جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « self- compassion » در نشریات گروه « تربیت بدنی »
تکرار جستجوی کلیدواژه « self- compassion » در نشریات گروه « علوم انسانی »-
Despite the information dissemination and communication facilities provided by these networks, they have also brought about damages. The purpose of the current research is to investigate the relationship between problematic social media use and dark personality traits with the mediating role of emotion regulation and self-compassion among adult Instagram users in Tehran. The methodology of this study is descriptive-correlational, employing a structural equation modeling approach. The population of the studyconsisted of all adult Instagram users (ages 18 to 80) in Tehran in the year 2022. The sample size was 306 individuals, selected through convenience sampling. The questionnaires used in this research were the Mobile Social Networking Addiction Questionnaire by Khajeh Ahmad and colleagues (2016), Dark Personality Traits by Jonason and Webster (2010), Emotion Regulation by Gratz and Roemer (2004), and Self-Compassion by Neff (2003). Analysis of the findings was conducted using structural equation modeling byAMOS-22. Findings showed that problematic social media use among adult Instagram users has a positive and significant relationship with dark personality traits (P<0.01). Self-compassion also has a negative and significant relationship with dark personality traits (P<0.01). Emotion regulation was found to have a positive and significant relationship with dark personality traits (P<0.01). Therefore, it can be concluded that self-compassion and emotion regulation are two important components in predicting theproblematic use of Instagram by users.
Keywords: Nstagram, Emotion Regulation, Social Networks, Self-Compassion, Dark Personality Traits} -
Type 2 diabetes mellitus is a common disease of the endocrine glands characterized by chronic hyperglycemia due to disturbances in insulin secretion and function. The metabolic complications of this disease lead to an increased burden of disease in society, and patients require lifelong special self-care behaviors. Psychological factors play a significant role in adherence to self-care programs and treatment outcomes in patients with type 2 diabetes. The present study was conducted with the aim of "developing a causal model of self-care behaviors based on self-compassion with psychological distress mediation in women and men with type 2 diabetes." This study was applied in objective, quantitative in data type, survey in data collection method, and descriptive-analytical based on correlation analysis in analysis type. The study population consisted of individuals aged 40 to 60 years with type 2 diabetes in Tehran, from whom 640 participants were selected using convenience sampling. Data collection tools were the Self-Compassion Scale (Neff, 2003), the Psychological Distress Scale (Kessler et al., 2003), and the Self-Care Behaviors Scale (Toobert & Glasgow, 2000). Data were analyzed using structural equation modeling and the software SPSS26 and Smart PLS 3.2. The results showed that all model fit indices were within acceptable limits (GOF for men = 0.725 and for women = 0.733), indicating the model's adequate fit with the data. Both direct and indirect effects of self-compassion with psychological distress as a partial mediator on self-care behaviors were confirmed (P < 0.01). The moderating role of gender in the relationship between self-care behaviors and self-compassion with psychological distress mediation was confirmed (P < 0.01), with the effect of self-compassion through psychological distress mediation on self-care behaviors being greater in men (β for men = 0.914) than in women (β for women = 0.855). Given the confirmed role of psychological factors on self-care behaviors in patients with type 2 diabetes, the presence of psychological counselors in the diabetes treatment team is essential. Therefore, psychological counselors are advised to pay more attention to the effective role of self-compassion and psychological distress in supportive and therapeutic interventions for patients with type 2 diabetes.
Keywords: Self-care behaviors, Self-compassion, Psychological distress, Type 2 diabetes} -
هدف پژوهش حاضر بررسی نقش نوع رشته ورزشی در خودشفقت ورزی و مکانیسم های دفاعی ورزشکاران بود. پژوهش حاضر علی _ مقایسه ای بود. در این پژوهش 210 دانشجوی ورزشکار (100 نفر گروهی و 110 نفر انفرادی) با دامنه سنی 20 الی 30 سال انتخاب شدند و پرسشنامه خودشفقت ورزی و مکانیسم های دفاعی را تکمیل کردند. داده ها از طریق آزمون آماری تحلیل واریانس یک طرفه تحلیل شد. نتایج نشان داد در میان عوامل تشکیل دهنده خودشفقت ورزی، ورزشکاران گروهی و انفرادی تنها در خرده مقیاس اشتراکات انسانی تفاوت معنی داری باهم داشتند به طوری که ورزشکاران گروهی احساس اشتراکات انسانی کمتری داشتند. در اتخاذ مکانسیم های دفاعی نیز بین ورزشکاران گروهی و انفرادی تفاوت معنی داری وجود نداشت و ورزشکاران از سبک های دفاعی به صورت تلفیقی استفاده کرده اند. براساس یافته های این پژوهش می توان گفت عدم وجود جو حمایت گر اعضا از یک دیگر در ورزش های گروهی می تواند مزیت و برتری زمینه اجتماعی این نوع از رشته های ورزشی را در مقایسه با ورزش های انفرادی در فرآیند مقابله و سازگاری را خنثی کند. به نظر می رسد شرکت در رقابت های ورزشی می تواند موجب بهبود خلق و خوی ورزشکاران شود و به دنبال آن سطح خودشفقت ورزی آن ها بالا برود و با توجه به استفاده تلفیقی ورزشکاران از سبک های دفاعی به روشی سازگارانه، روانشناسان ورزشی با مداخلات خودشفقت ورزانه می توانند بستری برای ایجاد سبک های مقابله ای نوین، بهبود ذهن آگاهی و ریکاوری سریع روانی بعد از شکست را برای ورزشکاران آسیب پذیر فراهم کنند.کلید واژگان: خودشفقت ورزی, مکانیسم های دفاعی, دانشجویان ورزشکار, گروهی, انفرادی}The purpose of the present study was to investigate the role of the type of sport in self-compassion and defense mechanisms of athletes. The current study was a comparative study. In this research, 210 student athletes (100 group members and 110 individual members) with an age range of 20 to 30 years were selected and completed the self-compassion and defense mechanisms questionnaire. The data was analyzed through the statistical test of one-way analysis of variance. The results showed that there was a significant difference only in the subscale of human commonality among the factors of group and individual athletes' self-compassion So that group athletes felt less human commonality. There was no significant difference between group and individual athletes in adopting defense mechanisms and the athletes used defensive styles in a consolidated manner. Based on the findings of this research, it can be said that the absence of an atmosphere of support for members in group sports can neutralize the advantage and superiority of the social context of this type of sports compared to individual sports in the process of coping and adaptation. It seems that participating in sports competitions can improve the mood of athletes and then their level of self-compassion will increase, and according to the integrated use of defensive styles by athletes in an adaptive way, sports psychologists with self-compassion interventions They can provide a platform for creating new coping styles, improving mindfulness and quick psychological recovery after failure for vulnerable athletes.Keywords: Self-Compassion, defense mechanisms, Student Athletes, group, individual}
-
سازگاری به عنوان یکی از مهم ترین شاخص های سلامت روانشناختی است که تحت تاثیر عوامل متعدد قرار دارد. مطالعه حاضر، با هدف بررسی رابطه سبک اسناد و سازگاری با واسطه گری عزت نفس و شفقت به خود در دانش آموزان مقطع دوم متوسطه انجام شد. با استفاده از نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای327 دانش آموز (195 دختر و 132 پسر) مقطع دوم متوسطه کاشان در سال تحصیلی 1401-1400 انتخاب شدند. با استفاده از مقیاس سازگاری دانش آموزان دبیرستانی سینها و سینگ (1993)، پرسشنامه سبک اسناد پترسون و سلیگمن (1984) ، مقیاس شفقت به خود - فرم کوتاه (ریس و همکاران، 2011) و مقیاس عزت نفس روزنبرگ (1969) اطلاعات جمع آوری گردید. نتایج نشان داد بین سبک اسناد و سازگاری رابطه معنادار وجود دارد و شفقت به خود و عزت نفس اثر واسطه ای بر رابطه سبک اسناد و سازگاری دارند. با توجه به یافته های این پژوهش، به منظور افزایش سازگاری دانش آموزان می توان از مداخله های آموزشی-مشاوره ای با محوریت ارتقای شفقت به خود و عزت نفس بهره برد تا از این طریق تاثیر سبک اسناد بر سازگاری را کنترل نمود.
کلید واژگان: سازگاری, سبک اسناد, عزت نفس, شفقت به خود}Adjustment is one of the most important indicators of psychological health, which is influenced by many factors. The present study was conducted with the aim of investigating the relationship between attributional style and adjustment with the mediation of self-esteem and self-compassion in secondary course of secondary school students. Using multi-stage cluster sampling, 327 students (195 girls and 132 boys) of secondary school in Kashan city were selected in the academic year 2021-2022. Information was collected using Adjustment Inventory Students Scale of Sinha and Singh (1993), Attributional Style Questionnaire of Peterson and Seligman (1984), self-compassion-short form scale(Rees et al., 2011) and Rosenberg's self-esteem scale(1969). The results showed there is a significant relationship between attributional style and adjustment, and self-compassion and self-esteem have a mediating role on this relationship. According to the findings of this research, in order to increase the adjustment of students, educational-counseling interventions can be used with the focus on promoting self-compassion and self-esteem in order to control the effect of attributional style on adjustment.
Keywords: Adjustment, Attributional Style, Self- Esteem, self- compassion} -
هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی آموزش راهبردهای یادگیری خودتنظیم بر اهمال کاری تحصیلی و خودشفقت ورزی دانش آموزان المپیاد ورزشی بود. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. از بین 388 نفر از دانش آموزان شرکت کننده در المپیاد ورزشی استان گلستان، با روش نمونه گیری تصادفی، 185 نفر برای غربال گری انتخاب شدند. چهل و پنج نفر دارای اهمال کاری تحصیلی بالا و خودشفقت ورزی پایین بودند که از میان آنها 30 نفر به روش تصادفی ساده انتخاب شدند و در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. گروه آزمایش به مدت 10 جلسه به صورت هفتگی تحت آموزش راهبردهای یادگیری خودتنظیم قرار گرفت. برای تحلیل داده ها از تحلیل کوواریانس چند متغیره استفاده شد. نتایج نشان داد بین میانگین های پس آزمون دو گروه آزمایش و کنترل تفاوتی معنا دار وجود دارد. بدین معنا که آموزش راهبردهای یادگیری خودتنظیم سبب کاهش میزان اهمال کاری تحصیلی و افزایش خودشفقت ورزی دانش آموزان شرکت کننده در المپیاد ورزشی می شود.کلید واژگان: راهبردهای یادگیری خودتنظیم, اهمال کاری تحصیلی, خودشفقت ورزی, دانش آموزان ورزشکار}The present study was conducted to determine effectiveness of teaching self-regulatory learning strategies on academic procrastination and self-compassion of student athletes participating in sport Olympiad. The research method was semi-experimental with pretest-posttest design with control group, in which among 388 student athletes participating in Golestan sport Olympiad, 185 participants were selected a study sample by random sampling. 45 participants with high academic procrastination and low self-compassion were selected among which 30 participants were included by simple random sampling and were divided into experimental and control groups. The experimental group received self-regulatory learning strategies training for 10 sessions weekly. Multivariate Analysis of Covariance (MANCOVA) was used to analyze the data. Results showed a significant difference between the two study groups of experimental and control meaning that teaching self-regulatory learning strategies reduces level of academic procrastination and increases self-compassion of the student athletes participating in sport Olympiad.Keywords: Self- Learning Strategies, Academic Procrastination, Self-Compassion, Student Athletes}
-
هدف
هدف پژوهش حاضر درک رابطه خودشفقت ورزی و خطر اعتیاد به تمرین در دانشجویان بود.
روشطرح پژوهش حاضر مقطعی و جامعه آماری تمامی دانشجویان دانشگاه تهران بود. در این پژوهش 250 دانشجوی تمرین کننده در مراکز تندرستی دانشگاه بر اساس مقیاس اعتیاد به تمرین ارزیابی شدند و 40 نفر آنها در گروه های در معرض خطر بالا (کسب نمره بالای 24 در مقیاس) و پایین اعتیاد به تمرین قرار گرفتند (هرگروه تعداد= 20 نفر)، آنها سپس مقیاس های خودشفقت ورزی و اختلالات خوردن را تکمیل نمودند. تحلیل داده‌ها از طریق ضریب همبستگی پیرسون و مانوا انجام شد.
نتایجنتایج نشان داد که شیوع اعتیاد به تمرین در دانشجویان 8 درصد است و خودشفقت ورزی با اعتیاد به تمرین ارتباط منفی دارد، نتایج همچنین نتایج نشان داد که دانشجویان مستعد اعتیاد به تمرین در برخورد با ناملایمات و استرس های روزمره بیشتر از خودانتقاد می کنند و تمایل به انزوا طلبی و بزرگ نمایی دارند.
نتیجه گیریاین مطالعه نشان می دهد که ضعف در شفقت ورزی به خود از عوامل مهم خطرساز بروز پدیده اعتیاد به تمرین در دانشجویان است. این امر نشانگر این است که اگر مداخلاتی جهت بالا بردن خودشفقت ورزی صورت پذیرد، خطر بروز پدیده اعتیاد به تمرین در این گروه کاهش می یابد.
کلید واژگان: خوددلسوزی, وابستگی به تمرین, علایم کناره گیری, دانشجو, انزوا}PurposeThe aim of this study was to assess the relationship between self-compassion and the risk of exercise addiction (EA) in Collegestudents.
MethodsIn this cross-sectional study, the statistical population was all students from University of Tehran. In this study, 250 students who exercised in the university fitness centers were evaluated based on the Exercise Addiction Scale.Forty of themwere assigned to either an high risk (scoring ≥ 24 on the scale) or a low risk(scoring 23-13 on the scale) EA group session (Each group, n=20). They then completed Self-Compassion and Eating Disorders Scales. Data were analyzed by Pearson correlation coefficient and MANOVA.
ResultsThe results indicated that prevalence of exercise addiction in college students is 8% and self-compassion is negatively related to exercise addiction.The results also revealed that, compared with students Less exposed to EA the students exposed to EA are more self-critical and tend to be isolated and catastrophic in the face of adversity and stressful situations.
ConclusionThis study suggests EA risk has an inverse relationship to self-compassion in college students. Raising self-compassion may be a useful addition to EA problem prevention and treatment interventions.
Keywords: Self-compassion, exercise dependence, withdrawal symptoms, College Student, isolation} -
Objective
This study aimed to predict mental well-being and general health based on perceived stress and body image with mediating the role of self-compassion in women athletes in Tehran.
MethodsThis descriptive correlational study was performed using structural equations. The statistical population included all female athletes who referred to sports clubs in Tehran. In this study, 250 women were selected by the convenience sampling method. Participants responded to questionnaire forms specified for measuring mental well-being, general health, self-compassion, body image, and perceived stress scale using a website link. The obtained data were analyzed by descriptive analysis, Pearson correlation, and path analysis using SPSS and PLS software statistical packages.
ResultsIn general, path analysis showed that self-compassion could not mediate the path between perceived stress and mental well-being. However, it mediated the path of body image to well-being. Besides, self-compassion did not mediate the perceived ester pathway to public health and body image to public health.
ConclusionAccording to the results, it is concluded that strategies reducing self-compassion are able to provide a better body image and increase the mental well-being of women athletes.
Keywords: Perceived Stress, Mental Well-being, Body Image, Women Athletes, General Health, Self-compassion} -
هدف این پژوهش مدل یابی ارتباط ساختاری خودشفقت ورزی و واکنش های هیجانی به شکست با واسطه گری تنظیم شناختی هیجان در رزمی کاران بود. در این پژوهش 286 ورزشکار (191 مرد و 95 زن: میانگین و انحراف معیار سنی=98/20 ± 30/3) از سبک مختلف رزمی (تکواندو، کاراته، جودو و ووشو) حاضر در مسابقات لیگ شرکت و مقیاس های خودشفقت ورزی، عواطف منفی، و تنظیم شناختی هیجان را تکمیل کردند. از تحلیل مسیر به منظور ارزیابی مدل پیشنهادی استفاده شد. نتایج نشان داد که خودشفقت ورزی اثرات مستقیم و غیرمستقیم بر کاهش پاسخ های هیجانی منفی به شکست دارد. علاوه بر این، نتایج نشان داد که ابعاد سازگار و ناسازگار تنظیم شناختی هیجان در رابطه بین خودشفقت ورزی و پاسخ های هیجانی به شکست نقش واسطه ای جزیی دارند. این مطالعه نشان می دهد که خودشفقت ورزی یک سازه مناسب برای درک پاسخ های هیجانی ورزشکاران به شکست است، و راهبردهای تنظیم شناختی هیجان به عنوان مکانسیم های زیربنایی در این فرایند دخیل هستند، از این رو توجه به رشد خودشفقت ورزی در رزمی کاران با تاکید بر بهبود تنظیم هیجان سازگار و کاهش تنظیم هیجان ناسازگار در راستای بازیابی بهتر از شکست و کاهش اثرات منفی آن را پیشنهاد می کند.
کلید واژگان: ذهن آگاهی, خودشفقتی, تنظیم هیجان, بازیابی از شکست, نشخوارگری}Recognition of important psychological factors in coping with difficulty is considered as an important factor in the development of positive interventions to achieve sports self-fulfillment. Self-sufficiency and cognitive regulation of emotion are important factors that are effective in coping with unpleasant events. In a difficult event such as failure in sports is not considered. Therefore The purpose of this study was to model the structural equation of relationship between self -compassion and emotional reactions to failure as mediated by cognitive emotion regulation among martial arts. A total of 286 athlete (191 men and 95 women; age: 20.98±3.30 years) from different disciplines of martial arts (taekwondo, karate, Judo and wushu) engaged in league championship participated in the study. Athlete completed self-report measures of self-compassion (SCS), negative affect (PANAS), and cognitive emotion regulation (CERQ). The proposed model was evaluated using structural equation model. Result revealed that self-compassion has direct and indirect effects on emotional reactions to failure. Furthermore, cognitive emotion regulation a partial negative mediator between the self-compassion and emotional reactions to failure. This study indicates that self-compassion is a relevant construct for understanding athletes’emotional responses to failure problems and cognitive emotion regulation strategies are involved as underlying mechanisms in this process. Therefore, it suggests paying attention to growth of self-compassion in martial arts and emphasizing on improving adaptive emotion regulation and reducing incompatible emotion regulation in order to recover better from failure and reduce its negative effects.
Keywords: Mindfulness, Self-compassion, Emotion Regulation, Recovery from Failure, Rumination} -
یکی از چالش هایی که بیشتر دانشجویان با آن روبه رو هستند، اهمال کاری تحصیلی به معنای تاخیر در انجام امور است.از آنجایی که اهمال کاری تحصیلی می تواند بر جنبه های مختلف زندگی دانشجویان تاثیرگذار باشد، با شناسایی عوامل مرتبط، می توان گامی در جهت کاهش و یا رفع آن برداشت؛ بنابراین مطالعه حاضر با هدف تعیین نقش شفقت به خود در اهمال کاری تحصیلی با واسطه گری اجتناب تجربه ای در دانشجویان دانشگاه یزد انجام شده است. طرح پژوهش در این مطالعه، توصیفی- همبستگی بود. شرکت کنندگان این پژوهش شامل 375 نفر (208 دختر و 167 پسر) از دانشجویان کارشناسی دانشگاه یزد در سال تحصیلی 98-1397بودند که بر اساس روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی انتخاب شدند. به منظور جمع آوری داده های پژوهش، از پرسش نامه اهمال کاری تحصیلی سولومون و راثبلوم (1984)، پرسش نامهشفقت به خود نف (2003) و پرسش نامه پذیرش و عمل بوند و همکاران (2011) استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با روش همبستگی مبتنی بر رویکرد مدل یابی معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار AMOS ویرایش 24 انجام گرفت. نتایج نشان داد که شفقت به خود به صورت مستقیم، منفی و معنادار اجتناب تجربه ای (69/0- = β) و اهمال کاری تحصیلی (33/0- = β) را پیش بینی می کند. اجتناب تجربه ای نیز به صورت مستقیم، مثبت و معنادار اهمال کاری تحصیلی (24/0= β) را پیش بینی می کند. در نهایت نتایج نشان داد اجتناب تجربه ای در رابطه بین شفقت به خود و اهمال کاری تحصیلی دارای نقش واسطه ای است؛ بنابراین می توان نتیجه گرفت که با افزایش شفقت به خود و انعطاف پذیری روان شناختی (کاهش اجتناب تجربه ای) می توان تا حدودی اهمال کاری تحصیلی دانشجویان را کاهش داد.کلید واژگان: اهمال کاری تحصیلی, شفقت به خود, اجتناب تجربه ای, دانشجو}One of challenges that students face with is academic procrastination. It means “delay in performing a task”. Since academic procrastination could affect various aspects of students' personal and social life, by identifying related factors, steps can be taken toward reducing or eliminating it. This study aimed at determination the role of self- compassion on academic procrastination by mediating role of experimental avoidance in students of Yazd University. The research design was descriptive-correlational. The participants of this study were 375 (208 girls and 167 boys) undergraduate students of Yazd University in the academic year 2018-19, that were selected on the basis of random cluster sampling. Data were collected by academic procrastination questionnaire (Solomon & Rothblum, 1984), self-compassion questionnaire (Neff, 2003) and acceptance and practice questionnaire (Bond and et al, 2011). Data analysis was performed by using correlation method based on structural equation modeling approach using AMOS software version 24. The results showed that compassion predicts directly, negatively and significantly, experiential avoidance (β = -0.69) and academic procrastination (β = -0.33). Experiential avoidance also directly, positively, and significantly predicts academic procrastination (β = 0.24). Finally, the results showed that experiential avoidance plays a mediating role in the relationship between self-compassion and academic procrastination. Therefore, it can be concluded that by increasing self-compassion and psychology flexibility (reducing experiential avoidance) students' academic procrastination can be to some extent reduced.Keywords: Academic Procrastination, self-compassion, Experiential Avoidance, student}
-
Journal of Sport Sciences and Health Research, Volume:12 Issue: 24, Winter and Spring 2020, PP 245 -255Introduction
The present study aimed to examine a proposed model for the relationship between resilience and emotional reactions to failure, mediated by self-compassion and Emotion Regulation (ER) among martial artists.
Materials and MethodsA total of 286 athletes (191 males & 95 females; Mean±SD age: 20.98±3.30 years) from different disciplines of martial arts (taekwondo, karate, Judo, & wushu) engaged in league championship participated in the study. Athletes completed the Sports Mental Toughness Questionnaire (SMTQ), the Positive and Negative Affect Schedule (PANAS), the Self-Compassion Scale (SCS), and the Cognitive Emotion Regulation Questionnaire (CERQ). The proposed model was evaluated using structural equation modeling.
ResultsThe obtained results revealed that resilience has direct and indirect effects on emotional reactions to failure. Furthermore, self-compassion and maladaptive ER play a partial negative mediating role between resilience and emotional reactions to failure. However, the mediating role of adaptive ER was not significant.
ConclusionThe study data predicted negative emotional reactions to failure based on resilience, mediated by self-compassion and ER among martial artists; thus, these data indicate the necessity of paying attention to the development of resilience in martial artists. This method emphasizes self-compassion and the reduction of maladaptive ER for better recovery of failure and reduces its effects.
Keywords: resilience, Reactions to Failure, Self-compassion, Emotion Regulation, Recovery from Failure} -
هدف پژوهش حاضر بررسی ارتباط کمال گرایی و خودشفقتی در تکواندوکاران نخبه بود. در این پژوهش یک طرح همبستگی مقطعی استفاده شد و جامعه آماری آن تمامی تکواندوکار نخبه حاضر در تیم ملی و مسابقات لیگ برتر بودند. 160 تکواندوکار (80 مرد و 80 زن) به‍صورت نمونه گیری هدفمند بررسی شدند و مقیاس‍های کمال‍گرایی و خودشفقتی را تکمیل نمودند. داده ها از طریق آزمون های آماری همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه بهروش هم زمان و آنوا تحلیل شد. نتایج نشان داد بهطور معناداری تلاش‍های کمال‍گرایانه (کمال گرایی مثبت) با خودشفقتی همبستگی مستقیم دارد. درحالی که نگرانی های کمال‍گرایانه (کمال گرایی منفی) با خودشفقتی همبستگی معکوس دارد و این ابعاد می توانند تغییرات خودشفقتی را تبیین کنند. به علاوه، تحلیل داده ها نشان داد در مقایسه با گروه زنان، تکواندوکاران مرد کمال گرایی مثبت تری دارند و به میزان بیشتری از راهبردهای خودشفقتی استفاده می کنند. بر اساس یافته های پژوهش حاضر بهنظر می رسد، ویژگی کمال گرایی نقش موثری در خودشفقتی تکواندوکاراننخبه ایفا می کند و تقویت راهبردهای خودشفقت‍ورزی می تواند برای پی ریزی مداخلات جهت تعدیل اثرات منفی و تسهیل اثرات مثبت آن مورد توجه قرار گیرد.
کلید واژگان: تلاش های کمال گرایانه, حس مشترک انسانی, کمال گرایی منفی, تکواندوکاران نخبه, ذهن آگاهی}The purpose of this study was to investigate the relationship between perfectionism and self-compassion in elite Taekwondo athletes. Cross-sectional correlational design was employed in this study. The statistical population consisted of elite taekwondo athletes participating in the super League competition and National team. One hundred and sixty taekwondo athletes (80 male and 80 female) were selected via purposive sampling method. They completed two scales of perfectionism and self-compassion. The data were analyzed by Pearson correlation, multiple regression by inward method, and ANOVA tests. The results indicated that perfectionistic strivings (positive perfectionism) was positively associated with self-compassion, whereas perfectionistic concerns (negative perfectionism) was negatively associated with self-compassion. In addition, the results showed that two dimensions of perfectionism predict self-compassion variance. Furthermore, the data showed that the male group significantly have high positive perfectionism and use more self-compassion strategies than female group. According to results of this study, it seems that perfectionism has an effective role in self-compassion strategies of elite taekwondo athletes and improving these strategies can be useful to conduct interventions in order to balance negative impacts and facilitate positive impacts.
Keywords: Perfectionistic Strivings, Self-Compassion, Common humanity, Negative Perfectionism, Elite Taekwondo, Mindfulness} -
Journal of Sport Sciences and Health Research, Volume:11 Issue: 23, Summer and Autumn 2019, PP 97 -104IntroductionThe present study aimed to investigate the relationship between Self-compassion and precompetitive anxiety among female athlete students.MethodsThis was a descriptive correlational study. Two hundred and fifty-three female students (140 taekwondo & 113 karate) were selected among athletes present at the 14th Student Cultural Sports Olympiad. Self-compassion Scale and Competitive State Anxiety–2 were used in this study before competing in games to measure the aforementioned theoretical constructs.ResultsThe obtained results revealed a significant relationship between pre-competitive anxiety and Self-compassion. Moreover, the components of this characteristic positively predicted self-confidence variance; however, this prediction reversed with somatic and cognitive anxiety.ConclusionBased on the current study results, Self-compassion plays a moderating role in the pre-competitive anxiety of female martial arts athletes. Therefore, improving this characteristic should be considered to promote self-confidence and reduce the pre-competitive anxiety in these athletes.Keywords: Self-compassion, State anxiety, Cognitive appraisal, Self-confidence, Mindfulness}
-
مقدمه و هدفهدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین سرسختی ذهنی و خودشفقتی در تکواندوکاران نوجوان نخبه و غیرنخبه بود.روش شناسیپژوهش حاضر توصیفی-همبستگی و جامعه آماری آن تمامی تکواندوکار نوجوان لیگ (دسته یک و برتر) در سال 1397 بودند. در این پژوهش 150 مرد (75 نخبه و 75 غیرنخبه) به صورت نمونه گیری تصادفی بررسی شدند و مقیاس های سرسختی ذهنی در ورزش (شیرد و همکاران، 2009) و خودشفقتی (رایس و همکاران، 2010) را تکمیل نمودند. داده ها از طریق آزمون های آماری همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه بهروش همزمان و تحلیل واریانس یک طرفه (آنوا) تحلیل شد.نتایجنتایج نشان داد که بهطور معناداری بین سرسختی ذهنی و خودشفقتی همبستگی وجود دارد و ابعاد سرسختی ذهنی (اطمینان، پایداری و کنترل) تغییرات خودشفقتی را تبیین میکند (0/001>p). بهعلاوه، تحلیل داده ها نشان داد که در مقایسه با گروه غیرنخبه، تکواندوکاران نخبه سرسختی ذهنی بالاتری دارند و به میزان بیشتری از راهبردهای خودشفقتی استفاده می کنند (0/001>p).نتیجه گیریبراساس یافته های پژوهش حاضر به نظر می رسد، ویژگی سرسختی ذهنی نقش موثری در خودشفقتی تکواندوکاران نوجوان ایفاء می کنند و تقویت راهبردهای خودشفقت ورزی می تواند برای پی ریزی مداخلات و برنامه های آموزشی سرسختی ذهنی تکواندوکاران به ویژه سطح غیرنخبه مورد توجه قرار گیرد.کلید واژگان: خود شفقتی, ذهن آگاهی٬تنظیم هیجان, تکواندوکاران نوجوان, سرسختی ذهنی}Introduction & ObjectiveThe propose of this study was to investigate the relationship between mental toughness and self-compassion in elite and non-elite adolescent Taekwondo athletes.MethodologyThe research method was descriptive-correlational. the statistical population consisted of the all adolescent taekwondo athletes' participating in League competition (Premier and super League) in 2018. One hundred and fiftyand taekwondo athletes were selected via random sampling method and completed scales of sport mental toughness (Sheard & et al, 2009) and self-compassion (Reis & et al, 2010). The data were analyzed by Pearson correlation, multiple regression by inward methed, and One-way variance analysis (anova) tests.ResultsThe results showed a significant relationship between mental toughness and self-compassion and dimension of mental toughness (confidence, consistency & control) positively predicts self-compassion variance (PKeywords: self-compassion, Mindfulness, emotional regulation, Adolescent Taekwondo Athletes, mental Toughness}
-
هدف این پژوهش، تعیین نقش شفقت به خود در رفتارهای پرخطر دانشجویان می باشد. در یک بررسی توصیفی از نوع همبستگی، 273 (170 دختر و 103 پسر) دانشجو به شیوه نمونه گیری خوشه ایچند مرحله ای در پژوهش شرکت نمودند و به پرسشنامه های شفقت به خود (نف، 2009) و پرسشنامه رفتارهای پرخطر بررسی ملی رفتارهای پرخطر دانشجویان آمریکا(NCHRBS) نسخه 2007 پاسخ دادند. تحلیل داده ها با استفاده از آزمون تی، همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون انجام گرفت.
نتایج نشان داد که شفقت به خود رابطه منفی و معنی داری با رفتارهای پرخطر دارد (00/0 p=). قضاوت درباره خود- به عنوان یکی از سه بعد شفقت به خود- بیش ترین تاثیر رگرسیونی را در کاهش رفتارهای پرخطر دارد. درمجموع، مولفه های شفقت به خود تواما 7/12 درصد از واریانس رفتارهای پر خطر را تبیین می کنند. براساس داده های به دست آمده می توان نتیجه گرفت که شفقت به خود جوانان به عنوان یکی از عوامل افزایش دهنده سلامت روان سبب کاهش رفتارهای پرخطر می شود. بنابراین می تواند در امر پیشگیری از رفتارهای پرخطر اهمیت بالایی داشته باشد.کلید واژگان: شفقت به خود, رفتارهای پرخطر, سلامت روان, دانشجویان و جوانان}The aim of this study is to determine the role of self-compassion in students risky behaviors. This research is a descriptive co-relational study. 273 students (170 females and 103 males) participated in the study by multi stage cluster sampling method and responded to self-compassion questionnaire (Neff, 2009) and risk behaviors questionnaire (National College Health Risk Behavior Survey, 2007). Date were analyzed using T Test, Pearson correlation and regression analysis The results showed that the self-compassion has a significant and negative relation with risky behaviors (p=0.00) and judgment about self (As one of the three dimensions of self-compassion) has the highest regression coefficient in reducing risky behaviors. Generally Components of self-compassion explain 12/7 of the Variance in risk behaviors.
Based on results, we conclude that Consistent with other studies, students self-compassion as one of the factors of increasing mental health leads to reducing in risky behaviors, so this can be important to prevent high-risk behaviors.Keywords: Self-Compassion, Risky Behaviors, Mental Health, Students, Youth}
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
©2000-2024 magiran.com All Rights Reserved.