به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « growth performance » در نشریات گروه « زیست شناسی »

تکرار جستجوی کلیدواژه «growth performance» در نشریات گروه «علوم پایه»
  • محمد کریمی، مهدی گنج خانلو *، فرهنگ فاتحی، ابوالفضل زالی، مصطفی صادقی، روناک رفیع پور

    سلنیوم به عنوان یک عنصر کمیاب غذایی ضروری، نقش بیولوژیکی مهمی در سلامت و عملکرد رشد گاو و گاو شیری دارد. هدف از این مطالعه بررسی اثرات جایگزینی مکمل سلنیوم معدنی با ذرات نانو سلنیوم در تغذیه گوساله های شیرخوار و اثرات آن بر عملکرد رشد و ساختار اسکلتی گوساله های شیرخوار بود. تعداد 32 راس گوساله هلشتاین تازه متولد شده با میانگین وزن بدن 35/4 ± 85/37 کیلوگرم در قالب طرح کاملا تصادفی با 4 تیمار (هشت گوساله در هر تیمار) به مدت 83 روز با توجه به مصرف مکمل شیر یا آب آشامیدنی با منابع مختلف سلنیوم قرار گرفتند. تیمارهای شامل: 1- سلنیوم معدنی: ارائه 3/0 میلی گرم سلنیوم در هر کیلوگرم ماده خشک با سلنیت سدیم، 2- سطح پایین نانو سلنیوم: ارائه 15/0 میلی گرم سلنیوم در هر کیلوگرم ماده خشک با نانوذرات تهیه شده از سلنیوم، 3- سطح متوسط نانو سلنیوم: ارائه 3/0 میلی گرم سلنیوم در هر کیلوگرم ماده خشک با نانوذرات تهیه شده از سلنیوم، 4- سطح بالای نانوسلنیوم: ارائه 45/0 میلی گرم سلنیوم به ازای هر کیلوگرم ماده خشک با نانوذرات تهیه شده از سلنیوم. نتایج نشان داد تکمیل شیر با نانوذرات سلنیوم تاثیری روی عملکرد گوساله ها در طول دوره پیش از شیرگیری نداشت، اما در بعد از شیرگیری در مقایسه با گوساله هایی که سلنیت سدیم تغذیه شده بودند، بطور معنی داری بهبود بخشید. بطوریکه افزایش وزن روزانه و بازده خوراک در دوره دوم بطور درجه دوم افزایش یافت (01/0 >p) و سطح متوسط بیشترین مقدار بود.

    کلید واژگان: نانوسلنیوم, سلنیت سدیم, گوساله هلشتاین, عملکرد رشد}
    Mohammad Karimi, Mehdi Ganjkhanlou*, Farhang Fatahei, Aboulfazl Zali, Sadeghi Mostafa, Ronak Rafipor

    Selenium, as an essential dietary trace element, has an important biological role in the health and growth performance of cows and dairy cows. The purpose of this study was to investigate the effects of replacing mineral selenium supplement with nano selenium particles in the feeding of suckling calves and its impacts on the growth performance and skeletal structure of suckling calves. The number of 32 newborn Holstein calves with an average body weight of 37.85 ± 4.35 kg in the form of a completely randomized design with 4 treatments (eight calves in each treatment) for 83 days according to the supplemental consumption of milk or drinking water with sources different selenium were placed. Treatments include: 1) inorganic selenium: providing 0.3 mg of selenium per kilogram of dry matter with sodium selenite, 2) low level of nano selenium: providing 0.15 mg of selenium per kilogram of dry matter with nanoparticles prepared from selenium, 3) Medium level of nano-selenium: providing 0.3 mg of selenium per kilogram of dry matter with nanoparticles prepared from selenium, 4) High level of nano-selenium: providing 0.45 mg of selenium per kilogram of dry matter with nanoparticles prepared from selenium. . The results showed that supplementing milk with selenium nanoparticles did not affect the performance of calves during the pre-weaning period, but significantly improved it after weaning compared to calves fed sodium selenite. So the daily gain and feed efficiency in the second period increased secondarily (p < 0.01) and the medium level was the highest

    Keywords: Nano-Selenium, Sodium Selenite, Holstein Calf, Growth Performance}
  • مهدی سراوانی، محسن حاجی پور*، کاوه جعفری خورشیدی، سیدماکان موسوی کاشانی، پروین شورنگ

    در این تحقیق اثر افزودن مکملهای پری بیوتیک، سین بیوتیک و فیتوبیوتیک در جیره روی عملکرد رشد، صفات لاشه، قابلیت هضم ظاهری مواد مغذی و برخی فراسنجه های خونی بره های پرواری نژاد زل مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور از تعداد 24 راس بره نر زل با میانگین سن حدود 5 ماه و با میانگین وزن 50/0±4/25 به مدت 90 روز استفاده شد. تیمارهای آزمایشی شامل 1-گروه شاهد (فاقد مکمل)، 2-تیمار حاوی 2 گرم مکمل پری بیوتیک ای-مکس، 3-تیمار حاوی 4 گرم مکمل سین بیوتیک بایومین ایمبو و 4-تیمار حاوی 6 گرم مکمل فیتوبیوتیک بیوهربال به ازای هر راس بره در روز بود. نتایج عملکرد رشد نشان داد که در وزن پایان پروار، ماده خشک مصرفی، افزایش وزن روزانه و ضریب تبدیل خوراک تفاوت معنی داری بین تیمارهای آزمایشی وجود داشت (05/0 > p). بیشترین وزن پایان دوره پروار، ماده خشک مصرفی و افزایش وزن روزانه در تیمار 4 گرم مکمل سین بیوتیک مشاهده شد. تیمار 6 گرم مکمل فیتوبیوتیک دارای کمترین ضریب تبدیل خوراک بود. بالاترین قابلیت هضم ظاهری ماده خشک، الیاف نامحلول در شوینده خنثی و الیاف نامحلول در شوینده اسیدی در تیمار 4 گرم مکمل سین بیوتیک مشاهده شد (05/0 >p). نتایج برخی فراسنجه های سرم خون شان داد که تفاوت معنی داری در غلظت گلوکز، کلسترول، تری گلیسرید و نیتروژن اوره ای خون بین تیمارهای آزمایشی وجود داشت (05/0> p). بالاترین غلظت گلوکز در تیمار 4 گرم مکمل سین بیوتیک، پایین ترین غلظت کلسترول در تیمار 6 گرم مکمل فیتوبیوتیک وجود داشت. نیتروژن اوره ای خون در تیمار 4 گرم مکمل سین بیوتیک دارای پایین ترین غلظت بود. تیمار 4 گرم مکمل سین بیوتیک دارای بالاترین وزن لاشه گرم، درصد لاشه گرم، وزن لاشه سرد، درصد لاشه سرد، درصد ران و درصد سردست بود (05/0> p). تحقیق حاضر نشان داد که افزودن سطح 4 گرم مکمل سین بیوتیک در جیره سبب بهبود عملکرد رشد، قطعات با ارزش لاشه و قابلیت هضم ظاهری مواد مغذی در بره های پرواری زل شد.

    کلید واژگان: عملکرد رشد, قابلیت هضم ظاهری, فراسنجه های خونی, مکمل پری بیوتیک, بره های پرواری}
    Mehdi Saravani, Mohsen Hajipour*, Kaveh Jafari Khorshidi, Seyed Makan Mousavi Kashani, Parvin Shawrang

    In this study, the effect of adding prebiotic, synbiotic and phytobiotic supplements in the diet on growth performance, carcass traits, apparent digestibility of nutrients and some blood parameters of fattening Zell lambs was investigated. For this purpose, 24 Zell male lambs with an avrage age of about 5 months and an avrage weight of 25.4±0.50 were used for 90 days. The experimental treatments included 1- control group (no supplement), 2- treatment containing 2 g of A-Max prebiotic supplement, 3- treatment containing 4 g of Biomin IMBO synbiotic supplement, and 4- treatment containing 6 g of Bioherbal phytobiotic supplement per head of lamb per day. The growth performance results showed that there was a significant difference between the experimental treatments in the fattening weight, dry matter intake, daily weight gain and feed conversion ratio (p < 0.05). The highest weight at the end of the fattening period, dry matter intake and daily weight gain were observed in the treatment of 4 g of synbiotic supplement. The treatment with 6 g of phytobiotic supplement had the lowest feed conversion ratio. The highest apparent digestibility of dry matter, NDF and ADF was observed in the treatment of 4 g of synbiotic supplement (p < 0.05). The results of some blood serum parameters showed that there was a significant difference in the concentration of glucose, cholesterol, triglyceride and blood urea nitrogen between the experimental treatments (p < 0.05). The highest concentration of glucose was in the treatment of 4 g of synbiotic supplement, the lowest concentration of cholesterol was in the treatment of 6 g of phytobiotic supplement. Blood urea nitrogen had the lowest concentration in the treatment of 4 g of synbiotic supplement. The treatment with 4 g of synbiotic supplement had the highest hot carcass weight, hot carcass percentage, cold carcass weight, cold carcass percentage, thigh percentage and shoulder percentage (p < 0.05). The present research showed that the addition of 4 g of synbiotic supplement in the diet improved the growth performance, valuable parts of the carcass and the apparent digestibility of nutrients in fattening lambs.

    Keywords: Growth Performance, Apparent Digestibility, Blood Parameters, Prebioticsupplement, Fattening Lambs}
  • محمدحسین خانجانی*، سعید حاجی رضایی

    با توجه به افزایش جمعیت جهان، صنعت آبزی پروری به عنوان یکی از صنایع تولید غذا در سال های اخیر رشد و توسعه یافته است. یکی از راهکارهای افزایش تولیدات آبزی پروری، افزایش تراکم ذخیره سازی و سطح زیر کشت می باشد. افزایش تراکم ذخیره سازی منجر به کاهش کیفیت آب، شیوع و گسترش عوامل بیماری زا می شود. استفاده از آنتی بیوتیک ها به عنوان ماده شیمیایی جهت کاهش اثر عامل بیماری زا در آبزی پروری، از طرف مصرف کنندگان چندان پذیرفته شده نیست. امروزه استفاده از پروبیوتیک ها جهت حفظ سلامت محیط زیست برای آبزی پرورش یافته و افزایش عملکرد تولید بدون تاثیر منفی بر مصرف کنندگان حایز اهمیت است. مطالعات بر استفاده از پروبیوتیک ها برای دستیابی به اهداف آبزی پروری پایدار سازگار با محیط زیست افزایش یافته است. از مزایای استفاده از پروبیوتیک ها در آبزی پروری میگو، بهبود کیفیت آب، کارایی بهتر خوراک، بهبود عملکرد رشد، فعالیت آنزیم های گوارشی، ایمنی و مقاومت در برابر عوامل بیماری زا گزارش شده است. پروبیوتیک ها در شرایط استرس از جمله دستکاری، رقم بندی، حمل و نقل، واکسیناسیون و درمان بیماری ها به میگو کمک می کنند. پروبیوتیک های که در صنعت آبزی پروری استفاده شده اند بیشتر شامل گونه های باسیلوس، لاکتوباسیلوس، میکروکوکوس، اینتروکوکوس، لاکتوکوکوس، استرپتوکوکوس و کارنوباکتریوم هستند. در مطالعه مروری حاضر، کاربرد و اهمیت پروبیوتیک ها در آبزی پروری میگو و تاثیر آن بر کیفیت آب، عملکرد رشد و ایمنی مورد بررسی قرار می گیرد.

    کلید واژگان: آبزی پروری, میگو, پروبیوتیک, کیفیت آب, عملکرد رشد, ایمنی}
    MohammadHossein Khanjani *, Saeed Hajirezaee

    Over the last few decades, the aquaculture industry has grown and developed as one of the major food production industries. Increased stocking density and cultivated area are two ways to increase aquaculture production. Stocking density increases result in a decrease in water quality and the spread of pathogens. As a chemical substance, antibiotics are not widely accepted by consumers as a means of reducing pathogenic agents in aquaculture. Nowadays, probiotics are crucial to maintaining the health of farmed aquatic animals and increasing production performance without negatively affecting consumers. Probiotics are being used in more studies to achieve environmentally friendly sustainable aquaculture goals. Probiotics have been shown to improve water quality, feed efficiency, growth performance, digestive enzyme activity, immunity, and resistance to pathogens in shrimp aquaculture. The presence of probiotics helps shrimp under stressful conditions, such as handling, grading, transportation, vaccination, and disease treatment. In the aquaculture industry, probiotics are mostly Bacillus, Lactobacillus, Micrococcus, Enterococcus, Lactococcus, Streptococcus, and Carnobacterium species. This study examines the use and importance of probiotics in shrimp aquaculture, as well as their effects on water quality, growth performance, and immunity.

    Keywords: Aquaculture, Shrimp, probiotics, Water Quality, growth performance, immunity}
  • رضا نهاوندی، علی صادقی، میثم سبزه، سجاد پورمظفر*، سعید تمدنی جهرمی، محمد خلیل پذیر، کیوان اجلالی
    مطالعه حاضر به منظور بررسی اثرات عصاره جلبک سارگاسوم Sargassum ilicifolium بر عملکرد رشد، شاخص های خونی و فعالیت آنزیم های گوارشی بچه ماهی قرمز (Carassius auratus) به مدت 60 روز صورت گرفت. بچه ماهیان (با میانگین وزن اولیه 45/0±25/5 گرم) به چهار تیمار با سه تکرار به ازای هر تیمار تقسیم شدند (30 قطعه در هر تکرار) که شامل یک تیمار شاهد (بدون استفاده از عصاره جلبک) و سه تیمار حاوی عصاره الکلی جلبک سارگاسوم با مقادیر 5، 10 و 15 گرم در هر کیلوگرم جیره بود. نتایج آزمایش نشان داد که بالاترین وزن نهایی، افزایش وزن، نرخ رشد ویژه و شاخص وضعیت در بچه ماهیان تغذیه شده با 15 گرم عصاره جلبک سارگاسوم در هر کیلوگرم جیره مشاهده شد. شاخص های هموگلوبین و MCH در تیمارهای تغذیه شده با جیره های حاوی عصاره جلبک سارگاسوم با تیمار شاهد اختلاف معنی داری داشت. میزان تری گلیسیرید و کلسترول در ماهیان تغذیه شده با جیره شاهد نسبت به ماهیان تغذیه شده با جیره های حاوی عصاره های سارگاسوم بیشتر بود (05/0>P). بیشترین فعالیت آنزیم های پروتیاز، آمیلاز و لیپاز در تیمار حاوی 15 گرم عصاره جلبک سارگاسوم در کیلوگرم جیره مشاهده شد. نتایج این مطالعه نشان داد که ماهیان قرمز تغذیه شده با جیره غذایی حاوی 15 گرم عصاره جلبک سارگاسوم در کیلوگرم جیره، عملکرد رشد و فعالیت آنزیم های گوارشی بهتری را در مقایسه با تیمارهای دیگر داشتند. بنابراین تجویز 15 گرم در کیلوگرم عصاره جلبک سارگاسم برای استفاده در جیره غذایی ماهی قرمز پیشنهاد می شود.
    کلید واژگان: جلبک سارگاسوم, ماهی قرمز, عملکرد رشد, شاخص های خونی, آنزیم های گوارشی}
    Reza Nahavandi, Ali Sadeghi, Meysam Sabzeh, Sajjad Pourmozaffar *, Saeid Tamadoni Jahromi, Mohammad Khalil Pazir, Keyvan Ejlali
    This experiment was conducted to evaluate the effect of different levels of supplementation of Sargassum ilicifolium on the growth performance, blood parameters and digestive enzymatic activities of goldfish (Carassius auratus) for 60 days. Goldfish (with an average initial weight of 5.25±0.45g) were divided into four experimental treatments with three replicates (30 fish/replicate) inluding control treatment (without algae extract) and three treatments supplemented with Sargassum extracts 5, 10 and 15g/kg diet. The results showed that the highest final weight, weight gain, specific growth rate and condition factor were observed in fish fed with 15g/kg S. ilicifolium extract. Hemoglobin and MCH in fish fed with diets containing S. ilicifolium extracts showed significant difference compared to control group. The levels of triglyceride and cholesterol in fish fed with control diet were significantly higher than that of fed diets containing S. ilicifolium extracts (P<0.05). The highest proteases, amylase and lipase activities were recorded in Sargassum extract at 15g/kg diet. The results of this study showed that goldfish fed the diet containing 15g/kg S. ilicifolium had better growth performance and activity of digestive enzymes compared to other groups. Therefor the administration of 15g/kg of S. ilicifolium extract is recommended to use in goldfish diet.
    Keywords: Sargassum ilicifolium, Goldfish, Growth Performance, blood parameters, Digestive enzymes}
  • Esmaeel Kaboosi, Mehdi Ghabooli *, Rouhollah Karimi

    Piriformospora indica is an endophytic fungus with plant-promoting properties in a wide range of host plants. This study aimed to assess and compare the effects of different P. indica inoculants through morphological and physiological analysis at different times (4, 8, and 12 weeks) after inoculation. The study was conducted in a completely randomized design with three levels of fungus inoculation (non-inoculated, inoculated with P. indica spore and mycelium). The results showed that both P. indica inoculants have a positive effect on measured traits at different times after inoculation. Root and shoot dry weight were increased significantly at 4, 8, and 12 weeks after inoculation. P. indica improved the reproductive phase of tomato resulting in increased dry weight of fruits by up to 51%. Most importantly, the endophyte enhanced tomato fruit yield by up to 73%. Based on experiment data, P. indica increased total chlorophyll (25%), protein (143%), and carbohydrate (44%) content in inoculated plants compared to non-inoculated plants. Besides, P. indica promoted the antioxidant capacity of inoculated plants by increasing CAT and APX activity. In our study, plant inoculation with P. indica also remarkably led to an increase in K (172%) and P (41%) content. Our data showed that both P. indica spore and mycelium have a long-term effect on tomato growth. The application of fungus inoculants promotes plant growth and yield. Hence, P. indica represents a suitable plant-stimulating biofertilizer for tomato in sustainable agriculture.

    Keywords: Biofertilizer, biomass, fruit yield, growth performance, phosphorus}
  • مهرداد سرخیل*، امید صفری، سعید زاهدی

    در این پژوهش اثرات راه اندازی سازگان مداربسته و افزودن هم زمان نمک های معدنی کلراید آمونیوم و نیتریت سدیم هر سه روز یک مرتبه به میزان 5 میلی گرم در لیتر به مدت چهار هفته قبل از رهاسازی ماهی بر کارایی فیلتر زیستی در حذف آمونیاک کل آب، عملکرد رشد، فعالیت آنزیم های دخیل در متابولیسم آمونیاک و همچنین فعالیت شاخص های ایمنی موکوس پوست ماهی سیکلید آفریقایی (Labidochromis lividus) در قالب سه تیمار و سه تکرار بررسی شد. واحد آزمایش یک سازگان مداربسته با ظرفیت 200 لیتر آب بود و 20 قطعه ماهی با میانگین وزن 07/0± 06/3 گرم در آن رهاسازی و به مدت سی روز پرورش داده شدند. نتایج آزمایش نشان داد که غلظت آمونیاک کل آب در تیمارهای 2 و 3 به طور معنی داری کمتر از تیمار شاهد بود (P<0.05). غلظت نیترات آب در انتهای آزمایش در تیمارهای 2 و 3 بیشتر از تیمار شاهد بود (P<0.05). بیشترین شاخص های عملکرد رشد ماهی شامل وزن نهایی، افزایش وزن بدن، نرخ رشد ویژه، شاخص رشد روزانه و ضریب افزایش وزن بدن به ترتیب در تیمارهای  3، 2 و شاهد مشاهده شد (P<0.05). نتایج این تحقیق نشان داد که راه اندازی سازگان مداربسته به همراه افزودن نمک های معدنی قبل از رهاسازی ماهیان می تواند یک روش موثر در بهبود کارایی عملکرد فیلتر زیستی در تبدیل آمونیاک آب به نیترات و عملکرد رشد ماهیان باشد.

    کلید واژگان: سازگان مداربسته, شاخص ایمنی, سیکلید آفریقایی, عملکرد رشد, متابولیسم آمونیاک, کیفیت آب}
    Mehrdad Sarkheil*, Omid Safari, Saeed Zahedi

    In the present study, the effects of startup and addition of ammonium chloride (NH4Cl) and sodium nitrite (NaNO2) salts for 4 weeks before fish stocking on efficiency of biofilter for removal of total ammonia nitrogen (TAN) from water, survival rate, growth performance, ammonia metabolizing and urea cycle enzymes activities as well as mucosal immunity of African cichlid (Labidochromis lividus) fingerling. The experimental unit was a recirculating aquaculture system (RAS) with water holding capacity of 200 L in which 20 fingerling fish with average weight of 3.06±0.07 g were stocked and cultured for 30 days. The experimental groups included the RAS without startup and adding salts (control, group 1), startup of RAS before fish stocking (group 2) and startup RAS with adding salts (group 3). Water from each experimental unit was sampled after 0, 10, 20 and 30 days of fish stocking. The results showed that the TAN concentration in the groups 2 and 3 was significantly lower than the control group (P<0.05). Nitrate concentration in the groups 2 and 3 was higher than the control group (P<0.05). The highest nitrate concentration was observed in the group 3 (P<0.05). Growth performance including final weight, weight gain, specific growth rate (SGR%), daily growth index (DGI) and body weight increase (BWI%) were higher in the groups 3, 2 and control, respectively (P<0.05). The food conversion ratio (FCR) in the groups 2 and 3 was lower than the control (P<0.05). The activities of glutamate dehydrogenase, glutamine synthetase and ornithine carbamyl transferase enzymes in liver and muscle tissues increased in the control and group 2 compared to the group 3 (P<0.05). The total immunoglobulin, lysozyme and alternative complement pathway activity (ACH50) of skin mucus increased in the groups 2 and 3 compared to the control; the highest levels were observed in the group 3 (P<0.05). The findings indicate that the startup of RAS with the addition of salts before fish stocking can be an effective way to improve the efficiency of biofilter in converting water ammonia to nitrate, survival rate, growth performance and health of the fish.

    Keywords: RAS, water quality, growth performance, ammonia metabolism, immunity, African cichlid}
  • محمدحسین خانجانی*، مرتضی علیزاده

    به کارگیری سیستم های نوین در پرورش ماهیان اقتصادی نظیر تیلاپیا حایز اهمیت است. در مطالعه حاضر، تاثیر سیستم های تعویض آب معمولی و محدود بر کیفیت آب، عملکرد رشد و تغذیه تیلاپیای نیل و همچنین جنبه اقتصادی سیستم های پرورش مورد بررسی قرار گرفتند. برای این منظور بچه ماهیان نوجوان تیلاپیا با میانگین وزن 79/1 گرم در تانک های فایبرگلاس با حجم آب 170 لیتر با تراکم یک قطعه ماهی در هر لیتر آب به مدت 5 هفته مورد آزمایش قرار گرفتند. دو تیمار در سه تکراردر نظر گرفته شد. در سیستم با تعویض آب محدود ماده کربندار ملاس جهت توسعه توده میکروبی و حفظ بهینه کیفیت آب افزوده شد. نتایج نشان داد بین پارامترهای کیفی آب در دو سیستم پرورش، اختلاف معنی داری وجود دارد (05/0>P)، به طوری که نیتروژن آمونیاکی کل (07/1 میلی گرم در لیتر) کمتری در سیستم با تعویض آب محدود مشاهده شد. بیشترین افزایش وزن بدن، بیومس و میزان بازماندگی (82/98 درصد) در تیمار با تعویض آب محدود به دست آمد. ارزیابی اقتصادی نشان داد که مصرف آب کمتر (47/61 لیتر بر کیلوگرم)، نیاز غذایی کمتر (5/1042 گرم)، تولید بالاتر و در نتیجه سوددهی بهتر در سیستم با تعویض آب محدود می باشد. به طوری کلی مطالعه حاضر نشان داد سیستم با تعویض آب محدود نسبت به سیستم معمولی جهت پرورش تیلاپیای نیل در مقیاس مذکور اقتصادی تر است.

    کلید واژگان: اقتصاد, توده میکروبی, تیلاپیای نیل, سیستم پرورش, عملکرد رشد}
  • مزدک عالی محمودی، حمید محمدی آزرم*
    هدف این مطالعه بررسی پرورش ماهی کپور معمولی (Cyprinus carpio) درسیستم بیوفلاک و تاثیر آن بر عملکرد رشد و ترکیب بیوشیمیایی لاشه بود. تعداد 750 عدد بچه ماهی با میانگین وزن 05/0±17 گرم بطور تصادفی میان 30 عدد تانک پلی اتیلنی با حجم تقریبی 250 لیتر آب تقسیم شدند. تیمارهای مطالعه حاضر شامل 3 سطح کربن به ازت (C/N) مختلف 15،20و 25 و سه سطح پروتیینی جیره غذایی شامل 25%،30% و 35% با سه تکرار برای هر تیمار در طی یک دوره 56 روزه بود. بیشترین ضریب تبدیل غذایی و همچنین کمترین درصد افزایش وزن و نرخ رشد ویژه در تیمار با پروتیین 35% و 25 C/N در مقایسه با تیمار شاهد مشاهده شد (05/0>P). میزان درصد پروتیین لاشه در تیمارهای بیوفلاک با تیمار شاهد فاقد اختلاف معنی دار بود (05/0<P). از طرفی کمترین درصد چربی لاشه در تیمار شاهد بدست آمد که اختلاف معنی داری با برخی تیمارها داشت (05/0>P). بیشترین میزان درصد خاکستر لاشه در تیمار پروتیین 35% و نسبت 25C/N بوده که با تیمار شاهد دارای اختلاف معنی دار بود (05/0>P). همچنین بیشترین میزان درصد رطوبت لاشه در تیمار شاهد بوده که با تیمار پروتیین 25% با 25C/N ، تیمار پروتیین30% با 20 C/N و تیمار پروتیین 35% با 25 C/N دارای اختلاف معنی دار بود (05/0>P). نتایج مطالعه حاضر نشان دهنده توانایی پرورش ماهی کپور معمولی در سیستم بیوفلاک با پروتیین 25 درصد و نسبت کربن به ازت 15 الی 20 بود.
    کلید واژگان: بیوفلاک, Cyprinus carpio, عملکرد رشد, لاشه}
    Mazdak Aalimahmoudi, Hamid Mohammadiazarm *
    The aim of this study was to investigate the growth performance and body composition of common carp (Cyprinus carpio) in biofloc system. Firstly, 750 fingerling fishes with an average weight (17±0.05gr) were randomly divided into 30 polyethylene tanks with a volume of approximately 250 liters of water (25fish/tank). The treatments consisted of 3 levels of carbon to nitrogen ratio including 15, 20 and 25 and 3 levels of dietary crud protein content of 25%, 30% and 35% with three replicates for each treatment was performed over a period of 56 days. The highest feed conversion ratio and also lowest percentage of weight gain and specific growth rate were observed in treatment with protein 35% and C/N25 compared with control group (P0.05). The lowest amount of crude lipid was obtained in control treatment that it was significantly different compared with some treatments (P
    Keywords: Biofloc, growth performance, Cyprinus carpio, body composition}
  • فرزین جمال زاد فلاح، هومن رجبی اسلامی*، مهدی شمسایی مهرجان

    به منظور بررسی سطوح مختلف اسید فولیک بر برخی از شاخص های رشد و بیوشیمیای‍ی سرم و وضعیت آنزیم های کبدی بچه ماهیان انگشت قد تاس ماهی سیبری (Acipenser baerii Brandt, 1896)، شش جیره غذایی آزمایشی ایزونیتروژنه و ایزولیپیدی با استفاده از اسید فولیک مکمل در مقادیر 6/0، 63/1، 71/2، 59/3، 82/4 و 68/5 میلی گرم در کیلوگرم فرموله شد. ماهیان با میانگین وزنی 18/0±36/4 گرم در یک سیستم جریان مستقیم آب به مدت 8 هفته با جیره های آزمایشی تغذیه شدند. شاخص های مورد بررسی در این پژوهش شامل افزایش وزن، ضریب رشد نسبی، نرخ رشد روزانه، ضریب تبدیل خوراک، نرخ بقا همراه با میزان کلسترول، تری گلیسیرید، سطح آنزیم‏های آلکالین فسفاتاز و گلوتاتیون S- ترانسفراز و سطح مالون دی آلدیید سرم خون بودند. نتایج نشان داد که استفاده از اسید فولیک در سطح برابر یا بیشتر از 71/2 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم غذای خشک سبب افزایش نرخ رشد روزانه بچه تاس ماهیان سیبری و افزایش معنی دار آماری در ضریب رشد نسبی ماهیان شد (05/0>P). از سوی دیگر، نسبت تبدیل خوراک با افزایش سطح اسید فولیک جیره غذایی از 60/0 به 71/2 میلی گرم در کیلوگرم کاهش و پس از آن افزایش یافت. اختلاف معنی دار آماری در میزان آلکالین فسفاتاز سرم ماهیان تغذیه شده با سطوح مختلف اسید فولیک مشاهده نشد (05/0<P). فعالیت گلوتاتیون S- ترانسفراز به وسیله غلظت های مختلف اسید فولیک جیره تحت تاثیر قرار نگرفت. همچنین غلظت های مختلف اسید فولیک جیره غذایی تفاوت معنی دار آماری در شاخص های تری گلیسیرید، کلسترول و مالون دی آلدیید ایجاد نکرد (05/0<P). نتایج به دست آمده از این مطالعه بیانگر این مطلب است که اسید فولیک گرچه موجب بهبود شاخص‏های رشد شد، تاثیری در شاخص‏های بیوشیمیایی سرم مورد بررسی در این پژوهش نداشت. میزان نیاز تاس ماهی سیبری به اسید فولیک بر اساس نرخ رشد روزانه برابر 65/1 میلی گرم در کیلوگرم غذا به دست آمد.

    کلید واژگان: تاس ماهی سیبری, اسید فولیک, عملکرد رشد, شاخص های بیوشیمیایی}
    Farzin Jamalzad Falah, Houman Rajabi Islami *, Mehdi Shamsaie Mehrgan

    To investigate the effect of dietary folic acid (FA) on growth performance, serum biochemical indices and liver enzymes status of Siberian sturgeon (Acipenser baerii Brandt 1896), six isonitrogenou and isolipidic experimental diets were formulated to contain graded levels of FA including 0.60, 1.63, 2.71, 3.59, 4.82 and 5.68 mg/kg). Each diet was fed to fish (4.36±0.18g) in a flow through water system for 8 weeks. Examined indices in this study included relative growth rate, daily growth coefficient, feed conversion ratio as well as amount of cholesterol, triglyceride, alkaline phosphatase activity, glutathione S-transferase and malondialdehyde. The results showed that the use of folic acid at the level of 2.71mg/kg increased the growth performance and daily growth coefficient of Siberian sturgeon and caused a statistically significant increase in daily growth percentage of fishes (P<0.05). On the other hand, feed conversion ratio decreased with increasing dietary folic acid level from 0.60 to 2.71 mg/kg and then increased. No statistically significant difference was observed in the alkaline phosphatase activity of fish fed with different levels of folic acid (P>0.05). Glutathione S-transferase activity was not affected by different concentrations of dietary folic acid. Furthermore, different concentrations of dietary folic acid could not make a statistically significant effect on the level of triglyceride, cholesterol and malondialdehyde (P>0.05). The folic acid requirement of Siberian sturgeon based on the daily growth coefficient was estimated to be 1.65 mg/kg diet.

    Keywords: Siberian sturgeon, Folic acid, Growth Performance, Biochemical indices}
  • حسن لطفی، بهمن نویدشاد*، محمدرضا اسدی، فرزاد میرزایی آقجه قشلاق، رضا بهمرام، افسانه داداشی اورنج
    زمینه و هدف

    تفاله گوجه فرنگی یکی ازمحصولات فرعی صنایع غذایی است که به مقدار زیادی در ایران تولید می شود و به دلیل درصد فیبر بالا ممکن است سطح مصرف آن در جیره جوجه های گوشتی با محدودیت همراه باشد. بنابراین، مطالعه حاضر با هدف بهبود ارزش غذایی تفاله گوجه فرنگی با استفاده از مولتی آنزیم در تغذیه جوجه های گوشتی انجام گرفت.

    روش کار

    در این آزمایش جوجه های گوشتی با جیره بدون تفاله گوجه فرنگی و آنزیم(شاهد)، 5 درصد تفاله گوجه فرنگی(بدون آنزیم)، 5 درصد تفاله گوجه فرنگی و 2/0 درصد مولتی آنزیم، 10درصد تفاله گوجه فرنگی(بدون آنزیم)، 10 درصد تفاله گوجه فرنگی و 2/0 درصد مولتی آنزیم برای مدت 42 روز تغذیه شدند.

    یافته ها

    دردوره پایانی وکل دوره آزمایش، جوجه های تغذیه شده با سطوح مختلف تفاله گوجه فرنگی همراه با آنزیم، نسبت به گروه های تغذیه شده بدون آنزیم، میزان افزایش وزن بیشتر و قابل مقایسه با گروه شاهد داشتند (05/0>P). وزن سنگدان خالی در گروه مصرف کننده 5% تفاله گوجه فرنگی با آنزیم در مقایسه با گروه شاهد و نیز گروه 10% تفاله گوجه فرنگی و آنزیم، افزایش مشاهده شد(05/0>P). لیپیدهای سرم خون شامل کلسترول، تری گلیسیرید و LDLتحت تاثیر جیره های آزمایشی قرار نگرفتند، اما جیره های حاوی تفاله گوجه فرنگی غلظت سرمی  HDLبالاتری نسبت به تیمار شاهد داشتند(05/0>P). ارتفاع پرز ژژنوم و ایلیوم جوجه های تغذیه شده با جیره حاوی 5 درصد تفاله گوجه فرنگی همراه با آنزیم به طور معنی داری بیشتر از سایر تیمارها بود، اما بیشترین میزان ضخامت پرز ژژنوم و ایلیوم در تیمار 5 درصد تفاله گوجه فرنگی بدون آنزیم مشاهده شد(05/0>P). سطح 10 درصد تفاله گوجه فرنگی باعث کاهش هزینه خوراک به ازای واحد افزایش وزن زنده به میزان 5 درصد گردید.

    نتیجه گیری

    نتایج این تحقیق نشان دهنده اثر مثبت استفاده از مولتی آنزیم بر افزایش ارزش غذایی تفاله گوجه فرنگی تا سطح 10 درصد از جیره غذایی جوجه های گوشتی بود.

    کلید واژگان: تفاله گوجه فرنگی, مولتی آنزیم, عملکرد رشدی, ریخت سنجی}
    Hasan Lotfi, Bahman Navidshad *, Muhammadreza Assadi, Farzad Mirzaeiaghjehgheshlagh, Reza Behmaram, Afsaneh Dadashiorange
    Inroduction & Objective

    Tomato pulp is one of the by-products of the food industry that is produced in large quantities in Iran and due to the high percentage of fiber, its level of consumption in broiler diets may be limited.Therefore, the aim of this study was to improve the nutritional value of tomato pulp using a multivalent enzyme in the nutrition of broiler chickens.

    Materials and Methods

    In this experimentthebroiler chicks fed diets without tomato pulp and enzyme (control), containing 5% tomato pomace without enzyme, containing 5% tomato pomace and 0.2% multi-enzyme, containing 10% tomato pomace without enzyme and 10% tomato pomace and 0.2% multi-enzyme for 42 days.

    Results

    During the Finisher and the whole the experiment period, chicks fed different levels of tomato pomace with enzyme had a higher weight gain than enzyme free comparable diets (P<0.05). There was an increase in the the empty gizzard weight in chickens fed 5% tomato pomace with enzyme compared to the control group and also the 10% tomato pomace and enzyme group (P <0.05).Serum lipids including cholesterol, triglyceride and LDL were not affected by the experimental diets, but diets containing tomato pomace had higher HDL concentration than the control group (P <0.05). The villi height of jejunum and ileum of chicks fed 5% tomato pomace with enzyme was significantly higher than other treatments, but highest amount of villi of jejunum and ileum was observed in the group fed 5% tomato pomace without enzym. (P <0.05).The 10% level of tomato pomace reduced feed cost per unit of live weight gain by 5%.

    Conclusion

    The results of this study showed a positive effect of multi-enzyme use on increasing the nutritional value of tomato pomace up to 10% of broiler diet.
    .

    Keywords: Tomato pomace, Multi-enzyme, Growth performance, Morphometry}
  • کریم قربانی*، محمدرضا قربانی، احمد تاتار، حسن احمدوند

    این آزمایش به منظور بررسی تاثیر جایگزینی ویتامین E با تفاله انگور درجیره حاوی چربی یا روغن بر عملکرد، فراسنجه های خونی، وضعیت آنتی اکسیدانی و ریخت شناسی روده کوچک جوجه های گوشتی با استفاده از450 قطعه جوجه یک روزه سویه راس 308 (مخلوط دوجنس) در قالب طرح کاملا تصادفی با شش تیمار، پنج تکرار و15 قطعه جوجه درهرتکرار انجام شد. جیره های آزمایشی شامل: 1- شاهد روغن (جیره پایه به اضافه 5/3 درصد روغن سویا و ویتامینE، 2- شاهد پیه (جیره پایه به اضافه 5/3 درصد پیه و ویتامینE، 3- جیره حاوی5/3 درصد روغن و 9 درصد تفاله انگور، 4- جیره حاوی 5/3 درصد پیه و 9 درصد تفاله انگور ، 5- جیره حاوی 9 درصد تفاله انگور به اضافه 5/3 درصد روغن سویا و ویتامینE و 6- جیره حاوی 9 درصد تفاله انگور به اضافه 5/3 درصد پیه گاوی و ویتامینE بود. نتایج نشان داد که جایگزینی9 درصد تفاله انگور سفید بی دانه در جیره برعملکرد رشد،  مصرف خوراک،  ضریب تبدیل خوراک و شاخص تولید تاثیر معنی داری داشت و موجب کاهش معنی دار وزن نسبی اجزای لاشه، کبد، قلب، سنگدان و چربی محوطه شکمی شد (05/0>p).  مقدارگلوکز، کلسترول، اسیداوریک، تری گلسیرید و لیپوپروتیین با چگالی بالا سرم خون تحت تاثیرجیره های آزمایشی افزایش، در مقابل غلظت لیپوپروتیین با چگالی پایین کاهش یافت (05/0<P). افزودن تفاله انگور به جیره باعث افزایش فعالیت آنزیمهای سوپراکسیددیسموتاز، گلوتاتیون پرا کیسداز، کاتالاز سرم خون شد. ولی غلظت مالون دی آلدیید را کاهش داد. علاوه بر آن سبب تغییر خصوصیات مورفو لوژی روده باریک شد. به طوری که ارتفاع پرزها، عمق کریپت، نسبت ارتفاع پرز به عمق کریپت و ضخامت دیواره روده کوچک کاهش یافت (05/0< p). به طور کلی نتایج این مطالعه پیشنهاد می کند که گنجاندن 9 درصد تفاله انگور سفید در جیره جوجه های گوشتی حاوی چربی اشباع و اشباع نشده سبب بهبود کیفیت لاشه و فراسنجه های خونی می شود، بدون این که تاثیرمنفی برعملکرد رشد جوجه های گوشتی داشته باشد.

    کلید واژگان: تفاله انگور, جوجه های گوشتی, فراسنجه های خون, عملکرد رشد, وضعیت آنتی اکسیدانی, منبع چربی}
    Karim Ghorbani *, Mohammad Reza Ghorbani, Ahmad Tatar, Hassan Ahmadvand

    To investigate the effects of replacement vitamin E with dietary grape pomace in the diets containing oil or beef tallow on growth performance, blood chara cteristics, oxidative status, and gut morphology of broiler chickens, the present study was carried out. Four hundred and fifty-one-day-old broiler chickens were used in a completely randomized design with six treatments and five replicates. Experimental treatments were as follows; 1- control oil (CO, basal diet containing 3.5 percent soy oil) with 200 mg/kg vitamin E, 2-contraol tallow (CT, basal diet containing 3.5 percent tallow) with vitamin E, 3- CO with 9 percent grape pomace (GP), 4- CT with 9 % GP, 5- CO with 9 percent GP and vitamin E,6- CT with 9 % GP, and vitamin E. The results of this experiment showed that in the whole period, the birds fed diets containing soy oil, GP and vitamin E had the highest body weight gain and production index and the lowest feed conversion ratio compared to the others. The blood concentration of glucose, cholesterol, triglycerides, and high-density lipoproteins were reduced when GB was used in diets. Blood superoxide dismutase and glutathione peroxidase concentrations were increased, and malondialdehyde concentration was decreased when GP was used in broiler diets. In the duodenum part of the small intestine, villus height, crypt depth, villus height to crypt depth ratio, and muscularis thickness were increased when GP was used in broiler diets. To conclude, the result of this experiment suggests that although the GP has strong antioxidant properties, the simultaneous using vitamin E has a better effect on broiler growth performance.

    Keywords: grape pomace, Blood biochemical parameters, broiler chicken, gut morphology, growth performance}
  • مختار فتحی*، تیمور تنها، محمد ناجی احمدی
    برای بررسی اثرات پری بیوتیک فرماکتو (قارچ آسپرژیلوس) بر عملکرد و فراسنجه های خونی جوجه های گوشتی تحت آسیت القایی تعداد 240 قطعه جوجه یک روزه از سویه راس 308 در قالب طرح کاملا تصادفی به سه تیمار و هر تیمار با چهار تکرار تقسیم شدند. تیمارهای غذایی شامل؛ تیمار شاهد (القای PHS) و سطوح دو و چهار گرم درکیلوگرم خوراک مصرفی پری بیوتیک فرماکتو (قارچ آسپرژیلوس) بودند.. برای القای آسیت همه پرندگان نمک به مقدار 5/1 گرم در لیتر را از روز ششم تا روز سیزدهم دریافت نمودند. مکمل های پری بیوتیک از روز 12 آزمایش به خوراک اضافه شدند. نتایج نشان داد هر دو سطح پری بیوتیک به طور معنی داری سبب کاهش خوراک مصرفی و کاهش ضریب تبدیل خوراک در مقایسه با تیمار شاهد شد (05/0P<). هر دو سطح پری بیوتیک سبب کاهش معنی دار هموگلوبین، گلبول قرمز، پروتئین و هماتوکریت خون پرندگان شدند (05/0>P). هر دو سطح پری بیوتیک سبب کاهش معنی دار تلفات ناشی از آسیت و شاخص RV/TV شد (05/0>P). نتایج حاصل از ریخت شناسی روده نشان داد که نسبت وزن روده ها به وزن بدن بین گروه های آزمایشی تفاوت معنی داری نداشت (05/0>P). نتیجه گیری کاربردی این که می توان به طور موفقیت آمیزی از سطح دوگرم در کیلوگرم خوراک از پری بیوتیک فرماکتو در جیره جوجه های گوشتی به عنوان یک عامل موثر کاهش مشکلات عملکردی و تلفات ناشی از آسیت استفاده نمود.
    کلید واژگان: افزایش فشارخون ریوی, پری بیوتیک, جوجه های گوشتی, عملکرد ‏رشد, قارچ آسپرژیلوس‏}
    Mokhtar Fathi *, Taimour Tanha, Naji Ahmadi
    This experiment was conducted to investigate the effects of different levels of prebiotic (Fermacto) on performance and some blood parameters of broiler chicks under induced ascites. 240-old chicks from Ross 308 strain were randomly divided into three treatments and each treatment was divided into four replicates. The dietary treatments included: control and two levels (2 and 4 g/kg feed) of prebiotic (Fermacto). For ascites induction, all birds received 1.5 grams salt per liter from day 6 to day 13. The relative weight of the intestines was measured relative to the body weight at end of experiment. The birds of the negative treatments were subjected to an induction program. Prebiotic supplements were added to the feed from the 12th day of the experiment. Both prebiotic levels significantly reduced feed intake & reduced feed conversion and increased weight gain in comparison with control treatment (P<0.05). Both prebiotic levels significantly decreased the hemoglobin, red blood cells, protein and hematocrit in birds were induced ascites (P<0.05). Both prebiotic levels significantly decreased ascites and RV / TV index (P<0.05). The results of intestinal morphology indicated that the weight of the intestines (dissected from below the gizzard to the ileal cecal junction) was not significantly different between the experimental groups. in Conclusion, it is possible to successfully use a 2gg/kg diet of prebiotic (Fermacto) in broiler chickens as an effective factor in reducing functional problems and ascites mortality.
    Keywords: Aspergillus Meal, Broiler Chickens, Growth ‎Performance, Prebiotic, Pulmonary ‎Hypertension Syndrome}
  • متین شکوری*، میثم عرفانی، رحیمه رحمتی، حامد قلی پور

    پودر شفیره کرم ابریشم به عنوان یک محصول فرعی پس از جدا کردن رشته های ابریشم از پیله به دست می آید. این پودر می تواند به دلیل ساختار اسید آمینه آن به عنوان یک منبع پروتیینی مناسب برای حیوانات خشکی زی و آبزیان مورد استفاده قرار گیرد. در این تحقیق اثرات جیره های دارای سطوح صفر، 5 ،10 و15 درصد پودر شفیره کرم ابریشم به جای آرد ماهی بر عملکرد رشد ماهی قزل آلای رنگین کمان در یک طرح کاملا تصادفی مورد بررسی قرار گرفت. برای این منظور تعداد 360 قطعه بچه ماهی با میانگین وزنی 42/3± 55 گرم در 4 تیمار و 3 تکرار و در هر تکرار 30 قطعه بچه ماهی به مدت 60 روز بررسی شد. در پایان دوره آزمایش، بررسی های آماری حاکی از عدم وجود اختلاف معنی دار در طول کل، وزن نهایی، شاخص وضعیت، ضریب تبدیل غذایی و کارایی پروتیین بین تیمارها بود (05/0<P). ضریب رشد ویژه و رسوب پروتیین در بدن در تیمار شاهد نسبت به سایر تیمارها بیشترین مقدار را به خود اختصاص دادند (05/0>P). یافته های این تحقیق نشان می دهد که پودر شفیره کرم ابریشم تا میزان 15 درصد می تواند جایگزین آرد ماهی در جیره غذایی قزل آلای رنگین کمان شود بدون آنکه اثر سویی بر عملکرد رشد داشته باشد.

    کلید واژگان: پودر شفیره کرم ابریشم, شاخص وضعیت, ضریب تبدیل غذایی, عملکرد رشد, قزل آلای رنگین کمان}
    Matin Shakoori, Meisam Erfani, Rahimeh Rahmati, Hamed Gholipour

    Silkworm pupae powder is obtained as a by-product after separating silk strands from cocoons. This powder can be used as a suitable protein source for terrestrial and aquatic animals because of its amino acid structure. In this study, the effects of diets containing 0, 5, 10 and 15% silkworm powder instead of fish meal on growth performance of rainbow trout were investigated in a completely randomized design. 360 juvenile rainbow trout (average weight 55±3.42 g) were used. They were divided in 4 groups and 3 replication. At the end of the experiment; total length, weight gain, condition factor, feed conversion ratio, and protein efficiency ratio were not significantly different (P>0.05). Specific growth rate and nutrition protein utilization were significantly higher in control group compare to other treatment groups (P<0.05). Results of the present study showed that silkworm pupae meal could replaced up to 15% of fish meal diet in rainbow trout culture without adverse effect on growth performance.

    Keywords: Silkworm pupae, Condition Factor, Feed Conversion Ratio, Growth Performance, Rainbow Trout}
  • حامد زارعی*، مصطفی شاه حسینی
    کوکسیدیوز مهمترین بیماری انگلی تک یاخته ای صنعت پرورش طیور گوشتی می باشد و مبارزه با بیماری کوکسیدیوز از مسایل مهم دامپروری و دامپزشکی است. خسارت های ناشی از کوکسیدیوز در گله های طیور بالغ بر یک میلیارد دلار در سال می-باشد. دیکلازوریل جزی دسته دارویی بنزیل استونیتریل محسوب می شود که در عفونت های کوکسیدیایی طیور به کار می رود بر این اساس تعداد 90 قطعه جوجه گوشتی یک روزه در3 گروه به شرح زیر پرورش یافت. گروه 1: دریافت کننده جیره پایه در کل دوره آزمایش.گروه 2: دریافت کننده جیره پایه + 25/0 میلی لیتر از سوسپانسیون حاوی 30000 عدد اووسیست آیمریا تنلا از چهارده روزگی (تلقیح دهانی). گروه3: دریافت کننده جیره پایه + 25/0 میلی لیتر از سوسپانسیون حاوی 30000 عدد اووسیست آیمریا تنلا از چهارده روزگی (تلقیح دهانی) + کوکسیدیواستات دیکلازوریل (به میزا ن 200 گرم در هر تن) از یک روزگی. در سن 28 و 49 روزگی از هر گروه 9 جوجه به طور تصادفی انتخاب و شاخص های عملکرد رشد مورد ارزیابی قرار گرفت. دیکلازوریل در گروه درمان موجب افزایش طول لوله گوارش گردید.
    کلید واژگان: دیکلازوریل, کوکسیدیوز, عملکرد رشد, آیمریا تنلا, جوجه گوشتی}
    Hamed Zarei *, Mostafa Shah Hosseini
    One of the most important protozoan diseases in poultry industry is coccidiosis, and eradication of disease has become one of the most challenging issues in animal husbandry and veterinary medicine. The damages resulted from coccidiosis to poultry industry is estimated $ 1 billion annually. Diclazuril, a benzene acetonitrile, is used to treat coccidiosis in poultry. In the following study, 90 one-day-old broilers were bred and categorized into 3 groups as follows: Group 1: Recipient of basal diet for the whole period of test. Group 2: Broilers with basal diet + 0.25 ml suspension including 30,000 Eimeria tenella oocysts from 14 days of age (oral inoculation). Group 3: Recipient of basal diet + 0.25 ml suspension including 30,000 Eimeria tenella oocysts from 14 days (oral inoculation) + diclazuril, a coccidiostat, (200g/ton) from one day. From each group, at 28 and 49 days of age, 9 broilers were randomly selected and their growth performance and carcass characteristics were assessed. Diclazuril could improve the growth performance in boilers with coccidiosis.
    Keywords: Diclazuril, Coccidiosis, growth performance, Eimeria tenella}
  • ناصر آق*، عبدالجبار ایرانی، فرزانه نوری، امیر توکمه چی
    در این تحقیق اثرات استفاده از پروبیوتیک لاکتوباسیلوس دلبروکی در سه مرحله از زندگی تاسماهی ایرانی (مرحله اول: شروع تغذیه فعال، مرحله دوم: ماهیان انگشت قد با وزن حدود 10 گرم، مرحله سوم: ماهیان جوان حدود 144 گرمی)، بر شاخص های رشد، تغذیه و بقاء مورد بررسی قرار گرفت. در مرحله اول، پروبیوتیک از طریق غنی سازی ناپلی آرتمیا برای تغذیه لارو های تازه به تغذیه افتاده تاسماهی ایرانی به مدت 15 روز استفاده گردید، در مراحل دوم (به مدت یک ماه) و سوم (به مدت دو ماه) پروبیوتیک به غذا اسپری و برای تغذیه ماهیان استفاده گردید. در پایان روز پانزدهم مرحله اول تحقیق، مقادیر طول کل، وزن کل، افزایش وزن و رشد ویژه در ماهیان تغذیه شده با ناپلی آرتمیای غنی سازی نشده (تیمار 3) به طور معنی داری بیش تر از سایر تیمار ها بود. از نظر ضریب تبدیل غذایی و درصد بقاء، فقط ماهیان تغذیه شده با غذای کنسانتره با سایر تیمار ها اختلاف معنی دار داشتند. در پایان روز سی ام، مقادیر طول کل، وزن کل، افزایش وزن و رشد ویژه در ماهیان تغذیه شده با جیره ترکیبی کنسانتره و ناپلی آرتمیای غنی سازی نشده (تیمار 4) به طور معنی داری بیش تر از سایر تیمار ها بود. در پایان مرحله دوم، هیچ کدام از تیمار ها از نظر شاخص های بررسی شده، اختلاف معنی داری نشان ندادند. در پایان مرحله سوم تحقیق، مقادیر وزن کل، افزایش وزن و رشد ویژه در ماهیان تغذیه شده با هردو سویه پروبیوتیک به طور معنی داری بالاتر از گروه شاهد بود. بنابراین برای بهبود رشد و بقاء ماهیان جوان تاسماهی ایرانی بایستی حداقل 2 ماه با غذای حاوی پروبیوتیک تغذیه شوند.
    کلید واژگان: پروبیوتیک, لاکتوباسیلوس دلبروکی, تاسماهی ایرانی, رشد}
    Naser Agh *, Abdoljabbar Irani, Farzane Noori, Amir Tookmehchi
    In this research we investigated the effects of Lactobacillus delbrueckii during three life stages of Acipenser persicus (stage 1: from beginning of exogenous feeding, stage 2: fingerlings with initial body weight of 10 g and stage 3: juveniles with initial body weight of 144 g) on growth performance, feeding and survival. In stage one, Artemia nauplii were enriched with probiotics and used as food for Persian sturgeon larvae for 15 days. Shift from live food to dry feed was programmed in seven days followed by rearing until day 30 with dry feed. In stage two (for one month) and stage three (for two months) probiotics were added to dry feed and delivered to fish. At the end of the stage one values of total length, total weight, weight gain and specific growth rate (SGR) of fish fed non-enriched Artemia nauplii (treatment 3) were significantly more than rest of the treatments. Values of total length, total weight, weight gain and SGR of fish fed co-feeding regime (treatment 4) were significantly higher than rest of the treatments at the end of the stage one. Growth performance and survival of experimental fish showed no significant differences amongst the treatments in stage two. Values of total weight, weight gain, SGR and survival of fish fed probiotic supplemented diet were significantly higher than control group in the stage three. It is advised to feed the juvenile fish for at least two months with probiotic supplemented feed in order to improve the growth performance and survival.
    Keywords: Probiotic, Lactobacillus delbrueckii, Persian sturgeon, growth performance}
  • سراج بیتا *، پریا اکبری، فرزانه سلطانپور
    مطالعه حاضر به منظور بررسی اثر عصاره جلبک سارگاسوم (Sargassum ilicifolium) بر شاخص های رشد، تغذیه، ترکیب بدن و فعالیت آنزیم های گوارشی ماهی کفال خاکستری به مدت 60 روز صورت گرفت. در این مطالعه، تعداد 120 قطعه ماهی کفال خاکستری با میانگین وزنی 07/1±77/11 گرم در یک طرح کاملا تصادفی به 4 تیمار آزمایشی و 3 تکرار (10 قطعه ماهی در هر تکرار) که شامل تیمار آزمایشی شاهد (بدون استفاده از عصاره جلبک) و سه تیمار با اضافه کردن مقادیر 5، 10 و 15 گرم عصاره جلبک سارگاسوم به هر کیلوگرم جیره، تقسیم بندی شدند. نتایج به دست آمده در پایان آزمایش نشان داد که بالاترین وزن نهایی، نرخ رشد ویژه و کارایی مصرف پروتئین مربوط به تیمار 15 گرم عصاره جلبک در کیلوگرم جیره بود. بیشترین میزان پروتئین خام، فعالیت آنزیم های پروتئاز، آمیلاز و لیپاز و کمترین میزان چربی در گروه حاوی 15 گرم عصاره جلبک در کیلوگرم جیره مشاهده شد. هر چند از نظر فعالیت آنزیم آمیلاز بین گروه 10 و 15 گرم عصاره جلبک در کیلوگرم جیره اختلاف معنی داری مشاهده نشد (05/0<P). در کل، نتایج این مطالعه نشان داد که ماهیان کفال تغذیه شده با رژیم غذایی حاوی 10 و 15 گرم عصاره جلبک سارگاسوم در کیلوگرم جیره عملکرد رشد، تغذیه، ترکیب لاشه و فعالیت آنزیم های گوارشی بهتری را در مقایسه با تیمار شاهد نشان دادند و استفاده از 15 گرم عصاره جلبک در کیلوگرم جیره ماهی کفال خاکستری توصیه می شود.
    کلید واژگان: جلبک سارگاسوم, ماهی کفال خاکستری, عملکرد رشد, آنزیم های گوارشی}
    Seraj Bita *, Paria Akbary, Farzaneh Soltanpur
    This experiment was conducted to evaluate the effect of different levels of supplementation of algae Sargassum ilicifolium on the growth performances, feed indices, body composition and digestive enzymatic activities of grey mullet (Mugil cephalus) for 60 days. The experiment was conducted in a completely randomized design with 120 of grey mullet (with average weight of 11.77±1.07g) divided in 4 treatments and 3 replicates (n=10 in each replicate) and included: 0, 5, 10 and 15 g algal extract per Kg diet. The results showed that at the end of experiment, the highest final weight (FW), specific growth ratio (SGR) and protein efficiency rate (PER) were observed in treatment 4 (15g/Kg). The highest crude protein, moisture and amylase, lipase, protease activities the lowest crude lipid were observed in treatment 4. However no significant difference were observed in amylase activity, between 10 and 15g extract per Kg diet (P>0.05). Overall, the results of the experiment revealed that grey mullet fed with 15g S. ilicifolium per Kg diet showed better growth performance, feed utilization, body composition and digestive enzymatic activities than control group, and could suggest for grey mullet.
    Keywords: Sargassum ilicifolium, Grey Mullet, Growth Performance, Digestive Enzymatic Activities}
  • حمید علاف نویریان *، آبتین بیابانی
    خیار دریایی اسکبرا (Holothuria scabre) به دلیل برخورداری از ویژگی هایی مانند مقاومت بالا در مقابل تغییرات دما، شوری و اکسیژن در شرایط پرورش و هم چنین کاربرد در صنایع غذایی و دارویی، به عنوان یک گونه ارزشمند و تجاری محسوب می شود. این مطالعه با هدف تعیین سطح مطلوب پروتئین جیره بر شاخص های رشد و ترکیب بیوشیمیایی بدن خیار دریایی جوان اسکبرا به منظور معرفی خیارهای دریایی مقاوم، به مزارع پرورشی و احیاء ذخایر آن در دریا انجام شد.
    پس از انتقال خیارهای دریایی به یک مخزن 5000 لیتری در محل آزمایش، به منظور سازگاری با محیط، به مدت دو هفته تغذیه با خوراک آغازین میگو انجام گردید. پارامترهای فیزیکو شیمیایی آب شامل اکسیژن محلول، دما، شوری و PH روزانه در دو نوبت صبح و بعد از ظهر اندازه گیری و ثبت شد. جیره های آزمایشی در قالب چهار تیمار حاوی 10، 15، 20 و 25 درصد پروتئین در سه تکرار طراحی شد. تعداد 144 قطعه خیار دریایی با میانگین وزن اولیه 48/0± 6 گرم به طور کاملا تصادفی در 12 تانک با حجم 300 لیتر توزیع و روزانه سه بار (7، 12 و 18) در حد سیری تغذیه گردیدند.
    P). کم ترین میزان افزایش وزن، راندمان ضریب غذایی، کارایی پروتئین و درصد بقاء در تیمار حاوی 10 درصد پروتئین مشاهده شد. هم چنین افزایش میزان پروتئین خام و چربی عضله در تیمارهای 15، 20 و 25 درصد مشاهده و به عبارتی با کاهش رطوبت، مواد مغذی در عضلات بهبود یافتند.
    کلید واژگان: خیار دریایی, اسکبرا, عملکرد رشد, پروتئین, ترکیبات شیمیایی عضله}
    H.A. Noverian *, A. Biabani
    Inroduction &
    Objective
    The sea cucumber (Holothuria scabra) has several immense characters such as: it can tolarate wide range of temperature, salinity and DO in aquaculture. In addition to , it has several commercial importance in food industry, pharmaceutial as it can cure many diseases. The aim of this study was to determine the optimum level of protein on growth performance and body biochemical composition of juvenile Holothuria Scabra in order to introduce stronger scabra for enhancing stock in releasing them into the sea and also for farming in aquaculture.
    Materials And Methods
    After transferring juvenile sea cucumber to 5000 liter tank in experimental location, they were fed with shrimp starter food for environment adaption.The physico – chemical parameters such as temperature, salinity, Do and PH were recorded twice daily (morning and afternoon).Four practical diets containing 10, 15, 20 and 25 percent protein in triplicate was designed .One hundred and forty-four yong scabra with initial average weight of 6±0.48 g were randomly distributed between 12 tanks of 300 l. They were fed daily three times (7 a.m,12,6 p.m) at satiation.
    Results
    The results obtained indicated that with increasing protein level up to 25% level,BWI, FER, PER and survival rate were improwed and was showed significant with other treatments (P
    Conclusion
    The study showed that the diet containing 25% protein level is suitable for growth and survival of sea cucumber.
    Keywords: Sea Cucumber, Scabra, Growth Performance, Protein, Muscle Biochemical Composition}
  • نیلوفر ماهیگیر، محمد سوداگر، عباسعلی حاجی بگلو، شهرام دادگر
    آلوئه ورا (Aloe vera) ترکیبی غنی از آنتی اکسیدان ها، ویتامین ها، موادمعدنی، اسید های معدنی و آنزیم ها است. مطالعات نشان داده اند که عصاره آلوئه ورا می تواند عملکرد های فیزیولوژی تولید مثلی جانوران را تحت تاثیر قرار دهد. در مطالعه حاضر اثر سطوح مختلف عصاره اتانولی گیاه آلوئه ورا بر عملکرد تولیدمثلی و برخی شاخص های رشد در ماهی دم شمشیری مورد بررسی قرار گرفت. پودر عصاره آلوئه ورا با سطوح 0 (تیمار 1، شاهد) ، 200 (تیمار 2) ، 400 (تیمار 3) ، 800 (تیمار 4) و 1600 (تیمار 5) میلی گرم بر کیلو گرم جیره غذایی افزوده شد و ماهیان به مدت 14 هفته با جیره های آزمایشی غذا دهی شدند. در پایان آزمایش نتایج نشان داد که اضافه کردن 800 میلی گرم عصاره پودری آلوئه ورا باعث افزایش معنا داری در وزن نهایی، طول نهایی، شاخص افزایش وزن، درصد افزایش وزن و نرخ رشد ویژه نسبت به تیمار شاهد شد (0. 05>P). کم ترین میزان هم آوری نسبی در تیمار 2 و بیشترین میزان آن مربوط به تیمار 4 بود. شاخص گنادوسوماتیک در تیمار های 4 و 5 با تیمار های 1، 2 و 3 اختلاف معنا داری داشت (0. 05>P). به عنوان یک نتیجه گیری کلی می توان بیان کرد که استفاده از پودر عصاره آلوئه ورا در جیره غذایی ماهی دم شمشیری می تواند باعث افزایش و بهبود شاخص های رشد و هماوری نسبی و شاخص گنادوسوماتیک در ماهی دم شمشیری شود.
    کلید واژگان: آلوئه ورا, رشد, تولید مثل, ماهی دم شمشیری, Xiphophorus helleri}
    Niloufar Mahigir, Mohammad Sudagar, Abbasali Hajibeglo, Shahram Dadgar
    Aloe vera is a rich resource of antioxidants, vitamins, minerals, mineral acids and enzymes. Studies showed that Aloe vera can affect the physiology of reproduction in animals. The aim of this trial was to evaluate the effect of different levels of the ethanol extract of the Aloe vera plant on reproduction and growth performance in Xiphophorus helleri. Powder extract was added to the diet in 4 levels: 200, 400, 800 and 1600 mg/Kg and control group without any extract. At the end of the experiment the results showed that there were significant differences in final weight, final length, weight gain, weight gain percentage and SGR in fish fed 800 mg/Kg compare to control group. Also, there were remarkable differences in the gonadosomatic index in treatment 4 and 5 than 1, 2 and 3. In conclusion, Aloe vera extract can improve the growth performance, fecundity and gonadosomatic index in Xiphophorus helleri
    Keywords: Aloe vera, Growth Performance, Reproduction, Swordtail, Xiphophorus helleri}
  • اثرات مکمل غذایی سین بیوتیک بر شاخص های رشد، کارایی تغذیه و ترکیبات بیوشیمیایی بدن در ماهی بنی، Mesopotamichthys sharpeyi
    بهروز باجلان، محمد ذاکری*، سید محمد موسوی، وحید یاوری، ابراهیم رجب زاده
    این مطالعه با هدف شناخت سطح مطلوب خوراکی سین بیوتیک در ماهیان بنی (Mesopotamichthys sharpeyi) طراحی گردید. تعداد 600 عدد ماهی با میانگین وزن اولیه 20/0±82/3 گرم در 15 مخزن 300 لیتری ذخیره سازی شدند. پنج تیمار غذایی حاوی پنج سطح مکمل غذایی سین بیوتیکی، شامل تیمار اول (شاهد)، تنها حاوی جیره غذایی پایه و فاقد مکمل سین بیوتیک، تیمار دوم، 5/0 گرم در هر کیلوگرم غذای پایه، تیمار سوم، 1 گرم در هر کیلوگرم غذای پایه، تیمار چهارم، 5/1 گرم در هر کیلوگرم غذای پایه و تیمار پنجم 2 گرم در هر کیلوگرم غذای پایه مکمل سین بیوتیکی افزوده و با سه تکرار به مدت 60 روز دوره آزمایش، در نظر گرفته شدند. نتایج نشان داد استفاده از سطوح مختلف مکمل غذایی سین بیوتیک در جیره غذایی ماهیان بنی، باعث بهبود شاخص های رشد و تغذیه، همچنین بهبود ترکیبات بیوشیمیایی بدن ماهیان در تیمارهای سین بیوتیکی گردید (05/0>P). بررسی نتایج رشد این مطالعه نشان داد که با افزایش سطح سین بیوتیک تا میزان 5/1 گرم در کیلوگرم جیره غذایی، شاخص های رشد نسبت به تیمار شاهد افزایش یافتند. بعلاوه بهترین ضریب تبدیل غذایی، کارایی غذایی و نسبت بازده پروتئین در ماهیان تیمار 4 مشاهده گردید که اختلاف معنی‏داری با تیمار شاهد داشت. بنابراین با توجه به نتایج بدست آمده، سطح 5/1 گرم سین بیوتیک بر کیلوگرم جیره غذایی می تواند به عنوان سطح مطلوب استفاده از مکمل غذایی سین بیوتیک در جیره غذایی ماهی بنی جهت افزایش وزن بدن، بهبود ضریب تبدیل غذایی و محتوای ترکیبات بیوشیمیایی بدن معرفی گردد.
    کلید واژگان: Mesopotamichthys sharpeyi, سین بیوتیک, شاخص رشد, کارایی تغذیه, ترکیبات بیوشیمیایی بدن}
    Effects of dietary supplementation of synbiotic on growth performance, feed utilization and body biochemical composition of Benni, Mesopotamichthys sharpeyi
    Mohammad Zakeri *
    This study has been carried to determine the optimum level of dietary supplementation of synbiotic of Benni (Mesopotamichthys sharpeyi). A total of 600 fish with initial average weight of 3.83±0.2 g were kept in 15 tanks with 300 l capacity (40 fish/tank). Five dietary treatments included treatment 1 (control) which were fed with basal commercial diet without synbiotic and the other treatments 2 to 5 containing 0.5, 1, 1.5 and 2 g synbiotic per kg of diets, respectively. The experimental trail was carried out in triplicate for a period of 60 days. The results showed that different dietary synbiotic supplementation levels can improved growth and feeding performances. Also, the body biochemical composition was improved by increase in protein contents. High concentration of symbiotic increased the final average weight among the treatments up to 1.5 g per kg of diet. Also, other factors like food conversion ratio, food efficiency and protein efficiency ratio were significantly higher in the treatment 4. The optimum results for M. sharpeyi were achieved at 1.5 g per kg dietary synbiotic supplementation that affected on weight gain, feed conversion ratio and body biochemical composition.
    Keywords: Mesopotamichthys sharpeyi, synbiotic supplementation, growth performance, feeding utilization, body biochemical composition}
  • محمد حاجیان، ایمان سوری نژاد*، عقیل دشتیان نسب، ابوالفضل ناجی
    در پژوهش حاضر، ناپلی آرتمیا با غلظت های مختلف (2/0 و 4/0 گرم در لیتر) عصاره الکلی برگ گیاه حرا (Avicennia marina) غنی سازی و همراه با غذای پایه کنسانتره در تغذیه پست لارو میگوی سفید غربی (میانگین طول کل 05/0±2/0 سانتی متر و میانگین وزن 20/0±10/10 میلی گرم) به مدت 30 روز استفاده شد. عملکرد رشد شامل میزان طول کل، وزن و ضریب رشد ویژه در روزهای 1، 15 و 30 و درصد بازماندگی در انتهای دوره پرورش تعیین شد. آزمایش استرس شوری و استرس فرمالین نیز در روزهای 15 و 30 دوره پرورش انجام شد. نتایج نشان داد استفاده از عصاره برگ حرا در غلظت های 2/0 و 4/0 گرم در لیتر بر عملکرد رشد میگوها نسبت به تیمار شاهد تاثیر مثبت داشت. میگوهای تغذیه شده با آرتمیای غنی شده بطور معناداری از بازماندگی بیشتری برخوردار بودند. تحمل استرس شوری در میگوهای تغذیه شده با آرتمیای غنی شده بیشتر از تیمار شاهد بود. در تست فرمالین نیز بازماندگی میگوهای تغذیه شده با عصاره برگ حرا نسبت به تیمار شاهد بیشتر بود، هر چند اختلاف معنی دار نبود. در مجموع، استفاده از آرتمیای غنی شده با عصاره برگ حرا در مرحله لاروی میگوی سفید غربی می تواند موجب بهبود کیفیت پست لاروها شود.
    کلید واژگان: گیاه حرا, میگوی سفید غربی, عملکرد رشد, استرس}
    Mohammad Hajian, Iman Sourinejad *, Aghil Dashtian Nasab, Abolfazl Naji
    In the present study, nauplius of Artemiafranciscana was enriched with different levels (0.2 and 0.4 g/L) of ethanolic leaf extract of grey mangrove Avicennia marina and then was fed by Pacific white shrimp Penaeus vannamei postlarvae (total length average 0.2±0.05 cm and weight average 10.10±0.20 mg) by adding to basal diet for 30 days. Growth performance including total length, weight, and specific growth rate was determined on days 1, 15 and 30 and survival percentage at the end of the period. The tests of salinity and formalin stress resistance were achieved on days 15 and 30 of the culture period. Results showed that the use of extract at concentrations of 0.2 and 0.4g/L had positive effects on shrimp growth in relation to the control. Shrimps fed with enriched Artemia had significantly higher survival than control. Salinity stress resistance in shrimps fed with enriched Artemia was higher than control. In formalin stress test, the survival in shrimps fed with enriched Artemia was higher compared to control, although this was not significantly different. In conclusion, use of Artemia enriched by mangrove leaf extract in the larval stage of Pacific white shrimp could improve the quality of postlarvae.
    Keywords: Mangrove plant, Pacific white shrimp, growth performance, stress}
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال