جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "ژنوتیپ های عدس" در نشریات گروه "زراعت"
تکرار جستجوی کلیدواژه «ژنوتیپ های عدس» در نشریات گروه «کشاورزی»-
ارزیابی اثر متقابل ژنوتیپ × محیط و پایداری عملکرد دانه ژنوتیپ های پیشرفته عدس با استفاده از روش AMMI
به منظور بررسی اثر ژنوتیپ، محیط و اثر متقابل ژنوتیپ × محیط، برای عملکرد دانه، 18 ژنوتیپ عدس در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در چهار محیط (خرم آباد، گچساران، ایلام و گنبد) طی سه سال زراعی (96- 1393) مورد ارزیابی قرار گرفتند. بر اساس تجزیه واریانس مرکب، اثرات اصلی مکان، ژنوتیپ، اثرات متقابل ژنوتیپ × مکان و ژنوتیپ × مکان × سال معنی دار بودند. نتایج تجزیه واریانس مرکب برای محیطهای مختلف نشان داد که اثر محیط، ژنوتیپ و اثر متقابل ژنوتیپ × محیط برای عملکرد دانه معنی دار گردید. بر اساس نتایج تجزیه واریانس AMMI، محیط منبع اصلی تغییرات بود که 83/6 درصد از مجموع مربعات کل را به خود اختصاص داد. بر این اساس چهار مولفه اثر متقابل بر عملکرد دانه معنی دار بودند. دو مولفه اصلی اول مدل AMMI، 52/56 درصد از کل واریانس عملکرد را توجیه کردند. نتایج مقادیر پایداری AMMI (ASV) نیز نشان داد که برای عملکرد دانه، ژنوتیپ های شماره G8، G7، G9، G18، G6، G16 وG17 کمترین مقدار و درنتیجه بالاترین پایداری عمومی به تمام محیط های آزمایش را داشتند. ژنوتیپ شماره G5 با مقدار ASV 33/7 بیشترین پایداری خصوصی را به محیط دوم (E2) داشت. در بین ژنوتیپ هایی که دارای کمترین ASV بودند، فقط ژنوتیپهای G6 و G16 دارای میانگین عملکرد دانه بالاتر از میانگین کل ژنوتیپ ها بودند. بر اساس مقادیر دو مولفه اصلی اول، ارزش پایداری AMMI (ASV) و شاخص پایداری ژنوتیپ (GSI)، ژنوتیپهای G6، G1 و G13 به عنوان پایدارترین ژنوتیپها شناخته شدند، و نزدیک ترین ژنوتیپها به ژنوتیپ ایده آل بودند.
کلید واژگان: اثر متقابل ژنوتیپ × محیط, ارزش پایداری, ژنوتیپ های عدسIn order to investigate the effect of genotype, environment and the interaction of genotype × environment, for seed yield, 18 lentil genotypes in a randomized complete block design with three replications in four environments (Khorramabad, Gachsaran, Ilam and Gonbad) during three years (2014-2017) Were evaluated. Based on combined analysis of variance, the main effects of location, genotype and genotype × location and genotype × location × year interactions were significant. The results of combined analysis of variance for different environments showed that environment, genotype and genotype × environment interaction for Showed seed yield. According to the results of AMMI analysis of variance, the environment was the main source of change, which accounted for 83.6% of the total squares. The results of AMMI analysis of variance also showed that the four-component interaction effect on seed yield was significant. The first two main components of the AMMI model accounted for 52.56% of the total yield variance. The results of AMMI stability values (ASV) showed that for seed yield, the genotypes including G8, G7, G9, G18, G6, G16 and G17 had the lowest values and therefore the highest general stability to all experimental environments. Genotype G5 with ASV value of 33.7 was highest private stability to the second environment (E2). Among the genotypes with the lowest ASV, only G6 and G16 genotypes had higher average seed yield than the average of all genotypes. Based on the values of the first two principal components, AMMI (ASV) stability value and genotype stability index (GSI), the genotypes G6, G1 and G13 were identified as the most stable genotypes, and the closest genotypes to the ideal genotype.
Keywords: Genotype interaction in environment, Lentil genotypes, Stability value -
به منظور بررسی تاثیر پیش تیمار بذر بر صفات مورفوفنولوژیک و عملکرد دانه ژنوتیپ های مختلف عدس در شرایط دیم و آبیاری تکمیلی، آزمایشی در سال زراعی 91- 1390 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه ایلام انجام شد. آزمایش به صورت اسپلیت پلات فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار اجرا گردید. عامل اصلی آزمایش شامل شرایط رطوبتی (آبی و دیم) و عوامل فرعی شامل ترکیب ژنوتیپ های مختلف عدس (گچساران، کیمیا، 6037ILL، محلی) و سطوح مختلف پی ش تیمار بذر (شاهد، پیش تیمار هیدرو، پیش تیمار کینتین، پیش تیمار KNO3، پیش تیمار PEG 8000) می باشند. نتایج نشان دادند که اثر ژنوتیپ تقریبا در تمام صفات بررسی شده در سطح احتمال 1 درصد معنی دار شد. اثر متقابل هر سه فاکتور بر تعداد برگ در بوته، تعداد شاخه فرعی در بوته، تعداد گل در بوته، تعداد گل خشکیده در بوته و وزن خشک بوته در سطح احتمال یک درصد و بر صفت عملکرد دانه در سطح 5 درصد معنی دار بود. در شرایط دیم، پیش تیمار نیترات پتاسیم با ژنوتیپ محلی از نظر صفات مورفولوژیک مورد بررسی و با ژنوتیپ 6037ILL از نظر صفت عملکرد دانه بهترین ترکیب تیماری بودند.
کلید واژگان: آبیاری تکمیلی, پیش تیمار بذر, دیم, ژنوتیپ, عدسTo study the effects of seed priming on Phenological and morphological characteristics of different lentil genotypes (Lens culinaris L.) under rainfed and supplemental irrigation condidions, a field experiment was conducted at the Research Field of the Faculty of Agriculture, Ilam University in 20112012. The experiment used was a split- factorial based on RCBD with three replications. The main plots were allocated supplemental irrigation and rainfed conditions and sub plots to the factorial of different lentil genotypes (Gachsaran, Kimia, ILL6037, landrace) and seed priming treatments (Control, hydro, Kinetin, KNO3, PEG 8000). The results showed that genotypic effects, on almost all characteristics were significant at 1% probability levels. The triple interaction was significant at 1% probability levels fornumber of leaves and number of secondary branches, number of flowers and number of dried flowers per plant and also plant dry weight. Seed primings of landrace genotype with KNO3 for morphological characteristics and ILL 6037 with this chemical for seed yield under rain-fed conditions were the best treatment conbinations.
Keywords: Genotype, Lentil, Rain, fed, Seed priming, Supplemental irrigation -
از مهم ترین معیارهای انتخاب ژنوتیپ های برتر، شناسایی ویژ گی های مهم و موثر بر عملکرد دانه در گیاه می باشند. لذا این تحقیق در سال زراعی 1386-1385، به منظور بررسی واکنش10 ژنوتیپ عدس به شرایط آب و هوایی سیستان، در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی پژوهشکده کشاورزی دانشگاه زابل انجام شد. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که اختلاف معنی داری بین ژنوتیپ ها از لحاظ ویژگی های مورد بررسی (تعداد بوته سبز شده، تعداد بوته پس از سرما، درصد بقاء، تاریخ گلدهی، تاریخ رسیدگی، ارتفاع بوته، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک، تعداد غلاف در بوته، تعداد دانه در بوته، تعداد دانه در غلاف و وزن صد دانه) بجز ویژگی مرحله نموی گیاه قبل از سرما وجود داشت. درصد بقاء در تمام ژنوتیپ ها پس از رفع سرما بیش از 80 درصد بود. ژنوتیپ 225MLC با تولید 1088 کیلوگرم در هکتار بیشترین و ژنوتیپ 29MLC با تولید 304 کیلوگرم در هکتار کمترین عملکرد دانه را به خود اختصاص دادند. بین تعداد غلاف در بوته با عملکرد دانه همبستگی مثبت و بسیار معنی داری مشاهده شد. در این تحقیق ژنوتیپ 225 MLCبه دلیل برخوداری از ارتفاع بالاتر (8/32 سانتی متر)، دوره رویشی و زایشی طولانی تر، بیشترین تعداد غلاف در بوته، تعداد دانه در غلاف و بوته بیشترین عملکرد دانه را تولید کرد و به عنوان ژنوتیپ برتر در شرایط آزمایش شناخته شد و ژنوتیپ های 25MLC و138MLC بترتیب با عملکرد دانه 917 و 880 کیلوگرم در هکتار در رتبه دوم و سوم قرار گرفتند.
کلید واژگان: ژنوتیپ, عدس, اجزاء عملکرد, عملکردThe important factors for high seed yielding genotypes selection, involve of those characteristics that affecting on seed per plants. In order to evaluation and selection the fittest lentil genotypes in sistan region, an experiment with 10 genotyps were carried out in agricultural research farm at Agricultural research Institute of Zabol University, in 2006-2007 by complete randomize blocks design in three replications.The results showed significantly differences
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
©2000-2025 magiran.com All Rights Reserved.