به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "vitamin a" در نشریات گروه "کشاورزی"

  • Farid Moradinezhad *, Maryam Dorostkar, Razieh Niazmand, Gholamreza Doraki
    Purpose

    There is no report regarding the physicochemical properties of dried barberry fruits from main production regions of the South Khorasan Province, Iran.

    Research Method

    Therefore, we investigated the nutritional quality and bioactive compounds of dried, seedless barberry fruits from different regions of South Khorasan Province, Iran. Dried barberries were evaluated after being purchased and collected.

    Findings

    The highest total soluble solids (TSS) and the highest taste index (TSS/TA) were obtained for the barberries from the Birjand region, which indicates that the barberries from this region have better and sweeter tastes than those from other regions. However, the barberry fruits of the Qaen region had the greatest amount of titratable acidity (TA) and the lowest amount of TSS, which indicates that the fruits of this region are more sour than those of other regions. The examination of color indices (L*, a*, b*, Hue and chroma) showed that the lowest values of a* (redness) and chroma were related to the dried barberry of the Darmian region. Additionally, the highest total phenol content and anthocyanin content were detected in fruits from the Birjand region. However, barberry fruits from the Darmian region had the lowest phenol content and the lowest levels of anthocyanin and vitamin C. Positive strong correlations revealed between anthocyanin and TSS (r = 0.82), anthocyanin and phenol (r =0.95), anthocyanin and vitamin C (r =0.77), and anthocyanin and chroma (r =0.81).

    Research limitations: 

    No limitations were found.

    Originality/Value:

     In general, it can be concluded that the dry, seedless barberry fruits from the Birjand region had higher quality and nutritional value than those from other regions. Nevertheless, the barberries of the Zirkoh and Qaen regions also had acceptable quality and nutritional value. However, it seems necessary to control and review the storage and drying conditions of barberry fruits in the Darmian region.

    Keywords: Anthocyanin, Berberis Vulgaris, Nutritional Value, Postharvest, Vitamin C
  • Elhadi Yahia *, Jose De Jesús Ornelas-Paz, Claudia Inés Victoria-Campos
    Purpose

    Changes in color, vitamin C, b-carotene, lycopene, a- and d-tocopherol were followed during ripening and senescence of mature-green tomatoes (Lycopersicon esculentum Mill cv. Rhapsody) maintained at 22 °C and 85% RH for up to 5 weeks. 

    Research method

    Tomatoes were harvested at the mature-green stage and valuated for color and the content of selected bioactive compounds (β-carotene, lycopene, α- and δ- tocopherols and vitamin C) during simulated retail market conditions (22 °C and 85% RH for 5 weeks).

    Findings

    The tested tomato cultivar had a long postharvest life under the tested conditions, as the fruit maintained in edible conditions during the whole storage period. Vitamin C, lycopene, a- and d-tocopherol presented their highest values after about 14 to 18 days after harvest, and b-carotene maintained a maximum content (0.84 mg/100 g) 8 days after harvest. The maximum content of vitamin C, lycopene, a- and d-tocopherol were 0.036, 30, 0.27 and 0.0045 mg 100 g-1 of fresh tissue, respectively. Our results indicate that 'Rhapsody' tomatoes harvested at the mature-green stage have shown important levels of vitamin E (tocopherols), C, and carotenoids (lycopene and b-carotene) after 14 to 17 days from harvest.

    Research limitations:

     There were no limitations.

    Originality/Value: 

    This study evaluated the changes in the content of bioactive compounds in long shelf life tomatoes, of great importance for human health, for up to 5 weeks to determine the ideal moment for their consumption.

    Keywords: Antioxidants, Lycopersicon Esculentum, Phytochemicals, Postharvest, Vitamin E
  • رویا موسوی، ویدا چالوی*، کامران قاسمی، مهدی حدادی نژاد
    هدف

    با توجه به کاربرد فراوان کودهای شیمیایی در کشاورزی و مخاطرات این کودهای برای محیط زیست، لازم است به موارد جایگزین توجه شود تا از آسیب های احتمالی جلوگیری شود.

    روش پژوهش:

     با هدف بررسی اثر نیتروکسین و ورمی کمپوست بر خصوصیات کیفی و عملکردی تمشک سیاه، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تکرار در شهرستان نور انجام شد. فاکتور اول میزان درصد کود ورمی کمپوست در پنج سطح (صفر، 10، 20، 30 و 40 درصد حجمی) و فاکتور دوم تلقیح و عدم تلقیح با نیتروکسین (Ni) بود.

    یافته ها

    نتایج نشان داد که بالاترین وزن میوه، تعداد میوه و عملکرد در ورمی کمپوست 20 درصد مشاهده شد. بیش ترین طول میوه (62/1 سانتی متر) در ورمی کمپوست 10 درصد و تلقیح نیتروکسین به دست آمد. در بررسی صفات بیوشیمیایی، بیش ترین مواد جامد محلول و شاخص طعم در تیمار ورمی کمپوست 10 درصد مشاهده شد. بیش ترین مقدار آنتوسیانین در تیمارهای ورمی کمپوست 20 و 30 درصد به ترتیب به میزان 551 و 563 (میلی گرم بر لیتر آب میوه) حاصل گردید. کاربرد نیتروکسین به همراه ورمی کمپوست 30 درصد بیش ترین ویتامین ث را در میان همه تیمارها به همراه داشت.

    نتیجه گیری

    کاربرد ورمی کمپوست در سطوح 20 تا 30 درصد بهترین اثر را بر صفات کمی و کیفی تمشک سیاه داشته و در مواردی که مقادیر بالای ورمی کمپوست اثر منفی داشته است، نیتروکسین توانسته این اثر را کاهش دهد و موجب افزایش برخی صفات شود. در این بررسی کاربرد ورمی کمپوست در سطوح 20 تا 30 درصد به همراه نیتروکسین بهترین اثر را بر صفات مرتبط با تمشک سیاه نشان داده است.

    کلید واژگان: آنتوسیانین, اندازه میوه, عملکرد, کاربرد تلفیقی, ویتامین ث
    Roya Mousavi, Vida Chalavi *, Kamran Ghasemi, Mehdi Hadadinejad
    Objective

    Considering the abundant use of chemical fertilizers in agriculture and their detriments to the environment, it is necessary to consider alternatives to prevent possible damage.

    Methods

    A completely randomized factorial experiment with four replications was conducted in the Nur country to investigate the imapct of nitroxin and vermicompost on the qualitative and functional characteristics of Blackberry. The first factor was the percentage of vermicompost at five levels (0, 10, 20, 30 and 40% by volume) and the second factor consisted of inoculation and lack of inoculation with nitroxin (Ni).

    Results

    The results demonstrated that the highest fruit weight, number of fruits, and yield were observed at 20% vermicompost. Maximum fruit length (1.62 cm) was obtained with 10% vermicompost and nitroxin inoculation. In analyzing the biochemical traits, the highest soluble solids and taste index were observed in the 10% vermicompost treatment. The largest amount of anthocyanin was obtained in the 20 and 30% vermicompost treatments at 551 and 563 (mg/L fruit juice), respectively. The application of nitroxin along with 30% vermicompost yielded  the highest amount of vitamin C among all treatments.

    Conclusion

    The application of vermicompost at 20 to 30% levels had the best impact on the quantitative and qualitative traits of Blackberry, and in cases where high amounts of vermicompost exerted a negative effect on some traits, nitroxin was able to reduce this effect and enhance certain traits. In this assay, the application of vermicompost at 20-30% along with nitroxin demonstrated the best impacts on blackberry traits.

    Keywords: Anthocyanin, Combined Use, Fruit Size, Vitamin C, Yield
  • معصومه امانی اندبیلی، معظم حسن پور اصیل، جمالعلی الفتی، مریم نوابیان*
    رقم نیروین از ارقام پرکشت فلفل دلمه ای در ایران است اما تاکنون برنامه غذایی و آبیاری مشخصی برای دستیابی به حداکثر محصول و کارایی مصرف آب آن مشخص نشده است. برای تعیین حد بهینه آبیاری در پرورش گلخانه ای این رقم آزمایشی در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار بر اساس تیمار های آبیاری 100 (I0)، 85 (I1) و 70 (I2) درصد نیاز آبی در گلخانه تحقیقاتی دانشکده علوم کشاورزی دانشگاه گیلان طی سال های 1403-1402 اجرا شد. نتایج نشان داد که از نظر صفات عملکرد نهایی محصول و کارایی مصرف آب بین سطوح شاهد و 85 درصد نیاز آبی اختلاف معناداری وجود نداشت، اما با کاهش میزان آبیاری به 70 درصد نیاز آبی میزان این صفات به ترتیب 43/21 و 52/8 درصد کاهش یافت. نتایج مربوط به میزان نشت یونی و میزان پرولین آزاد نشان داد که آبیاری تا 85 درصد نیاز آبی، موجب قرار گرفتن بوته ها تحت شرایط تنش آبی نشد. کاهش میزان آبیاری منجر به طویل تر شدن دم میوه ها شده و از ضخامت آن ها کاست. بیشترین میزان تعداد لوب میوه در سطح 85 درصد نیاز آبی مشاهده شد که این میزان به ترتیب 96/13 و 89/34 درصد نسبت به سطوح 70 و 100 درصد نیاز آبی بیشتر بود. بین مجموعه صفات طول میوه، حجم میوه، ویتامین ث و ظرفیت آنتی-اکسیدانی و مجموعه صفات وزن میوه، کارایی مصرف آب، محتوای نسبی آب، کلروفیل برگ و وزن تر بوته همبستگی منفی، قوی و معناداری مشاهده شد. براساس نتایج حاصل از این پژوهش، تغییر آبیاری از 100 به 85 درصد نیاز آبی، علاوه بر صرفه جویی در مصرف آب، موجب بهبود سطح مقاومت گیاه در برابر عوارض شایعی همچون پوسیدگی گلگاه و افزایش عمر انباری میوه ها شد. بنابراین استفاده از این سطح از آبیاری 85 درصد نیاز آبی در پرورش این رقم از فلفل تحت شرایط گلخانه توصیه می شود.
    کلید واژگان: کارایی مصرف آب, کشت کنترل شده, کم آبیاری, عملکرد محصول, ویتامین ث
    Masoumeh Amani Andabili, Moazzam Hassanpour Asil, Jamal-Ali Olfati, Maryam Navabian *
    The Nirvin variety is one of Iran's most cultivated varieties of bell peppers. Still, no specific dietary and irrigation program has been determined to achieve the maximum yield and water use efficiency. To determine the optimal irrigation for greenhouse cultivation of this variety, an experiment was conducted in a completely randomized design with three replications based on irrigation treatments of 100 (I0), 85 (I1) and 70 (I2)% water requirement in the research greenhouse of the Faculty of Agricultural Sciences, University of Guilan in 2022-2023. The results showed no significant difference in final yield traits and water use efficiency between the 100 and 85% water requirement, with the reduction of irrigation to 70% water requirement, these traits decreased by 21.43, and 8.52%, respectively. The results related to the amount of ionic leakage and free proline content indicated that reducing the irrigation to 85% of the water requirement did not cause water stress in the plant. The reduction of irrigation led to an increase in the length of the fruit stems and a decrease in their thickness. The highest number of fruit lobes was observed at the 85% water requirement which was 13.96 and 34.89% more than 70 and 100% water requirement, respectively. A strong and significant negative correlation was observed between the traits of fruit length, fruit volume, vitamin C, and antioxidant capacity and the set of traits of fruit weight, water use efficiency, relative water content, leaf chlorophyll, and fresh plant weight. Based on the results of this research, changing irrigation from 100 to 85% water requirement not only saves water but also improves the plant's resistance to common problems such as blossom-end rot and increases the shelf life of the fruits. So, an 85% level of irrigation is recommended for this variety of pepper under controlled conditions.
    Keywords: Controlled Cultivation, Yield Performance, Water Use Efficiency, Deficit Irrigation, Vitamin C
  • سید امیرحسین موسوی، فاطمه نکونام*، طاهر برزگر، زهرا قهرمانی، جعفر نیکبخت

    به منظور بررسی اثر اسید هیومیک بر رشد، خواص کیفی میوه و کارآیی مصرف آب عروسک پشت پرده (Physalis peruviana L.) تحت شرایط کم آبیاری، آزمایشی به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در سال 1400 اجرا شد. تیمار های آزمایشی شامل سه سطح آبیاری (100، 80 و 60 درصد نیاز آبی گیاه) و سه سطح اسید هیومیک (صفر، 5/1 و 3 کیلوگرم در هکتار) بود. نتایج نشان داد که تنش کم آبیاری به طور معنی داری رشد و عملکرد میوه را کاهش داد، به طوری که تیمار کم آبیاری 60 درصد باعث کاهش 6/18 درصد ارتفاع بوته و 2/22 درصد عملکرد میوه در مقایسه با آبیاری 100 درصد شد. کاربرد خاکی اسید هیومیک، ارتفاع بوته، عملکرد میوه در بوته، کارایی مصرف آب و کلروفیل کل و خواص کیفی میوه از جمله اسیدیته قابل تیتراسیون، مواد جامد محلول و ویتامین ث میوه را تحت شرایط آبیاری نرمال و کم آبیاری افزایش داد. بیشترین ارتفاع بوته (33/200 سانتی متر)، کلروفیل کل (42/2 میلی گرم بر گرم وزن تر)، اسیدیته قابل تیتراسیون (81/1 درصد) و ویتامین ث (52/19 میلی گرم بر گرم وزن تر) با کاربرد خاکی 3 کیلوگرم در هکتار اسید هیومیک تحت شرایط کم آبیاری 100 درصد نیاز آبی گیاه به دست آمد. حداکثر مواد جامد محلول میوه (63/12 درجه بریکس) و کارایی مصرف آب (23/1 کیلوگرم بر متر مکعب) در گیاهان تیمار شده با اسید هیومیک 3 کیلوگرم در هکتار در شرایط آبیاری 60 درصد مشاهده شد. در مقایسه با گیاهان شاهد تحت آبیاری 100 درصد، کاربرد اسید هیومیک 3 کیلوگرم در هکتار تحت آبیاری 100 و 80 درصد، به ترتیب باعث افزایش 25 و 4 درصد مقدار عملکرد میوه شد و در شرایط کم آبیاری 60 درصد نیاز آبی با کاهش 11 درصد عملکرد میوه، در مصرف آب 40 درصد صرفه جویی شد. با توجه به نتایج، کاربرد اسید هیومیک 3 کیلوگرم در هکتار جهت بهبود کارایی مصرف آب، عملکرد و کیفیت میوه عروسک پشت پرده گونه پروویانا تحت شرایط آبیاری نرمال و کم آبیاری پیشنهاد می شود.

    کلید واژگان: کارایی مصرف آب, کلروفیل کل, مواد جامد محلول, ویتامین ث
    Seyyed Amirhossein Mousavi, F. Nekounam *, Taher Barzegar, Zahra Ghahremani, Jafar Nikbakht
    Introduction

    Physalis peruviana L. is a short perennial shrub that is a member of the Solanaceae family. These fruits have many benefits for human health because of their nutritional and bioactive compounds (vitamins (A, B, C and K), essential fats and etc.) and reduced the risk of diseases such as cancer, malaria, asthma, hepatitis, dermatitis and rheumatism. Therefore, it has received special attention for cultivation all over the world. Increasing crop production and mitigating abiotic stresses are major challenges under extreme climatic environments and intense farming activities. Crop management strategies such as deficit irrigation can decrease soil evaporation, runoff, and plant transpiration, and increase water use efficiency (WUE) and water conservation. In addition to these practices, organic input, which includes the application of organic materials such as compost and humic substances, is an additional strategy that increases soil water retention and can potentially improve plant WUE. Water is crucial for agriculture and needs to be used effectively due to climate change and drought in Iran. For this reason, to adapt to water deficit scenarios, deficit irrigation applications are increasing in importance. Water availability is expected to be a growth limiting factor that would affect fruit yield in Physalis peruviana due to reduced flower set and elevated floral abscission rate.

    Materials and Methods

    In order to investigate the effect of humic acid on physiological characteristics, yield and fruit quality of Physalis peruviana under deficit irrigation conditions, a split plot experiment based on randomized complete block design with three replications was conducted during 2021. Treatments consisted arrangement of three levels of irrigation (starting irrigation at 100, 80 and 60% ETc (crop evapotranspiration)) and three levels of humic acid (0, 1.5 and 3 kg ha-1). The seeds of Physalis peruviana were sown in seedling trays contain peat moss. The seedlings were grown under normal conditions (25±2 °C/day and 20±2 °C at night with 60-65% RH). Plant height, total chlorophyll, fruit yield per plant, total soluble solid content, titratable acidity, vitamin C content and water use efficiency were measured. Statistical analyses were performed with SAS V9.3, and means comparison were separated by Duncan’s multiple range tests at p < 0.05.

    Results and Discussion :

    The results showed that deficit irrigation significantly reduced growth, fruit yield, vitamin C and increased water use efficiency (WUE) and Total soluble solid content of Physalis peruviana. The soil application of humic acid significantly increased total chlorophyll, fruit quality and yield, and decreased leaf electrolyte leakage under normal and deficit irrigation, thus, the deficit irrigation 60 ETc% decreased the plant height by 18.6% and the fruit yield by 22.2% compared to irrigation 100 ETc%. The maximum plant length (200.3 cm), total chlorophyll content (2.42 mg g-1FW) and fruit yield (4793.3 kg ha-1) were observed in plants treated with 3 kg ha-1 humic acid under 100% ETc irrigation. The highest value of total soluble solid (12.6 B°), antioxidant activity (90.06 %) and WUE (1.23 kg m-3) were obtained with 3 kg ha-1 soil application of humic acid under deficit irrigation 60% ETc. The application of 3 kg ha-1 humic acid under 100 and 80 %ETc irrigation increased the fruit yield by 25% and 4%, respectively, compared to the control plants (non treated with humic acid) under irrigation100 ETc% and under deficit irrigation  60 ETc%, with decreasing 11% fruit yield, water consumption was saved by 40%. Soil and crop management practices that alter plant water and nutrient availability could affect the processes of crop evapotranspiration and WUE, which can influence the yield and fruit quality by changing the internal nutrient and water balance. Incorporating organic matter within a crop growth system either as leaf spray or soil mix is a complementary strategy to improve crop growth and WUE. By inducing antioxidant enzyme activities, HS could assist plants in stomata functioning, thereby closing stomata more efficiently under drought stress, which results in plant water conservation. The reason of the difference between WUE values probably appeared due to the differences on Physalis peruviana yield. WUE showed an upward trend with an increasing in irrigation.

    Conclusion

    Study results suggest that soil application of humic acid with increasing vitamin C, TSS and TA, improved fruit quality. According to the results, application of 3 kg ha-1 humic acid is suggested to improve fruit yield and quality of Physalis peruviana under normal and deficit irrigation conditions.

    Keywords: Total Chlorophyll, Total Soluble Solid, Vitamin C, Water Use Efficiency
  • یاسر رحیمیان، فرشید خیری*، مصطفی فغانی

    به منظور بررسی تاثیر مصرف جیره های مکمل شده با سطوح مختلف ویتامین E، سیزامین و تیموکوئینون بر عملکرد، فراسنجه های خونی، آنزیم های کبدی و صفات کمی و تخم، تعداد210 قطعه بلدرچین تخم گذار ژاپنی ازسن 35 روزگی، در قالب طرح کاملا تصادفی مورد استفاده قرار گرفت. تیمارهای آزمایشی شامل گروه شاهد و گروه های مصرف کننده جیره های مکمل شده با سطوح 100 و200 میلی گرم در هر کیلوگرم خوراک از ویتامینE، تیموکوئینون و سیزامین بودند. یافته ها نشان داد مصرف خوراک و ضریب تبدیل خوراک تحت تاثیر جیره های آزمایشی قرار نگرفت (05/0≥p). تحت اثر ویتامینE، سیزامین و تیموکوئینون، کلسترول و LDL سرم و تخم نسبت به گروه شاهدکاهش ومیزانHDL افزایش یافت (05/0≤p). سطح آلبومین و فعالیت آنزیم های کبدی آلکالین فسفاتاز، آلانین آمینوترانسفراز وآسپارتات آمینوترانسفراز کاهش یافت (05/0≤p). افزایش سلول های سفید خون وکاهش معنی دار نسبت هتروفیل به لنفوسیت مشاهده شد (05/0≤p). غلظت هموگلوبین،گویچه های قرمز و شاخص های هماتولوژی تحت تاثیر جیره های آزمایشی قرار نگرفت (05/0≥p). اعمال تیمارهای آزمایشی سبب افزایش درصد تولید و وزن تخم، افزایش وزن زرده، بهبود شاخص هاو و متعاقباکاهش وزن سفیده و تیوباربیتوریک اسید در مقایسه با گروه شاهد شد (05/0≤p). محتوی اسید های چرب پالمیتولئیک اسید، اولئیک اسید، آلفالینولئیک اسید، ایکوزاپنتانوئیک اسید و دوکوزا هگزانوئید اسید افزایش و اسید های چرب لینولئیک ،گاما لینولئیک و آراشیدونیک اسیدکاهش یافت (05/0≤p) . به صورت کلی با توجه به نتایج این تحقیق چنین به نظر می رسد که مصرف سطوح 100 و200 میلی گرم سیزامین و تیموکوئینون می تواند اثرات مثبتی بر علمکرد، فراسنجه های خونی، صفات کمی و کیفی تخم در بلدرچین تخم گذار ژاپنی داشته باشد.

    کلید واژگان: بلدرچین تخم گذار, پروفایل اسید چرب, تیموکوئینون, سیزامین, ویتامینE
    Yaser Rahimian, Farshid Kheiri *, Mostafa Faghani

    To determine the effect of dietary vitamin E, sesamin and thymoquinone on performance, blood biochemicals, liver enzyme activates, eggs quantitative and qualitative traits and egg fatty acids contents, two hundred and ten female quails at (35-85 day olds) were used. The treatments whereas as control group and supplementation of vitamin E, thymoquinone and sesamin at levels of 100 and 200 mg per kg of quail’s diet. Data showed that feed intake and feed conversion ratio were not influenced under dietary treatments (p≥0.05). Under the influnces of vitamin E, thymoquinone and sesamin, the serum cholesterol and LDL decreased and HDL increased significantly (p≤0.05). Liver enzyme activites of albumen, alanine aminotransferase, aspartate aminotransferase and alkaline phosphatase were decreased (p≤0.05). Increase WBC and decreased heterophils to lymphocytes ratio were observed (p≤0.05). Use of experimental diets lead to increase egg production and egg mass, egg egg yolk and haugh unit index and decrease egg white weight and TBA content instead (p≤0.05). Palmitoleic acid, oleic acid, alphalinoleic acid, eicosapentaenoic acid, and docosahexaenoic acid contents increased, and linoleic acid, gamma linoleic acid and arachidonic acid decreased (p≤0.05). Overally, according to the result of the current study it seems that use of vitamin E, sesamin and thymoquinone at level of 100 and 200 mg/kg may have beneficial effect on performance, blood biochemical and quantitative and qualitative traits of egg in laying Japanese quails.

    Keywords: Japanese Layer Quail, Fatty Acid Profile, Sesamin, Thymoquinone, Vitamin E
  • M. Gunes*, U. Dolek

    This study was conducted to determine the changes in total sugar, ascorbic acid, α-tocopherol and β-carotene content of fresh fruits of rosehip species during ripening, for three years. Fruits of selected genotypes belonging to Rosa dumalis, R.canina and R.villosa were used. Fruits were harvested in six different times based on hyphantium color change or flesh softening. The total sugars of R.dumalis, R.canina, and R.villosa fruits ​​ranged between 11.22-16.68, 9.28-13.90, and 9.28-16.31%, respectively. Also, ascorbic acids varied between 767.1-1324.9, 168.7-481.5 and 241.2-574.2 mg 100 g-1, respectively; α-tocopherols ranged between 5.87-10.25, 5.29-10.04 and 2.74-11.65 mg 100 g-1, and β-carotenes varied between 0.18-2.03, 0.34-2.42 and 0.49-3.62 mg 100 g-1, respectively. Total sugar, ascorbic acid, α-tocopherol and β-carotene content linearly increased depending on ripening time. Relationships between total sugar and vitamins were significant. It was concluded that harvest should be delayed as much as possible in order to obtain fruits with high content of total sugar and the main components of vitamins.

    Keywords: Hips, Wild Roses, Vitamin A, Vitamin C, Vitamin E
  • فردین شهبازی، فرشید فتاح نیا، محمد شمس الهی، هوشنگ جعفری*، یحیی محمدی
    به منظور مطالعه اثر تزریق ویتامین AD3E بر کیفیت آغوز میش های افشاری و جذب ایمیونوگلوبولین در بره های آنها از 40 راس میش بالغ افشاری با میانگین وزن بدن 45 کیلوگرم استفاده شد. تیمارهای آزمایشی شامل 1- میش های تیمار شاهد (بدون تزریق ویتامین های AD3E)، 2- میش های دریافت کننده 10 میلی لیتر محلول تزریقی حاوی AD3E در چهار هفته قبل از زایش، 3- میش های دریافت کننده 10 میلی لیتر محلول تزریقی حاوی AD3E در دو هفته قبل از زایش و 4- میش های دریافت کننده پنج میلی لیتر محلول تزریقی حاوی AD3E در چهار و دو هفته قبل از زایش بودند. بیشترین غلظت گلوکز و مالون دی آلدئید در یک هفته قبل از زایش در پلاسمای میش های گروه شاهد مشاهده شد (05/0>P). تزریق ویتامین AD3E در مقایسه با عدم تزریق آن باعث افزایش پروتئین کل و شاخص بریکس پلاسمای میش ها در یک هفته قبل از زایش و در بره های آنها شد (05/0>P). کمترین شاخص بریکس در آغوز میش های گروه شاهد مشاهده شد (05/0>P). درصد پروتئین آغوز میش های گروه شاهد در مقایسه با دیگر گروه ها تمایل به کاهش داشت (08/0=P). تزریق 10 میلی لیتر محلول ویتامین AD3E در دو هفته قبل از زایش باعث افزایش فعالیت گلوتاتیون پراکسیداز، سوپراکسید دسموتاز و ظرفیت آنتی اکسیدانی کل در پلاسمای میش ها در یک هفته قبل از زایش و بره های آنها شد (05/0>P). به طور کلی، تزریق 10 میلی لیتر ویتامین AD3E در دو هفته قبل از زایش باعث افزایش غلظت پروتئین کل و ظرفیت آنتی اکسیدانی پلاسمای میش ها، افزایش درصد پروتئین آغوز و به دنبال آن، افزایش غلظت پروتئین کل و ظرفیت آنتی اکسیدانی پلاسمای بره های آنها شد.
    کلید واژگان: بره, ترکیبات آغوز, متابولیت های خون, میش افشاری, ویتامین AD3E
    F. Shahbazi, F. Fatahnia, M. Shamsollahi, H. Jafari *, Y. Mohammadi
    Introduction
    Birth weight is the most important factor affecting lamb survival, but even when birth weight is appropriate, some lambs are lost to weaning. Infectious diseases are the most important factors affecting the mortality of lambs before weaning. Therefore, any factor that reduces the prevalence of these infections has a positive effect on the survival of lambs and improves the reproductive performance of the flock. The structure of the placenta in ruminant animals prevents the transfer of immunoglobulins from maternal circulation to the fetus. Therefore, newborn ruminants are completely dependent on the absorption of immunoglobulins from the mother's colostrum after birth. Consuming a sufficient amount of high-quality colostrum at the right time is the most important management factor affecting the survival and health of newborn ruminants. Colostrum also affects the survival of lambs by providing nutrients necessary for metabolism and heat production. Fat-soluble vitamins (A, D3, and E) are among the important components of colostrum and their concentrations are higher in colostrum compared to milk. These vitamins play an important role in improving the immune system of ruminant animals. Many genetic and non-genetic factors such as animal breed, mother's age, nutrition of dam in late pregnancy, herd vaccination program, colostrum volume, and colostrum collection time after parturition affect the quantity and quality of colostrum in ruminant animals. Nutrition status in late pregnancy is the most important factor affecting the quantity and quality of colostrum produced in these animals. Therefore, an insufficient supply of vitamins in pregnant ewes is one of the reasons for reducing the survival and mortality of newborn lambs. Much research has been conducted regarding the effect of dietary or injectable vitamin A, D3, and E supplements in late pregnancy on the maternal immune system and the survival of newborn ruminants, although, they have mainly focused on vitamin E and selenium supplements. To our knowledge, there is no information on how the timing of the use of these vitamins in late pregnancy affects the metabolic responses of ruminants. Therefore, this experiment aimed to investigate the effect of time and amount of vitamin AD3E injection in late pregnancy on colostrum quality and plasma metabolites of Afshari ewes and their lambs.
    Materials and methods
    Forty Afshari mature ewes with an average of 45 kg and 2-3 years of age were used. One month before the expected lambing, animals were divided into four groups and randomly assigned to experimental treatments. Experimental treatments were: 1. No injection of vitamin AD3E (Control; C), 2. Injection of 10 mL of vitamin AD3E four weeks before the expected lambing, 3. Injection of 10 mL of vitamin AD3E two weeks before the expected lambing, and 4. Injection of five mL of vitamin AD3E four weeks and five mL two weeks before the expected lambing. Blood samples of ewes and lambs were collected four and one week before the expected lambing and three days after colostrum consumption, respectively. Plasma was separated and stored at -20 ◦C for metabolites’ measurement. Samples of colostrum from all animals were collected and stored at 3-5 ◦C for determining chemical composition and BRIX index.
    Results and discussion
    Results showed that the greatest plasma concentrations of glucose and malondialdehyde (MDA) on day 7 before lambing were observed in ewes of the C groups (P<0.05). Experimental treatments did not affect plasma total cholesterol (TCh), triglyceride (TG), and magnesium (Mg) concentrations of ewes on day 7 before lambing (P>0.05). Plasma concentration of total protein (TP), calcium (Ca), and BRIX index on day 7 before lambing were higher in ewes who received vitamin AD3E compared to the C group (P<0.05). Ewes received 10 mL of vitamin AD3E two weeks before the expected lambing had the highest plasma glutathione peroxidase (GPX), superoxide dismutase (SOD), and total antioxidant activities on day 7 before lambing (P<0.05). Colostrum fat and lactose percentage were not influenced by experimental treatments (P>0.05). Whereas, colostrum protein percentage tended to be lower for ewes in the C group (P=0.08). The lowest colostrum BRIX index was observed in the ewes of the C group (P<0.05). The lowest plasma glucose concentration was observed in lambs born from ewes of the C group (P<0.05). Experimental treatments did not affect plasma TCh, TG, Ca, and Mg concentrations of lambs (P>0.05). Lambs born from ewes received 10 mL of vitamin AD3E two weeks before lambing had the highest plasma GPX, SOD, and total antioxidant activities compared to other groups (P<0.05). Vitamin AD3E injection increased the plasma BRIX index of lambs compared to the group without injection (P<0.05).
    Conclusions
    The results showed that injection of vitamin AD3E two weeks before lambing increased plasma TP concentration and antioxidant activity of ewes, as well as colostrum TP content, and consequently increased plasma TP concentration and antioxidant activity of lambs. Therefore, this can be an effective strategy to improve lamb survival and performance.
    Keywords: Lamb, Colostrum Composition, Blood Metabolite, Afshari Ewe, Vitamin AD3E
  • هوشنگ جعفری*، فرشید فتاح نیا، شریف خدامرادی، گلناز تاسلی

    زمینه مطالعاتی:

     دوره انتقال پرتنش ترین دوره فیزیولوژیکی برای گاوهای شیری بوده و به دلیل تضعیف سیستم ایمنی اکثر بیماری های متابولیکی و عفونی در این دوره اتفاق می افتد. یکی از راهکارهای بهبود عملکرد سیستم ایمنی در طی دوره انتقال استفاده از مکمل های ویتامینی و معدنی است.

    هدف

    این آزمایش به منظور مطالعه تاثیر تزریق ویتامین C و مس در گاوهای دوره انتقال انجام شد.

    روش کار

    تیمارهای آزمایشی شامل شاهد (تزریق 7 میلی لیتر سرم فیزیولوژیک 9/0 درصد)، مس (تزریق 75 میلی گرم مس به هر راس گاو)، ویتامین C (تزریق 25 میلی گرم ویتامین C به ازای هرکیلوگرم وزن زنده)، و مس-ویتامین C (تزریق همزمان 25 میلی گرم ویتامین C به ازای هر کیلوگرم وزن زنده و 75 میلی گرم مس به هر راس) بودند. آزمایش در فصل تابستان بر روی 40 راس گاو هلشتاین (20 راس زایش دوم و 20 راس زایش سوم و چهارم) انجام شد. تزریق ها در روزهای 40 و 20 قبل از زایش مورد انتظار ، روز زایش و 20 روز پس از زایش انجام گردید.

    نتایج

    تیمارهای آزمایشی اثری بر غلظت ویتامین C، سوپراکسید دیسموتاز، فسفر، منیزیم، گلوکز، تری گلیسرید، HDL-کلسترول، اسیدهای چرب غیراستریفیه و بتاهیدروکسی بوتیرات سرم نداشتند. تزریق همزمان ویتامین C و مس باعث افزایش غلظت مس در روزهای 10 و 20 پس از زایش و تمایل به افزایش غلظت کلسترول سرم در روز 10 و 30 پس از زایش شد. غلظت کلسیم سرم در روز زایش در گاوهای دریافت کننده همزمان ویتامین C و مس در مقایسه با سایر تیمارها تمایل به افزایش داشت. بیشترین موارد بروز جفت ماندگی و ورم پستان بالینی در گاوهای گروه شاهد مشاهده شد. 

    نتیجه گیری نهایی:

    به طور کلی تزریق ویتامین C و مس به دلیل بهبود عملکرد سیستم ایمنی مانع از بروز جفت ماندگی و کاهش وقوع ورم پستان در گاوهای دوره انتقال در فصل تابستان شد.

    کلید واژگان: تنش حرارتی, جفت ماندگی, مس, ورم پستان, ویتامین C
    Hoshang Jafari *, Farshid Fatahnia, Sharif Khodamoradi, Golnaz Taasoli
    Introduction

    The transition period between late pregnancy and early lactation (also called the periparturient period) certainly is the most interesting stage of the lactation cycle and is the last 3 weeks before parturition to 3 weeks after parturition. Most infectious diseases and metabolic disorders occur during this period. Milk fever, ketosis, retained fetal membranes, metritis, and displaced abomasum primarily impact cows during the periparturient period (Drackley, 1999). Any nutritional limitation during this period has an important impact on cow efficiency and consequently, milk production decreases. Dairy cows encounter substantial metabolic and physiological adaptations during the transition period. The immune system during the periparturient period is impaired. At this time, the most important factor causing immune-suppression in highly productive cows is metabolic stress resulting from hormonal and metabolic fluctuations, a negative energy balance, shortage of proteins, minerals and vitamins which are required to meet the demands of the fetus as well as the onset of lactation (Sordillo, 2016). In the world, Cu deficiency is one of the most common problems in cattle with clinical and subclinical signs (Hill and Shannon, 2019). Even marginal Cu deficiency (6 to 7 ppm dietary Cu) depresses blood neutrophil function in dairy cattle (Torre et al., 1996). One strategy for improving immune system of transition dairy cows is mineral and vitamin supplementation. It has been reported that many minerals are enzymatic cofactors (Filappi et al., 2005). Studies showed that minerals injection would be a suitable method to improve mineral utilization, and this may be a promising alternative to improve animal performance (Collet et al., 2017). Furthermore, during this period, dairy cows need antioxidants to combat reactive oxygen species (ROS) which produce during oxidative stress. Vitamin C was identified as antioxidant and could help immune system to overcome ROS production. Hence, this experiment was aimed to study the effect of vitamin C and copper injection on the health status of transition dairy cows.

    Materials and Methods

    The study was carried out in a commercial farm located in Kermanshah province of Iran. Cows were enrolled from June 22, until September 22. Temperature and humidity index (THI) was calculated. It was between 72-78. The experiment was performed with 40 multiparous (twenty; second parity and twenty; third and fourth parity) Holstein lactating dairy cows which divided into four groups (10 animals/ group) in a 2×2 factorial arrangement. All cows were offered a TMR diet. Experimental treatments consisted of control (injection of 7 ml of NaCl % 0.9), Cu (injection of 75 mg Cu per cow) Vitamin C (injection of 25 mg vitamin C solution/kg BW), and Vitamin C-Cu (simultaneous injection of 25 mg vitamin C solution/kg BW and 75 mg Cu/ cow). Solutions were injected on d 20 and 40 days before expected parturition, parturition day and day 20 of postpartum. Serum concentrations of total protein, glucose, triglycerides, cholesterol, HDL-cholesterol, Ca, P and Mg were determined using autoanalyzer by Pars Azmoon Kits. Serum concentrations of Beta hydroxybutyrate (BHBA) and non-esterified fatty acids (NEFA) were measured using autoanalyzer by Randow Kits. Serum concentration of Cu was determined by atomic absorbtion. Serum concentrations of vitamin C and superoxide dismutase was measured by Elisa reader. Incidence of metabolic disorders and infection disease were recorded. Data of serum variables were analyzed based on a randomized block design with a 2×2 (Vitamin C and Cu, with or without injection) factorial arrangement using Proc Mix of SAS software. The differences among treatments were evaluated using Tukey adjustment when the overall F-test was P ≤ 0.05. Trends were declared when 0.05 < P < 0.10. In addition, percentages of metabolic disorders were reported.

    Results and Discussion

    Results showed that the interaction effect of vitamin C and Cu had no significant effect on serum concentration of vitamin C and superoxide dismutase activity. Cows received vitamin C had the greatest serum vitamin C concentration on d 20 prepartum, parturition day, d 10, 20 and 30 postpartum (P<0.05). Content of serum Cu were affected by the interaction of vitamin C and Cu on d 10 and d 20 postpartum (P<0.05). Copper injection increased serum Cu concentration and superoxide dismutase activity on d 20 prepartum, parturition day, d 10, 20 and 30 postpartum (P<0.05) in cows received Cu without vitamin C. Serum concentrations of P, Mg, glucose, BHBA, NEFA, triglycerides and HDL-cholesterol were not influenced by the interaction effect of vitamin C and Cu. Serum triglyceride concentration tended to decrease (P=0.06) in cows received vitamin C and on parturition day. Copper injection tended to increase (P=0.06) serum triglyceride concentration on d 20 postpartum. Serum protein concentration tended to decrease (P=0.07) in cows received vitamin C and in compared to other treatments on parturition day. Copper or vitamin C injections had no effect on serum concentrations of Ca, P, Mg, glucose, BHB and NEFA of experimental cows. Serum calcium concentration tended to increase (P=0.07) in cows received simultaneous injection of vitamin C and Cu in compared to the others on parturition day. Simultaneous injection of vitamin C and Cu tended to increase total cholesterol concentration (P=0.06) on d 10 and 30 of postpartum. Copper injection tended to increase total cholesterol concentration on d 20 prepartum, parturition day and d 10 postpartum (P=0.06). Control groups had the highest incidence rate of retained placenta and clinical mastitis.

    Conclusion

    It is concluded that vitamin C and Cu injection reduced incidence rate of retained placenta and clinical mastitis due to improving immunity system performance of transition dairy cows.

    Keywords: Cu, Heat Stress, Mastitis, Retained Placenta, Vitamin C
  • Malek Ghasemi *, MohammadAli Shiri

    The current research applied four methods of supplementary pollination from male flowers of kiwifruit (cv. Tomori). These methods were open pollination, hand pollination, spray pollination with pure pollen, and spray pollination with impure pollen, collected from the entrance of bee hives at the time of male kiwifruit flower opening and arranged in three replications in 2021. The fruits were harvestable after reaching the maturity stage (6.2 °Brix) and stored for 90 days at 0 °C. The results showed that kiwifruit decay (1.70%), weight loss (3.14%), total soluble solids (TSS) (149.62%), and TSS: titratable acidity (TA) ratio (TSS/TA) (333.04%) significantly (P≤0.01) increased during 90 days of cold storage. However, fruit firmness (38.24%), TA (42.10%), total chlorophyll (53.72%), carotenoid (18.65%), vitamin C (10.34%), flavonoid (12.87%), and antioxidant activity (13.29%) significantly decreased through storage time. Furthermore, total phenolic content (TPC) increased substantially after 30 days of cold storage but then decreased. Generally, fruits from vines sprayed with impure pollen had higher firmness, bioactive compounds, and sensory attributes. They had lower decay and less weight loss after 90 days of cold storage. Overall, spraying kiwifruit vines with impure pollen could be recommended as a practical supplementary pollination in kiwifruits, cv. Hayward, regarding postharvest quality maintenance.

    Keywords: Antioxidant activity, Chlorophyll, Impure pollen, Sensory quality, vitamin c
  • Saeed Alah Tavakoli, Abdolhossein Abootalebi Jahromi *, Abdolrasoul Zakerin, Abdolkarim Ejraei, Hamed Hassanzadeh Khankahdani
    Plant growth in hydroponic systems is affected by the nutrient solution concentration. The present study evaluated the effects of nitrogen (N) and potassium (K) on the concentration of some nutrients, chemical fruit qualities, and yield in tomatoes (Solanum lycopersicum, cv. Hirad). The experiment was arranged as a completely randomized design with four treatments (T1: N160 + K350 ppm at the vegetative stage and N130 + K250 ppm at the reproductive stage, T2: N170 + K360 ppm at the vegetative stage and N140 + K260 ppm at the reproductive stage, T3: N180 + K370 ppm at the vegetative stage and N150 + K270 ppm at the reproductive stage and T4: N190 + K380 ppm at the vegetative stage and N160 + K280 ppm at the reproductive stage). Results indicated that higher N and K supplies in the nutrient solutiondecreased Ca, Na, Mn, and Zn concentrations in leaf samples. In contrast, the concentration of various elements in fruits was unaffected by the increase in N and K (except for Cu). The second treatment (T2) had the most beneficial effect on the Cu concentration in tomato leaves and fruits. The increase in total soluble solids, chlorophyll, lycopene, and total acids could improve fruit quality in tomato fruits. The best treatment in the present study was N170 + K360 ppm at the vegetative stage and N140 + K260 ppm at the reproductive stage.
    Keywords: Generative Growth, Macro, Microelements, TSS, Vegetative Growth, Vitamin C
  • MD. HOSSAIN *, Md. Islam
    The application of balanced fertilizers is essential to produce highquality broccoli. A field experiment was conducted to find an appropriate fertilizer management practice for broccoli (Brassica oleracea L. var. ‘Italica’) that can generate higher yield and quality. The experiment comprised 24 treatment combinations with six fertilizer management practices, i.e., T1: control. T2: cow dung at 10 t ha-1. T3: chicken manure at 10 t ha-1. T4: recommended NPK dose. T5: cow dung at 5 t ha-1 + 50% of the recommended NPK dose. T6: chicken manure at 5 t ha-1 + 50% of the recommended NPK dose. The highest plant height (60.00 cm) occurred in response to T6, the highest stem length (22.25 cm) in T4, and the maximum number of leaves per plant (22.00) in T4 and T6 treatments. Maximum fresh leaf weight per plant (609 g), stem diameter (3.98 cm), curd diameter (16.63 cm), and individual curd weight (494.50 g) occurred in response to the T5 treatment. The optimum yield (25.78 t ha-1) of broccoli can be obtained by application of cow dung (5 t ha-1) with a recommended dose of 50% inorganic fertilizer NPK (T5). Maximum TSS value (10.54%) occurred in response to T3, which was statistically similar to the effect of T6 (10.52%). Vitamin C content (80.77 mg 100 g-1) became significantly high in response to the T4 treatment (100% recommended dose of NPK). Minimum vitamin C content (53.84 mg 100 g-1) occurred in the control treatment (T1). Applying cow dung at 5 t ha-1 in addition to the 50% recommended dose of NPK fertilizers (T5) led to superior yield values in broccoli.
    Keywords: Broccoli, Curd Yield, Fertilizers, Manures, TSS., Vitamin C
  • مهسا عزیزی یگانه، علی اصغر شهابی*، علی عبادی، وحید عبدوسی

    به منظور ارزیابی برخی خصوصیات ارقام گلخانه ای توت فرنگی در بستر های کشت آلی و گیاهی در سیستم کشت بدون خاک، آزمایشی در قالب طرح اسپلیت پلات بر پایه بلوکهای کامل تصادفی در 3 تکرار در گلخانه مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان اصفهان در سال 1397 اجرا شد. فاکتور اصلی بستر کشت در چهار سطح شامل سطوح مختلف ورمی کمپوست (30 و 50 درصد) و پیت ماس (30 و 50 درصد) در ترکیب با پرلیت بود. دو رقم سلوا و کاماروسا به عنوان فاکتور فرعی مورد استفاده قرار گرفتند. وزن تک میوه در بسترهای کشت پیت ماس / پرلیت (50:50) و ورمی کمپوست/ پرلیت (50:50) بیشترین مقدار بود. بسترهای حاوی ورمی کمپوست، آنتوسیانین و TSS/TA بیشتری نسبت به بسترهای حاوی پیت ماس داشتند. رقم کاماروسا نسبت به رقم سلوا به ترتیب 40/45 و 14/19 درصد میوه بد شکل و TSS/TA کمتر و میزان 20/48 درصد آنتوسیانین بیشتری داشت. رقم کاماروسا در بسترهای حاوی ورمی کمپوست بیشترین مقدار ویتامین ث و رقم سلوا در بستر ورمی کمپوست/ پرلیت (50:50) بیشترین TSS و کمترین اسیدیته را داشت. با توجه به هدف تولید، اهمیت غذایی، بهداشتی و توسعه بازار پسندی و همچنین صرفه اقتصادی و در دسترس بودن بسترهای کشت در داخل کشور، کاشت ارقام گلخانه ایی مانند رقم کاماروسا در بستر ورمی کمپوست/ پرلیت (50:50) پیشنهاد می شود.

    کلید واژگان: آنتوسیانین, پیت ماس, ورمی کمپوست, ویتامین ث
  • کتایون دلفانی، محمود اسدی*، بهروز گلعین، بابک باباخانی، رقیه رازقی جدید
    در پژوهش حاضر اثر غلظت های مختلف اسید جاسمونیک بر برخی خصوصیات کمی و کیفی میوه پرتقال تامسون ناول تحت تنش خشکی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار در پژوهشکده مرکبات و میوه های نیمه گرمسیری در سال 1398 مورد ارزیابی قرار گرفت. تیمارهای آزمایش شامل سه سطح تنش خشکی شامل 100 درصد ظرفیت زراعی (به عنوان شاهد)، 75 درصد ظرفیت زراعی (تنش خشکی ملایم) و 50 درصد ظرفیت زراعی (تنش خشکی شدید) و نیز سه سطح محلول پاشی صفر، 100 و 200 میکرومولار اسید جاسمونیک بودند. نتایج نشان داد که تنش خشکی تاثیر منفی بر طول، قطر و وزن میوه داشته ولی با افزایش میزان مواد جامد محلول کل، فنل و فلاونویید کل و ظرفیت آنتی اکسیدانی، کیفیت تغذیه ای میوه را تحت تاثیر قرار داد. همچنین مشخص شد که در شرایط تنش خشکی، گیاهان محلول پاشی شده با جاسمونیک اسید در مقایسه با گیاهان محلول پاشی نشده از اندازه میوه و کیفیت میوه (مواد جامد محلول کل، ویتامین ث، فنل کل، فلاونویید کل و ظرفیت آنتی اکسیدانی) بالاتری برخوردار بودند. در نهایت، کاربرد محلول پاشی برگی جاسمونیک اسید به ویژه در غلظت 100 میکرومولار برای کاهش اثرات منفی تنش خشکی در درختان پرتقال تامسون ناول پیشنهاد می گردد.
    کلید واژگان: اندازه میوه, ترکیبات زیست فعال, ظرفیت آنتی اکسیدانی, فنل کل, ویتامین ث
  • وحید ناصرآبادی، جلال غلام نژاد*، وحید رحیمی، اعظم جعفری، ناصر محمدی

    امروزه استفاده از ترکیبات شیمیایی جهت حفظ کیفیت و افزایش طول دوره انبارمانی محصولات باغی موجب به خطر انداختن سلامت انسان ها و محیط زیست شده است؛ به همین دلیل استفاده از ترکیبات سالم و سازگار با محیط زیست، به عنوان ایده ای جدید در کشاورزی نوین مطرح می باشد. در همین راستا به منظور بررسی تاثیر کاربرد اسانس هل و نعناع و عصاره های گیاهی پونه و مرزه (هر کدام در پنج غلظت 0، 1500، 3000، 4500 و 5000 پی پی ام) بر میوه سیب رقم رد دلیشز، آزمایشی در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تکرار به صورت غوطه وری انجام شد. میوه ها به مدت سه دقیقه در داخل محلول ها غوطه ور شدند و سپس در دمای دو درجه سانتی گراد و رطوبت نسبی85 الی 95 درصد به مدت سه ماه نگهداری شدند. نتایج این تحقیق نشان داد که تاثیر تیمارهای اسانس و عصاره گیاهی بر صفات کاهش وزن، سفتی بافت، مواد جامد محلول، pH آب میوه، اسیدیته قابل تیتراسیون، پروتیین کل، ویتامین ث، آنزیم های پراکسیداز و کاتالاز در سطح یک درصد معنی دار بود. تیمارهای اسانس و عصاره موجب حفظ وزن میوه، سفتی بافت و افزایش مواد جامد محلول گردید. همچنین اسانس و عصاره های گیاهی در غلظت 5000 پی پی ام، باعث افزایش فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی، ویتامین ث و پروتیین کل میوه شد. اسید قابل تیتراسیون و pH آب میوه در این پژوهش تحت تاثیر غلظت های مختلف اسانس و عصاره های گیاهی، روند افزایشی و کاهشی را نشان داد. به طور کلی سطوح مختلف اسانس و عصاره های گیاهی مورد استفاده به عنوان ترکیبات سالم و بی خطر، توانستند باعث حفظ کیفیت و افزایش ماندگاری میوه سیب رقم رد دلیشز شوند.

    کلید واژگان: پراکسیداز, پروتئین کل, پس از برداشت, کاتالاز, ویتامین ث
    Vahid Naserabadi, Jalal Gholamnezhad *, Vahid Rahimi, Azam Jaefari, Naser Mohammadi
  • بابک عدولی، ابراهیم عابدی قشلاقی، محمدعلی شیری*، سمیه شاهنظری

    هرس تابستانی تاک های کیوی فروت، می تواند نقش مهمی در کنترل رشد رویشی و بهبود کمیت و کیفیت محصول داشته باشد. جهت بررسی اثر سه شیوه مختلف هرس تابستانی شامل روش متعارف، هرس از آخرین میوه و هرس شاخه پیش آهنگ، آزمایشی به مدت دو سال (1398 و 1399) در شهرستان رامسر روی تاک های 15 ساله کیوی فروت رقم هایوارد به صورت تجزیه مرکب در زمان در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. در روش هرس متعارف شاخه های جانبی ناحیه باردهنده تاج حذف شده و شاخه های جانبی بارده ای که رشد نامحدود دارند از چهارمین برگ بعد از آخرین میوه سرزنی شدند. در هرس از آخرین میوه ضمن حذف شاخه های جانبی غیربارده، بازوهای باردهنده با رشد نامحدود از آخرین میوه سرزنی شدند. در روش هرس شاخه پیش آهنگ، هرس مربوط به هر دو ناحیه آویزان باردهنده و ناحیه شاخه پیش آهنگ بود. برخی شاخص های رشد رویشی در طول فصل رشدی و کیفیت میوه در زمان برداشت مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که بیشترین میزان ماده خشک (17/21 درصد) و ویتامین ث میوه (48/07 میلی گرم بر 100 گرم وزن تازه) و نیز کمترین میزان شاخص سطح برگ (3/41) در روش هرس شاخه پیش آهنگ مشاهده شد. در نهایت، بر اساس نتایج حاصل می توان هرس به شیوه شاخه پیش آهنگ را به سبب دارا بودن سطح برگ کمتر (سطح تعرق کننده کمتر)، بالا بودن میزان ماده خشک و ویتامین ث میوه، به عنوان مناسب ترین روش هرس تابستانی کیوی فروت رقم هایوارد پیشنهاد کرد.

    کلید واژگان: اندازه میوه, شاخص سطح برگ, ماده خشک, ویتامین ث
    Babak Adouli, Ebrahim Abedi Gheshlaghi, MohammadAli Shiri *, Somayyeh Shahnazari
  • Sahib M.H. Mohammad Bakir *, Sadiq M. A. Al-Hiti, Rajiha A. S. Al-Naimi, Dina T. Ali

    The antidiabetic and antioxidant effects of Salvia officinalis (sage tea) were studied in 20 mature male rats for 42 days. The rats were divided into four equal groups and given the following treatments: group one as a control group (C), rats only received tap water; group two (T1) received 0.5% H2O2 as a source of reactive oxygen species (ROS); group three (T2) received sage tea as 2 mg sage in 150 mL boiling water (ad libitum); and group four (T3) received 400 IU/Kg BW/day vitamin E by oral intubation along with 0.5% H2O2. In order to determine serum glucose levels, blood samples were taken directly from the heart after the end of the experiment. Rats were slaughtered, and pancreas samples were collected for patho-histological analysis. The serum glucose levels in the sage tea with the H2O2 group (T2) and T3 as compared to the second group (T1) showed a significant decrease (p ˂ 0.05). Histological examination revealed significant recovery of the pancreatic tissues especially islets of Langerhans in sage tea and vitamin E rats (T3). This investigation suggests the antidiabetic effect of sage tea for H2O2- induced diabetic rats mediated by their effect as antioxidants.

    Keywords: Salvia officinalis, Hydrogen peroxide, Vitamin E, Type 2 diabetes mellitus, Rat
  • Afshin Borhani-Haghighi, Mahnaz Bayat, Reza Tabrizi, MohammadSaied Salehi, Najmeh Karimi, Moosa Rahimi, Etrat Hooshmandi, Niloufar Razavi moosavi, Nima Fadakar
    Background

    Previous studies have demonstrated the strong association of inflammatory cytokines and vitamin D (VitD) deficiency and ischemic stroke (IS) pathogenesis. Due to the negative correlation between long non-coding RNA (lncRNA) Malat1 and pro-inflammatory factors we decided to investigate the associations between Malat1 expression with serum interleukin-1β (IL-1β), and VitD levels in IS patients.

    Materials and Methods

    In this cross-sectional study, 63 IS patients were included. We used enzyme-linked immunosorbent assays to evaluate the serum levels of VitD and IL-1β. Malat1 expression was evaluated by the real-time polymerase chain reaction test. The associations between Malat1expression with VitD and IL-1β were analysed with linear regression (Stepwise model) and Pearson’s correlation analysis.

    Results

    The Malat1 expression was inversely correlated with stroke severity (r=-0.25, P=0.043). Stepwise regression analysis showed a significant positive relationship between VitD level and Malat1 expression (Beta=0.28, P=0.02), and also showed a non-significant negative relationship between IL-1β and stroke severity. VitD level showed a positive Pearson correlation with Malat1 (r=0.28, P=0.023) and a negative correlation with IL-1β (r=-0.29, P=0.018) while it could not detect a significantly negative correlation with stroke severity.

    Conclusion

    For the first time the associations between Malat1 expression with IL-1β and VitD in IS patients was analyzed. We found a significant positive relationship between VitD and Malat1. This correlation needs to be investigated with a larger sample size to achieve a strong and reliable association between VitD and Malat1.[GMJ.2023;12:e2457]

    Keywords: Long Non-coding RNA, Malat1, nterleukin-1 Beta, Vitamin D, Ischemic Stroke
  • فرشته همت کوهسار، جواد میردار هریجانی*، احمد قرایی

    در تحقیق حاضر تاثیر سطوح مختلف ویتامین C بر شاخص های رشد، خون شناسی و فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی بچه ماهی شیزوتراکس زارودنی بررسی شد. به همین منظور، تعداد 144 عدد ماهی به صورت کاملا تصادفی در 12 وان فایبرگلاسی (12 عدد ماهی در هر وان) توزیع و با 3 تیمار غذایی حاوی 100، 500 و 1000 میلی گرم در کیلوگرم ویتامین C و گروه شاهد (فاقد ویتامین C) به مدت 60 روز تغذیه شدند. شاخص های رشد در انتهای دوره آزمایش اندازه گیری شد. همچنین جهت اندازه گیری میزان فعالیت آنزیم های کبدی، آنزیم های آنتی اکسیدانی و شاخص های خونی بچه ماهی ها، خون گیری از سیاهرگ ساقه دمی ماهیان انجام شد. نتایج شاخص های رشد در تیمارهای مختلف با گروه شاهد تفاوت معنی داری نشان نداد (05/0<p). بیشترین میانگین وزن نهایی، افزایش وزن و نرخ رشدویژه، ضریب چاقی، درصد افزایش وزن بدن و کمترین میزان ضریب تبدیل غذایی در تیمار 1000 میلی گرم در کیلوگرم ویتامین C مشاهده شد. میزان گلبول های قرمز در تمامی تیمارها با تیمار شاهد دارای اختلاف معنی دار بود (05/0>p). بیشترین میزان گلبول قرمز در تیمار 1000 میلی گرم در کیلوگرم ویتامین C است که با گروه شاهد اختلاف معنی داری داشت (05/0>p). همچنین میزان گلبول سفید نیز در تمامی تیمارها افزایش داشت و با گروه شاهد دارای اختلاف معنی داری بود (05/0 >p). میزان فعالیت آنزیم های آلکالین فسفاتاز، آلانین آمینو ترانسفراز، آسپارتات آمینو ترانسفراز و لاکتات دهیدروژناز دارای اختلاف معنی دار با گروه شاهد بود (05/0>p). میزان فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی کاتالاز، گلوتاتیون رداکتاز، گلوتاتیون پراکسیداز، سوپر اکسید دیسموتاز و ایمنوگلوبین کل و پروتئین کل اختلاف معنی داری با گروه شاهد نشان داد (05/0>p). با توجه به تجزیه وتحلیل نتایج می توان بیان نمود که ویتامین C تاثیر مثبت بر عوامل خونی و آنزیم های آنتی اکسیدانی Schizothorax zarudnyi دارد.

    کلید واژگان: آنزیم های آنتی اکسیدانی, آنزیم های کبدی, Schizothorax zarudnyi, پارامترهای خونی, ویتامین C
    Fereshteh Hemmat Koohsar, Javad Mirdar Harijani*, Ahmad Gharaei

    In this study, the effect of different levels of vitamin C on growth indices, hematology, and antioxidant enzymes activity was studied in Schizothorax zarudnyi. For this purpose, a total of 144 fish was randomly distributed in 12 fiberglass tanks (12 fish per tanks) and fed with 3 dietary treatments containing 100, 500 and 1000 mg/kg of vitamin C and a control group without vitamin C for 60 days. The biological parameters of juveniles were measured at the end of the experimental period. To measure liver enzymes, antioxidant enzymes and also blood parameters, blood sampling from the tail vein of fish were performed. The results of growth indices in different treatments did not show a significant difference with the control group (p<0.05). The highest mean final weight, weight gain and specific growth rate, condition factor, body weight gain percentage and lowest feed conversion ratio were observed in 1000 mg/kg vitamin C treatment. The amount of red blood cells in all treatments was significantly different from the control treatment (p<0.05). The highest amount of red blood cells was in the treatment of 1000 mg/kg of vitamin C, which was significantly different from the control group (p <0.05). Also, white blood cell count increased in all treatments and there was a significant difference with the control group (p<0.05). The highest amount of white blood cells was recorded in the treatment of 500 mg/kg of vitamin C. Which had a significant difference with the control group (p<0.05). The alkaline phosphatase, alanine aminotransferase, aspartate aminotransferase, and lactate dehydrogenase had a significant difference with the control group (p<0.05). The antioxidant enzymes catalase, glutathione reductase, glutathione peroxidase, superoxide dismutase, total immunoglobulin, and total protein are significantly different from the control group (p<0.05). According to the analysis of the results, it can be acknowledged that vitamin C has a positive effect on blood factors and antioxidant enzymes in Schizothorax zarudnyi.

    Keywords: Antioxidant enzymes, Liver enzymes, Schizothorax zarudnyi, Blood parameters, Vitamin C
  • جمیله رهایی چوکامی*، معظم حسن پور اصیل
    فلفل یک کالای تازه محبوب در بازار است اما ماندگاری محدودی دارد. مطالعه حاضر اثر چند نوع مختلف بسته بندی را بر کاهش وزن، اسید آسکوربیک، فنل کل، فلاونوئیدها و فعالیت آنتی اکسیدانی فلفل دلمه در طی انبارمانی ارزیابی کرد. پنج نوع بسته بندی در این مطالعه مورد آزمایش قرار گرفتند: پوشش نایلون فریزر، بسته زیب کیپ، سلوفان، جعبه پلاستیکی و کارتون کاغذی. در مجموع، فلفل های بسته بندی شده در کیسه و ظروف پلاستیکی کاهش وزن کمتری نسبت به شاهد (بسته بندی کارتن) نشان دادند. بیشرین کاهش در میزان فنل کل، فلاونویدها و ویتامین ث در فلفل های بسته بندی شده در کارتن بود. هنگامی که فلفل دلمه در کیسه فریزری، زیپ کیپ و سلوفان بسته بندی شدند، سطوح بالاتری از اسید آسکوربیک، ترکیبات فنلی و فلاونوئیدی را نسبت به نمونه های شاهد حفظ کردند. به طور کلی، بیشترین کاهش ترکیبات فنلی و فلاونوئیدی در نمونه های شاهد بود، در حالی که کمترین تلفات فنلی و فلاونوئیدی در فلفل های بسته بندی شده با کیسه فریزر و زیپ کیپ ثبت شد. فلفل های بسته بندی شده با زیپ کیپ و نایلون فریزر نسبت به فلفل هایی که با فیلم های دیگر و نمونه های شاهد بسته بندی شده بودند، فعالیت آنتی اکسیدانی بالاتری را حفظ کردند. در مجموع استفاده از کیسه های پلی اتیلنی مانند کیسه فریزر و زیپ کیپ اثرات بهتری در حفظ ترکیبات زیست فعال فلفل دلمه در طی نگهداری نشان دادند.
    کلید واژگان: ظرفیت آنتی اکسیدانی, فلاونوئیدها, فنول کل, ویتامین ث
    Jamileh Rahaii Chokami *, Moazam Hassanpour Asil
    Peppers are a popular fresh product in the market, but they have a limited shelf life. This study aimed to assess the influence of different types of packaging on weight loss, amount of ascorbic acid, total phenols, flavonoids, and antioxidant capacity in sweet peppers during storage. The study compared five types of packaging: nylon freezer wrap, zip-kip bags, cellophane, plastic boxes, and paper cartons. Overall, peppers stored in plastic containers exhibited lower weight loss compared to those stored in cartons (the control group). The most significant decreases in total phenols, flavonoids, and vitamin C content were observed in peppers stored in cartons. Conversely, bell peppers stored in freezer bags, zip-kip bags, and cellophane maintained higher levels of ascorbic acid, phenolic compounds, and flavonoids than the control group. In general, the control group showed the highest losses in phenolic and flavonoid content, while the lowest losses were observed in peppers stored in freezer bags and zip-kip bags. Peppers stored in zip-kip bags and freezer nylon demonstrated higher antioxidant capacity compared to those stored in other types of packaging and the control group. Overall, the use of polyethylene bags, such as freezer bags and zip-kip bags, proved to be more effective in preserving the bioactive compounds of sweet peppers during storage.
    Keywords: Antioxidant Capacity, Flavonoids, Total Phenols, Vitamin C
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال