به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "برنامه ریزی شهری" در نشریات گروه "علوم پایه"

  • میثم اقبالی، سید علی جوزی*، رخشاد حجازی، مژگان زعیم دار
    هدف از این پژوهش، بررسی ویژگی های رشد فیزیکی شهر نظرآباد در گذشته و پیش بینی تغییرات آتی آن تا سال 2050 با استفاده از مدل SLEUTH است. در این پژوهش، نقشه طبقه شهری از تصاویر ماهواره ای لندست سال های 1369، 1379، 1389 و 1399 استخراج و با استفاده از لایه های جاده، مستثنائات، شیب و سایه و روشن به مدل SLEUTH وارد و رشد شهری در دو سناریو تاریخی و محیط زیستی شبیه سازی گردید. برای ارائه یک پیش بینی مطلوب تر از تغییرات کاربری و پوشش زمین در آینده در مدل SLEUTH در سناریوی محیط زیستی از روش ارزیابی چند معیاره (MCE) با استفاده از بیست لایه که بیشترین تاثیر را بر تناسب زمین برای توسعه شهری دارند، استفاده شد. لایه های مورد استفاده در فرآیند MCE به توپوگرافی، زمین شناسی، هوا و اقلیم، منابع آبی، بیولوژیک، حرایم و فواصل شهری و کاربری اراضی مربوط بودند. نتایج سناریوی اول نشان داد که از سال 1399 تا 1429 میلادی 390 هکتار به زمین های شهری افزوده خواهد شد و بخشی از باغ ها و زمین های کشاورزی از بین خواهد رفت. نتایج سناریوی دوم نشان داد، 205 هکتار از زمین های با ارزش می توانند دست نخورده باقی بمانند و از این طریق جلوی تکه تکه شدن بیشتر الگوی کاربری زمین را در آینده گرفت. نتایج شبیه سازی توسعه فیزیکی شهر نظرآباد نشان داد که ترکیب مدل SLEUTH با MCE به نحو مطلوبی می تواند ابزار بسیار مفیدی برای مدیران شهری باشد که ارزیابی الگوهای توسعه شهری را تسهیل نماید.
    کلید واژگان: ارزیابی تناسب شهری, مدل سازی رشد شهری, برنامه ریزی شهری, مدل SLEUTH
    Meysam Eghbali, Seyed Ali Jozi *, Rokhshad Hejazi, Mojgan Zaeimdar
    The purpose of this study is to investigate the physical growth characteristics of Nazarabad city in the past and predict its future changes until 2050 using the SLEUTH model. In this study, the urban map was extracted from the Landsat satellite images of 1990, 2000, 2010 and 2020, and using the layers of slope, land use, excluded layer, urban extent, transportation network, and hill shade, it was entered into the SLEUTH model and urban growth was simulated in two historical and environmental scenarios. To provide a more favorable prediction of future land use changes in the SLEUTH model in the environmental scenario, the multi-criteria evaluation (MCE) method was used using twenty layers that have the greatest impact on land suitability for urban development. The layers used in the MCE process were related to topography, geology, weather and climate, water resources, biological, urban distances and land use. The results of the first scenario showed that from 2020 to 2050, 390 hectares will be added to the urban land and part of the gardens and agricultural land will be lost. The results of the second scenario showed that 205 hectares of valuable land could remain intact, thus preventing further fragmentation of the land use pattern in the future. The simulation results of the physical development of Nazarabad city showed that the combination of SLEUTH model with MCE can be a very useful tool for city managers to facilitate the evaluation of urban development patterns.
    Keywords: Urban Suitability Assessment, Urban Growth Modeling, Urban Planning, SLEUTH Model
  • محسن اسمعیلی*، آیلین شیدایی
    ابعاد اجتماعی و ارتباطی از دهه 70 و به ویژه دهه 90 میلادی به عنوان ارکان اصلی رهیافت های نوین برنامه ریزی شهری مورد تاکید قرار گرفته است. ضرورت توجه به مولفه های اجتماعی و ارتباطی در برنامه ریزی شهری با مطرح شدن مباحث توسعه پایدار اهمیت دوچندان یافته است. دلیل این امر این است که در متون متاخر پایداری، مسئولیت پذیری، تعامل و آگاهی اجتماعی از زیرساخت های اصلی توسعه پایدار شهری به حساب می آید. با این حال علی رغم تاکید بر ضرورت پیوند رویکردهای اجتماعی و ارتباطی برنامه ریزی با مولفه های توسعه پایدار شهری، توجه چندانی به چگونگی پیوند میان این دو جنبه در پژوهش های برنامه-ریزی صورت نگرفته است.پرسش اصلی در مقاله پیش رو این است که ابعاد اجتماعی مستتر در رهیافت های جدید برنامه ریزی چیست و چه ارتباطی میان این ابعاد و معیارهای توسعه پایدار می توان برقرار نمود. در راستای پاسخ به این سوال، ابتدا مبانی رهیافت های جدید برنامه ریزی به اختصار جمع آوری شده و سپس با استفاده از روش تحلیل محتوای کیفی به فهم ابعاد اجتماعی و ارتباطی این رهیافت ها پرداخته شده است. در گام بعدی، تحلیل محتوا و کدگذاری مولفه های کلیدی نظریات و دستورالعمل های توسعه پایدار انجام شده است. در گام پایانی تحلیل، تبیین رابطه مفهومی و برهم کنش میان نتایج حاصل از گام های پیشین با استفاده از روش فراترکیب کیفی استنتاج شده است. یافته های پژوهش نشان می دهد که الگوها و نظریات رویه ای برنامه ریزی شامل رهیافت های ارتباطی، مشارکتی و عمل گرایی، از ظرفیت مطلوبی برای تحقق معیارهای توسعه پایدار به عنوان محتوا و هدف نهایی توسعه در برنامه ریزی شهری برخوردارند
    کلید واژگان: برنامه ریزی شهری, توسعه پایدار, رهیافت های ارتباطی, تحلیل محتوای کیفی, فراترکیب کیفی
    Mohsen Esmaeili *, Ailin Sheydayi
    Since the 70s and especially the 90s, social and communicative dimensions have been emphasized in both procedural planning approaches and sustainable development studies. Despite the emphasis on the importance of linking the social-communicative dimensions of planning and the components of sustainable development, there is no attention to the way of linking these issues in the planning literature. As a result, it seems, the gap between the substantive and procedural aspects of planning can be resolved by the interaction between the procedural aspects of new planning approaches on the one hand and the substantive goals of sustainable development on the other hand.The main question in this study is: what relationship can be established between the social-communicative dimensions in the new planning approaches and sustainable development criteria? In order to answer this question, first, the basics of new planning approaches have been collected, and then, using the qualitative content analysis method, the social and communicative dimensions of these approaches have been understood. In the next step, the content analysis of the key components of sustainable development theories and guidelines was done, and finally, the explanation of the conceptual relationship and interaction of the results of the first and second steps was deduced using the qualitative meta-synthesis method. The findings show that the new planning approaches, with the essence of communication, participation, and Pragmatism as a procedure, have a good capacity to implement the criteria of sustainable development as the substantive goal of urban planning.
    Keywords: Urban Planning, Sustainable Development, Communicative Approaches, Qualitative Content Analysis, Qualitative Meta-Synthesis
  • پدرام حصاری*
    شهرها از جنبه احیای طبیعت شهری نیاز به توجه ویژه دارد زیرا حضور طبیعت در شهر از الزامات توسعه پایدار و شهر سالم است و برای پیشبرد کیفیت زندگی در نواحی شهری اهمیت بسیاری دارد. فضاهای باز و سبز شهری نه تنها به دلیل اهمیت تفریحی آن ها مورد توجه است، بلکه به دلیل نقشی که در حفظ و تعادل محیط زیست شهری و تعدیل آلودگی هوا و پرورش روحی و جسمی ساکنان ایفای نقش می کنند، ارزشمند است. در حال حاضر با توجه به توسعه پایدار شهری، بررسی شاخص های فضای سبز در برنامه ریزی فضایی شهرها و مراکز جمعیتی حایز اهمیت است. از آن جا که طرح های تفصیلی براساس معیارهای و ضوابط طرح های جامع تهیه می شود، بنابراین اهمیت فضای سبز در این طرح ها غیر قابل انکار است. این پژوهش با هدف کاربردی و بر اساس روش توصیفی- تحلیلی است. اطلاعات لازم از روش کتابخانه ای و مطالعات میدانی منطقه 22 تهران که به عنوان منطقه پایدار شهری معرفی شده، جمع آوری شده است. تلاش بر این بوده است که به بررسی میزان تناسب فضاهای سبز با طرح های اجرایی در وضع موجود پرداخته شود. این پژوهش با استفاده از تحلیل سلسله مراتبی به دنبال تعیین اولویت اجرایی شدن مناطقی با کاربری فضای سبز در طرح های تفصیلی است تا با تعیین اولویت ها میزان نقص کمبود این فضاها را در طرح های اجرایی مشخص نماید. نتایج پژوهش حاکی از این است که فضاهای سبز با اولویت ها و وزن نهایی بالاتر در روش فوق در طرح های تفصیلی منطقه 22 تهران، ناحیه 2 در مرحله اجرا با برخورد به عوامل بازدارنده، اجرایی شدن آن ها به طور کامل صورت نگرفته و موجب ناهمخوانی میزان فضای سبز در وضع موجود و پیشنهادی طرح تفصیلی شده است و بالعکس نواحی با وزن نهایی پایین تر اجرایی شده است که نشان از عدم مطالعه اولویت ها بوده است.
    کلید واژگان: فضای سبز, برنامه ریزی شهری, طرح های تفصیلی, منطقه 22, تحلیل سلسله مراتبی
    Pedram Hessari *
    Cities need special attention from the aspect of reviving urban nature, because the presence of nature in the city is one of the requirements of sustainable development and a healthy city, and it is very important to promote the quality of life in urban areas. Urban open and green spaces are not only important because of their recreational importance, but also because of the role they play in maintaining and balancing the urban environment, moderating air pollution, and nurturing the residents mentally and physically. Currently, due to sustainable urban development, it is important to examine green space indicators in the spatial planning of cities and population centers. Since the detailed plans are prepared based on the criteria and regulations of comprehensive plans, the importance of green space in these plans is undeniable. This research, which has an applied purpose and is based on the descriptive-analytical method, and its required information has been collected from the library method and field studies of the 22nd district of Tehran, which has been introduced as a sustainable urban area, based on the fact that while identifying and examining the indicators in Consideration of green spaces in urban planning and urban development plans (detailed plan), to check their compatibility (green spaces) with executive plans in the current situation. Using Hierarchical Analysis, this research seeks to determine the priority of the implementation of areas with the use of green space in detailed plans, in order to determine the extent of the deficit of these spaces in the implementation plans by determining the priorities. The results of the research indicate that the green spaces with higher priorities and final weight in the above method in the detailed plans of District 22 of Tehran, District 2 in the implementation stage due to the obstacles, their implementation has not been completed and causes inconsistency in the amount of space Green has been implemented in the current and proposed state of the detailed plan, and on the contrary, areas with a lower final weight have been implemented, which shows that the priorities have not been studied.
    Keywords: Green space, urban planning, detailed plans, district 22, Hierarchical analysis
  • ولی راستگار*، رسول صمدزاده، یوسف وثیق

    ضرورت ایجاد بستر مناسب قانونی با ساز و کارهای تسهیلاتی در فرایند تمایل مشارکت فعال عموم جامعه با توجه به تغییرات جمعیتی و سبک زندگی ها، به منظور زیست پذیری پایدار شهری با مدیریت بهینه پسماندها در مقابل تهدیدات ناشی از آلودگی های محیطی/ بهداشتی می باشد. هدف مطالعه ارزیابی الگوهای مشارکت مردمی مدیریت پسماندها از دیدگاه برنامه ریزی شهری به منظور ارایه رویکردی منطقی با راهکارهای عملی در مشارکت جامعه پرداخته شده است. روش تحقیق طراحی پرسشنامه با جامعه آماری 450 نفر، با روش کمی با طیف پنجگانه لیکرت با 4 مولفه و 13 زیر مقیاس با 35 گویه می باشد. قلمرو جغرافیایی پژوهش شهرستان اردبیل است. به منظور بررسی ابعاد سازه های اصلی داده های تحقیق با تایید پرسشنامه با آلفای کرانباخ 866/0 از نرم افزار آماری SPSS و جهت بررسی دو حالت معناداری و استانداردبودن سوالات برای عامل ها از شاخص-های تحلیل عاملی تاییدی از لیزرل با مقدار df/2x 2.32 نشان از برازش مناسب مدل استفاده گردید. با بررسی فرضیات اصلی و فرعی با رویکردهای مشارکت مدنی با زیرمقیاس های نهادی، قانونی، فرهنگی، فردی و اجتماعی، تخصصی با زیر مقیاس های رسانه ای، آموزشی و بهداشتی، حمایتی با زیر مقیاس انگیزشی، ساختاری و تسهیلاتی و مشارکت تعاملی با زیر مقیاس کارشناسی و عمومی با میزان آماره تی در معادله ساختاری حاصل، نشان از رابطه معناداری و تاثیرگذاری آ ن ها در فرضیات را با 95% اطمینان (1.96) بزرگتر بودند، تایید گردیدند.

    کلید واژگان: الگوهای مشارکت عمومی جامعه, مدیریت پسماندهای شهری, برنامه ریزی شهری
    Vali Rastgar *, Rasoul Samadzadeh, Yousef Vasigh

    Introducción:

    Currently, most of the produced waste such as; Household, institutional, urban and street wastes, industrial and commercial areas, as well as construction and demolition wastes (Birhanu & Berisa, 2015), agricultural wastes, chemical and non-biodegradable, organic, biomedical materials in most In countries, in general, after collecting the municipal waste at the source, the disposal process is carried out as a mixture in landfills (Banerjee & Sarkhel, 2019). The amount and composition of the produced waste is different due to the consumption pattern in different countries and changes significantly with the passage of time. The existing waste sites are filling up at a very fast rate, and it is more difficult to build new landfill sites due to the lack of land, the increase in land prices, and high demand. Lack of urban waste management in developing countries due to the lack of necessary technologies, insufficient and limited financial resources, low and insufficient skills in the collection and storage of waste in urban open spaces, undesirable disposal measures. Widespread garbage in landfills, as well as one-third of garbage being left indiscriminately on the streets or in drains, lead to serious problems on the personal and social health of humans and the environment. Animals, the aesthetic landscape of urban nature and the reduction of tourism and economic value caused by the changes in the ecosystem of the region due to the pollution and reduction in the quality of soil and surface and subsurface water in the areas adjacent to the landfill sites as a result of the leachate flowing in The environment and rivers, especially in the rainy season, the increase of greenhouse gases and the emergence and intensification of all kinds of rodents, insects, urban and domestic flies, and its unfortunate consequences in the form of the production and spread of various cancerous and contagious diseases and injuries. and deaths caused by it (Abdel-Shafy, Hussein I; Mansour, Mona S.M, 2018; Sinthumule & Mkumbuzi, 2019; Zambezi, F. M, et al. 2020) in the long term, imposing various types of exorbitant costs Attacks on communities, and individual/social concerns on the population living in its vicinity Makwara & Magudu 2013; Tanyanyiwa, 2015; Das, et al. 2016; Serge Kubanza, Nzalalemba, Kalra, N, 2020). Ardabil city municipality was established in 1303, today with a population equal to 560,000 people according to the census of 2016, with a daily production of 370 tons and an annual production of 11,100 tons of wet and dry garbage and collecting and burying them without any separation process and operation, in two places Gurjan and Taleb Qashlaghi intersections are carried out by contractors with high costs. One of the basic new approaches in the field of urban waste management is the approach of public participation. Therefore, this research seeks to provide models of the public participation approach in urban waste management from the perspective of urban planning.

    Materials & Methods

    This research aims to investigate and evaluate the patterns of public participation in urban waste management from the point of view of urban planning, in order to achieve the goals of identifying practical suggestions and implementing legal/civil, specialized, supportive, and interactive solutions with the approach of changing the cultural/social pattern. Waste production has a strategic contribution to helping sustainable urban livability by facilitating the process of people's participation in the planning and optimal management of all types of urban waste in Ardabil city. According to the objectives of the research, the researcher designed a questionnaire with 35 questions with a statistical population of 450 people, using a quantitative survey/applied method with a five-point Likert scale with 4 components and 13 subscales, in an effort to answer the research questions such as; In general, is there a significant relationship between public participation and optimal urban waste management in Ardabil city? Is there a difference between the support approach (types of motivational, structural, and facilitating mechanisms) of people's participation in urban waste management and reduction of urban costs, between the approach of legal/civil structures (factors of people's participation resulting in the amendment and improvement of administrative rules and regulations in providing services) In urban waste management and culture building, between educational/specialist approaches (media, education, and health), people's participation in urban waste management and information, awareness, and knowledge in mass and social media and finally between interactive participation approach Is there a significant relationship between public participation and the optimal management of urban waste?, so that the reasons for the lack of attention of the citizens of Ardabil in the management of urban waste (garbage) are determined in the hypotheses based on the questions.

    Result and discussion

    The standard coefficient of the structural equation between the support approaches of public participation in urban waste management and reduction of urban costs is equal to 0.96 and its t-statistic is also equal to 12.32. Because the t-statistic in the resulting structural equation (12.32) is greater than the t-statistic with %95 confidence (1.96). Therefore, the assumption of a significant relationship in the hypothesis is confirmed with %95 confidence. The standard coefficient of the structural equation between civic approaches of public participation in urban waste management and cultural development is equal to 0.8 and because the t-statistic (20.12) is greater than the t-statistic with %95 confidence (1.96). Therefore, the assumption of a significant relationship in the hypothesis is confirmed with %95 confidence. The standard coefficient of the structural equation between the specialized approaches of public participation in urban waste management and information and awareness in mass and social media is equal to 0.59 and the resulting t-statistic (16.93) is greater than the t-statistic with %95 confidence (1.96). Therefore, the assumption of a significant relationship in the hypothesis is confirmed with 95% confidence. The standard coefficient of the structural equation between the interactive participation approach of public participation and the optimal management of urban waste is equal to 0.8 and its t-statistic is also 12.65 greater than the value of the t-statistic with %95 confidence (1.96), so the assumption of a significant relationship in the hypothesis with %95 assurance is confirmed.

    Conclusion

    Considering the assumptions in the research results and based on interviews with experts and the results of the questionnaire, the current state of the waste management process in Ardabil city has been investigated; Due to the lack of skills and insufficient expertise, budget and facilities, the issue of laws and regulations, lack of serious will and lack of knowledge and desire among managers and city officials and councilors and the city council, lack of appropriate legal mechanisms. , the facilities and facilities regarding waste separation at the source in residential and industrial towns, houses, and stores are very few and insufficient. In the waste collection sector, the number of waste bins in urban areas is low, and on the other hand, the collection method and schedule are not set properly. Therefore, the participation of citizens is very weak. Therefore, it is suggested to amend the laws and create a platform for executive, supervisory and motivational mechanisms and the positive approach of urban planners with the cooperation of formal and informal centers and organizations, academic, religious, and urban trustees, and with cooperation and accompaniment. Mass and social media in the direction of education, awareness, and information in creating a desire for the participation of the general public in the systematic management of sustainable management of urban waste in organizing the production, reduction, separation, recycling, and recovery of all types of urban waste, an expensive and costly burden. The municipal administrative shower will be removed.

    Keywords: Patterns of general community participation, urban waste management, Urban planning
  • نجمه سادات مصطفوی*، پروین پرتوی، زهرا اسدالهی

    کیفیت منابع طبیعی به واسطه افزایش جمعیت شهری همراه با گسترش شهرها، توسعه شبکه های حمل و نقل و فعالیت های صنعتی در معرض میزان قابل توجهی از تخریب قرار گرفته است. در همین راستا توسعه پایدار شهری به عنوان الگویی برای رفع این چالش ها و فرصتی به منظور تشکیل سازوکار جدید برای ساختن آینده مطلوب شهری با پیش شرط هماهنگی با اکوسیستم های طبیعی مطرح شد. تغییرات کاربری زمین به واسطه شهرنشینی سریع، تغییرات محیط زیستی را با تاثیر بر خدمات اکوسیستم موجب گردیده است. تاثیر تحولات کاربری زمین بر محیط اکولوژیکی به یکی از حوزه های تحقیقاتی مهم تبدیل شده تا جایی که در حال حاضر گنجاندن موضوع خدمات اکوسیستم در برنامه ریزی شهری مورد استقبال قرار گرفته است. بررسی مطالعات نشان می دهد که یکپارچگی خدمات اکوسیستم در برنامه ریزی توسعه، هنوز در مراحل ابتدایی است. رویکردهای رایج بیشتر با تمرکز بر درک مفهوم خدمات اکوسیستم (درک مفهوم توسط متخصصان، سیاست گذاران و ذینفعان و بررسی محتوای اسناد) انجام گرفته اند و به طور قطعی به یکپارچه سازی خدمات اکوسیستم در برنامه های شهری نپرداخته اند. ادغام خدمات اکوسیستم در برنامه ریزی عمدتا در سطح نظری مورد بحث قرار گرفته و شواهد کمتری در مورد تلاش های عملی آن، وجود دارد. اگرچه در دهه گذشته مکانی سازی، کمی سازی و ارزیابی خدمات اکوسیستم توسعه چشمگیری یافته، هنوز مشکلاتی در تعریف و عملیاتی کردن خدمات اکوسیستم در برنامه ریزی به سبب چارچوب های نظارتی ایستا و ابزارهای ناکافی وجود دارد. علاوه بر این، موانع سازمانی، مانند فقدان استانداردها در پروتکل های ارزیابی و هدف گذاری، کمبود نیروی متخصص، کمبود داده از دیگر موانع عملیاتی سازی این فرایند می باشد.

    کلید واژگان: توسعه پایدار شهری, برنامه ریزی شهری, اکولوژی شهری, خدمات اکوسیستم, ادغام
    Najme Sadat Mostafavi *, Parvin Partovi, Zahra Asadollahi

    The quality of natural resources has been significantly degraded due to the increase of urban population along with the expansion of cities, development of transportation networks and industrial activities. In this regard, sustainable urban development was proposed as a model to address these challenges and an opportunity to establish a new mechanism to build a desired urban future with the precondition of coordination with natural ecosystems. Land use change due to rapid urbanization has led to environmental changes affecting ecosystem services. The impact of land use change on the ecological environment has become one of the important research areas to the extent that the integration of ecosystem services in urban planning is now highly welcomed. A review of studies shows that the integration of ecosystem services in development planning is still in its infancy. Common approaches have focused more on understanding the concept of ecosystem services (understanding by experts, policymakers, and stakeholders, and content analysis of documents) and have not definitively integrated ecosystem services into urban plans. The integration of ecosystem services into planning has been discussed mainly at the theoretical level and there is less evidence of practical efforts. Although the mapping, assessment, and evaluation of ecosystem services have developed significantly over the past decade, there are still problems in defining and operating ecosystem services in planning due to static monitoring frameworks and inadequate tools. Lack of standards in evaluation and targeting protocols, lack of expertise, lack of data are other barriers to operationalization of this process.

    Keywords: Sustainable urban development, Urban planning, Urban ecology, Ecosystem services, integration
  • فاطمه حاجی زاده*، عبدالرسول سلمان ماهینی
    جمعیت انسانی همچنان به تجمع در مراکز شهری ادامه می دهد که به ناچار رد پای شهری را از طریق ایجاد پیامدهای مهم برای تنوع زیستی، آب و هوا، و منابع محیط زیستی افزایش می دهد. مدل های پیش بینی رشد شهری برای کمک به مدیریت پایدار مناطق شهری به طور گسترده مورد مطالعه قرار گرفته اند. با وجود تحقیقات گسترده، این مدل ها اغلب در فرایند تصمیم گیری گنجانده نمی شوند. هدف این بررسی مروری بر مدل های موجود، از جمله مزایا و محدودیت های آن ها است. همچنین، به شکل کلی به دلایل عدم اقبال به این مدل ها در فرایند تصمیم گیری پرداخته می شود. بر اساس آمار و بررسی های انجام شده مشخص گردید که در حال حاضر سلول های اتوماتا از روش های مدل سازی غالبی است که در اکثر آثار منتشر شده بکار گرفته شده است.  همچنین، از دلایل عدم استفاده از این مدل ها در فرایند تصمیم گیری، نا آشنا بودن تصمیم گیران با آن ها و نیز عدم مقبولیت و محبوبیت مدل برای پژوهش یکپارچه قابل ذکر هستند.
    کلید واژگان: مدل شهری, پیش بینی شهرنشینی, مدل سازی, برنامه ریزی شهری
    Fatemeh Hajizadeh *, Abdolrasoul Salman Mahiny
    Human population continues to aggregate in urban centers, who inevitably increases the urban footprint with significant consequences for biodiversity, climate, and environmental resources. Urban growth prediction models have been extensively studied with the overarching goal to assist in sustainable management of urban centers. Despite the extensive research, these models are not frequently included in the decision making process. The survey found a strong recognition of the models’ potential in decision making, but limited agreement which these models actually reach enough potential in practice. This review aims are an overview of existing models, including advantages and limitations. Also, in general, it will be discussed to main reason for not applying these models in the decision making. Analysis of aggregated statistics indicates that cellular automata are the prevailing modeling technique, present in the majority of published works. Also, being unfamiliar decision-makers with models and thelack of popularity models to research are significant reasons for not using these models in the decision making.
    Keywords: Urban Models, Urbanization Prediction, Modeling, Urban Planning
  • یاسر معرب*، اسماعیل صالحی، محمد جواد امیری، جهانبخش بالیست
    زمینه و هدف
    شهر، با شکل و شمایل کنونی اش، با توجه به تاریخ سکونت گاهی انسان (حداقل ده هزار سال)، موجودیتی نو- زاده- شده است. این موجود نو ظهور، اگر چه وسعت اندکی از کل سرزمین را اشغال کرده است، اما اکثریت جمعیت انسانی را درون خویش بلعیده است. از سوی دیگر انسان همواره با بلایا  و  بحران های طبیعی و انسان ساخت روبه رو است. هر چند اجتناب از بحران ممکن نیست اما با طراحی مناسب می توان از صدمات این بحران ها کاست. لذا بررسی تاب آوری شهری یکی از موارد حیاتی برای آمادگی شهر در برابر بلایای طبیعی و انسان ساخت است. با افزایش میزان تاب آوری شهرها می توان خسارات ناشی از مخاطرات را به حداقل ممکن رساند. اهمیت این موضوع تا جایی است که، برخی از آن به عنوان الگوی جدیدی در تحولات شهرسازی یاد می کنند.
    روش بررسی
    در پژوهش حاضر سعی بر آن است تا از روش قیاسی همراه با  نگرش سیستمی استفاده شود.
    یافته ها
    به منظور تعیین ابعاد و مولفه های پیشنهادی تاب آوری کاربری اراضی شهری، مطالعات فراوان و متعددی در این زمینه صورت گرفته است. تا در نهایت ابعاد و معیارهای که از لحاظ کارشناسان(خبرگان متخصص در حوزه برنامه ریزی محیط زیست، شهرسازی، جغرافیا و برنامه ریزی شهری) شاخص تر بوده اندبرای تاب آوری کاربری زمین پیشنهاد شده اند.
    بحث و نتیجه گیری
    ابعاد و معیارهای تاب آوری کاربری اراضی شهری با رویکرد توسعه پایدار شناخته و تعیین شد و مدل مفهومی آن ترسیم گردید تا بتوان در راستای کاهش آسیب پذیری و تقویت تا ب آوری شهرها و ساماندهی آن ها گام های موثری برداشت.
    کلید واژگان: تاب آوری شهری, برنامه ریزی شهری, برنامه ریزی کاربری زمین, توسعه پایدار
    Yasser Moarab *, Esmaeil Salehi, Mohammad Javad Amiri, Jahanbakh Balist
    Background and Objective
    Looking at the long history (at least ten thousand years) of human settlement, we can realize that urban environments in their current shape and form can be considered a relatively new phenomenon. Despite covering a small area of the earth’s surface, urban environments house the majority of human population. The man is always faced with natural and man-made disasters and crises. Although it is not possible to avoid crisis, but its damage can be reduced by proper design. Thus, evaluation of urban resilience is one of the crucial factors to gurd the city against the natural and man-made disasters. Increase of the resilience of cities can minimize the damage caused by natural disaster. The importance of this issue is as high as some have referred to it as a new paradigm in urban evolution.
    Method
    In this study, it has been attempted to use a deductive approach with a systematic approach.
    Findings
    Numerous studies have been carried out to determine the relation of resilience dimensions and components with the urban land use. In the end, several dimensions and criteria considered more prominent by the experts (specialized in the field of environmental planning, urban planning, and geography) have been proposed for the concept of land use resilience
    Discussion and Conclusion
    It has been attempted to determine both diminition and resiliency of urban lands criteria and also sustainable development approach though applying inductive approaches with system concept. Finally, by drawing the related conceptual model, effective steps will be made for reduction of vulnerabilties and improving cities and their systems.
    Keywords: Resiliency urban, urban planning, land use planning, sustainable development
  • فاطمه سادات حسینی نژاد *، حسن اکبری
    زمینه و هدف
    فعالیت های صنعتی دارای اثرات مثبت و منفی بر سیستم شهری می باشند. این امر موجب گردیده که در سیستم برنامه ریزی شهری در کشورهای مختلف، سیاست های متفاوتی در مواجهه با این فعالیت ها در مقیاس شهر اعمال گردد. هدف این مقاله شناسایی انواع رهیافت های به کار گرفته شده در مواجهه سیستم برنامه ریزی شهری با فعالیت های صنعتی درون شهری و نیز شناخت چگونگی ارتباط میان دو قلمروی گسترده "برنامه ریزی شهری" و "برنامه ریزی فعالیت های صنعتی" در دست یابی به توسعه پایدار می باشد.
    روش بررسی
    روش تحقیق در این مقاله روش توصیفی تحلیلی بر مبنای مطالعات اسناد موجود در برنامه ریزی فعالیت های صنعتی درون شهری در کشورهای مختلف می باشد.
    یافته ها
    بررسی تجارب کشورهای مختلف جهان در زمینه برنامه ریزی فعالیت های صنعتی درون شهری، نشان دهنده به کارگیری سیاست های متفاوتی در این زمینه است که عمده ترین آن شامل سیاست های پیشگیری از آلودگی، تولید پاک تر، برزن بندی صنعتی، احیای ساختمان های متروک صنعتی (بدون فعالیت) از طریق تبدیل کارکردی و در آخر، احیای محوطه های متروک صنعتی با اقداماتی مانند برزن بندی ویژه و به کارگیری سیاست های تشویقی حفظ و جذب فعالیت صنعتی در شهر، ایجاد کاربردهای مختلط برای تنوع و جذابیت محوطه و نیز خوشه سازی فعالیت های صنعتی و تاکید بر برنامه ریزی یکپارچه است.
    نتیجه گیری
    در این مقاله سه رهیافت اصلی به عنوان زمینه اتخاذ سیاست های مواجهه با فعالیت های صنعتی درون شهری شناسایی شده است: رهیافت تثبیت کننده فعالیت صنعتی در محل، رهیافت جابجا کننده فعالیت صنعتی از محل و رهیافت جذب کننده فعالیت صنعتی به محل.
    کلید واژگان: فعالیت های صنعتی شهری, برنامه ریزی شهری, رهیافت های تثبیت, جابجایی و جذب
    Fatemeh Sadat Hosseini Nezhad *, Hassan Akbari
    Backgroundand Objective: Industrial activities have positive and negative impacts on urban system. This has led urban planning system in different countries, consider different policies to deal with these activities in urban scale. The purpose of this paper is to identify the approaches in urban planning system, dealing with urban industrial activities and also understanding the relationship between the two vast domains of "urban planning" and "industrial activities planning" in achieving sustainable development.
    Method
    The research method used in this paper is descriptive - analytic method based on the study of the documents of urban industrial planning experiences in different countries. Findings: The experiences of different countries in the field of urban industrial planning, represents the implementation of different policies in this field. The most common policies include pollution prevention, cleaner production, industrial zoning, revitalization of abandoned(inactive) industrial buildings through functional conversion, and finally revitalization of abandoned industrial sites, by using three policies: Special zoning and using incentives to keep and attract industrial activities in the city, Creation of mixed use for diversity and attractiveness of the site, and Clustering the industrial activities and emphasizing on integrated planning.
    Results
    In this paper, three main approaches are identified as the basis of policy making in urban industrial planning:(1) Stabilization of industrial activities in a location, (2) Relocating industrial activities, and (3) attracting the industrial activities to a location.
    Keywords: Urbanindustrial activities, Urban planning, approaches of stabilization, relocation, attraction
  • سمیرا نوازی*، مهین پرک، اسماعیل صالحی
    با توجه به نقش موثر فعالیت های جوامع بر روی محیط زیست و شهرها، برای این که بتوانیم برنامه ریزی خوبی در راستای توسعه شهرها داشته باشیم که پاسخگوی نیازهای امروزی تمام افراد جامعه و نسل های آینده باشد، ضروری است توسعه شهرها را بر مبنای مشارکت آگاهانه مردم برنامه ریزی کنیم. دخالت دادن مردم برای رسیدن به توافق عمومی لازم است. به عبارت دیگر برنامه ریز باید کمک کند که همه گروه های علاقه مند، به توافق در مورد ماهیت مساله و طرح مطلوب برسند. حضور شهروندان در مراحل مختلف توسعه شهری، منجر به افزایش اعتماد عمومی نسبت به تصمیم گیرندگان، ارایه شفافیت و پاسخگویی بهتر در تصمیم گیری، کاهش مناقشه از طریق شناسایی زودتر مسایل، به دست آوردن دانش محلی و سنتی قبل از تصمیم گیری و در نهایت پیشبرد هرچه سریع تر اهداف می شود. در این مقاله که با روش کتابخانه ای و تحلیلی تهیه شده به بررسی مفهوم و نظریه های موجود در برنامه ریزی مشارکتی و نقش آن در توسعه شهری پرداخته شده است. همچنین در پایان به بررسی تجربه کشورهای مختلف در این زمینه پرداخته شده است. در این میان نیز نتایج حاصله از این مطالعات گویای نقش موثر برنامه ریزی مشارکتی در سطوح مختلف برنامه ریزی و توسعه شهری است.
    کلید واژگان: برنامه ریزی مشارکتی, برنامه ریزی شهری, توسعه پایدار, محیط زیست, تصمیم گیری, Participatory Planning, Urban planning, urban development, environment, Decision Making
    Samira Navazi *, Mahin Parak, Esmaeel Salehi
    Citizens activities affects the environment and cities. Hence, to have a good city development planning for the current and future generations, people should consciously participate in the process. Involving people is necessary to achieve the general consensus. In other words, planners should help all interested parties to agree on the nature of the problem and an affordable plan. The presence of citizens in the different stages of urban development, increases public confidence in decision-makers, provides transparency and better accountability in decision-making, reduces conflict through the early identification of issues, obtains local and traditional knowledge before decision-making and ultimately advances the aims faster. This paper which was prepared through library research and analytical methods, aimed to investigate the concept and theory of participatory planning and its role in urban development. In addition, experiences of different countries in this field have also been discussed. The results of these studies indicates the effective role of participatory planning at different levels of planning and urban development.
    Keywords: Participatory planning, Urban planning, Urban development
  • زهرا عزیزآبادی فراهانی، ساسان ودیعه *، زهرا حضرتی صومعه
    سابقه و هدف
    برنامه ریزی شهری برای زنان، میتواند نوعی از برنامه ریزی وکالتی 9 انگاشته شود که از طریق آن میتوان حقوق فراموش شده و صدای خاموش زنان را در شهر یادآوری کرد. برنامه ریزی فضای شهری برای زنان، ایده اصلی خود را از نظریات فمنیستی اقتباس می کند.  این پژوهش با هدف بررسی جامعه شناختی نقش و جایگاه زنان درتوسعه پایدار فضای زیستی کلان شهر تهران انجام شده است.
    مواد و روش ها
    روش این تحقیق از نظر رویکرد تحقیق توصیفی-پیمایشی است. بنابراین با توجه به روش تحقیق جامعه آماری در این پژوهش کلیه زنان شهر تهران در نظر گرفته شدهاند. برآورد حجم جامعه درحدود یک صد هزار نفر است. به روش نمونه گیری خوشه ایتصادفی سیستماتیک 374 نفر از زنان شهر تهران به عنوان نمونه آماری تعیین شدند. پس از جمع آوری اطلاعات از طریق پرسشنامه محقق ساخت، برای تجزیه وتحلیل داده های آماری از نرم افزار SPSS استفاده شد. از آزمون معتبر کلموگروف-اسمیرنوف برای بررسی نرمال بودن توزیع متغیرهای اصلی استفاده شد.  نتایج و بحث: نتایج حاکی از آن است که زنان در برنامه ریزی مربوط به توسعه پایدار از جایگاه چندانی برخوردار نیستند. از طرفی زنان در رویکرد اجتماعی-اقتصادی، رویکرد منابع برنامه ریزی، رویکرد مشارکت برنامه ریزی و برقراری امنیت برای تدوین توسعه پایدار شهر تهران از جایگاه چندانی برخوردار نیستند. همچنین نتایج تحقیق نشان داد که امنیت شهری برای توسعه پایدار اهمیت بسزایی دارد، اما زنان در این زمینه نقش کمرنگی داشته و از جایگاه چندانی برخوردار نیستند. امروزه دنیا با این واقعیت مواجه شده که زنان دیگر نمی توانند به عنوان عوامل نامرئی در فرآیند توسعه به حساب آیند.
    نتیجه گیری
    نقش آفرینی و توانمندی های زنان در میزان موفقیت دولت های در حال توسعه، سیاستگذاران کلان دولتی را وامیدارد تا زنان را از حصار نامرئی بودن درآورند. همچنین یکی از زمینه های موثر در ارتقای سطح برابری جنسیتی، تقویت و توانمندسازی زنان از طریق دادن آموزش به آنان درباره عدم توازن و برابری در قدرت و نیز دادن امکان لازم به زنان در راستای مدیریت زندگی خودشان است.
    کلید واژگان: برنامه ریزی شهری, نقش و جایگاه زنان, فضای زیستی, توسعه پایدار
    Sasan Vadiea*, Zahra Hazrati Somee, Zahra Azizabadifarahani
    Introduction
    Urban planning for women can be seen as a kind of advocacy-based planning that recalls forgotten rights and the silence of women in the city. Urban space planning for women draws its original idea from feminist ideas. The theory of sustainable urban development focuses on the prevention of urban and regional environmental pollution, reducing local, regional and national production capacity, supporting recycling, failing to support harmful development, and bridging the gap between rich and poor. Sustainable urban development is a multifaceted phenomenon that considers environmental conservation, social justice and economic dynamism with optimal resource utilization. Urban and regional planning with a special futuristic perspective needs to be developed for the future of the city and analyzed using statistics and information. By using the facilities and reducing limitations through presenting a precise and comprehensive plan, that takes account of environmental considerations, can provide for sustainable urban development. Considering the importance of women's well-being and women's vulnerability, the issue of urban security with a gender approach has been investigated in this research. In this regard, the present study aims to evaluate urban planning with the approach of women to formulate a sustainable development pattern in Tehran.
    Materials and methods
    The method of this research is descriptive-survey and, according to the research method, all women in Tehran have been considered in this study. The estimated size of the community is about one hundred thousand people. Using randomized systematic cluster sampling, 384 women in Tehran were selected as a statistical sample. After collecting data, a researcher-made questionnaire was used to analyze the statistical data using SPSS software. The Kolmogorov-Smirnov test was used to test the normal distribution of the main variables.
    Results and discussion
    The results indicate that, women do not have much to gain in planning for sustainable development and they are not included in the socio-economic approach, planning approach, or participation planning and security approach to sustainable development in Tehran. Also, the results of the research showed that urban security is important for sustainable development, but women have a minimal role in this regard. Today, the world faces the fact that women can no longer be considered as hidden in the development process.
    Conclusion
    The role and capacities of women in the success of developing countries will lead to state-level policymakers to make women inferior to the fence. It is also one of the most effective areas for promoting gender equality empowering women by educating them about imbalance and equality in power, and empowering women to manage their lives.
    Keywords: Urban planning, Women, Research studies, Sustainable development
  • علی محمدنژاد، مظفر صرافی

    تغییر آب و هوایی در حال تبدیل شدن به مهم ترین چالش قرن 21 است که از دلایل اصلی آن، انتشار گازهای گلخانه ای می باشد. شهرها بیش ترین میزان انرژی جهان را مصرف کرده و در پی آن نسبت بزرگی از گازهای گلخانه ای را تولید می کنند. با این حال، شهرها می توانند با توجه به محیط نوآورانه و نقش مدیریت محلی در استفاده از ظرفیت کنش گران بخش خصوصی و جامعه مدنی در رویکرد کاهش تغییر آب و هوایی پیش تاز باشند. روش پژوهش، توصیفی-تحلیلی است و برای تجزیه و تحلیل یافته ها از بخش های چهارگانه برنامه ریزی شهری در ارتباط با کاهش تغییر آب و هوا شامل توسعه شهری، محیط ساخته شده، زیرساخت ها و حمل و نقل همراه با مقایسه تجارب شهرهای مختلف جهان استفاده شده است. کلان شهر تهران به دلیل الگوی تولید، توزیع و مصرف بر مبنای سوخت های فسیلی و سبک زندگی مرتبط، سرانه بالایی در انتشار گازهای گلخانه ای دارد که آن را به بزرگ ترین کانون انتشار این گازها بدل کرده است. اگرچه، اقدامات قابل توجهی توسط مدیریت شهری، عمدتا برای گسترش حمل و نقل عمومی صورت گرفته است، هم چنان اقدامات گسترده تری در تمامی ابعاد برنامه ریزی شهری همراه با دگرگونی سبک زندگی ضروری است که اولویت این اقدامات در این نوشتار اشاره شده است.

    کلید واژگان: برنامه ریزی شهری, تغییر آب و هوا, کاهش, گازهای گلخانه ای, کلان شهر تهران
    Ali Mohammadnejad, Mozaffar Sarrafi

    Climate change is turning to the most significant challenge of 21st Century, emanated from the emission of greenhouse gases (GHG). Citiesconsume most of the global energy supply and subsequently are responsible for asignificant proportion of GHG emissions; however, due to the innovative milieu and the role of local management in mobilizing the private sector and civil society resources, cities can lead the mitigation approach towards climate change. The method of this research is descriptive-analytic in which four dimensions of urban planning including urban development, built environment, infrastructures, and transportation along with the comparative study of cities in the world, have been used for analyzing results and recommendations. The most amount of fossil fuel which produced in Iran are consumed in Tehran. Hence, the GHG emission per capita in Tehran is very high and makes it the largest source of this kind of emissions in Iran. In despite of considerable efforts have been done by the urban management (e.g. the expansion of public transportation), but other extensive labors should be taken which along with the life style changes; the prioritized actions have been recommended in this article.

    Keywords: Urban planning, Climate change mitigation, Greenhouse gases, Tehran metropolis
  • مریم رباطی، فریده عتابی
    در شهر های امروزی شبکه گسترده ای از تاسیسات مختلف نظیر آب، برق،گاز و لوله های جمع آوری فاضلاب وجود دارد. در اغلب اوقات محل و عمق کارگذاری تاسیسات بسیار ضعیف انجام شده و تعداد دفعات مورد نیاز برای انجام تعمیرات، یا اقدامات توسعه ای که نیاز به آسفالت شکافی معابر دارد، افزایش یافته و باعث ایجاد مشکلات ترافیکی و تحمیل هزینه های سنگین بر شهر و شهروندان می شود. استفاده از تونل تاسیسات شهری از چند دهه قبل در اکثر کشور های اروپایی و امریکایی آغاز شده است. در داخل کشور نیز از چند سال قبل اقداماتی صورت گرفته که از جمله می توان به تونل تاسیسات شهری منطقه 22 که برای نخستین بار در کلان شهر تهران در حال اجراست، اشاره کرد. در این تحقیق به بررسی شرایط زیست محیطی منطقه 22 شهرداری تهران و انجام مطالعات میدانی در ارتباط با تونل در حال تاسیس پرداخته و با توجه به مطالعات انجام شده عمده آثار ساخت این تونل بر محیط فیزیکوشیمیایی (هوا و صوت)تحمیل می شود. اندازه گیری کیفی آلاینده های هوا و صدا در دو فاز ساختمانی و بهره برداری انجام شد؛ سپس با استفاده از ماتریس تلفیقی (لئوپلد-ساراتوگا) تاثیر عملیات احداث تونل بر مشخصه های محیطی بررسی شد. با توجه به نتایج حاصل، ساخت تونل تاسیسات شهری در بخش اجتماعی و اقتصادی دارای آثار مثبت شاخص همچون ایجاد شغل و درآمد، افزایش تسهیلات رفاهی، بهبود سیستم حمل ونقل شهری و... است و در بخش فیزیکوشیمیایی دارای برخی آثار منفی همچون ایجاد آلودگی صوتی، آلودگی خاک و هواست که با انجام مدیریت صحیح و اجرای اقدامات اصلاحی مناسب آثار منفی قابل کاهش هستند.
    کلید واژگان: بررسی آثار زیست محیطی, تونل مشترک تاسیسات شهری, زیرساخت های شهری, برنامه ریزی شهری, ماتریس تلفیقی (لئوپلد, سارانوگا)
    Urban facilities are necessary components of cities. In all grown and developed cities of the world there are tremendous network of facilities such as water and electric ties, water sewage drainage, water piping and gas piping. That has not been installed in proper depth underground and locations and with growing of the cities and consumption of population. They need to be replaced by excavating the pavement on the streets which creates practically traffic difficulties and some environmental problems. Current system of urban facilities distribution in Tehran have a lot of loses, the main cause of this, is creating branch without the necessary calculations and obsolescence of networks. Use of utility tunnels started from few decades ago in most European (France, UK, and Switzerland) and American countries. Inside the country accomplished some works about utility tunnels construction from few years ago for example urban utility tunnel construction in district 22 of Tehran. In this research the environmental conditions of investigated area (physicochemical, biological, social- economic) and field studies related to the tunnel constructions, measurement of sound and air pollutants in 6 monitoring station in construction and operation phase have been done. Then by using integrated matrix (Leopold - Saratoga) impacts of the utility tunnel constructions on the environmental parameters were studied. The findings indicated that utility tunnel construction have positive effects on social and economic environment such as job creation and improved(welfare facilities, urban transportation systems, quality of life and landscape), but also have some negative effects on physicochemical environment such as noise, and air pollutions. That negative effects can be decrease by applying proper management.
  • مجید عباسپور، علیرضا قراگوزلو
    محیط زیست دارای مفهومی جامع است درحالی که شهر و شهرسازی تصویر محدودی از آن را در اندیشه انسان نمایان می سازد. مفهوم توسعه پایدار شهری و توجه به مفاهیم زیست محیطی و ارائه مدل های مناسب برای انواع عملکردهای توسعه در محیط زیست و نیز در شهرهای بزرگ که تحت تاثیر شدید آثار پرشتاب توسعه قرار دارند، هم در سطح جهانی و هم در ایران، از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است. در این میان، استفاده از داده های مکانی و سامان دهی و تحلیل درست این داده ها برای بهره گیری در موضوعات توسعه، با اهمیت بوده و از رشد فزایند های در سطح تحقیقات روز برخوردار است. هم چنین، بهره گیری از سامانه اطلاعات مکانی (GIS) و تحلیل داده های ماهواره ای و بهره گیری از فناوری سنجش از دور (RS) نه تنها به عنوان ابزار شناسایی در این راستا تلقی می شود، بلکه قدمی فراتر از مرزهای تولید اطلاعات مکانی و ورود در حوزه های تحلیل و ارزیابی و برنامه ریزی خواهد بود. در این میان، داشتن مدل های مناسب از شرایط بوم شناختی و زیست محیطی سرزمین برای ارزیابی بسیار با اهمیت است. در این مقاله، با توجه به انواع عملکردهای شهری با ملاحظه دیدگاه توسعه پایدار که توجه ویژه ای به ظرفیت های طبیعی منطقه از دیدگاه بوم شناختی و زیست محیطی دارد، مدل های مناسب برای توسعه شهری در ایران و قابل استفاده در سامانه های اطلاعات مکانی با درنظرگرفتن ملاحظات و استانداردهای محیط زیست ارائه می شود. بدیهی است با توجه به نقش پایگاه اطلاعات مکانی و به ویژه نقشه های رقومی دقیق و پایگاه سامانه های اطلاعات مکانی، باید به نقش حساس تعیین مدل های قابل استفاده در تحلیل های اطلاعات مکانی و ایجاد پیوستگی بین این اطلاعات و ظرفیت های طبیعی محیط برای تصمیم سازی در برنامه های توسعه متناسب با شرایط طبیعی سرزمین و ظرفیت های بوم شناختی آن اهمیت ویژه ای دارد. منطقه 22 شهر تهران در این تحقیق با وسعت حدود 10000 هکتار در شمال باختر این شهر مورد مطالعه قرار گرفته است و از مدل های محیطی و سامانه های GISوRS برای برنامه ریزی استفاده شده است.
    کلید واژگان: مدل های زیست محیطی, توسعه, برنامه ریزی شهری, اطلاعات مکانی, GIS, RS
    Dr. M. Abbaspour, Dr. A. Gharagozlou
    The “environment” is a universal concept. While urban aspects and urban planning often reveal a limited and fixed idea of the concept of the “environment” in our minds, the “environment”, is in fact a much wider concept than that (Shumacher,1967). This article is to emphasize the complexity of the environment and to show how an urban development model for identification, analysis, assessment and planning can be created by applying environmental models in this wider “environmental” context, with the help of GIS and remote sensing for a part of Tehran, the Iranian capital city. The area observed is district 22 in north-western Tehran, an a region of about 10 000 hectares which is restricted by the Alborz mountain chain in the north, the Kan River in the east, the Tehran-Karaj freeway in the south and the short mountains of Karevansarasangi in the west. Like many cities in other countries, the city of Tehran is experiencing the increasing pressure of improper land use and incorrect land management policies that have exacerbated the problems by disregarding the limitations and potential of land, and its vulnerability and fragility against possible changes. During the last decade the use of GIS and Remote Sensing techniques are increasing (Benaman, 1998) being applied now for identification of natural resources and for the management of urban and environmental projects in major cities of Iran, But the practice of analyzing the development models with the use of GIS in urban development planning is a new experience.
  • غلامحسین مجتهدزاده
    در این مقاله نکات مهم زیر مطرح شده است:الف:1- تکامل تدریجی جهات قانونی سیستم برنامه ریزی شهر در انگلیس که برنامه ریزان را به عنوان تولید کنندگان برنامه ها و کنترل کننده توسعه شهری تعیین میکند.
    2- از طریق موازین قانونی، از سال 1909 تا 1986 برنامه های شهر سازی انگلیس تکامل یافته و به دو نوع برنامه اصلی انجامیده است:- برنامه ساختاری - برنامه محلی این دو نوع برنامه به جای طرح های جامع شهری در انگلیس به کار گرفته شده است.
    ب:در ایران، ما هنوز همان طرح های جامع شهر قدیمی را به کار می گیریم و مشکلاتی در امر تهیه، تصویب و اجرای طرح های جامع در ایران مطرح است و قوانین شهر سازی که در سالهای قبل تنظیم شده اند همچنان پابرجا هستند و هیچ گاه وزارتخانه های مربوطه نسبت به اصلاح و تجدید نظر در آنها اقدامی نکرده اند.
    کلید واژگان: فرایند, توسعه, سیاستگزاری شهری, برنامه ریزی شهری, انگلیس, ایران
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال