به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "توالی یابی" در نشریات گروه "بیوتکنولوژی و ژنتیک گیاهی"

تکرار جستجوی کلیدواژه «توالی یابی» در نشریات گروه «کشاورزی»
  • سید میلاد حسینی، حسین مرادی شهربابک*، محمد مرادی شهربابک
    هدف

    پیشرفت در فن آوری های توالی یابی نسل جدید توانایی توالی یابی کارآمد و اقتصادی کل ژنوم را بیشتر از همیشه ایجاد کرده و فرصت کشف و معرفی چندشکلی های متعدد در سرتاسر ژنوم موجودات را فراهم می کند. گاومیش نژاد آذری یکی از مهمترین نژاد های ایران است که در شمال تا شمال غرب کشور پراکنده شده و کاملا با شرایط محیطی این منطقه ی جغرافیایی سازگار شده است. هدف اصلی این مطالعه معرفی تنوع های ژنومی گاومیش های ایرانی و دسته بندی آن ها می باشد. همچنین معرفی اثرات این تنوع-ها روی مناطق مختلف ژنومی گاومیش های آذری، کاربردهای بالقوه ای در برنامه های اصلاحی دارند.

    روش

    در این مطالعه توالی یابی کل ژنوم 5 راس گاومیش آذری بومی ایران به وسیله ی پلتفرم توالی یابی ایلومینا انجام شد. سنجش کیفیت داده ها توسط نرم افزار FastQC انجام شد. برای هم ردیفی با ژنوم مرجع از نرم افزار BWA-MEM استفاده شد. در نهایت واریانت ها با استفاده از freebayes شناسایی و به منظور محاسبه ی اثرات واریانت ها با ذکر نوع، محل و تعداد آن ها از برنامه SnpEff استفاده شد. نتیجه ی همردیفی خوانش های با کیفیت بالا با ژنوم مرجع نشان داد درصد همردیفی برای هر 5 نمونه بالای 5/97 درصد بود که نشان دهنده ی کیفیت بالای خوانش های کوتاه است. میزان هم پوشانی در نمونه های توالی یابی شده بین x 4 تا x 8/12 تعیین شد.

    یافته ها

    در این پژوهش تعداد 76,298,858 میلیون واریانت شناسایی شد که تعداد 57,921,822 SNP، تعداد 6.162.328 Indels، تعداد 10,534,042 MNP و تعداد 1,680,666 MIXED بودند. حذف و اضافه های کوچک با حداقل طول 1، حداکثر طول 28 جفت باز و میانگین 39/1 جفت باز شناسایی شدند. از تعداد کل واریانت ها، بیشترین فراوانی واریانت ها به ترتیب در مناطق اینترژنیک تعداد 53,789,879 (02/62 درصد)، اینترون 24,003,682 (67/27 درصد) مشاهده شد و واریانت های شناسایی شده در اگزون ها کمترین تعداد را داشتند.

    نتیجه گیری

    شناسایی تنوع های سطح ژنوم مانند اسنیپ ها، حذف و اضافه های کوچک و چند شکلی های چند نوکلیوتیدی در جمعیت-های مختلف منبعی ارزشمند در تحقیقات ژنتیکی هستند و می توانند در مکان یابی بخش های ژنومی مسیول ویژگی های مهم اقتصادی مفید باشند. همچنین حجم بسیار زیاد SNP ها، مطالعات ارتباط ژنومی را در حیوانات امکان پذیر می کند. علاوه بر این، تنوع های ژنومی شناسایی شده در مطالعه حاضر می تواند برای توسعه آرایه های SNP با چگالی بالا در نژاد های ایرانی برای کاربردهای ژنتیکی و اصلاحی استفاده شود.

    کلید واژگان: آذری, توالی یابی, ژنوم, گاومیش, واریانت
    Milad Hosseini, Hossein Moradi Shahrbabak *, Mohamad Moradi Shahrbabak
    Objective

    Advances in next generation sequencing technologies have created the ability to efficiently and economically sequence the whole genome more than ever and provide the opportunity to discover and introduce multiple polymorphisms throughout the genome of organisms. Azeri buffalo is one of the most important breeds of Iran and it is scattered in the north to the northwest of the country and is completely adapted to the environmental conditions of this geographical region. The main purpose of this study is to introduce the genomic diversity of Iranian buffaloes and categorize them. Also, introducing the effects of these variations on different genomic regions of Azeri buffaloes have potential applications in breeding programs.

    Materials and Methods

    In this study, whole genome sequencing of 5 heads of Azeri buffaloes native to Iran was done by Illumina sequencing platform. Data quality was measured by FastQC software. BWA-MEM software was used for alignment with the reference genome. Finally, the variants were identified using freebayes and the SnpEff program was used to calculate the effects of the variants by mentioning their type, location and number. The alignment result of high quality reads with the reference genome showed that the alignment percentage for all 5 samples was over 97.5%, which indicates the high quality of short reads.The coverage in the sequenced samples was determined between 4x and 12.8x.

    Results

    finally, 76,298,858 million variants were identified, including 57,921,822 SNPs, 6,162,328 indels, 10,534,042 MNPs, and 1,680,666 MIXEDs. Small deletions and insertions with a minimum length of 1 bp, a maximum length of 28 bp and an average of 1.39 bp were identified. From the total number of variants, the highest frequency of variants was observed in intergenic regions, 53,789,879 (62.022 percent), intron 24,003,682 (27.677 percent), respectively, and the variants detected in exons had the lowest number.

    Conclusions

    Identification of genome-level variations such as snps, small insertions and deletions, and multi-nucleotide polymorphisms in different populations are a valuable resource in genetic research and can be useful in locating genomic segments responsible for important economic traits. Also, the large volume of SNPs enables genome-wide association studies in animals. In addition, the genomic variations identified in the present study can be used to develop high-density SNP arrays in Iranian breeds for genetic and breeding applications.

    Keywords: Azari, Sequencing, Genome, Buffalo, variant
  • سون آی بغدادی، عبدالحسین طاهری*، سعید نصرالله نژاد، فرزاد علی رمجی، لیلا فهمیده
    به منظور ردیابی و تفکیک دو عارضه اختلال و عدم غلاف بندی در سویا، ضمن بازدید از 185 مزرعه سویا واقع در استان های گلستان و مازندران، فقط از کشت تابستانه 17 مزرعه از پنج نقطه مختلف استان گلستان، بوته های دارای علایم اختلال و عدم غلافبندی حاد شناسایی و در ادامه هفده نمونه از هر مزرعه انتخاب و نمونه برداری از برگ یا ساقه بوته های مذکور به منظوراستخراج RNA و DNA انجام شد. سپس PCR برای ردیابی نپو ویروس، با استفاده از پرایمر دژنره نپو ویروس و برای ردیابی فیتوپلاسما با استفاده از جفت آغازگرهای عمومی و یک مرحله آزمون PCR آشیانه ای انجام گردید، نتایج الکتروفورز، تکثیر باند 1800 جفت بازی را در PCR عمومی، قطعه 1250 جفت بازی را در PCR آشیانه ای مربوط به فیتوپلاسما و همچنین تکثیر باند 640 جفت بازی مربوط به یک نپو ویروس را تایید کرد. ضمن اینکه هیچ باندی از بوته های سالم مشاهده نشد. همزمان پیوند پوست و مایه زنی مکانیکی روی گیاه محک سویا جی پی ایکس با استفاده از نمونه های مذکور انجام گرفت که منجر به بروز دو نوع علایم شد. از توالی یابی نمونه های دارای اختلال (تولید تعداد کمی بذر و غلاف ریز)، Tomato ring spot virus استرین ep31_63026 و از توالی یابی نمونه های دارای عدم غلافبندی (علفی شدن و عدم تشکیل غلاف و بذر)، فیتوپلاسمای Aster yellows phytoplasma از گروه 16SrI-B شناسایی شدند که نتایج گیاه محک را تایید کرد. بررسی فیلوژنتیکی نتایج توالی یابی حضور فیتوپلاسما و نپو ویروس را فقط در کشت تابستانه نمونه هایی که دارای علایم اختلال و عدم غلافبندی بودند، تایید نمود.
    کلید واژگان: توالی یابی, حشرات ناقل, فیتوپلاسما, نپوویروس, PCR آشیانه ای
    Son Ay Baghdadi, Abdolhossein Taheri *, Saeed Nasrollahnejad, Farzad Aliramaji, Leila Fahmideh
    In order to detection and differentiation of two complications of disorder and lack of podding in soybeans, while visiting 185 soybean fields in Golestan and Mazandaran provinces, only from the summer cultivation of 17 fields from five different places in Golestan province, plants with signs of disorder and the lack of acute podding were identified and 17 samples were selected from each field and sampling was done from the leaves or stems of the mentioned plants in order to extract RNA and DNA. Then, PCR was performed to detect nepovirus using the degenerate primer of nepovirus and to detect phytoplasma using a pair of general primers and a nested PCR test. The results of electrophoresis confirmed the amplification of the 1800 bp band in the general PCR, the 1250 bp fragment in the nested PCR related to phytoplasma, and also the amplification of the 640 bp band related to a nepovirus. Besides, no band of healthy plants was observed. at the same time, tissue grafting and mechanical inoculation were performed on GPX soybean benchmark plant using the mentioned samples and two types of symptoms appeared. From the sequencing of the disordered samples (production of a small number of seeds and small pods), Tomato ring spot virus strain ep31_63026 and from the sequencing of the samples with non-encapsulation (grassiness and no formation of pods and seeds), Aster yellows phytoplasma from the 16SrI-B group were identified, which confirmed the results of the reference plant. The phylogenetic analysis of sequencing results confirmed the presence of Phytoplasma and Nepovirus only in the summer culture of samples that had symptoms of disorder and lack of podding.
    Keywords: Nepovirus, vector insects, phytoplasma, soybean, soybean pod
  • شیوا سیاه منصور، فرهاد نظریان فیروزآبادی*، احمد اسماعیلی، سید سجاد سهرابی

    ارزش غذایی بالای سیب زمینی این گیاه را به عنوان چهارمین منبع مهم غذایی پس از گندم، برنج و ذرت در سراسر دنیا تبدیل کرده است. در مطالعه حاضر به منظور شناسایی و بررسی بیان مهم ترین ژن های درگیر در سنتز فلاونوییدها در مراحل نمو غده سیب زمینی و روند تغییرات بیان آنها، مجموعه داده های حاصل از توالی یابی RNA غده سیب زمینی رقم مارفونا در سه مرحله نموی مختلف از شروع تشکیل استولون تا تشکیل غده گردآوری و تجزیه و تحلیل شدند. به منظور اعتبارسنجی بیان ژن های شناسایی شده ی درگیر در مسیر بیوسنتز فلاونوییدها در غده سیب زمینی (62 ژن)، بیان برخی از آن ها با استفاده روش qRT-PCR مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج این مطالعه نشان داد، با عبور غده سیب زمینی از مرحله نوک قلاب مانند به مرحله تشکیل استولون، 10 ژن افزایش و 11 ژن کاهش بیان معنی دار می یابند. در مقایسه مرحله نوک قلاب مانند نسبت به مرحله شروع تشکیل غده، به ترتیب 7 و 20 ژن به طور معنی داری افزایش و کاهش بیان نشان دادند. همچنین مقایسه دو مرحله تشکیل استولون و شروع تشکیل غده نشان داد که 14 ژن از کاهش بیان معنی داری برخوردار بودند. در مجموع 4 ژن کلیدی CYP98A3، ACT، SAT و BEAT با تغییرات معنی دار در بین مراحل نموی غده سیب زمینی شناسایی شدند. بررسی میزان فلاونویید در مراحل نموی سه گانه نیز نشان داد که میزان فلاونویید در طی مرحله نموی، به طرز قابل توجهی افزایش می یابد، به طوری که میانگین محتوای فلاونویید در مراحل ذکر شده به ترتیب به مقادیر 9/1، 2/7 و 8/24 میلی گرم در گرم وزن تر رسید. از آنجاییکه ژن های CYP98A3، ACT، SAT و BEAT از جمله ژن های مهم درگیر در بیوسنتز متابولیت ها هستند، لذا از آنها می توان برای تغییر میزان فلاونوییدها در سیب زمینی استفاده کرد.

    کلید واژگان: بیان ژن, توالی یابی, سیب زمینی, فلاونوئید, مسیرهای متابولیکی
    Shiva Siahmansour, Farhad Nazarian-Firouzabadi*, Ahmad Ismaili, Seyed Sajad Sohrabi

    The high nutritional value has made potato the fourth most important food source after wheat, rice and corn worldwide. In this study, in order to identify and investigate the expression pattern of the most significant genes involved in the synthesis of flavonoids at different potato tuber developmental stages, the RNA sequencing data was obtained from three different potato tuber development stages, namely; initiation of stolon formation, stolon swallowing and initiation of tuber formation. In order to validate the expression of identified genes involved in the biosynthesis of flavonoids in potato tuber (62 genes), the expression of significant genes were evaluated by using qRT-PCR method. The results of this study showed that at the stolon swallowing stage, 10 and 11 genes had a significant increase and decrease in expression, respectively. Comparing the stolon swallowing stage with initiation of stolon formation, 7 and 20 genes showed a significant increase and decrease in expression. At the initiation of tuber formation, it was found that 14 genes had a significant decrease in expression. In total, 4 key genes CYP98A3, ACT, SAT and BEAT were identified with significant changes among developmental stages. The amount of flavonoid in the three developmental stages was also significantly increased with the transition of developmental stages. The average of flavonoid content was 1.9, 7.2 and 24.8 mg/gFW for tree developmental stages, respectively. Since CYP98A3, ACT, SAT and BEAT are key genes involved in the biosynthesis of secondary metabolites in the potato tuber, they can be considered as possible candidate genes for alteration of flavonoids content in potato.

    Keywords: Flavonoids, Gene expression, Metabolic pathways, Potato, Sequencing
  • محمدرضا نصیری*، علی جوادمنش، علی فروهرمهر، محمد دوستی، فرشته اشرفی، حمید آریان نژاد

    مطالعه حاضر با هدف بررسی تنوع نوکلیوتیدی و آنالیز فیلوژنتیکی ژن ریبونوکلیاز پانکراسی در دو گونه متفاوت، گوسفند نژاد بلوچی و گوسفند وحشی اوریال انجام گرفت. نمونه خون گوسفند نژاد بلوچی از مرکز اصلاح نژاد عباس آباد مشهد و نمونه خون گوسفند وحشی اوریال از اداره محیط زیست استان خراسان رضوی جمع آوری شد. قطعه ژنی طولانی 4347 جفت بازی ژن ریبونوکلیاز پانکراسی با استفاده از 7 جفت پرایمر که به صورت هم پوشان طراحی شده بودند، تکثیر و توالی یابی شد. نتایج مقایسه توالی ژن ریبونوکلیاز پانکراتیک 4347 جفت بازی به دست آمده از هر دو گونه گوسفند نژاد بلوچی و گوسفند وحشی اوریال، 10 تفاوت نوکلیوتیدی را با میزان تشابه 78/99 درصد نشان داد. همچنین نتایج مقایسه توالی ژن ریبونوکلیاز پانکراسی  مرجع گوسفند (نژاد رامبوییه با شماره دسترسی XM_004010384) با گوسفند وحشی اوریال 18 تفاوت نوکلیوتیدی با میزان تشابه 61/99 درصد و با گوسفند نژاد بلوچی 10 تفاوت نوکلیوتیدی با میزان تشابه 78/99 درصد را نشان دادند. نتایج مطالعه حاضر تایید می کند، اگرچه توالی کد کننده آنزیم ریبونوکلیاز پانکراسی دو گونه بلوچی و اوریال و توالی ژن مرجع در پایگاه داده NCBI کاملا با یکدیگر مشابه هستند، اما توالی های نوکلیوتیدی بالادستی و پایین دستی این ژن دارای 10 تفاوت نوکلیوتیدی با یکدیگر و دارای 18 تفاوت نوکلیوتیدی با توالی ژن مرجع می باشند. نتایج حاصل از ماتریس فواصل ژنتیکی و درخت فیلوژنتیک توالی های مربوط به گوسفند نژاد بلوچی و گوسفند وحشی اوریال بدست آمده در این مطالعه با سایر توالی های ثبت شده از ژن ریبونوکلیاز پانکراسی در پایگاه داده NCBI تایید می کند که هر دو گونه گوسفند نژاد بلوچی و گوسفند وحشی اوریال با توالی ثبت شده برای ژنوم مرجع گوسفند و همراه توالی ژنی ریبونوکلیاز پانکراس ثبت شده برای گونه بز در یک کلاد قرار گرفته اند.

    کلید واژگان: آنزیم ریبونوکلئاز پانکراسی RNaseA, توالی یابی, درخت فیلوژنتیک, گوسفند اوریال, گوسفند بلوچی
    Mohammadreza Nassiri*, Ali Javadmanesh, Ali Forouharmehr, Mohammad Doosti, Fereshteh Ashrafi, Hamid Ariannejad

    The aim of this study was to investigate the nucleotide diversity and the phylogenetic analysis of pancreatic ribonuclease gene in two different species, Baluchi and Urial sheep. Baluchi sheep blood samples were collected from Abbas Abad Animal Breeding Center, Mashhad and Urial sheep blood samples were collected from Khorasan Razavi Environmental Department. The 4347 bp pancreatic ribonuclease gene was amplified and sequenced using seven primer pairs that were designed to overlap each other. Comparison of 4347 bp pancreatic ribonuclease gene sequences obtained from both Baluchi and Urial sheep strains showed 10 nucleotide differences with 99.78% similarity. Also results of comparison of pancreatic ribonuclease gene from the sheep reference genome (Accession number of XM_004010384) with Urial sheep and Baluchi showed differences in 18 nucleotides with 99.61% similarity and 10 nucleotides with 99.78% similarity, respectively. The results of the present study confirmed that although the pancreatic ribonuclease coding enzyme sequences of the two species, Baluchi and Urial and the reference gene sequences from the NCBI database are completely similar, but the upstream and downstream nucleotide sequences of this gene have 10 nucleotide differences with each other. There are 18 nucleotide differences with the sheep reference sequence. Results of genetic interval matrix and phylogenetic tree sequences of Baluchi sheep and Urial sheep obtained in this study with other gene sequences registered from pancreatic ribonuclease in the NCBI database, it confirmed that both Baluchi and Urial sheep species with the sheep reference sequence for pancreatic ribonuclease gene sequence were assigned to a goat species belonged to the same clade.

    Keywords: RNaseA, Sequencing, Phylogenetic tree, Urial sheep, Baluchi sheep
  • ساناز رمضانپور*، فهیمه چرکزی، حسن سلطانلو

    خشکی یکی از مهم ترین تنش های غیرزنده در تولید محصولات کشاورزی می باشد که هر ساله خسارت های زیادی به گیاهان زراعی مخصوصا گندم وارد می نماید. مقاومت به خشکی صفتی پیچیده است که به صورت چند ژنی کنترل می شود و گواهی بر پیچیدگی اصلاح این صفت زراعی مهم می باشد. تاکنون روش های زیادی برای اصلاح گیاهان به تنش خشکی به کار گرفته شده است. در این میان پرتوتابی رهیافت مناسبی برای بهبود سطح تنوع ژنتیکی در کوتاه مدت به نظر می رسد. مطالعات بسیاری نشان می دهد که بیان اکثر ژن ها در شرایط متغیر محیطی مبتنی بر کنترل ترکیبی چند فاکتور رونویسی و اتصال آنها به عناصرموجود در ناحیه ی پروموتر است. لذا در مطالعه ی حاضر توالی یابی کامل یکی از ژن های دخیل در تخریب پروتئین ها (26sP7) برای اولین بار، با روش پیمایش ژنومی، بررسی توالی پروموتر ژن با استفاده از نرم افزارهای NEW PLACE و Plant CARE و همچنین بررسی الگوی بیان ژن با روش QRT-PCR در گندم رقم طبسی (حساس به خشکی) و لاین موتانت آن T-65-58-8 (نیمه متحمل به خشکی) تیمار شده با اشعه ی گاما، طی تنش خشکی اعمال شده با PEG در سطح 5/0 مگاپاسکال در مرحله ی گیاهچه ای انجام شد. بیان ژن26sP7  در لاین نیمه متحمل موتانت و رقم حساس طبسی طی تنش خشکی افزایش یافته است. در لاین موتانت در تیمار سه ساعت پس از اعمال تنش، به حداکثر میزان تظاهر رسیده است. در رقم طبسی، با شروع تنش خشکی میزان بیان این ژن افزایش یافته، تااینکه در 48 ساعت پس از اعمال تنش به حداکثر میزان خود رسیده است. الگوی بیان ژن در رقم طبسی نشان دهنده ی افزایش بیان ژن در تمامی تیمارهای تنش می باشد که احتمالا نشان دهنده تخریب پروتئین ها طی تمامی تیمارها و دلیل بر حساس بودن این رقم می باشد. بررسی توالی پروموتر این ژن حاکی از وجود درصد بالایی از عناصر تنظیم کننده ی همسوساز طی تنش خشکی و دهیدر اسیون سلولی مانند عناصر پاسخ دهنده به کم آبی (DRE)، جایگاه اتصال پروتئین های (MYB) و(MYC) ، عناصر پاسخ دهنده به اسیدآبسیزیک (ABRE) ، پاسخ دهنده به نور(GT) ، عناصر تنظیم کننده ی رونویسی ژن مانند جعبه ی TATA و جعبه ی CAAT بود. بنابراین، افزایش بیان این ژن طی تنش خشکی را می توان احتمالا به جایگاه های اتصال فاکتورهای رونویسی که طی تنش خشکی موجب بیان این ژن می شود، نسبت داد.

    کلید واژگان: بیان ژن, توالی یابی, خشکی, شناسایی پروموتر, گندم
    Sanaz Ramezanpour*, Fahimeh Charkazi, Hassan Soltanloo

    Drought is one of the most important abiotic stresses in agriculture, which limit crops production. Drought tolerance is a complicated trait that is controlled by polygenes, which is expresses the difficulty of breeding of drought tolerance. Variety of strategies has been used to improve this trait in crops, including traditional selection methods and genetic engineering. In this case, irradiation is an appropriate approach for improving the level of genetic variation in a short time. Many studies show that the expression of most genes in environmentally variable conditions is based on the combination control of several transcription factors and their binding to the elements in the promoter. Therefore sequencing of one of the genes involved in the degradation of proteins (26Sp7) using genome sequencing, sequencing of promoter using NEW PLACE and plantCARE software, And the expression pattern 26Sp7 in mutant line T-65-58-8 (semi-drought tolerant) derived from Tabasi (drought-sensitive) radiated with gamma rays in seedling stage during drought stress by QRT-PCR were studid. The expression of the 26Sp7 in Tabasi and mutant showed an increase in all stress treatments. So, in the mutant line, it has peaked in 3 hours after start of stress. On the other hand, in Tabasi, with the onset of drought stress, the expression of this gene increased, until it reached maximum in 48 hours after stress. The expression in the Tabasi showed an increase in gene expression in all stress treatments, which in turn probably indicates the destruction of proteins in drought stress treatments, which also verified the sensitivity of this variety. on the other hand, the promoter sequences of this gene indicate regulatory elements during drought stress such as dehydration responsive elements (DRE) and the binding site of MYB and MYC proteins and abcisic acid responsive elements (ABRE) and responded to light (GT) and gene transcription regulator elements such as the TATA box and the CAAT box. Thus, the increased expression of this gene during drought stress may be attributed to the binding sites of transcription factors that cause this gene expression during drought.

    Keywords: Drought, Gene expression, Promoter analysis, sequencing, Wheat
  • هانیه شهرکی، نفیسه مهدی نژاد*، براتعلی فاخری، فاطمه حدادی

    گیاه کنگرفرنگی خاردار (Cynara cardunculus L) یک گیاه علفی دیپلویید و چند ساله می باشد. قند کنگر فرنگی فروکتان می باشد که کمترین اثر بر قند خون را دارد و از این نظر برای دیابتی ها بسیار مفید می باشد. هدف از تحقیق حاضر جدا سازی، شناسایی و ارزیابی بیان نسبی ژن فروکتان 1-اگزوهیدرولاز (FEH1) در گیاه کنگر فرنگی بود. در راستای شناسایی و ارزیابی روند تکامل مولکولی ژن FEH1 از نمونه های برگی گیاه کنگر فرنگی خاردار   DNA استخراج و پس از تکثیر توسط تکنیک   PCRتوالی یابی گردید .همچنین جهت بررسی اثرات شوری، نانو ذرات نقره سنتز سبز و سالسیلیک اسید بر تغییر بیان نسبی ژن FEH1، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در گلخانه اجرا شد. الگوی بیان نسبی این ژن به روش Real Time PCR سنجیده شد. نتایج تجزیه وتحلیل توالی های نوکلیوتیدی ژن FEH1 نشان داد که بیشترین فراوانی متعلق به باز گوانین (56/31) و کمترین فراوانی مربوط به باز تیمین (4/12) می باشد. همچنین نتایج تست Neutrality انتخاب جهت دار بر روی این ژن را در طول تکامل نشان داد. بررسی فیلوژنتیکی توالی ژن FEH-1 و مقایسه آن با سایر توالی های مشابه در گیاهان مختلف، ثابت کرد که میزان شباهت در میان توالی های مورد مطالعه بالاست (بالای نود درصد) و گیاهان از نظر فاصله ژنتیکی با همدیگر اختلاف ناچیزی دارند. نتایج حاصل از مقایسه میانگین اثر متقابل غلظت های اسید سالسیلیک و شوری نشان داد که کاربرد تیمار 12 دسی زیمنس بر متر شوری به تنهایی باعث افزایش معنی دار بیان ژن FEH1 در سطح احتمال یک درصد شده است. کاربرد اسید سالسیلیک تواما با شوری باعث تعدیل اثرات شوری و همچنین کاهش بیان ژن FEH1 شد. همچنین نتایج حاصل از مقایسه میانگین اثر متقابل غلظت های اسید سالسیلیک و نانو نقره نشان داد که در تیمار  200 و 400 میلی مولار اسید سالسیلیک با 40میلی مولار نانو نقره در سطح احتمال 1 درصد بیان ژن FEH1 در گیاه کنگر فرنگی افزایش معنی داری داشته است. مشخصا در این گیاه معلوم شد که هم از نظر میزان بیان و هم از نظر شدت بیان ژن FEH1 استعداد بالایی جهت تمرکز روی آن جهت افزایش قندهای محلول و نهایتا افزایش تحمل گیاه به تنش شوری وجود دارد.

    کلید واژگان: کنگر فرنگی خاردار, اسید سالسیلیک, نانو نقره, تکامل, روابط فیلوژنی, توالی یابی
    Hanieh Shahraki, Nafiseh Mahdi Nezhad*, Baratali Fakheri, Fatemeh Haddadi

    Cynara cardunculus L is a diploid herbaceous plant and perennial. Artichoke sugar is a fructan that has the least effect on blood sugar and is very useful for diabetics in this regard. The aim of this study was to isolate, identify, and evaluate the relative expression of the fructan 1-exhohydrolase gene (FEH1) gene in the artichoke plant. In order to identify and evaluate the molecular evolution of FEH1 gene, DNA was extracted from leaf samples of artichoke and after amplification was sequenced by PCR technique. Also in order to investigate the effects of salinity, silver nanoparticles of green synthesis and salicylic acid on the change of relative expression of FEH1 gene, an experiment was performed as a factorial in a completely randomized design in a greenhouse. The relative expression pattern of this gene was measured by Real Time PCR. The results of analysis and analysis of nucleotide sequences of the FEH1 gene showed that the highest frequency belonged to Guanin (31.56) and the lowest frequency belonged to Tymien base(12.4). The results of the Neutrality test also showed a directional choice on this gene during evolution. A phylogenetic study of the FEH-1 gene sequence and its comparison with other similar sequences in different plants proved that the similarity between the studied sequences was high(more 90%) and the plants were slightly different from each other in terms of genetic distance. The results of comparing the mean interactions of salicylic acid and salinity concentrations showed that the application of 12  ds m-1of salinity alone significantly increased the expression of FEH1 gene at the probability level of one percent. The use of salicylic acid in combination with salinity moderated the effects of salinity and also reduced FEH1 gene expression. Also, the results of comparing the average interaction of salicylic acid and nano silver concentrations showed that in the treatment of 200 and 400 mM salicylic acid with 40 mM nano silver at the probability level 1% expression of FEH1 gene in artichoke plant increased significantly. Clearly, it was found that both in terms of expression and expression intensity of FEH1 gene, there is a high potential to focus on increasing soluble sugars and ultimately increase plant tolerance to salinity stress in artichoke .

    Keywords: Cynara cardunculus L, salicylic acid, nanosilver, evolution, phylogenetic relationships, sequencing
  • فرهاد صمدیان*، هوشنگ دارفرین، مصطفی قادری زفره‎ای، آزاده ترابی، مریم شریعت
    هدف

    شناسایی تنوع ژنتیکی نژادهای بز بومی ایران، می تواند در حفاظت و نگهداری از این نژادها در برنامه های مدیریتی نقش بسیار مهمی ایفا کند. لذا این پژوهش با هدف بررسی فیلوژنتیکی توالی نوکلئوتیدی ناحیه سیتوکروم b ژنوم میتوکندری چهار نژاد لری، پاکستانی، زابلی و عدنی انجام شد.

    مواد و روش ‎ها: 

    نمونه خون 16 راس بز، از هر نژاد 4 راس، جمع آوری گردید. پس از استخراج DNA، تکثیر قطعه 684 جفت بازی ناحیه سیتوکروم b میتوکندری با آغازگرهای اختصاصی انجام شد و قطعات تکثیر شده پس از خالص سازی به صورت رفت و برگشت توالی یابی شدند. با نرم افزار  DNASpشش هاپلوتیپ و 9 جایگاه چندشکل در توالی ها تعیین گردید.

    نتایج

    بیشترین تنوع نوکلئوتیدی مربوط به نژاد پاکستانی 35461/0 و کمترین تنوع نوکلئوتیدی مربوط به نژاد زابلی 11199/0 به دست آمد. مقدار dn/ds نمونه های تاجیمای مورد بررسی 06945/1 برآورد شد که موید روند انتخاب طبیعی این ژن در طول دوره تکامل بود. همچنین نتایج حاصل از آنالیز واریانس مولکولی نشان داد 80 درصد تنوع ژنتیکی داخل جمعیتی و 20 درصد بین جمعیتی بود که نشان دهنده جریان ژنی بالا، مهاجرت در بین جمعیت های مورد مطالعه و یا تعداد محدود نمونه های مورد پژوهش می باشد.

    نتیجه ‏گیری: 

    نتایج آنالیز فیلوژنتیکی نشان داد بزهای نژاد لری و عدنی به همراه Capra hircus در یک گروه و بزهای نژاد پاکستانی و زابلی نیز به صورت مجزا گروه تشکیل دادند که این امر نشان دهنده منشا مشترک این نژادها با توجه به منطقه جغرافیایی محل زندگی آن ها است.

    کلید واژگان: بز بومی, تنوع ژنتیکی, توالی یابی, ژن سیتوکروم b, فیلوژنی
    Fahad Samadian *, Houshang Darfarin, Mostafa Ghaderi Zefrehi, Azadeh Torabi, Maryam Shariat
    Objective

    Identifying the genetic diversity of native goat breeds of Iran can play an important role in the management and conservation of these breeds. The purpose of the current study was genetic and phylogenetic investigation of mitochondrial genome cytochrome b region in Lori, Pakistani, Zaboli and Adeni goats.

    Materials and Methods

    Blood samples were collected from 16 goats of each breed 4 blood samples. After extracting DNA, fragment 684 bp of cytochrome b region genome mitochondrial amplified by primers were designed and fragment amplified after purification was sequenced. Using the DNAsp software was determined in six different haplotypes.

    Results

     The result of comparative analysis between goat breeds indicates that nucleotide diversity Pakistani and Zaboli breeds 0.35461 and 0.11199 respectively. Tajima D was obtaining 1.06945 that was significant. This confirmed the evolution by natural selection. Results from the analysis of molecular variance indicated that genetic variation was 80% of within and 20% was between populations that indicates high gene flow, migration among the studied populations or little sample size.

    Conclusions

    Based on a phylogenetic tree analysis, Lori and adni goat form a group with Capra hircus and Pakistani and Zabli goats form a separate group. This indicates the goat breeds have a common origin area.

    Keywords: Cytochrome b gene_Domestic goat_genetic diversity_Phylogeny_Sequencing
  • ساجده بلوچی، نفیسه مهدی نژاد*، براتعلی فاخری

    این تحقیق به منظور ارزیابی تنوع و تایید مولکولی گونه گز روغنی به روش بارکدگذاری DNA انجام شد. بذور مورینگا جمعیت های گز روغنی موجود در ده منطقه بلوچستان شامل بنت، کشیگ، دسک، روستای مدحی، نسفوران، کناردان، ورودی تنگ فنوج، دهان و هفت دختران جمع آوری و در گلدان کشت شد. پس از گذشت سه ماه و استقرار کامل گیاه DNA از نمونه های برگی جدا و ناحیه ITS2 روی آنها تکثیر و تعیین توالی شد. توالی ها به روش ClustalW توسط نرم افزار Mega7 همردیف سازی، خوشهبندی و تعیین شباهت و فاصله ژنتیکی شدند. شباهت درون گونه ای نمونه های مورینگا بلوچستان بالا و در محدوده 9/99 درصد تشخیص داده شد. در تحقیق حاضر ITS2  از نظر شناسایی تنوع ژنتیکی درون گروهی نتوانست ده نمونه بلوچستان را از هم جدا کند. لذا جهت بررسی قابلیت در ارزیابی تنوع ژنتیکی بین گونه ای آزمون دیگری انجام شد بدینصورت که از توالی های سایر گونه های خانواده مورینگا در NCBI استفاده و با توالی مورینگا تحقیق حاضر همتراز شد. توالی نمونه مورینگا بلوچستان با توالی های گونه peregrine اتیوپی همولوژی در حدود 92 درصد نشان داد. تبارزایی در این روش نشان داد که جمعیت های مورد مطالعه به پنج گروه تقسیم شدند و مشخص گردید که گونه های مشابه در یک شاخه کنار هم قرار گرفتند. توالی نمونه مورینگا بلوچستان با توالی های گونه peregrine  در یک گروه قرار گرفت. از آنجاییکه گونه مورینگا موجود در بلوچستان بر اساس کلیدهای مورفولوژیکی در فلور ایران peregrine معرفی شده است، نتایج این تحقیق نیز همین گونه را از طریق مولکولی شناسایی و تایید کرد.

    کلید واژگان: ITS, گونه, توالی یابی, جمعیت, بلوچستان
    Sajedeh Baloochi, Nafiseh Mahdi Nezhad *, Baratali Fakheri

    This research was conducted to evaluate the diversity and molecular confirmation of oat gaze by DNA barcoding method. Moringa seeds were cultivated in Baluchestan province of Baluchestan province including Bennett, Kishigh, Desh, Madhadi village, Nesfaran, Condar, Tang Fanvjh entrance, mouth and seven girls. After three months, the DNA was isolated from the leaf samples and the ITS2 region was amplified and sequenced. The ClustalW sequences were combined with Mega7 software, clustering and genetic similarity and spacing. The intrinsic similarities of the Moringa Baluchistan specimens were detected in the range of 99.9%. In the present study, ITS2 did not distinguish between Balochistan's ten variants in terms of genetic variation within the group. Therefore, in order to evaluate the ability to evaluate the genetic diversity of the species, another test was performed, so that the sequences of other species of Moringa family were used in NCBI, and the Moringa sequence of the present study was compared. The Moringa-Baluchestan sample sequence with Ethiopic peregrine sequences showed homology of about 92%. The emergence in this method showed that the studied populations were divided into five groups and it was determined that the similar species were placed in the same branch. The Moringa-Baluchestan sample sequence was grouped with sequences of peregrine species in one group.Since the Moringa species in Balochistan have been introduced based on morphological keys in the Iranian flora, peregrine has been introduced. Based on the results of this study, the same was also recognized and confirmed through molecular.

    Keywords: ITS, Species, Sequencing, Population, Baluchestan
  • آرش جولاده، سهیل ایگدری

    مطالعه حاضر به منظور بررسی روابط تبارشناختی و اعتبارسنجی گونه Alburnoides parhami با استفاده از نشانگر مولکولی ژن COI و ویژگی های ریخت شناختی به اجرا درآمد. برای این منظور طی سال های 1393-1395 از 10 گونه جنس Alburnoides در محل تیپ آن ها نمونه برداری شد. جهت بررسی ریخت شناختی، 29 ویژگی ریخت سنجی و هشت ویژگی شمارشی سنجش و شمارش شد. به منظور بررسی اختلاف ریختی بین این گونه و نزدیک ترین خویشاوند آن یعنی A. holciki از روش تحلیل مولفه های اصلی و آنالیز واریانس چند متغیره استفاده شد. برای بررسی روابط تبارشناخی مولکولی اعضای این جنس نیز از توالی ژن COI و تحلیل های Maximum likelihood و Bayesian استفاده شد. براساس نتایج دو گونه A. holciki و A. parhami از لحاظ ویژگی های ریختی از یکدیگر قابل تفکیک نبودند. بر اساس نتایج تحلیل ژن COI، واگرایی اندکی در توالی ژن COI این دو گونه مشاهد شد به عبارت دیگر براساس چندشکلی پارسیمونی نوکلئوتید ها تنها در یک جایگاه بین این دو گونه چندشکلی وجود داشت. بنابراین پیشنهاد شد گونه A. parhami به عنوان مترادف A. holciki در نظر گرفته شود.

    کلید واژگان: ایران, آرایه شناسی, توالی یابی, دارنگاره, ماهی خیاطه
    Arash Joladeh, SOheil Igdari

    This study was conducted to evaluate phylogenetic and taxonomic statue of Alburnoides parhami using COI molecular marker and morphological data. For this purpose, topotypes of 10 species of the genus Alburnoides were sampled from 6 inland water basins during 2014-2016. For morphological study, 29 morphometric and 8 meristic characters were measured and counted. For morphological comparison of this species and its closest relative based on molecular data i.e. A. holciki, Principal Component analysis and MANOVA were used. The gene of COI were analyzed using Maximum likelihood and Bayesian methods to reconstruct their phylogenetic tree. Based on the results, A. holciki and A. parhami could not differentiated based on morphological characteristics. The molecular results based on COI gene revealed a small divergence i.e. these two species were different in one nucleotide position based on nucleotide parsimony polymorphism. Therefore, it is suggested that A. parhami is junior synonym of A. parhami.

    Keywords: Spirlin, Sequencing, Phylogenetic tree, Taxonomy, Iran
  • الیاس محمدی، مجتبی طهمورث پور *، محمدرضا نصیری، هادی سخاوتی، نغمه ساعدی
    کازئین مهم ترین بخش پروتئین شیر است. ژن های کازئین و تنظیم بیان آن ها به خاطر اهمیت اقتصادی شان موضوع تحقیقات وسیع بوده اند. پیدا کردن عناصر تنظیمی مهم و آلل های چندشکل خاص در ناحیه راه انداز ژن های کازئین پایه خوبی برای انتخاب بر اساس مارکر ایجاد می کند. هدف از این مطالعه توالی یابی، آنالیز بیوانفورماتیکی و بررسی موتیف های قسمتی از راه انداز ژن بتا کازئین در شترهای تک کوهان و دو کوهان ایران و هم چنین بررسی تفاوت های تک نوکلئوتیدی (SNPs) در گونه شتر تک کوهان و دو کوهان ایران بود. تعداد 10 عدد نمونه خون شتر نر و ماده تک کوهان از کشتارگاه مشهد و تعداد پنج عدد نمونه خون شتر نر و ماده دو کوهان از ایستگاه تحقیقات منابع طبیعی و امور دام استان اردبیل تهیه شد. پس از استخراج DNA، واکنش زنجیره ای پلیمراز توسط آغازگرهای اختصاصی انجام شد و نمونه ها جهت توالی یابی به شرکت بایونیر ارسال شدند. توالی های مورد توافق برای شترهای تک کوهان و دو کوهان به دست آمد و بررسی موتیف ها، تجزیه و تحلیل تبارزایی و هاپلوتایپ ها انجام شد. بر اساس مقایسه توالی های به دست آمده با توالی های ثبت شده در پایگاه اطلاعاتی NCBI (بخشی از کل توالی)، مشخص شد که ناحیه مورد مطالعه، با وجود هاپلوتایپ های متفاوت، جهشی را نشان نمی دهد. بررسی ها هشت نوع هاپلوتایپ را در شتر های تک کوهان و پنج نوع هاپلوتایپ را در شتر های دو کوهان نشان داد.
    کلید واژگان: توالی یابی, تفاوت های تکنوکلئوتیدی, شتر تک کوهان, شتر دوکوهان, هاپلو تایپ
    E. Mohammadi, M. Tahmoorespur *, Mr Nasiri, H. Hadi Sekhavati, N. Saedi
    Casein is the most important part of the milk protein. Casein genes and their expression regulation have been the subject of extensive research due to their economic importance. Finding important regulatory elements and specific polymorphic alleles in the casein promoter region of the casein gene provides a good basis for marker assistant selection. The objective of this study was sequencing, bioinformatics analysis and motifs evaluating of partial beta-casein promoter in Dromedary and Bactrian camels in Iran. The other goal of this study was to investigate single nucleotide differences (SNPs) in Dromedary camel and Bactrian camels of Iran.
    Ten blood samples of male and female Dromedary camels from the slaughterhouse of Mashhad and 5 blood samples of Bactrian camels from the Natural Resources of Animal Research Station of Ardebil province were collected. After the DNA extraction, PCR reaction performed by gene specific primers and samples were sent to Bioneer Company for sequencing. Consensus sequence were obtained for Dromedary and Bactrian camels and motifs, phylogeny analysis and haplotypes were studied.
    Based on the comparison of the sequences obtained with the sequences recorded in the NCBI database (part of the whole sequence), it was found that the studied region does not have SNPs, despite different haplotypes. The study revealed eight type of haplotypes in Dromedary camels and five haplotypes in Bactrian camels.
  • هاجر نصراللهی، فرشید طلعت*، ایرج برنوسی، مهدی بدری انرجان
    هشت ژنوم دیپلوئید شامل ژنوم های A، B، C، D، E، F، G و K در جنس گوسیپیوم Gossypium شناسایی شده اند. ژنوم A فقط به دو گونه herbaceum و arboreum پنبه های دنیای قدیم محدود شده است و این ژنوم از G. herbaceumبه گونه های دیگر انتقال پیدا کرده است. به منظور توالی یابی ژنوم کلروپلاست G. herbaceum (A1) و مقایسه آن با دو گونه G. hirsutum (AD1) و G. barbadense (AD2) توالی های ژنوم سه گونه از سایت مرکز ملی اطلاعات بیوتکنولوژی برداشت شده است. موقعیت هر کدام از ژن ها، تعداد نوکلئوتید ها، نواحی بین ژنی و اینترون ها مشخص گردید. ژنوم کلروپلاست G. herbaceum دارای 160140 جفت باز بوده و ساختمان چهاربعدی حفاظت شده دارد. نواحی تک نسخه ای ژنوم کلروپلاست، توسط دو ناحیه تکرار معکوس از هم جدا شده که ناحیه تک نسخه ای بزرگ دارای 88709 جفت باز، ناحیه تک نسخه ای کوچک 20221 جفت باز بوده و هر ناحیه تکرار معکوس 25605 جفت باز دارد. ژنوم پلاستیدی 114 ژن تک نسخه ای و 19 ژن دو نسخه ای دارد که ژن های تک نسخه ای شامل 79 ژن رمزکننده پروتئین، 4 ژن rRNA ریبوزومی و 31 ژن tRNA است. نتایج نشان داد میان ژن های پلاستیدی فقط 18 ژن دارای 2-1 اینترون هستند که در مقایسه با ژنوم کلروپلاست دو گونه آلوتتراپلوئیدی ژن ycf15 تنها ژن دو نسخه ای موجود در G. herbaceum بود. در G. herbaceum و G. barbadense ژن rpl22 وجود داشت ولی ژن ycf15 در G. barbadense، ژن های rpl22 و ycf15 در G. hirsutum از دست رفته اند. با وجود میزان بالای حفاظت SSRها در ژنوم کلروپلاست این SSRها به دلیل بازده بالا در مقابل SSR ژنومی برای آنالیز تنوع ژنتیکی مفید هستند.
    کلید واژگان: G, herbaceum, ژنوم کلروپلاست, توالی یابی
    Hajar Nasrollahi, Farshid Talat*, Iraj Bernousi, Mehdi Badri Anarjan
    Diploid genome contains 8 genomes designated as A, B, C, D, E, F, G and K which have been identified in the genus Gossypium. The genome of A is limited only in two species as G. herbaceum and G.arboreum, and it is transferred from G. herbaceum to other species. The chloroplast genome (CP) of G. herbaceum has 160,140 bp lengths with protected quadripartite structure. Single copy regions of chloroplast genome are separated by two inverted repeat regions with a large copy region with 88,709 bp also the single copy region and each small inverted repeat regions have 20,221 and 25,605bp. The plastidic' s genome has 113 single copy genes and 19 duplicated copy genes. Single copy genes are encoding of 79 genes for protein production, four ribosomal RNA genes and 31 transfer RNA genes. Result showed that among all plastid genes only 18 genes appeared to have 1-2 intron/s and when compared with chloroplast genome of two allotetraploid species. Ycf15 gene as the only duplicated gene, rpl22 was in G. herbaceum and in the two species has studied G. herbaceum, G. barbadense. But ycf15 gene in G. barbadense and both ycf15 and rpl22 genes were lost in G. barbadense and G. hirsutum. Though the high level of SSR protection in the chloroplast genome. SSRs are useful for genetic variation analysis since they have high efficiency against genomic SSRs.
    Keywords: Gossypium herbaceum, Chloroplast Genome, Sequencing
  • ویدادولتی قره درویشلو، نعمت هدایت ایوریق *، سعید نیک بین، رضا بهمرام
    بز خلخالی یکی از بزهای بومی ایران است که درحال حاضرجمعیت آن به شدت کاهش یافته است. برای حفظ و بهبود تولیدات این گونه مطالعات کاربردی ژنتیکی ضروری است. تحقیق حاضر باهدف توالی یابی ژن میتوکندریایی سیتوکروم b در 100 راس بز خلخالی و آنالیز بیوانفورماتیک این ژن در گونه های مختلف بز (با استفاده از 26 نمونه توالی NCBI) انجام شده است. جهت انجام آنالیز از روش توالی یابی ژن و مقایسه آن با اطلاعات موجود در پایگاه اطلاعاتی NCBI استفاده گردید. نتایج آنالیز تنوع ژنتیکی درجمعیت بز خلخالی منجر به شناسایی 5 جهش با 6 هاپلوتایپ مختلف گردید میزان تنوع هاپلوتیپی، تنوع نوکلئوتیدی و میانگین تفاوت های نوکلئوتیدی به ترتیب 644/0، 002/0 و 822/1 برآورد شد. مقدار تاجیما D در جمعیت بزهای خلخالی مثبت 124/0 بدست آمد که ازلحاظ آماری معنی دار نبود. نتایج تجزیه تحلیل های بین گونه های مختلف بز نشان داد که تنوع نوکلئوتیدی در گونه های بز ایبکس، ایگاگروس و هیرکوس به ترتیب 047/0، 022/0 و 001/0 می باشد. بیشترین فاصله ژنتیکی بین بزهای ایبکس و ایگاگروس و کمترین فاصله ژنتیکی بین گونه خلخالی و بز هیرکوس مشاهده شد. بزهای ایگاگروس در مقایسه با بزهای ایبکس ازلحاظ فاصله ژنتیکی به بزهای اهلی هیرکوس نزدیکتر بودند.
    کلید واژگان: آنالیز بیوانفورماتیک, بز خلخالی, تنوع ژنتیکی, توالی یابی, ژن سیتوکروم b
    Dolati V., Evrigh N. *, Nikbin S., Behmaram R
    Khalkhali goat is an Iranian indigenous goat that the number of population has been decreasing nowadays. Study about the practical genetic structure is necessary for biodiversity conservation of native breeds. The aim of this study was the sequencing of Cytochrome b gene of 100 Khalkhali goat and comparison with other goat species using bioinformatics data (26 samples). we used the sequences of NCBI data to compare between goat species. The results of sequencing led to the identification of 5 mutations with 6 Haplotypes in Iranian Khalkhali goat samples. The haplotype diversity, nucleotide diversity and the average of a different nucleotide were 0.644, 0.002 and 1.822 respectively. Tajima D was obtaining 0.124 that was not significant. The result of comparison analysis between goat species indicates that nucleotide diversity in Capra hircus, Capra ibex, and Capra aegagrus were 0.047, 0.022 and 0.001 respectively. The highest genetic distance observed between Ibex and aegagrus, while the lowest was between Khalkhli goat and Capra hircus. In compare with aegagrus goat, the ibex goat was closer to Capra hircus.
    Keywords: Bioinformatics analysis_Khalkhali goat_Genetic diversity_Sequencing_Cytochrome b gene
  • رقیه مرادی، داود کولیوند*، امید عینی، محمد حاجی زاده
    هدف این مقاله، شناسایی ویروس ای انگور، آنالیز تنوع ژنتیکی و ارتباط فیلوژنتیکی جدایه های GVA از تاکستان های استان زنجان است. برای این منظور، نمونه ای از تاکستان های استان زنجان بر اساس علایم مشخص جمع آوری شد. آران-ای کل از نمونه های برگ استخراج و برای ساخت cDNA آن ها از آغازگر شش تایی تصادفی استفاده شد. سپس یک قطعه دی ان ای شامل ژن کامل پروتئین پوششی ویروس در 9 نمونه از 57 نمونه بررسی شده به کمک پی سی آر، با استفاده از آغازگرهای اختصاصی تکثیر شد. دو قطعه دی ان ای تخلیص، سپس تعیین توالی شد. شباهت توالی پروتئین پوششی دو جدایه این تحقیق 97.3% در سطح نوکلئوتیدی و با سایر جدایه ها -که قبلا گزارش شده بودند- 76 تا 95% در سطح اسید نوکلوئیک و 82 تا 98% در سطح اسید آمینه بود. درخت فیلوژنتیکی بر اساس ژن پروتئین پوششی، از تشکیل سه گروه (I, II, III) حکایت دارد که جدایه های ایرانی در گروه یک با جدایه هایی از مناطق جغرافیایی مختلف شامل اسرائیل، ایتالیا، چک، اردن، آمریکا و آفریقای جنوبی همراه بود. بر اساس اطلاعات موجود، این اولین گزارش از ردیابی و آنالیز فیلوژنتیکی جدایه های GVA از تاکستان ها براساس ژن کامل پروتئین پوششی در یکی از مناطق عمده کشت انگور در ایران است.
    کلید واژگان: پروتئنی پوششی, ویتی ویروس, آنالیز فیلوژنتیکی, آرتی پی سی آر, توالی یابی
    Roghayeh Moradi, Davoud Koolivand *, Omid Eini, Mohammad Hajizadeh
    Symptomatic grapevine samples were collected from vineyards in Zanjan province to detect Grapevine virus A. Total RNA was extracted from symptomatic leaf samples and subjected to cDNA synthesis using random hexamer primers. Then, a DNA fragment around 800 bp including the complete coat protein (CP) gene was amplified from nine out of 57 samples by polymerase chain reaction (PCR) using specific primers. The infection rate of GAV in vineyards was around 4%, 6%, 2%, and 6% in Zanjan, Abhar, Tarom, and Khoramdareh, respectively. Two DNA fragments corresponding to samples Abhar (p25) and Zanjan (p26), were purified and sequenced. The CP-nucleotide sequence identity between two Iranian isolates was 97.3%. However, sequence identity with previously reported isolates were 76 to 95% and 82 to 98% at the nt and amino acid levels, respectively. CP-based phylogenetic trees showed three main groups (I, II, III) in which p25 (MG977013) and p26 (MG977013) isolates were placed in the group I together with isolates from different geographical regions including Palestine (Israel), Italy, Czech Republic, Jordan, USA and South Africa. To our knowledge, this is the first report of detection and phylogenetic analysis of GVA isolates from Iranian vineyards based on the complete CP gene. Positive selection value was observed on codon 25 indicating the role of this position probably in virus survival and flexibility against evolutionary forces.
    Keywords: Coat protein, Phylogenetic analysis, RT-PCR, Sequencing, Vitivirus
  • سعیده سجادی زرجانی، بحرینی بهزادی محمد رضا*، مجید فردایی
    فاکتور رشد شبه انسولین (IGF1) پپتیدی تک زنجیره با وزن مولکولی 5/7 کیلو دالتون است. این فاکتور دارای فعالیتی شبیه انسولین بوده و مهمترین فاکتور رشد در بدن می باشد که نقش مهمی در تکثیر، تمایز و رشد سلول ها دارد. ژن IGF1 در گوسفند روی کروموزوم شماره 3 قرار دارد. این ژن بیشتر به عنوان یک ژن منتخب برای پیش بینی رشد و صفات کیفی گوشت در برنامه های بهبود ژنتیکی حیوانات مطرح است. هدف از این تحقیق، یافتن چند شکلی در ناحیه اگزون سوم ژن IGF1 در گوسفند بود. در این پژوهش از تعداد 25 راس گوسفندان نژاد مهربان، قره گل، قزل، لک قشقایی و بهمئی به طور تصادفی با تیوب های حاوی EDTA خونگیری شد. پس از استخراج DNA، ناحیه اگزون سوم توسط آغازگر های اختصاصی با روش PCR تکثیر و تعیین توالی گردید. نتایج نشان داد که دو چندشکلی در اینترون دوم و سوم وجود دارد. همچنین ساختار پروتئین ژن IGF1 با استفاده از نرم افزار Swiss-pdb viewer و VMD مورد بررسی قرار گرفت. نتایج این بررسی نشان داد که این ژن دارای سطح بالایی از حفاظت شدگی تکاملی است و این پروتئین دارای ساختاری متشکل از مارپیچ های نامنظم آلفا می باشد.
    کلید واژگان: توالی یابی, جند شکلی, ژن IGF1, ساختار پروتئین, گوسفند
  • امین شهابی، مسعود علی پناه، آرزو محمدهاشمی، زهرا رودباری*
    توالی یابی و تجزیه و تحلیل اطلاعات بدست آمده یکی از بهترین و رایج ترین روش ها در مطالعات تنوع ژنتیکی می باشد. ژن PIT-1 به نام فاکتور 1 ژن هورمون رشد معروف است. این ژن عضوی از خانواده فاکتورهای نسخه برداری است و در طیور روی کروموزوم 1 با طول تقریبا kb14 قرار دارد و دارای 7 اگزون و 5 اینترون می باشد. هدف از انجام این پژوهش تجزیه و تحلیل توالی ناحیه اینترون 5 ژن PIT-1 در مرغان گوشتی لاین آرین و ترسیم درخت فیلوژنی آن با سایر نژادهای مرغ بود. برای انجام این پژوهش از 7 قطعه مرغ از هر دو جنس مرغان گوشتی لاین آرین نمونه خون جمع آوری شد. پس از استخراج DNA، ژن مورد نظر توسط آغازگرهای اختصاصی تکثیر و قطعات تکثیر شده پس از خالص سازی به صورت رفت و برگشت توالی یابی شدند. تعداد 5 هاپلوتیپ مختلف بر اساس 6 نوکلئوتید چند شکل موجود در توالی ها تعیین گردید و توالی های نهایی بدست آمده از هر هاپلوتیپ با طول تقریبی260 جفت باز که شامل 92/ 21 درصد آدنین، 08/ 18 درصد گوانین، 69/ 32 درصد سیتوزین،31 /27 درصد تیمین بود. پس از اطمینان از صحت توالی یابی در پایگاه اطلاعاتی بانک ژن با شماره های دسترسیJQ946630- JQ946636 ثبت شدند. پس از اخذ توالی های مشابه ژن PIT-1دیگر نژادهای موجود در بانک جهانی ژن درخت فیلوژنی با استفاده از آنها ترسیم شد. نتایج فیلوژنی مشخص کرد که مرغ آرین ایران با مرغان آمریکایی در یک گروه قرار دارند.
    کلید واژگان: فیلوژنی, ژن PIT, 1, مرغان گوشتی, توالی یابی
    Shahabi A., Alipanah M., Mohammadhashemi A., Roudbari Z.*
    Sequencing and analysis of the data obtained are best and most common methods in studies of genetic diversity. PIT-1gene is known as growth hormone IGF-1 gene. this gene is a member of family of transcription factors in the poultry is located on chromosome 1, with a length of approximately 14 kb. This gene has seven exons and five introns in poultry. The purpose of this study was analysis region of intron 5 sequence of PIT-1 gene in broiler chickens Arian lines and determining its phylogenetic relationship with other chicken breeds. For this study, blood samples were collected of seven broiler chickens of both sex Arian lines. After extracting DNA from them, target gene was amplified with specific primers and after purification was sequenced. Five different haplotypes were determined based on six single nucleotide polymorphism sequence and the final sequences of each haplotype with length approximate 260 bp which includes 21/92 % adenine, 18/8 % guanine, 32/69 % cytosine and 27/31 % thymine. After ensuring the accuracy of sequencing, submitted to gene bank database (NCBI) with accession number of JQ946630- JQ946636.The phylogenic tree was drawn with consensus sequence of PIT-1 gene of Arian line chicken and other similar sequences of different chicken breeds obtained from gene bank. Results the phylogeny indicated that Arian line chicken and American Chickens are on a lineages
    Keywords: Phylogeny, PIT, 1 Gene, Broiler Chickens, Sequencing
  • مصطفی عظیم زاده، رضا امیری، محمدحسن عصاره، محمدرضا بی همتا، مسیح فروتن
    زیره سیاه گیاه علفی و چند ساله از خانواده چتریان است و رویشگاه طبیعی آن به ایران و تعداد کمی از کشورهای همسایه محدود می شود. با هدف ارزیابی تنوع ژنتیکی زیره سیاه ایران، نه اکوتیپ این گیاه از مناطق مختلف کشور جمع آوری شد و ناحیه ITS2 و همچنین ناحیه ITS1-5.8s rRNA- ITS2 روی آنها تکثیر و تعیین توالی شد. توالی ها به روش ClustalW توسط نرم افزار MegAlign هم ردیف سازی شده و دندروگرام روابط فیلوژنیک و ماتریس تفاوت و تشابه توالی ها ترسیم گردیدند. نتایج، تنوع ژنتیکی کمی را بین اکوتیپ ها نشان داد که در مقایسه با مطالعه پیشین نویسندگان با استفاده از نشانگرهای مورفولوژیک و بیوشیمیایی، تنوع کمتری داشتند. همچنین، در دو اکوتیپ دانشگاه مشهد و کلات نادری، توالی ناحیه ITS1-5.8s rRNA- ITS2 مقایسه شده با توالی های پایگاه داده ref-seq genomic در سایت BLAST، با گیاهانی مانند آرابیدوپسیس، برنج، سورگوم و انگور سیاه بیشترین درصد شباهت را داشتند. باتوجه به عدم شباهت نتایج حاصل از نشانگر ITS با نتایج حاصل از تعداد قابل توجهی از صفات مورفولوژیک و شیمیایی، این تفاوت بین اکوتیپ ها قابل توجه نبود. در مجموع، نشانگر ITS2 برای بررسی تنوع ژنتیکی درون گونه ای چندان مناسب به نظر نمی رسد و پیشنهاد می گردد از سایر نشانگرهای مولکولی برای بررسی تنوع ژنتیکی زیره سیاه استفاده گردد.
    کلید واژگان: زیره سیاه, تنوع ژنتیکی, ژرم پلاسم طبیعی, توالی یابی, ITS
    Mostafa Azimzadeh, Reza Amiri, Mohammad Hasan Asareh, Mohammareza Bihamta, Masih Frootan
    One of the important perennial herb in Apiaceae family is Black caraway (Bunium persicum) which is growing naturally in some regions of Iran and a few neighboring countries. In order to evaluate genetic diversity of Iranian germplasm، nine ecotypes of the species were collected and their ITS2 and ITS1-5. 8s rRNA- ITS2 regions were amplified by PCR and sequenced. Sequences were aligned in the ClustalW method by using MegAlign program. Phylogenic dendrogram، identity and divergence matrices were designed. Low genetic diversity was found among the ecotypes in comparison with previous studies via morphological and biochemical markers. Comparison of the sequences of ITS1-5. 8s rRNA- ITS2 regions of two ecotypes (Mashhad University and Kalat Naderi) with ref-seq genomic database at NCBI، showed the highest similarity with Sorghum bicolor، Oryza sativa، Arabidopsis thaliana and Vitis vinifera sequences. Considering low similarity between the results of two distinct studies of the authors، results of morphological and biochemical markers are more reliable than molecular markers (ITS2). It could be concluded that the ITS2 molecular marker does not seem to be compatible for intra-species studies. Other convenient molecular markers for assessment of genetic diversity of black caraway are suggested.
    Keywords: Black caraway (Bunium persicum), Natural germplasm, Genetic diversity, ITS region sequencing
  • میثم رئیسی عزیزی، احمد قرایی*، مصطفی غفاری
    به منظور بررسی روابط فیلوژنی شش گونه از باربوس ماهیان جنوب کشور شامل Schizothorax zarudnyi، Schizocypris altidorsalis، Barbus sharpeyi، B. subquinciatus، B.xanthopterus و B.esocinus به ترتیب تعداد 10،10، 5،3 و 4 قطعه نمونه ماهی از مناطق چاه نیمه های سیستان و رودخانه کارون صید و به آزمایشگاه منتقل شدند. پس از استخراج DNA از بافت باله آنها از روش فنل- کلروفرم، با استفاده از یک جفت آغازگر اختصاصی، ناحیه ای به طول تقریبی 980 جفت باز از ژن سیتوکروم b نمونه های ماهی در واکنش زنجیره ای پلیمراز تکثیر شد. پس از اطمینان از صحت محصولات تکثیری بدست آمده با استفاده از کیت تخلیص DNA، خالص سازی و مورد توالی یابی قرار گرفتند. نتایج بدست آمده در این تحقیق نشان داد که دو گونه Schizothorax zarudnyi و Schizocypris altidorsalis در ارتباط نزدیک باهم (گروه های خواهری) و هم گروه با گونه Barbus sharpeyi نسبت به سایر گونه های دیگر قرار گرفتند. همچنین براساس مقایسه توالی ژن سیتوکروم b گونه های باربوس در سراسر جهان مشخص شد که تمامی گونه های خانواده باربوس ماهیان مورد بررسی دراین تحقیق در چنگال جداگانه ای دسته بندی شدند. این موضوع در حقیقت این فرضیه را تقویت می نماید که دگرگونی و تغییرات ایجاد شده در گونه های داخل ایران در طی سالیان طولانی و مستقل از سایر مناطق دیگر جهان اتفاق افتاده است. نتایج حاصل از این تحقیق می تواند اطلاعات سودمندی جهت برنامه های حفاظتی و مدیریتی این گونه های با ارزش بومی ایران فراهم سازد.
    کلید واژگان: باربوس ماهیان, توالی یابی, ژن سیتوکروم b, واکنش زنجیره ای پلیمراز, فیلوژنی
    Rais Azizi M., Gharaei A.*, Ghaffari M
    to investigate the phylogenetic relationship of Schizothorax zarudnyi, Schizocypris altidorsalis, Barbus sharpeyi B. subquinciatus, B.xanthopterus and B.esocinus, the native barbinae species South of Iran, 10, 10, 5, 3 and 4 samples were collected from Chahnemeh’s reservoirs and Karoon River and transferred to laboratory. Genomic DNA was extracted from fin tissue by phenolchlorophorm method. PCR was performed using pair specific primers to amplification 980 bp mitochondrial cytochrome b (Cyt b) region. After checking the PCR products by electrophoresis, then they purified using purification kit and directly sequenced. Results showed that Schizothorax zarudnyi and Schizocypris altidorsalis form a monophyletic group that is sister group with Barbus sharpeyi than other species. Based on comparison Cyt b sequences of all barbus species suggested that Iranian barbinae were paraphylitic than other species. In fact, this position reflected that variation and diversion in Iranian barbinae take place in long time and independently than other barbinae in the world. The reported results could be of interest for management and conservation programs of this valuable native species.
    Keywords: Barbinae, Cyt b, PCR, Phylogeny, Sequencing
  • فاطمه پیکان حیرتی، باقر مجازی امیری، حمید فرحمند
    فاکتور رشد شبه انسولین-یک، IGF-I، نقش حیاتی در فرایندهای مختلف زیستی ماهیان بر عهده دارد. هدف از اجرای این تحقیق دستیابی به توالی کامل ژن کدکننده IGF-I و بررسی الگوی بیان آن در بافتهای مختلف فیل ماهی Huso huso، به عنوان یکی از مهمترین گونه های ماهیان خاویاری بود. با استفاده از روش RACE-PCR، قطعه ای به طول 1229 نوکلئوتید به عنوان توالی کامل IGF-I در نمونه های کبدی فیل ماهی شناسایی و ثبت (1/512770AB) گردید. ناحیه کدکننده پروتئین در این توالی، شامل 483 نوکلئوتید است. پروتئین کاهش نیافته IGF-I (1/85795BAH) شامل 160 اسیدآمینه بوده که به طور کلی از دو بخش Signal peptide و پیش پروتئین IGF-I (proIGF-I) تشکیل شده است. ناحیه پیش پروتئین، خود شامل 5 حوزه B، C، A، D و E می باشد. مقایسه توالی IGF-I فیل ماهی با توالی این فاکتور در سایر موجودات، مبین شباهت نسبتا بالای IGF-I این ماهی با دیگر مهره داران خصوصا انواعی از پرندگان بود. بررسی بیان IGF-I در بافتهایی نظیر معده، آبشش، کبد، طحال، کلیه، عضله، پوست، روده، قلب و مغز با روش Real-time PCR نشان داد که اگرچه این فاکتور در تمامی بافتهای مورد مطالعه بیان می شود، اما مکانهای اصلی بیان آن به ترتیب کبد و روده می باشد. کمترین میزان بیان در بافت عضله اندازه گیری شد. نتایج این تحقیق می تواند به منظور بررسی فرایندهای فیزیولوژیکی فیل ماهی از دیدگاه مولکولی مورد استفاده قرار گیرد.
    کلید واژگان: فیل ماهی, Huso huso, فاکتور رشد شبه انسولین, یک, توالی یابی, بیان ژن
    Paykan Heyrati F., Mojazi Amiri B., Farahmand H
    Insulin-like growth factor I, IGF-I, plays important roles in different biological activities in fish. The present study was aimed at isolating cDNA encoding IGF-I and measuring relative gene expression levels in different tissues in the beluga, Huso huso one of the most important Iranian sturgeon. A fragment of 1229 nucleotides coding for IGF-I was cloned (AB512770.1) from liver using RACE-PCR. It included 483 nucleotides encoding sequences for deduced IGF-I protein (BAH85795.1). Deduced IGF-I involved 160 amino acids and included both the signal peptide and the proIGF-I. The proIGF-I consisted of B, C, A, D and E domains. Comparison of IGF-I in beluga and some animal species from different phyla showed high similarity especially with birds. Expression levels of IGF-I were analyzed in stomach, gill, liver, spleen, kidney, muscle, skin, intestine, heart and brain using real-time PCR. The results showed that although IGF-I expressed in all analyzed tissues, the highest IGF-I transcript levels were in the liver and intestine tissues. The lowest transcript level was measured in the muscle. The results of the present study can help scientists evaluate different aspects of molecular physiology in the beluga
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال