به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « جیوه » در نشریات گروه « زیست شناسی »

تکرار جستجوی کلیدواژه «جیوه» در نشریات گروه «علوم پایه»
  • نیوشا توسلی طباطبایی، محمدرضا صعودی، پریسا تاجرمحمدقزوینی*، شقایق نصر، مرضیه بهرامی بوانی
    مقدمه

    امروزه، آلودگی فلزات سنگین یکی از مهم ترین مشکلات محیط زیست است و باتوجه به هزینه بربودن روش های متداول پالایش، استفاده از زیست توده میکروبی برای پالایش فلزات سنگین پیشنهاد می شود. مطالعه حاضر با هدف ارزیابی میان کنش مخمر رودوترولا تورلوییدس سویه IR-1395 با جیوه انجام شد.

    مواد و روش‏‏ها:

     در مطالعه حاضر، میزان رشد و انواع برهم کنش سویه IR-1395 با جیوه در محیط ساکارز براث بررسی و مقدار جیوه تجمع یافته در محیط و در مخمر به روش اسپکتروفتومتری اندازه گیری شد؛ سپس به منظور تعیین بهترین شرایط جذب زیستی، تاثیر شاخص های اسیدیته، غلظت جیوه، غلظت زیست توده، زمان مجاورسازی و دما سنجیده شد؛ همچنین میزان جذب توسط مخمر تیمارشده با 2 و 4 دی نیتروفنل و اتوکلاو بررسی و درنهایت، جذب زیستی جیوه توسط مخمر با میکروسکوپ الکترونی نگاره مجهز به طیف سنجی پراش انرژی پرتو ایکس بررسی شد.

    نتایج

    بررسی ها نشان دادند بیشترین رشد مخمر طی 36 ساعت رخ می دهد و پس از آن، وارد فاز سکون می شود؛ همچنین این سویه قادر به جذب (جذب زیستی و تجمع زیستی) 86/61 درصد جیوه و فرارسازی 17/10 درصد جیوه از محیط دارای 10 میلی گرم برلیتر کلریدجیوه طی هفت روز است. در بررسی عوامل تاثیرگذار بر جذب زیستی جیوه مشخص شد اسیدیته بهینه برای این مخمر برابر 4 است و بیشترین میزان جذب در غلظت 300 میلی گرم برلیتر جیوه و در دمای 15 درجه سانتی گراد به مدت10 دقیقه مشاهده می شود. در بررسی اثر تیمار 2 و 4 دی نیتروفنل و اتوکلاو مشخص شد میزان جذب توسط مخمر تیمارشده کاهش می یابد. نتایج طیف سنجی پراش انرژی پرتو ایکس جذب زیستی جیوه توسط مخمر را تایید کردند.

    بحث و نتیجه‏ گیری: 

    بررسی انواع برهم کنش های سویه IR-1395 با جیوه و پتاسیل آن در جذب زیستی نشان داد این سویه، ریزموجود باارزشی در فرایندهای زیست پالایی جیوه از محیط های آبی آلوده است.

    کلید واژگان: تجمع زیستی, جذب زیستی, جیوه, فرارسازی, رودوترولا تورلوئیدس}
    Niosha Tavassoli Tabatabaeei, MohammadReza Soudi, Parisa Tajer Mohammad Ghazvini *, Shaghayegh Nasr, Marziyeh Bahrami Bavani
    Introduction

    Nowadays, heavy metals pollution is one of the most important environmental problems. Due to the high cost of common refining methods, the use of microbial biomass is recommended to clean up heavy metals. The aim of this study was the evaluation of interactions of Rhodoterula toruloides strain IR-1395 with mercury.

    Materials and methods

    In this study, the growth rate and interactions of strain IR-1395 with mercury in Sucrose Broth medium were investigated and the amount of mercury accumulated was measured using the Spectrophotometry method. Then, in order to determine the best biosorption conditions, the effect of parameters such as pH, mercury concentration, biomass concentration, contact time and temperature were measured. Also, the biosorption was investigated by treated cells with 2, 4 dinitrophenol and autoclave. Finally, the biosorbent was characterized by Scanning Electron Microscope with Energy Dispersive X-Ray Analysis.

    Results

    Studies showed that the maximum growth rate of strain IR-1395 was after 36h and then it enters the stationary phase. Also, this strain was able to the biosorption and bioaccumulation (61.86%) and 10.17% biovolatilization of mercury from the medium at the concentration of 10 mg/l of chloride mercury during seven days. In study of factors affecting on the mercury biosorption, it is indicated that the optimal pH was 4. The highest biosorption was observed at 300 mg /l of mercury in 10 minutes at 15 ˚C. Mercury adsorption using treated biomass by autoclaved and 2,4 dinitrophenoltreatment has reduced than control samples. Finally, the results of the EDX confirmed the biosorption of mercury by this yeast.

    Discussion and conclusion

    By study of the various interactions of strain IR-1395 with mercury and its potential in biosorption, it was found that this strain is a valuable microorganism in mercury bioremediation processes from contaminated aquatic environments.

    Keywords: Bioaccumulation, Biosorption, Mercury, Volatilization, Rhodoterula Toruloides}
  • اسحاق هاشمی، علیرضا صفاهیه، محمد علی سالاری علی آبادی، کمال غانمی
    در این مطالعه غلظت جیوه در آب، رسوب و پلانکتون در خور موسی بررسی گردید. نمونه برداری با جمع آوری 9 نمونه آب و رسوب در هر خور و مجموعا 45 نمونه از کل خوریات انجام گردید. نمونه برداری از فیتوپلانکتون و زئوپلانکتون ها به ترتیب با استفاده از تور 20 و 300میکرون در هر خور انجام گرفت. پس از عملیات آزمایشگاهی غلظت جیوه به روش بخار سرد با استفاده از دستگاه جذب اتمی اندازه گیری شد نتایج نشان داد که سطح غلظت جیوه دامنه ای 82/0 ± 39/4 تا 14/2 ± 66/11 میکروگرم بر لیتر در آب و 03/0 ± 26/0تا 04/0 ± 76/0میکروگرم بر گرم وزن خشک در رسوب داشت . همچنین دامنه غلظت جیوه 01/0 ± 02/0تا 01/0 ± 17/0 در فیتوپلانکتون و 01/0 ± 10/0تا 07/0 ± 47/0 میکروگرم بر گرم برای زئوپلانکتون ها اندازه گیری گردید. بررسی همبستگی بین عوامل نشان داد که بین غلظت جیوه در فیتوپلانکتون و زئوپلانکتون همبستگی معنی دار و مثبتی (P<0.05) وجود دارد. که با افزایش جیوه در فیتوپلانکتون غلظت جیوه در زئوپلانکتون نیز افزایش می یابد. با توجه به سمیت بالای جیوه، امکان تجمع زیستی و بزرگنمایی زیستی در بدن موجودات آبزی و وجود آلودگی در خور موسی پایش مداوم و منظم این محدوده آبی برای اطمینان از سلامتی اکوسیستم ضروری است. به همین جهت در این مطالعه به منظور آگاهی از میزان جیوه در سطوح پایین غذایی ، غلظت این ماده شیمیایی در آب، رسوب و پلانکتون در منطقه خور موسی سنجش گردید.
    کلید واژگان: پایش زیستی, فیتوپلانکتون, زئوپلانکتون, جیوه, خورموسی}
    eshagh hashemi, alireza safahieh, Mohammad Ali Salari AliAbadi, Kamal Ganemi
    In the study, the mercury concentrations in water, sediment and plankton in Khor Musa was investigated. The 9 samples of water and sediment were collected from each estuary and a total of 45 samples were taken. Sampling of phytoplankton and zooplankton was collected by net of 20 and 300 µm, respectively. After the concentrations of mercury by cold vapour method was measured using atomic absorption. The results showed that mercury concentrations range from 4.39±0.82 (mean±SE) to 11.66±2.14 µg/L in water and 0.26±0.03 to 0.76±0.04 µg/g of dry weight in sediments. The mercury concentrations 0.02±0.01 To 0.17±0.01 on phytoplankton and 0.10±0.01 to 0.47±0.07 µg/g for zooplankton were measured. The correlation factors showed that mercury concentrations in phytoplankton and zooplankton had significant positive correlation (P <0.05). With the mercury rising mercury concentrations in zooplankton increases in phytoplankton due to the high toxicity of mercury, the possibility of bioaccumulation and bio-magnification in the aquatic organisms and contamination of the waters in the estuary Moses regular monitoring is essential to ensure the health of ecosystems. Therefore, in this study to determine the amount of mercury in low levels of the food, chemical concentrations in water, sediments and plankton were measured in the estuary area of Khor Musa.
    Keywords: Biomonitoring, Phytoplankton Zooplanktons, Mercury, Khor Musa}
  • ناطقه مروج، ابوالفضل ناجی*

    جیوه به عنوان سمی ترین فلز سنگین می تواند اثرات مخربی به محیط زیست وارد سازد. در این مطالعه غلظت جیوه در رسوبات سطحی سواحل استان هرمزگان، شامل ایستگاه های شهرجاسک، تالاب بین المللی آذینی سیریک، خورگورسوزان بندرعباس، منطقه صنعتی _ مسکونی بوستانو بندرعباس، پارک ساحلی شهرستان خمیر، شهربندرلنگه، بندرمقام، بندر بوستانه شهرستان پارسیان در دو ناحیه بالا و پایین جزر و مدی در سه ماهه تابستان 1395مورد بررسی قرار گرفت. غلظت جیوه در ایستگاه های مورد مطالعه توسط دستگاه جذب اتمی مدل گرافیتی (GTA120) مورد سنجش قرار گرفت. از 16 ایستگاه در دو منطقه بالا و پایین جزر و مدی ایستگاه خورگورسوزان بالاترین و ایستگاه خور آذینی کمترین غلظت جیوه را نشان داد. بر اساس شاخص انباشت ژئوشیمیایی مولر(Igeo) مناطق مورد مطالعه، دارای آلودگی متوسط تا آلودگی زیاد می باشد. بر اساس ضریب غنی شدگی (EF)، دارای غنی شدگی شدید تا بی نهایت شدید، می باشد. بر اساس استاندارد کیفیت رسوب (SQGS) تمامی ایستگاه ها بالاتر از پایین ترین حد اثر بودند و از آنجایی که منطقه مورد مطالعه تحت تاثیر آلودگی جیوه می باشند توصیه می گردد مطالعات دقیق از نقطه نظر پایش و سنجش در منطقه مورد مطالعه به صورت مرتب انجام پذیرد.

    کلید واژگان: انباشت ژئوشیمیایی (Igeo), جیوه, رسوب, ضریب غنی شدگی(EF)}
    Nateghe Moravej, Abolfazl Naji *

    Mercury (T-Hg), as the most toxic Trace metal, can have adverse effects on the environment. In this study, the concentrations of T-Hg were investigated in surface sediments of higher and lower tidal zones of Hormozgan province coasts including the stations of Shahr Jask, Ariyan International Wetland Lagoon, Khorgorsuzan Bandar Abbas, Bostono Industrial Zone, Coastal Park of Khumir, Shahrbonderlangeh, Bandarreqam, Bostaneh Harbor in summer 2017. T-Hg concentration was measured by Ftomic Atomic Aabsorption Spectrometry (FAAS, GTA120). From 16 stations in the higher and lower tidal zones, the stations of Khorgorsuzan Station and Azzin kinetic showed the lowest concentration of T-Hg. Based on accumulation index (Igeo), the geochemistry of the Igeo studied areas had a moderate to high contamination. Enrichment Factor (EF) showed a strong to extremely high enrichment. Regarding SQGS, all stations were higher than Effect Range Low (ERL) value. These findings raise awareness of the contamination status of surface sediments in coastal zone of Hormozgan Province, provide a valuable benchmark for future comparisons in the area, and are important for the design of appropriate policies and long-term management of those ecosystems by local managers and the national authorities.

    Keywords: Enrichment factor (EF), Geochemical Index (Igeo), Mercury, Persian Gulf, Sediment}
  • حمیده باغی سفیدان، علیرضا تاری نژاد
    سابقه و هدف
    ورود جیوه معدنی از طریق صنایع و کشاورزی به محیط زیست یکی از جدی ترین مشکلات زیست محیطی در کشور به شمار می آید. زیست پالایی توسط باکتری ها یکی از راهکارهای مناسب و عملی برای پاکسازی آلاینده ها از محیط محسوب می گردد که در آن از پتانسیل موجودات زنده در جهت حذف یا کاهش آلاینده ها استفاده می شود. جهت تجزیه ترکیبات معدنی جیوه، آنزیم MerA در باکتری ها وارد عمل می شود. مطالعه حاضر با هدف ساخت وکتور نوترکیب حاوی ژن merA و نیز بررسی بیان آن جهت پاکسازی جیوه انجام گردید.
    مواد و روش ها
    ابتدا ژن merA از ژنوم باکتری مقاوم به جیوه جداسازی و در داخل وکتور بیانی pET21a(+) کلون گردید. صحت همسانه سازی ژن مورد نظر از طریق واکنش PCR و هضم آنزیمی مورد تایید قرار گرفت. وکتور نوترکیب pET21a(+)-merA به درون باکتری اشریشیا کلی سویه BL21 کلون شد. برای مشاهده افزایش مقاومت به جیوه معدنی در باکتری تراریخته و عملکردی بودن آنزیم تولیدی از وکتور نوترکیب، میزان رشد باکتری های اشریشیا کلی سویه BL21 حاوی وکتور نوترکیب به همراه باکتری های اشریشیا کلی سویهBL21 فاقد ژن merA در محیط حاوی جیوه معدنی در طی 48 ساعت اندازه گیری شدند.
    یافته ها
    نتایج نشان داد که رشد باکتری اشریشیا کلی حاوی وکتور بدون ژن هدف تا 12 ساعت پس از ریختن جیوه به شدت تحت تاثیر محیط حاوی جیوه قرار گرفته و قادر به رشد در مقادیر 10 و ppm 20 جیوه نمی باشند. در حالی که باکتری حاوی وکتور نوترکیب pET21a(+)-merA دارای قابلیت رشد خوبی در محیط حاوی جیوه بودند. SDS-PAGE پروتئین های باکتری حاوی وکتور نوترکیب بر روی ژل آکریل آمید نشان داد که بیشترین بیان پروتئین MerA (با اندازه kDa 62)، پس از 16 ساعت القا با IPTG یک میلی مولار در دمای 37 درجه سلیسیوس به دست می آید.
    نتیجه گیری
    در مجموع توانایی رشد باکتری های اشریشیا کلی حاوی وکتور نوترکیب، نشان دهنده عملکرد پروتئین MerA در باکتری های تراریزش شده می باشد. همچنین افزایش مقاومت باکتری نوترکیب به جیوه معدنی موجود در محیط بیانگر این موضوع است که می توان آلاینده های فلزات سنگین در محیط زیست را با مدیریت مناسب از طریق ساخت وکتور نوترکیب پاکسازی نمود.
    کلید واژگان: زیست پالایی, جیوه, merA, وکتور نوترکیب}
    Hamideh Baghi Sefidan, Alireza Tarinejad
    Background and Objectives
    Inorganic mercury entrance into the environment through industry and agriculture is one of the most serious environmental hazards in the country. Microbial bioremediation is considered as one of the practical solutions to clean up pollutant ions from the environment. The present study was conducted to construct a recombinant vector including merA gene, and also to investigate its expression in order to clean up mercury.
    Material &
    Methods
    merA gene from mercury resistance bacterial genome was isolated, and subsequently cloned into the pET21a() expression vector. Confirmation of cloning target gene was achieved by PCR and restriction enzyme digestion. Then pET21a()-merA recombinant vector was cloned into E.coli strain BL21. In order to assess increased resistance to mercury in recombinant bacteria, and the functionality of the enzyme produced by the recombinant vector, the growth rate of recombinant BL21 E. coli strains to contain merA gene, and without it was measured in a medium containing mercury for 48 hours.
    Results
    The results showed that the growth of E. coli strains without merA gene was strongly affected after introducing mercury into the media till 12 hours, and bacteria would not be able to grow at 10 ppm and 20 ppm mercury levels. However, transformed bacteria with pET21a()-merA vector showed suitable growth in mercury-containing media. SDS-PAGE analysis of recombinant bacterial proteins on acrylamide gel showed the highest MerA (62KDa) expression following 16 hours induction with 1mM IPTG at 37ºC.
    Conclusion
    Overall, the growth ability of merA- containing recombinant bacteria reflects the action of MerA protein in transformed bacteria. Furthermore, increasing the resistance of recombinant bacteria to the mercury indicates that environmental heavy metal pollutants can be cleaned up properly through the construction of recombinant vectors.
    Keywords: Bioremediation, Mercury, merA gene, recombinant vector}
  • اسحاق هاشمی *، علیرضا صفاهیه، علیرضا نصوری
    در این مطالعه غلظت فلزات سنگین (جیوه، روی، مس، کادمیوم و سرب) در بافت پر، محتویات و پوسته تخم پرنده کاکایی صورتی در خور موسی سنجش گردید. بدین منظور 15 عدد کاکایی صورتی و 20 عدد تخم پرنده مذکور در بهار 92 از خورموسی جمع آوری گردیدند. پس از خشک کردن و هضم نمونه ها غلظت جیوه آنها به وسیله دستگاه جذب اتمی با روش بخار سرد اندازه گیری شد. همچنین غلظت بقیه فلزات سنگین با استفاده از دستگاه جذب اتمی سنجش گردید. به طور کلی به جز فلز سرب تمامی فلزات سنگین در بافت پر نسبت به محتویات و پوسته تخم از غلظت بالاتری برخوردار بودند. مقادیر غلظت فلزات یافت شده در بافت پر به ترتیب روی> جیوه> مس> سرب> کادمیوم بود. همچنین در محتویات تخم به صورت روی> مس> جیوه> سرب> کادمیوم و در پوسته تخم سرب> روی> مس> کادمیوم> جیوه بود. مقایسه نتایج این مطالعه با استانداردهای سازمان بهداشت جهانی نشان داد که میزان جیوه در پر و تخم کاکایی صورتی بالاتر از استانداردهای مذکور است. سطح بالای جیوه در پر و تخم پرنده احتمالا می تواند ناشی از وجود منابع جیوه نظیر صنایع پتروشیمی در منطقه باشد.
    کلید واژگان: فلزات سنگین, جیوه, پر و تخم, کاکایی صورتی, خورموسی}
    Eshagh Hashemi *, Alireza Safahieh, Alireza Nasoori
    In this study, the levels of heavy metals concentration (mercury, zinc, copper, cadmium and lead) were measured in the feathers, egg contents and eggshells of Larus genei from Musa Estuary. For this purpose, twenty eggs and fifteen Larus genei were collected at the locations during 2013. To do the process, after drying and digestion of samples, the concentration of mercury in samples was measured by cold vapor. In general, except for Pb, the level of whole metals in feathers was higher than egg contents and eggshells. The metal concentrations in feathers were according to the following order Zn> Hg > Cu > Pb> Cd, in egg contents were Zn> Cu > Hg > Pb> Cd and in eggshells were Pb > Zn > Cu > Cd > Hg. Also, comparing our results with the standard of World Health Organization, we found that mercury levels in in feathers and eggs of Larus genei were flying above mentioned standards. High accumulation of mercury in the feathers and eggs has likely originated from mercury sources such as petrochemical plants.
    Keywords: Heavy metals, Mercury, Feathers, eggs, Larus genei, Musa Estuary}
  • اشرف رضایی، مجید مقبلی
    سابقه و هدف
    جیوه یکی از منابع آلوده کننده محیط زیست، گیاهان و انسان می باشد. میکروارگانیسم ها با مکانیسم های مختلف نسبت به جیوه مقاومند که اصلی ترین این مکانیسم ها احیای جیوه سمی به جیوه عنصری می باشد. این توانمندی با واسطه ژن های مختلف در باکتری ها می باشد. هدف از این تحقیق بررسی وجود ژن مقاومت به جیوه در باکتری رائولتلا پلانتی کولا از طریق واکنش زنجیره ای پلی مراز و تعیین توالی می باشد.
    مواد و روش ها
    از باکتری رائولتلا پلانتی کولا که قبلا از پساب جدا شده بود، DNA ژنومی و پلاسمید جدا شد. سپس با استفاده از پرایمرهایی که بر اساس وجود ژن merA در باکتری کلبسیلا اکسی توکا طراحی شده بود واکنش زنجیره پلی مراز انجام پذیرفت. محصول به دست آمده تعیین توالی گردید و با استفاده از سایت NCBI، توالی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
    یافته ها
    با استفاده از واکنش زنجیره ای پلی مراز بر روی پلاسمید و DNA ژنومی جدا شده از باکتری، باند 1700 جفت بازی به دست آمد. از Blast توالی به دست آمده مشخص گردید که ژن تکثیر شده 99 درصد مشابه ژنmerA در باکتری های انتروباکتر کلوآکه، اشریشیا کلی، سراشیا مارسسنس، کلبسیلا اکسی توکا و آسینتوباکتر است.
    نتیجه گیری
    برای اولین بار در این تحقیق مشخص گردید که رائولتلا پلانتی کولا جدا شده از منابع طبیعی ایران با داشتن ژن merA نسبت به جیوه مقاوم است. به همین دلیل این باکتری می تواند کاندید مناسبی به منظور استفاده در کاهش یا حذف جیوه در پساب های صنعتی باشد.
    کلید واژگان: ژن merA, جیوه, واکنش زنجیره ای پلی مراز, رائولتلا پلانتی کولا}
    Ashraf Rezaei, Majid Moghbeli
    Background and Objectives
    Mercury is one of the polluting sources of the environment, plants as well as human. Microorganisms are resistant to mercury through different mechanisms. The main mechanism involves reduction of the toxic mercury to the elemental form which is mediated through a variety of bacterial genes. The aim of this study is to investigate the presence of mercury resistance gene in Raoultella planticula bacteria using polymerase chain reaction (PCR) and sequencing methods.
    Materials and Methods
    Genomic and plasmid DNA was extracted from wastewater R. planticula isolates. PCR was set up with primers designed based on the presence of mer A gene in Klebsiella oxytoca. The PCR products were sequenced and analyzed using NCBI database.
    Results
    Using PCR on plasmid and genomic bacterial DNA, a 1700 bps bond was obtained. Blasting the sequence, it was found that the amplified gene has 99% sequence homology to merA gene in Enterobacter cloacae, E. coli, Serratia marcescens, Klebsiella oxytoca and Acinetobacter.
    Conclusion
    For the first time in this study, we found that Raoultella planticula isolated from Iran natural sources are resistant to mercury due to the presence of merA gene. Therefore, R. planticula can be considered an appropriate candidate to reduce or remove mercury from industrial wastewaters.
    Keywords: merA gene, Mercury, PCR, Raoultella planticula}
  • مصیب سیدی آب الوان، احمد قرایی، مصطفی غفاری
    روتیفرها به واسطه طول عمر کوتاه، زادآوری بالا و نرخ بالای رشد جمعیت، برای آزمایشات سمیت مزمن مطلوب می باشند.جیوه یکی از فلزات سنگینی است که برای موجودات آبزی بویژه زئوپلانکتون های آب شیرین که روتیفرها گروه مهمی از آن ها هستند، بسیار سمی است.در این تحقیق سطح پاسخ جمعیتروتیفر Brachionuscalyciflorusنسبت به شش غلظت مختلف از جیوه (0، 0005/0، 001/0، 002/0، 004/0 و 008/0 میلیگرم درلیتر) با سه تکرار به ازای هر غلظت طی مدت 12 روز مورد بررسی قرار گرفت. تراکم و نرخ رشد ویژه روتیفرهابه طور روزانه در تیمار شاهد و تیمارهای حاوی جیوه محاسبه شد.نتایج نشان داد که جمعیت روتیفرها با افزایش غلظت جیوه در محیط کشت به طور معنی داری (05/0>P) کاهش یافت. بیشترین تراکم (07/0±87/45 فرد درمیلی لیتر) در روز دوازدهم مربوط به تیمار شاهد و کمترین تراکم (03/0±02/6 فرد درمیلی لیتر) مربوط به تیمار حاوی غلظت 008/0 میلی گرم در لیتر جیوهبدست آمد. همچنین نرخ رشد ویژه روتیفرها با افزایش غلظت این فلز به طور معنی داری (05/0>P) کاهش یافت و از 35/0 در تیمار شاهد به 16/0 در غلظت 008/0 میلیگرم در لیتر فلز جیوه رسید.نتایج این تحقیق نشان داد که روتیفرB. calyciflorus نسبت به فلز جیوه به شدت حساس می باشد.
    کلید واژگان: روتیفر Brachionus calyciflorus, جیوه, نرخ رشد ویژه, تراکم جمعیت}
    Mosayeb Seyedi, Ahmad Gharaei, Mostafa Ghafari
    Rotifers due to their relatively short lifespan, high fecundity and high rate of population increase are ideal for chronic toxicity tests. Mercury is one of the heavy metals highly toxic to aquatic organismsparticulary freshwater zooplankton of which rotifers are an important group. In peresentstudy, population response of rotifer B. calyciflorus to six different concentrations of mercury (0.0005, 0.001, 0.002, 0.004, and 0.008 mgL-1) with three replicates per concentration was studied for 12 days. Rotifer density and specific growth rate was calculated daily in the control and treatments containing mercury. Result showed that, rotifer population growth decreased significantly (p
    Keywords: rotifer Brachionus calyciflorus, Mercury, specific growth rate, population density}
  • محمدرضا قمی*
    زمینه و هدف
    فلزات سنگین به دلیل برخورداری از خاصیت تجمع پذیری در بافت های مختلف و عدم تجزیه پذیری، به تدریج در بافت های چربی بدن انسان ذخیره شده و از این راه موجب بروز بیماری های حاد و مزمن می شوند. در این مطالعه، رابطه بین وزن بدن ماهی و فلزات سنگین سرب و جیوه در عضله ماهی قزل آلای رنگین کمان((Oncorhynchus mykiss پرورشی در یکی از کارگاه های رودخانه دوهزار تنکابن سنجیده و مقایسه فلزات سنگین سرب و جیوه با استانداردهای بین المللیWHO هدف دیگر تحقیق بوده است.
    روش کار
    تعداد 20 قطعه قزل آلای رنگین کمان پرورشی رودخانه دوهزار تنکابن(محدوده وزنی 30 تا 410 گرم) از یکی از کارگاه های پرورشی به صورت تصادفی نمونه گیری شد. نمونه های سرب و جیوه در یک مطالعه همبستگی پیرسون توسط دستگاه جذب اتمی اندازه گیری شد.
    یافته ها
    میانگین میزان سرب و جیوه در ماهی قزل آلای رنگین کمان پرورشی به ترتیب برابر 107/0 و 022/0 میکروگرم بر گرم عضله بوده است. میزان همبستگی بین وزن ماهی و میزان سرب و جیوه عضله به ترتیب برابر 243/0 r= و 204/0 -r= و میزان سطح معنی دار آزمون تحلیل واریانس رگرسیون آنان نیز به ترتیب برابر 301/0 P= و 388/0 P= شده است.
    نتیجه گیری
    وزن بدن ماهی تاثیری در میزان فلزات سنگین سرب و جیوه در عضله آن ندارد(05/0 > P). هم چنین میزان سرب و جیوه اندازه گیری شده در عضله ماهی قزل آلای رنگین کمان در تحقیق حاضر از حد قابل قبول استاندارد WHO کمتر می باشد و دلالت بر سالم بودن این ماهی در این رودخانه برای مصارف انسانی دارد.
    کلید واژگان: ماهی قزل آلای رنگین کمان, سرب, جیوه, رودخانه دوهزار تنکابن}
    M. R.Ghomi*
    Inroduction &
    Objective
    Heavy metals accumulate in various tissues and by lack of degradation, could be gradually stored in the fatty tissues of the human body and can cause acute and chronic diseases. In this study, the relationship between body weight of fish and heavy metals such as lead and mercury in muscle of rainbow trout (Oncorhynchus mykiss) cultured in the farms of the Dohezar river was measured and compared with international standards WHO.
    Materials And Methods
    Twenty cultured rainbow trout reared in a fish farm of Dohezar River (weight range 30 to 410 g) were randomly sampled. Determination of lead and mercury was measured by atomic absorption in a correlation study.
    Results
    Average lead and mercury concentrations in farmed rainbow trout were equal to 0.107 and 0.022 micrograms per gram of muscle, respectively. The correlation coefficient between fish weight and lead level (r= 0.243, P= 0.301) and mercury level were (r= -0.204, P= 0.388).
    Conclusion
    The fish body weight had no effect on the lead and mercury level in the muscle (P > 0.05). Also the lead and mercury levels measured in the muscle of rainbow trout in the present study are lower than the acceptable WHO standards which indicate fish are safe for human consumption in this river.
    Keywords: Rainbow trout, Lead, Mercury, Dohezar River}
  • کبری ایاسه*، رسول زمانی احمد محمودی، فاطمه شهبازی، حمید سودایی زاده
    مطالعات نشان داده است که پرندگان به سبب قرار داشتن در سطوح تغذیه ای بالا در اکوسیستم و همچنین حساسیت پذیری بالای آنها به مواد سمی، شاخص مفیدی برای بررسی آلودگی جیوه هستند. هدف از انجام مطالعه حاضر، بررسی غلظت جیوه در نمونه پر دو گونه ی توکای سیاه و توکای باغی در جنگل های خانیکان به عنوان شاخصی از آلودگی جیوه می باشد. بدین منظور 37 نمونه متعلق به دو گونه مورد نظر از جنگل های خانیکان واقع در قسمت جنوبی شهر های نوشهر و چالوس جمع آوری شد. نمونه های پر در آزمایشگاه جدا سازی شدند. میزان جیوه توسط دستگاه Mercury Analyzer AMA 254 تعیین شد. تحلیل آماری به وسیله نرم افزار SPSS انجام شد. بر اساس نتایج به دست آمده از این مطالعه، غلظت جیوه در پرهای دوگونه ی توکای باغی (μg/g 98/0) و توکای سیاه (μg/g 94/0) بسیار پایین تر از حد استاندارد (μg/g 5) بود و همچنین از نظر غلظت جیوه تفاوتی بین دو گونه وجود نداشت. نتایج نشان دهنده ی آلودگی کم محیط زندگی پرندگان مورد مطالعه از نظر آلودگی به عنصر جیوه می باشد. با توجه به مسئله ی بزرگنمایی زیستی جیوه می توان نتیجه گرفت که به علت عادت تغذیه ای دانه خواری توکای سیاه و توکای باغی، مقادیر کمی از جیوه در پر این پرندگان تجمع یافته است.
    کلید واژگان: جیوه, فلزات سنگین, توکای باغی, توکای سیاه, جنگل خانیکان}
    Kobra Ayase*, Rasool Zamani, Ahmadmahmoodi, Fatemeh Shabazi, Hamid Soudaeizadeh
    Studies have shown that birds due to being in the high trophic levels on the ecosystems, and also high sensitivity to toxic substances are a useful indicator for the evaluation of mercury pollution. The objective of the present study was to evaluate mercury level in the feathers of Turdus philomelos and Turdus merula in khanikan forests as an indicator of mercury contamination. To attain this aim, 37 samples belonging to two species were collected from khanikan forests, located in southern part of Noushahr and Chalous cities. Feather samples were removed in the lab. Level of mercury was determined by Mercury Analyzer AMA 254. Statistical analyses were performed using SPSS software. According to the results of this study, mercury levels in feathers of Turdus philomelos (0.98 µg/g) and Turdus merula (0.94 µg/g) was too lower than standard limit (5 µg/g), and also there was no significant difference between two species in terms of mercury level. These results showed that habitat of these species were not heavily polluted by mercury. According to biomagnification of mercury in trophic levels, can be concluded that because of seed eating habits of Turdus philomelos and Turdus merula, low levels of mercury accumulated in feathers of these species
    Keywords: Mercury, Turdus philomelos, Turdus merula, Khanikan Forest}
  • صدیقه بابادی *، علیرضا صفاهیه، سید محمدباقر نبوی، کمال غانمی، محمدتقی رونق
    این مطالعه به منظور آگاهی از غلظت جیوه در رسوبات سطحی خور موسی صورت گرفت. 5 خور زنگی، جعفری، پتروشیمی، غزاله و مجیدیه انتخاب گردید و از هر یک جمعا 9 نمونه رسوب برداشت شد. عملیات نمونه برداری در آبان ماه 1388 انجام شد. پس از هضم نمونه ها، محتوی جیوه آن ها با استفاده از دستگاه جذب اتمی و روش بخار سرد اندازه گیری شد. میانگین غلظت جیوه در رسوبات مورد بررسی در محدوده 0/69-0/31 میکروگرم بر گرم قرار داشت. مقادیر بالای جیوه به ترتیب در دو خور پتروشیمی و مجیدیه یافت شد که احتمالا ناشی از ورود پساب واحد کلرآلکالی پتروشیمی بندر امام، ریزش های نفتی و فعالیت های کشتیرانی بود. فاکتور آلودگی در مقیاس منطقه ای، آلودگی شدید خوریات را نشان داد، اما در مقیاس جهانی، آلودگی در محدوده کم تا متوسط قرار داشت.
    کلید واژگان: رسوبات, جیوه, آلودگی, خور موسی, خلیج فارس}
    Sedigheh Babadi *, Ali Reza Safahieh, Seyed Mohammad Bagher Nabavi, Kamal Ghanemi, Mohammad Taghi Rounagh
    This study was done to determine the mercury concentration in the surficial sediments from the Musa Estuary. 5 creeks including Zangi, Jafari, Petroshimi, Ghazaleh and Majidieh were selected and a total number of 9 sediment samples were collected from each creak. Sampling was performed in November 2009. Mercury concentrations were measured by cold vapor atomic absorption spectrophotometer, after digesting of the samples. The mercury concentrations in the sediments ranged from 0.31 to 0.69 µg/g. The highest Hg contents were found in the Petroshimi estuary followed by Majidieh estaury, probably due to the effluent inputs from Bandar Imam Chloralkali petrochemical plant, oil spills and Navigation and shipping related activities. Regarding the contamination factor at regional level, the studied estauries are classified as a considerably polluted area, but at global scale, contamination factor shows low to moderate degree of pollution in them.
    Keywords: Sediment, Mercury, Pollution, Musa Estuary, Persian Gulf}
  • علی عظیمی*، علیرضا صفاهیه، علی داداللهی سهراب
    در این مطالعه تجمع زیستی هر یک از فلزات جیوه و کادمیوم در بافت نرم صدف دوکفه ای Crassostrea sp. که در شرایط آزمایشگاهی در معرض غلظت های آزمایشی این دو فلز قرار داده شدند، مقایسه شده است. همچنین روند تجمع این دو فلز در طی مدت زمان در معرض گذاری تحلیل و مقایسه شد. به این منظور صدف ها از منطقه ای نسبتا غیرآلوده در بندر امام خمینی(ره) نمونه برداری و پس از 7 روز سازگاری با محیط آزمایشگاه به مدت 14 روز در معرض غلظت های آزمایشی جیوه (15 و 75 میکروگرم بر لیتر) و کادمیوم (15 و 150 میکروگرم بر لیتر) قرار داده شدند. هر 48 ساعت یکبار غلظت فلزات سنگین موجود در بافت نرم صدف ها توسط دستگاه جذب اتمی اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که تجمع زیستی فلز جیوه علی رغم غلظت آزمایشی کمتر به کار رفته سریع تر و قوی تر از تجمع زیستی کادمیوم بود. به طوری که بیشترین تجمع جیوه در بافت نرم صدف، 7/6±6/107 میکروگرم بر گرم وزن خشک در غلظت 75 میکروگرم بر لیتر جیوه در حالی که بیشترین تجمع کادمیوم 6/7±5/86 میکروگرم بر گرم در غلظت 150 میکروگرم بر لیتر کادمیوم مشاهده گردید.
    کلید واژگان: جیوه, کادمیوم, تجمع زیستی, در معرض گذاری, صدف}
    Ali Azimi *, Alireza Safahieh, Ali Dadolahi Sohrab
    In this study، the bioaccumulation of mercury and cadmium in the soft tissue of Crassostrea sp. were studied at experimental conditions. Also، the bioaccumulation trend of Hg and Cd in oysters were analyzed and compared during exposure period. The oysters collected from harbor No. 28 in the coast of Imam Khomeini port had lowest pollution of Hg and Cd according to the last studies. After 7 days of acclimation in laboratory، the oysters exposed to Hg at concentrations of 15 and 75 μ􀝃. 􀝈-1 and Cd at concentrations of 15 and 150 μ􀝃􀝈-1 for 14 days. Heavy metal contents in oysters were measured by atomic absorption per 48 hours. Results indicated that the Hg bioaccumulation in bivalve soft tissue was faster and stronger than Cd bioaccumulation، despite the fact that Hg had lower concentration in the experiment. The maximum bioaccumulation of metals in bivalves soft tissue was 107. 6±6. 7 μ􀝃. 􀝃-1 Hg and 86. 5±7. 6 μ􀝃. 􀝃 Cd at experimental dose of 75 μ􀝃. 􀝈-1 Hg and 150 μ􀝃. 􀝈-1 Cd، respectively.
    Keywords: Mercury, Cadmium, Bioaccumulation, Exposure, Oyster}
  • مجید مهدیه نجف آبادی، اکبر مستاجران، ماکی کاتسوهارا
    هدف
    حرکت آب از عرض غشاءهای سلولی در اثر حضور کانال های آبی به نام آکواپورین ها (AQPs) تسهیل می شود. ترکیبات جیوه یکی از بازدارنده های قوی آکواپورین های گیاهی و جانوری می باشند. به هر حال چندین فرم مشابه از آکواپورین ها مانند NtAQP1 در گیاه توتون توسط جیوه ممانعت نمی شوند. هدف از این تحقیق بررسی حساسیت آکواپورین NtPIP2;1 جداسازی شده از توتون نسبت به جیوه است.
    مواد و روش ها
    در این مطالعه تجربی پس از سنتز cRNA مربوط به NtPIP2;1، تزریق آن به داخل اووسیت های زنوپوس توسط میکرواینجکشن صورت گرفت. پس از دو روز انکوبه کردن اووسیت ها، آنها به مدت 10 دقیقه در معرض 1 میلی مولار کلرور جیوه قرار گرفته، سپس آزمون انبساط حجم اووسیت در محیط هیپوتونیک انجام و ضریب نفوذپذیری غشاء (Pf) اووسیت تعیین شد.
    نتایج
    Pf محاسبه شده برای اووسیت های گروه کنترل و تیمار شده با کلرور جیوه که هر دو آکواپورین NtPIP2;1 را بیان می کنند به ترتیب برابر با 2-10×99/0 و2-10×98/0 سانتیمتر بر ثانیه بود که تفاوت معنی داری با یکدیگر نشان ندادند(p>0.05). مقایسه توالی اسید آمینه آکواپورین NtPIP2;1 با NtAQP1 (غیرحساس به جیوه) نشان داد که NtPIP2;1 همانند NtAQP1 در نزدیک منفذ آبی دارای اسید آمینه ترئونین به جای سیستئین می باشد.
    نتیجه گیری
    NtPIP2;1 یک آکواپورین غیر حساس به جیوه را در گیاه توتون کدگذاری می کند و این به دلیل جایگزینی اسیدآمینه سیستئین در نزدیک منفذ آبی با ترئونین می باشد.
    کلید واژگان: آکواپورین, توتون, جیوه, اووسیت, زنوپوس}
    Mahdieh Najafabadi M., Mostajeran A., Katsuhara
    Aim
    Movement of water across cellular membranes is facilitated by the presence of water channels named aquaporins (AQPs). Mercurial compounds are potent blockers of plant and animal aquaporins. However some aquaporin isoforms such as NtAQP1 in tobacco are mercury-insensitive. The aim of this research was to determine the sensitivity of tobacco NtPIP2;1 to mercury.
    Materials And Methods
    In this experimental study, after invitro transcription of NtPIP2;1 and cRNA synthesis, cRNA was injected to Xenopus oocytes by microinjection. Two days after incubation, oocytes were subjected to 1 mM mercury chloride for 10 min. Then, oocyte volume swelling assay in hypotonic medium was conducted and the membrane osmotic water permeability coefficient (Pf) was determined.
    Results
    Pf for control and mercury chloride-treated oocytes expressing NtPIP2;1 was respectively calculated 0.99×10-2 and 0.98×10-2 cm s-1, which was not significant (P>0.05). Comparing the amino acid sequence of NtPIP2;1 with NtAQP1, a mercury-insensitive aquaporin, revealed the similar to NtAQP1 replacement of cys with Thr in 233 position near the aquaporin pore in NtPIP2;1.
    Conclusion
    NtPIP2;1 encodes a mercury-insensitive aquaporin in tobacco which could be due to cysteine replacement with threonin near the aquaporin pore.
  • سعید محمدزاده باران، غلامحسین وثوقی، علی ماشینچیان مرادی، فاطمه عباسی، پرگل قوام مصطفوی
    تاثیر غلظت های مختلف جیوه بر روی میزان تغییرات بافتی ماهی کلمه (Rutilus rutilus) در شرایط آزمایشگاهی بررسی شد. گونه ماهی کلمه (Rutilus rutilus) از ایستگاه تحقیقات شیلات روستای قره سو واقع در بندر ترکمن تهیه و به آزمایشگاه منتقل گردید. بعد از نگهداری نمونه ها در آکواریوم به مدت 48، 96 و 144 ساعت در معرض غلظت های 10، 30 و 50 میکرو گرم بر لیتر جیوه قرار داده شدند. نمونه ها در زمان های ذکر شده، از آکواریوم های شاهد و تیمار خارج سپس بافت های عضلانی آن ها جهت تعیین آسیب های بافتی استخراج شدند. لام های آماده شده پس از رنگ آمیزی با عدسی 10 و 40 میکروسکوپ نوری مورد بررسی قرار گرفتند. آسیب های بافتی از قبیل تغییرات در خطوط، تغییرات هسته ای، تورم ابری، دژنرسانس هیالن، دژنر سانس دانه ای، نکروز در بافت عضلانی ماهیانی که در معرض غلظت های مختلف جیوه قرار داشتند، مشاهده شد. به این صورت که در غلظت 10 میکرو گرم بر لیتر جیوه حداقل آسیب بافتی مشاهده شد ولی با افزایش زمان در غلظت های 30 و میکرو گرم بر لیتر جیوه حداکثر آسیب بافتی مشاهده شد.50
    کلید واژگان: بافت عضلانی, جیوه, ماهی کلمه (Rutilus rutilus), دریای خزر}
    A series of specific toxicological effects including bioaccumulation of the pollutant, histological changes and influences on muscle tissue were examined in the Roach fish (Rutilus rutilus) after the exposure to graded sub lethal concentrations (10, 30, 50 μg Hg/L) of mercury chloride (MC). Histopathological changes, such as telangiectasis, and degenerative, can clearly be observed in the slices from the muscle exposed Roach. A batch of Roach with the mean values of 5 cm in length and 5.5 g in mass were pre-raised in a static system, which was supplied with dechlorinated tap water and constantly aerated. The water qualities were controlled as follows: pH, 7.45; oxygen concentration, 7 mg/L; the water temperature, 21–22 ◦C. All fish were fed twice a day with a commercial ratio of biomar. Reagents appropriate amount of mercury chloride (MC, AR 98%, Merck-Schuchardt) was dissolved in a stock solution of 0.676g HgCl2/L. Based on the 24 h LC50 value (70 ppb) obtained from the acute exposure test, a graded series (10, 30, 50 μg Hg/L) of mercury chloride (MC) were administered to Roach fish (Rutilus rutilus) with 48 fish per group. The chemical exposure experiments lasted for 48, 96 and 144 hours. These designed exposure levels were sublethal, and could induce obvious alteration of tissues abnormalities and disease at the same time.
    Keywords: muscle tissue, mercury, Rutilus rutilus, Caspian roach, Caspian sea}
  • نقش حفاظتی روی دربرابر تخریب بیضه ها و کاهش اسپرم در موش سوری نژاد Balb/c در اثر القا کلرید جیوه
    مهناز آذرنیا وعبدالله سنایی مهر
    در این تحقیق هدف آن است که مشخص شود، آیا جیوه در مقادیر بسیار پایین ((4ppm)) توانایی تخریب ساختار بیضه را دارد و یا روی قادر است از اثرات سمی جیوه در این اندام جلوگیری نماید؟ 100 موش نر نژاد Balb/c به 4 گروه تقسیم شدند که این گروه ها عبارتند از: 1) 4 ppm HgCl2، 2) 800 ppm ZnCl2، 3) 800 ppm ZnCl2 + 4 ppm، HgCl2 و 4) این گروه فقط از آب عاری از یون1(دیونیزه) استفاده می کردند. گروه های آزمایشی بمدت 12 هفته تحت تیمار قرار گرفتند و مواد محلول در آب دیونیزه برای نوشیدن در اختیار حیوانات قرار داده شد. بعداز پایان تیمار دهی، حیوانات تشریح شدند و بیضه های آنها جدا شد، بعد از وزن نمودن بیضه ها تعدادی اسپرم نیز از اپیدیدیم گرفته شد. بیضه ها، مورد آزمایشات بافت شناسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد، هر دو فلز جیوه و روی به تنهایی سبب کاهش معنی داری(P<0.05) در وزن خالص ونسبی بیضه ها شده اند. همچنین کاهش وزن در تیمارهائی که فقط از جیوه استفاده نمودند بسیار شدید بود. جیوه سبب کاهش معنی داری(P<0.05) درتعداد اسپرم های اپیدیدیم می شود، درحالیکه تیمارهای روی و جیوه روی اثرات پایدارتری همانند گروه کنترل در تعداد اسپرم نشان می دادند. مطالعات بافت شناسی نشان داد که جیوه در غلظت های مشخص آن در بیضه آسیب های شدیدی را به این بافت وارد می نماید، درحالیکه بیضه های گروه تیمار روی از لحاظ بافت شناسی کاملا طبیعی بودند. اغلب حیوانات در گروه تیماری جیوه/ روی تمامی قسمت های لوله های سمنی فر یا قسمتی از آنها از لحاظ شواهد ریخت شناختی حفاظت شده بودند. روی از تخریب بیضه در موش توسط جیوه جلوگیری میکند، چنین تحقیقاتی خطرات جیوه غیر آلی را بر سیستم تولید مثلی موش های نر آشکار می سازد و پیشنهاد می شود تا حد امکان از غذاها و یا داروهای حاوی فلز روی استفاده شود.
    کلید واژگان: جیوه, تخریب بیضه, تعداد اسپرم های اپیدیدیم, روی, موش سوری نژاد(Balb/c)}
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال