به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « glutathione » در نشریات گروه « تربیت بدنی »

تکرار جستجوی کلیدواژه «glutathione» در نشریات گروه «علوم انسانی»
  • نیما قره داغی، محمدرضا کردی*، فاطمه شبخیز، سارا فرج نیا، مجتبی خاکی، سامان حاجی زاده

    مطالعه حاضر با هدف بررسی میزان تغییرات گلوتاتیون اکسیدشده (GSSG)، گلوتاتیون احیاشده (GSH) وآنزیم های گلوتاتیون ردوکتاز (GR) و گلوتاتیون پراکسیداز (GPX) پس از فعالیت سرعتی تکراری و پس از آن غوطه وری در آب سرد (CWI) انجام شد؛ ازاین رو، 20 ورزشکار تمرین کرده با میانگین حداکثر اکسیژن مصرفی 9/2 ± 9/52 میلی لیتر به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن در دقیقه، میانگین سنی 2/2 ± 9/21 سال، قد 4/5 ± 2/174 سانتی متر و وزن 4/4 ± 68 کیلوگرم برای شرکت در این پژوهش انتخاب شدند. پس از انجام دادن فعالیت سرعتی تکراری، 10 نفر از آزمودنی ها داخل آب سرد با دمای 14 درجه سانتی گراد و 10 نفر دیگر در دمای اتاق به شکل غیرفعال روی صندلی نشستند. خون گیری نیز قبل و پس از انجام دادن فعالیت سرعتی و همچنین پس از ریکاوری در آب سرد یا استراحت غیرفعال و پس از 24 ساعت انجام شد و متغیرهای خونی با استفاده از روش الایزا سنجیده شدند. نتایج نشان داد که 24 ساعت پس از فعالیت سرعتی تکراری، میزان عوامل غیرآنزیمی آنتی اکسیدانی در خون به حالت اولیه بازنگشت و در این بین نیز غوطه وری در آب سرد بر این عوامل تاثیر نداشت و تنها عوامل آنزیمی GPX و GR پس از 24 ساعت به حالت اولیه خود بازگشتند، اما باز هم تفاوت معناداری بین گروه آب سرد و گروه کنترل وجود نداشت. همچنین براساس نتایج پژوهش، میزان عوامل آنزیمی و غیرآنزیمی آنتی اکسیدانی پس از فعالیت ورزشی سرعتی تکراری شدید زیاد بود، ولی غوطه وری در آب سرد هیچ تاثیری بر بازگشت به حالت اولیه این عوامل نداشت.

    کلید واژگان: گلوتاتیون, ریکاوری, آنتی اکسیدان, فعالیت ورزشی سرعتی تکراری}
    Nima Gharahdaghi, MohammadReza Kordi *, Fatemeh Shabkhiz, Sara Farajnia, Mojtaba Khaki, Saman Hajizadeh

    The purpose of this study was to measure the changes in oxidized (GSSG) and reduced (GSH) glutathione, glutathione reductase (GR) and glutathione peroxidase (GPX) after repeated-sprint activity (RSA) and subsequent cold water immersion (CWI). Twenty trained athletes with maximal oxygen uptake (VO2max) 52.9±2.9 ml.kg-1.min-1, age 21.9±2.2 yrs, height 174.2±5.4 cm, and weight 68±4.4 kg was assigned to take part in this study. After performing repeated-sprint activity, 10 participants immersed in cold water (14°c) and 10 participants passively sat on a chair at room temperature. Blood sampling was performed before and after RSA, after CWI or passive rest and after 24 h. The blood variables assessed through ELISA method. The results showed that antioxidant levels did not return to baseline levels and CWI had no effect on these factors, compared to GPX and GR returned to baseline levels after 24 h, nevertheless; there was no significant difference between CWI and Control groups. In conclusion, although the levels of enzymatic and non‐enzymatic antioxidants were significantly higher after RSA, CWI did not have any effect on returning to baseline levels after 24h.

    Keywords: Glutathione, Recovery, antioxidant, Enzyme}
  • بهمن حسنوند، یونس سیف*
    مقدمه

    از پژوهش حاضر بررسی تاثیر هشت هفته تمرین هوازی همراه با مصرف پروپولیس بر پراکسیداسیون لیپیدی بر روی مردان چاق بود.

    روش تحقیق

    از نوع نیمه تجربی و با طرح سه گروه تجربی و یک گروه کنترل به روش پیش آزمون و پس آزمون بود. تعداد 38 نفر به روش تصادفی ساده انتخاب شدند که به طور تصادفی به چهار گروه نه نفر تمرینات هوازی، مکمل پروپولیس، تمرینات هوازی+ مکمل سازی پروپولیس و گروه کنترل تقسیم شدند. بعد از انتخاب نمونه آماری، ازمودنی ها به طور تصادفی در چهار گروه (گروه تمرینات هوازی، گروه دارونما، گروه تمرینات هوازی +مصرف مکمل و گروه کنترل) قرار گرفتند. برای دستیابی به این هدف از پرسشنامه اطلاعات فردی و سوابق پزشکی - ورزشی استفاده شد. سپس قد و وزن اندازه گیری شد بعد از روز جلسه اصلی پس از اخذ اولین نمونه خونی به عنوان پیش آزمون، گروه اول هشت هفته در تمرینات هوازی شرکت کردند. گروه مصرف کننده مکمل و گروه دارونما به ترتیب دو قرص 500 میلی گرم مکمل پروپولیس و دارونما را به صورت دوبار در روز مصرف کردند.

    نتایج

    نشان داد که تمرینات هوازی به همراه مصرف پروپولیس موجب کاهش کلسترول، تری گلیسیرید و مالون دی آلدهید مردان چاق غیرفعال شده است ولی تاثیری بر گلوتاتیون ندارد.

    کلید واژگان: تمرینات هوازی, پروپولیس, پروفایل های لیپیدی, مالون دی الدهید, گلوتاتیون}
    Bahman Hasanvand, Younes Seif *
    Introduction

    The purpose of this study was to investigate the effect of eight weeks of aerobic training combined with propolis on lipid peroxidation in obese men.

    Methods

    This was a quasi-experimental study with three experimental groups and one control group with pre-test and post-test. Thirty-eight subjects were selected by simple random sampling. They were randomly divided into four groups of nine individuals: aerobic exercise, propolis supplement, aerobic exercise + propolis supplement and control group. After selecting the statistical sample, the subjects were randomly divided into four groups (aerobic exercise group, placebo group, aerobic exercise + supplementation group and control group). To achieve this goal, a demographic questionnaire and medical-athletic history questionnaire were used. Then height and weight were measured. After the main session day after the first blood sample was taken as a pretest, the first group participated in aerobic training for eight weeks. The placebo group and the placebo group received two 500 mg propolis and placebo tablets, respectively, twice daily.

    Results

    The results showed that aerobic exercise combined with propolis reduced cholesterol, triglyceride and malondialdehyde in obese men but had no effect on glutathione.Keywords: Aerobic exercise, Propolis, Lipid profiles, Malondialdehyde, Glutathione

    Keywords: Aerobic Exercises, propolis, Lipid Profiles, Malone Dialdehyde, Glutathione}
  • حسین ابطحی ایوری*، محمداسماعیل افضل پور، رومینا عباس زاده
    مقدمه و هدف

    فعالیت ورزشی حاد باعث تولید رادیکال های آزاد و آسیب به بافت های بدن می شود؛ با وجود این، استفاده از مکمل های آنتی اکسیدانی می تواند این تغییرات را تعدیل کند. از این رو هدف مطالعه حاضر بررسی تاثیر مکمل یاری کوتاه مدت سلنیوم بر پراکسید هیدروژن (H2O2) و گلوتاتیون (GSH) سرم دانشجویان پسر غیرفعال به دنبال فعالیت حاد هوازی وامانده ساز بود.

    روش شناسی:

     پژوهش حاضر یک مطالعه نیمه تجربی با طرح متقاطع می باشد که در سال 1397 در آزمایشگاه دانشگاه بیرجند انجام شد. ده دانشجوی پسر غیرفعال سالم با میانگین سنی 0/84±18.6 سال و شاخص توده بدنی 3.61±38.21 کیلوگرم بر متر مربع به طور تصادفی برای شرکت در این پژوهش انتخاب شدند. این گروه 10 نفره به طور متقاطع در چهار مرحله مداخله به عنوان گروه های کنترل، فعالیت، مکمل، و فعالیت+ مکمل؛ شرکت نمودند. پروتکل تمرینی هوازی اجرا شده، آزمون استاندارد بروس بود. آزمودنی ها پس از اجرای آزمون بروس، به مدت 14 روز مکمل سلنیوم (200 میکروگرم/روز) را به صورت کپسول دریافت نمودند و در انتهای این دوره، مجددا آزمون مزبور به اجرا درآمد. نمونه های خونی بلافاصله پس از مداخله از ورید بازویی گرفته و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نرمال بودن توزیع داده ها با آزمون شاپیروویلک، اختلاف درون گروهی با استفاده از آزمون آنالیز واریانس اندازه های تکراری نوع یک و اختلاف بین گروهی با آزمون t همبسته در سطح معنی داری 0/05>p مورد بررسی قرار گرفت.

    یافته ها

    به دنبال تمرین حاد هوازی وامانده ساز، سطوح سرمی H2O2به طور معنی داری (0.01=p) افزایش یافت، در حالی که پس از 14 روز مکمل یاری سلنیوم، سطوح این شاخص به طور معنی داری (0.001=p) کاهش پیدا کرد. از طرف دیگر؛ سطوح سرمی GSH به دنبال تمرین حاد هوازی و مکمل یاری سلنیوم، تغییر معنی داری نکرد (0.27=p). 

    بحث و نتیجه گیری

    تمرین حاد هوازی وامانده ساز استرس اکسیداتیو نسبی ایجاد کرد، اما مصرف کوتاه مدت مکمل سلنیوم توانست این وضعیت را تعدیل نماید.

    کلید واژگان: استرس اکسیداتیو, سلنیوم, پراکسید هیدروژن, گلوتاتیون, فعالیت هوازی حاد}
    Hossein Abtahi Eivari*, MohammadEsmaeil Afzalpour, Romina Abbaszadeh
    Introduction

    Intense exercise damages tissues and disturbs some cellular processes through oxidative stress and antioxidants can modulate intense exercise-induced oxidative stress. The aim of the current study is to examine the effect of short-term selenium on serum hydrogen peroxide (H2O2) and Glutathione (GSH) supplementation of inactive male university students, following a session of acute exhaustive aerobic training.

    Methods

    The present study is a semi-experimental study with a cross-sectional design, which was conducted at the laboratory of the University of Birjand in the year 1397. 10 inactive male university students at the average age of 18.60 ± 0.84 and BMI of 21.38 ± 3.61 ml/kg/min were randomly selected for this research. The 10-member group attended four stages, called control, training, supplementation, and training + supplementation group, in a cross-sectional way. The training protocol which has been used in the test was Bruce Protocol. After attending one training session, the subjects took selenium supplementation in the form of capsules (200 mg daily) for 14 days. Immediately after the training, the blood samples were taken from arm vessels and was analyzed. For the determination of the normal distribution of data, the Shapiro-Wilk test has been employed. Then an analysis of variance repeated measure test and dependent t-test were used for extraction of results at the significant level of p<0.05.

    Results

    The results showed that following acute exhaustive aerobic training, H2O2 serum levels have increased significantly (p=0.01) and then significantly decreased (p=0.001) by taking selenium supplementation for 14 days (p=0.001); however, after training and selenium supplementation, GSH serum levels did not show any significant changes (p=0.27).

    Conclusion

    Since taking selenium supplementation for 14 days could significantly decrease the high H2O2 levels, following a session of acute exhaustive aerobic training, it seems that this supplementation can have a positive effect on the oxidative stress, caused by acute training.

    Keywords: Oxidative stress, Selenium, Peroxide Hydrogen, Glutathione, Acute aerobic exercise}
  • سید مرتضی طیبی*، فریبرز خلیلی، ایوب سعیدی
    هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثر دو شدت مختلف تمرین مقاومتی با حجم یکسان بر سطوح پلاسمایی مالون دی آلدهید، گلوتاتیون احیا و ظرفیت آنتی اکسیدانی تام در مردان سالم بود. بدین منظور، 30 مرد سالم با دامنه سنی 2520 سال به صورت داوطلبانه در پژوهش شرکت نمودند و به طور تصادفی به سه گروه تمرین مقاومتی با شدت متوسط (هایپرتروفی)، تمرین مقاومتی با شدت بالا (قدرتی) و گروه کنترل تقسیم شدند. تمرین مقاومتی هایپرتروفی (سه ست 10 تکراری با شدت 70 درصد یک تکرار بیشنه) و تمرین قدرتی (چهار ست شش تکراری با شدت 85 درصد یک تکرار بیشینه) به مدت هشت هفته وبه صورت سه جلسه در هفته اجرا گردید. همچنین، نمونه های خون سیاهرگی در شرایط ناشتا و در دو نوبت، 24 ساعت قبل از شروع پروتکل و 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی از آزمودنی ها گرفته شد. تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر نشان می دهد که غلظت مالون دی آلدهید در گروه های تمرینی نسبت به گروه کنترل کاهش معناداری پیدا کرده است (P=0.016) که میزان آن در گروه تمرین هایپرتروفی در مقایسه با گروه تمرین قدرتی بیشتر می باشد (P=0.04). همچنین، غلظت گلوتاتیون احیا در گروه های تمرینی نسبت به گروه کنترل افزایش معناداری را نشان می دهد (P=0.027). تمرین هایپرتروفی نیز موجب افزایش بیشتر در گلوتاتیون احیا در مقایسه با تمرین قدرتی شده است. علاوه براین، سطوح ظرفیت آنتی اکسیدانی تام در دو گروه تمرینی افزایش یافته است؛ اما این افزایش تنها در گروه تمرین هایپرتروفی معنا دار می باشد (P=0.013). لازم به ذکر است که تفاوت معنا داری بین گروه ها مشاهده نمی شود (P=0.103). درمجموع، تمرینات مقاومتی (احتمالا) می تواند موجب بهبود سیستم آنتی اکسیدانی (گلوتاتیون احیا و ظرفیت آنتی اکسیدانی تام) و کاهش مالون دی آلدهید شود که این تغییرات مستقل از شدت تمرین می باشد.
    کلید واژگان: تمرین مقاومتی, گلوتاتیون, مالون دی آلدهید, ظرفیت آنتی اکسیدانی تام, شدت تمرین}
    Seyed Morteza Tayebi *, Fariborz Khalili, Ayoub Saeidi
    The aim of this study was to evaluate two different intensity of resistance training with the same volume on the plasma levels of malonyl dialdehyde (MDA), reduced glutathione (GSH) and total antioxidant capacity (TAC) in healthy men. 30 healthy men with aged 20-25 years participated in this study and were randomly divided into three groups of moderate-intensity resistance training (hypertrophy), high intensity resistance training (strength) and the control group. Hypertrophy resistance training (3 sets of 10 repetitions with 70% of one repetition maximum) and strength training (4 sets of 6 reps with 85% of one repetition maximum) for 8 weeks and were administered three times a week. Venous blood samples were obtained from the subjects during fasting and two times, 24 hours before the start of the protocol and 48 hours after the last training session. Repeated measure ANOVA revealed that MDA concentration was significantly reduced in exercise groups compared to control group. In addition, the amount of the reduction in hypertrophy training was more compared with strength training group (P=0.0.4). GSH concentration was significantly increased in exercise groups compared to control group. Hypertrophy training was more increases in GSH levels compared with strength training. TAC levels increased in both groups, but the increase was significantly only in hypertrophy training but was not found a significant difference between the groups. In conclusion may be resistance training could improve antioxidant system (GSH and TAC) and decrease the MDA and it was independent from intensity of training.
    Keywords: Resistance Training, Malonyl Dialdehyde, Glutathione, Total Antioxidant Capacity, Training Intensity}
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال