has not been mentioned in Persian law books as far as it has been investigated. Time sharing (sharing time) or selling time is a new contract that was formed based on the needs and desires of contemporary people. In confirming the legitimacy and necessity of mahayat, there are authentic documents from the book, tradition, rulings of reason, and intellectual foundations. One of the basic pillars of mahayat is the existence of distribution in ownership or usufruct. This division preceded the existence of a state of "sharing of rights" and its subject is always common. This feature is the distinguishing feature of this institution from similar legal establishments such as time sharing. The issue of dividing the assets must be viable against the profit. Regarding the nature of the assets, the theory of peace is more powerful.
Keywords: Time Sale, Imami Jurisprudence, Peace, Mahayat, Temporary Ownership, Egypt -
واژه تایم شر از لحاظ لغوی به معنای مالکیت زمانی،تسهیم زمانی، مشارکت زمانی آمده و همچنین تحت عنوان بیع زمانی نیز به کار برده شده.برخی از حقوقدانان نیز این پدیده را به مالکیت موقت، سهیم شدن زمانی،مترادف دانسته اند.مالکیت زمانی عبارتی است که توسط مسیولان یکی از شرکت های ایرانی به عنوان ترجمه ومعادل واژه خارجی تازه تاسیس timesharing قرار داده شده است. در بررسی مالکیت زمانی با این موضوع مواجه ایم که هنوز ماهیت آن به خوبی روشن نیست زیرا عده ای آن را نوعی بیع،صلح، هبه، اجاره، می دانند و همچنین که بعضی شرکت ها قراردادهای خود رابر اساس بیع مشاع به شرط مهایات انجام می دهند ودر واقع مالکیت زمانی را نوعی مهایات می دانند. مهایات که در واقع همان تقسیم منافع اموال مشترک را گویند راه حلی مناسب برای رفع ضرر ناشی از اشاعه می باشد که موجب حفظ وجلوگیری از معطل ماندن مال می شود. مالکیت زمانی نیز پدیده ی نو ظهوری در زمینه ی حقوق مدنی می باشد که از اواسط دهه ی 70 وارد کشور شده عده ای معتقدند که همان مهایات در فقه می باشد. در این مقاله قصد داریم به بررسی و شناخت مالکیت زمانی بپردازیم و در این راستا به مقایسه آن با برخی از عقود معین خواهیم پرداخت.
کلید واژگان: مهایات, عقود معین, قرض, عقد بیع, مالکیت زمانی, بیع زمانی, تایم شر -
مهایات از هییت مشتق است. این کلمه در لغت به معنی برابری دو هییت یا دو وضع است. در حقوق تقسیم منافع مشترک را می‌گویند و امکان استیفای عادلانه از مال را فراهم آورده و موجب حفظ و جلوگیری از معطل ماندن آن می‌شود و راهی خردمندانه برای ادامه شرکت است. به طور معمول تقسیم مهایات در صورتی مورد استفاده قرار می‌گیرد که عین مشترک قابل تقسیم نباشد و مالکان ناچار شوند برای جلوگیری از ضرر خود به تقسیم منافع دست بزنند. تقسیم منافع در فقه معمولا به تراضی صورت می‌گیرد که این تراضی در حکم عقد جایز بوده و هر یک از شرکا می‌توانند آن را بر هم بزنند و در صورت عدم توافق، می‌تواند به اجبار قضایی همراه باشد. ماهیت این عقد از منظر فقه امامیه این است که مهایات عقدی نامعین و در زمره عقود معوض است و در مواردی که با عقود همسانی ندارد، به صورت عقدی مستقل قابل اجرا است. هدف از انتخاب این موضوع تبیین ماهیت و احکام مهایات در فقه امامیه و نظر استاد جعفری لنگرودی محور مهایات می‌باشد. ماهیت این عقد از منظر فقه امامیه این است که مهایات عقدی نامعین و در زمره عقود معوض می‌باشد و در مواردی که با عقود همسانی نداشته باشد، به‌صورت عقدی مستقل قابل اجراست. مهایات به صورت تراضی و اجبار صورت می‌گیرد و در صورت عدم توافق، می‌تواند با اجبار دادگاه همراه باشد.
کلید واژگان: مهایات, افراز منافع, اباحه, مالکیت, اجارهMahayat (common or joint interests) is derived from the word “board” (Heyaat). Literary, this term means mutual equivalence between two boards or situations. Mahayat means partition of joint interests that provides fair vindication of property by retaining it and preventing a delay. Accordingly, this is a logical way for company survival. In general, joint interests are partitioned if the actual joint interest cannot be partitioned, and owners have to divide the interest to avoid their loss. In jurisprudence, interest partitioning is done based on the consent, which is permissible under the contract in which partners can cancel it or perform it based in the judicial force in the case of disagreement. The nature of this contract, in the viewpoint of Imamiah Jurisprudence, indicates that joint interest is an uncertain contract like contracts of exchange. If this contract is not matched with other contracts, it can be enforced as a new contract. This study was conducted to determine the nature and orders of joint interests in the opinion of Jafari Langarudi and Imamiah Jurisprudence. In the viewpoint of Imamiah Jurisprudence, the nature of this contract indicates that joint interest is an uncertain contract like contracts of exchange. If this contract is not matched with other contracts, it can be enforced as a new contract. Joint interests are divided based on the consent or compulsion and are executable with legal force in the case of disagreement.
Keywords: Joint Interest, Interest Division, Ownership, Rent
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
©2000-2025 magiran.com All Rights Reserved.