به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "suckling calves" در نشریات گروه "علوم دام"

تکرار جستجوی کلیدواژه «suckling calves» در نشریات گروه «کشاورزی»
  • مهدی قویدل، عبداالحکیم توغدری*، تقی قورچی، محمد اسدی
    مطالعه حاضر با هدف بررسی آثار منابع مختلف آهن آلی (مکمل آهن کیلاته با اسیدهای آلی و اسیدهای آمینه) در شیر بر عملکرد رشد، شاخص های رشد اسکلتی، امتیاز مدفوع و فراسنجه های خونی گوساله های شیرخوار انجام شد. 36 راس گوساله نر تازه متولد شده هلشتاین (با میانگین وزن 7/2±1/35 کیلو گرم) به طور تصادفی به سه گروه با 12 تکرار تقسیم شدند. تیمارهای آزمایشی شامل: 1) گروه شاهد (بدون مکمل آهن)، 2) تغذیه با 50 میلی گرم آهن کیلاته مبتنی بر اسیدهای آلی به ازای هر راس گوساله در روز، و 3) تغذیه با 50 میلی گرم آهن کیلاته مبتنی بر اسیدهای آمینه به ازای هر راس گوساله در روز، بودند. نتایج نشان داد که گوساله های دریافت کننده مکمل های آهن کیلاته حاوی اسید آمینه نسبت به گروه شاهد و تیمار دریافت کننده مکمل های آهن کیلاته حاوی اسیدهای آلی، افزایش وزن نهایی، افزایش وزن کل دوره، افزایش وزن روزانه و کاهش ضریب تبدیل غذایی را نشان دادند (05/0>P). همچنین، تفاوت معنی داری از نظر شاخص های رشد اسکلتی در بین تیمارهای مختلف وجود نداشت. امتیاز مدفوع و وضعیت اسهال در هر دو تیمار دریافت کننده مکمل آهن بهبود یافت (05/0>P). مصرف مکمل آهن به وسیله گوساله ها به شکل کیلاته حاوی اسیدهای آلی و اسیدهای آمینه سبب افزایش گلوکز و آهن در خون و کاهش مس و فسفر خون شد (05/0>P)، اما کلسترول، تری گلیسرید، اوره، پروتئین تام، آلبومین و گلوبولین خون تحت تاثیر قرار نگرفت. با توجه به نتایج به دست آمده از این پژوهش، دریافت آهن کیلاته حاوی اسیدهای آمینه به دلیل بهبود عملکرد گوساله های شیرخوار، قابل توصیه است.
    کلید واژگان: آهن کیلاته, امتیاز مدفوع, عملکرد, فراسنجه خونی, گوساله های شیرخوار
    M. Ghavidel, A. Toghdory *, T. Ghoorchi, M. Asadi
    Introduction
    Minerals are a small part of the diet, but their deficiency has major consequences for the health and reproduction of animals. Iron is not only one of the most abundant elements on Earth (it is the fourth most common element in the Earth's crust), but it is also a vital component of living things and an essential nutrient for all animal species. The main source of iron for calves and other newborn ruminants is milk or milk replacer. Milk contains relatively small amounts of iron, and calves are prone to iron deficiency. In most dairy farms, iron supplements are added as an inorganic source to the diet, which can undergo oxidation and react with other substances, causing a decrease in solubility. To solve this problem, the desired elements should be added to the ration of livestock in the form of chelated supplements. Research shows that iron plays an essential role in several metabolic processes and is necessary for the synthesis of DNA, RNA, and proteins in the body. Dietary supplements with iron have increased hematology parameters and improved growth. In addition, the presence of iron in the diet is effective in increasing appetite and glucose metabolism. Based on this, this study was conducted to investigate the effect of chelated iron supplement containing organic acid and amino acid on the performance, skeletal growth indices, fecal score, and blood parameters of suckling calves.
    Materials and methods
    36 newborn male calves (with an average weight of 35.1±2.7 kg) were randomly divided into three groups with 12 replicates. The treatments included the control group (basic diet without iron supplement), basic diet with chelated iron supplement containing organic acid, and basic diet with chelated iron supplement containing amino acid. The length of the trial period was 63 days. During the experiment, calves were kept in separate locations. The rations were based on the National Research Council (NRC) report which was published in 2001. The rations were provided by total mixed ration (TMR) in calves at 8 am and 4 pm and animals had free access to water. Milk feeding was also performed in the morning and evening (10% of body weight). Calves were weighed every 21 days. The amount of feed consumed and post-feed was recorded daily. Skeletal growth in the body was measured using a standard measuring device and caliper. Three days a week, the calves' feces were randomly evaluated. On the last day, three hours after the morning meal, calves were sampled from the veins and blood parameters were determined. Sampling was done using venoject tubes with and without heparin and the samples were immediately centrifuged at 3000 rpm for 10 minutes to separate the plasma and kept at -20ºC until the day of the experiment. Glucose, urea, triglyceride, cholesterol, total protein, albumin, and globulin were determined using a Pars Test automated analyzer and kit. The measurement of mineral elements in blood serum (iron, zinc, copper, calcium, and phosphorus) was done by atomic absorption device.
    Results and discussion
    The results showed that calves receiving chelated iron supplements with amino acids had an increase in the final weight, total period weight, and daily weight, and a decrease in feed conversion rate compared to the control group and treatment receiving chelated iron supplements with organic acids (P<0.05). Also, there was no significant difference in terms of dry matter and milk consumption among different treatments. There was no significant difference in terms of skeletal growth indices among different treatments. Fecal score and diarrhea status improved in both treatments receiving iron supplements (P<0.05). Consumption of iron supplements by calves in both chelated forms containing organic acids and amino acids increased blood glucose and iron and decreased blood copper and phosphorus (P<0.05). However, cholesterol, triglyceride, urea, total protein, albumin, and blood globulin were not affected.
    Conclusions
    In general, according to the results of this research, the intake of chelated iron with amino acids is recommended due to the improvement in the performance of suckling calves.
    Keywords: Iron Chelate, Fecal Score, Performance, Blood Parameter, Suckling Calves
  • زهرا رجب پور*، تقی قورچی، عبدالحکیم توغدری، محمد اسدی
    پژوهش حاضر به منظور بررسی اثر غنی‫ سازی شیر با عسل طبیعی بر عملکرد، قابلیت هضم، متابولیت‫های خون و شاخص‫های رشد اسکلتی گوساله‫ های شیرخوار هلشتاین انجام شد. بدین منظور از 18 راس گوساله‫ نر با میانگین وزنی 2/4±58 کیلوگرم و سن 5±20 روزگی در قالب سه تیمار و شش تکرار در یک طرح کاملا تصادفی استفاده شد. تیمارهای آزمایشی شامل سطوح صفر، 5/2 و پنج گرم عسل طبیعی اضافه شده به شیر مصرفی بودند. کل دوره آزمایشی نیز 30 روز بود. صفات مربوط به مصرف شیر و استارتر به صورت روزانه، وزن گوساله‫ ها به‫صورت هفتگی، نمونه‫ های مدفوع هر پنج روز یک بار، خون گیری در روز 30، قوام مدفوع و وضعیت اسهال گوساله به صورت روزانه و شاخص‫های رشد اسکلتی در پایان آزمایش اندازه گیری شدند. نتایج حاصل نشان داد افزودن عسل طبیعی به شیر، ضریب تبدیل غذایی، افزایش وزن روزانه و قابلیت هضم ماده خشک را به صورت معنی‫ داری بهبود بخشید (05/0>P)، اما مصرف شیر و استارتر تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت. غلظت گلوگز خون در گوساله‫های دریافت کننده عسل کاهش یافت (05/0>P)، اما غلظت کلسترول، تری‫ گلیسرید، لیپوپروتیین با چگالی زیاد، لیپوپروتیین با چگالی کم و لیپوپروتیین با چگالی خیلی کم تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت. نمره قوام مدفوع گوساله‫ ها با افزایش سطح عسل در شیر بهبود یافت (05/0>P). به طور کلی نتایج نشان داد افزودن عسل طبیعی به شیر مصرفی گوساله‫ ها به میزان پنج گرم در روز سبب بهبود عملکرد و سلامت گوساله‫ های شیرخوار شد.
    کلید واژگان: عسل طبیعی, قابلیت هضم, قوام مدفوع, گوساله‫ های شیرخوار, متابولیت‫ های خون
    Z. Rajabpour *, T. Ghoorchi, A. Toghdory, M. Asadi
    Introduction
    The management of suckling calves guarantees health and performance in their productive life. The sensitivity and low immune system in newborn calves increase the odds ratio of some disorder incidence and sometimes it is associated with the death. Therefore, the use of antibiotics in suckling calves became popular. Laws prohibiting the use of antibiotics in raising domestic animals led to the use of natural alternatives with similar properties. These compounds cause positive effects on the reduction of intestinal infections, and disorders and increase the absorption of nutrients by creating intestinal microbial balance. Prebiotics have the same feature that changes the microflora population in the digestive system. It has been proven honey has prebiotic characteristics that improve the immune system in mammals. This product and its by-products are used for different goals in human feed. This prevents intestinal infection, modifies intestine microflora population, and improves health situation and lipid metabolism. Honey is a natural product that is thickened from saturated or supersaturated sugar solutions. It usually consists of 17% water, 38% fructose, 31% glucose, 10% other sugars, and a wide range of micronutrients, vitamins, minerals, and amino acids, with a pH below 4. This study was conducted to evaluate the effect of milk enrichment with natural honey on the performance, digestibility, blood parameters, and skeletal growth indices of suckling Holstein calves.
    Materials and methods
    Eighteen Holstein suckling male calves with an average weight of 58±4.2 kg were used. Treatments were divided into three groups which contained zero, 2.5, and five g per day of natural honey to the milk consumed. The duration of the experiment was 30 days evaluated in a completely randomized design. Calves were kept in individual pens and fed based on NRC requirements. Starter provided to total mixed ration (TMR) form which is given at 8:00 am and 4:00 pm daily. Calves fed milk based on 10% of body weight in the morning and evening. The amount of milk consumed by calves is measured, and to calculate the milk solids, it is multiplied by a coefficient of 12.5%. Dry matter (DM) digestibility, blood samples, average daily gain, dry matter intake, stool score, and skeleton growth were evaluated during 30 d and compared treatment by the general mixed model in SAS software.
    Results and discussion
    The results of this study showed that adding natural honey to milk significantly improved the feed conversion ratio and increased the final weight, average daily gain, and dry matter digestibility of the calves (P<0.05). The group of calves that consumed five g of natural honey per day had the highest final weight and average daily gain, as well as the lowest feed conversion ratio. However, the milk and starter intakes were not affected by the experimental treatments, and there was no significant difference observed between the control group and the groups that received natural honey (P<0.05). Supplementing milk with honey improved the growth rate and feed conversion ratio of the calves, likely due to the presence of enzymes and other substances in honey that aid in breaking down polysaccharides into usable energy for the animals. Blood glucose concentration decreased in the calves that received natural honey (P<0.05), but the concentrations of cholesterol, triglyceride, high-density lipoprotein, low-density lipoprotein, and very low-density lipoprotein were not significantly different among the treatments (P>0.05). The reduction in blood glucose can be attributed to the antioxidant compounds present in honey, which can reduce intestinal glucose absorption by inhibiting the digestive enzymes of alpha-amylase or delaying the emptying of stomach contents into the small intestine. The stool consistency score increased with increasing levels of natural honey in the milk, and the group that received five g of natural honey per day had the best stool score, while the control group had the lowest stool consistency score (P<0.05). However, there was no effect of treatment on the number of animals with diarrhea or the number of days involved with diarrhea (P>0.05). Natural honey is rich in antioxidants and has prebiotic properties, which promote the growth of beneficial microorganisms and decrease harmful microflora in the gut. There was no significant difference observed in skeletal growth indices between the different experimental treatments (P>0.05).
    Conclusions
    The experiment's findings indicated that incorporating natural honey (up to five g/day) into the milk given to Holstein calves can improve their performance and health, making it a recommended practice.
    Keywords: Natural honey, digestibility, Feces consistency, Suckling calves, Blood metabolites
  • سید اسماعیل قربی، کامران رضایزدی*، احمد زارع شحنه، پرهام مصلحی فر، بهین لر کلانتری، مهدی فرضی، علیرضا رجبی نژاد، محمدامین برادر
    به منظور مطالعه اثر یک افزودنی ضد اسهال بر رشد و سلامتی گوساله ها از 24 راس گوساله شیرخوار هلشتاین از بدو تولد تا 28 روزگی در قالب یک طرح کاملا تصادفی در دو تیمار آزمایشی با 12 تکرار در هر تیمار آزمایشی استفاده شد. تیمارهای آزمایشی شامل: 1) شاهد (بدون افزودنی) و 2) حاوی افزودنی ضد اسهال (ترکیبی از ایمونوگلوبولین Y، پروبیوتیک و الکترولیت) روزانه به میزان 10 گرم در شیر بود. استارتر مصرفی، افزایش وزن و شمارش باکتری اشریشیاکلی مدفوع به صورت هفتگی اندازه گیری شد. دمای رکتوم و امتیاز مدفوع گوساله ها به شکل روزانه ارزیابی شد. همچنین در بدو تولد، 14 و 28 روزگی، جهت بررسی فراسنجه های خونی از وداج گردنی حیوانات خون گیری شد. نتایج نشان داد که مصرف افزودنی ضد اسهال منجر به افزایش معنی دار میانگین وزن نهایی، افزایش ماده خشک مصرفی و بهبود ضریب تبدیل غذایی شد (05/0>P). شمار باکتری اشرشیاکلی در مدفوع در گروه شاهد به طور معنی داری بالاتر از گروه ضد اسهال بود (05/0>P). افزودنی ضد اسهال منجر به بهبود معنی دار قوام مدفوع و کاهش طول دوره اسهال شد (05/0>P). دمای رکتوم، وضعیت گلبول های سفید و فراسنجه های خونی گلوکز، کلسترول، تری گلیسرید، پروتیین تام و نیتروژن اوره ای خون تحت تاثیر  افزودنی ضد اسهال قرار نگرفتند. می توان نتیجه گرفت افزودنی ضد اسهال توانست با کاهش اسهال باعث بهبود عملکرد گوساله های شیرخوار شود.
    کلید واژگان: اسهال, الکترولیت, ایمونوگلوبولین Y, پروبیوتیک, گوساله شیرخوار
    S. E. Ghorbi, K. Rezayazdi *, A. Zareh Shahneh, P. Moslehifar, B. Lor Kalantari, M. Farzi, A. Rajabinejad, Mohammad Amin Baradar
    Introduction
    The future of any dairy farm depends on the success of its calf and heifer-raising programs. Regarding the risk of gastrointestinal diseases and the prevalence of diarrhea, suckling calves are among the most sensitive animals in dairy herds. Gastrointestinal diseases are most prevalent in the first two weeks of calves' life and are the reason for 32% of deaths. In addition to short-term economic losses, diarrhea in female calves will delay sexual maturity and reduce milk production performance in the first lactation period. The use of antibiotics to prevent and treat diarrhea in suckling calves is always limited due to antibiotic resistance and some side effects. Research shows that between different anti-diarrhea feed additives, prebiotics and probiotics have the most positive effects in the first weeks of suckling calves' lives. In addition, it has been demonstrated that immunoglobulin Y can be effectively used to inhibit calves' gastrointestinal pathogens such as Escherichia coli and Salmonella species. Also, the use of electrolytes during diarrhea to prevent dehydration in young animals has been known to be positive. However, the synergistic effects of the simultaneous use of the mentioned additives are not clearly defined. Therefore, the present study was conducted to investigate a combination of immunoglobulin Y, probiotics, and electrolytes' effect on growth performance, feed intake, fecal consistency, health status, and blood parameters of Holstein suckling calves.
    Materials and methods
    In this study, 24 suckling Holstein calves from birth to 28 days old were divided into two experimental groups (12 replications in each group) in a completely randomized design. The experimental groups included: 1) the control group (without additive) and 2) the group that received 10 grams per day of an anti-diarrheal feed additive contained 1.2 grams of probiotics with 5×108 cfu/g, 1 g IgY, and 7.8 g electrolytes. All animals had free access to clean water and the ad libitum basal starter feed. The anti-diarrheal additive was dissolved in the calves' morning meal colostrum or milk. Feed intake, growth performance, and Escherichia coli fecal count were measured weekly. Rectal temperature and calves' fecal scores were evaluated daily (according to the method provided by Wisconsin University). Also, at birth, 14 and 28 days, blood samples were taken from the jugular vein. The repeated measurement data were analyzed by the MIXED procedure of the SAS version 9.4 statistical software. The means were reported as LSMEANS, and the significance level was considered as P<0.05. Also, for the statistical analysis of the fecal scores data, the days of each score were counted.
    Results and discussion
    The results showed that the average daily weight gain in the third week in the anti-diarrhea group was significantly higher than the control group (P<0.05). As a result, the live weight of the third and fourth weeks in the anti-diarrhea group was significantly higher than the control group (P<0.05). The starter intake in the anti-diarrhea group was 25% higher in the third week and 12% higher in the whole period than in the control group (P<0.05). Also, the feed conversion rate in the anti-diarrhea group in the second and third weeks was significantly lower than the control group (P<0.05). No significant difference was observed in the blood urea nitrogen, glucose, albumin, cholesterol, and triglyceride concentrations. Also, the anti-diarrheal additive had no significant effect on the count of white blood cells and the percentages of lymphocytes, neutrophils, monocytes, and eosinophils. According to the results, the anti-diarrhea additive had no significant effect on the calves' rectal temperature. The count of fecal Escherichia coli in the anti-diarrhea group was significantly lower than the control group in the first week, the first two weeks, and the whole period (P<0.05). The anti-diarrhea additive led to a significant increase in the number of days with zero scores (improvement of feces consistency) and a significant decrease in scores two and three (reduction of diarrhea prevalence) in calves (P<0.05). The results showed that in the first, second, and third weeks, the number of days with diarrhea significantly decreased in the anti-diarrhea group (P<0.05). In addition, the anti-diarrheal additive led to a significant decrease (58%) in the diarrhea length period. According to the period length and hardness of diarrhea, the cost of treating diarrhea in 28 days was estimated to be 830000 Rials and 470000 Rials in the control and anti-diarrhea groups, respectively. Therefore, the anti-diarrhea additive resulted in a 43% reduction in treatment costs.
    Conclusions
    The results of the present study showed that the supply of an anti-diarrheal additive containing probiotics, immunoglobulin Y, and electrolytes to suckling calves led to a significant increase in growth performance, starter intake, improvement in feed conversion rate, reduction in the count of fecal Escherichia coli, and shortening of the diarrhea duration period. However, this additive did not affect rectal temperature, white blood cell status, and blood parameters such as glucose, cholesterol, triglyceride, albumin, total protein, and blood urea nitrogen. Therefore, the anti-diarrheal additive can reduce the prevalence, duration, and grade of diarrhea and its harmful effects and improve suckling calves' growth performance and health status.
    Keywords: Diarrhea, Electrolytes, immunoglobulin Y, probiotic, Suckling calves
  • محمدحسین موذنی زاده، آرمین توحیدی*، مهدی ژندی، کامران رضا یزدی
    سابقه و هدف

    گوساله های شیرخوار در معرض عوامل تنش زای مختلف نظیر فرآیند تولد، عوامل بیماری زا و تنش های محیطی هستند که باعث افزایش تولید رادیکال های فعال و تنش اکسیداتیو در گوساله ها می شود. مواد معدنی کمیاب بخشی از آنزیم های متعدد آنتی اکسیدانی بوده و برای حفظ بهینه سلامت ضروری هستند. مقدار مواد معدنی کمیاب آغوز و شیر بهینه نبوده و استفاده از مکمل این مواد معدنی در دوره شیرخوارگی ضروری است. بنابراین هدف از این پژوهش ارزیابی اثر افزودن همزمان عناصر معدنی کمیاب آهن، روی، منگنز و مس بر عملکرد رشد، فراسنجه های بیوشیمیایی، آنزیمی، آنتی اکسیدانی، هورمونی و خون شناسی گوساله های شیرخوار هلشتاین بود.

    مواد و روش

    تعداد 20 راس گوساله نر و ماده یک روزه شیرخوار نژاد هلشتاین به طور تصادفی بر اساس وزن اولیه بدن (5±40 کیلوگرم) به دو گروه مساوی (10 راس در هر گروه) تقسیم و در جایگاه های انفرادی تا 63 روزگی و زمان شیرگیری نگهداری شدند. گوساله های گروه شاهد جیره آغازین و شیر به همراه پروتیین آب پنیر به عنوان حامل عناصر معدنی و نیز گوساله های گروه تیمار به ترتیب شیر به همراه 15 قسمت در میلیون سولفات آهن، 6 قسمت در میلیون سولفات روی، 6 قسمت در میلیون سولفات منگز، 5/1 قسمت در میلیون سولفات مس و جیره آغازین پایه به همراه 100 قسمت در میلیون سولفات آهن، 40 قسمت در میلیون سولفات روی، 40 قسمت در میلیون سولفات منگنز و 10 قسمت در میلیون سولفات مس تا زمان قطع شیر در 63 روزگی دریافت کردند. گوساله ها در طول آزمایش دسترسی آزادانه به آب و جیره آغازین داشتند. مصرف خوراک به صورت روزانه و وزن کشی به صورت هفتگی جهت محاسبه ضریب تبدیل غذایی و متوسط افزایش وزن روزانه اندازه گیری شد. حیوانات جهت تعیین سطح مواد معدنی پلاسما و فراسنجه های بیوشیمیایی، آنزیمی، هورمونی، آنتی اکسیدانی و خون شناسی در روزهای 0، 21، 42 و 63 پس از تولد خونگیری شدند.

    یافته ها

    نتایج نشان داد مکمل مواد معدنی اثر معنی داری بر عملکرد رشد و فعالیت آنزیم های کاتالاز و سوپراکسید دیسموتاز و وضعیت اکسیدانی تام نداشت. غلظت عنصر روی پلاسما در گروه دریافت کننده مکمل بالاتر بود (05/0<p). در گروه تیمار نسبت به گروه شاهد غلظت لیپوپروتیین های با چگالی بالا افزایش و غلظت لیپوپروتیین های با چگالی پایین کاهش یافت (05/0 <p). فعالیت آنزیم آلکالین فسفاتاز، تعداد گلبول های قرمز، غلظت هموگلوبین و هماتوکریت در گروه دریافت کننده عناصر معدنی کمیاب، افزایش یافت (05/0 <p). غلظت هورمون تری یدوتایرونین در پلاسمای گوساله های گروه تیمار افزایش یافت (05/0 <p).

    نتیجه گیری

    به طور کلی افزودن عناصر معدنی کمیاب به شیر و جیره آغازین باعث بهبود عملکرد رشد و فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی گوساله های شیرخوار نشد، درحالی که برخی فراسنجه های بیوشیمیایی، هورمونی و آنزیمی مرتبط با التهاب، استخوان سازی و سوخت و ساز پایه سلول ها در گوساله های شیرخوار بهبود یافت.

    کلید واژگان: گوساله شیرخوار, عناصر کم نیاز, وضعیت آنتی اکسیدانی
    MohammadHossein Moazeni Zadeh, Armin Towhidi *, Mehdi Zhandi, Kamran Rezayazdi
    Background and objectives

    Suckling calves are exposed to different stressors such as birth, pathological factors and environmental factor stress which cause increase of reactive oxygen species (ROS) production and oxidative stress. Trace minerals are a part of some antioxidative enzymes which are necessary for health maintenance. Trace mineral amount of colostrum and milk is not optimal and usage of trace mineral supplements are necessary for suckling calves. Therefore, the aim of this study was evaluation of adding a mixed supplement of trace minerals including copper, iron, zinc and manganese on growth performance, biochemical, enzymatic, antioxidant, hormonal and hematological parameters.

    Materials and methods

    A total of 20 day-old male and female suckling Holstein calves were randomly divided in to two equal groups (ten calves per group) based on initial body weight (40±5 Kg) and until weaning (day 63) they were kept in individual pens. the control group calves were fed with milk and starter diet including whey protein as trace mineral career and treatment group were fed with milk including 15 part per million (ppm) iron sulfate (FeSo4), 6 ppm zinc sulfate (ZnSo4), 6 ppm manganese sulfate (MnSo4) and 1.5 ppm copper sulfate (CuSo4) supplements and basal starter diet including 100 ppm FeSo4, 40 ppm ZnSo4, 40 ppm MnSo4 and 10 ppm Cuso4 supplement until weaning on day 63. During entire experimental period calves accessed starter diet and water ad libitum. Feed intake was calculated daily and calves were weighed weekly to calculate feed conversion ratio (FCR) and average daily gain. Blood samples were collected on days 0, 21, 42 and 63 to determine plasma trace mineral levels and biochemical, enzymatic, hormonal, antioxidant and hematological parameters.

    Results

    The results indicated that growth performance, catalase and superoxide dismutase activity, total antioxidant capacity, and thyroxine (T4) concentration were not affected by trace mineral supplement. Although, plasma zinc concentration and high density lipoprotein concentration were recorded higher in animals received supplemented trace minerals (P<0/05), low density lipoproteins concentration was lower in the calves fed with trace mineral supplement (P<0/05). In addition to the parameters listed above, alkaline phosphatase concentration, red blood cells count, hemoglobin and hematocrit and triiodothyronine (T3) concentrations were significantly increased in the calves received trace minerals supplement (P<0/05).

    Conclusion

    Totally, supplemental trace minerals could not improve growth performance and enzymatic antioxidant activity of suckling Holstein calves; however, some biochemical, hormonal and enzymatic parameters related to inflammation, ossification, and cellular basal metabolism were improved in suckling calves.

    Keywords: Antioxidant Status, Suckling calves, Trace minerals
  • وحید واحدی*، نازیله بالاپور، طاهر یلچی، صیاد سیف زاده، جمال سیف دواتی

    هدف از این مطالعه، بررسی اثرات نانو اکسید مس و پری بیوتیک بر عملکرد و شمارش سلول های خونی در گوساله های شیر خوار هلشتاین بود. تعداد 28 راس گوساله هلشتاین با میانگین سنی یک الی هشت روز و میانگین وزنی 1±39 کیلوگرم در یک آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تیمار و هفت تکرار استفاده شدند. تیمارهای آزمایشی شامل: 1) جیره پایه بدون افزودنی، 2) جیره پایه به همراه 4 گرم پری بیوتیک در روز، 3) جیره پایه به همراه 15 میلی گرم نانو اکسید مس در روز، 4) جیره پایه + 4 گرم پری بیوتیک + 15 میلی گرم نانو اکسید مس در روز بودند. نتایج نشان داد که عامل نانو اکسید مس، پری بیوتیک و اثر متقابل نانو اکسید مس و پری بیوتیک نتوانست وزن نهایی گوساله ها را تحت تاثیر قرار دهد. میزان مصرف خوراک، افزایش وزن روزانه، ضریب تبدیل غذایی و همچنین صفات دور سینه، طول بدن و ارتفاع از جدوگاه تحت تاثیر استفاده از نانو اکسید مس و پری بیوتیک در گوساله های شیرخوار هلشتاین قرار نگرفتند. عامل پری بیوتیک، نانو اکسید مس و عامل متقابل آن ها اثر معنی داری بر درصد گلبول های سفید، گلبول های قرمز، لنفوسیت، هموگلوبین و هماتوکرین ایجاد نکرد. اما عامل اثرات متقابل نانو اکسید مس و پری بیوتیک درصد نوتروفیل را به طور معنی داری افزایش داد (05/0>P). نتیجه گیری می شود که استفاده از پری بیوتیک و نانو اکسید مس نتوانست سبب بهبود عملکرد رشدی و شمارش سلولی های خونی به جز درصد نوتروفیل شود.

    کلید واژگان: پری بیوتیک, عملکرد رشد, گوساله شیرخوار, نانو اکسید مس
    Vahid Vahedi *, Nazileh Balapour, Taher Yalchi, Sayad Seyfzadeh, Jamal Seifdavati
    Introduction

     Before weaning, dairy calves are susceptible to many pathogens and nutritional problems. For several years antibiotics have been used to overcome these problems also to obtain economic benefits in terms of improved calves performance and reduced medication costs. However, the use of antibiotics in animal husbandry is in question because of antibiotic resistance of microorganisms. In an effort to replace antibiotics from animal feeds, many additives have been proposed. Probiotic, prebiotics and Organic and inorganic mineral salts are examples of these additives. Prebiotics are non-digestible carbohydrates which are not metabolized in the small intestine and fermented in large intestine. Mannan oligosaccharides and β-glucan are prebiotics which derived from saccharomyeces cereviciae cell wall and are able to block fimbriae of patho genic bacteria, and thus prevent their adhesion to the mucous epithelium. The administration of prebiotic to calves can decrease coliform population of large intestine and colon of calves. More recently, prebiotics have been shown to have immune-enhancing characteristics Also, Copper is a microelement that is present in many important processes in the body and plays a vital role. Copper deficiency in some parts of the world is a major problem in ruminants. For this reason, dietary supplements are commonly used to regulate the diet of calf to compensate for copper deficiency. Therefore, the purpose of this study was to investigate the effects of copper nanoxide and prebiotics on blood cell count and growth performance in Holstein suckling calves.

    Materials and methods

    Twenty-eight Holstein calves with an average age of 1 to 8 days and an average weight of 39±1 kg were used in a factorial experiment as a completely randomized design with 4 treatments and 7 replications. Experimental treatments include: 1) Basal diet without additives, 2) Basic diet with 4 gr of prebiotic per day, 3) Basic diet with 15 ppm nanoparticles of copper per day, 4) Basic diet + 4 gr of prebiotic + 15 ppm nanoparticles of copper per day. The diet containing feed and milk was given two times a day i.e. in the morning (8:00 am) and evening (18:00 pm). Water was offered adlibitum. Whole blood samples were collected from jugular veins on d 60, approximately 3 h after the morning feeding. Samples were sent to the laboratory under refrigeration (4°C) till analyzed for WBC count, neutrophil, lymphocyte and monocyte concentration.Results and Discussion The results showed that the copper nanoxide, prebiotics and the interaction of copper nanoxide and prebiotics could not affect the final weight of suckling calves. The results showed that feed intake, daily weight gain and feed conversion ratio of suckling calves were not significantly affected by supplementation of prebiotic and copper nanoxide in the diet during the first, second month and experimental period. Also, Body length, Wither height and Heart girth of Holstein suckling calves were not affected by copper nanoparticles and prebiotics supplementation. Prebiotic, copper nanoxide and their interaction had no significant effect on white blood cells, red blood cells, hemoglobin and hematocrit. In contrast, copper nanoxide and prebiotics significantly increased the neutrophil percentage (P <0.05).

    Research

    has shown that probiotic consumption had no significant effect on functional parameters of Baluch sheep including final weight, daily gain, feed intake and dietary intake. However the result of the other study suggests that prebiotic can be supplemented to the calves for better performance. In contrary to the results of the present study, other researchers have indicated that copper nanoparticles could improve growth performance and modulate intestinal microflora and intestinalmucosal morphology in weaned piglets. In the study addition of pro- prebiotic and symbiotic to the whole milk of dairy female calves increased average daily gain but dry matter intake and blood parameters related to immune system and cell-mediated immune response were not affected. However, when a combination of probiotic and prebiotic added to the milk a better improvement in average daily gain was observed. A study reported that haematological traits (WBC count, neutrophil, monocyte, lymphocyte and hemoglobin) were unaffected by prebiotic and synbiotic in weaned pigs. However, the other study showed that immune parameters such as lymphocytes, leukocyte and neutrophils tended to increase in supplementation of symbiotic.

    Conclusion

    In general, results of this experiment indicated that using prebiotics and copper nanoxide did not improve growth performance and blood cell count except neutrophil percentage.

    Keywords: Copper nanoxide, Growth performance, Prebiotics, Suckling calves
  • علیرضا کسیانی، کامران رضا یزدی*، مهدی ژندی

    عناصر معدنی کم مصرف نقش مهمی را در عملکرد رشد و سیستم ایمنی دام ایفا می کنند. امروزه این مواد از طریق مکمل های معدنی به فرم غیرآلی (نمک های معدنی) به خوراک دام افزوده می شوند. فرم غیرآلی مواد معدنی کم مصرف اغلب به دلیل ایجاد تداخل و رقابت بین عناصر، قابلیت دسترسی پایینی در دستگاه گوارش دارد. یکی از راهکارهای افزایش قابلیت دسترسی عناصر معدنی کم مصرف در دستگاه گوارش دام، استفاده از فرم آلی آنها (کیلاته با پپتید و اسید های آمینه)، در مکمل های معدنی می باشد برای این منظور اثرات منابع آلی مواد معدنی کم مصرف بر روی عملکرد دام مورد بررسی قرار گرفته است. هدف از این پژوهش بررسی اثرات جایگزینی فرم غیرآلی (معدنی) روی، مس، منگنز و سلنیوم با منبع آلی آنها بر مصرف خوراک آغازین و عملکرد رشد گوساله های شیرخوار هلشتاین بود.

    مواد و روش ها

    جهت انجام این پژوهش از 30 راس گوساله شیرخوار نژاد هلشتاین (میانگین وزنی 2 ± 42 کیلوگرم) در دو گروه 15 راسی شاهد و تیمار (5 راس نر و 10 راس ماده در هر گروه) استفاده شد و در قالب طرح کاملا تصادفی به مدت 80 روز اجرا گردید. .آزمایش از سن 4 روزگی شروع شد و گوساله ها تا سن 80 روزگی در جایگاه انفرادی نگهداری شدند. گوساله ها در سن 70 روزگی از شیرگرفته شدند و به صورت هفتگی تا انتهای آزمایش وزن کشی شدند. در گروه تیمار عناصر مس، منگنز، روی به فرم کیلاته و سلنیوم به فرم سلنیوم مخمری و در گروه شاهد مس به فرم سولفاته، منگنز و روی به فرم اکسیده و همچنین سلنیم به شکل سلنیت سدیم به خوراک آغازین اضافه گردید همچنین مصرف خوراک آغازین به صورت روزانه اندازه گیری شد. فراسنجه های خونی و میزان سرمی مس، منگنز و روی و آنزیم های گلوتاتیون پراکسیداز و سوپراکساید دسموتاز در سرم خون در ابتدای آزمایش و در زمان از شیرگیری اندازه گیری شد. مدفوع گوساله ها در انتهای آزمایش جمع آوری شد و پس از آماده سازی نمونه ها به روش خاکستر مرطوب (انجمن رسمی شیمی دانان کشاورزی، 27/984) میزان عناصر مس، منگنز و روی اندازه گیری شد.

    یافته ها

    نتایج نشان داد که در گوساله هایی که در خوراک آغازین آنها منبع آلی مس، منگنز، روی و سلنیوم اضافه شده بود، میانگین مصرف خوراک آغازین تا زمان از شیرگیری 6/85 گرم بالاتر و بازدهی مصرف خوراک آغازین 44/6 درصد بیشتر بود. همچنین افزایش وزن روزانه در این گروه نسبت به گروه شاهد 66 گرم افزایش یافت و این تفاوت تمایل به معنی داری داشت (08/0 <p). تفاوت معنی داری درمیزان فراسنجه های خونی، میزان سرمی مس و روی، آنزیم های گلوتاتیون پراکسیداز و سوپر اکساید دسموتاز، بتا هیدروکسی بوتیرات و ایمونوگلوبولین G در دو گروه مشاهده نشد و تنها میزان منگنز در سرم خون گوساله های گروه تیمار 7 درصدبالاتر بود (05/0 <p). نتایج این تحقیق نشان دادکه میزان دفع منگنز، روی و مس در گوساله های شیرخوار تغذیه شده با فرم آلی به ترتیب 25، 16 و 22 درصد کاهش یافت (01/0 <p).

    نتیجه گیری

    این پژوهش نشان داد که جایگزین نمودن مکمل مس، منگنز، روی و سلنیوم با منبع آلی آنها تاثیر مثبتی در رشد و بازدهی مصرف خوراک آغازین گوساله های شیرخوار نژاد هلشتاین داشت لذا پیشنهاد می شود عناصر مس، منگنز، روی و سلنیوم کاملا به فرم آلی در مکمل های معدنی درخوراک آغازین گوساله های شیرخوار استفاده شود.

    کلید واژگان: عملکرد رشد, فراسنجه های خونی, گوساله های شیرخوار, مواد معدنی منبع آلی
    Alireza Kasiani, Kamran Rezayazdi *, Mahdi Zhandi
    Background and objectives

    Considering that trace elements play an important role in growth performance and immune system in livestock. Nowadays, inorganic forms (mineral salts) of these minerals are added to mineral supplements. Because of mineral interaction, inorganic forms have lower bioavailability in gastrointestinal tract. One of the ways to increase the availability of trace minerals in the digestive tract of livestock is to replace their organic form (chelate with peptides and amino acids) in mineral supplements. For this purpose, the effects of organic sources of trace minerals on livestock performance have been studied. The objective of this experiment was to investigate the effect of replacement of inorganic form of zinc, copper, manganese and selenium with organic source on starter intake and growth performance of Holstein suckling calves.

    Materials and methods

    30 Holstein calves (42 ± 2 kg of birth weight) were equally assigned to two groups of 15 (5 male and 10 female) control and treatment. The experiment was conducted in a completely randomized design and lasted for 80 days. The experiment was started at 4 days of age and calves were weaned at 70 days of age and were kept up to 80 days in individual hutches. All calves were equally fed with same starter. Chelated copper, zinc, manganese and yeast selenium in treatment group and copper sulfate, manganese oxide, zinc oxide and sodium selenite in control group were added to the starter. Weight and starter intake of calves were measured weekly and daily, respectively. Blood parameters and serum levels of zinc, copper, manganese, and glutathione peroxidase and superoxide dismutase enzymes were measured at the start of experiment and at the time of weaning. Calf feces were collected at the end of the experiment and after preparing the samples by wet ash method (AOAC, 984.27); fecal excretion of copper, zinc and manganese elements was analyzed.

    Results

    Results showed that starter intake and feed efficiency increased significantly by 85.6g and 6.44% respectively in treatment group. Calves were fed with organic form showed higher average daily gain (p < 0.001). No significant difference was found in blood parameters, serum levels of copper and zinc. However, level of manganese in blood serum was significantly higher in treatment group. It was not found significant changes in level of glutathione peroxidase, superoxide dismutase, β hydroxybutyrate and immunoglobulin G in both groups (P≥0.05). In this study, Fecal excretion of manganese, zinc, and copper decreased significantly by 25%, 16%, and 22% respectively for calves were fed the organic form (P≤0.01).

    Conclusion

    This study showed that replacing inorganic forms of manganese, zinc, copper and selenium with their organic source had positive effects on growth performance and feed efficiency of suckling Holstein calves. Therefore, total replacement of copper, manganese, zinc and selenium with their organic form in mineral supplements of calf starter is recommended.

    Keywords: blood parameters, Growth performance, Minerals, organic source, Suckling calves
  • منصور کریمی، حسین عبدی بنمار*، جمال سیف دواتی، صیاد سیف زاده، محسن رمضانی

    هدف از این پژوهش بررسی اثرات مخمر ساکارومایسس سرویسیه و گلیسریدهای اسید بوتیریک بر عملکرد و فراسنجه های خونی و قابلیت هضم مواد مغذی در گوساله های شیرخوار هلشتاین بود.  در این تحقیق تعداد 32 راس گوساله هلشتاین با میانگین سنی 1 الی 8 روز و میانگین وزنی 1±38 کیلو گرم به صورت یک آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با 4 تیمار و 8 تکرار استفاده شدند. تیمارهای آزمایشی شامل: 1) جیره پایه بدون افزودنی، 2) جیره پایه به همراه 5 گرم مونوگیلیسرید بوتیرات، 3) جیره پایه به همراه 2 گرم مخمر ساکارومایسس سرویسیه، 4) جیره پایه + 2 گرم مخمر ساکارومایسس سرویسیه + 5 گرم گلیسریدهای اسید بوتیریک بودند. مصرف خوراک به صورت روزانه و وزن بدن در زمان تولد، 30 و 60 روزگی و در زمان شیرگیری در سن 75 روزگی ثبت و ضریب تبدیل غذایی برای هر گروه محاسبه شد. قابلیت هضم به روش نشانگر داخلی خاکستر نامحلول در اسید اندازه گیری شد. همچنین برای تعیین فراسنجه های خونی در زمان های 30 و 60 روزگی از سیاهرگ گردنی وداج خونگیری به عمل آمد. نتایج نشان داد که افزودن مخمر ساکارومایسس سرویسیه و گلیسریدهای اسید بوتیریک نتوانست مصرف خوراک گوساله ها را در ماه های اول و دوم و کل دوره آزمایشی تحت تاثیر قرار دهد. عامل متقابل مخمر ساکارومایسس سرویسیه و گلیسریدهای اسید بوتیریک اثر معنی داری بر وزن نهایی گوساله ها نداشت. همچنین افزایش وزن روزانه گوساله ها در ماه های اول و دوم در اثر افزودن مخمر ساکارومایسس سرویسیه و گلیسریدهای اسید بوتیریک بهبود نیافت. اما افزایش وزن روزانه در کل دوره پرورشی تحت تاثیر هر دو عامل مکمل مخمر (05/0=P)و مکمل بوتیرات (01/0=P) قرار گرفت. ضریب تبدیل غذایی گوساله های شیر خوار در ماه اول، دوم و کل دوره پرورشی نتوانست تحت تاثیر عامل مخمر و مکمل بوتیرات و اثرات متقابل آنها قرار گیرد. نتایج نشان داد که افزودن مخمر ساکارومایسس سرویسیه و گلیسریدهای اسید بوتیریک در جیره گوساله های هلشتاین اثر معنی داری بر فراسنجه های خونی (گلوکز، کلسترول، تری گلیسیرید، آلبومین، پروتئین کل، اوره خون و گلوبولین) در مقایسه با گروه شاهد ایجاد نکرد، اگرچه غلظت بتاهیدروکسی بوتیرات در اثر تغذیه مکمل بوتیرات افزایش یافت (02/0=P). نتایج مربوط به قابلیت هضم نیز نشان داد که قابلیت هضم پروتئین خام تحت تاثیر عامل مکمل بوتیرات افزایش معنی داری داشت (02/0=P). با توجه به اثرات مثبت استفاده از گلیسرید های اسید بوتیریک بر افزایش وزن روزانه، غلظت خونی بتاهیدروکسی بوتیرات و قابلیت هضم پروتئین و ساکارومایسس سرویسیه بر افزایش وزن روزانه، استفاده همزمان از این مواد افزودنی برای گوساله های شیرخوار هلشتاین توصیه می شود.

    کلید واژگان: عملکرد رشد, ساکارومایسس سرویسیه, منوگلیسریدهای بوتیرات, گوساله شیرخوار
    Mansour Karimi, Hossein Abdibenemar*, Jamal Seifdavati, Sayyad Seifzadeh, Mohsen Ramezani

    The aim of this study was to investigate the effects of saccharomyces cerevisiae yeast and butyrate monoglycerides on the performance, blood parameters and nutrients digestibility in suckling Holstein calves. For this experiment, 32 newly-born Holstein calves (average age 1-8 days; average weight 38±1 kg) were used in a completely randomized design with 2×2 factorial arrangement, 4 treatments and 8 replications. The experimental treatments were: 1) Basal diet without any additive (control), 2) Basal diet with 5 g per day of butyrate monoglycerides, 3) Basal diet with 2 g per day of saccharomyces cerevisiae yeast, 4) Basal diet + 2 g of saccharomyces cerevisiae yeast + 5 g per day of butyrate monoglycerides. Feed intake was measured daily. Body weight changes were recorded at birth, d 30 and 60 after birth and d 75 on the weaning time and feed conversion ratio was calculated for each group. Nutrient digestibility was measured by using acid insoluble ash as the internal marker. For determination of blood parameters, blood samples were taken from jugular vein on d 30 and 60. The results showed that the addition of saccharomyces cerevisiae and butyrate glycerides did not affect feed intake in the first and second months, and in the whole experimental period. Saccharomyces cerevisiae yeast and butyrate glycerides interaction had no significant effect on the final weight of calves. Daily weight gain of calves in the first and second months were not affected by the addition of yeast and butyrate supplements or their interaction. Total daily weight gain affected significantly by effects of feeding saccharomyces cerevisiae (P=0.05) and butyrate glycerides (P=0.01). The results showed that the addition of saccharomyces cerevisiae and glycerides of butyrate did not influence blood concentrations of glucose, cholesterol, triglyceride, albumin, total protein, blood urea and globulin whereas blood beta-hydroxy butyrate concentration increased by feeding butyrate supplement (P=0.02). Feeding butyrate supplement increased significantly protein digestibility (P=0.05). Based on the positive effects of butyrate monoglycerides on average daily gain, blood beta-hydroxy butyrate concentration and crude protein digestibility and the effects of saccharomyces cerevisiae on daily weight gain, use of these two feed additives can be recommended for Holstein suckling calves.

    Keywords: Growth Performance, Saccharomyces Cerevisiae, Butyrate Monoglycerides, Suckling Calves
  • شبنم دلیر، حمید محمدزاده*، اکبر تقی زاده، حمید پایا
    سابقه و هدف

    گوساله های شیرخواردر چند هفته اول زندگی به دلیل عدم توسعه کامل شکمبه قادر به مصرف کافی خوراک جامد نبوده و لذا در این دوره شیر یا جایگزین شیر، مهم ترین منابع تامین انرژی و پروتئین و دیگر مواد مغذی برای رشد و سلامتی و عملکرد مناسب گوساله می باشند. اما کمبود برخی ویتامین ها و مواد معدنی در شیر، باعث بروز مشکلاتی در رشد و سلامتی گوساله-های شیرخوار می شود. از طرفی میزان تولید ویتامین گروه B در گوساله های تازه متولد شده به دلیل توسعه نیافتن کامل دستگاه گوارش کافی نیست. لذا این مطالعه به منظور بررسی تاثیر مکمل ویتامینی و معدنی شیر (روماک اکسترا) بر عملکرد گوساله های شیرخوار هلشتاین انجام گرفت.

    مواد و روش ها

    مکمل شیر روماک اکسترا از شرکت سها آگرین تک تهیه شد که متشکل از ویتامین های محلول در آب و محلول در چربی، مواد معدنی (میکروالمنت ها) و پروبیوتیک می باشد. در این طرح از 30 راس گوساله شیرخوار هلشتاین استفاده شد که طی 60 روز (4 دوره 15 روزه) در باکس های انفرادی مورد بررسی قرار گرفتند. این پژوهش به صورت طرح کاملا تصادفی با 3 تیمار به این شرح انجام شد: 1- تیمار شاهد (CON) بدون اضافه کردن مکمل ویتامینی و مواد معدنی روماک اکسترا 2- تیمار LRE: اضافه کردن 15 گرم مکمل ویتامینی و مواد معدنی روماک اکسترا در هر لیتر شیر 3- تیمار HRE: اضافه کردن 25 گرم مکمل ویتامینی و مواد معدنی روماک اکسترا در هر لیتر شیر. شیر کامل برای تغذیه گوساله ها در دو وعده 9 صبح و 5 عصر به گوساله ها ارایه شد. خوراک آغازین از لحاظ پروتئین (20 درصد) و انرژی (3/3 مگاکالری بر کیلوگرم) و ترکیبات غذایی در بین تیمارها یکسان بود و گوساله ها از روز سوم طرح دسترسی آزاد به خوراک آغازین و آب داشتند. تجزیه و تحلیل داده های مصرف استارتر، وزن، ضریب تبدیل، رفتارهای تغذیه ای، صفات رشد و پارامترهای خونی توسط نرم افزار آماری SAS و رویه Mixed انجام شد.

    یافته ها

    تغییرات وزن بدن و افزایش وزن روزانه در بین گوساله های دریافت کننده مکمل و گروه شاهد معنی دار نشد (0/05˃P). میزان مصرف استارتر در تیمار شاهد نسبت به دو تیمار دیگر بیشتر بود (0/05>P). همچنین طول مدت زمان خوردن استارتر در گروه شاهد هم نسبت به دو تیمار دیگر بیشتر شد (0/05˂P). مکمل روماک اکسترا تاثیر معنی داری بر طول مدت زمان خوردن آب و کاه نداشت (0/05˃P). همچنین تفاوت معنی دار بین مدت زمان استراحت و ایستادن در بین تیمارها مشاهده نشد (0/05˃P) غلظت آلبومین، گلوکز و بتاهیدروکسی بوتیرات خون تحت تاثیر مکمل قرار نگرفت (0/05˃P). اما غلظت پروتئین تام و نیتروژن اوره ای خون در تیمار شاهد نسبت به تیمارهای دریافت کننده مکمل بیشتر شد (05/0>P). قابلیت هضم ماده خشک و ضریب تبدیل در تیمارهای دریافت کننده مکمل بیشتر از گروه شاهد گردید (0/05>P).

    نتیجه گیری

    به طور کلی، علی رغم کاهش در مقدار مصرف خوراک و زمان صرف شده برای مصرف استارتر، بدلیل بهبود ضریب تبدیل و قابلیت هضم مواد مغذی، مقادیر وزن نهایی و افزایش وزن روزانه گوساله های دریافت کننده افزودنی مشابه با تیمار شاهد بود که نشان دهنده بهبود عملکرد در گوساله های دریافت کننده مکمل روماک استرا است.

    کلید واژگان: ویتامین, مواد معدنی, پروبیوتیک, استارتر, گوساله های شیرخوار
    Shabnam Delir, Akbar Taghizadeh, Hamid Paya

    This study was conducted to evaluate the effect of milk supplementation (Roumak Extra) on performance of infant Holstein calves. Roumak Extra supplement was prepared from Soha Aghrin Tech Co. which consists of vitamins (water soluble and fat soluble), Micro minerals and probiotics. The average birth weight of calves was 36.76 ± 5.80 kg. Each treatment consisted of 10 calves which were examined in individual boxes for 60 days (4 periods of 15-day). This research was carried out in a completely randomized design with three treatments as follows: 1-control treatment without supplementation of Roumak Extra 2- Treatment A by adding15 grams Roumak Extra supplement per liter of milk 3- Treatment B with the addition of 25 grams Roumak Extra supplement per liter of milk. Whole milk was fed to calves at two meal at 900 and 1700. Starter were identical in terms of crude protein (%20) and Metabolizable energy (3.3 Mcal/kg). Calves had free access to starter and water from the beginning of the plan. All data were analyzed by Mixed procedures of SAS software. Body weight changes and daily gain were not significant between the supplemental calves and the control group (P˃0.05). Consumption of starter was significantly higher in control group when compared with supplement recieved treatments (P<0.05). Dry matter digestibility increased in supplemented treatments when compared to control group (P<0.05). However, feed conversion ratio were improved in supplemented treatments (P<0.05). Roumak Extra supplementation has no significant effect on water and straw consumption time (P˃0.05). However, here is no significant difference between treatments in terms of lying, standing and ruminating time (P˃0.05). However, the time of starter consumption was higher in control group when compared with supplemented treatments (P<0.05). Blood concentration of albumin, glucose and betahydroxybutyrate were not affected by supplementation (P˃0.05). But, blood total protein and urea concentration was higher in control group when compared with supplement received calves. The effect of vitamin and mineral supplementation of Roumak Extra on the growth of the skeletal system (round the chest, widther height and loin height) was also were not significant between treatments (P˃0.05). In general, despite the decrease in feed intake and the time spent on it in supplement received calves in this experiment, due to higher dry matter digestibility and improvement in feed conversion ratio, the final weight and daily weight gain of the receiving calves on supplemented were same as control group representing an improvement in calves' performance.

    Keywords: Vitamins, Minerals, probiotics, Starter, Suckling calves
  • مرتضی صباغی فریز، آرمین توحیدی*، مهدی ژندی، مهدی دهقان بنادکی، نسیم وکیلی
    آزمایش حاضر به منظور مقایسه اثر دو نوع پروبیوتیک متفاوت چند سویه ای بر عملکرد رشد، فراسنجه های بیوشیمیایی و هورمونی خون مورد مطالعه قرار گرفتند. برای این منظور تعداد 21 راس گوساله ی نر و ماده هلشتاین در سن سه روزگی استفاده شد. گوساله های هلشتاین به طور تصادفی به یکی از سه تیمار شامل شاهد (بدون دریافت پروبیوتیک)، پروبیوتیک پروتکسین و پروبیوتیک دی پرو اختصاص داده شدند. ماده خشک مصرفی به صورت روزانه و وزن بدن در روزهای صفر، 20، 40 و 60 ثبت شد. نمونه های خون در روزهای صفر، 30 و 60 به منظور ارزیابی فراسنجه های بیوشیمیایی و هورمونی جمع آوری شد. ضریب تبدیل خوراک در گروه دریافت کننده پروبیوتیک دی پرو کمتر از شاهد بود (05/0P<)، ولی میانگین افزایش وزن روزانه و مصرف خوراک در بین گروه ها اختلاف معنی داری نداشت. غلظت کورتیزول در گروه دی پرو کمتر از گروه پروتکسین و T3 پلاسما در گروه پروتکسین بیشتر از دو گروه دیگر بود (05/0P<)، اگرچه سایر فراسنجه های خونی تفاوت معنی داری نداشتند. نتایج نشان می دهد پروبیوتیک دی پرو می تواند عملکرد رشد را با کاهش ضریب تبدیل غذایی در گوساله های شیرخوار هلشتاین بهبود بخشد.
    کلید واژگان: بازده غذایی, پروبیوتیک, گوساله های شیرخوار
    Morteza Sabbaghi Feriz, Armin Towhidi *, Mahdi Zhandi, Mahdi Dehghan Banadaki, Nasim Vakili
    This study was conducted to compare the influence of two kind of multi species probiotic on growth performance and biochemical and hormonal blood parameters. 21 male and female animals were used in thrid day of age. They were randomly allocated to 1 of 3 treatments including: control (without probiotic), probiotic Protexin and probiotic Di-pro. Dry mater intake was daily determined and body weight was measured on days 0, 20, 40 and 60. Blood samples were obtained on days 0, 30 and 60 to assess biochemical and hormonal parameters. Feed conversion ratio was lower (P<0.05) in Di-pro but there were no differences in average daily gain and dry mater intake compared to the other groups. Plasma cortisol level decreased in Di-Pro (P<0.05), and plasma T3 concentration increased in Protexin (P<0.05) compared to the other groups, while other blood parameters did not have any significant differences. The results suggest that probiotic Di-pro may improve growth performance by decreasing the feed conversion ratio in suckling Holstein calves.
    Keywords: feed efficiency, Probiotic, Suckling calves
  • مریم عبادی پرچین سفلی، حسین عبدی بنمار*، جمال سیف دواتی، رضا سید شریفی، نعمت هدایت، صیاد سیف زاده
    هدف از این مطالعه بررسی تاثیر پوسته سویا به عنوان منبع فیبر در خوراک آغازین بر عملکرد رشد، برخی متابولیت های خونی و قابلیت هضم مواد مغذی در گوساله های شیرخوار هلشتاین بوده است. به این منظور 32 راس گوساله شیرخوار هلشتاین (نر و ماده) با میانگین وزنی 5/0±40 کیلوگرم در یک طرح کامل تصادفی با 4 تیمار و 8 تکرار انتخاب شده و به مدت 75 روز ادامه داشت. تیمار های آزمایشی شامل: تیمار 1) جیره آغازین به همراه 10 درصد یونجه خردشده از 40 روزگی، تیمار 2) جیره آغازین به همراه 10 درصد یونجه خردشده از 1 روزگی، تیمار 3) جیره آغازین به همراه 10 درصد پوسته سویا از 1 روزگی و تیمار 4) جیره آغازین به همراه 5 درصد سویا و 5 درصد یونجه خردشده از 1 روزگی بودند. نتایج نشان داد که تیمارهای آزمایشی تاثیر معنی داری بر وزن بدن انتهای دوره داشت. افزایش وزن روزانه برای تیمار 4 (جیره آغازین به همراه 5 درصد پوسته سویا و 5 درصد یونجه خرد شده از 1 روزگی) در ماه دوم و کل دوره پرورشی و برای تیمار 3 (جیره آغازین به همراه 10 درصد پوسته سویا از 1 روزگی) در ماه اول بیشترین مقدار بود (05/0>P). مصرف خوراک در ماه اول، دوم و کل دوره پرورشی و ضریب تبدیل غذایی گوساله های شیرخوار در ماه دوم و کل دوره پرورشی تحت تاثیر منبع فیبر قرار نگرفتند. اما جیره های آزمایشی در ماه اول دوره پرورشی به طور معنی داری ضریب تبدیل غذایی را تحت تاثیر قرار دادند (05/0>P). همچنین گوساله های دریافت کننده 10 درصد پوسته سویا و 5 درصد پوسته سویا + 5 درصد یونجه به عنوان منبع فیبر بیشترین افزایش وزن روزانه را نسبت به گروه شاهد نشان دادند (05/0>P). جیره های آزمایشی اثر معنی داری بر فراسنجه های رشد بدن (دوره سینه، طول و ارتفاع بدن) ایجاد نکردند (05/0< P) نتایج مربوط به فراسنجه های خونی نشان داد که جیره های آزمایشی غلظت های خونی کلسترول، آلبومین، پروتئین کل و اوره خون را به طور معنی داری تغییر ندادند درحالی که غلظت گلوکز، تری گلیسرید و بتاهیدروکسی بوتیرات تحت تاثیر جیره های آزمایشی قرار گرفتند (05/0> P). منبع فیبر علوفه ای و غیرعلوفه ای بر قابلیت هضم ماده خشک، چربی خام و الیاف نامحلول در شوینده خنثی اثر معنی دار نداشت درحالی که قابلیت هضم پروتئین خام و کربوهیدرات های غیرالیافی را تحت تاثیر قرار داد. به طور کلی می توان چنین استنباط کرد که جایگزینی پوسته سویا به عنوان منبع فیبر به جای یونجه خشک بدون تاثیر منفی بر عملکرد، رشد استخوانی و فراسنجه های خونی گوساله های شیرخوار می تواند به عنوان یک منبع فیبر در خوراک آغازین استفاده شود.
    کلید واژگان: پوسته سویا, عملکرد, فیبر غیر علوفه ای, گوساله شیرخوار
    Maryam Ebadi, Hossein Abdi, Benemar *, Jamal Seifdavati, Reza Seyedsharifi, Nemat Hedayat, Sayyad Seifzadeh
    The purpose of this study was to evaluate the effect of soybean hull as fiber source on growth performance, some blood metabolites, and nutrients digestibility in Holstein suckling calves. Thirty-two Holstein (male and female) calves (average weight 40 kg ± 0.5) were selected and allocated to one of the four treatments with 8 replicates in a completely randomized design for 75 days. Treatments were: 1) Basal diet with 10% alfalfa from 40 days old, 2) Basal diet with 10% alfalfa hay from 1 day of old, 3) basal diet with 5% alfalfa + 5% soybean hull from 1 day old and 4) Basal diet with 10% soybean hull from 1 day of old. The results showed that experimental treatments had a significant effect on final body weight of calves on the end of the period. Daily weight gain was highest for treatment 4 (Basal diet with 5% soybean and 5% alfalfa from 1 day) in the second month and total period of breeding and for treatment 3 (Basal diet with 10% soybean hull from 1 day old) in the first month (P <0.05). The use of forage and non-forage fibers in the basal diet of calves had not significant effect on feed intake and feed conversion ratio. Experimental diets did not affect significantly body growth parameters (breast, body length and body height) (P < 0.05).The experimental diets had no effect on blood cholesterol, albumin, total protein and urea.
    Keywords: Suckling calves, Soybean hull, Non-forage fiber source, Performance
  • راضیه نوری، یدالله چاشنی دل*، غلامرضا قربانی، اسدالله تیموری یانسری، امیرحسین مهدوی
    سابقه و هدف

    براساس مطالعات انجام گرفته و در پاسخ به نگرانی ها در مورد استفاده از آنتی بیوتیک ها و دیگر محرک های رشد، تقاضا برای استفاده از مواد محرک رشد طبیعی در صنعت تغذیه دام در مدت 5 تا 10 سال اخیر افزایش یافته است زیرا برخلاف آنتی بیوتیک ها، استفاده از مواد محرک رشد طبیعی توسط دام و طیور هیچگونه باقیمانده بافتی وجود ندارد و مقاومت میکروبی ایجاد نمی کند. در این میان افزودنی های دیگر از جمله هیومات سدیم که از تجزیه مواد آلی حاصل می شود، مطرح شد. تحقیق حاضر جهت بررسی تاثیر هیومات سدیم بر عملکرد، فراسنجه های خونی شامل گلوکز، پروتئین کل و کلسترول و شکمبه ای نیتروژن آمونیاکی و اسیدهای چرب فرار در گوساله های هلشتاین انجام گرفت.
    مواد و

    روش کار

    48 راس گوساله هلشتاین (24 راس نر و 24 راس ماده) تازه متولد شده با میانگین وزن تولد2 ±37 در چهار تیمار در قالب طرح کاملا تصادفی به مدت 75 روز مورد مطالعه قرار گرفتند. گوساله ها از روز 4 تولد مقدار 4 لیتر شیر جایگزین (10 درصد وزن تولد) را دو بار در روز ساعت های 8 و 16 دریافت می کردند. گروه های آزمایشی شامل: (1) شاهد (تغذیه شیر جایگزین بدون افزودنی)، (2) افزودن 5 گرم هیومات سدیم به شیر جایگزین ، (3) افزودن 10 گرم هیومات سدیم به شیر جایگزین و (4) افزودن 15 گرم هیومات سدیم به شیر جایگزین بود. هر حیوان علاوه بر دریافت شیر جایگزین دسترسی آزاد به آب و استارتر داشت. نمونه گیری خون در 30، 60 و 75 روزگی و همچنین نمونه گیری مایع شکمبه در روزهای 35 و 75 روزگی حدود 3 تا 4 ساعت بعد از تغذیه با استفاده از پمپ خلا نمونه گیری از مایع شکمیه انجام شد. مصرف خوراک و وزن گوساله ها به ترتیب به صورت روزانه و هفتگی انجام شد.

    یافته ها

    مصرف خوراک، ضریب تبدیل غذایی در کل دوره، قابلیت هضم ظاهری، غلظت اسیدهای چرب فرار، pH مایع شکمبه و فراسنجه های رشد تحت تاثیر تیمارها قرار گرفتند (05/0>P). در دوره قبل از شیرگیری، در بین تیمارها، تفاوت معنی داری در ضریب تبدیل غذایی مشاهده نشد. تاثیر افزودن هیومات سدیم به شیر بر فراسنجه های خونی و شکمبه ای متفاوت بود. غلظت کل اسیدهای چرب فرار در پایان دوره در گروهی که روزانه 5 گرم هیومات سدیم را مصرف کردند، نسبت به سایر تیمارها، به طور معنی داری بیشتر بود (05/0>P). مقدار غلظت نیتروژن آمونیاکی در پایان دوره تحت تاثیر تیمارها قرار گرفت (04/0=P) و کمترین مقدار نیتروژن آمونیاکی مربوط به تیمار 2 (5 گرم هیومات سدیم) بود. اسهال در تیمارهای آزمایشی به ترتیب 8.33، 3، 4 و 4.66 درصد بود و نمره سلامتی عمومی مربوط به گوساله هایی که 5 گرم هیومات سدیم را مصرف کردند، نسبت به سایر تیمارها به طور معنی داری بیشتر بود (05/0>P).

    نتیجه گیری

    در این آزمایش، گوساله هایی که 5 گرم هیومات سدیم مصرف کردند، از نظرافزایش وزن، وضعیت سلامت، فراسنجه های خونی و شکمبه ای در شرایط بهتری بودند. مصرف 5 گرم هیومات سدیم اثرات خوبی بر روی فراسنجه های خونی و شکمبه ای داشت.

    کلید واژگان: گوساله شیرخوار, وضعیت سلامت, هیومات سدیم, ضریب تبدیل غذایی
    razieh noori, yadollah chashnidell*, gholamreza ghorbani, asad alah teimoori, Amir hosein mahdavi
    Background and objective

    Based on studies conducted in response to concerns about the use of antibiotics and other growth promoters, the demand for the use of natural growth stimulants in the livestock feed industry has increased in the last 5 to 10 years because, unlike antibiotics There is no tissue residue from the use of natural growth stimulants by livestock and poultry and does not produce microbial resistance. Other additives, including sodium humate, are obtained from organic matter decomposition, were raised. The present study was conducted to investigate the effect of sodium humate on the performance, rumen parameters and Blood parameters included glucose, total protein and cholesterol, and ammonia nitrogen rumors and volatile fatty acids of Holstein calves.

    Materials and Methods

    Fourtyeight newborn Holstein calves with mean birth weight was 37 ± 2 were studied in four treatments in a completely randomized design for 75 days. Calves received 4 liters of milk replacer (10% of birth weight) from day 4 of birth twice a day at 8 and 16 hours. Treatments were included as1) control (milk replacer supplement without supplementation), 2) milk replacer feeding with addition of 5 grams of sodium humate, 3) milk replacer feeding with addition of 10 grams of sodium humate, and 4) milk replacer feeding by adding 15 grams of sodium humate. In addition to milk replacer, each animal had free access to water and starter. Blood samples were taken at 30, 60 and 75 days of age, as well as rumen fluid sampling in 35 and 75 days of day after 3 to 4 hours after feeding using a vacum pump for sampling from the abdominal fluid Feed intake and calves weight were measured daily and weekly respectively.

    Results

    Feed intake, Feed conversion, apparent digestibility cofficients of nutrients, volatile fatty acid concentrations, ruminal pH and growth parameters were affected by treatments (p <0.05). In the entire period, there was no significant difference in feed conversion among treatments. The effect of adding sodium humate to milk were different on blood and rumen parameters. Total volatile fatty acids in the group consuming 5 grams of sodium humate daily was significantly higher than other treatments (P<0.05). The amount of ammonia nitrogen concentration was affected by treatments at the end of the period (P = 0.04). In the end of the period, the lowest amount of ammonia nitrogen was related to treatment 2 (5 gr sodium humate). The prevalence of diarrhea was 8.33, 3, 4and 4.66 percentage respectively. General health score for calves consuming 5 grams of sodium humate was significantly higher than other treatments.

    Conclusion

    In this experiment, calves consuming 5 g of sodium humate of body weight gain, health status, blood and rumen parameters were in more favorable. The consumption of 5 grams of sodium humate had positive effects on blood and rumen parameters.

    Keywords: Suckling calves, Health status, Sodium humate, Feed conversion
  • محمدحسین آبادی، ابوالفضل زالی زالی، مهدی دهقان بنادکی *
    برای بررسی اثرات تغذیه زیست یار مخمری در شیر یا استارتر بر رشد، امتیاز قوام مدفوع، وضعیت سلامت و پارامترهای خونی و شکمبه ای، 30 راس گوساله ماده هلشتاین با میانگین وزن تولد 8/1 ± 4/40 در مزرعه گاو شیری تلیسه نمونه از 14-65 روزگی مورد استفاده قرار گرفتند. گوساله ها به صورت تصادفی به سه تیمار اختصاص یافتند که شامل: یک: شاهد (بدون افزودن زیست یار مخمری) ، دو: زیست یار مخمری در استارتر، سه: زیست یار مخمری در شیر جایگزین. میانگین اضافه وزن روزانه، وزن بدن و بازده خوراک، تفاوتشان بین تیمارها معنی دار نبود. مصرف ماده خشک در تیمار دو به طور معنی داری کمتر از تیمار کنترل بود (05/0 > P). قابلیت هضم مواد مغذی خوراک، غلظت نیتروژن آمونیاکی، اسیدیته مایع شکمبه و پارامترهای خونی تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت. امتیاز قوام مدفوع و سلامت در تیمار دو و سه بهتر از تیمار کنترل بود. به صورت کلی گوساله هایی که با زیست یار مخمری در شیر تغذیه شده بودند بهترین وضعیت قوام مدفوع و سلامت را داشتند (05/0 > P).
    کلید واژگان: زیست یار مخمری, سلامت, عملکرد, فراسنجه های خونی, گوساله های شیرخوار
    Abolfazl Zali, Mehdi Dehghan Banadaky*
    To evaluate the effect of feeding yeast probiotic in milk or starter on growth, fecal score, health, blood and rumen parameters, 30 female Holstein calves with average 40.4±1.8 kg birth weight in Taliseh Nemouneh dairy farm used from 14 until 65 days old. Calves randomly divided to 3 treatments including: 1) control (without probiotic) 2) yeast probiotic in starter 3) yeast probiotic in milk. Average daily gain, body weight and feed efficiency were not significantly different between treatments. Dry matter intake was significantly lower in treatment 2 than control (P<0.01). Digestibility of feed nutrients, ammonia nitrogen concentration, rumen fluid pH and blood parameters did not affected by treatments. Fecal score and health in treatment 2 and 3 were better than control. Generally, calves were fed with yeast probiotic in milk had the best fecal score and health
    Keywords: Blood parameters, health, performance, Suckling calves, Yeast probiotic
  • محسن رمضانی، جمال سیف دواتی، صیاد سیف زاده، حسین عبدی بنمار، وحیده رزم آذر
    سابقه و هدف
    امروزه استفاده از مکمل های غذایی و ویتامینه برای بهبود سیستم ایمنی نشخوارکنندگان و بهبود عملکرد رشدی آنها رایج شده است. اسید لینولئیک مزدوج نام عمومی برای گروهی از اسیدهای چرب دارای 18 کربن و پیوند دوگانه مزدوج است. ویتامین C یک ویتامین محلول در آب است که خاصیت آنتی اکسیدانی داشته و می تواند رادیکال های آزاد تولید شده در سلول ها را از بین ببرد. اسید لینولئیک مزدوج و ویتامین C در فرایند های فیزیولوژیک متعدی دخالت دارند و مکمل کردن آنها برای گوساله های شیرخوار ممکن است اثرات سلامتی داشته باشد. هدف از این مطالعه بررسی اثرات مکمل اسید لینولئیک مزدوج محافظت شده شکمبه ای و ویتامین C بر عملکرد رشد، غلظت برخی متابولیت ها و شمارش سلول های خونی گوساله های شیر خوار هلشتاین بود.
    مواد و روش ها
    برای انجام این آزمایش از 28 راس گوساله هلشتاین تازه متولد شده با میانگین سنی 8-1 روز و میانیگن وزنی 2±39 کیلوگرم با 4 تیمار و 7 تکرار بصورت یک آزمایش فاکتوریل طرح کاملا تصادفی انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل: 1) جیره پایه (استارتر و شیر کامل) 2) جیره پایه + روزانه 10 گرم اسید لینولئیک مزدوج برای هر راس، 3) جیره پایه + روزانه 600 میلی گرم مکمل ویتامین C برای هر راس و 4) جیره پایه + 600 میلی گرم مکمل ویتامین C برای هر راس+ 10 گرم اسید لینولئیک مزدوج بودند.
    یافته ها
    نتایج نشان داد که مکمل ویتامین C در ماه اول بطور معنی داری مصرف خوراک آغازین را افزایش داد (05/0>P). درحالیکه مصرف خوراک آغازین تحت تاثیر اثر تغذیه مکمل اسید لینولیئک مزدوج قرار نگرفت (05/0<P). افزودن مکمل ویتامین C، افزایش وزن روزانه گوساله های شیرخوار را در ماه اول بهبود بخشید (05/0>P). افزایش وزن روزانه گوساله ها در ماه دوم تحت تاثیر اثر متقابل تغذیه اسید لینولئیک مزدوج و مکمل ویتامین C قرار گرفت. به طوری که گوساله های دریافت کننده مکمل اسید لینولیئک مزدوج و ویتامین C افزایش وزن بالاتری در ماه دوم داشتند (05/0>P). وزن نهایی و ضریب تبدیل غذایی گوساله ها در طی دوره پرورشی تحت اثر افزدن اسید لینولیئک مزدوج و ویتامین C قرار نگرفت (05/0<P). نتایج مربوط به فراسنجه های خونی (گلوکز، کلسترول، تری گلیسرید، پروتئین کل، آلبومین) نیز نشان از عدم تاثیر معنی داری اسید لینولئیک مزدوج و مکمل ویتامین C داشت (05/0<P). افزودن مکمل اسید لینولئیک مزدوج به طور معنی داری سبب افزایش تعداد لنفوسیت ها و گلبول های قرمز خون گردید (05/0>P). گوساله های تغذیه شده در گروه دریافت کننده 600 میلی گرم ویتامین C تعداد گلبول های سفید بالاتری نسبت به گروه شاهد داشتند (05/0>P).
    نتیجه گیری
    براساس نتایج بدست آمده در این مطالعه افزودن مکمل ویتامین C و اسیدلینولئیک مزدوج می تواند اثرات مفیدی بر رشد و سلامت گوساله های شیرخوار داشته باشد.
    کلید واژگان: اسید لینولئیک مزدوج, مکمل ویتامین C, گوساله شیرخوار, سلول های خونی
    mohsen ramezani, jamal seifdavati, sayyad seifzadeh, hossein abdibenemar, vahideh razmazar
    Background and objectives
    Today, use of feed and vitamin additives has been prevailed to improve immune system of ruminants and their growth performance. Conjugated linoleic acid is a general name for some fatty acids with 18 carbons and conjugated double bond. Vitamin C is a water soluble vitamin that has antioxidant property and can remove free radicals from the cells. Both conjugated linoleic acid and vitamin C involve in several physiologic processes and their supplementation for suckling calves may have some health effects. The aim of this study was to investigate the effects of conjugated linoleic acid and vitamin C supplements on growth performance, concentration of some blood metabolites and blood cell counts of Holstein suckling calves.
    Material and
    methods
    For this experiment, 28 newly-born Holstein (average age of 1-8 days, and body weight 39±2 kg) were allocated to four treatments and 7 replications for each treatment in a randomized complete design with 2×2 factorial arrangement of treatments. The experimental treatments were: 1) Basal diet (starter and whole milk), 2) Basal diet + 10 g per day of rumen protected conjugated linoleic acid, 3) Basal diet + 600 mg per day vitamin C, 4) Basal diet + 600 mg per day Vitamin C + 10 g per day of rumen protected conjugated linoleic acid.
    Results
    The results showed that vitamin C supplement increased starter intake in first month significantly (P<0.05). Starter intake was not affected by feeding conjugated linoleic acid. Vitamin C supplementation improved significantly daily weight gain of calves in the first month (P<0.05). Dairy weight gain of calves in the second month was affected by the interaction effect of vitamin C by conjugated linoleic acid so, calves received vitamin C and conjugated linoleic acid supplements had higher weight gain during second month of life (P <0.05). Final body weight and feed conversion ratio were not affected by the addition of conjugated linoleic acid and vitamin C during rearing periods. The results showed that adding conjugated linoleic acid and vitamin C did not affected blood parameters (glucose, cholesterol, triglyceride, total protein, albumin) of claves (P>0.05). The addition of conjugated linoleic acid increased significantly red blood cells and lymphocytes counts (P <0.05). Calves fed 600 mg of vitamin C had higher white blood cell counts than control group (P <0.05).
    Conclusion
    Based on the results of this study, supplementation of vitamin C and conjugated linoleic acid could have beneficial effects on the growth and health of suckling calves
    Keywords: Conjucated linoleic acid, Vitamin C, Suckling calves, Blood cell counts
  • عبدالمنصور طهماسبی*، محمدهادی اعظمی، علی ولیخانی، عباسعلی ناصریان
    سابقه و هدف
    آینده ی گله های شیری بسیار به پرورش اصولی و صحیح گوساله ها بستگی دارد. بهبود شاخص های سلامتی و رفاه در گوساله ها منجر به تولید تلیسه های سالم و با ظرفیت بالای تولید شیر و گوساله آوری خواهد شد. از سوی دیگر حصول بیشنه ی بازده پرورش گوساله ها بهتر است با روش های کم خطر و با کمترین خطرات جانبی، صورت پذیرد. با توجه به مشکل مقاومت به آنتی بیوتیک ها و باقیمانده هرمون های رشد در بدن حیوانات، پری بیوتیک ها جایگزین های جذابی برای بررسی خواهند بود.
    مواد و روش ها
    به منظور بررسی استفاده از پری بیوتیک اینولین بر عملکرد رشد، فراسنجه های خونی و جمعیت میکروبی کولون گوساله های شیرخوار، 24 گوساله ماده هلشتاین (با سن 3±18 روز و وزن 4±36 کیلوگرم) به طور تصادفی به یکی از گروه های شیر بدون افزودنی (شاهد)، گوساله های دریافت کننده شیر به همراه 3/5 گرم اینولین در روز و گوساله های دریافت کننده شیر به همراه 7 گرم اینولین در روز اختصاص داده شدند. آزمایش طی یک دوره ی یک هفته ی عادت پذیری به خوراک، جایگاه و شرایط آزمایش و شش هفته ی نمونه گیری و ثبت نتایج پس از آن انجام شد. گوساله ها زمانی که برای سه روز متوالی 900 گرم از خوراک آغازین (بر اساس ماده خشک) مصرف کردند، از شیر گرفته شدند. اندازه گیری مصرف ماده خشک و ثبت نمره مدفوع به صورت روزانه و وزن کشی به طور هفتگی انجام شد. نمونه گیری مدفوع در هفته سوم و ششم و نمونه گیری خون در هفته دوم، چهارم و ششم آزمایش انجام گرفت.
    یافته ها
    هیچ اختلاف معنی داری بین تیمارها در مصرف ماده خشک، میانگین افزایش وزن روزانه و ضریب تبدیل وجود نداشت. افزودن پری بیوتیک اینولین به شیر تاثیر معنی داری بر غلظت فراسنجه های خونی نداشت هر چند که غلظت کلسترول و تری گلیسرید در گوساله های دریافت کننده اینولین میل به کاهش داشت. pH مدفوع و شمار باکتری های لاکتوباسیل و کلی فرم تحت تاثیر تیمار ها قرار نگرفت.
    نتیجه گیری
    نتایج مطالعه حاضر نشان داند که تکمیل کردن شیر با الیگوساکارید اینولین در عملکرد رشد، مصرف ماده ی خشک، ضریب تبدیل، شمار لاکتوباسیل ها و کلی فرم های کولون، اسیدیته ی مدفوع و فراسنجه های خونی گوساله های ماده هلشتاین تاثیر معنی داری ندارد.
    کلید واژگان: اینولین, گوساله شیرخوار, عملکرد رشد, لاکتوباسیل, کلی فرم
    A.M. Tahmasbi *, M.H. Aazami, A. Valikhani, A.A. Naserian
    Background And Objectives
    Future of dairy herds greatly depends on a standard and suitable calf rearing. Improving health and welfare parameters of calves will be resulted in rearing potent heifers in milk production and calving. Moreover, it is better to approach a maximum efficiency of calf rearing with hazardless methods and minimum side effects. Considering antibiotics resistance and growth hormones remnants in animal bodies, prebiotics are fascinating alternatives to be evaluated.
    Materials And Methods
    Twenty-four female Holstein calves, aging 18±3 days and body weight of 36±4 kg, were randomly assigned to groups including milk without additive, milk plus 3.5 g/day inulin and milk plus 7 g/day inulin so as to evaluation effect of using inulin as a prebiotic on growth performance, blood parameters and colonic microbial population of suckling calves. Experiment was carried out in a one-week adaptation followed by a six weeks measuring and recording period. Claves were weaned when they consumed 900 grams of starter (dry matter). Dry matter intake and feces score monitoring were recorded daily, and calves were weighed weekly. Feces sampling and blood sampling were done in (third and sixth) and (second, fourth and sixth) weeks of experiment, respectively.
    Results
    There were no significant differences among groups in dry matter intake, average daily gain and feed conversion rate. Adding inulin prebiotic had no significant effect on blood parameters, although cholesterol and triglyceride concentration showed a trend toward reduction in groups receiving inulin. Feces pH and lactobacillus and coliform bacteria count did not differ among treatments.
    Conclusion
    Results of present study showed that supplemented milk with inulin oligosaccharide for six weeks had no significant effect on grows performance, dry matter intake, feed conversion rate, lactobacillus and coliform bacteria count, feces pH and blood parameters of Holstein suckling calves.
    Keywords: Inulin, Suckling calves, Growth performance, Lactobacillus, Colifor
  • پیمان پراویان، غلامعلی نهضتی، کامران رضایزدی، مهدی دهقان بنادکی، هوشنگ افروزان
    جهت بررسی اثرات تغذیه ای بره موم بر عملکرد رشد، خوراک مصرفیو قابلیت هضم مواد مغذی در گوساله های شیرخوارهلشتاین،آزمایشی در قالب طرح کاملا تصادفی با 4 جیره آزمایشی(تیمار) و 10 تکرار(گوساله) به مدت 52 روز صورت گرفت. جیره ها شامل جیره اول: شاهد(بدون موننسین در استارتر و بدون بره موم در شیر)، جیره دوم: استارتر بدون موننسین و پودر بره موم در سطح ppm500به صورت محلول در شیر، جیره سوم: استارتر بدون موننسین و پودر بره موم در سطح ppm1000 به صورت محلول در شیر، جیره چهارم: استارتر حاوی موننسین و بدون بره موم در شیر بودند. تجزیه آماری توسط نرم افزار SAS رویه MIXEDو GLM انجام شد. نتایج به دست آمده نشان داد که از لحاظ میانگین وزن در دوره شیرخوارگی(05/0p<) و در کل دوره آزمایش (دوره شیرخوارگی و پس از شیرگیری) (01/0p<) بین جیره ها اختلاف معنی داری وجود داشت، به طوری که تیمار 3 بیش ترین میزان وزن و تیمار 2 کم ترین میزان وزن را داشتند. ارتفاع جدوگاه گوساله های جیره 3 با جیره های دیگر اختلاف معنی داری داشت(01/0p<) و تیمارهای 3 و 2 به ترتیب بیش ترین اثر را بر روی افزایش قد داشتند. بین گوساله ها از لحاظ ماده خشک مصرفی در کل دوره آزمایش و پس از شیرگیری تفاوت معنی داری وجود داشت(05/0p<). در کل دوره آزمایش گوساله های تغذیه شده با جیره 1 بیش ترین میزان مصرف خوراک و گوساله های تغذیه شده با جیره 4 کم ترین میزان مصرف خوراک را داشتند. از نظر بازده مصرف خوراک اختلاف معنی داری بین جیره ها مشاهده نشد (05/0p>).قابلیت هضم ماده خشک، ماده آلی و دیواره سلولی تفاوتی را بین تیمارها نشان نداد(05/0p>). با توجه به تاثیر مطلوب تر بره موم (آنتی بیوتیک طبیعی) بر رشد گوساله در مقایسه با موننسین (آنتی بیوتیک سنتتیک)، توصیه می شود در خوراک گوساله های شیرخوار از بره موم در سطح ppm1000در هر کیلو شیر مصرفی استفاده شود.
    کلید واژگان: گوساله های شیر خوار, پودر بره موم, عملکرد, موننسین
    In order to surveying the effect of feeding propolis on blood sugar and triglyceride, feed intake in Holstein suckling calves, the experiment was designed in a completely randomized design with 4 treatments (diet) and 10 replicates (cattle) during 52 days. Treatments included: 1) Control (without monensin in starter and without propolis in milk). 2) Starter without monensin and 500 ppm soluble propolis powder in milk. 3) Starter without monensin and 1000 ppm soluble propolis powder in milk and 4) Monensin in starter and without propolis in milk. Statistical analysis was done with SAS software and PROC MIXED and GLM. There was significant difference between treatments for dry matter intake both in whole period and after suckling In whole period treatment 1 had the highest and treatment 4 had the lowest dry matter intake. There was not significant difference between treatments for blood glucose and triglyceride. According to positive effect of propolis (biological antibiotic) on the performance of calves in compare of monensin (synthetic antibiotic), it is recommended to use 1000 ppm propolis in per kg milk in suckling calves.
    Keywords: suckling calves, propolis powder, Performance, monensin
  • پیمان پراویان، غلامعلی نهضتی، کامران رضایزدی، مهدی دهقان بنادکی
    به منظور بررسی تاثیرات تغذیه ای بره موم بر عملکرد رشد، خوراک مصرفی، و قابلیت هضم مواد مغذی در گوساله های شیرخوار هلشتاین، آزمایشی در قالب طرح کاملا تصادفی با 4 جیره آزمایشی (تیمار) و 10 تکرار (گوساله) به مدت 52 روز صورت گرفت. جیره ها شامل: جیره اول: شاهد (بدون موننسین در استارتر و بدون بره موم در شیر)، جیره دوم: استارتر بدون موننسین و پودر بره موم در سطح ppm500به صورت محلول در شیر، جیره سوم: استارتر بدون موننسین و پودر بره موم در سطح ppm1000 به صورت محلول در شیر، و جیره چهارم: استارتر حاوی موننسین و بدون بره موم در شیر بودند. تجزیه آماری با نرم افزار SAS رویه MIXEDو GLM انجام شد. نتایج به دست آمده نشان داد که ازنظر میانگین وزن در دوره شیرخوارگی (05/0p<) و در کل دوره آزمایش (دوره شیرخوارگی و پس از شیرخوارگی) (01/0p<) بین جیره ها اختلاف معنی داری وجود داشت، به طوری که تیمار 3 بیشترین میزان وزن و تیمار 2 کمترین میزان وزن را داشتند. ارتفاع جدوگاه گوساله های جیره 3 با جیره های دیگر اختلاف معنی داری داشت (01/0p<) و تیمارهای 3 و 2 به ترتیب بیشترین اثر را بر افزایش قد داشتند. بین گوساله ها ازتظر ماده خشک مصرفی در کل دوره آزمایش و پس از شیرخوارگی تفاوت معنی داری وجود داشت (05/0p<). در کل دوره آزمایش گوساله های تغذیه شده با جیره 1 بیشترین میزان مصرف خوراک و گوساله های تغذیه شده با جیره 4 کمترین میزان مصرف خوراک را داشتند. ازنظر بازده مصرف خوراک اختلاف معنی داری بین جیره ها مشاهده نشد (05/0p>). قابلیت هضم ماده خشک، ماده آلی، و دیواره سلولی تفاوتی را بین تیمارها نشان نداد (05/0p>). با توجه به تاثیر مطلوب تر بره موم (آنتی بیوتیک طبیعی) بر رشد گوساله در مقایسه با موننسین (آنتی بیوتیک سنتتیک)، توصیه می شود در خوراک گوساله های شیرخوار از بره موم در سطح ppm1000 در هر کیلو شیر مصرفی استفاده شود.
    کلید واژگان: پودر بره موم, عملکرد, گوساله های شیرخوار, موننسین
    Peyman Paravian, Gholamali Nehzati, Kamran Reza-Yazdi, Mahdi Dehghan
    In order to surveying the effect of feeding propolis on performance، feed intake and digestibility in Holstein suckling calves، the experiment was designed in a completely randomized design with 4 treatments (diet) and 10 replicates (cattle) during 52 days. Treatments included: 1. Control (without monensin in starter and without propolis in milk); 2. Starter without monensin and 500 ppm soluble propolis powder in milk; 3. Starter without monensin and 1000 ppm soluble propolis powder in milk; and 4. Monensin in starter and without propolis in milk. Statistical analysis was done with SAS software and PROC MIXED and GLM. There was significant difference between treatments for means body weight during suckling (P<0. 05) and whole period (suckling and after suckling) (P<0. 01). Treatment 3 had the highest and treatment 2 had the lowest body weight. The wither height in treatment 3 had significant difference with other groups (P<0. 01). Both treatment 3 and 2 had the highest wither height in order. There was significant difference between treatments for dry matter intake both in whole period and after suckling (P<0. 05). In whole period treatment 1 had the highest and treatment 4 had the lowest dry matter intake. There was no significant discrepancy in terms of feed efficiency and digestibility of dry matter، organic matter and neutral detergent fiber. According to positive effect of propolis (biological antibiotic) on the performance of calves in compare of monensin (synthetic antibiotic)، it is recommended to use 1000 ppm propolis in per kg milk in suckling calves.
    Keywords: monensin, performance, propolis powder, suckling calves
  • محمدحسین آبادی، مهدی دهقان بنادکی، ابوالفضل زالی
    در این مطالعه تعداد 30 راس گوساله ماده هلشتاین با میانگین وزن تولد 4/40 کیلوگرم از 14 تا 65 روزگی به صورت تصادفی به سه گروه آزمایشی شامل (1) دریافت کننده پروبیوتیک باکتریایی (cfu/day 109×4) در خوراک آغازین، (2) دریافت کننده پروبیوتیک باکتریایی در شیر جایگزین و (3) شاهد (بدون افزودنی میکروبی) اختصاص یافتند. نتایج نشان داد که مقدار خوراک مصرفی، تغییرات وزن بدن، اضافه وزن روزانه و بازده غذایی و نیز نیتروژن اوره ای خون و کل پروتئین پلاسما تحت تاثیر مصرف پروبیوتیک قرار نگرفت. در حالی که میانگین غلظت گلوکز پلاسمای خون، امتیاز قوام مدفوع و وضعیت سلامت تحت تاثیر جیره های آزمایشی قرار گرفت. در مقابل از نظر قابلیت هضم ظاهری ماده خشک، فیبر نامحلول در شوینده خنثی، ماده آلی، pH و غلظت N-NH 3 مایع شکمبه تفاوت معنی داری بین تیمار ها وجود نداشت. این مطالعه نشان می دهد که افزودن پروبیوتیک باکتریایی به خوراک آغازین غلظت گلوکز خون را کاهش می دهد. افزودن پروبیوتیک باکتریایی در شیر سبب افزایش آلبومین خون گردید. همچنین استفاده از پروبیوتیک باکتریایی در شیر یا خوراک آغازین سبب بهبود وضعیت سلامت و کاهش امتیاز قوام مدفوع می گردد.
    کلید واژگان: گوساله های شیرخوار, پروبیوتیک باکتریایی, عملکرد رشد, فراسنجه های خونی و شکمبه ای, وضعیت سلامت
    Mohammad Hosseinabadi, Mehdi Dehghan, Banadaky, Abolfazl Zali
    In present study 30 female Holstein calves with average 40.4 kg birth weight were used from 14 until 65 days of age. Calves randomly divided to 3 treatments include: 1) bacterial probiotic (4×109 cfu/day) added to the starter 2) bacterial probiotic added to the milk replacer 3) Control, without microbial additive. Dry matter intake, Body weight gain, average daily gain feed efficiency, BUN and total plasma protein were not affected by treatments. Mean plasma glucose, fecal score and health status were affected by treatments. Apparent digestibility of DM, NDF and OM also pH and N-NH3 concentration of rumen fluid between diets were not significant discrepancy. This study showed that addition of bacterial probiotic in starter decrease glucose concentration, addition bacterial probiotic in milk increase blood albumin and addition bacterial probiotic in starter or milk replacer improved health status and decrease fecal score.
    Keywords: Suckling calves, Bacterial probiotic, Growth performance, Blood, rumen parameter, Health status
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال