به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "رشد حرکتی" در نشریات گروه "علوم تربیتی"

تکرار جستجوی کلیدواژه «رشد حرکتی» در نشریات گروه «علوم انسانی»
جستجوی رشد حرکتی در مقالات مجلات علمی
  • مریم ناصری، مرضیه بلالی*، زهرا انتظاری
    زمینه و هدف

    اختلال هماهنگی رشدی باعث دشواری هایی در رشد حرکتی کودکان می شود. بنابراین، پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی دستکاری تکلیف بر رشد حرکتی در کودکان با اختلال هماهنگی رشدی انجام شد.

    روش پژوهش: 

    این مطالعه از نظر هدف کاربردی و از نظر شیوه اجرا نیمه تجربی با طرح پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری چهار هفته ای با گروه های آزمایش و کنترل بود. جامعه آماری این مطالعه همه دانش آموزان استثنایی مبتلا به اختلال هماهنگی رشدی شهرستان ارومیه در سال تحصیلی 1-1400 بودند. نمونه پژوهش 30 نفر بودند که بر اساس ملاک های ورود به مطالعه با روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و به روش تصادفی ساده با کمک قرعه کشی در دو گروه مساوی شامل گروه های آزمایش و کنترل جایگزین شدند (هر گروه 15 نفر). گروه آزمایش به مدت 8 هفته و هر هفته دو جلسه 50 دقیقه ای تحت مداخله مهارت های دستکاری تکلیف قرار گرفت و در این مدت گروه کنترل با روش متداول آموزش دید. داده ها با ویرایش دوم آزمون رشد حرکتی درشت اولریخ (2016) گردآوری و با روش تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر و آزمون تعقیبی بونفرونی در نرم افزار SPSS نسخه 22 در سطح معناداری 05/0 تحلیل شدند.

    یافته ها

    یافته ها نشان داد که بین کودکان با اختلال هماهنگی رشدی گروه های آزمایش و کنترل در مراحل پس آزمون و پیگیری از نظر همه خرده مقیاس های رشد حرکتی شامل ضربه با باتون، دریبل، دریافت، ضربه با پا، پرتاب بالای سر و غلتاندن تفاوت معناداری وجود داشت. به عبارت دیگر، آموزش مهارت های دستکاری تکلیف باعث افزایش ضربه با باتون، دریبل، دریافت، ضربه با پا، پرتاب بالای سر و غلتاندن در کودکان با اختلال هماهنگی رشدی شد و نتایج در مرحله پیگیری نیز باقی ماند (05/0<p).

    نتیجه گیری

    طبق نتایج پژوهش حاضر می توان از روش آموزش مهارت های دستکاری تکلیف در کنار سایر روش های آموزشی موثر برای بهبود رشد حرکتی کودکان با اختلال هماهنگی رشدی بهره برد.

    کلید واژگان: آموزش دستکاری تکلیف, رشد حرکتی, کودکان, اختلال هماهنگی رشدی
    Maryam Naseri, Marzieh Belali*, Zahra Entezari
    Background and Aim

    Developmental coordination disorder causes difficulties in children's motor development. Therefore, the present study was conducted with the aim of determining the effectiveness of task manipulation on motor development in children with developmental coordination disorder.

    Methods

    This study in terms of purpose was practical and in terms of implementation method was semi-experimental with a pre-test, post-test and four-week follow-up design with experimental and control groups. The statistical population of this study was all exceptional students with developmental coordination disorder in Urmia Township in the 2021-2 academic years. The sample of the study was 30 people who were selected based on the inclusion criteria with the purposive sampling method and were replaced by a simple random method with the help of lottery in two equal groups including experimental and control groups (15 people in each group). The experimental group was underwent to the intervention of task manipulation skills for 8 weeks and two 50-minute sessions every week, and during this period the control group trained with traditional method. The data were collected with the second edition of Ulrich's gross motor development test (2016) and analyzed with the methods of analysis variance with repeated measures and Bonferroni post hoc test in SPSS version 22 software at a significance level of 0.05.

    Results

    The findings showed that there was a significant difference between children with developmental coordination disorder in the experimental and control groups in the post-test and follow-up stages in terms of all subscales of motor development including hitting with a baton, dribbling, receiving, hitting with the foot, throwing overhead and rolling. In the other words, the task manipulation skills training increased hitting with a baton, dribbling, receiving, hitting with the foot, throwing overhead and rolling in children with developmental coordination disorder, and the results remained in the follow-up phase (P<0.05).

    Conclusion

    According to the results of the present study can be used the task manipulation skills training method along with other effective training methods to improve the motor development of children with developmental coordination disorder

    Keywords: Task Manipulation Training, Motor Development, Children, Developmental Coordination Disorder
  • کوثر عباس پور، محمدتقی اقدسی *، زهرا فتحی رضایی

    هدف از این مقاله بررسی تاثیر زمینه محیطی از دیدگاه بوم‌شناختی بر رشد حرکتی و خلاقیت کودکان بود. بدین منظور از روش نیمه‌تجربی با طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون و روش نمونه‌گیری هدفمند استفاده شد. تحقیق حاضر شامل کودکان پیش‌دبستانی 5/4 تا 5/6 ساله است که براساس تفاوت در زمینه‌های محیطی در دو گروه 15 نفره تقسیم شدند. گروه اول کودکانی بودند که در فضای طبیعی (مدرسه طبیعت) حضور داشتند و گروه دوم نیز کودکانی بودند که در فضای سرپوشیده (مهدکودک) فعالیت می‌کردند. هر دو گروه فعالیت‌های خود را در محیط‌های مشخص شده، به مدت دو ماه انجام دادند. برای سنجش رشد حرکتی (مهارت‌ حرکتی درشت) از آزمون برونینکس اوزورتسکی و به منظور ارزیابی خلاقیت کودکان از آزمون تورنس استفاده شد. نتایج تحلیل واریانس مرکب نشان داد که مهارت‌ حرکتی درشت کودکان در فضای باز طبیعی بهبود بیشتری نسبت به فضای سرپوشیده دارد. همچنین فعالیت در فضای باز، بر هر پنج عامل خلاقیت (بسط، ابتکار، سیالی، انعطاف‌پذیری و مهارت خلاقیت کل) تاثیر مثبت و معناداری نسبت به فضای سرپوشیده داشت. بنابراین می‌توان نتیجه گرفت محیط طبیعی نسبت به محیط سرپوشیده، بهبود بیشتری بر رشد مهارت‌ حرکتی درشت و خلاقیت کودکان دارد و پیشنهاد می‌شود برای کودکان در دوره پیش دبستانی از تغییرپذیری در زمینه محیطی، به ویژه محیط طبیعی، استفاده بیشتری به عمل آید.

    کلید واژگان: زمینه محیطی, دیدگاه بوم شناختی, رشد حرکتی, خلاقیت, کودکان
    Kosar Abbaspour, Mohammad Taghi Aghdasi *, Zahra Fathirezaie

    The purpose of this study was to investigate the effect of environmental contexts from ecological perspective on motor development and creativity of children. For this purpose, the semi-experimental method with pre-test and post-test design was used with the purposive sampling method. This study included preschool children aged 4.5 to 6.5 years who were divided into two groups of 15 people based on differences in environmental contexts. The first group were children who were in the natural space (nature school) and the second group were children who were indoors space (kindergarten). Both groups conducted their activities in the specified environments for two months. To measure motor development (gross motor skill) was used the Bruininks-oseretsky Test of Motor Proficiency and for children's creativity was used the Torrance Test of Creativity Thinking. Results of mixed ANOVA showed that gross motor skill of children in the natural space are more improved than indoor space. Also activity in outdoor space had positive and significant effect on the all five factors of creativity (fluency, flexibility, originality, elaboration and total creativity skill) of children. Therefore, it can be concluded that the natural environment improves the motor skills development and creativity of children more than the indoor environment and it is suggested to use environmental variability, especially the natural environment for preschoolers.

    Keywords: Environmental Contexts, Ecological Perspective, Motor Development, Creativity, Children
  • نگین کاظم زاده، فیروزه سپهریان آذر، اسماعیل سلیمانی*

    اصطلاح دیسگرافیا به نقیصه ای در زبان نوشتاری اطلاق می شود که به جنبه های حرکتی و فنی مهارت نوشتن توجه دارد. مطالعه حاضر با هدف بررسی اثربخشی توانبخشی مخچه بر بیان نوشتاری و رشد حرکتی دانش آموزان دارای اختلال دیسگرافیا انجام گرفت. روش تحقیق تحقیق حاضر آزمایشی و جامعه ی آماری شامل کلیه دانش آموزان مقطع ابتدایی دارای اختلال دیسگرافی مرکز اختلالات یادگیری شهرستان ارومیه در سال تحصیلی 99-1398 بودند (120=n). از بین آن ها 30 نفر با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل به صورت تصادفی گمارش شدند. ابزارهای گردآوری داده ها شامل پرسشنامه رشد حرکتی لینکلن اوزرتسکی و آزمون معلم ساخته پیشرفت تحصیلی املا نویسی بود. هم چنین گروه آزمایش به مدت 20 جلسه 45 دقیقه ای مورد توانبخشی قرار گرفتند. نتایج مطالعه حاضر براساس آزمون تحلیل کوواریانس چند متغیره نشان داد میانگین گروه آزمایش و کنترل در متغیرهای بیان نوشتاری و رشد حرکتی به طور معناداری متفاوت می باشد. بدین معنی که بعد از اجرای توانبخشی مخچه میانگین دانش آموزان دارای اختلال دیسگرافیا نسبت به گروه کنترل به طور معناداری افزایش و بهبود یافته است. براساس نتایج مطالعه حاضر به پژوهشگران حوزه تعلیم و تربیت پیشنهاد می گردد برای بهبود پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دیسگرافی، در کنار سایر مداخلات آموزشی از توانبخشی مخچه نیز استفاده نمایند

    کلید واژگان: بیان نوشتاری, توان بخشی مخچه, رشد حرکتی
    N .Kazemzadeh, F. Sepehrian Azar, E. Soleimani *

    The term dysgraphia refers to imperfections in written language that focus on the motor and technical aspects of writing skills. The aim of this study was to evaluate the effectiveness of cerebellar rehabilitation on written expression and motor development in students with dysgraphia. The research method of this research is pre-test and post-test with control group. The statistical population of this study included all students with dyslexia in Uremia Learning Disorders Center in the academic year of 2019-20 that the list included 120 people (N = 120). Thirty people were selected using simple random sampling method and the experimental and control groups were assigned randomly. Data collection tools included Lincoln Ossietzky Motor Development Questionnaire and Teacher Spelling Writing Achievement Test. Also the experimental group was tested for 20 sessions of 45 minutes. The results of the present study were based on multivariate analysis of covariance with their default observations show that were significantly different the mean of the experimental and control groups in the variables of written expression and motor development. This means that after performing cerebellar rehabilitation increased and improved significantly the mean of students with dysgraphia compared to the control group. Therefore, based on the results of this study, it is suggested to researchers in the field of education that to improve the academic achievement of students with disabilities, use cerebellar rehabilitation method Along with other educational interventions

    Keywords: written expression, cerebellar rehabilitation, motor development
  • زهرا هاشمی پور، همایون هارون رشیدی*
    هدف

    پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی ریباندتراپی بر رشد حرکتی و عادت های خواب کودکان با اختلال طیف اتیسم انجام شد.

    روش ها

    پژوهش حاضر یک طرح آزمایشی تک موردی از نوع طرح خط پایه چندگانه با آزمودنی های متفاوت است که طی 10 هفته روی دو کودک با اختلال طیف اتیسم با پیگیری دو هفته ای اجرا شد. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی کودکان با اختلال طیف اتیسم شهر اهواز بود. از بین آنها دو کودک با اختلال طیف اتیسم به صورت داوطلبانه انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده شامل پرسشنامه عادت های خواب کودکان و آزمون لینکلن اوزرتسکی بود. داده ها با استفاده از روش های ترسیم دیداری، درصد بهبودی و اندازه اثر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

    نتایج

    ریباندتراپی به طور معنی داری موجب افزایش رشد حرکتی و کاهش مشکلات خواب در مرحله پس از درمان و پیگیری شد،  به طوری که درصد بهبودی برای کودک اول و دوم در رشد حرکتی به ترتیب 79 و 63 درصد و در مشکلات خواب 85 و 66 درصد به دست آمد.

    نتیجه گیری

    در این پژوهش تغییرات معناداری در دو کودک با اختلال طیف اتیسم ایجاد شد و دستاوردهای درمانی در دوره ی پیگیری حفظ شد.

    کلید واژگان: رشد حرکتی, خواب, ریباندتراپی, اتیسم
    Zahra Hashemi Pour, Homayoon Haroon Rashidi*
    Objective

    The present study was conducted to investigate the effectiveness of rebound therapy on development of motor and sleep habits in children with autism spectrum disorder.

    Methods

    This is a single-case experimental study with multiple baseline design and different subjects that was conducted during 12 weeks on 2 children with autism spectrum Disorder with 10 weeks follow-up. The statistical society of the present study consists of children with autism spectrum Disorder in Isfahan. Among those 2 children with autism spectrum disorder were selected voluntarily. Instruments used in this research included the Children’s Sleep Habits Questionnaire and Bruininks-Oseretsky Test. Data were analyzed using visual inspection, the improvement percentage and effect size methods.

    Results

    The findings showed that the unified transdiagnostic treatment increase the development of motor and reduced the sleep habits the both post-treatment and follow-up stages so that percent of improvement for the first and second participants in the development of motor were 79% and 63% and in the sleep habits was 85% and 66% respectively.

    Conclusion

    In this research, significant changes occurred in the development of motor and sleep habits of the two children with autism spectrum disorder and the medical achievements were maintained during the follow-up.

    Keywords: rebound therapy, development of motor, sleep, autism
  • رویا صادقی، حسن خلجی*، داریوش خواجوی
    زمینه و هدف
    ویژگی های رشدی کودکان با کیفیت زندگی والدین شان ارتباط دارد. بر این اساس، هدف این پژوهش بررسی ارتباط رشد حرکتی و شاخص توده بدنی کودکان با کم توانی ذهنی با کیفیت زندگی والدین آن ها بود.
    روش
    پژوهش حاضر از نوع همبستگی بود. نمونه آماری، از میان همه دانش آموزان با کم توانی ذهنی خفیف (بهره هوشی 70-50) مشغول به تحصیل در مدارس استثنایی شهر اراک در سال تحصیلی 95-1394، بر اساس فرمول کوکران و به صورت هدفمند انتخاب شد که سرانجام 127دانش آموز و والدین آن ها همکاری کردند. رشد حرکتی، کیفیت زندگی و قد و وزن، به ترتیب با استفاده از شکل کوتاه آزمون تبحر حرکتی برونینکز اوزرتسکی، پرسش نامه اس اف 12، مترنواری نصب شده روی دیوار و ترازوی دیجیتالی اندازه گیری شد. داده ها توسط نرم افزار اس پی اس اس نسخه 23 و در سطح معناداری 05/0 با استفاده از ضریب همبستگی تفکیکی و تحلیل رگرسیون خطی تحلیل شد.
    یافته ها
    رشد حرکتی کودکان با کم توانی ذهنی ). شاخص توده بدنی کودکان با کیفیت زندگی والدین آن ها ارتباط معناداری ندارد (83/0=P).
    نتیجه گیری
    احتمالا تقویت رشد حرکتی کودکان باعث ارتقای کیفیت زندگی والدین می شود، بنابراین تمرکز بر رشد حرکتی کودک، ضمن اثرگذاری درون فردی، یک راهکار درمانی برای ارتقای سلامت جسمی، روانی و اجتماعی والدین کودکان با کم توانی ذهنی خواهد بود.
    کلید واژگان: رشد حرکتی, شاخص توده بدنی, کیفیت زندگی, کم توان ذهنی, والدین
    Hassan Khalaji *
    Background
    Children developmental characteristic has relationship with their parent’s quality of life. Accordingly, the aim of this study was to investigate the relationship between motor development and body mass index of intellectual disable children, with their parent’s quality of life.
    Method
    This study was correlation type. We selected the statistical sample, from all students with mild mental retardation (IQ 50-70) that studying in special schools, in Arak in the academic year of 1394-95, according to Cochran formula and with purposive sampling method that finally 127 students and their parents cooperated. Motor development, quality of life, height and weight respectively were measured using short form of Bruniniks-Oseretsky Test of Motor Proficiency, SF-12 questionnaire, tape mounted on the wall and digital scales. Data were analyzed by the SPSS-23 software with significant level of 0.05 using partial correlation and linear regression analysis.
    Results
    Motor development of children has significant positive correlation with parent’s quality of life (P=0.02). Children's BMI has not significantly associated with their parent’s quality of life (P=0.83). Significantly, motor development of children can predict their parent’s quality of life (P=0.01).
    Conclusion
    Probably support of children motor development causes promote of parent’s quality of life. So, probably focus on children motor development, meanwhile interpersonal effectiveness, will be a therapeutic strategy to promote physical, mental and social health of parents of children with intellectual disability.
    Keywords: Motor development, Body mass index, Quality of life, Intellectual disability, Parents
  • مریم لطفی*، احمد فرخی، سقراط فقیه زاده
    هدف
    این مطالعه به منظور مقایسه رشد مهارت های حرکتی کودکان 10-7 ساله کم توان ذهنی دختر و پسر شهر تهران انجام شد.
    روش
    تعداد 205 کودک از بین کلیه کودکان 10-7 ساله کم توان ذهنی دبستان های شهر تهران متناسب با سن و جنس انتخاب شدند که در یک مطالعه مقطعی مقایسه ای شرکت کردند. جهت ارزیابی رشد حرکتی کودکان از آزمون اولریخ -2 استفاده شد. به منظور تجزیه و تحلیل نتایج از آزمون t مستقل استفاده گردید.
    یافته ها
    نتایج نشان داد که بین دختران و پسران کم توان ذهنی(به جز گروه سنی 8 سال) در خرده-آزمون جابه جایی تفاوت معنی داری وجود دارد. به عبارت دیگر عملکرد پسران در خرده آزمون جابه جایی بهتر بود. همچنین پسران سنین 7 تا 10 ساله در خرده آزمون کنترل شیء نسبت به دختران هم سن خود به طور معنی داری عملکرد بالاتری داشتند.
    نتیجه گیری
    یافته ها نشان می دهند که پسران در انجام حرکات جابه جایی و کنترل شیء مهارت بیشتری دارند. بنابراین، به نظر می رسدکه طراحی برنامه های مهارتی و تحرک آور در مدارس ضروری است.
    کلید واژگان: رشد حرکتی, کم توان ذهنی, مهارت های حرکتی
    Maryam Lotfi*, Ahmad Farrokhi, Soghrat Faghih Zadeh
    Objective
    This Study was conducted to compare motor development skills in children with intellectual disabilities (ID) aged 7-10 in Tehran.
    Method
    Subjects consisted of 205 children whom were selected according to their gender and age range from children with ID aged 7-10 in Tehran. The instrument of the study was Gross Motor Development-2 Test. Independent t-test was used for analyzing the data.
    Results
    The results showed that between girls and boys (except group of children with age 8) a significant difference existed in locomotor subtest. In the other word, boy’s performance was better in locomotor subtest. Also boys had a better performance (7-10) in object control subtest.
    Conclusion
    These findings could be considered in the school programs and curriculum developments.
    Keywords: motor development, mentally retarded, motor skills
  • فاطمه ترابی
    زمینه
    کودکان دارای آسیب بینایی در زندگی با چالش های متعددی از جمله مشکلات جسمی و روانی روبه رو می شوند. می توان به مشکلاتی همچون؛ عدم استقلال فردی، افزایش وابستگی به دیگران، افت عملکرد، امید کم به آینده و نیازمند شدن به کمک در انجام امور زندگی، انزوای اجتماعی و عدم شرکت در فعالیت های اجتماعی در این کودکان اشاره نمود
    نتیجه گیری
    توجه به رشد حرکتی در دوران نوزادی و اوایل کودکی می تواند به استقلال فرد با آسیب بینایی در تمامی حیطه های زندگی کمک نماید. با آگاه شدن از مراحل رشد حرکتی و مشکلات حرکتی در کودکان با آسیب بینایی می توان مداخلات و توجهات بهنگامی را به این گروه ارائه نمود.
    کلید واژگان: رشد حرکتی, مشکلات حرکتی, کودکان با آسیب بینایی
    Fatemeh Torabi
    Background
    Children with visual impairment face many challenges in life, such as physical and psychological problems. These problems include individual independency, increasing attachment, decreasing of function, hopelessness, need to help and withdrawal.
    Conclusion
    Paying attention to motor development during infancy and early childhood improve independency of blind student in all areas. Becoming aware of motor development and motor problems in children with visual impairment is useful for providing early interventions for this group.
    Keywords: Motor development, Motor problems, Children with visual impairment
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال