جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « کلروفیل b » در نشریات گروه « زیست شناسی »
تکرار جستجوی کلیدواژه «کلروفیل b» در نشریات گروه «علوم پایه»-
به منظور ارزیابی اثرات تنش خشکی بر عملکرد و برخی خصوصیات بیوشیمیایی ذرت دانه ای در شرایط آب و هوایی گرگان، آزمایشی به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار، در ایستگاه عراقی محله گرگان در سال 1400 انجام شد. عامل اصلی تنش خشکی در چهار سطح (100، 75 ، 50 و 25 درصد نیاز آبی) و عامل فرعی چهار هیبرید ذرت (SC703،SC704 ، ZP548،BK50) بود. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که اثرات تنش خشکی و هیبرید بر روی همه صفات مورد بررسی (کلروفیل a، کلروفیل b، کلروفیل کل (a+b)، کارتنویید، قند محلول، پرولین، تعداد ردیف عرضی، تعداد ردیف طولی، وزن هزار دانه و عملکرد دانه) معنی دار بود. از طرفی اثرات متقابل تنش خشکی × هیبرید نیز بر همه صفات به جز پرولین و تعداد ردیف عرضی نیز معنی دار بود. با توجه به معنی دار بودن اثرات متقابل، برش دهی اثرات متقابل صورت گرفت. نتایج مقایسه میانگین ها نشان داد که بیشترین میزان پرولین (91/9 میکرومول بر گرم) و قند محلول (2/30 میلی گرم بر گرم) از تیمار 25 درصد نیاز آبی بدست آمد. با افزایش تنش خشکی میزان کلروفیل a، کلروفیل b، کلروفیل کل (a+b) و کارتنویید کاهش یافت. همچنین بیشترین عملکرد دانه (8450 کیلوگرم در هکتار) در هیبرید Zp548 از تیمار 100 درصد نیاز آبی مشاهده شد ولی با تیمار 75% نیاز آبی (3/7934 کیلوگرم در هکتار) در یک گروه آمار قراری داشت. در سایر سطوح تیمارهای خشکی نیز بیشترین عملکرد دانه از هیبریدZp548 به دست آمد. بنابراین تیمار 75 درصد نیاز آبی و کشت هیبرید ZP548 در منطقه گرگان توصیه می گردد.
کلید واژگان: پرولین&Quot, &Quot, رژیم آبیاری&Quot, قندمحلول&Quot, کارتنویید&Quot, کلروفیل&Quot, عملکرد دانه}In order to evaluate the effects of drought stress on the yield and some biochemical characteristics of four Maiz hybrids in the Gorgan conditions, an experiment was conducted as a split split plot based on a randomized complete block design with three replicaitons during 2022. The main factor was drought stress at four levels (100, 75, 50 and 25% of water use) and the secondary factor was four maize hybrids (SC703, SC704, ZP548, BK50). The results of analysis of variance showed that the effects of drought stress and hybrid on all traits was significant (chlorophyll a, chlorophyll b, total chlorophyll (a+b), carotenoid, soluble sugar, proline, number of rows, number of seed in rows, thousand seed weight and grain yield). On the other hand, the interaction effects of drought stress × hybrid were also significant on all traits except proline and the number of rows. The results of mean comparison showed that the highest amount of proline (9.91 mol/g-1) and soluble sugar (30.2 mg/g-1) was obtained from the 25% water requirement. With increasing drought stress, the amount of chlorophyll a, chlorophyll b, total chlorophyll (a+b) and carotenoids decreased. Also, the highest seed yield (8450 kg/ha-1) was observed in hybrid Zp548 from 100% water requirement, but with 75% of water use (7934.3 kg/ ha-1) was in the same statistical group. At other levels of drought treatments, the highest seed yield was obtained from hybrid Zp548. Therefore, treatment of 75% water use and Sowing of ZP548 hybrid in Gorgan region is recommended.
Keywords: Proline&Quot, &Quot, Irrigation Regime&Quot, Soluble Sugar&Quot, Carotenoid&Quot, Chlorophyll&Quot, Seed Yield} -
سرما یکی از مهم ترین تنش های غیرزیستی است که رشد و عملکرد محصول را در سراسر جهان محدود می کند. به منظور بررسی چگونگی سازگاری گیاهچه های 20 روزه جو با تنش سرمای کوتاه مدت، مطالعه حاضر به صورت فاکتوریل با چهار تکرار در آزمایشگاه بذر موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر کرج، انجام شد. فاکتورهای آزمایش شامل ارقام جو (رقم کارون حساس به سرما، فصیح نیمه متحمل به سرما و ماکویی متحمل به سرما) و سه سطح تنش سرما شامل 4، 8 و 22 (شاهد) سلسیوس، بود که تیمارهای دمایی به مدت 48 ساعت بر گیاهچه های جو اعمال شد. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که برهمکنش سرما و رقم بر روی اغلب صفات اندازه گیری شده در این مطالعه معنی دار بود. مقایسه میانگین نیز نشان داد بیشترین مقدار F0 در رقم کارون و فصیح در 8 درجه و در رقم ماکویی در 4 درجه مشاهده شد در حالی که در هر سه رقم با کاهش دما مقدار Fv و محتوای کلروفیل a کاهش یافت. نسبت Fm/Fv در رقم ماکویی و فصیح با کاهش دما کاهش یافت اما در رقم کارون تغییر معنی داری در این نسبت مشاهده نشد. علاوه بر این با کاهش دما میزان مالون دی آلدهید و پراکسید هیدروژن و نیز فعالیت آنزیم پراکسیداز در هر سه رقم به ویژه رقم کارون افزایش یافت اما فعالیت آنزیم کاتالاز و سوپراکسید دیسموتاز تحت تاثیر رقم قرار نگرفت و بیشترین فعالیت کاتالاز و پراکسیداز به ترتیب در دمای 8 و 4 درجه به دست آمد. نتایج به دست آمده نشان داد ارقام متحمل تر نسبت به رقم حساس (کارون) در دماهای پایین با محدود کردن تولید ترکیباتی مانند H2O2 و مالون دی آلدهید ، محتوای کلروفیل و کارایی فتوسنتزی بالاتری داشته که احتمالا منعکس کننده سازگاری بیشتر به سرما است.
کلید واژگان: انتقال الکترون, پراکسید هیدروژن, تنش حرارتی, کلروفیل a, مالون دی آلدئید}Cold is one of the most important abiotic stresses that limits crop growth and yield worldwide. In order to investigate how 20-day-old barley seedlings adapt to short-term cold stress, the present study was carried out in a factorial experiment with four replications in the seed laboratory of Karaj Seedling and Seed Breeding Research Institute. The experimental factors included barley cultivars (cold-sensitive Karon, semi-cold-tolerant Fasih, and cold-tolerant Makoi) and cold stress with three levels of 4, 8, and 22 oC (control). Temperature treatments were applied to barley seedlings for 48 hours. The results of analysis of variance showed that the interaction of cold and cultivar was significant on most of the measured traits in this study. The mean comparison also showed that the highest value of F0 was observed in Karun and Fasih cultivars at 8 oC and in Makoi cultivar at 4 oC, while in all three cultivars, Fv value and chlorophyll a content decreased with decreasing temperature. The ratio of Fm/Fv in Makoui and Fasih cultivars decreased with decreasing temperature, however no significant change was observed in Karon cultivar. In addition, with decreasing temperature, malondialdehyd (MDA) and H2O2 concentration and peroxidase (POX) activity increased in all three cultivars, especially Karon cultivar, but catalase (CAT) and super oxid dismutase (SOD) activity were not affected by the cultivar, and the highest CAT and SOD activity were obtained at 8 and 4 oC, respectively. The obtained results showed that the cultivars more tolerant than the sensitive cultivar (Karon) at low temperatures by limiting the production of compounds such as H2O2 and MDA, had higher chlorophyll content and photosynthetic efficiency, which probably reflects greater adaptation to cold.
Keywords: Chlorophyll a, Electron transfer, Hydrogen peroxide, Malondialdehyd, Thermal stress} -
پیشینه و اهداف
پژوهش فوق به بررسی تاثیر اکولوژیکی دما بر زیست توده و پیگمنت های داینوفلاژله Symbiodinium sp. اختصاص یافته است. جهت انجام این فعالیت نمونه برداری شقایق دریایی Stichodactyla haddoni از سواحل شرقی جزیره هرمز صورت گرفت، پس از جداسازی، ابتدا زیوزانتلای همزیست در محیط کشت های ASP12، ASP8، F2-Gilard و L1 تحت دماهای ثابت کشت داده شدند. جهت تولید انبوه پریدینین در مقیاس آزمایشگاهی، ابتدا بصورت سوسپاسیونی تولید و سپس بیوماس سلولی تولید شده بر دیسک های کشت کاغذی (CDs) موجود در دستگاه کشت فتوبیورآکتور انتقال و تحت دماهای C° 29±1 و 1±23 ،1±17 و شدت نوریµmol.photon.m-2.s-1 100 قرار داده شدند، نرخ رشد ویژه محاسبه شد. سنجش غلظت رنگدانه پریدینین و کلروفیلa با استفاده از حلال متانول، توسط دستگاه اسپکتروفتومتر، در طول موج های 645، 663 و 665 نانومتر قرایت گردید.
روش هاتجزیه و تحلیل آماری داده ها با استفاده از نرم افزار آماری Spss 26 و جهت رسم نمودارها از نرم افزار Excel 2016 استفاده گردید. ابتدا نرمال بودن داده ها با استفاده از آزمون Kolmogorov-Smironov مورد بررسی قرار گرفت. در صورت نرمال بودن داده ها از آزمون ANOVA و جهت مقایسه میانگین ها از آزمون Tukey و Duncan استفاده شد.
یافته هامحیط کشت سوسپانسیونی ASP12، به عنوان کشت انتخابی و همچنین دمای C° 23±1 به عنوان دمای بهینه انتخاب شد. میزان تولید بیوماس سلولی از زیوزانتلای همزیست تحت دماهای C° 29±1 و 1±23 ،1±17، به ترتیب شامل 44/47، 55/21 و 66/24 g/m2 مشاهده شد. حداکثر غلظت پریدینین تحت دماهای C° 29±1 و 1±23 ،1±17 به ترتیب، به مقدار 59/38، 86/11 و 67/12 mg/L و همچنین غلظت کلروفیلa تحت دماهای مذکور شده، به مقدار 96/29، 33/9 و 83/10 mg/L مشاهده گردید. نتایج آماری نشان می دهد که تفاوت معناداری در نرخ رشد ویژه، بیوماس سلولی، غلظت پریدینین و کلروفیل a تحت دماهای C° 29±1 و 1±23 ،1±17 وجود دارد (05/0>P).
نتیجه گیریکشت داینوفلاژله ها در مقیاس فنی به دلیل رشد ضعیف و دلایلی که هنوز ناشناخته مانده بسیار سخت بوده است، اما به تازگی با استفاده از دستگاه فتوبیورآکتور کشت داینوفلاژله های همزیست در مقیاس فنی قابل اجراست.
کلید واژگان: پریدینین, کلروفیل آ, داینوفایتا, دما}Background and ObjectivesThis research is dedicated to investigating the ecological effect of temperature on dinoflagellate biomass and pigments (Symbiodinium sp.). For this study, sea anemone was collected from the east coast of Hormuz Island. we extracted the symbiotic dinoflagellate (Symbiodinium sp.), then were cultured in different medium of ASP12, ASP8, F2-Gillard and L1 under the constant temperatures. In order to mass peridinin production on a laboratory scale, the first, it was produced as a suspension and then cellular biomass was transferred to CDs (photobioeactor) under the tempretures of 17±1, 23±1 and 29±1 °C and the light of 100 µmol.photon.m-2.s-1. in the photobioreactor biofilm. Growth rates were measured. The concentration of peridinin and chlorophyll a pigments was calculated by spectrophotometer at 645, 663 and 665 nm.
MethodsData analysis was done using SPSS 26 and Excel 2016 software. The data normality was evaluated by Kolmogorov-Smironov test. ANOVA test, Tukey’s test and Duncan’s test were also used to compare results.
FindingsASP12 suspension and 23±1 °C temperature were selected as the selective culture medium and optimum temperature, respectively. the amount of biomass produced by the symbiotic cell, under the different tempretures of 17±1, 23±1 and 29±1°C was observed as amount of 47.44, 24.66 and 21.55 g/m2. peridinin concentration was observed at the amount of 35.59, 11.86 and 12.67 mg/L, under the different tempretures of 17±1, 23±1 and 29±1°C, respectively. Also chlorophylla concentration was observed as amount of 29.96, 9.33 and 10.83 mg/L under the different tempretures of 17±1, 23±1 and 29±1°C, respectively. Statistical results showed a significant difference in growth rates, chlorophylla, peridinin concentration of Zooxanthellae at three different temperatures (P<0.05).
ConclusionThe results demonstrate that a biofilm-based PBR that minimizes hydrodynamic shear forces is applicable to technical-scale cultivation of dinoflagellates.
Keywords: Peridinin, Cholorophyll a, Dinophyta, Temperature} -
کاربرد بازدارنده های نیتریفیکاسیون دی سیان دی آمید (DCD) در خاک طی سالیان متوالی باعث آلودگی خاک می شود و به دلیل اثرات سمی احتمالی آنها بر گیاه در دهه های اخیر بسیار مورد توجه قرار گرفته است، اما هیچ اقدامی برای کنترل و رفع آلودگی بازدارنده های نیتریفیکاسیون انجام نشده است. در این تحقیق، بازدارنده نیتریفیکاسیون DCD در چهار غلظت (صفر، 5، 50 و 100 میلی گرم در کیلوگرم) در یک آزمایش گلدانی با چهار تکرار به خاک اضافه شد. آزمایش گلخانه ای با استفاده از فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی برای آزمایش اثر قارچ های همزیست (گیاهان تلقیح شده با P. indica، G. etunicatum وG. mosseae) بر روی سمیت گیاهی DCD انجام شد. گیاه کاهو (Lactuca sativa) رقم سیاهو به دلیل ارزش اقتصادی در سراسر جهان برای این آزمایش انتخاب شد. سپس برخی از خصوصیات فلورسانس کلروفیل مانند فلورسانس حداقل (F0)، فلورسانس حداکثر (Fm) و حداکثر کارایی کوانتومی فتوسیستم II(Fv/Fm) اندازه گیری شد. نتایج HPLC غلظت بازدارنده نیتریفیکاسیون DCD در برگ کاهو بسیار مهم بود. مشخص شد که گیاهان تلقیح شده با قارچ های همزیست در مقایسه با گیاهان غیرهمزیست سطوح DCD کمتری داشتند. گیاهان تیمار شده با P. indica دارای 70 و 80 درصد DCD کمتر (به ترتیب 50 و 100 میلی گرم بر کیلوگرم) در مقایسه با گیاهان غیره همزیست بودند.
کلید واژگان: بازدارنده نیتریفیکاسیون دی سیان دی آمید (DCD), قارچ های همزیست, گیاه کاهو, کلروفیل فلورسانس}The application of dicyandiamide (DCD) nitrification inhibitors in soil causes soil contamination for many years and has received much attention in recent decades due to its potential toxic effects on plants, but none. No action has been taken to control and eliminate contamination of nitrification inhibitors. In this study, DCD nitrification inhibitor at 4 concentrations (0, 5, 50 and 100 mg / kg) was added to the soil in a pot experiment with four replications. Greenhouse experiment was performed using factorial based on a completely randomized design to test the effect of symbiotic fungi (plants inoculated with P. indica, G. etunicatum and G. mosseae) on DCD plant toxicity. Lettuce (Lactuca sativa) cultivar Black was selected for this experiment because of its worldwide economic value. Then some properties of chlorophyll fluorescence such as minimum fluorescence (F0), maximum fluorescence (Fm) and maximum quantum efficiency of photosystem II (Fv / Fm) were measured. HPLC results showed the concentration of DCD nitrification inhibitor in lettuce leaves was very important. It was found that plants inoculated with symbiotic fungi had lower DCD levels than non-symbiotic plants. Plants treated with P. indica had 70 and 80% less DCD (50 and 100 mg / kg, respectively) compared to other plants.
Keywords: Dicyanidamide nitrification inhibitor (DCD), Symbiotic fungi, Lettuce, Fluorescence chlorophyll} -
به منظور بررسی اثرات تنش شوری و محلول پاشی سیلیس بر روی گیاه روغنی کاملینا، مطالعه ای در اتاقک رشد آزمایشگاه گروه زیست شناسی دانشگاه صنعتی خاتم الانبیاء (ص) بهبهان در 3 تکرار با طرح آزمایشی فاکتوریل در قالب پایه کاملا تصادفی به اجرا درآمد. تیمارها شامل تنش شوری در دو سطح (بدون تنش و تنش 100 میلی مولار) و محلول سیلیکات پتاسیم در دو سطح (عدم محلول پاشی و محلول پاشی 5 میلی مولار) بود. هدف از این مطالعه، بررسی اثرات تیمار خارجی سیلیس بر صفات فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی گیاه کاملینا در شرایط تنش شوری و ارزیابی نقش مواد اسمزی مانند قند محلول و پروتیین محلول در کاهش اثرات مضر تنش شوری در گیاه کاملینا به عنوان یک گیاه مهم روغنی بود. نتایج نشان داد که تنش شوری در سطح معنی داری سبب کاهش میزان کلروفیل های a، b و کل در گیاه کاملینا شد، درحالیکه تیمار سیلیس در سطح معنی داری سبب کاهش اثرات مضر شوری برآنها شد. میزان قند محلول برگ در پاسخ به تنش شوری 46 درصد کمتر از گیاه شاهد بود. تنش شوری توام با سیلیس میزان قند محلول را 27 درصد بیشتر از گیاه شاهد افزایش داد. همچنین نتایج نشان داد که در تیمار سیلیس توام با 100 میلی مولار کلریدسدیم میزان پروتیین های برگ تقریبا 10 درصد کمتر از گیاه شاهد بود. نتایج اندازه گیری ظرفیت آنتی اکسیدانی FRAP گیاه نشان داد که در پاسخ به تیمار سیلیس بدون شوری تفاوت معنی داری در میزان ظرفیت آنتی اکسیدانی مشاهده نشد، در حالی که در تنش شوری توام با تیمار سیلیس سبب کاهش 9 درصد کمتر از گیاه شاهد شد. نتایج این تحقیق نشانگر نقش مفید سیلیس به عنوان یک ترکیب سازگار با محیط زیست به منظور افزایش مقاومت گیاهان به تنش شوری بود.کلید واژگان: پروتئین محلول, ظرفیت آنتی اکسیدانی, کلروفیل a, کلروفیل b, قند محلول}In order to investigate the effects of salinity stress and foliar application of silica on Camelina sativa oil plant, a factorial study was carried out in the growth chamber of the laboratory of the Department of Biology, Behbahan Khatam Alanbia University of Technology, in 3 replications based on a completely randomized block design. Treatments included salinity stress at two levels (0 and 100 mM NaCl) and potassium silicate solution at two levels (0 and 5 mM). The physiological and biochemical traits of Camelina sativa under salinity stress were evaluated along with the role of osmotic substances such as soluble sugar and soluble protein in reducing the harmful effects of salinity stress. Results showed that salinity stress significantly reduced the amount of chlorophyll a, b, and total in Camelina sativa, while silica treatment significantly reduced the harmful effects of salinity. Soluble sugar content of leaves in response to salinity stress was 46% lower than in the control plant. Salinity stress combined with silica increased the amount of soluble sugar 27% more than the control plant. Results also showed that in the treatment with silica under 100 mM salinity level, the amount of leaf proteins was almost 10% less than the control plants. The results of measuring the plant’s antioxidant capacity of FRAP showed that in response to silica treatment without salinity, no significant difference was observed in the amount of antioxidant capacity of FRAP, while in the combined treatment of salinity stress + silica it decreased by 9% compared with the control plants. The results of this study supports the beneficial role of silica as an environmentally friendly compound to increase plant resistance to salinity stress.Keywords: Antioxidant capacity, chlorophyll a, Chlorophyll b, Soluble protein, soluble sugar}
-
جارویی شدن سرشاخه های درختان بید (معمولی و مجنون)، توسط فیتوپلاسما ایجاد شده و با تغییر شکل قابل توجه در آن ها بروز می کند. پژوهش حاضر برای بررسی تغییرات رشد، قندهای محلول کل، کلروفیل کل، فعالیت آنزیم های آسکوربات پراکسیداز و پلی فنل اکسیداز و میزان هورمون ها (اکسین، جیبرلین و سیتوکینین) برگ های سرشاخه های گال دار در مقایسه با برگ های سالم انجام شد. جهت اجرای این پژوهش، در اواخر فصل بهار، از برگ های سرشاخه های گال دار و سالم درختان بید معمولی و مجنون پارک ناژوان، شهر اصفهان به صورت تصادفی نمونه برداری شد. نتایج نشان دادند صفات رویشی، کلروفیل کل و قندهای محلول سرشاخه های گال دار هر دو گونه ی بید، نسبت به سرشاخه های سالم مجاور کاهش معنی دار داشتند، ولی میزان محتوای نسبی آب و فعالیت آنزیم پلی فنل اکسیداز در برگ های سرشاخه های گال دار در هر دو گونه درخت بید مشابه برگ های سالم بود. برخلاف عدم تغییر معنی دار فعالیت آنزیم آسکوربات پراکسیداز در بید مجنون، میزان فعالیت آن در سرشاخه های گال دار بید معمولی کاهش یافت. میزان هورمون سیتوکینین در سرشاخه های گال دار هر دو گونه بید، بیش از 50 درصد افزایش داشت، اما میزان هورمون اکسین و جیبرلین در سرشاخه های گال دار بید معمولی و مجنون نسبت به برگ های سالم مجاورشان به ترتیب 6/30 و 6/33 درصد کاهش یافت. کاهش رشد به همراه عدم تغییر محتوای نسبی آب برگ های جارویی شده هر دو گونه از درختان بید که با تغییرات هورمونی خاص آن گونه همراه شده سبب ایجاد ساختار منحصر به فرد گال آن گونه شده است.
کلید واژگان: بید, جارویی شدن, کلروفیل کل, فعالیت آنزیمی, هورمون های رشد}The witches’ broom of the willow trees is induced by photoplasma in the galled branches. The aim of the study is the evaluate the changes in growth and physiological factors and the plant growth-promoting hormones (Auxin, Gibberellin, and Cytokinin) in leaf witches’ broom branches compared with those healthy symptomless branches. The samples were collected from the leaves of ungalled and galled branches of both willow trees in Najvan Park, Isfahan. Results showed that growth parameters, total chlorophyll, and total soluble carbohydrates were decreased in the leaves of witches’ broom branches in both species. However, the relative water content and polyphenol oxidase activity did not show a significant change as compared with those of ungalled branches. In contrast, the ascorbate peroxidase activity did not show a significant difference between the leaves of ungalled and witches’ broom branches in S. babylonica, but its activity was decreased in witches’ broom branches of S. alba. The cytokinin content was increased (more than 50%) in the leaves of witches’ broom branches of both species, but the auxin and GA3 contents in the leaves of witches’ broom branches of S. alba and S. babylonica were significantly decreased by 30.6% and 33.6% respectively as compared with those of healthy control leaves. The concentration of total chlorophyll and water-soluble sugar decreased due to oxidative stress induced by phytoplasma. Reduced growth with no significant change in the relative water content of galled branches in both willow trees is accompanied by the specific hormonal changes of each species which is formed of specific galls for each species.
Keywords: Enzymes Activity, Gall, Growth Promoting Hormones, Total Chlorophyll, Willow} -
کاربرد تنظیم کنندهای رشد و تغییر کیفیت نور یکی از روش های بهبود عملکرد گیاهان است. لذا آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با استفاده از سه رژیم نوری (نور گلخانه (شاهد) و نور LED ترکیبی سفید: قرمز: آبی با نسبت های 70: 10:20 و 40: 40: 20 درصد) و جیبرلیک اسید (GA3) در چهار غلظت (صفر، 20، 40 و 60 میلی گرم بر لیتر) انجام شد. از مرحله ظهور برگ لپه ای، برای چهار ماه دانهال ها زیر نورهای LED و گلخانه قرار گرفتند. جیبرلیک اسید از اواخر ماه سوم رشد، در سه نوبت روی برگ ها محلول پاشی شد. بر اساس نتایج، در مرحله 6 تا 8 برگی، بیشترین شار انرژی ذخیره شده (TR0/RC) در نور گلخانه و بیشترین شار انتقال الکترون در هر مرکز واکنش (ET0/RC) در کمترین غلظت GA3 و نور گلخانه مشاهده شد. کمترین شدت فلورسنس نور در 50 میکرو ثانیه و 2 میلی ثانیه (F0 و Fj) در کمترین غلظت GA3 زیر رژیم نوری 40: 40: 20 و کمترین شدت فلورسنس در 60 میلی ثانیه، فلورسنس متغیر و حداکثر (Fi، Fv و Fm) در همین رژیم نوری بدست آمد. بیشترین مقدار کلروفیل b و کل در رژیم نوری 40: 40: 20 و بیشترین مقدار وزن تر و خشک و طول و حجم ریشه در گلخانه و بیشترین سطح برگ در گلخانه و غلظت 40 میلی گرم بر لیتر GA3 مشاهده شد. اگرچه کاربرد رژیم های نور LED و غلظت های بالای جیبرلیک اسید در بهبود برخی صفات فیزیولوژیکی و شاخص های فلورسنس سودمند بود اما در حالت کلی نور طبیعی گلخانه برای پرورش سیکلمن در مرحله نشاء کفایت می کند.
کلید واژگان: فلورسنس کلروفیل, کلروفیل کل, وزن تر و خشک ریشه, Fv, Fm}The use of growth regulators and light quality change are two methods to improve plant performance. Therefore, a factorial experiment was conducted in a completely randomized design. Factors included three light modes (greenhouse light (control) and LED combination light of white: red: blue as 70: 10: 20 and 40: 40: 20 ratios) and gibberellic acid in four concentrations (0, 20, 40 and 60 mg/l). At the stage of cotyledon emergence, the seedlings were exposed to LED and greenhouse light for 4 months. Gibberellic acid was sprayed on the leaves three times from the end of the third growing month. Based on the results, in the 6- to 8-leaf stage, the highest amount of trapped energy flux (TR0 / RC) was related to greenhouse light and the highest electron transfer flux in each reaction center (ET0 / RC) was observed at the lowest concentration of gibberellic acid (zero) in greenhouse light. The lowest light fluorescence intensity at 50 μs and 2 milliseconds (F0 and Fj) at the lowest gibberellic acid concentration under 40: 40: 20 and the lowest light fluorescence intensity at 60 ms, variable and maximum fluorescence (Fi, FV and Fm) were obtained in the same light regime. The highest content of chlorophyll b and total chlorophyll was obtained in 40: 40: 20 light mode and the highest amount of root fresh and dry weight, root length and volume in the greenhouse and the highest leaf area in the greenhouse and a concentration of 40 mg/l gibberellic acid were observed. Although the use of LED light regimes and high concentrations of gibberellic acid was beneficial in improving some physiological traits and fluorescence indices, in general, natural greenhouse light was sufficient for growing Cyclamen in the seedling production stage.
Keywords: Fluorescence chlorophyll, Total chlorophyll, Wet, dry root weight, Fv, Fm} -
این پژوهش به منظور بررسی شاخص های رشد و رنگریزه های گیاه حسن یوسف (Solenostemon scutellarioides L.) به کاربرد بیوچار در بستر کشت بصورت طرح آماری کاملا تصادفی با 5 تیمار، 3 تکرار و هر تکرار حاوی 3 گیاه، در مجموع 45 گلدان حسن یوسف طراحی و انجام شد. تیمارها شامل بیوچار با چهار سطح 10، 20، 40 و 60 گرم در کیلوگرم وزن خاک و گلدان بدون بیوچار بعنوان شاهد، بود. برای انجام تحقیق، ابتدا نشاءهای حسن یوسف در مرحله 6 برگی در گلدان حاوی بستر کشت رایج که با توجه به تیمارها به آن بیوچار (به نسبت صفر، 10، 20، 40 و 60 گرم در کیلوگرم وزن خاک) اضافه گردید، انتقال داده شد. گلدان ها در گلخانه ای تجاری در شهرستان پاکدشت با میانگین دمای حدود20 تا 25 درجه سانتیگراد، رطوبت نسبی حدود 60 تا 70 درصد و شدت نور حدود 15 تا 20 میکرومول بر متر مربع در ثانیه نگهداری شدند. سپس در مرحله مناسب انتقال به بازار، حدود 30 روز پس از انتقال قلمه ها، صفات مورد نظر ارزیابی گردید. نتایج نشان داد که بیشترین وزن تر و خشک گیاه و ارتفاع گیاه در تیمار بیوچار 60 گرم در کیلوگرم وزن خاک، بیشترین تعداد برگ، محتوای آنتوسیانین و کلروفیل کل برگ در تیمار بیوچار 40 گرم در کیلوگرم وزن خاک و بیشترین و کمترین درصد نشت یونی غشاء سلول به ترتیب در تیمارهای شاهد و بیوچار 60 گرم در کیلوگرم وزن خاک، بود. بنابراین با توجه به نتایج می توان کاربرد بیوچار با غلظت های 40 و 60 گرم در کیلوگرم وزن خاک را برای بهبود شاخص های رشد و رنگریزه های گیاه حسن یوسف توصیه نمود
کلید واژگان: آنتوسیانین, بیوچار, حسن یوسف, کلروفیل کل}This study was designed and conducted to evaluate the growth responses of Solenostemon scutellarioides L. plant using biochar in the culture medium as a completely randomized statistical design with treatments, replications and each repetition containing plants a total of pots. Treatments included biochar with four levels of , , and g / kg soil weight and pots without biochar as a control. To conduct the research, first Solenostemon scutellarioides seedlings were transferred in a -leaf stage in pots containing conventional culture medium to which biochar (relative to zero, , , and g / kg soil weight) was added according to the treatments. The pots were kept in commercial greenhouses in Pakdasht city with an average temperature of about to degrees Celsius, relative humidity of about to percent and light intensity of about to micromoles per square meter per second. Then in the appropriate stage of transfer to the market, about days after the transfer of cuttings, the desired traits were evaluated. The results showed that the highest fresh and dry weight of the plant and plant height in biochar treatment g / kg soil weight, maximum number of leaves, anthocyanin content and leaf total chlorophyll in biochar treatment g / kg soil weight and the highest and lowest ion leakage of cell membranes was g / kg soil weight in control and biochar treatments, respectively. Therefore, according to the results, the use of biochar with concentrations of and g / kg soil weight can be recommended to improve the growth indices and enzymatic activity of Solenostemon scutellarioides plant.
Keywords: Anthocyanin, Biochar, Solenostemon scutellarioides, Total chlorophyll} -
فتوسنتز یکی از مهمترین فرایندهای فیزیولوژیک هست که در گیاهان تحت تاثیر تنش شوری قرار دارد. نیتریک اکساید به عنوان یک مولکول سیگنال تاثیرگذار در پاسخ های گیاهان به تنش های محیطی شناخته شده است. گیاه گوجه فرنگی (Lycopersicon esculentum L.) با داشتن طیف متنوعی از ویتامین ها و عناصر غذایی از لحاظ اقتصادی و تغذیه ای حایز اهمیت است. در این تحقیق تاثیرات سطوح متفاوت تنش شوری شامل 0، 50، 100 و 150 میلی مولار کلریدسدیم و ماده سدیم نیتروپروساید به عنوان دهنده نیتریک اکساید در سطوح 0، 100 و 200 میکرومولار بر تغییرات شاخص های متفاوت فتوسنتزی از طریق ثبت فلورسنس کلروفیل a و روش JIP تست مورد بررسی قرار گرفت. نتایج این تحقیق نشان داد که تنش شوری باعث کاهش کارایی کمپلکس تجزیه کننده آب در فتوسیستم II می شود. همچنین، تنش شوری سبب کاهش کارایی واکنش های نوری فتوسیستم II (φPo/(1-φPo)) و شاخص کارایی مراکز فعال واکنش (γRC/(1-γRC)) شد. کارایی واکنش های بیوشیمیایی انتقال الکترون (ψo/(1-ψo)) و میزان احیای آخرین پذیرنده الکترون در فتوسیستم I (δRo/(1-δRo)) نیز با تنش شوری کاهش یافت . شاخص PITotal نیز نشان داد که تنش شوری عملکرد کلی دستگاه فتوسنتزی از ابتدای فتوسیستم II تا انتهای فتوسیستم I را کاهش داده است. همچنین، تنش شوری سبب کاهش رنگیزه های فتوسنتزی شامل کلروفیل a، کلروفیل b و کلروفیل کل شد و میزان کل کاروتنویید، فلاونویید و ترکیبات پلی فنلی در تنش شوری افزایش یافت. استفاده از SNP به عنوان دهنده نیتریک اکساید نیز توانست آثار تنش شوری را در تمامی شاخصهای ذکر شده تعدیل کند. نتایج این پژوهش در مجموع نشان داد که در سیستم فتوسنتزی گیاه گوجه فرنگی، مرحله انتقال الکترون در زنجیره حساس ترین نقطه به تنش شوری و غلظت 100 میکرومولار SNP مناسب ترین غلظت برای تعدیل آثار تنش شوری است.
کلید واژگان: شوری, فتوسنتز, کلروفیل a, گوجه فرنگی, نیتریک اکساید}Photosynthesis is one of the most important physiological processes that is negatively affected by salinity stress in plants. Nitric oxide is known as an influential signal molecule in plant responses to environmental stresses. The tomato plant (Lycopersicon esculentum L.) contains a wide range of vitamins and nutrients that are economically and nutritionally important. In the present study, the effects of different levels of salinity stress including 0, 50, 100 and 150 mM NaCl and sodium nitroprusside (SNP) at 0, 100 and 200 μM levels on different photosynthetic parameters were investigated by JIP test. The results of this study showed that salinity stress reduced the efficiency of the oxygen-evolving complex in photosystem II. Salinity reduces the efficiency of light reactions of the photosystem II (φPo/(1-φPo)) and the efficiency index of active reaction centers (γRC/(1-γRC)). Furthermore, the efficiency of biochemical reactions of electron transport (ψo/(1- ψo)) and the efficiency index of reduction of the end electron acceptor in photosystem I (δRo/(1-δRo)) decreased with salinity stress. The results also revealed that salinity stress reduced the overall performance of the photosynthetic apparatus from the beginning of photosystem II to the end of photosystem I (PITotal). Salinity stress reduced photosynthetic pigments, including chlorophyll a, chlorophyll b and total chlorophyll, and a significant increase in total carotenoids, total polyphenolic content and total flavonoid were observed under salinity stress. The use of SNP as a nitric oxide donor mitigated the effects of salinity stress in all the mentioned parameters. The results of this study showed that in the photosynthetic apparatus of the tomato plants, the electron transport chain is the most sensitive point to salinity stress and 100 μM SNP is the most effective concentration to alleviate the effects of salinity stress.
Keywords: Nitric Oxide, Photosynthesis, Salinity, Tomato} -
در مطالعه حاضر برخی پارامترهای رشد و ترکیبات بیوشیمیایی ریزجلبک Chaetoceros muelleri تحت نورهای آبی، سفید و قرمز بررسی شد. تیمارهای مختلف در شرایط شوری 25 قسمت در هزار، دمای 1±23 درجه سانتی گراد، شدت نور200±1500 لوکس، دوره روشنایی:تاریکی 12/12، هوادهی ملایم و قلیاییت 5/7-5/8، به مدت 12 روز در اتاقک های تفکیک شده قرار گرفتند. بیشترین تراکم سلولی، نرخ رشد ویژه، کلروفیل a، وزن خشک، پروتئین، اسیدهای چرب امگا3 و اسید پالمیتولییک (16:1C)، تحت نور آبی مشاهده شد. همچنین، کوتاه ترین زمان دو برابر شدن جمعیت، کمترین مقدار چربی و امگا6 در این تیمار نوری مشاهده شد. کمترین تراکم سلولی، وزن خشک، کلروفیل a، پروتئین، اسیدهای چرب امگا3، اسید اولییک (18:1C) و بیش از 25 درصد از اسید پالمیتیک (16:0C) تحت نور قرمز دیده شد. بیشترین زمان دو برابر شدن جمعیت، بیشترین مقدار اسیدهای چرب امگا6 و اسید اولییک (18:1C)، تحت نور سفید مشاهده شد. مقدار چربی کل بین سه نور تحت آزمایش اختلاف معنی داری نشان نداد (05/0<p). نور قرمز بیش از 41 درصد از مقدار SFA، نور سفید بیش از 16 درصد از مقدار PUFA و نور آبی 46 درصد از مقدار MUFA را به خود اختصاص دادند. نور آبی به طور واضح کارایی بیشتری از خود نشان داد و دارای اختلاف معنی داری (05/0˂p) نسبت به سایر نورها بود در حالی که بین نور سفید و قرمز اختلاف معنی داری دیده نشد.
کلید واژگان: اسید چرب, پروتئین, ریزجلبک, کلروفیل a, کیفیت نور}In this study, some of the growth parameters and biochemical composition of Chaetoceros muelleri were investigated under blue, white, and red light. Different treatments of lights applied to Chaetoceros muelleri cultures (salinity 25 ppt, temperature 23 ± 1°C, light intensity 1500 ± 200 lux, Light/Dark 12/12, mild aeration, alkalinity 7.5-8.5( for 12 days in divided Indoor chambers. The microalgae under blue light showed the highest cell density, specific growth rate, chlorophyll a, dry weight, protein, omega-3 fatty acids, palmitoleic acid (C16:1), and the shortest doubling time, low fat and omega-6 were observed. The lowest cell density, dry weight, chlorophyll a, protein, omega-3 fatty acids, oleic acid (C18: 1), and more than 25% palmitic acid (C16: 0) were observed under red light. The highest doubling time of the population, the highest amount of omega-6 fatty acids and oleic acid (C18: 1), was observed in white light. The total fat content was not significantly different between the three light ones (p <0.05). Red light accounted for more than 41% of the SFA value, white light more than 16% of PUFA, and light blue 46% of MUFA. Blue light clearly showed better performance and had a significant difference (0.05 pp) compared to white and red while there was no significant difference between white and red.
Keywords: Light quality, Micro-algae, Chlorophyll a, Protein, Fatty Acids} -
خلیج شمالی بنگال (NBoB)تا حد زیادی به تولید ماهی کشور هند و کشورهای همسایه کمک میکند. یک تالش پیشگامانه به منظور بررسی تغییرات زمانی جوامع ماهیان (به طور انحصاری برای علاقه مندان علوم شیلاتی) خلیج شمالی بنگال (E°97'-10°99, N"10°23'-20°20)در ارتباط با دمای سطحی (SST) شوری سطحی دریا (SSS)و تغییرات کلروفیل a(a-Chl)انجام شد. بین سالهای 2002 و 2033 ،تغییرات سالانه مقادیر SST ،SSS و a-Chl جزیی بود. تغییرات فصلی SST ،SSS و a-Chl مشاهده شد و اوج سالانه تولید a-Chl دو پیکی مشهود بود. تغییرات سالانه گونه های غالب به طور منطقی به وسیله مدل a-Chl*SST)0=ΔAIC)و توضیح داده شد. تغییر شاخص یکنواختی (J) با مقدار تقریبی مساوی، توسط مدل (0=AIC Δ (a-Chl توضیح داده شد. تنوع فصلی سطوح SST و -Chl a ،احتمالا بر جوامع ماهیان خلیج شمالی بنگال تاثیر میگذارد، بنابراین، یک برنامه نظارتی منظم برای بررسی تغییرات طوالنی مدت جوامع ماهیان خلیج شمالی بنگال پیشنهاد میشود.
کلید واژگان: دمای سطح دریا, شوری سطح دریا, کلروفیل a, تنوع ماهی, هند}The Northern Bay of Bengal (NBoB) contributes largely towards the fish production of India and its neighboring countries. A pioneering attempt was made to understand temporal variability of the fish assemblage (exclusively to those of fisheries interest) of the NBoB (20°20ʹ–21°30ʹN and 87°30ʹ–89°E) in relation to sea surface temperature (SST) (C), sea surface salinity (SSS), and chlorophyll-a (Chl-a) (g/l) changes. Between 2006 and 2015, the inter-annual variations of SST, SSS, and Chl-a were minor. Seasonal variability of SST, SSS, and Chl-a was observed and a yearly bi-modal peak of Chl-a production was evident. Inter-annual variability of the species dominance (D) was most plausibly explained by the SST*Chl-a (Δ AIC = 0) model. Variation of evenness index (J) was explained most plausibility by the Chl-a (Δ AIC = 0) model. Seasonal variability of SST and Chl-a levels, possibly influence the fish community of the NBoB, therefore, a regular monitoring programme is suggested for understanding the long-term changes of the fish assemblage of the NBoB.
Keywords: Sea surface temperature, Sea surface salinity, Chlorophyll-a, Fish diversity} -
به دلیل استفاده گسترده نانوپلاستیک ها در کاربری های مختلف از قبیل بیوسنسورها، فونیک ها، نانوکمپوزیت ها و غیره و افزایش بی رویه خرده زباله های پلاستیکی در محیط های آبی، نگرانی ها در مورد اثرات بالقوه این مواد بر ریزجلبک ها افزایش یافته است. هدف از این مطالعه بررسی اثرات غلظت های مختلف (25/0، 5/2، 25 و 250 میلی گرم در لیتر) ذرات نانوپلی استایرن (PS-NH2+) پس از 96 ساعت بر رشد، محتوای کلروفیل a و میزان تولید آنتی اکسیدان ریزجلبک Chlorella vulgaris بود. میزان رشد (از طریق شمارش سلولی) و محتوای کلروفیل a و میزان آنتی اکسیدان (از طریق اندازه گیری میزان جذب نوری) سنجیده شد. با افزایش غلظت نانوپلاستیک و مدت زمان در معرض قرار گرفتن (12 روز)، رشد و محتوای کلروفیل a نسبت به گروه شاهد روند کاهشی نشان داد. همچنین نتایج نشان داد که مقادیر تولید آنتی اکسیدان در نمونه هایی که در معرض نانو پلی استایرن قرار گرفتند بیشتر از نمونه های شاهد بود. در نهایت مشخص گردید که این نانوذره در دراز مدت باعث آسیب های جدی بر C. vulgaris می شود و قادر است مکانیسم های سلولی را تحت تاثیر قرار دهد.
کلید واژگان: آلودگی پلاستیکی, آنتی اکسیدان, زنجیره غذایی, کلروفیل a} -
افزایش استفاده از نانومواد منجر به ایجاد نگرانی هایی در مورد خطرات سلامتی موجودات و اثرات زیست محیطی آن ها شده است. بنابراین، توجه های زیادی به بررسی پارامترهای زیست محیطی که کیفیت تغذیه جلبک ها را تغییر می دهند، وجود دارند. در در این تحقیق، مهار رشد در دو مرحله و محتوای کلروفیل a ریزجلبک Chaetoceros muelleri در روزهای سوم، ششم و نهم از در معرض قرارگیری ریزجلبک با نانوماده TiO2 و توده Ti، مورد بررسی قرار داده شد. نتایج نشان دادند که پس از 24 ساعت، رشد جلبک هایی که در معرض 50 میلی گرم بر لیتر نانوماده TiO2 و توده Ti قرار گرفتند به ترتیب 70 و 50% مهار شد و کاهش محتوای کلروفیل نسبت به نمونه شاهد مشاهده شد. همچنین مشخص شد که روند کاهش کلروفیل در روز نهم بیشتر از ششم و در روز ششم بیشتر از روز سوم بوده است. علاوه براین مشخص شد میزان سمیت نانو TiO2 در مقایسه با توده Ti به مقدار بیشتری است. بنابراین، مطالعات بیشتری در زمینه بررسی اثرات سمیت نانوماده TiO2 و توده Ti بر روی موجودات در زنجیره غذایی و انتقال این مواد در طول زنجیره و نهایتا، تحت تاثیر قرار دادن سلامت انسان و محیط-زیست، پیشنهاد می گردد.
کلید واژگان: آلودگی, فیتوپلانکتون, کلروفیل a, نانوذره, TiO2} -
بهره گیری از رابطه هم زیستی گیاه با قارچ میکوریزا و باکتری های محرک رشد یکی از راهکارهای کاهش تنش خشکی بوده که اخیرا در کشاورزی به کار می رود. به این منظور آزمایشی به صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی با 4 تکرار در زمستان و بهار 1396-1397 در گلخانه تحقیقاتی گروه علوم باغبانی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد طراحی و اجرا شد. تیمار های آزمایش شامل 2 سطح تنش خشکی (100 و 50 % ظرفیت زراعی) و 8 سطح کود زیستی (باکتری Pseudomonas fluorescens (Ps)، باکتری Azotobactore chroococcum (Az)، قارچ مایکوریزا (M)، باکتری Ps+ قارچ مایکوریزا، باکتری Az + قارچ مایکوریزا، باکتری Ps + باکتری Az، باکتری Az + باکتری Ps + قارچ مایکوریزا و شاهد (عدم استفاده از باکتری و قارچ)) بود. نتایج نشان داد که اعمال تنش خشکی در گیاه دارویی همیشه بهار منجر به کاهش رشد در گیاه شد بطوریکه با کاهش ظرفیت زراعی خاک از 100 درصد به 50 درصد ظرفیت زراعی، سطح برگ، تعداد گل، قطر گل، وزن خشک اندام هوایی و ریشه، وزن خشک گلبرگ و هدایت روزنه ای در گیاه نسبت به تیمار شاهد کاهش و مقدار پرولین، کربوهیدرات کل و محتوی کلروفیل گیاه افزایش داشت. کاربرد باکتری های محرک رشد در اکثر صفات منجر به بهبود صفات اندازه گیری شده در گیاه در شرایط تنش و غیر تنش گردید. بیشترین سطح برگ در اثر کاربرد باکتری Azotobactore chroococcum (48/2816 میلیمتر مربع)، بدست آمد. بیشترین مقدار وزن خشک کاسه گل در تیمار کاربرد باکتری Pseudomonas fluorescens (52/4 گرم) در شرایط 100% ظرفیت زراعی و پس از آن و بدون اختلاف معنی دار در تیمار کاربرد توام قارچ مایکوریزا و باکتری Pseudomonas fluorescens در شرایط 100% ظرفیت زراعی خاک (81/3 گرم) ثبت شد. در نتیجه کاربرد باکتری Pseudomonas fluorescens در خاک به تنهایی یا توام با قارچ مایکوریزا در گیاه همیشه بهار در شرایط تنش خشکی قابلیت بهبود رشد گیاه را داشته و منجر به افزایش کارایی گیاه در شرایط تنش خشکی شد.
کلید واژگان: پرولین, فنول, قطر گل, کلروفیل کل, کربوهیدرات}The use of plant interconnectedness with mycorrhizal fungi and growth promoting bacteria is one of the ways to reduce drought stress that has recently been used in agriculture. A factorial experiment based on a completely randomized design with four replications was designed and conducted in winter and spring of 1396-1396 in research greenhouse of the Faculty of Agriculture, Ferdowsi University of Mashhad. Experimental treatments consisted of 2 levels of drought stress (100 and 50% Field Capacity) and 8 levels of bio fertilizer (Pseudomonas fluorescens (Ps), Azotobactore chroococcum (Az), mycorrhiza fungi (M), Ps + M, Az + M, Ps + Az, Az + Ps + M and control (no bacteria and fungi). The results showed that drought stress (50%FC) in Calendula led to decrease in plant growth, leaf area, flower number, flower diameter, shoot and root dry weight, petal Dry weight and stomata conduction significantly compared to control treatment (100% FC), and also the amount of proline, total carbohydrate and chlorophyll content of the plant increased in drought stress. Application of growth stimulating bacteria in most traits led to improved traits measured in plant under stress and non-stress conditions. The highest leaf area was obtained by application of Azotobactore chroococcum (286.88 mm 2). The highest flower dry weight was in Pseudomonas fluorescence treatment (4.22 g) under 100% FC and after that without significant difference, in treatment of combination mycorrhizal fungus and Pseudomonas fluorescence at 100% FC (3.18 g) was recorded. As a result, the application of Pseudomonas fluorescence in soil alone or in combination with mycorrhizal fungi under drought stress conditions has the ability to improve plant growth and led to increased plant efficiency under drought stress conditions.
Keywords: carbohydrates, flower diameter, proline, phenol, total chlorophyll} -
تنش شوری یکی از اصلی ترین عوامل محدودکننده رشد و تولید گیاهان می باشد. عنصر روی ازجمله عناصر ضروری در رشد و فرایندهای متابولیسمی می باشد که مصرف آن سبب مقاومت گیاهان به تنش های محیطی می شود. از سوی دیگر کاربرد عناصر در شکل نانو به علت سهولت جذب عناصر امروزه مورد توجه قرارگرفته است. به منظور بررسی اثر محلول پاشی نانواکسیدروی در شرایط تنش شوری، آزمایشی در قالب طرح فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی در سه تکرار اجرا شد. عوامل آزمایشی شامل دو سطح نانواکسیدروی (2 و 4 میلی گرم بر لیتر) و 5 سطح شوری (صفر، 50، 100، 150 و 200 میلی مولار) نمک کلرید سدیم در کنار شاهد بود. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که طول ساقه، وزن تر گیاه، تعداد برگ، سطح برگ و میزان رنگیزه های فتوسنتزی و همچنین میزان کربوهیدرات های محلول در سطو مختلف شوری کاهش معنی داری یافت. از سوی دیگر تیمار 4 میلی گرم در لیتر نانواکسیدروی با تاثیر مثبتی بر پارامترهایی رشد، شاخص پایداری کلروفیل، میزان کلروفیل و کاروتنوئیدها، پرولین و قندهای محلول برگ و ریشه داشت. همچنین بررسی اثر متقابل داده ها نشان داد که بیشترین میزان طول ریشه و وزن تر کل در سطح 50 میلی مولار کلرید سدیم و نیز میزان پرولین وکلروفیل مربوط به سطح 100 میلی مولار کلرید سدیم همراه با محلول پاشی نانواکسیدروی با غلظت 4 میلی گرم در لیتر بود. به طورکلی در این تحقیق مشخص شد مصرف نانواکسیدروی با غلظت 4 میلی گرم در لیتر توانست سبب بهبود رشد گیاه و اسمولیت های سازگار و در نتیجه بهبود پاسخ گیاه نوروزک به تنش شوری گردد.کلید واژگان: : Salvia leriifolia Benth, پرولین, تنش شوری, شاخص های رشد, قند محلول, کلروفیل نانواکسیدروی}Salinity stress is one of the main factors limiting the growth and production of plants. Zinc is one of the essential elements in the plant growth and metabolic processes whose application causes the plants to withstand environmental stresses. On the other hand, application of nano-material has been considered recently for the ease of uptake. In order to investigate the effect of foliar application of ZnO nanoparticles under salinity stress, a factorial experiment was conducted based on a completely randomized design with three replications. Treatments consisted of two levels of ZnO solution at concentrations of 2 and 4 mg.l-1 and NaCl salinity at five levels of 0 (control), 50, 100, 150, and 200 mM. Results showed that stem length, plant fresh weight, leaf number, leaf area, and photosynthetic pigments content, as well as soluble carbohydrate content were significantly decreased compared to control especially at 200 mM salinity level. On the other hand, foliar application of 4 mgr/l nano zinc oxide through positive effects on parameters such growth parameters, chlorophyll stability index, chlorophylls, carotenoids, proline and soluble sugars content of leaf and root. Also, analysis of the interaction of effects of the treatments showed that maximum root length and total fresh weight at 50 mM NaCl and maximum proline and chlorophyll at 100 mM NaCl were observed in spraying nano zinc oxide with a concentration of 4 mg/l. In general, the results of the study showed that the application of 4 mg/l nano-zinc oxide resulted in an increase in the growth and compatible osmolytes of Salvia leriifolia Benth., improving its response to salinity stress.Keywords: Chlorophyll, Growth indices, Nano ZnO, Proline, Salinity, Salvia leriifolia Benth, soluble sugar}
-
به منظور بررسی اثر همزیستی اندوفیتی و محلول پاشی اسپرمیدین بر فلورسانس کلروفیل و رنگیزه های فتوسنتزی گیاه دارویی استویا (Stevia rebaudiana Bertoni) تحت تنش شوری، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار انجام شد. فاکتور های آزمایش شامل تنش شوری در سه سطح (صفر، 6 و 12 دسی زیمنس بر متر)، تیمار همزیستی قارچی شامل چهار سطح: عدم تلقیح (شاهد)، تلقیح Piriformospora indica (Pi)، تلقیح Trichoderma virens (Trich) و تلقیح همزمان دو قارچ (Pi+Trich) و تیمار محلول پاشی پلی آمین اسپرمیدین در سه سطح (صفر، 75/0 و 5/1 میلی مولار) بود. نشاهای گیاه استویا پس از تلقیح با تیمارهای قارچی تا اواخر مرحله رویشی با آب معمولی و سپس به مدت دو هفته با تیمارهای آب شور که حاوی مخلوط آب دریای خزر و آب مقطر بود، آبیاری شدند. تیمار اسپرمیدین یک هفته قبل از اعمال تنش شوری اعمال شد. نتایج نشان داد در شرایط شور، تلقیح با قارچ های اندوفیت به ویژه Pi+Trich مقدار فلورسانس حداکثر (Fm)، فلورسانس متغیر (Fv)، حداکثر کارایی کوانتومی فتوسیستم II (Fv/Fm) و کارایی کوانتومی فتوشیمیایی موثر فتوسیستم II [Y(II)] را افزایش و کارایی کوانتومی غیر فتوشیمیایی تنظیم شده فتوسیستم II [Y(NPQ)] و کارایی کوانتومی غیر فتوشیمیایی تنظیم نشده فتوسیستم II [Y(NO)] را کاهش داد. از طرفی، همزیستی قارچی به ویژه Pi+Trich و محلول پاشی اسپرمیدین 75/0 میلی مولار منجر به افزایش Fm، Fv و Fv/Fm شد. در تمام سطوح شوری، تلقیح با تیمار های قارچی و برهمکنش قارچ و اسپرمیدین غلظت کلروفیل a را بهبود بخشید. در مجموع کاربرد قارچ های اندوفیت به ویژه تلقیح همزمان دو قارچ در تمام سطوح شوری باعث بهبود پارامترهای فلورسانس کلروفیل و تعدیل اثر تخریبی شوری شد. همچنین پلی آمین اسپرمیدین (به ویژه در غلظت 75/0 میلی مولار) موجب بهبود تحمل گیاه به تنش شوری با قارچ های اندوفیت اثر هم افزایی داشت.
کلید واژگان: شوری, پلی آمین, عملکرد کوانتومی, قارچ های اندوفیت, کلروفیل a}To evaluate the effects of endophyte symbiosis and spraying of spermidine on chlorophyll fluorescence and photosynthetic pigments of stevia (Stevia rebaudiana Bertoni) medicinal plant under salt stress conditions, a factorial experiment was conducted based on completely randomized design with three replicates. The treatments consisted of salinity in three levels (0, 6 and 12 dS.m-1), fungal symbiosis treatments including four levels: non-inoculated (control), inoculation with Piriformospora indica (Pi), at Trichoderma virens (Trich) and co-inoculation of two fungi (Pi+Trich) and spraying of spermidine in three levels (0, 0.75 and 1.5 mM). Seedlings of stevia after inoculation with fungi were irrigated with tap water until the end of vegetative stage and then irrigated with saline water treatments containing mixture of distilled and Caspian Sea water. The spermidine was foliarly sprayed one week before salinity stress. The results showed that the inoculation of endophyte fungi had a positive effect on Fm, Fv and Fv/Fm. The most increase of these parameters recorded when two fungi (Pi+Trich) were coinoculated. Also, fungi inoculation increased Y(II) while decreased Y(NPQ) and Y(NO) at different salinity levels. Fungal inoculation particularly Pi+Trich and spermidine application with 0.75 mM markedly increased Fm, Fv and Fv/Fm. Also, in all levels of salt stress inoculation with fungi as well as interaction of fungi and spermidine increased chlorophyll a content. In general, inoculation of endophytic fungi particularly co-inoculation of P. indica and T. virens, improved the chlorophyll fluorescence parameters and adjusted adverse effects of salinity. Also, the spermidine (especially at the rate of 0.75 mM) induced salt stress tolerance in stevia plant and showed synergetic effects with endophytic fungi in terms of the mentioned parameters.
Keywords: Chlorophyll a, endophytic fungi, polyamine, quantum yield, salinity} -
فصلنامه اقیانوس شناسی، پیاپی 39 (پاییز 1398)، صص 113 -124
در این تحقیق، روند تغییرات غلظت مواد مغذی، کلروفیل a و همچنین فراسنج های فیزیکوشیمیایی آب دریا در طی 11 دوره نمونه برداری ماهیانه از اسفند 95 الی اسفند 96 در سواحل مکران مورد بررسی قرار گرفت. نمونه برداری از 6 ایستگاه در 2 ترانسکت عمود بر ساحل واقع در پسابندر و بریس انجام شد. تعداد 594 نمونه جمع آوری و آنالیز گردید. در طول مدت نمونه برداری میانگین غلظت کل برای نیتریت، نیترات، سیلیکات و فسفات به ترتیب 11/0±30/0، 66/0±47/1، 24/1±81/2 و 11/0±57/0 میکرومول بر لیتر و برای کلروفیل a 20/0±52/2 میکروگرم بر لیتر به دست آمد. بین دو ترانسکت مورد مطالعه اختلاف معنی داری (05/0˂p) در برخی پارامترها از قبیل pH، شفافیت آب، نیترات و سیلیکات وجود دارد ولی در برخی دیگر از قبیل شوری، هدایت الکتریکی، دما، نیتریت و فسفات هیچ گونه اختلاف معنی داری مشاهده نشد. نتایج نشان داد که لایه بندی ستون آب در دوره مونسون وجود دارد ولی از آبان ماه تا اسفند اختلاط ستون آب غالب می باشد. به نظر می رسد که پدیده مونسون هم به صورت مستقیم و هم غیر مستقیم تاثیرات خود را بر روی بسیاری از فراسنج های مورد بررسی اعمال می کند.
کلید واژگان: مواد مغذی, کلروفیل a, فراسنج های فیزیکوشیمیایی, مکران, پسابندر, بریس} -
این تحقیق به منظور بررسی رابطه بین کلروفیل a با برخی پارامترهای فیزیکی و شیمیایی آب دریای خزر در یک دوره 3 ماهه در سال 1393 در 2 ایستگاه (نوشهر و تنکابن) انجام شد. نتایج حاصل از بررسی آماری در مناطق مورد بررسی نشان داد که بین کلروفیل a و میزان نیترات در نوشهر ضریب همبستگی مثبت معنی داری وجود دارد (r=0.809). همچنین در این تحقیق، بالاتر بودن مقادیر نیترات و فسفات نسبت به تحقیقات سال های گذشته حاکی از افزایش این مواد مغذی در دریای خزر دارد که با پایش زمانی منظم آن ها می توان به روند افزایشی یا کاهشی آن ها پی برد.کلید واژگان: پارامترهای فیزیکی, دریای خزر, کلروفیل a}
-
به منظور ایجاد سیگنال های تحریک دهنده مقاومت به تنش خشکی در نعناع فلفلی آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با 3 تکرار در گلخانه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه محقق اردبیلی در سال 1394 اجرا گردید. تیماری های آزمایشی شامل تنش خشکی در 3 سطح (85، 60 و 35 درصد ظرفیت زراعی) و محلول پاشی هیدروژن پراکسید در 4 سطح (0، 5/2، 5 و 5/7 میلی مولار) و صفات مورد بررسی شامل رنگدانه های فتوسنتزی (کلروفیل a، کلروفیل b، کلروفیل کل و نسبت کلروفیل a / b)، رنگدانه های کمکی (کارتنوئیدها، آنتوسیانین ها، فلانوئیدها و ترکیبات فنلی)، شاخص های فلورسانس کلروفیل (نسبت فلورسانس لحظه ای به فلورسانس پایه (Fv/F0)، نسبت فلورسانس لحظه ای به بیشینه در تاریکی (Fv/Fm)، فلورسانس متغیر به پایه در شرایط روشنایی (F′v/F′m)، خاموش شدگی فتوشیمیایی (qP)، غیر فتوشیمیایی (qNP) و عملکرد کوانتومی فتوسیستم II (PSII))، شاخص سبزینگی و وزن خشک بوته بود. نتایج نشان داد، اثرات اصلی تنش خشکی و محلول پاشی بر صفات مورد بررسی تاثیر معنی داری داشت. تنش موجب کاهش رنگدانه های فتوسنتزی، رنگدانه های کمکی (به جزء کارتنوئیدها)، افزایش شاخص های فلورسانس (به جزء Fv/F0 و qP) و کاهش وزن خشک بوته (25 درصد) گردید. محلول پاشی هیدروژن پراکسید نیز صفات نام برده به جزء آنتوسیانین ها و Fv/F0 و qP را افزایش داد. به طور کلی می توان گفت تنش موجب کاهش توان فتوسنتزی گیاه و کاهش میزان بیوماس تولیدی شد، محلول پاشی غلظت های ملایم هیدروژن پراکسید نیز توانست به عنوان یک سیگنال در جهت بهبود سیستم های فتوسنتزی گیاه عمل نماید.کلید واژگان: تنش, نعناع فلفلی, کلروفیل a, فلاونوئیدها, آنتوسیانین ها}Study role H2O2 in Photosynthetic pigments Peppermint (Mentha piperita L) on Water stress conditionsIn order creation tolerant stimulate signal to drought stress in Peppermint, experimental for factorial in a randomized completely design by three repeat in was conducted researcher greenhouse Faculty Agriculture University of Mohaghegh Ardabili in 2015. Treatments include drought stress in three level (85, 55 and 35 percentage of field capacity) and spraying H2O2 in four level (0, 2.5, 5 and 7.5 mM) and characteristics including photosynthetic pigments (chlorophyll a, b, total and b/a), pigments auxiliary (carotenoids, anthocyanin, flavonoids and phenolic compounds) and pigments fluorescence index (Fv/F0, Fv/Fm, F′v/F′m, qP, qNP and ˚PSII), SPAD and dry weight plant. The result showed, main effect drought stress and H2O2 had effected significant in examined characteristics. Stress cause reduce photosynthetic pigments, pigments auxiliary (except carotenoids), increased fluorescence index (except Fv/F0 and qP) and decrease dry weight plant (25%). Generally can say stress because reduce plant photosynthetic capacity and reduce production biomass, spraying concentrations of moderate H2O2 also can be used as a signal to improve photosynthetic systems operate.Keywords: Stress, peppermint, chlorophyll a, flavonoids, anthocyanin}
-
در این تحقیق اثر ریز جلبک سندسموس ابلیگوس در کاهش بار آلودگی مزارع پرورش میگو گمیشان مورد بررسی قرار گرفت. ترکیبات سمی نیترات و فسفات از سیستم های پرورش به خصوص پرورش متراکم حاصل می شود. برای ارزیابی اثرات استفاده از این ریز جلبک، ابتدا گونه های ذکر شده از مزارع پرورش میگوی گمیشان تهیه و خالص سازی شد. سپس پساب خروجی مزارع تهیه و فاکتورهای فیزیکو شیمیایی آب، فسفات و نیترات قبل و بعد از مواجه شدن پساب با جلبک، در هر 24 ساعت به مدت 10 روز اندازه گیری گردید. همچنین شاخص های زیستی و تولیدی جلبک شامل تراکم، کلروفیلa و زیست توده خشک اندازه گیری شد. نتایج این تحقیق نشان داد که میزان ماده خشک و کلروفیل در طول دوره افزایش معنی داری پیدا نموده است (01/0≥p) و میزان فسفات P و PO4 کاهش معنی داری در طول دوره از خود بروز داده اند (05/0≥p). اما تاثیر معنی داری بر نیترات N و NO3 نداشته اند (05/0≤p). از جهت دیگر تعداد سلول جلبک و میزان نرخ رشد ویژه نیز تغییر معنی داری در طول دوره داشته اند (05/0≥p). نتایج این تحقیق نشان داد ریز جلبک سندسموس ابلیگوس قابلیت بالایی در زمینه زیست و حذف ترکیبات فسفاته پساب مزارع پرورش میگو را دارد.کلید واژگان: پرورش میگو, پساب, ریزجلبک, کلروفیل a}
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
©2000-2024 magiran.com All Rights Reserved.