به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « محتوای نسبی آب برگ » در نشریات گروه « باغبانی »

تکرار جستجوی کلیدواژه «محتوای نسبی آب برگ» در نشریات گروه «کشاورزی»
  • فائزه سلیمانی، داود صمصام پور*، عبدالنبی باقری
    شوری یکی از مهم ترین عوامل محدودکننده رشد و تولید گیاهان محسوب می شود. کاربرد قارچ ها به عنوان یک کود بیولوژیک می تواند در تامین نیاز غذایی گیاهان و کاهش اثرات تنش های محیطی بر گیاهان مفید باشد. گیاهان دارویی دارای مخازن غنی از مواد موثره اساسی بسیاری از داروها می باشند. با توجه به اهمیت گیاهان دارویی به ویژه در صنعت داروسازی و کمبود آن ها در طبیعت، بررسی جنبه های مختلف زراعی این گیاهان از اهمیت بسزایی برخوردار است، با توجه به گسترش روز افزون خاک های شور، دستیابی به راه حل هایی که بتوان از تنش های محیطی زنده و غیرزنده جلوگیری و یا حداقل نسبت به کاهش آن ها اقدام نمود، ضروری به نظرمی رسد. یکی از این روش ها استفاده از روابط همزیستی قارچ های میکوریزا با گیاهان میزبان می باشد که به کاهش تنش ناشی از شوری منجر می شود. این مطالعه با هدف بررسی تاثیر قارچ آربوسکولار بر صفات رویشی و بیوشیمیایی گیاه علف لیمو در شرایط تنش شوری انجام گرفت. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با دو عامل شوری (صفر، 5، 10 و 15 دسی زیمنس بر متر کلرید کلسیم) و قارچ (عدم تلقیح و تلقیح با قارچ) انجام شد. صفات ارتفاع بوته، طول ریشه، وزن تر و خشک برگ، محتوای نسبی آب، آنزیم های کاتالاز، پراکسیداز و پلی فنل اکسیداز اندازه گیری شد. نتایج نشان داد تحت شرایط تنش شوری 15 دسی زیمنس بر متر ارتفاع بوته، طول ریشه، وزن تر و خشک برگ، محتوای نسبی آب، آنزیم های کاتالاز، پراکسیداز و پلی فنل اکسیداز در گیاه علف لیمو تلقیح شده به قارچ آربوسکولار در مقایسه با شاهد (عدم تلقیح) افزایش معنی داری یافت. به طور کلی براساس نتایج این تحقیق، می توان نتیجه گرفت که با به کارگیری قارچ آربوسکولار می توان تحمل شوری گیاه علف لیمو را افزایش داد و اقدام به کشت آن در آب و خاک شور نمود.
    کلید واژگان: پراکسیداز, کاتالاز, گیاهان دارویی, محتوای نسبی آب برگ
    F. Soleimani, D. Samsampour *, A. Bagheri
    Introduction
     Medicinal plants have reservoirs rich in the active ingredients of many medicines. Medicinal plants have rich reservoirs of essential active ingredients of many drugs. Considering the importance of medicinal plants, especially in the pharmaceutical industry and their scarcity in nature, it is very important to study the various agricultural aspects of these plants, considering the increasing spread of saline soils, to find a solution. It seems necessary to prevent living and non-living environmental stresses or at least reduce them. One of these methods is the use of symbiotic relationships between mycorrhizal fungi and host plants, which reduces the stress caused by salinity. Due to the increasing expansion of saline soils, it seems necessary to find solutions that can prevent or at least reduce the living and non-living environmental stresses. There are different ways to overcome these tensions in different situations. Water salinization is one of the most important environmental limiting factors for crop production, especially in arid and semi-arid regions of the world, since Iran is located in the arid region of the world, given that salinity is one of the environmental factors. Are that have a strong effect on the growth and activity of lemongrass; There are also vast resources of saline and semi-saline groundwater, although not currently used and likely to be used in the future. Solutions to address abiotic stresses include the use of biofertilizers. One of these methods is to use the symbiosis of fungi with host plants, which leads to a reduction in salinity stress. The aim of this study was to investigate the effect of Arbuscular mycorrhizal fungi. On vegetative and biochemical traits of lemongrass under salinity stress. Salinity is one of the most important factors limiting the growth and production of crops. Fungi as a biological fertilizer can be useful in meeting the nutritional needs of plants and reducing the effects of environmental stresses on plants.
     
    Materials and Methods
     The experiment was a factorial experiment in a completely randomized design with two factors of four salinity levels (0, 5, 10 and 15 ds.m-1 NaCl) and fungi (no inoculation and fungal inoculation). For inoculation of Arbuscular mycorrhizal fungi with mixed potting soil was applied to the lemongrass. Plant height, root length, fresh and dry weight of leaves, relative water content, catalase, peroxidase and polyphenol oxidase were measured.
     
    Results and Discussion
     The results indicate that all studied traits were significantly affected by the interaction of mycorrhiza and salinity stress. The application of mycorrhizal fungi in the presence of salinity stress due to the absorption of nutrients and water led to improved growth of lemongrass. The results showed that under salinity stress of 150 mM plant height, root length, fresh and dry weight of leaves, relative water content, catalase, peroxidase and polyphenol oxidase enzymes in lemongrass inoculated with arbuscular fungus at 23.05, 32.69, 25.31, 48.14, 31.83, 30.33, 52.72 and 33.41% respectively, increased compared to the control (no inoculation). In general, based on the results of this study, it can be concluded that the use of mycorrhizal fungi can increase the salinity tolerance of lemongrass and cultivate it in saline soil.
     
    Conclusion
    In summary, the results of the present study showed that inoculation of the fungi can protect the lemongrass plant against salinity stress. In addition, the effect of mycorrhizal fungi on lemongrass under salinity stress has been investigated for the first time. According to the results obtained in this study, salinity reduced morphological parameters and lemongrass as a reaction to salinity to maintain its status to increase the amount of enzyme activity through the mechanism of osmotic regulation to stress conditions. Compromise and to some extent deal with salinity. In the study, it was observed that inoculation with Arbuscular had a positive effect on all measured traits. The application of mycorrhizal fungi in the presence of salinity stress due to the absorption of nutrients and water led to improved growth of lemongrass. By examining all the measured traits, it can be concluded that by using mycorrhizal fungi, the salinity resistance of lemongrass can be increased and cultivated in saline soil. Arbuscular species seems to be more suitable for improving the growth of lemongrass in all conditions.
    Keywords: Catalase, Medicinal plants, Peroxidase, Relative leaf water content
  • مریم سلیمی کوچی، مهدی مدن دوست*
    سابقه و هدف

    زیره سبز (Cuminum cymiumn L.) گیاهی یکساله با ساقه های ظریف و ارتفاع بین 15 تا 50 سانتی‏متر است. میزان مناسب مصرف انواع علف‏کش‏های گروه دی نیتروآنیلین‏ها و اثرهای مثبت استفاده از انواع مالچ‏ها در گیاهان دارویی برای از بین بردن علف های هرز، از لحاظ بدست آوردن بالاترین عملکرد و افزایش کیفیت محصول مهم می‏باشد. ازاین رو کاربرد علف کش های تریفلورالین و پندیمتالین همراه با مالچ گندم با هدف بررسی جمعیت و رشد علف‏های هرز، خصوصیات فیزیولوژیک، رویشی، عملکرد و درصد اسانس زیره سبز در این آزمایش بررسی شد.

    مواد و روش ها

    این آزمایش در قالب طرح بلوک‏های کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. در این مطالعه تیمار‏های آزمایش شامل مقادیر 100% و 50% توصیه شده علف کش‏های تریفلورالین و پندیمتالین به تنهایی و در تلفیق با مالچ کلش گندم بود که به همراه مالچ کلش گندم به تنهایی و عدم کنترل علف‏های هرز (شاهد) در نظر گرفته شد. از مالچ کلش گندم به طول 5 سانتی متر و به میزان در حدود 5 تن در هکتار استفاده شد. علف کش با استفاده از سم پاش پشتی کتابی 20 لیتری با نازل بارانی پخش شد. شناسایی گونه ‏های علف‏های هرز توسط متخصصان علف‏های هرز ایستگاه تحقیقات کشاورزی زرقان استان فارس انجام شد. پس از آن، از کوادراتی به ابعاد 50× 50 سانتی‏متر برای اندازه‏گیری صفات تراکم و وزن خشک علف‏های هرز استفاده شد. اندازه گیری محتوای آب نسبی برگ ها و میزان کلروفیل از هر تیمار سه برگ جوان کاملا باز شده و شاداب انتخاب شد، همچنین نمونه برداری اول صبح و قبل از طلوع آفتاب انجام شد. قبل از پایان دوره رشد ارتفاع و تعداد شاخه اندازه ‏گیری شد. در پایان پس از برداشت، عملکرد و اجزای عملکرد (شامل تعداد چتر در بوته، تعداد دانه در چتر و وزن هزاردانه) اندازه‏گیری گردید. از دانه‏ های برداشت شده در هر کرت به طور تصادفی 50 گرم نمونه برداشت شده و برای تعیین درصد اسانس استفاده شد. به منظور استخراج اسانس از نمونه‏ های تهیه شده از روش تقطیر با بخار آب توسط دستگاه کلونجر استفاده شد و درصد اسانس مربوط به هر نمونه تعیین گردید. مقایسه میانگین صفات مورد مطالعه با استفاده از آزمون چند دامنه‎ای دانکن در سطح احتمال 0.05 مقایسه شد.

    نتایج

    گونه‏های غالب علف هرزی شناسایی شده در مزرعه شامل 6 تیره و 6 گونه بودند. نتایج مقایسه میانگین نشان داد که استفاده از علف کش تریفلورالین با دوز توصیه شده + مالچ، میزان تراکم و وزن خشک علف‏های هرز را به ترتیب 88% و 87% نسبت به عدم کنترل علف‏های هرز (شاهد) کاهش داد. تیمار مالچ به تنهایی توانست تراکم و وزن خشک علف‏های هرز را در مقایسه با شاهد به ترتیب 29.6% و 37.5% کاهش دهد. بیشترین محتوای نسبی آب برگ در شرایط علف کش تریفلورالین با دوز توصیه شده+ مالچ با میزان 85% بدست آمد. همچنین بیشترین محتوای کلروفیل b و کلروفیل کل برگ برای هر دو علف کش تریفلورالین و پندیمتالین در تلفیق با مالچ بدست آمد که نسبت به مصرف تنهای مالچ و عدم کنترل علف‏های هرز افزایش معنی‏داری را نشان داد. کمترین ارتفاع بوته زیره سبز در تیمار آلوده به علف هرز (شاهد) مشاهده شد. تعداد شاخه جانبی در تیمار 100% دوز توصیه شده علف‏کش بیشتر از تیمار 50% دوز توصیه شده علف کش بود. همچنین با اضافه کردن مالچ به تیمارها افزایش معنی‏داری در تعداد شاخه جانبی مشاهده شد. وزن خشک اندام هوایی زیره سبز با دوز 50%، 4% و با دوز کامل، 10% افزایش نشان داد. با کاربرد علف کش های تریفلورالین عملکرد دانه زیره سبز به‏طور متوسط 47% و پندیمتالین 45% افزایش یافت. با اعمال تیمارهای مدیریتی مالچ، عملکرد دانه زیره سبز به میزان 48% افزوده شد.

    نتیجه گیری

    کاربرد مالچ گندم با افزایش محتوای نسبی آب برگ و محتوای کلروفیل برگ در بهبود شاخص‏های رشد تاثیر گذاشته است. علاوه بر کاربرد 10% دوز توصیه شده علف کش های تریفلورالین و پندیمتالین در تلفیق با مالچ گندم که سبب افزایش وزن خشک اندام هوایی و عملکرد دانه در زیره سبز شد، تیمار 50% دوز توصیه شده در تلفیق با مالچ گندم در سطح پایین‏تر توانسته این صفات را بهبود دهد. از این رو، کاربرد 50% دوز توصیه شده علف کش های تریفلورالین در تلفیق با مالچ گندم به دلیل کاهش مصرف علف کش، برای کنترل علف‏های هرز در گیاه زیره سبز قابل توصیه است.

    کلید واژگان: زیره, درصد اسانس, سموم شیمیایی, کلروفیل, محتوای نسبی آب برگ
    M. Salimi Koochi, M. Madandoust *
    Background and objectives

    Cumin (Cuminum cymium L.) is an annual plant with delicate stems and a height between 15 and 50 cm. For high yield and increased product quality, consuming the appropriate amount of dinitroaniline herbicides and using mulches to control weeds is important. Therefore, the use of trifluralin, pendimethalin herbicides, and wheat mulch was investigated in this experiment to investigate the population and growth of weeds, physiological and vegetative characteristics, yield, and percentage of cumin essential oil.

    Materials and methods

    This experiment was conducted as a randomized complete block design with three replications. In this study, the experimental treatments included 100% and 50% recommended amounts of trifluralin and pendimethalin herbicides alone and in combination with wheat stubble mulch, which was considered together with wheat stubble mulch alone and no weed control (control). Wheat stubble mulch, 5 cm long and equal to 5 tons per hectare, was applied. The herbicide was spread using a 20-liter book-back sprayer with a rain nozzle. Weed species were identified by Zarghan Agricultural Research Station, Fars Province weed experts. After that, quadrats with dimensions of 50 x 50 cm were used to determine weeds' density and dry weight. Three fully opened and fresh young leaves were selected to measure the relative water content of leaves and the chlorophyll content of each treatment. Sampling was done in the morning and before sunrise. Before the end of the growth period, the height and number of branches were measured. After harvesting, yield and yield components (including the number of umbels per plant, the number of seeds per umbel, and the weight of 1000 seeds) were determined. From the harvested seeds in each plot, 50 grams of samples were randomly taken and analyzed to determine the percentage of essential oil. To extract essential oil from the prepared samples, the steam distillation method was used by a Clevenger machine. The percentage of essential oil in each sample was determined. The mean comparison of the studied traits was compared using Duncan's multiple range test at 0.05.

    Results

    The dominant weed species identified in the field included 6 genera and 6 species. The mean comparison results showed that using trifluralin herbicide with the recommended dose + mulch reduced weeds' density and dry weight by 88% and 87%, respectively, compared to no weed control (control). Mulch treatment alone reduced weed density and dry weight compared to control plants by 29.6% and 37.5%, respectively. 85% mulch + trifluralin herbicide at the recommended dose resulted in the highest relative leaf water content. Also, the highest chlorophyll b and total leaf chlorophyll content were obtained for both trifluralin and pendimethalin herbicides in combination with mulch, which showed a significant increase compared to mulch alone and no weed control. The lowest cumin plant height was observed in the weed-infested treatment (control). Among the management treatments, the number of lateral branches in the treatment of 100% of the recommended herbicide dose was more than in the treatment of 50%. Also, adding mulch to the treatments showed a significant increase in lateral branches. Cumin aerial parts dry weight increased by 4% with the 50% dose and 10% with the full dose. With trifluralin herbicides, cumin seed yield increased by 47% and pendimethalin by 45%. By applying mulch management treatments, cumin seed yield increased by 48%.

    Conclusion

    The application of wheat mulch, by increasing leaf water and chlorophyll's relative content, improves growth indicators. In addition to the application of 100% of the recommended dose of trifluralin and pendimethalin herbicides in combination with wheat mulch, which increased the dry weight of shoot and seed yield in cumin, the treatment of 50% of the recommended dose in combination with wheat mulch at a lower level improved these traits. Therefore, due to reduced herbicide consumption, 50% of the recommended dose of trifluralin herbicides in combination with wheat mulch is recommended to control weeds in cumin.

    Keywords: cumin, essential oil, Chemical poisons, chlorophyll, relative water content
  • مسعود فتاحی*، عبدالرحمان محمدخانی

    باتوجه به مشکلات کم آبی در بیشتر مناطق ایران استفاده از اسیدهای آمینه می تواند در کاهش اثرات زیانبار تنش خشکی بر محصولات مختلف مانند کاهش رشد و عملکرد موثر باشد. زیرا اسیدهای آمینه مانند پرولین منجر به تنظیم بهتر اسمزی سلول شده و به ادامه فعالیت سلول در شرایط تنش خشکی کمک می کند. در این راستا آزمایشی در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار بصورت گلدانی طراحی و اجرا شد. تیمارهای استفاده شده در این آزمایش شامل اعمال تنش خشکی در سه سطح (100 درصد (شاهد)، 70 و 40 درصد ظرفیت زراعی) و محلول پاشی برگی پرولین در سه سطح (صفر (شاهد)، 75 و 150 میلی گرم در لیتر آب) بود. نتایج نشان داد، درصد رطوبت ریشه در تیمار 75 و 150 میلی گرم در لیتر آب پرولین نسبت به شاهد بیشتر بود. با افزایش شدت تنش خشکی غلظت کلروفیل a، b، کل و کارتنوییدها کاهش یافت. هر دو سطح تیمار پرولین باعث افزایش کلروفیل کل نسبت به تیمار عدم محلول پاشی پرولین (سطح صفر) گردید. گلایسین بتایین برگ، قند محلول برگ و ریشه، نشت الکترولیت ها و پرولین برگ و ریشه با شدت تنش خشکی افزایش یافت. محلول پاشی پرولین باعث کاهش نشت الکترولیت و افزایش محتوای نسبی آب برگ (LRWC) و پرولین برگ و ریشه گردید. نتایج نشان داد محلول پاشی برگی پرولین می تواند با افزایش درصد رطوبت برگ و ریشه، RWC، غلظت کلروفیل، غلظت پرولین برگ و ریشه و کاهش نشت الکترولیت ها تحمل پایه UCB1 در برابر کمبود آب را بهبود دهد.

    کلید واژگان: اسید آمینه, خشکی, محتوای نسبی آب برگ, نشت الکترولیت
    M. Fattahi *, A. Mohammadkhani
    Introduction

     UCB-1 hybrid rootstock is propagated from the seed of a controlled cross between a P. atlantica female and a P. integerrima male. Clonal propagation of this rootstock is also necessary since it produces identical genotypes. UCB1 has recently been introduced in Iran. However, little research has been done on this subject. Water stress is one of the most important environmental stresses and occurs for several reasons, including low rainfall, high and low temperatures, salinity, and high intensity of light, among others. Drought stress is a multidimensional stress and causes changes in the physiological, morphological, biochemical, and molecular traits in plants. Proline is also found widely in plants and accumulates in large quantities in response to environmental stresses such as drought. It is the essential amino acids that accumulate in different tissues of the plant, especially in the leaves through the effect of water stress, and that the accumulation of it has a function in the regulation of osmosis in the cell as the proline is increased in the cytoplasm to counterbalance effort osmosis cell sap. Proline is an indicator of water stress tolerance and its increase in the leaf proof that the plant suffered drought stress, also is the way the plant tolerance to drought stress.

    Materials and Methods

    A pot experiment was conducted, to investigate the effectiveness of foliar applied proline in mitigating the concurrent effects of drought stresses on UCB1 rootstock, at greenhouse of Faculty of Agriculture, University of Shahrekord. Experiment was carried out in a completely randomized design with split arrangement having three replications. Chl. and carotenoid contents were determined according to Lichtenthaler (1987). Leaf discs were obtained from expanded leaves of each pot in the morning. The leaf discs were weighed immediately to obtain the fresh weight (FW), and submerged in distilled water for 4 h at 4◦C in dark condition and then weighed to prepare turgor weight (TW). The leaves were dried in a forced-air oven at 70◦C for 24 h, and the dry weight (DW) was recorded. The RWC of samples was calculated using the following equation (Bastam et al., 2012): RWC = [(FW–DW)/(TW–DW)] × 100 Levels of glycine betaine were quantified as described previously by Arakawa et al. (1990). To determine the free-proline concentration, leaves were homogenized in 5 ml of ethanol at 95%. Proline concentration was calculated with a standard curve and expressed as µg g−1fresh mass (Paquin and Lechasseur, 1979).

    Results and Discussion

    The UCB1 proximate analysis in the present study depicted that imposition of drought stress increased the leaf and root proline content and electrolyte leakage. Exogenous application of proline as foliar spray significantly increased the moisture content of leaf and root, RWC, Chl a and total chlorophyll. Exogenous proline application upregulated leaf and root proline contents and decreased the lipid peroxidation (decrease electrolyte leakage), resulting into improvement in chlorophyll contents. 150 mg. l-1 proline application gave maximum alleviation against stress.Numerous reports depict that the exogenous application of proline as a foliar spray can play an important role in enhancing plant tolerance against drought stress, and our results are consistent with them. This ameliorating effect of exogenously applied proline can take the form of osmoprotection, cryoprotection, or protection against reactive oxygen species.For example, in various plant species growing under stress conditions, exogenously supplied proline provided osmoprotection and facilitated plant growth. Normally, proline accumulation in plants, is in response to drought or salinity stress occurs in the cytosol where it contributes substantially to the cytoplasmic osmotic adjustment. It actively takes part in plant osmotic adjustment under stressful environmental conditions. In addition to its role as an osmolyte for osmotic adjustment, it actively takes part to stabilize subcellular structures, biological membranes, proteins, and scavenge free radicals. It also plays a vital role in buffering cellular redox potential under stressful environmental conditions.

    Conclusion

     In summary, our results showed that, drought induces a decrease in moisture content, RWC, T Chl and carotenoids and an increase in some osmoregulators (proline, glycine betaine, TSC). The most favorable treatment was 150 mg.l-1 proline foliar spray. 150 mg.l-1 proline application gave maximum alleviation against stress. Foliar application increased the moisture content of leaf and root, as well as increased the Chl a, total, RWC and proline content of leaf and root. It can be suggested that the foliar application of proline (150 mg L-1) used as a plants defense factor against drought stress conditions.

    Keywords: Amino acid, drought, Electrolyte leakage, Relative leaf water content
  • مسعود قاسمی قهساره*، مریم قنبری سلیمان آبادی، سعید ریزی

    شمعدانی یکی از گیاهان زینتی مهم گلدانی و باغچه ای است که گزینش و تهیه یک محیط کشت مناسب، برای موفقیت تولید آن اهمیت دارد. برای بررسی اثر کاربرد پیت خزه، کوکوپیت و پسماند ریشه شیرین بیان در آمیخته ای با پایه خاک (50% حجمی شامل خاک و پرلایت به نسبت 5:2)، آزمایشی در قالب طرح به طور کامل تصادفی با 6 تیمار (50% حجمی) شامل پیت خزه (P50)، کوکوپیت (C50)، پسماند ریشه شیرین بیان (L50)، پیت + کوکوپیت (P25C25)، پیت + پسماند شیرین بیان (P25L25) و کوکوپیت + پسماند شیرین بیان (C25L25) انجام شد. نتایج نشان داد که بیشترین مقدار شاخص های رشد اندام هوایی شمعدانی شامل ارتفاع بوته، وزن تر شاخساره، وزن خشک شاخساره، شمار برگ، میانگین سطح برگ، شمار گل آذین، طول دمگل و رتبه کیفیت ظاهری مربوط به بستر P50 بود. بیشترین مقدار شاخص های رشد ریشه شامل وزن تر ریشه، وزن خشک ریشه و حجم ریشه در بستر پیت خزه + کوکوپیت به دست آمد. بیشترین نسبت سطح برگ (LAR) و محتوای نسبی آب برگ مربوط به تیمار P50 و بیشترین مقدار کلروفیل مربوط به تیمار P25L25 بود. به طور کلی بهترین عملکرد رویشی و زایشی گیاه شمعدانی در تیمار P50 (حاوی خاک لومی (35%) پرلایت (15%) و پیت خزه (50%)) و پس از آن در تیمار P25C25 دیده شد. بنابراین، در شرایط نبود دسترسی به پیت خزه می توان کمتر از 50% از پیت خزه را با کوکوپیت جایگزین کرد و مقدار بیشتر کوکوپیت روی رشد گیاه اثر منفی دارد. پسماند شیرین بیان بر بیشتر شاخص های اندازه گیری شده اثر منفی داشت.

    کلید واژگان: کلروفیل, گلدهی, محتوای نسبی آب برگ, محیط ریشه, نسبت سطح برگ
    Masood Ghaemi Ghehsareh*, Maryam Ghanbari Soleimanabadi, Saeed Reezi

    Geranium is one of the most important potted and bedding ornamental plants that selection and construction of a suitable growing medium is important for success in any stage of its production. In order to determine a suitable pot mixture for geranium, the effect of peat moss, cocopeat and licorice root residue in soil-based mixtures (50% by volume, including soil and perlite in a ratio of 5:2), an experiment with 6 treatments (50% by volume) including peat moss (P50), cocopeat (C50), licorice root residue (L50), peat + cocopeat (P25C25), peat + licorice residue (P25L25) and cocopeat + licorice residue (C25L25) was performed. The results showed that the highest values of plant height, shoot fresh weight, shoot dry weight, number of leaves, average leaf area, number of inflorescences, petiole length and apparent quality rating were belonged to P50 treatment. The highest values of root fresh and dry weight  and root volume were obtained in P25C25 mixture. The highest leaf area ratio (LAR) and relative leaf water content (RWC) were belonged to P50 treatment and the highest amount of chlorophyll was belonged to P25L25 mixture. In general, the best vegetative and flowering performance of plants were observed in P50 treatment (containing loamy soil (35%), perlite (15%) and peat moss (50%)) and then in P25C25 treatment. Therefore, with little access to peat moss, less than 50% of peat moss can be replaced with cocopeat, and more cocopeat has a negative effect on plant growth. Licorice residue had a negative effect on most of the measured indices.

    Keywords: Chlorophyll, Flowering, Leaf area ratio, Relative leaf water content, Root medium
  • سمیه بهرامی، احمد ارشادی*

    پژوهش حاضر به منظور بررسی تحمل به خشکی شش رقم انگور ایرانی در گلدان و با استفاده از آزمایش فاکتوریل با دو فاکتور رقم (رطبی، رشه، چفته، بیدانه سفید، خلیلی و لعل) و تیمار های رطوبتی (40% و 80% آب در دسترس خاک) بر پایه طرح به طورکامل تصادفی در شرایط گلخانه ای انجام شد. زیر تنش خشکی، کمترین انباشت کربوهیدرات های محلول و پرولین (به ترتیب 36/50 و 25/4 میلی گرم در گرم وزن تازه برگ) و بالاترین شاخص حساسیت به تنش (میانگین 47/2) و کاهش رشد در رقم بیدانه سفید دیده شد. رقم چفته افزون بر رشد مطلوب در شرایط رطوبت بهینه به طور نسبی دارای شاخص حساسیت به تنش کمی بوده (میانگین 60/0) و متحمل ترین رقم به تنش خشکی بود. رقم خلیلی دارای بیشترین وزن و حجم ریشه در شرایط بهینه بود. این رقم اگرچه پس از بیدانه سفید دارای بالاترین شاخص حساسیت به تنش از نظر وزن خشک ریشه (24/1) و حجم ریشه (35/1) بود، اما در شرایط تنش نیز دارای وزن، حجم و تعداد ریشه مناسبی بود. رقم های رطبی و لعل دارای رشد به نسبت کمی در شرایط رطوبت بهینه بودند، اما در شرایط تنش نیز کاهش رشد چندانی پیدا نکردند. نتیجه های پژوهش حاضر نشان داد که برای معرفی گیاهان متحمل به خشکی افزون بر میزان رشد گیاهان در شرایط تنش باید شاخص حساسیت به تنش آن ها نیز مد نظر قرار گیرد.

    کلید واژگان: تنظیم کننده های اسمزی, حجم ریشه, شاخص حساسیت به تنش, محتوای نسبی آب برگ
    Somayeh Bahrami, Ahmad Ershadi*

    In this study, a pot experiment was conducted in the greenhouse conditions to investigate the drought tolerance of six Iranian grape cultivars. The experiment was factorial, based on a completely randomized design, with two factors including cultivars (‘Rotabi’, ‘Rashe’, ‘Chafte’, ‘Bidaneh Sefid’, ‘Khalili’, and ‘Laal’) and moisture treatments (40 % and 80 % of soil available water). Under drought stress, the lowest accumulation of soluble carbohydrates and proline (50.36 and 4.25 mg g-1 FW, respectively) and the highest stress susceptibility index (2.47, on average) and growth reduction were observed in ‘Bidaneh Sefid’ cultivar. ‘Chafte’ showed a considerable growth in optimal moisture condition; moreover, this cultivar had a relatively low stress susceptibility index (0.60, on average), designated as the most tolerant cultivar to drought stress. ‘Khalili’ had the highest root weight and root volume under optimal conditions. Although this cultivar had the highest stress susceptibility index in terms of root dry weight (1.24) and root volume (1.35) after ‘Bidaneh Sefid’, but under stress conditions it had a suitable root weight, root volume and number of roots. ‘Rotabi’ and ‘Laal’ had relatively less growth under optimal moisture conditions; however, they showed a subtle growth reduction under drought stress. These results indicate that in order to introduce drought tolerant plants, stress susceptibility index and vegetative growth rate under water shortage should be considered together.

    Keywords: Osmotic regulators, Root volume, Stress susceptibility index, Relative water content
  • سجاد علیار، ناصر علی اصغرزاد*، شاهین اوستان، عادل دباغ محمدی نسب

    کینوا (.Chenopodium quinoa Willd) گیاهی با ارزش غذایی زیاد، پتانسیل زیاد رشد و عملکرد مناسب در شرایط نامساعد محیطی است. بهبود رشد و نمو گیاهان در شرایط نامساعد محیطی با روش های مختلفی امکان پذیر است. استفاده از ریزجانداران همزیست با ریشه مانند قارچ سیرندیپیتا ایندیکا از جمله راهکارهایی است که برای بهبود رشد در شرایط نامناسب محیطی مانند شوری آب و خاک به کار گرفته می شود. در این پژوهش، آزمایشی به صورت گلدانی با طرح آماری کاملا تصادفی در قالب فاکتوریل با سه تکرار در خاک لوم شنی استریل انجام شد. فاکتورهای آزمایش شامل دو سطح قارچ Serendipita indica (تلقیح و عدم تلقیح) و شوری حاصل از نمک کلرید سدیم در سطوح 1/47 (رسانایی الکتریکی اولیه خاک)، 5، 10، 20 و 30 دسی زیمنس بر متر بودند. نتایج به دست آمده نشان داد که به استثنای پرولین، اثر برهم کنش شوری و مایه زنی قارچ بر تمام صفات اندازه گیری شده معنی دار بودند. مایه زنی قارچ S. indica توانست وزن تازه بخش هوایی گیاه کینوا را در شوری های 1/47، 5، 10 و 20 دسی زیمنس بر متر به ترتیب 18/5، 15/0، 39/4 و 41/5 درصد نسبت به تیمار عدم تلقیح افزایش دهد. بنابراین در سطح بدون شوری که گیاه بدون قارچ رشد خوبی دارد، مایه زنی حدود 18 درصد اثر داشته است. درحالی که در شوری 20 دسی زیمنس بر متر، افزایش رشد گیاه در حضور قارچ حدود 41 درصد بیش تر از تیمار بدون قارچ در همین سطح شوری بوده است. در بخش ریشه، قارچ S. indica توانست وزن تازه را در شوری شاهد، 5 و 10 دسی زیمنس بر متر به ترتیب 12/9، 20/1 و 31/5 درصد نسبت به تیمار بدون قارچ افزایش دهد. نشت الکترولیت تا 10 دسی زیمنس بر متر در تیمار مایه زنی به طور معنی داری کاهش یافت. در رابطه با محتوای نسبی آب برگ، مایه زنی قارچ تنها در شوری 5 دسی زیمنس بر متر اثر معنی داری داشت و توانست به اندازه 23 درصد نسبت به تیمار عدم تلقیح این شاخص را افزایش دهد. همچنین افزایش تنش شوری به 30 دسی زیمنس بر متر، سبب کاهش درصد کلونیزاسیون به اندازه 19/9 درصد نسبت به تیمار شاهد شد. کاربرد قارچ S. indica موجب افزایش معنی دار تولید زیست توده گیاه کینوا در شرایط تنش شوری شد.

    کلید واژگان: تنش شوری, قارچ Serendipita indica, پرولین, پتانسیل آب برگ, محتوای نسبی آب برگ, نشت الکترولیت
    S. Aliyar, N. Aliasgharzad*, Sh. Oustan, A. Dabbagh Mohammadi Nasab

    Quinoa (Chenopodium quinoa Willd.) is a plant with high nutritional value and growth potential, thus has a proper production in adverse environmental conditions. However, the enhancement of plant growth in these conditions could be achieved by different approaches. The use of endophytic microorganisms such as Serendipita indica fungus may help plant growth, especially under salt-stressed conditions. In this research, an experiment was performed using a factorial completely randomized design with three replications in a sterile sandy loam soil under greenhouse conditions. Experimental factors included two levels of S. indica (inoculation and non-inoculation) and salinity levels of 1.47 (initial electrical conductivity of soil), 5, 10, 20 and 30 dS/m which prepared by sodium chloride solution. The results showed that the interaction effect of salinity and fungal inoculation was significant for all measured characteristics (P < 0.05) except for proline. The inoculation of S. indica was able to increase the fresh weight of quinoa shoot by 18.5, 15.0, 39.4 and 45.4% compared to the non-inoculated treatment at salinity levels of 1.47, 5, 10 and 20 dS/m, respectively. The inoculation caused an increase in shoot fresh weight by 18% at initial electrical conductivity (5 dS/m), while a marked increase (~41%) was observed in inoculated plants compared to the no fungus treatment at EC level of 20 dS/m. The fungus increased the root weight by 12.9, 20.1 and 31.5% at salinity levels of 1.47, 5 and 10 dS/m compared to the non-fungal treatment, respectively. Compared to the non-fungal plants, the electrolyte leakage was significantly reduced in the inoculated plants at 10 dS/m. Fungal inoculation had pronounced effect on relative water content (RWC) of leaf at 5 dS/m and increased RWC by 23%, compared to the non-fungus treatment. Moreover, the increasing of salinity stress up to 30 dS/m reduced the percentage of root colonization by 19.9% compared to the non-fungus control. Overall, the application of S. indica significantly increased the biomass production of quinoa under salinity stress conditions.

    Keywords: Salinity stress, Serendipita indica, Proline, Leaf water potential, Relative water content, Electrolyte leakage
  • نفیسه مهدی نژاد*، حمیرا شاهی

    به-منظور بررسی پاسخ ژنوتیپ های وحشی و زراعی گندم به تنش خشکی، آزمایشی به صورت فاکتوریل درسال-96 1395درآزمایشگاه بیوتکنولوژی ومهندسی ژنتیک پژوهشکده زیست فناوری کشاورزی دانشگاه زابل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار در گلدان روی ارقام زراعی تتراپلویید (بهرنگ، شبرنگ)، هگزاپلویید (بولانی، سیستان) و گونه های وحشی گندم (تایوشی، اورارتوواسپلتوییدس) به عنوان عامل اول و تیمار آبیاری در سه سطح عادی (آبیاری 90 درصد ظرفیت نگهداری آب ، تنش ملایم (60درصد ظرفیت نگهداری آب) و تنش شدید (40درصد ظرفیت نگهداری آب) به عنوان عامل دوم انجام گردید. بررسی های فیزیولوژیکی شامل کلروفیل a و b، کلرفیل کل، کارتنویید، کارایی مصرف آب، محتوای نسبی آب برگ (RWC) و مورفولوژیکی شامل تولید ماده خشک گیاه (وزن خشک گیاهان)، وزن خشک ساقه ، وزن تر ساقه ، وزن خشک ریشه، وزن تر ریشه، طول ساقه، طول ریشه بودند. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که اثر ساده تنش خشکی تاثیر معنی داری بر صفات کلروفیل a،b ، کل، کارتنویید، وزن خشک ساقه، وزن خشک گیاه، محتوای نسبی آب برگ، کارایی مصرف آب و هم چنین برصفات طول ساقه، وزن تر ریشه، وزن ترساقه، وزن خشک ریشه گذاشت. نتایج مقایسه میانگین نشان داد ارقام و گونه های متحمل دارای بیشرین وزن تر ساقه، وزن خشک گیاه، محتوای نسبی آب برگ و کارایی مصرف آب بودند. در مقایسه ارقام زراعی و وحشی رقم زراعی بولانی وگونه وحشی تایوشی مقاومت بیشتری از خود نشان داند.

    کلید واژگان: محتوای نسبی آب برگ, تائوشی, بولانی, مکانیسم, اورارتو
    Nafiseh Mahdinezhad *, Homeyra Shahi

    In order to study The Effects of drought Stress in response of wheat cultivars and wild genotype, a factorial experiment was carried out in completely randomized design in pot with three replications at 2017-2018 years. The wheat cultivars including (Bolani, behrang, shabrang, sistan) and wild (urartu, tauschii, speltoides) were as the first factor and irrigation treatment with three levels consisted of normal (80% of water holding capacity of soil), mild stress (60%) and severe stress (40%) was as the second factor. Physiological studies include: chlorophyll a and b, total chlorophyll, carotenoids, Water Use Efficiency, Leaf Relative water content and the was morphological: dry matter production (dry weight of plants), stem dry weight, stem fresh weight, Root dry weight, Root fresh weight, stem length and Rott length. Analysis of variance showed that simple effect of drought stress had a significant effect on the traits chlorophyll a and b, total, carotenoids, stem dry weight, plant dry weight of plant , leaf relative water contwnt, water use efficiency and also on stem length, stem fresh weight characteristics and Root dry weight. The result of the mean comparison showed that the tolerant cultivaers had the highest stem fresh weight, plant dry weight of plant, Leaf Relative water content and Water Use Efficiency. Comparison of cultivars and wild: cultiwars of Bolani and tauschii wild life showed more resistance.

    Keywords: Leaf relative water content, Tauschii, Bolani, mechanism, urartu
  • زهرا دامنی، حمیدرضا کریمی*، علی اکبر محمدی میریک، مجید اسماعیلی زاده

    به منظور ارزیابی میزان تحمل دانهال های خرنوب به تنش خشکی و شوری، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح به طورکامل تصادفی با سه تکرار در شرایط گلخانه به اجرا در آمد. فاکتورها شامل دور آبیاری در 3 سطح 5، 10 و 15 روز و شوری در 3 سطح صفر، 80 و 160 میلی مولار نمک کلراید سدیم در آب آبیاری بود. نتیجه ها نشان داد که تنش خشکی و شوری باعث کاهش شاخص های رویشی دانهال های خرنوب شد، به طوری که کمترین فراسنجه های رشدی در تنش خشکی 15 روز و شوری 160 میلی مولار مشاهده شد. وزن تر و خشک اندام هوایی با افزایش شوری و خشکی کاهش یافت. بیشترین مقدار وزن تر  و خشک اندام هوایی در شاهد و کمترین مقدار در شوری 160 میلی مولار و دور آبیاری 15 روز مشاهد شد. نتیجه های پژوهش حاضر نشان داد که محتوای نسبی آب برگ در دور آبیاری 10 روز با افزایش تنش شوری کاهش یافته ولی در دور آبیاری 15 روز تفاوت معنی داری بین سطوح شوری مشاهده نشد. با افزایش تنش خشکی و شوری میزان سدیم ریشه و ساقه افزایش یافت به طوری که بیشترین میزان سدیم اندام هوایی و ریشه در دور آبیاری 15 روز و شوری 160 میلی مولار مشاهده شد. با توجه به این پژوهش می توان نتیجه گرفت دانهال های خرنوب می توانند دور آبیاری 10 روز و شوری 80 میلی مولار کلرید سدیم را به خوبی تحمل کنند.

    کلید واژگان: خرنوب, تنش, کلروفیل, محتوای نسبی آب برگ
    Zahra Damani, HamidReza Karimi*, AliAkbar Mohamadi Mirik, Majid Esmaelizadeh

    In order to evaluate the tolerance of carob seedlings to drought and salinity stresses based on growth and ecophysiological indices, a factorial experiment was conducted based on a completely randomized design with three replications. Factors included drought at 3 levels (5, 10 and 15 days irrigation intervals) and 3 salinity levels (0, 80 and 160 mM NaCl). The results showed that drought and salinity stresses reduced the vegetative indices of carob seedlings so that the lowest vegetative indices were observed in 15 days irrigation interval and 160 mM NaCl. The shoot fresh and dry weight decreased with increasing salinity and drought intensity. The highest shoot fresh and dry weight were recorded in control plants and the lowest shoot fresh and dry weight were recorded in plants treated with 160 mM NaCl and 15 days irrigation interval. The results of this study also showed that relative water content of leave decreased in plants treated with 10 days irrigation interval with increasing salinity levels while there was no significant difference between salinity levels in 15 irrigation intervals. The results also showed that the concentration of Na in root and shoot was increased with increasing salinity and drought stresses so that the highest concentrations of Na in shoots and roots were observed in plants treated with 15 days irrigation interval and 160 mM NaCl. According to the results of this study, it can be concluded that carob seedlings can tolerate 10 days of irrigation and 80 mM salinity.

    Keywords: Carob tree, Chlorophyll, Stress, RWC
  • منصور فاضلی رستم پور*

    با هدف بررسی تاثیر تیمارهای تنش خشکی و هرس سبز بر برخی صفات کیفی، فیزیولوژیک و عملکرد انگور رقم یاقوتی آزمایشی بصورت کرت های خرد شده در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با 3 تکرار در منطقه سیستان با اقلیم خشک و گرم انجام شد. رژیم آبیاری با 3 سطح شامل تامین 100، 75 و 50 درصد نیاز آبی براساس تبخیر و تعرق پتانسیل درختچه انگور به عنوان کرت اصلی و هرس سبز با 3 سطح شامل شاهد یا عرف محل یا عدم هرس سبز (P1)، هرس شاخه های سبز از بالای ششمین برگ بالای آخرین خوشه (P2) و هرس شاخه های سبز از بالای ششمین برگ بالای آخرین خوشه به علاوه هرس شاخه های سبز بدون محصول و شاخه های نرک (P3) به عنوان عامل فرعی بود. با کاهش مصرف آب از 100 به 75 درصد نیاز آبی انگور، صفات محتوای نسبی آب برگ، اسیدیته آب میوه، شاخص کلروفیل، شاخص سطح برگ و عملکرد میوه به ترتیب به میزان 10/1، 5/6، 6/8، 11 و 8/18 درصد کاهش و همچنین صفات پرولین، قندهای محلول و نفوذپذیری نسبی غشاء انگور به ترتیب 67/3، 8/75 و 44/84درصد افزایش یافت. تیمار P3 نسبت به شاهد (P1)، صفات محتوای نسبی آب برگ، شاخص کلروفیل، و عملکرد میوه را به ترتیب به میزان 7/14، 2/12 و 25 درصد افزایش و همچنین صفات پرولین، قندهای محلول، نفوذپذیری نسبی غشاء، اسیدیته آب میوه و شاخص سطح برگ انگور را به ترتیب 18/34، 12/1، 6/8، 8/3 و 21/3درصد کاهش یافت. نتایج نشان داد که تامین 100 درصد نیاز آبی انگور به همراه هرس شاخه های سبز از بالای ششمین برگ بالای آخرین خوشه به علاوه هرس شاخه های سبز بدون محصول و شاخه های نرک بیشترین عملکرد انگور به میزان 7797 کیلوگرم در هکتار تولید کرد. به طور کلی می توان گفت که اعمال هرس سبز می تواند منجر به صرفه جویی 25 درصد آب مصرفی انگور یاقوتی بدون کاهش عملکرد شود.

    کلید واژگان: ا سیدیته آب انگور, سط برگ, شاخص کلروفیل, محتوای نسبی آب برگ
    M. Fazeli Rostampour *
    Introduction

    Yaghooti grape (Vitis vinifera L.) is an important variety in Iran and also it is the most important horticultural product of Sistan region. This variety is of interest for economical aspect. Because continuous drought in Sistan region has been a serious threat to the grape production, local farmers have to manage the problem by reducing the volume and irrigation intervals. The canopy plays a key role in radiation energy capture via photosynthesis apparatus, water use as regulated by transpiration, and microclimate of ripening grapes and also grape yield, quality, vigor, and the prevention of grape diseases. Since vines has high vegetative growth makes them compete with the reproductive growth, therefore vines be pruned every year.

    Materials and Methods

    In order to evaluate the effects of irrigation regime and green pruning on some physiological traits and fruit yield of Yaghooti grape, the present research was conducted in the research and extensional garden of Zahak city during 2017-2018. An experiment was carried out in the form of a split plot based on randomized complete block design with three replications. Three irrigation regimes of 100, 75 and 50 percent of the grape water requirement based on the potential evapotranspiration of grape and green pruning with three levels including the control plot or the local practice of not green pruning (P1), pruning the green branches starting from the sixth leaf above the last grape bunch (P2) and pruning the green branches starting from the sixth leaf above the last grape bunch along with green pruning of the green branches without fruit and pruning the unproductive brunches (P3) were allocated to main and sub-plots, respectively. ‘Yaghooti vines were 8 years old and trained as a traditional system. The vines were spaced 3 × 3 m. Water requirement of grape was determined according to the FAO method using data from a Class A evaporation pan. The analysis of variance for each variable was performed with the PROC GLM procedure in SAS 9.4. Multiple linear regression was used to determine the relationships of leaf relative water content, proline, soluble sugars, relative membrane permeability, chlorophyll index, and leaf area to fruit yield.

    Results and Discussion

    By reducing water consumption from 100 to 75% of grape water requirement, leaf relative water content, fruit juice acidity, chlorophyll index, leaf area and fruit yield decreased 10.1, 6.5, 8.6, 11 and 18.8%, respectively and also proline, soluble sugars and relative membrane permeability increased 67.3, 8.75 and 44.84%, respectively. The P3 treatment compared to control induced an increase in relative leaf water content, chlorophyll index, and fruit yield by 14.7, 12.2 and 25%, respectively as well as a reduction in proline, soluble sugars, relative membrane permeability, fruit juice acidity and leaf area index by 18.34%, 12.1%, 6.8%, 8.3% and 21.3%, respectively. Also the results indicated that providing the 100% of the water requirement combined with pruning the green branches starting from the sixth leaf above the last grape bunch in combination with green pruning of the green branches without fruit and pruning the unproductive brunches (P3) caused the highest grape fruit yield (7797 kg ha-1). Also the interaction effect of meeting 75% of the water requirement and the green pruning had the same result as that of meeting 100%of water requirement under no green pruning conditions. In other words, the green pruning could result in saving 25% of water used by the grape cv. Yaghooti without reducing fruit yield. The multiple linear regression analysis indicated that proline and leaf area were the most important traits impacting fruit yield in Yaghooti cultivar.

    Conclusion

    Reducing the water potential of vine causes different responses. The most important are a decrease in number cells of fruit, vegetative growth, leaf area, relative leaf water content, chlorophyll content, fruit yield, and increase in the compatible osmolytes. The growing shoots are a strong sink for the consumption of photosynthetic materials. The above mentioned effect causes an increase in the branch overgrowth and its overshadowing. All this factors compete with vine fruit production. So, green pruning and removal of apical dominance eliminates a strong place of nutrient absorption. In other words, green pruning results in a greater accumulation being used by flowers and fruits, causing sufficient light penetration into the crown and reducing evapotranspiration, leading to an increased water consumption and fruit yield.

    Keywords: Acidity of grape juice, Chlorophyll index, Leaf area, Relative water content
  • آزاد مینایی، عباس حسنی*، حسین ناظمیه، سینا بشارت
    شناسه دیجیتال (DOR):98.1000/1735-0905.1398.35.252.94.2.1578.41 به منظور بررسی اثر سطوح مختلف تنش خشکی بر رشد، عملکرد و برخی خصوصیات فیزیولوژیکی و فیتوشیمیایی گیاه مرزنجوش بخارایی (Origanum vulgare L. ssp. gracile)، آزمایشی گلدانی در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تیمار و پنج تکرار انجام گردید. تیمارهای تنش خشکی شامل چهار سطح 100% (بدون تنش)، 80%، 60% و 40% ظرفیت زراعی بودند. نتایج نشان داد که تنش خشکی تاثیر معنی داری بر مولفه های رشدی، عملکرد ماده خشک، محتوی نسبی آب برگ (RWC)، فنل کل، فلاونوئید کل، فعالیت آنتی اکسیدانی، کلروفیل a، b و کلروفیل کل و درصد و عملکرد اسانس دارد. از نظر مقدار کاروتنوئید اختلاف معنی داری بین تیمارهای مختلف وجود نداشت. با کاهش مقدار آب خاک، ارتفاع بوته، قطر ساقه، تعداد و طول شاخه های جانبی، عملکرد ماده خشک، RWC، کلروفیل a، b و کلروفیل کل و عملکرد اسانس کاهش و در مقابل میزان فنل و فلاونوئید کل، فعالیت آنتی اکسیدانی و درصد اسانس افزایش یافت. علیرغم کاهش عملکرد ماده خشک، اختلاف بین تیمارهای 80%، 60% و 40% ظرفیت زراعی معنی دار نبود. بیشترین درصد اسانس (54/1 میلی لیتر در صد گرم ماده خشک) در تیمار 60% ظرفیت زراعی و بیشترین مقدار فنل کل (21/5 میلی گرم گالیک اسید در گرم ماده تر)، فلاونوئید کل (5/0 میلی گرم کوئرستین در گرم ماده تر) و فعالیت آنتی اکسیدانی (36/77%) در تیمار 40% ظرفیت زراعی مشاهده شد.
    کلید واژگان: تنش کم آبی, ترکیب های آنتی اکسیدانی, عملکرد, محتوای نسبی آب برگ, مرزنجوش (Origanum)
    A. Minaei, A. Hassani *, H. Nazemiyeh, S. Besharat
    To study the effect of different levels of drought stress on growth, yield and some physiological and phytochemical characteristics of oregano (Origanum vulgare L. ssp. gracile), a pot experiment, in a randomized complete design with four treatments and five replications, was conducted. Drought stress treatments were 100% (non-stress), 80%, 60% and 40% of field capacity. The results showed that drought stress had significant effect on growth parameters, dry herb yield, leaf relative water content (RWC), total phenol and flavonoid content, antioxidant activity, a, b and total chlorophyll content, essential oil content and yield. There was no significant difference between drought stress treatments for carotenoids. As the soil water content decreased, plant height, stem diameter, number and length of axillary shoots, dry herb yield, RWC, a, b and total chlorophyll content and essential oil yield decreased, but total phenol and flavonoid content, antioxidant activity and essential oil content increased. Despite the decrease in dry herb yield, the difference between 80%, 60% and 40% treatments was not significant. The highest essential oil content (1.54 ml/100 g DW) was observed in 60% of field capacity and the highest amounts of total phenol (5.21 mg gallic acid/g FW), total flavonoid (0.5 mg quercetin/g FW) and antioxidant activity (77.36%) were obtained in 40% of field capacity. The highest percentage of essential oil (54.1 mg / g dry matter) was observed in 60% of treatment capacity and the highest amount of total phenol (0.51 mg gallic acid per gram of fresh material), total flavonoid (0.5 mg Gram quercetin in grams of fresh milk) and antioxidant activity (37.36%) in 40% of treatment capacity.
    Keywords: Water deficit stress, antioxidant compounds, yield, leaf relative water content, Oregano
  • ایوب مزارعی، سیدمحسن موسوی نیک، احمد قنبری، لیلا فهمیده*
    شناسه دیجیتال (DOR):98.1000/1735-0905.1398.35.80.93.1.1575.1610 کمبود آب یکی از مهمترین عوامل محیطی محدودکننده رشد گیاهان و محصولات آنهاست. در این مطالعه، به منظور بررسی اثر اسید جاسمونیک بر کاهش صدمات ناشی از تنش خشکی روی شاخص های رشدی و برخی از پاسخ های فیزیولوژیکی و آنتی اکسیدانی گیاه دارویی مریم گلی (Salvia officinalis L.)، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با 3 تکرار در دانشگاه زابل اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل تنش خشکی (آبیاری در حد ظرفیت زراعی، تخلیه 50% و 75% رطوبت ظرفیت زراعی) و محلول پاشی اسید جاسمونیک (صفر (شاهد)، 75 و 150 میلی گرم در لیتر) بودند. نتایج نشان داد که محلول پاشی با غلظت 150 مولار اسید جاسمونیک در شرایط تنش خشکی ارتفاع (10.02%)، وزن تر (27.88%) و خشک گیاه (12.81%)، محتوای نسبی آب برگ (21.04%)، کلروفیل a و b (12.15% و 10.34%) را افزایش داد. بیشترین مقدار فنول کل (34.13 میلی گرم بر وزن تر)، عملکرد اسانس (2.12 میلی گرم بر وزن تر)، غلظت پرولین (2.52 میلی گرم بر وزن تر) و فعالیت آنزیم های پراکسیداز (3.15 میلی گرم بر وزن تر) و گایاکول پراکسیداز (0.76 میلی گرم بر وزن تر) در گیاهان محلول پاشی شده با غلظت 150 میلی گرم در لیتر اسید جاسمونیک و تخلیه 75% رطوبت ظرفیت زراعی حاصل شد و از سویی بیشترین مقدار کاتالاز (5.12 میلی گرم بر وزن تر)، آسکوربات پراکسیداز (0.76 میلی گرم بر وزن تر) و سوپراکسید دیسموتاز (5.64 میلی گرم بر وزن تر) در گیاهان محلول پاشی شده با غلظت 150 میلی گرم در لیتر اسید جاسمونیک در تنش خشکی (تخلیه 50% و 75% رطوبت ظرفیت زراعی) بدست آمد. بنابراین براساس نتایج بدست آمده به نظر می رسد که اسید جاسمونیک با افزایش توان دفاع آنتی اکسیدانی و تجمع تنظیم کننده های اسمزی (نظیر پرولین) سبب کاهش تنش اکسیداتیو در گیاهچه های تحت تنش خشکی شده، همچنین با حفظ محتوای نسبی آب برگ و رنگیزه های فتوسنتزی موجب بهبود شرایط رشدی بوته های مریم گلی در شرایط تنش شده است.
    کلید واژگان: پرولین, تنظیم کننده های رشد گیاهی, رنگیزه های فتوسنتزی, فنول کل, محتوای نسبی آب برگ
    A. Mazarie, S.M. Mousavi, Nik, A. Ghanbari, L. Fahmideh *
    Water deficit stress is a major environmental limiting factor for plant growth and crop productivity. In present investigation, to study the effects of jasmonic acid on reducing the damage caused by drought on growth parameters, some physiological and antioxidant responses on Salvia officinalis L., a factorial experiment in a completely randomized design with three replications was conducted at the University of Zabol. The experimental treatments included drought stress (irrigated in field capacity, depletion of soil water content up to 50% and 75% of FC condition) and foliar jasmonic acid spray (0, 75 and 150 mg.l-1). The results showed that spraying with a concentration of 150 (mg. l-1) jasmonic acid under drought stress increased the height (% 10.02), fresh and dry weight (27.88% and 12.81%), relative water content (21.04%) and chlorophyll a and b content (12.15% and 10.34%). The highest phenolic content (34.13 mg-1fw), proline concentration (5.52 mg-1fw), essential oil yield (2.1 mg-1fw) and the activities of peroxidase (3.15 mg-1fw) and guaiacol peroxidase (0.76 mg-1fw) were obtained in plants sprayed with 150mg.l-1 jasmonic acidand in depletion of soil water content up to 75% of FC. On the other hand, the highest ascorbate peroxidase (0.76 mg-1fw), superoxide dismutase (5.64 mg-1fw) and catalase (5.12 mg-1fw), were obtained in plants sprayed with 150 mg -1 jasmonic acid under drought stress (depletion of soil water content up to 75 and 50% FC). Based on our results, it seemed that Jasmonic acid, with increasing antioxidant defense and accumulation of osmotic regulators (such as proline), reduced the oxidative stress in plants under drought stress. Moreover, maintaining the relative water content and photosynthetic pigment improved growth conditions of sage plants in drought conditions.
    Keywords: proline, growth regulators, photosynthetic pigments, total phenol, relative water content
  • نرگس شفیعی، اسمعیل خالقی*، نورالله معلمی
    پژوهشی به منظور بررسی اثر چهار سطح مختلف اسید سالیسیلیک (صفر، نیم، یک و دو میلی مولار) و سه سطح آبیاری (100، 66 و 33 درصد تبخیر و تعرق گیاه) بر برخی خصوصیات مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی زیتون رقم کنسروالیا، به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح پایه ای بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار (هر تکرار شامل دو گلدان)، در سال 1394-1395 در گلخانه دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید چمران اهواز اجرا گردید. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که اثر متقابل اسید سالیسیلیک در آبیاری بر وزن تر و خشک ریشه، ساقه و برگ، سطح برگ و ارتفاع گیاه، در سطح 1 درصد موثر بود. همچنین نتایج مقایسه میانگین داده ها نشان داد که در سه سطح آبیاری (ETc 100%، ETc 66% و ETc 33%)، مقدار وزن تر و خشک ریشه، ساقه و برگ در گیاهان تیمار شده با اسید سالیسیلیک نسبت به گیاهان تیمار نشده با اسید سالیسیلیک، از مقادیر بالاتری برخوردار بود. کمترین مقدار محتوای نسبی آب برگ، پتانسیل آب ساقه و بیشترین مقاومت روزنه ای، مربوط به تیمار آبیاری 33 درصد تبخیر و تعرق و بیشترین مقدار محتوای نسبی آب برگ، پتانسیل آب ساقه و کمترین مقاومت روزنه ای، مربوط به تیمار آبیاری 100 درصد تبخیر و تعرق گیاه بود. همچنین مشخص شد که در شرایط تنش کم آبی (ETc66% و ETc33%)، محلول‎پاشی با 2 میلی مولار اسید سالیسیلیک، سبب بهبود و افزایش پتانسیل آب ساقه، محتوای نسبی آب برگ و سبب کاهش مقاومت روزنه‎ای گردید. لذا پیشنهاد می گردد که به منظور تعدیل تنش خشکی در نهال های جوان زیتون، از اسید سالیسیلیک با غلظت 2 میلی مولار استفاده گردد.
    کلید واژگان: پتانسیل آب ساقه, تبخیر و تعرق, تنش خشکی, محتوای نسبی آب برگ, مقاومت روزنه ای
    Narges Shafiei, Esmaeil Khaleghi *, Noorollah Moallemi
    An experimental was conducted in order to investigate the effect of different levels of salicylic acid (0, 0.5, 1 and 2 mM) and three levels of irrigation [100, 66 and 33 percent evapotranspiration] on some morphological and physiological characteristics of olive cv. ‘Konsevalia as factorial based on a randomized complete block design with three replications in greenhouse of Agricultural Faculty of Shahid Chamran University of Ahvaz in 2015-2016. Results of ANOVA table showed that interaction of salicylic acid and irrigation had significan effect on fresh and dry root weight, stem and leaf, leaf area and plant height at P
    Keywords: Drought stress, evapotraspiration, relative water content, stomatal resistance, stem water potential
  • حدیث حسنوند *، سید عطاءالله سیادت، عبدالمهدی بخشنده، محمدرضا مرادی تلاوت، عادل پشت دار
    به منظور بررسی عملکرد و برخی ویژگی های فیزیولوژیک گل گاوزبان (Borago officinalis L.) تحت تراکم بوته و تاریخ های مختلف کاشت در شهر اهواز، آزمایشی به صورت کرت‏های یک بار خرد شده در قالب طرح پایه بلوک‏های کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 96-1395 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین خوزستان اجرا شد. عوامل آزمایشی شامل تاریخ کاشت در پنج سطح (15 مهر، 5 آبان، 25 آبان، 15 آذر و 5 دی) در کرت های اصلی و تراکم بوته با چهار سطح (6، 10، 14 و 18 بوته در متر مربع) در کرت های فرعی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که کشت دیرهنگام (5 دی ماه) سبب افزایش دما در مرحله گلدهی و کاهش معنی دار عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیکی به ترتیب با میانگین 182.2 و 1443.4 کیلوگرم در هکتار گردید. تاریخ کاشت 5 آبان در تراکم 10 بوته در متر مربع به ترتیب با میانگین های 1243.8 و 470.3 کیلوگرم در هکتار بیشترین عملکرد دانه و عملکرد روغن و تاریخ کاشت 15 مهر در تراکم 14 بوته در متر مربع با میانگین های 1.13 و 2.39 میلی‏گرم بر گرم وزن تر بیشترین کلروفیل a و کلروفیل کل را به خود اختصاص دادند. با تاخیر در تاریخ کاشت از 15 مهر تا 5 دی، محتوای نسبی آب برگ، پایداری غشاء سلول و میزان کلروفیل برگ کاهش یافت. تراکم بالای بوته در متر مربع باعث افزایش ارتفاع بوته و عملکرد بیولوژیکی و کاهش درصد روغن شد. صفات مورد بررسی بجز درصد روغن دانه در تاریخ کاشت‏های مختلف با هم اختلاف معنی‏دار داشتند.
    کلید واژگان: گل گاوزبان (Borago officinalis L, ), محتوای کلروفیل, پایداری غشاء, عملکرد روغن, محتوای نسبی آب برگ
    H. Hasanvand *, S.A. Siadat, A.M. Bakhshandeh, M.R. Moradi Telavat, A. Poshtdar
    In order to study the yield and some physiological characteristics of borage (Borago officinalis L.) under different plant densities and sowing dates in Ahwaz city, an experiment was carried out in a split plot arrangement based on randomized complete block design with three replications in Khuzestan Ramin Agriculture and Natural Resources University, Iran during 2016-2017. The treatments included sowing date as main plot in five levels (15 October, 5 November, 25 November, 15 December and 5 January) and plant densities as sub-factor in four levels (6, 10, 14 and 18 plant per m2) were considered. The results showed that delayed sowing (5 January) caused anincreased temperature at flowering stage and significantly reduced the grain yield and biological yield (182.22 and 1443.4 kg ha-1, respectively). The sowing dates of 5 November at a density of 10 plants/m2 caused the highest grain yield and oil yield with average values of 1243.82 and 437.47 kg ha-1, respectively. The sowing date of 15 October at a density of 14 plants/m2 caused the highest chlorophyll a and total chlorophyll content with average values of 1.13 and 3.39 mg/g fw, respectively. A delay in sowing date from 15 October to 5 January led to a decreased relative leaf water content, cell membrane stability and chlorophyll content. High plant density per m-2 increased the plant height and biological yield and reduced the oil percentage. Sowing date had significant effects on all traits expect oil percentage.
    Keywords: Borage (Borago officinalis L.), chlorophyll content, membrane stability, oil yield, relative leaf water content
  • رضا فیفایی*، رضا فتوحی قزوینی، جواد فتاحی مقدم، معصومه کیااشکوریان
    درختان مرکبات دمای پایین و زهکشی ضعیف خاک را به خوبی تحمل نکرده و در صورت پرورش آن ها در مناطق گرم در معرض تاثیر زیانبار خشکی قرار می گیرند. این پژوهش، به منظور بررسی تاثیر خشکی بر محتوای نسبی آب برگ، نشت یونی، میزان تجمع مالون د آلدیید، کربوهیدرات محلول کل و عنصرهای پتاسیم و کلسیم در دانهال های نوسلار نژادگان (ژنوتیپ) طبیعی مرکبات به همراه دو پایه حساس و مقاوم به خشکی به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کامل تصادفی با سه تکرار در شرایط گلخانه ای انجام شد. عامل ها شامل ده نژادگان مختلف و تیمار های آبیاری کامل (شاهد) و تنش شدید (قطع آبیاری) بودند. نتایج بررسی هانشان داد، پونسیروس به دلیل نشت یونی پایین تر (85/31 درصد)، تجمع کمتر مالون دآلدیید (4/134 نانومول بر گرم وزن خشک برگ) و در نتیجه پراکسیداسیون کمتر چربی (لیپید)ها و میزان کلسیم بالاتر (57 میلی گرم بر گرم وزن خشک برگ) نسبت به دیگر نژادگان ها متحمل به خشکی و راف لمون به دلیل تجمع بیشتر مالون دآلدیید (9/356 نانومول بر گرم وزن خشک برگ) و در نتیجه پراکسیداسیون بیشتر چربی ها، نشت یونی بالا (43/69 درصد) و میزان پایین تر کلسیم (63/32 میلی گرم بر گرم وزن خشک برگ) در مقایسه با دیگر نژادگان ها، حساس به خشکی هستند. همچنین نژادگان طبیعی شل محله به دلیل نشت یونی بالا (17/77 درصد) و تجمع پایین کربوهیدرات محلول کل (45/48 میلی گرم بر گرم وزن خشک برگ)، پس از راف لمون در رتبه بعدی حساسیت قرار داشت. بنابراین با توجه به مقایسه میانگین ها و همبستگی خوب نشت یونی با دوره بقا، می توان آن را به عنوان نشانگر فیزیولوژی مناسب در مبحث تحمل به خشکی معرفی کرد.
    کلید واژگان: قطع آبیاری, مالون د آلدیید, محتوای نسبی آب برگ, نژادگان ناشناخته, نشت یونی
    Reza Fifaei *, Reza Fotouhi Ghazvini, Javad Fatahi Moghadam, Masomeh Kiaeshkevarian
    Citrus tolerate low temperature and weak drainage. Growing citrus in warm regions, expose them to drought. This research was conducted to investigate drought effect on relative water content, ion leackage, malondialdehyde, soluble sugars, potassium and calcium nutrients in nucellar seedlings of citrus natural genotypeswith two susceptible and tolerant rootstocks in factorial test based on randomized completely design with three replications in glasshouse conditions. Factors included commercial Citrus genotypes and two level of irrigation (optimum irrigation and withholding irrigation). The results showed that Poncirus because of lower ion leakage (31.85 %), lower malondealdehyde accumulation (134.4 nm/gdw) and higher calcium content (57 mg/gdw) compared with other genotypes was more tolerant to drought. Rough lemon because of higher malondealdehyde accumulation (356.9 nm/gdw), high ion leakage (69.43 %) and lower calcium content (32.63 mg/gdw) compared with other genotypes, was susceptible to drought. Genotype of Shelmahalleh because of high ion leakage (77.17 %) and slight total soluble carbohydrate accumulation was susceptible to drought after Rough lemon. Therefore, we could consider ion leakage as a proper physiological marker for drought tolerance with regard to means comparison and its good correlation to survival time.
    Keywords: Ion leakage, leaf relative water content, malondialdehyde, unknown genotype, Withhold irrigation
  • رقیه مولایی، میترا اعلایی*، مسعود ارغوانی، جعفر نیکبخت
    به منظور ارزیابی اثر اسید سالیسیلیک بر برخی از ویژگی های مورفوفیزیولوژیک گیاه همیشه بهار در شرایط کم آبی، آزمایشی به صورت کرت های خرد شده بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در شرایط اقلیمی زنجان اجرا شد. تیمار های آزمایش شامل سه رژیم آبیاری مختلف (33، 66 و 100 درصد نیاز آبی گیاه) به عنوان عامل اصلی و اسید سالیسیلیک در چهار سطح (0، 5/0، 1 و 5/1 میلی مولار) به عنوان عامل فرعی بودند. بر پایه نتایج به دست آمده از این پژوهش تنش کم آبی به طور معنی داری میزان پرولین و فعالیت آنزیم پراکسیداز را افزایش داده و ارتفاع، وزن تر و درصد وزن خشک اندام های هوایی، شمار گل، طول عمر گل و محتوای نسبی آب برگ را کاهش داد. کاربرد برگی اسید سالیسیلیک در شرایط تنش کم آبی در غلظت 1 میلی مولار به طور معنی داری باعث افزایش وزن تر و درصد وزن خشک اندام هوایی، شمار گل، طول عمر گل، محتوای نسبی آب برگ، فعالیت آنزیم پراکسیداز و میزان پرولین شد. با توجه به نتایج این پژوهش کاربرد برگی اسید سالیسیلک توانست واکنش گیاه در برابر تنش کم آبی را در بیشتر صفات در سطح احتمال 1 درصد بهبود بخشد.
    کلید واژگان: پراکسیداز, پرولین, شمار گل, محتوای نسبی آب برگ
    Roghayeh Molae, Mitra Aelaei *, Masood Arghavani, Jafar Nikbakht
    In order to evaluatethe effect of salicylic acid on some morpho physiological charactristics of Calendula officinalis.L. under water deficit stress, an experiment was set out in split plot design based on RCBD with three replications under Zanjan climate conditions. Treatments consisted of 3 different irrigation regimes(100, 66, 33% ETC) as main plot and SA at 4 levels (0, 0.5, 1, 1.5 mM) as sub plots. Results indicated that, water deficit stress significantly increased proline content and peroxidase enzyme activity and reduced height, fresh and dry weights of shoot, flower number, flower vase life and leaf relative water content (RWC). Foliar application of SA at the 1 mM significantly increased fresh and dry weight of shoot, flower number, flower vase life, relative water content (RWC), peroxidase enzyme activity and proline content under water deficit stress. According to the results of this research, foliar application of salicylic acid could improve plant response in most traits at 1% level to drought stress.
    Keywords: Flower number, leaf relative water content (RWC), peroxidase, Proline
  • حلیمه افرنگان، حمیدرضا کریمی *، محمود رقامی، الهام صادقی سرشت
    به منظور ارزیابی تحمل پایه های بنه باغی و پسته بادامی ریز زرند به تنش شوری، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح به طور کامل تصادفی با سه تکرار، هر تکرار شامل دو نمونه و هر نمونه یک گلدان با سه دانهال اجرا شد. تیمارها شامل سه سطح شوری (صفر، 70 و 140 میلی مولار) کلرید سدیم، کلرید کلسیم و کلرید منیزیم با نسبت (3:2: 1) و سه پایه (بادامی ریز زرند، بنه باغی تیپ رشدی پسته و بنه باغی تیپ رشدی بنه) بودند. نتیجه ها نشان داد که تنش شوری سبب کاهش ویژگی های رویشی و بوم فیزیولوژیکی شد. به طوری که کمترین کاهش وزن خشک برگ مربوط به پایه بنه باغی تیپ رشدی پسته و بیشترین کاهش مربوط به پایه بادامی ریز زرند بود. هم چنین در بالاترین سطح شوری، پایه بنه باغی تیپ رشدی پسته دارای بالاترین مقدار محتوای نسبی آب و پرولین برگ و پایه بنه باغی تیپ رشدی بنه دارای کمترین مقدار آن ها بود. هم چنین نتیجه ها نشان داد که کمترین مقدار سدیم اندام هوایی مربوط به پایه بنه باغی تیپ رشدی پسته بود. بر اساس پژوهش بالا پایه بنه باغی تیپ رشدی پسته مقاومت بیشتری به تنش شوری نسبت به پایه بنه باغی تیپ رشدی بنه داشت.
    کلید واژگان: پرولین, پسته, شوری, محتوای نسبی آب برگ, وزن خشک برگ
    H. Afrangan, H.R. Karimi*, M. Raqamy, E. Sadeghi Seresht
    In order to evaluate the tolerance of Banabaghi and Badami-Riz-e-Zarand pistachio rootstocks to salinity, an experiment was conducted as factorial based on completely randomized design with three replications. Each replication consisted of two samples and each sample containing a pot with three seedlings. Treatments were three levels of salinity (0, 70 and 140 mM) of sodium chloride, calcium chloride and magnesium chloride with ratio (3:2:1) and three rootstocks (Badami-Riz-e-Zarand, Banabaghi with pistachio growth type and Banabaghi with mutica growth type). The results showed that salt stress decreased the growth characteristics and eco-physiological parameters so that the most leaf dry weight was observed in Banabaghi with pistachio growth type and the lowest was in the Badami-Riz-e-Zarand rootstock. Also, at the highest level of salinity, Banabaghi rootstock with pistachio growth type had the highest relative water content of leaf and the Banabaghi rootstock with mutica growth type had the lowest content. The highest proline content of leaves obtained in the Banabaghi rootstock with pistachio growth type and the lowest content was observed in the Badami-riz Zarand rootstock. Also, the results showed that the lowest shoot Na concentration was observed in Banabaghi with pistachio growth type. Based on the present study, Banabaghi rootstock with pistachio growth type had higher tolerance to salinity stress than Banabaghi with mutica growth type.
    Keywords: Leaf dry weight, Pistachio, Proline, Relative water content, Salinity
  • مهدی آران، بهرام عابدی، علی تهرانی فر، مهدی پارسا
    به منظور بررسی تاثیر تنش خشکی بر برخی از ویژگی های سه رقم انگور (یاقوتی، بیدانه سفید و عسکری)، آزمایشی گلدانی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار در سال های94-1393 انجام شد. تیمارهای آبیاری در چهار سطح، شامل تیمار شاهد (100 درصد ظرفیت زراعی)، تنش متوسط (60 درصد ظرفیت زراعی)، تنش شدید (30 درصد ظرفیت زراعی) و تیمار آبیاری مجدد پس از تیمار تنش شدید انجام شدند. نتایج نشان داد که با افزایش شدت تنش خشکی، شاخص های رشدی، شاخص کلروفیل و محتوای نسبی آب برگ ها کاهش می یابد و در شرایط تنش خشکی شدید رقم یاقوتی دارای بیشترین میزان افزایش ارتفاع (12/9 سانتیمتر)، تعداد برگ (12/35)، وزن خشک برگ و ساقه (به ترتیب 92/4 و 41/8 گرم) و محتوای نسبی آب برگ (49/85 درصد) بود. میزان نشت الکترولیت ها، میزان قندهای محلول کل، میزان فعالیت آنتی اکسیدانی، ترکیبات فنلی و پرولین با افزایش شدت تنش خشکی افزایش یافت. در شرایط تنش خشکی رقم بیدانه سفید دارای بیشترین میزان نشت الکترولیت ها بود و رقم یاقوتی بیشترین میزان فعالیت آنتی اکسیدانی (3/45 درصد) و پرولین (12/11 میکرو مول بر گرم وزن خشک) را در شرایط تنش خشکی شدید نسبت به دو رقم دیگر داشت. با توجه به نتایج بدست آمده در این پژوهش به نظر می رسد که رقم یاقوتی نسبت به دو رقم دیگر به خشکی متحمل تر است.
    کلید واژگان: پرولین, شاخص های رشدی, میزان قندهای محلول, محتوای نسبی آب برگ
    Mehdi Aran, Bahram Abedi, Ali Tehranifar, Mehdi Parsa
    Introduction
    Most plants have developed morphological and physiological mechanisms which allow them to cope with drought stress. Almost all the studies conducted on grapevines (Vitisvinifera L.) responses to drought conditions have focused on physiological responses such as stomatal reactions, photosynthesis and osmotic adjustment, and biochemical responses like carbohydrates and proline. According to these studies, physiological and biochemical responses of grapevines to water stress are quite variable. This variability could be related to cultivar, time of the year, previous water stress level, intensity of stress, and environmental conditions. Osmotic adjustment in terms of compatible solutes accumulation has been considered as an important physiological adaptation for plant to resist drought, which facilitates the extraction of water from dry soils and maintenance of cell turgor, gas exchange and growth in very dry environments. Acting as compatible solutes as well as antioxidants, a significant rise in proline amount was observed in grapevine leaves under water stress conditions, suggesting that this amino acid has a protective role against the formation of excessive reactive oxygen species (ROS). Plants, in order to overcome oxidative stress, have developed enzymatic and non-enzymatic antioxidant defense mechanisms against scavenge ROS.
    Materials And Methods
    This research was conducted to assess the effect of different levels of irrigation on some characteristics of three cultivars of grapevine (Yaghooti, Bidanesefid and Askari), as a factorial based on a randomized complete block design in two years with four replications. The experiment started in June 21, 2014 and 2015. Water treatments were applied in four levels including: control plant (100% FC), moderate stress (60% FC), severe stress (30% FC) and rewatering treatment after severe stress treatment. Increase height, leaf number, stem diameter, leaf fresh and dry weight, stem dry weight, chlorophyll index,RWC, electrolyte leakage, soluble sugar, antioxidant activity, phenolic compound and proline were measured at the end of the experiment. JMP8 software was used to test the significant differences among the treatments and the interactions. When there were significant differences, means were separated by Tukey HSD test at the probability level p
    Keywords: Growth characteristics, Leaf relative water content, Proline, Soluble sugar
  • حسین عزیزی، عباس حسنی*، میرحسن رسولی صدقیانی، ناصر عباسپور، حامد دولتی بانه
    به منظوربررسیتاثیر تنش شوری بربرخی ازویژگی های فیزیولوژیک انگورو تاثیرمحلول پاشی سیلیکات پتاسیم و سولفات روی در تعدیل اثرگذاری های شوری، یک آزمایش گلدانی در شرایط گلخانه انجام گرفت. برای این منظور نهال های ریشه دار رقم های انگور رشه (متحمل به شوری) و بی دانه قرمز (نیمه حساس به شوری) تحتتیمارهای شوری(0، 50 و 100 میلی مولار کلرور سدیم)، محلول پاشی سیلیکات پتاسیم (0، 150 و 300 میلی گرم در لیتر) و سولفات روی (0، 2 و 4 گرم در لیتر) در شرایط آبکشتی (هیدروپونیک)قرار گرفتند. این پژوهش به صورت یک آزمایش فاکتوریل (رقم، سطوح شوری و تیمار محلول پاشی) در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی ودر سه تکرار اجرا شد. نتایج نشان داد با افزایش شدت تنش شوری،محتوای نسبی آب برگ، نورساخت)فتوسنتز)، تعرق، هدایت روزنه ای و میزان سبزینه (کلروفیل) کاهش پیدا کرد و میزان کاهش این فراسنجه ها در رقم رشه کمتر از رقم بی دانه قرمز بود. اما محلول پاشی با سطوح مختلف سیلیکات پتاسیم و سولفات روی موجب افزایش محتوی نسبی آب برگ،نورساخت، تعرق، هدایت روزنه ای و میزان سبزینهدر هر دو رقم شد. موثرترین تیمار محلول پاشی از بین تیمارهای مورد استفاده، تیمار سیلیکات پتاسیم 300 میلی گرم در لیتر به همراه سولفات روی 2 گرم در لیتر بود به طوری که در بالاترین سطح شوری (100 میلی مولار)، محتوای نسبی آب برگ، هدایت روزنه ای و نورساخت در این تیمار به ترتیب 75/13، 14/91 و 56/47 درصد بیشتر از تیمار بدون محلول پاشی بود. بنابر نتایج این پژوهش می توان از محلول پاشی همزمان سیلیکات پتاسیم و سولفات روی برای کاهش اثرگذاری های شوری در انگور استفاده کرد.
    کلید واژگان: انگور, تنش شوری, روی, سیلیکون, محتوای نسبی آب برگ, نورساخت
    Hossein Azizi, Abbas Hassani *, Mir Hassan Rasouli Sadaghiani, Naser Abbaspour, Hamed Doulati Baneh
    To study the effects of salt stress on some physiological parameters of grapevine and the effect of foliar application of potassium silicate and zinc sulphate in alleviating saline effects, a pot experiment was conducted under greenhouse condition. Rooted sapling of two grapevine cultivars, ‘Rasha’ (salt-tolerant cultivar) and ‘Bidaneh ghermez’ (salt-semi sensitive cultivar) were subjected to different NaCl concentrations (0, 50 and 100 mM) and foliar application of potassium silicate (0, 150 and 300 mg/l) and zinc sulphate (0, 2 and 4 g/l) in hydroponic conditions. The experiment was conducted using a factorial design (cultivar, salinity levels and foliar application as factors) based on randomized complete block design with three replications. The results showed that relative water content, photosynthesis, stomatal conductance, transpiration and chlorophyll content decreased with increasing salinity level. The reduction of physiological parameters in ‘Rasha’ was less than ‘Bidaneh ghermez’. Foliar application of different concentrations of potassium silicate and zinc sulphate increased relative water content, photosynthesis, stomatal conductance, transpiration and chlorophyll content in both cultivars. The most effective treatment was potassium silicate 300 mg/l zinc sulphate 2 g/l, so that at the highest salinity level (100 mM) relative water content, stomatal conductance and photosynthesis in this treatment was 13.75%, 91.14% and 47.56% more than no foliar application treatment, respectively. According to the results of this study foliar application of potassium silicate and zinc sulphate can be used to alleviate salinity effects in grapevine.
    Keywords: Grapevine, Photosynthesis, Relative water content, Salinity stress, Silicon, Zinc
  • بختیار شکری، ناصر قادری*، تیمور جوادی
    آزمایشی برای بررسی کاربرد خاکپوش پلاستیکی بر روی رشد و نمو دو رقم توت فرنگی کوئین الیزا و پاروس تحت شرایط کم آبی به صورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تیمار دارای خاکپوش، بدون خاکپوش، آبیاری کامل )شاهد( و تنش خشکی )زمانی آبیاری صورت گرفت که مکش خاک به 11 بار رسید( با سه تکرار اجرا گردید. بعد از گذشت دو ماه -از شروع آزمایش برخی ویژگی های رویشی، و فیزیولوژیکی در سال اول و میزان عملکرد در سال دوم اندازه گیری شدند. نتایج نشان داد که در شرایط تنش خشکی محتوای نسبی آب برگ، شاخص پایداری غشاء سلولی و هدایت روزنهای در دو رقم کاهش یافته و با کاربرد خاکپوش میزان آنها در هر دو رقم در مقایسه با شرایط تنش افزایش یافت. میزان پرولین و کربوهیدراتهای محلول کل در دو رقم در شرایط تنش خشکی بهطور معنی درای در مقایسه با شاهد افزایش یافت. کاهش میزان ماده خشک کل بیشتر به هزینه کاهش وزن خشک برگ و دمبرگ روی داد. کاهش خصوصیات رویشی در اثر تنش خشکی عملکرد گیاهان توت فرنگی در سال بعد را کاهش داد. کاربرد خاکپوش سبب افزایش میزان محصول در سال بعد در دو رقم در مقایسه با گیاهانی شد که در شرایط تنش خشکی تحت خاکپوش کاشت نشده بودند. این نتایج نشان داد که کاربرد خاکپوش پلاستیکی به بهبود خصوصیات رویشی توت فرنگی تحت شرایط تنش خشکی کمک میکند و سبب می شود کاهش کمتری در میزان محصول در سال بعد روی دهد.
    کلید واژگان: توزیع ماده خشک, ویژگیهای رویشی, عملکرد, خاکپوش, محتوای نسبی آب برگ
    Bakhtiyar Shokri, Naser Ghaderi*, Teymoor Javadi
    This experiment was conducted to study the effect of plastic mulch on the growth and some physiological characteristics of two strawberry cultivars (Paros and Queen elisa) under drought stress. A factorial experiment was performed based on randomized complete block design with four treatments, including mulch, without mulch, normal irrigation (control) and deficit irrigation (-10 bar) with three replications. Some vegetative and physiological parameters in first year and yield of second year were measured. Results showed that leaf relative water content and stomatal conductance reduced by drought stress in both cultivars. Using of mulch increased leaf relative water content, cell membrane stability index and stomatal conductance in both cultivars compared with drought stress conditions. Drought stress reduced cell membrane stability index in Queen Eliza. However, Parus had higher cell membrane stability index than Queen elisa under drought conditions. Proline and total soluble carbohydrates significantly increased in both cultivars under drought stress compared to control. The amount of total soluble carbohydrates increased in Parus under drought conditions even with using mulch. Root to shoot dry weight ratio was increased under drought stress. Reduction of total dry matter was obtained by decline in leaf and petiole dry matter. However, application of mulch had significant effect on increasing of root dry weight, volume and length under drought stress. Yield of next year increased by mulch application under drought stress compared to non-mulch application. Results showed that using plastic mulch improved growth characteristics of strawberry under drought stress and helped to lower reduction of next year yield.
    Keywords: dry weight distribution, mulch, relative water content, vegetative characteristics, yield
  • آزاده کریمی افشار، امین باقی زاده، قاسم محمدی نژاد
    خشکی دارای اثرهای مخربی بر رشد و تولید گیاه می باشد. گیاه به تنش خشکی در قالب فرایند های بیوشیمیایی و فیزیولوژیک پاسخ می دهد. در این مطالعه، پاسخ فیزیولوژیک دو توده زیره سبز (Cuminum cyminum L.) متعلق به دو منطقه با آب و هوای متفاوت شامل راور از منطقه خشک و گنبد از منطقه نیمه مرطوب، به صورت آزمایش اسپلیت فاکتوریل با سه تکرار در شرایط کنترل شده گلخانه مورد ارزیابی قرار گرفت. صفات فیزیولوژیک شامل محتوای نسبی آب برگ، میزان آب از دست رفته برگ و نشت یونی اندازه گیری شدند. نتایج تجزیه واریانس صفات نشان داد که تنوع ژنتیکی قابل ملاحظه ای بین اکوتیپ ها وجود دارد. تنش خشکی در هر دو اکوتیپ به طور معنی داری باعث کاهش محتوای نسبی آب و آب از دست رفته برگ شد؛ در حالی که افزایش نشت یونی را به دنبال داشت و بیشترین تغییرات در اکوتیپ گنبد دیده شد. اکوتیپ راور در مقایسه با اکوتیپ گنبد توان زیادی در مواجهه با تنش خشکی نشان داد، که می تواند به خاطر سازگاری بیشتر این ژنوتیپ با شرایط کم آبی باشد، و به این علت به عنوان اکوتیپ متحمل معرفی گردید. به طور کلی، صفات مورد بررسی به عنوان شاخص های مناسبی برای شناسایی اکوتیپ های متحمل به خشکی در مرحله گیاهچه و در شرایط گلخانه معرفی شدند.
    کلید واژگان: تنش خشکی, محتوای نسبی آب برگ, نشت یونی
    Drought has adverse effects on plant growth and production. Plants respond to drought stress through biochemical and physiological processes. In the present study, physiological responses of two cumin (Cuminum cyminum L.) ecotypes including Ravar and Gonbad, which belong to dry and sub-humid regions of Iran, respectively, were evaluated in a split-plot factorial experiment with three replications in controlled greenhouse conditions. Physiological traits such as relative water content, relative leaf water loss and electrolyte leakage were measured. Analysis of variance showed that there are considerable genetic variations for drought tolerance between the ecotypes. Drought stress decreased relative water content and relative leaf water loss rate, while electrolyte leakage was significantly increased in both ecotypes. Most of the significant changes were recorded in Gonbad ecotype. The Ravar ecotype demonstrated higher tolerance to drought stress, as compared to Gonbad ecotype, which can be due to compatibility of this genotype to water-deficit conditions. Therefore, this ecotype was recommended as a tolerant ecotype to drought stress. In conclusion, the investigated traits in this experiment were found to be valuable criteria in selection of drought-tolerant ecotypes at seedling stage under greenhouse conditions.
    Keywords: Drought stress, Relative water content, Electrolyte leakage
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال