به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "درصد ماده خشک" در نشریات گروه "زراعت"

تکرار جستجوی کلیدواژه «درصد ماده خشک» در نشریات گروه «کشاورزی»
  • محسن پوراحمدی، رضا ضرغامی، مرجان دیانت*، علی محمدی ترکاشوند

    به منظور بررسی اثر اندازه های مختلف ریزغده ها و کودهای نانو اکسید آهن و کلات آهن روی عملکرد و اجزاء عملکرد سیب زمینی، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در سه تکرار در گلخانه موسسه تحقیقات کشاورزی شهرستان همدان (جورقان) در طی سال های زراعی 98-1397 و 99-1398 اجرا گردید. فاکتورهای آزمایشی شامل سطوح وزنی ریزغده در سه سطح 3-1، 5-3 و 10-5 گرم و کودهای مختلف آهن در هفت سطح 1. صفر، 2. کلات آهن به صورت خاک مصرف به میزان 20 میکرومولار، 3. نانو اکسید آهن به صورت خاک مصرف به میزان 20 میکرومولار، 4. محلول پاشی 1 درصد کلات آهن 5. محلول پاشی 2 درصد کلات آهن، 6. محلول پاشی 1 درصد نانو اکسید آهن و 7. محلول پاشی 2 درصد نانو اکسید آهن بود. نتایج نشان داد که با افزایش وزن ریزغده ها وکاربرد کودهای کلات آهن و نانو اکسید آهن ارتفاع بوته، تعداد ساقه در بوته، تعداد غده در بوته، وزن غده، وزن غده در بوته، درصد ماده خشک غده و شاخص سبزینگی افزایش یافت. حداکثر وزن غده در بوته در تیمارهای 20 میکرومولار نانو اکسید آهن و محلول پاشی 2 درصد نانو اکسید آهن نمایان شد. بیشترین وزن غده در بوته در ریزغده 3-1 گرم به مقدار 23/405 گرم مربوط به مصرف 20 میکرومولار نانو اکسید آهن، در ریزغده 5-3 گرم به مقدار 61/444 گرم مربوط به محلول پاشی 2 درصد کلات آهن و در ریزغده 10-5 گرم به مقدار 92/556، 52/544، 6/482 و 82/465 گرم مربوط به تیمارهای 20 میکرومولار نانو اکسید آهن، محلول پاشی 2 درصد نانو اکسید آهن، محلول پاشی 1 درصد نانو اکسید آهن و محلول پاشی 2 درصد کلات آهن بود. اندازه ریزغده، کود آهن و اثرات متقابلشان تاثیر معنی داری بر میزان نشاسته غده نداشتند. با افزایش وزن ریزغده پروتئین غده افزایش و میزان نیترات آن کاهش یافت. کمترین نیترات غده به میزان 24/125 و 47/115 میلی گرم در کیلوگرم از تیمار 20 میکرومولار نانو اکسید آهن و محلول پاشی 2 درصد نانو اکسید آهن حاصل شد. در ریزغده 3-1 گرم کاربرد کودهای آهن تاثیر معنی داری بر پروتئین نداشت، در ریزغده 5-3 گرم بیشترین پروتئین به میزان 86/4 درصد در تیمار 20 میکرومولار نانو اکسید آهن حاصل شد، در ریزغده 10-5 گرم بالاترین پروتئین به میزان 67/4، 81/4، 16/5، 4/5 و 67/5 درصد در تیمارهای 2 درصد کلات آهن، 1 درصد کلات آهن، 2 درصد نانو اکسید آهن، 20 میکرومولار نانو اکسید آهن و 20 میکرومولار کلات آهن به دست آمد. ریزغده 10-5 گرم به دلیل داشتن مواد غذایی مناسب و تسریع در سبز شدن بوته ها و افزایش فتوسنتز و تامین عناصر غذایی توانست بهترین اندازه ریزغده را به خود اختصاص دهد. کاربرد کود نانو اکسید آهن در مقایسه با کلات آهن در بهبود عملکرد کمی و کیفی سیب زمینی موثرتر بود.

    کلید واژگان: پروتئین, درصد ماده خشک, سبزینگی, وزن غده
    Mohsen Pourahmadi, reza zarghami, Marjan Dyanat*, Ali Mohammadi torkashvand
    Introduction

    In terms of harvested land area, potato ranks fourth in the world after wheat, corn and rice. In addition to providing energy and good quality protein, it is also considered as a source of vitamin C and minerals. Despite the fact that iron is the fourth most abundant element in the earth's crust, only a small amount of iron can be used by plants in well-ventilated soils. Therefore, iron deficiency is one of the factors limiting the growth and development of plants.
     

    Materials and Methods

    This experiment was carried out in a factorial trial in the base of a completely randomized design in three replications in a greenhouse conditions of Agricultural Research Institute of Hamedan (Jorqan) during the crop years of 2017-2018 and 2018-2029. The experimental factors include the weight levels of microtuber at three levels of 3-1, 3-5 and 5-10 grams and different iron fertilizers at seven levels, control, iron chelate in the form of soil consumption at the rate of 20 micromolar, nano iron oxide in the form of soil consumption to The amount of 20 micromolar was 1 and 2% foliar spraying of iron chelate and 1 and 2% nano iron oxide foliar spraying. The internal temperature of the greenhouse was provided by adjusting the air conditioning system and central heating in the range of 18 to 20 °C  at night and 26 to 28 degrees during the day. The humidity of the greenhouse was also 60-65%. At the end of the experiment, after processing the crop, the plants were harvested and the yield and yield components were determined. Leaf greenness index in this experiment using SPAD device (Minolta 502 model) using three fully developed terminal leaves from ten plants in the budding stage in the middle part of the leaf on one side of the main vein, at 9:30 to 10:00 in the morning. It was measured in order to minimize daily changes. To measure the percentage of dry matter, 200 grams of tubers were randomly selected from each treatment, then the tubers were chopped and placed in an oven at a temperature of 75 degrees Celsius, and after their weight was fixed, they were weighed again. Then, based on the ratio of fresh and dry weight of the tubers, the percentage of dry matter of the tubers was determined (Hagman and Martenssen, 2009). 

    Results and Discussion

    The results showed that the height of the plant, the number of stems per plant, the number of tubers per plant, the weight of tubers, the weight of tubers per plant, the percentage of dry matter and the greenness index increased with the increase in the weight of microtubers, and the most improvement in the morphological and qualitative characteristics of potato in microtubers. 5-10 grams were observed. With the application of iron chelate and nano iron oxide fertilizers, potato yield and yield components increased. The maximum tuber weight in the plant was shown in the treatments of 20 micromolar nano iron oxide and 2% nano iron oxide. The highest tuber weight in the plant in the 1-3 gram microtuber is 405.23 grams related to the consumption of 20 micromolar nano iron oxide, in the 3-5 gram microtuber is 444.61 grams related to the application of 2% iron chelate solution and in the microtuber 5-10 grams in the amount of 556.92, 544.52, 482.6 and 465.82 grams corresponding to the treatments of 20 micromolar nano iron oxide, foliar spraying of 2% nano iron oxide, foliar spraying of 1% nano iron oxide and solution The application was 2% iron chelate 

    Conclusion

    Microtuber 5-10 grams was able to acquire the best size of microtuber due to having suitable nutrients and accelerating the greening of plants and increasing photosynthesis and providing nutrients. The application of nano iron oxide fertilizer was more effective in improving the quantitative and qualitative yield of potatoes compared to iron chelate.

    Keywords: Greenness, Percentage of dry matter, Protein, Tuber weight
  • احمد نظامی*، جعفر نباتی، محمد کافی، جواد شباهنگ

    کشت زودهنگام سیب زمینی برای کاهش خلاء تولید این محصول در انتهای فصل بهار در ایران دارای اهمیت می باشد. به منظور امکان تولید سیب زمینی با کشت زود هنگام با استفاده از آزمایش کرت های خردشده در قالب بلوک کامل تصادفی با سه تکرار در سال 95-1394 در مشهد اجرا شد. چهار تاریخ کاشت، 15 اسفندماه، 29 اسفندماه، 15 فروردین ماه و 15 اردیبهشت ماه به عنوان عامل اصلی و سه رقم سیب زمینی اگریا، فونتانه و سانته به عنوان عامل فرعی بودند. در رقم اگریا و فونتانه با تاخیر در کاشت سطح برگ افزایش در رقم سانته تا 15 فروردین روند کاهشی و پس ازآن افزایشی بود. تعداد غده در بوته با تاخیر در کاشت از 15 اسفندماه تا 15 اردیبهشت ماه اگریا، فونتانه و سانته به ترتیب51، 72 و 83 درصد کاهش یافت. بیشترین و کمترین عملکرد کل غده به ترتیب در فونتانه در تاریخ کاشت 15 اسفندماه و 29 اسفندماه با اختلاف 14594 کیلوگرم در هکتار مشاهده شد. درصد ماده خشک غده در اگریا با تاخیر در کاشت روند صعودی داشت، در فونتانه این روند تا تاریخ کاشت 15 فروردین ماه افزایشی و پس ازآن کاهش یافت، اما در سانته بیشترین و کمترین درصد ماده خشک به ترتیب در تاریخ کاشت 15 اسفندماه (13/22) و 29 اسفندماه (50/18) به دست آمد. در تاریخ کاشت 15 اردیبهشت ماه بیشترین مقدار درصد نشاسته و آنتی اکسیدانت کل در اگریا و فونتانه مشاهده شد ولی در رقم سانته بیشترین مقدار این ویژگی ها به ترتیب در تاریخ کاشت 15 فروردین ماه و 29 اسفندماه به دست آمد. به طورکلی سانته نسبت به کاشت زودهنگام واکنش بهتری نشان داد عملکرد بیشتری تولید کرد.

    کلید واژگان: آنتی اکسیدانت کل, درصد ماده خشک, قندهای احیاء, نشاسته
    Ahmad Nezami *, Jafar Nabati, Mohammad Kafi, Javad Shabahang
    Introduction

    Determination of the most suitable time for crop planting is one of the basic requirements to gain the highest yield and income. Planting date is one of the most important factors in growth, development and yield production in potato planting effects of temperature fluctuations on growth and tuber abnormality and inappropriate quality comes from the special features of the that region being uncontrolled by farmers.

    Materials and Methods

    This study was conducted in 2015-2016 in research station of Faculty of Agriculture, Ferdowsi University of Mashhad as split-plot based on Complete Randomized Block Design with three replications. Treatments were combination of four planting dates (March 5th, March 19th, April 3th and May 4th) as main plot and three potato cultivars (Agria, Fontane and Sante) as sub-plots. Harvesting was done 90 days after 50% of emergence.

    Results and Discussion

    Number of stem per plant as one of the effective potato yield components was not affected by planting date. Results indicated that as planting date was delayed from March 5th to May 4th, leaf area index was increased by 64 and 85% in two cultivars of Agria and Fontane while a decreasing trend of this parameter was observed in Sante. Number of tubers per plant was decreased by delaying planting date from March 5th to May 4th except in Fontane in which number of tubers per plant was increased in April 3th and was reduced thereafter. The highest and lowest tuber yield with a difference of 12391kg.ha-1was found in April 3th and March 19th, respectively and was observed in Fontane cultivar. Tuber dry matter percentage of Agria was increased as planting date delayed while it was increased till April 3th and reduced in Fontane. The highest (22.13) and lowest (18.50) tuber dry matter percentage of Sante was found in March 5th and 19th, respectively. An increasing trend of potato tuber specific weight was observed with delaying planting date in a way that the highest and lowest mean of this parameter was found in March 19th and May 4th, respectively. No significant difference was observed between Agria and Fontane in different planting dates according to reduced sugars content of tubers. Total antioxidant and starch of potato tubers was increased in all three cultivars as planting date was delayed and reduction sugar decreased by delayed in planting date.

    Conclusion

    The number of tubers per plant as well as the number of tuber <30mm per plant decreased with the delay in planting dates, which was affected by the photoperiods of the growing season. Although the tuber yield decreased with delay in planting dates, but the percentage of marketable tubers was higher in late planting dates than in early planting. Late planting dates were better than early plantings. Sante showed a better performance in early planting dates compared to the two other cultivars, producing more marketable tubers with higher quality and dry matter percentage. Generally, it could be concluded that in Mashhad weather conditions, Sante is more appropriate for early planting compared to Agria and Fontane but its superiority is lost when planting date is delayed.

    Keywords: Dry matter percentage, Reduction sugar, Starch, Total antioxidant
  • مهدی متقی*

    آزمایش حاضر به صورت کرت های خردشده بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی در ایستگاه تحقیقاتی اکباتان مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان همدان انجام گردید. چهار تاریخ کاشت 1 خرداد، 20 خرداد، 10 تیر و 30 تیر در کرت های اصلی و هفت هیبرید شامل سه هیبرید زودرس (201KSC، 260 KSCو 400KSC)، دو هیبرید میان رس (647 KSC و 678BC) و دو هیبرید دیررس (703KSC و 704KSC) در کرت های فرعی قرار گرفتند. با توجه به اینکه وقوع سرمای شدید پاییزه در نیمه دوم آبان ماه، مانع از برداشت به موقع علوفه هیبریدهای با دوره رشد طولانی 703KSC و 704KSC کشت شده در تاریخ کاشت چهارم گردید، صرفا داده های حاصل از تاریخ های کاشت اول تا سوم مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. بیشترین عملکرد علوفه تر و خشک به ترتیب به میزان 60008 و 18595 کیلوگرم در هکتار در تاریخ کاشت اول مشاهده شد و با تاخیر در زمان کاشت، عملکرد تر و خشک روندی کاهشی نشان داد. بیشترین عملکرد علوفه تر و خشک به ترتیب به میزان 71322 و 21527 کیلوگرم در هکتار متعلق به هیبرید دیررس 703KSC با دوره رشد 109 روزه بود. اگرچه هیبریدهای 201KSC، 260 KSC و 400KSC کمترین مقادیر دوره رشد، عملکرد تر و خشک را داشتند، ولی از مقادیر بالای پروتیین خام و نسبت وزن بلال به بوته بهره مند بودند. پیشنهاد می شود که در صورت به تاخیر افتادن زمان کاشت ذرت سیلویی در منطقه همدان و مناطق با اقلیم مشابه، کشت هیبریدهای زودرس بخصوص هیبرید400KSC ، در اولویت قرار گیرد.

    کلید واژگان: عملکرد علوفه تر و خشک, درصد ماده خشک, پروتئین خام و دوره رشد
    Mehdi Mottaghi *
    Introduction

    Maize (Zea mays L.) has high yield potential and suitable ensiling properties and is a valuable source of energy and nutrients for cattle (Johnson et al., 1999). Timely planting is critical for maximizing yield for both grain and biomass in maize and therefore, growers are concerned about the yield response of maize to planting date. However, optimum planting date may vary from area to area due to differences in climate and the length of the growing season where the crop is produced (Maresma et al., 2019). The cultivation of maize hybrids in Hamedan is done regardless of their growth period. So, the present study was conducted to determine the appropriate date for planting the hybrids of silage maize in the different maturity groups in Hamedan region.

    Materials and Methods

    A two-year experiment (2017 and 2018) was conducted at Ekbatan station of Agriculture and Natural Resources Research and Education Center in Hamedan province, Iran. The statistical design of experiment was a split plot, where planting dates (22 May, 10 June, 1 July and 21 July) were used as the main plot, and the hybrids with different maturity time (KSC201, KSC260, KSC400, KSC647, BC678, KSC703 and KSC70) as the subplots. Ten plants were randomly selected from each plot and plant height, stem diameter and fresh weight ratios of ear, stem and leaf to plant aerial parts were measured. To determine the fresh forage yield, a sample of 4 square meters was taken from each plot and weighed. Then, the samples were placed in an oven at 70 °C for 48 hours and after drying, they were weighed again to estimate the dry forage yield. The percentage of crude protein in dry forage was measured by Kajeldal method. Considering the occurrence of severe autumn cold in early of November that prevented the timely harvesting of hybrids with long growth period of KSC703 and KSC704 cultivated on the forth planting date, only the data obtained from the first to third planting dates was subjected to statistical analysis. Analysis of variance and comparisons of the mean effect of planting date and hybrid and their interactions were performed based on the least significant difference test (LSD) at a 5% probability level.

    Results and Discussion

    The results of compound analysis indicated that different planting dates differed in terms of all traits, except protein yield, and the highest amounts of fresh and dry forage yields (60008 and 18595 kg.ha-1, respectively) were for the first planting date and the lowest amounts of the mentioned traits (50643 and 14672 kg.ha-1, respectively) were for the third planting date. It seems that the high forage yields on the first planting date were due to the suitable temperature conditions that allowed the plant completed its growth period and increased the accumulation of photosynthetic materials. The effect of hybrid on all the traits was significant and KSC703 and KSC704 hybrids gave the highest values of fresh (71322 and 68443 kg.ha-1, respectively) and dry matter (21527 and 20197 kg.ha-1, respectively). The superiority of late (and medium) maturing hybrids over early maturing hybrids in terms of fresh and dry yields, may be due to the longer growth period. Despite KSC201, KSC260 and KSC400 hybrids gave the lowest amounts of growth period (78.06, 89.61 and 97.22 days), fresh yield (37469, 40499 and 45732 kg.ha-1, respectively) and dry yield (11620, 12395 and 14720 kg.ha-1, respectively), these hybrids showed the highest values of crude protein (14.63, 14.09 and 14.04%, respectively) and ear to plant weight ratio (38.44, 35.97 and 34.95%, respectively). Therefore, cultivation of the early maturing hybrids is recommended if high quality forage is targeted. Also, it is not recommended to delay the planting FAO maturity groups 700 and 600 maize to early summer season, due to excessive delay in land preparation for the cultivation of autumn crops.

    Conclusion

    Due to the possibility of timely harvest, acceptable yield and suitable forage quality of early maturing hybrids on the last planting date, in case of delay in planting date to late July in Hamedan region and areas with similar climate, planting early maturing hybrids (especially KSC400) is recommended.

    Keywords: Fresh, dry forage yields, dry matter percentage, crude protein, growth period
  • محمود قاسم نژاد*، ریحانه امینی فر
    سابقه و هدف

    افزایش عملکرد و بهبود اندازه میوه توام با درصد ماده خشک بالا، اصلی ترین هدف تولیده کنندگان میوه کیوی در سراسر جهان می باشد. اخیرا از روش های مختلفی برای دست یابی به میوه های صادراتی با درصد ماده خشک بالا در کیوی فروت استفاده می شود که شامل هرس تابستانه، هرس ریشه و تنک گل و میوه می باشد. بعلاوه، از حلقه برداری و تنظیم کننده های رشد گیاهی مانند فورکلروفنورون (CPPU) به میزان زیادی در باغ های کیوی مدرن جهت افزایش عملکرد و کیفیت میوه استفاده می شود.

    مواد و روش ها

    در این پژوهش، تاثیر حلقه برداری تنه اصلی تاک ها در زمان های مختلف (بهار، تابستان، پاییز)، CPPU (به مقدار 10 میلی گرم در لیتر ماده فعال در آب) و تاثیر توام حلقه بردای تابستان و CPPU در مقایسه با شاهد (بدون حلقه برداری و کاربرد CPPU) بر کیفیت میوه کیوی رقم ʼهایواردʻ در زمان برداشت و در پایان انبارمانی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سال 1398 ارزیابی شدند. میوه ها بر اساس شاخص میزان مواد جامد محلول برداشت شدند و خصوصیات کیفی میوه بلافاصله بعد از برداشت و نیز پس از سه ماه انبارمانی در سردخانه با دمای یک درجه سانتی گراد اندازه گیری شدند.

    یافته ها

    نتایج نشان داد حلقه برداری تابستانه توام با CPPU، CPPU و حلقه برداری بهاره به ترتیب باعث افزایش 99/37، 19/32 و 11/22 درصد وزن میوه کیوی نسبت به شاهد شدند. کاربرد CPPU به تنهایی باعث افزایش وزن، طول و قطر میوه ها شد، اما درصد ماده خشک و نسبت مواد جامدمحلول به اسید میوه را نسبت به شاهد کاهش داد. هیج تفاوت معنی داری بین میوه های تیمار شده با CPPU و شاهد از نظر سفتی بافت میوه، مواد جامد محلول در زمان برداشت و پس از سه ماه نگهداری در سردخانه مشاهده نشد. کاربرد توام حلقه برداری تابستان با CPPU باعث افزایش وزن میوه (38 درصد) شد. بعلاوه، این تیمار بالاترین درصد ماده خشک میوه، مواد جامد محلول و نسبت مواد جامد محلول به اسید قابل تیتر را در زمان برداشت و کمترین درصد کاهش وزن میوه (66/0 درصد) و بالاترین سفتی (96/3 کیلوگرم) را در پایان دوره انبارمانی نشان داد. حلقه برداری تابستانه بیشترین کاهش وزن میوه (54/2 درصد) را در پایان دوره انبارمانی نشان دادند، درصورتیکه میزان کاهش وزن حلقه برداری پاییزه و بهاره نسبت به شاهد تفاوت معنی داری نداشتند.

    نتیجه گیری

    در مجموع، نتایج نشان داد که کاربرد توام حلقه برداری تابستانه با CPPU نه تنها اندازه میوه و عملکرد کیوی فروت را افزایش داد، بلکه کیفیت میوه را از طریق افزایش درصد ماده خشک و مواد جامد محلول افزایش داد. چنین میوه هایی از عمر پس از برداشت بالاتری نیز برخوردار بودند. بنابراین، توصیه می شود به منظور بهبود کیفیت میوه کیوی کابرد CPPU همراه با حلقه برداری تابستانه انجام شود.

    کلید واژگان: درصد ماده خشک, سفتی بافت, کیفیت انبارمانی
    Mahmood Ghasemnezhad *, Rihaneh Aminifar
    Background and objectives

    Increasing fruit yield and improving fruit size along with high dry matter percentage, is the main goal of kiwifruit growers in the worldwide. There are deferent techniques to access exportable fruit size with high dry matter content in kiwifruit including summer pruning, root pruning and flower and fruit thinning. Furthermore, trunk girdling and plant growth regulators such as Forchlorfenuron (CPPU) are widely used in modern kiwifruits orchards to increase fruit yield and quality.

    Materials and methods

    In this study, the effect of vine trunk girdling at different times (spring, summer, autumn), CPPU (10 mg L-1 of active ingredients in water), combined effect of CPPU and summer girdling as compared to control (without girdling and CPPU treatments) on fruits quality of Hayward kiwifruit at harvest and the end of cold storage was evaluated in complete randomized block design in 1398. Fruits were harvested based on soluble solids index and fruit quality was measured immediately after harvest and after three months storage at 1o°C.

    Results

    The results showed that the summer girdling with CPPU, CPPU alone and spring girdling increased 37.99, 32.19 and 22.11% of kiwifruit weight compared to control respectively. Application CPPU increased fruits weight, length and diameter, but decreased fruits dry matter percentage and the ratio of soluble solids content to titratable acidity (SSC/TA) the compared to control. No significant differences were found between CPPU treated fruits and control for fruit tissue firmness, soluble solids content at harvest time and after three months storage in cold storage. The summer trunk girdling together with CPPU spray increased fruit weight (38% as compared to control). In addition, this treatment showed the highest fruit dry matter percentage, soluble solids and SSC/TA at harvest time and the lowest fruit weight loss (0.66%) with the highest fruits tissue firmness (3.96 kg force) at the end of three months storage time. Summer girdling showed the highest fruit weight loss (2.54%) at the end of storage, while no significant difference was found between autumn and spring girdling treatments compared to the control.

    Conclusion

    Overall, the results showed that summer vine trunk girdling with CPPU spray not only improved kiwifruit size and yield but also improved fruit quality by increasing fruits dry matter percentage and soluble solids content. Such fruits showed the longer postharvest life as compared to control and other treatments. Therefore, it is recommended for improving fruit size and quality in Hayward kiwifruit, CPPU spray was applied with summer vine trunk girdling.

    Keywords: dry matter, storage life quality, Tissue Firmness
  • سیده زینب حسینی، طاهر برزگر*، جعفر نیکبخت، زهرا قهرمانی
    به منظور مطالعه تاثیر اسید سالیسیلیک و مواد زیست محرک بر رشد، عملکرد، غلظت عناصر نیتروژن، فسفر و پتاسیم و برخی صفات فیزیولوژیکی لوبیا سبز تحت رژیم های مختلف آبیاری، آزمایشی به صورت کرت های خرد شده بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه زنجان در سال 1394 انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل آبیاری در سه سطح (100، 75 و 50 درصد نیاز آبی گیاه) و محلول پاشی برگی در هفت سطح شامل سه سطح اسید سالیسیلیک (5/0، 1 و 5/1 میلی مولار)، سه سطح مگافول (1/0، 2/0 و 3/0 درصد) و آب مقطر (به عنوان شاهد برای هر دو تیمار)، اجرا شد. نتایج نشان داد که تنش کم آبی به طور معنی داری رشد و عملکرد غلاف را کاهش داد. کاربرد اسید سالیسیلیک و مگافول، رشد و عملکرد گیاه را بهبود بخشید. با توجه به نتایج اثرات متقابل، بیشترین تعداد برگ (17/43)، سطح برگ (3/2729 سانتی متر مربع) و عملکرد غلاف (9/6193 کیلوگرم در هکتار) با کاربرد مگافول 2/0 درصد در شرایط آبیاری 100 درصد نیاز آبی گیاه به دست آمد. حداکثر هدایت روزنه ای (27/205 میلی مول بر مترمربع در ثانیه) در گیاهان محلول پاشی شده با اسید سالیسیلیک 5/1 میلی مولار تحت آبیاری 100 درصد حاصل شد. بیشترین غلظت عنصر نیتروژن (47/2 درصد)، فسفر ( ppm67/181) و پتاسیم (88/0 درصد) به ترتیب با محلول پاشی مگافول 2/0 درصد، اسید سالیسیلیک یک میلی مولار و مگافول 3/0 درصد در شرایط آبیاری 100 درصد مشاهده گردید. با توجه به نتایج، مگافول 2/0 درصد و اسید سالیسیلیک 5/0 میلی مولار بیشترین تاثیر را بر رشد و عملکرد غلاف در شرایط تنش کم آبی داشتند.
    کلید واژگان: هدایت روزنه ای, درصد ماده خشک, غلظت عناصر NPK, عملکرد غلاف
    Zahra Ghahremani, Taher Barzegar *, Jaefar Nikbakht
    In order to study the effect of foliar application of salicylic acid (SA) and biostimulants on growth, physiological characters, nitrogen, phosphorus and potassium concentration and pod yield of common bean cv. Sanry under different irrigation regimes, the experiment was conducted split plot in a randomized complete block design with three replicates in research filed of university of Zanjan during 2015. Three different irrigation (I) regimes (100, 75 and 50% ETc) and foliar application of salicylic acid (0.5, 1 and 1.5 mM), Megafol (0.1, 0.2 and 0.3% MF) and to distilled water as control were conducted. The results showed that water deficit stress significantly reduced growth and pod yield. Foliar application of SA and MF enhanced growth and fruit yield. The irrigation × foliar treatments interactions results suggested that maximum leaf number (43.1), leaf area (2729.3 cm-2) and pod yield (6193.9 kg.ha-1) was obtained using MF 0.2% under I100 %ETc. Plants sprayed with SA 1.5mM and MF 0.2% exhibited higher stomatal conductance (205.27 mM.m-2s-1) under I100 %ETc. The highest N (2.47%), P (181.6 ppm) and K (0.88%) concentration was found in plants sprayed with MF 0.2%, SA 1mM and MF 0.3%, respectively under I100 %ETc. According to the results, MF 0.2% and SA 0.5 mM had the highest effects on growth and pod yield under water deficit stress.
    Keywords: Stomatal conductance, plant dry weight, NPK elements, Pod yield
  • رحمت الله غلامی*، عیسی ارجی، فریبا اکبری
    به منظور ارزیابی برخی خصوصیات میوه هفت ژنوتیپ امیدبخش زیتون و یک رقم تجاری زیتون به عنوان شاهد آزمایشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در ایستگاه تحقیقاتی زیتون دالاهو شهرستان سرپل ذهاب واقع در استان کرمانشاه در سال 1395 و 1396 اجرا گردید. عملکرد میوه در درخت و ویژگی های میوه از قبیل وزن میوه، وزن گوشت، وزن هسته، درصد گوشت میوه، درصد ماده خشک عملکرد و محتوای روغن اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که ژنوتیپ ها تفاوت معنی داری از نظر خصوصیات میوه و عملکرد میوه و روغن داشتند. اثر متقابل ژنوتیپ × سال بر وزن میوه، گوشت و هسته، درصد گوشت، عملکرد میوه و روغن معنی دار بود. ژنوتیپDd1 (رقم دیره) با میانگین 87/7 گرم، دارای بیشترین وزن میوه بودند و ژنوتیپPs1 با میانگین 31/3 گرم، کمترین مقدار وزن میوه را داشت. اثر ژنوتیپ ، سال و اثر متقابل آنها بر عملکرد و میوه و روغن در سطح احتمال 1% معنی دار بود. بیشترین عملکرد میوه و روغن مربوط به ژنوتیپ Bn6 به ترتیب با 17653کیلوگرم در هکتار و 10/2362 کیلوگرم در هکتار بود. رقم سویلانو کمترین مقدار عملکرد میوه با میانگین 3000 کیلوگرم در هکتار و روغن با میانگین دو ساله 90/218 کیلوگرم در هکتار را داشت. با توجه به عملکرد میوه و روغن، ژنوتیپ های Bn6 و Dd1 به عنوان ژنوتیپ های برتر در مقایسه با سایر ژنوتیپ ها و رقم شاهد شناخته شدند.
    کلید واژگان: زیتون, وزن میوه, درصد ماده خشک, عملکرد میوه, عملکرد روغن
    Rahmatollah Gholami *, I. Arji, F. Akbari
    To evaluate some fruit characteristics and yield of seven promising olive genotypes a field experiment was carried out- using randomized complete block design with three replications in 2016 in Dallaho research station, Sarepol Zahab, Iran. Fruit yield and some fruit characteristics including; fruit weight, stone weight, drymatter (%), oil content were measured. Results showed that genotypes were significantly different for fruit yield and fruit characteristics. Genotype × year interaction effect was significant on fruit weight, fruit flesh weight, stone weight, flesh percentage, fruit yield and oil yield. Dd1 genotype with mean of 7.87 g had the heighest and Ps1 genotype with 3.31 g had the least fruit weight. Genotype, year and genotype × year interaction effects were significant on fruit yield and oil yield. The highest fruit and oil yield belonged to Bn6 with 17653 kgha-1 and 2362.1, respectively. Cultivar Sevillano had the lowest fruit yield (3000 kgha-1) and oil yield (218.9 kgha-1). Considering fruit and oil yield, Bn6 and Dd1 were identified as superior genotypes.
    Keywords: Olive, fruit weight, dry matter, fruit yield, oil yield
  • جمالعلی الفتی*، الهام رمضانی، تیمور رضوی پور
    قارچ ها به جهت دارا بودن درصد زیاد آب و ساختار اپیدرمی نازک و متخلخل، ماندگاری بسیار کمتری نسبت به سایر سبزی ها دارند. هدف از پژوهش حاضر، دست یابی به ترکیب کمپوست مناسب و شرایط بهینه نگهداری قارچ دکمه ای به منظور افزایش ماندگاری آن بود. فاکتورهای آزمایشی شامل دو دمای نگهداری 4 و 25 درجه سانتی گراد، دو نوع بسته بندی ظروف شفاف و پوشیده شده با فویل و چهار نوع کمپوست (کلش گندم و کود مرغی، کلش گندم و کود اسبی، کلش برنج و کود مرغی، کلش برنج و تفاله زیتون) بودند. صفاتی مانند درصد کاهش وزن، میزان قهوه ای شدن، درصد ماده خشک، فنول کل و فعالیت آنتی اکسیدانی 7 روز بعد از برداشت برای نمونه های انبار شده در دمای اتاق (25 درجه سانتی گراد) و 25 روز بعد از برداشت برای نمونه های انبار شده در یخچال (4 درجه سانتی گراد) ارزیابی شدند. قارچ های پرورش یافته در کمپوست کلش برنج و تفاله زیتون، بیشترین درصد ماده خشک (62/11 درصد) را در دمای اتاق نشان دادند. قارچ های پرورش یافته در کمپوست کلش برنج و تفاله زیتون، بالاترین فعالیت آنتی اکسیدانی را در دمای یخچال و اتاق زمانی نشان دادند که در ظرف پوشیده شده با فویل نگهداری شدند. طبق نتایج به دست آمده، کمپوست کلش برنج و تفاله زیتون می تواند به عنوان کمپوست مناسب جهت افزایش ماندگاری قارچ دکمه ای معرفی شود و نیازمند تحقیقات بیشتری است.
    کلید واژگان: بسته بندی, درصد ماده خشک, فعالیت آنتی اکسیدانی, کمپوست
    Jamal-Ali Olfati*, Elham Ramezani, Taymoor Razavipoor
    The storage life of mushrooms is less than the other vegetables due mainly to high water contents and a porous and thin epidermal structure. This research was aimed at obtaining a suitable compost combination and an optimal condition of maintenance for increase the storage life of button mushroom. The experimental factors consisted of two maintenance temperatures (4°C and 25°C), two types of packages (transparent and covered with foil) and four types of composts (wheat straw and chicken manure, wheat straw and horse manure, rice straw and chicken manure, rice straw and olive bagasse). Attributes such as percent of weight loss, browning area, percent of dry matter, total phenol and antioxidant capacity of stored samples were assessed 7 days after harvest in room temperature and 25 days after harvest in refrigerator temperature. Mushrooms grown in rice straw and olive bagasse compost had the highest dry matter (11.62%), when stored in room temperature. Mushrooms grown in rice straw and olive bagasse compost had the highest antioxidant capacity in both refrigerator and room temperatures when stored in the package covered with foil. According to our results, rice straw and olive bagasse compost is potent to increase the storage life of the button mushroom and merits further studies.
    Keywords: Antioxidant capacity, Compost, Dry matter, Packaging
  • سید علی طباطبایی، احسان شاکری، مژگان علی نیا

    برای بررسی اثر رقم و چین های مختلف برداشت بر عملکرد و اجزای عملکرد و میزان نیتروژن علوفه ارقام یونجه (مساسرسا، سنتتیک، یزدی، بمی، نیک شهری و بغدادی) در منطقه یزد، آزمایشی در سال 93-1392 به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار انجام شد. ارقام مساسرسا، یزدی، بمی و سنتتیک دارای بیشترین میزان عملکرد علوفه تر به ترتیب با میانگین 29/17، 02/17، 37/17 و 27/18و عملکرد ماده خشک به ترتیب با میانگین 47/4، 7/4، 56/4، 59/4 تن در هکتار بودندر بین مراحل برداشت نیز، بالاترین نسبت برگ به ساقه درچین اول (2) و کمترین مقدار آن در چین پنجم (44/0) بدست آمد. چین اول و سوم نیز به ترتیب با 5/30% و 99/29% دارای بیشترین درصد ماده خشک بودند. از نظر عملکرد علوفه خشک، چین اول (55/6 تن در هکتار) بیشترین مقدار را تولید نمود. میزان نیتروژن ارقام نیز متفاوت بود و رقم مساسرسا (98/21) بالاترین درصد میزان نیتروژن را داشت. همچنین چین های اول و سوم بترتیب با 81/22% و 98/21% دارای بیشترین درصد نیتروژن بافت بودند. ب نتایج اثرات متقابل نشان داد رقم یزدی در چین اول در اکثر شاخص های مورد بررسی از جمله نسبت برگ به ساقه (68/2)، درصد ماده خشک (68/34%) و عملکرد علوفه خشک (03/8 تن در هکتار) دارای بیشترین مقدار بود که در نتیجه نسبت به سایر ارقام در منطقه یزد برتری داشت.

    کلید واژگان: درصد پروتئین, درصد ماده خشک, یونجه یزدی
    S.A.Tabatabaei, E. Shakeri, M.Alinia

    In order to study the effect of cultivar and different cuts on forage yield and protein content of alfalfa cultivars (Mesasirsa, Santetic, Yazdi, Bami, Nik Shahri and Baghdadi), an experiment was conducted in the form of split plot arrangement in randomized complete block design with four replications at Agricultural and natural resources research center of Yazd in 2013-14 growing season. The results showed that effect of cultivar and different cuts was significant on all traits. Misasirsa, Yazdi, Bami and Santetic had the highest fresh forage yield (17.29, 17.02, 17.37 and 18.27 ton/ha) and dry forage yield (4.47, 4.7, 4.56 and 4.59 ton/ha) respectively. Among the cultivars and different cuts, NikShahri and Yazdi had the highest (1.16 and 1.18 respectively) and first harvest had the highest (2) leaf stem ratio. Among the cultivars, the percent of dry matter of NikShahri cultivar was higher than (27.8) other cultivars. First and third harvest had the highest dry matter percent (30.5 and 29.99 respectively). Among the different cuts, First harvest had the highest dry forage yield (6.55 ton/ha). Protein percent of mesasirsa cultivar (21.98) was higher than other cultivars. First and third harvest had the highest protein percent (22.81 and 21.98 respectively). Generally, Yazdi cultivar in first harvest had the highest leaf stem ratio (2.68), dry matter percent (34.68) and dry forage yield (8.03 ton/ha), So, this cultivar was most suitable for Yazd region.

    Keywords: Dry forage percent, Protein content, Yazdi cultivar
  • جعفر نباتی*، علی معصومی، محمد کافی، محمد زارع مهرجردی
    سابقه و هدف
    در تمامی مناطق خشک و نیمه خشک، آبیاری برای تولید محصولات زراعی ضروری است، همچنین شور شدن خاک نیز غیر قابل اجتناب است. بنابراین برای تضمین تولید در این مناطق کاشت گونه هایی از محصولات با آستانه تحمل بالا و کاهش کم محصول در شرایط کم آب و شور ضروری است. کشاورزی و دامپروری در مناطق خشک و نیمه خشک همواره همراه هم بوده است، بنابراین تهیه علوفه برای دام ها یکی از دغدغه های اصلی کشاورزان این مناطق است. کوشیا (Kochia scoparia) گیاهی است یکساله که مقاومت به شوری و خشکی بالایی دارد. این گیاه قادر است با استقرار سریع خود در خاک های شور، علاوه بر ایجاد یک پوشش محافظتی یک ساله به عنوان یک علوفه جایگزین به ویژه در مناطق خشک و نیمه خشک معرفی شود. بنابراین هدف از این مطالعه ارزیابی میزان تحمل به خشکی کوشیا در شرایط آبیاری با آب شور در مراحل مختلف رشدی با تاکید بر خصوصیات علوفه ای کوشیا بود.
    مواد و روش ها
    آزمایش در قالب کرت های خرد شده بر پایه طرح بلوک کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقات شوری قطب علمی گیاهان ویژه، دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد در سال زراعی 87 به اجرا درآمد. به منظور شبیه سازی تنش خشکی ابتدای فصل، بین فصل و انتهای فصل یک دوره خشکی چهار هفته ای در هر یک از این مراحل القاء گردید. بدین ترتیب سه تیمار آبی شامل، تیمار شاهد (آبیاری در تمام فصل)، قطع آبیاری به مدت چهار هفته در مرحله رویشی (پس از استقرار گیاه) و قطع آبیاری به مدت چهار هفته در مرحله زایشی (با ظهور اولین گل ها) بود. هدایت الکتریکی آب آبیاری برای تمامی تیمارها dSm-12/5 بود. برداشت علوفه پس از اعمال تیمار تنش سوم، بعد از گل دهی انجام شد.
    یافته ها
    نتایج نشان داد که که حساس ترین مرحله رشد به تنش خشکی از نظر ارتفاع بوته در گیاه کوشیا مرحله رشد رویشی است. در تمامی تیمارهای قطع آبیاری در مراحل مختلف رشدی، توده ی بروجرد از نظر ارتفاع بوته نبست به توده ی بیرجند برتری داشت و در هر دو توده بیشترین کاهش ارتفاع بوته در تیمار قطع آبیاری در مرحله رشد رویشی رخ داد.. تیمارهای تنش خشکی در مراحل مختلف رشد، تاثیر منفی بر تعداد شاخه جانبی کوشیا نداشت و بین اکوتیپ های مورد مطالعه نیز اختلافی از نظر تعداد شاخه جانبی مشاهده نشد. تیمارهای تنش خشکی در مراحل مختلف رشدی بر عملکرد علوفه تر و خشک هر دو توده کوشیا تاثیر منفی معنی داری نداشت. درصد ماده خشک کل در تیمار قطع آبیاری در مرحله زایشی نسبت به تیمارهای شاهد و قطع آبیاری در مرحله رویشی به ترتیب هشت و نه درصد افزیش نشان داد. عملکرد ساقه و برگ در هر دو توده بروجرد و بیرجند تحت تاثیر تیمارهای مختلف قطع آبیاری قرار نگرفت. تیمارهای قطع آبیاری در مرحله رویشی و زایشی به مدت چهار هفته به ترتیب دارای بیشترین و کمترین نسبت برگ به ساقه بود.
    نتیجه گیری
    عملکرد علوفه کوشیا تحت تاثیر تیمارهای قطع آبیاری به مدت چهار هفته در مراحل رویشی و زایشی قرار نگرفت و این گیاه توانایی بسیار بالایی در ترمیم اثرات تنش خشکی در مرحله رویشی نشان داد ضمن اینکه با این روش به مقدار 1200 متر مکعب در هکتار آب صرفه جویی شد. بطور کلی می توان عنوان کرد که کوشیا دارای ویژگی هایی مورفولوژیکی است که قابلیت تبدیل به یک گیاه علوفه ای را دارد. علاوه بر این مکانیزم های فیزیولوژیک کوشیا در تحمل به شرایط کم آب و شور به عنوان خصوصیات منحصر به فرد آن در مناطق خشک و نیمه خشک، که سایر گیاهان زراعی رایج امکان تولید اقتصادی در این مناطق را ندارند، می تواند این گیاه را به عنوان یک گیاه علوفه ای جهت تغذیه دام ها در مناطق خشک و شور مطرح کند
    کلید واژگان: تنش خشکی, درصد ماده خشک, عملکرد برگ, عملکرد ساقه, عملکرد علوفه
    A. Masoumi, M. Kafi, J. Nabati *, M. Zare Mehrjerdi
    Background And Objectives
    In all areas where irrigation is necessary for crop production, salinization of soil is also unavoidable. Therefore, to guarantee the continuation of crop production in such areas, growing crop species with threshold of yield reduction well above the salinity of the irrigation water is needed. Agriculture and animal husbandry in arid and semi-arid regions always have been together. Therefore, provide forage for livestock in these areas is one of the main concerns of farmers. Kochia (Kochia scoparia L.) is an annual salt- drought tolerant plant. It is capable to rapid established in salinity soils, and is a ground cover plant that can introduced as an alternative fodder, in arid and semi-arid areas. Therefore, the aim of this study was to evaluate the drought tolerance of kochia in irrigation with saline water at different growth stages with emphasis on the forage characteristics.
    Materials And Methods
    Experiment was conducted as split-plot based on Complete Randomized Block Design with three replications to evaluate some photosynthetic characteristics of halophyte plant, Kochia scoparia, in different salinity levels at the Salinity Research Station of Ferdowsi University of Mashhad, Iran in 2008. Three levels of drought stress (control, no irrigation in vegetative stage (recovery treatment) and no irrigation at reproductive stage for one month (stress treatment)), and two kochia local cultivars (Birjand and Borujerd) were allocated as main and sub plots, respectively. Plants were irrigated with underground water having electrical conductivity (EC) of 5.2dS.m-1. Forage harvesting was carried out after the third-stress treatment, in full flowering stage.
    Results
    The results showed that plant height in vegetative growth stage was more sensitive to water stress than the reproductive stage in kochia. In all irrigation treatments at different growth stages, Boroujerd local cultivar produced taller plants than Birjand local cultivar and the greatest reduction plant height in both local cultivars occurred in drought stress at vegetative growth stage. Branch number and forage yield in kochia were not affected by Irrigation treatments. Total dry matter percent of drought stress treatment at both vegetative and reproductive stages were significantly higher than control full irrigation. Stems and leaves yield of Boroujerd and Birjand local cultivars were not significantly affected by irrigation treatments. The highest and lowest leaf to stem ratio were obtained in drought stress at vegetative and reproductive growth stage, respectively.
    Conclusion
    Four weeks irrigation cuts at vegetative and reproductive stages did not affect forage yield of kochia, and this plant showed the high capability to recover the adverse effects of drought stress in the vegetative growth stage. Generally, kochia has morphological features for introduction as a forage crop and arid and saline areas. In addition, the physiological mechanisms of drought and salt tolerance of kochia may introduce it as a candidate forage species for cultivation and to help feed the livestock in areas where salinity and drought stress is dominant.
    Keywords: drought stress, dry matter percentage, Forage Yield, leaf yield, stem yield
  • احمد رضا بلندی، حسن حمیدی
    معرفی ارقام جدید سیب زمینی با عملکرد بالا، زودرس و با کیفیت مطلوب نقش مهمی در امنیت غذایی، کاهش نوسانات قیمت و هزینه های انبارداری و دسترسی به محصول تازه در تمام فصول سال دارد. در این تحقیق، 18 کلون سیب زمینی در ایستگاه تحقیقات کشاورزی جلگه رخ استان خراسان رضوی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار با سه رقم شاهد اگریا، مارفونا و لیدی رزتا، در سال زراعی 91-1390 از نظر صفات کمی و کیفی مقایسه گردید. نتایج نشان داد که بین ارقام و کلون ها ی مورد مطالعه اختلاف معنی داری از نظر عملکرد کل، عملکرد قابل فروش، درصد ماده خشک، متوسط تعداد و وزن غده در بوته و متوسط وزن تک غده وجود داشت. کلون 16-397007 و رقم مارفونا بیش ترین وزن غده در بوته و کلون9-397097 دارای کم ترین وزن غده در هر بوته بودند. کلون 69 داخلی و 10-397045 به ترتیب بیش ترین و کم ترین تعداد غده در بوته را دارا بودند. در بین کلون ها ی مورد بررسی، بیش ترین درصد ماده خشک مربوط به کلون 69 داخلی بود، که برای تولید چیپس مناسب می باشد. به طور کلی نتایج نشان داد که کلون 16-397007 از نظر وزن غده در بوته و عملکرد کل نسبت به سایر کلون ها برتری داشت.
    کلید واژگان: تعداد چشم, تعداد غده, درصد ماده خشک, عملکرد قابل فروش, عملکرد کل
    A. R. Bolandi, H. Hamidi
    Introduction
    Introducing potato cultivars with high yield, early maturing and desirable quality have a key role in food security, decreasing the fluctuation of the price and the store costs and also providing fresh crops throughout the year. Potato (Solanum tuberosum L.) plant is one of leading agricultural products in the world with 365 million ton glands in year stands in fourth place after wheat, rice and corn.
    The main objective of the breeding program is yield. Increase in plant yield in the past due to the gradual elimination of defects visible by experts and today the new criteria for selection are based on principles of morphological and functional characteristics associated with the plant. Variety is one of the effective factors on plant growth and development on potato that yields components of potato is heavily dependent on it. Yield increasing in each variety affect the genetic and natural structure of variety.
    Nine clones of Solanum tuberosum L. cv. Kennebec from sources in Victoria, South Australia and Tasmania, and the commercially grown clone, clone 1, which was imported from Vancouver, were multiplied from pathogen-tested seed and compared in 3 Victorian potato districts during 2 seasons. The results showed that differences exist in total and size grade yield and tuber number and appearance between clones of a cultivar. They further highlight the importance of selection work to maintain desirable characteristics of established cultivars and to remove mutants with undesirable characteristics.
    The results of the study, Hassanpanah and Hassanabadi (2012) showed that the clones 397003-7, 396151-27, 397045-100 and Savalan (check) produced higher total and marketable tuber yield, tuber number and weight per plant, plant height, main stem number per plant, tuber size average and stable tuber yield. These clones produced high and mid-uniform tuber, tuber inner crack and tuber inner ring, mid-late maturity and mid and high dry in comparison to those of check. Based on results of this experiment, the clones 397003-7, 396151-27 and 397045-100 could be selected for Ardebil region.
    The objective of this research was to evaluate the quantitative and qualitative traits of cultivars and advanced potato clones in spring cultivation (Jolge-e-Rokh region).
    Materials And Methods
    In this research, 18 potato clones for the quantitative and qualitative traits were compared with three check cultivars including: Agria (suitable for French-fries), Marfona (suitable for boiled eating) and Lady Rosetta (suitable for chips) in Jolge-Rokh Agriculture Research Station, the location 35'¸ 50° north latitude and 59° east longitude and 1721 m above sea level, in crop year 2011. Experimental design was Randomized Complete Block Design (RCBD) with three replications. Treatment consisted of 18 advanced potato clones: 396151-8, 397045-4, 397045-10, TP12-13, TP21-29, TP12-8, 397007-16, 397007-17, 396140-6, 397009-8, 397015-14, 397003-7, 396151-27, 397045-100, 397097-9, 396151-20, 397045-7 and 69 indigenous with three control cultivars (Agria, Marfona and Lady Rosetta). Tubers were planted on two rows with 6 meters length. Distance between row and plants on the row were 75 and 25 cm, respectively. Area of each plot was 9 square meter. The evaluated characters were total yield, marketable yield, eye number, dry matter percentage, tuber number per plant, tuber weight per plant and mean of tuber weight. In order to measure total yield, after maturity, and remove the aerial organs, all of the tubers were harvested and the fresh weight was obtained. After removal of the tumor in bad shape, with soft rot and smaller than 30 mm that cannot be sold as part of the marketable yield, rest of them were used to measure marketable yield. Tuber dry matter percentage (TDM%) was determined from the relationship between fresh and dry weights of sub-sample of 8-10 thinly sliced tubers dried for 48 h at 80° C. Data were analyzed using SAS 9.1 software. The analysis of variance on test data and comparison to the middle of the LSD test was performed at the 5% level.
    Results And Discussion
    The results showed that differences were significant among cultivars and clones in total yield, marketable yield, dry matter percentage, tuber number and weight per plant and mean of tuber weight. Based on the results of the analysis of variance of total tuber yield were observed among the clones, there was significant difference at 1% level. The maximum total yield of tubers related to the 397007-16 clone among the clones and the lowest total yield of tubers, related to the 397097-9 clone. The 397007-16 clone and Marfona cultivar had the highest tuber weight and the 397097-9 clone had the lowest tuber weight. The indigenous 69 and the 397045-10 clones had the highest and lowest number of tuber per plant, respectively. The 69 indigenous clone had the highest amount of dry matter percentage compared to other clones meaning that this clone is suitable for chips production.
    Behjati et al (2013) in their research in order to the evaluation of yield and effective characteristics on yield of promising potato clones, showed a treatment effect on number of tubers per plant, average weight of single tuber per plant, total yield of tubers and marketable tubers yield was significant at 1% level.
    Conclusions
    In general, present results showed that 397007-16 clone was better in tuber weight per plant and total yield compared to other clones.
    Keywords: Dry matter percentage, Eye number, Marketable yield, Total yield, Tuber number
  • پیمان جعفری، امیر هوشنگ جلالی
    به منظور مقایسه عملکرد و تجمع نیترات در پنج توده بومی اسفناج ایرانی، پژوهشی در سال 1389 با استفاده از طرح بلوک کامل تصادفی با چهار تکرار در ایستگاه تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان اصفهان انجام شد. در این آزمایش مزرعه ای، توده های مورد بررسی شامل بذر خاردار ورامین، برگ پهن ورامین، شهرضا، نجف آباد و کاشان بودند. توده بذر خاردار ورامین با عملکردی معادل 47830 کیلوگرم در هکتار، حداکثر عملکرد را در میان توده های اسفناج داشت. تعداد برگ (بیش از 20 برگ) و شاخه جانبی زیادتر (بیش از 5/3 عدد) در توده های بذر خاردار ورامین، برگ پهن ورامین و کاشان از دلایل عملکرد بالاتر این توده ها محسوب می شد. در هر پنج توده آزمایش شده برگ های وسط هر بوته تجمع نیترات به مراتب بیشتری نسبت به برگ های بالا و یا پایین هر بوته داشتند اما تفاوت معنی داری بین مقدار نیترات برگ های پایین و بالای هر بوته وجود نداشت. توده بذر خاردار ورامین با 1380 قسمت در میلیون نیترات براساس وزن تر، بالاترین مقدار نیترات برگ را داشت اما تفاوت معنی داری بین مقدار نیترات این توده با سایر توده ها (به جز توده کاشان) وجود نداشت. نتایج این پژوهش نشان داد توده بذر خاردار ورامین می تواند با عملکرد و درصد نیترات قابل قبول جایگزین ژنوتیپ های رایج استان اصفهان شود.
    کلید واژگان: اسفناج, دم برگ, درصد ماده خشک, طول پهنک, تعداد برگ
    P. Jafari, A. H. Jalali
    To evaluate the yield and nitrate concentration in five Iranian spinach landraces, a study was conducted in 2011 using a randomized complete block design with four replications at Isfahan Agricultural and Natural Resources Research Station. In this field experiment, the evaluated landraces included spiny seed Varamin, Varamin leafy, Shahreza, Najaf Abad and Kashan. Varamin spiny seed landrace with 47830 kg ha-1 produced the maximum yield among the landraces. Greater numbers of leaves (more than 20 leaves) and lateral branches (more than 3.5) in the spiny seeds Varamin, Varamin leafy, and Kashan was the reason behind their higher yield. In all five landraces tested, nitrate concentration in the middle leaves of the plant was higher than the upper or lower leaves, though there was no significant difference between the upper and lower leaves in terms of nitrate content. Leaf nitrate concentration in spiny seed Varamin landrace was the highest (1380 ppm based on fresh weight) but there was no significant difference between the amounts of nitrate in this landrace and other landraces (except Kashan landrace). The results showed that the spiny seed Varamin landrace, with acceptable yield and nitrate content can be used as a substitute for genotypes that are common in Isfahan province.
    Keywords: Spinach, Petiole, Dry matter percentage, Length of blade, Number of leaves
  • عبدالستار دارابی
    به منظور بررسی واکنش ارقام سیب زمینی به تاریخ کاشت در استان خوزستان این تحقیق به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار به مدت دو سال (91-1389) در ایستگاه تحقیقات کشاورزی بهبهان اجرا شد. تاریخ کاشت در چهار سطح شامل اول دی (میانگین دمای هوای روزانه در سال اول و دوم آزمایش به ترتیب 16 و 1/14 درجه سانتی گراد)، یازدهم دی (میانگین دمای هوای روزانه در هر دو سال آزمایش 5/16 درجه سانتی گراد)، بیست و یکم دی)میانگین دمای هوای روزانه در سال اول و دوم آزمایش به ترتیب 10 و 3/17درجه سانتی گراد) و اول بهمن (میانگین دمای هوای روزانه در سال اول و دوم آزمایش به ترتیب 5/11 و 4/4 درجه سانتی گراد) در کرت های اصلی و پنج رقم سیب زمینی کوزیما، سانته، ساوالان، سانتانا و المرا در کرت های فرعی ارزیابی شدند. یک هفته قبل از برداشت اندام های هوایی قطع و غده ها در اواخر اردیبهشت برداشت شدند. طولانی ترین مدت زمان بین کاشت تا سبز شدن 50% (8/51 روز) به تاریخ کاشت اول دی مربوط بود و با به تاخیر در تاریخ کاشت مدت زمان این دوره کاهش یافت. اثر تاریخ کاشت بر عملکرد کل، عملکرد قابل فروش، اجزای عملکرد و درصد ماده خشک غده معنی دار نبود. بیشترین تعداد ساقه در بوته (34/3) و تعداد غده در بوته (15/7) به رقم کوزیما و حداکثر میانگین وزن غده (64 گرم) به رقم سانتانا تعلق داشت. رقم ساوالان بیشترین درصد ماده خشک غده (3/22%) را داشت. اثر متقابل رقم × تاریخ کاشت بر عملکرد کل و قابل فروش غده معنی دار بود. رقم ساوالان در بیشتر تاریخ های کاشت عملکرد قابل فروش بیشتری نسبت به سایرارقام داشت. باتوجه به نتایج این پژوهش برای کشت زمستانه سیب زمینی در استان خوزستان رقم ساوالان در تاریخ کاشت اول بهمن توصیه می شود.
    کلید واژگان: سیب زمینی, تاریخ کاشت, درصد ماده خشک, عملکرد کل و عملکرد قابل فروش
    A. Darabi
    A field experiment was carried out to determine the interactions of cultivar planting date on total and marketable yields of potato. cvs. Cosima، Sante، Savalan، Santana and Almera، were planted in four planting dates، 22 December)mean daily air temperature was 16 and 14. 1 ºC in the first and second year of experiment، respectively)، 01 January)mean daily air temperature was 16. 5 ºC in both year of experiment)، 11 January)mean daily air temperatures were 10 and 17. 3 ºC in the first and second year of experiment، respectively) and 21 January)mean daily air temperature was 11. 5 and 4. 4 ºC in the first and second year of experiment، respectively) in two years (2009-2010 and 2010-2011) in Behbahan Agriculture Research Station، Khuzestan، Iran. A split-plot arrangement with four planting dates as main plots and five cultivars as sub plots in randomized block design with three replications was used. One week before harvesting haulms were defoliated. Tubers were harvestd in mid May. The longest duration period between planting date and 50% emergence (51. 83 days) belonged to planting date of 22 December. By delaying planting date، days to 50% emergence decreased at 1% probability level. Effect of planting date on total and marketable yield، yield components and tuber dry matter (%) was not significant. Cosima produced the highest stem number plant-1 (3. 34) and tuber number plant-1 (7. 15). The highest tuber weight (64. 04 g) and tuber dry matter (22. 26%) belonged to Santana and Savalan، respectively. Planting date × cultivar interaction effect on total and marketable yield was significant. The marketable yield of Savalan was higher than the other cultivars in most of planting dates. Results of this experiment showed that planting of Savalan on 22 January is recommended for winter season potato planting in Khouzestan Province.
    Keywords: Potato, Planting date, Dry matter, Total yield, Marketable yield
  • فرهاد مسعودی، محمدرضا زردشتی، بابک عبدالهی مندولکانی، میر حسن رسولی صدقیانی، حسین نظرلی

    به منظور بررسی اثر دور های مختلف آبیاری بر عملکرد و صفات گیاهی سیب زمینی (Solanum tuberosum L.) آزمایشی بصورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 3 تکرار در سال زراعی 1387 در ایستگاه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه ارومیه انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل دورهای آبیاری در چهار سطح: شش (I0)، 10 (I1)،14 (I2) و 18(I3) روز یک بار در کرت های اصلی و مراحل رشدی در دو سطح: سبز شدن 50 درصد بوته ها تا 50 درصد گلدهی (GS1) و 50 درصد گلدهی تا رسیدگی فیزیولوژیک (GS2) در کرت های فرعی قرار داده شدند. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که صفات عملکرد تر غده، عملکرد خشک غده، میانگین وزن تر غده در بوته، درصد ماده خشک، قطر ساقه، ارتفاع بوته، و اندازه غده در سطح یک درصد و تعداد ساقه و محتوای نسبی آب برگ در سطح پنج درصد تحت تاثیر دورهای مختلف آبیاری قرار گرفتند، ولی دورهای آبیاری تاثیر معنی داری بر میانگین وزن خشک غده در بوته، وزن مخصوص و نشت یونی نداشتند. برای صفات قطر ساقه، ارتفاع بوته و نشت یونی بین مراحل رشدی اختلاف معنی داری مشاهده شد. اثر متقابل بین دورهای آبیاری و مراحل رشدی در هیچ یک از صفات به غیر از قطر ساقه و ارتفاع ساقه معنی دار نبود. نتایج این تحقیق نشان داد که دورهای مختلف آبیاری تاثیر معنی داری بر صفات گیاهی سیب زمینی داشتند ولی مراحل رشدی تاثیری بر این صفات نداشتند.

    کلید واژگان: درصد ماده خشک, دور آبیاری, سیب زمینی, عملکرد خشک غده و مرحله رشدی
    Masoudif., M. R. Zardashti, B. Abdollahi Mandoulakani, M. H. Rasoli Sadghiani, H. Nazarli

    To study the effect of different irrigation intervals on the yield and plant characteristics of potato (Solanum tuberosum L.), a field exoeriment was carried out in split plot arrangements using randomized complete block design with three replications at research field station, faculty of agricultural, the university of Urmia, in 2008 growing season. Experimental treatments were included irrigation intervals at four levels: 6 (I0), 10 (I1), 14 (I2)and 18 (I3) day assigned to main plots, and growth stages at two levels: 50% emergence to 50% flowering (GS1) and 50% flowering to physiological maturity (GS2) randomized in sub-plots. Results showed that tuber fresh yield, tuber dry yield, mean of tuber fresh weight.plant-1, stem diameter, plant height, tuber size and dry matter at1%, and the number of stem and relative water content in 5% probability level were affected by different irrigation intervals. However, irrigation intervals had no significant effect on mean of tuber dry weight.plant-1,specific weight and cell membrane stability. Significant difference was also observed between the growth stagesfor stem diameter, plant height and cell membrane stability. Interaction effect between irrigation intervals ×growth stages was not significant on any traits except for stem diameter and plant height. It was concluded that irrigation intervals had a significant effect on plant characteristics of potato, but growth stages had no effect on these traits.

  • محمد باقر خورشیدی بنام، فرخ رحیمزاده خویی، محمد جواد میرهادی، قربان نورمحمدی
    به منظور ارزیابی تحمل سیب زمینی ((Solanum tuberosum L.به تنش خشکی، سه رقم مارفونا، آگریا و دراگا در طی سال زراعی 1379 در گلدان کشت شدند. آزمایش در قالب فاکتوریل با طرح پایه کاملا تصادفی در پنج تکرار به اجرا گذاشته شد. فاکتورهای مورد مطالعه شامل شدت تنش در سه سطح (80%،60%و40%آب قابل استفاده خاک) در مقایسه با شاهد و درسه مرحله رشدی (از کاشت تا ظهور 50% بوته ها، از ظهور 50% بوته ها تا تشکیل استولون و از تشکیل استولون تا تشکیل غده) بود. نتیجه آزمایش نشان داد که اعمال هر گونه تنش، محتوای نسبی آب، کارآیی مصرف آب، تعداد غده در بوته، درصد ماده خشک و عملکرد را به شدت کاهش داد ولی نشت از دیواره سلولی را افزایش داد. در مجموع، رقم آگریا بیشترین عملکرد را به همراه حداقل نشت از دیواره سلولی و کار آیی مصرف آب داشت. در حالی که رقم دراگا کمترین عملکرد را به همراه حداکثر درصد ماده خشک و حداقل محتوای نسبی آب و تعداد غده در گیاه نشان داد. تنش در مرحله استولون به طور غیرمعنی دار عملکرد را کاهش داد.
    شدت تنش متوسط (60 درصد آب قابل استفاده خاک) حدا قل عملکرد را تولید کرد. در حالی که سطوح تنش اختلاف معنی دار با هم نشان ندادند. هم چنین اختلاف بین شدت های مختلف تنش فقط در رقم آگریا معنی دار شد. نتایج نشان داد که در ارقامی که محتوی نسبی آب ((RWC بالاتر و نیز تعداد غده متوسط دارند، تقسیم اسیمیلات ها در غده ها مطلوب تر و در نتیجه منجر به افزایش عملکرد گردید.
    کلید واژگان: سیب زمینی, تنش خشکی, محتوای نسبی آب, کارآیی مصرف آب, تعداد غده در بوته, درصد ماده خشک, عملکرد
    M. B. Khorshidi Benam, F. Rahimzadeh Khoii, M.J. Mirhadi, G. Nour, Mohamadi
    In order to study effects of drought stress at different growth stages in potato, three cultivars: Marfona, Agria and Draga were planted in 20 lit. pots-using a completely randomized design (CRD) with five replications. Three levels of drought stress (40%, 60%, 80% of soil available water=SAW) and a control (100% SAW) were applied in three growth stages (Planting to emergence, emergence to stolon initiation and stolon initiation to tuber initiation) and were arranged in factorial combination together with potato cultivars. Results showed that drought stress decreased relative water content (RWC), water use efficiency (WUE), Tuber no./plant, dry matter percent (DM%) and tuber yield, but increased leakage from cell wall. Agria demonstrated the highest tuber yield and WUE but the lowest leakage from cell wall. However, Draga had the lowest tuber yield, RWC and Tuber no./plant, but the highest DM%. Drought stress at stolon initiation stage decreased tuber yield. Drought stress levels of 60% SAW severely affected the tuber yield, however the difference between 40% and 80% SAW was not significant. Differences of drought stress levels were significant only for Agria. The result indicated that high RWC together with medium Tuber no./plant led to optimum assimilate partitioning among tubers, hence higher tuber yield.
    Keywords: Potato, Drought stress, Tuber yield, RWC, WUE
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال