به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "جنوب غرب ایران" در نشریات گروه "زمین شناسی"

تکرار جستجوی کلیدواژه «جنوب غرب ایران» در نشریات گروه «علوم پایه»
جستجوی جنوب غرب ایران در مقالات مجلات علمی
  • زینب محمدی، حسن لشکری*
    مقدمه

    شکل گیری و وقوع هر پدیده اقلیمی مستلزم شرایطی است که وقتی مجموع آن شرایط جوی و محیطی هم زمان رخ می دهد، امکان شکل گیری و وقوع آن پدیده فراهم می شود. بسته به نوع پدیده، پاره ای از این عناصر یا عوامل در جو شکل گرفته و پاره ای نیز در محیط فیزیکی زیر آن فراهم می شود. پدیده ای مانند توفان گردوخاک، به پدیده ترکیبی جوی - محیطی هست. در نتیجه، عوامل یا عناصر جوی به تنهایی قادر به شکل گیری چنین پدیده ای نخواهند بود. در این پدیده مخاطره آمیز، شرایط محیطی نقش غیرقابل انکاری در تبدیل یک ناپایداری شدید به یک توفان گردوخاک دارد. وجود خاک هایی با گسستگی بالا و خشک، شرایط مستعدی را برای خیزش گردوخاک فراهم می کند. به همین دلیل بیابان های خشک، دشت های برهنه با خاک های نرم و دانه ریز همواره به عنوان چشمه های تولید گردوخاک، مستعد وقوع چنین پدیده ای هستند؛ بنابراین، بسترهای فیزیکی با این ویژگی، همواره به عنوان مکان های بالقوه برای وقوع پدیده گردوخاک باید مورد مطالعه و بررسی قرار بگیرند. آنچه به شرایط جوی مربوط می شود، ناپایداری ها شدید فاقد رطوبت یا با رطوبت اندک زمینه ساز توفان های گردوخاک هستند. این الگوی جوی در اقلیم های خشک و نیمه خشک امکان بروز و ظهور بیشتری دارند. امکان کنترل یا تغییر ساختار پدیده های جوی با فناوری فعلی بشر ممکن نیست. در نتیجه، بهترین شیوه برای کاهش اثرات و سازگاری با پدیده های مخربی همچون توفان های گردوخاک در یک منطقه جغرافیایی، در قدم اول شناسایی منشا و مسیر عبور توفان های گردوخاک است.

    مواد و روش ها

    منطقه مطالعاتی انتخابی برای این تحقیق جنوب غرب ایران است. منطقه ای که پدیده گردوخاک در دهه های اخیر، هم از لحاظ فراوانی وقوع و هم از لحاظ شدت، روندی افزایشی داشته است. با توجه به مشابهت ویژگی های توپوگرافیکی مشابه بخش شرقی استان خوزستان با استان های کهگیلویه و بویراحمد و چهارمحال و بختیاری و همچنین ساختار مشابه سامانه های اقلیمی که این منطقه را تحت تاثیر قرار می دهد، منطقه مطالعاتی سه استان فوق انتخاب گردیده است. در گام اول تحقیق تمام ایستگاه های سینوپتیک منطقه مطالعاتی که دارای آمار کامل 33 ساله (1986-2019) بوده اند شناسایی و استخراج گردید. در گام دوم با استفاده از داده های (تعداد گزارش ها پدیده غبار (nhz)، تعداد گزارش ها همراه با پدیده گردوخاک (ndu)، تعداد گزارش ها همراه با پدیده طوفان شن و گردوخاک (nbdu)، سرعت باد و دید افقی کمتر از 1000 متر و کدهای (06.07، 08.09، 30.31، 32.33، 34.35، 98) روزهای همراه با گردوخاک از داده های سازمان هواشناسی استخراج گردید. در گام بعد، با استفاده از سایت https://www.ready.noaa.gov/HYSPLIT با روش (Backward) از سامانه داده های GDAS با گام 5/0 درجه منشا طوفان های گردوخاک جنوب غرب ایران ترسیم گردید. این داده ها از سال 2007 موجود است. لذا برای تمام گزارش های گردوخاک با مشخصات فوق از هر یک از ایستگاه های نمونه منشا یابی توفان صورت گرفته است.

    نتایج و بحث:

    بررسی آماری گزارش های گردوخاک از ایستگاه های انتخابی نشان داد که در دوره آماری 33 ساله 3027 مورد توفان گردوخاک از مجموع ایستگاه های انتخابی گزارش شده است. از لحاظ پراکنش ماهانه، ماه های ژانویه، فوریه و دسامبر به ترتیب بالاترین تعداد توفان گردوخاک گزارش شده است. از لحاظ توزیع فصلی نیز بیشترین تعداد گزارش گردوخاک به ترتیب از فصول زمستان (1153 مورد 1/38 درصد) و بهار (711 مورد 5/23 درصد) بوده است. بالاترین تعداد توفان گردوخاک از دو سال خشک 2008 (225 مورد) و 2009 (243 مورد) گزارش شده است. از لحاظ ایستگاهی، بالاترین تعداد توفان گردوخاک از ایستگاه های اهواز و آبادان گزارش شده است. براساس مسیریابی های انجام شده در این تحقیق، توفان های گردوخاک ورودی، از شش منطقه زیر بوده است:کشور عراق (از چهار بخش)، کشورهای شرق دریای مدیترانه، عربستان، مرکز و شمال شرق آفریقا، منابع دوردست شرق اروپا و منابع محلی در درون منطقه مطالعاتی.منشا 93/25 درصد توفان های گردوخاک ورودی به منطقه، از منابع مرکز کشور عراق و منشا حدود 20 درصد توفان های گردوخاک از کشورهای حاشیه شرقی دریای مدیترانه و 16 درصد توفان های گردوخاک نیز از منابع داخلی استان خوزستان بوده اند. منشا توفان های گردوخاک ایستگاه های مرتفع شرق منطقه مطالعاتی همانند شهرکرد، یاسوج و کوهرنگ از منابع دوردست سوریه و اردن یا منابع شمال شرق آفریقا بوده است.

    نتیجه گیری

    با عنایت به این که، سرچشمه 84 درصد توفان های گردوخاک ورودی به منطقه منشا فرامرزی دارند. با توجه به این که دو منبع غرب و مرکز عراق منشا 35 درصد از توفان های ورودی به منطقه می باشند، تلاش های دیپلماتیک برای همکاری کشور عراق برای تثبیت خاک در این منابع ضرورت صدچندان پیدا می کند.

    کلید واژگان: توفان گردوخاک, جنوب غرب ایران, چشمه های گردوخاک, HYSPLIT
    Zainab Mohammadi, Hassan Lashkari *
    Introduction

    The formation and occurrence of any climatic phenomenon require conditions that, when the sum of these atmospheric and environmental conditions occur simultaneously, make it possible for the phenomenon to form and occur. Depending on the type of phenomenon, some of these atmospheric or environmental factors are formed in the atmosphere alone, while others are formed in the physical environment under it. A phenomenon like a dust storm is a combined atmospheric-environmental phenomenon. The existence of dry and highly fragmented soils provides favorable conditions for the rise of dust. For this reason, dry deserts, bare plains with soft and granular soils are always prone to this phenomenon as sources of dust production. Therefore, physical substrates with this feature should always be studied and investigated as potential places for dust phenomenon to occur. What is related to atmospheric conditions, severe instabilities without moisture or with little moisture are the basis of dust storms. This weather pattern is more likely to appear in arid and semi-arid climates. It is not possible to control or change the structure of atmospheric phenomena with current human technology. Therefore, the best way to reduce the effects of destructive phenomena such as dust storms in a geographical area is to first identify the source and path of dust storms.

    Materials and Methods

    The selected study area for this research is the southwest of Iran, an area that has experienced an increasing trend in the frequency and intensity of dust storms in recent decades. The study area includes the three provinces of Kohgiluyeh, Boyer Ahmad, Chaharmahal and Bakhtiari.In the first step of the research, all synoptic stations with complete statistics for 33 years (1986-2019) in the study area were identified and extracted. .In the second step, using the data (number of reports of dust phenomenon (nhz), number of reports with dust phenomenon (ndu), number of reports with sand and dust storm phenomenon (nbdu), wind speed and horizontal visibility less than 1000 meters and codes (06.07, 08.09, 30.31, 32.33, 34.35, 98) days with dust were extracted from the data of Meteorological Organization. In the next step, using the website [https://www.ready.noaa.gov/HYSPLIT, ↗] (https://www.ready.noaa.gov/HYSPLIT,) the origin of dust storms in the southwest of Iran was plotted using the backward method from the GDAS data system with a resolution of 0.5 degrees. This data is available from 2007. Therefore, for all the dust reports with the above characteristics from each of the sample stations, the origin of the storm has been determined.

    Results and Discussion

    Statistical analysis of dust storm reports from selected stations showed that 3027 cases of dust storm have been reported during the 33-year statistical period from a total of selected stations. In terms of monthly distribution, the months of January, February and December respectively have reported the highest number of dust storms. In terms of seasonal distribution, the highest number of pollen reports were from winter (1153 cases, 38.1%) and spring (711 cases, 23.5%) respectively. The highest number of dust storms was reported from the two dry years of 2008 (225 cases) and 2009 (243 cases). In terms of stations, the highest number of dust storms was reported from Ahvaz and Abadan stations. Based on the routing performed in this study, the input dust storms came from six areas:Iraq (from four parts), eastern Mediterranean countries, Saudi Arabia, central and northeast Africa, distant sources in eastern Europe, and local sources within the study area.The origin of 93.25% of the input dust storms to the study area was from sources in central Iraq, and about 20% of the dust storms originated from eastern Mediterranean countries, while 16% of the dust storms were from local sources in Khuzestan province. The origin of dust storms in high-altitude stations in the eastern part of the study area, such as Shahr-e Kord, Yasuj, and Kuhrang, was from distant sources in Syria and Jordan or northeastern Africa.

    Conclusion

    Given that, 84% of the dust storms entering the region originate from outside the border. Considering that the two sources of the west and the center of Iraq are the source of 35% of the storms entering the region. Diplomatic efforts for the cooperation of the country of Iraq to stabilize the soil in these resources are very necessary.

    Keywords: Dust Storm, Southwest Of Iran, Dust Sources, HYSPLIT
  • مریم ثقفی، غلامرضا براتی*، بهلول علیجانی، محمد مرادی

    کاهش مداوم ذخایر آب زیرزمینی در سرزمین ایران بر اهمیت بارش های جوی می افزاید. این حساسیت در نیمه جنوبی ایران و به ویژه جنوب غربی که منطقه ای انباشته از سدهای بزرگ است، بیشتر است. در این پژوهش نخست سازوکار بارش ها در دو فصل پاییز و زمستان در جنوب غرب ایران بررسی و مقایسه شد. سپس شرایط همدید بادوام ترین و شدیدترین بارش های رخ داده طی بازه ی آماری منتخب در سرزمینی مورد پژوهش شناسایی شد. داده های روزانه بارندگی از 8 ایستگاه داده سنجی در بازه 30 ساله (1987-2016) در جنوب غرب ایران گردآوری شد. تفکیک بارش ها بر حسب دوام با استفاده از برنامه نویسی در محیط متلب؛ امکان انتخاب 40 نمونه بارش را فراهم کرد. طراحی الگوهای همدید شار رطوبت، ارتفاع جو و موقعیت هسته های روباد نتایج زیر را نشان داد: 1) منابع تامین کننده بارش های بادوام و فراگیر در فصل پاییز، آب های گرم پیرامون ایران شامل دریای سرخ، خلیج عدن، دریای عرب، خلیج فارس و دریای عمان است. 2) خاستگاه جریانات مرطوب این بارش ها از مناطق مرکزی آفریقای حاره ای است. 3) طی فصل زمستان این منابع عموما به دریای سرخ و خلیج عدن محدود شده اند. 4) همچنین تحلیل الگوهای موقعیت هسته های امگای منفی در تراز 500 هکتوپاسکال گویای شرایط التهاب و گرادیان حرارتی شدید در ستون جو روی سرزمین های جنوب غربی ایران طی فصل پاییز نسبت به زمستان است.

    کلید واژگان: جنوب غرب ایران, بارش های فراگیر, تغذیه رطوبت, دوام بارش
    Maryam Saghafi, GholamReza Barati *, Bohloul Alijani, Mohammad Moradi
    Introduction

    Autumn and winter rains play an important role in Iran's agricultural and livestock economy, as well as feeding underground water tables, especially in the western and southwestern regions of Iran. The continuous reduction of underground water reserves in Iran increases the importance of atmospheric precipitation especially during autumn and winter seasons. This importance is affected by the centrality of agriculture in Iran, as well as the supply of drinking water in small and large cities.
    This sensitivity is more in the southern half of Iran and especially in the southwest, which has rivers full of water and it, is a region full of large dams.

    Data and methods

    In this research, the mechanism of rainfall in the two seasons of autumn and winter in southwestern Iran was investigated and compared. Then, the synoptic conditions of the longest and most intense rainfalls that occurred during the selected data period in the research area were identified. In this research, a rainy day was defined as a day when the weather station received at least half a millimeter of rain. Also, the duration of rainfall at each station was defined as the number of consecutive days of rainfall at that station. In first step, daily rainfall data were collected from 8 weather stations in the 30-year period (1987-2016) in southwest Iran. During the second step, separation of rainfalls according their duration using programming in MATLAB environment; it made it possible to select 40 precipitation samples. During the last step, synoptic patterns were designed from daily weather maps, including moisture flux, atmospheric height, and the position of jet-stream cores.

    Results

    In this research, the analysis of patterns showed the following results 1) Sources of continuous and widespread rains in the autumn season, warm waters around Iran include the Red Sea, Gulf of Aden, Arabian Sea, Persian Gulf and Oman Sea. 2) The origin of the wet currents of these rains is from the central regions of tropical Africa. 3) During the winter season, these resources are generally limited to the Red Sea and the Gulf of Aden. 4)  Also, the analysis of the position patterns of negative omega cores at the level of 500 hPa indicates the conditions of inflammation and severe thermal gradient in the atmospheric column over the southwestern lands of Iran during the autumn season compared to the winter.

    Conclusion

    Based on the designed patterns, the western troughs in the eastern Mediterranean deepen during the winter season compared to other seasons and they provide the following conditions for rainfall in southwest Iran: 1) The path of precipitation systems also reaches the southwest of Iran. 2) Stronger cores are formed from jet-stream in the southwest of Iran. 3) More water areas such as the Mediterranean Sea, the Red Sea, the Gulf of Aden and the Arabian Sea contribute to the provision of rainfall moisture.

    Keywords: southwest of Iran, Widespread rainfalls, Moisture flux, Rainfall duration
  • نفیسه فراهانی*، عباسعلی علی اکبری بیدختی، مریم قرایلو

    بخش عمده ای از کشاورزی ایران در جنوب غرب کشور در دشت های خوزستان، بوشهر و ارتفاعات یاسوج متمرکز شده است. بارش در فصل تابستان برای جنوب غرب کشور از اهمیت زیادی برخوردار است. بارش مناسب می تواند موجب افزایش تولیدات کشاورزی و بارش سنگین و ناگهانی می تواند موجب هدر رفت محصولات شود. شناخت الگوهای بارشی جنوب غرب ایران در دوره گرم سال برای اتخاذ سیاست های کلان کشاورزی حیاتی است.  در این پژوهش، دوره گرم سال از اواخر اسفند ماه تا نیمه مهر ماه تعریف شد. سپس با استفاده از داده های بارش مرکز پیش بینی اقلیمی (Climate Prediction Center, CPC) با تفکیک مکانی نیم درجه در راستای طول و عرض جغرافیایی، میانگین بارش در جنوب غرب ایران در این دوره گرم محاسبه و بارش های فرین در خارج از بازه 99 درصد فراوانی تعیین شد. با این تعریف تعداد 64 روز بارش فرین در جنوب غرب ایران در سی سال از 1989 تا 2018 تشخیص داده شد که با استفاده از تحلیل عاملی الگوهای فشار سطحی تبدیل شده به سطح دریا طبقه بندی شدند. نتایج نشان داد در دوره گرم سال می توان پنج الگوی بارش فرین در جنوب غرب ایران تشخیص داد که در این الگوها ترکیبی از سامانه های فشاری وجود دارد که باعث بارش در جنوب غرب کشور می شوند. همچنین در این پژوهش نشان داده شد که مهم ترین عامل رخداد بارش فرین در جنوب غرب کشور در دوره گرم سال، ناوه دریای سرخ است که عامل بارش حدود 47 درصد از موارد بارش فرین است.

    کلید واژگان: دوره گرم سال, جنوب غرب ایران, بارش فرین, تحلیل عاملی, ضریب همبستگی
    Nafiseh Farahani *, Abbas, Ali Aliakbari Bidokhti, Maryam Gharaylou

    Precipitation is a favorable phenomenon for human due to the water resources for agriculture, drinking water and health purposes. Because of the importance of precipitation, understanding the mechanism of this phenomenon in synoptic, dynamics and climatology has always been of interest for researchers. Although heavy rainfall is useful for water supply, it has destructive effects, such as floods. Heavy rains show the mechanism of precipitation more clearly because the pressure generating systems are more clearly detectable.    In this study, mean sea level pressure pattern of severe precipitation in southwestern Iran over a period of 30 years was identified and classified. Moreover, the area and time of research were defined, and using the Climate Prediction Center (CPC) precipitation data, the 30-years extreme precipitation with 99th percentiles was determined. There were 64 cases of extreme precipitation from 1989 to 2018 with 99th percentiles.  Classification of extreme precipitation systems based on mean sea level pressure field was performed with a spatial resolution of 2.5° data from the NCEP-NCAR center. Extreme precipitation in southwestern Iran at warm time of year was classified using factor analysis technique. In this study, it was shown that the pressure systems that cause extreme precipitation in southwestern Iran during the warm season are classified into five main patterns: (A) The first dominant pattern is created by the Red Sea trough and the low-pressure center of Saudi Arabia. It should be noted that in this pattern, the role of the Red Sea trough is more prominent than the low-pressure Saudi Arabia. In some cases, Saudi Arabia has formed along the Red Sea trough, reflecting the influence of the Red Sea on creation and development of the Saudi Arabian low-pressure center. (B) The second dominant pattern is formed by the-low pressure of Saudi Arabia and the low-pressure center in eastern Iran. The low-pressure center in the eastern part of Iran has an important role in the precipitation of Iran. It is present in all patterns, but first one. The presence of this low-pressure center has created atmospheric fronts in Iran. The rainfall region of this pattern shows that the cold front activity of this low-pressure center causes precipitation. (C) The third pattern is similar to the second one, but a high-pressure center located in the north and northwest of Iran. The presence of this high-pressure center indicates the cold air advection behind the low-pressure cold front of eastern Iran. (D) The low-pressure center of the eastern part of Iran and the high-pressure center in the north and northwest of Iran exist in the fourth pattern. The difference between this pattern and the third one is elimination of Saudi low-pressure center in this pattern. Therefore, the dynamic effects are similar to the third pattern and the extreme precipitation caused by this pattern is due to the cold front of the low-pressure system of the eastern part of Iran. (E) The fifth pattern, like the third one, consists of low-pressure systems in eastern Iran and Saudi Arabia. The difference between these patterns is presence of low-pressure of Cyprus in the fifth pattern. The low-pressure of Cyprus is cause of classical precipitation pattern (formation of the occluded front) in this pattern. The occluded front in this pattern has expanded from low-pressure eastern of Iran to low-pressure in Cyprus and converted into a secondary cold front over several stages of the frontogenesis process.  In this research, the southwestern precipitation systems of Iran during the warm season are classified into five patterns. The most important factor of precipitation in the southwestern part of Iran is the Red Sea trough with 48% frequency of occurrence. Therefore, it can be concluded that almost half of the extreme precipitation of southwestern Iran during the warm season is related to this area that extends from the Red Sea trough to the west of Iran.

    Keywords: Warm season of year, Southwest of Iran, Extreme precipitation, Factor analysis, Correlation coefficient
  • حسین کامیابی شادان*، عباس صادقی، محمدحسین آدابی، هرمز قلاوند
    سه گونه از خارتنان متعلق به خانواده Toxasteridae و مربوط به جنس Douvillaster شاملD. douvillei؛ D. longesulcatus وD. valamtarensis و یک گونه از دو کفه ای های متعلق به خانوادهNeitheidae و مربوط به زیرجنس Neithea (Neithea) به نامNeithea (Neithea) coquandi از نهشته های آپسین (سازند داریان) در تاقدیس میش واقع در حوضه زاگرس در جنوب غربی ایران مورد توصیف قرار گرفت. Douvillaster از آپسین تا تورونین حاشیه تتیس (خاورمیانه، آفریقا، ماداگاسکار و اروپا) ثبت شده است. Neithea در اقلیم شمال اقیانوس آرام، در بریازین ظاهر، در آپسین پسین و همزمان با فاز گرم شدن جهانی کره زمین به حداکثر وفور رسیده و سپس فراوانی آن در آلبین رو به کاهش نهاده و در انتهای آلبین از بین رفته است. این دوکفه ای در اقلیم های تتیسی همانند اقلیم شمال اقیانوس آرام، در بریازین ظهور یافته است، اما حداکثر توسعه آن در کرتاسه میانی (سنومانین) بوده و سپس فراوانی آن رو به کاهش نهاده و در انتهای کرتاسه انقراض یافته است.
    کلید واژگان: آپسین, Douvillaster, Neithea, سازند داریان, زاگرس, جنوب غرب ایران
    Kamyabi Shadanh.*, Sadeghia., Adabi, M.H., Ghalavand, H
    Three species of Spatangoid Echinoid belonging to genus Douvillaster: D. douvillei Gauthier, 1902; D. longesulcatus Cotteau and Gauthier, 1895; D. valamtarensis Gauthier, 1902, and a species of Neitheidae Bivalve belonging to subgenus Neithea (Neithea): Neithea (Neithea) coquandi Peron, 1877, were described from the Aptian deposits (Dariyan Formation) at the Mish anticline in the Zagros basin, southwest of Iran. Douvillaster was recorded from the Aptian to the Turonian of the Tethyan margins (Middle East, Africa, Madagascar and Europe). The first appearance of Neithea in the North Pacific is in the Berriasian, and was continuously present until the late Albian and reached their maximum diversity in the late Aptian (this coincides with the Late Aptian global warming phase). The Neithea appeared in the Berriasian in the Tethyan realm (like to North Pacific region), thrived in the Mid-Cretaceous (Cenomanian), then decreased in diversity and finally became extinct at the end of Cretaceous.
    Keywords: Aptian, Douvillaster, Neithea, Dariyan Formation, Zagros, Southwest Iran
  • بیژن بیرانوند*، ابراهیم قاسمی نژاد، محمدرضا کمالی
    مطالعات آماری انجام شده بر روی محتوای پالینولوژیکی سازند گورپی با سن کرتاسه پسین-پالئوژن پیشین در یک برش سطح الارضی در حوضه زاگرس واقع در جنوب غرب ایران نشان دهنده تغییرات مشخص در فراوانی، تنوع و نسبت S/C پالینومرف های دریایی، شاخص دریایی پالینولوژیکی (PMI) و رخساره آلی است. این تغییرات پالینولوژیکی بطور آشکار مبین نوسانات سطح آب دریا و شرایط محیط رسوبگذاری بوده و بنابراین در شناسایی سیستم تراکت ها، واحدهای شاخص رسوبی و سطوح سکانسی مورد استفاده قرار گرفته اند. بطوریکه افزایش بیش از حد PMI، تنوع گونه های پالینولوژیکی و نسبت S/C توام با تغییر پارامترهای رخساره ای نشان دهنده یک سیستم پیشرونده دریایی و کاهش شاخص دریایی پالینولوژیکی، تنوع گونه ها و نسبت S/C توام با افزایش فراوانی فیتوکلاست ها و گیاهان خشکی تخریب شده حاکی از پسروی آب دریا می باشد. بر این اساس روند تغییرات متوالی پارامترهای پالینولوژیکی می تواند گویای یک چرخه کامل تغییرات نسبی سطح آب دریا باشد. از طرفی نیز فراوانی اشکالی نظیر اسپینیفریدها، آکومواسفراها، آرئولیژراها و کلئیسفریدیوم ها همزمان و حضور اشکال پریدینیوئیدی حاکی از شرایط آب و هوای گرم در بخش بالایی شلف میانی در دریای تتیس در زمان انبایش سازند گورپی است. نتیجتا بر اساس مطالعات پالینولوژیکی انجام شده نه سکانس رسوبی قابل انطباق با چرخه های رده سوم نوسانات سطح آب دریا در مقیاس جهانی در سازند گورپی شناسایی گردید. ضمنا سطوح سکانسی شاخصی نظیر سطح بیشینه غرقابی K180 متعلق به 68 میلیون سال پیش در شمال شرق صفحه عربی نیز با همین محدوده سنی در این سازند شناسایی شد.
    کلید واژگان: پالینومورف, نوسانات سطح آب, سازند گورپی, جنوب غرب ایران
    Bijan Beiranvand, Ebrahim Ghasemi, Nejad, Mohammad Reza Kamali
    Statistical studies on Palynology contents of Late Cretaceous to Paleocene age Gurpi Formation in a surface section in Zagros Basin, SW Iran indicate changes in abundance, species diversity, ratio of Spiniferites to Cyclonephelium (S/C), palynological marine index (PMI) values and organic facies. These palynological variations clearly reflect fluctuations in relative sea-level and depositional environment and can be used for recognition and differentiation of systems tracts and key horizons such as flooding surfaces and sequence boundaries. Dramatic increase in PMI, dinoflagellate species diversity and S/C ratio associated with sedimentary facies parameters indicate a marine transgressive systems tract while, a reduced species diversity, lower S/C ratio and PMI value along with increase in abundance of phytoclasts and degraded land-plant materials are characteristics of marine regression. The variation trends of the palynological parameters when consecutive indicate a complete cycle of relative sea-level change. Abundance of Spiniferites, Achomosphaera, Areoligera, and Cleistosphaeridium species and presence of peridiniacean dinoflagellate cysts show a warm Tethyan, upper bathyal to middle shelf environment of deposition for the Gurpi Formation. The nine depositional sequences identified here can be correlated to the global third-order sea-level cycles. The main regional sequence surfaces like 180 (maximum flooding surface) in the Late Cretaceous sequences (68Ma) in northeast of Arabian Plate are recognizable here.
    Keywords: Palynomorph, Sea, level fluctuation, Gurpi Formation, SW Iran
  • حسین کامیابی شادان، عباس صادقی، محمدحسین آدابی، هرمز قلاوند
    سه گونه از دوکفه ای های متعلق به خانواده های Trigoniidae و Megatrigoniidae از راسته Trigoniida و مربوط به سه زیر جنس Linotrigonia (Oistotrigonia) ،Pterotrigonia (Pterotrigonia) و Pterotrigonia (Notoscabrotrigonia) از سازند کژدمی، در تاقدیس های میش و آنه واقع در حوضه زاگرس مورد شناسایی قرار گرفتند. Trigoniida دارای گسترش جهانی در زمان کرتاسه (بریاسین تا مایستریشتین) بوده و افراد مختلف این راسته در نواحی با دمای نسبتا کم نواحی بین قطب تا استوا زیست می نمودند. بسیاری از افراد این راسته درون زی حاشیه ای (Marginal infaunal) بوده و ساکن آب های کم عمق و با انرژی نسبتا بالای نزدیک ساحل بوده و روش تغذیه ای آن ها استفاده از مواد غذایی معلق در آب بوده است.
    کلید واژگان: آلبین, Linotrigonia, Pterotrigonia, سازند کژدمی, زاگرس, جنوب غرب ایران
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال