به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "آب های شور" در نشریات گروه "کشاورزی"

  • مهرداد حسن نیا، بیژن نظری*، عباس کاویانی، عباس ستوده نیا

    با توسعه آبیاری موضعی در مناطق خشک و نیمه خشک، خاک بیشتر در معرض شورشدن قرار می گیرد. تجمع شوری در خاک، طی سالیان متوالی می تواند به کاهش محصول، از بین رفتن گیاهان و حتی غیرقابل کشت شدن خاک بینجامد. در این مطالعه روش آبشویی غرقابی و روش آبشویی قطره ای (نواری) در یک باغ پسته مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج نشان داد در روش قطره ای نسبت به روش غرقابی، مقدار آب آبشویی بکاربرده شده در آبشویی اول 7/62 % و در کل 7/26 % کاهش یافت. در روش آبشویی غرقابی کل سطح مزرعه آبشویی می شود، درحالیکه در روش قطره ای آب به طور مستقیم در مناطق تجمع املاح به کار می رود که باعث صرفه جویی می شود. همچنین ضریب یکنواختی توزیع شوری در روش قطره ای 7 درصد و در روش غرقابی 3 درصد نسبت به قبل از آبشویی افزایش یافت. در روش قطره ای فقط با یک مرحله آبشویی می توان بیلان جرم نمک اضافه شده در اثر آبیاری را خارج نمود، درحالیکه در روش غرقابی جرم نمک آبشویی شده کمتر از جرم نمک اضافه شده است. برای آبشویی باغات با آبیاری موضعی توصیه می شود بیشتر آب آبشویی به مناطق تجمع املاح اعمال شود و برای بهبود اثربخشی مدیریت املاح از آبشویی با نرخ کم و به صورت متناوب استفاده گردد.

    کلید واژگان: آب لب شور, آبیاری قطره ای, شوری آب, شوری خاک, مدیریت نمک
    Mehrdad Hassannia, Bijan Nazari *, Abass Kaviany, Abass Sotoodehnia

    With the development of localized irrigation in arid and semi-arid areas, the soil is more susceptible to salinization. The salt accumulation in the soil can reduce crop yields, destruction of plants and even resulting the soil uncultivable. In this research, flood leaching and trickle leaching methods (tape) were investigated in a pistachio orchard. Comparing with the flood method, the results showed that, the amount of leaching water used in the trickle method was reduced by 62.7% for the first leaching leading to a total reduction of 26.7%. In the flood leaching method, the entire surface of the farm is leached, while in the 6-row method water to be directly use in saline accumulation areas, which saves leaching water. Also, in the trickle and flood methods the uniformity coefficient of salinity distribution increased by 7% and 3% respectively. In the trickle method, the salt mass balance added due to irrigation can be removed with only one washing step, while in the flood method, the mass of leached salt is less than the mass of added salt. For orchards leaching with localized irrigation, it is recommended to apply more leaching water to salts accumulation areas and for improving the salts management effectiveness low-leaching rates applied alternately is recommended.

    Keywords: Semi-Saline Water, Localized irrigation, Water Salinity, Soil salinity, Salt Management
  • محمد میرزاوند، هدی قاسمیه، سید جواد ساداتی نژاد، رحیم باقری

    هدف این مطالعه بررسی اثر شوری منابع آب بر اکتیویته و غلظت ایزوتوپ های پایدار مولکول آب (δ18O و δ2H) در آبخوان دشت کاشان به عنوان یکی از آبخوان های کشور که با مشکل جدی شوری مواجه است، می باشد. برای این منظور از تکنیک Gasbench+DeltaPlusXP، با انجام نمونه برداری و آنالیز ژئوشیمیایی و ایزوتویی 15 نمونه آب زیرزمینی، استفاده شد. بررسی مقدار هدایت الکتریکی نشان داد که نمونه های آب مورد بررسی در طبقه آب شیرین تا شورابه قرار می گیرند. بنابراین این تحقیق تاثیر شوری را بر مقادیر ایزوتوپی، با در نظر گرفتن هیدراتاسیون یون و اثرات نمک، که برای اندازه گیری های دقیق ایزوتوپی ضروری است، بررسی می کند. با توجه به نتایج بدست آمده، مقادیر δ18O و قبل و بعد از اصلاح اثر نمک به ترتیب بین 4/8- تا 6 (میانگین 58/4-) و 38/8- تا 48/6 (میانگین 49/4-) پرمیل است. اختلاف بین δ18O اندازه گیری شده و اصلاح شده در همه نمونه ها، تاثیر نمک های MgCl2 و CaCl2 را بر δ18O نشان می دهد. با این وجود، تفاوتی بین δ2H اندازه گیری شده و اصلاح شده مشاهده نشد. بنابراین، نتایج بدست آمده بر ضرورت تصحیح اثر شوری بر مقادیر δ18O تاکید دارد. اما، برای δ2H، مطالعه نشان می دهد که اصلاح نمک چندان ضرورت ندارد.

    کلید واژگان: آب زیرزمینی شور, اکتیویته, ایزوتوپ محیطی, شورابه, هیدرولوژی ایزوتوپی
    Mohammad Mirzavand *, Hoda Ghasemieh, Sayed Javad Sadatinejad, Rahim Bagheri, Julien Walter

    This study focuses on the Kashan Plain Aquifer (KPA), an emblematic case in Iran, where over-pumping groundwater intensifies salinity. Employing advanced isotopic techniques, specifically analyzing stable water molecule isotopes (δ18O and δ2H) through the Gasbench+DeltaPlusXP method, the current study addresses the intricate nature of saline waters by analyzing geochemistry and isotopes of 15 groundwater samples. It should be noted that the electric conductivity (EC) of the water samples varied from 2210 to 212000, with their mean value being 65499 μS/cm. The study also investigates the impact of salinity on isotopic values, considering ion hydration and salt effects that are crucial for accurate measurements. The results of the study revealed that δ18O values ranged between -8.4 to 6 and -8.38 to 6.48 % before and after salt effect correction, respectively. Moreover, it was found that the average δ18O values varied from -4.58 to -4.49 % before and after salt effect correction. In addition, the disparity between measured and corrected δ18O revealed the impact of MgCl2, and CaCl2 salts on δ18O in all collected samples. However, no difference was found between measured and corrected δ2H. Therefore, while the findings indicate the necessity of salinity correction for δ18O, it appears that salinity correction bears less significance for δ2H.

    Keywords: Environmental Isotopes, Activity, Saline Groundwater, Brine, Isotope Hydrology
  • سید محمدوحید فارابی، رضا صفری*

    مقایسه سطوح اسیدهای چرب قزل آلای رنگین کمان پرورش یافته در آب لب شور و آب شیرین در منطقه جنوب دریای خزر با استفاده از چهار نوع خوراک تجاری انجام شد. ماهیان با تراکم و بیوماس مساوی به مدت 90 روز پرورش داده شدند. وزن ماهیان در شروع پرورش 500 گرم بود و در پایان دوره پرورش به بیش از 1700 گرم رسیدند. در پایان دوره پرورش برای تعیین پروفایل اسید چرب، از ماهیچه پشتی بافت خوراکی ماهیان به تعداد 5 قطعه از هر مزرعه نمونه برداری شد. نتایج نشان داد که محیط پرورش علاوه بر این که بر میزان رشد ماهی و بازدهی خوراک تاثیر داشته بلکه بر ترکیب پروفایل اسید چرب گوشت ماهی نیز موثر بوده است. افزایش وزن ماهی در آب شیرین حداکثر 1025 گرم و در آب لب شور 1291 گرم به ترتیب با ضریب تبدیل غذایی 32/1-27/1 و 1-97/0 به دست آمد (05/0>p). نرخ بازدهی خوراک در آب شیرین 97/1-07/1 و در آب لب شور 59/2-29/2 به دست آمد (05/0>p). مجموع اسیدهای چرب اشباع ماهی در آب شیرین (07/1±24/22 درصد) کمتر از آب لب شور (22/0±69/25 درصد) بود (05/0>p). مجموع اسیدهای چرب غیر اشباع تک زنجیره  و چند زنجیره در مزارع مستقل از جیره و محیط پرورش متفاوت بود (05/0>p). اما میزان اسید چرب امگا 6 در حد مطلوب (26/31-52/17 درصد) و اسید چرب امگا 3 (12/0-10/0 درصد) به مراتب کمتر از تحقیقات مشابه خارج از کشور ایران بود. در نتیجه، در ترکیب اجزاء اولیه خوراک از مقدار کمی اسید چرب غیر اشباع امگا 3 استفاده شد. در مجموع فرآیند رشد، کارایی خوراک و گوشت ماهی قزل آلای رنگین کمان پرورش یافته در آب لب شور در محیط قفس دریایی، از کیفیت نسبتا بهتری نسبت به ماهی پرورش یافته در آب شیرین برخوردار بودند.

    کلید واژگان: قزل آلای رنگین کمان, آب شیرین, آب لب شور, اسید چرب, پلت تجاری
    Mohammad Vahid Farabi, Reza Safari*

    A comparison of fatty acid levels of rainbow trout reared in brackish water and freshwater in the southern region of the Caspian Sea was done using four types of commercial feed. The fish with equal density and biomass were reared for 90 days. The fish weight was 500 g at the first of rearing, and they reached more than 1700 g at the end of the breeding period. To determine the fatty acid profile, 5 samples from each farm were taken from the dorsal muscle of the edible tissue of fish at the end of the rearing period. The results showed that the rearing environment, in addition to affecting fish growth and feed efficiency, also affected the meat composition of the fatty acid profile of fish meat. The maximum weight gain of the fish in freshwater was 1025 g, and in brackish water was 1291 g with a food conversion ratio of 1.27-1.32 and 0.97-1, respectively (p<0.05). The feed efficiency rate was obtained in fresh water 1.07-1.97 and in brackish water 2.29-2.59 (p<0.05). The total saturated fatty acids of fish in freshwater (22.24±1.07%) was lower than in brackish water (25.69±0.22 %) (p<0.05). The total of monounsaturated fatty acid and polyunsaturated fatty acids differed in farms independent of diet and rearing environment (p<0.05). However, the amount of omega-6 fatty acid was optimal (17.52-31.26%), and omega-3 fatty acid (0.10-0.12%) was far less than similar studies outside Iran. As a result, a small amount of omega-3 unsaturated fatty acid was used in the composition of the primary ingredients of the feed. Generally, the growth process, feed efficiency, and meat of rainbow trout raised in brackish water in a sea cage environment has relatively better quality than fish raised in freshwater.

    Keywords: Rainbow trout (Oncorhynchus mykiss), Freshwater, Brackish water, Fatty acid, Commercial pellet
  • منیژه بیابانی اسرمی، محمد سوداگر*، ناصر آق، حامد پاکنژاد، فرزانه نوری
    هدف از اجرای این تحقیق، غنی سازی ناپلی آرتمیا با Easy DHA و اسپرسو به سبب بهبود شاخص های رشد پست لارو میگوی وانامی و چالش آن ها با آب لب شور (دریای خزر) و تعیین میزان بازماندگی بود. تعداد 2100 قطعه پست لارو میگوی وانامی با میانگین وزن تقریبی60/2 ± 54/49 میلی گرم و میانگین طول 07/0 ± 09/1 سانتی متر (پست لارو 8) انتخاب و برای هر تکرار 50 قطعه پست لارو میگوی وانامی به طور تصادفی در 42 وان شیشه ای 20 لیتری (حاوی 15 لیتر آب) در فضای سرپوشیده سالن، توزیع شدند. پست لاروها با تیمارهای غذایی شامل: آرتمیا تازه هچ شده، آرتمیای غنی شده با Easy DHA و اسپرسو و همچنین جیره تجاری برای مدت ده روز (در آب شور و آب در حال شیرین شدن) تغذیه شدند. بالاترین میزان رشد در گروه تیمارهای آب شور در تیمار هفت مشاهده شد (05/0 < P). بالاترین میزان بازماندگی در این گروه، در تیمار سه 71 درصد مشاهده شد (05/0 < P). در بین تیمارهای گروه آب لب شور، بالاترین میزان رشد در تیمار چهارده مشاهده شد (05/0 < P). بالاترین میزان بازماندگی نیز در تیمارهای نه، ده و سیزده مشاهده شد (05/0 < P). پست لاروهای آب شور و لب شور اسیدچرب C20:5n-3 در تیمار سه و C22:6n-3 در تیمار دو، بالاترین مقدار را نشان دادند (05/0 < P). بر اساس یافته های مطالعه حاضر، غنی سازی آرتمیا با Easy DHA و اسپرسو و تغذیه پست لاروها با آن می تواند، بقا و مقاومت در برابر تنش شوری را در افزایش دهد.
    کلید واژگان: اسپرسو, Easy DHA, پست لارو 8, آب شور, آب لب شور
    Manizheh Biabani Asrami, Mohamad Sudagar *, Naser Agh, Hamed Paknejad, Farzaneh Noori
    This research aimed to enrich Artemia nauplii with Easy DHA and Espresso to improve the growth and survival of vannamei shrimp post larvae and transfer them to brackish water (Caspian Sea). 2100 vannamei shrimp post-larval with an approximate average weight of 49.54 ± 2.60 mg and an average length of 1.09 ± 0.07 cm (PL8) were selected. For each replication, 50 vannamei shrimp post-larval were randomly placed in forty-two 20-liter glass tanks (containing 15 liters of water) and were distributed indoors. Post-larvae were fed, including freshly hatched Artemia, Artemia enriched with Easy DHA and espresso, and commercial diet for ten days (in salt water and desalination water). The highest growth rate (weight and length) in the saltwater group was observed in treatment seven (P < 0.05). Also, the highest survival rate in this group was observed in group three, with 71% (P < 0.05). Among the treatments of the brackish water group, the highest growth rate (weight and length) was observed in group fourteen (P < 0.05). The highest survival rate was observed in treatments of nine, ten, and thirteen (P < 0.05). Post larvae of the sea and brackish water showed the highest amount of fatty acid C20-5n3 in treatment three and fatty acid C22-6n3 in treatment two (P < 0.05). Based on the present study's findings, enrichment of Artemia with Easy DHA and Espresso and feeding post larvae with it for nine days can increase survival and resistance to stress (transition to lower salinities) in vannamei shrimp post larvae.
    Keywords: Espresso, Easy DHA, post larva 8, salt water
  • ولادیمیر پشیچ، الکساندرا بانکووسکا، علیرضا صبوری، یونس مبروکی، عبدالخالق فوزی طیبی، آندری زاوال
    Vladimir Pešić, Aleksandra Bańkowska, Alireza Saboori, Youness Mabrouki, Abdelkhaleq Fouzi Taybi, Andrzej Zawal

    We report the first record of Diplodontus semiperforatus (Walter, 1925) for Iran. Thus far, this halobiontic species was only known from the Western Mediterranean. We discuss the environmental characteristics of the sampling sites and present the first barcodes of D. semiperforatus and its sister species D. scapularis Dugès, 1834.

    Keywords: DNA barcoding, first record, Morocco, saline waters, Trombidiformes
  • علی مومن پور*، ساره صباحی، اعظم جعفری، مصطفی شیرمردی

    به منظور ارزیابی کاربرد نیترات کلسیم بر برخی از ویژگی های رشد ژنوتیپ های انتخاب شده انار در شرایط شور، آزمایشی به صورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوک کامل تصادفی با دو عامل ژنوتیپ و رقم در شش سطح (پوست سیاه اردکان، چاه افضل، نرک لاسجرد سمنان، وحشی بابلسر،ملس یزدی و رباب نیریز) و تیمار نیترات کلسیم در سه سطح شاهد (0)، 50 و 100 کیلوگرم در هکتار در سه بلوک و در هر بلوک با 3 تکرار و در مجموع با 162 درخت در شوری ثابت آب آبیاری 5/0±9 دسی زیمنس برمتر در سال 1399-1398 در ایستگاه چاه افضل مرکز ملی تحقیقات شوری، انجام شد. نتایج نشان داد که نوع ژنوتیپ و سطح نیترات کلسیم بر تغییرات صفات مورفولوژیک، فیزیولوژیک و غلظت عناصر غذایی به طور معنی داری موثر است. بر اساس نتایج به دست آمده، بیشترین و کمترین درصد نکروزه گی (12% و 2%)، نسبت سطح برگ (1845 و 879 میلی متر مربع برگرم وزن خشک)، محتوی رطوبت نسبی (8/80% و 4/52%)، کلروفیل کل (4/11 و 45/6  میلی گرم بر گرم وزن تر)، محتوی پتاسیم (378/0% و 322/0%) و کمترین و بیشترین محتوی سدیم (88/1% و 75/2%)، محتوی نشت یونی (85/14% و 02/30%) و نسبت سدیم به پتاسیم (118/0 و 197/0) به ترتیب در ژنوتیپ های چاه افضل و با کاربرد 100 کیلوگرم در هکتار نیترات کلسیم و رقم رباب نیریز بدون کاربرد نیترات کلسیم مشاهده شد. ژنوتیپ چاه افضل از طریق حفظ خصوصیات رشدی خود و افزایش جذب پتاسیم در مقابل سدیم، شرایط رشدی مناسبتری نسبت به سایر ژنوتیپ های مطالعه شده در این تحقیق از خود نشان داد. همچنین نتایج نشان داد که کاربرد 100 کیلوگرم در هکتار از نیترات کلسیم در ابتدای فصل رشد به طور معنی داری موجب بهبود خصوصیات رشدی و کاهش اثرات مخرب سدیم در تمامی ژنوتیپ های مورد مطالعه شد. لذا توصیه می شود با توجه به میزان شوری آب و خاک باغات، از این ترکیب در ابتدای فصل رشد استفاده گردد.

    کلید واژگان: آب های شور, نسبت سدیم به پتاسیم, پایه انار, ژنوتیپ چاه افضل
    Ali Momenpour *, Sareh Sabahi, Azam Jafari, Mostafa Shirmardi

    To evaluate the effect of calcium nitrate on some growth characteristics of selected pomegranate (Punica granatum) genotypes, a factorial experiment was carried out based on randomized complete block design (BCRD) with 3 replications at Chahafzal Station of the National Salinity Research Center of Iran, in 2019-2020. Two factors were studied: genotypes at 6 levels (Post-Siyah Ardakan, Rabab Neyriz, Chah Afzal, Narak Lasjerd Semnad ,Vahshi Babolsar, and Malas Yazdi) and calcium nitrate at 3 levels (0 (control), 50 and 100 kg/ha), using irrigation water salinity of 9±0.5 dS/m.  The results showed that type of genotype and levels of calcium nitrate affected morphological and physiological characteristics and concentration of nutrient elements in leaves. The highest and lowest necrotic leaves (12% and 2%), leaf surface ratio (1845 and 879 mm2/g dry weight), relative water content (80.83% and 52.40%), total chlorophyll (11.4 and 6.45 mg/g fresh weight), potassium content (0.378% and 0.322%) and lowest and highest sodium content (1.88% and 2.75%), relative ions leakage (14.85% and 30.02%) and sodium to potassium ratio (0.118 and 0.197) was observed in Chah Afzal with 100 kg/ha of calcium nitrate and Rebab Niriz without calcium nitrate application, respectively. Overall, Chah-Afzal was recognized as the most tolerant genotypes to saline condition. This genotype showed more suitable growth than the other genotypes by maintaining its growth characteristics and increasing potassium uptake compared to sodium. Also, the results showed that application of 100 kg/ha of calcium nitrate at the beginning of the growing season significantly improved the growth characteristics and reduced the harmful effects of sodium in all studied genotypes.

    Keywords: Saline waters, Calcium nitrate, Na+ to K+ ratio, Chah Afzal’ genotype
  • غلامحسن رنجبر*، فرهاد دهقانی، آرش علاءالدین، ولی سلطانی گردفرامرزی، سردار کشتکار
    کمبود منابع آب باعث شده است که تولید گونه های گیاهی متحمل به شوری مورد توجه قرار گیرد. این پژوهش به منظور بررسی تاثیر شوری آب آبیاری بر عملکرد علوفه، ارتفاع گیاه و میزان خاکستر شاخساره سالیکورنیا،گونه بیگلووی (Salicornia bigelovii)، اکوتیپ بوشهر (S. sinus persica) و اکوتیپ های مرکزی، ارومیه و گرگان (گونه S. persica) گیاه سالیکورنیا تحت آبیاری با آب خلیج فارس (60 دسی زیمنس بر متر) و آب شور زیرزمینی (20 دسی زیمنس بر متر)، بترتیب در شرایط استان های بوشهر و یزد در سال 99-1398 انجام شد. نتایج نشان داد که بین گونه ها و اکوتیپ های مورد بررسی از نظر وزن تر و خشک علوفه در هر دو شرایط اختلاف معنی دار وجود داشت. در هر دو شرایط، بیشترین میزان وزن تر و خشک علوفه مربوط به اکوتیپ بوشهر و کمترین آن در شرایط استان یزد مربوط به گونه بیگلووی و در شرایط استان بوشهر مربوط به اکوتیپ های گرگان و ارومیه بود. میزان علوفه تر تولیدی اکوتیپ بوشهر در شرایط استان های بوشهر و یزد به ترتیب در حدود 9333 و 22940 گرم در متر مربع بود. بطورکلی، ارتفاع گیاه تحت آبیاری با آب دریا از 0/23 تا 35/5 سانتی متر در استان بوشهر و از 56/5 تا 78/0سانتی متر تحت شرایط آب شور زیر زمینی استان یزد متفاوت بود. متوسط میزان خاکستر شاخساره در شرایط استان بوشهر و یزد بدون توجه به گونه و اکوتیپ به ترتیب 53/83% و 47/76% بود. بر اساس نتایج این مطالعه، اکوتیپ بوشهر می تواند به عنوان واریته برتر برای کاشت و تولید علوفه در نوار ساحلی جنوب در نظر گرفته شود. در شرایط استان یزد با توجه به کیفیت بهتر آب، همه گونه ها و اکوتیپ ها عملکرد علوفه بالایی تولید کردند. اگرچه با توجه به نیاز آبی بالای سالیکورنیا، کاشت این گیاه در مناطق خشک به ویژه مناطق مرکزی کشور، توصیه نمی گردد.
    کلید واژگان: سالیکورنیا, گونه بیگلووی, اکوتیپ بوشهر, آب بسیار شور, شورزیست, تولید علوفه
    Gholamhassan Ranjbar *, Farhad Dehghani, Arash Alaeddin, Vali Soltani Gerdfaramarzi, Sardar Keshtkar
    Lack of fresh water resources has led to production of salt tolerant species. This study was conducted in 2019-2020 to investigate the effect of irrigation water salinity on forage yield, plant height, and shoot ash content of Salicornia bigelovii and native Salicornia ecotypes including Bushehr (S. sinus persica), Central Plateau, Gorgan and Urmia of S. persica under irrigation with Persian Gulf (60 dS m-1) and groundwater (20 dS m-1), in Bushehr and Yazd conditions, respectively. Results showed that there were significant differences between the species and ecotypes in terms of fresh and dry weight of forage in both conditions. The highest fresh and dry weight of forage were related to Bushehr ecotype in both conditions, but the lowest of these traits were in S. bigelovii in Yazd and in Gorgan and Urmia ecotypes in Bushehr conditions. The amount of fresh forage for Bushehr ecotype were about 9333 and 22940 g m-2 in Bushehr and Yazd, respectively. In general, plant height under seawater irrigation conditions varied from 23.0 cm to 35.5 cm in Bushehr condition, and 56.5-78.0 cm in Yazd condition under saline groundwater. Regardless of species and ecotypes, the average shoot ash content in Bushehr and Yazd conditions were, respectively, 53.83% and 47.76%. Based on the results of the study, Bushehr ecotype could be considered as superior for planting and forage production in the southern coastal strip. In Yazd condition, due to better water quality, all species and ecotypes produced high fodder yield. However, due to high water requirement of Salicornia, its production in arid areas, especially in the central regions of the country, is not recommended.
    Keywords: Salicornia bigelovii, Bushehr ecotype, highly saline water, forage production, Halophytes
  • مرتضی عبدالحسینی*، منوچهر حیدرپور، جهانگیر عابدی کوپایی

    روش های متعددی برای نمک زدایی از آب شور ارایه شده که می توان آن ها را در دو گروه اصلی فرآیند های غشایی و حرارتی طبقه بندی نمود. روش های دیگر نیز برای شوری زدایی از آب دریا وجود دارد که مهم ترین آن ها زیست پالایی از جمله گیاه پالایی می باشد. هالوفیت ها گیاهانی هستند که قادرند غلظت هایی از نمک را تحمل کنند که اغلب گیاهان در این شرایط قادر به حیات نیستند. در این پژوهش، از گیاه آتریپلکس لنتی فورمیس به عنوان پالاینده و آب با هدایت الکتریکی 000 15 میکروزیمنس بر سانتی متر به عنوان آب شور استفاده شد. همچنین برای بررسی تاثیر تعداد بوته در واحد سطح، از 3 سطح تراکم (بدون گیاه، 12 و24بوته) استفاده شد و نیز فاکتور زمان ماند در 4 سطح (7، 14، 21 و 28 روز) در نظرگرفته شد. آزمایش در دو حالت مختلف (با تراکم و زیولیت، بدون تراکم و بدون زیولیت) و با سه تکرار انجام شد. هدایت الکتریکی، غلظت یون های کلسیم، منیزیم، سدیم و کلراید قبل و بعد از تصفیه توسط گیاه اندازه گیری و درصدهای متوسط کاهش پارامترهای مذکور محاسبه شد. نتایج به دست آمده نشان دهنده آن است که هدایت الکتریکی مخزن بدون گیاه (مخزن محتوی زیولیت) 1/4 درصد و در تراکم 12 بوته به همراه بستر زیولیت 4/13 درصد و در تراکم 24 بوته به همراه بستر زیولیت 9/15 درصد کاهش یافته است. همچنین یون های کلسیم، منیزیم، سدیم، کلراید به ترتیب 9/35، 25، 18و9/16درصد کاهش یافت.

    کلید واژگان: شوری زدایی, هالوفیت, زئولیت, آتریپلکس, آب های شور
    Morteza Abdolhoseini *, Manouchehr Heidarpour, Jahangir Abedi-Koupai

    There are several methods for desalination which could be divided into two classes of membrane and thermal processes. Other methods are also existed, of which, bioremediation (including phytoremediation), is the most important method. Halophytes are recognized as plants associated with the capability of tolerating those amounts of salt concentrations that could not be tolerated by other plants. Current investigation utilizes Atriplex Lentiformis plant as the purifier and solution of 15000 μS/Cm as the saline water. Three levels of plant density (0, 12, 24 plants) and four retention times (7, 14, 21 and 28 days) were considered in this study. This experiment was carried out without and with the presence of zeolite. Different parameters including; electrical conductivity (EC), concentration of calcium, magnesium, sodium, and chloride ions were measured before and after the treatment and the average reduction percentages of the proposed factors were measured. It was found that the zeolite treatments with 0, 12 and 24 plants reduced the EC 4.1, 13.4and 15.9%, respectively. Also, the concentrations of calcium, magnesium, sodium, and chloride ions were reduced 35.9, 25, 18, and 16.9%, respectively.

    Keywords: Desalination, Halophyte, Zeolite, Atriplex, Saline waters
  • فرهاد یزدان دوست*، محمدمسعود نوروزی

    در این تحقیق، به مقوله برنامه ریزی نیازهای آبی در نواحی خشک، به کمک منابع غیرمتعارف (آبهای بازچرخانی و نمک زدایی) با رویکرد مدیریت بهم پیوسته منابع آب پرداخته شده است. برای ارزیابی نقش آبهای غیرمتعارف، یک جعبه ابزار (toolbox) طراحی شده که شامل مدلسازی بهم پیوسته، کمی سازی،  سناریوهای منابع و مصارف و ابزار تصمیم سازی است. برای بررسی نقش آب غیرمتعارف در تخصیص یکپارچه منابع و مصارف، مدل ارزیابی و برنامه ریزی منابع در این جعبه ابزار به کار گرفته شد؛ ابتدا شرایط موجود، در مدل شبیه سازی و واسنجی گردید. سپس سناریوهای منابع (متعارف و غیرمتعارف) و مصارف (شرب، کشاورزی و صنعت) برای پیش بینی در سال افق طرح مورد تحلیل قرار گرفت. از دیگر قابلیت های جعبه ابزار، رتبه دهی مطلوبیت سناریوها از طریق ابزار تصمیم سازی چندمعیاره چند شاخصه (MADM) است، که این امکان را به وجود آورده که علی رغم پیچیدگی عوامل موجود در تصمیم گیری، رابطه بین آنها به صورت سیستماتیک بررسی گردد. مطالعه، روی حوضه کاشان انجام گرفت که به دلیل استفاده بی رویه از منابع متعارف، با بحران مواجه است. نتایج نشان داد که امکان افزایش سطح زیرکشت، در این گونه حوضه ها وجود ندارد، اما صنعت می تواند، به شرط استفاده از آبهای غیرمتعارف، تا حد معینی افزایش یابد؛ در این حالت، از میزان کمبود آب نیز نسبتا کاسته می شود. گزینه انتقال آب از سایر حوضه ها، در مقایسه با گزینه استفاده از آبهای غیرمتعارف، گزینه مناسبی نیست. نتایج مبین نقش برجسته آب بازچرخانی برای صنعت، و آب نمک زدایی شده برای شرب است. طبق این تحقیق، جعبه ابزار به دلیل دربرگیری ابزارهای مناسب و قابل تعمیم، کمبودها را به صورت یکپارچه ارزیابی کرده و به سوی تصمیم گیری مناسب تر هدایت می کند.

    کلید واژگان: آب غیرمتعارف, بازچرخانی, آب لب شور, جعبه ابزار, تصمیم سازی چند شاخصه, مدیریت بهم پیوسته منابع, نرم افزار DEFINITE
    Farhad Yazdandoost *, MohammadMasoud Noruzi

    To assess the role of non-conventional water in arid regions, an Operational toolbox was designed comprising an integrated allocation model and a decision support module. The Water Evaluation And Planning System (WEAP) was used to define and calibrate the existing conditions. Possible scenarios for water supply (including conventional and non-conventional water) and consumptions (including drinking, agriculture and industry) where examined under current and potential future scenarios. A multiple attribute decision-making tool was utilised to rank various scenarios. The toolbox was used in an arid catchment of Iran, where indiscriminate use of conventional water resources, has posed a dominating water shortage.The results of the various scenarios showed that there is no scope to increase in agriculture allocation while the industrial allocation may be increased provided the non-conventional water is utilised to a certain extent. The results obtained from the toolbox has indicated that water transfer from other catchments is not an attractive option compared to the use of non-conventional water The results imply the effective role of recycling for the industrial water allocation, and desalination for the drinking water supply management.

    Keywords: Brackish Water, Integrated Water Resources Management, MCDM, Non-conventional Water, Recycling water, Toolbox
  • فاطمه احمدی، علی مومن پور*، مریم دهستانی اردکانی، جلال غلام نژاد
    به منظور ارزیابی اثر تنش شوری بر برخی از ویژگی های رشدی ژنوتیپ های انتخاب شده انار از مناطقی با آب و خاک شور، آزمایشی به صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی با دو عامل ژنوتیپ در 4 سطح (’وحشی بابلسر‘، ’نرک لاسجرد سمنان‘، ’چاه افضل‘ و ’وشیک ترش سروان‘) و شوری آب آبیاری در پنج سطح (1، 3، 5، 7 و 9 دسی زیمنس برمتر)، انجام شد. نتایج نشان داد که نوع ژنوتیپ و سطح شوری بر تغییرات صفات مورفولوژیک، فیزیولوژیک و غلظت عناصر غذایی موثر است. در تمامی ژنوتیپ های مطالعه شده با افزایش سطح شوری، شاخص های رشد شامل ارتفاع شاخه، قطر شاخه، تعداد برگ کل، درصد برگ های سبز، وزن تر و خشک اندام هوایی، محتوی رطوبت نسبی، شاخص کلروفیل، کلروفیل a، b و کل، کاهش و درصد برگ های نکروزه، درصد برگ های ریزش یافته، نسبت وزن تر ریشه به وزن تر اندام هوایی، درصد نشت یونی، درصد سدیم، درصد کلر، نسبت سدیم به پتاسیم برگ ها، افزایش یافتند ولی میزان کاهش و افزایش در صفات اندازه گیری شده در بین ژنوتیپ های مطالعه شده با یکدیگر اختلاف معنی داری داشتند. در این تحقیق در مجموع، ژنوتیپ های ’چاه افضل‘ و ’وشیک ترش سراوان‘ به ترتیب به عنوان متحمل ترین و حساس ترین ژنوتیپ ها به شوری انتخاب شدند. ژنوتیپ چاه افضل توانست از طریق حفظ خصوصیات رشدی خود و افزایش جذب پتاسیم در مقابل سدیم، به خوبی شوری تا 7 دسی زیمنس برمتر را تحمل نماید.
    کلید واژگان: آب های شور, کسر آبشویی, نسبت سدیم به پتاسیم, ویژگی های رشدی, ژنوتیپ ’چاه افضل‘
    Fatemeh Ahmadi, Ali Momenpour *, Maryam Dehestani, Ardakani, Jalal Gholamnezhad
    To evaluate the effect of salinity stress on some of growth characteristics of selected pomegranate (Punica granatum) genotypes of regains with salinity water and soil, a factorial experiment was carried out based on completely randomized design (CRD), with two factors; genotypes in 4 levels (‘Vahshi Babolsar’, ‘Narak Lasjerd Semnan’, ‘Chah Afzal’ and ‘Voshik Torsh Saravan’ genotypes and irrigation water salinity in 5 levels (1, 3, 5, 7 and 9 dS/m respectively). The results showed that type of genotype and level of salinity affected morphological and physiological characteristics and concentration of leaves element nutrient. In all of the studied genotypes, with increasing of salinity concentration, growth characteristics including branch height, branch diameter, number of total leaves, green leaves percentage, aerial organs fresh and dry weight, relative humidity percentage, SPAD, contents of a, b and total chlorophylls reduced. But, necrotic leaves percentage, downfall leaves percentage, root fresh weight to aerial organs fresh weight ratio, relative ionic percentage, Na+ and cl- percentage and Na+ to K+ ratio increased. Overall, ‘Chah Afzal’ and ‘Voshik Torsh Saravan’ genotypes were recognized as the most tolerant and sensitive genotypes to salinity stress, in respectively. ‘Chah Afzal’ genotype could be tolerated salinity and 7 dS/m by maintaining its growth characteristics and increasing potassium uptake against sodium.
    Keywords: Chah Afzal’ genotype, Growth characteristics, Leaching fraction, Salinity waters, ‘Na+ to K+ ratio
  • حسین دهقانی سانیج*، حمیدرضا حاجی آقا بزرگی، علی اصغر قائمی، مسعود نوشادی*
    با توجه به نقش مهم میزان شوری و تجمع املاح خاک در کشاورزی آبی، مطالعه تغییرات املاح خاک و نحوه توزیع آن ها در خاک در روش های مختلف آبیاری و مدیریت های آبیاری نیاز است. پژوهش حاضر با هدف بررسی توزیع املاح سدیم، منیزیم، کلسیم و نسبت جذب سدیم در سه رژیم آبیاری منطبق بر مدیریت زارع (I1)، نیاز آبی (I2) و نیاز آبی و آبشویی (I3) در منطقه صفائیه در استان سمنان در طی دو سال زراعی 1392-1391 اجرا شد. نتایج نشان داد که میزان سدیم، منیزیم و نسبت جذب سدیم بعد از آبیاری نسبت به قبل از آبیاری کاهش یافت ولی مقدار کلسیم موجود در خاک تحت تاثیر زمان آبیاری قرار نگرفت. در دوره توسعه رشد بالاترین مقادیر نسبت جذب سدیم، سدیم و منیزیم به ترتیب در اعماق 75، 50 و 75 سانتی متری مشاهده شد. بالا ترین میزان سدیم و منیزیم در رژیم آبیاری I3 و در عمق خاک 75 سانتی متری به ترتیب با مقدار 4/123 و 6/43 میلی اکی والان بر لیتر مشاهده شد. بالا ترین میزان کلسیم در رژیم آبیاری I3 در عمق 25 سانتی متری و به میزان 52 میلی اکی والان بر لیتر مشاهده شد. بیشترین مقدار SAR در عمق 75 سانتی متری به میزان 4/12 بود که نشان دهنده حرکت کلسیم به سمت بالا و زیر محل قرار گیری قطره چکان ها است. همچنین اثرات متقابل رژیم آبیاری، عمق خاک و زمان آبیاری نیز نشان داد که بیش ترین مقدار سدیم، منیزیم و کلسیم به ترتیب با مقادیر 8/131، 4/74 و 3/54 میلی اکی والان بر لیتر در تیمار آبیاری I3 در عمق 75 سانتی متری و در زمان قبل از آبیاری مشاهده شد. بیشترین میزان نسبت جذب سدیم به مقدار 8/12 نیز متعلق به همین تیمار بود. تغییرات کلسیم در خاک تحت دو رژیم آبیاری I2 و I3 اهمیت مدیریت آبیاری را برای کنترل شوری نشان می دهد. نتایج نشان داد که رژیم آبیاری I2 به دلیل تجمع کمتر میزان املاح سدیم و منیزیم در منطقه ریشه و کاهش بیشتر نسبت جذب سدیم نسبت به دو رژیم دیگر شرایط بهتری را دارا است.
    کلید واژگان: آبشویی, آب های شور, پسته, مدیریت آبیاری, نسبت جذب سدیم
    Hossein Dehghanisanij *, Hamidreza Haji Agha Bozorgi, Aliasghar Ghaemi, Masoud Noshadi
    Salt accumulation in the soil profile is a challenge for irrigated agriculture and the study of salt concentration and its variation in the soil profile under different irrigation systems and management is needed. In this study, Sodium, magnesium, calcium and SAR concentration were studied under three irrigation regimes; farmer management (I1), Irrigation requirement (I2) and I2 plus leaching requirement (I3) in Safaeyeh in Kerman during two cultivation years (1391-1392). According to the results sodium, magnesium, and SAR deceased after irrigation but calcium did not affect by irrigation time. In development growth period, the highest values of SAR, sodium and magnesium were found to be corresponded to 75, 50 and 75 cm soil depth, respectively. The highest values of sodium and magnesium in I3 treatment were 123.4 and 43.6 meq/lit which were corresponded to the soil depth of 75cm. The highest value of calcium in I3 treatment was correspond to the soil depth of 25cm which was 52meq/lit. The highest value of SAR (12.4) was belong to the soil depth of 75 cm which indicates calcium has moved upward and toward the emitter. The interaction effect of irrigation regimes, soil depth, and recording time (before and after irrigation) showed that the highest concentrations of sodium, magnesium and SAR were 131.8, 74.4 and 54.3 meq/lit respectively, which were belong to I3 and 75 cm soil depth before irrigation. The highest amount of SAR was 12.8 which were belonging to I3 treatment, too. Calcium variations in the soil under I2 and I3 irrigation regimes shows the important of irrigation management for salinity control. The results showed that I2 have better performance than the other irrigation regimes due to less salt accumulation and SAR values in the root zone.
    Keywords: Irrigation management, leaching, pistachio, Saline water, SAR
  • علی مومن پور *، علی ایمانی، داوود بخشی
    ترکیب پایه و پیوندک، خصوصیات بیوشیمیایی بادام را در شرایط شوری، تحت تاثیر قرار می دهد. به منظور ارزیابی اثر تنش شوری بر تغییرات بیوشیمیایی تعدادی از ژنوتیپ های بادام،آزمایشی به صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی با دو عامل ژنوتیپ در چهار سطح (’شکوفه‘،’سهند‘ و ژنوتیپ’40-13‘ پیوند شده روی پایه GF677و پایه GF677بدون پیوند)و شوری آب آبیاری در پنج سطح (5/0، 5/2، 9/4، 3/7 و 8/9 دسی زیمنس بر متر)، انجام شد. پس از اعمال تیمارهای آزمایشی، صفات بیوشیمیایی از قبیل فنل کل، ظرفیت آنتی اکسیدانتی، قندهای محلول و نامحلول، پرولین، پروتئین های محلول کل، فعالیت آنزیم های کاتالاز، گایاکول پراکسیداز و آسکوربات پراکسیداز، پراکسید هیدروژن، مالون دی آلدئید و سایر آلدئیدها اندازه گیری شد. نتایج حاصل از آزمایش نشان داد، محتوای پراکسید هیدروژن، مالون دی آلدئید و سایر آلدئیدها، با افزایش غلظت نمکتا سطح شوری 8/9دسی زیمنس بر متر در ژنوتیپ های مورد مطالعه، افزایش یافت. همچنین، محتوای فنل کل، ظرفیت آنتی اکسیدانی، قندهای محلول، پرولین، پروتئین محلول کل، فعالیت آنزیم های کاتالاز، گایاکول پراکسیداز و آسکوربات پراکسیداز در ژنوتیپ های مطالعه شده، ابتدا با زیاد شدن غلظت نمک، افزایش یافت و سپس با افزایش بیشتر سطح شوری، مقدار آن ها کم شد. در مجموع، بیشترین محتوای پروتئین های محلول کل، فعالیت آنزیم های کاتالاز، گایاکول پراکسیداز و آسکوربات پراکسیداز در سطح شوری 3/7 دسی زیمنس بر متر و بیشترین محتوای فنل کل، ظرفیت آنتی اکسیدانی، قندهای محلول و پرولین در سطح شوری8/9 دسی زیمنس بر متر و کمترین محتوای پراکسید هیدروژن، مالون دی آلدئید، سایر آلدئیدها و قندهای نامحلول در دو سطوح شوری 3/7 و 8/9 دسی زیمنس بر متر در رقم ’شکوفه‘، مشاهده شدند. در مجموع، از میان ژنوتیپ های مورد مطالعه، ارقام ’شکوفه‘ و ’سهند‘ پیوند شده روی پایهGF677به ترتیب، به عنوان متحمل ترین و حساس ترین ارقام به شوری، تشخیص داده شدند.
    کلید واژگان: آب های شور, پایهGF677, رقم شکوفه, پرولین, فعایت آنزیمی
    Ali Momenpour *, Ali Imani, Davod Bakhshi
    Scion-rootstock combination and level of salinity affect on the biochemical characteristics of almond cultivars. To evaluate the effect of salinity stress on the biochemical reactions of almond cultivars and genotypes, a factorial experiment was carried out based on completely randomized design (CRD). Treatments included two factors: Factor A: genotypes in four levels (‘Shokofeh’,‘Sahand’ cultivars, and ‘13-40’ genotype budded on GF677 rootstock, and GF677 (without budding)), and Factor B: irrigation water salinity in five levels (0.5, 2.5, 4.9, 7.3 and 9.8 dS/m) .Total phenolic, antioxidant capacity, soluble carbohydrate, non-soluble carbohydrate, proline, total soluble proteins, hydrogen peroxide, malondialdehyde, other aldehydes, enzymes activity of catalase, ghayacol peroxidase and ascorbat peroxidase were measured at the end of the experiment. Results showed that, in all genotypes, with increasing salinity level (up to 9.8 dS/m) the content of hydrogen peroxide, malondialdehyde and other aldehydes was increased. Also, the content of total phenolics, antioxidant capacity, soluble carbohydrate, proline, total soluble proteins, enzymes activity of catalase, ghayacol peroxidase and ascorbat peroxidase were higher at the lower salinity levels (2.5 and 4.9 ds/m), but their contents were reduced in higher salinity levels. Overall, the highest content of soluble proteins, enzymes activity of catalase, ghayacol peroxidase and ascorbat peroxidase were recorded at salinity level of 7.3 dS/m, and the highest content of total phenolics, antioxidant capacity, soluble carbohydrate and prolin at salinity level 9.8 dS/m were observed in ‘Shokofeh’ cultivar. Also, at salinity levels of 7.3 and 9.8 dS/m, the lowest content of hydrogen peroxide, malondialdehyde, other aldehydes, and total non-soluble carbohydrate were observed in ‘Shokofeh’ cultivar. Finally, ’Shokofeh’ and ’Sahand’ budded on GF677 rootstock were recognized as the most tolerant and sensitive cultivars to salinity, respectively.
    Keywords: Enzymatic activity, GF677, Proline, Saline water, Shokofeh cultivar
  • سعید مرادی، حامد غفاری فارسانی، سینا جوانمردی، کامران رضایی توابع *
    مدیریت کیفیت آب مخازن مرکز تکثیر به خصوص از نظر عوامل شوری و سختی کل اهمیت زیادی بر عملکرد تولیدمثلی سخت پوستان دارد. نسبت جذب سدیم یک فرمول ترکیبی است که نسبت یون سدیم بر مجموع یون های کلسیم و منیزیم آب می باشد. این تحقیق با هدف بررسی اثرات سطوح مختلف نسبت جذب سدیم آب مخازن بر شاخص های تولیدمثلی مولدین ماده میگوی بزرگ آب شیرین انجام گردید. برای انجام این مطالعه 12 مخزن 80 لیتری به 4 تیمار نسبت جذب سدیم 0 (شاهد) ، 5، 10 و 15 اختصاص یافت که هر تیمار دارای 3 تکرار بود. به هر مخزن تعداد 6 قطعه مولد ماده و 2 قطعه مولد نر معرفی شد و در طول تحقیق مولدین با غذای تجاری میگو در حد سیری تغذیه شدند. پس از 2 دوره تولیدمثلی (60 روز) مولدین در مخازن، عملکرد و شاخص های مختلف تولیدمثلی مولدین ماده در تیمارهای مختلف اندازه گیری شد. نتایج به دست آمده نشان داد که شاخص پیکری کلاف تخم و وزن خشک تخم در تیمار نسبت جذب سدیم 5 نسبت به سایر تیمارها به شکل معنی داری بیشتر بود (0/05>P). درصد تخم های لقاح یافته و درصد تفریخ تخم در تیمار شاهد و تیمار 5 از نظر آماری برابر بود اما با افزایش میزان نسبت جذب سدیم در آب، در تیمارهای 10 و 15 به ترتیب کاهش یافت. سطوح مختلف نسبت جذب سدیم در آب هیچ تاثیر معنی داری بر هماوری مطلق و هماوری نسبی نداشت (0/05<P). شاخص وضعیت لاروی نیز در تیمار نسبت جذب سدیم 5 نسبت به سایر تیمارها به شکل معنی داری بیشتر بود (0/05>P). بر اساس نتایج به نظر می رسد حد بهینه نسبت جذب سدیم در آب مخازن مولدین ماده، جهت دست یابی به بالاترین عملکرد تولیدمثلی و تولید لاروهایی با کیفیت مناسب، نسبت 5 می باشد. بر اساس نتیجه کاربردی این تحقیق، برای مدیران مراکز تکثیری که به آب لب شور طبیعی دسترسی ندارند، توصیه می شود هنگام تهیه آب لب شور مصنوعی با نمک های تجاری جهت مولدین و تفریخ گاه ها، نسبت جذب سدیم آب با نسبت 5 استفاده گردد.
    کلید واژگان: تفریخ گاه, مرحله تکوینی لارو, شاخص وضعیت لارو, شاخص پیکری کلاف تخم, آب لب شور
    Sina Javanmardi, Saeed Moradi, Hamed Ghafari Farsani, Kamran Rezaei Tavabe *
    Water quality management in brood-stock tanks, especially in terms of water salinity and water hardness, is of great importance to the reproductive performance of the crustaceans. The sodium absorption ratio (SAR) is a compound formula that has a ratio of sodium ion to total calcium and magnesium ions of water. The purpose of this study was to investigate the effects of different ratios of sodium to total calcium and magnesium of (SAR) in water on reproductive indices of female freshwater prawn. For this study, 12 tanks of 80 liters were assigned to 4 treatments with 0, 5, 10 and 15 sodium absorption ratios, each with 3 replicates. After the 60-day period of experiment, different reproductive indices were measured. The results indicated that the egg clutch somatic index (ESI) and the dry weight of eggs were significantly higher in treatment of sodium absorption ratio 5 than other treatments. Fertilized eggs percentage and hatched eggs percentage in control and 5 treatments were not significantly different but decreased with increasing of sodium absorption ratio in 10 and 15 treatments respectively. While different levels of sodium absorption ratio in water had no significant effect on total and relative fecundity parameters. Larval status index was significantly higher in treatment of sodium absorption ratio 5 than other treatments. Finally, the SAR at female brood-stock tank water can be optimized to achieve the highest reproductive performance and produce the best quality larvae. Therefore, it is recommended that the authorities of the reproductive centers that do not have natural brackish-water should adjust the water absorption ratio to 5 when making brackish-water for hatchery centers.
    Keywords: Hatchery, Larval developmental stage, Larval status index, Egg clutch somatic index, Brackish water
  • حبیب سرسنگی علی آباد، محمد محمدی، نسرین مشایی، فرهاد رجبی پور، احمد بیطرف، مرتضی علیزاده، جلیل معاضدی
    برای بررسی اثر تراکم ذخیره سازی بر رشد و بازماندگی تیلاپیای نیل دراستخر خاکی، بچه ماهی با وزن اولیه 13 گرم در سه تیمار تراکمی 3، 6 و 9 قطعه در متر مربع، هر یک با 2 تکرار رها سازی شده و طی یک دوره 105 روزه با استفاده از غذای تجاری قزل آلا پرورش یافتند. تغذیه ماهی ها براساس جدول و در ساعت های روشنایی انجام شد. نتایج نشان داد برخی شاخص های رشد مانند وزن نهایی، رشد روزانه، ضریب رشد ویژه، افزایش وزن و بازماندگی با افزایش تراکم به طور معناداری کاهش یافت، درحالی که با افزایش تراکم ضریب تبدیل غذایی افزایش معناداری را نشان داد (05/0p<). بالاترین میزان رشد و بازماندگی و نیز پایین ترین میزان ضریب تبدیل غذایی در تراکم 3 قطعه در متر مربع حاصل شد و از این رو با توجه به نتایج حاصل از بررسی شاخص های رشد و نیز میزان بازماندگی برای دستیابی به بالاترین سود دراستخر خاکی تراکم 3 قطعه در متر مربع مناسب تر بود.
    کلید واژگان: تیلاپیای نیل, تراکم, استخر خاکی, آب لب شور
    Habib Sarsangi Aliabad*, Mohammad Mohamadi, Nasrin Mashaii, Farhad Rajabipour, Ahmad Bitaraf, Morteza Alizadeh, Jalil Moazedi
    An experiment was conducted to evaluate the effects of stocking density on growth and survival of Nile tilapia (Oreochromisniloticus) in brackish water earthen pond. Fish with initial weight of 13 g kept in three stocking density 3, 6 and 9 fish/m2 in duplicates and were fed on rainbow trout feed for 105 days during the light period. The results showed significant reduction in final weight, weight gain, daily growth rate, specific growth rate and survival by increasing stocking density, while feed conversion ratio enhanced in higher stocking densities (p
    Keywords: Tilapia, Oreochromis niloticus, stocking density, earthen pond, brackish water
  • سیدمحمدوحید فارابی، عباس متین فر، علی اکبر صالحی، منصور شریفیان
    در این مطالعه اثر تراکم های مختلف (45، 50، 55 و 60 قطعه در متر مربع) ذخیره سازی اولیه پست لارو میگو وانامی (PL12) بر میزان رشد و بازماندگی مورد ارزیابی قرار گرفت. برای پرورش، آب لب شور (psu 43/0±52/10) از دریای خزر تامین شد. آزمایشات در 12استخر مدور بتنی با بستر ماسه ای (به مساحت 78 متر مربع) در 4 تیمار آزمایشی و هر تیمار شامل 3 تکرار انجام شد. دوره پرورش 75 روز بود و میانگین دمای آب در طول دوره پرورش 79/1±4/27 درجه سانتی گراد بود. نتایج نشان داد که تغییر تراکم ذخیره سازی باعث ایجاد اختلاف معنی دار آماری پارامتر های رشد و بازماندگی در تیمار های آزمایشی شد (05/0>P). بدین ترتیب که با افزایش تراکم، میزان افزایش وزن و نرخ بازماندگی (SR)، ضریب رشد ویژه (SGR) و میانگین رشد روزانه (ADG) کاهش یافت. البته، ضریب تبدیل غذایی در همه تیمار ها متفاوت بود (05/0>P) و به تراکم ذخیره سازی اولیه پست لارو بستگی نداشت. بیشترین میزان رشد (04/0±11=SGR و 01/0±25/0=ADG گرم در روز) و درصد بازماندگی (1/5±3/65 =SR) و میزان تولید در واحد آزمایشی (3/3±6/43 کیلوگرم در 78 متر مربع) در پایین ترین تراکم (45 قطعه در متر مربع) مشاهده گردید.
    کلید واژگان: میگو وانامی, آب لب شور, دریای خزر, تراکم
    S.M.Vahid Farabi, Abbas Matinfar, Aliakbar Salehi, Mansour Sharifian
    In this study, the effects of different primary stocking densities (45, 50, 55 and 60 shrimp/m2) of whiteleg shrimp postlarvae (PL12) were evaluated on the growth and survival rates. Brackish water (10.52±0.43 psu) was provided from the Caspian Sea. The experiments were performed in 12 circular concrete ponds with a sandy bed (area: 78m2) with four treatments and three replications for each treatment. The culture period was 75 days and the average water temperature was 27.4±1.79°C. The results showed that different stocking densities caused statistical significant difference in growth and survival rates among various experimental treatments (P
    Keywords: Whiteleg shrimp (Litopenaeus vannamei), Brackish water, Caspian Sea, Density
  • مینا ارست، غلامرضا زهتابیان، محمد جعفری، حسن خسروی، سعید شجاعی
    مدیریت استفاده از آب های نامتعارف در زمین های کشاورزی ضمن کاهش خطرات زیست محیطی، افزایش بهره وری آنها را در پی دارد. به همین منظور این پژوهش با هدف ارزیابی و مقایسه تاثیر پساب، آب شور و آب لب شور بر تغییرات موادآلی، جرم مخصوص و هدایت الکتریکی خاک انجام شد. بدین منظور تعداد پنج مکان مطالعاتی در نظر گرفته شد. این مکان ها شامل شاهد، آبیاری با آب شور، آب لب شور، پساب و آبیاری تلفیقی پساب و آب شور می باشد. در مناطق یاد شده اقدام به حفر پروفیل در 5 تکرار شد. از هر پروفیل سه نمونه از دو عمق سطحی (0-30) سانتی متر و تحت الارضی (30-60) سانتی متر برداشت شد. نتایج نشان داد که کاربرد پساب موجب بهبود ویژگی های خاک از لحاظ مقدار ماده آلی و تا حدی جرم مخصوص ظاهری نسبت به سایر تیمارها شد. میزان اسیدیته نیز در بین تیمارهای اعمال شده تغییرات معناداری نداشت. اما هدایت الکتریکی در تیمار آب شور به میزان 17/57 دسیزیمنس بر متر در لایه سطحی و حدود 5/5 دسیزیمنس بر متر در لایه عمقی بوده است. این اختلاف بسیار زیاد بین دو عمق در این تیمار نمایانگر روند کاهشی هدایت الکتریکی از سطح به عمق میباشد و این روند در تیمارهای آب لب شور و پساب ثابت بود.
    کلید واژگان: آبیاری تلفیقی پساب و آب شور, هدایت الکتریکی, وزن مخصوص ظاهری, آب لب شور, ماده آلی
    Mina Arast, Gholamreza Zehtabian, Mohammad Jafari, Hasan Khosravi, Saeed Shojaee
    The used of unconventional waters in the agricultural lands not only reduces the environmental hazards but also increases the productivity. This research was aimed to assess the effects of wastewater, saline water and brackish water on some soil properties including organic matter, bulk density, and electrical conductivity. Therefore, five study sites were selected. The treatments consisted of control, irrigation with saline water, brackish water, and wastewater as well as mixed irrigation of wastewater and saline water. Five profiles were dug in the study sites. In each profile, two samples were taken from two depths of 0-30 cm and 30-60 cm. The results showed that irrigating with wastewater led to improved soil properties in terms of organic matter and bulk density, as compared with other treatments. There was no significant difference in pH among all treatments. However, the amount of Electrical Conductivity of saline water in surface and deep layers of soil was 17.57 ds/m and 5.5 ds/m, respectively. This large difference between the two depths in saline water treatment represents the EC downward trend from surface to depth. This trend was constant for the brackish water and wastewater treatments.
    Keywords: Bulk density, brackish water, electrical conductivity, mixed irrigation, organic matter, wastewater, saline water
  • S.M.V. Farabi, A.A. Salehi, R. Pourgholam, M. Ghanei Tehrani
    Litopenaeus vannamei (Boone, 1931) post-larvae 12 were obtained from Bushehr province and reared at the Caspian Sea Ecological Research Iinstitute (Mazandaran, Iran) in summer 2012 using brackish water of the Caspian Sea. Prior to start of the experiment, post-larvae were gradually adapted to brackish water. The shrimp was stocked in a 1000 m2 earthen pond with a stocking density of 31 individual/m2. The earthen pond was in quarantine without discharge valve. During the rearing period, there was no water exchange. The shrimp was reared for 85 days. The average daily growth, final mean weight, feed conversion ratio and final yield were 0.31±0.04 g, 21.11±0.71 g, 0.79 and 531 kg, respectively. The results showed that L. vannamei can growth well in brackish water of Caspian Sea (salinity of 11.1±0.7 ppt and temperature of 28.67±0.72 °C) in Mazandaran province from July to September.
    Keywords: Litopenaeus vannamei, Caspian Sea, Brackish water, Culture
  • شهلا مرادی کشکولی*، سید رضا هاشمی، عباس خاشعی سیوکی، علی شهیدی

    آبیاری با آب های شور و حرکت املاح به سطح خاک توسط جریان مویینگی می تواند باعث تجمع املاح شود. تحقیق کنونی با هدف شبیه سازی حرکت آب و املاح در خاک با استفاده از مدل هایدروس، جهت تعیین عمق مناسب کارگذاری قطره چکان در باغ انگور واقع در روستای امیرآباد از توابع شهرستان بیرجند در سال 1394 انجام شد. در فاصله بین سه دور آبیاری نمونه های خاک از اعماق 0، 30، 60 و 90 سانتی‌متری برداشت شده و رطوبت آن ها در آزمایشگاه تعیین گردید سپس مقادیر رطوبت در مدل هایدروس یک‌بعدی وارد شد. مقادیر پارامترهای هیدرولیکی خاک با استفاده از روش مدل‌سازی معکوس تعیین شدند. خروجی های مدل هایدروس یک بعدی وارد مدل هایدروس سه‌بعدی شده و مدل اجرا گردید. نتایج نشان داد که مقادیر شاخص‌های RMSE وMAE به ترتیب برابر 9 و 6 درصد بوده و با توجه به پروفیل رطوبت و املاح به دست آمده از مدل هایدروس سه بعدی، عمق 32 سانتی متر برای نصب قطره چکان پیشنهاد گردید. برای بررسی صحت این عمق، سناریوهایی در مدل هایدروس دوبعدی درنظر گرفته شده و مدل اجرا گردید. در این سناریوها قطره‌چکان در عمق 15، 20 و 25 سانتی‌متری زیر سطح خاک درنظر گرفته شدند. با توجه به پروفیل های املاح به دست آمده در انتهای دوره شبیه سازی برای این عمق ها، مقدار تجمع املاح برای زمانی که قطره چکان در عمق 25 سانتی متری خاک قرار می گیرد، در سطح خاک به صفر می رسد که این سناریو نتایج حاصل از مدل هایدروس سه بعدی را تایید نمود لذا عمق 25 تا 32 سانتی متر بهترین عمق برای کارگذاری قطره‌چکان تعیین گردید.

    کلید واژگان: آب های شور, باغ انگور, پروفیل املاح, عمق نصب قطره چکان
    Sh. Moradi Kashkooli *, S.R. Hashemi, A. Khashei Suiki, A. Shahidi

    Irrigation with saline waters and solute transport to soil surface by capillary can accumulate solutes. Current study have been carried out to simulate the water flow and solute transport in soil by Hydrus model in order to determine the suitable depth of dripper in the grape garden that was located in Amirabad village in Birjand city in 2015.Samples were taken from the 0, 30, 60 and 90 cm of soil during the 3 irrigation interval and then the amount of soil sample moisture have been determined in the laboratory then the amount of moisture have been entered in Hydrus- 1D model. The amount of soil hydraulic parameters have been determined by inverse solution. Outputs of Hydrus- 1D have been entered in Hydrus- 3D model and the model have been executed. Results indicated that the amounts of Root Mean Square Weighted Error (RMSE), Mean Weighted Absolute Error (MAE) were 9 and 6 percent, respectively. According to the moisture and salinity profiles obtained from Hydrus-3D model, it was suggested to place dripper in depth of 32 cm. In order to check the accuracy of suggested depth Some Scenarios have been considered in Hydrus-2D model. In this scenarios, the dripper have been placed in the depths of 15, 20 and 25 cm. According to the obtained concentration profiles at the end of the simulation period for the mentioned depths, when the dripper have been placed in the depth of 25 cm, the amount of solute accumulation reaches to zero at the soil surface that confirms the results obtained by Hydrus- 3D so it is better to place dripper in the depth of 25-32 cm.

    Keywords: Saline waters, Grape Garden, The depth of placing dripper, Solute profile
  • جواد باغانی، امین علیزاده، حسین انصاری، مهدی عزیزی
    برای بررسی اثر سطوح شوری آب آبیاری و زمان شروع آبیاری با آب شور و لب شور بر خصوصیات کمی خربزه دیررس، آزمایشی با 7 تیمار و 3 تکرار در قالب بلوک های کامل تصادفی با استفاده از روش آبیاری قطره ای نواری، در مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی خراسان رضوی انجام شد. تیمارهای آبیاری عبارت بودند از: 1- آبیاری با آب شیرین (6/0 دسی زیمنس بر متر) از ابتدای کاشت تا انتهای فصل برداشت، 2- آبیاری با آب با شوری 3 دسی زیمنس برمتر از ابتدا تا انتهای فصل داشت، 3-آبیاری با آب با شوری 6 دسی زیمنس بر متر از ابتدا تا انتهای فصل، 4- آبیاری با آب با شوری 6 دسی زیمنس بر متر از 20 روز بعد از جوانه زنی تا انتها، 5- آبیاری با آب با شوری 3 دسی زیمنس بر متر از 20 روز بعد از جوانه زنی تا انتها، 6- آبیاری با آب با شوری 6 دسی زیمنس بر متر از 40 روز بعد از جوانه زنی تا انتها و 7- آبیاری با آب با شوری 3 دسی زیمنس بر متر از 40 روز بعد از جوانه زنی تا انتهای فصل داشت. نتایج نشان داد که، شوری آب بر عملکرد کل، عملکرد اقتصادی و کارآیی مصرف آب آبیاری تاثیر معنی داری داشت. بالاترین عملکرد کل و عملکرد اقتصادی و کارآیی مصرف آب آبیاری از تیمار شاهد بدست آمد که تفاوت آن ها با تیمارهای آب شور و لب شور معنی دار بود. در ضمن تفاوت بین عملکردهای تیمارهای شور و لب شور معنی دار نبودند. آبیاری با آب شیرین در اوایل دوره رشد باعث افزایش محصول نشده بلکه، باعث وارد شدن تنش بیشتر به گیاه می شود.
    کلید واژگان: آب لب شور, اقتصادی, جوانه زنی
    Javad Baghani, A. Alizadeh, H. Ansari, M. Azizi
    Introduction
    Production and growth of plants in many parts of the world due to degradation and water scarcity have been limited and particularly, in recent decades, agriculture is faced with stress. In the most parts of Iran, especially in the Khorasan Razavi province, drought is a fact and water is very important. Due to melon cultivation in this province, and the conditions of quality and quantity of water resources and water used to produce the melon product in this province, any research done on the use of saline and brackish waters is statistically significant.
    Materials And Methods
    To study the effects of different water salinity and water management on some of the agronomic traits of late summer melon with drip irrigation, an experiment with 7 treatments and 3 repetitions was conducted in a randomized complete block design, in Torogh station, Mashhad. The irrigation treatments were: 1- fresh water from planting to harvesting, 2- water (3 dS/m) from planting to harvesting, 3- water (6 dS/m) from planting to harvesting, 4- water (6 dS/m) from 20 days after plantation to harvesting, 5-water (6 dS/m) from 40 days after plantation to harvesting, 6-water (3 dS/m) from 20 days after plantation to harvesting, 7-water (6 dS/m) from 40 days after plantation to harvesting. Row spacing and plant spacing were 3 m and 60 cm, respectively and the pipe type had 6 liters per hour per unit of meters in the drip irrigation system. Finally, the amount of salinity water, number of male and female flowers, number of seed germination, dry leave's weight, leaf area, chlorophyll (with SPAD) etc. were measured and all data were analyzed by using MSTAT-C software and all averages of data, were compared by using the Duncan test. Results and Discussion The results of analysis of data showed the following: Number of seeds germination: Salinity in water irrigation had no significant effects on the number of seed germination. However, there was the most number of seed germinations in the fresh water treatments. However, with increased water salinity, the time of seed germination reduced. The maximum delay in germination of seeds was in the treatment that was irrigated with fresh water from the beginning of cultivation. Number of flowers: First, the male flowers appeared and after 5 to 7 days, the appearance of female flowers began. The effect of irrigation treatments on female flower appearance was significant. With increased water salinity, the number of male flowers decreased. There was the lowest male flower in the treatment that was irrigated with saline water from the beginning, but there was no significant difference among the other treatments. Root, steam and leaves: The effect of saline irrigation water on dried leaves’ weight and dry root weight was significant at 1% and 5% levels, respectively. Fresh treatment and salinity treatment have the least and the most root dries weight, respectively (irrigated from the beginning with fresh or saline water). Two treatments that were irrigated with fresh and brackish water from thebeginning of cultivation have the highest leaf growth. The same trend was true for steams. In general, in all treatments, after applying different quality water to the end of the growing season, the trend of plant growth was similar to the others. Chlorophyll: One of the most common measurements made by plant scientists is the determination of Chlorophyll concentration. The SPAD index was used for comparison of chlorophylls. With an increase of the salt in irrigation water, the SPAD index was also increased. The maximum and minimum SPAD was in the treatments that were irrigated with saline water (treatment A) and fresh water (treatment C) from the beginning of cultivation, respectively. Yield: With increasing the salinity of water, the total yield decreased. Salinity in irrigation water had a significant effect (at the 5% level) on total yield. The mean yield of brackish and salinity irrigation water treatments were 17.5% and 26% less than the fresh water irrigation treatment, respectively.These differences were significant. However, there was no significant difference between the yield of cases using brackish or salt water.
    Conclusion
    The results showed the following: Salinity in irrigation water had no significant effect on the number of seed germinations. However, there was the most number of seed germinations in the fresh water treatments, but by raising the salinity of water, the time of seed germination was reduced. With increasing the salinity of water, the number of male flowers decreased. There was the lowest male flower in the treatment that were irrigated with salt water from the beginning, but there was no significant difference between the other treatments. The effect of salinity water on leaf dry weight and dry root was significant at 1% and 5% levels, respectively. Fresh and salinity treatments have the least and the most root dry weight, respectively (irrigated from the beginning with fresh or salt water). Two treatments that were irrigated with fresh and brackish water from the beginning of cultivation have the highest leaf growth. The same trend was true for steams. Two treatments that were irrigated with fresh and brackish water from the beginning of cultivation have the highest leaves areas. And they had significant difference with other irrigation treatments. With an increase in the salt in irrigation water, the SPAD index also increased. The mean yield of brackish and salinity water irrigation treatments were 17.5% and 26% less than that of fresh water irrigation treatment, respectively.These differences were significant. But there was no significant difference between the yield of brackish and salt water.
    Keywords: Brackish water, Economic, Germination
  • معصومه کلویی، موسی حسام

    در نواحی با سطح ایستابی بالا، بواسطه تبخیر از سطح خاک، تجمع املاح در سطح خاک به وقوع می پیوندد. بنابراین صعود مویینگی آب زیرزمینی شور نزدیک سطح زمین، نه تنها باعث تبخیر از سطح خاک و اتلاف رطوبت می گردد بلکه موجب شور شدن خاک نیز می شود. معمولا برای جلوگیری از شور شدن اراضی، از روش های مختلف برای زهکشی استفاده می گردد که این روش ها با محدودیت های زیاد فنی، اقتصادی و زیست محیطی مواجه می باشند. اگر بتوان به طریقی دیگر از صعود مویینگی جلوگیری نمود، می توان انتظار داشت از شدت شور شدن اراضی کاسته شود. بنابراین، هدف از این تحقیق، ارزیابی تاثیر سطوح مختلف پلیمر سوپرجاذب بر کاهش صعود کاپیلاری آب زیرزمینی شور و تجمع نمک در لایه سطحی خاک بود. این مطالعه گلخانه ای در چهار سطح پلیمر سوپرجاذب صفر (شاهد)، 100، 150 و 200 گرم اضافه شده به یک خاک ریز بافت در استوانه ای با ارتفاع و قطر 30 سانتیمتر و سه تکرار انجام شد. نتایج بدست آمده تاثیر مثبت کارایی پلیمر سوپرجاذب را در کاهش صعود کاپیلاری نشان داد. در بین سطوح مختلف پلیمر سوپرجاذب ، کاربرد 200 گرم پلیمر باعث کاهش صعود مویینگی آب زیرزمینی شور و در نتیجه کاهش تجمع نمک در لایه سطحی خاک، نسبت به شاهد (تیمار بدون پلیمر) شد.

    کلید واژگان: آب زیرزمینی شور, پلیمرسوپرجاذب, تجمع نمک, صعود کاپیلاری
    M. Kaloee, M. Hesam

    In areas with high water table, due to evaporation from the soil surface, occurs accumulation of salts in the soil surface. Also the capillary rise of saline groundwater close to the surface, not only make evaporation from the soil surface and the loss of moisture but it entail soil salinization. Usually to prevent salinization of land, are used various methods to drain that these methods are envisage very the limitations of technical, economic and environmental existence. If you can prevent Another way of the capillary rise, can be expected to reduce the intensity of land salinization. So, the objective of this research was to evaluation the effect of the different levels of the superabsorbent polymer on reducing capillary rise from saline groundwater. This greenhouse experimentwas carried out in four levels of superabsorbent polymer 0 (control), 100, 150, and 200 g added to a fine-textured soil in the cylindrical with diameter and height 30 cm and 3 replicates. The results showed positive effects of superabsorbent polymer on reducing capillary rise. Between different levels of superabsorbent polymer, application of 200 g of polymer is make to reduce of the capillary rise of saline groundwater and reduce the accumulation of salts in the surface layer of the soil, than in the control (treatment without polymer).

    Keywords: Saline Groundwater, Superabsorbent Polymer, Salt Concentration, Capillary Rise
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال