به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « ماهی تیلاپیا » در نشریات گروه « شیلات »

تکرار جستجوی کلیدواژه «ماهی تیلاپیا» در نشریات گروه «کشاورزی»
  • سید علی اکبر هدایتی*، سمیه نمرودی، وحید زمانی، رابعه ضیائی، فرحناز کاکاوند، عاطفه ایری، محمد اخوان بهابادی، مریم رضایی شادگان

    وجود آلاینده ها در اکوسیستم های آبی سبب آسیب های بافتی در ماهیان می شود. در بعضی موارد اثرات تخریب آفت کش ها روی موجودات غیر هدف (آبزیان) نسبت به موجودات هدف (آفات) بیشتر است که این خود سبب مرگ ومیر سریع تر و بیشتر آبزیان می شود، از این رو استفاده از محرک های ایمنی بسیار ضروری به نظر می رسد. هدف این مطالعه بررسی تاثیر سطوح مختلف پره بیوتیک قارچ صدفی (Pleurotus ostreatus) بر شاخص های بافت شناسی ماهی تیلاپیا (Oreochromis niloticus) مواجهه شده با سم کلرپیریفوس بود. این تحقیق در پاییز 1397 انجام شد. به همین منظور تعداد 120 بچه (ماهی) تیلاپیا به مدت 42 روز در 4 تیمار تقسیم شدند. سپس به هرکدام از گروه ها غلظت 5/0 ppm سم کلرپیریفوس به مدت 16 روز اضافه شد. در پایان دوره ماهیان توسط محلول بیهوش کننده گل میخک (220 میلی گرم بر لیتر) بیهوش شده و بافت کبد و آبشش آن ها برای مطالعات بافت شناسی جدا گردید. نتایج نشان داد تیمارهایی که در معرض 5/0 ppm سم کلرپیریفوس (شاهد سم زده و بدون پره بیوتیک) بودند. بیشترین اثر تخریب را در بافت کبد و آبشش داشتند. ولی تیمارهای ترکیبی پره بیوتیک قارچ صدفی و سم کلرپیریفوس منجر به بهبود آسیب ساختاری بافت ها شدند که نشان دهنده سم زدایی است و همچنین غلظت 2/0  pptقارچ صدفی بهترین عملکرد را  در برابر آسیب های بافتی کبد و آبشش  ماهی تیلاپیا داشت که نشان دهنده  بهبود مقاومت بافتی بود.

    کلید واژگان: پربیوتیک, ماهی تیلاپیا, آسیب بافتی, سم کلرپیریفوس}
    Seyed AliAkbar Hedayati*, Somaye Namroodi, Vahid Zamani, Rabee Ziaee, Farahnaz Kakavand, Atefe Iri, Mohammad Akhavan Bahabadi, Maryam Rezaei Shadgan

    Contaminants in aquatic ecosystems cause tissue damage in fish. In some cases, the effects of pesticide degradation on non-target organisms (aquatic) are greater than on target organisms (pests), which in turn causes faster and more aquatic deaths. The use of safety stimuli seems to be essential. The aim of this study was to investigate the effect of different prebiotic levels of Pleurotus ostreatus on histological characteristics of tilapia (Oreochromis niloticus) exposed to chlorpyrifos. This research was conducted in the fall of 2019. For this purpose, 120 tilapia fry were divided into 4 treatments for 42 days. Then, 0.5 ppm concentration of chlorpyrifos was added to each group for 16 days. At the end of the period, the fish were anesthetized with clove anesthetic solution (220 mg / l) and their liver tissue and gills were isolated for histological studies.  The results showed that the treatments exposed to 0.5 ppm chlorpyrifos (poisoned control without prebiotics) had the most destructive effect on liver and gill tissue. However, combined prebiotic treatments of Pleurotus ostreatus and chlorpyrifos improved tissue damage, indicating detoxification, and a concentration of 0.2 ppt Pleurotus ostreatus had the best performance against tissue damage to the liver and gills of tilapia, indicating improved resistance.

    Keywords: Prebiotic, Tissue damage, Tilapia, chlorpyrifos}
  • عاطفه ایری، فرحناز کاکاوند، مریم رضایی شادگان، علی اکبر هدایتی*
    هدف این مطالعه بررسی تاثیر سطوح مختلف پربیوتیک قارچ صدفی (Pleurotus ostreatus) بر شاخص های خون شناسی ماهی تیلاپیا نیل (Oreochromis niloticus) مواجهه شده با سم کلرپیریفوس بود.برای این منظور تعداد 120 بچه ماهی تیلاپیا به مدت 42 روز در 4 تیمار (هر یک با سه تکرار) شامل (1) شاهد، فاقد پربیوتیک قارچ صدفی، (2) غذای حاوی 0/005، (3) غذای حاوی 0/1 و (4) غذای حاوی 0/2 درصد پربیوتیک قارچ صدفی تقسیم شدند. سپس به هر گروه غلظت 0/5ppm سم کلرپیریفوس به مدت 16 روز اضافه شده و شاخص های خونی ماهیان در سطوح مختلف ارزیابی شد. براساس نتایج پربیوتیک به تنهایی اثر معنی داری بر تعداد گلبول های قرمز (RBC)، حجم متوسط گلبولی (MCV)، هماتوکریت، هموگلوبین و گلبول سفید نداشت (0/05>P) ولی تیمار در معرض کلرپیریفوس و پربیوتیک به صورت ترکیبی سبب افزایش فاکتورهای فوق در مقایسه با گروه شاهد و تیمارهای پربیوتیک به تنهایی شدند. با این وجود مقادیر گلبول سفید و گلبول قرمز، هموگلوبین، هماتوکریت، MCHC در تیمار ترکیبی 0/2 و 0/1 درصد پربیوتیک و سم کلرپیریفوس بیشتر از سایر تیمارها بود. چنین نتیجه گیری می شود که سطح 0/2 و 0/1 درصد پربیوتیک قارچ صدفی در جیره می تواند بهترین تاثیر را بر فاکتورهای خونی ماهی تیلاپیا داشته باشد.
    کلید واژگان: پربیوتیک, سم کلرپیرفیوس, ماهی تیلاپیا, شاخص های خونی}
    Atefeh Iri, Farahnaz Kakavand, Maryam Rezaei Shadegan, Aliakbar Hedayati *
    This study aimed to investigate the effect of different levels of prebiotic Pleurotus ostreatus on hematological indices of Nile tilapia, Oreochromis niloticus exposed to chlorpyrifos toxin.A total of120 fish were distributed for 42 days in 4 treatments (each with 3 replicates), including control (1), no prebiotic fungi, (2) food containing 0.05, (3) food containing 0.1 and (4) food contained 0.2% prebiotic. Then, 0.5 ppm of Chlorpyrifos was added to each group for 16 days and their blood parameters were examined. Based on the results, prebiotic alone had no significant effect on erythrocyte count, mean cell volume (MCV), hematocrit, hemoglobin, white blood cell (p < /em><0.05) but exposure to Chlorpyrifos and prebiotic in combination increased the mentioned factors compared to the control and prebiotic treatments alone. However, the levels of white blood cells and erythrocytes, hemoglobin, hematocrit, and MCHC were higher than the other treatments in the combination of 0.2 and 0.1% prebiotic and Chlorpyrifos. It is concluded that the 0.1 and 0.2% prebiotic level could have the best effect on the blood indices of Nile tilapia.
    Keywords: Prebiotic, Chlorpyrifos, Tilapia, Blood indices}
  • عرفان سلمرودی، غلامرضا رفیعی*، احسان هاشمی، کامران رضایی توابع

    به منظور بررسی اثر افزودن ویتامین B3 به غذادهی و تاثیر آن بر شاخص های رشد در تیلاپیای نیل (Oreochromis niloticus) و گیاه کاهو (Lactuca sativa)، در یک سازگان توام ماهی و گیاه ، تعداد 240 قطعه ماهی تیلاپیای نیل با میانگین وزنی 25/1± 12 گرمی و 240 عدد نشا کاهو به صورت کاملا تصادفی به 12 واحد آزمایشی وارد شدند. تیمارها تحت تاثیر 20، 40، و 60 میلی گرم ویتامین B3در کیلوگرم غذای خشک به مدت 60 روز قرار گرفتند. شاخص های رشد ماهی تغییر معنی داری را در بین تیمارها نشان نداد (05/0≥p). شاخص های رشد گیاه از قبیل طول نهایی برگ و عرض نهایی برگ تفاوت معنی داری را در بین تیمار ها نشان دادند (05/0<p) ولی در طول نهایی بوته، وزن تر بوته، وزن خشک بوته، وزن تر ریشه و وزن خشک ریشه تفاوت معنی دار مشاهده نگردید (05/0≥p). اندازه گیری شاخص های بیوشیمیایی خون ماهی نیز نشان داد با افزایش سطح 60 میلی گرم ویتامین B3در هرکیلوگرم غذای خشک، میزان پروتئین کل، گلوکز و تری گلیسیرید افزایش یافت (05/0<p) ولی محتوی کورتیزول، آلکالین فسفاتاز و آسپارتات آمینوترانسفراز سرم خون ماهی فاقد تفاوت معنی دار بود (05/0≥p). نتایج این آزمایش نشان داد با افزودن 40 تا 60 میلی گرم ویتامین B3 به غذا، فاکتور های استرسی خون ماهی تغییر می کند و همچنین رشد ماهی و کاهو افزایش می یابد.

    کلید واژگان: ویتامین B3, گیاه کاهو, ماهی تیلاپیا, ماهی آب شیرین, آکواپونیک}
    Erfan Salamroodi, Gholamreza Rafiee *, Ehsan Hashemi, Kamran Rezaie Tavabe

    In order to investigate the effect of dietary-vitamin on growth and immunity indices in Nile tilapia (Oreochromis niloticus) and lettuce (Lactuca sativa) in an aquaponics system, 240 tilapia pieces with the average weight of 12 ± 1.25g and 240 seedlings of lettuce were randomly introduced into nine experimental unites. The treatments were different rates of vitamin B3 concentration in the fish feed with the levels of 20, 40 and 60 mg per kg. Growth indices did not show any significant difference among treatments (P≥0.05). Lettuce growth indices such as final leaf length and final leaf width showed a significant difference among treatments (P <0.05). The plant final height, plant fresh weight, plant dry weight, root fresh weight and dry weight were not significantly different (P≥0.05). Biochemical parameters of blood in fish showed the highest mean concentration of total protein, glucose and triglyceride levels in treatment with 60 mg of vitamin per kg compared to other treatments (P <0.05) , however blood indices such as serum cortisol, alkaline phosphatase and aspartate aminotransferase contents were not significantly different (P≥0.05). It was concluded that, with increasing the vitamin B3 at the rates of 40 to 60 mg in feed, can improve tolerance of fish to stress and increase the fish growth and lettuce in the culture system.

    Keywords: Vitamin B3, Lettuce plant, Nile tilapia, Freshwater fish, Aquaponics}
  • هادی پورباقر*، غلامرضا رفیعی، کامران رضایی توابع، فاتح معزی

    از مشکلات آبزی پروری افزایش اثرات ورود پساب به محیط می باشد که انجام تصفیه می تواند در کاهش پیامدهای نامطلوب آن بر اکوسیستم های آبی موثر واقع شود. در مطالعه حاضر امکان استفاده یکپارچه از میکروارگانیسم های فیتو- و زیوپلانکتونی در یک سیستم پرورش ماهی به منظور تصفیه پساب مورد بررسی قرار گرفت. گونه های ماهی پرورشی و فیتوپلانکتون مورد استفاده به ترتیب عبارت بودند از: ماهی تیلاپیای نیل (Oreochromis niloticus) و ریزجلبک آب شیرین Chlorella vulgaris. آرتمیا (Artemia franciscana) و روتیفر (Brachionus sp.) نیز گروه-های اصلی زیوپلانکتون های مورد استفاده بودند. اندازه گیری ها و محاسبات مربوط به پارامترهای کیفی آب شامل غلظت نیترات (NO3)، نیتریت (NO2)، آمونیوم (NH4) و فسفات (PO4)، اکسیژن محلول (DO)، pH، هدایت الکتریکی (EC)، مجموع مواد محلول (TDS)، مجموع مواد معلق (TSS)، تعداد سلول های فیتوپلانکتونی و زیوپلانکتون ها، پارامترهای عملکرد رشد ماهیان شامل افزایش وزن (WG)، ضریب چاقی (CF) و نرخ رشد ویژه (SGR) به صورت هفتگی در طول 6 هفته در اجزای مختلف سیستم صورت گرفت. سطوح ترکیبات مغذی نیترات، نیتریت و فسفات در طول دوره پرورشی در خروجی سیستم نسبت به سطوح آن در شرایط شاهد کمتر بود. مقادیر DO و pH اندازه گیری شده نیز در خروجی سیستم همواره در سطوح مطلوبی قرار داشت (DO > 6 mg.l-1 و pH = 7 - 8). مقادیر پارامترهای EC، TDS و TSS نیز در خروجی سیستم ترکیبی به شکل معنی داری (P < 0.05) کمتر از وضعیت شاهد بود. عملکرد رشد بهتری از نظر مقدار افزایش وزن برای ماهیان سیستم ترکیبی در مقایسه با شرایط شاهد مشاهده گردید (P < 0.05). بر اساس نتایج، استفاده همزمان از سطوح تروفی مختلف شامل فیتوپلانکتون، زیوپلانکتون و ماهی در یک سیستم یکپارچه پرورشی ماهی تیلاپیا سبب تصفیه مناسب پساب پرورش ماهی با سطح کیفیت بسیار مطلوب و با قابلیت استفاده مجدد بدون پیامدهای نامطلوب بر عملکرد رشد این ماهیان در مقایسه با شرایط شاهد شد.

    کلید واژگان: آبزی پروری, تصفیه پساب, میکروارگانیسم ها, سیستم ترکیبی, ماهی تیلاپیا}
    Hadi Poorbagher *, Gholamreza Rafiee, Kamran Rezaei Tavabe, Fateh MoaZzi

    Aquaculture development during the last decades has led to an increase in aquaculture effluents into water bodies. Treatment of these effluents and reusing them in culture systems can decrease the level of destructive impacts on aquatic ecosystems. The present study was conducted to investigate the possibility of using phyto- and zooplankton microorganisms to treat and reuse fish culture wastewater in an integrated culture system. The Nile tilapia (Oreochromis niloticus) and Chlorella vulgaris were used as fish and microalgae species. The main zooplankton classes were composed of artemia (Artemia franciscana) and rotifer (Brachionus sp.). Measured and calculated parameters were: nitrate (NO3), nitrite (NO2), ammonium (NH4), phosphate (PO4), dissolved oxygen (DO), pH, electrical conductivity (EC), total dissolved solids (TDS), total suspended solids (TSS), number of microalgae cells and zooplankton counts, and fish growth performance parameters include weight gain (WG), specific growth rate (SGR) and condition factor (CF). The results showed that nutrient levels (NO2, NO3, and PO4) were significantly (P < 0.05) lower at the system outlet than control condition during the study period. The DO and pH levels were observed at their optimum ranges (DO > 6 mg.l-1; pH = 7 - 8) during the study period. The levels of EC, TDS and TSS of the integrated system were significantly (P < 0.05) lower than the control condition. The growth performance (i.e. weight gain) of fish was significantly (P < 0.05) better in the integrated system compared to the control condition. It can be said, based on the obtained results, simultaneous use of microalgae, zooplankton, and fish in an integrated tilapia culture system was led to the appropriate treatment of fish culture effluent and significant improvement of water quality to reuse in the system without any undesirable effect on fish growth compared to the control condition.

    Keywords: Aquaculture, Wastewater treatment, microorganisms, integrated system, tilapia}
  • لاله یزدانپناه گوهرریزی، سید جلیل ذریه زهرا *
    بیماری های ویروسی از علل شایع بیماری و مرگ در ماهیان پرورشی هستند. بیماری نوظهور ویروس دریاچه ای تیلاپیا [1] یک بیماری مهلک جدید به ویژه در ماهیان با ارزش اقتصادی است. این ویروس نو ظهور، یک تهدید جدی برای آبزی پروری تیلاپیا در آسیا و سراسر جهان می باشد. بیماری ویروسی تیلاپیا دریاچه ای یک ویروسRNA دار شبه ارتومیکسوویروس [2] است. علایم بالینی ماهیان بیمار شامل: بی حالی، کم اشتهایی، کندی حرکت، تغییر رنگ، تخریش پوست و دژنراسیون چشمی، اختلالات در چشم و کدرورت عدسی، اندوفتالمیت، تراکم کلیه، آنسفالیت، احتقان متوسط طحال و کلیه، ضایعات بافتی مغز شامل ادم، خونریزی کانونی در لپتومنینژیس [3] ، و احتقان مویرگی در هر دو ماده سفید و خاکستری مغز است. ویروس دریاچه تیلاپیا،RNA دار با سنس منفی بوده و دارای ژنوم10 قطعه ای می باشد. مطالعات زیستی نشان داده اند که انتقال مستقیم بصورت افقی بسیار مهم است. این ویروس هیچ گونه خطری برای سلامتی انسان ها ندارد، اما می تواند جمعیت آبزیان آلوده را به شدت کاهش دهد. در هشدار سازمان فائو اعلام شده که هنوز مشخص نیست این بیماری بتواند از طریق محصولات منجمد تیلاپیا نیز سرایت کند یا خیر لیکن احتمالا سطح توزیع ویروس دریاچه تیلاپیا از آنچه امروز گمان می رود گسترده تر بوده و تهدید بزرگی علیه پرورش این نوع ماهی در سطح جهانی است. هم چون سایر بیماری های ویروسی دیگر آبزیان، عملا راهی برای درمان این بیماری وجود ندارد ولی آشنایی بیشتر با خصوصیات این بیماری می تواند در پیشگیری از انتقال وگسترش آن موثر باشد.
    کلید واژگان: ماهی تیلاپیا, ویروس, دریاچه, ارتومیکسوویروس}
    Laleh Yazdanpanah Goharrizi, Jalil Zorriehzahra *
    Viral disease in fish, especially Tilapia Lake Virus (TiLV) is a fatal disease with economic value. The emerging virus could be a serious threat to aquaculture of tilapia in Asia and around the world. Tilapia Lake Virus (TiLV) as an RNA virus and similar to Orthomyxovirus fish disease has clinical signs such as discoloration, scratches the skin and degeneration of the eye, loss of appetite, slowness of movement, impaired vision and dark lens, lethargy, endophthalmitis, corrosion skin, density in kidney, and encephalitis, congestion average of spleen and kidney, lesions in brain tissue contains edema, hemorrhage, focal, leptomeninges, and capillary congestion in both white and gray matter. Tilapia lake virus has RNA with negative sense and its genome has10 pieces. Biological studies have shown that direct transmission is very important as horizontally way. Viral diseases are a common cause of illness and death in farmed fish. So far mentioned virus is no risk to human health, but it can significantly reduce the population of infected fish. There is no way to treat it effectively, but learn more about the characteristics of patients that can be effective in preventing the virus transmission.
    Keywords: Tilapia fish, Viral diseases, Tilapia lake virus}
  • قربان زارع گشتی*، عباسعلی مطلبی، یزدان مرادی، علی اصغر خانی پور، نسرین مشایی، سید حسن جلیلی، مینا سیف زاده، فریدون رفیع پور، فرحناز لکزایی
    تازگی ماهی با استفاده از جداول QIM از طریق حسی بر اساس امتیاز دهی به کلیه اندامهای ماهی در حال تغییر (مثبت و منفی) و در نهایت تبدیل پارامترهای کیفی به پارامترهای کمی و آنالیز آماری داده ها استوار است. در جداول استفاده شده نوسانات امتیازها از صفر تا 23 بوده و به ترتیب برای کیفیت عالی امتیاز از صفر تا 3، خوب از 3 تا 7، متوسط از 7 تا 10و از 10 به بالا غیرقابل قبول ارزیابی میگردد. در این بررسی برای اندازه گیری میزان تازه گی ماهی تیلاپیا گونه (Nile Tilapia Oreochromis niloticus)، سیاه و قرمز در 4 تیمار، ماهی کامل شکم پر و شکم خالی در نظر گرفته شده و هدف از این تحقیق محاسبه عملی میزان ماندگاری ماهی در شرایط یخ پوشی شده بلافاصله پس از صید با اندازه گیری فاکتورهای کیفی (ارزیابی حسی، شیمیایی و میکروبی) بوده است. بدین منظور تعداد 50 قطعه ماهی تیلاپیا قرمز و 50 قطعه ماهی سیاه بلافاصله پس از صید وزن و شستشو شده و برای هر یونولیت تعداد 25 قطعه (شکم پر – شکم خالی) و با توجه به دمای محیط و به نسبت 3 به 1 (یخ – ماهی) یخ پوشی گردید. میانگین (±SD) تغییرات دما در گوشت ماهی در طول مدت بررسی بین07/ 0± 2/ 0 تا 1/ 0±3/ 0 درجه سانتیگراد بوده است، چون برای بالا بردن کیفیت تازه گی باید دمای مرکز یونولیتها در حد صفر درجه سانتیگراد حفظ گردد. یونولیتهای ماهی یخ پوشی شده در دمای محیط نگهداری گردیده و با اندازه گیری تغییرات تازه گی، ازت آزاد، pH و آزمایشات میکروبی مشخص گردید که حداکثر زمان ماندگاری ماهی کامل شکم خالی 9 روز در شرایط یخ پوشی شده و شکم پر 7 روز بوده و انجام آنالیز آماری داده ها و تست دانکن با مقایسه میانگین داده ها در ماهی یخ پوشی شده به صورت شکم خالی و شکم پر معنی دار بوده است.
    کلید واژگان: ماهی تیلاپیا, تازه گی, ارزیابی حسی, تغییرات شیمیایی}
    G. Zarh Gashti, A. Motalebi, Y. Moradi, A. Khanipour, N. Mashaii, H. Jalili, M. Seifzade, F. Rafipour, F. Lagzaii
    Fish freshness by using QIM and according to scoring to all of parts variable (positive and negative) was by sensory method and finally become the parameters of quantitative and qualitative with statistical analysis is based, tables used in volatility score of 0 to 23, with a score of 0 to 3 respectively, for their excellent quality, 3 to 7good, from 7 to 10 and from 10 to above average evaluation is unacceptable. In this study to measure the freshness of fish species Nile Tilapia (Oreochromis niloticus), black and red in 4 treatments, whole fish and empty stomach is considered and the objective of this study was to calculate the survival rate of fish in ice cover practically immediately after harvest to measure qualitative factors (sensory evaluation, chemical and microbiological).For this study 50 pieces of red and 50 pieces black Tilapia after weighed, washed and then selection 25 pieces for each treatment in unlit, ratio of 3 to 1 (ice - fish) was covered. The mean (± SD) change in temperature the fish flesh during study were between 0.2 ±0.07 a to 0.3 ±0.1a degrees Celsius, that need to raise the quality temperature is maintained at 0 degrees Celsius in unlit center. Fish covered with ice keep at ambient temperature, and after measuring the change free nitrogen, pH and microbial tests, the results showed maximum shelf life of whole fish in ice cover 9 and for empty stomach fish was7 days. And also statistical analysis (Duncan test) of data between treatments (Whole and empty fish covered in ice) was significant (P<0.05).
    Keywords: Tilapia fish, Freshness, Sensory evaluation, Chemical changes}
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال