به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "کووید-19" در نشریات گروه "فقه و حقوق"

تکرار جستجوی کلیدواژه «کووید-19» در نشریات گروه «علوم انسانی»
  • سمانه ذوالفقاری، عبدالرضا فرهادیان*
    شیوع ویروس کرونا (کووید 19) در سال 2019 میلادی، علاوه بر خسارات مختلف جسمی، مادی و معنوی، زندگی اجتماعی و اقتصادی بسیاری از مردم به ویژه مردم کشور ایران را تحت تاثیر قرار داد. با عنایت به اینکه ویروس مذکور به طرق مختلف در افراد ظاهر می شود، ممکن است باعث از دست دادن خون در بیماران مبتلا گردد و لازم باشد که از بانک خون، تامین نیاز شود؛ بنابراین از جمله مسائل حقوقی قابل طرح در ارتباط با تامین خون توسط بانک خون در شرایط شیوع ویروس کووید 19 (کرونا)، مسئولیت مدنی بانک خون است. به موجب این تحقیق که به روش توصیفی تحلیلی صورت گرفته، کارکنان بانک خون مسئول سلامت بیمار در هنگام تزریق خون یا فرآورده های آن در شرایط عادی هستند و به میزان تقصیر موثر در خسارت پیش آمده در حال بیمار، مسئول جبران خسارت هستند. همچنین در شرایط اورژانسی همانند شرایط غیرقابل کنترل کرونا، بانک خون هیچ گونه مسئولیتی در قبال بیماران درخواست کننده خون ندارند و در صورتی که طبق دستور پزشک، خون یا فرآورده های خونی برای بیمار درخواست و مهیا شده باشد، بسته به میزان تقصیر پزشک و عدم نظارت وی بر تزریق خون توسط پرستار، مسئولیت مدنی بر وی بار می‏شود، مگر اینکه تقصیر پرستار بر عملکرد نادرست وی به اثبات برسد. در نهایت، جبران خسارت اعم از مادی و معنوی بسته به موثر بودن عملکرد هرکدام از بخش های فوق بر آنها خواه مجزا و خواه به صورت تضامنی بار می‏گردد.
    کلید واژگان: بانک خون, مسئولیت مدنی, ویروس کرونا, کووید 19, انتقال خون
    Samaneh Zolfaghari, Abdolreza Farhadian *
    With the spread of the corona virus (Covid-19) in 2019, in addition to various physical, material and spiritual damages, it affected the social and economic life of many people, especially the people of Iran. Due to the fact that the mentioned virus appears in different ways in people, it may cause blood loss in infected patients and it is necessary to supply the need from the blood bank. Therefore, among the legal issues that can be raised in connection with the provision of blood by the blood bank in the conditions of the outbreak of the Covid-19 (Corona) virus, is the civil liability of the blood bank. According to this research, which was carried out using a descriptive-analytical method, blood bank employees are responsible for the patient's health during the transfusion of blood or its products under normal conditions, and they are responsible for compensation to the extent of the effective fault in the damage caused to the patient. Therefore, in emergency situations, such as the uncontrollable situation of Corona, the blood bank does not have any responsibility towards patients requesting blood, and if blood or blood products are requested and prepared for the patient according to the doctor's order, depending on the extent of the doctor's fault and lack of His supervision of the blood transfusion by the nurse, the civil liability is imposed on him, unless the fault of the nurse is proven for his improper performance. Finally, compensation for both material and moral damage, depending on the effectiveness of the performance of each of the above-mentioned departments, is charged to them individually or jointly.
    Keywords: Blood Bank, Civil Liability, Corona Virus, COVID-19, Blood Transfusion
  • آرامش شهبازی*، باسل عبظو

    ظهور اپیدمی ها و انتشار سریع آنها نتیجه ماهیت زندگی بین الملل است که این زندگی متضمن افزایش شدید جابه جایی افراد و کالاها است. دولت ها برای مدت طولانی متوجه این موضوع شده اند به ویژه بعد از جنگ جهانی دوم این وظیفه به سازمان بهداشت جهانی به عنوان حافظ سلامت و ایمنی مردم جهان سپرده شد. سازمان بهداشت جهانی در طول عمر خود که بیش از هفت دهه طول کشیده، با چالش های بسیاری مواجه بوده است. اما سخت ترین این چالش ها، بحران کووید 19 بود. این سازمان سعی در مقابله با این اپیدمی داشته است و با توجه به اینکه بیشتر از 6 میلیون مرگ در سراسر جهان وجود دارد، می توان حاصل کار آن را ناموفق توصیف کرد. این عدم موفقیت ریشه در دلایل متعددی دارد، دلایلی که یا متوجه ساختار سازمان و یا مربوط به مکانیسم عمل آن است. این مقاله درصدد بررسی دلایل احتمالی شکست سازمان بهداشت جهانی است و در این راستا می کوشد راهکارهای لازم برای اصلاح عملکرد این سازمان را به منظور مبارزه با اپیدمی ها مورد بررسی و مداقه قرار دهد.

    کلید واژگان: سازمان بهداشت جهانی, مقررات بهداشتی بین المللی, کووید 19, پاندمی, کمک های داوطلبانه
    Aramesh Shahbazi *, Bassel Abzo

    The emergence of epidemics and their rapid spread is the result of the nature of international life, which has seen a significant increase in the movement of people and goods. states have realized this issue for a long time, especially after the Second World War, this task was entrusted to the World Health Organization as the guardian of the health and safety of the people of the world. The World Health Organization has faced many challenges during its lifetime, which spans more than seven decades, but the most difficult of these challenges was the Covid-19 crisis. The organization has already tried to deal with this epidemic, and considering that there are 4 million deaths worldwide, it can be described as a failure. This lack of success is rooted in several reasons, which are either related to the structure of the organization or related to its working mechanism. This article is trying to investigate the possible reasons for the failure of the World Health Organization and in this regard, it tries to examine and discuss the necessary solutions to improve the performance of this organization in order to fight against epidemics.

    Keywords: World Health Organization, International Health Regulations, COVID-19, Pandemic, Voluntary Aid
  • زینب عساکره*، مصطفی منصوریان
    «حق بر بهداشت و سلامتی» یکی از حق های بنیادین شهروندی و ارکان اساسی در نظام بین المللی حقوق بشر محسوب می شود که ازجمله عوامل تهدیدکننده آن، شیوع بیماری های واگیردار است که می تواند منجر به ایجاد وضعیت اضطراری سلامت عمومی گردد؛ وضعیتی که باعث بروز خطر سلامت عمومی برای مردم می شود و نیازمند اتخاذ تدابیر ویژه برای مدیریت و مهار آن است. با توجه به همه گیری ویروس کرونا به عنوان مهم ترین مصداق بیماری های همه گیر در حال حاضر، این تحقیق با استفاده از روش کتابخانه ای و با رویکرد توصیفی تحلیلی به دنبال پاسخ به این پرسش بوده که ضرورت، ضوابط و معیارهای تدوین قانون وضعیت اضطراری سلامت عمومی چیست؟ یافته ها بیان گر آن است که اولا؛ هرچند نظم حقوقی کنونی ایران، ظرفیت هایی را برای تحقق بخشیدن به موارد مزبور در نظر گرفته اما با توجه به اقتضائات خاص وضعیت اضطراری سلامت عمومی، تصویب قانونی جامع و مستقل در این حوزه مفید و البته لازم قلمداد می شود. ثانیا؛ مواردی همچون «پیش بینی ستاد مرکزی تصمیم گیری»، «اطلاع رسانی، شفافیت و پاسخگویی در مقابله با بیماری های همه گیر»، «شناسایی مسئولیت برای دولت و شهروندان»، «وضع محدودیت های ضروری ناظر بر سلامت عمومی» و «جرم انگاری رفتارهای تهدیدکننده سلامت شهروندان» به عنوان مهم ترین ضوابط و معیارهای ناظر بر قانون وضعیت اضطراری سلامت عمومی قابل شناسایی هستند.
    کلید واژگان: حق بر بهداشت, وضعیت اضطراری, سلامت عمومی, بیماری های واگیر, قانون مدیریت بحران کشور, کووید 19
    Zeynab Asakereh *, Mostafa Mansiiriyan
    "The right to health" is considered one of the fundamental rights of citizenship and the basic pillars in the international human rights system, which among its threatening factors is the spread of infectious diseases that can lead to the creation of a public health emergency; A situation that causes public health risk for people and requires taking special measures to manage and control it. Considering the epidemic of the corona virus as the most important example of epidemic diseases at present, this research, using the library method and descriptive-analytical approach, sought to answer the question that what are the necessity, rules and criteria for the formulation of the public health emergency law? The findings show that first; Although the current legal system of Iran has considered the capacities to realize the aforementioned cases, but considering the specific requirements of the public health emergency, the adoption of a comprehensive and independent law in this area is considered useful and of course necessary. Secondly; Cases such as "Prediction of the central decision-making headquarters", "Information, transparency and accountability in dealing with epidemic diseases", "Recognition of responsibility for the government and citizens", "Establishing necessary restrictions regarding public health" and "Criminalizing behaviors that threaten the health of citizens" They can be identified as the most important rules and criteria governing the public health emergency law.
    Keywords: Right To Health, State Of Emergency, Public Health, Infectious Diseases, Crisis Management Law Of The Country, COVID-19
  • صدیقه هجینی نژاد*، جمشید نورشرق

    مرگ ومیر و بیکار شدن میلیون ها انسان در اثر شیوع ویروس کووید 19 در سطح گسترده باعث شد موضوع مسئولیت مدنی دولتها در پیشگیری و کنترل این ویروس مطرح گردد، کشف واکسن و اقدام برخی دولتها در واکسینه کردن بموقع و کامل مردم و نتیجتا کاهش ابتلاو مرگ ومیر از طریق کنترل ویروس موجب شد موضوع تکلیف دولت به واکسیناسیون موثر ملت و جبران خسارات مادی و معنوی ناشی از این ترک فعل، به عنوان یک پرسش مهم مطرح شود. در این مقاله مستندات قانونی متعدد و نحوه احراز رابطه سببیت و قلمرو مسئولیت مدنی دولت در قبال عدم واکسیناسیون مردم در مقابله با کرونا به عنوان ترک فعل مورد بررسی قرار گرفته وبا مطالعه قواعد و ارکان مسئولیت مدنی در حقوق ایران و انگلیس این نتیجه استنباط می شودکه دولت به معنای عام با توجه به توانایی ها و اختیاراتی که در انحصار اوست و وظایف و تکالیفی که به موجب قانون اساسی و سایر قوانین، در قبال حفظ سلامت شهروندان دارد، مسئولیت مدنی در قبال خسارات وارده دارد.

    کلید واژگان: مسئولیت مدنی دولت, کووید 19, ترک فعل واکسیناسیون, سلامت شهروندان, رابطه سببیت, جبران خسارات
    Sedigheh Hejininejqd *, Jamshid Nourshargh

    The death and unemployment of millions of people due to the pandemic spread of Coronavirus highlighted the issue of states civil liability in controlling and preventing the virus spread. The vaccine discovery and vaccinating measurements of some states in a timely and complete manner, which led to the control of virus and decreased the numbers of deceased, raised the issue of government's obligation to effectively vaccinate the people and compensate for the material and spiritual losses caused by such default. In this Article, besides numerous legal documents, the procedure to ascertain the causative relationship between the states civil liability and the scope of the government civil liability for non- vaccination of the people against Covid-19 as an omission are examined. Through studying the rules and features of civil liability in Iranian and British law, it is concluded that, in a general sense and considering the exclusive capabilities and authorities allocated to the states by the constitution and other laws for the purpose of protecting citizens' health, state has civil  liability for the people’s damages in this respect.

    Keywords: State&Rsquo, S Civil Responsibility, Covid-19, Abandoning Vaccination, Citizen&Rsquo, S Health, Causative Relationship, Compensation
  • شاهین مظاهری جبلی، محسن محبی*، محمدرضا علی پور
    زمینه و هدف

    مسئولیت بین المللی به عنوان یکی از اساسی ترین نهادهای حقوقی بین المللی، موجد حق و تکلیف برای اعضای جامعه بین الملل به خصوص دولت ها است که زمینه استقرار حاکمیت قانون در جامعه بین المللی را فراهم می کند. در این راستا بدوا به ماهیت حقوق بشری حق دسترسی به دارو و واکسن و بررسی تعهدات و نقش همکاری جامعه بین المللی در مقابله و کنترل بیماری های عالم گیر از جمله کووید-19 پرداخته و سپس به بررسی مسئولیت بین المللی دولت ها در قبال نقض تعهدات مربوط به دسترسی به درمان و واکسن بیماری های عالم گیر برای افراد تحت اختیارات حاکمیتی خود پرداخته شده است و متعاقبا مسئولیت بین المللی دولت ها در زمینه مقابله با بیماری های نوپدید از جمله کووید-19 مورد مداقه قرار می گیرد.

    روش

    پژوهش حاضر به روش توصیفی و تحلیلی بر پایه مطالعات اسنادی با ابزار فیش برداری، مورد تدقیق، تحلیل و بررسی قرار گرفته است.

    یافته ها و نتایج

    مقررات بهداشتی بین المللی (2005) در کنار برخی قواعد موافقتنامه اعمال اقدامات بهداشتی و بهداشت گیاهی (1994)، هسته اصلی تعهدات بین المللی دولت ها را در قبال کنترل و مقابله با بیماری های عالم گیر از جمله کووید-19 تشکیل می دهد و از سوی دیگر توجه به این مهم که همکاری دولت ها در مقابله با بیماری های عالم گیر، تعهد در برابر جامعه بین المللی بوده و اهمال و سهل انگاری از سوی دولت ها در این زمینه از جمله درمان، دسترسی به واکسن و یا در اختیار قرار ندادن آن به سایر کشورها، سبب استناد به مسئولیت بین-المللی دولت اهمال گر می گردد، امری ضروری است.

    کلید واژگان: مسئولیت بین المللی, تعهدات بین المللی, کووید 19, بیماری های عالم گیر, دسترسی به درمان و واکسن
    shahin Mozaheri Jebeli, mohsen mohebi *, mohamadreza alipoor
    Field and Aims

    International responsibility, as one of the most basic international legal institutions, creates rights and obligations for members of the international community, especially governments, which provides the basis for the establishment of the rule of law in the international community. In this regard, he first discussed the nature of human rights, the right to access medicine and vaccines, and examined the obligations and role of international community cooperation in dealing with and controlling global diseases, including Covid-19, and then examined the international responsibility of governments towards Violation of obligations related to access to treatment and vaccines for global diseases for people under their sovereign authority has been discussed and subsequently the international responsibility of governments in the field of dealing with newly emerging diseases, including Covid-19, is discussed.

    Method

    The present research has been scrutinized, analyzed, and investigated using a descriptive and analytical method based on documentary studies with a survey tool.

    Findings and Conclusion

    International Health Regulations (2005) along with some rules of the Agreement on the Application of Sanitary and Phytosanitary Measures (1994), the core of the obligations between international organization of governments to control and deal with global diseases, including covid-19, and on the other hand, paying attention to the importance of the cooperation of governments in dealing with global diseases, commitment It is against the international community and neglect and negligence on the part of the governments in this field, including treatment,

    Keywords: international responsibility, COVID-19, international obligations, global diseases, access to treatment, vaccines
  • ام البنین رمضان زاده*

    با شیوع کرونا بار دیگر محدودیت های موافقتنامه تریپس آشکار شده است؛ چرا که رویکرد تریپس از طرفی بر حمایت از مالکیت معنوی واکسن و داروهاست و از طرف دیگر انعطاف پذیری های تریپس برای تضمین دسترسی عادلانه به فراورده های دارویی کافی نیست. مقاله حاضر چالش های منحصر به فردی را که به واسطه همه گیری کرونا به منصه ظهور رسیده، در نظر گرفته و برخی از گزینه هایی را که برای تسهیل دسترسی عادلانه به محصولات و فناوری های دارویی کووید19، پیشنهاد شده بررسی کرده و نشان می دهد که سیستم صدور مجوز داوطلبانه مذکور در تریپس که ابزاری برای دسترسی به داروهای مقرون به صرفه است، زمان بر بوده و نیاز به اصلاح دارد. بنابراین، برای مقابله با کرونا و بیماری های نوظهور، در حوزه های مربوط به سلامت عمومی کشورها باید با ایجاد ائتلاف های اجباری ثبت اختراع در جهت تسهیل صدور مجوز گام بردارند و یا از طریق گروه های تجاری، سیاسی، اقتصادی یا منطقه ای موجود نسبت به تامین واکسن و دارو اقدام نمایند در نظام حقوقی ایران نیز در ماده 17 قانون ثبت اختراعات، طرح های صنعتی و علائم تجاری به موضوع صدور مجوزهای بهره برداری اجباری در شرایط خاصی اشاره شده است. هر چند تصویب این قانون گامی دیگر در راستای هموار کردن مسیر الحاق ایران به سازمان تجارت جهانی است، ایرادات وارده به تریپس بر این قانون نیز وارد است.

    کلید واژگان: حق دسترسی به دارو, کرونا, کووید 19, لیسانس اجباری, موافقتنامه تریپس
    Omolbanin Ramzanzadeh *

    After Prevalence of Corona, the limitations of TRIPS have been revealed, because the approach of TRIPS on one hand is to support the intellectual property aspects of the vaccine and drugs, and on the other hand, the flexibilities of TRIPS are not enough to ensure fair access to pharmaceutical products. This article examines the unique challenges that have come to the fore due to the Corona pandemic, and finally, examines some of the options that have been presented so far to facilitate equitable access to COVID-19 pharmaceutical products and technologies and shows that the voluntary licensing system mentioned in TRIPS, which is a tool to access affordable medicines, is time consuming and as such needs reform. Therefore, in order to deal with Covid-19 or emerging diseases, In the fields related to public health, countries should take steps in facilitating issuing licenses through establishing mandatory patent pools or to procure vaccine and drugs via already existing commercial, political, economic, or regional groupings now. In Iran's legal system, Article 17 of the Law on Patents, Industrial Designs and Trademarks mentions the issue of issuing compulsory exploitation licenses under certain conditions. Although the approval of this law is another step in the direction of smoothing the path of Iran's accession to the World Trade Organization, the objections to TRIPS also apply to this law.

    Keywords: right of access to medicine, Corona, Covid -19, compulsory license, TRIPS, agreement
  • رویا معتمدنژاد

    شکاف دیجیتال از یک سو انتشار محتواهای غیرقانونی آنلاین از سوی دیگر، از عمده چالش‌های حقوق بشری عصر حاضر به شمار می‌روند. با ورود به دوران پاندمی کووید 19 و اقدامات قرنطینه‌ای اتخاذ شده برای مهار آن، وابستگی انسان‌ها به تکنولوژی‌های نوین اطلاعات و ارتباطات افزایش پیدا کرده، روند گذار و تحول دیجیتال سرعت چشم‌گیر گرفت تا جایی که صحبت از «جهش» دیجیتال و حتی استقرار «نرمالیته جدیدی» به میان آمد.اما محروم ماندن بخش بزرگی از جمعیت جهان از مزایای تکنولوژی‌های دیجیتال و از جمله اینترنت در همین دوران، شکاف دیجیتال را عمیق‌تر و نمایان‌تر کرد. فاصله و شکافی که بهره‌مندی افراد و گروه‌های زیادی را از حقوق و آزادی‌های بنیادی، همچون حق دسترسی به اخبار و اطلاعات ضروری در زمان بحران، حق بر آموزش به ویژه برای کودکان و نوجوانان و غیره... با اخلال مواجه ساخت.و در حالی که سال‌هاست این امیدواری شکل گرفته که بتوان از پتانسیل قوی تکنولوژی‌های نوین در راستای پیشبرد 17 هدف برنامه توسعه پایدار 2030 استفاده کرد، اکنون این نگرانی هست که شکاف دیجیتال یاد شده تحقق این اهداف را با تاخیر رو به رو سازد.از طرفی دیگر انتشار محتواهای غیرقانونی در فضای دیجیتال نیز از دیگر دغدغه‌های سال‌های اخیر است و این سوال مطرح می‌شود که چطور می‌توان همزمان که حقوق و آزادی‌های دیجیتال محترم شمرده می‌شوند، با این پدیده مبارزه کرد. نقش دولت‌ها در مرحله‌ی اول نقش شرکت‌های اینترنتی در مرحله‌ی بعدی، همین‌طور اتخاذ تدابیر لازم توسط سازمان‌های منطقه‌ای بین‌المللی، جامعه‌ی مدنی، کاربران و غیره... در این زمینه از اهمیت بسزا برخوردار است.در نهایت مقوله‌ی «دیجیتال، توسعه و حقوق» از جمله محورهای تحقیق نویسنده در طول سال‌های اخیر بشمار می‌روند.

    کلید واژگان: شکاف دیجیتال, محتواهای غیرقانونی آنلاین, کووید 19, اهداف توسعه پایدار 2030, تکنولوزی های نوین, رگولاسیون فضای سایبر, حقوق و آزادی های دیجیتال, غول های دیجیتال, شبکه های اجتماعی, حقوق اروپایی, سازمان های منطقه ای بین المللی, فضای عمومی جهانی دیجیتال, سازمان ملل و دیجیتال, جهان دیجیتال همه شمول و صلح آمیز, آینده ی دیجیتال منصفانه و فراگیر, دیجیتال و توسعه
    Roya Motamed-Nejad

    Les technologies numeriques ont un potentiel considerable de transformation des societes et des economies. Par ailleurs, la Pandemie Covid 19 fut l’accelerateur d’un monde de plus en plus digital. La crise sanitaire a montre l’importance majeure de l’acces a l’internet. Les pays equipes en infrastructures digitales developpees etaient sans aucun doute mieux a meme de fournir des services a leur population. Il est donc aujourd’hui plus que jamais necessaire d’accelerer la Transition Numerique pour non seulement reconstruire en mieux apres le Covid, mais aussi pour faire avancer les 17 objectifs du developpement durable 2030, definis par l’ONU en 2015. Cependant les technologies numeriques ne presentent pas seulement des bienfaits et comportent en contrepartie des dangers et menaces.De nombreuses preoccupations se sont fait jour ces dernieres annees face aux situations d’abus, qui remettent en question les droits fondamentaux.Inquietudes mises en lumiere,entre autres, par le rapport annuel de la Commission Europeenne sur l’application de la Charte des droits fondamentaux dans l’UE, publie en decembre 2021. Les defis a relever a l’ere numerique sont nombreux.Cet article met particulierement l’accent sur les problemes lies successivement, a la Fracture numerique d’un cote et a la Diffusion des contenus illicites sur l’internet d’un autre cote.Ainsi il est necessaire aujourd’hui d’instaurer un environnement propice aux TIC de telle manière a ce que chacun puisse pleinement tirer parti des enormes avantages de la connectivite universelle et efficace, dans un espace cyber ou regne la paix, la confiance et la securite.Combler la Fracture numerique et en meme temps enrayer la diffusion des contenus illicites en ligne, font partie des grandes priorites fixees a l’echelle mondiale.

  • جعفر نوری یوشانلویی*، ندا همکانمراد
    با شیوع پاندمی کووید 19، موضوع حریم خصوصی در سطح ملی و بین المللی در تعارض با روش های جلوگیری از انتشار این ویروس با چالش هایی مواجه شده است. تعارض حق حریم خصوصی اشخاص با دیگر حقوق، ازجمله حفظ حیات و سلامت دیگران و یا تامین منافع عمومی، مستلزم اتخاذ رویکردی مناسب در برقراری تعادل میان حمایت از حریم خصوصی و لزوم دستیابی معقول و ضروری به اطلاعات مورد نیاز و اقدامات پیشگیرانه، بهداشتی و درمانی در راستای جلوگیری از سرایت پاندمی است. این نوشتار با نگاهی تطبیقی و با بهره گیری از منابع کتابخانه ای و مطالعه دستورالعمل ها و پیگیری اقدامات عملی صورت گرفته، به بررسی ارکان و وضعیت حقوقی تقابل حفظ حریم خصوصی در مقابل حق شهروندان بر سلامت و مبارزه با پاندمی کووید 19 در دو کشور ایران و فرانسه و پاسخ به این پرسش پرداخته است که ایا کنترل پاندمی می تواند از موارد استثنای لزوم حفظ حریم شخصی افراد باشد و اگر پاسخ مثبت است، اصول و قواعد حقوقی حاکم بر آن کدام اند؟ نگارندگان در راستای پاسخ به این پرسش، بر خلاهای قانونی در نظام حقوقی کنونی ایران در حوزه قوانین ماهوی و در حوزه تعریف تشکیلات فنی که موجودیت و اختیارات آن برگرفته از مجاری تقنینی باشد تاکید دارند و بر این باورند که حریم خصوصی به عنوان یکی از آسیب پذیرترین حوزه های حقوق بنیادین و سازوکار های تامین آن در شرایط بروز بیماری های فراگیر به مثابه یک وضعیت اضطراری، می بایست در پرتو قانون گذاری های تخصصی و مبتنی بر اصول جهان شمول حقوق بشری مورد حمایت همه جانبه قرار گیرد؛ به نحوی که تامین سلامت عمومی به عنوان ابزاری فراقانونی در جهت نقض حق بر حریم خصوصی عمل نکند ودولت ها در چهارچوب از پیش تعریف شده حقوقی بتوانند در این حوزه تصمیم گیری و اقدام نمایند.
    کلید واژگان: پاندمی, تحدید حق حریم خصوصی, حریم شخصی, کرونا, کووید 19
    Jafar Noori Youshanlooi *, Neda Hamekanmorad
    With the outbreak of the Covid19  pandemic, the ways to prevent the spread of the virus challenged the privacy at national and international scope. Conflicting the right to privacy with other rights, such as protecting the lives and health of others or securing public interests requires taking an appropriate approach to balancing privacy protection with the need for reasonable and necessary information and action due to prevention of the spread of the pandemic. This article takes a comparative view; it uses library resources, studies the guidelines and follows practical measures at the pillars and legal status of the conflict between privacy and citizens' right to health and the fight against the Covid 19 pandemic in Iran and France to address the questions whether control of pandemic can be one of the exceptions to the need to protect the privacy of individuals, and if so, what the legal principles and rules governing this response are. In order to answer these question, the author emphasizes the legal gaps in the current legal system of Iran, both in the field of substantive laws and in the field of defining organizations and technical institutions whose existence and powers are derived from legislative channels. It is argued that the privacy, as one of the most vulnerable areas of fundamental rights and its provision mechanisms in the event of widespread diseases as an emergency situation, should be comprehensively supported in light of specialized legislation based on universal principles of human rights. It is emphasized that providing public health should not act as an extra-legal tool to violate the right to privacy, and governments can make decisions and take action in this field within pre-defined legal and technical frameworks.
    Keywords: pandemic, Covid 19, Privacy, privacy restriction, Corona
  • حمید کاظمی*
    بیماری های واگیردار و بالاخص کووید 19 در سال های اخیر به سرعت در سرتاسر جهان شیوع پیدا نموده است و به طورجدی آسیب های جانی، مالی، اقتصادی و... به کشورها وارد کرده است. فناوری های فضایی مانند سایر فناوری های نوین توانسته عامل مهمی در برخورد با این بیماری و ارائه خدمات به مردم باشد. لکن با بهره برداری از این فناوری ها برخی مسائل حقوقی مطرح می شود. در اختیار گذاشتن خدمات و اطلاعات حاصل از فناوری های فضایی بدون تبعیض بین همه کشورها و دردسترس بودن آنها عامل مهمی در توسعه همکاری های بین المللی فضایی برای مهار این بیماری ها خواهد بود. آیا حقوق فضایی موجود بستر لازم برای استفاده از فناوری های فضایی برای مقابله با این بیماری ها و توسعه این همکاری ها را فراهم می نماید؟ همچنین چه نوع تمهیدات حقوقی برای بهتر شدن دسترسی به این اطلاعات برای همه در شرایط بحران و حمایت از حریم خصوصی افراد باتوجه به توزیع اطلاعات آنها در آینده لازم است؟ جامعه بین الملل فضایی باید مقررات و دستورالعمل های جدیدی را به منظور نظارت بر انتقال داده ها و نحوه همکاری های بین المللی کشورها تدوین نماید. از این رهگذر اولا همکاری بین المللی در زمینه انتقال اطلاعات فضایی برای همه کشورها تسهیل گردد و ثانیا مانع از نقض حریم خصوصی افراد گردد. این مقاله ضمن بررسی برخی اصول حقوق بین الملل فضایی موجود که استفاده از فناوری های فضایی را برای مقابله با بیماری های واگیردار مهیا می کند به مسائل و راه حل های حقوقی فراروی این بهره برداری می پردازد.
    کلید واژگان: حقوق بین الملل, فناوری فضایی, کووید 19
    Hamid Kazemi *
    Infectious diseases, especially Covid-19, have spread rapidly worldwide in recent years and have caused severe human, financial, economic, and other damage to countries. Space technologies have been essential in dealing with the disease and providing services to all people. However, using the technologies raises some legal issues. Providing services and information from space technologies without discrimination among all countries and their availability will be crucial in curbing these diseases. Do the existing space laws present the necessary platform for using space technologies to confront diseases and develop international cooperation? Moreover, what legal regulations are necessary to improve the availability of information to everyone and protect privacy in the future? The international space community should develop new regulations and guidelines to monitor data transfer and international cooperation between countries. To achieve this goal, they should facilitate international cooperation in space information transmission for all countries and prevent privacy violations. While examining some principles of the existing international space laws that frame the use of space technologies to confront infectious diseases, this article discusses legal issues and provides solutions.
    Keywords: International Law, space technology, Covid 19
  • احسان سامانی*
    اپیدمی و بلکه پاندمی کووید 19 که بیش از سه سال جهان را درگیر خود نمود، ده ها و بلکه صدها میلیون نفر را گرفتار خود کرده و چندین میلیون نفر را نیز در جهان به کام مرگ کشاند و خسارات جانی و مالی فراوانی از خود به جا گذاشت. در ایران نیز علاوه بر خسارات جانی، تعطیلی فعالیت های اقتصادی توسط دولت و هزینه های پیشگیری و درمان این بیماری، آسیب های فراوانی به اقتصاد کشور و اشخاص وارد نمود. این خسارات جانی و مالی، گاه ناشی از عدم رعایت دستورالعمل های ستاد ملی کرونا و پروتکل های بهداشتی توسط افراد بود و گاه نیز به جهت برخی فعل یا ترک فعل های مسئولان دولتی. به عنوان مثال چه بسا به سبب عدم مدیریت صحیح دولت، در برهه ای از زمان، این بیماری گسترش یافته و عده ای را به کام مرگ کشانده و عده ای نیز به سبب ابتلا، خسارات جانی یا مالی دیدند. با توجه به برخورداری دولت از امکانات و اختیارات کافی برای کنترل ویروس کرونا، و انجام تدابیر بهداشتی درمانی، آیا می توان گفت کوتاهی و قصور و نیز مدیریت نادرست دولت، موجب انتساب زیان به او خواهد شد؟ در این پژوهش که به صورت تحلیلی توصیفی صورت گرفته به استناد مواد قانونی حاکی از مسئولیت دولت در حوزه بهداشت و درمان و نیز ارزیابی عملکرد دولت در آن مدت، می توان گفت در برخی موارد و با وجود شرایطی، قاعده احسان، به کمک دولت خواهد آمد و براساس عموم «ما علی المحسنین من سبیل» (سوره توبه، آیه 91)، از مسئولیت مصون خواهد ماند؛ اما در برخی موارد، خسارات وارده به مردم ناشی از قصور دولت بوده و به نظر قابل جبران می باشد.
    کلید واژگان: کرونا ویروس, کووید 19, مسئولیت مدنی دولت, خسارات جانی, خسارات مالی
    Ehsan Samani *
    The epidemic, and indeed the pandemic, of COVID-19, which has engulfed the world for over three years, has affected tens, if not hundreds of millions of people, claiming the lives of several million worldwide and leaving extensive human and financial losses in its wake. In Iran, besides the loss of life, the government's suspension of economic activities and the costs of prevention and treatment of this disease have caused substantial damage to the country's economy and individuals. These human and financial losses sometimes resulted from individuals not adhering to the guidelines of the National Coronavirus Headquarters and health protocols, and at other times, due to the actions or inaction of government officials. For example, due to improper government management, the disease spread during certain periods, leading to fatalities and financial losses for some.Considering the government's ample resources and authority for controlling the coronavirus and implementing healthcare measures, can it be argued that government negligence, shortcomings, and mismanagement will result in attributing the losses to it? This research, conducted descriptively and analytically, examines the legal provisions that address the government's responsibilities in the field of healthcare and evaluates the government's performance during this period. It can be concluded that, in some cases, the principle of "Ehsan" (benevolence) will come to the government's aid, and based on the general principle "We are beneficent to those in need," it will be immune from liability. However, in certain instances, the damages inflicted on the people due to government shortcomings can be deemed compensable.
    Keywords: Coronavirus, COVID-19, Government's Civil Liability, Fatalities, Financial Losses
  • هادی مسعودی فر*، محسن مولایی فرد
    انسداد مرزها در مواقع اضطرار با تفاسیر و رویکردهای متضادی همراه بوده است، به نحوی که تفسیر آن به عنوان یک مساله حاکمیت محور با معیارهایی نظیر امنیت ملی در هم تنیده است. با این حال ضرورت دارد تا مساله محدودیت در تردد از مرزها با وضعیت های خاص مهاجران، آوارگان و پناهجویان در قلمرو حقوق بین الملل مورد تطبیق قرار گیرد و به این سوال اساسی پاسخ داده شود که: آیا این اعمال محدودیت ها می تواند مترادف با نقض حقوق اساسی انسان قلمداد شود؟ بنابراین در این پژوهش که مبتنی بر روش توصیفی تحلیلی گردآوری شده است، در درجه اول مشخص گردید: ممانعت از دسترسی پناهندگان از طریق انسداد مرزها، نقض آشکار مواد 9 و 33 کنوانسیون ژنو محسوب می گردد و دولت ها نمی توانند در قبال تردد ایشان محدودیت اعمال نمایند، به ویژه آنکه وضعیت آوارگان یا پناهجویان متفاوت از اشخاص عادی می باشد. همچنین مبتنی بر شیوه استدلال قیاسی مشخص گردید: امنیت ملی نمی تواند به عنوان عنصری جهت توجیه انسداد مرزها در اپیدمی های فراگیر عمل نماید، زیرا ضرورت های امنیت ملی بایستی براساس تهدیدی عینی و بالقوه تفسیر شده و به لحاظ عملی نیز تهدید علیه امنیت ملی برخواسته از واکنشی جمعی باشد.
    کلید واژگان: انسداد مرزها, امنیت ملی, پناهجویان, کووید-19, کنوانسیون ژنو
    Hadi Masoudifar *, Mohsen Molaeifard
    Blocking borders in times of emergency has been associated with conflicting interpretations and approaches, so that its interpretation as a governance-oriented issue is intertwined with criteria such as national security. However, it is necessary to adapt the issue of border movement restrictions to the special situations of immigrants, refugees and asylum seekers in the realm of international law and to answer the question: Can these restrictions be synonymous with violating human fundamental rights? be considered Therefore, in this research, which is based on a descriptive-analytical method, it was firstly determined that preventing the access of refugees by blocking the borders is a clear violation of Articles 9 and 33 of the Geneva Convention and governments cannot impose restrictions on their movement. especially that the situation of refugees or asylum seekers is different from ordinary people. Based on the method of analogical reasoning, it was determined: national security cannot act as an element to justify the blocking of borders in widespread epidemics, because the needs of national security must be interpreted based on an objective and potential threat and in practical terms, the threat against national security has also been raised. from a collective reaction.
    Keywords: Blocking borders, National Security, asylum seekers, COVID-19, Geneva Convention
  • عباس نامدار جویباری، عبدالرحمن نجفی عمران

    بیماری کرونا و یا کووید 19، بیماری است که تمام دنیا را فراگرفته و هرروزه جان تعداد زیادی را می گیرد و افراد زیادی را به کام مرگ می‎کشاند و تمام کشورهای دنیا درصدد تولید واکسن برای مداوای آن برآمده‎اند و برخی از کشورها تاکنون به تولید چنین واکسنی دست یافتند و برخی دیگر هنوز به چنین امری دست نیافته‎اند و برخی از کشورهای بیگانه در تولید واکسن از کشورهای دیگر پیشی گرفته‎اند و ممکن است کشورهای دیگر و همچنین کشور اسلامی ایران به خریداری واکسن از کشورهای بیگانه مبادرت ورزد. بنابراین لازم است بحث نمود که خرید واکسن از کشورهای بیگانه چه حکمی دارد و وظیفه حکومت در مقابل آن چیست؟ در پژوهش حاضر با استفاده از روش تحلیلی توصیفی و بهره‎ گیری از آیات و روایات و قواعد فقهی به این نتیجه رسیدیم که خریداری واکسن کرونا در فرض عدم اطمینان به سلامت آن جایز نیست و در فرض اطمینان به سلامت آن، خریداری از کشورهای غیر استعماری جایز است و خریداری از کشورهای استعماری، چنانچه عامل سیطره آنان علیه خودمان و یا تقویت علیه مسلمان کشورهای دیگر نشود، در حالت اختیار حرام و در حالت اضطرار جایز است و درصورتی که موجب سیطره علیه خودمان شود، در حالت اختیار حرام و در حالت اضطرار از مصادیق باب تزاحم است و چنانچه مقدمه منحصره برای تقویت کشورهای استعماری علیه مسلمانان کشورهای دیگر باشد، حرام است.

    کلید واژگان: واکسن, کووید 19, جواز, خرید, حکم فقهی
  • محمدمهدی مقدادی*، ریحانه تقی زاده
    زمینه و هدف

    همه گیری و جهانی شدن ویروس کرونا زندگی عادی را در سراسر دنیا مختل نمود و همواره بیم فراگیری مجدد آن یا بیماری های نظیر آن وجود دارد. از جمله پیامدهای این بیماری های فراگیر، تعطیلی مدارس، محدودسازی، دورکاری، آموزش مجازی و فاصله گیری اجتماعی است که همه افراد را به نوعی تحت تاثیر قرار داده است. کودکان هم در این شرایط دچار مشکلات و آسیب هایی می شوند و برای بهره مندی کامل از حقوق خود به عنایت و حمایت ویژه نیاز دارند. میزان تاثیر پاندمی ها بر وضعیت زندگی کودکان، از جمله عدم حضور در مدرسه و دورشدن از جمع همسالان خود، عدم فعالیت در محیط و فضای باز، تغییرات در شرایط اقتصادی، اضطراب و نگرانی از تامین سلامتی از اهم موضوعات مورد تحلیل بوده است و پاسخ به این مساله که چگونه می توان در این شرایط، کودکان را محافظت کرد، آنان را مورد حمایت قرار داد و حقوقشان را تامین کرد، مورد بررسی قرار گرفته است.

    روش

    این مقاله به صورت توصیفی تحلیلی و با استفاده از روش کتابخانه ای، با بررسی مقالات، کتب و اسناد حقوقی انجام شده است.

    یافته ها

    بحران کرونا آینده یک نسل را در معرض خطر قرار داده است، آسیب پذیری کودکان در این دوران نسبت به قبل افزایش چشم گیری داشته است و در نتیجه اتخاذ تصمیم مناسب ضروری است و نیازمند درک و همت بیشتری از طرف خانواده، جامعه و دولت می باشد.

    نتیجه گیری

    غفلت از اثرات آسیب های روحی و مشکلات آموزشی و پرورشی حاصل از پاندمی بر کودکان، جبران ناپذیر است. بر اساس بند 1 ماده 3 کنوانسیون حقوق کودک که منافع عالی کودک در آن تاکید شده است؛ ضروری است برنامه های کوتاه مدت و بلندمدت نیز در سه قوه کشور از جمله وضع مقررات صریح تر و همچنین آگاه سازی مخاطبین از طریق ابزارهای ارتباطی نظیر رسانه، فضای مجازی و بروشورهای آموزشی جهت جلوگیری از مخاطرات جدی و به حداقل رساندن آسیب های آن، پیش بینی شود تا خانواده ها و جامعه به حمایت از حقوق کودکان همت گمارند.

    کلید واژگان: حقوق کودک, حق بر سلامت, پاندمی, کووید-19, حمایت از کودک
    Mohammad Mehdi Meghdadi*, Reihaneh Taghizadeh
    Background and Aim

    The pandemic and globalization of the corona virus disrupted normal life all over the world, and there is always the fear of its reoccurrence or similar diseases. Among the consequences of these widespread diseases are school closures, restrictions, remote work, education and social distancing, which have affected everyone in some way. Children also suffer from problems and injuries in this situation and they need special care and support to fully benefit from their rights. The extent of the impact of pandemics on the life of children, including not attending school and staying away from their peers, lack of activity in the environment and outdoors, changes in economic conditions, anxiety and worry about health, have been among the most important topics analyzed in this research and the answer to the issue of how to protect children, support them and secure their rights in this situation has been examined.

    Method

    This article is descriptive-analytical and using the library method, by reviewing articles, books and legal instruments.

    Findings

    The Corona crisis has put the future of a generation at risk, the vulnerability of children in this era has increased significantly compared to before, and as a result, it is necessary to make the right decision and it requires more understanding and effort from the family, society and the government.

    Conclusion

    Neglecting the effects of mental injuries and educational and educational problems resulting from the pandemic on children is irreparable. Based on paragraph 1 of Article 3 of the Convention on the Rights of the Child, which emphasizes the best interests of the child; It is necessary to plan short-term and long-term programs in the three branches of the country, including the establishment of more explicit regulations, as well as informing the audience through communication tools such as media, virtual space, and educational brochures in order to prevent serious risks and minimize their damage, so that families and society can are working hard together to protect the rights of children.

    Keywords: Child Rights, Right to Health, Pandemic, Covid-19, Child Protection
  • مهدی فیروزآبادیان*، احمد فدوی، مریم غلامی

    مقام های مسیول بهداشت و سلامت همه کشورها، واکسینه کردن کودکان را در برابر بیماری هایی که باعث ورود صدمه جدی یا حتی موجب مرگ آنان می شوند را توصیه می کنند. در سال 2019 میلادی بود که ویروسی نوترکیب با نام کرونا یا کووید 19 شیوع یافت و تعدادی از کشورها در راستای مقابله با آن موفق به اختراع واکسن شدند. در این پژوهش هدف ما بررسی الزام های واکسیناسیون اجباری کودکان از دیدگاه حقوق بشر و اخلاق زیستی است و سوال اصلی این است که آیا واکسیناسیون اجباری کودکان و به ویژه کووید 19 در مغایرت با اخلاق زیستی و حقوق بشر است یا خیر؟ یافته های این تحقیق که با استفاده از روش توصیفی_تحلیلی و منابع کتابخانه ای صورت گرفته است به ما نشان می دهد که لزوم حفظ کرامت و شرافت و حقوق نوع بشر در خصوص حق انتخاب تزریق واکسن برای کودکان که بزرگ ترین سرمایه بشریت اند مهم تر و ارزشمندتر از سایر ابعاد آن است. لذا از الزام های حقوقی واکسیناسیون اجباری برای کودکان این است که در اجبار واکسیناسیون باید اصولی ازجمله قانونی بودن، ضرورت داشتن، تناسب با شرایط جامعه و همچنین عدم تبعیض از سوی کشورها رعایت شود.

    کلید واژگان: اخلاق زیستی, حقوق بشر, کودکان, کووید 19, واکسیناسیون اجباری
    Mahdi Firoozabadian *, Ahmad Fadavi, Maryam Gholami

    The outbreak of the Coronavirus disease (COVID-19) pandemic in 2019 prompted global efforts to develop vaccines and combat its spread. As countries grappled with the devastating effects of the pandemic, discussions on compulsory vaccination, particularly for children, emerged from the intersection of human rights and bioethics. This article employs a descriptive-analytical approach, relying on library resources, to investigate the implications of compulsory vaccination for children, especially in the context of the COVID-19 vaccine. The central question explored is whether such requirements align with bioethical principles and respect human rights. Human rights documents universally recognize the fundamental importance of respecting human rights, including the right to health and individual freedoms. Governments and health systems worldwide have pledged to uphold these rights as a priority. However, the unprecedented challenges posed by the pandemic brought forth a complex ethical dilemma: striking a balance between protecting public health and safeguarding individual liberties. The crisis  underscored the tension between ethics and rights, necessitating a thoughtful evaluation of compulsory vaccination policies. The Principle of Solidarity and Compulsory Vaccination for Adults The principle of solidarity, a cornerstone of bioethics, calls for collective responsibility and unity for the greater good of society. Governments may take measures to promote public health, even if they entail some limitations on individual freedoms. In emergency situations like a pandemic, the principle of solidarity justifies compulsory vaccination for adults. Vaccination not only shields the vaccinated individuals but also provides protection to those who cannot receive the vaccine due to medical reasons. By achieving herd immunity, societies can combat the spread of the virus more effectively. However, the principle of solidarity does not unconditionally justify mandatory vaccination. While it can support compulsory vaccination for adults, the intervention must be necessary, proportional, and respectful of individual rights. Governments must carefully consider the balance between public health benefits and potential infringements on individual autonomy. Informed Consent and the Rights of Children When it comes to children, additional ethical considerations emerge. The principle of informed consent is paramount, underpinning human rights conventions such as the Nuremberg Laws. Consent must be obtained from the parents or guardians before vaccinating children. This requirement highlights the importance of respecting the autonomy of parents in making decisions on behalf of their children while safeguarding their well-being. The Ethics of Compulsory Vaccination for Children To assess the ethics of compulsory vaccination for children, an examination of COVID-19's impact on different age groups is crucial. Data from the World Health Organization (WHO) indicate that the disease's severity and mortality are disproportionately higher among the elderly and those with underlying health conditions. In contrast, the statistics reveal that children experience milder cases and lower mortality rates. Consequently, prioritizing compulsory vaccination for at-risk groups, particularly adults, aligns with the ethical principle of proportionality. Furthermore, the unique nature of COVID-19 vaccines demands careful ethical evaluation. Traditional childhood vaccines, such as those for Poliovirus (OPV) and MMR, have long-established safety records and proven efficacy, developed through a thorough biological cycle spanning 10 to 15 years. In contrast, COVID-19 vaccines are relatively new and have undergone expedited development due to the urgency of the pandemic. This situation raises ethical concerns about the extent of knowledge regarding their long-term effects and efficacy, especially in the context of compulsory vaccination for children. Morality, Proportionality, and Necessity Enforcing compulsory vaccination for children requires a thorough evaluation of moral justifications. Given the relatively low infection and death rates among children due to COVID-19, implementing such policies without adequate consideration of the principles of necessity and proportionality could be deemed immoral. Balancing the potential benefits of vaccination against the limited risk children face from the disease is essential to ensure ethical decision-making. Conclusion This study sheds light on the complex interplay between human rights and bioethics concerning compulsory vaccination for children, particularly in the context of the COVID-19 pandemic. While the principle of solidarity supports mandatory vaccination for adults in emergencies, the ethical implications of enforcing vaccination for children demand careful consideration. Respect for informed consent, the principle of proportionality, and a commitment to protect individual rights are essential in navigating this challenging terrain. Striking a balance between public health imperatives and individual freedoms is crucial to ensuring morally justifiable and ethically sound policies regarding compulsory vaccination.

    Keywords: Bioethics, Compulsory Vaccination, Children, COVID-19, Human rights
  • امیر اعتمادی*، مهران زالی پور مداب
    ظهور یکباره کووید-19 در جهان حیات بشری را با نگرانی های زیادی مواجه ساخته، به طوری که سرعت بالای انتقال ویروس کرونا موجب به خطر افتادن سلامت اعضای جامعه شده و زمینه جنایت علیه اشخاص را هم به نحو متفاوتی فراهم ساخته است. در حقوق انگلستان و ویلز، در مواردی که شخصی از روی عمد یا بی پروایی سبب انتقال کووید-19 به دیگری شود بدون اینکه سبب مرگ او گردد، یا ترس از انتقال کرونا را در او ایجاد کند، گونه ای از تهاجم علیه اشخاص ارتکاب می یابد و در شرایطی نظیر ارتکاب تهاجم علیه یکی از کارکنان اورژانس، یا با انگیزه های نژادی یا مذهبی، تشدید مجازات را نیز در پی دارد. اما در حقوق ایران با اینکه جنایت بر عضو شامل آسیب های مختلفی می شود، عنوان مجرمانه خاص رفتارهای یادشده، به ویژه درجایی که با بی پروایی ارتکاب یافته باشد، با ابهام هایی مواجه است؛ ضمن اینکه امکان تشدید مجازات بنابر عوامل پیش گفته نامعلوم است. از این رو، در نوشتار حاضر، با روشی تطبیقی مقایسه ای، انتقال عمدی یا بی پروایانه کووید-19 به دیگری در پرتو قوانین کیفری کشورهای پیش گفته بررسی شده و راهکارهایی همچون درنظر گرفتن عنوان مجرمانه مشخص برای انتقال بیماری های خطرآفرین و نیز جهات تشدید مجازات پیشنهاد گردیده است.
    کلید واژگان: کووید-19, انتقال عمدی یا بی پروایانه, تهاجم علیه اشخاص, عوامل مشدده.‏
    Amir Etemadi *, Mehran Zalipoor Modab
    The sudden emergence of Covid-19 in the world has caused great concern in human life, so that the high rate of coronavirus transmission has endangered the health of members of society and provided the ground for an offense against the person in a in a different way. In English and Welsh law, where a person intentionally or recklessly transmits Covid-19 to another, without causing death, or causes a fear of transmitting the coronavirus, a form of assault is committed, and also an aggravated punishment followed in the circumstances such as committing an assault against one of the emergency workers, or with racial or religious motives. But in Iranian law, despite the fact that the crime against the limbs involves various injuries, the specific criminal title of the aforementioned behaviors, especially where they have been committed recklessly, is ambiguous; At the same time, the possibility of increasing punishment due to the aforementioned factors is unknown. Therefore, in the present paper, with a comparative method, the transmission of Covid-19 to another in the light of criminal laws of the mentioned countries has considered and solutions such as providing a specific criminal title for the transmission of dangerous diseases as well as aggravating factors are proposed.
    Keywords: Covid-19, ‎ Intentional or reckless ‎transmission, ‎ Assault against the ‎person, ‎ Aggravating ‎factors‎
  • هاله حسینی اکبرنژاد*
    منشا کووید-19 از جمله مباحث مناقشه برانگیز ناشی از مداخله انسان در طبیعت و مستلزم شناسایی جنبه های زیست محیطی برای جنایات بین المللی است. در این مقاله با روش تحلیل محتوای اسناد بین المللی و دکترین، در مورد ارتباط پاندمی کووید-19 با عدالت کیفری بین المللی محرز خواهد شد که پاندمی ها و جنایات بین المللی مرتبط با نقض حقوق بنیادین بشر و فقر نظام مند هستند و عدالت کیفری بین المللی که اقدامات جنایتکاران جنگی را کیفرانگاری و عواقب خسارت بار آن را جبران می کند، باید با عوامل زمینه ساز پاندمی، نیز مقابله کند که در حال حاضر نظام حقوق بین الملل کیفری، فاقد ظرفیت لازم برای تحقق این مهم است. در خصوص تاثیر کووید-19 بر روند تحقق عدالت انتقالی در قبال قربانیان جنایات بین المللی و نقض های گسترده حقوق بشر و حقوق بشردوستانه نیز اهتمام دولت های ذی ربط تا حدودی متزلزل و روند اجرای آن کند و با موانعی مواجه شده است که موجب بروز نگرانی های جدی از سوی فعالان حقوق بشری شده است. در راستای تحقق عدالت کیفری بین المللی، ابتکار عمل دیوان بین المللی کیفری در زمان شیوع کووید-19 قابل تامل است که اهتمام دیوان را در جهت ایفای ماموریت خود مبنی بر مقابله با بی کیفرمانی جنایات بین المللی بیش از پیش آشکار کرد.
    کلید واژگان: جنایت بین المللی, عدالت کیفری بین المللی, دیوان بین المللی کیفری, عدالت انتقالی, کووید-19, محیط زیست
    Haleh Hosseini Akbarnejad *
    While the origin of Covid-19 is a controversial issue, there is no doubt that accountability for its outbreak requires incorporation of environmental aspects to international crimes. This paper aims to establish the relationship between the Covid-19 pandemic and international criminal justice by analyzing the content of international instruments and legal authorities. It will be argued that pandemics are related to violations of fundamental human rights and systematic poverty and that international criminal justice must address the underlying factors of the pandemic, although it presently lacks the ability to achieve this important goal. Regarding the impact of Covid-19 on the process of transitional justice for victims of international crimes and violations of human-rights and humanitarian law, it will be observed that the efforts of the relevant governments are somewhat shaky and the implementation process has been slow and constrained. In order to achieve criminal justice as regards Covid-19, the intervention of the International Criminal Court is worth considering, as the court's efforts to fulfill its mission of combating the impunity of international crimes are becoming increasingly conspicuous.
    Keywords: International Crimes, International Criminal Justice, International Criminal Court, Transitional Justice, Covid-19, environment
  • مریم غلامی، مهدی فیروزآبادیان*
    این مقاله به تعهدات حقوق بشری شرکت های دارویی در مورد دسترسی به واکسن ها و سایر داروهای تولیدشده برای پیشگیری و درمان کووید-19  می پردازد. به نظر می رسد دستورالعمل سازمان ملل، اصول راهنمای ملل متحد راجع به تجارت و حقوق بشر از جمله اسناد مهمی هستند که به شرکت های داروساز و واکسن ساز نوعی مسوولیت بار نهاده و به نوعی شرکت های داروساز را در خصوص دسترسی عادلانه به واکسن و داروهای خاص در شرایط اضطراری دارای مسوولیت می داند. ازآنجاکه حق دسترسی به واکسن از جمله حقوق اساسی و بنیادین بشر محسوب می گردد در شرایط اضطراری همه گیری ویروس ها باید دسترسی به روش عادلانه صورت پذیرد و تا حد ممکن از تبعیض، انحصارطلبی و ملی گرایی جلوگیری گردد. نتایج حاکی از آن است که دسترسی همگانی به واکسن در قبال همه گیری کرونا تحت عنوان قرارداد اجتماعی توجیه می شود و حقوق بشر را متقاعد می سازد که به طور گسترده تری ایده مسوولیت اجتماعی شرکت ها را پشتیبانی کند. از دیگر نتایج این مقاله حاکی از آن است که چالش های فراوانی بر سر راه تحقق دسترسی همگانی به واکسن قرار دارد که ملی گرایی، انحصارطلبی، قیمت گذاری های گزاف، گسترش فساد از جمله مهم ترین این چالش ها می باشد. امید است که با نظارت صحیح سازمان های بین المللی و بهداشت جهانی این چالش ها کمتر شده تا راه برای دستیابی عادلانه به واکسن به عنوان حق اساسی بشر هموار گردد.
    کلید واژگان: حق واکسن, کووید 19, حقوق اساسی بشر, سازمان بهداشت جهانی, چالش های توزیع عادلانه واکسن
    Maryam Gholami, Mahdi Firoozabadian *
    This article aims to address the human rights obligations of pharma companies regarding access to vaccines and other drugs that are produced for the prevention and treatment of COVID-19. It seems that the UN Guidelines on Trade and Human Rights are among the most important documents and organizations which give pharma and vaccine companies some responsibility and fair access to vaccines and special medicines, in case of emergency. Since the right of access to vaccines is a fundamental human right, access must be provided fairly in the emergency conditions of a pandemic virus. Besides, discrimination, monopolies and nationalism must be avoided as much as possible. The results illustrate that public access to the COVID-19 vaccine is justified under the heading of social contract and it persuades human rights to support the idea of corporate social responsibility more broadly. Other results of this article indicate that there are many challenges to achieving universal access to vaccines, including nationalism, monopolies, exorbitant pricing, and the spread of corruption. It is hoped that, with proper monitoring by international organizations and the World Health Organization, these challenges can be reduced to pave the way for fair access to vaccines as a fundamental human right.
    Keywords: Vaccine Right, COVID-19, fundamental rights, World Health Organization, Challenges of Fair Vaccine Distribution
  • سید ابوالحسن باقری، محمدخلیل صالحی

    شهروند (Citizen) کسی است که در جامعه سیاسی معینی قرار گرفته و تابعیت مشترکی با افراد آن داشته باشد؛ حقوق شهروندی نیز حقوق و تکالیفی است که توسط قوانین داخلی برای یک شخص به جهت اینکه عضو یک جامعه سیاسی است و رابطه طرفینی با دولت دارد، معین شده است. از آنجا که این حقوق، توسط دولت ها ایجاد و یا به رسمیت شناخته می شوند، نقض این حقوق نیز توسط دولت ها انجام می شود. نوشتار پیش رو، رفتارهایی را که دولت افغانستان در مقابله با کرونا انجام داده و یا باید انجام می داد و موجب نقض حداقل سه نسل حقوق شهروندی گردید، با روش توصیفی و تحلیلی مورد نقد و بررسی قرار داده است. در نهایت، مشخص می شود که حق آزادی رفت وآمد، حق دسترسی به اطلاعات در مورد میزان مرگ و میر و مبتلایان به کرونا، حق تامین اجتماعی و دسترسی مبتلایان به دارو و تجهیزات جانبی در مقابله با کرونا در کشور افغانستان مورد نقض قرار گرفته و حتی در مورد تدفین مردگان کرونایی، هیچ گونه مقرراتی در این کشور ایجاد نشده است.

    کلید واژگان: حقوق شهروندی افغانستان, نسل های حقوق شهروندی, شهروند, نقض حقوق شهروندی, حقوق بشر, کووید 19
    Sayed Abulhasan Baqeri, Mohammadkhalil Salehi

    A citizenship is a person who is located in a certain political society and has a common citizenship with them, and citizenship rights are rights and duties that are provided by domestic law for a person because he is a member of a political society and has a bilateral relationship with the government Has been determined. Because these rights are created or recognized by governments, these rights are also violated by governments. The present article examines in a descriptive and analytical manner the actions that the Afghan government has taken or should have taken against Corona, which led to the violation of at least three generations of citizenship rights. Finally, these results were obtained that the right to freedom of movement, the right to access information on Number of Quaid19 patients and Deads, the right to Social insurance and access to medicines and peripheral equipment against Quaid19 have been violated in this country. Even the burial of the dead in Corona has not been regulated in this country.

    Keywords: Citizenship rights of Afghanistan citizen, Violation of citizenship rights, human rights, Covid-19
  • حمیدرضا دانش ناری

    شیوع کووید 19 از سال 2019 تاکنون، موجب تغییر سبک زندگی افراد شده است. در این دوره، افراد از یک سو، از طریق توجه به رهنمودهایی همچون فاصله گذاری اجتماعی و قرنطینه به دنبال پیشگیری از ابتلا به بیماری هستند و از سوی دیگر، با اتخاذ شیوه هایی چون پوشیدن ماسک، شستشوی مرتب دست ها، استفاده از مواد ضدعفونی کننده همچون الکل و... درصدد اتخاذ سبک زندگی سلامت محور هستند. با توجه به تغییرات سریع زندگی اجتماعی در دوره کرونا ویروس، در عمل افراد زندگی جدیدی را در این دوره تجربه می کنند. با وجود آنکه فاصله گذاری اجتماعی به مثابه تیاتر اجتماعی، ابزار اصلی تنظیم روابط میان فردی است که نحوه ارتباط افراد با یکدیگر را مشخص می کند، اما در دوره پاندمی، تاکید بر الگوی پزشکی فاصله گذاری اجتماعی موجب سردرگمی افراد شده است. در این دوره، تغییرات سریع زندگی اجتماعی، نه تنها تعادل اجتماعی در روابط میان فردی را از بین برده، بلکه الگوهای مجرمانه را نیز تحت تاثیر قرار داده است. ازاین رو، مسیله اصلی پژوهش حاضر، تحلیل پیامدهای جرم شناختی تغییرات اجتماعی ناشی از فاصله گذاری اجتماعی در عصر پاندمی در پرتو استفاده از روش توصیفی، تحلیلی است. بر اساس یافته های این پژوهش، تعارض کرونا ویروس با اشکال مرسوم زندگی اجتماعی و الگوهای تکرارشونده فعالیت های انسانی، موجب فروپاشی الگوهای متعارف زندگی اجتماعی شده و ساختارهای نامتوازن را در این حوزه به وجود آورده است. در این بستر، شهروندان به دلیل سردرگمی ناشی از الگوهای رفتاری نوپدید احساس تنهایی، ترس، نارضایتی، ناامیدی و خشم ناشی از شرایط جدید را تجربه می کنند و متاثر از الگوهای تعامل محور جدید مرتکب رفتارهایی چون خودکشی، خشونت خانگی و جرایم اقتصادی می شوند.

    کلید واژگان: کووید 19, فاصله گذاری اجتماعی, تئاتر اجتماعی, سبک زندگی
    hamidreza danesh nari

    The outbreak of Covid 19 since 2019 has posed many challenges to the world. During this period, people, on the one hand, seek to prevent disease by following guidelines such as social distancing and quarantine, and on the other hand, by adopting methods such as wearing masks, washing hands regularly, and using disinfectants such as alcohol. .. are looking to adopt a health-oriented lifestyle. Due to the rapid changes in social life during the coronavirus period, in practice, people experience a new life in this period. Although social distancing as a social theater is the main tool for regulating interpersonal relationships that determines how people relate to each other, in the pandemic period, the emphasis on the medical model of social distancing has confused people. During this period, rapid changes in social life not only destroyed the social balance in interpersonal relationships, but also affected criminal patterns. According to the findings of this study, the corona virus conflict with conventional forms of social life and repetitive patterns of human activities, has caused the collapse of normal patterns of social life and has created unbalanced structures in this area. In this context, citizens experience feelings of loneliness, fear, dissatisfaction, frustration, and anger from new situations due to the confusion caused by emerging patterns of behavior, and are influenced by new patterns of interaction to commit behaviors such as suicide, domestic violence, and economic crime.

    Keywords: Covid 19, Social Distance, Social Theater, Lifestyle
  • عباسعلی کدخدایی*، ساسان یوسفی
    شیوع ویروس کرونا در چین به بروز یک همه گیری منجر شده و آثار سوء متعددی بر جنبه های اقتصادی، اجتماعی و انسانی جامعه بین المللی بر جای گذاشته است. اساسنامه سازمان بهداشت جهانی و مقررات بین المللی بهداشت مصوب 2005 همان سازمان دو معاهده بین المللی در راستای مبارزه، پیشگیری و کنترل بیماری های فراگیرند که دولت های عضو را متعهد به اطلاع رسانی بدون تاخیر و با کارامدترین روش به سازمان بهداشت جهانی می کند. از آنجا که حق بر حیات و حق بر سلامت که از حقوق بنیادین انسانی اند، در این همه گیری به خطر می افتد، به نظر می رسد اقدام مناسب و اطلاع رسانی به موقع کشور منشا بیماری به یک قاعده عرفی تبدیل شده است؛ امری که در قطعنامه های شورای امنیت سازمان ملل نیز دیده می شود. دولت چین به عنوان عضو دو معاهده مذکور، با عدم اطلاع رسانی به سازمان بهداشت جهانی و تهدید کسانی که در این باره اطلاع رسانی کردند، عدم مشورت با سازمان و عدم پاسخگویی به موقع به سازمان، تعهدات معاهداتی و غیرمعاهداتی خود را نقض کرده است، ازاین رو می توان مسیولیت بین المللی آن را مورد استناد قرار داد که در این مقاله به بررسی آن و امکان اقامه دعوا علیه چین در دیوان بین المللی دادگستری خواهیم پرداخت.
    کلید واژگان: اساسنامه سازمان بهداشت جهانی, بیماری های همه گیر, مسئولیت بین المللی, کووید 19, مقررات بین المللی بهداشت
    Abbasali Kadkhodaei *, Sasan Yousefi
    The outbreak of the Corona Virus in China has led to a global pandemic which caused adverse effects on economic, social and humanitarian aspects of the international community. The statute of the World Health Organization (WHO) and the International Health Regulations (IHR) approved in 2005 are two main legal instruments aimed at preventing, responding and controlling widespread infectious diseases. These instruments oblige WHO members to notify and inform the organization about the outbreak of infectious diseases without delay and in the most efficient way. Since the right to health and the right to life, two fundamental human rights, are endangered by a pandemic, it seems that timely notification by the origin country has become a customary rule, which is reflected in United Nations Security Council resolutions. The Chinese government as a party to the above-mentioned instruments has violated its treaty and non-treaty obligations by not informing the WHO of the outbreak, as well as threatening those who tried to do so. Therefore, its international responsibility can be invoked, which will be examined in this paper. The possibility of filing a lawsuit with the International Court of Justice will also be analyzed.
    Keywords: international ‎responsibility, COVID-19 ‎pandemic, ‎ epidemic diseases, ‎ International Health ‎Regulations, ‎ Statute of the World Health ‎Organization.‎
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال