بررسی برهم کنش strain IR-1395 Rhodotorula toruloides با جیوه به منظور فرایندهای زیست پالایی جیوه از محیط های آبی

امروزه، آلودگی فلزات سنگین یکی از مهم ترین مشکلات محیط زیست است و باتوجه به هزینه بربودن روش های متداول پالایش، استفاده از زیست توده میکروبی برای پالایش فلزات سنگین پیشنهاد می شود. مطالعه حاضر با هدف ارزیابی میان کنش مخمر رودوترولا تورلوییدس سویه IR-1395 با جیوه انجام شد.

مواد و روش‏‏ها:

 در مطالعه حاضر، میزان رشد و انواع برهم کنش سویه IR-1395 با جیوه در محیط ساکارز براث بررسی و مقدار جیوه تجمع یافته در محیط و در مخمر به روش اسپکتروفتومتری اندازه گیری شد؛ سپس به منظور تعیین بهترین شرایط جذب زیستی، تاثیر شاخص های اسیدیته، غلظت جیوه، غلظت زیست توده، زمان مجاورسازی و دما سنجیده شد؛ همچنین میزان جذب توسط مخمر تیمارشده با 2 و 4 دی نیتروفنل و اتوکلاو بررسی و درنهایت، جذب زیستی جیوه توسط مخمر با میکروسکوپ الکترونی نگاره مجهز به طیف سنجی پراش انرژی پرتو ایکس بررسی شد.

بررسی ها نشان دادند بیشترین رشد مخمر طی 36 ساعت رخ می دهد و پس از آن، وارد فاز سکون می شود؛ همچنین این سویه قادر به جذب (جذب زیستی و تجمع زیستی) 86/61 درصد جیوه و فرارسازی 17/10 درصد جیوه از محیط دارای 10 میلی گرم برلیتر کلریدجیوه طی هفت روز است. در بررسی عوامل تاثیرگذار بر جذب زیستی جیوه مشخص شد اسیدیته بهینه برای این مخمر برابر 4 است و بیشترین میزان جذب در غلظت 300 میلی گرم برلیتر جیوه و در دمای 15 درجه سانتی گراد به مدت10 دقیقه مشاهده می شود. در بررسی اثر تیمار 2 و 4 دی نیتروفنل و اتوکلاو مشخص شد میزان جذب توسط مخمر تیمارشده کاهش می یابد. نتایج طیف سنجی پراش انرژی پرتو ایکس جذب زیستی جیوه توسط مخمر را تایید کردند.

بحث و نتیجه‏ گیری: 

بررسی انواع برهم کنش های سویه IR-1395 با جیوه و پتاسیل آن در جذب زیستی نشان داد این سویه، ریزموجود باارزشی در فرایندهای زیست پالایی جیوه از محیط های آبی آلوده است.