جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "density" در نشریات گروه "زراعت"
تکرار جستجوی کلیدواژه «density» در نشریات گروه «کشاورزی»-
بروموس ژاپنی (Bromus japonicus Thumb.) به عنوان مهم ترین علف هرز در مزارع گندم سیستان و بلوچستان حضور دارد. به منظور بررسی برهمکنش های رقابتی بین گندم و بروموس ژاپنی، آزمایش مزرعه ای بر اساس اصول سری های افزایشی به صورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در دو سال زراعی 88-1387 و 89-1388 اجرا شد. تراکم گندم در پنج سطح صفر، 350، 400، 450 و 500 بوته در متر مربع و تراکم بروموس ژاپنی در چهار سطح صفر، 100، 200 و 300 بوته در متر مربع در نظر گرفته شد. در اینجا ضرایب رقابت درون گونه ای و بین گونه ای تداخل گندم-بروموس ژاپنی، توانایی رقابتی نسبی و تمایز آشیانه اکولوژیک برآورد شدند. در هر دو سال در مرحله پنجه زنی و رسیدگی فیزیولوژیک، ضریب رقابت درون گونه ای گندم منفی (تاثیر مثبت بر وزن تک بوته) و ضریب رقابت بین گونه ای گندم با بروموس ژاپنی مثبت (تاثیر منفی بر وزن تک بوته) بود. توانایی رقابت نسبی گندم نشان داد که هر بوته برموس ژاپنی توانست بطور متوسط برابر 5/2 بوته گندم تاثیر منفی بر وزن خشک تک بوته گندم داشته باشد. همچنین توانایی رقابت نسبی بروموس ژاپنی نشان داد که پتانسیل رقابتی هر بوته گندم در مرحله پنجه زنی 5/9 و 3/3 برابر بوته بروموس ژاپنی به ترتیب در سال اول و دوم آزمایش بود. به طور کلی در تداخل گندم و بروموس ژاپنی، گندم از توانایی رقابتی بالاتری خصوصا تا مرحله پنجه زنی برخوردار بود. همچنین هیچگونه تمایز آشیانه اکولوژیک بین گندم و بروموس ژاپنی وجود نداشت و شدت همپوشانی آن در مرحله پنجه زنی بیشتر بود.
کلید واژگان: تراکم, توانایی رقابتی نسبی, وزن تک بوتهJapanese brome (Bromus japonicus Thumb.) is known as the most important grass weed in the wheat fields of Sistan & Baloochestan. Using an additive series design we conducted field experiment over 2008-09 and 2009-10 growing seasons at Zahak, Zabol to characterize interference between wheat and Japanese brome. Wheat densities were considered at five levels of zero, 350, 400, 450, and 500 plants per m2 and Japanese brome at four levels of zero, 100, 200, and 300 plants per m2. Here, we estimated the intraspecies and interspecies competition coefficients, relative competitive ability and niche differentiation. For both years of experiment and in both stages of tillering and physiological maturation of wheat, the intraspecies competition coefficient of wheat ( ) was negative and the interspecies competition coefficient ( ) between wheat and Japanese brome was positive. The relative competitive ability of wheat ( ) showed that each Japanese brome plant was able to have a negative effect on the dry weight of a wheat plant equal to 2.5 wheat plants. The coefficient showed that the competitive potential of each wheat plant in the tillering stage was 9.5 and 3.3 times more than a Japanese bromus plant in the first and second years of the experiment, respectively. In the interference of wheat and Japanese brome, wheat had a higher competitiveness, especially at the tillering stage. No niche differentiation observed between wheat and Japanese brome and their ecological niche strongly overlapped, which it was more at the tillering stage.
Keywords: Density, Individual-plant weight, Relative competitive ability -
به منظور بررسی کارآیی علف کش پیش مخلوط کلودینافوپ پروپارژیل +متری بیوزین (29% WP)، آزمایشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار در استان های البرز(کرج)، فارس(داراب)، سمنان (شاهرود) و خراسان رضوی (مشهد) طی سال زراعی 1400-1399 اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل کاربرد علف کش کلودینافوپ پروپارژیل+ متری بیوزین (به اختصار کلومتری) به مقدار 500، 600 و 700 گرم در هکتار، مت سولفورون متیل+ سولفوسولفورون (توتال، 80% WG) به مقدار 45 گرم در هکتار، مزوسولفورون متیل+ یدوسولفورون متیل+ دیفلوفنیکان (اتللو، 25/8 % OD) به مقدار 6/1 لیتر در هکتار، کلودینافوپ پروپارژیل (تاپیک، 8% EC) + تری بنورون متیل (گرانستار، 75 % DF) به مقدار 8/0لیتر+ 20 گرم در هکتار، تاپیک + بروموکسینیل+ ام سی پ آ (برمایسیدام آ، 40 % EC) به مقدار 1 لیتر + 5/1 لیتر در هکتار، و شاهد وجین دستی بود. نتایج نشان داد با کاربرد تیمارهای علف کش تراکم و وزن خشک علف های هرز را به طور معنی دار کاهش و عملکرد دانه گندم افزایش یافت. کارآیی علف کش کلومتری (700 گرم) در کنترل سیزاب (Veronica persica Poir.)، پنیرک (Malva neglecta Wallr.)، خردل کاذب (Hirschfeldia incana (L.) Lagr.-Foss.)، شاه تره (Fumaria officinalis L.)، گل گندم (Centaurea iberica Trevir. ex Spreng.) 70 تا 85 درصد بود. اما کارآیی آن در کنترل یولاف وحشی زمستانه (Avena sterilis subsp. ludoviciana (Durieu) Nyman)، پیچک (Convolvulus arvensis L.)، (50 تا 70 درصد) نسبتا ضعیف ارزیابی شد. با این وجود، عملکرد دانه گندم با کاربرد کلومتری (700 گرم در هکتار) در کرج، مشهد و شاهرود 9 تا 12 درصد افزایش داشت. در مجموع علف کش کلومتری به دلیل کارآیی ضعیف و نامطلوب در کنترل اغلب گونه های علف های هرز در مقایسه با علف کش های پرکاربرد قابل توصیه نیست.
کلید واژگان: تراکم, عملکرد دانه, کنترل شیمیایی, وزن خشک علف های هرزTo study the effect of the pre-mix herbicide, clodinafop propargyl+ metribuzin (29% WP), to control weeds of wheat fields an experiment was carried out in a randomized complete block design with 8 treatments and 4 replications in Alborz (Karaj), Fars (Darab), Semnan (Shahroud), and Khorasan Razavi (Mashhad) during 2021-2022. The treatments included the application of the herbicides pre-mixture herbicide Clodinafop propargyl+ Metribuzin ("CloMetri" is used as an abbreviation) at the rates of 500, 600, and 700 g/ha, Metsulfuron methyl+ Sulfosulfuron (Total@, 80% WG) at the rate of 45 g/ha, Mesosulfuron+Iodosulfuron+ Diflufenican (Othello@, 8.25% OD) at the rate of 1.6 l/ha, Clodinafop propargyl (Tapik@, 8% EC)+ Tribenuron methyl (Geranestar@, 75% DF) at the rate of 0.8 l/ha + 20 g/ha, Tapik@ + Bromoxynil+ MCPA (Bromicide MA@, 40% EC) at the rate of 1 + 1.5 l/ha, , and a Weed-free (Hand-weeded) control. The results showed that the application of herbicide treatments significantly reduced weed density and dry weight and increased grain yield of wheat. The Clometri (700 g/ha) showed control efficacy against Veronica persica Poir., Malva neglecta Wallr., Hirschfeldia incana (L.) Lagr.-Foss., Fumaria officinalis L., and Centaurea iberica Trevir. ex Spreng., ranging from 70% to 85%. Overall, compared to the other herbicides in the experiment, the efficacy of clometry herbicide in controlling most weed species was weak and unsatisfactory. Therefore, its use is not recommended as an option for weed control in wheat fields.
Keywords: Chemical Control, Density, Weed Dry Weight, Grain Yield -
به منظور بررسی اثر دوره های تداخل و عاری از علف های هرز بر عملکرد و اجزای عملکرد شاهدانه (Cannabis sativa L.) آزمایشی به صورت فاکتوریل دو عاملی بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی با 24 تیمار و سه تکرار در سال 1396 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه بیرجند انجام شد. عامل اول تداخل علف های هرز شامل دو گروه دوره ی تداخل و دوره ی عاری از علف های هرز و عامل دوم تراکم شاهدانه در دو سطح هشت و شانزده بوته در متر مربع بود. نتایج نشان داد که در تیمار های عاری از علف هرز، اجزای عملکرد در تراکم هشت بوته در متر مربع شاهدانه بیشتر از تراکم شانزده بوته در متر مربع بود در حالی که اجزای عملکرد در تیمار های تداخل علف هرز در تراکم شانزده بوته در متر مربع به علت قدرت رقابت بالاتر شاهدانه بیشتر بود. عملکرد دانه در اثرات ساده تراکم، تداخل و اثر متقابل تراکم و تداخل علف هرز همگی معنی دار شدند. عملکرد شاهدانه در تیمار شاهد فقدان علف های هرز در تراکم هشت بوته در متر مربع نسبت به تراکم شانزده بوته در متر مربع، 74.2 درصد افزایش داشت ولی در تیمار شاهد آلودگی به علف های هرز، عملکرد شاهدانه در تراکم شانزده بوته در متر مربع 182.7 درصد افزایش را نسبت به تراکم هشت بوته در متر مربع نشان داد. باتوجه به نتایج این مطالعه می توان بیان داشت که مطلوب تر است در صورت عدم حضور علف های هرز از تراکم هشت بوته در متر مربع و در صورت حضور علف های هرز از تراکم شانزده بوته در متر مربع شاهدانه استفاده کرد.
کلید واژگان: تداخل علف های هرز, تراکم, رقابت, گیاهان داروییIntroductionHemp (Cannabis sativa L.) is one of the oldest cultivated annual crops in the world belonging to the cannabaceae family and annual wind-pollinated broadleaf. It is originated in central Asia and considered a multi-purpose crop including stalk fiber (apparel, fabric, bags), stalk hard (animal bedding, mulch, biofuel, filter, and so on), seeds (nut, and snacks), oil (salad oil, cosmetic, shampoo, soap, oil paint, industrial oil, and solvent), leave and inflorescence (anti-microbe (hand soap), and agrochemical products (insecticide and herbicide). Weed competition for nutrients, water, and light led to decreased growth and yield of hemp. Mechanical and agronomical techniques are commonly used for weed management in hemp. Since mechanical and agronomical techniques are expensive and time-consuming, finding a new approach to save time and money is essential. Determination of weed critical period may facilitate arriving at this approach. The critical period of weed control (CPWC) refers to a part of the integrated weed management (IWM) program and is defined as a part of the crop growth cycle in which weeds must be removed for avoiding economic yield losses due to weed competition with crops for water, light, and minerals. On the other hand, CPWC is a period in which crops must be growth-free of weeds. Numerous agents' effects on CPWC include crop species and growth characteristics, crop density, crop variety, and crop planting pattern. The main goal of this study was to determine the effect of hemp density on CPWC and hemp yield and yield components' responses to the critical period of weed control.
Materials and MethodsA field trial was carried out in 2016 at the research field of Birjand University in South Khorasan Province, Birjand, Iran (latitude 32°, 86′, 49″ N, longitude 59°, 22′, 62″ E, and altitude 1491 m). Before sowing seeds, the field was fertilized with urea (250 kg ha-1) split at two times (sowing time, 2 mount after emergence), P2O5 (100 kg ha-1), and K2O (100 kg ha-1). The field was plowed with a mouldboard plough (30 cm depth), and then harrowing by a disk used for seedbed preparation twice, and finally, leveling the soil surface by leveler tools. Hemp has never been cultivated in this field. The hemp seeds were sown on May 4, 2016, in a cluster, 5 seeds in each hole with 60 cm between rows and 10 and 20 cm between plants in the row for 8 and 16 plants/m2, respectively. Sown depth was 3 to 4 cm. Crop emergence began about 2 weeks after planting. Two weeks after emergence (four weeks after planting), the plants were thinned to reach a determined density. The experiment was arranged in a randomized complete block design (RCBD) in a factorial arrangement with three replications. Each experimental plot was 6 m long, 3 m in width, and included 5 rows. Data were collected in three central rows. Treatments included six weed-infested periods (2 (WI2), 4 (WI4), 6 (WI6), 8 (WI8), and 10 (WI10) weeks after crop emergence (WAE)), in which weeds were allowed to grow to 2, 4, 6, 8, and 10 weeks after that control conducted by hand hoeing until harvest time. In weed-infested control (WIC), weeds were allowed to grow in all growing seasons duration. Six weed-free periods (2 (WF2), 4 (WF4), 6 (WF6), 8 (WF8), and 10 (WF10) weeks after crop emergence (WAE)), which weeds were hand hoeing control to 2, 4, 6, 8, and 10 WAE and then weeds were allowed to grow until harvest time. In weed-free control (WFC), weeds control in all season growth duration. The experimental treatments during the growing season of hemp are described in Figure 1. Seed hemp yield and yield components were determined at the end of the growing season.
Results and DiscussionWeed-infested and weed-free periods treatments have significant effects on the seed yield and yield components including flower number and seed number per plant of hemp (Table 1). Moreover, hemp density has a significant effect on the seed yield and yield components including flower number and seed number per plant of hemp (Table 1). Higher crop density led to limited CPWC since under weed-infested fields using higher crop density led to improved crop competition ability (Zimdal, 1993). (Hayat et al.,2003) reported that high crop density led to decreased seed yield of crops by increasing inter-species competition. (Purcell et al.,2002) demonstrated the seed yield of soybean depends on crop density whereas by increasing crop density firstly seed yield was increased but under high crop density seed yield was decreased. Therefore, using proper crop density is known as an important challenge to crop production. Flowers per plant, seed number per plant, and seed yield were affected by crop density. Results of this study demonstrated that under weed-infested fields using 16 plants/m-2 is more suitable than 8 plants/m-2 compared to weed-free in Birjand conditions (Dry climate)(Table 2).
ConclusionsA greater understanding of weed behavior can help with IWM strategies. The critical period of weed control determination is a key factor for IWM strategies that led to less introduction of herbicides into the environment, saving money and time, and so on. Data obtained from the results of this study revealed that more crop density led to a decrease in the duration of the critical period of weed control in hemp.
Keywords: Weed Interference, Density, Competition, Medicinal Plants -
به منظور بررسی تغییر فلور علف های هرز مزارع گندم آبی شهرستان اصفهان طی یک دوره 15 ساله (سال 1398 نسبت به سال 1383) از علف های هرز 100 مزرعه به روش سیستماتیک و مطابق با الگوی w در مرحله پنجه زنی تا ساقه رفتن گندم نمونه برداری انجام شد. گونه غالب علف هرز باریک برگ در سال 1383 یولاف وحشی زمستانه (Avena ludoviciana)، با شاخص غالبیت 1/76 بود؛ در حالی که در سال 1398 سه علف هرز یولاف وحشی زمستانه، جو دره (Hordeum spontaneum) و خونی واش (Phalaris minor) به ترتیب با شاخص های غالبیت 1/70، 3/42 و 6/28 به عنوان گونه های غالب شناخته شدند. گونه های پهن برگ غالب در سال 1383، سلمه تره (Chenopodium album) با شاخص غالبیت 9/67 و هفت بند (Polygonum aviculare) با شاخص غالبیت 96/31 بود؛ در حالی که در سال 1398 بیشترین شاخص غالبیت در سه علف هرز سلمه تره، هفت بند و خاکشیر ایرانی (Descurainia Sophia) به ترتیب با شاخص های غالبیت 4/78، 5/38 و 04/39 مشاهده شد. با استفاده از آنالیز چند متغیره همبستگی کانونی (CCA)، ارتباط پراکنش علف های هرز با عوامل خاک (نیتروژن، فسفر، پتاسیم، بافت خاک و EC)، تناوب زراعی و علف کش ها بررسی شد. علف های هرز خونی واش، جو دره، گیامستک (Bromus commutatus)، شیرین بیان (Glycyrrhiza glabra)، ازمک (Cardaria draba) و یونجه زرد (Melilotus officinalis) بیشترین همبستگی را با میزان نیتروژن خاک داشتند.کلید واژگان: تجزیه تطابق کانونی, تراکم, شاخص غالبیت, فراوانیIn order to investigate the changes in weed flora in the irrigated wheat fields of Isfahan county over a 15-year period (from 2019 to 2004), a systematic sampling of weeds was conducted in 100 farms with W pattern during wheat tillering to stem elongation stages. In 2004, the dominant weed species was winter wild oat (Avena ludoviciana) with a abundance index of 76.1; however, in 2019 three weed species, including winter wild oat, wild barley (Hordeum spontaneum), and littleseed canarygrass (Phalaris minor) were recognized as the dominant species with abundance indices of 70.1, 42.3, and 28.6, respectively. In 2004, the dominant broadleaf weed species were lambsquarters (Chenopodium album) with a dominance index of 67.9 and prostrate knotweed (Polygonum aviculare) with a dominance index of 31.96. However, in 2019, the highest dominance indices were observed in lambsquarters, prostrate knotweed, and Flixweed (Descurainia Sophia) with abundance indices of 78.4, 38.5, and 39.04, respectively. The correlation between weed distribution and soil factors (nitrogen, phosphorus, potassium, soil texture, and electrical conductivity), crop rotation, and herbicides was examined using canonical correspondence analysis (CCA). Littleseed canarygrass, wild barley, field brome (Bromus commutatus), licorice (Glycyrrhiza glabra), hoary cress (Cardaria draba), and yellow sweet clover (Melilotus officinalis) showed the highest correlation with soil nitrogen levels.Keywords: Abundance index, Canonical correspondence analysis, Density, frequency
-
هدف بررسی تاثیر کشت مخلوط درهم بر عملکرد و اجزای عملکرد جو و ماشک گل خوشه ای آزمایشی در ایستگاه تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی میاندوآب انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل نه تیمار کشت مخلوط با تراکم های200 بوته ماشک + 300 بوته جو، 200بوته ماشک + 500 بوته جو، 200بوته ماشک + 700 بوته جو، 400بوته ماشک + 300 بوته جو، 400 بوته ماشک + 500 بوته جو، 400 بوته ماشک + 700 بوته جو، 600 بوته ماشک + 300 بوته جو، 600 بوته ماشک + 500 بوته جو و 600 بوته ماشک + 700 بوته جو و دو تیمار کشت خالص ماشک و جو بودند که در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار مورد ارزیابی قرار گرفتند. در این مطالعه بالاترین تعداد سنبله در متر مربع، وزن هزار دانه، عملکرد بیولوژیک و عملکرد دانه در جو به کشت خالص این این محصول اختصاص داشت، همچنین بالاترین ارتفاع بوته، تعداد دانه در بوته، وزن هزار دانه، عملکرد بیولوژیک و عملکرد دانه در گیاه ماشک نیز برای کشت خالص این محصول ثبت شد. بالاترین نسبت برابری زمین بر اساس عملکرد دانه (49/1) در نسبت کشت کشت 200 بوته ماشک + 500 بوته در متر مربع جو بدست آمد.کلید واژگان: تراکم, رقابت, عملکرد, زیست توده, کشت خالصIn order to evaluate yield and yield components in intercropping barley with vetch, a two-year field experiment was conducted at the Agricultural and Natural Resources Research Station of Miandoab. The arrangement consisted of 9 mixing treatments with densities of 200 Vetch plant + 300 Barley plant, 200 Vetch plant + 500 Barley plant, 200 Vetch plant + 700 Barley plant, 400 Vetch plant + 300 Barley plant, 400 Vetch plant + 500 Barley plant, 400 Vetch plant + 700 Barley plant, 600 Vetch plant + 300 Barley plant, 600 Vetch plant + 500 Barley and 600 Vetch plant + 700 Barley plant per square meter and sole culture of both crops. The experimental design was a randomized complete block design with four replications. The result showed The highest spikes per square meter, thousand kernel weight, biological yield, and grain yield in barley were observed in the sole culture of barley. Also, the highest plant height, number of seeds per plant, thousand kernel weight, biological yield, and grain yield in vetch belonged to the sole culture of vetch. However, the highest Land equivalent ratio (LER) belonged to treatments of 200 Vetch plants + 500 Barley plants by 1.49,Keywords: Biomass, Competition, Density, Monoculture, yield
-
سابقه و هدفبرنج (Oryza sativa L.) یکی از محصولات اصلی غلات و غذای اصلی بیش از نیمی از جمعیت جهان است. حدود 90 درصد برنج جهان در آسیا تولید و مصرف می شود. ایران یکی از مناطق خشک و نیمه خشک است و به دلیل کمبود آب در بسیاری از نقاط کشور سطح زیر کشت برنج کاهش می یابد. کشت مستقیم برنج راه خوبی برای صرفه جویی در مصرف آب است. مهمترین چالش در این سیستم کشت، کنترل علف های هرز است. روش های سنتی کنترل علف های هرز در برنج شامل وجین دستی است، اما به دلیل کمبود نیروی کار در زمان بحرانی وجین و افزایش هزینه های نیروی کار، این روش کمتر رایج می شود. علف کش ها نقش کلیدی در کنترل علف های هرز دارند و امروزه به طور گسترده مورد استفاده قرار می گیرند. بنابراین، این آزمایش به منظور ارزیابی اثربخشی شیوه های مختلف مدیریت علف های هرز برای برنج بذر مستقیم در فاصله ردیف های مختلف انجام شد.مواد و روش هااین مطالعه به منظور بررسی اثر فاصله کاشت روی ردیف و کاربرد علف کش های مختلف بر کنترل علفهای هرز و عملکرد کشت مستقیم برنج در مزرعه پژوهشی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 1398 اجرا شد. فاصله بین بوته ها در دو سطح 3 و 5 سانتی متر و مدیریت شیمیایی علف های هرز در پنج سطح شاهد عاری از علف های هرز، شاهد آلوده به علف های هرز، علف کش تریافامون + اتوکسی سولفورون با نام تجاری کانسیل اکتیو (WG 30%) به میزان 150 گرم، علف کش بیس پیریباک سدیم با نام تجاری نومینی (OF 10%) به میزان 250 میلی لیتر و مخلوط دو علف کش سای هالوفوپ بوتیل (OD 20%) (با نام تجاری کلین گر) به میزان 5/2 لیتر در هکتار همراه با علف کش بازاگران (بنتازون) به مقدار 3 لیتر در هکتار در مرحله 2 تا 6 برگی علف های هرز بودند.یافته هانتایج نشان داد فاصله ردیف کاشت اثر معنی داری بر صفات مورد مطالعه نداشت؛ اما نحوه مدیریت علف های هرز اثر معنی داری بر صفات مورد بررسی داشت. ارزیابی چشمی خسارت به علف هرز در دو مرحله ارزیابی (15 و 30 روز پس از سمپاشی) نشان داد که در بین تیمارها، علف کش تریافامون + اتوکسی سولفورون به ترتیب با 75 و 33/83 درصد کنترل علف های هرز برتر از سایر علف کش ها بود. کمترین میزان زیست توده علف های هرز در 6 هفته پس از سمپاشی (50/20 گرم در متر مربع) و 10 هفته پس از سمپاشی (83/20 گرم در متر مربع) در تیمار علف کش تریفامون + اتوکسی سولفورون مشاهده شد که با شاهد تفاوت معنی داری نداشت. بیشترین ارتفاع بوته های برنج (17/103 و 41/98 ساتی متر)، به ترتیب در تیمارهای شاهد عاری از علف های هرز و تیمار علف کش تریافامون + اتوکسی سولفورون مشاهده شد. شایان ذکر است که بیشترین عملکرد بیولوژیک برنج (4/6244 و 4/5808 کیلوگرم در هکتار) و عملکرد دانه برنج (به ترتیب 18/2391 و 27/2290 کیلوگرم در هکتار) در تیمارهای شاهد عاری از علف های هرز و کاربرد علف کش تریافامون + اتوکسی سولفورون مشاهده شد. با توجه به نتایج مصرف علف کش تریافامون + اتوکسی سولفورون جهت کنترل مناسب علف های هرز در کشت مستقیم برنج توصیه می شود.نتیجه گیریبیشترین و کمترین ارتفاع، تعداد پنجه و طول سنبله در تیمار شاهد عاری از علف های هرز و تیمار شاهد آلوده به علف های هرز مشاهده شد. از علف کش های مورد استفاده در این آزمایش، تیمار تریافامون + اتوکسی سولفورون با کنترل بهتر علف های هرز، در ارتفاع بوته، تعداد پنجه، طول سنبله و تعداد دانه در سنبله نسبت به سایر علف کش ها برتری داشتنند. با توجه به نتایج آزمایش، استفاده از علف کش تریافامون + اتوکسی سولفورون ضمن کنترل بهتر علف های هرز می تواند عملکرد دانه را افزایش دهد.کلید واژگان: تراکم, عملکرد دانه, علف کش های پس رویشی, علف های هرزBackground and objectivesRice (Oryza sativa) is a major cereal crop and staple food for more than half of the world's population. About 90% of the world's rice is produced and consumed in Asia. Iran is one of the arid and semi-arid regions and due to the lack of water in many parts of the country, the area under rice cultivation decreases. Direct rice cultivation is a good way to save water. The most important challenge in this cultivation system is weed control. The traditional methods of weed control in rice include hand-weeding by hoe or hand pulling, but this is becoming less common because of labour scarcity at critical time of weeding and increasing labour costs. Herbicides play a key role in weed control and are used extensively today. Therefore, this experiment was conducted to evaluate the effectiveness of different weed management practices for direct seeded rice at varying row spacing.Materials and methodsThis study was conducted to investigate the effect of planting distance on rows and herbicides on weed suppression and direct rice cultivation performance in the research farm of Sari Agricultural Sciences and Natural Resources University as a factorial experiment in a randomized complete block design with three replications in 2019. Distance between plants at two levels of 3 and 5 cm and chemical management of weeds in five levels of weed-free (control), weed-infested (control), application of trifamone + ethoxysulfuron herbicide 30% (council active) at the rate of 150 g ha-1 in stage of 2 up to 6 leaves of weeds, application of bisopiribac sodium herbicide OF10% (nomini) at the rate of 250 ml ha-1 in stage of 2 to 6 leaves of weeds and application of a mixture of two herbicides halofop butyl OD 20% with 2.5 liters ha-1 with basagran (bentazone) were 3 liters ha-1 in the 2 to 6 leaves stage of the weeds.ResultsResults showed that although planting row spacing had no effect on the desired traits; however, weed management had a significant effect on the studied traits. Visual evaluation of weed damage in two evaluation stages (15 and 30 days after spraying) showed that among the chemical control treatments, trifamone + ethoxysulfuron herbicide was superior to other herbicides with 75 and 83.33% weed control, respectively. The lowest weeds biomass was observed in 6 weeks after spraying (20.50 g m-2) and 10 weeks after spraying (20.83 g m-2) in trifamone + ethoxysulfuron herbicide treatment, which was not significantly different with weed free (control). The highest height of rice plants (103.17 and 98.41 cm) was observed in the complete weed control and trifamone + ethoxy-sulfurone herbicide treatments, respectively. It is worth mentioning that the maximum biological yield of rice (6244.4 and 5808.4 kg ha-1) and grain yield (2391.218 and 2290.27 kg ha-1, respectively) was observed in weed-free (control) and application of triafamone + ethoxysulfuron herbicide. According to the results of this experiment, the use of trifamone + ethoxysulfuron herbicide at the rate of 150 g ha-1 is recommended for proper control of weeds in direct rice cultivation.ConclusionThe highest and lowest height, number of tillers and spike length were observed in weed-free control treatment and weed-infected control treatment. Among the herbicides used in this experiment, in the treatment of triafamone + ethoxysulfuron with better weed control, In plant height, tiller number, spike length and number of seeds per spike were superior to other herbicides. According to the results of the experiment, the application of the herbicide triafamone + ethoxysulfuron, while better control of weeds, can increase grain yield.Keywords: Density, Grain yield, Post-emergence herbicides, Weed
-
به منظور ارزیابی واکنش گندم در برابر علف های هرز تحت تاثیر دو فاکتور رقم و نحوه مصرف کود، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در سال زراعی 1400-1399 انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل رقم گندم در 4 سطح شامل آتیلا- سیروان - چمران 2 و شیرودی، فاکتور دوم، روش مصرف کود نیتروژن در سه سطح 1 - به صورت دستپاش همراه با کاشت به مقدار30 گرم در هر متر مربع2 - پخش به صورت نواری همراه باکاشت به مقدار 30 گرم در هر متر مربع و3- پخش کود به صورت سرک می باشد. یک تیمار شاهد بدون علف هرز نیز در نظر گرفته شد. از کود اوره 46% به عنوان منبع نیتروژن در این آزمایش استفاده گردید. نتایج نشان داد که بیشترین وزن خشک علف های هرز با 74/10گرم از روش مصرف کود به صورت سراسری به دست آمد و کمترین وزن خشک علف های هرز با 53/5 گرم از روش مصرف کود به صورت سرک به دست آمد. بیشترین وزن خشک علف های هرز مربوط به رقم سیروان و پخش کود به صورت سراسری در هنگام کاشت بود و کمترین وزن خشک علف های هرز مربوط به ارقام شیرودی و چمران 2به همراه مصرف کود به صورت سرک بود. ارقام سیروان و چمران 2 در رقابت با علف های هرز ضعیف تر از ارقام دیگر بوده و تراکم و وزن خشک در مراحل مختلف نمونه برداری در این ارقام بالاتر بود.
کلید واژگان: تراکم, وزن خشک, عملکرد, رقابت, مدیریت علف هرزIn order to study the competitive ability of wheat against weeds as affected by cultivar and nitrogen fertilizer application method, an experiment was conducted under farm condition in 2015-2016. The experiment design was factorial arranged in RCBD with three replications. The treatments were: A factor included wheat cultivars(Atilla, Sirwan, Chamran2, Shiroodi and Atilla weed polluted as control), B factor included nitrogen fertilizer application method included (broadcasting, strip application and split application). Urea fertilizer was used as Nitrogen source. Results showed that the highest weed dry weight (10.74g) obtained from broadcast application of fertilizer and the lowest weed dry weight (5.53g) obtained from split application of fertilizer. The highest dry weight of weeds belonged to Sirwan cultivar and broadcast application of fertilizer and The lowest dry weight of weeds belonged to Chamran 2 and Shiroodi cultivars and split application of fertilizer. competitive ability of Sirwan and Chamran 2 cultivars against weeds , was less than other cultivars and density and dry weight of weeds was more in different stages of sampling. The highest yield belonged to split application method and the lowest yield belonged to broadcasting method of fertilizer application.
Keywords: Density, Dry weight, Yield, Competition, Weed management -
به منظور ارزیابی علف کش پیش آمیخته پروسولفورون + دایکامبا در کنترل علف های هرز پهن برگ گندم، آزمایشی در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با چهار تکرار در مناطق زرقان، دزفول، کرج و مشهد طی سال زراعی 1399-1398 اجرا شد. تیمارها شامل کاربرد علف کش های بروموکسینیل+ام سی پی آ (5/1 لیتر در هکتار برومایسید ام آ 40%)، بروموکسینیل+ توفوردی (25/1 لیتر بوکتریل یونیورسال 56%)، بازاگران+ دیکلوپروپ (دو لیتر در هکتار بازاگران دی پی6/56%)، تریاسولفورون+دایکامبا (165 گرم در هکتار لینتور %70)، و علف کش جدید پروسولفورون+دایکمبا (300، 400 و 500 گرم در هکتار به تنهایی یا در آمیخته با مویان سیتوگیت یا آدیگور) بود. نتایج نشان داد پروسولفورون+دایکمبا در تمام مقادیر، به تنهایی یا درآمیخته با مویان، باعث کاهش وزن خشک علف های هرز غالب آزمایش در کرج (75 تا 100 درصد)، زرقان (85 تا 93 درصد)، دزفول (70 تا 100 درصد) و مشهد (42 تا 97 درصد) شد. کارایی لینتور ضعیف (75-50 درصد) و بوکتریل یونیورسال عالی (بیش از 85 درصد) ارزیابی شد. علف کش جدید در مقایسه با دیگران تفاوت معنی داری از نظر حفظ عملکرد گندم در بیشتر مناطق نداشت. مهم ترین علف های هرز، خاکشیر ایرانی (Descuriania sophia)، شاه تره (Fumaria vailantii)، بی تی راخ (Galium tricornutum)، گل گندم (Centaurea depressa)، تاتاری (Carduus sp.)، شلمی (Rapistrum rugosum)، سیزاب (Veronica persica)، پنیرک (Malva neglecta)، خردل وحشی (Sinapis arvensis) بودند که پنیرک و شاه تره به نسبت سخت کنترل ارزیابی شدند. به عنوان توصیه می توان پروسولفورون+دایکمبا را در مقدار300 گرم در هکتار، به تنهایی یا همراه با مویان (سیتوگیت 5/0 درصد حجمی) به کار برد. هیچ نشانگان خسارتی ناشی از کاربرد علف کش جدید بر گندم مشاهده نشد.
کلید واژگان: ارزیابی چشمی, تراکم, سخت کنترل, گونه های غالب, وزن خشکIn order to study efficacy of prosulfuron+dicamba for control of wheat broadleaf weeds, an experiment was conducted in randomized complete block design with four replications at Zarghan, Dezful, Karaj and Mashhad regions during 2018-2019 cropping season. The treatments were included of bromoxynil+MCPA (1.5 l ha-1 of Bromicide-MA® 40%), bromoxynil + 2,4-D (1.25 l ha-1 Buctril Universal 56%), bazagran+dicloprop ( 2 l ha-1 Basagaran-DP® 6.56%), triasulfuron+dicamba (165 g ha-1 Lintur® 70%), and the new herbicide prosulfuron+dicamba (300, 400 and 500 g ha-1 alone or mixed with adjuvants). The results showed that prosulfuron+dicamba in all doses, alone or mixed with adjuvants, caused a decrease in the dry weight of the dominant weeds in Karaj (75 to 100%), Zarghan (85 to 93%), Dezful (70 to 100%) and Mashhad (42 to 97 percent), but compared to other herbicides, there was no significant difference in saving wheat yield in most areas. Lintur® was the most inefficient (50%-75%) and Buctril Universal® was the most efficient (more than 85%) herbicide in our experiment. The most important weeds include Descuriania sophia, Fumaria vailantii, Galium tricornutum, Centaurea depressa, Carduus sp., Rapistrum rugosum, Veronica persica, Malva neglecta and Sinapis arvensis. As a recommendation, prosulfuron+dicamba can be used in the dose of 300 g ha-1, alone or mixed with adjuvants (0.5% v/v of Cytogate). No visual damages were observed from prosulfuron+dicamba application on wheat.
Keywords: Density, difficult-to-control, Dominants weeds, Visual assessment, weight -
کارایی علف کش ترکیبی دایکمبا+مزوتریون+نیکوسولفورون در مهار علفهای هرز ذرت دانهای (Zea mays L.) در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با چهار تکرار در مشهد، کرمانشاه، اهواز و زرقان طی سال 1398 بررسی گردید. تیمارهای کنترل شیمیایی شامل مصرف پس رویشی مزوتریون+تربوتیلازین+متولاکلر، ریمسولفورون+نیکوسولفوورن؛ تاپرامزون؛ تینکاربازون-متیل+ ایزوکسافلوتل؛ دایکمبا+مزوتریون+نیکوسولفورون (در مقادیر 400، 500، 600، 700 و 800 گرم در هکتار از ماده تجارتی 5/569 WG) بودند. نتایج نشان داد علفکش دای کمبا+مزوتریون+نیکوسولفورون در مقادیر 700 تا 800 گرم در هکتار بین 70 تا 85 درصد تراکم و وزن خشک کل علف های هرز را کاهش داد و با حفظ عملکرد نسبی دانه ی ذرت (به طور متوسط بیش از 80 درصد) کارایی خود را ثابت کرد. ریمسولفورون+نیکوسولفوورن (50-30 درصد) و تاپرامزون (70-50 درصد) در مجموع مناطق کارایی کم تا متوسطی نشان دادند. تین کاربازون متیل+ایزوکسافلوتل در تمام مناطق آزمایش موفق ارزیابی شد. تاجخروس (Amaranthus spp.) در تمام مناطق به جز اهواز غالب بود. گونه های غالب بعدی سلمه (Chenopodium album) و خرفه (Portulaca oleraceae) در مشهد وزرقان بودند. عروسک پشت پرده (Physalis divaricata) نیز در دو منطقه ی اهواز و زرقان غالب بود. سه علف هرز پیچک (Convolvulus arvensis)، سوروف (Echinochloa crus-galli) و طحله (Corchorus olitorius) فقط در اهواز غالب بودند. سایر گونه ها شامل قوزک (Hibiscus trionum) در مشهد، شیرین بیان (Glycyrrhiza glabra) و توق (Xanthium strumarium) در کرمانشاه و قیاق (Sorghum halepense) در زرقان غالب بودند. سوروف در درجه اول و سپس شیرین بیان و خرفه جزو علفهای هرزدشوار کنترل محسوب گردیدند
کلید واژگان: تراکم, دشوار کنترل, سولفونیل اوره, عملکرد, علایم خسارت, وزن خشکIntroductionPlant Protection Organization (PPO) has registered fourteen commercial herbicides formulations for weed control of corn in Iran (Nourbakhsh, 2021). Among these herbicides, eight herbicides contain one active ingredient and the other six have two or three active ingredients including acetolactate synthase (ALS) enzyme inhibiting groups - similar-auxin groups, photosynthetic inhibitors of photosystem II and inhibitors of fatty acids and cell division, which are sometimes formulated with safeners. Weed species do not similarly respond to herbicides and previous studies showed some existing inherent tolerance, causes the percentage control of some of the weed species being lower than the others (Hadizadeh, 2016). Thus, new herbicides with several active ingredients are suggested to be used to suppress such weeds. The aim of this work was to find the best chemical treatments against weeds in corn production based on using new herbicides dicamba+ mesotrione+ nicosulfuron and comparing their efficacy with the common newly or some of older registered herbicides in the major corn growing areas of Iran.
Materials and MethodsA field study was conducted in four regions of Iran, including Mashhad, Ahwaz, Zarghan and Kermanshah during 2019 growing season. The statistical layout was a completely randomized block design with four replicates. Seven chemical treatments were mesotrione+s-metalachlor+terbuthylazine (Lumax® 537.5SE post-emergence, 4.5 l ha-1), nicosulfuron+rimsulfuron (Ultima® 75%WG, 175 g ha-1), topramezone (Clio® 29.7%SC, 150 ml ha-1), thiencarbazone+isoxaflutol+cyprosulfamide (Adengo® 46.5%Sc, 440 ml ha-1), and the new herbicide dicamba+mesotrione+nicosulfuron with five recommended doses (Calisto Solid 569.5 WG, 400, 500, 600, 700 and 800 g ha-1). A hand-weeded treatment and an unweeded treatment served as controls. Weed density and weed dry weight for each plot were measured four weeks after the last application the herbicides. Corn was harvested from 10 m2 of each plot after removing border plots. Corn grain yield was determined after adjusting the moisture level of grain to 14 %. To measure corn biological yield, samples of 10 corn plants were taken and then were dried in an oven. Data from each region were subjected to statistical analysis using SAS/STAT statistical software and the means were separated by LSD (α=5%).
Results and DiscussionThe results showed a diverse spectrum of weeds (18 species) at the experimental locations. Pigweed species (Amaranthus spp.) were present in all tested locations but were not dominant in Ahwaz. The next dominant weed species were Portulaca oleraceae L. and Chenopodium album L. in Mashhad and Zarghan; Physalis divaricate L. in Ahwaz and Zarghan, Convolvulus arvensis L., Echinochloa crus-galli (L.) P. Beauv., and Corchorus olitorius L. in Ahwaz; Hibiscus trionum L., in Mashhad; Glycyrrhiza glabra L. and Xanthium strumarium L. in Kermanshah and finally Sorghum halepense (L.) Pers., was dominant in Zarghan. Across the experimental locations, dicamba+mesotrione+nicosulfuron was efficient at 700-800 g ha-1 application doses for weed control (75 to 88%). However, when applied at dosage of under 700 gl ha-1, its weed control efficiency was lower (50 to 70%). Topramezone and nicosulfuron+rimsulfuron were inefficient in controlling weeds in all the locations. In contrast, thiencarbazone+isoxaflutol+cyprosulfamide was among the most efficient treatments wich these findings are in agreement with the results of some previous studies (Hadizadeh et al. 2015; Hadizadeh et al., 2020). E. crus-galli was identified as the most difficult-to-control weeds and G. glabra and P. oleraceae were the next ones. None of doses of new herbicide showed injury symptoms on corn.
ConclusionDicamba+mesotrione+nicosulfuron (700 and 800 g ha-1) showed 70-85 weed control efficiency averaged in the all experimental locations and it could be recommended to be used in corn field after registration process. Due to environmental concern, it could be applied at lower doses when difficult-to-control weeds were not present. Thiencarbazone+isoxaflutol+cyprosulfamide was found to be the high efficient herbicide. Barnyard grass, licorice and common purslane were difficult-to-control weed species or there were not controlled by new herbicides. We also suggest evaluation of the herbicides for their residual effects on the succeeding crops.
Keywords: Density, difficult-to-control, Dry weight, Injury symptom, Sulfonylurea, yield -
به منظور مطالعه نقش تداخل بین گونهای و برآیند رقابتی سوروف (Echinochloa crus-galli) و پیزور دریایی (Bolboschoenus planiculmis) با برنج رقم گیلانه، این تحقیق در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار و ترکیب فاکتوریل گونه علف هرز (سوروف و پیزور دریایی) و نسبتهای کاشت برنج: علف هرز در گلدان (0:4، 1:3، 2:2، 3:1 و 4:0) به اجرا درآمد. نتایج نشان داد که بجز ارتفاع، سایر صفات برنج در رقابت با سوروف نسبت به رقابت با پیزور کاهش بیشتری نشان دادند. درصد این کاهشها، در میانگین نسبتهای کاشت، بهواسطه رقابت برنج با سوروف در مقایسه با پیزور برای عملکرد بیولوژیک 10 و 21، عملکرد دانه 12 و 23، تعداد پانیکول 10 و 21، تعداد دانه پر 13 و 25، تعداد کل دانه 7 و 16 و تعداد پنجه 10 و 17 درصد بهترتیب در سطح گلدان و تکبوته بیشتر از پیزور بود. این نتایج و نیز بررسی نمودارهای سری جانشینی بیانگر رقابت شدیدتر سوروف با برنج بود. اگرچه تفاوت اندک اثر رقابتی دو گونه علف هرز و نیز عدم معنیداری شاخص چیرگی و نسبت رقابت سوروف و پیزور حاکی از اهمیت رقابت پیزور بهعنوان گونه هرز جدید در مزارع برنج است؛ لذا مدیریت موثر پیزور نیز علاوه بر سوروف بایستی در طراحی راهبردهای مدیریت علفهای هرز شالیزار مورد توجه قرار گیرد.
کلید واژگان: تراکم, چیرگی, شاخص رقابت, عملکرد نسبی, نمود نسبیIn order to investigate the role of inter-species interference and competitive outcome of barnyard grass (Echinochloa crus-galli) and bulrush (Bolboschoenus planiculmis) weeds with Guilaneh cultivar of rice, a factorial experiment with two factors including weed species (barnyard grass and bulrush) and rice: weed ratios in each pot (0: 4, 1: 3, 2: 2, 3: 1, and 4: 0) was conducted as a randomized complete-block design with three replications. The results showed that, except for height, all other traits of rice decreased more in competition with barnyard grass than competition with bulrush. The percentage of more reductions of traits in rice-barnyard grass competition than rice- bulrush competition, averaged over planting ratios, were 10 and 21% for biological yield, 12 and 23% for seed yield, 10 and 21% for number of panicle, 13 and 25% for number of filled seeds, 7 and 16 for total number of seeds, and 10 and 17% for number of tillers on pot and single plant levels, respectively. These results, along with the replacement series diagrams studies have indicated the severe competition of barnyard grass with rice plants. However, no significant difference in the competitive effect of the two weed species, as well as the insignificant dominance index and the ratio of barnyard grass and bulrush competition, indicates the importance of bulrush as a new weed in rice fields. Therefore, effective management of bulrush in addition to barnyard grass should be taken into consideration in the development of the weed management programs in paddy rice fields.
Keywords: Competition index, Density, Dominance, Relative Performance, Relative yield -
برای بررسی کارایی چند علف کش پیش وپس رویشی جهت کنترل علف های هرز در کشت پاییزه نخود دیم، آزمایشی به صورت کرت های یک بار خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار در منطقه سرارود کرمانشاه در سال زراعی 1400-1399 اجرا شد. کرت های اصلی شامل دو نظام خاک ورزی (خاک ورزی مرسوم و عدم خاک ورزی) و کرت های فرعی شامل 12 تیمار علف کشی (تری فلورالین، تری فلورالین + بتانال پروگرس، ایزوکسافلوتل، ایزوکسافلوتل + بتانال پروگرس، اکسی فلورفن، اکسی فلورفن + بتانال پروگرس، ایمازاتاپیر، ایمازاتاپیر + بتانال پروگرس، فلوروکلریدون، فلوروکلریدون + بتانال پروگرس، متری بیوزین، متری بیوزین + بتانال پروگرس) و دو تیمار شاهد آلوده به علف هرز و عاری از علف هرز بود. بیشترین کاهش وزن خشک علف هرز در تیمارهای خاک ورزی+ فلوروکلریدون، خاک ورزی + ایزوکسافلوتل، خاک ورزی + اکسی فلورفن و عدم خاک ورزی + فلوروکلریدون به ترتیب با 51، 48، 46 و 45 درصد مشاهده شد. بیشترین افت تراکم علف های هرز مربوط به تیمارهای خاک ورزی + فلوروکلریدون، خاک ورزی + اکسی فلورفن + بتانال پروگرس، خاک ورزی + متری بیوزین + بتنال پروگرس و خاک ورزی + فلوروکلریدون + بتانال و به ترتیب با 47، 47، 43 و 40 درصد بود. خاک ورزی تراکم و وزن خشک علف های هرز را کاهش داد، اما این کاهش فقط برای وزن خشک علف های هرز از نظر آماری معنی دار بود. بیشترین عملکرد دانه ی نخود در تیمارهای خاک ورزی + وجین، وجین، خاک ورزی + تری فلورالین+ بتانال پروگرس، خاک ورزی + اکسی فلورفن و عدم خاک ورزی + تری فلورالین + بتانل پروگرس به ترتیب 846، 664، 528، 502 و 498 کیلو گرم در هکتار ثبت شد. موثرترین علف کش ها در کنترل علف های هرز شامل فلوروکلریدون، ایزوکسافلوتل و اکسی فلورفن بودند و بیشترین عملکرد نخود نیز برای اکسی فلورفن ثبت شد.
کلید واژگان: بیوماس, تراکم, کنترل زراعی, کنترل شیمیایی, کشت پاییزهIn order to survey the efficacy of several pre-and post-emergence herbicides on weed control in the autumn cultivation of chickpeas, a split-plot experiment was conducted in a randomized complete block design with four replications in the Sararoud region during 2021–2022. The main plots contain two tillage systems (conventional tillage and no-tillage). The subplots include 12 herbicide treatments (Trifluralin, Trifluralin + Bethanal progress, Isoxaflutole, Isoxaflutole + Bethanal progress, Oxyfluorfen, Oxyfluorfen + Bethanal progress, Imazethapyr, Imazethapyr + Bethanal progress, Fluorochloridone, Fluorochloridone + Bethanal progress, Metribuzin, Metribuzin + Bethanal progress, and two controls (weed-free and weed-infested)). The maximum decline in weed dry weight was observed in tillage + Fluorochloridone, tillage + Isoxaflutole, tillage Oxyfluorfen, and no-tillage + Fluorochloridone at about 51%, 48%, 46%, and 45%, respectively. The greatest decrease in weed density is for tillage + Fluorochloridone and tillage + Oxyfluorfen + bethanal progress, tillage + Metribuzin + bethanal progress, tillage + Fluorochloridone + bethanal and tillage + Imazethapyr were registered with 47, 47, 43 and 40% reduction respectively. Conventional tillage reduced the density and dry weight of weeds, but this reduction was statistically significant for the dry weight of weeds. The highest yield of chickpea seeds in tillage + weeding, weeding, tillage + Trifluralin + bethanal progress, conventional tillage + Oxyfluorfen and no-tillage + Trifluralin + bethanal progress treatments are 846, 664, 528, 502 and 498 kg per hectare, respectively. The most effective herbicides in controlling weeds were Fluorochloridone, Isoxaflutole and Oxyfluorfen, and the highest yield of peas was recorded for Oxyfluorfen.
Keywords: Autumn cultivation, biomass, Density, Chemical control, mechanical control -
به منظور بررسی تاثیر کاهش فاصله ردیف از 75 سانتی متر رایج به 25 سانتی متر و کشت در ردیفهای بسیار باریک (Ultra Narrow Row; UNR) در سال 1398 آزمایشی به صورت کرتهای خردشده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار در دو مکان آرادان (استان سمنان) و مرکز تحقیقات کشاورزی استان تهران در ورامین انجام شد. کرت اصلی عبارت بود از تاریخ کشت (1 خردادماه و 15 خردادماه) و کرتهای فرعی به رقمهای تیپ بسته پنبه شامل خورشید، کاشمر، ساجدی، حکمت و شاهد خردادماه اختصاص یافت. نتایج نشان داد که اثر مکان بر صفات رویشی و زایشی کاملا معنیدار شد. کشت در ردیفهای بسیار باریک در آرادان منجر به افزایش عملکرد شد، اما در ورامین، نه تنها عملکرد افزایش نیافت، بلکه به علت رشد رویشی بیرویه و کاهش تعداد غوزه، عملکرد به شدت کاهش یافت. کاهش فاصله ردیف منجر به افزایش تعداد شاخه رویا، زایا و ارتفاع بوته شد. در ورامین ارتفاع بوته همه رقمها بیش از 119 سانتی متر شد. بالاترین عملکرد در این منطقه از کشت معمول رقم شاهد خردادماه به دست آمد (3886 کیلوگرم در هکتار) که بیانگر برتری روش معمول نسبت به کاشت در ردیف های بسیار باریک است. در آرادان، بیش ترین عملکرد از رقم خورشید به میزان 5/5702 کیلوگرم در هکتار در ردیفهای باریک حاصل شد و پس از آن رقمهای کاشمر، ساجدی و حکمت قرار داشتند. این نتایج نشان میدهد که کشت رقمهای تیپ بسته، در ردیفهای باریک سازگاری بیش تری با شرایط آرادان (استان سمنان) نسبت به ورامین دارد.کلید واژگان: ارتفاع بوته, تراکم, رشد رویشی, رشد زایشی, غوزهIn order to investigate the effects of reduced row spacing from usual 75 cm to 25 cm (UNR), an experiment has been conducted in two locations: Davarabad agricultural research station (Semnan Province) and Varamin Central Agricultural Research Station. The experimental design is RCBD laid out in split plots with three replications. The main plots are the planting dates (May 22 and Jun 5, 2020) and five cultivars, i.e. Khorshid, Kashmar, Sajedi, Hekmat, and Khordad serve as the sub plots. The results show that location effect on vegetative and reproductive attributes has been significant. UNR boosts the yield in Aradan, but in Varamin region, this planting method, not only has failed to increase the yield, but has reduced it significantly. This is due to reducing the boll number as a result of rank growth of plants in UNR system. Reduction of row spaces from 75 to 25 cm enhances the number of monopodials, sympodials, and plant height. In Varamin, plant height of all cultivars are higher than 119 cm. the highest yield in this region obtained from Khordad as Control (3886 kg seed ha -1). The highest yield in Aradan, obtained from Khorshid (5702.5 kg seed ha -1) in UNR system. This shows that the UNR planting of zero type varieties is more adabtable for Garmsar condition than that of Varamin.Keywords: Boll, Density, Plant height, Reproductive growth, vegetative growth
-
این پژوهش طی سال های زراعی 97-1396 و 98-1397 به منظور بررسی اثر تراکم گیاهی روی ویژگی های مرفولوژیکی، الگوی گل دهی، تشکیل غوزه و عملکرد وش ارقام جدید پنبه در منطقه ورامین ایران انجام شد. در این تحقیق پنج رقم پنبه شامل ورامین، شیرپان 603، کوکر 100، NO200 و SP731 در سه تراکم گیاهی با استفاده از آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار مورد ارزیابی قرار گرفتند. در این مطالعه تعداد گل و تاریخ گل دهی به مدت 11 هفته (10 تیر تا 24 شهریور) شمارش شد. نتایج تجزیه واریانس نشان داد تفاوت بین ارقام برای ارتفاع بوته، تعداد گره، تعداد گل، تعداد غوزه و عملکرد وش و الیاف در سطح 1 درصد معنی دار است. هم چنین نتایج نشان داد اختلاف معنی داری بین سال های اجرای طرح برای صفات ارتفاع بوته، تعداد غوزه و عملکرد وش و الیاف در سطح 1 درصد وجود دارد. میانگین ارتفاع بوته در سال های اول و دوم به ترتیب 2/93 و 9/119، میانگین تعداد غوزه در بوته به ترتیب 9/15 و 4/11 و عملکرد وش به ترتیب 5242 و 4050 کیلوگرم در هکتار بود. در این مطالعه ارقام از نظر تعداد روز از کاشت تا گلدهی، تعداد روز از گلدهی تا برداشت و زودرسی تفاوت معنیداری نداشتند. بررسی روند گل دهی در 11 هفته نشان داد که اوج گل دهی برای هر دو سال اجرای پژوهش هفته یازدهم پس از کاشت با میانگین 8/41 و 6/44 گل در بوته بوده است. بیش ترین غوزه ها برای سال اول از گل های هفته یازدهم و برای سال دوم از گل های هفته دهم تولید شدند. درجه روز رشد تجمعی در طول دوره رشد رویشی و زایشی برای دو سال اجرای آزمایش تفاوت معنی داری داشت. به طوری که در پایان هفته هفدهم پس از کاشت (هفته آخر گل دهی) درجه روز رشد تجمعی در سال های اول و دوم به ترتیب 9/1734 و 5/1245 بوده است که می تواند یکی از دلایل اصلی کاهش تعداد غوزه و عملکرد وش و الیاف در سال دوم باشد.
کلید واژگان: پنبه, تراکم, درجه روز رشد, عملکرد وش, گلدهیThis research was carried in cropping years 2017-18 and 2018-19 to study the effect of plant density on morphological traits, flowering pattern, boll production and seed cotton yield of new cotton cultivars in Varamin region of Iran. In this research, five cotton cultivars including Varamin, Shirpan603, Cocker100, NO200 and SP731 in three plant densities were evaluated using a factorial experiment in a randomized complete block design with three replications. In this study, the number of flowers and flowering date in cultivars for 11 weeks (1 July to 15 September) were counted. The results of analysis of variance showed that the differences between cultivars were significant for plant height, number of nodes, number of flowers, number of bolls and fiber and seed cotton yield at 1% level. The results also showed that there is a significant difference between the years of project implementation for plant height, number of bolls and fiber and seed cotton yield at the level of 1%. The mean of plant height for the first and second years were 93.2 and 119.9 cm and the average number of bolls per plant were 15.9 and 11.41 and the seed cotton yield were 5242 and 4050 kg/ha, respectively. In this study cultivars did not differ significantly in terms of number of days from planting to flowering, number of days from flowering to harvest and early ripening. Investigation of flowering process in 11 weeks showed that the peak of flowering for both years of research was the eleventh week after planting with an average of 41.8 and 44.6 flowers per plant. Most of the bolls were produced from the flowers of the eleventh week for first year and from the flowers of the tenth week for second year. The cumulative growing degree days during the vegetative and reproductive growth period for two years of experiment was significantly different. So that at the end of the seventeenth week after planting (last week of flowering) the cumulative growing degree days in the first and second years was 1734.9 and 1245.5, respectively, Which can be one of the important reasons in reducing the number of bolls and fiber and seed cotton yield in the second year.
Keywords: Cotton, density, Growing Degree Days, seed cotton yield, flowering -
به منظور بررسی تاثیر میزان بذر بر عملکرد ارقام گندم دیم آزمایشی به صورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی در 3 تکرار در مزرعه ای خصوصی در روستای حصار ولیعصر (ع) شهرستان آوج در سال زراعی 1402-1401 اجرا شد . عامل های آزمایش شامل میزان مصرف بذر در 3 سطح 90 ، 120 و 150 کیلوگرم در هکتار و رقم در 3 سطح آذر-2، هشترود و صدرا بودند . برای بررسی صفات زراعی همزمان با برداشت محصول ، تعداد هشت بوته از هر کرت به صورت تصادفی انتخاب شدند ، انتخاب نمونه ها به گونه ای انجام شد که معرف واقعی کرت های مورد نظر باشند . نتایج بررسی نشان داد که میزان مصرف بذر بر صفات ، تعداد سنبله در بوته ، تعداد دانه در سنبله اصلی ، تعداد دانه در سنبله فرعی ، تعداد دانه در بوته و وزن هزار دانه گندم تاثیر معنی داری داشت . نتایج مقایسه میانگین اثرات ساده نشان داد ، بالاترین عملکرد دانه و شاخص برداشت مربوط به رقم آذر 2 و بیشترین عملکرد بیولوژیک مربوط به رقم آذر2 و رقم هشت رود بود . در تیمارهای میزان مصرف بذر بالاترین عملکرد بیولوژیک مربوط به میزان مصرف 150کیلوگرم بذر در هکتار بود و بیشترین عملکرد دانه و شاخص برداشت مربوط به میزان مصرف بذر 120 کیلوگرم در هکتار بود . مقایسه میانگین اثر متقابل میزان بذر و رقم تایید نمود که میزان 120 کیلوگرم در هکتار مصرف بذر در رقم آذر-2 با 1226 کیلوگرم در هکتار بیشترین عملکرد دانه را نسبت به کاربرد 90 کیلوگرم در هکتار در رقم صدرا با 839/3 کیلوگرم در هکتار به عنوان کمترین عملکرد دانه داشته داشت و افزایش عملکرد 31/56 درصدی را ایجاد نمود . در کلیه صفات مورد ارزیابی رقم آذر2 نسبت به سایر ارقام برتری نشان داد .
کلید واژگان: بذر, تراکم, رقم, عملکرد دانه, گندمIn order to investigate the effect of seed amount consumption on the yield of dryland wheat cultivars, an experiment was conducted based on completely randomized block design in 3 replications in a private farm in Hesar Valiasr (AJ) village of Avaj city in the crop year of 1402-1401. The experimental factors included the amount of seed at the levels: 90, 120 and 150 kg/ha cultivars in 3 levels: Azar-2, Hashtroud and Sadra. To investigate the agricultural traits at harvesting time, eight plants were randomly selected from each plot. The results of the study showed that the amount of seed consumption had a significant effect on the traits, number of spikes per plant, number of seeds in the main spike, number of seeds in secondary spike, number of seeds per plant and 1000 grains weight. The mean comparison of simple effects show that the highest seed yield, harvest index was related to Azar 2 variety and the highest biological yield was related to Azar 2 and Hashtroud varieties. In the seed consumption rate treatments, the highest biological yield was gained in 150 kg/ha of seeds consumption, and the highest seed yield and harvest index was related to 120 kg/ha of seeds consumption. The mean comparison interaction effect of seed rate and variety demonstrated that application of 120 kg/ha in Azar-2 variety had the highest seed yield (1226 kg /ha) compared to 90 kg/ha seed application in Sadra variety (839.3 Kg/ha) as the lowest seed yield, (31.56% increase between 2 treatments). In all evaluated traits, Azar 2 showed superiority over other cultivars.
Keywords: Density, Grain yield, Seed, Variety, Wheat -
سابقه و هدف
با شناسایی بانک بذر علفهایهرز میتوان به ترکیب و تراکم گونهای بانک بذر و فلور علفهایهرز در طول فصل زراعی پیبرد و در انتخاب بهترین زمان و روش مناسب جهت مبارزه موثر بذرهای علفهایهرز موجود در خاک دقت لازم را داشت. از آنجایی که کشت ممتد یک گیاه در زمین زراعی باعث افزایش بانک بذر علفهایهرز میگردد لذا بهمنظور وصف جوامع گیاهی سطح زمین و ارزیابی هر گونه تغییرات در آنها نیاز به شناخت و بررسی بانک بذر خاک میباشد در واقع با شناخت بانک بذر میتوان به کنترل علفهایهرز آینده در مزرعه کمک نمود و از طریق آن روی عملیات مدیریتی بهتر تمرکز کرد. این پژوهش بهمنظور بررسی اثر تداوم تککشتی پیاز بر تراکم و تنوع علف های هرز بومنظامهای زراعی منطقه جیرفت انجام شد.
مواد و روشنمونهبرداری بانک بذر علفهایهرز از دو عمق 20-0 و 40-20 سانتیمتری خاک به روش سیستماتیک تصادفی صورت گرفت. تراکم و تنوع بانک بذر علفهایهرز به روش جوانهزنی در شرایط گلخانهای تعیین گردید. جامعه مورد مطالعه شامل نمونههای خاک از چهار نظام زراعی تککشتی پیاز با تداومهای کمتر از سه سال (S1)، بین سه تا پنج سال (S2)، بین پنج تا هشت سال (S3) و بیشتر از هشت سال (S4) و آیش طولانی مدت (F) بود. برای مقایسهی شاخصهای مختلف تنوع و غنا در نظامهای مختلف تککشتی پیاز از آزمون LSD استفاده شد.
نتایج و بحث:
در هر دو عمق20-0 و 40-20 سانتیمتر بیشترین تراکم مربوط به علفهرز آفتابپرست (Heliotropium europium L.) بود. شمار کل بذرهای جوانهزده در شرایط گلخانهای در نظامهای تککشتی پیاز و آیش در عمق 0 تا 20 حدود 4140 عدد بذر در مترمکعب خاک بود که در این عمق نظامهای زراعی F و S4 به ترتیب با میانگین 221 و 1704 بذر در مترمکعب دارای کمترین و بیشترین تعداد علفهرز بودند و عمده بذرها در این عمق مشاهده شد. در عمق 40-20 سانتیمتر شمار 2049 عدد بذر در مترمکعب خاک مشاهده گردید. در این عمق نظامهای زراعی S4 و F به ترتیب با میانگین 830 و 143 دارای بیشترین و کمترین تعداد علفهرز بودند. همچنین نتایج نشان داد تداومهای تککشتی پیاز در هر دو عمق روی شاخصهای تنوع و غنای گونه ای علفهایهرز اثر معنیداری داشت و نظامهای زراعی S4 و F به ترتیب دارای بیشترین و کمترین تنوع و غنا بودند. در واقع با افزایش تداوم تککشتی پیاز تراکم علفهایهرز افزایش یافت.
نتیجهگیری:
از آنجایی که تراکم بذرهای علفهایهرز در زمینهای تحت کشت مداوم بیشتر از آیش است و نسبت بالاتری از بذرها در لایه سطحی خاک تجمع مییابند لذا با اجرای تناوب مناسب میتوان تراکم بذور را در بانک بذر کاهش داد. بنابراین توصیه میشود بهجای کشت ممتد یک گیاه زراعی، از تناوبهای زراعی با مجموعه متنوعی از گیاهان زمستانه و بهاره استفاده کرد که با افزایش تنوع، شرایط مناسبی برای کنترل بهتر و قطع سیکل زیستی علفهایهرز فراهم میکند.
کلید واژگان: تراکم, تناوب زراعی, غالبیت, کشت ممتد, مدیریت زراعیBackground and objectivesBy identifying the weed seed bank can be ascertained to the composition and density of weed seed bank species and flora during the growing season and in choosing the best time and method for effective control of weed seeds in the soil was careful. Since continuous cultivation of a plant in the farm increased the seed bank of weeds, therefore, in order to describe the plant communities of the farm surface and evaluate any changes in them, it is necessary to know and study the soil seed bank. In fact, knowing the seed bank can help control future weeds on the farm and focus on better management operations. This study was conducted in order to evaluate the effect of onion monoculture continuing on weed density and diversity in the conventional agroecosystems of Jiroft region.
Materials and methodsWeed seed bank sampling was performed from two soil depths of 0-20 and 20-40 cm by systematic random method. Density and diversity of weed seed bank were determined by germination method in greenhouse conditions. The study population were includes soil samples from four onion monoculture crops with a duration of less than three years (S1), between three to five years (S2), between five to eight years (S3) and more than eight years (S4) and long period fallow system (F). Analysis of variance of data related to different indices and comparison of different indices of diversity and richness in different onion monoculture systems were calculated by Duncan test.
Results and discussionAt both 0-20 and 20-40 cm depths, the highest density was related to chameleon weeds. The total number of germinated seeds in greenhouse conditions in fallow and onion monoculture systems at depths of 0 to 20 was about 4140 seeds in m3 of soil that at this depth, F and S4 cropping systems had the lowest and highest number of weeds with an average of 221 and 1704 seeds in m3, respectively, and the majority of seeds were observed at this depth. At a depth of 20-40 cm, 2049 seeds in m3 of soil were observed. At this depth, S4 and F cropping systems with the average of 830 and 143 seeds had the highest and lowest number of weeds, respectively. Also, the results showed that continuous onion monoculture at both depths had a significant effect on weed diversity and species richness indices and S4 and F cropping systems had the highest and lowest diversity and richness, respectively. In fact, weed density increased with increasing continuous onion monoculture.
ConclusionBecause the density of weed seeds in fields under continuous cultivation is higher than fallow and a higher proportion of seeds accumulate in the surface layer of the soil. So, seed density can be reduced in the seed bank with proper rotation. Therefore, it is recommended to use crop rotations with a diverse collection of winter and spring plants instead of continuous cultivation of a crop that by increasing diversity, it provides suitable conditions for better control and interruption of weed life cycle.
Keywords: Abundance, Continuous cultivation, crop management, Crop Rotation, Density -
سابقه و هدف:
در اقصا نقاط زمین اراضی با شوری بالا وجود دارد و اغلب این اراضی به دلیل عدم شناخت ارقام مقاوم، بایر و یا بلا استفاده از دید زراعی تلقی شده اند. گیاه کینوا مقاومت قابل ملاحظهای در برابر طیف وسیعی از تنشهای غیر زنده از قبیل سرما، شوری و آبی از خود نشان میدهد هم چنین این گیاه با توجه به اینکه سرشار از پروتیین است می تواند جایگزین مناسبی برای برنج و گندم باشد. لازم است مطالعات بر روی گیاهانی از این دست در شرایط بحرانی (خاک شور و کشت دیم) بیش از پیش مورد توجه قرار گیرد. در این تحقیق اثر تاریخ کشت و تراکم در شرایط دیم و خاک شور بر عملکردگیاه کینوا مورد بررسی قرار گرفت.
مواد و روش هادر این تحقیق آزمایشی به صورت کرت های خردشده در قالب طرح پایه بلوک های کاملا تصادفی با سه تکرار در سال زراعی98 - 1397 در یکی از مزارع شهرستان گمیشان واقع در استان گلستان انجام شد. فاکتور اصلی شامل سه تاریخ کاشت (15 بهمن، 15 اسفند و 15 فروردین) و فاکتور فرعی شامل سه تراکم (60، 80، 100 و 120 بوته در متر مربع) بود. برای تعیین طول مراحل رشدی و وزن خشک و انجام آنالیز، نمونه برداری از بوته ها بصورت دو هفته یک بار انجام شد. عملکرد نهایی نیز از خطوط میانی هر کرت تعیین شد. در طول فصل رشد از تاریخ های مهم فنولوژی گیاه مثل زمان شروع سبز شدن، استقرار کامل بوته، گلدهی، دانه بندی، پر شدن دانه و رسیدگی برداشت به تفکیک تیمارهای مختلف یادداشت برداری شد در پایان دادههای بدست آمده توسط نرم افزار آماری SAS مورد تجزیه قرار گرفته و میانگین داده ها بر اساس آزمون LSD مورد ارزیابی قرار گرفت.
یافته هانتایج نشان دهنده تاثیر معنی دار تاریخ کاشت بر ارتفاع بوته، تعداد دانه در پانیکول و وزن خشک بوته و وزن هزاردانه درسطح 1 درصد و وزن پانیکول، تعداد دانه شاخه ها در سطح معنی داری 5 درصد بود. بیشترین مقادیر این صفات عملکردی در تاریخ کاشت 15 بهمن ماه حاصل شد و تاریخ کاشت فروردین دارای پایین ترین مقادیر صفات مذکور بود. ارتفاع بوته، تعداد دانه در پانیکول و وزن خشک بوته به صورت معنی داری تحت تاثیر فاکتور تراکم بوته قرار گرفت. کلیه اثرات متقابل این دو فاکتور نیز تاثیر معنی داری بر صفات اندازه گیری شده داشتند. اغلب عملکردها در تراکم های 60 و 80 بوته در متر مربع بطور معنی داری بیشتر از مقدار این صفت در دیگر تراکم های کاشت بود. نتایج این تحقیق نشان داد 15 بهمن بهترین تاریخ کاشت کینوا نسبت به سایر تاریخ های مورد بررسی در شرایط جوی و خاک های زراعی منطقه گمیشان بوده و تراکم 80 بوته در متر مربع به دلیل دارا بودن بیشترین تراکم بدون کاهش عملکرد نسبت به سایر تراکم ها مطلوبتر می باشد.
نتیجه گیریباتوجه به مقاومت بالای کینوا در برابر تنش های خشکی و شوری و عملکرد مناسب، می توان کشت این گیاه را به عنوان یک محصول استراتژیک به کشاورزان پیشنهاد داد. از نتایج این تحقیق می توان چنین نتیجه گرفت که 15 بهمن بهترین تاریخ کاشت کینوا در شرایط خاک شور و کشت دیم، نسبت به سایر تاریخ های مورد بررسی در شرایط آب و هوایی گمیشان بوده و تاخیر در کشت کاهش قابل ملاحظه ای را در رابطه با صفات مورد مطالعه سبب می شود. هم چنین تراکم 80 بوته در متر مربع، با توجه به اینکه در اغلب صفات مورد بررسی باعث افزایش عملکرد شده است به عنوان مطلوب ترین تراکم در شرایط این تحقیق معرفی می گردد. البته ناگفته نماند جهت تایید این یافته ها لازم است این آزمایش در سال دیگر مورد بررسی قرار گیرد.
کلید واژگان: تاریخ کاشت, تراکم, کینوا, عملکرد دانهHistory and PurposeAll over the world, there are high salinity lands and most of those considered as an arid or useless lands (from agriculture aspect) for lack of knowledge about resistant varieties. Quinoa plant indicate significant resistance to wide range of Abiotic stress such as salinity and cold. Also this plant is protein-rich and can be a good alternative to rice and wheat. It is necessary to study about this kind of plants in the critical condition (saline soil & dry farming) more than ever. In this paper we investigate about the impact of date of planting and density in dry farming and saline soil on quinoa plant yield.
Materials and MethodsIn this study, the experiment, split plot design in completely randomized block base format with three repetition in the crop year 2019 (1397- 98) was performed in one of the farms of Gomishan city, Golestan province. Main factor consists of three planting date (February 4, March 6, April 4) and subsidiary factor has three density (60, 80, 100 and 120 plants per m^2). To determine the length of growth stages and dry weight and doing analysis, Sampling was done once in every two weeks. Final yield is determined by split middle line. during the growth season the important dates of plant phenology such as time for emergence & seedling development, physiological maturity, flowering and grain development divided by different treatment notes were taken. lastly, data obtained were analyzed by statistical software SAS and average data evaluated by LSD test.
FindingsThe results indicate significant impact of planting date on plant height, number of seeds per panicle, dry weight of the plant and weight of one thousand seeds significance 1 percent level and weight of panicle, number of seeds of branch were at significance 5 percent level. Maximum values of this functional traits was obtained in planting date february 4. and planting date March 6 has the lowest values of these traits. plant height, number of seeds per panicle, wet and dry weight of the plant significantly affected by density factor. all interactions of both factor had huge impact on measured traits. most yields in 60 and 80 density plants per m^2 were significantly more than this trait's value in other planting density. results of this study indicate that february 4 was the best quinoa planting date (in comparison to other reviewed planting dates) for Gomishan and its condition, also 80 density plants per m^2 (high density without any decreased yield) is the most suitable for there.
ConclusionDue to the quinoa high resistance to drought and salt stress as well as appropriate performance, as a strategic product could be recommended to farmers. by the results of this paper we can conclude that february 4 is the best planting date for saline soil and dry farming. delay to cultivation has a significant decrease in reviewed traits. moreover, because 80 density plants per m^2 increased the plant yield in most traits, then it could be considered as a most appropriate density to this study condition. however to confirm this findings it is necessary to check this experiment another year.
Keywords: planting date, Density, Quinoa, Grain yield -
به منظور بررسی تاثیر زوال بذر، تراکم بوته و برگ زدایی بر صفات مورفولوژیکی، عمکلرد و اجزای عمکلرد گندم رقم نان، آزمایشی در سال های زراعی 96-1395 و 97-1396، در شهر گالیکش در استان گلستان با طول جغرافیایی 26 درجه و 55 دقیقه، عرض جغرافیایی 16 درجه و 37 دقیقه و ارتفاع از سطح دریا 200 متر اجرا گردید. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار بود. تیمارهای آزمایشی شامل دو سطح زوال بذر شامل بذر بدون زوال (شاهد) و زوال یافته (72 ساعت در دمای 45 درجه سانتی گراد)، سه سطح تراکم شامل 350، 400 و 450 بذر در مترمربع و برگ زدایی در چهار سطح شامل حذف کلیه برگ ها، حذف همه برگ ها بجز برگ پرچم و حذف همه برگ ها بجز برگ پرچم و ماقبل، بدون حذف برگ (شاهد) بود. اثرات حذف برگ و پیری تسریع شده وتراکم بذر گندم بر عملکرد و اجزاء آن در سطح یک در صد معنی دار بود. نتایج نشان داد که زوال بذر، عملکرد بیولوژیک، وزن هزار دانه، تعداد سنبله در مترمربع، وزن هزار دانه، عمکلرد دانه و شاخص برداشت را به طور معناداری کاهش داد. بیشترین میزان عملکرد بیولوژیک، وزن هزار دانه، تعداد سنبله در مترمربع، تعداد دانه در سنبله، وزن هزار دانه، عملکرد دانه و شاخص برداشت در تراکم 450 بذر در مترمربع به دست آمد که می توان این تراکم را برای این رقم به عنوان تراکم مطلوب بیان کرد. برگ زدایی باعث کاهش معنی دار عملکرد بیولوژیک، تعداد سنبله در مترمربع، تعداد دانه در سنبله، عمکلرد دانه، عملکرد بیولوژیک و شاخص برداشت گردید.
کلید واژگان: بذر, تراکم, برگ زدایی, عملکرد دانه, شاخص برداشت, گندمIn order to investigate the effect of seed decay, plant density and defoliation on morphological, yield and yield components of bread cultivar, an experiment in the cropping years 2016-17 and 2017-2017, in Galikesh city of Golestan province with a longitude of 26 degrees and 55 minutes, Latitude 16 degrees and 37 minutes and altitude 200 meters above sea level. The experiment was a factorial randomized complete block design with three replications. Experimental treatments included two levels of seed decay including decayed (control) and decayed seeds (72 hours at 45 ° C), three density levels including 350, 400 and 450 seeds per m2 and decolonization at four levels including removal of all leaves, removal of all Leaves except flag leaf and delete all leaves except flag leaf and before, without leaf removal (control). The simple effects of accelerated leaf removal and accelerated aging and wheat seed density on yield and its components were significant at the level of one percent. The results showed that seed degradation significantly reduced biological yield, 1000-seed weight, number of spikes per square meter, 1000-seed weight, grain yield and harvest index. The highest biological yield, 1000-seed weight, number of spikes per square meter, number of seeds per spike, 1000-seed weight, grain yield and harvest index were obtained at a density of 450 seeds per square meter, which can be expressed as the desired density for this cultivar. Decolorization significantly reduced biological yield, number of spikes per square meter, number of seeds per spike, grain yield, biological yield and harvest index.
Keywords: Seed, Density, Decolorization, Grain yield, Harvest index, Wheat -
به منظور بررسی تاثیر آرایش کاشت، کود نیتروژن و مگافول بر عملکرد، اجزای عملکرد و پروتیین دانه نخود تحت شرایط دیم، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه دانشگاه گنبدکاووس در سال زراعی 97-1396 اجرا شد. عامل آرایش کاشت در سه سطح شامل 30×11، 45×4/7 و 60×5/5 سانتیمتر (تراکم 30 بوته در مترمربع) و عامل مصرف کود در پنج سطح شامل عدم مصرف و مصرف 50 و 100 کیلوگرم نیتروژن خالص و مصرف یک و دو لیتر مگافول در هکتار بودند. بیشترین تعداد دانه در بوته و عملکرد دانه مربوط به آرایش های کاشت 30×11 و 45×4/7 و کمترین آن مربوط به آرایش کاشت 60×5/5 سانتیمتر بود. عملکرد دانه با کاربرد 100 و 50 کیلوگرم نیتروژن در هکتار بیش از تیمارهای دیگر بود. بیشترین و کمترین درصد پروتیین دانه بهترتیب مربوط به آرایش کاشت 60×5/5 و 30×11 سانتیمتر بود. وزن 1000 دانه با کاربرد 100 و 50 کیلوگرم نیتروژن و دو لیتر مگافول در هکتار بیش از سایر تیمارها بود. شاخص برداشت با کاربرد کود حداکثر و در تیمار عدم مصرف کود حداقل بود. در مجموع، با توجه به تاثیر بیش تر نیتروژن بر عملکرد دانه نسبت به مگافول و عدم وجود تفاوت معنی دار بین مصرف 100 و 50 کیلوگرم نیتروژن در هکتار، به نظر می رسد مصرف 50 کیلوگرم نیتروژن و آرایش کاشت 30×11 مناسب ترین توصیه جهت کاشت نخود دیم در منطقه گنبدکاووس باشد.کلید واژگان: تراکم, دانه در بوته, شاخص برداشت, کود, وزن هزار دانهIn order to investigate the effect of planting pattern and nitrogen and megafol on grain yield, yield components, and seed protein of chickpea (Cicer arietinum L.) under rainfed conditions, a factorial experiment has been conducted in a randomized complete block design with three replications in Gonbad Kavous University farm during growth season of 2017-2018. The planting pattern is in three levels of 30×11, 45×7.4, and 60×5.5 cm (30 plants. m-2) and the factor of use of fertilizers in five levels of non-consumption and consumption of 50 and 100 kg nitrogen and one and two liters of megafol per hectare. The results show that the highest seed yield is related to 30×11 and 45×7.4 and the lowest is related to 60×5.5 cm. Seed per plant and seed yield in application of 100 and 50 kg N ha-1 has been higher than others. The highest and the lowest protein percentage of seeds is related to 60×5.5 and 30×11 cm. 1000-seed weight in application of 100 and 50 kg N ha-1 and 2 liters of megafol has been more than other treatments. The harvest index in application of fertilizer is the maximum and in treatment of non-application of fertilizer is the minimum. In addition, because of more effect of nitrogen on seed yield compared to megafol and non-significant differences between consumption of 100 and 50 kg N ha-1, it seems that consumption of 50 kg N ha-1 and planting pattern of 30×11 is the most appropriate advice for planting of rainfed chickpea in Gonbad Kavous condition.Keywords: 1000-Seed weight, Density, Fertilizer, harvest index, seed per plant
-
آلودگی به علف های هرز در اراضی زراعی بسیار فراتر از یک گونه می باشد، بنابراین توجه به تداخل چند گونه ای علف های هرز از اهمیت خاصی برخوردار است. این مطالعه به منظور بررسی ارزیابی عملکرد و اسانس گیاه رازیانه تحت رقابت هم زمان تراکم های علف های هرز تاج خروس ریشه قرمز و سوروف در مزرعه پژوهشی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با سه تکرار در سال 1396 به اجرا در آمد. فاکتورهای آزمایش شامل سه سطح تراکم علف هرز سوروف (صفر، چهار و هشت بوته در مترمربع) و سه سطح تراکم علف هرز تاج خروس ریشه قرمز (صفر، چهار و هشت بوته در مترمربع) بودند. بیش ترین عملکرد دانه (2230 کیلوگرم در هکتار) و بیش ترین درصد اسانس (دو درصد) از تیمار عاری از علف هرز به دست آمد. در شرایط تداخل هشت بوته در مترمربع علف هرز تاج خروس و تراکمهای صفر، چهار و هشت بوته در مترمربع سوروف، به ترتیب باعث 1/30، 9/62 و 7/75 درصد کاهش عملکرد دانه و 5/24، 2/26 و 5/29 درصد کاهش درصد اسانس نسبت به شرایط عدم آلودگی علف هرز شدند. ضریب قدرت رقابتی تاج خروس نسبت به سوروف بالاتر بود و تداخل 5/14 بوته در مترمربع سوروف و یا 7/7 بوته در مترمربع تاج خروس باعث 50 درصد افت عملکرد رازیانه شد.
کلید واژگان: اسانس, تداخل, تراکم, عاری از علف هرز, قدرت رقابتی علف هرزWeed infestation in arable lands is much more than one species. Thus, it is important to pay attention to the interaction of multy species of weeds. To study the effect of redroot pigweed (Amaranthus retroflexus L.) and barnyardgrass (Echinochloa crus-galli (L.) P. Beauv) interference on yield and essential oil of fennel (Foeniculum vulgare Mill.), an experiment has been done in Research field of Sari Agricultural Sciences and Natural Resources University during 2017. It has been arranged in a factorial arrangement based on randomized complete block design with three replications with the experimental factors being three densities of redroot pigweed (0, 4, and 8 plants m-2) and three densities of barnyardgrass (0, 4, and 8 plants m-2). The highest grain yield (2230 kg ha-1) and essential oil content (2 %) are obtained at weed free plots. The density of 8 redroot pigweed plants m-2 at simultaneous interference with 0, 4, and 8 barnyard grass m-2 reduce grain yield by 30.1%, 62.9%, and 75.7%, and essential oil content by 24.5%, 26.2%, and 29.5%, respectively, compared with weed free plots. The coefficient of redroot pigweed competitivity is predicted to be higher than barnyardgrass, and the interference of 14.5 barnyardgrass plants m-2 or 7.7 redroot pigweed plants m-2 decreases fennel grain yield by 50%.
Keywords: Density, Essential oil, interference, Weed Competitivity, Weed free -
سابقه و هدف
در بین دانه های روغنی، کنجد (Sesamum indicum L.) به دلیل دارا بودن میزان قابل توجهی از ترکیبات آنتی اکسیدانی، اسید آمینه های ضروری و اسیدهای چرب غیر اشباع، به عنوان ملکه ی دانه های روغنی شناخته شده است. از میان مدیریت های لازم برای رسیدن به حداکثر تولید گیاهان زراعی، می توان به انتخاب رقم، تراکم و آرایش کاشت اشاره نمود. ارقام مختلف کنجد دارای ویژگی های رشدی متفاوتی (برای مثال، نحوه ی شاخه دهی) بوده و هر یک از آنها برای یک روش کاشت و با یک تراکم مشخص، مناسب هستند. هدف از اجرای این پژوهش، ارزیابی آرایش کاشت و تراکم مناسب برای دو رقم از گیاه کنجد بود.
مواد و روشدر این پژوهش، اثر آرایش کاشت (کشت یک یا دو ردیف روی پشته)، تراکم بوته (20، 30 و 40 بوته در متر مربع) و ارقام کنجد (اولتان و ناز تک شاخه) بر اساس آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار طی سال های 1398و 1399 در منطقه کرج مورد ارزیابی قرار گرفتند. صفات ارتفاع بوته، عملکرد و اجزای عملکرد دانه، عملکرد ماده خشک، شاخص برداشت و درصد و عملکرد روغن ارزیابی شدند. تجزیه های آماری با استفاده از نرم افزار SAS انجام گرفت و برای مقایسه میانگین های اصلی از آزمون LSDو برای مقایسه میانگین های برهم کنش ها، از روش برش دهی استفاده گردید.
یافته هاتجزیه واریانس نشان داد که عامل آرایش کاشت بر ارتفاع گیاه و عملکرد ماده خشک، عامل تراکم بوته بر همه صفات (به استثنای وزن هزار دانه) و عامل رقم بر کلیه ی صفات (به استثنای شاخص برداشت) تاثیر معنی داری داشتند. مقایسه میانگین ها نشان داد که میانگین ارتفاع گیاه (126 سانتیمتر) در آرایش کاشت دو ردیف روی پشته به طور معنی داری بیشتر بود. از بین اجزای عملکرد، تعداد کپسول در بوته در تراکم های 30 و 40 بوته در مترمربع (به ترتیب، 57 و 60 عدد) بیشترین مقدار بود که در مقایسه با تراکم 20 بوته در مترمربع (50 عدد) تفاوت آماری معنی داری داشتند. تعداد دانه در کپسول در تراکم 20 بوته در مترمربع بیشترین مقدار بود (58 عدد) که نسبت به دو تراکم دیگر، تفاوت آماری معنی داری نشان داد. از بین تراکم های مورد مطالعه، بالاترین عملکرد دانه (993 کیلوگرم در هکتار) از تراکم 40 بوته در مترمربع و کمترین مقدار عملکرد دانه (798 کیلوگرم در هکتار) از تراکم 20 بوته در مترمربع به دست آمد. از بین دو رقم مورد مطالعه، رقم اولتان دارای بالاترین عملکرد و اجزای عملکرد دانه بود که نسبت به رقم ناز تک شاخه، تفاوت آماری معنی داری را نشان داد. بیشترین عملکرد روغن را رقم اولتان در هر یک از تراکم های 30 و40 بوته در متر مربع تولید نمود که از لحاظ آماری در آرایش کاشت یک یا دو ردیفه، این رقم تفاوت معنی داری نشان نداد.
نتیجه گیریاین پژوهش نشان داد که رقم اولتان درآرایش کاشت یک ردیف روی پشته و در تراکم 30 بوته در متر مربع برای منطقه کرج قابل توصیه می باشد.
کلید واژگان: رقم, کنجد, تراکم, عملکرد دانه, عملکرد روغنBackground and objectivesAmong oilseeds, sesame (Sesamum indicum L.) is known as the queen of oilseeds due to its significant amount of antioxidant compounds, essential amino acids and unsaturated fatty acids. Among the necessary managements to achieve maximum crop production, the selection of cultivar, density and planting pattern could be mentioned. Different sesame cultivars have various growth characteristics (for example, branching) and each of them is suitable for a planting method with a certain density. The aim of this study was to evaluate the planting pattern and suitable density for two sesame cultivars.
Materials and methodsIn this study, the effect of planting pattern (single or double row(s) on ridges), plant density (20, 30 and 40 plants m-2) and sesame cultivars (Oltan and Naz Tak Shakheh) based on factorial experiment in a randomized complete blocks design were evaluated in three replications during 2019 and 2020 in Karaj region. Plant height, grain yield and yield components, dry matter yield, harvest index and oil percentage and yield were evaluated. Statistical analyzes were performed using SAS software and LSD test was used to compare the main means and slicing was used to compare the means of interactions.
ResultsAnalysis of variance showed that effect of planting pattern factor on plant height and dry matter yield, plant density factor on all traits (except 1000-seed weight) and cultivar factor on all traits (except harvest index) were significant. Comparison of means showed that the mean of plant height in planting pattern of double rows on ridges (126 cm) was significantly higher. Among the yield components, the number of capsules per plant at densities of 30 and 40 plants m-2 (57 and 60, respectively) were the highest, which were statistically significant compared to the density of 20 plants m-2 (50). The number of seeds per capsule at the density of 20 plants m-2 was the highest (58) which showed a statistically significant difference compared to the other two densities. Among the studied densities, the highest grain yield (993 kg ha-1) was obtained from the density of 40 plants m-2 and the lowest grain yield (798 kg ha-2) was obtained from the density of 20 plants m-2. Among the two studied cultivars, Oltan cultivar had the highest yield and grain yield components which showed a statistically significant difference compared to Naz Tak Shakheh. The highest oil yield was produced by Oltan cultivar in each of the densities of 30 and 40 plants m-2, which statistically did not show a significant difference in planting pattern of single or double row(s) on ridges.
ConclusionThis study showed that Oltan cultivar is recommended in planting pattern of single row on ridges and in density of 30 plants m-2 for Karaj region.
Keywords: Cultivar, Density, Grain yield, Sesame, Oil yield
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شدهاند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شدهاست. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که میخواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.