جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "physical fitness" در نشریات گروه "علوم تربیتی"
تکرار جستجوی کلیدواژه «physical fitness» در نشریات گروه «علوم انسانی»-
زمینه و هدف
امروزه استفاده از دانش و تجربیات سایر کشورها با استفاده از روش مطالعه تطبیقی می تواند کمک قابل توجهی به پیشرفت و توسعه برنامه های ورزشی پلیس بنماید. لذا این پژوهش با هدف شناسایی و تحلیل برنامه های ورزشی آموزشی پلیس جمهوری اسلامی ایران در مقایسه با کشورهای منتخب انجام شد.
روشروش این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر نحوه گردآوری داده، توصیفی با استفاده از مطالعه تطبیقی با رویکرد جرج بردی (1969) است. جامعه آماری پژوهش شامل جمهوری اسلامی ایران و 10 کشور انگلستان، کانادا، هلند، آمریکا، استرالیا، آلمان، ایتالیا، چین و کره جنوبی بودند.
یافته هابا مقایسه کشورهای حاضر در پژوهش ، از نگاه مدت زمان آموزش در پلیس کشورهای حاضر آموزش در چهار سال، از دید درصد مدت زمان فعالیت های آمادگی جسمانی به مدت زمان آموزش 16/0، از جهت مهم ترین ورزش ها، تیراندازی، دو و میدانی، شنا و جودو، از بابت مهم ترین فاکتورهای آمادگی جسمانی، استقامت قلبی تنفسی، استقامت عضلانی، قدرت عضلانی و سرعت، از جنبه تعداد آزمودن آمادگی جسمانی، یک بار و دوبار در سال و از حیث مهم ترین فعالیت های انجام شده، ارائه برنامه های ورزشی فردی و گروهی برای دانشجویان پلیس، بیشترین امتیاز را دریافت کرده است.
نتیجه گیریبرنامه های ورزشی آموزشی پلیس جمهوری اسلامی ایران نیاز به بازنگری اساسی در برخی از بخش ها دارد. بنابراین پیشنهاد می گردد با اصلاح برنامه های ورزشی پلیس، اثربخشی و بازدهی پلیس جمهوری اسلامی ایران را در راستای سلامت جسمانی و روحی کارکنان و انجام ماموریت های سازمانی بهبود ببخشند
کلید واژگان: مطالعه تطبیقی, برنامه های ورزشی, آمادگی جسمانی, پلیسBackground and purposeToday, using the knowledge and experiences of other countries using the comparative study method can significantly contribute to the progress and development of police sports programs. Therefore, this research was conducted with the aim of identifying and analyzing the training sports programs of the Islamic Republic of Iran Police in comparison with selected countries.
MethodThe method of this research is practical in terms of purpose and descriptive in terms of data collection using a comparative study with the approach of George Brady (1969). The statistical population of the research included the Islamic Republic of Iran and 10 countries, England, Canada, the Netherlands, America, Australia, Germany, Italy, China, and South Korea.
FindingsBy comparing the countries included in the research, from the point of view of the duration of training in the police of the countries where the training is in four years, from the perspective of the percentage of the duration of physical fitness activities to the duration of the training, 0.16, in terms of the most important sports, shooting , athletics, swimming and judo, in terms of the most important factors of physical fitness, cardiorespiratory endurance, muscular endurance, muscular strength and speed, in terms of the number of physical fitness tests, once and twice a year and in terms of the most important activities done, providing individual and group sports programs for police students, has received the most points.
ConclusionThe educational sports programs of the Islamic Republic of Iran Police need a fundamental revision in some parts. Therefore, it is suggested that by modifying the police sports programs, the effectiveness and efficiency of the Islamic Republic of Iran Police will be improved in line with the physical and mental health of the employees, also improve organizational missions.
Keywords: Comparative Study, Sports Programs, Physical Fitness, Police -
زمینه و هدف
کودکان و نوجوانان کم توان ذهنی به دلیل اتخاذ سبک زندگی بی تحرک، کاهش قابل توجه آمادگی جسمانی را تجربه می کنند که در نهایت مرگ زودرس را در آنان به دنبال دارد. تاثیر تمرینات ورزشی هدفمند و ساختاریافته در بهبود آمادگی جسمانی این دسته ثابت شده است. بنابراین هدف از مطالعه حاضر، بررسی تاثیر تمرینات ورزشی مختلف بر آمادگی جسمانی کودکان و نوجوانان کم توان ذهنی بود.
مواد و روشاین مطالعه از نوع مروری نظام مند می باشد و ادبیات آن با استفاده از پایگاه های اینترنتی ، Pubmed google Scholar, SID, PubMed, Irandoc, Science direct, Scopus و با جستجوی سه کلیدواژه" Exercise Training " و " Physical fitness " و " Children and Adolescents with Intellectual disabilities " موجود در mesh و بدون محدودیت زمانی گردآوری شد.
یافته هابیشترین تمرکز متخصصان و مربیان ورزشی در طراحی تمرینات برای کودکان و نوجوانان کم توان ذهنی بایستی بر مشارکت هم زمان در فعالیت ورزشی و توسعه مهارت های فردی و با در نظرگرفتن شدت فعالیت سبک تا متوسط باشد. زیرا این امر منجر به افزایش اعتماد بنفس و شایستگی آنها شده و مشارکت مادام العمر آنها در فعالیت ورزشی را به دنبال خواهد داشت.
نتیجه گیریآ گاهی از میزان آمادگی جسمانی کودکان و نوجوانان کم توان ذهنی و ارتباط آن با فعالیت های بدنی و تمرینات ورزشی به پژوهشگران و متخصصان ورزشی کمک می کند تا مداخلات ورزشی موثرتری را برای بهبود آمادگی جسمانی در این جمعیت خاص و آسیب پذیر داشته باشند.
کلید واژگان: آمادگی جسمانی, تمرین ورزشی, کودکان و نوجوانان کم توان ذهنیBackground & PurposeChildren and adolescents with Intellectual disabilities due to sedentary lifestyle experience various diseases and significant reduction in physical fitness, which ultimately leads to premature death. The effect of purposeful and structured exercise in improving the physical fitness of this category has been proven. Therefore, the aim of this study was to the effect of different exercise training on physical fitness of children and adolescents with Intellectual disabilities.
MethodsThis study is a systematic review and the literature of this study are collected in mesh without time limit using the websites of Pubmed, google Scholar, SID, PubMed, Irandoc, Science direct, Scopus and searching for the three keywords " Exercise Training " , " Physical fitness "and " Children and Adolescents with Intellectual disabilities ".
ResultThe greatest focus of sports professionals and coaches in designing exercises for children and adolescents with mental disabilities should be on simultaneous participation in sports activities and the development of individual skills, taking into account the intensity of light to moderate activity. This is because it will increase their self-confidence and competence and will lead to their lifelong participation in sports activities.
Conclusionawareness of their physical fitness and its association with physical activity and exercise helps researchers and sports professionals to develop more effective exercise interventions to improve fitness In this particular and vulnerable population.
Keywords: Children, Adolescents with Intellectual disabilities, Exercise Training, Physical Fitness -
زمینه وهدف :
هرجاکه نامی از فرماندهی انتظامی به میان می آید، اولین چیزی که به ذهن خطور می کند آمادگی جسمانی و روحی کارکنان و به تبع آن آمادگی رزمی این نیروهاست. هدف از پژوهش حاضر مقایسه تاثیر ورزش های گروهی و انفرادی بر میزان آمادگی جسمانی کارکنان ناجا می باشد.
روشاز نظر هدف کاربردی و از نظر روش توصیفی و پیمایشی است، جامعه آماری شامل ورزشکاران رشته های گروهی و انفرادی به تعداد 168نفر و روش نمونه گیری از نوع غیراحتمالی هدفمند می باشد، ابزار تحقیق در دو بخش گردآوری اطلاعات و مطالعات نظری بود و در بخش دوم اطلاعات حاصل از آزمون های جسمانی شامل شنای روی دست، دراز نشست، دوی60متر، دو2400متر و دو9*4 پس از ورود در نرم افزارspss مورد تحلیل قرار گرفتند. روایی ابزار پژوهش صوری و پایایی آن با ضریب آلفای کرونباخ،95/0 محاسبه شد.برای تجزیه و تحلیل اطلاعات در بخش توصیفی از فراوانی،درصد، درصد فراوانی تجمعی،میانگین و انحراف استاندارد ودر بخش پاسخ به سوالات تحقیق از آزمون تی استفاده شده است.
یافته هادر سه شاخص استقامت قلبی و عروقی، چابکی، استقامت عضلات کمربند شانه ای تفاوت معناداری بین ورزش های گروهی و انفرادی وجود دارد و میانگین نمره آمادگی جسمانی ورزش های گروهی بیش از ورزش های انفرادی است اما در دو شاخص استقامت عضلات شکم و شاخص سرعت تفاوت معناداری بین نمرات آمادگی جسمانی ورزش های گروهی و انفرادی وجود ندارد.
نتیجه گیریورزشکاران رشته های گروهی به دلیل حضور سایر ورزشکاران و ایجاد حس رقابت و تعامل بیشتر با مربیان ازعملکرد جسمانی مناسب تری در5شاخص موردنظر نسبت به ورزشکاران رشته های انفرادی دارند،ازطرفی انجام ورزش های گروهی برای سازمان های گسترده نظیرناجا برای تربیت نیروی انسانی و ترویج فرهنگ ورزش و ارتقا آمادگی جسمانی از نظر اقتصادی مقرون به صرفه تر خواهد بود.
کلید واژگان: ورزش های گروهی, ورزش های انفرادی, کارکنان ناجا, آمادگی جسمانیBackground and AimWhenever the name of a police force is mentioned, the first thing that comes to mind is the physical and mental readiness of the staff and, consequently, the combat readiness of these forces. The aim of this study was to compare the effect of group and individual sports on the physical fitness of NAJA staff.
MethodologyIt is applied in terms of purpose and descriptive and survey method. The statistical population includes 168 athletes in group and individual disciplines and the non-probability sampling method is purposeful. The research tool was data collection and theoretical studies in two parts and in the second part. The data obtained from physical tests including manual swimming, long sitting, 60-meter sprint, 2400-meter sprint and 4x9 double were analyzed after entering SPSS software. The validity of the face-to-face research instrument and its reliability with Cronbach's alpha coefficient were calculated to be 0.95. For data analysis in the descriptive part of frequency, percentage, percentage of cumulative frequency, mean and standard deviation and in the section of answering research questions t-test was used.
ResultsThere is a significant difference between group and individual sports in the three indices of cardiovascular and vascular endurance, agility, muscular endurance and shoulder girdle.
ConclusionGroup athletes due to the presence of other athletes and creating a sense of competition and more interaction with coaches have better physical performance in 5 indicators than individual athletes. Physically it will be more economical.
Keywords: Group Sports, Individual Sports, NAJA Staff, Physical Fitness -
این پژوهش با هدف دستیابی به الگوی برنامه ریزی درسی تربیت بدنی در نیروهای مسلح برای استفاده قرماندهان، مدیران، برنامه ریزان و کارشناسان تربیت بدنی نیروهای مسلح اجرا گردید. این مطالعه با روش تحقیق ترکیبی روی 125 نفر از فرماندهان و خبرگان تربیت بدنی انجام و از ابزار مصاحبه نیمه ساختاریافته و پرسشنامه (محقق ساخته) استفاده شد. در مصاحبه نیمه ساختار یافته آزمون دوجمله ای به کار رفت و در پرسشنامه (محقق ساخته) روایی محتوایی پرسشنامه با محاسبه ضریب لوشه حدود 9/0 و پایایی پرسشنامه با ضریب آلفای کرونباخ 948/0 مورد تایید قرار گرفت. داده ها با روش های آماری توصیفی از نوع همبستگی و استنباطی (معادلات ساختاری، آزمون کلموگروف اسمیرنف و تحلیل عاملی تاییدی و معادلات ساختاری به روش حداقل مربعات جزیی) با نرم افزارهای «SPSS» و «PLS» تحلیل شد. یافته ها نشان داد که الگوی نهایی برنامه ریزی درسی تربیت بدنی شامل سه بعد: ورزش همگانی، ورزش سازمانی، ورزش قهرمانی و هریک از ابعاد، شامل شش مولفه (اهداف، محتوا،شیوه های تدریس، مربیان، فضا و امکانات ورزشی، ارزشیابی) و 127 شاخص برای مجموع مولفه ها می باشند. نتایج مطالعات میدانی حاضر نشان می دهد در اجرای برنامه های تمرینی یگان های صفی و ستادی توجهی به محتوا و مربیان نشده است و این یکی از مسایل مهمی است که برای افزایش توانمندی جسمانی کارکنان متناسب با نوع شغل و رسته خدمتی در تدوین برنامه های ورزشی باید به آن توجه شود.کلید واژگان: تربیت بدنی, برنامه درسی, الگوی برنامه ریزی درسیThis research is intended to develop a model of physical fitness curriculum in the armed forces for the use of commanders, managers, programmers, and experts. This mixed study included 125 physical fitness commanders and experts. A semi-structured interview and a researcher-made questionnaire were employed for data collection. The semi-structured interview was tested by binomial test, and the content validity of the questionnaire was confirmed by Louche coefficient of 0.9 and Cronbach's alpha coefficient of 0.948. The data were analyzed by descriptive and inferential statistical methods (structural equations, Kolmogorov-Smirnov test, confirmatory factor analysis and partial least squares structural equations) with SPSS and PLS software. The results showed that the final model of physical education curriculum included three main dimensions including public, organizational, and championship sports each of which contained six components (goals, content, teaching methods, instructors, and sport facilities and spaces, and evaluation). 127 indicators were identified for all components. The results of survey indicated that the content and instructors have not been considered in exercising the programs. This is an essential issues in the planning sport programs which need to be considered for enhancing the physical fitness of the group based on the type of their jobs and services.Keywords: physical fitness, curriculum, curriculum designing model
-
هدف از پژوهش حاضر بررسی مقایسه اثربخشی دو شیوه تمرین اجباری و اختیاری بر منتخبی از شاخص های آمادگی جسمانی و سلامت جسمی و روانی کارکنان ناجا بود. بدین منظور، 23 نفر از کارکنان ناجا با دامنه سنی 25 تا 35 سال، به صورت تصادفی به دو گروه ورزش صبحگاهی (تمرین اجباری) (n=10) و تمرین اختیاری (n=13) تقسیم شدند. آزمودنی های گروه اجباری بر اساس برنامه تمرینی ورزش صبحگاهی ناجا، ورزش صبحگاهی خود را انجام دادند. آزمودنی های گروه اختیاری، در زمان، مکان و بر اساس برنامه تمرینی که مناسب آن ها بود، به تمرین پرداختند. داده های به دست آمده توسط آزمون آماری T مستقل و T زوجی مورد ارزیابی قرار گرفت. یافته های پژوهش حاضر نشان داد، 8 هفته تمرین اجباری، منجر به افزایش معنادار عملکرد هوازی و چابکی کارکنان ناجا می شود. با وجود این، پس از تمرین اجباری، هیچ تغییر معناداری در میزان سایر شاخص ها مشاهده نشد. همچنین، تمرین اجباری منجر به کاهش معنادار سلامت فیزیکی شد. با این حال، تمرین اختیاری، تمامی فاکتورهای آمادگی جسمانی، سلامت روانی و سلامت فیزیکی کارکنان ناجا را بهبود بخشید. در مقایسه بین تمرین اختیاری و تمرین اجباری، تاثیر تمرین اختیاری بر استقامت عضلانی، انعطاف پذیری، سلامت فیزیکی و فاکتورهای سلامت روانی به صورت معناداری بیشتر بود. با وجود این، هیچ تفاوت معناداری، بین عملکرد هوازی، چابکی، قند خون، BMI و فشارخون سیستولی و دیاستولی دو گروه تمرین اختیاری و اجباری وجود نداشت. در نتیجه، در مقایسه ورزش صبحگاهی با تمرین اختیاری، تمرین اختیاری با پروتکل ساعت، روز، مکان و تمرین مناسب هر فرد می تواند نتیجه قابل توجهی را برای کارکنان ناجا به ارمغان آورد.
کلید واژگان: ورزش صبحگاهی, آمادگی جسمانی, سلامت جسمی, سلامت روانیThe purpose of the present study was to compare the effectiveness of two types of training -compulsory and optionalin some markers of fitness, physical health and mental health on NAJA stuffs. For this purpose, 23 individuals of NAJA staffs, aged 25 to 35 years were randomly divided into two groups: morning workout (compulsory training) (n=10) and optional training (n=13). Subjects of compulsory training group performed their morning workout based on the NAJA exercise program. Subjects of optional training group were practicing on the proper time and place and also based on the exercise program which was appropriate for them. Data were analyzed by Independent T-test and Paired T-test. The results of the present study showed that 8 weeks of compulsory training led to a significant increase in the aerobic performance and agility of NAJA staffs (P<0.05). However, after the compulsory training, no significant changes were observed in the level of the other markers (P>0.05). Moreover, compulsory training led to a significant decrease in physical health (P<0.05). However, optional training improved all physical fitness, mental health, and physical health markers of NAJA staffs (P<0.05). In the comparison between optional training and compulsory training, the effect of optional training on muscular endurance, flexibility, physical health and mental health factors was significantly higher (P<0.05). However, there were no significant differences between aerobic performance, agility, blood glucose, BMI and systolic and diastolic blood pressure between optional training and compulsory training (P<0.05). in conclusion, when comparing morning workout with optional training, optional training with the time, day, place, and training protocol, proper for each individual could lead to considerable results for NAJA staffs.
Keywords: morning workout, physical fitness, physical health, Mental Health -
هدف از این پژوهش ارزشیابی بخش آمادگی جسمانی درس سلامت و تربیت بدنی پایه ششم ابتدایی بر مبنای حیطه های تربیتی بلوم (شناختی، عاطفی و روانی - حرکتی) در دانش آموزان پسر شهر ارومیه بود. پژوهش حاضر یک مطالعه نیمه تجربی باطرح پیش آزمون - پس آزمون همراه با گروه کنترل و از نوع کاربردی بود. ابزار گرداوری داده ها در حیطه عاطفی و شناختی پرسشنامه ی محقق ساخته بود که روایی سازه آن با استفاده از تحلیل عاملی اکتشافی و تائیدی در یک مطالعه مقدماتی مورد تائید قرار گرفت. پایایی ابزار با استفاده از آلفای کرونباخ معادل 0.95 بدست آمد. برای سنجش حیطه ی روانی - حرکتی از آزمون ترکیبی و آزمون استاندارد ایفرد برتر استفاده شد. جامعه ی آماری پژوهش را همه ی دانش آموزانی که در سال تحصیلی 93-1392 وارد پایه ی ششم ابتدایی می شدند تشکیل می داد که از بین آن ها 60 نفر به عنوان نمونه ی پژوهش انتخاب و 30 نفر به عنوان گروه تجربی (شیوه جدید) و 30 نفر به عنوان گروه کنترل (روش سنتی) در نظر گرفته شدند. از آزمون مانوآ برای بررسی تفاوت های بین گروهی در حیطه شناختی و عاطفی و از آزمون تی جفتی برای بررسی تغییرات درون گروهی حیطه ی روانی - حرکتی و همچنین از آزمون تی مستقل برای مقایسه بین گروهی در این حیطه استفاده شد. نتایج نشان داد مولفه های حیطه شناختی، عاطفی و روانی - حرکتی در گروه تجربی نسبت به گروه کنترل در پس آزمون افزایش معنی داری داشتند و اجرای برنامه آمادگی جسمانی درس سلامت و تربیت بدنی پایه ششم ابتدایی تاثیر بیشتری نسبت به شیوه ی آموزش سنتی داشته است و می تواند به رشد و توسعه متعادل و متوازن تر دانش آموزان بر مبنای حیطه های تربیتی بلوم (شناختی، عاطفی و جسمانی) کمک کند.
کلید واژگان: ارزشیابی, برنامه سلامت و تربیت بدنی, پایه ششم ابتدایی, آمادگی جسمانی, حیطه های تربیتی بلوم
The aim of the present study was to survey the effectiveness of selected of the sixth grade's health and physical education program according to Bloom's learning domains (cognitive, affective and psychomotor) in male students. In a semi experimental design, a total of 60 sixth-grade male students served as subject in this study. They randomly assigned to experimental (n=30) and control (n=30) groups and treated for 10 weeks, two session per week. In experimental group the physical fitness and health section of physical education and health program of sixth grade were executed according to teacher’s handbook in a theoretical and practical manner, the control group has been administered in classic pattern including warm up, running and group games. Effectiveness of the program in cognitive and affective domains evaluated using a researcher-made questioner. In psychomotor domain a combined exercise test and AAHPERD health related physical fitness test were used. The result of MANOVA showed there were significant difference between experimental and control group in cognitive and affective domains (p<0.05). Moreover, between groups comparison of various aspects of cognitive and affective domains, using t test, showed that except for perception (p=0.056) and applying (p=0.052) in cognitive domain, in all aspects scores of experimental group were significantly higher than the control group (p<0.05). Factor by factor comparison of different aspect of psychomotor domain (combined exercise test, 540 m run, flexibility, sit up, modified pull up, and body fat percentage), using t test, revealed that except for body fat percentage (p=0.378), experimental group had better physical performance than the control group (p<0.05).Finding of this study approve that in male students in comparison with classical pattern of physical education class, new health and physical education program of sixth grade may be more effective with regard to Bloom's learning domains.Keywords: 3. Keywords: Effectiveness, Health, Physical Education Program, Sixth Grade, Physical fitness, Bloom's Learning Domains -
هدف این پژوهش بررسی ارتباط میان عوامل آمادگی جسمانی و پیشرفت تحصیلی در دانش آموزان مقاطع متوسطه اول و دوم بود. به همین منظور ابتدا 317 نوجوان متوسطه اول (146n=) و متوسطه دوم(171n=) بوشهری با سن 75/1 ± 01/15، قد11/0± 64/1، وزن 80/14 ± 84/54 و شاخص توده بدنی 00/4 ±12/20 انتخاب شدند. عوامل گوناگون آمادگی جسمانی با آزمونهای استاندارد اندازه گیری شد.برای بررسی ارتباط میان متغیرها از آزمون همبستگی پیرسون و برای بررسی دقیق تر پیش بینی گرایانه متغیرها از آزمون رگرسیون خطی استفاده شد. همچنین، میزان معناداری نیز در سطح 05/0α< با نرم افزار SPSS محاسبه شد.ارزیابی داده ها نشان داد که نتایج آزمون دوی 540 متر با نتایج آزمون پیشرفت تحصیلی زبان (001/0>p، 222/0-r=) و میانگین هر سه درس ریاضی، زبان و ادبیات(024/0=p، 131/0- r=) ارتباط معنادار دارد. نتایج آزمون انعطاف پذیری نشستن و رسیدن با نتایج میانگین پیشرفت تحصیلی هر سه درس(006/0=p، 156/0-r=) ، درس زبان (003/0=p، 169/0r=) و ریاضی (026/0=p، 127/0r=) ارتباطیمعنادار را نشان داد. آزمون شنای روی زمین نیز تنها با نتایج آزمون پیشرفت تحصیلی زبان (011/0=p، 147/0r=) ارتباط معنادار نشان داد. نتایج نشان داد میان برخی از عوامل آمادگی جسمانی مانند آمادگی قلبی و عروقی و انعطاف پذیری و آزمونهای پیشرفت تحصیلی زبان، ریاضی و ادبیات ارتباط متوسط معنادار وجود دارد. از این رو احتمالا دانش آموزان با آمادگی جسمانی بالاتر در آزمونهای پیشرفت تحصیلی نیز موفق تر خواهند بود.کلید واژگان: آمادگی جسمانی, آمادگی قلبی و عروقی, پیشرفت تحصیلیIn order to make the case for the need to increase the physical education hours in high school curriculum, a sample of 317 students were chosen and their physical preparedness in running, push up, and flexibility was measured using standard instruments. Furthermore, the subjects achievement in language, mathematics, and literature courses was also determined and their correlation with physical preparedness calculated. The results show that those who run better, do better in language course, while those who do well in all three courses are those who have done well in flexibility test. The push up test results correlated only with the language course scores. Therefore, it can be said that if more hours are spent on physical activities such as running, academic achievement would improve.Keywords: physical fitness, academic achievement, coronary fitness
-
آثار دو نوع تمرین هوازی (طناب زنی و دویدن) بر عوامل آمادگی جسمانی کودکان پسر کم توان ذهنیهدف از پژوهش حاضر مقایسه ی آثار دو نوع تمرینات هوازی (طناب زنی و دویدن) بر عوامل آمادگی جسمانی دانش آموزان پسر کم توان ذهنی 12-10 سال بود.30 دانش آموز پسر کم توان ذهنی با میانگین سن 96/0±81/10 سال، قد 94/7±67/141 سانتی متر و وزن 16/5±22/36 کیلوگرم به روش خوشه ایتصادفی از مدرسه استثنایی ابتدایی انتخاب شدند و به طور تصادفی به سه گروه طناب زنی (10نفر)، دویدن (10نفر) و کنترل (10نفر) تقسیم شدند. اندازه گیری های اولیه شامل سنجش قد، وزن، ترکیب بدن، استقامت قلبی-تنفسی، استقامت عضلانی، انطاف پذیری و چابکی انجام شد. سپس، با توجه به گروه بندی، هرکدام از گروه های تمرینی به مدت 8 هفته تمرینات ویژه طناب زنی و دویدن را انجام دادند. فاکتورهای فوق الذکر آمادگی جسمانی مجددا بعد از 8 هفته تمرین مورد سنجش قرار گرفت. نتایج بیانگر اثر مثبت یک دوره تمرینات طناب زنی و دویدن بر توان هوازی، ترکیب بدن، استقامت عضلانی، انعطاف پذیری و چابکی دانش آموزان پسر کم توان ذهنی 12-10 ساله بود، درحالی که بر توان بی هوازی دانش آموزان تاثیر معناداری نداشت (05/0کلید واژگان: تمرین استقامتی, تندرستی, آمادگی جسمانی, طناب زنی, کم توان ذهنیThe effects of two aerobic training programs (rope jumping and running) on physical factors in male boys with intellectual disabilityThe aim of the present study was to Compare the effects of two aerobic training programs (rope jumping and running) on physical factors in 10-12 years old male boys with intellectual disability. Thirty mentally retarded male students (age 10.81±0.96 years, height 141.67±7.94 cm, weight 36.22±5.16 kg) were recruited by random cluster from primary exceptional school and randomly were assigned into rope-jump training (n=10), running training (n=10), and control (n=10) groups. Initial measurements included the measurement of height, weight, body composition, cardiorespiratory endurance, muscular endurance, flexibility and agility. After that, considering the groupings, subjects of the two experimental groups completed eight weeks of either rope-jumping or running. The mentioned above factors were measured again after 8 weeks of exercise program. The results indicate that rope-jumping and running have a significant positive impact on aerobic capacity, body composition, muscular endurance, flexibility and agility in mentally retarded students between 10 to 12 years of age whereas they have no significant impact on anaerobic capacity in students (p>0.05). In addition, there were no significant difference between rope-jumping and running on the components of physical fitness (p>0.05). According to the results it seems that due to lack of sports outdoor in homes and schools, rope-jump training can be a good alternative rather than running in order to increase health-related physical fitness in students with intellectual impairment, and with safety consideration, to have health benefits for them.Keywords: Endurance training, health, physical fitness, rope-jumping, mental retardزمینهنشانگان داون رایج ترین بیماری ژنتیکی در افراد دارای کم توانی ذهنی با شیوع 1 در 800 تا 1200 تولد زنده است. افراد با نشانگان داون جمعیت منحصربه فردی در عامل های آمادگی جسمی مرتبط با سلامتی هستند.روشبه منظور بررسی عامل های آمادگی جسمی و فعالیت بدنی افراد با نشانگان داون منابع مرتبط چاپ شده بین سال های 1996 تا 2016 از پایگاه های اطلاعاتی بین المللی و ملی ابسکو، مدلاین، الزویر، پابمد، سید و گوگل پژوهشگر با واژه های کلیدی آمادگی جسمی، فعالیت بدنی، افراد با نشانگان داون، توانبخشی، کم توانی ذهنی، قدرت عضلانی، استقامت عضلانی، آمادگی هوازی، تعادل، چابکی و انعطاف پذیری جست وجو شد. در جست وجوی متون، در کل 130مقاله یافت شد که پس از حذف موارد مشابه، از میان مقاله هایی که ارتباط بسیار نزدیکی با موضوع موردبررسی داشتند، 35مقاله برای پژوهش انتخاب شدند. کاهش ظرفیت های قلبی-تنفسی و پایین تربودن سطح آمادگی جسمی نسبت به همتایان سالم در قدرت، استقامت موضعی، تعادل و چابکی همچنین افزایش چربی زیرپوستی و نحوه توزیع چربی بدن در افراد دارای کم توانی ذهنی ازجمله مواردی است که پژوهش ها به آن اشاره کرده اند.یافته هاافراد با نشانگان داون نشان دادند دارای ظرفیت پایین قلبی-عروقی، عضلانی و آمادگی جسمی هستند، همچنین اضافه وزن و چاقی بین آن ها شایع بوده و فعالیت های مرتبط با سلامت میان آن ها پایین است.نتیجه گیریپژوهش هایی که در آینده انجام می شود باید روی آزمون های قدرت و برنامه های تمرینی، روش هایی برای تعیین سطح فعالیت های فیزیکی و مداخله های عملی برای افزایش فعالیت های بدنی متمرکز شود.کلید واژگان: فعالیت بدنی, آمادگی جسمی, سلامت, افراد با نشانگان داونBackgroundDown syndrome is the most common genetic intellectual disability conditions in 1 out of 800 to1000 live births. Adolescents and youth with Down syndrome are unique population on physical fitness factors related to health.MethodTo investigate the factors of physical fitness and physical activity in adolescents and youth with Down syndrome the international and national data bases such as EBSC, Medline, PubMed¡Elsevier¡ Google scholar, SID from 1996 to 2016 were used. In this research, some Persian and English key words like physical fitness, physical activity, Down syndrome, rehabilitation, intellectual disability, muscular strength, muscular endurance, aerobic fitness, balance, agility and flexibility, were used. Search of resources determined 130 articles that finally 35 articles were considered for the study.ResultsThe results indicated that reduced cardio-respiratory capacity, lower level of physical protrusions and physical fitness in people with Down syndrome is significantly common. Related activities to health are also in low rate.ConclusionFuture studies have to focuses on power tests and exercise programs, procedures of determining physical activities and practical intervention.Keywords: Physical activity, Physical fitness, Health, People with Down syndromeهدف از پژوهش حاضر مقایسه ی تاثیر تمرینات ترکیبی منتخب و تمرینات ورزشی جاری بر بهبود سطوح آمادگی جسمانی و شاخص های تن سنجی مشمولان مراکز آموزش سربازی بود. بدین منظور 40 سرباز سالم به صورت تصادفی انتخاب و به دو گروه تمرینات ترکیبی منتخب (20 نفر) و تمرینات ورزشی جاری (20 نفر) تقسیم شدند و در دو مرحله ی پیش و پس آزمون مورد مقایسه قرار گرفتند. هر دو گروه به مدت هشت هفته، هر هفته سه جلسه و هر جلسه 45 دقیقه طی دوره ی آموزشی به فعالیت های ورزشی پرداختند. جهت تجزیه و تحلیل یافته ها از آزمون های t مستقل و وابسته استفاده شد (05/ 0=α).
نتایج این مطالعه نشان داد که تمرینات ورزشی منتخب منجر به بهبود معنی دار آمادگی قلبی- تنفسی، استقامت کمربند شانه ای، استقامت اندام فوقانی، انعطاف پذیری، چابکی، سرعت، توان، وزن، نمایه توده ی بدن، محیط شکم، محیط باسن و درصد چربی بدن (001/ 0=p) شده است. همچنین تمرینات ورزشی جاری منجر به بهبود وزن (046/ 0=p)، نمایه توده بدن (036/ 0=p)، نسبت دور کمر (042/ 0=p)، درصد چربی بدن (011/ 0=p)، استقامت کمربند شانه ای (001/ 0=p)، استقامت اندام فوقانی (015/ 0=p)، انعطاف پذیری (022/ 0=p) و سرعت (023/ 0=p) شده است. تمرینات ورزشی منتخب نسبت به تمرینات جاری اثر بیشتری بر بهبود آمادگی قلبی- تنفسی (003/ 0=p)، استقامت کمربند شانه ای (001/ 0=p)، استقامت اندام فوقانی (001/ 0=p)، چابکی (004/ 0=p) و توان (001/ 0=p) دارند.
برنامه ی تمرینات ترکیبی منتخب نسبت به تمرینات ورزشی جاری پاسخ موثرتری را بر بهبود سطوح آمادگی جسمانی سربازان دارد.
کلید واژگان: تمرینات ترکیبی منتخب, آمادگی جسمانی, سربازانBackground/Aimsaimed of present study was to compare the effect of selected combined training and current exercise on improvement of physical fitness levels in soldiers of Military Learning Centers Armed Forces.Methodologyfor this purpose Forty healthy soldiers were randomly divided two experimental groups and underwent selected combined training (n= 20) and current exercise (n= 20); and in the two pre and post test were compared. In the during of term learning both groups participate in exercise for a period of 8 weeks, 3 session in each week, each session lasting 45 minutes. For statistical analysis used dependent and Independent-Samples t Test (α= 0/05).ResultsResults of this study showed that selected combined trainings induce significant improvement in cardiovascular fitness, scapula endurance, upper extremities endurance, flexibility, agility, speed, abdominal circumference, hip circumference, BMI, BFP, and weight (p=0/001) also current exercise trainings induce significant improvement in weight (p=0/046), abdominal circumference (p=0/042), BMI (p=0/036), BFP (p= 0/011), scapula endurance (p= 0/001), upper extremities endurance (p=0/015), agility (p= 0/022) and speed (p=0/023). Selected combined trainings rather than current exercise trainings have more effects on improvement of cardiovascular fitness (p=0/003), scapula endurance (p=0/001), upper extremities endurance (p=0/001), agility (p= 0/004) and power (p=0/001).ConclusionsSelected combined training was more effective than current exercise program on improving physical fitness levels in soldiers.Keywords: Selected combined training, physical fitness, Soldiersمسائل ومشکلات مربوط به سلامت روانی و وضعیت بدنی و جسمانی نظامیان، بسیار مهم است. در همین رابطه، فعالیت های جسمانی در طول دوره ی نظامی گری باید ازیک سو تامین-کننده ی سطح مطلوبی از تناسب اندام و سلامتی بوده و ازسوی دیگر سبب کاهش آسیب-های جسمانی و روحی باشد.هدف از انجام این تحقیق، ارزیابی سلامت عمومی، پیکرشناسی و برخی ویژگی های آمادگی جسمانی در بین دانشجویان پسر دانشگاه پلیساست. نمونه ی آماری تحقیق شامل صدوبیستنفر از دانشجویان پسر دانشگاه پلیس تهران است که به صورت تصادفی انتخاب شده اند.سلامت عمومیبا استفاده از پرسش نامه ی سلامت عمومی (GHQ -28) اندازه گیری شد و همچنین پارامترهای آمادگی جسمانی نیز ارزیابی شدند.
بر طبق نتایج به دست آمدهپسران جوان دانشجو از آمادگی جسمانی و ترکیب بدنی مناسبی برخوردارند و این نشان از تمرین هایمناسب و مرتبط در دوران دانشجویی آنان دارد؛اما دچار افسردگی و اختلال عملکرد اجتماعی بودند که می تواند به علت دوری دانشجویان از خانواده، شرایط خاص محیط های آموزشی نظامی، وجود استرس های عجین-شده با زندگی دانشجویی در این گونه محیط ها، تغییر در سبک زندگی و برنامه ی خواب و بیداری دانست. به نظر می رسد وجود برنامه های اردویی تفریحی، سفرهای زیارتی و سیاحتی برایبهبود شرایط روحی دانشجویان لازم است.کلید واژگان: آمادگی جسمانی, پیکرشناسی, دانشجویان پسرپلیس, سلامت عمومیStudying about the problems regarding the mental, physical and health conditions of the military is very important. Physical activity during the military period, on the one hand, supplies a suitable level of fitness and health, and leads to a decline in physical and mental injuries, on the other. The aim of this study was to assess the general health, fitness and some anthropometric features among the students of the police university. The statistical sample consisted of students of Tehran Police University. In this study, General Health Questionnaire (GHQ -) was applied for measuring the general health, as well as the physical fitness parameters of the participants. The results showed that young boys had suitable fitness and body composition; however, they had depression and social dysfunction, which could be due to their separation from families, military training’s specific environmental conditions, stress associated with the university life, changes in life style, and the sleep-wake schedule. We suggest that recreational programs including going camping, pilgrimage and tourism can improve the emotional state of students.
Keywords: General health, Anthropometric, Physical fitness, Male police studentsپلیس در سلامت هر جامعه، نقش مهم و کلیدی ای دارد. ازآنجاکه عملکرد نیروهای انتظامی تحت تاثیر عوامل مختلفی همچون آمادگی جسمانی و ویژگی های روانشناختی است، تحقیق حاضر با هدف بررسی آثار فاکتورهای آمادگی جسمانی و ویژگی های روانشناختی (سرسختی و سلامت روان) بر عملکرد کارکنان فرماندهی انتظامی تهران بزرگ نوشته شده است. روش این تحقیق، توصیفی، هم بستگی و کاربردی بوده است. همچنین جامعه ی آماری، شامل کلیه ی کارکنان فرماندهی انتظامی تهران بزرگ در مناطق مختلف درحدود سیصدوشصت ویک نفر بوده اند که تعداد صدوهشتادوهشت نفر به صورت نمونه گیری، در دسترس به عنوان نمونه ی آماری براساس جدول مورگان انتخاب شدند. ابزارها شامل آزمون-های اندازه گیری آمادگی جسمانی (آزمون های دوی هزاروششصد متر، درازنشست، دوی شصت متر، شنای سوئدی و بارفیکس)، پرسش نامه ی سلامت عمومی گلدبرگ (نشانگان جسمانی، اضطراب و اختلال خواب، اختلال در کارکرد اجتماعی، افسردگی شدید) و پرسش نامه ی سرسختی اهواز (با سه مولفه ی تعهد، کنترل و مبارزه جویی) و پرسش نامه ی سازمان ساخته عملکرد نیروهای انتظامی استفاده شده است که در طرح مقدماتی سی نفری همگی پایایی (آلفا) بالای 75/0 داشته اند. برای تجزیه و تحلیل داده های این پژوهش از آمار توصیفی و استنباطی (تحلیل رگرسیون) در سطح p<0/05 استفاده شد. نتایج آمادگی جسمانی و ویژگی های روانشناختی بر عملکرد نیروهای انتظامی تهران بزرگ، اثر مثبت معنی داری داشته است و همچنین مولفه های آمادگی جسمانی و بهداشت روان و درنهایت، مولفه های سرسختی نیز بر عملکرد کارکنان فرماندهی انتظامی تهران بزرگ، اثر مثبت معنی داری داشته است. از آنجاکه اهمیت عملکرد نیروهای انتظامی بر همگان مشخص است، ضرورت برنامه ریزی به منظور افزایش فاکتورهای آمادگی جسمانی و ویژگی های روانشناختی وجود دارد.
کلید واژگان: آمادگی جسمانی, سرسختی ذهنی, سلامت روان, کارکنان فرماندهی انتظامی تهران بزرگ, ویژگی های روانشناختیPolice play an important role in every society’s health. Given that police performance is influenced by different factors such as physical fitness and psychological characteristics, the present study aimed to investigate the effects of physical fitness and psychological characteristics (toughness and mental health) on police performance. The method of this study was descriptive, correlational and practical. The study population consisted of all Tehran police staff (no.), of which individuals were selected through Morgan’s Table as a sample. Physical fitness tests (-meter and -meter running tests, sit-up, push-up, etc.), Goldberg’s general health (physical syndrome, anxiety, sleep disorder, impaired social function, and depression), Ahvaz toughness scale (commitment, control and militant), and organizational constructed questionnaire for the police staff performance were used. Cranach’s alpha coefficient in all of the pretested individuals was. Data analysis was done by using descriptive and inferential statistics (regression analysis) at p <. The results indicated that physical fitness and psychological characteristics had positive significant effect on the police performance. Also physical fitness and mental health subscales as well as toughness components had positive significant effect on the police performance. Given that the importance of police performance was clear; therefore, planning for improving the physical fitness factors and psychological characteristics is necessary.
Keywords: Physical fitness, Psychological characteristics, Toughness, Mental health, Policeآمادگی جسمانی بخش مهمی از زندگی است که به طور کلی با ورزش، تغذیه مناسب و استراحت کافی حاصل می شود و مزایای بسیاری را در پی دارد. آمادگی جسمانی مناسب خطر ابتلا به بیماری های قلبی - عروقی، مرگ و میر زود هنگام و چاقی را کاهش می دهد. عملکرد استخوان ها و ساختمان اسکلتی عضلانی را بهبود می بخشد و بر متغیرهای روان شناختی نظیر افسردگی، اضطراب، استرس و اعتماد به نفس اثر می گذارد. این در حالی است که در پژوهش های مختلف بیان شده است آمادگی جسمانی برای افراد کم توان ذهنی بیشتر از افراد عادی اهمیت دارد. با توجه به اهمیت موضوع، این مقاله بر آن است تا با مروری بر پژوهش های پیشین، کیفیت عوامل مختلف آمادگی جسمانی را در افراد کم توان ذهنی بررسی کند.
کلید واژگان: آمادگی جسمانی, تندرستی, دانش آموز کم توان ذهنیPhysical fitness is an important aspect of life which can generally be achieved by exercise, appropriate nutrition and enough rest and it has a lot advantages. Proper physical fitness will reduce the risks of having vascular diseases, early death and obesity. It will also improve the bones and the muscular skeleton structure and it will affect the psychological variables such as depression, anxiety, stress and self-confidence (Khalaji, 2009). It has also been indicated that physical fitness is more important for mentally-retarded people than the normal ones. Taking into account this fact, there is an attempt in this article to study the previous researches by analyzing the quality of different physical fitness factors in mentally-retarded individuals.Keywords: Physical Fitness, Health, Mentally, retarded Student
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شدهاند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شدهاست. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که میخواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.