به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "fruit" در نشریات گروه "زراعت"

تکرار جستجوی کلیدواژه «fruit» در نشریات گروه «کشاورزی»
  • Bahman Panahi, Bahareh Damankeshan, Ali Salehi Sardoei *
    One phenolic component that might actively contribute to plants' fading resistance mechanism is salicylic acid. This study used a randomized complete block design with six treatment concentrations of 0, 100, 250, 500, 750, and 1000 mg/L salicylic acid at the start of the Kharak stage in three repetitions to examine the impact of salicylic acid injection on date bunch fading disorder on the Mazafati cultivar. The study was conducted in the Bam region. In this study, the disorder damage percentage, length, diameter and weight of fruit, fruit flesh-to-kernel ratio, yield, soluble solids content, pH, titratable acidity, total sugar content and protein percentage were investigated. Experimental date trees treated with 100 mg/L salicylic acid compared to other treatments showed an 18% reduction in the damage of date bunch fading disorder at the level of P<0.01 Duncan test. Also, application of 100 mg/L salicylic acid increased yield by 17 kg in each tree compared to control trees at the level of P<0.01 Duncan test. While certain salicylic acid treatments were successful in lowering date bunch fading disorder damage and boosting experimental date tree yields, they had no discernible impact on the physicochemical characteristics of the fruit. The only variable included in the model, disorder damage, accounted for 86% of the variances, according to stepwise regression analysis. The two variables with the strongest positive and significant correlations were fruit weight with flesh-to-kernel ratio (0.991**) and total sugar with pH (0.997**). Except for a drop in soluble solids, total sugar content, and fruit pH in comparison to the control, the findings of Duncan's test categorization indicated that salicylic acid injection raised them in all treatments.
    Keywords: Bunch Fading Disorder, Date Palm, Fruit, Path Analysis, Salicylic Acid, Stepwise Regression
  • ابوالمحسن حاجی امیری، عبدالرحمان محمدخانی*، رحمت الله غلامی

    این پژوهش به منظور بررسی روند تغییرات عناصر و مواد غذایی در سال های "آور" و "ناآور" زیتون طی سال های 1398و 1399 در ایستگاه تحقیقات زیتون دالاهو، در استان کرمانشاه انجام شد. آزمایش در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار و سه رقم زیتون محلی شامل دیره، زاگرس و مشکات انجام شد. اندازه گیری عناصر نیتروژن، پتاسیم، فسفر، روی، بور و مواد غذایی نشاسته و پروتئین از برگ، میوه جوان، برگ مسن و ریشه از زمان شروع سخت شدن درون بر، در اوایل خرداد تا زمان برداشت میوه در اواسط آبان، با فاصله زمانی هر40 روز یک بار انجام شد.بررسی نتایج نشان داد اختلاف بین تغییر محتوای عناصر غذایی در برگ و میوه جوان، نشاسته و پروتئین در برگ مسن و ریشه در سال های "آور" و "ناآور" معنی دار بود. به طوری که تغییرغلظت عناصر با الگوی منحنی رشد میوه (دابل سیگموئید) مطابقت داشت. میزان نیتروژن، پتاسیم، بور و روی در برگ جوان از اوایل خرداد تا اواسط تیرماه (زمان سخت شدن درون بر) کاهش و سپس جزئی افزایش یافت. میزان نشاسته در برگ مسن و ریشه در سال "آور" تا خرداد افزایش و سپس کاهش یافت. میزان نشاسته ریشه در سال "ناآور" از خرداد تا آبان با شیب کندی کاهش یافت. میزان پروتئین در برگ مسن و ریشه از یک منحنی دابل سیگموئید پیروی می کرد. به طوری که تا اواسط تیرماه با یک شیب تندی کاهش یافت. با توجه به تغییر غلظت عناصر در برگ و میوه مطابق با الگوی رشد میوه، مخصوصا در سال آور، کاربرد خاکی نیتروژن، فسفر و پتاسیم در دی ماه (قبل از گل دهی)، محلول پاشی برگی نیتروژن، پتاسیم، روی و بور در خردادماه (بعد از تشکیل میوه) و تغذیه نیتروژن و پتاسیم در مردادماه (پس از سخت شدن درون بر)  قابل توصیه است.

    کلید واژگان: الگوی رشد, تغذیه گیاهی, سال آوری, میوه
    A. Hajiamiri, A. Mohammadkhani*, R. Gholami
    Introduction

    Olive (Olea europaea L.) is the most famous species of Oleaceae family that has edible fruits. The olive tree has a tendency to alternate bearing, leading often to the production of massive fruit yield in one year (on) and a very low fruit yield in the next year (off). Knowing the changes of nutrients in different stages of olive fruit growth and development in the “on” and “off” years provides the possibility of timely and correct application of fertilizers. This research was conducted in order to investigate the changes in the concentration of mineral elements, starch, and protein of olive fruit in the on and off-years.

    Materials and Methods

    This research was carried out in the years 2018-2019 at Olive Dalaho Research Station in 2018 and 2019 at Dalahu Olive Research Station in Kermanshah (Lat. 32° 30´ N, Long. 45° 51´, Alt. 560 m.), west of Iran. The experiment was carried out in the form of a randomized complete block design with three replications and three local olive varieties, namely Deira, Zagros and Meshkat. All tested 11-year-old trees were under similar conditions in terms of pruning, drip irrigation, fertilization and pest and disease control. Measurement were carried out on N, P, K, Zn, B, starch, and protein in young leaves, fruits, old leaves, and roots from the time of kernel hardening (in early June) until fruit ripening (in mid-November) every 40 days using both "on" and "off" year trees. The samples included 20 broad leaves from the middle part of one-year-old and newly-formed vegetative branches, the growing fruits of the current year, and the feeding roots of 30 cm depth under the canopy of the tree crown. Measurements on potassium concentration were made by a flame photometer (model PFP7 made by JENWAY, England), phosphorus by colorimetric method using spectrophotometer, nitrogen and protein by Kjeldahl method, boron and zinc elements using an atomic absorption device (Perking Elmer model 31/40). Starch concentration of the dry matter was measured by Morley's method.

    Results and Discussion

    Monthly changes of mineral elements in leaves and young fruits, starch, and protein concentration in old leaves and roots were significant in the on and off years. The monthly changes in the concentration of the mineral elements corresponded to the pattern of the fruit growth curve (double sigmoid). The concentration of N, K, B, and Zn in young leaves decreased from the beginning of June to the middle of July (the time of endocarp hardening) and then increased slightly. The monthly changes in concentration of mineral elements in leaves and young fruits, starch, and protein in old leaves and roots were significant in the on and off years. The monthly changes of the mineral elements corresponded to the pattern of the fruit growth curve (double sigmoid). The concentration of N, K, B and Zn in young leaves decreased from the beginning of June to the middle of July (the time of endocarp hardening) and then increased slightly. Mashkat cultivar had the highest and Deira and Zagros cultivars had the lowest concentration of nitrogen in young leaves. The concentration of nitrogen has a direct effect on vegetative growth, fruit formation, fruit yield, and shoot growth. There was a positive and significant relationship between fruit nitrogen and phosphorus and zinc concentration of the fruit, but young leaf nitrogen had a negative and significant correlation with phosphorus and zincof the fruit. Deira cultivar had the highest and Meshkat the lowest zinc concentration of the young leaves. Zinc plays a significant role in the function of enzymatic systems, synthesis of nucleic acids, protein and auxin metabolism. There was a positive correlation between phosphorus concentration in young leaves with phosphorus concentration in fruit and leaf starch, but there was a negative correlation with leaf and root protein concentration. The concentration of starch in the old leaves and roots increased and then decreased in the on-year until June. The concentration of root starch decreased slowly from June to November in off-year trees. The concentration of protein in old leaves and roots followed a double sigmoid curve, it decreased sharply until mid-July. From the mid-July to the end of August, the protein concentration of the old leaves slowly and strongly in old leaves and roots, respectively.

    Conclusions

    Considering the observed changes in the concentration of mineral elements in the leaves and fruits according to the fruit growth pattern, especially in the spring, soil application of nitrogen, phosphorus, and potassium in January (before flowering), foliar spraying of nitrogen, potassium, zinc, and boron in June (after fruit set) and nitrogen and potassium amendments in August (after endocarp hardening) is recommended for the olive orchards of the studied region.

    Keywords: Alternative Bearing, Fruit, Growth Pattern, Plant Nutrition
  • عبدالستار دارابی*، شهرام امیدواری
    سابقه و هدف

    هندوانه بعد از سیب زمینی مهم ترین سبزی کشت شده در کشور است. برای تولید هندوانه به دلیل بالا بودن سرعت رشد، دوره رشد کوتاه و وجود 90 الی 92 درصد آب، آبیاری ضروری می باشد. به علاوه، در دوره رشد و نمو این محصول به دلیل بالابودن تبخیر و پایین بودن بارندگی در مناطق خشک و نیمه خشک آب فراوانی مورد نیاز است. به منظور به حداقل رساندن اثر تنش خشکی بر کاهش عملکرد محصولات کشاورزی در مناطق خشک و نیمه خشک، کاشت ارقام متحمل به کم آبی، کم آبیاری و پیوند ارقام پر محصول روی پایه های مقاوم توصیه شده است. با عنایت به این که تاکنون هیچ گزارشی در ارتباط با ارزیابی اثرات توام پیوند و کم آبیاری در هندوانه در خوزستان ارائه نشده است، این پژوهش به منظور مطالعه اثر این دو عامل بر عملکرد، اجزای عملکرد و بهره وری آب در گیاهان حاصل از پیوند هندوانه رقم B32 روی پایه های هیبرید بین گونه ای کدو (کبالت و فرو) و بررسی کم آبیاری در هندوانه غیر پیوندی اجرا گردید.

    مواد و روش ها

    این آزمایش به صورت کرت های نواری (استریپ پلات) در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی شامل 9 تیمار با 3 تکرار، به مدت یک سال زراعی (1400-1399) در ایستگاه تحقیقات کشاورزی بهبهان اجرا گردید. تیمارهای مورد بررسی شامل رژیم آبیاری در نوارهای عمودی در 3 سطح (تامین 100، 80 و 60 درصد نیاز آبی به روش قطره ای) و نوارهای افقی شامل مواد گیاهی (گیاهان پیوندی روی پایه کبالت، فرو و هندوانه غیرپیوندی) بود. این دو پایه، هیبرید بین گونه ای کدو حلوایی (Cucurbita moshcata) و کدو تنبل (Cucurbita maxima) می باشند. بذر هندوانه در 15 دی ماه و بذور پایه های کبالت و فرو در 20 دی ماه در گلخانه کشت و عملیات پیوند در 15 بهمن انجام و کلیه نشاها در 6 اسفند ماه به مزرعه منتقل شدند. برداشت هندوانه در نیمه دوم خرداد ماه انجام گرفت. نتایج حاصله توسط نرم افزار MSTATC تجزیه و تحلیل گردید و میانگین ها با استفاده از آزمون چند دامنه ای دانکن در سطح احتمال 1% مقایسه شدند.

    یافته ها

    در اثر پیوند عملکرد، متوسط وزن میوه و بهره وری آب به طور معنی داری افزایش یافت. اعمال تیمار کم آبیاری میزان عملکرد و متوسط وزن میوه را به طور معنی داری کاهش داد. حداکثر عملکرد در گیاهان پیوندی و غیر پیوندی با تامین 100% نیاز آبی تولید گردید. کاهش عملکرد رقم B32 با تامین 80% نیاز آبی در مقایسه با تامین 100% تامین نیاز آبی معنی دار نبود. میانگین عملکرد دو ترکیب پیوندی نسبت به هندوانه غیر پیوندی با تامین 100% نیاز آبی، به طور معنی داری (50%) افزایش نشان داد. عملکرد هر دو ترکیب پیوندی با تامین 80% آب مورد نیاز در مقایسه با عملکرد هندوانه غیر پیوندی با تامین 100% نیاز آبی بیشتر بود ولی این اختلاف معنی دار نشد. مقدار بهره وری آب در هندوانه های پیوندی روی پایه های کبالت و فرو در مقایسه با هندوانه غیر پیوندی به طور معنی داری افزایش یافت. اختلاف میزان بهره وری آب در هندوانه های پیوندی روی پایه های کبالت و فرو در هر سه تیمار تامین100%، 80% و 60% نیاز آبی معنی دار نبود. در هندوانه غیر پیوندی حداکثر بهره وری آب به تیمار تامین 80% نیاز آبی اختصاص یافت. کاهش بهره وری آب در هندوانه غیر پیوندوی در تیمار تامین 100% نیاز آبی در مقایسه با تامین 80% نیاز آبی معنی دار نبود ولی این صفت در تیمار تامین 60% نیاز آبی در مقایسه با این تیمار به طور معنی داری کاهش یافت.

    نتیجه گیری

    برای کشت هندوانه در خوزستان در شرایط عدم محدودیت آب برای تولید حداکثر محصول، پیوند رقم B32 بر پایه-های کبالت و فرو و تامین 100% نیاز آبی و در صورت محدودیت آب پیوند این دو رقم بر پایه های مزبور و تامین80% نیاز آبی توصیه می شود.

    کلید واژگان: پایه, قابل فروش, کدو, میوه
    Abdulsattar Darabi *, Shahram Omidvari
    Background and objective

    After potato, watermelon is the most important vegetable that cultivated in Iran. Irrigation is necessary for watermelon cultivation due to its high growth rate, short growth period and high fruit water content (90-92%). In addition high evaporation during growth and development stages and low rainfall in arid and semi-arid area caused that cultivation of watermelon need a lot of water. To minimize drought stress effect on yield of agricultural crop in arid and semi-arid areas, cultivation of drought tolerant cultivars, deficit irrigation practice and grafting of high yielding cultivars onto tolerant rootstocks are recommended. No paper has been published about grafting and deficit irrigation for watermelon cultivation in Khuzestan province yet, therefore present research was conducted to study the effects of these factors on yield, yield components and water use efficiency of grafted watermelon (B32 cultivar) onto pumpkin ‘Cubalt and Ferro’ (Cucurbita maxima × Cucurbita moschata.) and deficit irrigation in nongrafted watermelon.

    Material and method

    This study was carried out at Behbehan Agriculture Research Station from 2020 to 2021. The experiment was done as strip plot in randomized complete block design with nine treatments and three replications. Three irrigation regimes, full irrigation, 80% and 60% of full irrigation were considered as vertical strips. Horizontal strips included B32 cultivar grafted onto pumpkin ‘Cobult and Ferro’ rootstocks (Cucurbita maxima × Cucurbita moschata.) and nongrafted B32. Watermelon and pumpkin seeds were planted in greenhouse in 5 and 10 January respectively and watermelon seedlings were grafted onto pumpk in 4 February. Seedlings were transplanted in 24 Feb. and fruits harvested from early to mid-June. Results were analyzed by MSTATC statistical software and comparison of meanes were done using Duncan,s Multiple Range Test at 1% probability level.

    Results

    Yield, mean fruit weight and water use efficiency in grafted plants were significantly higher than nongrafted plants. Yield and mean fruit weight decreased significantly due to deficit irrigation. The most yield in grafted and nongrafted plants were obtained in full irrigation. The decrease of yield in nongrafted plants applied 80% of full irrigation as compared with full irrigation was not significant. In full irrigation regime the mean yield of grafted plants were significantly higher (50%) than nongrafted plants. The yield of grafted plants applied 80% of full irrigation were higher than nongrafted plants applied full irrigation , however this difference was not significant. Water use efficiency of grafted plants was significantly higher as compared with nongrafted plants. The differences of water use efficiency in grafted plants onto Cobult and Ferro rootstocks applied full irrigation, 80 % and 60% of full irrigation were not significant. In nongrafted plants the most water use efficiency belong to applied 80% of full irrigation. The decrease of water use efficiency in plants applied full irrigation was not significant as compared with this treatment. However the decrease of water use efficiency in plants applied 60% of full irrigation was significant in comparison to plants applied 80% of full irrigation.

    Conclusion

    grafting of B32 cultivar onto Cobult and Ferro rootstocks and applied full irrigation and 80% of full irrigation were recommended in no water restriction and water shortage conditions respectively for the maximum watermelon production in Khuzestan province.

    Keywords: Fruit, marketable, Pumpkin, Rootstock
  • صابر محمدنیا، مریم حقیقی*، علی فرهادی
    جهت بررسی اثر پیوند خیار (Super daminos Cucumis sativus var.) بر روی پایه های کدوی حلوایی توده اصفهان (Cucurbita moschata var. Isfahan) (Ri) و کدوی مسمایی (Cucurbita pepo) (Rm) و مقایسه آن با خیار غیرپیوندی (Rn) و پیوند خیار روی خیار (خودی) (Rc) به عنوان شاهد، آزمایشی به صورت آزمایش مرکب در مکان در قالب طرح کاملا تصادفی با دو تیمار دمای مطلوب رشد خیار (2±27 درجه سانتی گراد) و دمای کمینه رشد خیار (2±15 درجه سانتی گراد) به ترتیب به عنوان شاهد و تنش دمایی پایین با چهار تکرار در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه صنعتی اصفهان اجرا گردید. نتایج پژوهش نشان داد که وزن خشک شاخساره در اثر تنش دمایی به طور معنی داری کاهش یافت و پیوند بر پایه کدو حلوایی و مسمایی باعث افزایش معنی داری وزن خشک شاخساره تحت تنش دمایی شد. پیوند بر پایه کدو حلوایی و پایه خودی باعث افزایش میزان کلروفیل در شرایط بدون تنش نسبت به سایر تیمارها شد. در شرایط تنش دمای پایین پیوند خیار بر پایه کدو مسمایی باعث افزایش معنی دار فتوسنتز نسبت به تیمار غیرپیوندی، پایه خودی و پیوند بر پایه مسمایی شد. هدایت مزوفیلی در اثر تنش دمایی به طور معنی داری کاهش یافت و پیوند بر پایه مسمایی باعث افزایش جزیی در هدایت مزوفیلی شد. به طور کلی پایه کدو بومی اصفهان با بهبود برخی فاکتورهای رشدی و فیزیولوژیکی تحمل خیار را به تنش دمایی نسبت به گیاهان غیرپیوندی افزایش داد.
    کلید واژگان: فتوسنتز, میوه, فنول, آنتی اکسیدان, ریشه
    Saber Mohammadnia, Maryam Haghighi *, Ali Farhadi
    To evaluate the effect of grafting cucumber (Cucumis sativus var. Super daminos) on Cucurbita moschata collected in Isfahan and Cucurbita pepo on plant growth and physiology, comparing with self-grafted and non-garfted as a control an experiment was designed. The experiment based on carried out as a compound experiment based on a completely randomized design (CRD) with 4 replications. Treatments were temperature included optimum temperature (27±2) and cold temperature (12±2) on cucumber (Cucumis sativus var. Super daminos) in the greenhouse of Isfahan University of Technology. Results were shown that the dry weight of the shoot decreased with temperature stress and grafting on C. moschata and C. pepo (Isfahan) enhance the dry weight of the shoot under stress. Grafting on Isfahan rootstock and self-grafted cucumber increased chlorophyll content compare with other treatments in optimum condition. Grafted cucumber on C. pepo (Isfahan) increased photosynthesis compare with other treatments in stress conditions. Mesophyll conductance decreased in stress temperature and grafting on C. pepo (Isfahan) improved it. Generally, grafting on C. pepo (Isfahan) with improving some growth and physiological characteristics of cucumber increased it tolerate to low temperature compare with non-grafted plants.
    Keywords: Photosynthesis, Fruit, Phenol, Antioxidant, root
  • فریبا ساعدی، طاهر برزگر*، جعفر نیکبخت، زهرا قهرمانی

    سابقه و هدف :

    امروزه، تمایل فزاینده ای به استفاده از روش های زراعی مانند محرکهای زیستی طبیعی وجود دارد که باعث بهبود عملکرد می شوند و هیچ تاثیر منفی بر کیفیت گیاه ندارند. چنین راهکاری نه تنها امکان افزایش تولید زیست توده را فراهم می کند، بلکه باعث ایجاد مقاومت طبیعی گیاهان و همچنین بهبود کیفیت مواد غذایی گیاهان می شود. محصولات با منشا طبیعی مانند عصاره جلبک دریایی به عنوان محرک رشد و نمو گیاهان زراعی و باغی استفاده می شود. عصاره جلبک های دریایی حاوی طیف گسترده ای از مواد تقویت کننده رشد گیاهان مانند اکسین ها، سیتوکینین ها، بتایین ها، جیبرلین ها و مواد آلی و هچنین جمله اسیدهای آمینه، عناصر مغذی بزرگ و عناصر کمیاب هستند که عملکرد و کیفیت محصول را بهبود می بخشند. هدف ازانجام این پژوهش بررسی تاثیر روش های مختلف استخراج عصاره دو گونه جلبک دریایی قرمز Gracilaria corticata و Acanthophora spiciferais بر شاخص های رشدی، فیزیولوژیکی و عملکردی خیار آب پران (Ecballium elaterium L.) بود.

    مواد و روش ها

    این آزمایش به صورت طرح کاملا تصادفی در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه زنجان در سال 1399 در چهار تکرار بر روی گیاه خیار آب پران (Ecballium elaterium L.) انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل پنج روش استخراج (ME: عصاره استخراجی مایکروویو با حلال آبی، OE: عصاره استخراجی اتوکلاو با حلال آبی، BE: عصاره استخراج شده با روش جوشاندن با آب مقطر، NE: عصاره استخراج شده با ازت مایع، EE: عصاره خیسانده شده در اتانول) و یک نمونه شاهد (C: (محلول پاشی با آب مقطر) بود. در طول دور رشد تعداد برگ، تعداد گل نر و ماده و تعداد میوه ها اندازه گیری شد. در پایان دوره رشد تعداد شاخه جانبی، ارتفاع بوته و طول شاخه های جانبی، شاخص سطح کل برگ، وزن تر و خشک شاخساره، وزن تر و خشک میوه و عملکرد میوه، طول و قطر ریشه و انشعابات فرعی ریشه، حجم و سطح ریشه، کلروفیل کل، کارتنویید، فنل کل و فلاونویید کل آن اندازه گیری شد.

    یافته ها

    نتایج نشان داد اثر محلول پاشی عصاره های جلبکی در همه صفات در سطح یک درصد معنی دار شد. تیمار گیاهان با عصاره استخراج شده با حلال آبی در اتوکلاو باعث افزایش 6/43 درصد ارتفاع بوته، 4/59 درصد طول شاخه جانبی، 3/58 درصد وزن تر شاخساره، 7/71 درصد وزن خشک شاخساره، 7/65 درصد تعداد گل نر، 5/39 درصد تعداد گل ماده، 6/41 درصد تعداد میوه، 2/20 درصد وزن تر میوه، 8/32 درصد وزن خشک میوه، 6/55 درصد عملکرد میوه، 5/70 درصد طول ریشه، 7/80 درصد حجم ریشه و 9/66 درصد فلاونویید میوه نسبت به گیاهان شاهد شد. همچنین بیشترین شاخص سطح برگ با افزایش 9/42 و 5/41 درصد، قطر ریشه (57 و 4/53 درصد)، سطح ریشه (3/78 و 9/73 درصد)، کلروفیل کل (8/45 و 2/45 درصد)، کارتنویید (3/69 و 71 درصد) و فنل کل (6/42 و 2/43 درصد) به ترتیب در گیاهان تیمار شده با عصاره حاصل از روش های اتوکلاو و مایکروویو نسبت به گیاهان شاهد مشاهده شد.

    نتیجه گیری

    با توجه به نتایج، همه روش های استخراج عصاره جلبک های قرمز تاثیر مثبت بر رشد، صفات فیزیولوژیکی و عملکرد میوه خیار آب پران داشتند. اما به طور کلی روش های جدیدتر (اتوکلاو، مایکروویو) نسبت به روش های سنتی (جوشاندن، ازت مایع، اتانول) تاثیر بهتری داشتند و عصاره حاصل از این روش ها، هورمون های رشد، ترکیبات آلی و عناصر غذایی بیشتری داشتند. بنابراین روش های اتوکلاو و مایکروویو جهت استخراج عصاره جلبک ها پیشنهاد می گردد. همچنین این نتایج نشان می دهند که جلبک های قرمز گراسیلاریا (Gracilaria corticata) و اکانتوفورا (Acanthophora spicifera) منطقه خلیج فارس اگر با روش صحیحی استخراج شوند می توانند یک کود زیستی مناسب برای تولید گیاهان باشند.

    کلید واژگان: روش استخراج, رشد رویشی, میوه, فلاونوئید, گل های ماده
    Fariba Saedi, Taher Barzegar *, Jafar Nikbakht, Zahra Ghahremani
    Background and purpose

    Today, there is a growing interest in using cultivation methods such as natural biostimulants, which improve yield without any negative effects on plant quality. Such a strategy allows for increasing biomass production, but also induces the natural resistance of plants, as well as improves nutraceutical quality of plant food. Products of natural origin, such as seaweed extract are used as a stimulator of the growth and development of agricultural and horticultural plants. Seaweed extracts contain a wide variety of plant growth-promoting substances such as auxins, cytokinins, betaines, gibberellins, and organic substances, including amino acids, macronutrients, and trace elements that improve crop yield and quality. The aim of this study was to investigate the effect of different extraction methods of two red seaweed species: Gracilaria corticata and Acanthophora spiciferais on growth, physiological indices and fruit yield of Ecballium elaterium.

    Materials and Methods

    This experiment was carried out as a completely randomized design with four replications in the research greenhouse of University of Zanjan during 2020 on growth and yield of Ecballium elaterium. Experimental treatments include 5 extraction methods (ME: microwave extract with aqueous solvent, OE: autoclave extract with aqueous solvent, BE: extract extracted by boiling with distilled water, NE: extract extracted with liquid nitrogen, EE: soaked extract in ethanol) and a control sample (C: (foliar application with distilled water)). During the growth cycle, the number of leaves, the number of male and female flowers and the number of fruits were measured. At the end of the growing season, number of lateral branches, plant height and lateral branch length, leaf area index, fresh and dry weight of shoots, fresh and dry weight of fruit and fruit yield, root length and diameter and root sub-branches, root volume and area, Total chlorophyll, carotenoids, total phenol and total flavonoids contents were measured.

    Results

    The results showed that foliar application of seaweed extracts had significant effects (P < 0.01) on all traits. The plants treated with extract extracted by aqueous solvent in autoclave method was increased 43.6% plant height, 59.4% lateral branch length, 58.3% shoot fresh weight, 71.7% shoot dry weight, 65.7% number of male flowers, 39.5% number of female flowers, 41.6% fruit number, 20.2% fruit fresh weight, 32.8% fruit dry weight, 55.6% fruit yield, 70.5% root length, 80.7% root volume and 66.9% flavonoids content compared to control plants. Also, the highest leaf area index with increasing 42.9 and 41.5%, root diameter (57 and 53.4%), root area (78.3 and 73.9%), total chlorophyll (45.8 and 45.2%), carotenoids (69.3 and 71%) and total phenol contents (42.6 and 43.2) was observed in plants treated with the extract resulted of autoclave and microwave method, respectively compared to control plants.

    Conclusion

    According to the results, all methods of extracting red seaweed extract had positive effect on the growth, physiological traits and fruit yield of watercress. But in general, newer methods (autoclave, microwave) had better effect than traditional methods (boiling, liquid nitrogen, and ethanol), and extracts of these methods had more growth hormones, organic compounds and nutrients. Therefore, autoclave and microwave methods are proposed to extract seaweed extract. These results showed that the red seaweed Gracilaria (Gracilaria corticata) and Acanthophora (Acanthophora spicifera) of the Persian Gulf region, if extracted properly, can be a suitable biofertilizer for plant production.

    Keywords: Extraction Method, Female Flowers, Flavonoids, Fruit, Vegetative growth
  • بتول بهرامی عراقی، میترا نوری*

    کلم سانان یا شب بوییان (Brassicaceae=Cruciferae) با بیش از 3660 گونه در دنیا و حدود 900 گونه در ناحیه ایرانو-تورانی دارای بیش ترین تنوع، شامل گیاهان علفی یک ساله، دوساله، چندساله و یا درختچه ای هستند. تاکسون های این خانواده، علیرغم داشتن میوه خورجین، دارای تنوع بسیاری در مورفولوژی و سایر ویژگی های میوه و بذر خود هستند که در تشخیص و شناسایی آن ها اهمیت دارد. مطالعه این ویژگی ها روابط بین تاکسون ها را نشان می دهد و در تاکسونومی آن ها کاربرد دارد. به علاوه شناسایی بذر و میوه در کشاورزی، صنایع غذایی و مبارزه با علف های هرز نیز اهمیت دارد. سی و دو صفت کمی و کیفی بذر و میوه از 24 تاکسون وحشی جمع آوری شده از منطقه مرکزی ایران واقع در ناحیه ایرانو-تورانی با استفاده از خط کش، کولیس دیجیتال، کاغذ میلی متری، گراتیکیول و میکروسکوپ نوری مانیتوریگ و بینوکولار بررسی شدند. داده های به دست آمده ثبت شدند و سپس یک کلید شناسایی بر اساس مطالعات مورفوبیومتری میوه و بذر کلم سانان تهیه گردید. نتایج مطالعات مورفوبیومتری خورجین و بذر تاکسون های این خانواده نشان داد که تنوع پذیری و ثبات برخی از صفات میوه و بذر، در شناسایی و تاکسونومی آن ها اهمیت داشته و اطلاعات ارزشمندی درباره طبقه بندی تکاملی آن ها ارایه می کند.

    کلید واژگان: ایرانو-تورانی, بذر, کلم سانان, کلید, میوه, مورفو-بیومتری
    Batoul Bahrami Eraghi, Mitra Noori *

    Brassicaceae (Cruciferae) with more than 3660 species in the world and about 900 species in Irano-Turanian region having the highest diversity, includes annual, biennial, perennial herbs or shrubs. The family members are mainly distributed on the earth land surface exceptional Antarctica and tropics. Despite having silique fruit, they have many variations in exo-morphology and other properties of fruits and seeds that are important in their diagnosis and identification. Studies of these characters can revealed the relationship between taxa and used for their taxonomy. In addition, the identification of seeds and fruits is important in agriculture, food industry and weed control. Thirty two quantitative and qualitative fruit and seed characters of 24 collected wild Brassicaceae taxa from the central Iran in Irano-Touranian region were examined using ruler, digital calipers, millimeter paper, graticule and a monitoring zoom binocular light microscope. Obtained data were recorded and then a key was prepared based on the studied Brassicaceae fruit and seed morpho-biometric. Results showed morpho-biometrical studies of siliques and seeds of Irano-Touranian Brassicaceae members may support identification of the family taxa.

    Keywords: Fruit, Irano-Touranian, Key, Morpho-biometry, Mustard family, seed
  • مریم حقیقی*، الهام کاظمی
    به منظور بررسی تاثیر هیومیک اسید بر خصوصیات رشدی گوجه فرنگی در شرایط کم آبیاری، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کاملا تصادفی و با سه تکرار به اجرا در آمد. تیمارها شامل شاهد، آبیاری در حد ظرفیت مزرعه (FC)، آبیاری به صورت آبیاری به صورت دوسوم ظرفیت مزرعه (2/3 FC) و نصف ظرفیت مزرعه (1/2 FC) و سه سطح هیومیک اسید (صفر، 1000 و 2000 میلی گرم بر لیتر به صورت کودآبیاری) اعمال گردید. نتایج نشان داد شاخص کلروفیل، محتوای نسبی آب برگ، وزن تر شاخساره، وزن تر و خشک ریشه، فتوسنتز، تعداد کل میوه و وزن تر میوه با کاهش آبیاری کاهش یافت. میزان نشت یونی، قند میوه و درصد پوسیدگی میوه با تیمار کم آبیاری افزایش معنی داری نسبت به شاهد نشان داد. کم ترین کاهش وزن تر شاخساره در تیمار ppm2000× 2/3FC هیومیک اسید  به میزان 10 درصد نسبت به شاهد دیده شد. وزن تر ریشه در تیمار ppm2000 هیومیک اسید نسبت به شاهد در تمام سطوح آبیاری کاهش یافت و وزن خشک ریشه بدون استفاده از هیومیک اسید در هر دو تیمار آبیاری کاهش یافت. وزن تر میوه در 1/2FC و ppm2000 هیومیک اسید کاهش یافت و وزن خشک میوه در تیمار 1/2FC و کلیه سطوح هیومیک اسید کاهش یافت. محتوای نسبی آب برگ با کاهش آبیاری در کلیه تیمارهای هیومیک اسید نسبت به FC کاهش و نشت یونی افزایش داشت. تعداد میوه سبز در تیمار 1/2FC و صفر و ppm2000 هیومیک اسید کاهش یافت. تعداد میوه با عارضه پوسیدگی گلگاه در تیمار 1/2FC در کلیه غلظت های هیومیک اسید افزایش یافت و در سایر تیمارها کم تر بود.
    کلید واژگان: تنش خشکی, فتوسنتز, ظرفیت مزرعه, میوه
    Maryam Haghighi *, Elham Kazemi
    In order to investigate the effect of humic acid on growth characteristics of tomato under deficit irrigation conditions, a factorial experiment was conducted in a CRB design with three replications. Factors included irrigation at field capacity (FC), irrigation in half of the field capacity (1/2FC) and irrigation in two-thirds field capacity (2/3FC) and three levels of humic acid (0, 1000 and 2000 mg/L) was applied. The results showed that chlorophyll index, relative water content of leaf, shoot weight, root dry and fresh weight, photosynthesis, total fruit and fruit weight decreased with irrigation reduction. The level of ion leakage, fruit TSS and percentage of fruit rot in low irrigation treatments showed a significant increase compared to control.The lowest shoot loss was observed in the treatment of 2000 ppm × 2/3FC humic acid at 10% relative to control. Root weights in the 2000 ppm humic acid treatment decreased at all irrigation levels and dry weight without using humic acid decreased in both irrigation treatments. Fresh weight of fruits decreased by 1/2FC and 2000 ppm of humic acid, and the dry weight of fruit was decreased in 1/2FC and all humic acid levels. RWC of leaves decreased with reduction of irrigation in all humic acid treatments compared to FC and ion leakage increased. The number of green fruits decreased by 1/2FC with zero and 2000ppm humicacid.The number of fruit with the blossom end rot in 1/2FC treatment increased in all humic acid concentrations and was lower in other treatments.
    Keywords: Drought stress, Photosynthesis, Flied capacity, Fruit
  • داریوش آتشکار*، مریم دودانگه بالاخانی

    پژوهش حاضر بر روی درختان پنج ساله هشت رقم گلابی آسیایی تحت کد Ks6 ،Ks7 ،Ks8 ، Ks9،Ks10 ،Ks12 ،Ks13 ،Ks14  همراه با دو رقم شاهد شاه میوه و اسپادونا پیوند شده بر پایه بذری از سال 1393 لغایت 1396 انجام شد. صفات گل و میوه دهی، وزن، طول، قطر، نسبت طول به قطر، سفتی بافت میوه، اسیدیته، pH آب میوه، مواد جامد محلول (TSS)، عملکرد در درخت و زمان رسیدن اندازه‏ گیری شد. نتایج به دست آمده نشان داد زود گل‏ ترین ارقام ژنوتیپ‏ های Ks14 و Ks10، بیشترین عملکرد در درخت، سفت ترین بافت گوشت و کمترین اسیدیته میوه در رقم Ks13، کمترین عملکرد در درخت، نرم ‏ترین بافت گوشت، بیشترین اسیدیته و بالاترین میزان TSS در ارقام شاهد اسپادونا و شاه میوه ثبت گردید. درشت ‏ترین میوه و کمترین میزان TSS در رقم Ks12 و کوچک ‏ترین میوه مربوط به رقم Ks6 بود. بنابراین ارقام گلابی آسیایی دارای عملکرد و بافت میوه بهتری نسبت به ارقام گلابی اروپایی می‏ باشند اما از نظر عطر و طعم در درجه پایین‏ تری قرار می‏ گیرند. چهار رقم گلابی آسیایی Ks10 و Ks7 (زودرس) و Ks14 وKs13 (میان ‏رس) از عملکرد و کیفیت بیشتری برخوردار بوده به عنوان ارقام سازگار با اقلیم کرج معرفی شدند.

    کلید واژگان: میوه, کیفیت, سازگار, زمان رسیدن
    D. Atashkar *, M. Dodangeh Balakhani

    The present study was conducted on five-years-old trees of eight Asian pear cultivars Ks6, Ks7, Ks8, Ks9, Ks10, Ks12, Ks13, Ks14 along with Shahmiveh and Spadona as control during 2014 to 2017 cropping seasons, where all genotypes were grafted on seedling rootstock. The measured characteristics were consisting of fruit weight, fruit length, fruit diameter, length-to-diameter ratio, fruit firmness, acidity, pH of fruit juice, total suspended solids (TSS), yield in the tree and fruit ripening time. Among the studied cultivars under Karaj climate condition, cvs. Ks10 and Ks14 were early flowering, while the highest yield in the tree, the highest firmness of fruit flesh and the lowest acidity of the fruit was observed in cv. Ks13. The lowest yield per tree, the softest fruit flesh, the highest acidity and the highest TSS was recorded in fruit of Spadona and Shahmiveh cultivars. The biggest fruit and the lowest TSS were observed for Ks12 cultivar, while the smallest fruit was produced by Ks6 cultivar. Therefore, it was concluded that Asian pear cultivars have a better fruit yield and texture compared to European pear varieties, but they are less favored for their taste and flavor. Among the Asian pear cultivars, two early ripening cultivars Ks7 and Ks10 as well as two mid-ripening cultivars Ks13 and Ks14 have improved yield and quality and are adapted to Karaj climate.

    Keywords: Fruit, quality, Compatible, Ripening time
  • فرزانه پایمرد، مختار حیدری *
    اطلاعات محدودی در زمینه جنبه های قبل از برداشت که می تواند فیزیولوژی پس از برداشت میوه انار (Punica granatum L.) را تحت تاثیر قرار دهد وجود دارد. هدف آزمایش حاضر، تعیین تغییرات شاخص های کیفی میوه انار در ناحیه باغملک (استان خوزستان، جنوب غربی ایران) تحت تاثیر مرحله بلوغ در زمان برداشت و مدت انبارمانی بود. میوه های انار رقم ملس پوست زرد در سه زمان برداشت (بیست و سوم شهریورماه، هفتم مهرماه و بیست و یکم مهرماه 1390) برداشت شده و به مدت 40 و 80 روز در دمای 7+ درجه سانتی گراد نگهداری گردید. در هر مرحله برداشت و یا پس از 40 یا 80 روز انبارمانی، برخی شاخص های فیزیکی (رنگ سطحی، پوسیدگی و چروکیدگی) و بیوشیمیایی (اسکوربیک اسید، مواد جامد محلول، اسیدیته قابل تیتراسیون، pH، شاخص آنتوسیانین و شاخص های رنگ قهوه ای آب میوه) اندازه گیری شدند. نتایج نشان دادند بدون در نظر گرفتن دوره انبارمانی، میوه های انار در میزان غلظت مواد جامد محلول، اسیدیته قابل تیتراسیون، pH و شاخص آنتوسیانین در آب میوه تفاوت معنی داری داشتند. برهمکنش اثرهای زمان برداشت و مدت انبارمانی (40 و 80 روز) بر چگالی، تغییر رنگ و چروکیدگی میوه، ویتامین ث، پ هاش، اسیدیته قابل تیتراسیون و رنگ آب میوه (شاخص آنتوسیانین و شاخص رنگ قهوه ای) معنی دار بود. نتایج نشان دادند برداشت میوه های انار در زمان های مختلف، شاخص های کیفیت ظاهری و ویژگی های بیوشیمیایی میوه را تحت تاثیر قرار داد و در زمان برداشت اول (بیست و سوم شهریورماه) موجب کاهش کیفیت میوه گردید ولی این میوه ها غیرقابل مصرف نبودند.
    کلید واژگان: انار (Punica granatum), انبارمانی, زمان برداشت, کیفیت پس از برداشت, میوه
    F. Paimard, M. Heidari *
    Background and Objectives Preharvest and harvest conditions can affect quality and biochemical composition of fruit during storage. Pomegranate (Punica granatum L.) is a non-climactric fruit and there is no clear physiological index to determine the proper harvest time. Lack of standard maturity index results in prolonged period of picking pomegranate fruit within the season. The effects of different physical or chemical treatments on postharvest quality of pomegranate fruit have been investigated in many studies, but our knowledge on the pre-harvest and harvest aspects that influence pomegranate fruit postharvest physiology is scarce. The objective of the present experiment was to determine how qualitative indices of pomegranate fruit in ‘Bagmalek’ (Khuzestan, southwest of Iran) are affected by maturity stages at harvest and storage duration.
    Materials and Methods A factorial design including three harvesting times and three storage durations with three replications was used for statistical analysis. Fruits of ‘Malas Post Zard’ as an important pomegranate cultivar were harvested from a commercial orchard in ‘Bagmalek’ (150 Km Ahwaz, Khuzestan, southwest of Iran). Fruits were harvested at three harvest times at 14-day intervals (14 September, 29 September and 13 October 2011) and stored for 40 and 80 days at oC. Some physical (weight, surface color, decay and shriveling) and biochemical characteristics (ascorbic acid, total soluble solids, titratable acidity, pH, anthocyanin index and browning index) were evaluated. The factors were evaluated at harvest time and after 40 and 80 days.
    Results Regardless of storage durations, pomegranate fruit showed significant variations in total soluble solids, titratable acidity, pH and anthocyanins. Interactions of the harvest time and storage duration (for 40 and 80 days) were significant on gravity, surface color changes, shriveling, ascorbic, acid, pH, titratable acidity and fruit juice pigments (anthocyanin index and browning index). Results showed that the period 29 September until 13 October 2011 and storage duration for 40 days are the best treatments to maintaining postharvest quality of ‘Malas Post Zard’ fruits in ‘Bagmalek’ (Khuzestan, Iran).
    Discussion Results showed that quantity and quality indices of the pomegranate could be improved through the selection of proper harvesting time. Harvest of pomegranate fruit at different maturity stages altered fruit appearance quality indices and biochemical characteristics under ‘Bagmalek’ geographic condition, and at early harvest time (14 September), it reduced fruit quality but did not make its consumption unacceptable. More research needs to assess the effect of different climatic parameters such as temperature and light intensity on the postharvest quality of pomegranate fruits in Khuzestan.
    Keywords: Harvest time, Fruit, Pomegranate (Punica granatum L.), Postharvest quality, Storage
  • داریوش رمضان *
    اولین مولفه ای که در ویژگی های کیفی میوه خربزه تعیین کننده می باشد به طور قطع شیرینی یا میزان قند آن است. جهت بررسی تاثیر پیوند در شرایط کم آبیاری، بر ویژگی های کیفی میوه، آزمایشی به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 1393 در مزرعه پژوهشی موسسه آموزش عالی امام خمینی (ره) وابسته به وزارت جهاد کشاورزی در کرج اجرا گردید. در این پژوهش از توده بومی خربزه سوسکی زرد به عنوان پیوندک و از کدوهای تجاری ارقام هیبریدی شینتوزا و فرو به عنوان پایه استفاده شد. خربزه های پیوند شده روی پایه های هیبریدی کدو همراه با خربزه های خود پیوندی (سوسکی زرد روی سوسکی زرد) و غیر پیوندی (شاهد) در سه سطح آبیاری 60، 80 و 100 درصد (شاهد)، بر اساس تخلیه رطوبتی خاک، تحت سیستم آبیاری قطره ای مورد ارزیابی قرار گرفتند. مقایسه میانگین ها نشان داد که بیشترین (54/25 میلی گرم بر گرم) و کمترین (98/16 میلی گرم بر گرم) مقدار ساکارز گوشت میوه به ترتیب مربوط به گیاهان غیر پیوندی در سطح آبیاری 80 درصد و ترکیب پیوندی خربزه سوسکی زرد روی سوسکی زرد در سطح آبیاری 60 درصد بود. علاوه براین در سطح کم آبیاری 60 درصد، گیاهان پیوندی بر پایه های هیبریدی کدو از درصد ساکارز بالاتری در مقایسه با میوه گیاهان غیر پیوندی و خود پیوندی برخوردار بودند. بیشترین (58/7) و کمترین (29/5) امتیاز کسب شده توسط داوران (تست پانل) مربوط به صفت شیرینی گوشت
    کلید واژگان: پایه, میوه, آبیاری, محلول, حسی
    Darioush Ramezan *
    The first component that determines the fruit qualitative characteristics is almost certainly sweets or sugar content. The aim of the present study was to examine the effect of grafting under deficit irrigation the experiment was conducted for qualitative characteristics of fruit, Split plot in a randomized complete block design with three replications during 2014 in the research field of higher education institution Imam Khomeini (RA) under the Ministry of Agriculture in Karaj. In this study as a scion of the local population melon Soski Zard and commercial varieties of Cucurbita rootstocks cv., Shintozwa and Ferro-RZ was used as the rootstock. Grafted plants upon commercial varieties of Cucurbita with own-rooted melon (Soski Zard upon Soski Zard) and ungrafted (Control) at three irrigation levels 60, 80 and 100 percent (Control), based on total available water depletion with drip irrigation system were evaluated.
    Keywords: rootstock, fruit, irrigation, solid, sencey
  • Tayebeh Basaki *, Mojtaba Khayam Nekouei, Sakineh Faraji, Mehrshad Zeinalabedin, Parisa Yazdanpanah
    Pomegranate is one of the most important horticultural crops in Iran. Fruit pomological characterization has usually been used for the assessment of pomegranate germplasm, and is a crucial step before the beginning of any molecular study. In spite of the commercial importance of Iranian pomegranate fruit worldwide, little information is available on the attributes of some of its genotypes. In this two-year study, 15 pomological attributes of 38 sour pomegranate genotypes growing in Markazi province were evaluated. A great variability was found among pomegranate genotypes in fruit weight and size, calyx size, 100 arils (g), total soluble solid contents, peel thickness, crack sensitivity, aril adhesion to the skin, aril colour, aril juiciness and seed hardiness. Some genotypes were notable for their various characteristics. For example,"6-3-S"genotypes with large fruit and good aril yield, red color, juicy aril, soft seeds, slight adhesion of the aril to the skin and low sensitivity to cracking is promising genotype for food processing and marketing. A greater part of variance was counted by traits such as calyx diameter, calyx length, fruit length, fruit weight and aril weight that showed wide variability among accessions and could be utilized for future breeding programs.
    Keywords: Pomegranate, Pomology, Fruit, IRAN
  • لیلا تبریزی، حسین محمدی، رضا صالحی
    به منظور بررسی اثر تراکم (50، 75 و 100 سانتی متر فاصله بین ردیف ها) و کود ورمی کمپوست (صفر، 5، 10 و 15 تن در هکتار) بر صفات رویشی، عملکرد کمی و کیفی عروسک پشت پرده (Physalis peruviana L.)، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار، در پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران در سال 1392 صورت گرفت. تیمار های مورد آزمایش بر بیشتر صفات مورد اندازه گیری (قطر طوقه، ارتفاع بوته، سطح برگ، تعداد شاخه جانبی در بوته، وزن خشک بوته، تعداد و وزن میوه در بوته، قطر و وزن تک میوه، وزن کالیکس، عملکرد کل و بازارپسند، اسیدیته عصاره، مواد جامد محلول، اسید قابل تیتراسیون، شاخص های رنگ میوه، ویتامین ث و فعالیت آنتی اکسیدانی) به خصوص صفات کمی تاثیر معناداری گذاشتند، به طوری که کاربرد 15 تن در هکتار ورمی کمپوست نسبت به شاهد، وزن میوه در بوته، عملکرد کل و درصد بازارپسندی را به ترتیب 31/37، 82/37 و 52/11 درصد افزایش داد. فاصله بین ردیف 100 سانتی متر نیز به حصول بیشترین مقدار صفات رشدی و عملکرد منجر شد. همچنین اثر متقابل فاصله بین ردیف 100 سانتی متر همراه با کاربرد 15 تن در هکتار ورمی کمپوست به حصول بیشترین تعداد میوه در بوته و عملکرد بازارپسند منجر شد. بیشترین مقدار اسید قابل تیتراسیون و فعالیت آنتی اکسیدانی به ترتیب با کاربرد 15 و 10 تن در هکتار ورمی کمپوست، و بیشترین مقدار ویتامین ث، اسید قابل تیتراسیون و مواد جامد محلول به ترتیب در فاصله کشت 50، 75 و 100 سانتی متر مشاهده شد.
    کلید واژگان: شاخص های رشدی, عملکرد, فاصله کاشت, کود آلی, میوه
    Leila Tabrizi, Hosein Mohamadi, Reza Salehi
    In order to investigate the effect of planting density (50, 75 and 100 cm inter-row distance) and vermicompost (0, 5, 10 and 15 t.ha-1) on growth, qualitative and quantitative criteria of gooseberry (Physalis peruviana L., Solanaceae), an experiment was conducted as factorial based on complete randomized block design with three replications in University of Tehran, in 2013. Criteria such as leaf area, collar diameter, number of lateral branches per plant, plant height, fruit number and weight per plant, weight and diameter per fruit, calyx weight, total fruit yield, fruit marketable percentage, total marketable yield, plant dry weight and quality criteria such as pH, total soluble solids (TSS), titratable acidity (TA), vitamin C, antioxidant activity and fruit color indices were evaluated. Results showed that treatments significantly affected most measured growth and yield criteria in which application of 15 t.ha-1 vermicompost increased them compared to control (non-vermicompost application) in which fruit weight per plant, total fruit yield and marketable percentage were increased 37.31, 37.82 and 11.52 percent, respectively. Also, inter-row distance of 100 cm performed better for plant growth and yield criteria. Interaction effect of 100 cm planting density and 15 t.ha-1 vermicompost caused the highest number of fruit per plant and marketable yield. The highest amount of TA and antioxidant activity obtained by application of 15 and 10 t.ha-1 vermicompost, respectively and vitamin C, TA and TSS were increased in planting distance of 50, 75 and 75 cm inter-row distance, respectively.
    Keywords: Fruit, Growth indices, Organic fertilizer, Planting distance, Yield
  • فرزاد صباغ زاده، عبدالرحمن مرید
    ژنوتیپ های کنار مستقر در باغ گیاه شناسی فدک دزفول همگی متعلق به جنس Ziziphus از خانواده Rhamnaceae و گونه های Z. spina-christi، Z. mauritiana و یا هیبریدهای بین آن ها بوده و میوه آن ها مورد توجه می باشد. با توجه به این که خصوصیات ظاهری میوه ژنوتیپ های مذکور با هم تفاوت دارد، لذابه منظور مقایسه، بررسی صفات ریخت شناسی میوه و هسته آن ها در دستور کار پژوهش حاضر قرار گرفت. بدین منظور تعداد 14 صفت ریخت شناسی در میوه و هسته ژنوتیپ ها اندازه گیری شد. تجزیه خوشه ای، ژنوتیپ ها را در پنج خوشه قرار داد که دو ژنوتیپ اصلی از گونه Z. mauritiana در خوشه سوم و سه ژنوتیپ بی هسته از گونه Z. spina-christi در خوشه دوم جای گرفتند. نتایج صفات طول، قطر، حجم و وزن میوه بیانگر برتری معنی دار ژنوتیپ «موریتانی غفاری» به ترتیب با 4/39 میلی متر، 9/23 میلی متر، 977/10 سانتی متر مکعب و 817/11 گرم بود. در صفات نسبت طول به قطر میوه و درصد گوشت میوه برتری معنی دار با ژنوتیپ «موریتانی بختیاری» با 806/1 و 92/95 درصد بود. بدین ترتیب در صفات اشاره شده که بیانگر درشتی میوه می باشند، برتری معنی دار به ژنوتیپ هایگونه Z. mauritiana تعلق داشت. این در حالی است که به جز صفت اسیدیته که با برتری ژنوتیپ «هیبرید اروند» بود، در سایر صفات، برتری معنی دار متعلق به ژنوتیپ های گونه Z. spina-christi بود. البته بعضی ژنوتیپ های هیبرید صفات مناسب کمی و کیفی دو گونه را به ارث برده اند، که این موضوع می تواند آن ها را به عنوان درخت میوه با بازار پسندی خوب مطرح کند.
    کلید واژگان: ژنوتیپ های کنار, جنس Ziziphus, تجزیه خوشه ای, صفات ریخت شناسی میوه و هسته
    F. Sabbaghzadeh, A.R. Morid
    All of established jujubes genotypes in Fadak Botanic Garden of Dezful belong to Ziziphus spp., and the Rhamnaceae family. Their species are Ziziphus spina-christi and Ziziphus mauritiana or hybrids between them, and they are considered as fruit trees. Because of the differences between fruit traits of mentioned genotypes, fruit and stone morphological traits were examined in this study. For this purpose, 14 morphological traits were measured in fruit and seed genotypes. Cluster analysis included genotypes in five clusters with 2 main genotypes of Ziziphus mauritiana situated in cluster III and 3 stoneless genotypes situated in cluster II. The results of fruit length, diameter, volume, and weight showed significant superiority in "Ghaffari" genotype with 39.4 mm, 23.9 mm, 10.977 cm3 and 11.817 g, respectively. In relation to fruit shape (fruit length /diameter ratio) and pulp percentage, "Bakhtiari" genotype showed significant superiority, with 1.806 and %95.92, respectively. Thus, significant superiority in mentioned traits, which show that the fruits are large, belonged to Z. mauritiana genotypes. Except for acidity that made "Arvand Hybrid" genotype superior, in other traits, significant superiority belonged to Z. spina-christi genotypes. However, some of hybrid genotypes showed superior quantitative and qualitative traits of parents by acceptable extent. Of course, some hybrid genotypes have inherited good qualitative and quantitative characteristics of both species parents, which can bring to them as fruit trees with good market.
    Keywords: Jujube genotypes, Ziziphus, Cluster analysis, Fruit, stone morphological traits
  • حمید رهنمون، جلیل دژم پور، جعفر حاجیلو
    به منظور ارزیابی و شناسائی ظرفیت ژنتیکی ژنوتیپ های زردآلوی موجود در ایران آزمایشی در قالب طرح آماری بلوک های کامل تصادفی با هفت تیمار و سه تکرار طراحی و از شهریور 1383 در ایستگاه تحقیقات باغبانی سهند به اجرا در آمد. در این تحقیق ژنوتیپ های امیدبخش انتخابی به شماره های 177، 190، 390، 414، 416، 464 و 269 با رقم تجاری اردوباد 90 (به عنوان شاهد) به مدت هفت سال مقایسه شدند. نتایج نشان داد که بین عملکرد باردهی و تاریخ تمام گل ژنوتیپ و رقم شاهد اختلاف معنی دار وجود نداشت. دامنه رسیدن میوه بین زودرس ترین و دیررس ترین ژنوتیپ حدود 45 روز بود. ژنوتیپ 414 سنگین ترین میوه (6/57 گرم) و بیشترین نسبت وزن میوه به هسته (3/30) را داشت. کمترین اختلاف ضخامت گوشت میوه رقم شاهد با ژنوتیپ 464 و بیشترین اختلاف معنی دار آن با ژنوتیپ 269 به دست آمد (p≤0.05). بر اساس نتایج صفات بیوشیمیایی، بیشترین اختلاف معنی دار با 7/7 درصد بین مقدار قند (TSS) ژنوتیپ های 416 و 177 و با 2/1 درصد بین محتوای اسیدهای آلی کل ژنوتیپ های 390 و 177 به دست آمد (p≤0.05). اختلاف بین اسیدیته فعال (pH) میوه ژنوتیپ ها معنی دار نبود. یک همبستگی منفی و معنی دار (r2 = 0.8) نیز بین محتوای اسیدهای آلی کل و اسیدیته فعال میوه ژنوتیپ وجود داشت. بر اساس کل نتایج به دست آمده ژنوتیپ 177 به منظور تازه خوری، ژنوتیپ های 464 و 390 برای فرآوری و ژنوتیپ های 190، 414 و 269 برای مصارف دوگانه شناسایی شدند.
    کلید واژگان: زردآلو, دامنه رسیدن, صفات بیوشیمیایی, عملکرد, فرآوری, میوه
    H. Rahnemoun, J. Dejampour, J. Hajilou
    For evaluation and determination of genetic capacity of existing apricot genotypes in Iran, an experiment was performed in RCB design with seven treatments and three replications on August 2004 in Sahand Horticultural Research Station. Selected promising genotypes with numbers of 177, 190, 390, 414, 416, 464 and 269 were compared with Ordubad 90 cv. (as control) for a period of seven years. The results demonstrated that there was no significant difference between yielding and full blooming dates of the genotypes and control. The range of fruit maturation between the most early and the most late maturity genotypes was 45 days. Genotype 414 had the maximum fruit weight (57.6g) and the highest fruit to stone weight ratio (30.3). From the viewpoint of fruit flesh thickness, the lowest difference was observed between control and genotype 464, and the highest significant difference was detected between control and genotype 269 (p≤0.05). Despite relative height of stigma to anthers in genotypes 269, 414, 464 and 177, no problem was observed in fruit setting of them. Based on the biochemical traits results, the highest significant differences were observed between TSS value of genotypes 416 and 177 with 7.7% and also between total organic acids content of genotypes 390 and 177 with 1.2% (p≤0.05). Difference between fruit active acidity (pH) of genotypes was not significant. There was also a negative and significant correlation (r2 = 0.8) between total organic acids content and pH of the genotypes fruit. Based on all results, genotype 177 was recognized for fresh consumption, genotypes 464 and 390 for processing and genotypes 190, 414 and 269 for dual.
    Keywords: Biochemical traits, fruit, processing, ripening range, yielding
  • خصوصیات زایشی و رویشی اکوتیپ های عناب (Ziziphus jujube) در استان گلستان
    مینا غزاییان*، هادی زراعتگر
    Reproductive and Vegetative Characteristics of Ziziphus jujube Ecotypes of Golestan Province
    M. Ghazaeian *, H. Zeraatgar
    Jujube (Ziziphus jujube) belongs to Rhamnaceae family. It is considered not only for medicinal usage، but also is cultivated as an ornamental plant due to its beautiful leaves and trunk. The first step in a plant breeding program is to collect native genotypes of a plant in a region and evaluate them for selection of superior genotypes. Jujube is grown naturally in some areas of Iran، as well as in Golestan province. In the present study ten ecotypes of jujube grown in this province were collected from different areas and their phonological and morphological traits as well as some fruit characteristics and qualitative factors such as vitamin C، pH and total soluble solids (SST) were evaluated during years 2009 to 2011. Different vegetative، morphogic and fruit traits such as flowering thme، branch angle. Length of one year old branch، number of thorn on branch، fruit weight، length and width، stone weight and length، flesh weight، flesh/stone ratio، vitamin C، TSS and fruit pH were measured based on jujube descry. The results showed a high diversity for different traits among the ecotypes. The results also showed that vegetative traits were affected considerably by geographical and climatical factors. Ecotypes prown in west of the province where humidity is high، showed characteristics different from those grown in eastern regions. Fruit characteristics were also influenced by environmental factors.
    Keywords: Jujube, fruit, quantitative, qualitative characteristics, vegetative traits
  • کرامت الله سعیدی، فاطمه سفیدکن، علیرضا بابایی
    نسترن کوهی از گیاهان دارویی ارزشمند تیره رزاسه و میوه آن برای دستگاه گوارش مفید است و به صورت غذا و چای استفاده می شود. این تحقیق به منظور بررسی برخی صفات فیتوشیمیایی و مورفولوژیکی میوه نسترن کوهی در ده رویشگاه شمال ایران انجام شد. برای اندازه گیری بتاکاروتن میوه از دستگاه HPLC و برای سنجش کربوهیدرات های محلول کل و آنتوسیاین کل از دستگاه اسپکترفوتومتر استفاده شد. برای مطالعه تاثیر مناطق مختلف بر خصوصیات فیتوشیمیایی و مورفولوژیکی میوه روش GGE biplot به کار رفت. بین صفات مورد مطالعه در مناطق مختلف تفاوت معنا داری وجود داشت. بتاکاروتن میوه بین 05/ 0 تا 323/ 0 (میلی گرم بر گرم وزن تر) متفاوت بود. مقدار کربوهیدرات محلول کل میوه از 9/ 5 تا 3/ 23 درصد متغیر بود. بیشترین مقدار آنتوسیانین کل میوه 7/ 23 و کمترین مقدار آن 71 /7 (میلی گرم بر لیتر سیانیدین-3- گلوکوزید) بود. بیشترین و کمترین مقدار TSS میوه در رویشگاه های مورد مطالعه به ترتیب 72/ 15 و 9/ 34 درصد بود. براساس نمودار چندضلعی، رویشگاه چالوس (IR56) بیشترین مقدار بتاکاروتن را داشت. بیشترین مقدار کربوهیدرات محلول و آنتوسیانین کل میوه در گیاهان منطقه رودبار (IR51) به دست آمد. ضریب همبستگی پیرسون نشان داد طول میوه با وزن و درصد گوشت میوه همبستگی مثبت معنا داری داشت. قطر میوه با وزن میوه همبستگی مثبت معنا داری داشت. همچنین، کربوهیدرات محلول با آنتوسیانین کل و TSS همبستگی مثبت معنا داری داشت.
    کلید واژگان: آنتوسیانین, بتاکاروتن, کربوهیدرات, مورفولوژی, میوه نسترن کوهی
    Kerametollah Saeidi, Fatemeh Sefidkon, Alireza Babaei
    In this investigation some chemical and morphological properties of dog rose fruit in 10 regions of north Iran were measured. Results showed significant difference between traits in studied regions. Beta-carotene ranged between 0.05 – 0.323 (mg/g FW). Total soluble carbohydrate varied from 5.9 – 23.3%. The highest content of total anthocyanin 23.7 and the lowest was 7.71(mg/L cyanidin-3-glucoside). The highest and lowest amount of TSS in regions under study was 15.72 and 34.9%, respectively. GGE biplot method used for studying effect of different regions on chemical and morphological properties. IR56 accession had highest amount of beta-carotene according to the polygon. The highest content of and total anthocyanin obtained from IR51. Pearson’s coefficients showed that fruit weight had significantly correlation with fruit flesh. Fruit length had significantly correlation with fruit width. Also Total soluble carbohydrate correlation with total anthocyanin and TSS was significant. Obtained results from this study could be used in the future breeding program of dog rose.
    Keywords: Anthocyanin, Beta, carotene, Carbohydrate, Morphology, Fruit
  • عبدالمجید میرزاعلیان دستجردی، نوازاله مرادی، ابراهیم رضازاده، مختار حیدری
    این پژوهش به منظور بررسی اثر مقادیر مختلف اسید سالیسیلیک (0، 1000، 1500 و 2000 میلی گرم در لیتر) و دوره انبارداری (7، 14 و 21 روز) بر خصوصیات کیفی میوه انبه (مواد جامد محلول، چگالی، اسیدیته، pH و مواد فنلی پوست و گوشت میوه) در قالب آزمایش فاکتوریل 3×4 با طرح پایه کاملا تصادفی انجام گردید. نتایج نشان دادند که افزایش دوره انبارداری تا 21 روز باعث کاهش مواد جامد محلول و میزان فنل موجود در پوست میوه گردید اما میزان پوسیدگی و میزان pH عصاره میوه افزایش یافت. تیمار با اسید سالیسیلیک باعث تغییر میزان اسیدیته، میزان فنل گوشت و پوست میوه انبه در طول دوره انبارداری گردید به طوریکه بیشترین میزان اسیدیته میوه با تیمار شاهد و 1500 میلی گرم در لیتر اسید سالیسیلیک بدست آمد. میزان فنل پوست میوه با افزایش غلظت اسید سالیسیلیک افزایش یافت ولی میزان فنل در گوشت میوه روند ثابتی نداشته است. در روز چهاردهم، پس از کاربرد دو تیمار اسید سالیسیلیک (1000 یا 2000 میلی گرم در لیتر) میزان پوسیدگی میوه بطور معنی داری کاهش یافت. کاربرد اسید سالیسیلیک بر میزان اسید اسکوربیک و چگالی اثر معنی داری نداشت.
    کلید واژگان: انبه, خصوصیات کیفی, میوه, اسیدسالیسیلیک, انبارداری
    A.M. Dastjerdi, N. Moradi, E. Rezazadeh, M. Heidari
    The effects of different levels of salicylic acid (0, 1000, 1500 and 2000 mg. l -1) and three time periods (7, 14 and 21 days) were studied on quality of mango fruits (total soluble solids, density, pH, acidity and phenolics in pulp and skin). The experimental design used was a 4×3 factorial trial based on randomized complete block design with four replications. Results showed that total soluble solids and phenol contents in fruit skin significantly (p<0.05) decreased with increasing storage time but fruit pH and decay increased with increasing storage time. Salicylic acid treatment changes acidity and phenol contents in fruit skin and pulp as in control, and salicylic acid 1500 mg. l -1 treatment was the highest level of fruit acidity. Phenol contents in fruit skin significantly increased with increasing salicylic acid concentration but phenol contents in fruit pulp was invariable with increasing salicylic acid concentration. Fruit decay significantly decreased after application of two levels of salicylic acid (1000 or 2000 mg. l -1) after 14 days. Application of salicylic acid had no significant effects on ascorbic acid or gravity.
    Keywords: Mango (Mangifera indica L.), Quality, Fruit, Salicylic acid, Storage
  • امیرهوشنگ جلالی، پیمان جعفری
    به منظور بررسی تاثیر استفاده از خاک پوش پلی اتیلنی و کود دامی بر عملکرد و اجزاء عملکرد طالبی، پژوهشی دو ساله (1387-1386) در ایستگاه تحقیقات کشاورزی اردستان با استفاده از طرح آزمایشی کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار انجام شد. در این طرح سه سطح خاک پوش شامل خاک پوش پلی اتیلنی شفاف، خاک پوش پلی اتیلنی سیاه و عدم استفاده از خاک پوش، کرت های اصلی و سه سطح کود دامی شامل 30 تن کود دامی گاوی، 8 تن کود مرغی و عدم استفاده از کود دامی به عنوان کرت های فرعی در نظر گرفته شد. نتایج پژوهش نشان داد بالاترین مقادیر عملکرد قابل فروش در شرایط عدم استفاده از خاک پوش، استفاده از خاک پوش شفاف و استفاده از خاک پوش سیاه به ترتیب با 35700، 45800 و 43500 کیلوگرم در هکتار با استفاده از 30 تن کود دامی گاوی به دست آمد. درصد مواد جامد محلول در میوه با کاربرد 8 تن کود مرغی و یا 30 تن کود گاوی نسبت به تیمار شاهد به ترتیب 8/11 و 3/12 درصد افزایش نشان داد. دو تیمار استفاده از خاک پوش پلی اتیلنی شفاف و سیاه با استفاده از 30 تن کود گاوی به ترتیب با شاخص های زودرسی 5/47 و 5/46 درصد بالاترین مقادیر شاخص های زودرسی را به خود اختصاص دادند. نتایج این پژوهش نشان داد استفاده از کود دامی به همراه خاک پوش پلی اتیلنی(شفاف یا تیره) علاوه بر تولید عملکردهای بالاتر می تواند نقش مهمی در زودرسی محصول و در نتیجه درآمد بالاتر کشاورزان داشته باشد.
    کلید واژگان: درصد مواد جامد محلول در میوه, شاخص زودرسی, عملکرد قابل فروش, میوه
    A. H. Jalali, P. Jafari
    To investigate the effect of polyethylene mulch, and manure on yield and yield components of cantaloupe, a two-year study (2007-2008) was carried out at Ardestan Agricultural Research Station by using split plot randomized based on complete block design with four replications. Three polyethylene mulch levels including clear polyethylene mulch, black polyethylene mulch and control treatment were assigned as main plots and three manure application including 30 t ha-1 of cow manure, 8 t ha-1 of chicken manure, and control treatment, were assigned made up of subplots. The results showed highest levels of sales yield, in condition of lack of soil cover, clear polyethylene mulch, and black polyethylene mulch respectively with 35700, 45800 and 43500 kg ha-1 was obtained by using 30 t ha-1 of cow manure. Soluble solids in fruit, with consumption of 8 t ha-1 of chicken manure or 30 t ha-1 of cow manure increased compared to control treatments, respectively, 11.8 and 12.3 percent. Two clear and black polyethylene mulch treatments by using 30 t ha-1 of cow manure were the highest amounts of earliness index with 47.5 and 46.5 percent, respectively. The results showed that the use of manure with polyethylene mulch (clear or black), in addition to producing higher yield could play an important role in early ripening and thus higher income for farmers.
    Keywords: Soluble solids in fruit, Earliness index, Salable yield, Fruit
  • منصوره شمیلی، محمدرضا فتاحی مقدم، علیرضا طلایی
    انبه یکی از محصولات گرمسیر است که در جنوب ایران کشت و کار می شود وعملکرد کمتری در مقایسه با سایر مناطق مورد کشت و کار دارد. طبق گزارشات عملکرد این گیاه در اثر دگر گرده افشانی افزایش می یابد. هدف از این تحقیق مقایسه تاثیر خودگشنی، گرده افشانی کنترل شده و گرده افشانی آزاد بر رشد لوله گرده و تولید میوه در سه ژنوتیپ انبه موجود در ایران بود. پس از اعمال تیمار های گرده افشانی، از گل های گرده افشانی شده در زمان های سه و هفت روز بعد از گرده افشانی، نمونه گیری انجام شد. رنگ آمیزی مادگی با آنیلین بلو و مطالعه وضعیت رشد لوله گرده با استفاده از میکروسکوپ فلورسنت انجام شد. درصد تشکیل میوه نهایی 15 و 90 روز پس از گرده افشانی شمارش گردید. میانگین طول، عرض، وزن و مواد جامد محلول میوه در تمام تیمارها ثبت گردید. خودگشنی در همه ژنوتیپ ها مانع تشکیل میوه گردید. بین خودگرده افشانی و گرده افشانی آزاد تفاوت معنی داری در مورد رشد لوله گرده و تشکیل میوه مشاهده شد. بالاترین میزان تشکیل میوه در ژنوتیپ های شماره یک و سه با دانه گرده ژنوتیپ شماره دو مشاهده شد. نتایج این تحقیق نشان داد که نوع دانه گرده می تواند بر درصد تشکیل میوه و خصوصیات کمی و کیفی میوه انبه تاثیرگذار باشد، بطوریکه درصد میوه تولید شده در حالت خودگشنی به طور معنی داری کمتر از حالت دگرگشنی است. به منظور افزایش راندمان تولید در این گیاه علاوه بر تاثیر مثبت گرده افشانی با دانه گرده غیر خودی، باید والد گرده دهنده مناسب برای هر رقم انتخاب و مورد توجه قرار گیرد.
    کلید واژگان: انبه, دانه گرده, دگرسازگاری, خودسازگاری, گرده افشانی, میوه
    M. Shamili, R. Fatahi, A. Talaii
    Mango is one of the tropical crops cultivated in the south of Iran, where it has fewer yields in comparison with other regions of its cultivation. According to reports, cross pollination will increase the yield of this plant. The objective of this study was to compare the effects of selfing, control crossing and open pollination on pollen tube growth and fruit setting in three cultivated mango genotypes in Iran. The inflorescences in some trees were bagged after related pollination treatment. Sampling was done from the pollinated flowers three and seven days after pollination. Pistils were stained with aniline blue and the situation of pollen tube growth was studied using a fluorescence microscope. The final fruit production was counted 15 and 90 days. After pollination, mean fruit length, width, weight and TSS were recorded in all treatments. In all genotypes, selfing inflorescence prevented fruit set completely. There was significant difference in pollen tube growth and fruit set of self crossing and open crossing treatments. The maximum fruit set was observed in genotypes one and three with pollen grain of genotype two. The results of this study showed that the source of pollen can influence quantity and quality characteristics of mango, so much so that self-pollination usually results in significantly lower crop production than cross-pollination in mango. In addition to higher production of controlled cross pollination with cross pollen grain, the selection of proper parent plants should be done with sufficient care in order to improve production efficiency in this crop.
    Keywords: Mango, Cross compatibility, Fruit, Pollen grain, Pollination, Self compatibility
  • عیسی ارجی، علی اصغر زینانلو، ابوالمحسن حاجی امیری، مرزبان نجفی
    به منظور بررسی سازگاری برخی از ارقام تجارتی زیتون آزمایشی با 14 رقم زیتون در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در کلکسیون ایستگاه تحقیقات زیتون دالاهو از سال 1383 تا 1387 روی درختانی که در سال 1379 کاشته شده بودند به اجرا درآمد. در این راستا صفات مختلفی از قبیل صفات رویشی و زایشی در درختان ارقام مورد مطالعه اندازه گیری شد. نتایج تجزیه واریانس نشان داد، ارقام مختلف تفاوت معنی داری از لحاظ رشد رویشی از قبیل ارتفاع، رشد عرضی و سطح مقطع تنه داشتند به طوری که ارقاممیشن، روغنیو سویلانا دارای رشد بیشتر و ارقام آمفی سیس، آربکین و ابوسطل نسبت به بقیه رشد کمتری داشتند. اندازه گیری صفات زایشی تفاوت معنی دار را در بین ارقام نشان داد. وزن میوه در ارقام آمیگدالولیا، کنسروالیا و ابوسطل بیشتر از بقیه ارقام بود، به طوری که به ترتیب 5/6، 6 و 9/5 گرم متوسط وزن میوه در آنها بود. ارقام کرونائیکی و آربکین وزن میوه کمتری در مقایسه با دیگر ارقام داشتند. درصد گوشت میوه در ارقام کنسروالیا و آمیگدالولیابیشتر از بقیه ارقام بود.نسبت گوشت به هسته ارقام کنسروالیا، مانزانیلا و سویلانا در مقایسه با ارقام دیگر بالاتر بود. ارقام آمیگدالولیا، روغنی، آمفی سیس و زرد به ترتیب با 34/21، 35/18، 69/16 و 91/15 درصد روغن در ماده تر بیشترین درصد روغن را داشتند. میزان عملکرد در ارقام کنسروالیا و سویلانا و پایداری تولید میوه آنها در مقایسه با دیگر ارقام بالاتر بود. لذا به طور کلی ارقام کنسروالیا و سویلانا برای تولید میوه کنسروی برای منطقه مناسب هستند و از لحاظ تولید روغن رقم مناسبی مشخص نشد.
    کلید واژگان: زیتون, سازگاری, رقم, میوه
    I. Arji, A.A. Zeinanloo, A. Hajiamiri, M. Najafi
    This experiment was conducted to evaluate the adaptation ability of 14 olive cultivars in Dallaho olive research station under a completely randomized block design during 1383 till 1388 planted in 1379. The aim of the experiment was compatibility evaluation and determination of suitable olive cultivars to Sarpole Zehab environmental conditions. Vegetative and reproductive characters of olive trees were measured. Variance analysis results showed that vegetative characters like plant height, width and trunk cross sectional areas had significant differences between cultivars. Mission, Roghani and Sevillano cultivars had the high growth and Emphasis, Arbequina and Abou Satal had the lowest growth compared to the others. Reproductive characteristics showed significant differences between cultivars. Amigdalolia, Conservolia and Abou Satal cultivars had the highest fruit weight with 6.5, 6 and 5.9g respectively. Koroneiki and Arbeqina had smaller fruit weight than all cultivars. Fruit pulp percent was higher for Amigdalolia and Conservolia. Fruit pulp to pit ratio was higher for Conservolia, Manzanillo and Sevillano compared to the others. Oil content was low in most of the cultivars. Amigdalolia, Roghani, Emphasis and Zard had the higher oil content 21.34, 18, 35, 16.69 and 15.91% based on fresh weight respectively. Fruit yield and fruiting stability production was higher for Conservolia and Sevillano than all cultivars. In general, Conservolia and Sevillano cultivars are suitable for table olive use and there was no single recommended cultivar for oil production.
    Keywords: Olive (Olea europaea, L.), Adaptability, cultivar, Fruit
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال